Paduaan
4
PA D U A A N . N L
JAARGANG 8 NUMMER 4 MAART | APRIL 2013
SACHA
de Boer PA G 2
EERSTE DOCENTEN WEG DOOR BEZUINIGINGEN PA G 3
T V- AV O N D VA N W I L L E M B I J E N H O F PA G 9
DE MENS ACHTER TOON SMITS PA G 1 0
FOTO: NOS Paduaan_april2013.indd 1
19-03-13 11:30
2
PADUAAN
#FCJ
MAART | APRIL 2013
@MartinBruining De HU beschermt studentge-
FOTO: EIGEN ARCHIEF
gevens onvoldoende. Je-verwacht-het-niet. #fcj #hu
@AnneEgberts Hoe vaak ga ik het nog presteren om mails te versturen zonder bijlage naar een van mijn docenten “Sorry, hier alsnog de bijlage...” #fcj
@jaapdenouden Gewoon die TV-hoek verkopen, TV is passé. #SvJ @dominiqueheus Wil je niet meer mopperen? Word dan lid van een politieke partij. Hoorcollege op de #fcj is verder absoluut niet sturend. @debbydistelblom Toch wel een beetje belachelijk dat gemotiveerde studenten niet meer kunnen doen dan het vastgestelde curriculum. #fcj @DavidOranje ‘Nog even mezelf door een paar uurtjes les slepen, daarna naar @janeikelboom in #SvJ Bonusprogramma. Kijk er zeer naar uit #FCJ’ @derklucas Ik kijk in de Ierse Pub naar Ajax en kwam net Meneer Hodgkiss tegen #svj
@roelbreet Er gaan een paar docenten de deadline niet halen. Cynisch. #tentamens #fcj @cvankoldenhoven Voorjaarsvakantie? Dat ken ik niet. #svj #doorgaan
@Kzzas Deze schoolopdracht lijkt wel een date die niet goed loopt: ‘Vertel eens wat over je ouders’ #fcj @taalgewoon Wat kun je (thuis) doen als je wachtwoord van de hu-mail het ineens niet meer doet? Helemaal niks? #fcj @Ninstert Docent tegen de leerling die nog geen partner heeft voor een vak: ‘Een trio kan ook heel leuk zijn!’ Mag ik vragen hoe ze dit weet? #fcj
@terryharmelink Wat gaat er met die stoelen
op de gang van de FCJ gebeuren? Ik wil er eentje meenemen #fcj #svj #hu
@Kzzas Helse paniek onder de leraren op de
#svj Hun favoriete gratis koffieautomaat is tot elf uur buiten gebruik.
@mveendendaal Huh, geen rij bij de koffieautomaat #HU #fcj Kan iemand dat even duiden
Paduaan_april2013.indd 2
FOTO: NOS
Sacha de Boer keert niet terug op tv
Sacha de Boer is na 3 mei niet meer te zien op televisie. De presentatrice verruilt de studio van het NOS Journaal voor een leven als fotograaf. Voorgoed. “Ik sta niet te springen om weer ergens in de studio te gaan zitten. I’ve been there. De studiodeur is definitief dicht.”
DOOR ROBBIE KAMMEIJER
De Boer twijfelt niet om definitief gedag te zeggen tegen de televisiewereld. “Ik ga echt geen andere studio meer in. Ik vind dat ik de leukste baan in deze wereld heb gehad. Als je nieuwsgierig bent, is het Achtuurjournaal de leukste en interessantste plek om te werken.” Omroepen zagen na de keuze van de Journaalanchor hun kans schoon. “Ik heb een aantal aanbiedingen gehad voor talkshows. ‘Kunnen we niet eens praten?’ Ik ben benaderd door verschillende omroepen. ‘Sorry’ zeg ik dan, ‘nope.’” Een praatprogramma is niets voor haar. “Ik zou geen talkshow willen. Iedereen wil een talkshow, ben ik nou gek dat ik dat niet wil? Je zou het bijna denken. Mis ik wat? Heb ik iets niet helemaal goed begrepen in tv-wereld?”
‘Iedereen wil een talkshow. Ik niet’
Troonswisseling Negentien jaar lang werkte Sacha de Boer op nieuwsredacties, de laatste tien jaar presenteerde ze het Achtuurjournaal. “Ik heb het zo lang gedaan, ik ga het niet missen.” Toch plakt ze nog een maand aan haar presentatiecarrière vast. “Ja, ik wacht wel op de troonswisseling. Die laat ik mij niet afpakken. Dat is once in a lifetime. Ik wilde stoppen op 1 april, maar toen maakte de koningin bekend op 30 april af te treden.” Lachend zegt ze: “Nu stop ik 3 mei, en hoop ik niet dat er in mei wat gebeurt.” Het is niet de eerste keer dat ze het besluit voor zich uit schuift. “Het bestaan van een zzp’er is natuurlijk veel onzekerder dan wanneer je gewoon vast in dienst bent en elke maand je salaris krijgt. Ik vond het best eng om het besluit te nemen. Omdat ik uit een zeker en gespreid bed kom, en opeens de diepte in spring. Waar ik terecht kom? Geen idee.” Lees het interview op pagina 6
19-03-13 11:30
PADUAAN
FCJ
MAART | APRIL 2013
3
FOTO: VICTOR VAN WERKHOOVEN
Eerste FCJ-docenten de laan uit De bezuinigingen op de FCJ eisen hun tol. Twintig medewerkers van de Faculteit Communicatie & Journalistiek moeten vertrekken. Oorzaak is de terugloop van het aantal studenten op de FCJ. Daarover berichtte Paduaan in de vorige editie. Inmiddels staan de eerste docenten op straat. DOOR YELLE TIELEMAN
Een van de docenten die slecht nieuws te horen kreeg is Suzanne Unck. Zij gaf les bij verschillende
Paduaan_april2013.indd 3
communicatiestudies op de faculteit. “De directie heeft gekeken naar mijn contract en mijn expertise. Er waren veel collega’s met een vast contract die mijn werk konden overnemen. Ik heb maar een tijdelijk contract. Voor mij was er dus teveel concurrentie. Ik was overbodig”, aldus Unck. Na de publicatie in Paduaan zag ze de bui al hangen. “Toen de bezuinigingen werden aangekondigd wist ik dat er een reële kans was dat ik misschien de laan uit werd gestuurd.” Volgens de faculteitsdirectie moeten docenten vertrekken omdat er jarenlang onvoldoende is gelet op de balans tussen het aantal studenten en het aantal docenten. Omdat er genoeg geld binnenkwam, konden er meer docenten worden aangenomen dan noodzakelijk. Unck snapt dat de faculteit nu de rekening gepre-
senteerd krijgt en moet snijden om financieel weer in de pas te lopen. “Ik vraag me wel af of deze handelwijze een structurele oplossing biedt voor het ontstane probleem”, reageert Unck. “Maar ik ga er vanuit dat er niet alleen wordt gekeken naar maatregelen op korte termijn, maar er ook vanuit een langetermijnvisie keuzes worden gemaakt.” Volgens Carola Hageman, directeur van de communicatieopleidingen op de FCJ, zijn er verschillende rondes met slechtnieuwsgesprekken. De eerste gesprekken zijn gevoerd. “De meeste mensen die in de gevarenzone zitten zijn inmiddels door ons ingelicht. Het gaat dan om docenten die tijdelijke contracten hebben.” Volgens Hageman probeert de directie hen elders binnen de faculteit opnieuw onder te brengen. “De docenten die goed
presteren willen we graag behouden. We bieden geen garanties, maar doen onze uiterste best om hun expertise niet te verliezen.” Hageman betreurt het vertrek van sommige medewerkers, maar ze heeft niet bij iedere docent moeite om afscheid te nemen. Opleidingsmanagers voeren functioneringsgesprekken anders dan voorheen, zegt ze. “Die gesprekken worden nu scherper gevoerd. Toch is het lastig om sommige docenten op korte termijn te ontslaan. Zij hebben nog lopende contracten.” In september volgt er een nieuwe ronde ontslagen. Dan wordt er over de hele faculteit een bezuiniging doorgevoerd, die wederom gepaard zal gaan met vertrekkende docenten. Aan het einde van het jaar moet de faculteit financieel weer in de pas lopen.
19-03-13 11:30
PADUAAN
FCJ
Dolle mina “Paduaan, is dat een manege?” Of: “Sorry, voor schoolkranten heb ik geen tijd.” Ja, een bekende Nederlander regelen voor een onbekend blad als het onze is geen makkie. Toch hebben we het de afgelopen nummers voor elkaar gekregen een aantal grote namen te strikken. Arie Boomsma, Twan Huys en Winfried Baijens sierden dit jaar al onze covers. Met verve, mag ik wel stellen. Toch begon er bij mij en de andere vrouwelijke leden van de redactie iets te kriebelen: het waren namelijk wel allemaal mannen. Nu is het niet zo dat ik in het dagelijks leven feministische leuzen door de bus of het winkelcentrum schreeuw, maar zo langzamerhand begon de dolle
MAART | APRIL 2013
kort
4
mina in mij toch een beetje onrustig te worden. Het kan toch niet zo zijn dat we een heel jaar Paduaans krijgen met alleen maar kerels op de cover? Gelukkig was iedereen op de redactie het er mee eens dat een keertje een vrouw op de voorkant niet zou misstaan. Maar dan wel eentje met talent, karakter én een leuk gezicht. Sacha de Boer voldeed aan al deze eisen en kreeg zo de primeur. Benieuwd naar het interview dat Robbie met haar had? Blader snel door naar pagina 6.
EVA VLOON
REDACTEUR
Redactioneel
FOTO: BENJAMIN KAMPS
‘Docenten ontslaan is funest voor de FCJ’
Stelling MICHIEL 2E JAARS SVJ
“Niet mee eens, een aantal docenten ontslaan kan de kwaliteit van het onderwijs op onze faculteit juist verbeteren. Je moet het kaf van het koren scheiden.”
Paduaan_april2013.indd 4
RU BY
1E JA AR S CM D
“Mee eens, mensen ontslaan zal zeker ten koste gaan van de kwaliteit. Een kleiner aantal docenten moet dan een even grote groep studenten lesgeven. Dat kan niet goed zijn.”
FOTO’S: EZA DOORTMONT
RO MA RIO
1E JAA RS CMD
“Ik vind dat inderdaad een slechte zaak, we hebben al zo weinig contacturen en dat worden er vast alleen nog maar minder als er mensen ontslagen worden.”
JULIE
3E JAARS SVJ
“Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Het is zonde dat er mensen weg moeten die een goede bijdrage kunnen leveren aan de lessen op de FCJ.”
19-03-13 11:30
FCJ
PADUAAN MAART | APRIL 2013
kort
Kom naar het Bonusprogramma! Het LeF Bonusprogramma, ook wel de CollegeTour van de School voor Journalistiek, sluit het jaar af met een paar grote en interessante namen. Onder meer WNLpresentatrice Eva Jinek (16 mei), misdaadverslaggever Peter R. de Vries (23 mei) en radio-dj Eric Corton (6 juni) schuiven aan in het auditorium voor een vraaggesprek onder leiding van twee studenten. Zelf een prangende vraag voor een van de gasten? Daar is na afloop van het college ruim de tijd voor. Waar? Auditorium. Wanneer? Iedere donderdag om 15.30 uur. (JW)
Mooiste SvJproducties gezocht
Studenten journalistiek kunnen weer meedingen naar de School voor Journalistiek Prijs. Tot 25 april kunnen ze hun beste journalistieke productie inzenden en daarmee kans maken op duizend euro. Alle genres zijn toegestaan: geschreven pers, radio, televisie, maar bijvoorbeeld ook digitale journalistiek of redactionele vormgeving. Het verhaal, item of beeld moet wel in 2012 gemaakt zijn. De winnaars worden bekend gemaakt tijdens de prijsuitreiking op 31 mei. Alle inlevervoorwaarden zijn te vinden op Sharepoint.
5
Studenten in race voor journalistiekprijs Studenten van verschillende FCJ-opleidingen moeten de handen ineen slaan. Dat is de wens van drie Journalistiekstudenten. Coen van de Ven (20), Carlijn Teeven (24) en Maarten van Dun (28) zijn het project NewPaper gestart om dat voor elkaar te krijgen. Met succes: ze wonnen The Challenge 2013, een prijs voor nieuwe journalistiek. Het prijzengeld: 20.000 euro. DOOR YELLE TIELEMAN
Met NewPaper wil het drietal multimediale producties leveren aan bestaande media en voorzien van achtergrondverhalen, grafieken en beeldmateriaal. Het unieke aan het project is dat het een samenwerking moet worden tussen de beste studenten van de FCJ. “Door de grootste talenten met elkaar samen te laten werken heb je gewoon goud in handen”, denkt Coen van de Ven. “Studenten van de School voor Journalistiek kunnen schrijven en CMD’ers kunnen bijvoorbeeld fantastische animaties maken. Door dat te combineren heb je een heel sterk product.” Volgens Coen is er met name online een hoop te winnen. “Voor snel nieuws ga je bijvoorbeeld naar de website NU.nl, maar voor écht goede achtergrondverhalen lijkt nog geen ruimte. En hele lap-
pen tekst, die wil niemand helemaal lezen. Juist door informatieve en fraaie infographics aan te bieden maken we het aantrekkelijk. Ik geloof daar heilig in.” De Journalistiekstudent is enthousiast over de samenwerking tussen verschillende studenten van de faculteit. “Iedereen zal het beeld herkennen: in iedere klas zitten maar een paar mensen die echt gemotiveerd en getalenteerd zijn. Wij gaan die bij elkaar brengen en komen zo tot hele creatieve en kwalitatief goede producties.” De studenten kwamen op het idee rondom het vak Krant van de Toekomst, waarbij ze moesten nadenken over de toekomstige rol van de krant. “We hebben in die periode een website gebouwd waarin we op een mooie manier
verslag deden van de presidentsverkiezingen in Amerika,” aldus Coen. “Later kregen we een tip van een docent van CMD om eens mee te doen met The Challenge.” Bij die wedstrijd kregen de studenten masterclasses en ondertussen werkten ze er hard aan NewPaper ook financieel rendabel te maken. Het drietal is nu ook in de race voor De Toekomst Prijs: een van de prijzen die vergeven wordt tijdens de uitreiking van De Tegel, een journalistieke onderscheiding. Het drietal is een van de acht genomineerden. “We zijn op dit moment superdruk met alle voorbereidingen,” zeggen Coen en zijn collega Maarten van Dun. “We moeten tijdens die avond een filmpje laten zien en een presentatie geven. Elke dag werken we keihard aan dit project. Ik ga zelfs een jaar stoppen met mijn opleiding om van NewPaper een succesverhaal te maken”, aldus Coen. De Toekomst Prijs is uitgereikt op 21 maart, lees op Paduaan.nl of NewPaper met de prijs, 25.000 euro, naar huis is gegaan.
(FR)
CMD-studenten maken game Een dure kamer, een hapje eten in dat leuke tentje en daarna natuurlijk een biertje doen: het kost allemaal geld. Veel jongeren vinden het moeilijk om alle dure verleidingen te weerstaan en maar liefst een derde van hen kampt met financiële problemen. Een groep CMD-studenten heeft daarom vijf ‘Serious Games’ gemaakt die jongeren helpen op een leuke manier met geld te leren omgaan. Ze zijn onder meer bezig met een avonturenspel en een zorg-voor-jezelf app. Naar verwachting worden in juli prototypes van de spelletjes gepresenteerd. Wil je meer weten? Neem contact op met Marc Anderson (marc.anderson@ hu.nl). (EV)
Paduaan_april2013.indd 5
FOTO: BENJAMIN KAMPS
19-03-13 11:31
6
HET GESPREK
Sacha PADUAAN
MAART | APRIL 2013
CV
1994 Nieuwslezer AT5 Nieuws 1995 Presentator Veronica’s Nieuwslijn 1996 Overstap naar NOS Journaal 2002-2003 Presentator Met Het Oog Op Morgen 2003 - heden Anchor NOS Achtuurjournaal
FOTO: NOS Paduaan_april2013.indd 6
19-03-13 11:31
a de Boer PADUAAN
HET GESPREK
MAART | APRIL 2013
Tien jaar lang was ze een van de gezichten van het vlaggenschip van de NOS. Maar op 3 mei presenteert Sacha de Boer (45) haar laatste Achtuurjournaal. “Ik weet al jaren dat ik deze stap wil zetten. Tien jaar het Achtuurjournaal is een mooie afronding.” DOOR ROBBIE KAMMEIJER
Heb je een gevoel van weemoed? “Dat gevoel wordt mij wel een beetje aangepraat. Maar ik ben er niet gevoelig voor. Ik heb het besluit genomen en het is goed zo. Ik verheug me op een leven achter de camera. Slow journalism, in plaats van dagelijkse waan van de dag.”
Achtuurjournaal niet bellen. Iemand die om acht uur belde, spoorde niet. Daarom vond ik het best gek om dát Journaal te presenteren. Zo’n donkerbruine stem zei iedere keer aan het begin: ‘Het Achtuurjournaal, met Sacha de Boer.’ Daar moest ik altijd een beetje om lachen.”
Iedereen had het erover, had je die impact verwacht? “Nee, ik ben blij verrast hoe lief iedereen is. In al die jaren waarin ik dit werk deed, was het haast vanzelfsprekend: Sacha presenteert het Achtuurjournaal. Ik kreeg weinig commentaar. Nu krijg ik mails van mensen die mij gaan missen als vaste verschijning in de huiskamer.”
Kon je het niet geloven dat je anchor werd? “Nou ja, niet geloven, het was eerder verbazing. Opeens zat ik daar. ‘Jeetje! Kijk mij nou, zit ik opeens bij Achtuur!’”
Was je je daarvan bewust? “Nee, echt niet. Ik deed gewoon mijn werk. Ik heb mijzelf nooit als zo’n vaste waarde gezien. Dat is misschien een beetje dom?” Had je dat zelf niet, toen je bijvoorbeeld naar Harmen Siezen keek? “Ja! Maar Harmen Siezen was Harmen Siezen.” En Sacha de Boer is Sacha de Boer. “Zo heb ik het nooit bekeken. Maar dat heb ik met meer dingen. Ik keek vroeger enorm op tegen Met Het Oog Op Morgen, op Radio 1. Het leek mij superstoer als je dat kon presenteren. Op een dag werd mij gevraagd een proefuitzending te presenteren. Ik dacht daarna: ‘Ze vinden wel iemand anders.’ Tot mijn grote verbazing kozen ze mij. Maar vanaf het moment dat ik het programma presenteerde, vond ik het niet meer speciaal.” Onderschat je wat je kunt? “Ik denk het, ja. Gezonde nuchterheid is dat, dat zijn mijn Noord-Hollandse roots. En ook mijn Friese. Ik laat mij niet snel meeslepen.” Hoe vaak moet je verrast worden om toch overtuigd te zijn van je kunnen? “Ehm. Nou, drie miljoen keer? Ik heb geen idee. Maar ik doe gewoon mijn werk. Iedereen heeft het over ‘zo’n gerenommeerde baan’, dit en dat. Maar laten we er niet te druk over doen.” Hoe was het om in 2003 je eerste Achtuurjournaal te presenteren? “Vroeger mocht je in veel huizen tijdens het
Paduaan_april2013.indd 7
Euforie. Toch stop je er na tien jaar mee. “Ja. Iedere dag rijd ik naar Hilversum, naar het superspannende Mediapark. De redactie is leuk en gezellig, maar het is zes dagen per week de redactie, zes dagen per week de studio. Daar ben ik klaar mee.” Ging het vervelen? “Vervelen vind ik een te sterk woord, omdat het werk nog steeds interessant is. Maar ik ben een buitenmeisje, ik wil buiten zijn, met mijn camera rondtrekken. Een studio is dan anders. Maar niet saai, dat niet.” Het Achtuurjournaal presenteer je een week lang, daarna een week niet. Wat doe je in je vrije week? “Ik maakte al fotoreportages, bijvoorbeeld op de Noordpool. Fascinerend vond ik het om daar de klimaatverandering vast te leggen en te kijken hoe de plaatselijke bewoners daar mee omgaan. Maar er bleken meer verhalen te zijn. Bijvoorbeeld over het verschil tussen de traditionele oude jagers en de jonge generatie, die tv kijkt. De ouderen hebben traditionele waardes, die jagen. Jongeren willen dat niet en kleden zich net zoals wij. Dat zorgt voor een generatieconflict. Maar door mijn baan bij het Journaal had ik helaas geen tijd om daar aandacht aan te besteden.” Toen wist je: daar wil ik me op focussen. “Jazeker. Maar dat had ik ook toen ik met een antistroperspatrouille in Kameroen op pad was. En in India, toen ik straatmeisjes fotografeerde.” Waarom heb je dan zo lang gewacht te keus te maken? “Omdat het werk bij de NOS zo leuk is. Ik heb lang met het dilemma rondgelopen. Nu gaat het heel goed met de fotografie. Ik verdien
7
‘Ik heb mijzelf nooit als een vaste waarde gezien’ er geld mee, heb een boek gemaakt en sta op tentoonstellingen. Ik ben er heel druk mee, maar heb er te weinig tijd voor. Ik heb al ‘nee’ moeten zeggen tegen projecten. Ik wist: als ik de stap wil zetten, moet ik het nu doen.” Wat zijn echte Sacha de Boer-foto’s? “Ik fotografeer intuïtief. Ik laat me leiden door mijn gevoel. Als ik iets moois zie, iets wat mij fascineert, gaat het heel snel: hop, klik. Op zo’n moment denk ik niet na over compositie en zo. Dan is het moment weg. Het gaat mij om de sfeer, om spontaniteit.” Ben je opgelucht dat je nu fulltime kunt fotograferen? “Ik heb er vooral veel zin in. Altijd heb ik gedacht: ‘Ik word fotograaf.’ Mijn wieg stond naast een fotograaf. Mijn eerste journalistieke fotoreportage maakte ik toen ik acht jaar was. Ik wilde weten wat er op het politiebureau van Weesp gebeurde. ‘Zitten daar boeven?’ Met mijn camera ging ik er naar toe. Ik merkte hoe dapper ik werd met een camera. Deuren gingen open, die soms als je een beetje verlegen bent gesloten blijven. Ik heb meer lef als ik een camera bij me heb, merkte ik.” Heb je minder lef zonder camera? “Zonder camera voel ik me een rare gek die zomaar ergens aanbelt. Ik gebruik mijn camera als excuus, hij is mijn alibi.” Kan jouw bekendheid je helpen bij je werk als fotograaf? “Het werkt tegen mij, denk ik. Mensen zullen zeggen: ‘Kan zij eigenlijk wel fotograferen?’, terwijl ik dat al heel lang doe. Niet als hobby maar als werk. Ik verdien er geld mee. Ik zal kritisch beoordeeld worden door mensen. Nou, prima, dat is goed.” Is het Achtuurjournaal het hoogst haalbare in de journalistiek? “Dat vind ik niet. Het hoogst haalbare is een gelukkig leven als fotograaf. Aan de andere kant van de aarde. Na 3 mei kom ik niet meer in een tv-studio. Dan heb ik een vrij leven, zonder jurkjes, make-up en een rooster. Een leven waarin ik een vrije vogel kan zijn.”
19-03-13 11:31
8
PADUAAN
HET ECHTE LEVEN
Uren televisie en radio wordt er gemaakt over de troonswisseling. Beatrix wordt weer prinses en Willem-Alexander onze nieuwe koning. Is zoveel aandacht echt nodig? “Dat lijkt me wel!” zegt NOS-presentator Astrid Kersseboom. “Dit is een historische gebeurtenis.” Antoin Peeters (RTL Nieuws): “Een abdicatie is niet zomaar een dingetje. Mensen zijn er mee bezig, iedereen heeft er een mening over. We leven nou eenmaal in een koninkrijk. Of we dat nou leuk vinden of niet.” DOOR ROBBIE KAMMEIJER
Antoin
“Ik probeer zakelijk te blijven. Ik ga niet mee in de ‘Oranjehosanna’. Maar we doen het eigenlijk nooit goed. Als je positief bent, ben je een lakei van de RVD en als je kritiek hebt op het Koningshuis ben je een republikein. Het is net als de Israël-Palestinadiscussie: journalisten worden snel in kampen geduwd, terwijl je objectief verslag doet.”
Astrid FOTO: NOS
Astrid
“We proberen ook het tegengeluid een plaats te geven, maar daar moeten we goed naar zoeken. In tegenstelling tot in 1980 is dat geluid niet zo aanwezig.”
“We moeten niet een soort supportersvereniging worden. We blijven verslaggevers, we waken ervoor dat we geen oogkleppen op doen. Het zal niet alleen ‘juichen, juichen, juichen’ zijn op 30 april. ‘We vieren niet mee, we doen verslag’, zeggen we. Republikeinen zullen niet constant bij
Ben Southern
De experts ons aan tafel zitten, maar we willen wel kanttekeningen zoeken.”
Antoin
“Op 30 april maken we vast een verhaal over republikeinen. Maar als er straks in Amsterdam tienduizenden mensen zijn, waarvan vijftig tegen de monarchie zijn, moeten we die verhouding niet vergeten. Het zal toch vooral een oranje dag worden. En als je dat niet leuk vindt, moet je gewoon niet kijken. En ik? Ik hoop in de Nieuwe Kerk te zitten. Ik wil het van dichtbij meemaken.”
MAART | APRIL 2013
heb heel veel voorgangers, maar wie kan er nou de troonswisseling doen? Dat zijn er maar heel weinig. De laatste keer is meer dan een carrière geleden.”
Astrid
“De NOS maakt een superlange tv-uitzending van 9 tot 23 uur. Ik presenteer, samen met Rob Trip. Dat vind ik een hele eer. Ik
FOTO: RTL
FOTO: EIGEN ARCHIEF
Zonnige minorbestemmingen genoeg, maar student Ben Southern (23 jaar, student International Communication and Media) maakte een heel andere keus: hij vertrok voor een half jaar naar Tartu, de tweede stad van Estland. DOOR JOSIEN WOLTHUIZEN
“Toen ik hier aankwam, kon ik wel janken. M’n appartement was smerig en het stonk verschrikkelijk. Nu, anderhalve maand later, heb ik heb erg naar m’n zin. Het studentenleven in Estland is ontzettend gezellig, ik heb veel contact met studiegenoten. Europeanen, maar ook Amerikanen en Turken. Op de universiteit leer ik de Estse taal en Russisch. Alleen al het leren van de alfabetten kostte me twee weken; het Russische alfabet is weer heel anders dan die van de Estse taal. Beide talen zijn helemaal niet te herleiden naar welke andere West-Europese taal dan ook. Ests valt onder dezelfde groep als Fins en Hongaars; sommige woorden kun je nog wel ontrafelen, maar zoiets simpels als getallen lijken nergens op. Wat lastig is in Estland, is dat de mensen niet erg sociaal zijn. Ik houd wel van een beetje ouwehoeren op
Paduaan_april2013.indd 8
z’n tijd, maar hier heeft niemand tijd voor small talk. In de supermarkt zegt de caissière bijvoorbeeld geen gedag; dat zeg je alleen tegen mensen die je goed kent. Als je naar iemand glimlacht, denken ze dat je rechtstreeks uit het gesticht komt. Echt los komt de bevolking pas in de kroeg, als er genoeg wodka en bier is. Dat ze zo verlegen zijn, is niet zo gek: Estland werd pas in 1991 onafhankelijk van Rusland. Vorige week heb ik m’n eerste uitstapje gemaakt: naar Lapland. Dat was ontzettend gaaf! De reis duurde meer dan één dag, maar het was het absoluut waard. Ik heb een tocht gemaakt met husky’s en heb in een wak gezwommen. IJskoud natuurlijk, maar een bijzondere ervaring. Volgende maand staat er een trip naar Rusland gepland en eind april ga ik naar Vilnius. Ja, ik vermaak me hier prima!”
Student in het buitenland 19-03-13 11:31
MAARTI | APRIL 2013
9
Tv-avond van Willem Bijenhof
FOTO: BENJAMIN KAMPS
HET ECHTE LEVEN
PADUAAN
Sport en series vanaf de ruitjesbank Derdejaars student Willem (26) komt uit een klein dorp in Gelderland, maar woont in Utrecht sinds hij Digitale Media Communicatie studeert. Op tv kijkt hij vooral voetbal. “Jammer genoeg heb ik geen Eredivisie Live, maar af en toe betaal ik voor een losse wedstrijd.” DOOR FENNA RIETHOF
Sinds een jaar staat het bed van Willem in Lombok. De witte muur naast zijn bank is groot en kaal. “Daar zou ik eigenlijk iets moeten ophangen, maar ik wil er geen geld voor vrijmaken.” Ook de zalmkleurige gordijnen laat Willem hangen. “Ze zijn niet mooi, maar nieuwe gordijnen zijn duur! Een groot deel van wat ik verdien gaat op aan bier. Veel bier.” In de prullenmand ligt een leeg sigarettenpakje en leeggedronken blikjes energiedrank. Willem lacht: “Ik heb geen erg gezonde leefstijl, nee. Maar ik fiets wel altijd naar voetbaltraining!” Op televisie kijkt Willem, behalve soms naar Family Guy en Southpark, eigenlijk alleen maar voetbal. “Natuurlijk Studio Sport. Af en toe ga ik zitten voor Voetbal
Paduaan_april2013.indd 9
International, dat programma vind ik wel grappig.” Hij zit met uitgestrekte benen op zijn geruite bank, die matcht met z’n overhemd. “Wedstrijden kijk ik het liefst niet hier, maar in de kroeg met vrienden. Ik ben behoorlijk fanatiek; als er wordt gescoord ben ik de eerste die staat.” Voordat de aftrap van de wedstrijd Ajax-AZ, kijkt hij de serie Elementary. “Dat is een Amerikaanse versie van Sherlock Holmes: heel humoristisch.” Willem is een echte serieliefhebber. “Mijn favoriete serie aller tijden is Lost. De verhaallijn is ontzettend complex. Het is vooral interessant om te zien hoe de karakters zich ontwikkelen.” De beste serie van dit moment is Breaking Bad, vindt Willem. In de serie begint een
terminaal zieke scheikundedocent met het maken van drugs om geld te verdienen voor zijn gezin. Het nieuws houdt Willem bij op zijn smartphone: dagelijks begint zijn dag met de app van NU.nl. “Ik lees het algemene nieuws altijd goed door, daarna kijk ik bij de categorie Economie. Sport check ik als laatst, als ik dat al doe. Voor nieuws over voetbal ga ik liever naar VI.nl.” Van social media maakt Willem goed gebruik. Op Facebook onderhoudt hij zijn contacten. “Maar ik ben meer een lurker dan een contentplaatser. Een Twitteraccount heb ik ook, maar ik plaats zelden iets.” Op LinkedIn is hij dan weer actiever. “Dat kan heel handig zijn; een vriendin is via LinkedIn uitgenodigd door Google voor een sollicitatiegesprek. Zij werkt daar nu.” Naast zijn MacBook (“Gewoon, omdat die duur was”) is het snowboard op zijn kast het belangrijkste voorwerp in de kamer. “Snowboarden is het mooiste wat er is.” Pas over een jaar kan hij het board weer onder de voeten binden. Willem grijnst. “Als mijn verhaal te saai is, zet er dan maar
bij dat ik jeugdkampioen schaken ben geweest, of zoiets. En ik kijk niet alleen sport of serieuze series hoor. Lichtvoetige series vind ik heerlijk. How I Met Your Mother is leuk, bijvoorbeeld. Dit najaar begint het laatste seizoen, dan volgt eindelijk de ontknoping. Ik kan niet wachten.”
‘Een groot deel van wat ik verdien gaat op aan bier’
19-03-13 11:31
10
DE MENS ACHTER
PADUAAN MAART | APRIL 2013
Toon Smits: Bescheiden FOTO: BENJAMIN KAMPS Paduaan_april2013.indd 10
19-03-13 11:31
PADUAAN
DE MENS ACHTER
MAART | APRIL 2013
11
“Ik was een dekmantel voor God weet wie.” Maak kennis met de mens achter docent Toon Smits.
Naam Toon Smits
Leeftijd 64 jaar
Functie docent Communicatie
Mooiste bezit ontroering
“B
oos worden doe ik niet vaak, misschien wel te weinig. Alleen over echte arrogantie kan ik me opwinden, van die types die denken dat ze beter zijn dan anderen door hun afkomst of financiële situatie. Je hebt mensen die heel zeker zijn van zichzelf. Ik ben zelf het tegenovergestelde daarvan. In een gezelschap met allemaal alfamannetjes zou ik denk ik snel oud worden. Die onzekerheid kan soms best lastig zijn, bijvoorbeeld als ik een tentamen met open vragen of een scriptie moet nakijken. Ik vraag me dan constant af of ik het wel goed doe allemaal. Wie ben ik om te zeggen dat een antwoord niet klopt? Ik ben me er continu van bewust dat mijn oordeel best veel consequenties kan hebben.” Gezicht “Een vriend van mij zei ooit: ieder mens heeft een gezicht, een naam en een geschiedenis. Die uitspraak draag ik eigenlijk altijd bij me. Van de meeste mensen krijg je alleen het gezicht te zien en zou je bijna vergeten dat ook zij een verhaal en een verleden hebben. Een heel enkele keer kan je toch iemands verhaal in één oogopslag zien. Ik heb dat een hele tijd geleden mogen ervaren toen ik een filmpje maakte over een therapeutisch zwembad dat wegens bezuinigingen moest sluiten. Met dat filmpje moest ik laten zien hoe belangrijk het zwembad was voor de meervoudig gehandicapten die daar kwamen zwemmen. Daar ging ik dan met mijn camera van 24 kilo, losse spoelen en een stel accu’s die ieder maar een half uur konden draaien. Dat heette ‘portable’ in die tijd. Eenmaal daar bleek mijn apparatuur de stoom die van het warme water afkwam helemaal niet aan te kunnen. Alles liep vast, op de camera zelf na. Daarmee filmde ik een spastische vrouw die met een takel in het water werd gehesen. Op het moment dat haar lichaam het water raakte, had ik haar hoofd close. Wat er toen met haar gezicht gebeurde, zal ik nooit vergeten. Ik leek haar verhaal door haar ogen heen te kunnen zien. Als je niet gelooft in God, is dit zo’n moment dat je het toch gaat doen.” Dekmantel “Een beetje uitdaging ga ik niet uit de weg. Zo ben ik tegen het einde van mijn studie Sociale Geografie met een groep van zestien studenten naar Kenia gereisd. We moesten uitzoeken hoe belangrijk het koraalrif aan de kust van Malindi was voor de lokale economie. Een vraagstuk waar we al snel een antwoord op hadden. Samengevat: ‘Heel belangrijk.’ Mijn taak was daar dus gedaan. Maar ik dacht: als ik dan toch 1200 gulden voor een vliegticket heb betaald, kan ik net zo goed het land gaan verkennen. Dus dat deed ik, een half jaar lang. Een spannende tijd. Ik had geen mobieltje, geen krant en
Paduaan_april2013.indd 11
DOOR EVA VLOON
geen reisorganisatie om me te begeleiden. Ik liftte mee met vrachtwagens en sloot me aan bij andere reisgenootschappen. Ik voelde me geen toerist meer. Dat ik veel alleen was, vond ik niet erg. Of ik het achteraf weer zou doen, weet ik niet. Ik had toen weinig weet van de gevaren in het land. Zo reed ik bijvoorbeeld regelmatig mee met een jonge Israëlische vent. Hij had alleen maar een paar dekens en kratten bier bij zich. Ik mocht altijd maar mee tot een bepaald punt, daarna moest hij alleen verder. ‘De mensen ophalen.’ Op de terugweg kon ik dan ook nooit met hem mee. Later heb ik me pas gerealiseerd dat hij vluchtelingen vervoerde en dat ik een dekmantel was voor God weet wie.” Opruimen “Ik zie er redelijk tegenop om met pensioen te gaan. Als ik nu de krant lees, doe ik dat altijd met de schaar erbij voor het geval ik iets lees wat ik in mijn lessen kan gebruiken. Zo heb ik hier op school in de loop der jaren een kast vol hangmappen verzameld waarin artikelen zitten die ik heb uitgeknipt met de gedachte ze vast nog wel eens van pas zouden komen. Het zal best emotioneel worden om dat straks allemaal op te ruimen. Misschien dat ik ze overdraag aan een mijn opvolger, maar aan de andere kant; die zit daar natuurlijk ook niet echt op te wachten. Dingen weggooien vind ik moeilijk. Mijn huis staat vol met allemaal potjes met ditjes en datjes. Het is geen obsessie, maar ik vind het respectloos om dingen af te schrijven, alleen maar omdat ze wat ouder zijn of niet meer helemaal goed werken. Mijn vrouw heeft dat ook, erger misschien zelfs. Als ik met pensioen ga is een van de dingen die ik ga doen ook wel flink opruimen. Verder wil ik gewoon gaan genieten. Misschien een leesclubje starten, kanoën en een studie cultuurgeschiedenis doen. Het kan allemaal. Iedere dag uitslapen zal het in ieder geval niet worden. Luieren in mijn ochtendjas is niks voor mij, dan ben ik mezelf na een paar uur spuugbeu.”
‘Als je niet gelooft in God, is dit zo’n moment dat je het toch gaat doen’ 19-03-13 11:31
MAART | APRIL 2013
Ewout Genemans
We zien hem nog steeds een beetje als Bastiaan van Zoop, maar Ewout (1985) doet inmiddels heel andere dingen. No Pictures Please is sinds 2008 zijn eigen productiebedrijf. Met het programma Passie in de Polder baarde hij flink wat opzien. En hij is op dreef: hij werkt nu aan een programma over maagden. FOTO: AVRO
DOOR FENNA RIETHOF
Wat kunnen we verwachten?
Voor RTL5 filmen we mensen die op latere leeftijd nog geen seks hebben gehad. Uit onderzoek blijkt dat jongeren steeds vroeger ontmaagd worden, maar er zijn ook mensen bij wie dat nog niet is gebeurd. Bijvoorbeeld omdat ze het te druk hebben gehad met hun carrière.
Nog maagd vanwege een carrière... Geloof je dat?
Het heeft natuurlijk altijd nog meer redenen, zoals onzekerheid. Wij willen iedereen zijn eigen verhaal laten vertellen.
Hebben jullie al genoeg maagden gevonden?
“Ja, het gaat goed. Bij de een heeft het te maken met geloof, bij de ander met sociale problemen.
Op internet wordt geroepen dat jullie de ontmaagding gaan filmen.
Dat is zeker niet waar! We gaan de mensen volgen in hun dagelijks leven. Ook helpen we nergens mee. We kunnen wel werken als een stok achter de deur; met zo’n cameraploeg in de buurt kan iemand besluiten om stappen te ondernemen. Maar een ander doet dat weer niet.
Houd je van opschudding?
Ik vind het heel leuk om programma’s te maken waar mensen over praten, ja. Taboes doorbreken is niet per se mijn bedoeling. Ik wil mensen een kijkje geven in een wereld die ze nog niet kennen.
Paduaan_april2013.indd 12
HOOFDREDACTEUR Yelle Tieleman @yelletieleman
MEDEWERKERS Benjamin Kamps, Eza Doortmont
ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR Josien Wolthuizen @wolthuizen
MET DANK AAN Lotte van der Schoot
ART-DIRECTOR Judith Hartman
DRUKKERIJ Tuijtel
EINDREDACTEUR Robbie Kammeijer @robbiekammeijer
Tip de redactie via paduaan.nl @paduaanfcj
REDACTEUREN Eva Vloon @evavloon, Fenna Riethof @fennariethof
Column student Weekopdracht escaleert De opdracht die ik laatst kreeg bij het vak Production was simpel: maak een visitekaartje voor een fictief of bestaand bedrijf. Van een relatief onbelangrijke weekopdracht heb ik een uitgebreid project gemaakt, dus kwam het er op neer dat ik aan de slag ben gegaan met het restylen van de huisstijl van het bedrijf van mijn nicht. Het gaat om BotsMuts, een klein hip bedrijfje dat eigenhandig mutsen en sjaals haakt in de vetste kleurencombinaties. Een jong bedrijf vraagt om een fris uiterlijk en dat bleek niet zo simpel te zijn als het mij in eerste instantie leek. Een visitekaartje ontwerpen is dan één ding, maar om de huisstijl precies te laten passen bij het karakter en het imago dat het merk graag wil uitstralen is natuurlijk weer iets heel anders. Zeker als je het écht goed wilt doen voor de opleiding én voor haar. Ik heb vanuit mijn terrasstoel in Oostenrijk mijn gedachten nog eens de vrije loop gelaten over lettertypes, kleuren, een logo en de algehele uitstraling van de huisstijl in wording. Het is in Oostenrijk blijkbaar niet alleen fijn om van een weekje wintersport te genieten, maar ook om als eerstejaars CMD’er inspiratie op te doen voor zo’n project. Ik zag daar namelijk direct de link die de mutsen hebben met wintersport, apres ski en de edgy snowboardstijl. Nu ik vol trots mijn uiteindelijke werk, dat binnenkort ook te zien is op de BotsMuts social media, aan mijn nicht en haar compagnon heb geshowd, ben ik blij dat ik zo veel tijd in mijn weekopdracht heb gestoken. Een goede dosis toewijding aan je projecten wordt namelijk vanzelf terugbetaald in ervaring. Gelukkig ook in een hoog cijfer.
Lotte van der Schoot (18)
1e jaars CMD
FOTO: BENJAMIN KAMPS
Whatsappen met
12
colofon
Z.O.Z.
PADUAAN
19-03-13 11:31