Column
22 januari 2010
Meubel 17 | 9
Paul “Leer heeft als eigenschap dat het, naarmate het ouder wordt, mooier wordt.” Jaren geleden werd mij dit, tijdens een cursus bij Koninklijke Hulshof’s Verenigde Fabrieken in Lichtenvoorde, verteld. Ik ben het daarna nooit meer vergeten. Enerzijds omdat de aan de cursus verbonden rondleiding door de fabriek een enorme indruk op mij maakte. Anderzijds omdat ik mij de volgende dag, ’s ochtends vroeg voor de spiegel, afvroeg waarom mensen niet mooier worden naarmate zij ouder worden. Want naarmate ik ouder word, zie ik bij mij niet alleen mijn haargrens optrekken, maar vooral de wallen onder mijn ogen groeien. En gaat mijn gezicht deuken vertonen die je in met leer beklede stoelen en fauteuils nooit ziet. Ik kijk dan ook meer dan eens naar foto’s uit mijn middelbare schoolperiode, toen mijn gezicht nog glad en strak was. Meestal met een gevoel van berusting. Omdat het niet anders is: de tijd tekent de mensen in de jaren. Daar worden ze niet mooier van. Maar sinds Montis Moment, het nieuwe tijdschrift van het Nederlandse meubelmerk Montis, bij mij op de deurmat viel, denk ik daar anders over. Want op pagina zes staat eigenaar Paul van den Berg afgebeeld, quasi nonchalant met zijn linkerhand de snijmallen van zijn meubelen opzij schuivend. Bladvullend. Met een ondeugende glimlach om zijn mond en pretlichtjes in de ogen. Ik heb meerdere malen naar die foto gekeken. Niet omdat ik mij afvroeg waarom Paul zo goed op de foto staat. Want Paul staat altijd goed op foto’s. Nee, mijn verbazing zat hem in iets anders: Paul lijkt niet ouder te worden. Goed, zijn haargrens kan niet optrekken. Maar het haar dat hij had heeft hij nog steeds, zij het wat grijzer. Maar het meest verrassende vond ik zijn gezicht. Daar lijkt de tijd geen vat op te hebben. Geen wallen, geen deuken. Wel een enkele groef, niet diep en net zichtbaar, wat zijn gezicht een vriendelijke uitstraling geeft. Net als bij leer, waar lichte groeven tot het ‘patina’ van het leer behoren. Heel anders dan bij mij, terwijl ik tien jaar jonger ben!
Column
Nu zeggen ze ‘wie met pek omgaat raakt erdoor besmeurd’. Zou dat ook gelden voor leer? Zodat Paul, die al decennia tussen zijn leren meubelen vertoeft, met de typische eigenschap van leer besmet is geraakt? Ik ga morgen de föhn eens op mijn gezicht zetten. Want in die cursus werd ook gezegd dat deuken soms uit leer geföhd kunnen worden..
Henny van Straaten hvanstraaten@home.nl