Toptechnologie voor het plaatsen van een knieprothese

Sinds bijna een jaar gebruiken de kniespecialisten van de vier Kempische ziekenhuizen een robot die hen assisteert bij het plaatsen van een knieprothese. Samen plaatsen ze zo’n duizend knieprotheses per jaar, waardoor ze tot de top van België behoren. In Ziekenhuis Geel maken kniespecialisten dr. Dries Van Doninck en dr. Hans Feyen gebruik van deze robot. Die laat hen toe een meer precieze planning te maken voor het plaatsen van de prothese en deze planning ook nauwkeuriger uit te voeren. De resultaten na het eerste jaar zijn zeer beloftevol.

Dr. Van Doninck: “De tijd dat een knieprothese bij elke patiënt op identieke wijze geplaatst werd, ligt al enkele jaren achter ons. Elke knie is anders, wat ook maakt dat de spieren en ligamenten rondom de knie op een specifieke manier functioneren. Een zeer belangrijke voorwaarde voor een goed resultaat is dat de knieprothese zo geplaatst wordt dat de spieren en ligamenten geen last ondervinden van de ‘nieuwe knie’. Ze mogen bij wijze van spreken niet doorhebben dat er een knieprothese werd geplaatst. Alleen dan voelt de knieprothese voor de patiënt natuurlijk aan en is de kans op postoperatieve last het kleinst. Net voor we aan de eigenlijke ingreep beginnen, laat de robot ons toe de exacte stand, anatomie en werking van de knie in kaart te brengen. Deze informatie gebruiken we om te bepalen hoe we de prothese best plaatsen bij deze specifieke patiënt.”

Dr. Feyen: “Naast het maken van een optimale planning laat de robot ons ook toe deze planning op een zeer nauwkeurige manier uit te voeren. De robot bestaat uit twee aparte toestellen. Eén toestel registreert met verschillende camera’s de positie van de knie in de ruimte. Hierdoor kent de robot de exacte anatomie en functie van de knie. Het andere toestel komt met een lange robotarm mee in het operatieveld. Deze arm begeleidt ons bij het maken van de zaagvlakken die de positie van de knieprothese bepalen. De foutenmarge hierbij is, door het gebruik van de robot, gedaald tot minder dan een millimeter, wat enkele jaren geleden nog ondenkbaar was.”

Verder onderzoek zal uitwijzen hoe groot de impact van de robot op de tevredenheid van de patiënten zal zijn, maar de resultaten zien er alvast veelbelovend uit. Daarnaast registreert de robot elke handeling die de chirurg tijdens de ingreep uitvoert. Dit levert een enorme hoeveelheid data op. Die zullen gebruikt worden om de techniek nog te optimaliseren. “De toekomst ziet er, wat betreft de knieprothese, zeer rooskleurig uit.”

Torgny is het meest zuidelijke dorp van het land. De zachte kleuren van sommige gevels, de wasplaats centraal in het dorp, de ligging op een helling en het riviertje Chiers dragen bij aan de terechte omschrijving ‘één van de mooiste dorpen van Wallonië’. In Torgny zijn er druivenranken, hier wordt wijn gemaakt. Op zomerse dagen hoor je er krekels tsjirpen. Ook bergcicaden stellen de warmte op prijs. De Gaume heeft een microklimaat, de temperaturen zijn er vaak net iets hoger dan in de Ardennen en er valt gemiddeld minder regen. Dat komt onder meer omdat de zandigere grond de warmte langer vasthoudt.

Montauban-Buzenol. Hier zouden de Vier Heemskinderen gewoond hebben, een legende die nog steeds leeft. Je ziet er de restanten van een middeleeuwse toren. Vaak zijn er tentoonstellingen in het Centre d’Art Contemporain du Luxembourg Belge (Centrum voor Hedendaagse Kunst van Belgisch Luxemburg).

Chassepierre: deelgemeente van Florenville, schilderachtig gelegen aan de Semois. In augustus vindt er het Internationaal Straattheaterfestival plaats.

Abdij van Orval: trappistenbrouwerij van de cisterciënzer monniken. Er wordt ook Orval Kaas gemaakt. De naam houdt verband met een verhaaltje. De Italiaanse hertogin Mathilde verloor haar trouwring bij een bron in de buurt. Ze deed een schietgebedje en een forel bracht haar ring terug. Ze riep ‘het is een gouden vallei’, in het Frans klinkt dat als val d’or, later werd dat Orval.

Basiliek van Notre Dame d’Avioth: Net over de grens vind je in Frankrijk een merkwaardige gotische basiliek met opvallende waterspuwers. Avioth is klein, de basiliek gigantisch. Ze werd gebouwd in een landelijke, groene omgeving, wat het bijzonder maakt. Het was eeuwenlang een belangrijk bedevaartsoord voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostella.

Klein

De Gaume is een vrij kleine streek. De sfeer is er anders dan in de eerder robuuste Ardennen met zijn typisch grijze gevelstenen en steile rotswanden. In de Gaume zie je een eigen bouwstijl met kalkzandsteen die soms bepleisterd is. De regio, en zeker Torgny, wordt soms wel eens de kleine Provence genoemd, ook al omdat het landschap er meer open en glooiend is. Sowieso leunt de regio nauw aan bij Frankrijk. Hun dialect is ‘Gaums’, Frans met enkele specifieke accenten. Daar gaan ze prat op, zeg nooit dat het Waals is. De dorpen tellen vaak maar een handvol straten en een kerk. Opvallend is dat de huizen tegen elkaar leunen, het zijn straatdorpen.

Virton is de hoofdstad van de Gaume. Er is het kleine centrum waar je verschillende handelszaken vindt. Ook enkele omringende gehuchten zoals Titigny en Etalle maken er deel van uit. Opvallend is de totem bij het Maison du Tourisme. Het is een cadeautje van Canadezen. Halfweg vorige eeuw waren ze gekazerneerd in Marville, net over de grens. Er woonden ook Canadese families in Virton. Die voelden zich zo welkom dat ze een authentieke totem aan het stadje schonken. Ook opmerkelijk is de Rue des Tanneries, een smal straatje langs de Ton. De naam doet vermoeden dat hier vroeger een leerlooi- erij was. In het Musée Gaumais kom je alles te weten over de regio en het rijke verleden. Er waren bijvoorbeeld heel wat ambachtslui. Het oude centrum heeft hellende straatjes en pittoreske gevels, het is leuk om hier wat rond te slenteren.

De fraaie bosrijke omgeving nodigt uit om op verkenning te gaan. We starten in de Vallée de Rabais. Het kronkelend riviertje mondt uit in twee vijvers. Er is lichte mist, maar de zon doet haar best om alles op te klaren. Het bos krijgt daardoor een ietwat geheimzinnige sfeer. Ook maretakken, die vroeger magische eigenschappen werden toegekend, zijn volop aanwezig. In de regio kan je vooral in de zomermaanden ook een rijkdom aan vlinders spotten, zoals de Keizersmantel die zowel horizontaal als verticaal vliegt. Er is de Veldparelmoervlinder. Beide soorten zijn in Vlaanderen amper nog te vinden.

We komen aan het Sentier des Songes, het Dromenpad. Het is ongeveer 1 kilometer lang, je wandelt langs het water en ziet onderweg kunstwerken in hout, zoals een kabouter en een slak. Het is ideaal voor kinderen. De kunstenaars lieten zich inspireren door het sprookjesachtige van de omgeving en de gedempte geluiden. Ze voelen zich dromenvangers die zich laten betoveren door de omgeving. Langs het pad staan zitbanken om rustig te genieten van het groen. Eiken, beuken, sparren… ze zijn de thuishaven van herten, reeën en everzwijnen, maar die laten zich nu niet zien.

Een legende hoort er ook bij. Op het einde van het Dromenpad komen we bij een gîte: ‘Repaire des Zigomars’. Het is het ‘hol’ van de Zigomars, plaaggeesten of zijn het elfjes? Hoe dan ook wonen ze in het bos om feeën te beschermen. Elk jaar op 1 mei is er een feest, je kan er erwtensoep eten en proeven van het drankje Zigomar dat gemaakt wordt van cider en Lievevrouwbedstro, een

De Gaume heeft enkele heel goede restaurants, zoals het gastronomische La Grappe D’Or in Torgny. Daar wordt graag gewerkt met streekproducten. Maar ook elders kan je streekgerechten proeven of ze in een speciaalzaak terugvinden.

Le Zoup is een fris aperitiefdrankje dat ambachtelijk gemaakt wordt met lokale producten zoals Maitrank, appelsap, een distillaat van aardappelen en honing.

Gengoulf: een amberkleurig bier, gebrouwen in Villers-devant-Orval.

Zwarte bloedworst, typisch voor de streek van Florenville. Bevat varkensbloed, maar ook stukjes varkensvlees en uien. Wordt warm en koud gegeten.

Vleespastei uit de Gaume of pâté gaumais: stukjes varkensvlees worden 48 uur gemarineerd in witte wijn, azijn en kruiden. Het mengsel wordt op brooddeeg gelegd en ook weer bedekt met brooddeeg. Zo gaat het de oven in.

Touffaye: een stoofpot van spek, varkensvlees, uien, aardappelen en eventueel worstjes. Wordt vaak met andijvie of molsla opgediend.

kruidachtige plant die in het bos groeit. We passeren een eind verder Trou des Fées, een grot waar feeën woonden. Het is het eindpunt van een wandeling, ook op kindermaat met doe-opdrachten. De ‘trou’ is een rots met verschillende holten die door natuurlijke erosie zijn ontstaan.

Het leuke aan wandelen in de Gaume is dat alles goed is aangeduid en je zelf lussen kan maken door trajecten te combineren. Een topografische kaart is best wel handig, die kan je bij het Maison du Tourisme aanvragen. We volgen een stukje van de route Gaume Buissonnière. Die is in totaal 225 km lang en loopt vooral langs bospaden en landwegels. Sommige stukken zijn verhard, ideaal voor fietsers dus. De tocht brengt je ook in de Ardennen en in Frankrijk. Er is dus heel wat variatie. De route Gaume Buissonière kruist af en toe de Transgaumaise, ook een meerdaags traject van 140 km dat doorheen de Gaume loopt en is opgedeeld in zes etappes. Deze lus begint en eindigt in Rabais, Virton.