FONH 11 2020

ΑΡ. 10 / ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Κοίτα και βρες:

Χριστούγεννα ( ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΟ )

Στο Κοίτα και βρες ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΟ - Χριστούγεννα, τα μικρά παιδιά θα γνωρίσουν την ιστορία της γέννησης του Ιησού σε έναν κόσμο γεμάτο από λεπτομέρειες και χρώματα. Η ιστορία της γέννησης παρουσιάζεται με μια αφήγηση σε απλή γλώσσα και συνοδεύεται από ενδιαφέρουσες σκηνές που περιέχουν πολλούς χαρακτήρες, ζώα και αντικείμενα, ώστε τα παιδιά να τα αναζητήσουν στις μεγάλες αυτές εικόνες. Αντικείμενα-κλειδιά που πρέπει να αναζητήσουν βρίσκονται στο εσωτερικό της διπλωμένης σελίδας. Αυτές τις σελίδες τα παιδιά μπορούν να τις ανοίξουν και να ανακαλύψουν νέες ευχάριστες δραστηριότητες...

€

Τα παιδιά μπορούν να μάθουν να συλλαβίζουν τις απλές λέξεις που έχουν επιλεγεί στις λίστες με τα αντικείμενα που θα αναζητήσουν. Αυτή η μοναδική Βίβλος με εικόνες προσφέρει διαφορετικές μορφές παιχνιδιού και γνώσης.

• Κατάλληλο για παιδιά από 3 ετών και πάνω. • Μια πιστή διήγηση των κεφαλαίων 1 και 2 του Ευαγγελίου του Λουκά και του κεφαλαίου 2 του Ευαγγελίου του Ματθαίου, προσαρμοσμένη για παιδιά. Εικονογράφηση: Gill Guile / Πρωτότυπο κείμενο: Charlotte Thoroe / Απόδοση κειμένου στα ελληνικά: Άννα Σουμέκα / Επιμέλεια κειμένου: Καίτη Χιωτέλλη Σελίδες: 20 / Εταιρεία: Ελληνική Βιβλική Εταιρία / Διαστάσεις: 31x21εκ. Αρχικός τίτλος: Look and Find Bible Stories: Christmas / Σκληρό εξώφυλλο / Έτος έκδοσης-παραγωγής: 2014

www.christianbookstore.gr

Ψάχνοντας στον κόσμο της Γνώσης... Η αναζήτηση του ανθρώπου στον κόσμο της γνώσης χρειάζεται εργαλεία που να του

δίνουν και να του δείχνουν με συνέπεια και συνέχεια το στίγμα και τον στόχο της ζωής του. Διακαής επιθυμία του είναι να μάθει για την προέλευση και το σκοπό της ζωής, να διαλευκάνει το μυστήριο του θανάτου, να απαντήσει στα γιατί του κακού και της τραγικότητας που βιώνει, να ανακαλύψει τις αιτίες για τα ναυάγια της ζωής και των σχέσεων και να γεμίσει το ανικανοποίητο κενό της καρδιάς του. Σ’ αυτό το ταξίδι της αναζήτησης δεν μπορεί να βρει επαρκείς απαντήσεις στα βιβλία των διαφόρων σοφών που γεμίζουν τις βιβλιοθήκες. Μοναδικός και ασφαλής οδηγός του μπορεί να γίνει η Αγία Γραφή, το Βιβλίο των βιβλίων. Μια από τις πιο βαθιές βιωματικές εμπειρίες που είχα πριν δύο χρόνια ήταν η επίσκεψη στο μουσείο της Βίβλου στην Ουάσινγκτον (https://www.museumofthebible.org). Η επίσκεψη σε ταξιδεύει με ένα υπέροχο, σύγχρονο και διαδραστικό τρόπο στους αιώνες παρουσίας του βιβλίου αυτού προβάλλοντας την τεράστια επιρροή που έχει σ’ όλους τους χώρους της επιστήμης, της τέχνης, του πολιτισμού, της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής. Αν και δεν είναι ένα εγχειρίδιο επιστήμης, περιέχει αρχές που πρέπει να διέπουν τη δεοντολογία των επιστημόνων. Δεν είναι εγχειρίδιο ιστορίας αλλά παρουσιάζει με ακρίβεια ιστορικά πρόσωπα και περιστατικά. Δεν είναι συστηματική θεολογία αλλά διηγείται με τρόπο απλό την προέλευση της ζωής και το πρόσωπο του Δημιουργού Θεού. Δεν είναι εγχειρίδιο κοινωνιολογίας αλλά προβάλει ρεαλιστικά τον χαρακτήρα του ανθρώπου και την ανάγκη του για λύτρωση. Δεν είναι εγχειρίδιο νομικής και πολιτικής οικονομίας αλλά αγγίζει όλες τις πτυχές της ζωής, υπαγορεύοντας τους τρόπους που πρέπει να διέπουν την πολιτεία μας, προβάλλοντας το αιώνιο μοντέλο της βασιλείας Του. Δεν είναι αφήγημα για την τέχνη και τον πολιτισμό αλλά μας δίνει τις αρχές για μια καλύτερη κοινωνία που εκτιμά το ωραίο και τη δημιουργικότητα, θυμίζοντάς μας ότι ο πρώτος και μεγάλος Καλλιτέχνης είναι ο Δημιουργός μας. Είναι ένα πολύτιμο και μοναδικό βιβλίο που δεν έχει σαν δύναμή του μόνο τη διαχρονική του κυκλοφορία και τη δυναμική του παρουσία μέσα στον χρόνο, αλλά την πνευματική δυνατότητα ν’ αλλάζει καρδιές ανθρώπων σε κάθε περίοδο, σε διαφορετικές κουλτούρες, σε κάθε γνωσιολογικό πεδίο, για κάθε φύλο και ηλικία και σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη μας. Μιλά και σμιλεύει τις βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου καθώς είναι το φέγγος στη σκοτεινιά και ο φάρος στην αναζήτηση των πιο βαθιών ανθρώπινων αναγκών. Η αλήθεια που ο ψαλμωδός διατυπώνει αιώνες πριν απ’ τον Χριστό έχει την ίδια αξία σήμερα στην τεχνολογικά προηγμένη μεταμοντέρνα εποχή μας... Ο Λόγος σου είναι λυχνάρι στα βήματά μου και φως στα μονοπάτια της ζωής μου... (Ψαλμός 119:105). Σε μια εποχή με πολλαπλά πιεστικά ερωτήματα χρειαζόμαστε τον οδηγό αυτό στην αναζήτηση της πραγματικής γνώσης που μπορεί να μας φέρει με ασφάλεια στην αγκαλιά της αγάπης του Δημιουργού Θεού. Κι αυτά είναι τα καλύτερα νέα που χρειάζεται να ακούσει ο κόσμος μας και η Φωνή μας είναι ταγμένη να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνδεθούν και να απολαύσουν την αγάπη Του, ιδιαίτερα σε μέρες πρωτόγνωρες και κρίσιμες που ζούμε, καθώς η Αγία Γραφή είναι το βιβλίο με την ίδια δύναμη για όλες τις εποχές... Φώτης Ρωμαίος ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 1

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020

περιεχόμενα Προσευχή για τη Διωκόμενη Εκκλησία Πώς εργάζεται ο Θεός... Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο»

Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Από τον Επιούσιο Άρτο... «Χριστιανική Απολογητική Γωνιά» Το μεγαλύτερο ξέπλυμα χρήματος στην ανθρώπινη ιστορία

Τάσος Μαρκουλιδάκης

Μια ιστορία που με κάνει να χαίρομαι

Σούλα Μαξιμιάδου-Isch

Το σπίτι με τη γλυσίνα

Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

Απαντώντας σε θεωρίες συνωμοσίας

Γιώργος Αλεξανδρής

Η παροικία των κυκλάμινων (ποίημα)

Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Η πίστη, πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά από την πράξη!

Θοδωρής Καλογερόπουλος

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Είναι μεγάλες οι ημέρες σου ή είναι μικρές;

Ανανίας Καβάκας

Ένα ζευγάρι μεταχειρισμένα ιδανικά

Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

45 Χρόνια Κλινική Άγιος Λουκάς

Γιάννης Τσεβάς

Εις ώτα μη ακουόντων...

Στέφανος Κατσάρκας

Οι Πέντε Αισθήσεις μας

Ροζαλί Χαρ. Παπαδοπούλου

Στα Αδέρφια μου τους Μετανάστες Ο Χριστός Μετανάστης

Ιωάννα Σαχινίδου

Μια Βραδιά σε Κάποια Γέφυρα Πλοίου...

Αλέξανδρος Δαδάος

Η Εκκλησία της Εφέσου και η Δική μας

Γιούλικα Κ. Masry

Μια ζωή κτισμένη στο βράχο... Ρίτα Αναγνώστου

Μετά την καταιγίδα

Heather Klassen

Πλάσματα του ανέμου Ανέστης Πεταλίδης

03 04 08 11 12 14 16

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 • TEΥΧOΣ 10 • ΕΤΟΣ 78ο ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009) Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr

18 20 23

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 NOVEMBER 2020 • NUMBER X • VOL. LXXVIII

24 25 34

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

37 38 40 42

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

44 46 48 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα. Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Προσευχή για τη Διωκόμενη Εκκλησία «Να θυμάστε τους φυλακισμένους σαν να είστε συμφυλακισμένοι τους. Επίσης εκείνους που περνούν από κακουχίες...» (Εβραίους 13:3)

Αγαπημένε μας Ουράνιε Πατέρα, σ’ Εσένα αποδίδουμε όλη τη δόξα και την τιμή, γιατί ξέρουμε ότι Εσύ έχεις την απόλυτη επίγνωση της κατάστασης των πιστών που υποφέρουν από διωγμούς, φυλακίσεις, εμπρησμούς εμπαιγμούς, ακόμη και θάνατο για το όνομά Σου. Προσευχόμαστε γι’ αυτούς που είναι στη φυλακή για την πίστη τους, όπως ο απόστολος Παύλος, ο οποίος αν και φυλακισμένος και αλυσοδεμένος, δεν εμποδιζόταν να δίνει τη μαρτυρία του, ακόμη και στο παλάτι του Καίσαρα. Είθε το παράδειγμα αυτών που βασανίζονται για την πίστη τους να γίνει πηγή έμπνευσης, ώστε να ενισχύσουν και τους άλλους πιστούς να εξαγγείλουν τα Καλά Νέα άφοβα, με περισσότερο θάρρος. Κύριε, Προστάτη των αδικημένων και βασανιζομένων, δώσε χάρη σ’ αυτούς που βασανίζονται στο σώμα, στην ψυχή και τον νου, για να αντέξουν και να κατανοήσουν ότι υποφέρουν προσωρινά, επειδή ακολούθησαν τα βήματά Σου. Πληρώνουν βαρύ τίμημα, γιατί είναι μάρτυρες της πίστης τους και της αγάπης τους στον αναστημένο Ιησού. Ακόμη, προσευχόμαστε για τις χήρες και τα ορφανά αυτών που διώχθηκαν και έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για Σένα. Κύριε, κάνε αισθητή την άγια παρουσία Σου στη ζωή τους, καθώς διασχίζουν την κοιλάδα με τις δυσκολίες. Εσύ δεν θα τους εγκαταλείψεις, όπως μας βεβαιώνεις στον Ψαλμό Σου ότι: «Και μέσα σε κοιλάδα σκιάς θανάτου αν περπατήσω, δεν θα φοβηθώ κακό· επειδή, εσύ είσαι μαζί μου» (23:4). Κύριέ μας, δίδαξέ μας και πάλι τη σπουδαιότητα του αίματος του Αμνού, που μας καθάρισε και μας λύτρωσε από την αμαρτία. Δίδαξέ μας, να δίνουμε κι εμείς τη μαρτυρία μας, όπως οι αδελφοί μας που διώκονται. Ξέρουμε, Θεέ μας, ακόμη ότι υπάρχουν χριστιανοί που αναγκάζονται να κρύβουν το πιστεύω τους, για να είναι ασφαλείς. Εσύ, προστάτεψέ τους και δώσε τους τη σοφία πώς να φερθούν κι αυτοί και τα μέλη της οικογενείας τους. Δώσε τους το θάρρος και την υπομονή που έχουν ανάγκη. Κύριε, προσευχόμαστε ακόμη για τους υπεύθυνους των εκκλησιών που μπορεί να διώκονται για τη σθεναρή στάση τους στις αρχές του Ευαγγελίου. Δίνε τους σοφία, να καθοδηγούν το ποίμνιό τους πιο κοντά σ’ Εσένα, χωρίς συμβιβασμούς, κάτω από οποιεσδήποτε πιέσεις και καταστάσεις. Θέλουμε ακόμη να προσευχηθούμε και για τους διώκτες των χριστιανών. Εσύ να δείξεις έλεος, να τους ελέγξεις και να αγγίξεις την καρδιά και τον νου τους. Αποκάλυψέ τους ότι Εσύ είσαι ο μόνος Αληθινός και Ύψιστος Θεός που μπορείς να τους σώσεις από τις αμαρτωλές τους πράξεις. Τέλος, Κύριέ μας, Εσύ να ευλογήσεις κάθε εκκλησία, ιεραποστολή, οργάνωση, αδελφότητα, καθώς και τους μεμονωμένους αδελφούς που βοηθούν τους διωκομένους με αγάπη Χριστού. Κύριέ μας, η καρδιά μας είναι γεμάτη ευγνωμοσύνη για όλα όσα κάνεις και θα κάνεις στη ζωή όλων μας. Στο όνομα του Λυτρωτή μας προσευχόμαστε. ΑΜΗΝ. n *Η πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου είναι αφιερωμένη από τις εκκλησίες για τη διωκόμενη Εκκλησία. Απόδοση: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 3

Πώς εργάζεται ο Θεός...

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ; Ρουθ - Μια ιστορία πίσω από την Ιστορία Η ιστορία της Ρουθ στο φερώνυμο Βιβλίο της Αγίας Γραφής – ιστορία μιας ευσεβούς Μωαβίτισας που αποφάσισε στη ζωή της ν’ ακολουθήσει τον αληθινό Θεό– θέτει μπροστά μας ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιος κυβερνάει τη ζωή μας; Παράλληλα είναι μια ιστορία πίσω από την Ιστορία. Η Ρουθ έγινε η προμάμμη του βασιλιά Δαβίδ, από τη γενιά του οποίου προήλθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος στον κόσμο μας. Πολλοί προσφέρονται να κυβερνήσουν τη ζωή μας. Ευχή του Περιοδικού είναι να παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας στον Χριστό.

ια πολύ χαριτωμένη διαφήμιση έδειΤο βιβλίο της Ρουθ ξεκίνησε μελαγχολικά χνε, παλιότερα, κάτι πιτσιρίκια που τις σελίδες του: με τρεις κηδείες (ο άντρας τής είχαν ξυπνήσει αξημέρωτα και κατέ- Νωεμίν και οι δύο γιοι της στην ξενιτειά) και τη βαιναν με χίλιες προφυλάξεις τη σκάλα ενός χήρα-μάνα και πεθερά να γυρίζει πίσω στην σπιτιού του παλιού καιρού προς την κουζίνα. πατρίδα της, τη Βηθλεέμ, απογοητευμένη και Εκεί, μέσα από το φωτισμένο παράθυρο, είδαν χρεωκοπημένη (δύο βαρυπενθούσες χήρες με γουρλωμένα από έκπληξη μάτια, μεγάλη και μία που έμεινε πίσω στη Μωάβ). Σκέτη κινητικότητα στην κουζίνα. Είχε μετατραπεί σε θλίψη. Και τώρα, στο τελευταίο κεφάλαιο του ένα τεράστιο εργαστήριο, όπου άνθρωποι με βιβλίου, το 4ο, βλέπουμε έναν γάμο και μια άσπρες στολές του φούρναρη αλεύρωναν, γέννηση. Πάντα μας αρέσει το happy end... έφτιαχναν ζυμάρι, έπλαθαν όμορφα λαχταριστά Αυτό το τελευταίο κεφάλαιο, ωστόσο, έχει τσουρέκια ή κρουασανάκια, και όλο το σπίτι κανείς την αίσθηση ότι στοχεύει και σε κάτι μοσχομύριζε σκανδαλιστικά. Η παιδική περιέρ- άλλο: να μας δείξει –όχι να μας εξηγήσει– πώς γεια είχε φτάσει στο κορύφωμά της και όλα τα εργάζεται ο Θεός. Πώς εργάζεται στην ανθρώπινη παιδιά παραμέριζαν το ένα το άλλο κι έχωναν ιστορία, πώς εργάζεται στη ζωή μας. τα κεφαλάκια τους μπροστά στο τζάμι, για να Τρεις θαυμαστές αλήθειες προβάλλουν δουν πώς δούλευαν εκείνοι οι χαμογελαστοί μπροστά μας καθώς κοντεύουμε να κλείσουμε άνθρωποι και έφτιαχναν τα λαχταριστά τσουρέκια το βιβλίο της Ρουθ: και τα κουλουράκια. Στην αναζήτηση του υπερβατικού ο άν1. Η Αποκατάσταση θρωπος πάντοτε ήθελε να μάθει πώς εργάζεται ο Θεός: γιατί δεν τιμωρεί αμέσως τους κακούς; Το έχουμε ξαναπεί πως ο Βοόζ, ο πλούσιος γιατί αγαπάει τον αμαρτωλό; γιατί δυσκολεύει γαιοκτήμονας που υποστήριξε τη Νωεμίν και τη ζωή των πιστών του; γιατί φέρνει πολέμους τη Ρουθ από την πρώτη στιγμή, είναι από τις και δεινά στον πλανήτη; Κι ο Θεός απαντάει με πολλές προτυπώσεις του Χριστού στην Παλαιά Διαθήκη. Μετά από την έμπρατα λόγια του προφήτη του, ότι κτη αγάπη και καλοσύνη του, ούτε τα έργα ούτε οι σκέψεις Του ΧΑΡΗ που έχουμε δει ώς τώρα, τώρα μας είναι ίδια με τα έργα και τις ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com ο άνθρωπος αυτός κάνει κάτι σκέψεις του Θεού (Ησ 55:8-9).

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 5

καταπληκτικό: αποφασίζει να πάει στην πύλη της πόλης, τον τόπο των νομικών διευθετήσεων –ανάμεσα στα άλλα– και να συνεννοηθεί με έναν άλλο, πλησιέστερο συγγενή της νεαρής Ρουθ, αν ήθελε να αγοράσει τα χωράφια τού νεκρού άντρα της, που ανήκαν στην πεθερά της, και παράλληλα να παντρευτεί τη Ρουθ. (Δες τον «ανδραδελφικό γάμο» στο Δτ 25:5-10 και Μτ 22:24). Ο πλησιέστερος συγγενής, ωστόσο, ήταν παντρεμένος και δεν ήθελε να χαλάσει όλα του τα λεφτά για να αγοράσει την περιουσία της Νωεμίν και συνάμα να παντρευτεί τη χήρα –μια Μωαβίτισσα– και να θρέφει μια δεύτερη οικογένεια! «Εγώ δεν μπορώ να εκπληρώσω το συγγενικό μου χρέος, γιατί έτσι καταστρέφω τη δική μου ιδιοκτησία· ανάλαβε εσύ το δικαίωμά μου της εξαγοράς. Εγώ δεν προτίθεμαι να αγοράσω το χωράφι». Καθώς η δήλωση αυτή ήταν επίσημη, μπροστά σε δέκα πρεσβυτέρους της πόλης, λύθηκαν αυτόματα τα χέρια του Βοόζ: αγόρασε όλα τα χωράφια της Νωεμίν και πήρε και γυναίκα του τη Ρουθ. Σαν μη πλησιέστερος συγγενής δεν είχε υποχρέωση να παντρευτεί τη Ρουθ. Το έκανε όμως επειδή την είχε αγαπήσει. Τι παραπάνω, όμως, έκανε ο Χριστός; Ένας ξένος για μας άρχοντας του ουρανού, ήρθε και έγινε «συγγενής μας» (Εβρ 2:14-15) και έκανε μαζί μας μια σχέση αγάπης, χωρίς να έχει καμιά υποχρέωση απέναντί μας. Μας αγάπησε με αιώνια αγάπη χωρίς να το αξίζουμε (Ρωμ 5:8), επειδή είχε και τη δύναμη να μας λυτρώσει και να μας «αποκαταστήσει» απέναντι στον Θεό (Κολ 1:22· Ρωμ 6:23), όπως ο Βοόζ αποκατάστησε τη Ρουθ και την πήρε γυναίκα του.

2. Η Αλλαγή Στα εδ. 11-13 διαβάζουμε μια όμορφη πανηγυρική εικόνα. Όλοι οι παριστάμενοι στην «πύλη» άρχισαν να επευφημούν τον Βοόζ για την απόφασή του, αλλά υπάρχει και μια αισιόδοξη λε6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

πτομέρεια: Όλοι εύχονταν στον Βοόζ «ο Κύριος να κάνει τη γυναίκα που μπαίνει στο σπίτι του σαν τη Ραχήλ και σαν τη Λεία...» Η Ρουθ δεν είναι πια η ξένη, η ειδωλολάτρισσα, η χήρα αλλά μπαίνει στον λαό του Θεού και γίνεται σαν τη Ραχήλ και τη Λεία. Όταν ο Θεός λυτρώνει τον άνθρωπο, τον εντάσσει στην οικογένεια των πιστών του, την Εκκλησία του, και η ζωή του αλλάζει. Αυτοί που ώς τώρα ήταν εχθροί του Θεού και ξένοι, τώρα γίνονται παιδιά του. Από αμαρτωλοί γίνονται άγιοι εν Χριστώ. Ο Θεός, δηλαδή, μας βλέπει άγιους, επειδή έχουμε καλυφθεί κάτω από το αίμα του Χριστού (Α΄ Ιω 3:1-2 κ.αλλ.) Από κει που ζούσαμε αποξενωμένοι από τον Θεό, τώρα ερχόμαστε σε μια ζωή κοινωνίας με τον Θεό.

3. Το Σχέδιο του Θεού Το τρίτο που βλέπουμε στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου της Ρουθ είναι η θαυμαστή του κατάληξη και η ιστορική προοπτική του για το μέλλον (εδ. 13-22). Από τον γάμο της Ρουθ με τον Βοόζ γεννιέται ο Ωβήδ, πατέρας του Ιεσσαί και παππούς του βασιλιά Δαβίδ, η απογονική γραμμή του οποίου οδήγησε στον Χριστό. Η Ρουθ έγινε προγιαγιά του Χριστού (πρβλ. Μτ 1:5). Έτσι, το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για τη λύτρωση του ανθρώπου μπαίνει στην τελική του ευθεία. Αρχίζει και αχνοφαίνεται ένα φως στο τούνελ για μας. Πώς εργάζεται ο Θεός; Εργάζεται και μέσα από την Ιστορία. Είναι ο Κυρίαρχος Θεός της Ιστορίας. Χρησιμοποιεί τις περιστάσεις, ακόμα και τις πιο δύσκολες και τις πιο θλιβερές, όπως είναι μια πανδημία, ένας λιμός, ένας θάνατος, μια οικονομική κρίση, για να μας φέρει εκεί που εκείνος θέλει: στη χάρη του και στη σωτηρία του. Να κοιτάξουμε ψηλά και να τον επικαλεστούμε Λυτρωτή μας και Κύριο. Μπορούμε να εμπιστευτούμε έναν τέτοιο Θεό. n

Καταθέτοντας τα χρήματα στους λογαριασμούς που βρίσκονται στο κάτω μέρος της σελίδας 33.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ «Η αιτία όλων των κακών: η άγνοια της Αγίας Γραφής!» (Ιωάννης Χρυσόστομος)

Η κ. Αθηνά Λινού, καθηγήτρια Επιδημιολογίας, σε άρθρο της στην «Καθημερινή» 9/10/20, κάνει εκτενή αναφορά στην προσωπικότητα του καθηγητή Francis Collins, που είναι ο διευθυντής του N.I.H. και ο επικεφαλής της προσπάθειας αντιμετώπισης του κορωνοϊού στις ΗΠΑ. Μας εντυπωσίασε η βαθιά πίστη του στον Θεό. Έγραψε το βιβλίο «Η γλώσσα του Θεού», που μεταφράστηκε και στα ελληνικά. Στο βιβλίο του εξηγεί πώς έγινε ένθερμος χριστιανός, όταν ως νέος ήταν αγνωστικιστής και άθεος. O Dr Collins βλέπει την πίστη και την επιστήμη να συνυπάρχουν συμπληρωματικά κι όχι ανταγωνιστικά. Η κυρία Λινού γράφει: «...Την περίοδο αυτή πηγαίνει καθημερινά στις 5 το πρωί στο γραφείο του και 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ξεκινάει τη μέρα του διαβάζοντας την Αγία Γραφή... “Το εδάφιο 12:9, από την Β΄ προς Κορινθίους επιστολή, που ο Θεός λέει στον Παύλο ‘αρκεί σοι η χάρις μου, η γαρ δύναμίς μου εν ασθένεια τελειούται’, δεν μπορώ να σας εξηγήσω πόσο με βοηθάει, όταν δεν μου είναι ξεκάθαρο τι δρόμο να ακολουθήσω”, αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξή του...». Κι ενώ ο πολυάσχολος καθηγητής ξεχωρίζει χρόνο για τη μελέτη της Βίβλου, οι περισσότεροι χριστιανοί, ακόμη και ηγέτες, σπάνια μελετούν τη Βίβλο. Αρκετοί μάλιστα τη χρησιμοποιούν μόνο σαν βιβλίο αναφοράς! Βέβαια, για την επίδραση της Βίβλου έχουν γρά-

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

ψει πολλοί διάσημοι στο πέρασμα των χρόνων. Π.χ., ο Ουάσιγκτον, πρώτος πρόεδρος της Αμερικής: «Είναι αδύνατο να κυβερνήσουμε σωστά τον κόσμο χωρίς τη Βίβλο». Ο Τσόρτσιλ: «Επαναπαυόμαστε με βεβαιότητα πάνω στον απόρθητο βράχο της Αγίας Γραφής». Ο Χαϊλέ Σελασιέ, αυτοκράτορας της Αιθιοπίας: «Η Αγία Γραφή δεν είναι μόνο ένα μεγάλο βιβλίο ιστορικής αναφοράς, αλλά είναι κι ένας οδηγός για την καθημερινή ζωή, και για τον λόγο αυτό την σέβομαι και μου αρέσει». Ο Αδαμάντιος Κοραής δήλωσε: «Μονάχα το Ευαγγέλιο έχει τη δύναμη να σώσει την Ελλάδα». Ωστόσο, το παράδοξο είναι ότι, αν και η Βίβλος είναι το πιο διαδεδομένο βιβλίο σύμφωνα με τις στατιστικές, ίσως και το πιο πολυδιαβασμένο, όμως, ο αριθμός εκείνων που

τη μελετούν συστηματικά και την κάνουν πράξη στη ζωή τους είναι ίσως απελπιστικά περιορισμένος. Βέβαια, ως χριστιανοί δεν είναι αρκετό να μελετούμε απλώς τη Βίβλο, αλλά πρέπει να ζούμε σύμφωνα με τη διδασκαλία της. Οι οικογένειές μας, οι συνάδελφοί μας κ.ά. το βλέπουν αυτό στη ζωή μας; Το ερώτημα είναι: αντανακλούμε τον Ιησού Χριστό στη ζωή και στις δρα στη -

χωρίς αγιότητα είναι καταστροφική και η αγιότητα χωρίς δύναμη είναι νεκρή». Πρέπει να έχουμε και τα δύο για να μπορέσουμε να έχουμε επίδραση στο περιβάλλον μας. Ως παιδιά του Θεού χρειαζόμαστε δύναμη για να ζήσουμε άγια ζωή ενώπιον του Θεού και των συνανθρώπων μας. Και η πηγή αυτής της δύναμης είναι ο Λόγος του Θεού, που «είναι ζωντανός και αποτελεσματικός...» (Εβρ. 4:12).

Η Βίβλος είναι απαραίτητη για την κατανόηση της σωτηρίας. Είναι το μόνο βιβλίο που μιλά για τη σωτηρία. Ο απόστολος Παύλος γράφει: «ο Χριστός πέθανε... ενταφιάστηκε... και έχει αναστηθεί σύμφωνα με τις Γραφές» (Α΄ Κορ. 15:1-2). Η Βίβλος μάς δείχνει το ΠΡΟΒΛΗΜΑ του ανθρώπου, που είναι η αμαρτία που τον χώρισε από τον Θεό: «οι ανομίες σας έβαλαν χωρίσματα

ριότητές μας; Ζούμε για τη δόξα του Θεού; Αυτό που ζητά ο Θεός από εμάς είναι η αγιότητα σε κάθε τομέα της ζωής μας. Η μεγαλύτερη ανάγκη της Εκκλησίας σήμερα είναι η πνευματική δύναμη και η αγιότητα. Κάποιος είπε: «Η δύναμη

Γιατί είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τον Λόγο του Θεού; Το ανθρώπινο σώμα για να αναπτυχθεί χρειάζεται καλή διατροφή, νερό και αέρα. Και για το ανθρώπινο πνεύμα ο Λόγος του Θεού είναι τροφή.

ανάμεσα σε σας και στον Θεό σας...» (Ησαΐας 59:2). Δίνει όμως και τη ΛΥΣΗ: Είναι η αγάπη του Θεού για τον αμαρτωλό άνθρωπο, γι’ αυτό έστειλε τον Χριστό να πεθάνει για τις αμαρτίες μας (Ρωμαίους 5:8). Οι θρησκευτικές πράξεις, η ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 9

ηθική, τα καλά έργα δεν μπορούν να μας σώσουν. Η σωτηρία μας είναι διά της πίστεως, κατά χάριν (Εφεσ. 2:8-9). Τα καλά έργα είναι ο καρπός και όχι η αιτία της σωτηρίας μας. Είναι αυτά που δείχνουν τη γνησιότητα της κατά χάριν σωτηρίας μας. Η Βίβλος καθορίζει το πιστεύω, τις πεποιθήσεις, τις αξίες μας. Επειδή στις ημέρες μας βλέπουμε παντού ψευδοδιδασκαλίες, αιρέσεις, αποστασία σε δόγματα και ανήθικη συμπεριφορά (Β΄ Πέτρου 2:1-2), είναι ανάγκη οι πιστοί να οπλιστούν με στέρεες δογματικές θέσεις, υγιείς πεποιθήσεις και ακλόνητες αρχές, για να μην πέσουν θύματα αιρέσεων. Κι αυτό επιτυγχάνεται με τη μελέτη της Βίβλου. Η Βίβλος αλλάζει και διαμορφώνει τον χαρακτήρα μας. Η διαμόρφωση του καλού χαρακτήρα δεν γίνεται αυτόματα. Όταν αναγεννηθούμε με το Άγιο Πνεύμα, τότε αρχίζει ο Θεός να εργάζεται στη ζωή μας. Προοδευτικά αυξανόμαστε υπό τη συνεχή επιρροή του Λόγου του Θεού και το έργο του Αγίου Πνεύματος (Φιλιπ. 1:6). Η Βίβλος είναι απαραίτητη για να γνωρίσουμε το θέλημα του Θεού. Για να γνωρίσουμε το θέλημα του Θεού, πρέπει:

1) Να αναπτύσσουμε στενή σχέση με τον Θεό. Κι αυτό γίνεται, όταν ξοδεύουμε χρόνο στη μελέτη του Λόγου Του και στην προσευχή και όταν συμμετέχουμε σε διακονίες της εκκλησίας. 2) Να παραχωρούμε το θέλημά μας, στο θέλημα του Θεού κι όχι να φέρνουμε στον Θεό τα δικά μας σχέδια για να τα επισφραγίσει. 3) Να υπακούμε σ’ αυτά που ήδη γνωρίζουμε ότι είναι το θέλημα του Θεού. Πολλές πλευρές του θελήματος του Θεού έχουν ήδη διατυπωθεί με σαφήνεια στη Βίβλο. Αν δεν υπακούμε σ’ αυτά που ο Θεός μάς έχει φανερώσει ότι είναι το θέλημά Του, γιατί να αποκαλύψει το θέλημά Του για άλλα θέματα; Να ζητούμε τη συμβουλή πιστών σοφών συμβούλων. Να επιλέξουμε ευσεβείς μέντορες. Να ακούμε κυρίως τη φωνή του Πνεύματος και της καρδιάς μας. Και τέλος, να παρατηρούμε τις περιστάσεις. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «...από τον ουρανό κατέβηκα όχι για να κάνω το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα εκείνου που με απέστειλε» (Ιωάν. 6:38). Ως σοφοί ακόλουθοι του Χριστού, αν επιθυμούμε να έχου με πνευματική αύξηση, πλούσια καρποφορία και νίκες στη ζωή μας, έτσι που η ζωή μας να τιμά και να δοξάζει τον Θεό, τότε ας εμβαθύνουμε στον Λόγο του Θεού, γιατί εκεί θα

ανακαλύψουμε ποιο είναι ο θέλημα του Θεού: «Προσέχετε, λοιπόν, πώς ακριβώς βαδίζετε στη χριστιανική ζωή σας... για να αντιλαμβάνεστε ποιο είναι το θέλημα του Κυρίου» (Εφεσίους 5:15-17). Κλείνουμε με ένα απόσπασμα από τη μακροσκελή ομιλία του λεξικογράφου Γ. Μπαμπινιώτη: «Είμαι, μανιώδης αναγνώστης των κειμένων του Αποστόλου Παύλου... Θεωρώ και το λέω στους φοιτητές μου, γιατί ίσως εκεί είναι ο χώρος που πρέπει κανείς να αρθρώσει αυτόν τον λόγο, ότι ντρεπόμαστε οι μορφωμένοι, οι Πανεπιστημιακοί..., να ομολογήσουμε την Πίστη μας, ενώ ομολογούμε τις ποδοσφαιρικές ομάδες, τα πολιτικά κόμματα στα οποία ανήκουμε... Ομολογούμε τα πάντα εκτός από τη μία και κύρια ομολογία, που είναι Ομολογία Πίστεως. Και θέλησα όχι απλώς να λέω λόγια, αλλά με το παράδειγμά μου σε βήματα δημόσια, από την τηλεόραση μέχρι το επίσημο βήμα της Πρυτανείας, να διακηρύξω αυτό που προσωπικά αισθάνομαι. Την Πίστη μου στο Θεό...»* ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ!

* https://www.faneromenihol.gr/ index.php/e-vivliothiki/proso pografies/3388-2010-07-13-0841-53

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων. 10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα... Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή 11 |

Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214 Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του | 11 ΜΑΪΟΣ 2020 10-12/2020 Επιουσίου Άρτου

Χριστιανική Απολογητική Γωνιά Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά– να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης...

Υπάρχει Θεός; Ναι, το σύμπαν Τον μαρτυρεί! Πολλοί σήμερα ρωτούν: «Μπορεί να τότε πρέπει να υπήρχε μια άπειρη σειρά γεγοαποδειχτεί αν ο Θεός υπάρχει;». Αν ζητάει κανείς νότων που προϋπήρχαν του σήμερα. Ωστόσο, μια απόδειξη έτσι όπως την ξέρουμε από τα μια τέτοια άπειρη σειρά δεν υπάρχει, επειδή μαθηματικά, μάλλον θα απογοητευτεί. Ούτε μπο- στον κόσμο του χρόνου και της ύλης είναι αδύρεί ο Θεός να αποδειχτεί επιστημονικά, επειδή νατον να υπάρχει άπειρος αριθμός ιστορικών από τη φύση Του Εκείνος δεν υπόκειται στις γεγονότων που συνέβησαν πριν από μια συγσυνθήκες ενός εργαστηρίου ούτε μπορεί να κεκριμένη στιγμή. Επιστημονικά η θεωρία της είναι αντικείμενο Μεγάλης Έκρηξης πειράματος. Όπως περιγράφει πως το θα δούμε στη συσύμπαν ξεκίνησε ζήτηση του διπλααπό μια υπερβολινού σχήματος, αποκά πυκνή και θερκλείοντας διαδοχικά μή κατάσταση και εναλλακτικές απανξετυλίχτηκε σε αυτό τήσεις ως ανυπόπου σήμερα γνωστατες, οδηγούμαρίζουμε. Επιστημοστε στο συμπέρανικά δεδομένα, σμα ότι ο Θεός όπως η ύπαρξη του υπάρχει. φόντου μικροκυμάΟι σημερινοί των που θεωρείται κοσμολόγοι διακηως η «μεταλαμπή» ρύττουν: Το σύμπαν είχε αρχή, ξεκίνησε πριν της Μεγάλης Έκρηξης, η ερυθρά μετατόπιση από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια με μια Μεγάλη στην ακτινοβολία που εκπέμπεται από αστροΈκρηξη (big bang). Φιλοσοφικά επιχειρήματα νομικά αντικείμενα –ένδειξη ότι οι γαλαξίες και επιστημονικά στοιχεία το υποαπομακρύνονται αδιάκοπα ο ένας στηρίζουν. Από φιλοσοφικής σκοαπό τον άλλο– όπως και ο δεύτεπιάς, αν το σύμπαν ήταν αιώνιο, ρος νόμος της Θερμοδυναμικής Απο τον ΔΡΑ ΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ δηλαδή χωρίς αρχή και τέλος, που διδάσκει ότι ένα διαστελλό12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μενο σύμπαν εξαντλεί σταθερά την χρησιμοποιήσιμη ενέργειά του, είναι σοβαρές ενδείξεις περί αυτού. Ήταν αυτά που έκαναν τον Αϊνστάιν να πάψει να υποστηρίζει την θεωρία Σταθερής Κατάστασης, θεωρία περί αιώνιου σύμπαντος που επικρατούσε στην επιστημονική σκέψη μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα. Θεωρούμε δεδομένο λοιπόν ότι το σύμπαν είχε αρχή! Το κοσμολογικό επιχείρημα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν, επειδή είχε αρχή, είχε και αιτία. Η αιτία για την αρχή του σύμπαντος πρέπει να είναι οριστική, επειδή –όπως είδαμε– είναι αδύνατο να υπάρχει μια ατέλειωτη σειρά γεγονότων στον φυσικό κόσμο. Πρόκειται λοιπόν για «αναίτια Πρώτη Αιτία που ξεπερνά χώρο και χρόνο, καθώς πρέπει να δημιούργησε τον χώρο και τον χρόνο, άυλη, μη φυσική, αδιανόητα ισχυρή, εφ’ ότου δημιούργησε την ύλη και κάθε ενέργεια»1. Υπάρχουν επιστήμονες, όπως ο αείμνηστος Στίβεν Χόκινγκ, που αμφιβάλλουν ότι το σύμπαν χρειάζεται αιτία για να υπάρχει. Στο τελευταίο του βιβλίο γράφει: «Επειδή υπάρχει ένας νόμος όπως η βαρύτητα, το σύμπαν μπορεί και δημιουργείται από το τίποτα... Η αυθόρμητη δημιουργία είναι ο λόγος που υπάρχει κάτι παρά το τίποτα, που υπάρχει το σύμπαν, που εμείς υπάρχουμε. Δεν είναι απαραίτητο να επικαλείται κανείς τον Θεό να ανάψει το σπίρτο εκκίνησης του σύμπαντος»2. Τη θέση του Χόκινγκ περί «αυτο-δημιουργίας» του σύμπαντος χωρίς αιτία ο μαθηματικός Τζον Λένοξ την θεωρεί αντιφατική: Πρώτον, επειδή μπερδεύει νόμο και δράση, και δεύτερον, επειδή ___________ 1

William Lane Craig, “The Kalam Cosmological Argument”, την ιστοσελίδα Reasonable Faith, https://www.reasonablefaith.org/writings/popular-writings/existence-nature-ofgod/the-kalam-cosmological-argument/. Stephen Hawking και Leonard Mlodinow, The Grand Design. New Answers to the Ultimate Questions of Life, Λονδίνο, 2010, σ. 180.

υποθέτει σιωπηρά την ύπαρξη φυσικών νόμων, όπως τη βαρύτητα, ακόμη και πριν από την ύπαρξή τους. Εξ’ άλλου, το να αποκτάμε «κάτι» από το «τίποτα» είναι εννοιολογική αντίφαση. Λέγοντας ότι αποκτάμε το Α από το Β σημαίνει ότι το Β ήδη υπάρχει. Το ότι –όπως λένε αθεϊστές σαν τον Χόκινγκ– το «σύμπαν» προέρχεται από το «τίποτα» σημαίνει ότι «αναδύεται χωρίς τίποτα να το προκαλεί». Πρόκειται για εννοιολογική αδυναμία. Βλέπουμε πως πράγματα δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς αιτία, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι αποκτάμε «ύπαρξη» από πλήρη και απόλυτη «μη-ύπαρξη». Το τελευταίο δίλημμα που προκύπτει από το κοσμολογικό επιχείρημα είναι το εξής: Ήταν η πρώτη αιτία ένα πρόσωπο; Η απάντηση: Δεν θα μπορούσε να είναι απρόσωπο ον επειδή απρόσωπες αιτίες προκαλούν απρόσωπα γεγονότα. Χρειάζεται η αιτία να είναι αυθόρμητη, δηλαδή ον με ελεύθερη βούληση. Επιστημονικά και φιλοσοφικά το κοσμολογικό επιχείρημα στηρίζει την υπόθεση ότι η αρχή του σύμπαντος είχε αιτία. Οι αθεϊστές ανταποκρίνονται είτε με πολεμικές είτε με αυτό-αναιρούμενα επιχειρήματα όταν έρχονται αντιμέτωποι με το ζήτημα του τι προκάλεσε την έναρξη του σύμπαντος. Ως χριστιανοί μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ούτε η επιστήμη ούτε η λογική αντιτίθενται στην πεποίθησή μας ότι ο Θεός είναι η τελική αιτία πίσω από την ύπαρξη του σύμπαντος. Είναι συνεπώς λογικό να πιστεύουμε ότι η αιτία για την αρχή του σύμπαντος είναι ο Δημιουργός του, ο Θεός της Βίβλου, Ον προσωπικό που επιδιώκει την επαφή με μας, τα πλάσματά Του. n * Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.wordpress.com/

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 13

Το μεγαλύτερο ξέπλυμα χρήματος στην ανθρώπινη ιστορία

στρονομικά ποσά βρώμικου χρήματος ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, μεταξύ 1999-2017, κυκλοφορούσαν και ξεπλένονταν, επί χρόνια, μέσω των μεγαλύτερων τραπεζικών ιδρυμάτων του κόσμου. Αυτό αποκαλύπτει διεθνής έρευνα της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητικών Δημοσιογράφων. Τα έγγραφα που διέρρευσαν, τα FinCEN Files, περιλαμβάνουν περισσότερες από 2.100 αναφορές ύποπτης δραστηριότητας που έχουν υποβληθεί από τράπεζες και άλλες χρηματοοικονομικές εταιρείες στο Δίκτυο Δίωξης Οικονομικών Εγκλημάτων. Τα δίκτυα, μέσω των οποίων το βρώμικο χρήμα διακινείται στον κόσμο, έχουν γίνει ζωτικές αρτηρίες της παγκόσμιας οικονομίας.

Η έρευνα φέρνει στο φως το βάραθρο των τραπεζικών εγγυήσεων, την ευκολία με την 14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

οποία τις έχουν εκμεταλλευθεί οι εγκληματίες και στιγματίζει πέντε μεγάλες τράπεζες, τις JPMorgan Chase, HSBC, Standard Chartered, Deutsche Bank και Bank of New York Mellon, που κατηγορούνται ότι συνέχισαν την διακίνηση κεφαλαίων υπόπτων ως εγκληματιών ακόμη και αφού κατηγορίες είχαν απαγγελθεί εναντίον τους ή είχαν καταδικασθεί για οικονομικά εγκλήματα.

Η HSBC επέτρεψε σε απατεώνες να διακινήσουν εκατομμύρια δολάρια που ήταν προϊόν κλοπής, ακόμα και αφότου πληροφορήθηκε από επιθεωρητές των ΗΠΑ ότι επρόκειτο για απάτη. Η JP Morgan επέτρεψε σε εταιρεία να μεταφέρει πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια ενός μαφιόζου που βρίσκεται στη λίστα του FBI. Η Deutsche Bank Από τον εμπλέκεται σε χρήμα που είχε ΤΑΣΟ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ «ξεπλυθεί» από το οργανωμένο

έγκλημα, τρομοκράτες και διακινητές ναρκωτικών. Η Standard Chartered είχε συναλλαγές με την Arab Bank, για πελάτες με λογαριασμούς που είχαν χρησιμοποιηθεί για την χρηματοδότηση της τρομοκρατίας Μετά τη δημοσιοποίηση των εγγράφων πολλοί αναφέρθηκαν στο τι πρέπει να αλλάξει. Κάποιοι μίλησαν για ένα μεγαλύτερο νομικό ραβδί το οποίο να χτυπά τους παραβατικούς τραπεζίτες, ενώ άλλοι εστίασαν στην αναθεώρηση του τρόπου αντιμετώπισης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες από πλευράς των αρμοδίων, στην καλύτερη διασυνοριακή συνεργασία και ευρύτερη ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ ρυθμιστικών και δικαστικών/αστυνομικών αρχών και στη δημιουργία ενιαίας εποπτικής αρχής που να εποπτεύει το κυνήγι νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Όποια μέτρα και αν ληφθούν, οι εγκληματίες θα βρίσκουν νέους τρόπους για να μεταφέρουν χρήματα, καθώς η ταχύτητα των πληρωμών επιταχύνεται και τα ψηφιακά νομίσματα πολλαπλασιάζονται. Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη βούλησης ή ρυθμιστικών κανόνων, αλλά η ανθρώπινη καρδιά που είναι «απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη» (Ιερεμίας 17:9) και οδηγεί στην απληστία και στην πλεονεξία. Οι άνθρωποι είναι άπληστοι όταν επιθυμούν περισσότερα και πλεονέκτες όταν επιθυμούν περισσότερα από τους άλλους. Ο Κλήμης Αλεξάνδρειας, έγραψε ότι όπου υπάρχει πλεονεξία, δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη (Παιδαγωγός, 2,1,14). Ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ανέφερε ότι η πλεονεξία κομματιάζει την ευγένεια της ανθρώπινης φύσης (Περί φιλοπτωχίας, 35,892) και ότι η απληστία είναι χαρακτηριστικό των κλεφτών (Περί φιλοπτωχίας, 35, 865).

Η Αγία Γραφή προειδοποιεί ότι «αυτός που είναι φιλοχρήματος δε χορταίνει με τα χρήματα, ούτε αυτός που αγαπάει τον πλούτο ξεδιψάει με τα πλούτη» (Εκκλησιαστής 5:10), ενώ οι «παράνομοι από την απληστία τους πιάνονται σε παγίδα» (Παροιμίες 11:6). «Η απληστία του ασεβή δεν έχει όρια, κι ωστόσο με τους θησαυρούς του δε νιώθει ασφαλής» (Ιώβ 20:20). Η πλεονεξία μπορεί να οδηγήσει σε αθέμιτους τρόπους εκπλήρωσης των σκοπών μας, αλλά και σε εκζήτηση καλών πραγμάτων στο λάθος χρόνο, για το λάθος λόγο, με το λάθος τρόπο (Ιάκωβος 4:1-3). Οι πλεονέκτες συγκατατάσσονται στις λίστες όσων δεν πρόκειται να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών, μαζί με τους πόρνους, ειδωλολάτρες, μοιχούς, κλέφτες, μέθυσους, υβριστές, κατάλαλους και άρπαγες. Η πλεονεξία μάλιστα αναφέρεται ως ειδωλολατρία (Εφεσίους 5:3-5, Κολοσσαείς 3:5). Η Χριστιανική απάντηση στην απληστία και πλεονεξία είναι η ευγνωμοσύνη στον Θεό για όσα μας χαρίζει (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:18), ενώ παράλληλα προσπαθούμε για ένα καλύτερο αύριο σε όλους τους τομείς. Η χριστιανική ευγνωμοσύνη δεν οδηγεί στην παθητική αποδοχή της τωρινής μας κατάστασης, αλλά στην πεποίθηση ότι ο Θεός θα συνεχίσει να μας απελευθερώνει από άσκοπες επιθυμίες και να καλύπτει τις βασικές μας ανάγκες (Εβραίους 13:5-6), από τη στιγμή που κάλυψε την σπουδαιότερη και δυσκολότερη μας ανάγκη, την συμφιλίωση με τον Ουράνιο Πατέρα, μέσω της σταυρικής θυσίας του Ιησού Χριστού. Ο Θεός Πατέρας «δεν λυπήθηκε ούτε το μονογενή του Υιό, αλλά τον παρέδωσε στο θάνατο για χάρη όλων μας. Δε θα μας δωρίσει, λοιπόν, μαζί μ’ αυτόν τα πάντα;» (Ρωμαίους 8:32). n ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 15

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ «Δύναμη και ευπρέπεια είναι ντυμένη και χαίρεται για το μέλλον» Παρ. 31:25 υνάντησα τη Λούτα στο τελευταίο μου ταξίδι στην Πιέλα, μια μικρή πόλη στα βόρειοανατολικά της Μπουρκίνα Φάσο. Πριν από πολλά χρόνια οι πρώτοι ιεραπόστολοι εγκατέστησαν εκεί ένα ιατρείο, γιατί η ελονοσία θέριζε μικρούς και μεγάλους. Οι Αφρικανοί είχαν τη συνήθεια να πηγαίνουν στον μάγο, όταν ήταν άρρωστοι, που τους ζητούσε να κάνουν θυσίες. Οι ιεραπόστολοι γιάτρευαν χωρίς χρήματα, χωρίς θυσίες, μιλούσαν μόνο για την αγάπη του Θεού, κάτι άγνωστο γι’ αυτούς. Σιγά σιγά το μήνυμα του Ευαγγελίου με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος έφερε μεγάλα αποτελέσματα. Ιδρύθηκε η πρώτη εκκλησία και η μικρή κλινική έγινε νοσοκομείο, που εξυπηρετεί μέχρι σήμερα όχι μόνο τον τοπικό πληθυσμό αλλά και πολλά χωριά της περιοχής, ιδρύθηκαν πολλές εκκλησίες, ένα Χριστιανικό Σχολείο, ένα για κωφάλαλα παιδιά και ένα οικοτροφείο για μαθήτριες Λυκείου. Στην Πιέλα άρχισα το πρώτο Πρόγραμμα Δορκάς το καλοκαίρι του 2006. Οι πρώτες χήρες κατασκεύαζαν πήλινα δοχεία με τα χέρια και τα πόδια τους, φέρνοντας πηλό από 25 χλμ μακριά. Με τα χρόνια πρόσθεσαν κι άλλες δουλειές σύμφωνα με τις ικανότητές τους. Από το 2006 το Πρόγραμμα Δορκάς βοήθησε πάνω από εξακόσιες χήρες στην Μπουρκίνα Φάσο. Χαίρομαι πολύ όταν πηγαίνω στην Πιέλα. Οι χήρες που γνώρισα πριν από χρόνια έχουν γίνει φίλες, αλλά συναντώ και τις νέες. Μελετούμε τον Λόγο του Θεού και προσευχόμαστε. Χαίρομαι να τις ακούω να μου λένε πως πέτυχαν στη δουλειά τους. Μερικές δεν πετυχαίνουν και χρειάζονται περισσότερη βοήθεια. Αυτές που τα καταφέρνουν με κάνουν να τις θαυμάζω. Μια από αυτές είναι η Λούτα, η ιστορία της με κάνει να χαίρομαι ... Η Λούτα είναι χρόνια χήρα και έχει πέντε παιδιά. Ο σύζυγός της, που ήταν ποιμένας, πέθανε πριν χρόνια και από τότε, όπως όλες οι χήρες στην Αφρική, προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα, κάνοντας διάφορες μικροδουλειές για να συντηρήσει τα παιδιά της. Πρόσφατα ο Πρόεδρος της χώρας άρχισε να φοράει τοπικές ενδυμασίες φτιαγμένες από ένα υφαντό ύφασμα, κι έτσι ξεκίνησε μια νέα μόδα. Όλοι, άνδρες και γυναίκες, θέλουν να φορούν ρούχα φτιαγμένα από το τοπικό ύφασμα. Η Λούτα ήξερε να υφαίνει, είχε έναν μικρό αργαλειό, αλλά χρειαζόταν κλωστές. Προσευχήθηκε και τόλμησε να ζητήσει ένα σημαντικό δάνειο από το Πρόγραμμα Δορκάς, για να μπορέσει να αγοράσει μια μεγάλη ποσότητα βαμβακερά νήματα. Τόλμησε να κάνει κάτι που σπανίζει στην Αφρική. Όταν άκουσε τα νέα για την καινούργια μόδα στη χώρα της, ξεπέρασε τους φόβους της και είχε εξαιρετικά αποτελέσματα. Η Λούτα κέρδισε 500% του δανείου της και μπόρεσε να το ξεπληρώσει γρήγορα. Έδωσε δουλειά σε άλλες δεκαοκτώ γυναίκες, ως επί το πλείστον χήρες, και βοήθησε δύο από τα παιδιά της να πάνε στο Πανεπιστήμιο. Αλλά αυτό κυρίως που με έκανε να χαίρομαι είναι ότι η Λούτα αποφάσισε να υποστηρίξει οικονομικά δύο εργάτες του Ευαγγελίου πέρυσι, και φέτος πρόσθεσε άλλους δύο. Οι χήρες στη χώρα της και γενικά στην Αφρική θεωρούνται ανάξιες και τιποτένιες! Η Λούτα τώρα χαίρεται σαν τη γυναίκα στις Παροιμίες, κεφ. 31. Και εγώ χαίρομαι και δοξάζω τον Κύριο για την πιστότητά Του στις χήρες! n

Από την ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH*

16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

*H Σούλα Μαξιμιάδου Isch έχει υπηρετήσει ως ιεραπόστολος για πολλά χρόνια στην γαλλόφωνη Αφρική με θαυμαστά αποτελέσματα για τη δόξα του Θεού και το άπλωμα της βασιλείας Του.

Το σπίτι με τη γλυσίνα ρέθηκα τις προάλλες να περπατάω στους παρακάλεσε να γυρίσω στο σπίτι αμέσως μετά όμορφους δρόμους ενός προαστίου της το μάθημα γιατί θα χρειαζόταν τη βοήθειά μου. Αθήνας. Δεν χρειάστηκε πολύ για να Το απόγευμα ήταν καλεσμένη «στη γιορτή της πείσω την παρέα μου να ανηφορίσουμε ως την γλυσίνας», όπως αποκαλούσε η Θάλεια Παπαοδό Καμπούρογλου, οι μεγαλύτεροι ίσως την κωνσταντίνου το ετήσιο κάλεσμα των γυναικών θυμούνται καθόσον για δεκαετίες ήταν γραμμένη της εκκλησίας στο σπίτι τους. Μόλις άρχιζαν τα στην καρτέλα του «Ημεροδείκτη του Χριστιανού», μπουμπούκια της γλυσίνας, (wisteria floribunda), που είχε πρώτος εμπνευστεί (από το 1947) και να ανοίγουν και οι καταρράκτες τα ανθισμένα αναλάβει την έκδοσή του κάθε χρόνο, ο Ζήσης μωβ τσαμπιά να κρέμονται στους τοίχους της Παπακωνσταντίνου, μαζί με τη σύζυγό του Θά- βεράντας ήταν καιρός να κληθούν να πάνε και λεια. Ήμουν περίεργη να δω, αν θα υπήρχε άλλοι και να χαρούν μαζί τους αυτή την ομορφιά. ακόμα το σπίτι τους εκεί, με την γλυσίνα στη Τραπεζάκια στρωνόντουσαν στη βεράντα, με μπροστινή βεράντα, όπως το είχα στη μνήμη όμορφα τραπεζομάντηλα και πορσελάνινα σερμου από παλιά. βίτσια τσαγιού και κολονάτα ποτήρια για τα αναΉταν η εποχή που πρωτοετής φοιτήτρια ψυκτικά. Σε ένα μεγαλύτερο τραπέζι στη γωνία στην Αθήνα έμενα στο φιλόξενο ήταν τα γλυκά και αρμυρά. Η θεία Από την ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥσπίτι της θείας Αργυρούλας. Ένα μου γνωστή για την πάστα-φλώρα ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ ανοιξιάτικο πρωινό λοιπόν με που έφτιαχνε, δεν αρκέστηκε Διδάκτορα Νομικής

18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

εκείνη τη μέρα στα γλυκά, αλλά για να ξεκουράσει την οικοδέσποινα πέρασε και στα αλμυρά. Οι πιατέλες, όμορφα διακοσμημένες, ήταν έτοιμες ήδη από το σπίτι μας, αλλά ήταν απαραίτητα τουλάχιστον δύο άτομα για την απρόσκοπτη μεταφορά τους με το ταξί. Έτσι βρέθηκα μαζί της, εκείνο το απόγευμα, στο σπίτι της οδού Καμπούρογλου, να σερβίρω, καθότι η νεώτερη, γλυκά και αναψυκτικά στην όμορφη συναναστροφή των γυναικών, απολαμβάνοντας το άρωμα της γλυσίνας από πάνω μας. Εκεί την πρωτογνώρισα αυτή την ομορφιά και έχει από τότε ιδιαίτερη θέση στη ζωή μου και έχω ήδη φυτέψει δύο στο σπίτι μας. Γνώριζα το ζεύγος Παπακωνσταντίνου από μικρό παιδί, όταν ο ξενιτεμένος «Παππούς» από την Αυστραλία, γυρίζοντας στη γενέτειρά του με ένα και μοναδικό σκοπό να φέρει το Ευαγγέλιο στους δικούς τους, έφερε από την Αθήνα μεταξύ άλλων και το ζεύγος Παπακωνσταντίνου στο σπίτι μας και μαζί τους ήλθε και ο «Ημεροδείκτης του Χριστιανού», που για όλα τα υπόλοιπα χρόνια θα ήταν κρεμασμένος δίπλα στο τζάκι και θα διαβαζόταν καθημερινώς από τους μεγάλους, αλλά και τις γειτόνισσες που θα τύχαιναν να είναι επίσκεψη εκείνη την ώρα. Ο Θεός γνωρίζει τους καρπούς της ευλογημένης αυτής διακονίας τού «Ημεροδείκτη»: «Λίγο μάννα κάθε μέρα από τον Λόγο του Πατέραλίγο Φως στο διαβάτη, στης ζωής το μονοπάτι», το σύνθημα στην πρώτη σελίδα. Από το 1981 ανέλαβε τη συνέχεια της έκδοσης «Ο Λόγος». Μετά, όταν πήγα στην Αθήνα για σπουδές, συναντούσα το ζεύγος Παπακωνσταντίνου κάθε Κυριακή πρωί στην εκκλησία. Έσπευδα να τους χαιρετήσω πρώτη γιατί εκτός των άλλων με τραβούσε και η ευγένεια που δεν την ένιωθα πάνω τους προσποιητή και «κοσμική». Πάντα θα με ρωτούσε ο Ζήσης Παπακωνσταντίνου

για τα μαθήματά μου και αυτό μου άρεσε ιδιαίτερα, γιατί με αντιμετώπιζε και ως... επιστήμονα πλέον. Τέλος πάντων, μια αυτό, μια η όμορφη ανάμνηση από το όμορφο ανοιξιάτικο απόγευμα στη βεράντα τους με τη ανθισμένη γλυσίνα, χαράχτηκαν μέσα μου, ως άξια μίμησης από μέρους μου και εν καιρώ. Όταν είναι κανείς νέος και... άπειρος στα κοινωνικά τερτίπια των μεγάλων, έχει εκείνες τις ιδιαίτερες κεραίες, που τον προειδοποιούν, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, για να ξεχωρίζει το φτιαχτό από το πηγαίο, το απλά «χριστιανικό» από το «εν Χριστώ». Και γενικά θεωρώ, ότι είναι μεγάλη υπόθεση να έχουν οι νέοι τα σωστά πρότυπα γύρω τους, στα μικρά και στα μεγάλα της ζωής και της πίστης, γιατί είναι σίγουρο ότι ζυγίζουν σε τελική ανάλυση περισσότερο από ώρες μαθημάτων και ανιαρής (κούφιας) διδασκαλίας. Κάπως έτσι συμβούλευε και ο απόστολος Παύλος τον Τιμόθεο να συμπεριφέρεται πρακτικά προς τους γύρω του πιστούς: «...γίνου τύπος των πιστών εις λόγον, εις συναναστροφή, εις αγάπην, εις πνεύμα, εις πίστιν, εις καθαρότητα» (Α΄ Τιμ. 4:12). Και ο περίπατος; Μας γέμισε, όλη την παρέα, με ευφροσύνη και με το παραπάνω. Μόνο που φτάνοντας στον προορισμό μας, στην οδό Καμπούρογλου, μάταια αναζητήσαμε το σπίτι με τη γλυσίνα. Στη θέση του αντικρύσαμε ένα άχαρο κτίσμα να μας περιμένει. Αναμενόμενο βέβαια μιας και οι παλιοί γνωστοί μας ένοικοι, από καιρό είχαν μετοικήσει για να είναι με τον Κύριό Τους, στην Ουράνια Πατρίδα τους, μαζί τους με τα χρόνια και η όμορφη εκείνη συντροφιά των γυναικών, που μόνο νοσταλγία και αγάπη ξυπνούν τα πρόσωπά τους μέσα μου, καθώς τις θυμάμαι μία-μία. Αλλά το ένα δάκρυ κύλησε, άθελά μου, στο μάγουλο, για τη χαμένη γλυσίνα... n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 19

Απαντώντας στις θεωρίες συνωμοσίας Ψαλμός 100 αποτελείται από πέντε

ροπλάνα που μας ψεκάζουν κάνουν καλά

εδάφια και είναι μάλλον άσημος.

τη δουλειά τους.

Είναι όμως ψαλμός που, στις μέρες

μας, είναι εξαιρετικά επίκαιρος.

Όλες, λοιπόν, αυτές οι θεωρίες υπήρχαν και οι εμπνευστές τους έβγαζαν

Ποτέ οι θεωρίες συνωμοσίας δεν

καλό μεροκάματο με τα βιβλία που που-

ήταν τόσο δημοφιλείς και τόσο της μό-

λούσαν. Στις μέρες μας το κακό παράγινε.

δας. Θυμάμαι, όταν ήμουν μαθητής, τον

Ίσως βοηθάει το ότι σήμερα καθένας

Erich von Daeniken και τις εξωφρενικές

μπορεί να έχει ελεύθερα και δωρεάν

θεωρίες του για τους εξωγήινους. Αρ-

βήμα και κοινό στα μέσα κοινωνικής δι-

γότερα, θυμάμαι, άρθρα και ολόκληρα

κτύωσης. Ίσως, ακόμη είναι το σχετικι-

βιβλία να εκδίδονται με σκοπό να απο-

στικό υπόβαθρο που κυριαρχεί στη με-

δείξουν ότι άνθρωποι που έχουν φύγει

ταμοντέρνα κοινωνία μας: καμία «αλή-

από τη ζωή, όπως ο Χίτλερ, είναι ακόμη

θεια» δεν απορρίπτεται, δεν έχει διαζευ-

ζωντανοί και κινούν, μαζί με κάποιες

κτικό χαρακτήρα, και δεν είναι απόλυτη.

σκοτεινές αόρατες παντοδύ-

Ίσως, νομίζω, το πιο σημαντι-

ναμες οργανώσεις, τα νήματα

κό είναι ότι στις μέρες μας

της ιστορίας. Αν δεν το πιστεύεις, είναι επειδή τα αε20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ*

έχουν χάσει την αξία τους η έννοια του επαΐοντος και της

προσωπικής μαρτυρίας. Δέστε τι γίνεται

Διαβάζουμε:

με την πανδημία του κορωνοϊού. «Ποιος γιατρός και ποιος ειδικός... εγώ σας δια-

«Ἀλαλάξατε εἰς τόν Κύριον, πᾶσα ἡ

βεβαιώνω ότι όλα είναι στημένα, όλα

γῆ.

είναι πλεκτάνη για να μας μάθουν να

υποτασσόμαστε, για να μας φυτέψουν

εὐφροσύνῃ· ἔλθετε ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν

το τσιπάκι τους...».

ἀγαλλιάσει.

Δουλεύσατε εἰς τόν Κύριον ἐν

Μια από τις παλιότερες κατηγορίες

Γνωρίσατε ὅτι ὁ Κύριος εἶναι ὁ

κατά των χριστιανών είναι ότι έχουν

Θεός· αὐτός ἔκαμεν ἡμᾶς, καί οὐχί

φτιάξει μια βολική θεωρία προκειμένου

ἡμεῖς· ἡμεῖς εἴμεθα λαός αὐτοῦ καί

να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα,

πρόβατα τῆς βοσκῆς αὐτοῦ. 4

βρίσκοντας ένα δεκανίκι στην πίστη τους.

Εἰσέλθετε εἰς τάς πύλας αὐτοῦ ἐν

Ο ψαλμωδός μάς λέει στον Ψαλμό αυτό

δοξολογίᾳ, εἰς τάς αὐλάς αὐτοῦ ἐν

ότι ο λαός του Θεού αγάλλεται δοξάζον-

ὕμνῳ· δοξολογεῖτε αὐτόν· εὐλογεῖτε

τας τον Θεό, όχι γιατί τού έχει δοθεί μια

τό ὄνομα αὐτοῦ.

κοσμοθεωρία και μια υπόσχεση για μετά

τον θάνατο, αλλά γι’ αυτό που είναι ο

αἰῶνα μένει τό ἔλεος αὐτοῦ, καί ἕως

Θεός και γι’ αυτό που έκανε στην ιστορία.

γενεᾶς καί γενεᾶς ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ»

Διότι ὁ Κύριος εἶναι ἀγαθός· εἰς τόν

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 21

Τα εδάφια 1 και 2 προτρέπουν την κτίση

φοντας την πίστη μας, λέει ποιο είναι το

να ζητωκραυγάσει στον Κύριο, τον λαό

Ευαγγέλιο, μιλάει για γεγονότα που συ-

Του να δουλέψει σ’ Αυτόν με ευφροσύνη,

νέβησαν ένα συγκεκριμένο σαββατοκύ-

να πάει μπροστά Του με αγαλλίαση. Στο

ριακο σε έναν συγκεκριμένο τόπο:

εδάφιο 3, μας λέει το γιατί: Αυτός που

«3Διότι παρέδωκα εἰς ἐσᾶς ἐν πρώτοις

κρατάει τα πάντα στα χέρια Του, είναι ο

ἐκεῖνο, τό ὁποῖον καί παρέλαβον, ὅτι ὁ

Θεός του σύμπαντος, είναι ο Γιαχβέ. Σ’

Χριστὸς ἀπέθανε διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν

εμάς ακούγεται σαν αυτονόητος πλεο-

κατά τάς γραφάς· 4καί ὅτι ἐτάφη, καί ὅτι

νασμός, ο Κύριος είναι ο Θεός. Η λέξη

ἀνέστη τήν τρίτην ἡμέραν, κατά τάς

όμως Κύριος (Γιαχβέ) παραπέμπει στο

γραφάς· 5καὶ ὅτι ἐφάνη εἰς τόν Κηφᾶν,

συγκεκριμένο πρόσωπο και στη συγκε-

ἔπειτα εἰς τούς δώδεκα· 6μετά ταῦτα

κριμένη επέμβαση που έκανε στην ιστο-

ἐφάνη εἰς πεντακοσίους καί ἐπέκεινα

ρία. Είναι Αυτός που έβγαλε τον εθνικό

ἀδελφούς διά μιᾶς, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ

Ισραήλ από την Αίγυπτο, γράφοντας το

πλειότεροι μένουσιν ἕως τώρα, τινές δέ

έπος της Εξόδου, είναι Αυτός που εξα-

καί ἐκοιμήθησαν».

γόρασε τον πνευματικό Ισραήλ από το

Αυτά τα γεγονότα είναι το Ευαγγέλιο.

θάνατο με τη σταυρική Tου θυσία. Και

Δεν είναι θεωρία, δεν είναι ιδέες, δεν

συνεχίζει λέγοντας δύο αλήθειες που

είναι θεολογία. Είναι ιστορικά γεγονότα.

θα έπρεπε να μας κάνουν να πηδάμε από

Κάποιοι τα είδαν, έγιναν μάρτυρές τους

χαρά. Πρώτα, ότι αντίθετα μ’ όλους τους

και πέθαναν γι’ αυτή τη μαρτυρία τους.

άλλους θεούς, με όλα τα είδωλα δια-

Κάποιοι, που πριν λίγο ήταν τρομοκρα-

χρονικά του ανθρώπου, Aυτός δεν είναι

τημένοι, απογοητευμένοι και κλεισμένοι

δημιούργημα δικό μας, αλλά εμείς είμα-

σε ανώγειο «δια τον φόβον των Ιουδαί-

στε πλάσματα δικά Του. Αυτό είναι που

ων», με τον αρχηγό τους να αρνείται

τον κάνει μοναδικό. Κι ότι Αυτός, ο μο-

τον Κύριό του τρεις φορές μπροστά σε

ναδικός παντοκράτωρ Θεός, μας έχει

μια παιδούλα, τώρα κήρυτταν ένα αλλό-

στο επίκεντρο της προσοχής Του, όπως

κοτο γεγονός, την ανάσταση ενός απο-

ο καλός ποιμένας έχει την ποίμνη Του.

δεδειγμένα νεκρού, χάνοντας τη ζωή

Στο εδάφιο 4 μας προτρέπει ξανά να Τον

τους, εξαιτίας της μαρτυρίας τους.

δοξολογήσουμε, να Τον λατρέψουμε.

Ούτε θεωρία λοιπόν και ούτε συνω-

Στο εδάφιο 5 λέει το γιατί. Όχι αυτή τη

μοσία... Ο Ψαλμός 100 απαντάει σ’ αυτούς

φορά γι’ αυτό το σπουδαίο που έκανε

που λένε ότι οι χριστιανοί επιχειρούν μια

στην ιστορία, αλλά γι’ αυτό το ανεπανά-

απόδραση από την πραγματικότητα. Και

ληπτο που είναι. Είναι αγάπη και είναι

υπογραμμίζει ότι η χριστιανική πίστη είναι

αναλλοίωτος στους αιώνες. Με λίγα λόγια

η πιο ρεαλιστική προσέγγιση στη ζωή,

ο ψαλμωδός μάς λέει ότι ο Θεός είναι

βασισμένη όχι σε αναπόδεικτες θεωρίες

αξιύμνητος όχι γιατί μας έδωσε μια πι-

συνομωσίας, αλλά σε αναμφισβήτητα

στευτή θεωρία αλλά γιατί υλοποίησε μια

ιστορικά γεγονότα. n

απίστευτη ιστορία. Όταν ο απόστολος Παύλος στο 15ο κεφάλαιο της Α΄ Κορινθίους, περιγρά22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

*Ο Γ.Π.Α. είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Alexandris Engineering Ltd & Ποιμένας της Ελεύθ.Ε.Ε. Γλυφάδας.

Η παροικία των κυκλάμινων Αδέλφια μου, γιατί να κάνουμε τις μέρες μας μελαγχολικές τις νύχτες μας δακρύβρεχτες; Ας γίνουμε μια όμορφη παροικία κυκλάμινων στην πλαγιά του λόφου. Να τραγουδήσουμε μαζί τα τραγούδια μας για ν’ αντηχήσουν μακριά. Ν’ απλώσουμε μαζί το άρωμά μας για να μοσχοβολήσει η λαγκαδιά Να σκορπίσουμε μαζί την ομορφιά μας για να γλυκάνουμε την καρδιά των στρατοκόπων. Όταν ξεσπάσουνε οι καταιγίδες θα χαμογελάσουμε μαζί, όταν μας σκεπάσουνε οι νύχτες θα αχτινοβολήσουμε μαζί. Αδέλφια μου, ας γίνουμε σήμερα μια όμορφη παροικία κυκλάμινων γιατί αύριο η ψυχή μας θα κάνει φτερά.

Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 23

Η πίστη, πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά από την πράξη! Η πίστη στο Θεό είναι μία ολόκληρη λει-

Χμ! Είναι εύκολο αυτό; Μάλλον όχι πάντα! Αλλά εδώ χρησιμοποιείς τα εδάφια που διάβασες, τα λόγια που άκουσες και τις εμπειρίες που έχεις! Ξεκινάς και έρχεται η απάντηση! Αν έρθει η απάντηση και ξεκινήσεις, είναι καλό αλλά δεν είναι αυτό για το οποίο μιλάμε! Εβραίους 11:36 Άλλοι δοκίμασαν εξευτελισμούς και μαστιγώσεις, ακόμη και δεσμά και φυλακίσεις. Κάνεις λοιπόν ένα βήμα στο άγνωστο, στο σκοτάδι, στο καινούργιο, με την πίστη οτι το φως θα ανάψει! Μπορεί να γίνει αυτό σε όλα τα θέματα της ζωής μου; Δέν ξέρω! Δεν είμαι σίγουρος! Αν όμως αρχίζεις να το δοκιμάζεις σιγάσιγά, θα αποκτήσεις εμπειρίες και γνώση για το πώς να πορευτείς! Γιατί δεν αρχίζεις σιγα-σιγά; Δεν είναι παιχνίδι, ούτε αστείο! Είναι κάτι που ο Θεός θέλει να το κάνουμε! Ματθαίος 7:7-11 «Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται. Μα και ποιος από σας, αν του ζητήσει το παιδί του ψωμί, θα του δώσει λιθάρι; Ή, αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι; Αφού, λοιπόν, εσείς, παρ’ όλο που είστε αμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε στα παιδιά σας καλά πράγματα, πολύ περισσότερο ο ουράνιος Πατέρας σας θα δώσει αγαθά σ’ όσους του τα ζητούν». Ας ξεκινήσουμε και αν δεν απαντηθούν όλα, θα έχουμε αρκετές απαντήσεις για γνώση και εμπειρία!

τουργία, μία διαφορετική αντιμετώπιση, ένας διαφορετικός συλλογισμός και ένας άλλος τρόπος ζωής! Περιλαμβάνει την πίστη στο πρόσωπό του, την εμπιστοσύνη στις ενέργειές του και την βεβαίωση για το μέλλον, όσον αφορά την ύπαρξη του Θεού! Επίσης περιλαμβάνει την ύπαρξη των ενεργειών του και την ύπαρξη του σχεδίου του για μετά τη ζωή μας! Εβραίους 11:1 Πίστη σημαίνει σιγουριά γι’ αυτά που ελπίζουμε και βεβαιότητα γι’ αυτά που δε βλέπουμε. Με την πίστη καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός με το λόγο του δημιούργησε το σύμπαν κι ότι, συνεπώς, καθετί που βλέπουμε δημιουργήθηκε από κάτι που δε φαίνεται. Επειδή όμως είναι και ένας τρόπος ζωής, συμπεριλαμβάνει και όλες αυτές τις ενέργειες από μέρους του ανθρώπου ως προς την πορεία της καθημερινής ζωής του, οι οποίες βασίζονται και οδηγούνται από τα λεγόμενα του Θεού στη Βίβλο! Δεν είναι μόνο πίστη στην ύπαρξή του, ούτε και πίστη στην δωρεάν προσφορά της αιώνιας ζωής, αλλά είναι και μία καθημερινή πορεία αποφάσεων και ενεργειών οι οποίες εμπνέονται, προέρχονται και καθοδηγούνται από την επιρροή του Θεού στη ζωή μας! Πίστη δεν είναι μόνο οτι ο Θεός θα μας βοηθήσει, αλλά και ότι θα μας βοηθήσει στο συγκεκριμένο θέμα που αντιμετωπίζουμε! Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να ξεκινήσεις να κάνεις αυτό Του που χρειάζεται πρίν ο Θεός ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ δράσει! 24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Θα ευχόμουν να βλέπατε τα πλατιά χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών στη διάρκεια της γιορτής διανομής των Δεμάτων Αγάπης, που οργανώνει κάθε χρόνο τις μέρες των Χριστουγέννων η Ιεραποστολή μας. Μιλώ για τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που φροντίζουμε στα κέντρα ανάπτυξης παιδιών και νέων σε πολλές χώρες του κόσμου. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα παιδιά προέρχονται από οικογένειες που ζουν μέσα σε ακραία φτώχεια. Πολλά απ’ αυτά είναι ορφανά ή προέρχονται από διαλυμένες οικογένειες. Άσχετα από την περίπτωσή τους, στα κέντρα της Ιεραποστολής μας γνωρίζουν την αγάπη και τη στοργική φροντίδα του προσωπικού μας, κάτι που τους έλειπε πριν έρθουν σ’ εμάς. Κάθε Χριστούγεννα, τα παιδιά νιώθουν μια ιδιαίτερη χαρά καθώς παίρνει το καθένα τους από ένα Δέμα Αγάπης. Το πολύτιμο αυτό δέμα, που κοστίζει μόλις 20€, περιέχει απαραίτητα είδη για το παιδιά, όπως παπούτσια, κάποιο παιχνίδι, ρούχα και ένα αντίτυπο της Αγίας Γραφής αν το παιδί 26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ δεν την έχει ήδη. Το κάθε δέμα είναι ειδικά προετοιμασμένο για το κάθε παιδί ανάλογα με τις ανάγκες του. Κάτι σημαντικό με τα δέματα αυτά είναι ότι θυμίζουν στα παιδιά ότι ο Θεός τα αγαπάει, όπως και οι χριστιανοί υποστηρικτές τους που τους τα στέλνουν. Η εορταστική αυτή εκδήλωση μας δίνει επίσης την ευκαιρία να μιλήσουμε στους κατοίκους των κοινοτήτων για το Ευαγγέλιο, για τον σκοπό της ενανθρώπισης του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και για τη σωτηρία που εξασφάλισε ο Χριστός και προσφέρει σε όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν. Σ’ αυτές τις εκδηλώσεις καλούμε, εκτός από τις οικογένειες των παιδιών, τις τοπικές αρχές και τους υπόλοιπους κατοίκους. Έτσι, έχουμε την ευκαιρία να τους μεταδώσουμε τα Καλά Νέα. Είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος να μοιραστούμε τη σημασία των Χριστουγέννων και να δείξουμε στους ανθρώπους τον Ιησού Χριστό, τον μόνο που μπορεί να κα λύψει τις βαθιές πνευματικές τους ανάγκες. Με την ευκαιρία αυτή, θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους τους φίλους της Ιεραποστολής μας, που με τις δωρεές τους μας δίνουν τη δυνατότητα να προσφέρουμε τα Δέματα Αγάπης στα παιδιά κάθε Χριστούγεννα εκδηλώνοντας έτσι την αγάπη του Χριστού σ’ αυτά και μιλώντας στους συνανθρώπους μας για την «ανεκδιήγητη δωρεά» του Θεού, τον Σωτήρα Ιησού Χριστό. Εύχομαι ο Κύριος να σας χαρίσει άφθονες τις ευλογίες Του και τούτα τα Χριστούγεννα και να γεμίζει τις καρδιές σας με τη δική Του ειρήνη και χαρά. Με την εν Χριστώ αγάπη μου, ο συνεργάτης σας στο έργο Του,

Τάσος Ιωαννίδης ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Γράμμα από ένα παιδί του προγράμματος «Δέματα Αγάπης» στον υποστηρικτή του Αγαπητέ μου υποστηρικτή, κάθε χρόνο, οι φίλοι μου κι εγώ, περιμένουμε με ανυπομονησία να έρθουν τα Χριστούγεννα για να γιορτάσουμε και να πάρει ο καθένας το «Δέμα της Αγάπης». Στον φετινό εορτασμό είχα την ευκαιρία να πάρω μέρος με τους φίλους μου σε ένα σκετς για τη γέννηση του Ιησού. Είχα το ρόλο του Ιωσήφ και μάλιστα είχα γενειάδα!!! Μετά το σκετς μας, ένας ποιμένας γειτονικής εκκλησίας ήρθε να μας μιλήσει για το μεγάλο Δώρο του Θεού, που είναι ο Ιησούς Χριστός, το μεγαλύτερο δώρο του Θεού για μας. Η οικογένειά μου κι εγώ απολαύσαμε το υπέροχο γεύμα, και όλοι χαρήκαμε. Παίξαμε και διάφορα παιχνίδια. Επίσης, ένιωσα μεγάλη χαρά παίρνοντας το «Δέμα της Αγάπης» που περιείχε αυτά ακριβώς που χρειαζόμουν! Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για τα καινούρια ρούχα, τα παπούτσια και τα άλλα πράγματα που έλαβα. Μου αρέσει να φορώ κάθε μέρα τα παπούτσια μου στο σχολείο και να τυλίγομαι με την κουβέρτα όταν κάνει κρύο. Χαίρομαι που έχω καινούρια όλα τα σχολικά είδη. Θέλω να αριστεύω στο σχολείο, γιατί ελπίζω να γίνω γιατρός όταν μεγαλώσω. Ευχαριστώ τον Θεό για την αγάπη και την υποστήριξή σας και για το «Δέμα Αγάπης» που μου στέλνετε κάθε χρόνο. Αυτά τα Χριστούγεννα ήταν τα καλύτερα της ζωής μου! Ο Θεός να ευλογεί εσάς και την οικογένειά σας... Με αγάπη, Το παιδί που βοηθάτε

28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Τι είναι τα Δέματα Αγάπης;

- Γράφει ο Ken Ivins

ίναι νωρίς το πρωί και μόλις ανακάλυψες ότι έχεις 20€ στην τσέπη σου, που τα είχες ξεχάσει. Τι κάνεις με αυτά; Σκόπευες να πας σ’ ένα σχολείο ενός πολύ φτωχού χωριού κι έτσι αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι ίσως μπορείς να δώσεις τα 20€ σ’ ένα παιδί που έχει μεγάλη ανάγκη. Όταν φτάσεις εκεί, βλέπεις έναν φτωχό μαθητή. Η σκέψη σου πηγαίνει αμέσως στα 20€ και σκέφτεσαι: «Ίσως μπορώ να αγοράσω γι’ αυτό το παιδί ένα ζευγάρι καινούρια παπούτσια ή Ποιο είναι το περιεχόμενο ίσως θα ήθελε ένα καινούριο ενός Δέματος Αγάπης; πουκάμισο ή παντελόνι. Αλλά, • Παπούτσια • Σαπούνι όχι. Θα ήθελα να του αγοράσω • Παιχνίδι ή • Σχολική στολή κάτι πιο διασκεδαστικό, ένα παικαραμέλες • Οδοντόβουρτσα / χνίδι ίσως ή μια ταινία». Και οι • Ρούχα οδοντόκρεμα σκέψεις σου διαδέχονται στο • Κουβέρτα ή • Μολύβια / στυλό μυαλό σου η μια την άλλη. κλινοσκεπάσματα • Βίβλο (αν δεν έχουν) Θέλεις να χρησιμοποιήσεις • Μαγειρικό λάδι • Σημειωματάρια για τα 20€ με τον καλύτερο δυνατό • Βιταμίνες το σχολείο τρόπο, αφού έτσι κι αλλιώς δε • Τρόφιμα • Σακίδιο θα χάσεις και πολλά. Και πράγματι δεν θα νιώσεις πως στερή-

θηκες και πολλά όταν θα τα δώσεις, αλλά θέλεις να είναι πράγματα χρήσιμα για το παιδί που θα τα πάρει. Αλλά μετά βλέπεις να έρχεται κι άλλος φτωχός μαθητής στην τάξη και μετά ένας άλλος κι ακολουθούν κι άλλοι μέχρι που να γεμίσει ολόκληρη η τάξη. Και σκέφτεσαι: «Αυτό είναι πραγματικά απογοητευτικό! Τώρα υπάρχουν 25 μαθητές σ’ αυτή την τάξη. Θα χρειαζόταν να φέρω ένα σακίδιο γεμάτο καραμέλες για να δώσω σ’ όλα αυτά τα παιδιά ή να γεμίσω το πορτοφόλι μου με αρκετά χρήματα για να καλύψω τις ανάγκες όλων».

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Το κουδούνι χτυπά. Εσύ και ολόκληρη η τάξη βρίσκεστε στο γήπεδο του σχολείου όπου συνειδητοποιείς ξαφνικά ότι υπάρχουν πολλοί μαθητές στο σχολείο. «Ήταν ανόητη η αρχική μου σκέψη» λες μέσα σου. «Τι να σου κάνουν 20€ για τόσα παιδιά; Υπάρχει άραγε τρόπος να χρησιμοποιήσω τα χρήματα αυτά έτσι που να ωφελήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές;» Θα έλεγα να ξεκινήσουμε από την αρχή. Τι προσπαθείς να πετύχεις με τα 20€; Μπορείς να τα ξοδέψεις μόνο μία φορά – οπότε το να ξέρεις για τι πράγματα τα ξοδεύεις είναι εξίσου σημαντικό με το πώς τα ξοδεύεις. «Θέλω να βοηθήσω ένα παιδί», μπορεί να είναι η απάντησή σου. «Θέλω να βοηθήσω μια τάξη παιδιών», θα μπορούσε να είναι επίσης η απάντηση. Ή, μπορεί επίσης να έλεγες: «Θέλω να βοηθήσω ολόκληρο το σχολείο». Ανεξάρτητα από την επιλογή που θα κάνεις, υπάρχουν μερικά βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν πριν να μπορέσεις να βοηθήσεις κάποιον. Για παράδειγμα, τι σημαίνει «να βοηθήσω»; Θέλω να δώσω κάτι που θέλει το παιδί ή θέλω να δώσω κάτι που το χρειάζεται; Πώς μπορώ να βοηθήσω καλύτερα εκείνους που έχουν ανάγκη; Επίσης, υπάρχουν άτομα που σχετίζονται με το παιδί και ξέρουν καλύτερα τις ανάγκες του και ποια είναι η πιο χρήσιμη βοήθεια γι’ αυτό. Μπορείς να μιλήσεις με τον δάσκαλό του ή τους γονείς του για να αξιολογήσεις καλύτερα αυτό που πραγματικά χρειάζεται. Μπορείς να μιλήσεις με τον δάσκαλο της τάξης για να μάθεις τι χρειάζεται η τάξη. Μπορείς να μιλήσεις με τον διευθυντή του σχολείου για να διαπιστώσεις τι θα ήταν πιο χρήσιμο για το σύνολο των μαθητών. Όπως και να είναι όμως, το να παρεμβληθούμε εμείς και να κάνουμε υποθέσεις για το τι είναι καλύτερο δεν είναι ίσως η καλύτερη προσέγγιση. 30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Το ίδιο ισχύει και όταν πρόκειται για προσφορά βοήθειας σε κάθε άλλον τομέα. Μπορεί να θέλεις να βοηθήσεις ένα παιδί, μια ομάδα παιδιών ή ακόμη και μια ολόκληρη κοινότητα. Οι οικονομικοί πόροι σας είναι περιορισμένοι, αλλά ακόμη και μια μικρή βοήθεια δεν παύει να είναι βοήθεια. Σωστά; Ναι, αλλά μόνο αν η βοήθεια αυτή καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των άλλων. Το να αγοράσεις παγωτό για μια τάξη παιδιών δεν θα ήταν ότι πιο χρήσιμο. Το ίδιο, δεν θα είχε νόημα αν στέλναμε πράγματα που δεν θα ωφελούσαν πραγματικά τους παραλήπτες. Για πάνω από 70 χρόνια, η AMG International βοηθάει παιδιά, οικογένειες και κοινότητες μέσω του προγράμματος «Δέματα Αγάπης». Κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, η Ιεραποστολή μας στέλνει τα χρήματα που συγκεντρώνει για «Δέματα Αγάπης» στις κατά τόπους διακονίες της. Εκεί, οι ντόπιοι υπεύθυνοι των διακονιών μας αγοράζουν τα αναγκαία είδη μέσα στις χώρες τους για να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες των παιδιών που φροντίζουμε και των οικογενειών τους. Τα είδη που αγοράζονται για τα «Δέματα Αγάπης» καλύπτουν βασικές ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους. Τα 20€ μπορεί να φαίνονται λίγα, αλλά όταν χρησιμοποιούνται σωστά, αλλάζουν πραγματικά τη ζωή πολλών ατόμων που έχουν ανάγκη! Αν θέλετε κι εσείς να αλλάξετε με τον τρόπο αυτό τη ζωή ενός ή περισσότερων παιδιών επικοινωνήστε μαζί μας.

Εκπαίδευση ποιμένων στον Περουβιανό Αμαζόνιο

Το Βιβλικό Ινστιτούτο Shipibo

Η εκκλησία της τοπικής φυλής

ι έρχεται στο μυαλό σας όταν διαβάζετε τις λέξεις «Eκκλησία της Tοπικής Φυλής»; Πρωτόγονη εκκλησία; Τύμπανα από δέρματα ζώων; Εκκλησιαστικές συνάξεις κάτω από τα δέντρα; Τι; Σκεφτείτε για λίγο τους θεολογικά ακατάρτιστους ποιμένες! Η Βιβλική κατάρτιση των μη προνομιούχων ποιμένων αγροτικών περιοχών είναι βασική ανάγκη σε πολλές διακονίες μας, σε διάφορες χώρες. Κι αυτή την ανάγκη προσπαθούμε να καλύψουμε. Η συνεχής κατάρτιση είναι απαραίτητη σε πολλούς επαγγελματικούς τομείς. Και οι ποιμένες των εκκλησιών χρειάζονται κατάλληλη εκπαίδευση. Πολλοί ποιμένες στον δυτικό κόσμο ξοδεύουν πολλά χρόνια εκπαίδευσης σε σεμινάρια. Ωστόσο, ένα μεγάλο ποσοστό ποιμένων στον υπόλοιπο κόσμο έχει ελάχιστη ή και καθόλου πρόσβαση σε τέτοια εκπαίδευση. Πολλοί από τους ντόπιους ποιμένες – συνεργάτες μας, που υπηρετούν σε διάφορες χώρες, δεν έχουν καν πρόσβαση σε μια πλήρη Βίβλο! Υπάρχουν γύρω στις 50 διαφορετικές φυλετικές ομάδες στον Περουβιανό Αμαζόνιο. Ο

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 31

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Ρίτσαρντ Χέτσελ είχε το προνόμιο να επισκεφθεί πολλές απ’ αυτές τις ομάδες για εκπαίδευση ποιμένων σε διάφορα Βιβλικά Συνέδρια. Για τον σκοπό αυτό ταξιδεύει και διδάσκει όσο πιο συχνά μπορεί, επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος για τους περισσότερους ποιμένες των φυλών εκείνων να καταρτιστούν θεολογικά. Γι’ αυτό ιδρύσαμε το Βιβλικό Ινστιτούτο Shipibo για να εκπαιδεύσουμε ποιμένες και άλλους εκκλησιαστικούς ηγέτες της φυλής Shipibo που ζει στην περιοχή Nuevo Paraiso (Νέος Παράδεισος). Η φυλή αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες της περιοχής εκείνης. Ο Ρίτσαρντς καλείται να διδάξει τακτικά εκεί με βάση ένα πρόγραμμα σπουδών, διάρκειας τεσσάρων ετών. Όσοι αποφοιτούν θα μπορούν με τη σειρά τους να διδάξουν τα μαθήματα σε άλλους ποιμένες και ηγέτες της φυλής τους. Η διδασκαλία στο ινστιτούτο γίνεται τους μήνες Απρίλιο, Ιούλιο και Νοέμβριο κάθε χρόνο. Ποιμένες και ηγέτες εκκλησιών από διάφορες κοινότητες παίρνοντας και τις οικογένειές

τους, ταξιδεύουν με καραβάκι για κάθε διδακτική περίοδο στο Nuevo Paraiso. Αυτή είναι μια ευκαιρία να συναντήσει κανείς τους ανθρώπους αυτούς μέσα στη δική τους κουλτούρα και να τους διδάξει τον Λόγο του Θεού, ώστε με τη σειρά τους κι αυτοί να επιστρέψουν στα χωριά τους και να διδάξουν τους συγχωριανούς τους. Εκεί υπάρχουν τάξεις όπου διδάσκονται διάφορα θεολογικά θέματα. Διδάσκονται ακόμη μαθήματα πρώτων βοηθειών, γεωργικών καλλιεργειών, εκτροφής πουλερικών κλπ. Σας παρακαλούμε να προσεύχεστε μαζί μας για το Βιβλικό Ίδρυμα Shipibo και για τον ιεραπόστολό μας Ρίτσαρντ, καθώς εργάζεται άοκνα ανάμεσα στις φυλές αυτές. n 32 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

ις ευχές μου προτιμούσα πάντοτε να τις δίνω μέσω του τηλεφώνου και όχι με κάρτες -όπως γινόταν συχνά παλιότερα- ή με μηνύματα -όπως συνηθίζεται να γίνεται τελευταία. Αυτό, όχι μόνο επειδή θεωρώ ότι αυτός είναι ένας πιο ζωντανός τρόπος επικοινωνίας, αλλά επειδή μου δίνεται η ευκαιρία να μάθω περισσότερα για την υγεία και για την κατάσταση γενικά των γνωστών μου.

χρόνια. Όταν τον ρώτησα πώς τα περνάει, μου είπε το εξής: «Δύσκολα, επειδή οι μέρες είναι μεγάλες, δεν περνούν εύκολα». Οι ημέρες τον Δεκέμβριο είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι πιο μικρές σε διάρκεια ημέρες του χρόνου για όλους εμάς που κατοικούμε στο βόρειο ημισφαίριο της γης. Γιατί για τον γνωστό μου αυτόν οι ημέρες αυτές ήταν μεγάλες;

Καθώς, μετά από τη συνομιλία μας αυτήν, Σε μια από αυτές τις επικοινωνίες μου η περίπτωσή του περιτριγύριζε στο μυαλό πέρσι το Δεκέμβριο, λίγο πριν από τα Χρι- μου, σκέφτηκα ότι είχε απόλυτο δίκιο. Έχει στούγεννα, μου έκανε εντύπωση το εξής: πάθει μεγάλη βαρηκοΐα και για αυτό αναγΜιλούσα με έναν γνωστό μου από παλιά, ο καζόμουν να μιλάω πολύ δυνατά για να οποίος έχει περάσει ήδη τα μπορεί να ακούει αυτά που ενενήντα του χρόνια και ζει του έλεγα. Η όρασή του έχει Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ μόνος του, επειδή έχει χάσει μειωθεί πολύ. «Βλέπω τους ΚΑΒΑΚΑ Νευρολόγου-Ψυχίατρου τη γυναίκα του εδώ και μερικά ανθρώπους θαμπά», μου είπε 34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Είναι μεγάλες οι ημέρες σου ή είναι μικρές; και γι’ αυτό δεν μπορούσε να παρακολουθεί προγράμματα ή γενικά εκπομπές στην τηλεόραση. Επιπλέον βάδιζε πολύ δύσκολα και με τη βοήθεια πάντοτε μιας υποστηρικτικής συσκευής, κοινώς «Πι», επειδή έχει πάθει ένα κάταγμα το οποίο του έχει προκαλέσει σοβαρή δυσλειτουργία στα κάτω άκρα του. Με όλα αυτά λοιπόν τα δεδομένα, οι δυνατότητες γι’ αυτόν να ασχοληθεί με κάτι κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι πάρα πολύ περιορισμένες. Και είναι γνωστό ότι αν κάποιος δεν έχει κάτι με το οποίο να ασχοληθεί, τα πέντε λεπτά του φαίνονται ότι διαρκούν όσο μια ολόκληρη ώρα.

όλη την ημέρα χωρίς να προλαβαίνουμε να τις διεκπεραιώσουμε όλες έγκαιρα και σωστά, η μέρα μάς φαίνεται ότι φεύγει τόσο γρήγορα, σε σημείο να ξαφνιαζόμαστε συχνά για το πόσο σύντομα έχει αυτή τελειώσει. Προσωπικά θυμάμαι ότι δυο τρεις φορές μου συνέβη το εξής: Επειδή υπήρχαν πολλοί ασθενείς στο χωριό Μεσολλακιά Σερρών, όπου εργαζόμουν ως αγροτικός γιατρός και βιαζόμουν να προλάβω να τους εξετάσω όλους, περνούσε ολόκληρη η μέρα τόσο γρήγορα, που στο τέλος της διαπίστωνα ότι είχα ξεχάσει ακόμη και να φάω κάτι για μεσημέρι.

Αντίθετα όταν το πρόγραμμά μας είναι πολύ γεμάτο και οι υποχρεώσεις μας τόσο πολλές, ώστε αναγκαζόμαστε να τρέχουμε

Καθώς όλα αυτά περιτριγύριζαν μέσα στο μυαλό μου δημιουργήθηκε μέσα μου η απορία: ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 35

Πώς περνούν για μας οι μέρες; Όσο πιο πολύ εκμεταλλευόμαστε το χρόνο μας, όσο πιο πολύ δεν αφήνουμε τις ώρες να περνούν άσκοπα, τόσο πιο μικρές θα μας φαίνονται οι μέρες μας. Στην αντίθετη περίπτωση οι μέρες μας θα μας φαίνονται ατέλειωτες. Ο Λόγος του Θεού μας προτρέπει, λέγοντας: «Προσέχετε, λοιπόν, πώς ακριβώς βαδίζετε στη χριστιανική ζωή σας. Όχι ασύνετα αλλά συνετά, κάνοντας καλή χρήση όλου του καιρού που έχετε, γιατί οι μέρες είναι πονηρές» (Εφεσίους 5:15-16, ΚΔ, Εγχ. Μελ. Και Ζωής). Φυσικά οι ημέρες, αυτές καθαυτές, από ηθική άποψη είναι ουδέτερες, ούτε άγιες είναι, ούτε αμαρτωλές. Από τον τρόπο με τον οποίο τις χρησιμοποιούμε παίρνουν την ηθική τους χροιά. Αν τις αξιοποιούμε για καλό σκοπό οι ημέρες μας θα είναι καλές, ηθικά καθαρές, άγιες. Αν αντίθετα τις χρησιμοποιούμε για πονηρό σκοπό, οι μέρες μας είναι πονηρές. Ίσως κάποιος πει: Εγώ δεν χρησιμοποιώ τις μέρες μου ούτε για καλό και ούτε για κακό. Απλώς αφήνω το χρόνο να περνάει. Όποιος σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο, αγνοεί το γεγονός ότι δημιουργηθήκαμε για να εργαζόμαστε. Γι’ αυτό μία από τις πρώτες εντολές του Θεού προς τον άνθρωπο ήταν να εργάζεται και να φυλάει τον Παράδεισο (Γένεση β΄ 15). Όχι «ξάπλες και μάσες», όπως θα περιμέναμε εμείς. «Αργία μήτηρ πάσης κακίας» έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, εννοώντας ότι όταν κάποιος είναι άνεργος κινδυνεύει πιο πολύ από όσο ένας εργαζόμενος να παρασυρθεί σε

κάποια παράνομη πράξη, για να ικανοποιήσει τις βασικές βιοτικές ανάγκες του. Εξάλλου, αν μένουμε αργόσχολοι κινδυνεύουμε πιο πολύ να παρασυρθούμε από κάποιον πειρασμό, από όσο όταν η προσοχή μας είναι επικεντρωμένη στην εργασία μας. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί ο Δαβίδ. Η σχετική περιγραφή μας λέει ότι ενώ ο στρατός του πολεμούσε εναντίον των εχθρών τους, ο Δαβίδ είχε μείνει στην Ιερουσαλήμ και αργόσχολος περπατούσε στο δώμα των ανακτόρων του όταν το βλέμμα του έπεσε επάνω στην όμορφη Βηθσαβεέ, με συνέπεια να παρασυρθεί σε διάπραξη μοιχείας, δολοπλοκίας και τελικά δολοφονίας του άνδρα της (Β΄ Σαμουήλ ια΄). Για το πόσο γρήγορα φαίνονται ότι περνούν οι ώρες, οι μέρες και τα χρόνια γι’ αυτούς που είναι πάρα πολύ απασχολημένοι, καλό παράδειγμα αποτελεί ο Μωυσής. Καθώς είχε την ευθύνη να οδηγεί έναν λαό μερικών εκατομμυρίων ατόμων μέσα από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, όπως είναι αυτές της ερήμου, και να λύνει καθημερινά τα ατέλειωτα προβλήματά τους, ένιωθε ότι τα χρόνια περνούσαν τόσο γρήγορα, σαν μια σκέψη. Είπε στην προσευχή του: «Διατρέχομεν τα έτη ημών ως διανόημα... ταχέως παρέρχεται (ο χρόνος) και ημείς πετώμεν» (Ψαλμός ϟ ’ 9-10). Άραγε στο τέλος της ζωής μας, τι εντύπωση θα έχουμε για τα χρόνια που πέρασαν; Ότι ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα επειδή τον αξιοποιήσαμε έγκαιρα για κάτι το καλό, το παραγωγικό ή μήπως τον αφήσαμε να περνάει ανεκμετάλλευτος ή το χειρότερο τον χρησιμοποιήσαμε για κάτι κακό; n

Τροφή για Σκέψη

Ένα ζευγάρι μεταχειρισμένα ιδανικά να από τα πάμπολλα ποικιλώνυμα κινήματα των ημερών μας είναι το κίνημα των «μασκομάχων». Τα συνθήματά του εμπρηστικά, τα επιχειρήματά του αίολα, οι οπαδοί του θορυβώδεις και ενθουσιώδεις, το μέλλον του βραχύ. Είναι επιτακτική η ανάγκη των ανθρώπων να στρατευθούν κάτω από κάποια σημαία, να υπηρετήσουν κάποια ιδέα, κάποιο ιδανικό. Σε ένα γνωστό έργο τού Ίψεν, ο ήρωάς του Ρόσμελ απευθύνεται στον εξουθενωμένο Βρέντελ και τον ρωτά: «Μήπως θα μπορούσα να σε βοηθήσω; Και ο Βρέντελ απαντά: Αν μπορούσες να μου διαθέσεις ένα ιδανικό ή ένα ζευγάρι μεταχειρισμένα ιδανικά, θα έκανες καλή πράξη. Είμαι πέρα για πέρα στεγνός» Αμέτρητοι σημερινοί άνθρωποι είναι στεγνοί και αδειανοί. Καμιά θεωρία ή ιδεολογία κοινωνική ή πολιτική, κανένα κίνημα, κανένα όραμα δεν μπορεί να γεμίσει το φοβερό εσωτερικό κενό. Μόνο το μεγαλειώδες, ανυπέρβλητο πρόσωπο του Λυτρωτή Ιησού Χριστού μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή μας και σκοπό, αιώνιο προορισμό και ελπίδα. Αυτόν χρειάζονται τα πλήθη που συνωστίζονται στις πλατείες και αγωνίζονται. Αυτόν χρειάζονται «οι μασκομάχοι» και «οι μασκοφόροι», όλοι οι άνθρωποι. Και στη σημερινή υλιστική εποχή κυματίζει αναπεπταμένη η ένδοξη σημαία Του. Ας δώσουμε στο Χριστό όλη την καρδιά μας Του και θα γεμίσει η ζωή μας ασφυκτικά με την παρουσία ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ Φιλόλογου-Ποιητή Του. n

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 37

45 Χρόνια Κλινική Άγιος Λουκάς

έτος συμπληρώνονται 45 χρόνια απο θυντής και οι συνεργάτες του, είχαν να υπερπητην ίδρυση της «Κλινικής Άγιος Λουκάς» δήσουν ανυπέρβλητα εμπόδια καθε λογής (κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Η κλινική ιδρύθηκε τις δυσκινησίες ενός κρατικού μηχανισμού και απο τoν χριστιανικό οργανισμό AMG International, μίας τρομακτικής γραφειοκρατίας), να διαχειριτην εποχή που πρόεδρός του ήταν ο αείμνηστος στούν ανθρώπους κάθε λογής, να αντιμετωπίσουν Σπύρος Ζωδιάτης. Ίδρυση κλινικής σημαίνει με σοφία μικρότητες κάθε λογής. αγορά οικοπέδου, χτίσιμο κτηρίων, επάνδρωση, Το αποτέλεσμα όμως άξιζε τον κόπο: μια στελέχωση και τέλος διοίκηση. Δύσκολα πράγ- μοναδική κλινική-κόσμημα για την πόλη της ματα, που έπρεπε να κινηθούν από μια μικρο- Θεσσαλονίκης, με ιατρικές υπηρεσίες πρώτης σκοπική κοινότητα στην Ελλάδα, εκείνη των τάξεως, σε ανθρώπινο περιβάλλον. Η κλινική Ευαγγελικών. Η πρόθεση ήταν το προσωπικό προμηθεύεται πάντα τα πιο σύγχρονα μηχανήματα, να είναι συνειδητοί χριστιανοί, όπου ήταν εφικτό, και ενημερώνεται στις πιο σύγχρονες μεθόδους ώστε με την εργασία τους να παράγουν μια ολι- θεραπείας σε όλους τους τομείς. Προσπαθεί συστική διακονία, και να δείχνουν τη ελπίδα της νεχώς να διευρύνει τους ιατρικούς ορίζοντές χριστιανικής πίστης σε ανθρώπους, που το έχουν της, να βελτιώσει και να επεκτείνει τις εγκαταανάγκη. στάσεις της. Η διοίκηση εναποτέθηκε στον νεαρό τότε Ένα θέμα που προσωπικά με συγκινεί είναι γιατρό Δημοσθένη Κατσάρκα. το γεγονός, ότι είναι ένας μηχαΗ υπόθεση αυτή ήταν κατά νισμός που προσφέρει εργασία Από τον τη γνώμη μου ένα άλμα πίστης, σε πάνω από πεντακόσιους πεΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΒΑ όλα ήταν πολύ δύσκολα. Ο διευνήντα μόνιμους εργαζόμενους 38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ένα Παράθυρο Ιστορίας Μαθαίνοντας απ’ το χτες και ζώντας το σήμερα... (χωρίς να υπολογίζουμε εκείνους τους γιατρούς και άλλες ειδικότητες που εργάζονται κατά περίσταση), από τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία εν γένει. Δεν νομίζω ότι θα πω κάτι λάθος αν αναφέρω ότι κατά την διάρκεια της δωδεκαετούς κρίσης, που περνάει η χώρα μας, δεν έγινε περικοπή μισθών, όπως έγινε σχεδόν παντού. Η όλη δραστηριότητα είναι επίσης μια ευλογημένη ατμομηχανή, που συντηρεί οικονομικά πολλές ανθρωπιστικές δράσεις και προγράμματα στο έργο του ευαγγελισμού και της περίθαλψης ανθρώπων σε όλο το πρόσωπο της γης. Σημειώστε: κανένας εδώ δεν παίρνει οικονομικά μερίσματα. Όλα τα χρήματα πηγαίνουν στη βελτίωση των υπηρεσιών, ώστε να υπηρετηθούν με τον καλύτερο τρόπο οι ανθρώπινες ανάγκες, και να βρίσκεται η κλινική πάντα στην επιστημονική πρωτοπορία που πρέπει, κατά κύριο λόγο όμως στην επέκταση της Βασιλείας του Θεού σε όλη τη γη. Σε όλα αυτα ξεχωρίζει το πρόσωπο, ο ιθύνων νους και η καρδιά αυτής της προσπάθειας: ο ιατρός Δημοσθένης Κατσάρκας, ο οποίος κατόρθωσε όλες αυτές τις δεκαετίες να διοικεί άριστα το μηχανισμό, να κηρύττει το Ευαγγέλιο στην Εκκλησία, να διδάσκει στη σχολή Νοσηλευτριών και στο Πανεπιστήμιο, να συμμετέχει σε ένα σωρό δραστηριότητες και οργανισμούς της κοινότητάς μας, όπως το Βιβλικό Κολέγιο, τη Βιβλική Εταιρία, τον Πανελλήνιο Ευαγγελικό Σύνδεσμο κα. Είναι αλήθεια απορίας άξιο, πώς μπόρεσε να κάνει τόσο πολλά ένας άνθρωπος τόσο βαριά φορτωμένος, με τόσο πολλές ευθύνες. Η απάντηση είναι ότι καταρχάς είναι άνθρωπος προικισμένος από τον Θεό με εξαιρετικά χαρίσματα, με ατσάλινη σωματική και πνευματική υγεία, επίσης κατορθώνει να αξιοποιεί και να οργανώνει το χρόνο του με αξιοθαύμαστη ικα-

νότητα, πάνω απ’ όλα όμως έχει καρδιά πίστης και αφιέρωσης της ζωής του στον Χριστό. Όπως κάθε άνθρωπος υποθέτω ότι έχει κάνει λάθη. Τελικά όμως το ερώτημα για καθέναν είναι η ποσόστωση λαθών και σωστών πραγμάτων στη ζωή του. Το ερώτημα είναι αν το ένα ή τα πολλά τάλαντα, που ο Θεός χάρισε, τα αξιοποίησε για τη δόξα του Θεού (Κατά Ματθαίον 25). Θα πει κάποιος: ας αφήσουμε τα θετικά λόγια για την ημέρα της ολοκλήρωσης της γήινης διαδρομής. Απαντώ ότι σε αυτή τη χώρα της υπερβολής, όπου λέγονται απίστευτα λόγια εκεί που δεν πρέπει, και δεν λέγονται εκεί που πρέπει, στη χώρα όπου συχνά το «ευχαριστώ» δεν συμπεριλαμβάνεται στο λεξιλόγιό μας και η αχαριστία είναι το εθνικό μας σπορ, ας πούμε και έναν καλό λόγο για να τον ακούσει ο άνθρωπος που αναλώθηκε στη διακονία αυτού του έργου. Τώρα, στην 9η δεκαετία της ζωής του, ο Δημοσθένης Κατσάρκας στη φωτογραφία μας, περπατάει στην αλέα του Αγίου Λουκά και οραματίζεται το μέλλον... n

Το Ελληνικό Ιστορικό Ευαγγελικό Αρχείο είναι ένας οργανισμός που συγκεντρώνει, συντηρεί, καταλογογραφεί και αποδίδει στην επιστημονική και εκκλησιαστική κοινότητα όλα τα τεκμήρια παρουσίας της Διαμαρτυρόμενης εκκλησίας στην Ελλάδα και της Ελληνικής Διαμαρτύρησης σε όλο τον κόσμο. http://www.eiea.gec.gr/ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Greek Evangelical Archive ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 39

Εις ώτα μη ακουόντων... «Τραγουδήστε ομαδικά για καλή υγεία» προτείνει το φυλλάδιο «Επίκαιρα Θέματα Υγείας» (Δεκέμβριος 2008) που εκδίδει το πανεπιστήμιο του Harvard των ΗΠΑ, από τα πιο γνωστά και τα πιο έγκυρα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στον κόσμο. «Είτε σε ανδρικό κουαρτέτο, είτε σε εκκλησιαστική χορωδία [...] οι άνθρωποι που τραγουδούν σε ομάδες συχνά φαίνονται ευτυχείς και δεμένοι μεταξύ τους», αναφέρει το άρθρο. Και παρακάτω μας πληροφορεί ότι σε έρευνα που έγινε στη Γερμανία βρέθηκε ότι «το να τραγουδάει κάποιος βελτιώνει τη διάθεση και ενισχύει τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος». Και συνεχίζει: «Το τραγούδι μπορεί να προσφέρει και οφέλη που δε διαφέρουν και πολύ από αυτά των ασκήσεων βαθιών αναπνοών, οι οποίες συνιστώνται ως τρόπος για την προώθηση της ανακουφιστικής για το στρες “χαλαρωτικής απάντησης”.» Ο Robert Putnam, γνωστός ερευνητής καθηγητής του Harvard, «προτείνει το ομαδικό τραγούδι ως μια μορφή συμμετοχής του πολίτη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε άλλες δραστηριότητες, όπως η εθελοντική εργασία ή ο πολιτικός ακτι-

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

βισμός. Στην ιστοσελίδα του (www.bettertogether.org) o Putnam περιλαμβάνει το ομαδικό τραγούδι στη λίστα με τους τρόπους για την οικοδόμηση «κοινωνικής ισχύος» -κοινωνικών δεσμών, εμπιστοσύνης μεταξύ των ατόμων και ούτω καθ’ εξής, ότι κάνει τους ανθρώπους ευτυχείς και πιθανώς πιο υγιείς. Και το άρθρο καταλήγει: «Το να τραγουδήσει κανείς με τρόπο που να αγγίξει τις ψυχές των άλλων, να δώσει μορφή και νόημα στις λέξεις, να φέρει δάκρυα στα μάτια μας, αυτό είναι υπέρβαση. Και μπορεί να είναι και καλό για την υγεία, επίσης.» Χρήσιμες πληροφορίες για όλους, και κυρίως για τους νέους των εκκλησιών μας που ελάχιστη διάθεση έχουν να διατηρήσουν έναν τόσο σημαντικό θεσμό, με κίνδυνο σε μερικά χρόνια οι εκκλησιαστικές χορωδίες στις ευαγγελικές μας εκκλησίες ν’ αποτελούν απλή ανάμνηση... Σημείωση: Όταν πριν από ένδεκα χρόνια έγραφα αυτές τις γραμμές, δεν φανταζόμουν πόσο γρήγορα θα εκπληρωνόταν η παραπάνω προφητεία...

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 41

Οι Πέντε Αισθήσεις μας άτι που πολλές φορές θεωρούμε δεδομένο καθημερινά, είναι οι πέντε μοναδικές αισθήσεις με τις οποίες μας προίκισε ο Θεός: η όραση να βλέπουμε τριγύρω μας τα θαυμάσια έργα των χεριών Του, η όσφρηση για να απολαμβάνουμε μοναδικά αρώματα της φύσης, η γεύση για να γευόμαστε ένα πλήθος διαφορετικών εδεσμάτων, η ακοή με σκοπό να ακούμε μια μεγάλη ποικιλία ήχων και μουσικής, καθώς και η αφή για να αγγίζουμε πράγματα και κυρίως ανθρώπους γύρω μας. Έχουμε όμως σκεφτεί και αναλογιστεί ποια απ’ αυτές τις πέντε μας αισθήσεις είναι η πιο σημαντική, όταν στρεφόμαστε σε ευχαριστία και λατρεία προς τον Θεό;

Αρχικά, μπορεί να ανήκουμε στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που είναι περισσότερο «ακουστικοί» τύποι. Μπορεί δηλαδή ο Θεός να μας έχει δώσει το χάρισμα να δημιουργούμε υπέροχες μουσικές μελωδίες ή και να έχουμε «μουσικό αφτί» για να τις απολαύσουμε και να τις εκτιμήσουμε σε βάθος. Ο Ψαλμωδός μάς καλεί στον Ψαλμό 98 και στα εδάφια 4-5: «Στον

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Κύριο αλαλάξτε ολόκληρη η γη! Κραυγάστε με χαρά, ευφρανθείτε και παίξτε μουσική! Ψάλτε στον Κύριο με μουσική κιθάρας· με την κιθάρα και τον ήχο των εγχόρδων!» Χρησιμοποίησε, λοιπόν, το ακουστικό και μουσικό σου χάρισμα για τη δόξα του Θεού σήμερα. Μήπως όμως ανήκουμε σ’ εκείνους τους ανθρώπους που απολαμβάνουν περισσότερο την ομορφιά τριγύρω τους μέσα από τα οπτικά ερεθίσματα; Μπορεί λοιπόν κάλλιστα η εικόνα ενός πανέμορφου ηλιοβασιλέματος με τα πιο θερμά χρώματα ζωγραφισμένα στον καμβά της δημιουργίας του Θεού, η θέα των θαυμάσιων κορυφογραμμών των βουνών ή ενός καταπληκτικού καταρράκτη να μας κόβει την ανάσα, γεμίζοντάς μας με θετικά συναισθήματα, ευχαριστία και ευγνωμοσύνη. Τις ίδιες σκέψεις διαβάζουμε και στον Ψαλμό 19: «Τα ουράνια φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει. Η μια στην άλλη μέρα μεταδίδει αυτό το μήνυμα κι η μια στην άλλη νύχτα μεταφέρει αυτή τη γνώση. Χωρίς να ’χουν μιλιά και δίχως λόγια· η φωνή

τους δεν ακούγεται. Κι όμως σ’ όλη τη γη απλώθηκε η λαλιά τους, οι λέξεις τους στα πέρατα της οικουμένης». Τα έργα και η δημιουργία του Θεού, ο Οποίος με αγάπη και μεράκι έφτιαξε τόσο όμορφα τον κόσμο γύρω μας, αποτελούν καθημερινά ένα οικουμενικό «οπτικό μήνυμα» του Θεού για μας, με σκοπό να το απολαμβάνουμε και να Τον δοξάζουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως και το γεγονός πως ο Θεός μάς δημιούργησε με μια μοναδική ικανότητα να διαχωρίζουμε και να απολαμβάνουμε μικρές διαφορές στη γεύση. Είμαστε πλασμένοι να εκτιμούμε το νόστιμο φαγητό και το εξαίσιο ποτό με τους γευστικούς μας κάλυκες και να γευόμαστε γαστρονομικές απολαύσεις. Ας φέρουμε στο μυαλό μας όλες εκείνες τις εικόνες και τις παραβολές με φαγητό που χρησιμοποιούνται μέσα στην Αγία Γραφή, για να κατανοήσουμε τη σημασία της αίσθησης της γεύσης και πώς αυτή μπορεί να μας οδηγήσει σε ευχαριστία και ευγνωμοσύνη μπροστά στον Θεό. Τί συμβαίνει όμως όταν οι καλλιτεχνικές μας δημιουργίες των πολύτιμων χαρισμάτων μας έχουν στο κέντρο της έκφρασής τους την αφή; Αν ισχύει ο συγκεκριμένος συλλογισμός, μπορεί πολύ απλά να ανήκουμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι εκφράζονται περισσότερο, αλλά και συγκινούνται με το άγγιγμα, την αφή και τη χρήση των χεριών. Στην Καινή Διαθήκη, στον Ματθαίο 14:34-36, διαβάζουμε πως, όταν εκείνοι οι άνδρες στη Γεννησαρέτ αναγνώρισαν τον Ιησού, «ειδοποίησαν όλα τα περίχωρα και του έφεραν όλους τους αρρώστους. Και τον παρακαλούσαν ν’ αγγίξουν μόνο την άκρη από το ρούχο του. Κι όσοι την άγγιζαν γιατρεύονταν». Χρησιμοποιούμε άραγε τα χέρια μας για να δημιουργούμε, να αγγίζουμε, να βοηθάμε και να υπηρετούμε τους ανθρώπους γύρω μας για τη δόξα του Θεού; Aς «ταξιδέψουμε» τέλος σε μια διαφορετική ιστορία της Καινής Διαθήκης. Ας ζωγραφίσουμε στο μυαλό μας την εικόνα εκείνη της γυναίκας με το αλαβάστρινο δοχείο που περιείχε ένα

πανάκριβο μύρο (Ματθαίος 26:6-8,10). Μιας γυναίκας που, θεωρώντας το άρωμα ως ό,τι πολυτιμότερο είχε, το πρόσφερε χύνοντάς το στο κεφάλι του Ιησού, μια προσφορά που είχε άμεση σχέση με την όσφρηση. Αν το πάθος μας είναι τα όμορφα αρώματα και οι μυρωδιές τριγύρω μας στη φύση, στα λουλούδια και στα άνθη, στον κήπο, στην κηπουρική, στη μαγειρική, στην παρασκευή αρωματικών κεριών ή σε οτιδήποτε άλλο αναδίδει όμορφα αρώματα, τότε πολύ πιθανό να καταλαβαίνουμε το κίνητρο και την κίνηση αυτής της γυναίκας. Εξάλλου, ας μη ξεχνάμε πόσο σημαντικές ήταν στην Παλαιά Διαθήκη οι θυσίες και οι προσφορές στον Θεό καθώς και τα ολοκαυτώματα που προσφέρονταν στον Κύριο, με μια οσμή που Τον ευχαριστούσε (Έξοδος 29:18). Αλλά και στην Καινή Διαθήκη πλέον ο απόστολος Παύλος ωθεί τους χριστιανούς να μιμούνται το πρότυπο του Χριστού, ο Οποίος έδωσε τη ζωή Του για μας, «προσφορά και θυσία που τη δέχεται ευχάριστα ο Θεός» (Εφεσίους 5:-2). Με ποια, λοιπόν, από τις πέντε αισθήσεις μας δοξάζουμε συχνά τον Θεό; Πότε ήταν η τελευταία φορά που δεν θεωρήσαμε δεδομένο το πολύτιμο αυτό δώρο των πέντε αισθήσεων, που μας έχει δοθεί; Σήμερα λοιπόν είναι η κατάλληλη στιγμή να ευχαριστήσουμε τον Πατέρα Θεό για τις αισθήσεις που μας χάρισε και να προσφέρουμε με διαφορετικό τρόπο δόξα σ’ Αυτόν και υπηρεσία στους συνανθρώπους μας με μία από τις πέντε αυτές αισθήσεις, ίσως αυτήν, που δεν έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε τόσο συχνά για την πραγματική λατρεία του μοναδικού Θεού του σύμπαντος. «Ας είναι η προσευχή μου μπρος σου σαν το θυμίαμα, και τα υψωμένα χέρια μου σαν τη θυσία την αποσπερνή» (Ψαλμός 141:2). n Διασκευή: Ροζαλί Χαρ. Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 43

Στα Αδέρφια μου τους Μετανάστες Ο Χριστός Μετανάστης όρια, το χειρότερο στρατόπεδο προσφύγων στη γη. Ευθύνες έχει η ανθρωπότητα. Δημιουργήσαμε πολιτισμούς όπου το ύψιστο αγαθό είναι το ατομικό ή όποιο άλλο συμφέρον. «Εγώ να είμαι καλά. Η αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή του άλλου δεν με αφορά...» Ιησούς Χριστός: «εγώ όμως ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια». Βλέποντας αυτές τις ψυχές του Θεού, διαπιστώνουμε την ανάγκη συμμετοχής μας στην αντιμετώπιση και επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων. Και αυτό είναι φυσικό, γιατί σκοπός μας δεν είναι να παραμένουμε στο περιθώριο της ζωής, αλλά να προσεγγίζουμε τον άνθρωπο σε όλες τις πτυχές και εκφάνσεις της ζωής του. Μόνο έτσι τον διακονούμε κατά το παράδειγμα του Χριστού, που δεν ήρθε για να υπηρετηθεί, αλλά να υπηρετήσει και να προσφέρει την ζωή του «λύτρον ἀντί πολλῶν» (Ματθ. 20:28, Μαρκ. 10:45). Οφείλουμε ως Χριστιανοί να φροντίζουμε για την επίλυση των προβλημάτων που δημιουργεί ο σημερινός τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Η εκμετάλλευση, η κοινωνική αδικία, η βία, η τυραννία, η ανεργία, ο πόλεμος, η τρομοκρατία, η μετανάστευση, ο φυλετισμός, η μόλυνση του περιβάλλοντος κλπ. αποτελούν ουσιώδη κοινωνικά προβλήματα που αφορούν και είναι φυσικό να ενδιαφέρουν τους πιστούς. Και το ενδιαφέρον γι’ αυτά παραμένει μετέωρο, αν δεν θεμελιώνεται στον άνθρωπο ως πρόσωπο «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ». Επομένως, ως Χριστιανοί πρέπει να δεχόμαστε τον ξένο και το μετανάστη σαν ευλογία και ως δώρο Θεού. Να αναγνωρίζουμε ότι όλοι έχουμε πλαστεί ως εικόνα του Θεού και έχουμε τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα Από την για ζωή, εργασία, εΔρα ΙΩΑΝΝΑ λευ θερία. Να συ ΣΑΧΙΝΙΔΟΥ

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μπαραστεκόμαστε στον πόνο και στη θλίψη των θυμάτων των διακρίσεων. Όταν καταστράφηκε η πατρίδα τους η Συρία, έφυγαν οι άνθρωποι να βρουν στον ήλιο μοίρα. Η Μόρια έγινε παρανάλωμα του πυρός. Οι μετανάστες αρνούνται να εγκλωβιστούν. Δε ζητούν ελεημοσύνη, μια ανθρώπινη ζωή ζητούν. Ευθύνες έχουν οι χώρες που χρησιμοποίησαν το θέμα για ίδιον οικονομικό όφελος ή άλλες που έκλεισαν απάνθρωπα τα σύνορά τους. Μ’ αυτή την έννοια αναφέρομαι στην ευθύνη της ανθρωπότητας. Ένας πολιτικός αναλυτής βέβαια, μπορεί να αναφερθεί στις ευθύνες τής κάθε κυβέρνησης ξεχωριστά και συγκεκριμένα. Η ανθρωπότητα δημιούργησε πολιτισμούς με βάση το συμφέρον, όχι το δίκαιο και την ουσιαστική αλληλεγγύη. Αυτό για μένα είναι το χαρακτηριστικό των κοινωνιών, δεν αφορά μόνο τη Μόρια.

Η ελπίδα μας Ενάντια στη δική μας ξενοφοβία, την αδιαφορία και τον ρατσισμό, ενάντια στην απομόνωση των μεταναστών, ο Χριστός ως μετανάστης δημιουργός σε αντίστροφη πορεία, άφησε την άπειρη αιωνιότητα, και εισήλθε στον κόσμο ως δημιούργημα για να σώσει τη δημιουργία από τη φθορά και το θάνατο. «Ο τέλειος στην αγάπη, που έφτασε στην ακρότητα της απάθειας, δεν γνωρίζει διαφορά δικού του και ξένου, ή δικής του και ξένης, ή πιστού και απίστου, ή δούλου και ελεύθερου, ή γενικά αρσενικού και θηλυκού. Αλλ’ επειδή έχει γίνει ανώτερος από την τυραννία των παθών και αποβλέπει στη μία ανθρώπινη φύση, όλους τους θεωρεί ίσους και έχει την ίδια διάθεση απέναντι όλων. Γιατί δεν υπάρχει γι’ αυτόν Έλληνας και Ιουδαίος, ούτε αρσενικό και θηλυκό, ούτε δούλος και ελεύθερος, αλλά όλα και σε όλα ο Χριστός (Κολ. 3:11)». - Μάξιμος ο Ομολογητής n

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 45

Εν πλω

Μια Βραδιά σε Κάποια Γέφυρα Πλοίου... «Εν όσω μένει Γη, σπορά και θερισμός και ψύχος και καύμα και θέρος και χειμών και ημέρα και νυξ δεν θα παύσουν» (Γέν. 8:22) ίγο προτού φτάσουμε στη Βεγγάζη της Λιβύης, με ξάφνιασε ένα τηλεγράφημα προερχόμενο από τα κεντρικά Γραφεία του Λονδίνου. Ήταν η δεκαετία του ’70 και σε κάποια περίοδο που οι εντάσεις μεταξύ Ισραήλ και Αράβων είχαν αρκετά οξυνθεί. Με ειδοποιούσαν λοιπόν να πετάξω στη θάλασσα όλα τα ισραηλίτικης προέλευσης τρόφιμα που τυχόν υπήρχαν στο πλοίο, να καταστρέψω κάθε σχετική ένδειξη οιουδήποτε προϊόντος και μέχρι νεωτέρας να μην προμηθεύομαι ισραηλιτικά είδη, ιδιαίτερα τρόφιμα. Αυτό το θεώρησα αρχικά σαν ενέργεια αντιπερισπασμού στα πλαίσια μιας αυξημένης έντασης στις σχέσεις των αντίπαλων μερών, αργότερα όμως πληροφορήθηκα πως κυκλοφόρησαν στη διεθνή αγορά δηλητηριασμένα με ενέσεις πορτοκάλια Γιάφας. Στη Λιβύη οι τελωνειακές Αρχές ήταν ιδιαίτερα αυστηρές, καταστρέφοντας και Από τον βάζοντας βαριά πρόστιμα σε πλοία που υπήρχαν προϊόντα προερχόμενα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ από το Ισραήλ.

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Μετά την πρώτη έκπληξη και τις αναγκαίες άμεσες ενέργειες συνειδητοποίησα πόσο ευάλωτος είναι ο άνθρωπος ενώπιον της αμαρτίας, αλλά και πόσο δύσπιστος και αχάριστος μπροστά στις καθημερινές και αέναες ευλογίες του Δημιουργού μας. Ένας ανυποψίαστος αγρότης έβγαζε το ψωμί του καλλιεργώντας τη γη σύμφωνα με την εντολή του Θεού «με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως τον άρτο σου». Η ευλογημένη άψυχη γη, το χώμα από το οποίο ήταν πλασμένος και ο ίδιος, αντάμειψε τους κόπους του προσφέροντάς του τους μόλις προ ολίγων μηνών ανύπαρκτους καρπούς της. Από μόνη της η συγκεκριμένη αυτή ευλογία είναι ένα υπέροχο θαύμα της τόσο φροντισμένης Θεϊκής αγάπης. Κάποιος άλλος επίσης ανυποψίαστος συνάνθρωπός του, κάποιο παιδί ίσως, πέθανε ή κινδύνεψε να πεθάνει τρώγοντας τα θεϊκά αυτά δώρα και κάποιοι τρίτοι τα πέταξαν στη θάλασσα. Τελικά όλοι ζημιώθηκαν από την ευλογημένη καρποφορία της γης, διότι κακός άνθρωπος μεσολάβησε. Αυτή είναι μια ανάγλυφη εικόνα του πώς λειτουργεί ο Πονηρός μέσω της ευλογημένης εμπιστοσύνης. Η εμπιστοσύνη, αυτό το ολοκάθαρο εκχύλισμα της αγνής και γεμάτης αγάπη πίστης, χτυπήθηκε καίρια από τον Πονηρό στις πρώτες κιόλας μέρες της δημιουργίας μας. «Όχι μόνο δεν θα πεθάνετε», μας είπε, «αλλά τουναντίον θα γίνετε ίδιοι με Εκείνον». Και εμείς τον ακούσαμε προσβάλλοντας βάναυσα την εμπιστοσύνη με την οποία μας προίκισε ο Δημιουργός μας, αλλά και ο Ίδιος μας έδειξε. Εμπιστευτήκαμε το Φίδι και απιστώντας στον Θεό, πεθάναμε πνευματικά. Τα φίδια της ενοχής πήραν τη θέση της όμορφης εμπιστοσύνης και άρχισαν να μας βασανίζουν από την πρώτη κιόλας στιγμή. Η δυσπιστία εισήλθε στη ζωή μας και έκτοτε υποφέρουμε, καθώς είναι παντελώς αδύνατον να ζήσουμε χωρίς αυτά τα δύο. Από τη μια εμπιστευόμαστε τους πάντες και τα πάντα και συγχρόνως δυσπιστούμε προς όλους και όλα. Εμπιστευόμαστε τον αγρότη, τον μανάβη, τον φούρναρη, τον ταβερνιάρη, τον ταξιτζή, τον πιλότο, τον πλοίαρχο, τον κάθε άνθρωπο και το κάθε προϊόν, ενώ παράλληλα ένα αίσθημα δυσπιστίας υποβόσκει στο είναι μας. Ο τιμονιέρης ναύτης την ώρα που οι συνάδελφοί του πετούσαν τα τρόφιμα στη θάλασσα, μου είπε: «αμαρτία είναι, τόσος κόσμος πεινάει». Ναι, είχα δώσει εντολή να πεταχτούν στη θάλασσα οι τόσο απαραίτητες ευλογίες του Θεού, για τις οποίες τόσο κουράστηκε κάποιος και τόσο τις χρειάζονταν άλλοι... Εκείνη την ώρα δόθηκε η ευκαιρία για μερικές ευλογημένες σκέψεις καθώς θυμήθηκα τα λόγια του αποστόλου Παύλου. Μέσα σε παρόμοιες δύσκολες πνευματικές συνθήκες ευρισκόμενος αναφώνησε: «ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ, ποιος μπορεί να με ελευθερώσει από τον θάνατο ενός τέτοιου σώματος; Ενώ θέλω να κάνω το καλό και ευχαριστιέμαι κάνοντάς το, δεν το κάνω, αλλά τουναντίον κάνω το κακό που δεν το θέλω. Ευχαριστιέμαι στον νόμο του Θεού, αλλά βρίσκω μέσα μου άλλον νόμο, τον νόμο της αμαρτίας που με αιχμαλωτίζει. Ποιος μπορεί να με σώσει από αυτό το σώμα του θανάτου»; Και σαν τον αναδυόμενο δύτη που παίρνει τη βαθιά ανάσα αναφωνεί: «Ευχαριστώ τον Θεό, σώζομαι διά του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας». Αυτός μας σώζει, μόνο σε Αυτόν είναι οι ελπίδες μας και είναι σίγουρες, γιατί είναι Θεϊκές υποσχέσεις πληρωμένες με το αίμα Του. Αυτός τις αμαρτίες μας βάσταξε πάνω στον σταυρό, όλες... n ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 47

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας «...έχω κάτι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας...» (ΑΠΟΚ. 2:4)

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ τις εκκλησίες μας σήμερα η τάση είναι να θημερινά. Μετά την αναχώρησή του για τη Μακρίνουμε τον έξω κόσμο αντί να κοιτάμε κεδονία το ευαγγελιστικό έργο συνέχισε ο Τιπρος τα μέσα και να εντοπίζουμε τα κακά μόθεος. Συνεπώς η χριστιανική κατάρτιση των της δικής μας χριστιανικής ζωής. Μας απα- Εφεσίων είχε στηθεί σε στερεά θεμέλια. σχολούν περισσότερο οι εξωτερικές επιδράσεις Παρόλα αυτά, όταν διαβάζουμε για την και οι διαφορές μας από τον κόσμο και λιγότερο Έφεσο στην Αποκάλυψη, βλέπουμε ότι ο Ιησούς -έως καθόλου- η πνευματική κατάσταση της Χριστός, μαζί με τα θετικά σχόλια που έκανε γιδικής μας εκκλησίας. Ο Χριστός όμως λέει πως αυτή την εκκλησία ως προς το έργο της, είχε αν δεν κάνουμε το δεύτερο, παίρνοντας τα κα- ένα εξαιρετικά βαρύ παράπονο εναντίον της, τάλληλα μέτρα για τις αστοχίες μας, θα αφαιρέσει ότι άφησε την πρώτη της αγάπη, δηλ. ότι δεν το Φως Του, τη λυχνία Του, από τη δική μας παρέμεινε κάθετα στοιχημένη στο Πρόσωπό (Αποκ. 2:5). Του ούτε επικεντρωνόταν σε Κείνον για το Στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας η καθετί προκειμένου να είναι η αγάπη της εκΈφεσος ήταν ένα μεγάλο πολιτιστικό κέντρο της κλησίας προς τον Χριστό ο μοχλός που κινεί τα Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ο εκεί ναός της πάντα: τον κηρυγματικό λόγο, το έργο των πρεθεάς Αρτέμιδας συγκαταλεγόταν στα επτά θαύ- σβυτέρων [δηλ. των «αστέρων» που ο Χριστός ματα της αρχαιότητας. Στην εκκλησία που ξεκί- κρατάει στο δεξί Του χέρι], το ανανεωτικό πνευνησε εκεί ο Ιωάννης, ο Παύλος κήρυξε το ευαγ- ματικό έργο στα μύχια της ψυχής τού κάθε μέγέλιο επί τρία χρόνια, αρχικά λους και τις σχέσεις των μελών στη συναγωγή των Εβραίων και μεταξύ τους. Έτσι, τα μέλη της αργότερα και στους εθνικούς, εκκλησίας που κεφαλή τους είναι Από την και μάλιστα για πολλές ώρες καο Χριστός (A΄ Κοριν. 12:27) καΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY

48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τέληξαν να μη συνδέονται μ’ Εκείνον, ο Οποίος είναι το κέντρο, με σχέση αγάπης -Εκείνου πρώτα προς τον άνθρωπο για τη σωτηρία του, και στη συνέχεια του ανθρώπου προς Αυτόναλλά μόνο κατ’ όνομα, τυπικά, εργονομικά, που αν μη τι άλλο ενεργεί με οριζόντιους μόνο στόχους και καταλήγει να είναι τύπος μάλλον παρά χριστιανική ουσία. Για να συγκεκριμενοποιήσουμε το πρόβλημα και ν’ ανοίξουμε ίσως ένα παράθυρο με θέα την επίλυσή του, ας βάλουμε κάποια κριτήρια βάσει των οποίων να αξιολογήσουμε τη δική μας εκκλησία κι ας αναρωτηθούμε για κάποια πράγματα. Μας δονεί χριστοκεντρικά ο κηρυγματικός λόγος; Μας κάνει να σκεφτόμαστε τα όσα κηρύχτηκαν και μετά το τέλος της εκκλησίας; Μπαίνουν τα λόγια του στην καρδιά της καρδιάς μας για να μας ελέγξουν, ενθαρρύνουν, να μας κάνουν ν’ αναρωτηθούμε αν είμαστε ή όχι ευθυγραμμισμένοι με το Πρόσωπο του Χριστού; Αποτελούν για μας κίνητρο για προσωπική αναμόρφωση; Για μετάνοια; Μας αυξάνουν σε αγάπη προς τον Λυτρωτή; Ρέουν δυναμικά σαν ποτάμι που «ποτίζει» ολόκληρο το εκκλησίασμα εφοδιάζοντάς το συγχρόνως τόσο με την ταπείνωση ενώπιον του Θεού όσο και με την ενέργεια που προκύπτει από το ότι τα πάντα δύναμεθα διά του ενδυναμούντος μας Χριστού (Φιλιπ. 4:13); Θα μπορούσε κάποιος τρίτος να πει για τον κηρυγματικό λόγο, «Να, σ’ αυτή την εκκλησία θα ήθελα να ανήκω γιατί το κήρυγμα είναι σαν να έχει τώρα κατέβει ο Χριστός στη γη και να σου μιλάει»; Πώς προσεύχεται η εκκλησία; Προσεύχεται για να ακούσουν οι άλλοι τα αιτήματα του προσευχόμενου ή για να τα τοποθετήσει εκείνος με δέος ενώπιον του Θεού του Ζώντος; Προσεύχεται ένθερμα και με αγάπη για τη σωτηρία των όποιων αλύτρωτων έχει στην καρδιά του ή και για πατρίδες που είναι αλύτρωτες ή προ-

σεύχεται μόνο για λεπτομέρειες; Φέρνει στο λογισμό των μελών τη σκέψη της Παρουσίας του Χριστού στο δεύτερο ερχομό Του για να μορφώσει και αναμορφώσει τη σχέση αγάπης της Εκκλησίας προς Εκείνον; Πώς συνδέονται μεταξύ τους τα μέλη της εκκλησίας; Οριζόντια και συνεπώς αντιθετικά και φιλόνικα, συγκρινόμενα το ένα με το άλλο όπως κάνουν και οι κοσμικοί με την κοινωνική ηθική (δηλ. επιδιώκοντας να υπερέχουν ο ένας του άλλου); Μήπως μάλιστα χρησιμοποιούν για το σκοπό αυτό ακόμα και το Λόγο του Θεού, μέσα από μεμονωμένα εδάφια, για να «λιθοβολούν» αλλήλους με την κριτική τους αντί να γεύονται πρώτα την αγάπη του Χριστού σε μια κάθετη δική τους εξάρτηση ώστε να μπορούν να διορθώνουν τα κακώς έχοντα με πραότητα και ανεξικακία (Β΄ Τιμ. 2:23-25); Η υπακοή στο Λόγο του Θεού είναι ο καρπός της αγάπης και έρχεται και δένει στη ζωή του ανθρώπου απροσπαθώς, ως φυσικό αποτέλεσμα της Χάρης του Θεού και της Αγάπης Του μέσ’ από τον Χριστό. Δεν προκύπτει από τη χρήση μιας άκαμπτης ράβδου κάτω από την οποία θα ήμασταν ΑΝ δεν είχε έρθει ο Χριστός να συμφιλιώσει τα Άνω με τα κάτω. Από αγάπη για μας. Την ίδια εκείνη αγάπη που η απουσία της τόσο θλίβει τον Ιησού στην Έφεσο αλλά ίσως και στη δική μας εκκλησία. Τα λόγια όμως του Χριστού στην εκκλησία της Εφέσου δεν είναι μόνο λόγια θλίψης, απογοήτευσης, ακόμα και αυστηρής προειδοποίησης («ειδεμή... θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής»). Είναι και προτρεπτικά για μετάνοια και επιστροφή στην «πρώτη αγάπη» της εκκλησίας της Εφέσου την οποία εκείνη έκανε πέρα. «Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγει εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του Παραδείσου του Θεού» (Αποκ. 2:7). Και το ίδιο ακριβώς ισχύει και για μας. n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 49

Στην μνήμη της Ανθούλας Βοϊκλή-Γαλάνη που έφυγε πρόωρα απ’ αυτή τη ζωή για να συνεχίσει ν’ ανθίζει στην ουράνια πολιτεία... Μια ζωή υπηρεσίας και αγάπης που άγγιξε μικρούς και μεγάλους φέρνοντας δόξα στο Λυτρωτή Χριστό... Υπηρέτησε ποικιλότροπα διακονικά προγράμματα της κοινότητάς μας και θέλουμε να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον σύζυγό της Σωτήρη Βοϊκλή, στα αγαπημένα της παιδιά, τους σεβαστούς γονείς και την υπόλοιπη οικογένεια... Η Σύνταξη της ΦτΕ

Μια ζωή κτισμένη στο βράχο... έσα στα δάκρυα του πόνου της καρδιάς μου για την κατάληξη της αγαπημένης μας Ανθούλας, μία εικόνα ήρθε και στάθηκε μέσα στα μάτια του νου μου, το σπίτι της χτισμένο πάνω στο βράχο, όπως μας το αναφέρει σε μία παραβολή του ο Ιησούς, στο θεόπνευστο ευαγγέλιο. Έτσι όταν ήρθε η βροχή, οι ποταμοί, οι άνεμοι και έπεσαν με ορμή πάνω σε εκείνο το σπίτι, δεν γκρεμίστηκε γιατί είχε τα θεμέλιά του πάνω στο βράχο.

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Ξαφνικά και αναπάντεχα ήρθε η θύελλα της σκληρής δοκιμασίας και χτύπησε το σπίτι της αγαπημένης μας Ανθούλας και του Σωτήρη. Το σπίτι που το διέκρινε η αγάπη, η προσφορά, η θυσία και η βαθιά πίστη στο μοναδικό Κύριο. Η αμείλικτη αρρώστια φέρθηκε σκληρά στη γλυκιά μανούλα και έσπειρε τον πόνο στις καρδιές του συντρόφου της, των παιδιών της, των γονιών, των συγγενών, των αδελφών και φίλων... Μέρα με τη μέρα έλιωνε το κερί της ζωής της, αλλά

μεγάλωνε η φλόγα της πίστης, της Ελπίδας και της εμπιστοσύνης της στο Θεό, που μέσα στην οδύνη, δεν έπαψε να τον δοξολογεί. Τα βήματά της πλέον λιγοστά, στην εκκλησία που αγαπούσε. Όμως όποτε δοκίμαζε τη χαρά του ερχομού της ανάμεσα στους αδελφούς, το χαμόγελο ήταν πάντα ζωγραφισμένο στα χείλη της και στα πράσινα ματάκια της, έλαμπε η αγάπη και η Ειρήνη που ξεχείλιζε από την καρδιά της. «Ο Κύριος ξέρει, είναι αγαθός και πιστός, ποτέ δεν κάνει λάθος» ήταν η απάντησή της στην ερώτησή μου για την πορεία της υγείας της. Βλέπω το όμορφο πρόσωπό της, ακούω τη φωνή της να μιλάει για το Θεό και να προσεύχεται. Θυμάμαι το γεμάτο τραπέζι του σπιτιού της, με πολλά φαγητά και γλυκά, που τα έφτιαχνε με τόση αγάπη για τους καλεσμένους της. Δεν ξεχνώ το χαλβά Φαρσάλων που στις συνεστιάσεις μας τιμούσαμε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση. Μα τι να πρωτοθυμηθώ... την εθελοντική προσφορά της στην κατασκήνωση, στον όμιλο νέων, στις εκδρομές των παιδιών... Μαζί με τον αγαπημένο της, η Ανθούλα μας άνθιζε και το άρωμα του Χριστού σκορπιζόταν γύρω της. Ήταν ανάμεσά μας ένα ζευγάρι ζηλευτό κι αναρωτιέμαι «γιατί Κύριε;». Δεν είμαι όμως σε θέση να απαντήσω, Αυτός ξέρει, ποτέ δεν κάνει λάθη. Ξέρω όμως ότι μέσα από τις δοκιμασίες βγήκαν νικητές, με τη δύναμη του Θεού που τους στήριζε πάντα... Μα θα μου πεις «τη νίκησε όμως η αρρώστια». Αυτή νίκησε το σώμα, όχι όμως την αθάνατη ψυχή της. Ήταν αθλήτρια και έσπασε το νήμα. Νίκησε! Ναι, νίκησε και είναι στην αγκαλιά του μεγάλου Νικητή που την περίμενε. Δείτε την πόσο χαρούμενη είναι. Πάνω στο όμορφο κεφαλάκι της αστράφτει το στεφάνι της νίκης, πανηγυρίζει ανάμεσα στο πλήθος των πιστών, είναι πλήρης μακάρια και ευλογημένη, γιατί έφτασε στο τέλος της ζωής που έζησε με νόημα και σκοπό και κέρδισε την αιωνιότητα. Ανθούλα αδερφή μας, σε ευχαριστούμε, έγινες ένα δυνατό παράδειγμα χριστιανικής ζωής. Τιμή μας να σε έχουμε μέσα στην κοινωνία της εκκλησίας του Χριστού μας, σε αγαπήσαμε και θα σε αγαπάμε, γιατί όσοι αγαπιούνται δεν πεθαίνουν ποτέ... Τέλος φτάνω να πω ότι το πιο σπουδαίο για κάθε άνθρωπο είναι φεύγοντας από αυτό το προσωρινό κόσμο, να αφήνει ένα παράδειγμα ζωής γι’ αυτούς που μένουν πίσω και αυτό ας το σκεφτεί ο καθένας μας, σοβαρά και υπεύθυνα για τον εαυτό του. Καλή αντάμωση Ανθούλα μας, στη δόξα του ουρανού, στην παρουσία του ουράνιου Πατέρα...

n ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 51

Μετά την καταιγίδα

όξα στο Θεό, ευτυχώς που άνοιξαν ένα καταφύγιο», είπε η μαμά καθώς παρκάραμε μπροστά στο χώρο στάθμευσης του Λυκείου. «Δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε στο σπίτι μας χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα».

«Δ

«Δεν θυμάμαι να πέρασα παρόμοια καταιγίδα ποτέ» είπε ο μπαμπάς. Σ’ εμάς τουλά52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

χιστον πλημμύρισε μόνο το υπόγειο του σπιτιού μας. Είμαστε πολύ τυχεροί». Τυχεροί; Τι ακριβώς θέλει να πει ο μπαμπάς μου; Αναρωτήθηκα. «Όλα μου τα πράγματα ήταν στο υπόγειο!» διαμαρτυρήθηκα. «Ο υπολογιστής μου, η κονσόλα μου, τα βιντεοπαιχνίδια μου, όλα! Όλα έχουν καταστραφεί!»

«Ίσως θα έπρεπε να να είχες κρατήσει όλα σου τα πράγματα στο δωμάτιό σου, Ιάσωνα», είπε η αδελφή μου η Αντριάνα με μια φωνή που δεν επιδεχόταν καμιά αντίρρηση. Πήγα να της πω κάτι που προφανώς δεν θα έπρεπε, όταν γύρισε η μαμά μου και μου έριξε μια ματιά από εκείνες που λένε, μην τολμήσεις... «Λυπούμαστε που έχασες όλα σου τα πράγματα Ιάσωνα», είπε η μαμά. «Ξέρω πως αυτό σε στεναχωρεί και δεν είναι καθόλου ευχάριστο, όμως το να γκρινιάζεις δεν σε βοηθάει». Έπεσα πίσω στο κάθισμά μου και σταύρωσα τα χέρια μου. Γιατί να νοιάζονται άλλωστε; Όλα τα πράγματα που καταστράφηκαν ήταν δικά μου. Όταν το νερό άρχισε να γεμίζει το υπόγειο δεν με άφησαν να κατέβω εκεί

να τα γλυτώσω. «Είναι επικίνδυνο» μου είχε πει ο μπαμπάς. Κι εγώ καθόμουν και παρατηρούσα το νερό να καταπίνει όλα μου τα πράγματα. Ώσπου τελικά η μαμά μου με τράβηξε πίσω και μου είπε ότι έπρεπε να φύγουμε για να πάμε στο καταφύγιο. «Έχουμε, όμως, ασφάλεια έτσι δεν είναι; Ίσως να μου αντικαταστήσουν τα πράγματά μου». «Φοβάμαι πως αυτό δε θα γίνει Ιάσωνα», είπε ο μπαμπάς. «Πιστεύω ότι θα διορθώσουν τις ζημιές στο υπόγειο, ίσως να αντικαταστήσουν το χαλί. Όμως δεν νομίζω να αντικαταστήσουν τα δικά σου πράγματα». «Έρχονται Χριστούγεννα», είπε η μαμά. «Ίσως να πάρεις για δώρο ένα πράγμα από αυτά που έχασες».

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 53

Θέλουμε έναν μήνα ακόμα για τα Χριστούγεννα. Και... μόνο ένα πράγμα; Κι αυτό θα αντικαθιστούσε όλα όσα έχασα! «Ας πάμε μέσα», είπε ο μπαμπάς. Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και μπήκαμε στο γυμναστήριο του Λυκείου που ήταν γεμάτο από ράντζα και πολύ κόσμο. Βρήκαμε μια γωνιά με τέσσερα ράντζα. Πήγα κι έπιασα το ένα, ενώ η αδελφή μου πήγε στο διπλανό. Η Αντριάνα φορούσε τα ακουστικά της και δεν άκουγε όλο το θόρυβο που υπήρχε μέσα στο γυμναστήριο. Εκείνη ήταν τυχερή, δεν είχε χάσει όλα της τα υπάρχοντα, γιατί τα κρατούσε μέσα στο δωμάτιό της. Έριξα μια ματιά μέσα στο χώρο που ήταν γεμάτος με οικογένειες που είχαν έρθει να βρουν καταφύγιο. Είδα τον Μιχαήλ, ένα αγόρι από τη γειτονιά μου. Δεν κάναμε πολλή παρέα, όμως είχαμε πάει ο ένας στο σπίτι του άλλου μερικές φορές. Και πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο. «Πάω να χαιρετίσω τον Μιχαήλ», είπα στη μαμά. Όταν έφτασα κοντά του, εκείνος σήκωσε τα μάτια του και με χαιρέτισε. «Γειά σου Ιάσωνα» είπε, κι αμέσως έσκυψε πάλι κάτω. «Απίστευτο ε; Τέτοια καταιγίδα...» του είπα. «Το υπόγειό μας πλημμύρισε. Έχασα όλα μου τα πράγματα. Δεν μου έχει μείνει τίποτα. Είμαι πολύ θυμωμένος!» «Εμένα μου λες;» είπε ο Μιχαήλ κοιτώντας με κατά πρόσωπο. «Το ποτάμι ήρθε με 54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τόση ορμή πάνω στο σπίτι μας που με το ζόρι γλυτώσαμε η μαμά μου κι εγώ. Δεν είχαμε χρόνο να σώσουμε τίποτα απολύτως». Έμεινα σοκαρισμένος. «Ούτε κάτι από το δωμάτιό σου;» ρώτησα. «Κάποιο ρούχο; Τίποτα;» Ο Μιχαήλ κούνησε το κεφάλι του. «Τίποτα. Το σπίτι παρασύρθηκε ολόκληρο από το ορμητικά νερά του ποταμού. Δεν μας έμεινε τίποτα, κανένας τοίχος». Τώρα εγώ ήμουν εκείνος που έσκυψε και κοιτούσε το πάτωμα. Ναι, βέβαια, είχα χάσει όλα μου τα ηλεκτρονικά πράγματα, που τα χρησιμοποιούσα συνεχώς. Όμως το δωμάτιό μου είχε μείνει ανέγγιχτο. Κι εδώ που τα λέμε, έχω πολλά ακόμα πράγματα εκεί. Ο Μιχαήλ δεν έχει απολύτως τίποτα. «Ο μπαμπάς μου έφερε μερικά επιτραπέζια παιχνίδια», είπα. «Θέλεις να παίξουμε;» Ο Μιχαήλ σήκωσε τους ώμους του. «Και τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε εδώ;» Έτρεξα πίσω στους γονείς μου και πήρα τα παιχνίδια. Ο Μιχαήλ κι εγώ παίξαμε το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, μέχρι που ήρθε κάποιος νεαρός μ’ ένα καρότσι και μας πρόσφερε σάντουιτς με γαλοπούλα. «Αμάν! Είναι η μέρα των Ευχαριστιών», είπα. Μ’ όλη την τρέλα της καταιγίδας, το είχα εντελώς ξεχάσει. «Ναι...» είπε ο Μιχαήλ.

Μπορώ να καταλάβω γιατί ο Μιχαήλ δεν μπορεί να έχει το αίσθημα της ευχαριστίας κάτω από αυτές τις συνθήκες. Είχε χαθεί όλη η περιουσία τους. Κι εγώ σκεφτόμουν ότι είχα χάσει όλα τα δικά μου πράγματα. Όμως δεν ήταν έτσι. Βρίσκομαι σ’ έναν ζεστό, ασφαλή χώρο με την οικογένειά μου. Έχω φαγητό, έχω έναν φίλο κι έχω ένα σπίτι που με περιμένει νε γυρίσω. Στην πραγματικότητα έχω όλα όσα χρειάζομαι. «Μιχαήλ, έχω μια ιδέα» είπα. «Και ποια είναι αυτή;» με ρώτησε. «Οι γονείς μου είπαν ότι η Ασφαλιστική θα διορθώσει το υπόγειό μας και θα είναι ένα μεγάλο άδειο δωμάτιο. Ξέρεις τι θα μπορούσε να γίνει αυτός ο χώρος;» «Τι;» «Θα μπορούσαμε να τον μετατρέψουμε σ’ ένα μίνι γήπεδο χόκεϋ. Τα μπαστούνια μου είναι στο γκαράζ μας, οπότε μάλλον είναι σε καλή κατάσταση. Θέλεις να έρχεσαι να παίζουμε μαζί μόλις είναι έτοιμο;»

καλούσα τον Μιχαήλ να έρθει να μείνει μαζί μου για λίγο; «Πάω να ρωτήσω κάτι τους γονείς μου» είπα στο Μιχαήλ. «Θα γυρίσω αμέσως». Είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσουν, σκέφτηκα, καθώς διέσχιζα το γυμναστήριο. Είναι τέτοιοι άνθρωποι οι γονείς μου. Ακόμα, είμαι σίγουρος ότι και η μαμά του Μιχαήλ θα συμφωνήσει. Και δεν θα μου έκανε εντύπωση αν οι γονείς μου την καλούσαν κι εκείνην να μείνει στον ξενώνα του σπιτιού μας μέχρις ότου βρουν κάπου να μείνουν. Έτσι, ο Μιχαήλ κι εγώ θα μοιραζόμασταν το δωμάτιό μου, όλα τα πράγματα που μου είχαν απομείνει καθώς και το άδειο υπόγειο. Ένα δωμάτιο, ένας φίλος κι ένα μίνι γήπεδο χόκεϋ. Τι άλλο να ζητούσα; n Της Heather Klassen Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

«Ναι, βέβαια» συμφώνησε ο Μιχαήλ. «Δεν ξέρω, όμως, που θα μένουμε εμείς μέχρι τότε. Η μαμά μου είπε ότι καλό θα είναι να μείνουμε στην ίδια γειτονιά για να μη χρειαστεί ν’ αλλάξω σχολείο, όμως δεν ξέρω αν αυτό θα γίνει». Κούνησα το κεφάλι μου. Όμως είχα μια ιδέα. Στο δωμάτιό μου έχω μία κουκέτα. Γιατί να μην ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Πλάσματα του ανέμου* Δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να ζει απλά, όμορφα και χαρούμενα. Κι απ’ αυτά τα λίγα που χρειάζονται για μια τέτοια ζωή, σχεδόν όλα δεν αγοράζονται ούτε πουλιούνται. Η ζωή δεν είναι αυτή που δείχνει η τηλεόραση. Για θυμήσου, αν μπορείς φυσικά, τις δυο τρεις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής σου και σκέψου: είχαν σχέση με τα χρήματα; Οι βελόνες της πυξίδας δείχνουν μόνο επίγειους προσανατολισμούς, γι’ αυτό δεν βγάζουν πουθενά, δεν σε απογειώνουν, βορράς, νότος, ανατολή, δύση, αυτό είναι όλο. Η πυξίδα κάποιων δεν δείχνει μόνο τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Η βελόνα της πυξίδας της καρδιάς τους δείχνει μόνο ουρανό, δείχνει μόνο συνάντηση μ’ ένα πρόσωπο. Έτσι αποκτά νόημα η ζωή τους εδώ κάτω στη γη. Έτσι έχουν σκοπό. Έτσι τους αλλάζει καθημερινά το πρόσωπο της συνάντησης κι ο άνεμός Του. Υπάρχουν πλάσματα του ανέμου. Απρόβλεπτα εμφανίζονται στη ζωή μας κι απρόβλεπτα φεύγουν. Όπως ο άνεμος που όπου θέλει πνέει. Φεύγουν αλλά δεν χάνονται. Γι’ αυτούς που έχουν τον ίδιο σκοπό συμβαίνει το αντίθετο. Φεύγουν για τον ουρανό για τη συνάντηση και παίζουν ακόμα πιο μεγάλο ρόλο στις ζωές αυτών που μένουν. Τους περιμένουν... ευλογημένα πλάσματα, τα πλάσματα του ανέμου... Κι εμένα ο προορισμός μου είναι ο ουρανός. Είναι η συνάντησή μαζί με το Σωτήρα μου, τον Κύριό μου, τον Ιησού Χριστό. Είμαι προσκαλεσμένος στον ουρανό. Κι είναι η μόνη πρόσκληση που θα ανταποκριθώ. Μέχρι τότε θα προσπαθώ να κρατώ άγρυπνο κι έτοιμο τον εαυτό μου γιατί είμαι έτοιμος και άγρυπνος μόνο όταν τον περιμένω. Έτσι ζω την περιπέτειά μου στο χρόνο που δανείστηκα από το ταμείο της αιωνιότητας. n

*...στον Ντίνο, στην Άγλα, τον Κώστα, τον ορέστη, το Φιλήμονα, τη Λυδία, το Σπύρο... και τόσους άλλους... 56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

Συλλογή Νο. 14:

Πάνος Ζαχαρίου

«ΟΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ» τραγουδιστά

Ο Πάνος Ζαχαρίου παρουσιάζει σε 4 CD’s τα 31 κεφάλαια των Παροιμιών του Σολομώντα στα Ελληνικά με δικό του τραγούδι και συνθέσεις σε μια πολυεθνική γεύση στιλ μουσικής από: Αμερική, Βιέννη, Βραζιλία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Μεξικό και Χαβάη και ποικιλίες στιλ: Μπαλάντες, Pop, Jazz, Rock, Hop κ.α. 4 CD’s

μόνο

€

Φωνητικά: Πάνος Ζαχαρίου

Κυκλοφορούν επίσης: • Συλλογές Νο. 1-3: Μελωδίες Από Το Υμνολόγιο • Συλλογή Νο. 4: Απ’ το Σταυρό στην Ανάσταση • Συλλογή Νο. 5: Ποιητή και Βασιλιά μου • Συλλογή Νο. 6: Σ’ ευχαριστώ και σήμερα! • Συλλογή Νο. 7: Χριστούγεννα Ξανά

• Συλλογή Νο. 8: Ω Κύριέ μου πόσο Σε θαυμάζω • Συλλογή Νο. 9: Ύμνοι, Μπαλάντες & Επωδοί • Συλλογή Νο. 10: Ύμνοι Δοξολογίας & Λατρείας • Συλλογή Νο. 11: Ψάλλοντας από το Υμνολόγιο ΙΙ • Συλλογή Νο. 12: 80 Songs In English & Italian

www.christianbookstore.gr

SS PO RE

Χ+5 ES

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Γ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

Η ΦΩΝΗ

S PO

ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! 1

2 0 2 1

Με ένα ευλογημένο μήνυμα για κάθε μέρα! Το δώρο που διαρκεί όλο το χρόνο... Με καρτέλα ή σε κουτί, για τον τοίχο ή το γραφείο...

Τιμή μαζί με καρτέλα: 15

2,30 €

20 11

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» 00355.692585746