Τα κριτήρια αναγνώρισης Αντιχρίστου by Vasileios Jesusslave

Αντίχριστος – Πατερική μελέτη Βασικές αρχές συγκεκριμενοποίησης των χαρακτηριστικών του Το διαχρονικότερο αλλά και συνάμα το σκοτεινότερο θέμα της ορθόδοξης εσχατολογίας ήταν πάντα ο αντίχριστος και η Δευτέρα παρουσία. Ένα θέμα που ενώ μίλησαν σχετικά πολλοί άγιοι και έδωσαν κάποιες βασικές πληροφορίες για την προσωπικότητα του άνομου, εντούτοις πέπλο μυστηρίου συνεχίζει να πέφτει έως σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος των πιστών. Ο καιρός για την αποκάλυψη, και όχι εμφάνιση όπως θα δούμε παρακάτω, δηλαδή την ταυτοποίηση του άνομου κυβερνήτη έφτασε. Ο αγ. Ειρηναίος μπροστά σε όλους αυτούς όπου είπαν κατά καιρούς ότι βρήκαν το όνομα του άνομου προείπε: “Ασφαλέστερον και ακινδυνότερον το περιμένειν την έκβασην της προφητείας.” Όμως επειδή πολλοί θεωρούν ότι ο καιρός έφτασε και πραγματικά όπως θα δούμε έχουμε μπει στην πλέον σοβαρή αποκαλυπτική περίοδο, θεωρούμε ότι πλέον οι σχετικές γνώσεις και οι πληροφορίες ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και ο χρόνος είναι αποκαλυπτικά εγγύς. Έτσι ο αγ. Ανδρέας Καισαρείας γράφει σχετικά με την αναγνώριση του ονόματος του άνομου: “Ο χρόνος αποκαλύψει και η πείρα τοις νήφωσι”. Δηλαδή τον στον κατάλληλο χρόνο λίγο πριν το τέλος αυτοί που θα έχουν νήψη και πείρα στην πνευματική ζωή και δεν θα παρασύρονται από πλανερούς λογισμούς αλλά θα βρίσκονται σε εγρήγορση θα τον καταλάβουν. Ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέει “Ουδέν γάρ απέκρυψεν ο Θεός τοίς αγίοις αυτού...", ενώ ο Ιερός Χρυσόστομος μας καλεί “Πρόσεχε αγαπητέ μου την ακρίβειαν της θείας γραφής πως τίποτε μέσα σ' αυτήν δεν έχει τεθεί τυχαία, χωρίς λόγο και σκοπό". Και συνεχίζει ο μέγας αυτός Ιεράρχης περί της εξαγωγής νοημάτων από τις Γραφές με επίμονη προσπάθεια και προσευχή. Μάλιστα χαρακτηρίζει αμαρτία την επιφανειακή ανάγνωση και κατανόηση. «Πολλῆς ἡμῖν, ἀγαπητοί, δεῖ τῆς μερίμνης, πολλῆς τῆς ἀγρυπνίας, ὥστε δυνηθῆναι τὸ βάθος

κατοπτεῦσαι τῶν θείων Γραφῶν. Οὐ γὰρ ἁπλῶς, οὐδὲ καθεύδοντας ἔνι τὸ βούλημα αὐτῶν εὑρεῖν, ἀλλὰ δεῖ μὲν ἐρεύνης ἀκριβοῦς, δεῖ δὲ καὶ εὐχῆς ἐκτενοῦς» «᾿Επὶ τῶν θείων Γραφῶν, οἱ μὲν ἁπλῶς ἀναγινώσκοντες τὰ γράμματα, γράμματα εἶναι νομίζουσι ψιλὰ καὶ τῶν ἄλλων πλέον ἔχειν οὐδέν»· «εἰ γάρ τις ἁπλῶς ταῖς λέξεσι παρακάθοιτο καὶ μηδὲν πλέον τῶν γραμμάτων ἐπιζητοίη, πολλὰ ἁμαρτήσεται» Βλέποντας τα σημάδια των καιρών να πυκνώνουν, και το ορθόδοξο αισθητήριο παγκοσμίως να αφυπνίζεται και να ετοιμάζεται για τους επερχόμενους αποκαλυπτικούς καιρούς , έγινε επιτακτική η ανάγκη, να ερευνηθούν οι διάφορες απόψεις για το πρόσωπο του άνομου κυβερνήτη και την σχετική ημερομηνία της εξουσίας του. Πρέπει όμως καταρχάς να θεσπίσουμε τα βασικά κριτήρια που σκιαγραφούν το πρόσωπο και το προφίλ του παγκοσμίου αυτοκράτορα που θα επιβάλει το σφράγισμα του στους ανθρώπους της γης. Βασισμένοι πρωτίστως στις πληροφορίες από την Αγία Γραφή και τους πατέρες της εκκλησίας αλλά και από πηγές μαζικής ενημέρωσης, διεθνούς βιβλιογραφίας και νεοεποχήτικων απόψεων, θα προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε και να ταξινομήσουμε τα χαρακτηριστικά 1

και τους πιθανούς λόγους του με διαφορά καλύτερου υποψηφίου που έχει υπάρξει ποτέ. Στο παράρτημα στο τέλος έχουν συγκεντρωθεί οι βασικότερες προφητείες που περιγράφουν χαρακτηριστικά του αντίχριστου κατά το πρώτο διάστημα της ανόδου του, την περίοδο της υποκρισίας, όπου η αναγνώριση του είναι δυσκολότερη. Η μέθοδος της συνάφειας των γραφών κατά την διαχρονική ορθόδοξή ερμηνευτική μεθοδολογία, είναι απαραίτητη σαν βασική πρακτική. Το ορθόδοξο πρίσμα είναι πάντα ο βασικός γνώμονας της μελέτης. Απλές πληροφορίες όταν εξεταστούν κατ' αντιπαράθεση με άλλες αγιογραφικές και αγιοπατερικές πληροφορίες, αλλά και με την συμφωνία τους με κοινή λογική κατά περιπτώσεις, μας κάνουν όχι μόνο να κατανοήσουμε καλύτερα την ερμηνεία τους, αλλά και να εξάγουμε νέες συνθήκες που ήταν μη εμφανείς πιο πριν. Όταν πρέπει να επαληθεύονται ταυτόχρονα πολλά, τότε και αρχίζουν πολλά να ξεκαθαρίζουν, και να συγκεκριμενοποιούνται. Η προσπάθεια συγκέντρωσης πληροφοριών και απόψεων όμως, και το ανάλογο δέσιμο τους ομοιάζει με ένα τεράστιο σταυρόλεξο που έχει μόνο μια λύση. Αυτή η λύση πρέπει να συνδυάζει όλα τα επιμέρους χαρακτηριστικά και όλες τις κατηγορίες συνδιαστικά. Στην πραγματικότητα κάθε άλλη περίπτωση διαλύεται εν τη γεννέση της καθώς οι προφητικές και αγιογραφικές απαιτήσεις μαζί με την κοινή λογική και σε απόλυτη αρμονία δείχνουν μόνο ένα πρόσωπο. Φυσικά για τους αμαθείς και επιπόλαιους πάντα θα ισχύει το“καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν”. Οι αντίχριστες δυνάμεις θα κάνουν τα πάντα στην περίοδο της υπέρτατης πλάνης να δημιουργήσουν ψεύτικους, καπελώνοντας τον όρο και αποδίδοντας τον σε εξαρχής δεδηλωμένους πολεμοκάπηλους ηγέτες ή άλλους που ούτε στο ελάχιστο δεν έχουν τα αγιοπατερικά κριτήρια. Φυσικά οι δολοπλόκοι πολέμιοι που δέχονται εντολές από τα γνωστά κέντρα, χρησιμοποιούν ποικίλους ψευτοχριαστιανούς. Βασίζονται στο ότι το θέμα είναι 'ταμπού' της ορθόδοξης διδασκαλίας, στην έλλειψη έρευνας με βάση την ορθόδοξη βιβλιογραφία σε συνδυασμό με τα όποια μέχρι τώρα σχετικά στοιχεία υπάρχουν. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει τρομακτικής έκτασης αμάθεια και ασάφεια στα χαρακτηριστικά και στα σημεία αναγνώρισης από το χριστεπώνυμο πλήρωμα, ακόμα και ανάμεσα στους κατεξοχήν καλοπροαίρετους λόγιους. Για να διαλυθεί λοιπόν η πλάνη και σύγχυση, έγινε αυτή η μελέτη με φόβο Θεού, διότι η μαρτυρική εποχή πλησιάζει και το βλέπουν όλο και περισσότεροι, άλλα η σχετική πληροφόρηση είναι είτε σε πλανερή οδό είτε ανύπαρκτη. Το βασικό χαρακτηριστικό των εσφαλμένων αναζητήσεων είναι ότι βρίσκουν ένα ή δυο χαρακτηριστικά από τις δεκάδες που απαιτούνται να ισχύουν ταυτόχρονα και θεωρούν ότι βρήκαν το όνομα. Όμως οι πατέρες είναι σαφείς να μην προσπαθεί κανείς να βρει κάποιον μόνο από το νούμερο 666, διότι θα βρεθούν πολλοί που να ταιριάζουν. Ο άγιος Ιππόλυτος λέει: «Πολλά γαρ ευρισκομένη ονόματα τούτῳ τῷ ἀριθμῷ περιεχόμενα,οἷον, ὥσπερ εἰπεῖν, τὸ Τειτάν ἐστιν, ἀρχαῖον καὶ ἔνδοξον ὄνομα, ἢ τὸ Εὐάνθας· καὶ γὰρ αὐτὸ τῇ αὐτῇ ψήφῳ ἐμπεριέχεται, καὶ ἕτερα πλείονα εὑρεθῆναι δυνάμενα.» Στο κεφάλαιο 50 μάλιστα του γνωστού σχετικού έργου του “"Αποδείξεις εκ των αγίων γραφών περί Χριστού και Αντιχρίστου") αναφέρει: «περί μεν ουν του ονόματος αυτού ουκ εστι ημιν τοσουτον το ακριβές εξειπείν, ως ενενόησε και εδιδάχθη περί αυτού ο μακάριος Ιωάννης, όσον μόνο υπονοήσαι, αναφανέντος γαρ αυτού δείξει ο καιρός το ζητούμενον». 2

Μάλιστα βλέπουμε ότι άγιος Ανδρέας Καισαρείας συγκεντρώνει πατερικές γνώμες και αναφέρει ακόμα και προσηγορικά (προς- αγορεύω) ονόματα, δηλαδή ονόματα γενικότερης χρήσης όπως τίτλων βασιλιάδων και ευγενών. Οπότε οι συνδυασμοί είναι πολλοί και για αυτό τον λόγο δεν πρέπει να επιχειρείται μάταια. «῾Ως ἐν γυμνασίας δὲ λόγῳ, πολλά ἐστιν εὑρεῖν, κατὰ τὸν μακάριον ῾Ιππόλυτον καὶ ἑτέρους, ὀνόματα τὸν ἀριθμὸν τοῦτον περιέχοντα, προσηγορικά τε καὶ κύρια...» Μόνο μια εικόνα σχηματίζεται στο αντίχριστο ψηφιδωτό προκειμένου να παρουσιαστεί το καλύτερο δυνατό προφίλ του ανθρώπου που θα σημαδέψει το τέλος της υλικής εποχής της ανθρωπότητας. Εισαγωγή στις αγιοπατερικές περιγραφές των χαρακτηριστικών Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε ερευνητική σκέψη και πληροφορίες εκτός των ορθόδοξων γραφών που όμως είναι σε αρμονία μαζί τους. Η έλλειψη πλήρους ορθόδοξης πληροφορίας συμβαδίζει με την Θεϊκή πρόνοια να αποκρυφτεί εσχατολογική πληροφορία μέχρι την τελευταία γενιά, όπως εξηγήθηκε και με την πατερική εξήγηση του ούτε ο υιός και τον προφήτη Δανιήλ που την ξεχώρισε. Αν και μίλησαν αρκετοί άγιοι πατέρες διαφόρων εποχών για αρκετά από τα γνωρίσματα του, εντούτοις η ονομασία του και αναγνώριση του αποτελεί ένα μυστήριο, ένα προκλητικό αίνιγμα από τον ίδιο τον Θεό. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς´. Αποκ. 13:18

Όμως κοιτάζοντας κανείς την ορθόδοξη έγγραφη παράδοση προσεκτικότερα, θα διαπιστώσει πως το πνεύμα του Θεού έχει αφήσει αρκετά στοιχεία ώστε όταν συνδυαστούν τον κατάλληλο καιρό, να δώσουν με λεπτομέρή ακρίβεια την προέλευση και το ποιόν του αντίχριστου. Μερικά βασικά στοιχεία που πρέπει να παρατηρηθούν, αρχικά από τις περιγραφές των αγίων, είναι πληροφορίες για την σύλληψη του αντίχριστου αλλά και για την ερωτική συμπεριφορά της μητέρας του αλλά και του ίδιου. Ιωάννης ο Δαμασκηνός: “Ουκ αυτός τοινυν ο διάβολος γίνεται άνθρωπος κατά του κυρίου ενανθρωπησιν μη γένοιτο, αλλ' άνθρωπος εκ πορνείας τίκτεται και υποδέχεται πάσαν την ενέργειαν του σατανά..” Όσιος Εφραίμ ο Σύρος “γεννάται μεν ακριβώς εκ κόρης μιαράς, αλλά δεν αρκούταν τοιουτοτρόπως” Άγιος Νείλος

“..εις μίαν ακάθαρτον κόρην της πορνείας..” Aγιος Ιππόλυτος

“...κατά τον ίδιον τρόπον και ο διάβολος από μιαρά-βρώμικη γυναίκα θα γεννηθεί επί της γης. Γεννάται δε από γυναίκα που θα είναι τάχα παρθένος”

Το ότι μας δίνεται αυτή η πληροφορία δεν γίνεται διότι ο Θεός θέλει να γίνουμε ιδιωτικοί ερευνητές ή να ασχοληθούμε με το λεγόμενο “κουτσομπολιό”, αλλά γιατί θέλει να μας πει κάτι σοβαρό αλλά καλά κρυμμένο σαν νόημα. To σπουδαίο συμπέρασμα είναι ότι η μητέρα του αντίχριστου πρέπει να είναι διάσημη ώστε να μπορούν οι καλοπροαίρετοι της τελευταίας εποχής να διασταυρώσουν από δημοσιεύσεις τις πληροφορίες των αγίων, διαφορετικά οι άγιοι μίλησαν αδόκιμα περί αυτών. Εξ ορισμού όμως ξέρουμε ότι ειδικά στις συμφωνίες αγίων δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Άρα λαμβάνοντας στα σοβαρά το συμπέρασμα από αυτή την αγιοπατερική συνδιαστική πληροφορία, έχουμε ένα πρώτο σημαντικότατο βήμα, καθώς ο αντίχριστος θα προέρθει από διάσημη μητέρα και για αυτό τον λόγο πέρα από τα 'χαρίσματα' και τις δυνάμεις του εωσφόρου, θα καταφέρει γρήγορα να κάνει εξουσιαστικά βήματα, που διαφορετικά θα απαιτούσαν πιο πολύ χρόνο, για να ισχύουν και οι υπόλοιπες συνθήκες που θα δούμε παρακάτω. Υπάρχουν τεράστιες παρανοήσεις όσον αφορά την προσωπικότητα του μυστηριώδη παγκόσμιου δικτάτορα. Όχι μόνο αυτό, αλλά και πολλοί φαντάζονται έναν άνθρωπο ουρανοκατέβατο ή κρυμμένο στα μυστικά εργαστήρια ή σε άλλα ιδιωτικά μέρη που θα τον εμφανίσουν για παγκόσμιο ηγέτη, ομοφυλόφιλο ή ιδιότροπο. Άλλοι φαντάζονται έναν σωσία του Χριστού παρθένο ή και αναμάρτητο για να εκπληρώσει όλες τις προφητείες όπως ο Χριστός. Υπάρχουν αυτοί που έχουν προσπαθήσει να βρουν ένα όνομα φανταστικό ή μη από το νούμερο και μόνο, παρόλο που 'απαγορεύεται' από τους άγιους Πατέρες. Υπάρχουν αυτοί που φαντάζονται μια συγκεκριμένη ημέρα εμφάνισης, λες και είναι εναρκτήρια παράσταση θεάτρου. Άλλοι νομίζουν ότι θα γεννηθεί από μια επαγγελματία πόρνη ή υπερβολικά άσωτη γυναίκα που θα προσποιείται την παρθένα. Άλλοι ότι θα γεννηθεί στο Ισραήλ και θα φροντίσει να μαθευτεί η προέλευση του από την φυλή του Δαν. Άλλοι ότι θα έχει δώδεκα μαθητές. Άλλοι ότι θα προέρθει από την την Αμερική ή τη Ρωσία. Δεν απουσιάζουν ούτε αυτοί που ονειρεύονται πολιτικό ή τεχνοκράτη που θα ανέλθει με τις ψήφους του λαού. Τίποτα από όλα αυτά αγαπητοί μου δεν ισχύουν, όπως πολλοί τα αντιλαμβάνονται διαστρεβλωμένα από τα λόγια των αγίων Πατέρων μας. Το κακό είναι ότι δημιουργούνται κάποιες συνθήκες φανταστικές που δεν ισχύουν, και δυσχεραίνουν την αναγνώριση του άνομου σε σχέση με την ιερή μας αγιοπατερική παρακαταθήκη . Θα πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι η συμφωνία των αγίων πάτερων είναι η χρυσή τομή επαλήθευσης της θεόπνευστης πληροφορίας. Αποσαφήνιση και κατ' εξαιρεση απόρριψη αγιοπατερικών πληροφοριών Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πούμε ότι από τα λεγόμενα των Αγίων δεν μπορούμε να πάρουμε τα πάντα κατά γραμμα σαν σίγουρο δεδομένο, ειδικά εάν προέρχεται από μόνο έναν άγιο, χωρίς να το διασταυρώνουμε με την Γραφή και τις πληροφορίες των Πατέρων και άλλων σημείων, νοημάτων και συλλογικών συμπερασμάτων που δίνουν τον βασικό σκελετό της λύσης. Eίναι χαρακτηριστικό ότι πάντα η κατά δύναμη ερμηνεία με την βοήθεια του Θεού βαδίζει με το πνεύμα και όχι με το γράμμα. Εξάλλου ο μέγας Φώτιος, ο ορθόδοξος αυτός λόγιος πυλώνας της πατρολογίας μας, διδάσκει για το θεόπνευστο άλλα όχι αλάνθαστο των πατέρων. Ειδικά σε ένα κεκαλυμμένο με μυστήριο θέμα όπως του αντίχριστου, ειδικά όταν οι θεοφώτιστοι άγιοι προσπαθούσαν να εκφράσουν τις θείες αναλαμπές πληροφορίας με το δικό τους λεξιλόγιο πριν 4

αιώνες, κάποτε έπεφταν σε ασυμφωνίες μεταξύ τους. Για παράδειγμα στην Αποκάλυψη ο ενσαρκωμένος Λόγος αναφέρεται 24 φορές ως Αρνίον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ομιλεί για τον Κύριο. Έτσι ο αντίχριστος έχει στην Αγ. Γραφή και τους Πατέρες διάφορα ονόματα όπως άνομος, αντικείμενος, θηρίον, δράκων, κέρας μικρόν, πλάνος, διάβολος, υιός της απώλειας. Όλοι βεβαία μιλούν για το ίδιο πρόσωπο. Επίσης κατά την μαρτυρία της Γραφής, της Αποκαλύψεως και των Πατέρων ο αντίχριστος είναι το πολυκέρατο θηρίο, ενώ το δικέρατο είναι ο ψευδοπροφήτης, ο προαγωγός εις τον Αντίχριστον. Αυτός ο αντίχριστος, το δεκακέρατον θηρίον, προσκυνείται, λαλεί μεγάλα, βλασφημεί τον Θεόν, κάμει πόλεμον μετά των αγίων κτλ. Παρόλα ταύτα όπως αναφέρει και ο άγιος Αρέθας, υπάρχει διχογνωμία πατέρων αλλά η κρατούσα άποψη είναι η παραπάνω. Παρόλα αυτά επειδή και αρκετοί Πατέρες μελετούσαν τους προγενέστερους, έπεφταν σε φαινομενικές εκφραστικές αντιθέσεις σχετικά με την πατρότητα του διαβόλου σε σχέση με τον αντίχριστο, σε σχέση με το χάραγμα και την εικόνα περί του αισθητού ή μη, δηλαδή αντιθέσεις στα ίδια τους τα γραπτά. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται προσεκτικότερη ερμηνεία και η εύρεση της χρυσής τομής όσων περισσότερων πατέρων για το ίδιο θέμα. Βέβαια υπάρχει πάντα η αλήθεια ότι υπάρχει σφράγισμα, αόρατο στην ψυχή, για τους οπαδούς του αντίχριστου με διάφορα αποκρυφιστικά μυστήρια, αλλά και σφράγισμα αισθητό, όπως βεβαιότατα θα είναι το πραγματικό, όταν έρθει η ώρα, με το πρόσωπο του ανόμου. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να εξομοιώσουμε τις προκαταρκτικές ενέργειες αυτού, μέσω καρτών κτλ, με το ίδιο το χάραγμα. Το ίδιο ισχύει και όταν ταυτίζεται ο διάβολος με τον αντίχριστο, και ο αντίχριστος χαρακτηρίζεται το παιδί του διαβόλου, που σημαίνει κατά πνεύμα και όχι ενανθρώπιση. Η φυλή του Δαν άλλωστε θεωρείται μια ειδική φυλή όπου οι απόγονοι της είναι σαν 'προφητευόμενο' ότι θα υπηρετούν εθελοντικά τον Εωσφόρο σε κάθε γενιά με τα ανάλογα ανταλλάγματα, είναι η 13η ισραηλιτική φυλή που πιθανών δεν θα σωθεί κανείς εκπρόσωπος της, για αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόγονοι του σατανά στον πνευματικό της χαρακιτηρισμό. Μια περίπτωση χαρακτηριστικής επιφανειακής ερμηνείας που μπορεί να μπερδέψει στην εξαγωγή συμπερασμάτων είναι η εξής. Ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας μας δίνει εκ πρώτης όψεως την πληροφορία ότι από τα ανατολικά της περσικής γης είναι ο τόπος προέλευσης του αντίχριστου. «Είκός (=εύλογον) δέ και τόν Άντίχριστον εκ των άνατολικών μερών τής Περσικής γης, ενθα ή φυλή τού Δαν, εκ ρίζης Eβραiων Εξερχόμενο» Αυτό όμως δεν είναι συμβατό με την λογική ανάδειξης του αντίχριστου, όπου θα αναδειχτεί και βασιλεύσει ανάμεσα στην πάλαι ποτέ κραταιά αναβίωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, την σημερινή Ε.Ε. Αυτό προκύπτει από όλους σχεδόν τους ερμηνευτές της γραφής, όπως και από άλλους πατέρες έχουμε την διασταυρωμένη πληροφορία ότι θα ανήκει σε εβραϊκή ρίζα, θα έχει πρόγονούς από φυλή του Ισραήλ. Επίσης ξέρουμε ότι θα δείξει ειρηνικό και χαρισματικό χαρακτήρα αρχικά, οπότε θα γίνει δεκτός με το καλό. Επίσης γνωρίζουμε ότι θα προέλθει από χριστιανική αίρεση, αλλά και από την μεγάλη Βαβυλώνα όπως αναλύσαμε. Συνεπώς ένας Ιρανός χριστιανός που θα γίνει ευρωπαϊκός και παγκόσμιος ηγέτης, εκζητούμενος από τον κόσμο με διάσημη μητέρα κτλ , απλά ακούγεται ουτοπικό και έρχεται σε σύγκρουση με πολλά, για αυτό και απορρίφτηκε αυτή η ερμηνεία. Παρομοίως έγινε και στην περίφημη νέα προφητεία αποδιδόμενη στον άγιο Σεραφείμ, όπου γράφτηκε ειδικό κεφάλαιο. Εκεί έχουμε άλλη αοριστία ή ασυμφωνία προέλευσης ως 'μεταξύ Σλάβων και Ρώσων', με όλη την προφητεία να έχει 5

πρόβλημα σε διάφορα σημεία, λόγω και της μετέπειτα ξαφνικής εμφάνισης της απο αμφισβητούμενο πρόσωπο σε κομουνιστική περίοδο. Ποια όμως είναι η σωστή ερμηνεία του άγιου, γιατί το έγραψε ο άγιος; Μα φυσικά εννοούσε ότι οι πρόγονοι του θα είναι από εκεί, έκανε απλά μια παράφραση της προέλευσης από την φυλής του Δαν από την παλαιά Διαθήκη. Από τα περσικά μέρη προέρχεται η συγκεκριμένη φυλή, με ασσυριακές και βαβυλωνιακές συνδέσεις εξ αίματος. Έτσι οι απόγονοι της φυλής θα βρεθούν μετά από κάποιες δεκάδες γενιές σε άλλο μέρος για να προέρθει ο αντίχριστος από την νέα μεγάλη Βαβυλώνα. Η αντίληψη περί της έλευσης των 2 προφητών και του ψευδοπροφήτη. Η άποψη ότι ο αντίχριστος θα αναγνωριστεί με την έλευση των δυο προφητών έχει μεν μια πατερική βάση και λογική, αφού ο Κύριος δεν θα επιτρέψει την απόλυτη πλάνη για τους καλοπροαίρετους, αλλά από την άλλη είναι επικίνδυνο για χαλάρωση στην εποχή της πλάνης. Τα κυριότερα σημεία που πρέπει να παρατηρηθούν αναλύονται παρακάτω. Πολλοί πατέρες μίλησαν για τον αντίχριστο δίνοντας συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και περιγραφές και δεν μας καθησύχασαν για να τους περιμένουμε να μας τον υποδείξουν, σημαίνει ότι ακόμα και η αναγνώριση των προφητών θα είναι δύσκολη. Άλλωστε σε μια ταραγμένη εποχή με πολέμους, πείνες και προβλήματα, πολλοί άνθρωποι δεν θα έχουν την δυνατότητα ενόρασης τηλεοπτικού χρόνου για διαφορετικούς λόγους αλλά και δεν υπάρχει μαρτυρία για την αρχική προβολή τους. Έτσι διάφοροι άγιοι ήταν ξεκάθαροι, ότι το χριστεπώνυμο πλήρωμα πρέπει να βοηθήσει στην μετάδοση της πληροφορίας διάλυσης της πλάνης και όχι να τα περιμένει όλα έτοιμα από τους δυο προφήτες. Το τίμημα της απώλειας ανθρωπίνων ψυχών επιφέρει τεράστια ευθύνη, ειδικά στους ποιμένες της τελευταίας γενιάς. Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, μας συνιστά: «Ἀσφάλιζε τοίνυν σεαυτόν, ἄνθρωπε. ἔχεις τὰ σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου. καὶ μὴ μόνο μνημόνευε τούτων, ἀλλά καὶ ἀφθόνως πᾶσι μεταδίδου». Και αυτό γιατί όπως λέει“«Θα ξεσηκωθούν επίσκοποι κατά επισκόπων και κληρικοί κατά κληρικών». Μαζί του συμφωνεί και ο άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός που λέει: "οί κληρικοί τών εσχάτων καιρών θα γίνουν οί χειρότεροι καί ασεβέστεροι όλων" και «Κατά τάς έσχάτας ήμέρας ‘έχομεν άνάγκη άπό άποστόλους καί άπόστολοι είσαστε όλοι εσείς». Αυτό έχει σημασία καθώς ενισχύεται από την προδοτική στάση της τυπικής, διοικούσας μόνο, εκκλησιάς των εσχάτων, καθώς ο αντίχριστος θα μπει για τιμές και σε 'χριστιανικούς' ναούς σύμφωνα με τον τον Οικουμένιον «Είς τόν ναόν τού Θεού. ού τόν Εν Ίερουσαλήμ, άλλ' είς τάς 'Εκκλησίας τού Θεού» αλλά και κατά τόν Θεοφύλακτον Βουλγαρίας «Ούχί είς τόν Εν Ίεροσολύμοις ναόν ίδίως, άλλά είς τάς 'Εκκλησίας». Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος συμφωνεί και λέει: « ... καί καθεσθήσετω είς τόν ναόν τού Θεού, ούτόν Εν Ίεροσολύμοις μόνον, άλλά καί είς τάς πανταχού Εκκλησίας». Διότι το πρόσωπο θα το υποδείξουν οι προφήτες του Θεού, αλλά δεν γνωρίζουμε εάν όλοι θα τους δουν άμεσα, ή Θεός φυλάξει, δεν θα έχουν ήδη σφραγισθεί πριν τους δουν. Πόσοι και πόσοι άγιοι πολλών αιώνων μας συνέστησαν προσοχή μεγάλη στην μέγιστη πλάνη όλων των εποχών. Ειδικά γιατί αυτό το πρόσωπο θα είναι υπεράνω υποψίας. Η έγκαιρη αναγνώριση του είναι ζωτικής σημασίας για την προφύλαξη μας. H απόλυτη βεβαιότητα μας θα έρθει όταν δούμε το γεγονός της ενθρόνισης ή έστω όταν δούμε 6

την θαυματοποιία του ή την εκζήτηση του από τα πλήθη παγκοσμίως και έναν θρησκευτικό ηγέτη με χριστιανικό προσωπείο να τον εγκωμιάζει. Παρά ταύτα η καλή προετοιμασία μας λίγο νωρίτερα, μας κάνει άξιους να μην προσκολληθούμε πολύ στην ματαιότητα των βιοτικών, και να αξιωθούμε να βοηθήσουμε και τους γύρω μας. Η ανάδειξη του αντίχριστου θα προέλθει μετά από δυστυχίες φοβερές και πόλεμο καταστροφικό, τα οποία πιθανότατα αναμένονται όπως πολλά δείχνουν μέσα στην διετία του 2012 με 2013. Η διαλυμένη 'αρχή των Ρωμαίων' όπως λένε οι άγιοι Πατέρες σχετικά, δηλαδή της Ε.Ε, θα δώσει την ευκαιρία στον αντίχριστο να ελιχθεί στην εξουσία. Αυτό σε συμφωνία με την αγία Γραφή σηματοδοτεί την έναρξη της εποχής της μεγίστης θλίψης, με πολέμους που σε συνδυασμό με την δεύτερη σφραγίδα της αποκάλυψης, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφισβήτησης. Η πλήρης διάλυση μετά από πόλεμο, κάνει αυτονόητο το ότι ένας βασιλιάς ικανός να λύσει τα προβλήματα, θα είναι κατάλληλος μέσα στην συμφορά. Κάποιοι άλλοι λανθασμένα θεωρούν απόλυτο ότι οι δυο προφήτες, θα έρθουν ακριβώς στην έναρξη της επταετίας. Συνήθως μπερδεύονται από την χρονική διάρκεια του κηρύγματος των προφητών, που είναι παρόμοιο με το μισό της επταετίας. Κάποιοι άλλοι σχετίζουν τον ψευδοπροφήτη με τον Ιωάννη τον πρόδρομο, αδυνατώντας να καταλάβουν ότι δεν θα προφητεύσει τον ερχομό του επίγειου θεού, αλλά απλά ταυτόχρονα με εκείνον θα υπόσχεται επίγεια και πνευματική μακαριότητα σε όσους υποτακτούν στο θηρίο. Στο αυθεντικό έργο του ο άγιος Ιππόλυτος (Κεφάλαιο 25) δεν αναφέρει χρονολογία, διότι πολύ απλά δεν αναφέρεται ούτε στις γραφές. Δεν προσποιείται προφητικό χάρισμα που έχει ‘’αποκαλύψεις’’ Κυρίου, αλλά σέβεται τις Γραφές που διαβάζει, και συνήθως αποφεύγει να γράψει δικά του πράγματα, κάτι που δείχνει το ταπεινό του φρόνημα. Αυτό που αναφέρει είναι ότι θα δράσει την τελευταία εποχή, που θα επιτρέψει ο Θεός την αντίχριστη διακυβέρνηση. «Δει ημάς και τον χρόνον εξακριβωμένους εκθέσθαι….δείξει δε ημίν Δανιήλ τα προκείμενα. Λέγει γαρ ‘’και διαθήσει διαθήκην πολλοίς εβδομάς μια. Και εσται εν τω ήμισυ της εβδομάδος, αρθήσεται μου θυσία και σπονδή΄΄. Μία μεν ουν εβδομάδα ειπών, την εσχάτην την επί τω τέρματι του σύμπαντος κόσμου εσομένη επί εσχάτων εσήμανε, ης εβδομάδος το μεν ήμισυ λήμψονται οι δύο προφήται Ενώχ και Ηλίας. Ούτοι γαρ κηρύξουσι ‘’ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα’’» . (Κεφάλαιο 42) Το ρήμα 'λήμψονται' μεταφράζεται ως “θέλουσι λάβει” (η ανθρωπότητα) και χρησιμοποιείται ευρέως στην παλαιά διαθήκη. Εδώ είναι που ο αντίχριστος θα σταματήσει τις ιουδαϊκές και χριστιανικές θυσίες και θα απαιτήσει να λατρευτεί ως θεός. Συνδυάζοντας αυτά που αναφέρει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, συμπεραίνουμε ότι κατά την μέση της εβδομάδος, δηλαδή περίπου 7 χρόνια, θα εμφανιστούν δύο προφήτες που θα κηρύττουν 1260 μέρες. Όμως και ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης μας λέει ότι οι δύο Προφήτες θα προσφέρουν μεγάλη βοήθεια στους χριστιανούς, και θα μπουν μπροστά στον αγώνα, αθλοφόροι της υπέρ ομολογίας Χριστού νίκης. Αυτό δείχνει καθαρά ότι η βοήθεια χρειάζεται κατά την διάρκεια της μέγιστης θαυματοποίας, και επιβουλής σφράγισης και περιόδου διωγμού, που θα γίνει τα τελευταία τρισείμιση έτη της ανθρωπότητας. Επίσης και ο π. Παΐσιος σε σχετική του συζήτηση θεώρησε εύκολα τα πρώτα τρία και μισό έτη μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν. Άρα η Θεϊκή βοήθεια στους χριστιανούς, και μέσω των προφητών, έρχεται την κατάλληλη στιγμή που χρειάζεται τα μέγιστα. Έπειτα στην χρονολογική ροή της Αποκάλυψης βλέπουμε ότι στην έκτη σάλπιγγα, δηλαδή λίγο 7

πριν το τέλος, έχουμε περιγραφή παρελθόντος χρόνου που μιλάει για τα κατορθώματα των δύο αξιωματικών του Θεού. Από την υπόλοιπη συνάφεια της Αποκάλυψης, συμπεραίνουμε ότι σε κάθε ολοκλήρωση της περιγραφής του παρελθόντος χρόνου, η λήξη της πιθανότατα εναρμονίζεται με το σημείο που έγινε η παρένθεση. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε την περιγραφή προς το τέλος του κόσμου, που υπονοεί ότι η ανάληψη τους στους ουρανούς θα γίνει προς το τέλος του κόσμου, βαθιά μέσα στον αποκαλυπτικό χρόνο, και αφού έχουν αρχίσει τα μαζικά μαρτύρια των χριστιανών και οι διωγμοί. Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι όλοι οι κάτοικοι της γης, πανηγυρίζουν για τον θάνατο των Προφητών. Σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μαζικά χριστιανοί ανάμεσα τους, λίγοι μόνο εναπομείναντες στα όρη που δεν θα το αντιληφθούν καθόλου. Στις πόλεις υπάρχουν ως επί το πλείστον μόνο σφραγισμένοι, που ανησύχησαν μην τυχών και κερδίσει την δύναμη του θηρίου η δύναμη του Θεού. Είναι η ενοχή των σφραγισμένων για την επιλογή τους, μαζί με τα δεινά που χαλούσαν την υπόσχεση του θηρίου, που τους κάνει να ανταλλάξουν δώρα και να το γιορτάσουν. Συμπερασματικά λοιπόν, έχουμε μια συνάφεια στο νόημα ως προς το χρονικό σημείο της έναρξης του κηρύγματος των δύο απεσταλμένων του Θεού. Θα γίνει λίγο πριν την ενθρόνιση του ανόμου, όταν και θα επιχειρεί να πλανά τον κόσμο μέσω θαυματουργίας. Τα τρία τους και μισό χρόνια θα συμπληρωθούν κοντά χρονικά στο τέλος του κόσμου. Ένας περιληπτικός πρόλογος των σημείων και των πληροφοριών που δίνουν οι άγιοι Πατέρες μας , τα οποία και βοήθησαν στην αγιοπατερική επαλήθευση του υποψηφίου άνομου προσώπου, δίνονται ευθείς παρακάτω αλλά και θα αναλυθούν στην συνέχεια. Βασικές αγιογραφικές αναφορές αναγνώρισης και σημεία συζητήσεως Ξεκινώντας από την καταγωγή του ψευτομεσσία που θα πρέπει να σχετίζεται με το ισραηλιτικό παρελθόν, αλλά και οι εβραϊκές μεσσιανικές απαιτήσεις ενός σύγχρονου ραβίνου, θα εξεταστούν αρχικά στην συνέχεια. Αυτό γίνεται γιατί πρέπει να εμπεδωθεί ότι ο μεσσίας δεν είναι μια καρικατούρα του Κυρίου, ούτε θα είναι ο άνθρωπος που θα καλύψει όλες τις προφητείες της παλαιάς διαθήκης, που μόνο ο Θεός ολοκλήρωσε στο ακέραιο. Η ερωτική επιθυμία και συμπεριφορά του αντίχριστου, είναι επίσης ένα στοιχείο που θα συσχετιστεί με την παλαιά διαθήκη, οπού ομιλεί σχετικά. Ο θρησκευτικός προσανατολισμός και διάφορα χαρακτηριστικά του επίσης, είναι ένα στοιχείο ευρέως γνωστό και από τις δυο διαθήκες και το ίδιο ανατριχιαστικός. Η αιώνια επιθυμία της αυτονομημένης θέωσης είναι η διαχρονική βασική αιτία της αιώνιας καταδίκης των λογικών όντων. Η μητρική προέλευση και η αναπαραγωγική συμπεριφορά, καθώς και οι διαφορετικές παράμετροι που σχετίζονται με την γενετήσια σύλληψή του αντίχριστου θα ακολουθήσουν και θα καλύψουν εκ των πραγμάτων αρκετές σελίδες. Το αρχικά καλό και φιλάνθρωπο πρόσωπο του, σε συνάρτηση με την απαραίτητη οικονομική και πολιτική υποστήριξη που χρειάζεται, εξετάζεται επίσης. Διότι πρέπει να υπάρχουν οι διαμορφωμένες καταστάσεις, ώστε να αποτελέσει γεγονός μείζονος σημασίας για δημοσιογραφική προβολή, και απόλυτα δραστικό για την διαβολική ναρκοθέτηση της κοινής γνώμης, που επαναπαύεται στα εξωτερικά φαινομενικά πρότυπα των καλών ανθρώπων. Στην συνέχεια η έλευση του και η ανάδειξη του μπαίνουν σε ένα πλαίσιο ώστε να αποφευχθούν οι τεράστιες παρανοήσεις. Έπειτα η ψηφοφορία του από τους λαούς διασαφηνίζεται. Τέλος η επιφανειακή ομοιότητα αλλά και οι διαφορές με τον Ιησού Χριστό αναδεικνύονται.

Η καταγωγή 'Άγιος Ιππόλυτος

“ώσπερ γάρ έκ τής Ιούδα φυλής ό Χριστός γεγέννηται, ούτως καί έκ τής τού Δάν φυλής ό αντίχριστος γεννηθήσεται ” Μέγας Αθανάσιος "Eκ Γαλιλαίας,οθεν ο Χριστός εξήλθεν, εξέρχεται, ως φησιν η Γραφή' σκύμνος λέοντος Δαν και εκπηδήσει εκ Βασάν.Αυτή δε εστιν Σκυθόπολις"

Εδώ βλέπουμε ότι ο μέγας Αθανάσιος προφανώς δίνει απλά μια γεωγραφική αναφορά της εποχής του, ανάγοντας την γνωστή πληροφορία από την αγία γραφή περί καταγωγής από την φυλή Δαν σε έναν τόπο που πιστευόταν ότι υπήρχαν απόγονοι του Δαν. Μάλιστα ξεκαθαρίζει την πηγή της πληροφορίας του ότι είναι η Γραφή και κάνει διασαφήνιση. Σε μια άλλη προφητική περίπτωση, μπορούμε να πούμε ότι θα επισκεφτεί εκείνο το μέρος και θα ξεκινήσει εκεί κάτι σημαντικό ή θα είναι η αφετηρία μιας σημαντικής πορείας του προς τα Ιεροσόλυμα. Έτσι η πληροφορία αρχικά έχει να κάνει με την ριζά της καταγωγής και όχι τον τόπο γέννησης. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το ακριβές γενεολογικό δέντρο που πηγαίνει πίσω έως την φυλή του Δαν δεν είναι φυσικά απόλυτα εξακριβώσιμο, οπότε θα πρέπει να αρκεστούμε στην εβραϊκή καταγωγή. Εξάλλου ακόμα και να ήταν, πιθανότατα ο αντίχριστος θα το απόκρυψη εφόσον θα πρέπει να φαίνεται προέρχεται από τον βασιλέα Δαυίδ για να συμφωνεί με την προφητεία. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πούμε πως ο αντίχριστος δεν θα καλύψει βεβαίως όλες τις προφητείες όπως έκανε ο Χριστός αλλά ένα μικρο μέρος αυτών. Όμως έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση της καταγωγής από άλλο γνωστό άγιο. Αγίου Κυρίλλου Πατριάρχου Αλεξανδρείας “ότι και άνθρωπον αλλότριον εφ εαυτοίς κεχειροτονήκασι τον της απώλειας υιόν, τουτ' εστι, τον Αντίχριστον, έκφυλον τε και αλλογενή και ουδ εξ αίματος Ισραήλ”

Ο Άγιος Κύριλλος, ως μεταγενέστερος του Αγίου Αθανασίου, διευκρινίζει τα λεγόμενα του τελευταίου περί Αντιχρίστου, και μας ενημερώνει ότι όντως δεν γεννάται στο Ισραήλ ο Αντίχριστος. Ξεκινώντας καταρχάς από την εβραϊκή καταγωγή, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στην ερεύνα μας θα πρέπει να ερευνούμε την εβραϊκή γενεαλογική ρίζα, αλλά όχι την υπηκοότητα. Ως γνωστό οι Εβραίοι διασκορπισμένοι έως πρόσφατα σε όλη την οικουμένη, θα μπορούν να έχουν υπηκοότητα από οποιαδήποτε χώρα, και ένα από τα σοβαρότερα που απαιτούν οι Εβραίοι από τον αντίχριστο, είναι η συγκέντρωση των ομοεθνών τους στο Ισραήλ. Ο προσανατολισμός όμως περισσότερο σε αγγλόφωνη χώρα, λόγω της παγκόσμιας γλώσσας αλλα και ενος σημαντικου κινήματος, φέρει τις πιο πολλές πιθανότητες. Αυτό εξηγεί και την επιφανειακή διαφορά των δυο αγίων. Ο αντίχριστος δεν θα γεννηθεί στην χώρα του Ισραήλ, αλλά θα έχει μακρινές εβραϊκές ρίζες, όπως πολλοί Εβραίοι σήμερα που είναι διασκορπισμένοι. Ο Βρετανικός ή Αγγλικός Ισραηλιτισμός είναι το κίνημα που λέει ότι οι άνθρωποι της δυτικής Ευρώπης, και ειδικά της μεγάλης Βρετανίας, είναι απόγονοι των 10 χαμένων φυλών του Ισραήλ. Αυτή η ιδέα ενισχύεται από την πίστη ότι η βρετανική βασιλική οικογένεια, προέρχεται 9

απευθείας από την γραμμή του βασιλιά Δαυίδ της παλαιάς Διαθήκης. Δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος οργανισμός που προωθεί την ιδέα, αλλά από το 1870 στην Αμερική και τις βρετανικές αποικίες, δημιουργήθηκαν διάφοροι και συνεχίζουν να υπάρχουν. Υπάρχει η περίφημη θεολογία των δυο οίκων, που είναι ο πυρήνας του κινήματος και θέλει τους κέλτες αγγλοσάξονες και βορειοευρωπαίους, να ανήκουν στον οίκο του Ισραήλ, ενώ τους Εβραίους να προέρχονται από την φυλή του Ιούδα. Ο Ιωάννης ο Α' της Αγγλίας πίστευε ότι ήταν βασιλιάς του Ισραήλ, ενώ ο Γεώργιος ο Ζ' αποδέχτηκε την αγγλο-Ισραηλινή συσχετιση το 1922 και σχολίασε ότι είναι η διαλεχτή φυλή. Η βασίλισσα Βικτωρία πίστευε ότι ήταν απόγονος του Δαυίδ. Υπήρξαν διάφοροι ακαδημαϊκοί και προσωπικότητες διανοουμένων, που υποστήριξαν το κίνημα. Αν και οι περισσότεροι Εβραίοι δεν συμφωνούν με αυτή την θεωρία, ένας πασίγνωστος διδάσκαλος της τόρα, ο Μαϊμωνίδης, πίστευε ότι οι δέκα φυλές είναι σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Επίσης διάφοροι ραβίνοι κατά καιρούς έχουν μιλήσει για την Γαλλία και την Βόρεια Ευρώπη. Τέλος διάφοροι άλλοι έχουν συνδέσει την φυλή του Δαν με την Δανία (Denmark DANmark), την Σουηδία (Sweden - SweDAN) , αλλά και το Λονδίνο (London - LonDAN) . Για τους Βρετανούς φτάνουν πιο μακρυά και από το όνομα Ισαάκ (Isaac ), βγάζουν το όνομα saac που το συνδυάζουν με το son (Υιός) και παράγουν το saacson που μετατρέπεται σε Saxson, δηλαδή Αγγλοσαξων (Anglo-Saxon). Γενικά οι βρετανικές βασιλικές οικογένειες πιστεύουν στην ισραηλιτική τους ρίζα. 'Ενας Εβραίος ερευνητής των χαμένων φυλών και συγραφέας, τοποθετεί στο έργο του την πλειοψηφία του Δαν ανάμεσα στους Δανούς και τους Κέλτες, αλλά και ανάμεσα σε Ουαλούς και Ιρλανδούς. Οι εβραϊκές μεσσιανικές απαιτήσεις Από τον Ιερό Χρυσόστομο ξέρουμε ότι ο αντίχριστος έρχεται για να υπάρξουν αναπολόγητοι. Μια τέτοια ομοιότητα όμως σε τέτοιο βαθμό με τον αληθινό Θεό, θα ήταν καλή δικαιολογία. Εάν εκπλήρωνε όλες τις προϋποθέσεις, τότε θα είχαν δικαιολογία οι Εβραίοι και όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία, είναι η μεγάλη έκπτωση των σύγχρονων Εβραίων από τα κριτήρια της παλαιάς διαθήκης. Οι σημερινοί Εβραίοι, σύμφωνα και με τον σεβ. Πειραιώς Σεραφείμ, είναι σε θεολογική διαστροφή σε σχέση με τους προπάτορες. Πιο χαλαροί στα ήθη και τις μεσσιανικές απαιτήσεις, που σε συνδυασμό με την χιλιετή αναμονή τους για μεσσία επιτέλους, θα δεχτούν έναν ισχυρό ηγέτη που θα τους προσφέρει ασφάλεια. Οι σύγχρονοι Εβραίοι δεν περιμένουν προφήτη άγιο, ούτε ιερέα. Η κοσμική εξουσία τους ενδιαφέρει κυρίως και η ασφάλεια της χώρας τους από τις επιβουλές των μουσουλμάνων. Ας δούμε τα λόγια του Ελληνα ραβίνου Μορντεχάϊ Φριζή σχετικά με το μεσσία: "Ο Μεσσίας σύμφωνα με τον ορθόδοξο Ιουδαϊσμό θα είναι άνθρωπος, θνητός, γεννημένος με φυσιολογικό τρόπο από θνητούς γονείς, θα δημιουργήσει την δική του οικογένεια, θα παντρευτεί και κατά πάσα πιθανότητα θα έχει και ο ίδιος παιδιά. Δεν θα διαθέτει θεϊκές δυνάμεις. Θα είναι ο μεγαλύτερος θρησκευτικός, πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης που θα εμφανιστεί από την εποχή του Μωυσή, επιλεγμένος από τον Θεό. Πάντως μέχρι οι προφητείες να επαληθευτούν, μέχρι να γίνουν τα γεγονότα δεν είμαστε ακριβώς σίγουροι πώς θα γίνουν. "

“Για να αναγνωρίσουμε κάποιον ως Μεσσία πρέπει να φέρει σε πέρας τρεις δύσκολες αποστολές: • Να επιμεληθεί την ανοικοδόμηση του τρίτου ιερού Ναού στην ίδια ακριβώς θέση που ήταν χτισμένοι και οι δύο προηγούμενοι ναοί, στο όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ. •

Πρέπει να επιστρέψει όλον τον Εβραϊκό λαό στη γη του Ισραήλ.

•

Θα επιφέρει αληθινή ειρήνη παγκοσμίως, ανάμεσα στα έθνη.”

Ένας από τους γνωστότερους Εβραίους λόγιους όλων των εποχών, που έζησε τον μεσαίωνα και θεωρείται αυθεντία στην σύνοψη των εβραϊκών νόμων της τορά (εβραϊκό ιερό βιβλίο), είναι ο Μαϊμωνίδης (ελληνοποίηση του ονόματος Rabbi Moses ben Maimon). Είναι κάτι ανάλογο σαν τον Συμεών τον Νέο Θεολόγο ή τον Άγιο Νικόδημο για τους χριστιανούς. Αναφέρει λοιπόν ότι ο μεσσίας θα προέλθει από τον θρόνο του Δαυίδ σαν απόγονος, και θα είναι βασιλιάς. Θα πρέπει να μελετάει την τορά, και να πράτει τα της προφορικής και γραπτής της παραδόσεως, να επαναφέρει και προτρέπει όλους τους Εβραίους να την ακολουθούν, να κάνει ιερούς πολέμους για το Ισραήλ, να χτίσει τον ναό του Σολομώντα και να μαζέψει τους Εβραίους. Η γνωστή ελεύθερη εγκυκλοπαίδια στο ίντερνετ συνοψίζει τις απόψεις. Οι Εβραίοι γενικότερα πιστεύουν, ότι ένας απόγονος του βασιλιά Δαυίδ μια μέρα θα τους εμφανιστεί, και θα επανιδρύσει το βασίλειο του Δαυίδ σε μια εποχή ειρήνης , ευημερίας και πνευματικής κατανόησης για το Ισραήλ και τα έθνη του κόσμου. Αυτός είναι ο γνωστός μεσίας που θα γεννηθεί από κανονικούς γονείς, χωρίς υπερφυσική παρέμβαση, ενώ δεν αναμένουν θαύματα και αναστάσεις νεκρών. Όμως εμείς ξέρουμε από τους άγιους πατέρες, ότι ο αντίχριστος θα πραγματοποιήσει θαύματα εντυπωσιασμού, και συνεπώς θα τραβήξει την προσοχή των πολλών από την πλήρη εφαρμογή των νόμων της τόρα. Η χαλάρωση τους είναι κάτι ανάλογο με την δική μας “κατ' οικονομία”, όπου οι αυστηροί κανόνες του πηδαλίου χαλαρώνουν υπερθετικά, ή δεν εφαρμόζονται. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια εντολή της παλαιάς διαθήκης που περιλαμβάνεται στην τόρα. Αρ. 6:3 ἀπὸ οἴνου καὶ σικερα ἁγνισθήσεται ἀπὸ οἴνου καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σικερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ

σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται.

Όμως υπάρχει εβραϊκό ιερό κρασί σήμερα. Οι χαλαρωμένοι και οικουμενιστές σήμερα Εβραίοι που έχουν την πλειψηφία στην εξουσία , δεν δίνουν βάση σε μια μικρή τυπική μειοψηφία, που καταπιέζεται από την κυβέρνηση, και τους φιλελεύθερους Εβραίους λόγω της αυστηρότητος τους. Όταν θα βρεθούν σε δύσκολη θέση και θα απειληθεί η ασφάλεια τους, τότε δεν θα ελέγξουν και πολλά πράγματα στον επερχόμενο μεσία τους. Κατά το πρότυπο που σήμερα παραβαίνουν νόμους, συμπροσευχόμενοι σε οικουμενιστικές συμπροσευχές με ειδωλολάτρες, και αφήνοντας χριστιανούς ηγέτες μέσα στις συναγωγές τους, αποδεχόμενοι τον θεσμικό ρόλο τους. Το κάνουν δε χωρίς να επιφυλάσσονται με το γραμμα του εβραϊκού νόμου και την σχολαστικότητα του. Άλλωστε έναν πανίσχυρο αλλά και θαυματουργό βασιλιά εκ θεού πως να τον ελέγξεις; Ο ψευδομεσσίας λοιπόν θα είναι κανονικός άνθρωπος, παντρεμένος, όχι ασκητής αλλά ηγέτης χαρισματικός. Τα υπερφυσικά θαύματα δεν είναι απαραίτητα καθόλου, άλλο εάν ο αντίχριστος θα κάνει κάποια στιγμή. Εξάλλου η σύγχυση των Εβραίων είναι τέτοια, που ομολογούν ότι δεν ξέρουν ακριβώς πως θα γίνουν οι συνθήκες, και αυτή η αιώνια προσμονή τους σε συνδυασμό με την σύγχυση τους είναι το σημείο που θα πατήσει ο αντίχριστος για να τους κοροϊδέψει. Λόγω της απαίτησης της παγκόσμιας ειρήνης του, είναι ευκολότερο να προτείνει αρχικά την πανθρησκεία του οικουμενισμού, που θα καταργήσει μετά την ενθρόνιση του, για να λατρευτεί ο ίδιος σαν θεός. Ο ιερός Χρυσόστομος επιβεβαιώνει ότι θα εισάγει μια ειδωλολατρική θρησκεία. Η υποψιασμένη μερίδα των Εβραίων που θα έχει δυσπιστία, θα είναι προφανώς αυτή που θα καταλάβει πρώτη την απάτη, και θα το πληρώσει με το αίμα της, όπως προφητεύτηκε. 11

Ανακεφαλαιώνοντας βλέπουμε λοιπόν, ότι οι Εβραίοι έχουν τελείως διαφορετικές απαιτήσεις από αυτό που πίστευαν οι περισσότεροι ορθόδοξοι έως σήμερα , νομίζοντας ότι θα έχουν μεγάλες απαιτήσεις κριτηρίων από την άγια γραφή. Για να βρούμε ποιος είναι ο αντίχριστος, δεν δίνουμε το κύριο βάρος στην εβραϊκή παράδοση, αλλά στα λόγια των αγίων μας. Και οι άγιοι ουδέποτε μίλησαν για πλήρη τήρηση κατά γραμμα του εβραϊκού νόμου. Η μητρική προέλευση και η γενετήσια σύλληψή Ένα χαρακτηριστικό κριτήριο που διασταυρώνεται από αγίους όπως είδαμε σε προηγούμενα, είναι αυτό της πορνείας, σαν προέλευση γέννησης του άνομου (Ι. Δαμασκηνός). Μια άλλη είναι ότι η μητέρα του θα είναι ακάθαρτη πνευματικά και ηθικά (Α. Εφραίμ ο Σύρος), και όχι σωματικά, αφού αλλού βλέπουμε ότι ο αντίχριστος θα είναι εύπορος και φιλάνθρωπος. Μια τρίτη και πιο μυστήρια είναι ότι θα προέρθει από πορνεία, αλλά συνάμα θα λέγεται ότι είναι παρθένα (Συναξαριστής Κυριακής της Απόκρεω, Α. Ιππόλυτος). Πολλοί σύγχρονοι ερμηνευτές θόλωσαν περισσότερο την μετάφραση των θεόπνευστων λόγων από τους αγίους πατέρες, δίνοντας τον ορισμό της πόρνης, στην γυναίκα που θα γεννούσε τον υιό της απώλειας. Και εδώ ξεκινάει η μεγάλη παρανόηση. Πως στην εποχή της γνώσης και της πληροφορίας, που η ιδιωτική ζωή διάσημων προσώπων περνάει από μικροσκόπιο, από αμέτρητες χιλιάδες περίεργα μάτια, θα μπορούσε να κρατηθεί κρυφή η ιδιότητα της μητρός του; Πως τα χρόνια της ανόδου του δεν θα ανακαλυπτόταν το ψέμα, μιας επαγγελματία ιερόδουλης που θα το έπαιζε αθώα λευκή περιστερά; Αυτό ήταν ένας γρίφος που χρειαζόταν άμεσα λύση. Το λογικό επίσης πρόβλημα του πως ο γιος μιας τέτοιας γυναίκας, θα κατάφερνε να ανέβει στον παγκόσμιο θρόνο σε πολύ μικρο χρονικό διάστημα, το έκανε ακόμα δυσκολότερο. Η εξήγηση ότι τα διεθνή κέντρα εξουσίας θα τον επιβάλουν, το έκανε πολύ ακραίο σαν σενάριο. Γνωρίζουμε ότι στην εποχή της μεγαλύτερης πλάνης που ήρθε ποτέ, σε μια περίοδο με ταραχές και πολέμους και προβλήματα, μια ξαφνική επιβολή κάποιου παντελώς άγνωστου χαρακτήρα, θα ήταν προκλητικότατη διεθνώς. Πολλοί θα καταλάβαιναν αμέσως ότι κάτι περίεργο συμβαίνει, και θα έψαχναν μανιωδώς το παρελθόν και την προέλευση. Δεδομένου δε ότι η εβραϊκή καταγωγή πρέπει να τονιστεί, σίγουρα ο αντισημιτισμός θα φρόντιζε να μαθευόταν η επαγγελματική ιδιότητα της μητρός του. Εάν δε προσθέσουμε σε αυτά τις απαιτήσεις του ισχυρισμού της παρθενίας ( Α. Εφραίμ ο Σύρος) ενώ θα υπήρχε τεκνοποίηση, αγγίζαμε τα όρια του ισχυρισμού της παράνοιας ή του γελοίου. Στην σύγχρονη εποχή με την τόση γνώση και απομυθοποίηση , δεν υπάρχει περίπτωση ο πολύς κόσμος να δεχτεί τέτοιους ισχυρισμούς χωρίς να ζητήσει 'απόδειξη'. Με τα σημερινά ήθη και έθιμα οποιαδήποτε τέτοια δημόσια αναφορά θα φαινόταν γελοία, και δεν θα βοηθούσε την καλυτέρευση της δημόσιας εικόνα του παγκόσμιου κυβερνήτη. Παρομοίως και οποιαδήποτε αναφορά σε παρθενογένεση, θα έφερνε και συνειρμούς καισαρικής τομής στους σχολαστικούς, οι οποίοι θα ισχυριζόντουσαν ότι δεν είναι κάτι μοναδικό μια γυναικά να τεκνοποιήσει με τεχνητή γονιμοποίηση και καισαρική τομή. Από την άλλη ξέρουμε για την σχετικά γρήγορη ανάδειξη και μαζική αποδοχή του άνομου δικτάτορα (Α. Γρηγόριος ο Θεολόγος). Πως θα ήταν δυνατόν με τέτοια κοινωνική καταγωγή, να προωθηθεί παγκοσμίως ως η καλύτερη λύση, και ταυτόχρονα να έχει τέτοια μαζική αποδοχή, 12

την στιγμή που σίγουρα υπάρχουν παγκοσμίως καλύτερες περιπτώσεις ταλέντου και καταγωγής; Πως θα μπορούσε προερχόμενος από πόρνη μάνα ο αντίχριστος, να προωθηθεί ως ενάρετος και ευσεβής, ξεγελώντας Εβραίους αλλά και ορθόδοξους ιερείς (οικουμενιστές) σύμφωνα με τον Πατροκοσμά; Η μη πνευματική θεώρηση των πατερικών κειμένων αγαπητοί μου αδερφοί, έχει πάντα πλανερό αποτέλεσμα. Η προσέγγιση μόνο με κυριολεκτικό τρόπο ερμηνείας, δημιουργεί δυσεπίλυτα αδιέξοδα, που μεγεθύνονται όταν αποκομμένα από το συνολικό νόημα των άλλων πληροφοριών, προσπαθούμε να σκιαγραφήσουμε ένα πρόσωπο η γεγονός. Η ερωτική επιθυμία Σαν να μην φτάνει μόνο το τραγελαφικό σενάριο με την πόρνη, αρκετοί φαντάζονται τον μελλοντικό ηγέτη ως ανώμαλο ομοφυλόφιλο ή άλλοι πάλι ως ασκητή της αρετής της παρθενίας. Βασίζονται δε σε ένα χωρίο του προφήτη Δανιήλ που ερμηνεύεται ότι ομιλεί περί αντίχριστου. Αν. 11:37 και

ἐπὶ τοὺς θεοὺς τῶν πατέρων αὐτοῦ οὐ μὴ προνοηθῇ καὶ ἐν ἐπιθυμίᾳ γυναικὸς οὐ μὴ προνοηθῇ ὅτι ἐν παντὶ ὑψωθήσεται καὶ ὑποταγήσεται αὐτῷ ἔθνη ἰσχυρά

Εδώ λοιπόν συμπεραίνουν ότι δεν θα επιθυμεί γυναίκα ο αντίχριστος, και άρα θα πρέπει να είναι είτε ομοφυλόφιλος είτε παρθένος. Οι φρικτοί καταρχάς συνδυασμοί που προκύπτουν, από τέτοιες προχειρότατες ερμηνείες, με βάση τον επαγγελματικό προσδιορισμό της μητέρας του και το ερωτικό ένστικτο του αντίχριστου σαν βάση, σε συνδυασμό με τις αρχικές αρετές του, κάνουν το γεγονός της παραπλάνησης αμέτρητων ανθρώπων παγκοσμίως, ένα απίθανο γεγονός. Ένας παρθένος ή ομοφυλόφιλος από πόρνη μητέρα να γίνεται παγκόσμιος ηγέτης, μέσα σε 3 χρόνια, με μαζική αποδοχή. Είναι τραγικά αδύνατο να προκύψει τέτοια υποψηφιότητα για τα δικά μας ευρωπαϊκά και αμερικάνικα ήθη και έθιμα. Ούτε κουβέντα για τα μουσουλμανικά κράτη, ενώ και οι Εβραίοι που είναι το γεωγραφικό επίκεντρο της εσχατολογίας, θα είχαν πρόβλημα. Η μαζική αποδοχή είναι ένα πρόβλημα για τέτοια υποψηφιότητα, σε κοινωνίες που έχουν ακόμα παραδοσιακά στοιχεία οικογένειας και ηθικών αξιών. Έτσι υπάρχει η πρώτη βασική αντίφαση στην ερμηνεία, που θα σχημάτιζε το αρχικό γενικό 'καλούπι' των πρώτων χαρακτηριστικών. Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά με πολλές από τις σύγχρονες και γρήγορες πρώτες ερμηνείες. Ας ξεκινήσουμε από τον βασικό προφήτη της εσχατολογίας, τον Δανιήλ. Μια πιθανή παρανόηση σε σχέση με το επίμαχο χωρίο, είναι αυτή που μη κατανοώντας τον χρονικό προσδιορισμό του εδαφίου, υπάρχει η αίσθηση της εκ γενετής έλλειψης επιθυμίας γυναικών ή συζύγου και άρα παρθενίας. Και ενώ η παρθενία είναι αρετή και μάλιστα δύσκολη, αφού χρειάζεται αντιμετώπιση πειρασμών και περιορισμό των σωματικών ορμών, εντούτοις μερικοί την φαντάζονται. Πρώτα απ' όλα δεν καταλαβαίνουν την μεγάλη τους ετυμολογική παράβαση, αφού στο λεξικό δεν υπάρχει συνωνυμία μεταξύ παρθενίας και έλλειψης επιθυμίας. Η παρθενία μπορεί να προέρθει από μόνιμη έλλειψη επιθυμίας, ή ανικανότητα, ή από πνευματική άσκηση και εγκράτεια. Δεν σημαίνει όμως ότι ένας άνθρωπος που έχει έλλειψη επιθυμίας, ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ότι είναι παρθένος , καθώς θα μπορούσε στο 13

παρελθόν να είχε περισσότερη και να προέβηκε σε πράξη. Κατά δεύτερον αγνοούν ότι η λέξη παρθενία αναφέρεται σαν αρετή στην γραφή και στους πατέρες, και εάν ένα τέτοιο χαρακτηριστικό υπήρχε στον αντίχριστο, θα αναφερόταν ρητά, όπως έγινε με την αρχική φιλανθρωπία του. Ο αντίχριστος θα είναι η βασιλική προσωποποίηση των αμαρτιών του καθώς πρέπει κόσμου. Η σαρκική ηδονή θα ήταν αδύνατο να λείπει, παρέα με την υποκρισία. Ειδάλλως ο Θεός δεν θα επέτρεπε σε μικρή ηλικία την μερική κατάληψη του. Παρομοίως και με την εικασία της ομοφυλοφιλίας. Υπάρχει η λέξη αρσενοκοίτης για να περιγραφεί η ιδιαιτερότητα. Θα μιλούσαν οι ορθόδοξες γραφές για επιθυμία άντρων. Είναι έκδηλη η νοητική ακροβασία σε τέτοιες προσεγγίσεις αλλοίωσης του νοήματος. Η πορνεία και η παρθενία στην παλαιά διαθήκη Μια πιθανή ένσταση σε αυτό το σημείο της παρθενίας του αντίχριστου ή της αυστηρής μονογαμίας του προέρχεται από την παλαιά Διαθήκη. Πως οι Εβραίοι θα δεχτούν ένα μεσσία που δεν είναι παρθένος ή έχει προγαμιαίες σχέσεις; Οι σημερινοί Εβραίοι, σύμφωνα και με τον σεβ. Πειραιώς Σεραφείμ είναι σε θεολογική διαστροφή σε σχέση με τους προπάτορες. Πιο χαλαροί στα ήθη και τις μεσσιανικές απαιτήσεις, που σε συνδυασμό με την χιλιετή αναμονή τους για μεσσία επιτέλους θα δεχτούν έναν ισχυρό ηγέτη που θα τους προσφέρει ειρήνη και ασφάλεια. Μια μικρή μερίδα σήμερα σκληροπυρηνικών ορθόδοξων ιουδαίων στο Ισραήλ, βρίσκονται υπό διωγμό από την ίδια την πολιτική ηγεσία της χώρας, όπου προσπαθούν να τους φιμώσουν ώστε να μην προβάλλεται η αυστηρότητα των νόμων της παλαιάς διαθήκης. Σκοπός βέβαια είναι η άμβλυνση των μεσσιανικών κριτηρίων και η συμπόρευση με τον οικουμενισμό να γίνει δυνατή. Η έννοια της πορνείας στην παλαιά διαθήκη είναι συγκεκριμένη και αναφέρεται στην συνουσία με αμοιβή και είναι απαγορευμένη. Αυτό που έχει την αυστηρότερη αντιμετώπιση όμως από τα ερωτικής έλξης αμαρτήματα, είναι αυτό της μοιχείας, όπου τιμωρείτε με θάνατο. Και ενώ ο Θεός θέλει την ηθική και όχι την ακολασία γενικότερα, υπάρχει πιο χαλαρότητα, καθώς είχε να κάνει με πνευματικά νήπια σε σχέση με την πληρότητα της καινής Διαθήκης. Η αντρική πορνεία έχει μόνο μια σαφή αναφορά, που όμως δεν έχει την έννοια της καινής Διαθήκης, αλλά είναι όρος καθαρά που αναφέρεται σε πράξη επί χρηματική αμοιβή. Δευτ. 23:17 (23:18) οὐκ ἔσται πόρνη ἀπὸ θυγατέρων ισραηλ καὶ οὐκ ἔσται πορνεύων ἀπὸ υἱῶν ισραηλ οὐκ ἔσται τελεσφόρος ἀπὸ

θυγατέρων ισραηλ καὶ οὐκ ἔσται τελισκόμενος ἀπὸ υἱῶν ισραηλ

Στο επόμενο χωρίο διασαφηνίζεται ότι ο όρος αναφέρεται σε μίσθωμα, και όχι απλή συνεύρεση. Δεν υπήρχε τέτοια ευλογία με μυστήρια άλλωστε, ώστε να υπάρχει μεγάλη εγκράτεια. Δευτ. 23:18 (23:19) οὐ προσοίσεις μίσθωμα πόρνης οὐδὲ ἄλλαγμα κυνὸς εἰς τὸν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ σου πρὸς πᾶσαν εὐχήν ὅτι

βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σού ἐστιν καὶ ἀμφότερα

Στην παλιά διαθήκη δεν στηλιτεύεται ιδιαίτερα η αντρική συνουσία πριν τον γάμο. Άλλωστε η επιθυμία ζευγαρώματος ήταν τέτοια που ο Θεός είχε απαγορεύσει την συνουσία με ζώα. Ο γάμος προϋποθέτει αιώνιο όρκο, όχι απλό ζευγάρωμα. Υπάρχει η περίπτωση της 14

αποφυγής του γάμου με αποζημίωση της νύφης, εάν ο πατέρας αρνηθεί να δώσει την κόρη του. Έξ. 22:16 (22:15) ἐὰν δὲ ἀπατήσῃ τις παρθένον ἀμνήστευτον καὶ κοιμηθῇ μετ' αὐτῆς φερνῇ φερνιεῖ αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα Έξ. 22:17 (22:16) ἐὰν δὲ ἀνανεύων ἀνανεύσῃ καὶ μὴ βούληται ὁ πατὴρ αὐτῆς δοῦναι αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα ἀργύριον ἀποτείσει τῷ

πατρὶ καθ' ὅσον ἐστὶν ἡ φερνὴ τῶν παρθένων

Η θεία Χάρις είναι αυτή που βοηθά τους νέους ορθόδοξους ασκητές να τιθασεύσουν την αναπαραγωγική ορμή και να ασκήσουν παρθενία. Και στην παλαιά διαθήκη δεν υπήρχε το πλούσιο Θείο έλεος. Αυτό είναι και το μεγάλο ερμηνευτικό πάτημα της μουσουλμανικής πολυγαμίας σε σχέση με την παλαιά Διαθήκη. Η έννοια της μετάνοιας υπήρχε και στην παλιά Διαθήκη. Ο σοφός Σολομώντας συγχώρεσε την πορνεία δυο γυναικών και έλυσε την διαφορά τους αντίθετα από τον αυστηρό νόμο. Το μεγαλύτερο παράδειγμα όμως είναι αυτό ενός βασιλιά που μετά προμελέτης έστειλε εις θάνατον τον άντρα άλλης γυναίκας για την οποία είχε μεγάλη επιθυμία, διακόπτοντας την καλή πνευματική κατάσταση που ήταν με τον Θεό. Και ενώ ο βασιλεύς Δαυίδ έπεσε σε τέτοιο αμάρτημα σαρκικής επιθυμίας και δολοπλοκίας, εντούτοις η μετάνοια και οι ψαλμοί του είναι σημείο αναφοράς στην ορθόδοξη λατρευτική παράδοση. Όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν μια δύναμη που εξορκίζει δαιμόνια και χαράζει την ψυχή, για να δεχτεί το πνευματικό πυρ της Θεότητος. Αφού λοιπόν οι ψαλμοί του Δαυίδ γίνονται δεκτοί σαν υπόδειγμα μετάνοιας, και ο Δαυίδ όχι μόνο διατηρεί την φήμη του αλλά και την αύξησε εις τον αιώνα, κάθε προηγούμενο αμάρτημα με έμπρακτη μετάνοια συγχωρείται και κατά το εβραϊκό δόγμα. Έτσι βλέπουμε το επιχείρημα υπέρ της υποχρεωτικής παρθενίας ή αναμαρτησίας του αντίχριστου δεν μπορεί να αποτελέσει έναν δεσμευτικό όρο. Σαν υπενθύμιση εδώ σημειώνεται, ότι σύγχρονοι Εβραίοι δεν περιμένουν προφήτη άγιο, ούτε ιερέα. Η κοσμική εξουσία τους ενδιαφέρει με ένα κανονικό άνθρωπο, όχι ασκητή αλλά κοσμικό ηγέτη με πιθανές αμαρτίες που συνοδεύονται από μετάνοια. Ένας ισχυρός βασιλιάς πάντα συγχωρείτε πιο εύκολα από τους Εβραίους. Ο θρησκευτικός προσανατολισμός και διάφορα χαρακτηριστικά Ο αντίχριστος δεν ενδιαφέρεται για τον εβραϊσμό, απλά θα τους κοροϊδέψει κατά τον ίδιο τρόπο που κοροϊδεύει αμέτρητους ορθόδοξους οικουμενιστές, και πιθανόν ευκολότερα αφού είναι και αβάπτιστοι. Θα υποκριθεί σεβασμό κατά τον ίδιο τρόπο που το δηλώνει ο πάπας Ρώμης. Θα ενώσει της θρησκείες , απλά θα υποκριθεί σεβασμό στην εβραϊκή θρησκεία, όχι πλήρη τήρηση και επικράτηση της. Θα καλέσει για παγκόσμια ειρήνη και αδελφοσύνη και να κρατηθούν μόνο τα κοινά , ένας Θεός για όλους. Η πανθρησκεία, με τα κοινά από κάθε θρησκεία, και κατόπιν η κατάργηση τους και η αναβίωση της φανερής διαβολολατρείας, είναι ο σκοπός του. Κατά την ενθρόνιση στον ναό της Ιερουσαλήμ, κάποιοι θα τον καταλάβουν αφού θα ανακηρυχθεί Θεός, και όχι απλά μεσσίας. Και αυτοί θα θανατωθούν όπως είναι γραμμένο. Έτσι συνδυάζοντας και την μη αναφορά των αγίων περί παρθενίας του αντίχριστου, καταλήγουμε ότι δεν υπάρχει καμιά δέσμευση στην παρθενία από αγιογραφικές πηγές. Κατά τρίτον στο εδάφιο υπάρχει μια πληροφορία σε σχέση με τον χρονικό προσδιορισμό της κατάστασης. Το σημείο περιγράφει την περίοδο της υπέρτατης αλαζονείας του αντίχριστου, μετά τη ενθρόνιση του. Τότε γνωρίζουμε από τους άγιους πατέρες, ότι θα αλλάξει πρόσωπο, θα 15

καταργήσει τις άλλες θρησκείες, και θα τολμήσει να υψώσει τον εαυτό του πάνω από τον Θεό. Άρα το κομμάτι που μιλάει για την έλλειψη της ερωτικής του επιθυμίας, είναι ανάμεσα στις αναφορές για την υποτίμηση του προς τις άλλες θρησκείες, και την υπερηφάνεια του έναντι του Θεού. Τότε είναι που δεν θα έχει ερωτική επιθυμία προφανώς, και όχι εκ γενετής. Οι άγιοι πατέρες μας περιγράφουν τα χαρακτηριστικά του άνομου χωρίζοντας τα σε δυο βασικές κατηγορίες. Αυτά πριν την ενθρόνιση και αυτά μετέπειτα που έχουν και τρομακτική διαφορά με όλα τα προηγούμενα. Τότε είναι που θα χάσει την μορφή ενός αγαπητού προσώπου και θα αφεθεί το διαβολικό θηρίο στην ψυχή του να εκδηλώσει την ύπαρξη του. Στον πνευματικό κόσμο η ερωτική έλξη είναι αχρείαστη, λειτουργία του αιώνος τούτου. Το κόψιμο της ερωτικής επιθυμίας σε νέους ανθρώπους, όταν δεν οφείλεται σε οργανική δυσλειτουργία, δίνεται σαν δώρο σε προχωρημένους ασκητές από τον Θεό. Όταν η καρδιά φλέγεται από θεία ηδονή, οι ανάγκες της σάρκας αδρανοποιούνται. Οι άγγελοι, όπως και οι δαίμονες, δεν έχουν καμία τέτοια επιθυμία για σαρκική ηδονή, αλλά μόνο για ψυχικό οργασμό ενδιαφέρονται. Οι άγγελοι για την νηφάλιο μέθη που σε κάνει να υμνείς ακατάπαυστα τον δωρητή σου, αφού λιώνεις από χαρά, και οι δαίμονες από κακία και μίσος ηδονίζονται, σαν το αιμοβόρο θηρίο που χορταίνει με αίμα όταν βλέπουν καταστροφή. Όποιος ενώνεται με αμφότερο πνεύμα , Άγιο ή δαιμονικό, λαμβάνει και τις ανάλογες ορμές και καταστάσεις. Είναι επίσης αληθινό σαν μαρτυρία από θύμα μαγείας, ότι η ερωτική επιθυμία εξαφανίζεται ή περιορίζεται από δαιμονικές δυνάμεις. Η επιθυμία για γυναίκες μπορεί εύκολα να αποχωρήσει, όταν ένα πρόσωπο καταληφθεί πλήρως από τον Σατανά. Η ανάληψη υπερεξουσίας, οι ευθύνες που απορρέουν από αυτή, και η ανάλογη εσωτερική ταραχή λόγω των πολυποίκιλων γεγονότων, θα δρουν ανασταλτικά στην ερωτική επιθυμία ενός μελλοντικού παγκοσμίου ηγέτη, της πιο ταραγμένης εποχής εκ καταβολής κόσμου. Ο σατανάς ξέροντας ότι έχει λίγο χρόνο, και θέλοντας να διαχειριστεί καλά την τελευταία του ευκαιρία, δεν θα αφήσει τον εκλεκτό του να χάσει χρόνο σε ανταλλαγές ανθρωπίνων υγρών. Τελικά ένα συμπέρασμα ακόμα μιας λογικής πλευράς, από κοσμικής και ορθολογιστικής άποψης, είναι η ακόλουθη. Είναι εξαιρετικά απίθανο ο κόσμος, στην πλειοψηφία του, να αποδεχτεί κάποιον που είναι ομοφυλόφιλος, ή μόνιμα ανέραστος και χωρίς σύζυγο. Άλλωστε κατά παραδοχή του ραβίνου , ο μεσσίας πρέπει να είναι έγγαμος. Αντίχριστου μητέρα, συνουσία και παρθενία. Μια άλλη γνωστή παρανόηση είναι αυτή που σχετίζεται με την πορνεία, σαν την πράξη που θα έχει αποτέλεσμα την γέννηση του (Ι. Δαμασκηνός). Άλλοι Άγιοι πατέρες μιλούν για την προέλευση του από σκεύος μιαρό (Άγιος Εφράιμ ο Σύρος, Αγ. Ιππόλυτος), ενώ ο Αγ. Ιππόλυτος δίνει έμφαση και σε ισχυρισμό χαρακτηρισμού της γυναικός ως παρθένα, που όμως θα αμφισβητείται μερικώς. Πολλοί ερμηνευτές ξεφεύγουν σε αυτό το σημείο και διατρέφουν το νόημα, δίνοντας και τον χαρακτηρισμό πόρνη, στην μητέρα που θα γεννήσει τον παγκόσμιο κυβερνήτη. Αλλά αυτός ο χαρακτηρισμός παραπέμπει στην απαγορευμένη πορνεία, που έρχεται σε αντίθεση με την παλαιά διαθήκη , ειδικά όταν γίνεται κατ' επάγγελμα. Πως θα δεχτούν οι Εβραίοι τέτοια προέλευση μεσσία, από τέτοια γυναίκα, εφόσον θεωρείτε βέβαιο ότι θα διαρρεύσει η πληροφορία; Και πως θα περάσει η προπαγάνδα περί παρθενίας μιας πόρνης; Και εκεί ξεκινάει πάλι το παράλογο, λόγω της ισχυρότατης θέσης που θα καταλάβει ο υιός της. Η διαστροφή των λεγομένων των αγίων και η θέσπιση παράλογων κριτηρίων, είναι επικίνδυνη και για την 16

αναγνώριση του άνομου και για την προφητική αξιοπιστία των αγίων πατέρων, και κατ' επέκταση της ορθόδοξης πίστης. Ας δούμε τα λόγια των αγίων. Όσιος Εφραίμ ο Σύρος "γεννάται μεν ακριβώς εκ κόρης μιαράς, το όργανον του διαβόλου, ο Αντίχριστος , διότι αυτός δεν μπορεί να σαρκωθεί” Ιωάννης ο Δαμασκηνός «γεννάται ένας άνθρωπος από πορνείαν και δέχεται όλην την ενέργειαν του Σατανά. Επειδή δηλαδή ο Θεός προγνωρίζει την διεστραμμένην προαίρεσιν που πρόκειται να έχει, επιτρέπει να κατοικήσει μέσα εις αυτόν ο Διάβολος» «Δεν γίνεται λοιπόν ο ίδιος ο Διάβολος άνθρωπος, όπως έγινε με την ενανθρώπιση του Κυρίου - μη γένοιτο» Άγιος Νείλος «..εις μίαν ακάθαρτον κόρην της πορνείας..» Άγιος Ιππόλυτος «...κατά τον ίδιον τρόπον και ο διάβολος από μιαρά-βρώμικη γυναίκα θα γεννηθεί επί της γης. Γεννάται δε από γυναίκα που θα είναι τάχα παρθένος,όπως εσφαλμένα και πλανεμένα θα πιστεύουν οι περισσότεροι» Βλέπουμε κατ αρχάς εδώ ότι κανείς δεν λέει την λέξη πόρνη. Επίσης βλέπουμε, ότι ο μόνος από τους τρεις πατέρες που δίνει την πληροφορία περί παρθένου, υστερεί εκφραστικά στην διατύπωση του. Έτσι μερικοί μπορεί να παρασυρθούν από διατυπώσεις όπως της παρθένου. Ο άγιος Ιππόλυτος δεν έρχεται σε συμφωνία με τους άλλους. Και αυτό διότι λέει ότι ο Διάβολος θα γεννηθεί επί της γης, ενώ οι άλλοι πατέρες διαφωνούν ρητά. Συνεπώς η ορθόδοξη πρακτική μας υπαγορεύει το βάρος να πηγαίνει στην συμφωνία πατέρων, στις χρυσές τομές. Αυτή η εκφραστική αντίφαση του Α. Ιππόλυτου, σε σχέση με τους άλλους πατέρες για κάτι τόσο σοβαρό, όπως η μη ενανθρώπιση του διαβόλου που υπονοεί, μας κάνει να θέσουμε σε αμφισβήτηση την κυριολεκτική ακρίβεια ή ερμηνεία των λεγομένων του. Όμως όπως θα δούμε στην συνέχεια, εξετάζοντας την πνευματική θεώρηση των λόγων του, ο άγιος πιθανά εννοούσε την πνευματική παρθένα των αποκρυφιστών, που θα ισχυριστούν για το πρόσωπο της μητέρας του ψευτόθεου. Όμως υπάρχει και η εξήγηση για την κυριολεκτική παρθενία, κατά την ώρα της σύλληψης, ως δημόσιος ισχυρισμός. Μια γυναίκα σύγχρονη και ανθρώπινη, που θα γένναγε τον 'νέο χριστό' σήμερα, εφόσον θα ήταν μη υπερφυσική ενανθρώπιση και όχι όπως του Κυρίου, θα έπρεπε να ήταν παρθένα κατά την σύλληψη ή κατά την διαθρησκευτική γαμήλια πράξη. Αυτός ήταν και ο κώδικας τιμής των γυναικών αιώνες τώρα. Δεν σημαίνει ότι θα ήταν παρθένα μετά την γέννα, αλλά κατά την σύλληψη ή κατά την παντρειά της θα έπρεπε να ισχυρίζεται ότι είναι, ενώ δεν θα είναι όπως λέει ο άγιος. Όχι ότι θα οφείλει να είναι και μετά την γέννηση του αντίχριστου, όπως η Παναγία μετά την γέννηση του Κυρίου. Απλά να φανεί ότι ο αντίχριστος γεννήθηκε από σπουδαία, έντιμη γυναίκα. Θα πρέπει το πλήθος να πίστευε και να πιστεύει, ότι είναι ή ήταν μια αγνή γυναίκα, επάξια στα μάτια του πλανεμένου λαού, να αντικαταστήσει την Παρθένο Θεωμήτωρ, αφού και ο υιός της 17

απώλειας, θα προσπαθήσει να αντικαταστήσει τον Χριστό. Άρα διαβολική εξαπάτηση σε καμιά περίπτωση, έτσι και αλλιώς, δεν θα μπορούσε να επιχειρηθεί με μια επαγγελματία πόρνη, όπως μερικοί ερμήνευαν. Είναι αντικρουόμενα εξ ορισμού, και αποτυχημένα εξ ορισμού, ακόμα και με την μεγαλύτερη προπαγάνδα. Υπήρχαν καλύτερες λύσεις για τον πονηρό. Αυτός είναι ακόμα ένας λόγος, που αυτή η πληροφορία του αγίου, μας δίνει το ηλικιακό όριο της αντίχριστης γέννησης. Υπήρχαν κοινωνίες στον δυτικό κόσμο, πριν μόλις μερικές δεκαετίες, που δεν ήταν αλλοτριωμένες με το πνεύμα αυτής της γενιάς. Θεωρούσαν την γυναικεία παρθενία σοβαρών γαμήλιων συμβιώσεων, ως ένα απαραίτητο προσόν. Σε αντίθεση πλέον σήμερα, όλα αυτά έχουν ισοπεδωθεί και κανείς άνθρωπος πλέον, όχι μόνο δεν δίνει σημασία, αλλά ίσως και να το θεωρήσει πρόβλημα. Όμως πριν μερικές δεκαετίες, ο κόσμος έδινε σημασία. Άρα ο Άγιος μας δίνει ακόμα μια πιθανή πληροφορία, ότι ο αντίχριστος γεννήθηκε πριν αλλάξουν τόσο σοβαρά τα ήθη αιώνων, δηλαδή περίπου από το 1990 και μετά. Συνεπώς αυτό μας δίνει μια ακόμη ένδειξη για την κατεύθυνση που θα ψάξουμε, και μικραίνει το δείγμα, αφού αυτό είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να έχει λάβει χώρα πολλά χρόνια πριν. Θα πρέπει δε να ισχύει μόνο για γυναίκες που έχει ασχοληθεί ο τύπος και η τηλεόραση μαζί τους, και είναι διάσημες, μητέρες πιθανών μελλοντικών ηγετών. Όταν ο αντίχριστος είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, αντίστοιχης παγκόσμιας εμβέλειας πρέπει να είναι και η πληροφορία της παρθενίας, και να έχει ήδη διαδοθεί εάν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι ο αντίχριστος ζει ανάμεσα μας. Για την ορθοδοξία, που δεν αναγνωρίζει τους αλλόθρησκους γάμους, ακόμα και η μοιχεία σε μη ορθόδοξο γάμο, αλλά και κάθε εκτός θρησκευτικού γάμου συνουσία, ονομάζετε πορνεία. Δεν χρειάζεται να εκδίδεται κάποια επαγγελματικά, για να ισχύει. Οι άγιοι πατέρες θεωρούν ότι η αμοιβή μπορεί να μην είναι άμεσα χρήματα, αλλά ευρύτερες έμμεσες απολαβές και σαρκική ηδονή εκτός θεάρεστου πλαισίου. Κοινώς ο παγκόσμιος κυβερνήτης δεν θα προέλθει από ορθόδοξα παντρεμένο αντρόγυνο, γιατί αλλιώς θα έλεγε μοιχεία όχι πορνεία. Επίσης ο άγιος Νείλος την λέει 'κόρην της πορνείας', όπου θα μπορούσε παράλληλα να ερμηνευτεί, ως προερχόμενη και αυτή η μητέρα του αντίχριστου από μη ευλογημένη ένωση, δηλαδή μη ορθόδοξη γενεολογία. Μια κοσμική προέκταση εδώ θα μπορεί να είναι ο συμφεροντολογικός κυρίως σκοπός του γάμου και όχι ο αγνός έρωτας. Ανεξάρτητα από την βασική θρησκεία ή το δόγμα, συνηθίζεται από την κοινωνία να θεωρεί μια γυναίκα ότι κινείται στα όρια της πορνείας, όταν κοιτάει αποκλειστικά το συμφέρον σε ένα γάμο και όχι το συναίσθημα. Αυτό όμως προϋποθέτει καρδιακή γνώση, και μόνο ο Θεός δύναται να γνωρίζει την αλήθεια. Μια άλλη ανεξίθρησκης αντίληψης κατάσταση που επιτρέπει τον χαρακτηρισμό περί πορνείας, εκτός των ορθόδοξων πλαισίων, είναι αυτή των ελεύθερων ηθών εντός γάμου. Με τις συνολικές αγιοπατερικές περιγραφές, φαίνεται ότι θα προέρθει από μια γυναίκα ελεύθερων ηθών, και όχι αυστηρά χριστιανικών, που όμως θα διατηρεί εξωτερικά την εικόνα της σεμνής, όπως μια παρθένος. Μια γυναίκα από μη αληθινό γάμο κατά Θεόν, δηλαδή μή ορθόδοξο. Σκεύος μιαρό αποκαλείται από τους αγίους, για να δείξει ο Θεός ότι θα προέλθει από μια γυναίκα με μη θεάρεστο βίο και πίστη στον αληθινό Θεό. Αλλά και μια γυναίκα όπου η αντίθεη αντίληψη θα την θεωρεί σκεύος ιερό, μια αντίληψη που έχουμε για την Παναγία μας, σαν σκεύος εκλογής. Μια γυναίκα που μοιραία θα αντιπαρατεθεί πνευματικά με την Παναγία – 18

παρθένο στην κριτική αντίληψη και τις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων, εφόσον ο αντίχριστος θα ισχυριστεί ότι είναι ο μεσσίας- χριστός του Θεού, και ο ίδιος Θεός. Ορθόδοξη θεώρηση και δυνατότητα κλωνοποίησης. Θα ξεκινήσουμε κατά αρχάς με την ορθόδοξη πνευματική άποψη της εξωσωματικής γονιμοποίησης , όπου σαν νέα μέθοδος εξετάστηκε από την επιτροπή βιοηθικής της εκκλησιάς. Η δεοντολογική εισήγηση ήταν αρνητική, ενώ και πολλοί άλλοι άνθρωποι με ορθόδοξη πνευματικότητα, έκριναν την μέθοδο ασύμβατη με την χριστιανική ηθική. Μάλιστα ο κ. Χάρακας το 1980 χαρακτήρισε την παρεμβολή ξένου βιολογικού παράγοντα ως εξής: “Σύμφωνα δε με άλλους ορθόδοξους μελετητές, η διείσδυση ξένου προσώπου κατά την ετερόλογη εξωσωματική γονιμοποίηση ταυτίζεται με τη μοιχεία ” Η πράξη της ανθρώπινης κλωνοποίησης και όχι της αμιγούς εξωσωματικής γονιμοποίησης ειναι η μέθοδος, που μέσω ανάμιξης του γενετικού κώδικα (DNA) του κυττάρου με το ωάριο της γυναίκας με την βοήθεια ηλεκτρισμού, παράγει κάτι σαν τεχνητό σπέρμα και γονιμοποιεί το ωάριο της γυναίκας. Δεν χρειάζεται δηλαδή αντρικό σπέρμα. Μια ξένη ερευνήτρια διδακτορικού διπλώματος, πιστεύει στην κλωνοποίηση του συγκεκριμένου προσώπου και την αντίχριστη ιδιότητα του, έχοντας δημοσιεύσει σχετικό πληροφοριακό υλικό στο διαδίκτυο. Μια περαιτέρω έρευνα στην ιστορία της κλωνοποίησης, ανακάλυψε ότι η μέθοδος είναι γνωστή δεκαετίες πριν ανακοινωθεί, και προβληθεί από τον τύπο. Έτσι βλέπουμε ότι η πρώτη κλωνοποίηση βατράχου έγινε το 1952 από τους Robert Briggs και Thomas J. King ενώ το 1963 ο βιολόγος Haldane μιλούσε ήδη για την ανθρώπινη κλωνοποίηση και τις δυνατότητες του ανθρώπινου είδους. Το 1972 έγινε η ανάμειξη γενετικού κώδικα δυο διαφορετικών οργανισμών (Paul Berg ), ενώ ένα χρόνο αργότερα δημιουργήθηκε ο πρώτος οργανισμός από την ανάμειξη. Το 1978 δημοσιεύτηκε η επιστημονική νουβέλα με τον τίτλο “Κατ ομοίωση Του: Η κλωνοποίηση του ανθρώπου” και γεννήθηκε το πρώτο ανθρώπινο μωρό δοκιμαστικού σωλήνα, η Λουιζ. Πιστεύεται λοιπόν ότι κρυφά από τον κόσμο και τα μάτια οργανώσεων βιοηθικής, απόκρυφα πειράματα που ξεκίνησαν από τα ναζιστικά στρατόπεδα, έφεραν την τελειοποίηση της δυνατότητας για ειδικές χρήσεις,,και πολύ πριν το θέμα πάρει δημόσιες διαστάσεις με την “Ντόλι”, το κλωνοποιημένο πρόβατο, δεκαετίες αργότερα. Ήδη πριν το 1970 η δυνατότητα για τα θηλαστικά ήταν γνωστή, και άρχισαν μάλιστα και οι δημοσιευμένες αντιπαραθέσεις μεταξύ του γενετιστή J. Lederberg και του L.Kass στο περιοδικό American Naturalist το 1966. Ένας νομπελίστας το 1971 δημοσίευσε σχετική μελέτη (James D. Watson). Έχουμε επίσης την απαγόρευση της κλωνοποίησης από την αμερικανική κυβέρνηση το 2001 που σημαίνει ότι υπήρχε η δυνατότητα καλά ανεπτυγμένη. Τέλος γύρω στο 2000 υπάρχει και ειδικό μηχάνημα, το RMX2010 της CLONAID που αυτοματοποιούσε την διαδικασία, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν μια καλά ανεπτυγμένη χειροκίνητη δυνατότητα πολλά χρονιά πριν. Παρά ταύτα ακόμη και σήμερα υπάρχουν σχετικές απαγορεύσεις και περιορισμοί, οπότε ήταν μια υπόγεια τεχνική. Ο άγιος Νείλος για πιθανή ανθρώπινη κλωνοποίηση. Άλλωστε μια αναφορά που ξεχωρίζει, από την σπουδαία περιγραφή της αποστατημένης εποχής μας από τον άγιο Νείλο τον Μυροβλύτη, είναι και η αναφορά περί της σύλληψης του 19

αντίχριστου στο αγιορείτικο χειρόγραφο που γράφτηκε πριν δυο περίπου αιώνες. «Και θα ζωογονηθεί η κακία του κόσμου εις την κοιλίαν της ακαθαρσίας της κόρης χωρίς σποράν ανδρός, αλλά με σποράν της κακίας του Εωσφόρου» «εις μιαν ακάθαρτον κόρην της πορνείας, όπου είναι θήκη της μοιχείας και εις αυτήν την κόρην της ασελγείας θα συλληφθούν όλαι αί ανομίαια του κόσμου και ακαθαρσίαι να σαρκωθούν εις αυτήν, και θα γίνουν μια ένωσις εις την κοιλίαν της ακαθαρσίας... θα γεννηθεί ο ακάθαρτος από την κοιλίαν της ακαθαρσίας» Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε την πνευματική και κυριολεκτική διάσταση των λεγομένων του άγιου, σε συνάφεια με το ευρύτερο πνεύμα που περιγράφει τον άνομο, μας κάνει μεγάλη εντύπωση η πιθανή πληροφορία τεχνητής γονιμοποίησης. Οπότε κατ εξαίρεση, θα ξεκινήσουμε να δούμε τις προεκτάσεις της κυριολεκτικής ερμηνείας. Χωρίς σπέρμα άντρα αλλά με σπορά εωσφορικής κακιάς λοιπόν λέει ο άγιος. Εάν συνδυάσουμε αυτό το γεγονός με το ότι ο αντίχριστος δεν θα προέρθει υπερφυσικά εκ του διαβόλου, αλλά και χωρίς αντρικό σπέρμα, θα πρέπει να ψάξουμε μόνο την περίπτωση της κλωνοποίησης. Αυτή η μέθοδος θα μπορούσε να κάνει τον πιθανό αντίχριστο, να ισχυριστεί ίσως ότι η μητέρα του ήταν παρθένα όταν γεννήθηκε , εάν χρειαστεί να ισχυριστεί κάτι ανάλογο στο μέλλον. Πραγματικά σπορά της εωσφορικής κακιάς, είναι αυτή η μέθοδος γενετικής παρέμβασης στην λειτουργία της φυσικής γονιμοποίησης, αλλά αποκτά διαστάσεις πνευματικής φρίκης, εάν αληθεύουν οι ισχυρισμοί για το συγκεκριμένο πρόσωπο, όπως θα φανεί σε παρακάτω κεφάλαιο, και εξηγούν απόλυτα γιατί ο άγιος αποκαλεί την πράξη έτσι. Η υποψία ενισχύεται μάλιστα από την έκφραση “θήκη της μοιχείας”, που ταιριάζει απόλυτα στην γυναίκα, που αν και μη ορθόδοξα παντρεμένη μοιχεύει πνευματικά, ακόμα και διαθρησικιακά, με μια τέτοια γονιμοποίηση που βιολογικά ίσως να ήταν αχρείαστη, διαπράτωντας ταυτόχρονα πορνεία και μοιχεία. Πορνεία με την καινή Διαθήκη και μοιχεία με την παλαιά Διαθήκη και την ορθόδοξη βιοηθική θεώρηση. Όμως δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο όπως θα ήταν εάν έλεγε “χωρίς σποράν ανθρώπου”, αλλά ξέρωντας ότι δεν υπάρχει υπερφυσική σύλληψη όπως αυτή του Κυρίου. Επίσης μια άλλη λιγότερο καλή ερμηνεία είναι, η σύλληψη να έγινε μέσω κανονικής διαθρησκευτικής μοιχείας, και όχι με τον κατά κόσμο νόμιμο σύζυγο, αλλά και ίσως ακόμη και με την συγκατάβαση του. Δηλαδή να έχουμε το “χωρίς σποράν ανδρός (της), αλλά με σποράν της κακίας του Εωσφόρου” που ο άγιος εξισώνει την κακιά του εωσφόρου με την “θήκη της μοιχείας”. Όποτε ο άγιος απλά θεωρεί μέγιστη κακιά του εωσφόρου το να μην γεννιέται τέκνο από ζευγαρωμένους γονείς, αλλά να επιζητούν την τεκνοποίηση μέσω μοιχείας ακόμη. Άλλοι άγιοι δεν μίλησαν για μοιχεία, αλλά για πορνεία, που όμως για μη ορθόδοξο γάμο είναι ο γενικός χαρακτηρισμός της συνουσίας. Δηλαδή απλά ο άγιος Νείλος έδωσε την λεπτομέρεια ότι θα είναι γάμος πορνείας ή ότι η μητέρα θα είναι τέκνο μη ορθόδοξου γάμου, αλλά και ο τρόπος σύλληψης θα είναι μέσω μοιχείας κατά την ευρύτερη κοινωνική και διαθρησκειακή έννοια. Μια περίπτωση ακόμη είναι ότι μπορεί να έγινε τεχνητή γονιμοποίηση στην μητέρα , διότι ο άντρας της ήταν ανίκανος να τεκνοποιήσει και για αυτό υπάρχει το “ουκ σποράν ανδρός” (της). Και επίσης ότι η μητέρα του θα είναι γενικότερα μοιχαλίδα, αλλά και θα διαπράξει ή διαπράττει πορνεία κατά την ορθόδοξη γνώμη, δηλαδή ερωτικές επαφές μετά την σύλληψη του 20

αντίχριστου. Δεν θα διατηρήσει την υποτιθέμενη αγνότητα της και ενάρετη ζωή και αφοσίωση που θα είχε μια ηθική μητέρα. Επίσης μια άλλη ερμηνεία μπορεί να είναι η φυλετική καταγωγή του πατέρα, που ίσως να είναι και αυτός απο την φυλή του Δαν και να θεωρείτε ως η φυλή ποτισμένη απο την κακία του εωσφόρου. Δηλαδή να ήθελε να τονίσει ο άγιος την σημασία της διαφορετικότητος του βιολογικού πατέρα. Όμως για πολλές περιπτώσεις δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι , όσο διάσημο και αν είναι ένα πρόσωπο, πάντα θα υπάρχουν λεπτομέρειες που είναι αδύνατο να ερευνηθούν, ειδικά μονόπλευρα. Όμως όλοι οι παραπάνω συνδυασμοί περιπτώσεων, έγιναν απλά για να δείξουμε το εύρος των υποπεριπτώσεων. Στην αναζήτηση του προσώπου, πάντα είναι ο συνδυασμός όλων χαρακτηριστικών που εντοπίζουν το καλύτερο δυνατό πρόσωπο. Σε αυτή την περίπτωση σαν βασική προσέγγιση, προβάλλεται η πιθανότητα κλωνοποίησης, ως αυτό που εννοούσε ο άγιος. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν δεν ισχύει, δεν υπάρχει συνάφεια με τις άλλες πατερικές γνώμες που είναι πιο γενικές, καθώς κάθε προσπάθεια τεκνοποίησης με μη ορθόδοξα ευλογημένο τρόπο είναι πορνεία, ασχέτως του επιμέρους τρόπου γονιμοποίησης. Ξεκινώντας με την πνευματική όμως θεώρηση βλέπουμε το αδιαμφισβήτητο γεγονός της πνευματικής ακαθαρσίας, που για την επιστροφή στην ακολασία των προχριστιανικών χρόνων, θα φέρουν την έλευση και βασιλεία του αντίχριστου. Επίσης μπορεί να έχουν την ερμηνευτική σημασία του ότι η μητέρα του αντίχριστου δεν ήταν ηθική γυναίκα, αλλά είχε έκλυτο βίο ερωτοτροπώντας εκτός συζυγίας, έστω και με την μη ορθόδοξη νομιμότητα. Από την στιγμή όμως που επικεντρώνει τις αμαρτίες του κόσμου και όχι στις προσωπικές της γυναικός, τότε υπονοείται ίσως ότι οι συνολικές αμαρτίες, που στήριξαν την συνειδητή συνωμοσία εναντίον του Θεού, οδήγησαν την ανθρωπότητα να εφεύρει γενετική τεχνολογία για ανήθικη χρήση. Τέτοια περίπτωση διαταράσσει την χρόνια απόφαση του Υψίστου για σαρκική αναπαραγωγή, μέσω των περιορισμών του νόμου της φθοράς. Η χωρίς φόβο Θεού διατάραξη της αναπαραγωγής της κορωνίδας της υλικής δημιουργίας, με σκοπούς που εναντιώνονται περήφανα στο Θείο θέλημα και με άπλετο θράσος επιδεικτικής ανυπακοής, δεν μπορεί παρά να προκαλούν την μέγιστη πρόκληση απονομής θεϊκής δικαιοσύνης, σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα. Εάν δε συνδυάσουμε τις ερμηνείες και με την πνευματική ερμηνεία, που έφτασε ο άνθρωπος να προάγει χωρίς φόβο Θεού την διαβολική χρήση της τεχνολογίας, τότε φτάνουμε στο γιατί ο άγιος συνοψίζει τόσο πολύ τις πνευματικές ακαθαρσίες του κόσμου. Εάν ισχύει η συγκεκριμένη κλωνοποίηση, τότε, χωρίς όσιο και ιερό, φτάνει μέχρι και την πνευματική και υλική βεβήλωση της ιερότερης σάρκας που περπάτησε ποτέ στον πλανήτη. Όμως το ότι συζητείται δημοσίως από μια επιστήμονα, με ειδική ιστοσελίδα αφιερωμένη, που εμπεριέχει και κινηματογραφικό περιεχόμενο και έρευνα, είναι μια ένδειξη ότι μπορεί και να ισχύει και να δικαιολογεί τον άγιο. Πλούτος και φιλανθρωπία Ένα άλλο χαρακτηριστικό που παρατηρείται στον αρχικό χαρακτήρα του αντίχριστου από τις περιγραφές των αγίων, είναι αυτό με την εύπορη καταγωγή του, αλλά ταυτόχρονα την μη επιδίωξη του πλούτου, αλλά και την φιλανθρωπική δράση του. 21

Θα είναι δηλαδή φιλάνθρωπος αλλά χωρίς να κερδίσει ο ίδιος πολλά χρήματα, όπως υποδηλώνει εννοιολογικά η αγιοπατερική έκφραση “δεν θα αποκτήσει χρυσό”. Δηλαδή δεν θα επιδιώκει τον περαιτέρω πλουτισμό, και αυτό το γεγονός θα λειτουργήσει θετικά στον κόσμο. Προφανώς θα εργάζεται, για να δείξει στην κοινή γνώμη χαρακτήρα και ικανότητες κάνοντας ένα κοινωφελές επάγγελμα ή εθελοντισμό. Αυτό και μόνο ταιριάζει με την αγιοπατερική περιγραφή ενός ανθρώπου, που δείχνει ότι αισθάνεται άβολα με τον πλούτο, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει πρόσβαση σε μεγάλο πλούτο πρίν την εξουσία του, ώστε να κάνει φιλανθρωπίες μεγάλου μεγέθους. Αυτές δε πρέπει να κάνουν εντύπωση και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Άρα πρέπει να έχει υποδομή πλούτου για μαζική φιλανθρωπία μεγάλης έκτασης, μια που ο λαός και οι λαοί, τα πλήθη που απευθύνεται άμεσα, είναι υπερβολικά μεγαλύτερα από αυτά της εποχής του Ιησού. Οι φιλανθρωπίες και παροχές απαιτούν υπερβολικό χρήμα εξ ορισμού, για να γίνει κάτι τόσο προβαλλόμενο παγκοσμίως, μια οικονομική υποστήριξη σοβαρών διαστάσεων που μόνο ένα πάμπλουτο κράτος, πολυεθνική εταιρεία, μεγάλη διάσημη οργάνωση ή πλούσιο βασίλειο μπορεί να επωμισθεί. Από την άλλη πάλι έχουμε την αγιοπατερική περιγραφή του ευκατάστατου και εύπορου άντρα που όμως δεν έχει τα χαρακτηριστικά του Κροίσου. Άρα θα πρέπει να έχει πρόσβαση σε μεγάλα κεφάλαια και θα κάνει χρήση τεράστιου πλούτου, εντούτοις θα είναι λιτός το κατά δύναμη μπροστά στο μέγεθος που διαχειρίζεται και δωρίζει. Θα είναι αδιαμφισβήτητος διαχειριστής πολλών χρημάτων τα οποία θα τα χρησιμοποιεί για κοινωφελείς σκοπούς και όχι αποκλειστικά για ιδιωτικούς. Έτσι εξηγείται η φαινομενική αρχική αντίθεση στα λόγια των αγίων, και απομακρύνονται οι παρανοήσεις. Αν τώρα μερικοί νομίζουν ότι όπως ο Θεός έβγαζε ατελείωτα ψάρια από το πανέρι για κάποιες χιλιάδες κόσμο , και ο αντίχριστος θα κάνει θαύματα δημιουργώντας χρήματα από το τίποτα, και άρα μεγαλύτερα σε κύρος από τον Κύριο και μάλιστα αρχικά, είναι εκτός πνευματικής πραγματικότητος. Για διαβολικά φαινόμενα περιορισμένης έκτασης συνεπικουρούμενα με απατηλή τεχνολογία κάνουν λόγο οι Άγιοι, και όχι για αληθινά. Η έλευση και η ανάδειξη Μια άλλη γνωστή παρανόηση είναι αυτή που συνδέεται με την εμφάνιση του αντίχριστου σε μια καθορισμένη ημερομηνία στην παγκόσμια σκηνή. 2Θεσ. 2:4 ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν

καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός.

Το γεγονός της ενθρόνισης του είναι καλά στοιχειοθετημένο στην ορθόδοξη βιβλιογραφία και στην αγία Γραφή, ενώ δεν υπάρχει κάτι σαφές για το αρχικό γεγονός της εμφάνισης. Επειδή η εμφάνιση δεν είναι ένα γεγονός μιας ημέρας ξεχωριστής , αλλά μια συγκεκριμένη χρονική διάρκεια που είναι ίσως άγνωστο σε μας πως ο Θεός ορίζει την έναρξη της. Ακόμα και αν έγινε ήδη γνωστή, λίγοι είναι αυτοί που θα την καταλάβουν. Οι ερμηνευτές άλλωστε διαχρονικά δεν είναι σίγουροι για τον ακριβή χρονικό ορίζοντα άλλα γενικά θεωρείται ότι θα είναι μια περίοδος περίπου τριών ετών. Ιωάν. 2:4 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου.

Αρκετοί βασίζονται στον γάμο της Κανά και θεωρούν ότι ο αντίχριστος πρέπει κατά τον ίδιο τρόπο να γίνει γνωστός και να εμφανιστεί θαυματοποιώντας. Ο Χριστός όμως δεν ήθελε να αποκαλυφθεί πριν την ώρα του. Λουκ. 4:22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ

στόματος αὐτοῦ καὶ

ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ; Ιωάν. 6:42 καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσήφ, οὗ ἡμεῖς οἴδαμεν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα; πῶς οὖν λέγει οὗτος ὅτι ἐκ

τοῦ οὐρανοῦ καταβέβηκα;

Δεν σκέφτονται όμως ότι ο Ιησούς δεν ήρθε ουρανοκατέβατος στα τριάντα του, αλλά ήταν ήδη γνωστός ως ο γιος του μαραγκού. Ιωάν. 2:10 καὶ λέγει αὐτῷ· πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησι, καὶ ὅταν μεθυσθῶσι, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ τετήρηκας τὸν

καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι.

Ούτε αναλογίζονται ότι το θαύμα του νερού σε εξαιρετικό κρασί δεν έγινε ευρέως αντιληπτό. Ιωάν. 2:11 Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν

εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.

Άλλωστε και ο Ιησούς δεν είχε την περίοδο προετοιμασίας που έχει η εποχή του ανόμου και το θαύμα της Κανά έγινε για να πιστέψουν οι μαθητές Του, ώστε να έχει διακόνους πιστούς που θα τον ζήσουν και στηρίξουν στην πορεία. Μερικοί περιμένουν ευθύς εξαρχής να δουν μεγάλα θαύματα από τον αντίχριστο. Και ενώ αυτά θα γίνουν κάποια στιγμή, δεν σημαίνει ότι οι χρόνοι που έχουν οριστεί από τον Θεό και τον π. Δανιήλ μετρούν από τότε, αλλά από κάποιο γεγονός που δεν θα γίνει αντιληπτό κατά την διάρκεια. Τα θαύματα του αντίχριστου θα γίνουν γύρω από την περίοδο ενθρόνισης του όπως μας πληροφορεί ο Άγιος Ιππόλυτος. Πρώτα καλά έργα, μετά θεραπευτικά θαύματα και μετά την ενθρόνιση αστραπές και φωτιές από τον ουρανό. Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι πριν θα είναι θαύματα θεραπευτικά λευκής μαγείας, για την ανάδειξη του αλλά και μετά θαύματα γοήτρου και φόβητρα, μαύρη καταστροφική μαγεία, όπως μας πληροφορούν σχετικά οι Άγιοι Πατέρες. Ο καιρός μέχρι την άνοδο στην εξουσία δεν θα χαρακτηρίζεται από ένα γεγονός και μόνο, που θα γίνει ευρέως γνωστό ή αντιληπτό απαραίτητα, όπως είναι σίγουρα η ενθρόνιση. Δηλαδή η περίοδος ανόδου στην εξουσία δεν θα έχει ένα σαφές γεγονός μιας ημέρας , αλλά σταδιακά θα φανεί για το που κινούνται τα νήματα, ώστε πριν την ημέρα της ενθρόνισης οι υποψιασμένοι θα ξέρουν με βεβαιότητα ότι αυτός που θα ενθρονιστεί θα είναι ο αντίχριστος. Το έργο θα αρχίσει σταδιακά, όπως και του Χριστού το θαύμα με το κρασί δεν ήταν το μεγαλύτερο, και περάσαν χρόνια μέχρι να τον ζητωκραυγάζουν τα πλήθη πριν την είσοδο στα Ιεροσόλυμα. Η αρχή του αντίχριστου έργου είναι δύσκολο να διακριθεί. Είναι η έναρξη μιας περιόδου, που δεν θα γίνει αντιληπτή άμεσα από όλους το πρόσωπο. Για αυτό ο μοναχός Μάξιμος, που συνέγραψε το βιβλίο “ο αντίχριστος ήρθεν”, έδωσε την διετία του 2012-2013 ως το διάστημα της αρχικής και αδιαμφισβήτητης ανέλιξης του αντίχριστου. Με 23

βάση αυτή την προσέγγιση και με δεδομένο τον υπολογισμό του 2018 ως έτος Β' παρουσίας που βγαίνει από διαφορετικούς υπολογισμούς βασισμένους σε άγιες αναφορές και πηγές, τότε το υποψήφιο πρόσωπο πρέπει να πλησιάζει σήμερα τα 30 έτη. Και αυτό διότι ο Ναβουχοδονόσορ είναι σύμφωνα με τους αγίους μας η προτύπωση του αντίχριστου (Παράρτημα 3), και βασίλεψε για συνολικα 36 χρονια. Ομως ο αντίχριστος επειδή θα βασιλέψει μόνο 3,5 οσο και η τελευταία περίοδος της βασιλείας του Ασύριου βασιλιά, ενω τα χρόνια της βασιλείας του μας δίνουν την συνολική επίγεια ζωή του αντιχρίστου σύμφωνα με τον μοναχό και σχετικό μελετητή, πατέρα Μαξιμο. Και είναι λογικό διότι από τα 30 που έντονα, θα αρχίσει την διαδικασία ανόδου του, έως τα 36, έχουμε ακόμα περίπου 6 χρόνια, απο τα συνολικά επτά της τελευταίας περιόδου. Άρα ξέροντας ότι το έργο του βάση και του εβραϊκού νόμου πρέπει να ξεκινήσει έντονα γύρω στα 30, είμαστε ένα βήμα πριν δούμε αρκετά δείγματα τα αμέσως επόμενα χρόνια. Το ότι θα πλανηθούν πολλοί χριστιανοί χλιαροί στην πίστη, και μη ενδιαφερόμενοι να εντρυφήσουν στην σωτηριολογική αλήθεια, είναι αγιοπατερικό προφητικό συμπέρασμα. ο Άγιος Κοσμάς και άλλοι προειδοποιούν για τις φατρίες μέσα στις τάξεις του κλήρου, με καρφώματα και προδοσίες από αυτούς που θα έχουν ταχθεί με τις δυνάμεις του αντίχριστου. Αυτό δείχνει ότι η αναγνώριση και η αποδοχή του ότι πρόκειται για τον αντίχριστο, θα είναι δύσκολη για τους μη βιώνοντες την ζωή της μετάνοιας και της Θείας Χάριτος. Την παρούσα περίοδο, προφητευμένη ως της μεγίστης πλάνης όλων των εποχών, έχουμε προφητεία του Ρώσου στάρετς Λαυρεντίου τού Chernigof. Λέει λοιπόν η προφητεία ότι στην ενθρόνιση θα ευρίσκεται ο Ρώσος πατριάρχης, που μέχρι τότε δεν θα έχει καταλάβει τον αντίχριστο, και μόνο κατά την ορκωμοσία όπου θα ορκιστεί στον εαυτό του σαν θεός θα γίνει αντιληπτός. Φανταστείτε το εύρος της πλάνης που θα καλύψει ακόμα και τους υποτιθέμενους σχετικούς με το ευρύτερο γνωστικό αντικείμενο της εσχατολογίας που είναι μέρος της πίστης. 2Θεσ. 2:3 ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ

ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας,

2Θεσ. 2:4 ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν

καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός.

Βλέπουμε από το εδάφιο αυτό ότι μιλάει για αποκάλυψη και όχι για εμφάνιση ξαφνική. Η λέξη αποκάλυψη δείχνει ότι υπάρχει και μεγαλώνει και έχει δράση κατά την περίοδο της αποστασίας, αλλά η κατανόηση του από λίγους πιστούς σε σχέση με τον παγκόσμιο πληθυσμό θα γίνει σταδιακά. Ο αντίχριστος κατά την πρώτη περίοδο θα κάνει ανεπαίσθητες κινήσεις ώστε να μην γίνεται ευρέως αντιληπτός στις μάζες που τον παρακολουθούν. Δεν θα θελήσει να κάνει απότομη εμφάνιση που θα τρόμαζε τις μάζες των χριστιανών και θα αποκαλυπτόταν άμεσα σε όλους. Ο σκοπός του είναι να πλανήσει και μια απότομη εμφάνιση λειτουργεί αντίστροφα. Αυτό επιβεβαιώνει ο άγιος Ιππόλυτος που λέει για την αρχική φάση πριν την ενθρόνιση του ότι θα ξεκινήσει ταπεινά και ανεπαίσθητα με φιλανθρωπίες και κάλο χαρακτήρα και μετά θα εξελιχτεί σε θεραπευτική θαυματουργία. Αυτή είναι άλλωστε και η πάγια τακτική του διαβόλου. Να μην τρομάζει τους υποψιασμένους έστω και λίγο , ώστε να τους διαβρώνει χωρίς να γίνεται αντιληπτός. Ο π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, θεολόγος, σε πρόσφατο βιβλίο του για την παναίρεση της νέας εποχής περιγράφει την διαβολική τακτική για την αγιογραφική πνευματική διάβρωση. Ο διάβολος διαλέγει και εξουσιάζει με τους λογισμούς αλλά και με τις εμφανίσεις του στους ανθρώπους του που είναι υψηλά ιστάμενοι, όλες σχεδόν τις επίγειες εξουσίες. Κοσμοκράτωρ του κόσμου τούτου τον αποκαλεί ο Θεός. Δεν είναι μαθητευόμενος μάγος αλλά 24

ένα παμπόνηρο πνεύμα που στήνει την σκακιέρα του αιώνες τώρα. Το παγκόσμιο σύστημα αυτό χτίζεται αιώνες από τα σκοτεινά κέντρα εξουσίας με εντυπωσιακές βιτρίνες για παραπλανήσει. Αυτό είναι και επιβεβαιωμένο από τον γέροντα Παίσιο. Δεν κάνει πειράματα ανακατεύοντας την τράπουλα της βασικής πραγματικής εξουσίας των ανθρώπων του με τους τραπεζίτες που κουνούν τα νήματα εδώ και πολλές γενιές. Δεν περιμένει τον αντίχριστο για να εξουσιάσει ή να ανεβοκατεβάσει εξουσίες , αλλά να επισφραγίσει την παγκόσμια επικράτηση του. Και δεν ρισκάρει να απογοητεύσει τους σημαντικούς κοινωνικά ανθρώπους, που τον στηρίζουν ολόκαρδα σαν θεό τους. Τους έχει προετοιμάσει αιώνες τώρα, όπως διαφαίνεται και στα πρωτόκολλα των σοφών των σιωνιστών, ώστε να περιμένουν τον βασιλιά τους. Σταθερά έχει τις ίδιες οικογένειες που του είναι υποταγμένες, μαζί με τους διάφορους άρχοντες του κόσμου τούτου. Ο διάβολος είναι περήφανος έως το άπειρο. Δεν θα καταδεχόταν ποτέ να καταλάβει πλήρως και να αντιπροσωπευτεί κατά σάρκα από έναν κοινό θνητό. Θέλει το πνευματικό δημιούργημα του να θαυμάζεται και να προσκυνείται από όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να προέρχεται από υψηλοτάτη κοινωνική τάξη, την ευρωπαϊκή αριστοκρατία με εβραϊκές ρίζες, όπως και αυτός κάποτε κατείχε τα πρωτεία των αγγέλων και του φωτεινού δοχείου της Θείας Χάριτος. Για αυτό τον λόγο κανένα γεγονός εμφάνισης συγκεκριμένης ημερομηνίας δεν αναφέρθηκε από Άγιο Πατέρα ούτε αντιστοιχίστηκαν οι ήμερες του προφήτη Δανιήλ με σχολιασμό. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή οι περισσότεροι δεν θα καταλαβαίνουν το πρόσωπο, ότι δεν θα υπάρξουν ημέρες που ο αντίχριστος θα κάνει συγκεκριμένα πράγματα που θα συμφωνούν με τις ημέρες του προφήτη Δανιήλ. Και όπως θα δούμε, ο υποψήφιος αντίχριστος όντως άρχισε δημόσιες ομιλίες ηγετικού περιεχομένου μνημονεύοντας στρατιωτικό προσωπικό και ευχαριστώντας τοπικές πολιτικές ηγεσίες. Πρόβαλε δε το διαχρονικό ιδανικό της ελευθερίας. Κινήσεις που θα τις έκανε και ένας υπουργός άμυνας που συνδυάζει την πολιτική και στρατιωτική εξουσία. Όμως όταν τις κάνει δικαιωματικά κάποιος σε άλλη χώρα από την χώρα της υπηκοότητας του και χωρίς να έχει αυτό το αξίωμα επίσημα, είναι μια καθαρή επίδειξη ηγεμονικού ρόλου, που φιλοδοξεί να κρατά ενωμένες διακρατικές στρατιωτικές συμμαχίες. Αυτή η δραστηριότητα συνέπεσε με την υπολογισμένη από τον προφήτη Δανιήλ καθορισμένη περίοδο αρχικής δράσης του. Όμως η τεράστια πλειοψηφία δεν την διέκρινε, ακόμα και αυτοί που τον αναμένουν. Οι περισσότεροι δεν συνειδητοποιούν καν πως είναι στημένη παγκόσμια δομή της εξουσίας που θα εξετάσουμε παρακάτω. Αν και είναι οφθαλμοφανέστατο από αιώνες, υπάρχει η θεατρινίστικη κάλυψη από το παγκόσμιο κατεστημένο, με συνεργάτες μακρινούς συγγενείς και πολιτικές μαριονέτες. Έτσι τους φαίνεται λογικό, να περιμένουν έναν δυναμικό αντίχριστο που θα πρέπει να κάνει πολλά, και να “ιδρώσει” ή να θαυματοποιήσει με τρομακτική συχνότητα και εντυπωσιασμό, και μέσα σε σύντομο διάστημα να αναρριχηθεί στον κορυφή. Δεν αντιλαμβάνονται καν όμως, ότι οι ηγέτες δυναστειών έχουν κληρονομικό δικαίωμα και δεν χρειάζεται να κάνουν εντυπωσιακά πράγματα, αρχικά τουλάχιστον, όπως θα απαιτούσε ένας “ουρανοκατέβατος” για να επιβληθεί. Ιωάν. 17:14 ἐγὼ δέδωκα αὐτοῖς τὸν λόγον σου, καὶ ὁ κόσμος ἐμίσησεν αὐτούς, ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου, καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ

τοῦ κόσμου.

Ο Χριστός μισήθηκε από το κοσμικό πνεύμα του αντίχριστου, που βρισκόταν στον κόσμο από 25

τότε. Αντίθετα ο αντίχριστος θα αγαπηθεί, θα προέρχεται από τον κόσμο, θα μπορεί ο κόσμος να ταυτιστεί και τον θεωρήσει κορωνίδα του εαυτού του, να πιστέψει σαν την Εύα ότι θα μπορέσει, εάν τον ακολουθήσει, να γίνει ανώτερος άνθρωπος και θεός. Πρέπει να είναι ένας άνθρωπος γήινος, και όχι εξωγήινος και περίεργος στα κρυφά, να μπορεί ο κόσμος να ταυτιστεί μαζί του. Κάποιος που είναι ήδη γνωστός και όχι κρυμμένος, απλά μη εκδηλωμένος δημοσίως πριν την κατάλληλη ηλικία. Δυστυχώς πολλοί πλανώνται οικτρά από αυτή την αντίληψη της μεγαλειώδους εμφάνισης του αντίχριστου. Μάλιστα την τοποθετούν χρονικά στην πρώτη μέρα των διαστημάτων του προφήτη Δανιήλ. Εγκαθιστούν στην νοημοσύνη τους ένα πρότυπο αντίχριστου με υπερφυσική δράση εξ αρχής με σκοπό να καταλάβει την εξουσία. Στην περίπτωση όμως ενός προσώπου που έχει ήδη προοπτική εξουσίας, λόγω καταγωγής, κάτι τέτοιο δεν είναι απαιτούμενο. Αυτή είναι και η μόνη περίπτωση για να ισχύει η συνθήκη και του παγκόσμιου θαυμασμού και μη πολεμικής εναντίωσης άλλων κυβερνητών εναντίων ενός πρωτοεμφανιζόμενου. Και αυτό που διαφαίνεται από την Αγία Γραφή, αλλά και τους πατέρες, είναι ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής σε όλα. Διαφορετικά μια εξουσιαστική επιβολή του αντίχριστου θα είχε διαφορετικά περιγραφικά συστατικά, ενώ κατά την πρώτη περίοδο βλέπουμε μόνο αρετές. Και είναι οι αρετές αυτές που θα πλανήσουν χριστιανούς, όχι η υπερίσχυση του και ενθρόνιση του δια της βίας. Ένας κρυμμένος αντίχριστος δεν συγκεντρώνει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά, καθώς πάντα θα του επιτεθούν οι ισχυροί του πλανήτη και θα έπρεπε να τους κατατροπώσει υπερφυσικά. Μια τέτοια εξέλιξη δεν θα συμφωνούσε και με το μέγεθος της πλάνης που θα υπάρχει, διότι θα προκαλούσε υποψίες μια τέτοια αντιπαράθεση για την ηγεμονία της γης. Πρέπει να είναι ένα πρόσωπο που προέρχεται από ένα διαχρονικά ισχυρότατο σύστημα, από ένα σύστημα που έχει απλώσει μακροχρόνια τα πλοκάμια του στις δομές της παγκόσμιας εξουσίας και ελέγχει ήδη σε μεγάλο βαθμό την παγκοσμοποίηση, ώστε να υπάρξει συνεργασία και αποδοχή τεράστιου μεγέθους από τους έχοντας ηγετικές θέσεις. Επίσης μια αρχική επίδειξη υπερδυνάμεων και πολεμικών ή εκβιαστικών συμπεριφορών δεν θα συμφωνούσε ούτε με το φιλάνθρωπο προφίλ που ξέρουμε ότι θα έχει εξ αρχής, ούτε με το ευρύτερο καλό πρόσωπο. Δεν θα συμφωνούσε ούτε με τον σκοπό του Θεού όπως φαίνεται στον ιερό Χρυσόστομο. Διότι κάποιος που κάνει διαρκώς υπερφυσικά πράγματα τέτοιων διαστάσεων για μεγάλο διάστημα, αλλά και συνάμα σύντομο για να ανέλθει σε τέτοιο αξίωμα πάνω από άρχοντες και βασιλιάδες, παρέχει μια καλή δικαιολογία στους καταδικασθέντες από τον Θεό. Όμως ο Ιερός Χρυσόστομος την έλλειψη δικαιολογίας δινει σαν τον σκοπό της έλευσης του, και η ανόητη εκδοχή της κατάληψης εξουσίας από το πουθενά, μόνο άλλοθι ότι έγινε με θεϊκή βοήθεια προσφέρει. Ο αντίχριστος θα είναι η επιτομή του διαχρονικά άρρωστου ανθρώπινου πνεύματος, διαποτισμένου με εγωισμό, θα είναι γόνος υπάρχουσας οικογένειας με μεγάλη εξουσία και αποδοχή εξ ορισμού, και ο υιός της απώλειας θα την μεγεθύνει υπέρμετρα παντού, θα την επισημοποιήσει αδιαμφισβήτητα. Όπως ακριβώς έπραξε και ο μέγας Αλέξανδρος. Κατέκτησε τον κόσμο σαν άξιος γόνος βασιλιά δεν ήταν κάποιος από το πλήθος του λαού με μυθικές θεϊκές δυνάμεις που κατέλαβε τον θρόνο δια της βίας. Και ξέρουμε ότι ο αντίχριστος θα διαθέτει κοινά χαρακτηριστικά από το ρωμαϊκό αλλά και από το βαβυλωνιακό βασίλειο αλλά και από το βασίλειο του Μ. Αλεξάνδρου. Θα σχετίζεται με χαρακτηριστικά όπως την βασιλική καταγωγή, τα νιάτα, την στρατιωτική κουλτούρα, υπεροχή και δύναμη, την νοοτροπία του “υποτάξου για να ζήσεις αλλιώς πέθανε”.

Η ψηφοφορία Συνεχίζοντας την εξέταση των χαρακτηριστικών, θα σταθούμε σε αυτό που δείχνει τον αντίχριστο να ψηφίζεται μαζικά από τον κόσμο. Άγιοι αλλά και γέροντες έχουν αναφερθεί σε αυτή την κατάσταση ανάδειξης του άνομου, που θα δείξει το καλό του πρόσωπο αρχικά. Έτσι αρκετοί ασχολούμενοι με το θέμα, πιστεύουν ότι αυτός θα είναι ένας ταλαντούχος πολιτικός που θα βάλει υποψηφιότητα για το ευρωκοινοβούλιο. Όμως σίγουρα δεν έχουν προσέξει ότι ο Α. Γρηγόριος ο Θεολόγος μιλάει για δικτάτορα αλλά και η αγγλική μετάφραση της αγίας γραφής στον προφήτη Δανιήλ μιλάει για πρίγκηπα ή βασιλιά. Ένας παγκόσμιος δικτάτορας που ανεβαίνει στην εξουσία δεν αμφισβητείται εύκολα, ούτε ένας βασιλιάς ενθρονισμένος ψηφίζεται, ούτε πάει για τετραετίες. Το ότι θα ψηφιστεί από όλο τον κόσμο, πιθανότατα αναφέρεται στο ότι θα πρέπει να γίνει δεκτός από πολλά έθνη στα οποία δεν θα έχει εξαρχής κληρονομικό ή άλλο δικαίωμα εξουσίας ή ότι δεν θα έχει απόλυτο κληρονομικό δικαίωμα την ώρα που θέλει ή θα πρεπε να ανέβει στο θρόνο. Για αυτό το λογο θα χρειάζεται και την υποστήριξη του πλήθους, ώστε να είναι αναμφισβήτητη η ανάδειξη του. Όμως άλλοι άγιοι δίνουν πιο σαφή εικόνα περί του σύντομα σχετικά τρόπου και γεγονότος που θα καταλάβει την εξουσία. Ο Ανδρέας Καισαρείας λέγει: «ό αντίχριστος ώς Ρωμαίων βασιλεύς ελευσόμεvoς καί τήν τούτων άρχήν καθαιρήσων...» ενώ ο άγιος Ιππόλυτος επίσης επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για βασίλειο και άρα βασιλιά με κληρονομικότητα και όχι πολιτικό άρχοντα και μόνο. "Γνωρίστε λαοί και φυλαί και έθνη την εμήν μεγάλην εξουσίαν και δύναμιν και την ισχύν της εμής Βασιλείας". Τέλος ο Σταρετς Αρχιμ. Λαυρέντιος τού Chernigof λέει σχετικά. “Θα έρθει ένας καιρός που θα παλεύουν και θα παλεύουν, και ένας παγκόσμιος πόλεμος θα ξεσπάσει. Και μέσα στην πολύ ασάφεια της κατάστασης, θα πουν, "αφήστε μας να διαλέξουμε μόνοι μας έναν ενιαίο βασιλιά για όλη την κατοικημένη γη." Και θα τον εκλέξουν! Θα εκλέξουν τον αντίχριστο ως καθολικό βασιλιά και ανώτατο παγκόσμιο "ειρηνοποιό” Ο άγιος Λαυρέντιος είναι ένας άγιος του 20ου αιώνα και μιλάει για ενθρόνιση και βασιλιά που θα ψηφίζεται ως μοναδική λύση και δεν θα ανταγωνίζεται άλλους, όχι δηλαδή αμιγώς πολιτικό πρόσωπο. Αυτό καταρρίπτει το επιχείρημα που ίσως πουν κάποιοι ότι οι Πατέρες μιλούν με την γλώσσα της εποχής τους και ότι οι σημερινοί βασιλιάδες είναι οι πολίτικοι. Ανέκαθεν το διαχρονικότερο πολίτευμα είναι η βασιλεία. Είναι θεϊκό πολίτευμα. “Βασιλεί και Θεό ημών” λέμε οι ορθόδοξοι. Άλλωστε η δημοκρατία χρησιμοποιήθηκε για να κρατά διαιρεμένο τον λαό μέχρι την πλήρη οργάνωση του τελικού βασιλείου. Το πολίτευμα του αντίχριστου είναι η βασιλεία ή τυραννικό, και όχι βέβαια η δημοκρατία, που δεν συνάδει με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα βασανιστήρια των χριστιανών και τους διωγμούς. Η άποψη λοιπόν που θεωρεί την παρουσία δημοκρατική εξουσία ως το πολίτευμα του αντίχριστου και τον ίδιο πολιτικό άρχοντα δεν έχει αγιοπατερική βάση. Δεν έχει βέβαια ούτε αγιογραφική βάση διότι θα ενθρονιστεί σε ναό και όχι κοινοβούλιο. 27

καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός.

Δεν έχει όμως ούτε ιστορική βάση σε συμφωνία με την συνάφεια της αγίας Γραφής. Ένας εκλεγμένος πολίτικος άρχοντας και μόνο δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα στρατιωτικός ηγέτης και το κυριότερο δεν μπορεί να είναι θρησκευτικός ηγέτης που δέχεται σεβασμό από το πλήθος. Η ενθρόνιση θα γίνει στην Ιερουσαλήμ, και το γνωστό από την αρχαιότητα που θέλει τον αυτοκράτορα να λατρεύεται σαν θρησκευτικός ηγέτης και ενσάρκωση του θεού στην γη επανέρχεται. Οι Ρωμαίοι καίσαρες και διώκτες των χριστιανών είχαν την ίδια νοοτροπία, μεγάλυναν δηλαδή τον εαυτό τους σαν θεό. Επίσης με τα οικονομικά προβλήματα αλλά και την πείνα που θα επικρατεί στην ταραγμένη αυτή περίοδο, ένας πολιτικός θα πρέπει να ασχολείται με την οικονομία σε μεγάλο βαθμό. Ο αντίχριστος περιγράφεται αγιοπατερικά ως άνθρωπος που δεν θα ασχολείστε και δεν θα συμπαθεί το χρήμα αρχικά μέχρι την κατάληψη της εξουσίας. Ένας πρόεδρος ή πρωθυπουργός ασχολείται με την οικονομία συνεχώς. Επίσης θα κάνει φιλανθρωπίες και θαύματα βοηθείας στην αρχή. Αυτό δεν ταιριάζουν με τον ρόλο ενός πολιτικού επιφορτισμένου με ανώτερη διοίκηση. Ο αντίχριστος θα πρέπει να μιλήσει και για ηθική , ανθρωπισμό, νέα πνευματικότητα, θρησκεία και λατρεία ή όραμα για το μέλλον της ανθρωπότητας, ιδανικά ελευθερίας κτλ. Δεν είναι εύκολο να γίνονται όλα αυτά από έναν επιφορτισμένο με κρατική διοίκηση πολιτικό ηγέτη. Ο αντίχριστος πρέπει να είναι πάνω από τέτοιου είδους εξουσίες φανερά πλέον. Πρέπει να ηγείται όλων χωρίς να δεσμεύεται με αυτές. Άλλωστε η αλλαγή της διοίκησης και η συρρίκνωση και πιθανή κατάργηση του πολιτεύματος επιβεβαιώνεται ακόμα και από το εικοστό τρίτο πρωτόκολλο των σοφών της Σιών, όπου στην εποχή μας πλέον έχουν γίνει απόδειξη, και όχι θεωρία συνωμοσίας, λόγω της εμφανούς πλεον εφαρμογής τους στον σύγχρονο κόσμο σε πολλούς τομείς. Εκεί λοιπόν μιλάει για “Ο άρχοντας αυτός θα πάρει τη θέση των κυβερνήσεων που υπάρχουν σήμερα” και “κατέστρεψαν κάθε τάξη στην κοινωνία, για να υψώσουν πάνω στα ερείπια τους το θρόνο του Βασιλιά του Ισραήλ. Τότε θα χρειαστεί να τους απομακρύνουμε από το δρόμο του, στον οποίο δεν πρέπει να υπάρχει ούτε το ελάχιστο εμπόδιο “. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέει ότι έχει ανατραφεί καλυμμένα για τον ρόλο του παγκόσμιου κυβερνήτη. «..άνατρέφεται λεληθότως (δηλαδή κρυφά) καί αιφνίδιον επανίσταται, καί άνταίρει, καί βασιλεύει..» Μερικές επιπόλαιες ερμηνείες υποθέτουν ότι θα είναι κρυμμένος σε μυστικά σχολειά , εργαστήρια, και εγώ δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να διανοηθεί η αρρωστημένη ανθρώπινη φαντασία. Αυτό συμβαίνει όταν αποκόβονται όλοι οι υπόλοιποι όροι που θα πρέπει να τηρούνται ταυτόχρονα. Δεν είναι δυνατόν ένας παγκόσμιος βασιλικός ηγέτης, προορισμένος να λατρευτεί σαν Θεός, να δοκιμάσει δηλαδή την υπέρτατη ανθρώπινη δόξα σε αυτόν τον κόσμο, να είναι κλεισμένος σε κλουβί ή να ανατρέφεται σε εργαστήρια ή απλά σπίτια. Θα μοιάζει σαν απροσάρμοστος. Δεν γίνεται να είναι κάποιος “ουρανοκατέβατος”.

Επιπλέον ο ρόλος ανατροφή αναφέρεται για την παιδική και νεαρή ηλικία και όχι για την εποχή της ενηλικίωσης όπου θα αρχίσουν σιγά σιγά να γίνονται γνωστά κάποια χαρακτηριστικά του σε λίγους αρχικά και σε περισσότερους αργότερα. Επίσης η κρυφή του ιδιότητα, είναι αυτή του υπεράνθρωπου μάγου με την απατεωνίστικη θαυματουργία του, την οποία θα πρέπει να την εξασκήσει κάποιο διαστημα πριν το κάνει δημοσίως. Ο Χριστός κατά τον ίδιο τρόπο δεν αποκάλυψε τον μεσσιανικό Του ρόλο, αλλά ούτε και τα θαύματα Του, παρά μόνο όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Όμως είχε τις δυνάμεις Του εξασκήσει και πιο πριν προφανώς, αφού η μητέρα Του γνώριζε για αυτό στον γάμο της Κανά. Άρα έχουμε πολύ πιθανόν κάποιον γαλαζοαίματο που δεν προοριζόταν μόνο για τοπικός βασιλιάς αλλά για παγκόσμιος. Οι δομές της εξουσίας για να εκπαιδευτεί κάποιος για τέτοιο ρόλο, χωρίς απόλυτη μυστικότητα περί της εκπαίδευσης, αλλά μόνο περί της έκτασης του μελλοντικού βασιλείου, του ταιριάζουν άριστα σε μια μοναρχία. Άλλωστε κανείς δεν γίνεται εδώ και πολλούς αιώνες βασιλιάς, χωρίς να είναι απόγονος βασιλιάδων και ευγενών. Η επιφανειακή ομοιότητα και οι διαφορές με τον Ιησού Χριστό. Πολλοί παρασύρονται από την επίπλαστη ομοιότητα σε κάποια σημεία που θα υπάρχει με τον Κύριο. Παρασύρονται πάλι από λόγια αγίου τα οποία τα αποκόβουν, κατά την προσφιλή αιρετική μεθοδολογία, από την υπόλοιπη πληροφορία για τα χαρακτηριστικά και τις ενέργειες του. Έτσι όταν βλέπουν ότι θα μοιάζει στον χριστό , το μυαλό τους πηγαίνει στην εξωτερική εμφάνιση με τα μακρυά μαλλιά και τα γένια, στους δώδεκα αποστόλους, στο συνεχές κήρυγμα κτλ. Δεν προσέχουν όμως και τις διαφορές. Ο Κύριος εξ ουρανού Θεός, ο αντίχριστος φθαρτός. Ο Ιησούς γεννήθηκε πτωχός ενώ ο υιός της απώλειας εύπορος ώστε να κάνει φιλανθρωπίες σοβαρού προϋπολογισμού. Ο Μεσσίας σε μια εποχή με δραματικά λιγότερο παγκόσμιο πληθυσμό, ο άνομος σε καιρό με τεράστιο πλήθος. Ο Πανάγιος του Θεού μισητός από το κοσμικό πνεύμα, ο πνευματικά βδελυγματικός αρχιδούλος του σκότους θα αγαπηθεί. Ο Σωτήρας αναγκασμένος να κάνει πολλούς λόγους σε διάφορα σημεία , ο λαοπλάνος με λιγότερες ομιλίες γίνεται γνωστός σε υπερπολλαπλάσιους και αμεσότερα. Ο αντίχριστος με αιώνες προετοιμασία και πολλούς προδρόμους και σημεία να προετοιμάζουν την έλευση του, ο Χριστός με έναν. Ο απατεώνας με τεχνολογία οφθαλμαπάτης, ο Κύριος με Θεϊκή δύναμη. Ο ψευδομεσσίας με τεράστια επίγεια δύναμη και εξουσία, ο Παντοκράτωρ με την αιώνια άφθαρτη βασιλεία. Ο 'πεφωτισμένος' αρχηγός σε εποχή άφθονης γνώσης, ο αληθινός Φωτοδότης σε εποχή αμάθειας. Ο Υιός του Θεού είχε δώδεκα μαθητές , ο υιός του διαβόλου θα έχει εκατομμύρια απόστολους και ακόλουθους που θα τον διαφημίζουν σε όλο τον κόσμο και αναρίθμητους οπαδούς. Το μέγα εύρος της παρανόησης. Τέλος άλλοι πάλι λένε αθεολόγητες και αστήρικτες αγιοπατερικά γνώμες, επιπρόσθετα δε θεωρούν τον εαυτό τους αυθεντία σε όλο το γνωσικό εύρος της θεολογίας και της εσχατολογίας. Άλλοι ότι πρέπει να περιμένουμε τους δυο προφήτες να μας τον υποδείξουν ενώ ο Πατροκοσμάς μιλά για την τεράστια αποστασία και έριδα μεταξύ των ιερέων, δείχνοντας ότι θα έχουν μείνει ελάχιστοι αυθεντικοί ιερείς και μετατοπίζοντας την υποχρέωση και στο ποίμνιο για να 29

ενημερώσει τον κόσμο. Άλλοι ότι δεν πρέπει να μιλάμε ημερολογιακά, αψηφώντας ότι ο Κύριος μίλησε χρονικά μέσω των προφητών και των άγιων, ενώ θα μπορούσε να μην το κάνει εάν ήθελε να το κρατήσει κρυφό από την τελευταία γενιά. Περιττά δεν μιλούν πότε οι γραφές και οι άγιοι. Κάποια στιγμή τα σημεία των καιρών και οι θεολογικές γνώσεις, συγχρονίζονται τόσο πολύ, που έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, μπαίνουν μερικά λιθαράκια ακόμη, και ξαφνικά το εσχατολογικό ψηφιδωτό αποκτά συγκεκριμένη μορφή, αποτελώντας ένα δημιούργημα κατευθυνόμενο από τον Κύριο μέσα στους αιώνες. Φαινεται απόλυτα συμπληρωμένο τον καιρό όπου η γνώση του, έχει την μέγιστη αξία και σαφή εφαρμογή. Πιθανότητες και αντιρρήσεις επί της πρόβλεψης Αν και η επιστήμη των μαθηματικών μας δίνει με την σειρά της τις πρακτικά ανύπαρκτες πιθανότητες, να μην ήταν ο Ιησούς ο προφητευμένος μεσσίας, οι Ιουδαίοι παρ' όλα ταύτα επλανήθησαν και παραμένουν έτσι μετά από χιλιετίες. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα τι σημαίνει πλάνη. Αδυναμία κατανόησης των βασικών χαρακτηριστικών ενός προσώπου, όπως αυτό προκύπτει από πλήθος προφητειών και ενδείξεων, που επαληθεύονται στο πρόσωπο του. Κατά την ίδια λογική, και όπως ήδη ξέρουμε από τις γραφές, θα γίνει δυστυχώς και για την διεστραμμένη πνευματικά ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι μακριά από την Θεία Αλήθεια, αλλά και οι χλιαροί χριστιανοί, ανεξαρτήτου ομολογίας, θα πέσουν αιώνια θύματα της αντίχριστης πλάνης. Έτσι θεωρήθηκε επιτακτική ανάγκη να γίνει μια επισταμένη έρευνα, για την πιο μεθοδική κατανόηση των Θείων αποκαλύψεων για το πρόσωπο του μελλοντικού δικτάτορα της παγκοσμιοποίησης. Υπάρχει σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι η έρευνα εντόπισε το σωστό πρόσωπο, Θεού θέλοντος και συνεργούντος, με γνωστούς και άγνωστους σε εμάς τρόπους. Οι μαθηματικές πιθανότητες για ένα πρόσωπο να έχει όλες τις προδιαγραφές, για να είναι ο μοιραίος πρωταγωνιστής της αποκάλυψης τον καθιστούν πραγματικά μοναδικό. Έτσι κατά έναν πρόχειρο μαθηματικό προσδιορισμό πάνω από 99,9999999% είναι οι πιθανότητες σωστής εικασίας, αλλά και απόλυτη να είναι ή να ήταν η πρόβλεψη πάλι έτσι θα δινόταν για διάφορους λόγους. Όταν ταυτόχρονα ικανοποιούνται πάρα πολλές συνθήκες οι πιθανότητες αυξάνονται εκθετικά. Τα σημεία των καιρών μαζί με όλες τις συγκυρίες, ομοιάζουν περισσότερο με Θεία πρόνοια που προειδοποιεί, και θεωρώ ότι έχουν ξεφύγει κατά πολύ από το στάδιο της διαβολικής σύμπτωσης. Τα φύλα της συκής που προειδοποίησε ο Κύριος είναι τόσο εμφανή πλέον, και σε τέτοιο βαθμό απλωμένα, που σχεδόν δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα λάθους. Το ορθόδοξο αισθητήριο επίσης πιστών και ασκητικά βιώντων, που ομιλούν περί σύντομου τέλους, είναι ένα ακόμα καταλυτικό στοιχείο που συνηγορεί. Το ότι στο παρελθόν αιρετικές ομάδες ή σέκτες ή ακόμα και μεμονωμένοι ορθόδοξοι ομιλούσαν για το τέλος, χωρίς τεκμηριωμένη άποψη που να πληρεί ταυτόχρονα όλες τις προϋποθέσεις είναι γεγονός. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η παρούσα περίπτωση είναι παρόμοια, όπως επιπόλαια διατείνονται πολλοί. Η αδόκιμη αυτή ταύτιση είναι παρόμοια με την σύγκριση μεταξύ χριστιανισμού και αρχαίων θρησκειών, όπου ο χριστιανισμός κατηγορείται ότι αντέγραψε τελετουργικά στοιχεία. Και ενώ κατά περιπτώσεις υπάρχει εξωτερική ομοιότητα, εντούτοις υπάρχει και χάσμα μέγα επί της ουσίας. 30

Οι αρχικές αντιδράσεις και οι λογισμοί των περισσοτέρων ανθρώπων, που βέβαια απέχουν από την νήψη και την αδιάλειπτη προσευχή, είναι συνήθως πλανερές. Ακριβώς εκεί , στην επιφανειακή κρίση του “αδύνατον” εκ πρώτης εξέτασης, θα βασιστεί η μεγαλύτερη πλάνη όλων των εποχών. Για αυτό χρειάζεται να ξαναδιαβαστούν αρκετά σημεία της παρούσας μελέτης κάποιες φορές, ώστε να καταστεί δυνατή η αφομοίωσή της πληροφορίας και το σκεπτικό. Οι άνθρωποι που ζουν πνευματικά και βρίσκονται κοντύτερα στον Φωτισμό ή την Θεία μέθεξη, μπορούν απλά να ζητήσουν εγκάρδια στην προσευχή τους, την επιβεβαίωση της πληροφορίας από τον Δημιουργό μας, και εκείνος με τον αντιληπτικό 'κλασικό' τρόπο του βιώματος του ζωντανού Θεού, και του ζωοποιητικού ποταμού των χαροποιών υδάτων ή με τους αμέτρητους τρόπους Του, θα παρέχει την καθοδήγηση στην κάθε καλοπροαίρετη ψυχή, με τον κατάλληλο τρόπο αλλά και ίσως στον κατάλληλο χρόνο. Σε περίπτωση λοιπόν αμφιβολίας, φυλάξτε την παρούσα μελέτη, ίσως τυπώστε την εάν βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή, λόγω της εποχής που έρχεται, καθώς θα σας παρέχει μελλοντικά ένα χρήσιμο εγχειρίδιο αποσαφήνισης της πλάνης και βοηθήματος στην προετοιμασία αυταπάρνησης της παρούσης ζωής για την σωτηρία της ψυχής σας ή και άλλων ψυχών, εάν ενδιαφερθείτε. Είστε ελεύθεροι να αναπαράγεται σε όσα αντίγραφα θέλετε το παρών ή μέρος αυτού, που όμως δε θα αλλοιώνει το ευρύτερο νόημα και συμπέρασμα ή θα συνοδεύει πάντα το αυθεντικό, την παραλλαγμένη άποψη ή τα παραπροϊόντα. Μην ξεχάσετε να συμπεριλάβετε στις προσευχές σας, όλους τους εμφανείς και αφανείς συντελεστές της παρούσας έρευνας που ο Θεός γνωρίζει. Στην πραγματικά εξαιρετικά απίθανη περίπτωση λάθους, παρακαλώ συγχωρέστε όλους όσους καλοπροαίρετα θέλησαν να σας προστατέψουν, από την μεγαλύτερη πλάνη όλων των εποχών και την αιώνια συμφορά χωρίς περιθώριο μετανοίας. Ακόμα όμως και σε αυτή την απίστευτα σπανιότατη περίπτωση, που συγκλίνει ταυτιζόμενη με την μη υπαρκτή, η εγρήγορση θα είναι χρήσιμη για την περαιτέρω πνευματική πορεία. Επίσης το σίγουρα χρήσιμο είναι κάποια σημεία της παρούσης μελέτης, που συγκεντρώνουν τα χαρακτηριστικά του μελλοντικού αντίχριστου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν ένα νοητικό καλούπι της προσωπικότητας του, και να καταστήσουν την αναγνώριση ευκολότερη στο μέλλον, εάν και εφόσον υπάρξει για άλλη γενιά. Περαιτέρω σημεία αναγνώρισης από μελλοντική συμπεριφορά. Η βασική επιβεβαίωση του ρόλου του θα προέλθει από την πυκνότερη ενασχόληση των διεθνών ΜΜΕ στις δημόσιες δραστηριότητες του, όπως είναι η κοινωφελή υπηρεσία του, οι φιλανθρωπικές του δραστηριότητες, ο ενωτικός του ρόλος και πιθανών οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες μετά ομιλιών. Το φοβερό πειστήριο όμως θα προέλθει από τα θεραπευτικά του θαύματα λίγο πριν την ενθρόνιση του. Κάπου εκεί αναμένεται και η δράση των δυο προφητών, όμως δεν είναι σαφές εάν θα γίνουν αρχικά άμεσα αντιληπτοί παγκοσμίως. Η ανακεφαλαίωση και το πιθανότερο αρχικό προφίλ Συνοψίζοντας κατ' αντιπαράθεση τα νοήματα από τα σχετικά λόγια των γραφών και των αγίων πατέρων, αλλά και εκτιμώντας ορθολογικά την αγιοπατερική πληροφορία, βαδίζουμε με ένα 31

σαφέστερο πλαίσιο αναζήτησης και επιβεβαίωσης. Παραβάλλοντας αυτά στην εποχή μας, που τα σημεία των καιρών συγκλίνουν στην σύντομη συντέλεια και σε αρμονία με λογικοφανείς αιτίες και καταστάσεις, που θα ωθήσουν τους δαιμονιόπληκτους νεοεποχήτες να συμπληρώσουν το σχέδιο του Θεού, μπορούμε να συγκεκριμενοποιήσουμε την αναζήτηση του προσώπου σε ικανοποιητικότατο βαθμό. Έτσι είναι δυνατή η απόρριψη από νωρίς του μεγαλύτερου μέρους του σημερινού πληθυσμού, ενώ η βεβαιότητα προέλευσης από ευρωπαϊκή χώρα με το Ισραήλ συμπεριλαμβανόμενο, μικραίνουν ακόμα περισσότερο την απόσταση ως προς την λύση. Η εβραϊκή λοιπόν καταγωγή, αλλά όχι η υπηκοότητα μαζί με τις χαλαρές αγιογραφικές απαιτήσεις των Εβραίων προς παραπλάνηση, είναι η αρχική κεντρική ιδέα. Η απαραίτητη προδιαγραφή για ομαλή συγκέντρωση υπερεξουσιών σε παγκόσμιο επίπεδο ή σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, κατά προτίμηση στο αγγλοσαξονικό και ευρωπαϊκό χώρο όπου βρίσκεται και σε αρμονία με την παγκόσμια γλώσσα, ισχύ και ιμπεριαλιστική κουλτούρα είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό. Η συγκρατημένη και όχι αχαλίνωτη ερωτομανή συμπεριφορά είναι ακόμα ένας περιορισμός, καθώς και δυνατότητα του έγγαμου ηγέτη με φυσιολογική συμπεριφορά και προσφιλή χαρακτήρα, όπου ταυτίζονται χαρακτηριστικά του λαού. Εξυπακούεται ότι θα είναι υπέρμαχος της παγκοσμιοποίησης και του οικουμενισμού, αλλά και θα έχει επιφανειακή σχέση με τον χριστιανισμό, καθώς ο ορισμός του ψευδοπροφήτη αλλά και του ορισμού του ως χριστός – μεσσίας αποκλείει την μουσουλμανική αλλά και αμιγώς ιουδαϊκή του θρησκευτικότητα. Η μητρική του καταγωγή πρέπει να είναι από γυναίκα των εξωτερικών τύπων, πιθανόν παντρεμένη με μη ορθόδοξο γάμο. Ταυτόχρονα θα πρέπει να προέρχεται από σχετικά διάσημη μητέρα που να υπάρχει σχετικό δημοσίευμα περί παρθενίας, διότι ο ισχυρισμός και το ενδιαφέρον της κοινωνίας για τέτοιες αξίες, ανήκει πια στο παρελθόν της κάποτε χριστιανικής Ευρώπης. Επίσης η μητέρα θα πρέπει να μην είναι παρθένα ή να μην παρέμεινε μετά την γέννηση όπως η Θεοτόκος που μοιραία θα αντιπαρατεθεί πνευματικά. Μια ευθεία αντιπαράθεση θα ήταν επίσης πολύ ενδεικτική. Κατά προτίμηση πρέπει να αποδειχτεί πολυγαμική στον βίο, πέφτοντας σε πορνείες θεολογικά ή μοιχείες κοινωνικά που δεν ήταν κρυφές λόγω διασημότητας, ενώ βέβαια δεν θα έχει καμιά καλή σχέση με την ορθόδοξη παράδοση και ζωή. Στην σημερινή βέβαια εποχή μας, με την τέλεια πνευματική τύφλωση θα θεωρείτε φυσιολογικό η περαιτέρω ερωτική δράση μετά την τεκνογονία. Θα πρέπει να προέρχεται από αριστοκρατική καταγωγή και να έχει γεννηθεί γύρω στο 1982 κατά τις έρευνες και μαρτυρίες. Ιδανικά θα πρέπει ο αντίχριστος γεννημένος από σχετικά ή πολύ διάσημη γυναίκα, να έχει δημιουργήσει και σενάρια συνωμοσίας σχετικά με πιθανή κλωνοποίηση του. Θα πρέπει φυσικά να υπάρχει σοβαρός πλούτος και οικονομική άνεση επιπέδου ευγενή, και όχι ευκατάστατου κοινού θνητού ή και πρόσβαση σε μεγάλα κονδύλια, για φιλανθρωπίες μεγέθους, που θα κάνουν αίσθηση παγκοσμίως, και όχι απλές δωρεές που κανείς δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία. Ταυτόχρονα θα πρέπει να μην επιδιώκει, πριν ανεβεί στην παγκόσμια εξουσία, τον περαιτέρω προσωπικό πλουτισμό με προσοδοφόρο επάγγελμα, αλλά την ανάδειξη των κοινωνικών αρετών του στο κοινό. Θα πρέπει να προέρχεται από καταγωγή που θα του επιτρέψει να προβληθεί ταχύτατα και δικαιωματικά, για να καταλάβει την παγκόσμια εξουσία με αρμονικό τρόπο, κάνοντας καλά έργα χωρίς αρχική εμφανή θαυματοποιία, και βοηθώντας την ανθρωπότητα σε δύσκολες στιγμές. Θα πρέπει να έχει ειρηνικό και φιλήσυχο προφίλ, έμφυτη αυτοπεποίθηση και ικανότητα επικοινωνίας, πολύ ελκυστική εμφάνιση. Θα πρέπει να έχει ρητορική ικανότητα ηγετικού περιεχομένου, και κατά προτίμηση να έχει ήδη πραγματοποιήσει μερικές για να συμφωνεί με το 2018 και τις ημέρες του Δανιήλ. Θα πρέπει να είναι υπεράνω πάσης υποψίας, δύσκολο στο να δώσει υποψίες ακόμα και σε χριστιανούς που γνωρίζουν σχετικά και ικανός να πλανήσει τους 32

εκλεκτούς. Θα πρέπει να έχει στρατιωτική κουλτούρα και κατακτητική φιλοσοφία, για να συμβαδίσει ιδεολογικά με το βασίλειο του μεγάλου Αλεξάνδρου. Επιπλέον θα πρέπει να είναι λάτρης της ρωμαϊκής πειθαρχίας και θανατικής ωμότητας, και να ονειρεύεται την αναγέννηση μεγάλης παγκόσμιας Βαβυλωνίας. Πρέπει να έχει χαρακτηριστικά από τα τρία προηγούμενα μέγιστα βασίλεια της ανθρωπότητας, δηλαδή Βαβυλώνα, Ελλάδα και Ρώμη. Θα μπορούσε να είναι γαλαζοαίματος που κάποια στιγμή υπάρχει προτεραιότητα για τον θρόνο ή κάποιος υπάρχων σοβαρός στρατιωτικός ή πολιτικός ανερχόμενος με υπερβολικά εξαιρετική προοπτική ταχείας ανάδειξης, και περίπου 30 ετών. Όμως είναι υπερβολικά απίθανο να γίνει παγκόσμιος βασιλιάς κάποιος τέτοιος, οπότε ο προσανατολισμός κατά προτεραιότητα πάει στους γαλαζοαίματους. Άλλωστε ένας βασιλιάς που θέλει βασιλευόμενη δημοκρατία στην καλύτερη, πρέπει να θεωρείτε από όλο το αποκρυφιστικό κατεστημένο ως πεφωτισμένος, και να υπηρετείται από αυτό χωρίς ίντριγκες και αμφισβητήσεις, έχοντας στην διάθεση του την παγκόσμια εξουσία των ΜΜΕ και τεράστιο αριθμό προθύμων αποστόλων και προπαγανδιστών. Και βέβαια πρέπει να έχει άριστες σχέσεις με τον αποκρυφισμό και την μαγεία. Οι περαιτέρω πληροφορίες για ταυτοποίηση του αρχικού προφίλ Εξετάσαμε εδώ μόνο τις πληροφορίες από τους αυθεντικούς ερμηνευτές των Θείων γραφών και με μια μικρή μόνο αντιπαράθεση με τους πλανεμένους ραβίνους, που αποδεικνύει το μέγεθος της πλάνης τους στην ερμηνεία της παλαιάς Διαθήκης. Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι οι πατέρες έδωσαν νέες προφητικές πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά του αντίχριστου, αλλά δεν ανέλυσαν πλήρως όλες τις σχετικές πληροφορίες της αγίας Γραφής. Το ευρύτερο σχέδιο του Θεού ήταν ανέκαθεν η πλήρη κατανόηση της εσχατολογικής γνώσης, να γίνει αντιληπτή μόνο από αυτούς που θα ζήσουν τα γεγονότα ή έζησαν ήδη ένα μέρος των προφητειών, και όχι αιώνες και γενιές πριν. Ο διαχωρισμός στον προφήτη Δανιήλ, δείχνει το μέγεθος της Θείας πρόνοιας που δεν γνωρίζει περιορισμούς. Είναι βέβαιο ότι η Γραφή και η πολυδιάστατη ερμηνεία της με πνευματικό αλλά και συνάμα κυριολεκτικό ερμηνευτικό τρόπο, που όμως δένει με το ευρύτερο πλαίσιο, μας δίνει πρόσθετες πληροφορίες για τον άνομο παγκόσμιο βασιλιά του θρόνου της Ιερουσαλήμ. Η ίδια η Αποκάλυψη του Ιωάννου, περιέχει αναφορές και πληροφορίες για τον αντίχριστο αλλά και την δομή της εξουσίας που τον στηρίζει. Έτσι πρόσθετοι αγιογραφικοί και προφητικοί συσχετισμοί θα ανιχνευτούν, και στην συνέχεια θα αναλυθούν κατά τον προσδιορισμό και αποσαφήνιση κριτηρίων και κατηγοριών. Θα γίνει γνωστό, ότι η πρόνοια του Θεού δίνει στους μελετητές των θείων Γραφών, την ευκαιρία να ανακαλύπτουν άγνωστη μέχρι τώρα γνώση, από νέες διασταυρώσεις και κατανοήσεις. Είναι γνωστό ότι η ζωντανή μας θρησκεία στηρίζεται στα θεία συγγράμματα, και πάντα υπάρχουν οι σύγχρονοι κάθε εποχής που εμπλουτίζουν το κατά δύναμη την ορθόδοξη γνώση και εκφραστική δυνατότητα, αλλά πάντα με σεβασμό και χωρίς την πνευματική αλλοίωση των αναγνωρισμένων προπατόρων. Έτσι υπάρχει η δυνατότητα να προστεθεί νέα γνώση στον πλούτο της ορθοδοξίας, σε αρμονία με την ιερή παρακαταθήκη. Η εσχατολογία είναι γενικά ένας τομέας που θα μπορούσε εκ των πραγμάτων να αυξηθεί σε γνώση μόνο λίγο πριν το τέλος του υλικού αυτού κόσμου. Μια ακόμα συγκλονιστική ταυτοποίηση που δείχνει ή πλησιάζει κοντά στην ημερομηνία 33

γέννησης. Το έτος Γέννησης κατά Βησσαρίων της Μονής Αγάθωνος Υπάρχει μια συγκλονιστική μαρτυρία από έναν γέροντα που φέρει όλα τα σημάδια της αγιότητας και την καλή μαρτυρία του κόσμου. Στην εξόδιο ακολουθία του έλαμπε το πρόσωπό του μέσα στο φέρετρο και το σώμα του ευωδίαζε. Στις 24 Ιανουαρίου του 1991 εψάλει η εξόδιος ακολουθία, χοροστατούντος του μητροπολίτη Δαμασκηνού. Ολιγόλογος τότε ο δεσπότης, με δάκρυα στα μάτια είπε: «Σήμερα κηδεύουμε έναν Άγιο!…». Λόγια προφητικά. Ξέρετε, ο δεσπότης εξομολογείτο στον π. Βησσαρίωνα. Το σκήνωμα βρέθηκε άφθαρτο κατά την ανακομιδή του λειψάνου του, δεκαπέντε χρόνια μετά την κοίμηση του και έγινε θέμα στις τηλεοράσεις το 2006. Η προσωπικότητα του Γέροντα περιγράφεται ως χαρισματικός εξομολόγος, μέγας φιλάνθρωπος μέχρις εσχάτων, αφού έπαιρνε ως ιερέας μισθό και ποτέ μισθό δεν κρατούσε στα χέρια του! Αμέσως τον μοίραζε. Τον μοίραζε όλον, ούτε για τα εισιτήρια του δεν κρατούσε. Πολλοί άνθρωποι μίλησαν για θαυμαστές εμπειρίες και βιώματα πού είχαν στον τάφο του γέροντα. Πολλοί είχαν ταραχή μέσα στο σπίτι τους, μα είδαν τον π. Βησσαρίωνα στον ύπνο τους και ήρθε η γαλήνη πάλι στην οικογένειά τους, και πολλά άλλα. Το 2008 ο κ. Κωνσταντίνος Ευσταθίου κυκλοφορεί το συμπληρωματικό έντυπο «Περί Αντιχρίστου» στο βιβλίο του «Ο Γέρων Βησσαρίων και η θαυμαστή πορεία του» επειδή όπως εξηγεί «δεν αναπτύχθηκε επαρκώς όσο θα έπρεπε το θέμα του Αντιχρίστου». Γράφει λοιπόν σχετικά : «Για το θέμα αυτό ο π. Βησσαρίων (της Μονής Αγάθωνος) άρχισε να ενδιαφέρεται κυρίως από τις αρχές της δεκαετίας 1980, όταν τότε ξεκίνησε ν’ αναγράφεται σε διάφορα προϊόντα ο αριθμός 666 και πολλοί τον ρωτούσαν πώς πρέπει να συμπεριφερθούν κι'αν επίκειται η έλευση του Αντίχριστου. Γι' αυτό εξέτασε με προσοχή και προσευχή την όλη κατάσταση κι' είχε κι' ορισμένες θείες αποκαλύψεις και πληροφορίες περί αυτού. Προς το τέλος του έτους 1982 ο π. Βησσαρίων ανέφερε στον Λεωνίδα Ζέρβα, ότι ήδη ο Αντίχριστος γεννήθηκε και δεν θ’ αργήσει ν’ αναλάβει δράση. - Παιδί μου έρχονται δύσκολες ημέρες με τέρατα και σημεία από τις αντίχριστες δυνάμεις, εσείς όμως να κρατήσετε γερά την πίστη σας, την Ορθοδοξία, μη σας παρασύρουν. Στη συνέχεια αναφέρει ότι είχε διευκρινίσει ενωρίτερα ο γέροντας, ως του παρουσιάστηκε ένα πρωινό του Αυγούστου 1982 η Παναγία και τον ενημέρωσε, κι απ’ όσους το έμαθαν επακριβώς, ίσως μόνον οι δυο μας (αυτός και ένας λαϊκός) να ζούμε ακόμη. Επίσης αλλού λέγεται: “Με παίρνει παράμερα ένας γνωστός μου λαϊκός,που χρόνια διέμενε εκεί και μου λέει έξαψη: -Ξέρεις,ο Αντίχριστος γεννήθηκε. -Άντε,γιατί το λες; -Ναι,γεννήθηκε τώρα στις 9 Αυγούστου,που έγινε μια σύνοδος πλανητών. -Και πως το ξέρεις αν είναι σωστό; -Το είπε ο Παππούλης!(Πάντα έτσι τον αποκαλούσε τον π. Βησσαρίωνα).Του το αποκάλυψε ο Θεός'' Αυτό είναι μια καταπληκτική πληροφορία στο ότι ο αντίχριστος γεννήθηκε πριν το τέλος του 1982! Φυσικά προσπάθειες ερμηνειών περί συλλήψεων κτλ. που έχουν ακουστεί κατά καιρούς είναι λανθασμένες. Και αυτό διότι ούτε τα λόγια των μαρτύρων αναφέρουν περί σύλληψης , 34

αλλά ούτε και ποτέ δίνεται τέτοια χρονική πληροφορία σε ορθόδοξη βιβλιογραφία. Δηλαδή να ομιλείται πριν την γέννηση ενός προσώπου, περί σύλληψης σαν χρονικό γεγονός, και μάλιστα από την Υπεραγία που είναι το σκεύος εκλογής με Θεϊκή σύλληψη. Άλλωστε και ο χρόνος είναι παρελθόν. Γεννήθηκε είπαν, όχι θα γεννηθεί. Οπότε έχουμε μαρτυρίες από σοβαρότατες αποκαλύψεις ενός αγίου ανθρώπου. Έτσι ξέρουμε ότι το αργότερο στις 9 Αυγούστου του 82 έχει γεννηθεί ο άνομος της Αποκάλυψης. Η μια μαρτυρία λέει ότι του παρουσιάστηκε η Παναγία τον Αύγουστο και του μίλησε για γέννηση ήδη. Αυτό που θα βιαστούν πολλοί να πουν από την δεύτερη μαρτυρία είναι, ότι η ημερομηνία γέννησης είναι αυτή που ισχυρίζεται ο συγχυσμένος, από την σπουδαιότητα της είδησης, ντόπιος λαϊκός και φίλος της μονής και του γέροντα. Όταν όμως αναλύθηκε η πληροφορία της ημερομηνίας προς επιβεβαίωση, ανακαλύφθηκε ότι η ημερομηνία που έδωσε ο μάρτυρας δεν ήταν η ημερομηνία γέννησης, αλλά πιθανότατα η ημερομηνία της αποκάλυψης της είδησης ή ημερομηνία της επίσκεψης της Αειπάρθενου. Διότι η ακριβής ημερομηνία εμπεριέχει μια σύνοδο πλανητών, μια συγκέντρωση πολλών πλανητών του ηλιακού συστήματος, σε μικρή γωνία της τροχιάς τους σε σχέση με τον ήλιο και την γη, και σχετική ευθυγράμιση. Ο ακριβής ορισμός έρχεται από την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια. Ο όρος σύνοδος στην αστρονομία χαρακτηρίζει το φαινόμενο κατά το οποίο σώματα (συνήθως δυο) του Ηλιακού Συστήματος, για παράδειγμα πλανήτες ή δορυφόροι (πχ. σύνοδος Σελήνης) ή ο Ήλιος, παρουσιάζουν το ίδιο ουράνιο μήκος ως προς την Γη, δηλαδή για τον γήινο παρατηρητή. Συγκεκριμένα, σύνοδος πλανήτη λέγεται η θέση εκείνη της περιφοράς του πλανήτη γύρω από τον Ήλιο όπου η αποχή του λαμβάνει τιμή 0°. Στην περίπτωση αυτή, η Γη, ο πλανήτης και ο Ήλιος βρίσκονται στην ίδια ευθεία. Για το λόγο αυτό η σύνοδος ονομάζεται και ευθυγράμμιση. Η σύνοδος πλανητών ή δορυφόρων χαρακτηρίζεται ουράνιο φαινόμενο. Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο τις σχετικές αστρονομικές πληροφορίες, βλέπουμε ότι στις 9 Αυγούστου δεν έγινε καμία τέτοια σύνοδος. Πιθανότατα ο σοφός Θεός μετέδωσε και πληροφορία επιβεβαίωσης ξέροντας την ευκολία της ανθρώπινης παραποίησης. Έτσι το μόνο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι έχουμε την ημερομηνία γέννησης κοντά στον Αύγουστο αλλά λίγο πριν, που το υποδηλώνουν και οι δύο μαρτυρίες. Η μία με το “τώρα” και η άλλη με τον παρελθόντα χρόνο “γεννήθηκε” και ανακοίνωση του γεγονότος τον Αύγουστο. Συνεπώς πρέπει να αρκεστούμε στο ότι ο αντίχριστος γεννήθηκε μέσα στους πρώτους 8 μήνες του 1982 σαν δεδομένο. Αποκλείουμε τις προηγούμενες ημερομηνίες διότι από την αγία γραφή υπάρχει μια ερμηνεία με τα 10 κέρατα που τα θέλει να είναι οι αρχικές χώρες της ενωμένης Ευρώπης. Η Ελλάδα σαν δέκατη χώρα μπήκε στο τέλος του 1981 οπότε ο αντίχριστος γεννήθηκε την περίοδο που υπήρχαν οι 10 χώρες και μέχρι την περίοδο που προστέθηκαν άλλες. Όμως η αποκάλυψη του Αυγούστου του 1982 περιόρισε κατά πολύ αυτό το διάστημα. Επίσης το κοντά υποδηλώνει ότι πρέπει να έγινε την ίδια εποχή, το καλοκαίρι δηλαδή του 1982. Η χρονιά της αποκάλυψης παρομοίως, καθώς δεν θα ειδοποιούσε ο Θεός ένα χρόνο αργότερα. Το ίδιο υποδηλώνει και η αποκάλυψη του γέροντα πριν βγει η χρονιά του 1982. Τέλος το παρών είναι ακόμα μια επιβεβαίωση, καθώς θα έπρεπε ίσως να είχαμε δει κάτι περισσότερο, εάν ο αντίχριστος ήταν ήδη σε περασμένα τριάντα. 35

Θέλοντας να επεκταθούμε στην αναζήτηση και να περιορίσουμε τις πιθανές ημερομηνίες και προσπαθώντας να εκμεταλλευτούμε την πληροφορία της συνόδου των πλανητών αρχίζουμε να διερευνάμε προς τα πίσω για να ανακαλύψουμε ακόμη πιθανότερες ημερομηνίες. Δεν ενδιαφερόμαστε απαραίτητα για κάποια σπουδαία από αστρονομικής απόψεως σύνοδο, διότι δεν αναφέρθηκε κάποιος ειδικός όρος “μεγάλη” ή κάτι ανάλογο. Παρόλα ταύτα η χρονιά του 82 είναι σημαντική αστρονομικά διότι είχε συνολικά 7 εκλείψεις, και η επόμενη τέτοια χρονιά θα υπήρχε ξανά το 2094. Ερευνώντας την χρονιά και το διαστημα πριν από την δοσμένη ημερομηνία, ανακαλύπτουμε ότι μερικές πηγές μιλούν για σημαντικό αστρονομικό γεγονός στις 10 Μαρτίου του ίδιου έτους. Ερευνώντας αστρονομικά όμως, βρίσκουμε ότι δεν έγινε μια σύνοδος στις 10 Μαρτίου. Εκείνη την ημέρα έγινε συζυγία και όχι σύνοδος. Στην μία περίπτωση έχουμε μη συμμετοχή της γης ενώ στην σύνοδο έχουμε ευθυγράμιση της γης οπωσδήποτε με τον ήλιο και έναν τουλάχιστο πλανήτη. Όμως διασταυρώνοντας και άλλες πληροφορίες για σημάδια στον ουρανό και ερευνώντας τις θέσεις των πλανητών σε κοντινές σημαδιακές ημερομηνίες, ανάμεσα στις 2 ημερομηνίες, ανακαλύπτουμε ότι υπάρχουν 2 ημερομηνίες, όπου υπήρξαν ταυτόχρονα μια νέα φάση φεγγαριού και έκλειψη ηλίου. Μεταξύ ημερομηνιών της 20 Ιουλίου και της 21 Ιουνίου, στην δεύτερη έγινε ουράνιο φαινόμενο ευθυγράμιση της γης με τον Ήλιο και τον Ποσειδώνα, το όνομα του θεού της θάλασσας, τον πλανήτη με το δωδεκαθεϊστικό όνομα και την τρίαινα σαν σύμβολο. Γενικά υπήρξε μια μαζική ευθυγράμιση και συγκέντρωση πολλών πλανητών μαζί, δηλαδή αρκετές ευθυγραμμίσεις πλανητών μεταξύ τους καθώς και μια γήινη και ηλιοκεντρική με τον Ποσειδώνα. Παρατηρώντας όμως με αστρονομικούς ορούς, ανακαλύπτουμε ότι στην ευθυγράμμιση των πλανητών έχουμε το αντίθετο της συνόδου, την αντίθεση. Στην Αστρονομία αντίθεση ονομάζεται η θέση των πλανητών κατά την περιφορά τους γύρω από τον Ήλιο όπου η αποχή τους φθάνει τις 180°. Για παράδειγμα, όταν ο Ήλιος δύει και την ώρα εκείνη ανατέλλει κάποιος πλανήτης, τότε ο παρατηρούμενος αυτός πλανήτης βρίσκεται σε αντίθεση και η Γη βρίσκεται μεταξύ του Ηλίου και του πλανήτη αυτού. Τα δύο ουράνια σώματα, δηλαδή Ήλιος και πλανήτης απέχουν γωνιακά ως προς τη Γη 180° ή επιστημονικός η ορθή αναφορά τους διαφέρει κατά 12 ώρες. Κατά τη στιγμή της αντίθεσης το προς τη Γη στραμμένο ημισφαίριο του πλανήτη φωτίζεται ολόκληρο από τον Ήλιο τότε και ονομάζεται "πλησιφαής" ή ολοφώτιστος. Τότε ακριβώς είναι που φαίνεται πολύ λαμπρός. Το φαινόμενο της αντίθεσης των πλανητών ανήκει στα ουράνια φαινόμενα. Στις 21 Ιουνίου, την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου και έναρξη του καλοκαιριού, έχουμε ευθυγράμιση με αντίθεση μαζί με έκλειψη Ηλίου και έναρξη νέας φάσης σελήνης. Η πιθανότερη γέννηση του αντίχριστου σε πλανητική αντίθεση. Η δε μερική έκλειψη ηλίου έχει ηλιακό επίκεντρο την έρημο της Τυνησίας δημιουργώντας τον συνειρμό του βδελύγματος της ερημώσεως. Το επίκεντρο βρίσκεται ακριβώς πάνω στον μηδενικό γεωγραφικό μεσημβρινό και σε προβολή πάνω στον ευρωπαϊκό χώρο δείχνει το Λονδίνο του Ηνωμένου Βασιλείου και διέρχεται από περιοχές της Ισπανίας και της Γαλλίας. Υπάρχουν και άλλες κοντινές ημερομηνίες όπου μπορούμε να βρούμε ημέρες με πλανητική 36

ευθυγράμιση όπως στην αρχή Ιουνίου και στο τέλος Ιουλίου με τον Ερμή που είναι εσωτερικός πλανήτης και έχει συχνές ευθυγραμμίσεις αλλά και με τον μακρινότερο εξωτερικό πλανήτη στην μέση του Ιουνίου, δηλαδή με τον Ποσειδώνα. Αυτό ίσως και να είναι μια επιπλέον ένδειξη στην ανεύρεση ή την επιβεβαίωση του αντίχριστου προσώπου. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε κυρίως αστρονομικό λογισμικό 2 διαστάσεων αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αστρολογικός κύκλος μόνο για την θέση του πλανήτη και όχι για τις υπόλοιπες μαντείες σε σχέση με τους πλανήτες που λέει για να πλανά τους αφελείς. Η αστρονομία και η αστρολογία ήταν για πολλούς αιώνες ταυτισμένες και η αστρολογία είναι καλή για τον συσχετισμό των πλανητικών θέσεων βάση της ημερομηνίας γέννησης και τίποτα παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και να αποκλείσουμε την δεύτερη μαρτυρία ως αναξιόπιστη, λόγω της αυτοαναίρεσης της από το αστρονομικό γεγονός, έχουμε ακόμα την πρώτη μαρτυρία που οριοθετεί την γέννηση του αντίχριστου σε ένα διάστημα 8 μηνών το περισσότερο κατά το έτος 1982.Όπως υπήρχαν σημάδια στον ουρανό κατά την γέννηση του Χριστού, έτσι υπάρχουν σημάδια κατά την γέννηση του αντίθετου μεσσία. Ο Θεός μας έδωσε την γνώση και επιβεβαίωση όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Όπως θα δούμε παρακάτω, το έτος γέννησης του αντίχριστου επιβεβαιώνεται και από πολλά άλλα στοιχεία, και δίνει ιδιαίτερη άξια στην μαρτυρία ενός σύγχρονου αγίου.

21 ΙΟΥΝΙΟΥ 1982 Από τα αστρονομικά εργαλεία.. http://www.solarsystemscope.com/ http://www.fourmilab.ch/cgi-bin/Solar

Το Λευκό είναι από την NASA.

Η πιθανή πλαστότητα της προφητείας του Αγ. Σεραφείμ του Σαρωφ. Υπάρχει μια σχετική προφητεία που εμφανίστηκε τα τελευταία έτη επί κομμουνισμού και μετά το 1963, αρκετά μετά την κοίμηση του αγίου, και φέρεται ως προφητεία αποδιδόμενη στον ίδιο. Όμως υπάρχουν πολλά σημεία που υποδεικνύουν πλαστότητα. Δεν απορρίπτουμε ότι δεν μας αρέσει, αλλά μόνο ότι έρχεται σε αντίθεση με το τεράστιο σώμα άλλων προφητειών, που συγχρονίζουν μεταξύ τους, και κάνουν την συγκεκριμένη ξένο σώμα. Ειδικότερα σε προφητείες που εμφανίζονται πρόσφατα, την εποχή του υπέρτατου ψεύδους και σκοπιμοτήτων, πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί. Επαναλαμβάνουμε ότι κάνεις άγιος δεν είναι απαραίτητα αλάνθαστος, ούτε όλες τις περιόδους, ούτε σε όλα τα συγγράμματα. Υπάρχει η εξήγηση από τον μέγα Φώτιο στο παράρτημα. Όμως ας εξετάσουμε την προφητεία που έχει σοβαρά λάθη και η αυθεντικότητα της εξ ολοκλήρου τίθεται σε αμφισβήτηση καθώς μπορεί να νοθεύτηκε ή να προστέθηκαν άλλα ή να μην υπήρξε εξ ολοκλήρου από την αρχή. 38

Ξεκινώντας εντοπίζουμε το πρώτο λάθος, καθώς και μια περιγραφική κατάσταση που δεν υποδεικνύει το προφητικό ύφος, καθώς μιλάει με λογισμό αμφιβολίας, και όχι με θεία σιγουριά στο σημείο. Η λέξη “νομίζω” δεν δείχνει προφητική κατάσταση στο συγκεκριμένο. Αν ο Θεός μιλούσε εκεί μέσα από τον άγιο, και ήθελε να δοθεί τέτοια προφητεία χρονικού περιεχομένου, δεν θα μιλούσε με "νομίζω". “Νομίζω ότι η 8η χιλιετία θα περάσει". Έπειτα υπάρχει μια τεράστια διαφωνία με το πλήθος των αγίων Πατέρων, όπου κατά τον λόγιο της ορθοδοξίας άγιο Νικόδημο τον αγιορείτη, οι περισσότεροι άγιοι Πατέρες αναφέρουν πριν τον 8ο αιώνα (χιλιετία). Επίσης υπάρχει χρονική διαφωνία με άλλα οράματα αγίων. Συνεχίζοντας βλέπουμε και άλλη βασικότατη παραφωνία. "Ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός, ο Υιός του Πατρός με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, γεννήθηκε στο Ισραήλ, ενώ ο αληθινός Αντίχριστος θα γεννηθεί ανάμεσα στους Σλάβους και τους Ρώσους." Εδώ υπάρχει η φαινομενική διαφωνία με τον τόπο της γέννησης του, όπως και το να πει ότι δεν προέρχεται από χώρα της παλιάς ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και τόσων άλλων που ταιριάζουν στην περίπτωση της Αγγλίας. Υπάρχει δηλαδή σαφή διαφοροποίηση με άλλες περιγραφές πατέρων για αναβιωμένη ρωμαική αυτοκρατορία, αλλα και την αγία γραφή. Δαν. 8:9 Και

εκ του ενός εξ αυτών εξήλθεν εν κέρας μικρόν, το οποίον εμεγαλύνθη καθ' υπερβολήν προς τον νότον και προς την ανατολήν και προς την γην της δόξης

Το μικρόν κέρας συμβολίζει τον αντίχριστο κατα τους πατέρες και ερμηνευτές. Με την κυριολεκτική γεωγραφική ερμηνεία, μας δίνεται μια χρησιμότατη πληροφορία. Εδώ φαίνεται ότι ο αντίχριστος είναι βόρειο δυτικής προέλευσης, καθώς αναζητά να επιβληθεί στον νότο (Νότια Ευρώπη, Ασία (Ανατολή) και Άγιους Τόπους – Αφρική (Γη της δόξης). Με τον περιορισμό της ευρωπαϊκής γεωγραφικής προέλευσης που έχουν συμπεράνει όλοι οι μελετητές διαχρονικά, φωτογραφίζεται καθαρά ο χώρος πάνω από τον νότο της Ευρώπης, με ροπή στην ανατολή και τους αγίους τόπους. Κάποιος μπορεί να κάνει ένσταση και να πει βέβαια, ότι με το “μεταξύ” εννοούσε βορειότερα της Γιουγκοσλαβίας και νοτιότερα της Σιβηρίας , οπότε η Αγγλία τηρεί τις προυποθέσεις. Και πάλι όμως υπάρχει πολλή ασάφεια και το ευρύτερο πνεύμα γεωγραφικής γενικότητας δεν είναι προφητικό. Κατόπιν υπάρχει κάτι το οποίο είναι μάλλον αντιχριστιανικό. "Αλλά ένας από τους Ρώσους ο οποίος θα ζει κατά την γέννηση του Αντιχρίστου, ( όπως ζούσε παλαιότερα ο Συμεών πού ευλόγησε το Άγιο βρέφος και ανακοίνωσε την γέννηση του Χριστού στον κόσμο), αυτός θα καταραστεί τον Αντίχριστο κατά την γέννησή του και θα ανακοινώσει στον κόσμο ότι είναι ο αληθινός Αντίχριστος !" Ο Συμεών δεν ανακοίνωσε την γέννηση στον κόσμο, απλά ικανοποιήθηκε ο πόθος του από τον Θεό. Η σύγκριση είναι άτοπη εδώ και ανακριβής και ο αγιογραφικός παραλληλισμός 39

λανθασμένος. Επίσης άγιος και να καταριέται βρέφος κατά την γέννηση, και να ανακοινώσει την γέννηση στον κόσμο καμιά τριανταριά χρόνια πριν από τους δυο προφήτες, είναι ύποπτη και αντιχριστιανική συμπεριφορά. Χωρίς άλλα στοιχεία ο κόσμος δεν θα τον πίστευε. Επίσης η προειδοποίηση του αντίχριστου, τρεις δεκαετίες πριν αρχίσει το υποχθόνιο έργο του μοιάζει με ανέκδοτο για τον περισσότερο κόσμο, και προειδοποίηση χωρίς ουσία. Η συμπεριφορά της κατάρας σε βρέφος δεν είναι χριστιανική. Ο αντίχριστος δεν παύει να είναι άνθρωπος και εικόνα του Θεού, και όσο δεν κάνει πνευματικές ανομίες και δεν ζητά θεϊκή λατρεία και υποταγή ελευθερίας μέσω σφραγίσματος, παραμένει ένας ακόμα πολιτικός άρχοντας. Συνεχίζοντας βλέπουμε ότι η προφητεία έκανε λάθος στην προβλεπόμενη κοίμηση του ίδιου του αγίου. "Ο Κύριος πρόσταξε ότι εγώ, ο φτωχός Σεραφείμ, πρόκειται να ζήσω πολύ περισσότερο από 100 χρόνια". Όμως κοιμήθηκε για πρώτη φορά στην ηλικία των 73 ετών, το 1833. Συνεπώς έπεσε έξω στην ίδια του την κοίμηση. Επίσης έχει προβλέψει την ανάσταση του από τους νεκρούς την εποχή του αντίχριστου και την συνέχεια του κηρύγματος του, αλλά και πάλι στην αρχή της επταετίας να γινόταν αυτό, πάλι τα 100 χρόνια δεν τα έφτανε. Επιπρόσθετα σε αυτό, προφητεία αυτοανάστασης δεν έχει ξαναγραφεί ,από όσο γνωρίζω, πέραν του Θεανθρώπου. Οι άγιοι κοιμούνται και εμφανίζονται, δεν ανασταίνονται με το παλιό σαρκικό σώμα, αλλά με νέο άυλο. "Σε αυτό το σπουδαίο θαύμα οι άνθρωποι θα μαζευτούν στο Diveyevo από όλη την γη, και εκεί, κηρύττοντας την μετάνοια, θα αποκαλύψω τέσσερα λείψανα. Τότε το Diveyevo θα είναι ένα παγκόσμιο Θαύμα, από όπου ο Κύριος θα στείλει το Φως της Σωτηρίας όχι μόνο στην Ρωσία, αλλά σε όλο τον κόσμο, στις μέρες του Αντιχρίστου. Θα αποκαλύψω τέσσερα λείψανα, και εγώ θα ξαπλώσω ανάμεσά τους ως το πέμπτο. Αλλά τότε θα έλθει το τέλος των πάντων" Επίσης έχουμε ασυμφωνία με την αποκάλυψη, καθώς το να κηρύτεις μετάνοια σε σφραγισμένους ανθρώπους, λίγο πριν το τέλος, δεν είναι συμβατό με το ευρύτερο πνεύμα, όταν έχουν αρχίσει οι τελευταίες φιάλες του θυμού του Θεού στους σφραγισμένους. Στους μη σφραγισμένους εκείνη την εποχή, πάλι δεν χρειάζεται κανένα κήρυγμα. Άρα υπάρχει το άτοπο του σκοπού, που έρχεται σε αντιπαράθεση με την υποτιθέμενη μερική εκπλήρωση της, από τρεις μοναχές της περιοχής που αγιοποιήθηκαν πρόσφατα. Πολλά σημεία λοιπόν είναι προβληματικά, και εάν δαίμονες δεν σκότισαν κάποιον πλαστογράφο φαντασιόπληκτο, και είναι όντως λόγια του αγίου, τότε προφανώς ο άγιος εκείνη την περίοδο, πειραζόταν από δαίμονες και τον επηρέασαν. Ή απλά προστέθηκαν λόγια, στα λόγια του αγίου. Για παράδειγμα υπάρχει η πληροφορία της κλωνοποιημένης γέννησης του αντίχριστου, που συμφωνεί πιθανών με τον άγιο Νείλο. Η προφητεία όμως δεν μπορεί να γίνει δεκτή, ειδικά επειδή και ο τρόπος εμφάνισης της, έγινε με καθυστέρηση και δεν ήταν σύγγραμα του αγίου, αλλά δόθηκε σε αδελφότητα από την ανιψιά του Σέργιου Νείλου, ο οποίος ήταν φερόμενος ως ο συγγραφέας της προφητείας. Τόσοι πολλοί μεσάζοντες και αδιευκρίνιστες συνθήκες πιστότητας, σε μια πολυταραγμένη σοβιετική περίοδο με διάφορες σκοπιμότητες είναι ένα σαφές επιβαρυντικό στοιχείο. 40