A NOSA VOZ. ANO III Número III 17 de Maio de 2011 Revista do C.E.I.P. “XOAQUÍN LOURENZO”.
BANDE
“Tristemente convivo coa túa ausencia sobrevivo á distancia que nos nega mentres bordeo a fronteira entre dous mundos sen decidir cal deles pode darme a calma que me esixo para amarte sen sufrir pola túa indiferencia a miña retirada preventiva” “Somentes intentaba conseguir deixar na terra algo de min que me sobrevivise sen saber que deberia ter sabido...”
17 DE MAIO DíA DAS LETRAS GALEGAS 2011.
Lois Pereiro.
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
Xu ré s
.
Que todos os lugares teñen un encanco particular non o dubidamos...Que Astorga, e Braga están “para Comelos” tampouco , pero que vivimos nun dos parexes máis fermosos
o
Continuamos na nosa Andaina co mesmo ánimo de que o que facemos sexa do agrado de Tod@s, e así tentamos ofrecer “anaquiños” de todo o Curso Escolar. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX X,e como non unha sección adicada ao noso entorno: PARQUE NATURAL BAIXA LIMIA-SERRA DO XURÉS
A VIA NOVA...
Qu qu e po ed rq u eb er e es Pa at rq o l á ta ue u n Na No gar d ver tu v ra e B de l B a pa aix sa and que e n a Lim Polo ? Po on t . r . ia. qu odo ea Se o rr Ví a a d
EDITORIAL.
que ten o noso Planeta, coidamos que ninguén dubide en así atopalo ao visitarnos. Pois se Coidamos que así é, COIDÉMOLO PARA QUE AsÍ CONTINÚE A SER.
Lobios, Muíños ...Un pouco máis escorado Entrimo e Bande son Catro dos lugares máis fermosos da Nosa Galicia. Escoitade rapazes e rapazas do CEIP do Xurés, do CEIP Valle Inclán, do CEIP A Nosa Señora, da Galescola de Bande e do IES Aquis Querquernis...dende o CEIP Xoaquín Lourenzo unha boa viaxe para este Verán: A Vía Nova.
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
AQUIS QUERQUERNIS
SUMARIO
UN ASENTAMENTO MILITAR ROMANO NA BAIXA LIMIA.
“Este xacemento arqueolóxico está situado na provincia de Ourense, na comarca da Baixa Limia, ocupando terras que pertencen a tres aldeas (Portoquintela, O Baño e Mugueimes) e dous municipios (Bande e Muiños). Os xacementos atopados nesta zona, están concretamente sitados no lugar coñecido como “A Cidá”, corresponden coa terceira mansión da Vía XVIII do itinerario Antonino, a denominada Vía Nova. Logo de diferenes campañas arqueolóxicas (Coñeciades que no ano 1922 Florentino Cuevillas, acompañado de Vicente Risco e Ramón Otero Pedrayo realizaron unha serie de escavacións no lugar?) foi nas realizadas nas décadas dos 70 e 80 cando se diferencian con clasidade dúas zonas situadas nas proximidades de dita Vía romana: Unha militar que se corresponde co Campamento e outra civil xurdida nas súas inmediacións e na que se establecería a Mansión Viaria. A Calzada e o Campamento datan dos primeiros anos da dinastía flavia (69-79 d.C). Coñeciades que en Galicia só se coñecen dous campamentos militares de época imperial?. Pois sí, e estes son: O Aquis Querquernis e o de Cidadela (Sobrado dos Monxes, A Coruña). Como poderedes observar na “fotografía asulagada” trátase dun campamento permanente de forma rectangular, coas esquinas redondeasdas e que abrangue unha superficie de 2,4 Ha (23.340 m2). No sistema defensivo destaca a súa muralla que conserva unha altura media de 1,10m e un ancho de 3,20m nos tramos nos que non hai Torres. Un único foxo rodeaba o perímetro do campamento cunha profundidade máxima de 3m e un ancho de 4m. O campamento dispoñía de catro entradas, e unha vez dentro podemos atoparnos con tres tipos de edificacións. En primeiro lugar dous celeiros, o seu lado levantábase un edificio de planta case cadrada de 400m2 de superficie e dentro del unha serie de habitacións. Esta construcción podería identificarse co hospital. O terceiro tipo de edificación constitúeno os tres barracóns de soldados. Chegados a este momento seguro que queredes saber como vivían os soldados naquela época. Pois sabedes unha cousa? A día de hoxe existe unha Aula de Interpretación que vale moito a pena visitar e na que vos contarán con Voz e, o que mola mogollón, con imaxes como era a vida no campamento.....Xa sabedes logo: Papá, Mamá acompañádeme a visitar o Aquis Querquernis...
-”A CASIÑA DE CHOCOLATE” Educación Infantil. -POESÍA “OS NÚMEROS” e “NA MIÑA CASA APRENDÍN” Educación Infantil. -”OS NOSOS MEDOS” e “O NOSO REFRANEIRO” Primeiro Ciclo de Primaria (1º-2º)
-”FALAMOS DA NOSA ESCOLA”
Terceiro. -”CARTAS AO DIRECTOR” e “OS MAMUTS” Cuarto. -OBRADOIRO DE XOGOS POPULARES Quinto. -”IT´S HALLOWEEN” e “DEPORTE ESCOLAR”. CHEGOU O ENTROIDO.. -“RELIXIÓN ESCOLAR” “A VENDIMA” e “ORLA DE FIN DE ETAPA DE EDUCACIÓN INFANTIL” -“É TEMPO DE MAGOSTO” -”NADAL” -”XIV ENCONTROS DE TETRO ESCOLAR E AMATEUR” -”MENSAXES DE PAZ” -”DÍA DO LIBRO” -”LETRAS GALEGAS” Ramón Piñeiro López. -”ALGUNHAS DAS NOSAS SAÍDAS” -”AQUIS QUERQUERNIS” e “A VIA NOVA”. Un agradecemento especial aos nen@s de Sexto pola súa colaboración nesta Revista.
Coordinación. Departamento de Orientación. Equipo de Normalización Lingüística. Maquetación e Deseño: Roberto Seara Fernández. Imprime: IMPRENTA CELANOVA,S .L.- Celanova.
AS VIAXES DE FIN DE CURSO. Os nenos e nenas de Educación Infantil 3-4 anos fixemos este “contiño” da Casiña de Chocolate entre tod@s. Cada un de nós coloreamos un debuxo e despois xuntámolos todos. Gustounos tanto, este conto, que fixemos unha Casiña de Chocolate do de Verdade.
O Mércores 27 de maio os alumn@s de Educación Infantil e Primeiro Ciclo de Primaria fumos de viaxe a Vilar de Santos. Visitamos o Museo da Limia e tamén o Xardín Botánico “Santa María”. Alí elaboramos xabóns e aceite de Caléndula. Como nos portamos moi ben tivemos tempo para xogar naquel Maravilloso Xardín.
O Venres 29 de maio os alumn@s de Terceiro, Cuarto, Quinto e Sexto fixemos unha viaxe á cidade da Coruña para vistar entre outras cousas: -O Acuario, O Domus e a Casa das Ciencias... Gustounos MOGOLLÓN e aquí tedes unha mostra daquela viaxe.
Xa vedes que ben o pasamos cando podemos disfrutar os nosos Dereitos. Pero “para que EU poida disfrutar os meus dereitos, TI tamén tés que poder disfrutar dos mesmos”.
Artigo 29: -Dereitos e Deberes. XA QUE VOS TEDES O PRIVILEXIO DE DISFRUTAR DOS DEBERES, NÓS HUMILDEMENTE ASUMIMOS A PESADA CARGA DOS DEREITOS
NO AUDITORIO DE OURENSE Durante o presente curso escolar, que agora xa remata, visitamos o Auditorio en varias ocasións: Os nen@s de Educación Infantil pasámolo en grande con “Esceas Musicais” e “O Gran Traxe”. Os nen@s de 3º, 4º, 5º e 6º con “Os Músicos de Bremen” e os de 5º e 6º tivemos a sorte de repetir con “Marco Polo”. EU XA TEÑOS GANAS DE VOLTAR, E TI? TODOS OS NEN@S do CEIP Xoaquín Lourenzo visitamos a Exposición Itinerante “Galiciadixital” no Concello de Bande.
O TREN CAIXANOVA Os nen@s de Educación Infantil
de 5 anos e os de Primeiro e Segundo Suvímonos ao Tren de Caixanova. “Que gusto da viaxar Ao chacachá do tren.....” E sobre todo se viaxamos cos nosos amigos e amigas e percorremos unha ruta tan fermosa como é a que vai de Ourense a Monforte de Lemos.
Tamén fixemos saídas para amosar todo o que sabemos facer...que é MOITO E BO...e senón que llo pregunten aos que tiveron a sorte de vernos actuar no CERTAME LITERARIO DE “SAN ROSENDO” e no “FESTIVAL DE PANXOLIÑAS DE CELANOVA”. Como premio ao noso ben facer tamén tivemos a sorte de Viaxar a Ourense.
Autores: VIRGINIA, LUCÍA, XIMENA, ELSA, CARLOS, MARÍA, ARACELI, SABRINA, MARÍA, MARTÍN e ÁNXELA.
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
DÍA DAS LETRAS GALEGAS Ao saír da cadea creu inviable continuar cunha decidida loita política na clandestinidade e optou pola Loita Cultural. Tras operarse da vista, que se resentira dos tres anos de prisión, uniuse ao proxecto de levar adiante unha nova editorial, Galaxia. Pola famosa mesa de braseiro da súa casa na rúa Xelmirez, 15 (onde vivía coa súa muller Isabel López García) pasarían durante dúas décadas moitos rapaces con inquietudes culturais e políticas. Foi o director literario de Galaxia e, dende ese posto, un dos principais artífices da reconstrucción cultural galega da postguerra. Un dos primeiros propósitos foi crear unha Revista, Grial. Nesta Colección Grial, que editou catro números antes de que as autoridades a suspendesen, publicou Ramón Piñeiro o seu primeiro ensaio filoxófico: “Significado metafísico da Saudade” (1951). Con esta obra demostraba sobradamente o que o goberno e moitos cidadáns poñían en dúbida: A capacidade da Lingua Galega para o xénero ensaístico e para a especulación filosófica. Entre os seus libros podemos atopar: “Olladas no Futuro” (1974), “Lembrando a Castelao” (1975), “Filosofía da saudade” (1984), “Fermín Penzol” (2001), “Da miña acordanza” (2002), “Galicia” (2002) e “A linguaxe e as linguas” (2008). Ramón Piñeiro foi, elexido deputado autonómico, o que lle deu a oportunidade de traballar en prol da Lei de Normalización Lingüística, aprobada por unanimidade en 1983. Neste memo ano foi elixido presidente do primeiro Consello da Cultura Galega, cargo que ocuparía ata o seu pasamento en, Santiago de Compostela, no 1990. Segundo destacou a Real Academia Galega: “A DEDICACIÓN, TOTAL E DESINTERESADA, DA SÚA VIDA NA DEFENSA DA CULTURA DEBE SER UNHA REFERENCIA MORAL INDISCUTIBLE E NECESARIA CARA AS NOVAS XERACIÓNS”
“Os Números”. Os Alumnos/as de Educación Infantil 5 anos. Terceiro de Educación Infantil.
Http//:loispereiro.blogaliza.org
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
Ramón Piñeiro López naceo no seo dunha familia labrega da parroquia de Armea, concello de Láncara (Lugo), en maio de 1915. Xa antes de chegar, con seis anos, á escola, o neno xa sabía ler, escribir e resolver algunhas operacións matemáticas. Se a escola non lle supuxo dificultades intelectuais si que causou un forte impacto ao facerlle percibir en toda a súa crudeza a diglosia existente na sociedade. Entre 1924 e 1928, cursou en Lugo o bacharelato elemental. Neses anos descubriu a literatura, tamén a Literatura na súa lingua quedando impresionado de que o idioma de campesiños que a escola desprazaba eran tan apto como o castelán para as sutilezas da poesía. A precaria situación económica da familia impediu inicialmente que puidese continuar os seus estudos, regresou a súa casa pero pasado un tempo-por sorte- a súa familia enviouno a Sarria, onde levaría a contabilidade do comercio dun amigo do pai. Alí tivo os seus primeiros contactos co Galegismo. A finais de 1931 (ano da proclamación da II República) voltou a Lugo para cursar bacharelato superior. Alí medrou o seu sentimento galegista, polo que fundou a Mocidade Galegista de Lugo. Produciuse o levantamento militar contra o goberno e como consecuencia do mesmo os sublevados tomaron o control da situación o que situaba ó mozo de Láncara en perigo. Cando chamaron a súa quinta, incorporouse a filas, pois servir no exército dos sublevados semellaba a única opción de protexer a súa vida. Pero esta situación fixo que caera na enfermidade da Depresión. Desta experiencia xurdiu, unha vez superada a enfermidade, o seu interese pola Filosofía. Así rematada a contienda trasladouse a Santiago de Compostela para estudar os anos comúns da Carreira de Filosofía e Letras e no ano 1942 marchou a Madrid para cursar a especialidade de Filosofía. En 1943 participou na reconstución clandestina do Partido Galegista e pasou a formar parte do seu Comité de Dirección. Foi prendido nunha reunión clandestina, foi condenado a seis anos de cárcere, dos que cumpriu tres.
Artigo 25: -Dereito a un Nivel de Vida Digno.
Artigo 28: -Dereito a unha Orde Social Xusta
A LEI DA GRAVIDADE NO TERCEIRO MUNDO
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz. “Nunha casa preto dun bosque vivía un leñador cos seus dous fillos: Hansel e Gretel. Casárase por segunda vez, e a madrastra non quería aos nenos porque eran tan pobres que non tiñan nin para comer. Unha mañán, abandonáronos no bosque. Camiñaron e camiñaron pero non atoparon a súa casa. Ao final do camiño viron algo incrible. Unha casa feita de lambetadas e chocolate! Ó chegar recibiunos unha velliña moi ambable que deulles de comer porque tiñan moita fame. Comeron pasteis, lambetadas, galletas, chocolate, caramelos...Despois duns días, Hansel percatouse de que a velliña era en realidade unha meiga moi mala. A meiga quería que engordaran para comelos e pechounos nunha corte. Á mañán seguinte, mentres a meiga quentaba o forno, Gretel empurrouna ao lume e pechou a porta. Logo sacou a Hansel da corte, pero antes de marchar, colleron xoias e diñeiro que viran na casa. Saíron correndo e chegaron a súa casa onde os agardaba seus pais. Nuncha máis se separaron nin voltaron a pasar fame... E conto contado, Xa está rematado.”
QUE CONTO MÁIS BONITO E QUE BEN O CONTAN OS MAIORES...
Artigo 23: -Dereito ao Traballo. A MIÑA MULLER GAÑOU AS OPOSICIÓNS Á CÁTEDRA DE PSICOLOXÍA. SEMPRE A PROVOCAR. TODAS SON IGUAIS.
Artigo 24: -Dereito ao Lecer. QUE NON FIXEN NADA EN TODO O DÍA? SE NON PAREI DE BOSTEZAR!
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
DÍA DO LIBRO Durante este ano escolar que agora toca xa o seu fin Todos os que Convivimos no CEIP Xoaquín Lourenzo sentímonos como NEN@S... Oxalá non o Esquezamos Nunca... Aquí tedes unha pequena mostra das actividades feitas para ese día que debería convertirse en TODOS OS DÍAS...
“A León Werth Pídolles perdón ós nenos por lle dedicar este libro a unha persoa maior. Teño unha seria escusa: esta persoa maior é o mellor amigo que teño no mundo. Teño outra escusa: esta persoa maior pode comprendelo todo, ata os libros para os nenos. Teño unha terceira escusa: esta persoa maior vive en Francia, onde pasa fame e frío. Ten verdadeira necesidade de consolo. Se todas estas escusas non chegasen, quérolle dedicar este libro ó neno que esa persoa maior foi noutro tempo. Tódalas persoas maiores foron nenos antes (Pero poucas o lembran). Corrixo pois, a miña dedicatoria. A León Werth Cando era neno.” Antoine De Saint-Exupéry. O Principiño.
Artigo 21: -Participación na Vida Política. ESTÁN CONVOCADOS A VOTAR TÓDAS AS PERSOAS EN POSESIÓN DE AUTORIZACIÓN GUBERNAMENTARIA CORRESPONDENTE XA ERA HORA DE ELECCIÓNS TRANSPARENTES
Artigo 22: -Dereitos Económicos e Sociais. XA SABEMOS QUE TEMOS DEREITO A COMER PERO ADEMÁIS GUSTARIANOS COMER EXACTO O IMPORTANTE SON OS MATICES
A Nosa Voz.
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
DÍA DA PAZ. “Que bonita é a paz, xa non quero máis pegar. Todos os nenos son máis bos xa non haberá máis liberdade” (Alberto). “ A paz e o amor para eso a queremos. Gústanos tanto a paz e por eso a coidamos (David). “A paz da amor por eso eu a quero con todo o meu corazón” (Lorena).
iña na m que o n i vivir uero n o a r e r e s a u Q p Cla l). “ ia). . “Q mellor e ) i a r d i ic n r Gab ” (A uga (Led ausa z” ( ” c a s p Vida xa un l ó o s e ue ar). ñeir s en do s stemo mpa as porq z! (Edg tedes n o u c m id os pa se uí odo . Aq e a os b destru z, paz, t z d a e o ond amos t sexan n, “Pa en p A paz n fi ia). me x “ s e c o e i . a s h ) t s rm az Le un ván qu e as a ento” ( ). “P e por ” (I x s e s e a d l o a e A m qu vers a vont o” ( ns, “Qu e sofri só n ó s e u n u a que c me tim o peq s l te s nte” s n ú r o a o ó o i r a n s r s d ñ m e i l lu do m do e unto sión e ca s son i oa u to llen g a ilu “Que s o a l “Do ne e os c l é pre re e ta . u a d ) r n e n b o a u i u ra ,e ,f as no en c do g ra...” (J orque pura oración ). “Paz n z o a i p x lla i ca se pai Ap ade dados erd l a). “ unha ve ” (Jéss illón v o e m s r z n de pa n os s” (And r reza r “EU QUERO A PAZ” razó unidos nse n i o e se r a e e d u p d d a q s e a t i e n o d s d po m e r r o (Todos os de Infantil). io t elexan der z ve ro non ebatad x a n e p l e o p a r uc a pe no c que se s ar unh ista gunto n prod z x o ó a e z p m e a co ue úns .”A e pr do. Cor ). “Q i alg z e boa on a gel) s a n í n h u Á u ( a n (L M rque “A p mala e óns” mill dade po mara). é a a). a ver uerr (Ángel ” (T g a a d na da” ga e ami uero na q
NON DUBIDARÍA. “Se poidese esquecer todo aquelo que fun Se poidese esquecer todo o eu vin Non dubidaría, non dubidaría en voltar a Sorrir. Se poidese explicar as vidas que quietei Se poidese queimar as armas que empreguei Non dubidaría, non dubidaría en voltar a Sorrir Prometo ver a ledicia Escarmentar da experiencia Pero nunca, nunca máis empegar a Violencia Se poidese sementar os campos que seguei Se poidese devolver a paz que quitei Se poidese esquecer aquel pranto que oin Se poidese lograr, apartalo de min Non dubidaría, non dubidaría en voltar a Sorrir. Prometo ver a ledicia Escarmentar da experiencia Pero nunca, nunca máis empegar a Violencia” Antonio Flores (Non dubidaría)
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
COÑECEDES A ESTE SEÑOR?.. SABEDES POR QUE SE CELEBRA O DÍA DA PAZ?.
A Nosa Voz.
os” mig a ” ser exar s” e l u a e ai q on p as fe Non H r” “ “ r ta” rdoa . “N r ca ika). e ) ñ a n e o ndr on p ” (Ma r a pu que p ingué a (S ). “N car ai ce ” an a an on fa s). “H uerr azón a o m h r g n í i n o N en “Na so c miñ ra, (A No la). “ D “ a ( . . r o i ) ” ) o n paz é á gue biña cía (She ultar ” (Pol n u L ( se m la r” ,a on ins bur uedou lavel az, n ña, po tina). sta Non e a l c i mo a). “ acer az, q un zas, p omb (Cris :Viva e é f p P r , a “ d n a te a r . al” á (An ). “No r eso a ros n). “G ctor) u ros o can icia d i h d e a a o s le p (V ri un ul un (Pa vivíu, az é ” (Ad ncia” sa no o o m reza, iciase a ro re od Ap ole atu az in omez ser sob el). “ meu n a vi unha a, e t a á n p c az l aos o ab ue uerr edici o). “A no p n q e e a A d A a l r g ( “ r m onte den a paz bonit lse a arlle (Álva sa). e a c vid mos máis expu z é d ira” (Vane on fa horiz n ve ” re s n e pa que z ere paz ). “A prima ianza za ao ata u ións” a, c f id e pa ine a ago es en e con com omba as ac com Y da e ( , r lor de paz nha p s nos auga ue az” a u “Q da P tar f stida ). “A e n a e . es ía ca ne lan ne om tiv licia) do m o d e e p o ho eróni oa c razó o an v nd (A o t V nd o c o mu ras” sen c riame az xen stra oo” ( n p o da za sd “A nt ta uer dem o: Si tha). come neno as g e axu “Gus ais” m sd is” an az ind a). os am dic (Sam . “A p odos omba migos oland ca x anima n ) b a t ” Y as us es” ( en nu n aos eine a áis ergio que l e o m l p m r e as de ” (S iame se sen ue os eu a pelex mata rras e a s r e o a r ñ t q tú n or ue so ue e us on de ). “G non m riam ual q os no ue n n as g de é a ig do be e da l ig eq sta Gu e ma us am riam e aca A bon rés).” fre xios, l “ A s a e “ p ( e d ato os m “Gust o que rian). ” (An se col r a e d e be a ). qu cío ). “Qu do” (A preg n hou o (R res un , em e no (A z no m arma e qu miña a pa ellor ariam sn t m
s Gu
exa pel
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
F AL M O A
A Nosa Voz.
A NOSA
S D
E CO A 3ºP S
L
Chámome Vanesa, teño 9 anos e vivo en Verea. Veño todos os días ao colexio Xoaquín Lourenzo de Bande. Como meus pais traballan, teño que vir en autobús. O meu conductor chámase David e a miña cuidadora Marisa.
Durante estes encontros tivemos a SORTE de poder “degustar” as seguintes obras teatrais: “OS CASADOS DE POUCO” (CEIP “Xoaquín Lourenzo”. Bande). “A MOA” (CEIP Manual Sueiro. Ourense). “XV” (IES As Lagoas. Ourense). “A OPINIÓN” (IES Blanco Amor. Ourense). “O CEGO DE FORNELOS” (IES Celanova). “LINDAFLOR” (CEIP Santa Mª A Real. Entrimo) “A CURANDEIRA” (CEIP Rogelio García Yáñez. Ramirás). “ATASCO” (CEIP Os Blancos). “A PRINCESA QUE NON SABÍA ESBIRRAR” (CEIP Os Blancos). “UN SOÑO PARA COPITO” (”Caixa Desastre”- Santo Anxo. Ourense). “ANASTASIA: APRENDIZ DE FADAS” (”Caixa Desastre”- Santo Anxo. Ourense). “UNHA CAIXA DE SORPRESAS” (Pirilampo. CEIP Filomena Dato. Barbadás). “COMEDIA BÍFIDA” (IES Aquis Querquernis. Bande). “NA PRAZAS DAS MERCEDES” (IES Universidade Laboral). “A OUTRA Hª DE CARAPUCHIÑA VERMELLA” (CPI Monte Caxado. As Pontes). “ODISEA” (CEIP do Xurés. Lobios). “AI, QUE DEMO DE FARRUCO” (CEIP do Xurés. Lobios).
Gústame moita estudar pero gústame moito máis xogar coas miñas mellores amigas Verónica e Samantha. Remedios, é a cociñeira do colexio, e fai unha pizza riquísima. Gústanme moitas actividades que se fan no colexio: a obra de Nadal, o Magosto, o Concurso de Postais, o Día da Paz... A miña asignatura preferida e música, ainda que me gusta dar as demais asigaturas porque sempre aprendo cousas novas.
Vanesa Vázquez Feijóo
CHIR-MERLO
PACOPAZ Lindaflor
Ai, que demo de Farruco.
Chir-Merlo díxolle ao Pacopaz.Traballa de verán para o inverno. Pacopaz dixo-¿Qué é traballar?
Artigo 19: -Liberdade de Expresión.
RÁPIDO, NECESITAMOS REFORZOS, PRODUCIUSE UNHA CONCENTRACIÓN ILEGAL!
Se queres comer patacas hai que sementar:cebolas, leitugas, cenoiras, pementos... Porque no inverno non hai nada so hai goteiras de auga e copos de neve.
ASÍ É A LENDA Alfredo Estévez Álvar
Artigo 20: -Liberdade de Reunión.
ÍA DIC
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
XIV ENCONTROS DE TEATRO ESCOLAR E AMATEUR
A Nosa Voz.
Empecei o cole aos 3 anos en Venezuela e viñen cando tiña 7 anos, empecei en 2º de primaria, Coñocín a moitos nenos e nenas: Alfredo, Manuel, Verónica, etc pero a miña mellor amiga e a Vanesa porque sempre xoga conmigo. Samantha Valado Muñoz
Desde infantil teño tres amigos moi bos Alfredo, Álvaro e Manuel. A nosa profesora é moi boa e gustanos traballar en plástica . Sergio Domínguez González Tiña tres anos cando empecei o colexio, fixen boas amigas, a profesora que tiña aos tres anos chamábase Loli e as miñas amigas eran Vanesa e Lorena. Cando ía en 1º e 2º fixen unha nova amiga, Samantha. Agora vou en 3º e no patio xogo cas miñas amigas e amigos Alfredo, Manuel, Álvaro, Sergio e Ricardo ao fútbol. Verónica Rodríguez González
Do 18 ó 22 de Maio do 2009 tivemos a Gran Sorte de poder disfrutar de ata 17 Pezas Teatrais. Todas elas foron Boííísimas Tocounos abrir os Encontros a Nós: “Os casados do Pouco”. Artigo 17: -Dereito á Propiedade. TI, TÉS UNHA PELOTA POIS TODOS TEMOS DEREITO Á PROPIEDADE
Hola chámome Álvaro vivo en Bande pero vou en autobús o colexio. O que máis me gusta da clase son os xogos e tamén as mates. Temos unha persiana rota pero puxeronlle un ferro para que non se caera. Os profesores son moi bos e axudannos nas tarefas. No comedor fan a comida moi rica e o que máis me gusta e a pizza. Álvaro Javier Lebrun Valado Tiña catro anos cando cheguei ao colexio, o meu primeiro día foi moi divertido, fixen moitos amigos no recreo, xoguei o fútbol e metín dous goles, logo quedei porteiro e iso é o que son agora cando xogamos na liga. As profesoras que tiven chamabanse Raquel, Mónica, Mely e Flor. Manuel Emilio Mártinez Vivas
Artigo 18: -Liberdade de Pensamento. DOUTOR, EN OCASIÓNS PENSO É GRAVE?
Para coñecernos mellor e, para coñecer a Nosa Escola non tedes máis que facer unha visita a Bande e preguntar por nós. Estaremos encantados de Amosárvola...
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
CARTAS AO DIRECTOR...
NADAL AGORA, MÁIS CA NUNCA O NOSO PLANETA NECESITA QUE O COIDEMOS PARA QUE TODOS OS NADALES O ATOPEMOS FERMOSO....
AUGIÑA... “Encendo as noticias das tres, Auguiña! din que o Mundo anda revolto, nin se ve, Augiña! Botáronlle Mal de Ollo, ou anda algo coxo, o Mundo patas arriga ou eu, ou eu estou do revés. Mentras o tempo corre, nunca agarda porque non hai mestres, só Escola. A Vida ensinanzas, como unha melodía sen letra; grandes preguntas, o día a día a resposta. Auguiña, Traemé Augiña, Traemé Auguiña, Traemé Levelevalaá lava a vida, lávala....” Macaco (Porto Presente) O Mundo patas arriba ou eu, ou eu estou do revés
“NON DEIXES QUE ESTE MUNDO ROTO DERRAME O TEU SORRISO LERÉ...” Macaco (Mundo Roto)
Artigo 15: -Dereito á Nacionalidade. INMIGRANTES EN AUGAS ILEGAIS TENTANTO PESCAR NACIONALIDADES E PERMISOS DE RESIDENCIA
Artigo 16: -Dto. ao Matrimonio e ao Divorico MATILDE, VOU PEDIR O DIVORCIO VALE, PERO AS PASTILLAS PARA O REUMA E A CIRCULACIÓN QUÉDOMAS EU
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
NADAL TOD@S ATENTOS QUE ESTÁ A PIQUES DE COMEZAR O FESTIVAL DE NADAL ... Si, si tód@s atentos: Nenos, nenas, pais, nais, avós, avoas...
GRAZAS A TOD@S POR PARTICIPAR. OS MÁIS PEQUENIÑ@S DA ZONA... “Os tres mosqueteiros”... Si, os nenos e nenas da Galescola... ATENTOS QUE ESTO COMEZA.
Os mamuts sobreviviron na tundra Siberiana ata fai 3600 anos. Pero no Paleolítico Superior esta especie habitaba en toda Europa incluída a Península Ibérica.
Os mamuts tiñan o tamaño dun elefanten africano, en ocasións maiores, e unha cabeza enorme defendida por uns colmillos desproporcionados e moi curvados. As orellas eran pequenas e as costas, gibosas, descendían nunha grupa moi pronunciada. O seu rasgo mais característico era unha pelame espesa de cor pardo escura ou negra cos defendía do frío glacial.
BO NADAL A TOD@S. Os premios do Concurso de Postais de Nadal do Concello de Bande recaeron sobre: 1º Premio: Lucía Feijoo Quintas; 2º Premio: Samantha Valado Muñoz e 3º Premio: Adrian González Feijoo e Lorena Alvárez Blanco. PARABÉNS....
Artigo 13: -Liberdade de Ciruclación e Residencia FORASTEIRO SOMOS OS MÁIS RÁPIDOS TRAMITANDO EXPULSIÓNS
Artigo 14: -Dereito a buscar Asilo. XA O TEÑO, AOS “SIN PAPEIS” EN LUGAR DE PAPEIS DÁMOSLLE CARTÓNS. CARTÓNS?
CLARO, PARA QUE NON PASEN FRÍO POLA NOITE!
Os mamuts eran animais migratorios. Os estranos colmillos servíanlles para raspar a neve e deixar á vista a herba e os líquenes. A súa chepa era coma as do camelo, almacenaban enerxía. Algunhas persoas pensaban que morreran porque había moita neve acumulada en non a deron raspado. En tempos pasados os mamauts podían ser vistos en casi todo o continente europeo. Existen posibilidades reais de que uns poucos lanudos mamuts sigan pastando nos enormes e casi inexplorados bosques Siberianos.
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
OBRADOIRO DE XOGOS POPULARES (Impartido polo Centro de Cultura Popular Xaquín Lourenzo)
A Nosa Voz.
A GRAN FOGATA....
fa on o n , i t e Eu d
raste ría fo
A por eles........ .... Aquí non se Salva Ninguén que este é o Gran Magosto do Xoaquín Lourenzo. Jajaja.
.. iro....
No mes me marzo, o alumnado de 5º, adicou as tardes do luns de debandito mes a aprender xogos populares. Estivemos xogando entre outros xogos populares: á Billarda, Ós Zancos, Á Porca, Ós Aros, a Xogos de Turrar, Á Nena e o Lobo e Ó Pano do Río. Agora xa sabemos a que xogaban os nosos Avós ou Pais cando eran pequenos!
A billarda. "Queremos que a billarda convértase nun deporte do século XXI.”
be h...a e d hh
n so q Artigo 11: -Presunción de Inocencia INSISTE O ACUSADO EN QUE É A SÚA MULLER QUE LLE MALTRATA FISICAMENTE?
z ir Mo erre Gu
? Pe
“Normalmente andamos a ras do chan pero os de 5º xa andamos polas alturas. O comezo non é nada doado, pero pondo interese cada vez chegamos máis alto.”
Ummm....que boas están as Castañiñas...
A e ... on h u Uhh as s as....
o? eri
2. O que me gustou máis do xogo da billarda foi cando había que lanzala o aire.Tamén me gustou porque os meus avós ensináronme a xogar moi ben e porque podemos xogar os que queiramos. Comentario por Leticia.
Zancos.
s de a d ria s
c ir
1.Era divertido tirar a billarda no aire .Xogábase entre todos os nenos.Gañaban os que tiraban máis lonxe a billarda. Xogaban tamén os meus avós . É divertido porque houbo alumnos que fixeron o palán e a billarda. Comentario por Iván.
Aquí tedes unha mostra representativa do Garantido que temos o Futuro, non só no Xoaquín Lourenzo, Senón tamén en Toda a Baixa Limia...
Fora st
Xógase con dous paus, un deles curto e ao que se fan puntas nos dous extremos, que é o que recibe, propiamente o nome de billarda, e outro, bastante máis longo e recto, que se chama o palan. O fundamental do xogo consiste en pousar a billarda no chan, en baterlle co palan para que choute, e cando está no ar, atinarlle con forza cun novo golpe para lanzala o máis lonxe posible.
Artigo 12: -Respecto da Vida Privada. ESTAMOS SUBSTITUINDO O DNI POR UN MICROPROCESADOR NO CEREBRO GRAZAS, SEMPRE ME ESQUCÍA DO DNI
1. Un día no colexio fixemos xogos populares . Eu escollín un xogo chamado ´´ 0s zancos´´. Como non sabíamos andar caiamos moitas veces. Despois colliámoslle o tranganillo pero tocou o timbre e tivemos que ir para a casa .Paseino moi
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
Chega o mes dos Santos, e como cada ano por este tempo, A CASTAÑA recupera a relevancia que o millo e a pataca lle arrebataron nas lareiras galegas hai xa algúns séculos. Son días para renderlle culto.
CANTA CON NOS...
É TEMPO DE MAGOSTO. Castañas, noces e viño fan as delicias do San Martiño. Polo San Martiño faise o magosto con castañas asadas e viño e mosto Nos soutos enteiros vellos castiñeiros de froitos cargados e soños dourados Xa sopra o vento Chegou o momento! Cun amplo sorriso regaña o ourizo. Pero os mais pequenos o viño nin velo! E festa faremos grandes e pequenos arredor do lume Estouros e fume. LEMBRADE: ....O VIÑO NIN VELO!
Artigo 9: -Non ás detencións arbitrarias. PILLEINO NO PARQUE. ESTÁ INDOCUMENTADO E ADEMÁIS NÉGASE A FALAR VEÑA A COMISARÍA
ben e aprendín a andar con zancos aínda que acabei un pouco bagullado .Comentario por Alex. 2. A min o xogo que máis me gustou foi o dos zancos . Era algo difícil porque tiñas que manter o equilibrio.Eu non o tiña e caía .Algúns rapaces ensinábanme ou senón Marta que era a muller que estaba alí para axudarnos.Era moi complicado pero moi divertido. Comentario por Andrea. 3. Os zancos son moi divertidos .Eu aínda non sei andar moi ben .Ao principio costa moito andar e aguantar o equilibrio .A min gústame porque hai tipos diferentes de xogos como a carreira de zancos ou a pelexa de zancos.Tamén me gusta porque podo xogar cos meus mellores amigos que son Angel,Julio e Alejandro. Comentario por Edgar.
A porca. Outras denominacións:A marrá, o pino, a cachona.Descrición: Practicábase en descampados, no monte, mentres se coidaba do gando. Coñécese hoxe como o hóckey galego, aínda que era practicado moito antes de que ese deporte de elite se popularizase. 1.A min gustoume moito a porca porque foi un xogo ao que xogaron os meus avos e os meus pais. Este xogo ten dous elementos de xogo que son a moca que é un pau cunha curva no fondo co que se dirixe a porca e a porca que é unha pequena bola de madeira . Comentario por Xulio. 2.Gustáronme todos os xogos ,pero o que máis me gustou foi “ a porca ou pino”.Gustoume ese xogo porque podemos xogar persoas de todas as idades .Tamén porque xogamos por equipos . É moi divertido porque algunhas veces equivócaste cando o equipo atacante ou o defensor marca un punto. Se ti eres atacante pasas a ser defensor , ou si eres defensor pasas a ser atacante. Comentario por Jéssica.
Aros. Entre os xogos populares que mellor se conservan destaca o aro ,que é ''universal e remóntase á época dos romanos e incluso á do Antigo Exipto''.
Artigo 10: - Xuizos Xustos e Imparciais. EN QUE SE BASEA A ACUSADA AO AFIRMAR QUE TEN DÚBIDAS SOBRE A FALTA DE IMPARCIALIDADE DESTE TRIBUNAL?
1. Paseino moi ben co xogo dos aros. Xoguei os aros co Xulio e co Edgar. Cáianme os aros todo o rato. Non daba collido ben o aro co raño. Ao final pasámolo fantástico. Comentario por Luís. 2. Ao principio parecía moi fácil pero cando collía o aro e o raño non os daba mantido na posición correcta . Caeume o aro moitas veces . Ao final collinlle o tranganillo e xa non me caia tantas veces. Comentario por Angel.
A Nosa Voz.
REMATAMOS A ETAPA DE EDUCACIÓN INFANTIL PERO CONTINUAREMOS A VERNOS DURANTE TODA A PRIMARIA...
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
Artigo 7: -Somos Iguais ante a Lei. TENDO EN CONTA QUE É VOSTEDE VEXETARIANO, ASIGNÁMOSLLE COMO AVOGADO DEFENSOR ESTE MELÓN
Artigo 8: -Podemos acudir aos Tribunais. A PESAR DO FEBLE QUE SON AS PROBAS... INSISTE EN LEVAR A XUIZO AO SEU CIRUXÁN?
POIS, SI
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
A VENDIMA.....
Artigo 5: -Nunca se pode Torturar. ULTIMAMENTE, OS DETIDOS CON SÓ CATRO LABAZADAS XA PERDEN O COÑECEMENTO CADA VEZ SON DE PEOR CALIDADE
Artigo 6: -Temos Persoalidade Xurídica. LAMENTOO, SEGUNDO A NOSA BASE DE DATOS É VOSTEDE UN CALAMAR
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
IT´S
A Nosa Voz.
OWE
LL
HA
...
EN
“OS NEN@S DO CORO”... Por Segundo ano consecutivo Gañaron o 1º PREMIO DO CONCURSO DE PANXOLIÑAS DE San Rosendo. Celanova.
Como Recompensa a tantas horas de Ensaio para que todo saíse ben (como unha vez máis así foi) os maiores fumos de viaxe á Ourense e alí visitamos o Museo Arqueolóxico ó mesmo tempo que demos un bonito paseo pola Cidade. Como rematamos un pouco cans@s fixemos un descansiño mentras vimos a película “A montaña Enmeigada” e para recuperar as forzas que xa nos flanqueaban unha comidiña en McDonald´s...Logo de todo isto así de Guap@s nos recoñecemos na foto...
Os pequen@s de Colexio ( os de Educación Infantil) como recompensa agasalláronnos “o mellor amigo do home”: Un libro...
Artigo 3: -Temos Dereito á Vida. BUSCA A DIFERENZA
Artigo 4: -A Escravitude está Prohibida. MIRA, PAPÁ. XA ESTOU APRENDENDO! E EU TAMÉN!
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
A Nosa Voz.
3º PREMIO DE DEBUXO no Concurso San Rosendo. -A gañadora do Premio foi a nosa Compañeira Samantha pero como é moi boa nena compartiu o premio con todos nós: Alvaro, Manuel, Alfredo, Ricardo, Verónica e Vanesa. PARABÉNS e MOITAS GRAZAS...
2º PREMIO DE POESÍA no Concurso San Rosendo. -Angel, Edgar, Alex, Julio, Jessica, Iván, Leti e Andrea. PARABÉNS a TOD@S...
ESTES FORON OS NOSOS GAÑADORES PERO O IMPORTANTE NON É GAÑAR SENÓN PARTICIPAR... PARABÉNS A TOD@S. Artigo 1: -Nacemos Libres e Iguais. NON, NON SE PREOCUPEN...SÓ VENDEMOS OS NOSOS PRODUCTOS A CLIENTES SELECTOS E DE ABSOLUTA CONFIANZA
FABRICA DE DEREITOS HUMANOS
Artigo 2: - Temos os mesmos dereitos CLARO QUE TEÑEN VOSTEDES DEREITOS. PERO, ESTÁN REALMENTE CAPACITADOS PARA EXERCELOS?
DEPORTE ESCOLAR Un ano máis, os nenos e nenas de Bande, participaron no deporte escolar. Foi un ano plagado de bos e non tan bos resultados, pero xa sabemos que o importante é que os nenos e nenas participen, e sobre todo que teñan contacto cos nenos e nenas doutros centros, así como fomentar a deportividade e o xogo limpo. Empezamos coma todos os anos, co Campo a Través en Muiños, onde os nosos alumnos/as fixeron unhas carreiras estupendas, quedando moitos deles clasificados para a final.
Despois disto, empezaron as xornadas de fútbol sala: O primeiro partido xogouse en Muiños contra o equipo deste colexio. O resultado non puido ser mais favorable para os nosos dous equipos, así os integrantes do equipo benxamín gañaron por un contundente 2-5, con goles de Víctor e de Anabel. O equipo dos alevíns tamén gañou cun cómodo 0-4, goles marcados por Iván, Edgar e Jessica. O seguinte partido sería xa no noso pabellón, contra o Curros de Celanova. Nestes partidos os nosos non terían tanta sorte, perdendo por un 3-4 os benxamíns e un 1-5 os alevíns. O terceiro partido disputaríase contra o equipo do Sagrado Corazón, no que hai que dicir que, aínda que os nosos estiveron a altura dos seus rivais, a sorte non lles veu de cara. No cuarto partido, os benxamíns plantaríanlle cara os seus rivais do Filomena Dato, perdendo por un apretadado 5-6. Os alevíns intentáronno pero a superioridade do Filomena, era demasiado evidente. O último partido deste ano, xogouse en Bande contra os CPI de Padrenda. Os nosos Benxamíns desplegaron o seu mellor futbol. gañando por un contundente 9-0 goles de Victor e Alfredo. E os alevíns intentárono pero nesta ocasión non puideron superar os seus rivais. Po último neste curso, os nenos e nenas participaron no campionato de Bádminton, que se realizou no colexio de Ramirás. Foi unha mañá moi intensa no que os nosos xogadores deixaron a pel en cada partido. Como resultado deste esforzo, Víctor e Tamara, pasaron a rolda final en Ourense, aínda que non se presentaron. Como vedes, os nosos campións non se renden, e estou segura de que o curso que ven nos darán moitas mais alegrías.
C.E.I.P. “Xoaquín Lourenzo”
CHEGOU O
ENTROIDO
A Nosa Voz.
NESTE ANO DECIDIMOS PASALO EN GRANDE NA PRAZA DA CONSTITUCIÓN AO MESMO TEMPO QUE CONVIVIMOS CO POBO. XENTES DA BAIXA LIMIA TREMEDE QUE OS DO XOAQUÍN LOURENZO QUÉRENO PASAR EN GRANDE.
P E Q U E N @ S E G R A D E S , X U N T O S P E R O N O N R E V O L T O S P A S Á M O L O E N GRANDE
Este ano tivemos a gran sorte de que cando celebramos a festa do Entroido o “Cambio Climático” non nos xogou unha mala pasada e tivemos un día de Sol, case case, tan Ledo coma a festa que organizamos no Patio!
EU paseino moi Ben da Praza da Constitución, e TI?. E que boas estaban as bebidas e a comida que grazas ao Concello tivemos para recobrar forzas ...GRAZAS e DEICA OUTRA OS TROTEIROS. O Seu Traxe.
Esta é a nosa derradeira festa de Entroido no CEIP Xoaquín Lourenzo, pero seguro que non será a Derradeira Festa de Entroido que pasemos Xunt@s. A quen tamén estranaremos algo será ao noso amigo O MECO... -LEMBRÁDEVOS DE NÓS CANDO ESTEDES NO IES E FACÉDENOS ALGUNHA VISITA-
QUEREDES RIR UN POUCO... POIS FACÉDEO CON NÓS...pero non de nós. JAJAJAJAJA.......
O traxe de home consistía nunha camisa branca adornada con hedra (hoxe empréganse fitas de cores) e unha capa de gancho branca colocada nas costas, chamadas cuadrantes, que eran fundas de coxíns ou almofadas. Un calzón de lenzo branco (cirolas), longo ata máis de media perna con fitas iguais ás da camisa e nos laterais brocados en substitución da hedra que se empregaba antes. Unhas polainas de coiro e uns zapatos negros , aínda que se baralla a posibilidade de que fosen chancas. Como accesorios o traxe levaba unhas chocas á cintura, un gorro de palla engalanado cun espello á fronte contra o mal de ollo e as bruxas ,e postais antigas que os mozos enviaban ás mozas dende o servicio militar.Un pao é o aparello que os troteiros levaban na man co que tentaban levantar as saias das mozas. - O traxe de muller é semellante o do home pero levaban enaguas brancas con bordados e encaixes e blusas con volantes nos puños e puntilla no colo.Tamén levaban guantes brancos nas mans.