Miasta portowe. Morze atrakcji

Tym razem w podróży po głównych miastach portowych zapraszamy Was do Sankt Petersburga – metropolii leżącej u wrót portu o tej samej nazwie. Port Sankt Petersburg, zwany także "bramą Rosji", jest czołowym portem Rosji, a zarazem największym portem kontenerowym na obszarze Bałtyku. To stąd odbywa się główna wymiana handlowa Rosji z Europą oraz resztą świata.

Port zajmuje 164,6 km² powierzchni wodnej, tzw. akwatorium. Długość linii cumowniczych wynosi 31 km, a największe dostępne głębokości to około 11–11,5 m. Natomiast najgłębsze miejsca dostępne dla 4 statków na kotwicowiskach przyportowych mają od 23,5 m do 25 m głębokości. W 2019 roku w porcie przeładowano łącznie ponad 59,9 mln ton towarów, co było o 0,1% więcej niż rok wcześniej.

Zostawmy jednak port w oddali i skupmy się na możliwościach spędzenia wolnego czasu w tym monumentalnym mieście. Według raportu UNESCO Sankt Petersburg jest ósmym najbardziej atrakcyjnym turystycznie miastem świata.

Trochę historii?

Powstanie miasta jest spełnieniem wieloletnich starań oraz zabiegów uzyskania dostępu do Morza Bałtyckiego władców z dynastii Romanowów. Dzięki wojnie północnej, którą Piotr I toczył ze Szwedami w latach 1701–1721 oraz zwycięstwie w bitwie pod Połtawą w 1709 roku, a także korzystnych ustaleniach

pokoju w Nystad (fin. Uusikaupunki), mógł przystąpić do zagospodarowywania nadmorskich obszarów. Prace budowlane, w których brali udział najwybitniejsi architekci ówczesnej Europy, rozpoczęły się już w 1703 roku na zdobytej rok wcześniej od Szwecji Wyspie Zajęczej, położonej w Ingrii u ujścia Newy. Był to obszar podmokły i słabo zaludniony, toteż osuszenie tych terenów było podstawowym wyzwaniem dla budowniczych. Pierwszą budowlą wzniesioną na obszarze Wyspy Zajęczej była Twierdza Pietropawłowska, którą rozpoczęto wznosić na mocy rozkazu cara z dnia 16 maja (27 maja według kalendarza gregoriańskiego) 1703 roku. Dzień ten jest uznawany za datę założenia miasta. Dalsze lata to dynamiczny rozwój miasta. Sankt Petersburg w latach 1712–1918 był stolicą Rosji.

Sankt Petersburg jest największym po Moskwie ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym Rosji. Miasto najeżone jest imponującymi pałacami, teatrami oraz monumentalnymi budynkami mającymi na celu podkreślenie imperialnego statusu kraju.

Aby móc wnikliwie zwiedzić wszystkie atrakcje Sankt Petersburga, potrzebowalibyście co najmniej tygodnia. My przygotowaliśmy top 7 atrakcji, które musicie zobaczyć, mając w mieście nawet 2 dni.

▶ Ermitaż

Ermitaż, Państwowe Muzeum Ermitażu – rosyjskie muzeum państwowe w Sankt Petersburgu. Mieści się w pięciu pałacach nad brzegiem Newy. Nazwa muzeum pochodzi od jednego z pałaców zimowych Piotra I. Cesarzowa Katarzyna II przemieniła pałac w galerię sztuki. Głównym budynkiem Ermitażu jest barokowy Pałac Zimowy, wzniesiony dla carycy Elżbiety w latach 1754–1762 według projektu Bartolomea Rastrellego. W 1766 roku caryca Katarzyna II poprosiła francuskiego filozofa Denisa Diderota, by w jej imieniu kupował obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Watteau, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana i wielu innych znakomitych malarzy. 5 lutego/17 lutego 1852 roku Mikołaj I udostępnił zbiory publiczności i w tym celu zbudował ostatni pałac zespołu, zwanym Nowym Ermitażem, który został zaprojektowany przez Leo von Klenzego.

Sobór świętego Izaaka

Sobór świętego Izaaka Dalmatyńskiego – największa prawosławna świątynia w Petersburgu oraz druga co do wielkości w Rosji, wybudowana z polecenia cara Aleksandra I. Mierzy 97,6 m szerokości, 111,2 m długości oraz 101,5 m wysokości; zwieńczona jest złoconymi kopułami, z których największa posiada promień ok. 11 m. Może pomieścić 14 tys. wiernych.

Sobór Zmartwychwstania Pańskiego, Cerkiew na Krwi – sobór wzniesiony w Sankt Petersburgu nad Kanałem Gribojedowa. Budowla została wzniesiona na miejscu, w którym w 1881 został śmiertelnie ranny, w wyniku zamachu, car Aleksander II i stąd właśnie pochodzi popularna nazwa cerkwi – na Krwi. Prace rozpoczął w 1883 roku Aleksander III dla upamiętnienia swojego ojca i trwały one do 1907 roku. Sobór wzniesiono według projektu Alfreda Parlanda i Ignatija Małyszewa. W 1930 świątynia została zamknięta i planowano ją zburzyć, 26 lat później uzyskała status zabytku. Ponownie otwarto ją w 1997 roku po niemal 30-letnich pracach konserwatorskich. Dziś jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Petersburga. Ogólna powierzchnia świątyni wynosi 1 642 m², wysokość – 81 m. Sobór wybudowano w tradycyjnym rosyjskim stylu, panującym w budownictwie sakralnym w XVI i XVII wieku i jest bogato dekorowany.

Peterhof

Peterhof to rozległy zespół pałacowo-ogrodowy znajdujący się w mieście o takiej samej nazwie, położony nad Zatoką Fińską, niespełna 30 km w kierunku zachodnim od Petersburga. Założony został w pierwszej połowie XVIII wieku przez cara Piotra I jako jedna z letnich carskich rezydencji. Obecnie cały kompleks zajmuje przeszło 1 000 hektarów. W jego skład wchodzi 20 różnych budowli, 7 ogrodów oraz słynna Wielka Kaskada. Główną budowlą jest zaprojektowany przez Jeana Baptiste'a Leblonda (i przebudowany później przez Bartolomea Rastrellego) Wielki Pałac. Najefektowniejszym elementem założenia pałacowo-ogrodowego jest tzw. Wielka Kaskada. Powstała ona w 1724 roku w hołdzie triumfu Rosji nad swoimi wrogami. Składa się ona z około 200 różnorakich fontann i strumieni oraz blisko 40 pięknych złotych posągów. Największa fontanna wypuszcza pionowo w górę potężny 20 metrowy słup wody.

▶ Pałac Zimowy

Pałac Zimowy – położony na brzegu Newy, barokowy pałac budowany w Petersburgu w latach 1754–1762 według projektu Bartolomeo Rastrellego dla Elżbiety. Budowę ukończono po jej śmierci. Jako pierwsza zamieszkała w nim cesarzowa Katarzyna. Pałac Zimowy to jeden z największych kompleksów pałacowych na świecie. Oto, co mówią same liczby: długość około 200 m, szerokość – 160 m, długość gzymsu obiegającego całą budowlę – 2 km, wysokość – 22 m. Pałac liczy 1 057 pomieszczeń o łącznej powierzchni 46 516 m², ma 117 klatek schodowych, 1 886 drzwi i 1 945 okien. Wnętrza wykończono polerowanym marmurem, lazurytem, malachitem, porfirem, jaspisem i kamieniami półszlachetnymi. Hojnie wykorzystano również brąz, kryształ, złocenia, rzadkie gatunki drewna i dekoracyjne tkaniny ścienne.

Potężny kompleks założony był przez Katarzynę I na nierównych i bagiennych terenach pod Petersburgiem, które otrzymała w 1708 roku od swego przyszłego męża, cara Piotra I. Monarchini nakazała później wybudować na nich mały park na modłę XVIIIwieczną z niewielką oranżerią. W miejscu, gdzie dziś stoi Wielki Pałac cesarzowa kazała postawić niewielką drewnianą cerkiew pod wezwaniem św. Katarzyny. W 1722 roku Katarzynie zbudowano niewielki pałacyk, na podstawie projektów Braunsteina, natomiast w 1725 roku całą posiadłość nazwano oficjalnie Carskim Siołem.

▶ Twierdza Pietropawłowska

Zbudowana z rozkazu Piotra Wielkiego w latach 1706–1740 Twierdza Pietropawłowska jest cytadelą Petersburga, zbudowaną na wyspie wzdłuż rzeki Newy. Jest to twierdza obronna, wzniesiona według projektu architekta Domenico Trezziniego. Głównym celem budowli była obrona, ale fort nigdy nie spełnił swojego militarnego przeznaczenia. W XVIII wieku część twierdzy stała się więzieniem i kontynuowała tę funkcję po rewolucji bolszewickiej. Dziś Twierdza jest jednym z najbardziej znanych zabytków turystycznych Petersburga, w którym mieści się Państwowe Muzeum Historii Politycznej Rosji. W centrum kompleksu wznosi się Sobór Świętych Piotra i Pawła ze 122-metrową dzwonnicą, która jest miejscem pochówku wszystkich rosyjskich carów od Piotra I do Aleksandra III, z wyjątkiem Piotra II i Iwana VI. Na wyspie znajduje się również funkcjonująca do dziś Mennica Petersburska.

Zwodzone mosty

To kolejna atrakcja Sankt Petersburga. Newa, czyli główna rzeka przepływająca przez miasto jest żeglowna. Aby umożliwić ruch statków, każdego dnia o godz. 23.00 mosty na rzece otwierają się. Pamiętajcie, aby podczas otwierania się mostów znaleźć się po „właściwej” dla siebie stronie rzeki. Inaczej możecie utkwić aż do ponownego ich zamknięcia, co będzie miało miejsce dopiero rano.