เด็กปฐมวัยกับการพัฒนาภาษาสู่อาเซียน มีหลายคนเป็ นห่วงในเรื่องการก้าวสู่ประชาคมอาเซียนของประเทศไทย โดยเฉพาะด้านภาษา ประเทศไทยมี จุดเด่นที่แตกต่างกับประเทศในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ตรงที่ไม่เคยตกเป็ นเมืองขึน้ หรือโดนครอบงาจากชาติใด ๆ เลขาธิการอาเซียนคือ ดร.สุรนิ ทร์ พิศสุวรรณ ได้ให้ความเห็นว่าจากข้อได้เปรียบดังกล่าว ประเทศไทยจึงนาพาอีก 9 ประเทศ ซึง่ มีประชากรรวมกว่า 600 ล้านคนหลุดพ้นจากการดิน้ รนและข้อจากัดต่าง ๆ ไปสู่เศรษฐกิจทีจ่ ะโตขึน้ ถึง 10 เท่า และเป็ นศูนย์กลางทางการขนส่งการผลิต รวมไปถึงการสร้างสัมพันธ์ทด่ี กี บั ตะวันตกได้เป็ นอย่างดี จาก จุดแข็งทีไ่ ทยไม่เคยเป็นเมืองขึน้ ของใครนี้อาจกลายเป็ นจุดอ่อนในเรื่องของภาษาและการสื่อสาร ฉะนัน้ เราคนไทยจะ เตรียมเด็กไทยได้อย่างไรในเรื่องของภาษา ทางทีจ่ ะทาได้อย่างตรงจุดคือจะต้องเริม่ พัฒนาภาษาอย่างถูกต้องตัง้ แต่ ระดับปฐมวัย โดยคานึงถึงพัฒนาการของเด็กปฐมวัยเป็ นหลัก ถ้าเราพัฒนาไปตามยถากรรมหรือตามความต้องการ ของผูใ้ หญ่ทไ่ี ม่เข้าใจแล้ว เด็กก็จะมีการพัฒนาแบบลุ่ม ๆ ดอน ๆ และกลายเป็ นคนไทยทีข่ าดทักษะทางภาษาทัง้ ภาษาแม่และภาษาสากล ดังนัน้ หากผูใ้ หญ่ท่เี กี่ยวข้องกับการอบรมเลีย้ งดูเด็กปฐมวัยไม่ว่าจะเป็ นพ่อแม่ ผู้ปกครอง หรือครูปฐมวัยช่วยกันส่งเสริมการเรียนรูภ้ าษาสาหรับเด็กปฐมวัยโดยจัดให้สอดคล้องกับแนวปฏิบตั ทิ เ่ี หมาะสมในการ พัฒนาเด็กปฐมวัย โดยไม่สอนทักษะทางภาษาอย่างเป็ นทางการ เด็ก ๆ ก็จะประสบความสาเร็จในการเรียนรูภ้ าษา มีเจตคติทด่ี ตี ่อภาษา และก้าวไปสู่การพัฒนาการทางภาษาอย่างต่อเนื่อง กิจกรรมง่าย ๆทีค่ วรส่งเสริมและทาอย่าง ต่อเนื่องให้กบั เด็กปฐมวัย พอจะกล่าวได้ดงั นี้ 1. การให้เด็กเล่าข่าวหรือสนทนาประจาวัน เป็ นกิจกรรมทีเ่ ด็กและครูจะได้สนทนาร่วมกันในช่วงเริม่ ต้นของ กิจกรรมในแต่ละวัน ซึ่งเป็ นการฝึ กทักษะการฟงั และพูด มีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ซ่งึ กันและกัน ระหว่างผูพ้ ดู และผูฟ้ งั สิง่ สาคัญคือครูจะต้องคอยส่งเสริมและสนับสนุ นกิจกรรมทีเ่ ด็กทาอย่างใกล้ชดิ และ ดูแลเด็กอย่างทัวถึ ่ ง วิธนี ้ีเป็ นวิธหี ลักทีค่ รูจาเป็ นต้องใช้ในการส่งเสริมการเรียนรูภ้ าษาของเด็กปฐมวัยไม่ ว่าจะเป็ นภาษาไทย หรือภาษาใดก็ตาม เพราะในขณะทีเ่ ด็กสนทนากับครู เด็กจะได้ยนิ แบบอย่างของ การใช้ภ าษาที่ถู ก ต้ อ งเหมาะสม เมื่อ เด็ก สนทนากัน เอง เด็ก จะมีโ อกาสฟ งั ความคิด เห็น ของผู้อ่ ืน
วารสารครูราชบุรี ๑ หน้า ๑๒