Paduaan 6 - oktober 2012 by Paduaan 2012

PA D U A A N . N L

Paduaan

JAARGANG 8 NUMMER 1 OKTOBER|NOVEMBER 2012

C H A O S B I J C M D C O M P L E E T PA G 3

D E T V- AV O N D VA N E E N F C J ’ E R PA G 9

DE MENS ACHTER JEROEN HEUTS PA G 1 0

Arie Boomsma

‘Roem beïnvloedt alles’

PA G 6

FOTO: KRO

PADUAAN

#FCJ

OKTOBER | NOVEMBER 2012

@suzanneunck Bijna showtime :)) #FCJ @ deHU. Eerste lessen gaan beginnen.

@LennekeMH Laatste vakantiedagje is aangebroken. Morgen maar weer eens kijken hoe de Uithof erbij ligt. #HU #FCJ

@alexbeishuizen Geef vandaag eerstejaars

Bedrijfscommunicatie van #FCJ aan de #HU les in literatuuronderzoek. Zaaddodend onderwerp, maar ‘t hoort erbij.

@zakenvrouw Wanneer zijn de internet problemen op de #fcj eens over? Slechts een computer per newsroom redactie werkt niet!

@northesse Na vorig jaar toneelstukjes, moe-

ten we nu gaan tekenen op de #SvJ. Is het niet gewoon de HKU waar ik terecht ben gekomen?

@csstroomer Op weg naar gemeente Zutphen. Vanavond weer naar #fcj.

@theevogel *nu al licht misselijk wordt bij de gedachte aan de brakke lucht die morgenochtend in de Newsroomlokalen zal hangen* #svj #lef #feestje

@Peuchen De media moeten tot zelfreflectie

komen, volgens de burgemeester van Haren. Gelukkig leren we dat op de #fcj wel, zelfreflecties schrijven.

@emilyydeborah Nog even een bak koffie

drinken voor de #FCJ en dan kunnen we er weer tegenaan voor vandaag!

@linetjeh Fijn, docenten die binnen twee minuten reageren op hun mail (: #fcj

@ropzout Modern times. Nu vanuit Rome via

Skype te gast op collega op journalistenopleiding in Utrecht. Gaat over bloggen. #svj

@RAalderink Kwart voor elf, wij klokken uit op de #fcj.

@MartinBruining Rijbewijs ook niet bij

gevonden voorwerpen op #SvJ. Ik vrees het ergste.

@rachellesuppers Weet iemand waar het

groene scherm gebleven is? Welk lokaal? #fcj #hu

@kayvandenteuling Is het mogelijk een deel

van je schoolgeld terug te eisen, omdat er na vijf weken al zo verschrikkelijk veel is uitgevallen? #SvJ

Column Frans

NICK RENOOIJ

PRESENTATOR JEUGDJOURNAAL

“Hé! Frans Bauer presenteert het Jeugdjournaal”. Het was de eerste tweet die op m’n scherm verscheen, na m’n eerste keer presenteren. Kleine tegenvaller als je trots de studio uit komt wandelen. Nee, Twitter is zeker niet mild. Hoort erbij. Maar Frans Bauer, kom op zeg! Veel persoonlijks zet ik niet op Twitter. Een optreden van m’n bandje hooguit, een mening over een televisieprogramma hier en daar. De meeste berichten gaan over reportages die ik maak. Ik hoop ook dat mensen me om die reden volgen, niet om te lezen of ik op het toilet zit. Wat mij betreft gaat het ook niet om dat posten. Daar heb ik geen account voor. Nee, de zoekfunctie, daar doe ik het allemaal voor. Tik een woord in en er gaat een wereld voor je open. Over álles wordt geschreven. Alsof je op de markt loopt en je hoort mensen overal om je heen hun mening geven over het nieuws. Alleen dan over een specifiek onderwerp. Briljant toch? Steeds meer kinderen twitteren, basisscholen twitteren, kinderorganisaties twitteren. Ik weet ze te vinden, zij weten mij te vinden. De lijntjes zijn korter, ik kan ze vragen stellen en ze tippen mij. Kortom: als je goed selecteert levert het verhalen op. Vis de onzintweets eruit en je houdt waardevolle info over.

‘Knappe jongen, die nieuwe van het Jeugdjournaal’ Een greep uit de score van afgelopen maand. Twitteraars hielpen me mijn interview met de Braziliaanse zanger Gusttavo Lima (tsetsedetsjetsje) voor te bereiden. En misschien nog wel beter: op de dag na de rellen in Haren vonden we via Twitter kinderen die alles vanuit hun huis zagen gebeuren. Leverde een mooie reportage op. Onder die Frans Bauer-tweet stond trouwens een andere reactie: “Knappe jongen, die nieuwe van het Jeugdjournaal”. Meteen bij m’n favorieten gezet destijds. Staat-ie nu nog steeds. Die over Bauer niet. Selecteren is het sleutelwoord.

PADUAAN

FCJ

OKTOBER | NOVEMBER 2012

Vechten voor je plek in CMD-klassen Het klonk de studenten Communication and Media Design (CMD) als muziek in de oren: ‘Je kunt in de bovenbouw de specialisatie volgen die je wil volgen’. Des te groter was de schrik enkele dagen voor de start van dit studiejaar. Het management van de opleiding mailde de studenten dat de klassen te vol zaten. ‘Ga toch maar op stage’, was het advies.

belangrijk, blijkt uit een e-mail van opleidingsmanager Bernard Weerdmeester, waarin hij studenten de opties voorlegt. “Als je een bepaald tentamen nog niet hebt gehaald en daardoor niet op

stage mag, kunnen we met de examencommissie gaan praten, omdat dit tentamen pas in april 2013 weer wordt aangeboden.” Bij CMD kan men niet aangegeven hoeveel studenten overstag zijn

DOOR YELLE TIELEMAN EN JUDITH HARTMAN

In de zomerperiode schreven CMD-studenten zich massaal in op de specialisaties Virtual Design en Concept Design, waardoor deze groepen overvol raakten. Studenten werden eind augustus door het management opgeroepen een andere specialisatie of zelfs een stageplaats te zoeken. De mail werd slechts een paar dagen voor aanvang van het studiejaar gestuurd. “Er werd veel en veel te laat door de opleiding verteld dat de klassen te vol waren”, zegt Joeri van Eldijk, derdejaars CMD’er. Marleen van Kessel, eveneens derdejaars, is het daarmee eens. “Een week van tevoren vragen ze of studenten zich nog voor een andere specialisatie willen inschrijven. Zelfs toen de cursus al begonnen was, bleven ze vragen of er studenten waren die toch stage wilden gaan lopen.” Regels waren even niet meer zo

FOTO: MARLEEN VAN KESSEL

gegaan en alsnog stage zijn gaan lopen. Arjan Kroon, coördinator stages CMD, kan wel zeggen dat er ongeveer een derde meer studenten op stage zijn dan in de eerste periode van vorig studiejaar. Voor de zomervakantie werd tegen studenten die naar het derde jaar gingen gezegd dat ze de keus hadden tussen een minor, specialisatie of stage. De invulling van het derde jaar konden de studenten volledig zelfstandig bepalen. Ze zouden sowieso geplaatst worden bij hun eerste voorkeur. Het management van de opleiding benadrukt dat er uiteindelijk niet geselecteerd is binnen de specialisaties. Kroon tipt studenten: “Het is sowieso raadzaam om je voor zowel een stage als een specialisatie in te schrijven.” Opleidingsmanager Weerdmeester heeft in een e-mail studenten excuses aangeboden voor de situatie. De kritiek van studenten is hoe dan ook niet mals. “Het is de verantwoordelijkheid van de opleiding om dit soort problemen te voorkomen”, vindt derdejaars John van de Kamp. “Deze problemen hadden ze kunnen zien aankomen. Om hier eind augustus mee op de proppen te komen, is wel heel erg laat.” Dit gedoe met specialisaties is niet het eerste probleem bij de opleiding CMD. Vorig studiejaar berichtte Paduaan al over problemen met stages. De eerste lichting CMD-studenten die op stage ging, klaagde over gebrekkige begeleiding van stagebegeleiders.

‘Deze problemen hadden ze kunnen zien aankomen. Om eind augustus hiermee op de proppen te komen, is erg laat’

PADUAAN

FCJ

OKTOBER | NOVEMBER 2012

Paduaan 2.0

“We schrijven juni 2012. Met de resultaten van een onderzoek onder de lezers van Paduaan voor onze neus, bladeren we door de laatste edities van Paduaan.” De resultaten van het onderzoek zijn niet allemaal rooskleurig, niet iedere student blijkt de Paduaan te lezen. Nu hadden we als redactie dat idee al een beetje, maar toch. Fijn is anders. En wat nu? De hoogste tijd om de FCJ’ers wél massaal aan het lezen te krijgen. Een van de adviezen van het onderzoeksteam was om te werken aan de vormgeving, die zou te saai zijn. Dus zochten we deze zomer een nieuwe vormgever bij de studie waar het meest wordt

kort

gewerkt met vormgeving en beeld, Communication and Media Design. Nu is het oktober. Zoals je ziet is Paduaan in een compleet nieuw jasje gestoken. En daar zijn we maar wat trots op! Niet alleen de vormgeving hebben we aangepakt, ook aan de inhoud hebben we flink gesleuteld. Oude rubrieken hebben we ingeruild voor nieuwe en nieuwe redacteuren Fenna en Eva zijn ons team komen versterken. Toch blijft er altijd wat te verbeteren over. Heel graag hoort de redactie jouw mening over ons blad. Laat het ons weten via Facebook, Twitter of op onze website Hoe dan ook: veel plezier met deze Paduaan nieuwe stijl!

DOOR YELLE TIELEMAN

Redactioneel

FOTO: MYLÈNE SOPACUA

‘Docenten mogen geen vrienden worden met studenten op sociale media’

g n i l l e St FLOREKSA 4E JAARS CMD

“Oneens. Het is juist handig om je docenten online te kunnen aanspreken. Ik zie hen als een deel van mijn netwerk. Je moet alleen geen gekke dingen online zetten.”

FOTO’S: MARLEEN VAN KESSEL

TO M

1E JAA RS ICM

“Oneens, maar zelf word ik niet snel vrienden met ze. Ik vind wel dat het moet kunnen. De docenten zitten immers ook gewoon in Stefs. We zijn gelijken.”

LO TTE

1E JAAR S SvJ

“Eens. Op de middelbare school mochten we pas vrienden worden met leraren na de examens. Dat vind ik logisch, er moet wel een autoritair verschil blijven.”

VIAN 1E JAARS CMD

“Oneens. Dat mag best. Ik heb altijd een slot op Twitter en kan altijd docenten weigeren als ze mij willen volgen. Het ligt eraan hoe aardig de docent is.”

FCJ

PADUAAN OKTOBER | NOVEMBER 2012

kort

SvJ-Visie opgedoekt

De SvJ-cursus ‘Visie’ verdwijnt. Dit jaar studeren de laatste journalistiekstudenten af met een zelfgeschreven visie op hun vak en een eindgesprek. In plaats daarvan komt er een zogenoemd ‘afstudeeratelier’. Nieuw hierbij is dat studenten nieuwe producties moeten maken, bovenop een dossier met al beoordeeld werk. Ook de cursus ‘Visie’ gaat in het atelier op, maar hoe is nog niet duidelijk. Volgens coördinator Yolan Witterholt moeten de details nog worden ingevuld. “Het plan ligt er, maar moet nog naar alle docenten die gelegenheid krijgen voor inspraak en kritiek.” (RK)

Meeloopdag bij Bedrijfcommunicatie Het is een veelgestelde vraag tijdens open dagen: ‘Wanneer mag ik op stage?’ Bij de meeste studies kan dat pas in het derde jaar. Dat kan anders, dacht de opleiding Bedrijfscommunicatie. De opleiding is gestart met het project ‘Blik op de toekomst’. Eerstejaars BC’ers gaan voortaan op bezoek bij derdejaars die op stage zijn. Doel is dat de nieuwelingen een beeld krijgen van het werkveld. De opleiding wilde eigenlijk starten met een snuffelstage van twee weken in het eerste jaar, maar dat bleek organisatorisch te lastig. (YT)

Alle docenten een master: FCJ goed op schema Alle hbo-docenten moeten in 2020 een masterdiploma hebben. Althans, dat wil het Ministerie van Onderwijs. Dit moet de kwaliteit van het hoger onderwijs ‘structureel verbeteren’. Voor de FCJ maakt die richtlijn weinig verschil. De HU wil al jaren universitair geschoolde docenten voor de klas.

“A

l in 2007 besloot het bestuur van de HU dat docenten in het bezit moeten zijn van een mastergraad”, weet Martijn Span, hoofd Personeel & Organisatie op de FCJ. Inmiddels heeft bijna driekwart van alle docenten een master of is gepromoveerd. Tel je alle docenten die nu in de universitaire schoolbanken zitten daarbij op, kom je al op 85 procent. Span betwijfelt of de honderd procent ooit gehaald wordt. “Docenten die hier al een kwart eeuw lesgeven en bijna met pensioen

DOOR JOSIEN WOLTHUIZEN

gaan, sturen we natuurlijk niet terug naar de universiteit”, zegt hij. Wel gaan sollicitaties van mensen zonder masterdiploma linea recta de prullenbak in. Maar is praktijkervaring niet net zo belangrijk, misschien wel belangrijker? “Dat is het zeker”, beaamt Span. “Maar er zijn genoeg goede docenten te vinden die aan beide eisen voldoen. Afgelopen zomer hebben we 24 docenten aangenomen, die allemaal een master én hele relevante praktijkervaring hebben.” Docenten die nog niet in het bezit zijn van een master worden

door de HU aangespoord met een studie te beginnen. Hen een nieuwe studie verplichten kan de HU niet. “Dan moet het eerst in de wet worden vastgelegd. Maar over het algemeen zijn docenten zeker bereid aan een nieuwe opleiding te beginnen”, aldus Span. Alle richtlijnen en aansporingen moeten leiden tot betere studieresultaten van studenten. Toch ziet Span daar nog geen verbetering in ten opzichte van vroeger toen een master niet verplicht was bij docenten. “Zo snel kun je dat niet zien”, zegt hij. “Het is sowieso de vraag of je met het stellen van dit soort richtlijnen de kwaliteit waarborgt. Maar een eis als deze is natuurlijk wel een goede basis en eenvoudig te meten. Persoonlijk denk ik dat een docent met veel praktijkervaring en zonder masterdiploma, best een goede docent kan zijn.”

TEDx komt naar Utrecht Na New York, Hong Kong, Kaapstad en vele andere wereldsteden komt TEDx nu naar Utrecht, met als thema ‘Full creative potential’. “Iedereen die hunkert naar creativiteit en innovatieve oplossingen zal op 8 november 2012 geïnspireerd worden”, zo belooft de organisatie. Onder de sprekers zijn FCJ-lector Crossmediale Communicatie Reint Jan Renes en de Afghaanse ontwerper Massoud Hassani. Hij ontwierp een apparaat waarmee landmijnen onschadelijk kunnen worden gemaakt, en redde zo vele levens. Wil je ook geinspireerd worden? Aanmelden kan via www.tedxutrecht.nl. (EV)

KIM KAMPHUIS

DOCENT MEDIA OP ICM STUDEERT NU: EDITORIAL DESIGN

“Toen ik hoorde dat alle docenten op de FCJ een mastergraad moeten hebben, greep ik m’n kans. Deze keuze voor Editorial Design was snel gemaakt, ik vind het een interessante verbreding in mijn vak. Het is best raar om als docent weer de rol van student aan te nemen. Soms zit ik in een college en denk ik: de docent zou misschien beter op deze manier les kunnen geven. Maar dan zeg ik er natuurlijk niks van. Ik vind het wel terecht dat een docent een niveau hoger opgeleid moet zijn dan waarin hij lesgeeft, maar praktijkervaring blijft net zo belangrijk.”

MASOUD BANBERSTA DOCENT MARKETING OP ICM STUDEERT NU: MARKETING

“Dat hbo-docenten een master moeten hebben vind ik een goede regel. Je moet eigenlijk wel een hoger opleidingsniveau hebben dan je studenten. Maar als iemand bijvoorbeeld 30 jaar in het vakgebied werkt, dan voegt een master waarschijnlijk niet zoveel toe. Bij mij heeft m’n masterstudie voor veel inzichten gezorgd. Wat ik zelf tijdens m’n studie leer, verwerk ik meteen in mijn lessen. Studeren naast lesgeven is heel intens. Ik geef twee dagen les en ben drie dagen met m’n studie bezig. Loodzwaar, maar ik vind het erg leuk.”

DAAN WESTERINK

DOCENT JOURNALISTIEK STUDEERT NU: PEDAGOGIEK

“Ik ben niet alleen met een master Pedagogiek begonnen omdat het moet van de Hogeschool Utrecht. Ik zocht verdieping voor het werk dat ik naast mijn parttime baan als docent doe. Vervolgens bleek dat ik wel naar de universiteit móest om hier nog les te mogen geven. Toen dacht ik: nu is het moment. Toch vind ik het onterecht dat iedere hbo-docent een universitaire studie moet hebben gedaan. Als je lesgeeft op de SvJ is recente praktijkervaring minstens zo belangrijk. En je moet gewoon goed zijn in lesgeven, dat leer je niet door alleen een master te halen.”

6 Foto: KRO

HET GESPREK

Arie B PADUAAN

OKTOBER | NOVEMBER 2012

CV 2003 Presentator Yorin

2004 Presentator van het SBSprogramma Wannahaves

2006 – 2009 Presentator bij de EO, o.a. 40 dagen zonder seks

2009 – heden Presentator KRO, o.a. Debat op 2, Over de streep

2012 Auteur ‘Roem’

e Boomsma PADUAAN

OKTOBER | NOVEMBER 2012

De ene dag leidt hij een debat op Nederland 2, de andere dag neemt hij een clip op met zijn hiphopvrienden. Arie Boomsma, de man met een veelzijdig leven. Onlangs schreef hij over roem. “Zorg dat je roem ziet als een gevolg, niet als een doel.” Paduaan spreekt hem na de opnames van het live-programma Debat op 2. DOOR JOSIEN WOLTHUIZEN

Ben je tevreden over de uitzending? “Mwah. We hebben tijdens het debat inhoudelijk alles behandeld wat we wilden behandelen, maar na de uitzending ben ik vooral aan het malen over wat er allemaal beter kan, of waar ik in had moeten grijpen, waar ik het korter had moeten houden of nog een andere vraag had kunnen stellen. Ik ben nooit tevreden.” Hoe komt dat? “Dat had ik als kind al. Ook al won ik een wedstrijd of had ik een mooie tekening gemaakt waar anderen bewondering voor hadden, dan zag ik zelf vooral wat ik de volgende keer anders zou doen of wat beter kon.” Is dat een goede eigenschap voor een televisieman? “Als karaktereigenschap is het lastig, ik geniet nooit ergens echt van. Voor een televisiemaker is het denk ik wel een goede eigenschap. Ik zie veel mensen die achterover gaan leunen als het goed gaat met hun carrière. Ze denken: ik snap het wel. Ik geloof dat je dat punt nooit bereikt. Alles om ons heen verandert razendsnel. Het kijkgedrag verandert, dus dan moet je ook het maakgedrag veranderen.” Hoe heb je het leiden van een debat onder de knie gekregen? “Tijdens m’n studie in Amerika organiseerde ik al debatten. Ik merkte dat er onderwerpen waren die in de Amerikaanse samenleving altijd discussie opleverden, zoals euthanasie, abortus, homoseksualiteit. Ik organiseerde die debatten zelf en leidde ze ook. Eigenlijk ben ik er nooit meer mee gestopt, dus ik doe het al 20 jaar.”

Wat is jouw talent als presentator? “Waar ik goed in ben is de empathie. Met bijvoorbeeld de jongerenprogramma’s heb ik net een andere toon, die veel meer op luisteren en begrijpen gericht is. Als ik dan een talent zou moeten noemen is dat het.” De programma’s die je bij de KRO maakt zijn serieus van toon, maar hebben ergens ook entertainmentgehalte. “Dat is precies wat ik wil. Inhoudelijk sterke programma’s maken, die toch een beetje het gevoel van entertainment geven. ‘Over de streep’ is daar een voorbeeld van. Ik zou nooit lege entertainmentprogramma’s willen maken. Dat vind ik onïnteressant.” Je eigen leven ligt wel onder een vergrootglas. Voor de buitenwereld ben je een BN’er, een glamourman. Maakt dat het niet lastig om serieuze programma’s te maken? “Die grenzen zoek ik juist op. Die uitersten.” Wat bedoel je daarmee? “Als ik zoals vanavond een serieus, journalistiek programma heb gemaakt, vind ik het leuk om morgen weer bij een modeshow te zitten. Dat is mijn leven, die diversiteit. Ik ben ’s middags bij een boekpresentatie, ’s avonds ben ik met vrienden bij de clipopnames van rapper Sjaak.” Botst dat nooit? “Voor anderen wel, voor mij niet.” Voor wie dan wel? “Gisteravond was ik bijvoorbeeld bij een debatavond. Toen stond

ik even met een columnist na te praten, we hadden het over filosofie. Op een gegeven moment zei hij: jij bent eigenlijk helemaal geen televisiemens. Dat vind ik dan een belediging. Waarom zou je als televisiemaker niet over filosofie kunnen praten?” Je hebt een boekje geschreven over roem. Wat fascineert jou zo aan dat fenomeen? “Roem beïnvloedt alles. Dat heb ik bij mezelf gemerkt. Bekendheid doet iets met je. Door met name de sociale media zijn er veel meer mogelijkheden om jezelf te laten zien, om je gedachten te publiceren. Zichtbaarheid is voor iedereen iets belangrijks geworden. Ik wilde aan de hand van mijn eigen ervaringen met bekendheid iets vertellen over de tijdgeest. De kern van het boekje is: zorg dat je roem ziet als een gevolg, niet als een doel.” Je schrijft dat onze generatie zichtbaarheid heel belangrijk vindt. “Kijk maar eens naar jezelf. Als je iets op Facebook zet en je krijgt veel likes, dan geeft dat een goed gevoel. Over alles wat je op de sociale media zet denk je na. Het gevoel dat iets goed is als je veel volgers, veel likes en veel retweets hebt, daar ontleen je waarde aan.” Is dat schadelijk? “Nee, het is gewoon een verandering van de tijdsgeest. Maar het is wel belangrijk dat je er de juiste waarde aan toekent.” Wil je met het boekje iets duidelijk maken aan de twittergeneratie? “Ze moeten zich afvragen wat hun motivatie is om het te doen.

HET GESPREK

‘Na een serieus programma vind ik het leuk om naar een modeshow te gaan’

Dat doe ik zelf ook. Ik kan dingen doen in de mediawereld die mij heel veel zichtbaarheid opleveren, zoals commercials of fotoshoots. Laatst werd ik gevraagd om samen met een aantal anderen een naaktshoot te doen. Maar toen dacht ik: ik heb m’n lichaam al eens laten zien. Het moet een functie hebben. Toen ik dat bij L’Homo deed wilde ik een statement maken. En nu dacht ik: wat zeg ik daar dan mee?” Doe je dat je hele leven al? Van die afwegingen maken? “Nee, dat is echt gegroeid. Toen ik in 1998 klaar was met m’n studie werkte ik vooral in de horeca. Ik deed sporadisch dingen voor televisie. Pas in 2003 kreeg ik vast werk bij Yorin. Ik was toen zo blij dat ik eindelijk een vaste baan had dat ik alles aangreep wat ik kreeg aangeboden. Een visie had ik niet. Pas toen ik bij de EO terecht kwam mocht ik mijn eigen programma’s maken zoals ‘40 dagen zonder seks’. Toen heb ik die lijn van televisie maken met een achterliggende gedachte doorgezet.” Zien we je over tien jaar nog op televisie? “Weet je wat het is: ik laat me heel erg voeden door wat ik om me heen signaleer in de samenleving. Ik ben altijd bezig met de tijd. Daarom is het voor mij heel moeilijk om te zeggen waar ik over vijf of tien jaar sta. Daar kan ik me gewoon nog niks bij voorstellen. De programma’s die ik nu maak wil ik blijven maken.”

PADUAAN

HET ECHTE LEVEN

OKTOBER | NOVEMBER 2012

Wij hebben de verkiezingen al achter de rug, maar de Amerikanen gaan 6 november nog naar de stembus. Net als in Nederland zijn er debatten op tv. Hoe verschillen Amerikaanse debatten van Nederlandse? Amerika-correspondent Eelco Bosch van Rosenthal gaat in gesprek met talkshowhost Jeroen Pauw. “Amerikaanse tv-debatten zijn scherper dan die in Nederland.” DOOR EVA VLOON

Mingelen grapte dat de ruïne op een vakantiefoto van Jolande Sap het verval van haar partij GroenLinks symboliseerde. Zo’n grap zou in Amerika echt niet kunnen. Daar is over het algemeen veel meer ontzag voor politici.”

Jeroen

JEROEN PAUW

Eelco

“In Amerika zouden ze nooit de presidentskandidaten vragen een vakantiefoto mee te nemen naar een van de drie officiële debatten in aanloop naar de verkiezingen. Er is weinig ruimte voor humor. Debatleider Ferry

“Dat met die foto’s lijkt misschien onbenullig, maar dat is het niet, vind ik. Op deze manier krijg je namelijk een beeld van de persoon achter de lijsttrekker. Ik denk dat het wel iets over iemand zegt of hij of zij naar een vijfsterrenhotel gaat of juist gaat backpacken.”

Eelco

“De vragen bij de Amerikaanse tv-debatten zijn een stuk scherper dan bij de Nederlandse. Zo werd in 1988 aan de Democratische presidentskandidaat Dukakis

de experts gevraagd of hij nog steeds tegen de doodstraf zou zijn als zijn vrouw verkracht en vermoord werd. Extreem, maar zo kom je er wel achter of een kandidaat onder druk kan presteren. Bovendien blijft het debat hierdoor spannend. In Nederland is het toch vaak een uitwisseling van al bekende standpunten.”

om te zien hoe goed je eigen kandidaat is.”

Eelco

“Dat denk ik ook. Terwijl in Nederland Samsom bijvoorbeeld juist groot geworden door zijn optreden in de tv-debatten.”

Jeroen

“Die tv-debatten in Amerika zijn dan wel scherper, maar alles eromheen is juist platter dan in Nederland. Denk aan de campagnefilmpjes waarin de kandidaten zichzelf neerzetten als halfgoden en hun tegenstanders belachelijk maken. Ik denk ook dat de tvdebatten minder bepalend zijn voor het stemgedrag van de Amerikanen. De meesten weten al voor die debatten op wie ze gaan stemmen. Het is meer een manier

EELCO BOSCH VAN ROSENTHAL

Charlotte Boudesteijn (19) is student Journalistiek. Voor haar minor vertrok ze naar de stad die bekend staat om de Golden Gate Bridge, de beruchte gevangenis Alcatraz en de aardbevingen: San Fransisco.

“A

l van jongs af aan wilde ik niets liever dan naar het buitenland. Australië was mijn eerste liefde, maar toen ik journalistiek ging studeren trok New York me ineens veel meer aan. Een mogelijkheid om daar naar school te gaan was er niet. San Fransisco was toen een goede tweede keus. Op de San Fransisco State University volg ik nu het vak fotojournalistiek. Hiervoor ga ik iedere week op pad om een fotoserie te maken. Verder heb ik vakken als eindredactie, leer ik non-fictie schrijven en krijg ik les over de Amerikaanse samenleving. Dat gaat vooral over ras en etniciteit en hoe ik daar als journalist mee om moet gaan. Hartstikke interessant, want het beoordelen op ras en sekse zit de Amerikanen echt in het bloed. Tot slot schrijf ik nog voor de Golden Gate Xpress, een krant die elke

DOOR JOSIEN WOLTHUIZEN

week op de campus verschijnt. Dat vind ik het tofst om te doen. Het geeft een enorme kick om iedere week met zoveel passie aan een verhaal te werken. De eerste dagen hier waren overweldigend, zeker toen ik voor het eerst downtown was en omringd werd door enorme gebouwen. Gelukkig is San Fransisco een stad waar ik mij ontzettend snel thuis voelde. Ik woon op de campus in een kamer die ik deel met een persoon. Dat was even wennen, maar we kunnen het goed met elkaar vinden. Of ik hier wel een biertje kan drinken? Er zijn ontzettend veel indianenverhalen over hoe moeilijk het is om alcohol voor je 21e verjaardag te drinken in Amerika, maar dat valt allemaal ontzettend mee. Een discotheek kom ik niet in, maar een bar is geen probleem. Meer ga ik daar niet over zeggen, haha.”

Student in het buitenland

OKTOBER | NOVEMBER 2012

Tv-avond van Nina Juffermans Voor grootmoeders tv

Nina is tweedejaars journalistiekstudente. Iedere vrijdagavond kijkt ze televisie. Meestal met haar ouders en broertje in Schiedam, maar tegenwoordig vaak op haar knusse studentenkamer. DOOR FENNA RIETHOF

“We gaan niet De Wereld Draait Door kijken”, zegt ze onmiddellijk. “Dat ben ik zat. Het is te snel en te gemaakt. Matthijs is heel goed, maar wat hij bij DWDD doet is een kunstje geworden.” Om acht uur zapt Nina naar Net5, waar Say yes to the dress begint. “Ik kan wel lachen om zulke Amerikaanse programma’s. Bovendien is het leuk om te kijken naar alle bruidsjurken die de vrouwen passen. Dankzij deze show weet ik al precies in wat voor jurk ik later ga trouwen.” “Televisie kijk ik ter ontspanning. Als mijn vader thuis Pauw & Witteman aanzet kijk ik mee, maar praatprogramma’s zijn niks voor mij. Lichtvoetige dingen zoals make-overshows, die kijk ik graag. Maar ook Gênante Lijven

en Oh oh Cherso. Samen met mijn ouders en broertje geef ik commentaar met een kop koffie erbij. Ik hou van die avonden.”

Vandaag zit Nina echter in Lunetten, in de kamer die ze negen maanden geleden dankzij een tip van een vriendin bemachtigde. “Een kwartiertje fietsen en je zit in Stefs.” Rook van haar sigaret kringelt langs haar gezicht omhoog. Een oorverdovend geloei barst los. “Brandalarm. Gebeurt vaker.” Om half negen is Nina een van de drie miljoen Nederlanders die afstemt op The Voice of Holland. “Dat is veel beter dan X-Factor, waar het de kijker gaat om deelnemers die zich voor lul zetten. Gordon kraakt mensen af, bij The Voice blijft de jury altijd

lief.” Ze staart een tijdje naar het scherm en verzucht: “Het lijkt me leuk om goed te kunnen zingen.” De televisie, die van haar oma is geweest, is piepklein. Ondertiteling is daarom onleesbaar. Stilte vindt Nina vreselijk, dus staat er ook altijd muziek aan. Met haar laptop op schoot en haar mobiel in de hand volgt ze programma’s maar half. Pas als Louis Theroux om 21.20 uur begint, gaat de muziek uit en haar mobiel aan de kant. Zijn documentaires slaat ze nooit over. “Hij heeft een mooie manier van interviewen. Mensen vertellen hem veel, omdat hij vertrouwelijkheid uitstraalt. Deze aflevering gaat over dementie, ik heb hem al twee keer gezien.” Haar droom is om de vrouwelijke Louis Theroux te worden; documentaires maken. Voor tv-vakken op school mag ze van zichzelf nooit lager halen dan een acht. “Filmen is heerlijk. Van monteren word ik helemaal zen. Later wil ik andermans leven in beeld brengen, maar me niet aan regels hoeven houden. Beroemd worden zou leuk zijn. Dan ga ik meedoen aan Expeditie Robinson.”

‘Dankzij Say yes to the dress weet ik al in welke jurk ik later trouw’

FOTO: MARLEEN VAN KESSEL

HET ECHTE LEVEN

PADUAAN

DE MENS ACHTER

PADUAAN OKTOBER | NOVEMBER 2012

Jeroen H

NAAM Jeroen Henryc Heuts

LEEFTIJD 56 jaar

FUNCTIE Docent Sociologie, Economie en Politiek aan de SvJ en ICM

MOOISTE BEZIT Mijn lieve vrouw en mijn drie stoere binken

FOTO: ANDY RAAFF

PADUAAN

DE MENS ACHTER

OKTOBER | NOVEMBER 2012

n Heuts:

onvermurwbaar “Sommige mensen zullen mij koppig vinden. Ik noem mezelf liever compromisloos.” Maak kennis met de mens achter FCJdocent Jeroen Heuts.

“G

een tv kijken, daar bespaar je jezelf een hoop tijd mee. We hebben thuis wel een televisie, maar daar kijkt eigenlijk vooral mijn vrouw naar. Het is een misverstand dat je de tv nodig hebt om op de hoogte te blijven. Ik lees de Volkskrant, het NRC Handelsblad, de Groene Amsterdammer en Vrij Nederland. Hierdoor weet ik precies wat er speelt, zonder tv. Ik heb televisie altijd een beetje irritant gevonden. Vooral de commerciële zenders; dan kijk je bijvoorbeeld een mooie film en dan zenden ze niet eens de volledige aftiteling uit. Als de laatste zin gezegd is, komt er meteen één of andere voice-over doorheen van het volgende programma. Alles moet snel. Iedere dag ga ik op de fiets naar de faculteit. Dan heb ik mijn koptelefoon op en luister ik naar klassieke muziek op Radio 4. Ik word standaard door iedereen ingehaald, maar dat maakt me niets uit. Fietsen is voor mij een manier om te ontspannen en mijn gedachten op een rij te zetten. Daarnaast lees ik graag, iedere week één roman. Ik kan mezelf helemaal verliezen in een boek. Dat is iets wat ik van jongs af aan al had; ik was zo’n jongen die in een hoekje zat te lezen. Je kon de tent afbreken, maar ik las door.” Meer dan alleen lesgeven “Ik wil studenten niet alleen een vak leren, maar ze ook begeleiden bij hun persoonlijke ontwikkeling. Mijn vader en grootvader waren allebei ook leraar, ze gaven beiden Engels. Van hen kreeg ik de indruk dat lesgeven een prachtig vak is. En dat klopt. Leraar zijn is een roeping. Op het moment dat je in het onderwijs zegt: ik draai alleen m’n uren en daarna sprint ik weer naar huis, gaat het mis. Ik probeer altijd wat extra’s te doen voor mijn studenten. Vandaar dat ik bij Journalistiek een groep ben begonnen waarmee ik naar het theater ga en ik bij ICM stedentrips

DOOR EVA VLOON

organiseer. Ik wil jonge mensen enthousiast maken voor de zogenaamde ‘hogere cultuur’ en laten zien dat het niet suf is. Het is voor mij een uitdaging om ook verlegen mensen te betrekken in discussies in de klas. Democratie vind ik niet vanzelfsprekend, daar moet je voor knokken. Het doet me goed als ik hoor dat studenten lid worden van een politieke partij, of van een vakbond. Zelf ben

‘Ik loop niet graag te koop met hoe populair ik wel niet ben’ ik lid van de PvdA en zit ik bij verschillende medezeggenschapsraden; ook hier op school. Daar bereik ik meestal weinig. Niet omdat mensen het niet met me eens zijn, maar omdat ik standpunten vaak verkeerd presenteer. Te rigoureus en eenduidig. Sommigen zullen me daarom koppig vinden, ik zou het eerder compromisloos noemen. Ik vind mijn standpunten belangrijker dan dat ik een heel groot draagvlak krijg.” @JeroenHeuts “Sociale media zijn niet echt voor mij weggelegd. Vorig jaar heb ik een cursus Twitteren gevolgd, maar dat vond ik veel te oppervlakkig. Hoe kun je nou in één zinnetje wat zinvols zeggen? Dat gaat er bij mij echt niet in.

Ik zit wel op Facebook, dat vind ik grappig om te gebruiken. Zo kan ik makkelijk foto’s delen, maar verder trekt het me ook niet. Ik loop niet graag te koop met hoe populair ik wel niet ben, dat is niet mijn stijl. Ik vind het eerlijk gezegd ook een beetje griezelig, met al die op maat gemaakte advertenties. Jongeren van nu houden zich heel erg aan wat allerlei commerciële bedrijven zeggen dat ze leuk moeten vinden. Alles is nu ook veel meer op uiterlijk gericht. Toen ik geschiedenis studeerde, in de jaren ‘70, was dat wel anders. Het was juist de bedoeling om er een beetje slordig uit te zien. Op die manier zetten wij, als jongeren, ons af tegen onze ouders en de burgerlijkheid. Mensen zien dat tegenwoordig als onverzorgd en vies, maar dat was het niet: we hadden gewoon wel wat anders aan ons hoofd dan er mooi uitzien. Ik vond dat een prachtige tijd. Er was veel minder sprake van conformisme, je had veel meer de ruimte om jezelf te zijn. Het was in die jaren niet per se wilder dan nu. Ja, mensen hadden lange haren. Aan sit-ins en dat soort dingen deed ik niet mee. Daar was ik net te jong voor. Ik keek wel met ontzag naar oudere jongens die zulke ludieke acties deden. Clownspak In mijn studententijd heb ik mijn vrouw leren kennen. Midden in de nacht, op een station na carnaval. Ik studeerde in Utrecht en had mijn vrienden van daar meegenomen naar het carnaval in Maastricht. Een flop, ze vonden er niks aan. Daar zaten we dan; gestrand op het station. Toen zag ik haar zitten, helemaal alleen in een clownspak. Ik liep naar haar toe en we maakten een praatje. Waarover zou ik niet meer weten, het is al zo lang geleden. Wat ik nog wel weet is dat er meteen een soort klik was. En die is nooit meer weggegaan, inmiddels hebben we drie zoons en zijn we al 36 jaar bij elkaar.”

Z.O.Z.

PADUAAN

Journalist Harald Doornbos (1967) vertrok vlak voor 9/11 naar het Midden-Oosten. Een gouden transfer: sindsdien doet hij verslag van talloze conflicten. Hij ging in Libië op de foto met het lijk van Muammar Khadaffi en ontsnapte onlangs aan de dood toen hij in Syrië op pad was met leden van de oppositie.

met

DOOR JOSIEN WOLTHUIZEN

Harald Doornbos

Hoe kwam je terecht bij het lijk van Muammar Khadaffi?

Al maanden deed ik verslag van de revolutie in Libië, dus ik had aardig wat contacten gelegd met de bevolking. Toen Khadaffi dood was, werd hij in een soort koelcel gelegd. Ik ben daar gewoon langsgegaan en mocht naar binnen.

En toen?

Toen maakte ik natuurlijk een foto.

Je hebt ook spullen meegenomen uit zijn huis. Is dat geen sensatiejournalistiek?

Ja, ach. Misschien wel. Alles wat binnen lag werd in brand gestoken of kapot geschoten. Alles wat van Khadaffi was geweest moest kapot. Dat vond ik zonde, die spullen hebben grote historische waarde.

Wat heb je met die spullen gedaan?

Eerst heb ik ze tentoongesteld in een expositieruimte in Breda. Nu zijn ze in handen van de Libische ambassade. Zij zorgen ervoor dat de spullen ooit in een Libisch museum terechtkomen.

Laatst ontsnapte je aan de dood toen je op pad was met de Syrische oppositie.

Ja, dat was even heftig. Ik was in het noorden van Syrië op pad met een aantal leden van de oppositie toen we ineens bestookt werden vanuit de lucht. Ik stond doodsangsten uit. Het hele interview lees je op Paduaan.nl

HOOFDREDACTEUR Yelle Tieleman @yelletieleman ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR Josien Wolthuizen @wolthuizen ART-DIRECTOR Judith Hartman EINDREDACTEUR Robbie Kammeijer @robbiekammeijer Tip de redactie via paduaan.nl @paduaanfcj

REDACTEUREN Eva Vloon, Fenna Riethof @evavloon @fennariethof MEDEWERKERS Marleen van Kessel, Andy Raaff MET DANK AAN Nick Renooij, Nathalie Hoogeveen, Dominique Heus, Scompany DRUKKERIJ Tuijtel

Column student

Bloggen voor je leven Een paar dagen voordat blok A begon wist ik, derdejaars journalistiekstudent, nóg niet in welke tweedejaarsklas ik bijgeplaatst werd om het vak Newsroom in te halen. Ik had het al een paar keer gevraagd bij het FBO, maar niemand die het wist. Een typisch kastje-muur verhaal. De paniek werd groter toen ik te horen kreeg dat ik helemaal niet bijgeplaatst kon worden. De klassen waren te groot. Maar ik had daar niks over gehoord. Geen mailtje. Geen #tweet. Inmiddels zat ik met m’n handen in het haar. Het huilen stond me nader dan het lachen en ik was al driftig op zoek naar een digitaal individuen-die-nietin-klassen-bijgeplaatst-kunnenworden-meldpunt. Die zoektocht was weinig succesvol. Gelukkig is er de examencommissie, die klachten van studenten behandelt. De commissie heeft officieel vijftien dagen de tijd om te reageren op je verzoek, dus in mijn mail vroeg ik om een zo snel mogelijke reactie. Nachtmerries over de langstudeerboete en de hoeveelheid tijd die ik ineens zou moeten vullen speelden me parten. Ik zag me al vastgeroest in bed liggen, series kijkend alsof mijn leven ervan af zou hangen. Een kluizenaar. Niet de manier waarop ik drie maanden zou willen spenderen. Om mijn frustraties kwijt te kunnen, schreef ik er een blogpost over, die door velen werd opgepikt en gelezen. ‘Pling’, klonk het dan ook in mijn mailbox zondagavond. Het was de examencommissie niet ontgaan en de voorzitter had maandagochtend meteen tijd voor me. Fijn! Die ochtend bleek dat ik de volgende dag gewoon kon deelnemen aan Newsroom.

Van een kluizenaarsbestaan is nu geen sprake en zit ik gewoon in een klas. Allemaal dankzij m’n blogpost. Dus word jij ook van het kastje naar de muur gestuurd? Schrijf er een blog over, twitter er op los, zoek aandacht voor je zaak en ga naar de examencommissie. Want echt, het helpt.

Dominique Heus

FOTO: ANDY RAAFF

whatsappen

colofon

OKTOBER | NOVEMBER 2012