at katarungan,” hindi niya sila papipiliin kung wala naman talagang pagpipilian. Si Jehova ay sagana rin sa kabutihan. (Awit 31:19) Ganito inilarawan ni Jesus ang kabutihan ng Diyos: “Sinong tao sa gitna ninyo ang hinihingan ng kaniyang anak ng tinapay—hindi niya siya bibigyan ng bato, hindi ba? O, kaya, hihingi siya ng isda—hindi niya siya bibigyan ng ser-
Hindi nilalang ni Jehova ang unang mga tao na parang mga robot piyente, hindi ba? Samakatuwid, kung kayo, bagaman balakyot, ay marunong magbigay ng mabubuting kaloob sa inyong mga anak, lalo pa ngang higit na ang inyong Ama na nasa langit ay magbibigay ng mabubuting bagay sa mga humihingi sa kaniya!” (Mateo 7:9-11) Ang Diyos ay nagbibigay ng “mabubuting bagay” sa kaniyang mga nilalang. Ang pagkakalalang sa tao at ang Paraisong tahanan na inihanda niya para sa kanila ay katibayan ng kabutihan ng Diyos. Maglalaan ba ng isang magandang tahanan sa mga tao ang isang mabuting Soberano kung alam niya na sa dakong huli ay hindi rin ito mapapasakanila? Ang ating Maylikha ay matuwid at mabuti at hindi dapat isisi sa kaniya ang paghihimagsik ng tao. Ang “Tanging Marunong” Ipinakikita rin ng Kasulatan na si Jehova ang “tanging marunong.” (Roma 16:27) Nakita ng mga anghel ng Diyos sa langit ang maraming katibayan ng walang-hanggang karunungang ito. Sila ay nagsimulang “sumigaw sa pagpuri” nang lalangin ni Jehova ang buong lupa. (Job 38:4-7) Tiyak na sinubaybayan ng matatalinong espiritung nilalang na ito ang mga pangyayari sa hardin ng Eden. Kaya makatuwiran ba na ang isang matalinong Diyos, pagkatapos niyang lumalang ng isang kahangahangang uniberso at ng iba pang bagay sa lupa, ay lilikha ng dalawang espesyal na nilalang na 14
ANG BANTAYAN ˙ ENERO 1, 2011
alam niyang magkakasala at masasaksihan pa ng kaniyang mga anghel? Hindi nga makatuwiran iyan. Pero baka may magsabi, ‘Paanong hindi ito malalaman ng isang ubod-talinong Diyos?’ Totoo, dahil sa dakilang karunungan ni Jehova, may kakayahan siyang malaman ang “wakas mula pa sa pasimula.” (Isaias 46:9, 10) Pero hindi niya kailangang gamitin nang pagkakataong iyon ang kakayahang ito, kung paanong hindi niya laging ginagamit nang lubusan ang kaniyang napakalakas na kapangyarihan. May-katalinuhang nagpapasiya si Jehova kung kailan niya gagamitin ang kaniyang kakayahan na patiunang alamin ang mga bagay-bagay. Maihahalintulad ito sa isang bagay na nagagawa ng modernong teknolohiya. Maaaring piliin ng isang nanonood ng nakarekord na laro ng basketball ang mga huling segundo nito upang makita na niya kung sino ang mananalo. Pero hindi naman kailangang ganito ang gawin niya. Puwede naman niyang panoorin ang buong laro mula sa simula kung gusto niya. Sa katulad na paraan, maliwanag na pinili ng Maylalang na huwag tingnan ang kalalabasan ng mga pangyayari. Sa halip, pinili niyang maghintay at, habang nagaganap ang mga bagay-bagay, makita kung ano ang gagawin ng kaniyang mga anak sa lupa. Gaya ng nabanggit na, dahil sa karunungan ni Jehova, hindi niya nilalang ang unang mga tao na parang robot. Sa halip, maibigin niya silang pinagkalooban ng kalayaang magpasiya. Kung pipiliin nila ang tamang landasin, maipakikita nila ang kanilang pag-ibig, pasasalamat, at pagsunod, sa gayo’y higit silang masisiyahan pati na si Jehova na kanilang Ama sa langit.—Kawikaan 27:11; Isaias 48:18. Ipinakikita ng Kasulatan na sa maraming pagkakataon, hindi ginamit ng Diyos ang kaniyang kakayahang malaman nang patiuna ang mga bagay-bagay. Halimbawa, nang ihahandog na ng tapat na si Abraham ang kaniyang anak, nasabi ni Jehova: “Ngayon ay nalalaman ko ngang ikaw ay may takot sa Diyos sa dahilang hindi mo ipinagkait sa akin ang iyong anak, ang iyong kaisa-isa.” (Genesis 22:12) May mga pagkakataon