Ο
Νικόλας και η Μυρτώ το βρήκαν
πολύ διασκεδαστικό. Άρχισαν κι αυτοί να πετάνε λέξεις, που ως δια μαγείας έδεναν η μία με την άλλη λες και ήταν αδέλφια αγαπημένα. «Το πείραμα πέτυχε!», φώναξε η γιαγιά Σοφία και τα παιδιά την κοίταξαν με απορία. «Ακούστε», τους λέει, «όταν η γνώση μεταδίδεται μέσα σε χώρο ζεστό και φιλικό, στρώνεται για τα καλά, στρογγυλοκάθεται δηλαδή σ’ ένα μαξιλάρι που έχουμε μέσα μας. Μαξιλάρι αφράτο και μαλακό, έτοιμο, για να έρθει να φωλιάσει εκεί κι άλλη κι άλλη γνώση...».