kunsthuis tekent de modeontwerper Walter Van Beirendonck de kostuums voor Akhnaten van Philip Glass, dat geeft een unieke toets. Carreiro: Wat erg gewaardeerd wordt, ook in de media. Wij hadden die ervaring met Tim Van Steenbergen die onze Romeo & Julia van een spectaculaire garderobe voorzag. Er is hier zoveel groot talent per vierkante meter aanwezig dat het zonde zou zijn ze niet te betrekken bij je projecten. Maar wat mij wel meteen opviel is dat er te vaak in hokjes wordt gedacht. Wie bij dat publiek hoort, moet niets weten van het andere. Wie dat theater frequenteert, zal geen abonnement op een ander nemen. Er zijn veel adepten, maar ook veel goeroes en weinig spontane cross-over. We moeten laten zien dat onze kunstvormen aansluiting vinden bij de realiteit Cahn: Daarom helpen we die beweging wat op gang te brengen! Opera blijkt een uitstekende tool om deuren tussen disciplines te openen. We merken dat vele acteurs, tv-mensen en kunstenaars stiekem KUNSTHUIS
‘iets’ hebben met opera, en staan te trappelen om er op een of andere manier deel aan te hebben. Kijk naar Christoph Waltz, hij is een tweevoudig oscarwinnaar, heeft aanbiedingen zat, maar hij was er meteen voor te vinden om bij ons Der Rosenkavalier te regisseren. Ik heb zo meteen nog een afspraak met een bekende operafan, maar ik mag er nog niets over zeggen. Carreiro: Daar komen we wel achter, we lezen het wel. Ze wenken de kelner. De tijd is om, er wachten hen nog meer vergade ringen. Artistiek directeurs leven en werken met twee snelheden. Ze moeten à la minute beslissingen nemen en tegelijk een langetermijnvisie ontwikkelen. Hoe zien ze hun samenwerking evolueren in de toekomst? Zullen ze ook artistiek en inhoudelijk een cross-overbeweging maken?
musici betrokken raken bij balletprojecten, of dansers bij een opera productie. Het kunnen ook kleinschalige projecten zijn in de rand van onze programmatie. We zullen dat zeker stimuleren. Carreiro: Ik heb in het verleden - in hele grote balletgezelschappen zelfs - al vaak projecten en workshops opgezet die verschillende artiesten samenbrachten. Niets is meer inspirerend dan te zien hoe compatibel ze zijn. Samen producties opzetten, dat zou geweldig zijn. Cahn: We willen samenwerken, zoveel is zeker. Ik kijk ernaar uit. De twee artistieke leiders nemen afscheid. Ze lopen keuvelend naar de deur, die Aviel Cahn galant openhoudt voor Assis Carreiro. Buiten gaan ‘de ‘directeurs’ weer elk hun eigen weg. De ene naar zijn opera, de andere naar het ballet op ‘t Eilandje.
Cahn: We staan nog maar aan het begin van de samenwerking. Er is tijd nodig om de twee werelden dichter bij mekaar te brengen. Maar het is zeker niet ondenkbaar dat onze 14