Rumusan Amalan, Trend & Cabaran Pelaksanaan e-Pembelajaran di IPT Malaysia |
113
xviii. Hanya 5% pensyarah sahaja yang menyatakan bahawa mereka langsung tidak mematuhi polisi e-Pembelajaran di IPT masing-masing. Sebanyak 30.6% mematuhi keseluruhannya dan 58.7% mematuhi sebahagian daripada polisi tersebut, manakala 5.7% tidak pasti sama ada mereka telah mematuhi atau tidak. Rumusan Utama Berkaitan Tadbir Urus e-Pembelajaran Hasil penelitian yang dilakukan terhadap respon yang diberikan oleh pentadbir e-Pembelajaran yang terlibat dalam kajian ini, terdapat 11 rumusan utama yang boleh dibuat berkaitan dengan status, trend, keberkesanan, dan cabaran pelaksanaan tadbir urus e-Pembelajaran di IPT Malaysia: i.
Hanya lima IPT (19.2%) tidak mempunyai pusat/jabatan/unit yang khusus untuk menguruskan e-Pembelajaran di institusi masing-masing. ii. Secara umumnya, tadbir urus e-Pembelajaran diletakkan di Pusat Teknologi Maklumat (61.5%) diikuti oleh Pusat Pembangunan Akademik (38.5%) serta Pusat Pengajaran dan Pembelajaran (34.5%) institusi masing-masing. iii. Hanya tujuh IPT (26.9%) yang mempunyai Pusat e-Pembelajaran yang berfungsi sebagai struktur governan formal untuk perancangan dan pelaksanaan e-Pembelajaran, dua IPT meletakkan tadbir urus di bawah tanggungjawab fakulti, manakala sebuah IPT meletakkan tanggungjawab tersebut ke atas Jawatankuasa e-Pembelajaran institusi. iv. Hampir separuh IPT (42.5%) mempertanggungjawabkan pengurusan e-Pembelajaran kepada penyelaras e-Pembelajaran, manakala 23.1% IPT lain meletakkan tanggungjawab tersebut ke atas Pengarah Pusat Teknologi Maklumat masing-masing. v. Kebanyakan IPT (80.8%) mempunyai Jawatankuasa e-Pembelajaran di peringkat institusi masing-masing. vi. Hanya separuh IPT (57.7%) di Malaysia menyediakan bajet pengurusan tahunan yang khusus untuk e-Pembelajaran. vii. Komponen utama yang digunakan dalam perbelajaan tersebut ialah latihan dan pembelian perisian pengarangan (93.3%), diikuti oleh perolehan perkakasan dan penyediaan infrastruktur fizikal (66.7%). Komponen penanda aras, konsultansi dan penyelidikan mendapat peruntukan yang paling kurang. viii. Daripada segi keberkesanan tadbir urus sedia ada, hanya separuh daripada pentadbir e-Pembelajaran (50%) berpendapat bahawa institusi mereka mempunyai struktur governan yang efektif. ix. Di samping itu, hanya separuh pentadbir e-Pembelajaran (57.7%) berpandangan bahawa mereka mempunyai kemudahan yang mencukupi bagi pelaksanaan e-Pembelajaran yang efektif di IPT masing-masing. x. Sebahagian besar pentadbir e-Pembelajaran (65.4%) berpendapat bahawa wakil e-Pembelajaran di peringkat fakulti/sekolah/jabatan berjaya memainkan peranan yang efektif dalam meningkatkan penggunaan e-Pembelajaran di IPT masing-masing. xi. Cabaran utama berkaitan dengan tadbir urus e-Pembelajaran ialah kekurangan kakitangan (84.5%) serta kurangnya insentif diberikan oleh pihak IPT kepada mereka yang bertanggungjawab melaksanakan e-Pembelajaran di IPT masing-masing (69.2%). Cabaran lain yang dihadapi termasuk tiadanya polisi yang jelas tentang e-Pembelajaran (61.5%), tiadanya struktur tadbir urus e-Pembelajaran yang jelas (50%) serta tiada panduan yang