ENSENADA 2016

Page 1

“ENSENADA” CEIP Eusebio da Guarda Curso 2015-1016

CEIP Eusebio da Guarda

A Coruña 12 de Abril de 2016


EDITORIAL Estimadas familias: Este curso 2015-16 remata cargado de moitos acontecementos, algúns deles van ser difíciles de esquecer. Non nos imos poñer tristes, pois hai que seguir adiante, pero de seguro que toda a comunidade estaredes dacordo en que foron moitos cambios en pouco tempo e marcarán unha fonda “pegada” nas nosas vidas. Hai que destacar todo o apoio, solidariedade e mostras de afecto que recibiu o equipo directivo ante os acontecementos que tiveron lugar. Por iso estaremos agradecidos durante moito, moito tempo. Bueno, que tamén hai cousas boas: unha mestra de infantil que xa embarcou na nave da xubilación ao remate do segundo trimestre e un mestre que está a piques de facelo o vindeiro 5 de setembro. Marisa Rivas e Henrique Boquete, darvos as grazas por formar parte da nosa tripulación e xa sabedes, aquí estamos. Iso si, as envexas fóra! En fin, desexarvos unha feliz e “xubilosa” vida. Despedímonos tamén con moito agarimo do alumnado de sexto que lembraremos dun xeito moi especial, xa que, como sabedes, coincidiu o seu paso polo cole coa etapa de dirección do “ noso Manolo” (2007-2016). Así que eles son e serán a “Promoción de Manolo” para sempre. Moitos bicos e apertas e tamén moita sorte na súa nova “andaina”. Agradecer á ANPA “MAR DE ORZAN” todo o apoio recibido este curso e por seguir colaborando co novo equipo directivo en impulsar as melloras previstas nun futuro próximo no noso centro. Graciñas. Para rematar desexarvos a tod@s unhas moi felices vacacións e que poidamos repostar enerxía suficiente para comezar o vindeiro curso co noso mellor ánimo. Vémonos, coma sempre, en setembro.

¡¡¡Feliz verán para todos e todas!!! O equipo directivo.


3anos

NOS


PRIMEIRO CURSO EN 3 ANOS As nenas e nenos de 3 anos fixemos moitas cousas ao longo deste curso, quen pensaría que iamos aprender tantas cousas e a medrar tanto no noso primeiro curso no Eusebio!

Fixemos murais…

Cantamos panxoliñas de Nadal…


Pintamos cadros para homenaxear ås nosas mulleres importantes‌

Preparamos e degustamos nata e manteiga caseiras‌


“Falamos” cos golfiños de Tenerife por videoconferencia…

Acudimos a contacontos…


Festexamos as Letras Galegas cantando e bailando…

Saímos fora do cole á biblioteca, MAC, Casa dos peixes, Gandarío…

E o mellor de todo é que aínda acabamos de comezar!


4 anos


JUANA DE VEGA AO XEITO ANDY WARHOL 4 ANOS A –B -C


Aprendimos un pouquiño

sobre como

nos sentímos co “Monstro de cores” e con “Carapuchiña”.


5 anos A



5 anos B


Ó longo deste curso 2015/16 na aula de 5 ANOS B disfrutamos co proxecto: HOXE VEN A VISITARNOS… Levámolo a cabo un día á semana, os venres. Este proxecto permitiunos que as familias participaran na realidade da aula aportando moitas experiencias enriquecedoras. A finalidade deste proxecto foi que tódolos nen@s se sentiran especiais e que houbera un intercambio de información cheo de riqueza e creatividade, unha apertura dos límites da aula e que as familias tiveran un vehículo de participación e vinculación directa coa aula e o centro. A primeira visita fixémola nós. Visitamos a ONCE, invitados polo pai e nai de NOEL, Manuel e Ana. Coñecimos cómo é a vida das persoas que carecen do sentido da vista. Pasamos por vivencias de movernos a cegas.

Sandra, a nai de ENZO, explicounos moi ben que é o sangue e díxonos que as persoas que doamos sangue, doamos un trociño do noso corazón.


Chus e Moncho, nai e pai de RAMÓN, leváronnos de viaxe pola evolución da vivenda dende os nosos antepasados ata os nosos días. Foi emocionante construír unha torre con pezas que prepararon Moncho, Ramón e Chus no seu tempo libre. As fiestras foron moi orixinales: as fotos de tódolos nen@s da clase.


Juliana, Laura y Amalia, a nai, a tía e a avóa de AGUSTINA, sorprendéronnos cun taller de bolachas decoradas con forma de árbore de Nadal. Amalia fíxo para tod@s un gorro de cociñeir@s.


Ana , a nai de INÉS, explicounos os planetas e cantamos un RAP dos continentes. O pai de INÉS é americano e encantounos coñecer un pouco ese continente. Que ben o pasamos!

Con Junnie, nai de KIARRA,fixemos unha fantástica viaxe ó país de KIARRA: A India. Coñecimos o Tajmajal, a festa das Luces, o festival de elefantes… qué país tan bonito.


Beatriz e Juan, nai e pai de IRIA, convertíronnos en perruqueir@s. Beatriz púxonos mechas de moitas cores a tod@s. Decoloramos un mechón de pelo natural e coloreamos debuxos de perruqueir@s. Fantástico!

Fernando e Marta, pai e nai de NATALIA, explicáronnos cousas moi interesantes sobre os dentes e as radiografías. Encantáronnos os consellos para ter uns dentes sans e tamén xogar a adiviñar a que parte do corpo correspondía cada radiografía.


Con Susana, a nai de JULIA, disfrutamos coa actividade de baile. Ensinounos pasos de baile e fixemos unha coreografía dunha canción de “Chayanne”. Saiunos xenial!

Nahir, Alejandro, Aurora, Alfredo, Inés y Nana, a familia de ADRIÁN, invitounos á Casa dos Peixes. Aprendimos moitas cousas e pasámolo fenomenal. Levamos postas unhas gorras que nos trouxeron de agasallo. Foi un día chuvioso pero maravilloso e que non imos esquencer!!


Maura, a nai de ERIK, ensinounos prantas medicinais, fixemos o experimento de tinguir claveis, decoramos macetas, prantamos amorodos, ensinounos prantas carnívoras‌ e comimos amorodos cubertos de chocolate. Pasåmolo xenial!


Ana e Marta, a nai e tía de MANUEL, ensináronnos a salvar vidas coas mans. Aprendimos as tarefas dunha enfermeira, e se nos poñemos moi maliños temos que chamar ó 112 e mentres non chegan sabemos agora o que temos que facer.Fixémolo tan ben, que a clase de 5 anos B conseguimos un diploma de SUPERHEROES.

Con Alfonso e Isi, os pais de MARTÍN e NURIA, fixemos a BÚSQUEDA DO TESOURO. O importante era xogar ben e acadar as pezas dun puzle que resultou ser a foto de todos os nen@s de 5 anos B. Pasámolo “bomba”. Os xogos foron divertidísimos e por xogar tan ben, Isi e Alfonso, entregáronnos un diploma e unha medalla por desfrutar dunha xornada de xogos.


Moitas grazas a tรณdalas familias pola vosa implicaciรณn no proxecto!


Os alumn@s de 5 anos B para rematar o noso proxecto do CHOCOLATE, unha viaxe riquísima cun tema moi doce e apetitoso, fomos merendar a BONILLA. Pasámolo xenial!!




QUE BEN O PASAMOS!!!


5 anos C


Os nenos e nenas de 5 anos C queremos presentarvos รกs nosas familias:








1ยบ


Que lles gusta aos nenos e nenas de 1ÂşA ?

GĂşstame moito...



Que lles gusta oas nenos e nenas de 1ÂşB ?

GĂşstame moito...


Somos moitos aos que nos gusta o fĂştbol


Que lles gusta oas nenos e nenas de 1ÂşC ?

GĂşstame moito...


Os nenos e nenas de 1ยบ somos uns artistas e uns deportistas!!! !


2ยบA


Manolo Naveira tiña o despacho ao lado da nosa clase Polas mañás saudábanos e botábanos un sorriso.


Esta é a nosa homenaxe. Os debuxos que cada neno da clase fixemos del. 2º A


2ยบB




2ยบD


ALGÚNS DOS NOSOS TRABALLOS


3ยบB




3ยบC

























4ยบA





























4ยบB



5ยบB









6ยบB








6ยบC


PRESENTACIÓN das LETRAS GALEGAS por 6ºC. LUCÍA: Bos días. Hoxe é o día das letras galegas. GONZALO: Sabedes a quen se lle adica o día das letras galegas este ano? Moi ben a Manuel María. LUCÍA: Manuel María Teixeiro naceu o 6 de outubro do 1929 en Outeiro de Rei, na Terra Chá, en Lugo, e morreu o 8 de setembro no 2004. GONZALO: Era fillo de dous labregos e casou cunha muller chamada Saleta. LUCÍA: Traballou nunha emisora local, abriu a editorial Xistral e escribiu moitos libros. GONZALO: No 2003 Manuel María ingresou na Real Academia Galega.


ACTUACIÓNS LUCIA: Agora comezamos cos alumnos de 3 ANOS que van interpretar unha fermosa cantiga titulada “A formiguiña”. Un forte aplauso!!!!

GONZALO: Eu e a miña compañeira non o fariamos nin a metade de ben. Entón sen pausa alumnos de PRIMEIRO van cantar dúas cancións: “O arco da vella” e “Eu son un artista”. Un aplauso para eles!!!! LUCIA: Pois si que eran uns artistas!!! Quédome boquiaberta!!! Imos coa seguinte actuación, non vos fago esperar. GONZALO: Entón seguimos. Agora van vir os alumnos de 4 ANOS e ides quedar de pedra. Van cantar a cantiga “O meu burriño”. Un aplauso por favor!!!

LUCIA: Eu estoume a poñer moi celosa, tamén quero facer iso, non é xusto! Os seguintes participantes son os alumnos de SEGUNDO que van interpretar “A fala”. Un aplauso que soe ata Monforte.


GONZALO: Petárono!!!. Quen o ía dicir? Estou máis sorprendido que si vira un porquiño voando. Os seguintes son os nenos e nena de 5 ANOS que van bailar “O vals de Riu”. Un forte apluso!!!

LUCIA: Estoume por desmaiar, creo que deberiamos facer un concurso de talentos, seguramente gañásedes todos. Agora sen máis dilación os alumnos preséntannos “Teño un barco de xoguete”

de

TERCEIRO

Un aplauso monumental!!!

GONZALO: Espero que continúe así porque estame encantando. A continuación alumnas de 5ºA van bailar o poema de Rosalía de Castro “Adiós ríos adiós fontes”. Vaivos encantar. Un aplauso para elas.

LUCIA: Tiña razón Gonzalo, encantoume e seguro que a todos vós pasouvos o mesmo. Agora os alumnos de 5ºC interpretarán esta mesma peza coa guitarra. Un aplauso.


GONZALO: seguimos nuns intre coas nenas de 5ºC que van bailar unha peza tan popular como é “A saia da Carolina”. Un aplauso que nos rompa os tímpanos.

LUCIA: Non os vou mentir, todas as actuacións nótase que tiveron que ensaiar moitísimo porque o están a facer de marabilla. Agora os alumnos de SEXTO imos cantar “O Carro”, un poema de Manuel María. Un aplauso tan grande que chegue ata a Terra Chá.

GONZALO: Miña nai que ben o fixemos ! Nuns segundos, Martina, a nosa gaiteira de 6ºB, vai tocar a “marcha do Antirgo reino de Galiza”. Un fortísimo aplauso. LUCIA: Eu e mais o Gonzalo cremos que todos o fixeron xenial entón imos dar un aplauso xigante para todos nós. UN FORTISIMO APLAUSO QUE INUNDE SONORAMENTE A GALIZA A TERRA ONDE MANUEL MARIA CRIOUSE E A QUE DEFENDEU ATA A MORTE COMA A NOSA LINGUA.


GONZALO: E por último e non o menos importante María a nosa profesora de educación física xunto cos seus compañeiros de SON D´AQUÍ e algúns alumnos, van bailar e cantarnos unhas muiñeiras. Un fortísimo aplauso que chegue ata os Ancares terra ben querida por Manuel María.

LUCIA: E despedímonos cunhas verbas de Manuel María. GALIZA SOMOS NÓS A XENTE E MÁIS A FALA SE BUSCAS A GALIZA EN TI TES QUE ATOPALA.

Grazas a todos!!! Repetimos o curso que vén. Que viva a nosa terra e que vivan as nosas letras!!!


Extra


Viajar es una buena forma de aprender (excusexto 2016) Diario de a bordo: Tras una primera jornada de viaje amenizado por las dos grandes corales que llevamos(la sección masculina todavía por pulir)y con toque flamenco añadido en nuestra parada de repostaje,realizamos la visita a la TIENDA de la cueva del Soplado,donde pudimos incorporar a la excursión una veintena de peluches que ahora acompañan a nuestros retoños en sus habitaciones. Si,la Cueva fue espectacular,con exhibición lírica incluida de Ana que puso al personal con la piel de gallina.......pero nada que comparar con la tienda,..donde vas a parar!!! Primera parada para reponer fuerzas

Ya en el albergue,el ansiado reparto de habitaciones y un primer chapuzón para suavizar alguna que otra decepción........aunque lo gordo estaba por llegar...... ¡¡Las terribles monitoras de la escuela castrense que nos avasallaron con reglas y restricciones y una cocina infernal tratando de envenenarnos!!! La velada empezò con juegos , risas,y un ligero cambio en las citadas monitoras ,las cuáles pronto se dieron cuenta que no veníamos en son de guerra.......o al menos la mayoría..... pues a las 2:30 de la mañana algunos de nuestros protagonistas,y por sugerencia del monitor nocturno, estuvieron dando varias vueltas a la pista deportiva pues los había encontrado a la fresca,con todavía ganas de investigar.(los hay incombustibles) Llegada al albergue Paradiso

El segundo día ha estado lleno de actividades,pasando por caballos,combates con láser ,piscina,canoas y un final con caraoke y bailes(madre mía qué dominio del Just dance). La cocina pareció darnos un respiro a mediodía, aunque volvió a martirizarnos en la cena,y por último las monitoras,rendidas a un grupo de "todavía niños" que,"palabras textuales:"Da gusto con ellos" En resumen,las instalaciones están genial,la cocina es bastante mala,y las actividades hay para todos los gustos(las canoas se nos han hecho un poco largas),pero lo más importante,es que son un grupo maravilloso y que ojalá pudierais verlos ,pues sabemos que están viviendo un precioso recuerdo para siempre. Tras una noche muy tranquila(las pocas horas dormidas, actividades de la mañana , las canoas y el karaoke hicieron su efecto),partimos hacia Santillana con la emoción de gastar cuanto teníamos,.. collares,pulseras,sobaos llenarían luego nuestro autocar. Una ginkana en la que tenían que averiguar diversas historias del pueblo, los llevó a preguntar a toda persona andante,....incluso la policía (nos suena que la visteis) y así conocer algo más de Santillana que las tiendas. "Visita a Comillas o piscina al albergue?"Fue lo siguiente que preguntó la ingenua monitora... Y como podéis imaginar, Visita a Santillana del Mar


tras una ajustada votación(más o menos 50-0 y10 abstenciones porque no se enteraron),tocó chapuzón. Os acordáis de los veranos en piscina sin gorro, con bombas, empujón al que se acerca a la orilla…. incluso sunamis colectivos? Pues tal cual, pero con monitores para evitar traspiés,(no contaban con nuestra Lucía, que decidió tirarse fuera de la piscina y dejar una uña del pié de recuerdo en la instalación, y seguramente con el fin de que se lucieran los enfermeros José F.y Yara). Antía cumpleañera puso la guinda a la diversión.

Sunami en la piscina de “Paraíso”

Todo seguía de cara: Vinieron nuevas monitoras que hicieron las delicias de nuestros vástagos, el cocinero accedió a cambiar menús(le hicimos sabedor de que no dudábamos de sus maravillosas lentejas, pescado ó patatas a la riojana, pero que la temperatura y el paladar de los niños quizá no estaba preparado para tales exquisiteces).Lo siento porque hemos abusado de pastas y pollo pero viendo el primer día y las actividades que nos faltaban, necesitaban al menos comer un plato y reponer. Sin tiempo para digerir ,nos sumergimos en escalada y tirolinas , por un lado, y los talleres de cetrería y prehistoria para compensar. Nos sorprendió que TODOS, con mayor ó menor insistencia, intentaron las actividades de altura, y nos encantó especialmente el taller de prehitoria: Simplemente genial: ver como alguien los mantiene absortos haciendo fuego con piedras, cortando el pelo con sílex, cosiendo cueros con hilo de tendones ó pegando puntas de lanza con resina y ceniza…fue increíble. Por supuesto, ni qué contar, cuando los llevó a la práctica de caza con la misma lanza. El monitor de cetrería no tenía el mismo enganche que el anterior, pero os podéis imaginar cuando sacó el águila y empezó a lanzarle comida entre los niños…¡¡Alguno pensó que se lo comía a él como muestra alguna que otra foto!!. Tras la cena, tocó otra vez juegos y risas :Los monitores desistimos a participar por la dureza de las pruebas: El pañuelo doble, donde se juega al clásico pañuelo pero a lomos de un compañero, ó el mismo juego pero en tatami, con un pelota en el centro donde 2 oponentes salen reptando a por ella, nos hizo recordar que el lunes deberíamos seguir teniendo espalda para volver a trabajar….. Con la posibilidad de las posibles incursiones nocturnas, nos conjuramos para solventar cualquier opción de movimiento y trasvase ,y en la que quedó demostrada la gran valía y buen hacer de nuestro jefe de estudios ,haciendo retroceder cualquier intento. La mañana del viernes nos despertó con el cumple de Sergio y discurrió tranquila, entre arcos, giros dentro de una pelota junto con las caricias de cabritillas y gazapos ,y reservándose para la gran aventura del Forestal Park(teníamos la ligera sospecha de que también estaban pensando un poco en la fiesta disco despedida de la noche..). Las tirolinas nos hicieron soltar la adrenalina, incluso a alguna que decía:“Imposible, yo no voy a poder”. Además ,dos expertos reporteros gráficos, decidieron “sacrificarse” y no subir, para dejar constancia de la aventura(hay más de 200 fotos entre lianas). Y llegó la gran noche, que prometía felicidad, risas y emociones, pero que se vió envuelta en un halo de tristeza y llantos, tan sólo por la ruptura de , parece ser , la pareja más longeva de nuestro grupo. Todos entrando, saliendo,..llorando ,riendo, y ellos mismos sin poder entender por qué actuaban así…Nuestros “peques”, todavía no conscientes de que los cambios físicos preadolescentes, el fin de


una etapa escolar, y el último día de una excursión que les unía definitivamente, se juntaron para sacar todas las emociones al exterior. Todavía nos faltaba la última visita a la prehistoria, las últimas compras, y todos los comentarios acerca de lo vivido estos pocos días ,que hicieron más corto el viaje de vuelta, y que, junto al cansancio acumulado, nos privaron de las caturriadas y jolgorios que nos acompañaron para ir.

En resumen, una aventura maravillosa,sin "pero"alguno, con un grupo lleno de felicidad, y del que sólo hemos recibido elogios allá por donde hemos pasado. Suponemos que algo tenéis quever..ENHORABUENA A TODOS

Última parada en Mondoñedo

Crónica de Juan Luis Marcos.


ACB – Copa FAN ZONE

RECIBIMENTO AO ALUMNADO DE ASPRONAGA CEE NUESTRA SEÑORA DE LOURDES


PROXECTO ENKI – DEPORTE INCLUSIVO

ACROSPORT


CAPOEIRA

ESGRIMA


“CEIP Eusebio da Guarda” Coordina Equipo de Dinamización da Lingua Galega (EDLG) en colaboración co profesorado e alumnado do centro.


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.