Gac magazine nr 11 by Joost Huijsing

Gooise Atletiek Club Hilversum

MOOI

maart 2015

Jaargang 80 nummer 830/11 - Maart 2015

In dit nummer: MOOIE KINDEREN BIJ GAC 4 “Zeg, schrijf jij nou ‘ns wat over je rennende dochters” zei een redactie- annex bestuurslid tegen mij. “Het thema voor dit magazine is ‘MOOI’ “

OPVALLEND HOEVEEL SUPPORT WE KRIJGEN 6 Marathongroep GAC enthousiast op weg naar Rotterdam.

WIE MOOI WIL ZIJN MOET HET ONMOGELIJKE DOEN 14 Wat maakt sprinters zo aantrekkelijk? Het is de geprononceerde gluteus maximus, functioneel belangrijk voor het versnellen.

PIETER WILHELMUS IS DE NIEUWE SECRETARIS VAN HET BESTUUR 16 Het was lange tijd stil rond de vacature voor deze functie.

colofon Jaargang 80 - Nummer 830/11 - Maart 2015 Aan dit nummer werkten mee: Edward Swier - Joost Huijsing - Esther Gross - Elmer van Krimpen - Hans Jonker Siebe Turksma - Lineke Braspenning - Ferdy Cornelissen - Stéphane Wienneke Saskia Bons Eindredactie: Carla van Lingen Vormgeving: Ron Meijer Basisontwerp huisstijlconcept: KentieDesign bno | www.kentiedesign.eu Fotograﬁe: Wim Kluvers en Matthieu van den Berg Omslagfoto: Siebe Turksma Drukkerij: Drukkerij Badoux, Houten Inleverdatum kopij magazine juni: 1 mei 2015 . Mailadressen: Kopij Magazine: clubblad@gach.nl Nieuwsbrief: nieuwsbrief@gach.nl Website: communicatie@gach.nl Ledenadministratie: Chris van de Kamp Chrysantenstraat 13, 1214 BK Hilversum tel. 035-6215516 email ledenadministratie@gach.nl Aanmelden: Formulieren in het clubhuis. Of: http://www.gach.nl/kennismaken/lid-worden/inschrijven/ Lidmaatschapsduur: Minimaal 1 jaar Opzeggen: Ieder kwartaal, mits 1 maand tevoren schriftelijk of via email bij ledenadministratie gemeld. Clubhuis GAC - Arenapark1, Arena 103 1213 NZ Hilversum GAC Homepage: www.gach.nl GAC E-mail: info@gach.nl

Voorwoord Paul Maas Vrijdagavond, na een lange werkweek, eindelijk lekker rustig samen met Jennifer op de bank, met zoals meestal een heerlijke La Chouffe Blond in de hand. Ha, weekend! Toch maar even de telefoon checken. Ah, een app-je van Carla: lukt het je om dit weekend nog even het voorwoord voor het magazine aan te leveren? Welja, zeg ik, moet lukken. Gelijk maar op facebook gevraagd wat onze leden eigenlijk van me willen weten? Dat werkte goed, de inspiratie kwam spontaan op gang. Ik ben alweer bijna een jaar onderweg als voorzitter van deze (in alle opzichten) topclub. Ik heb inmiddels aardig wat van de club gezien. Vond het erg leuk om enkele weken geleden op het “sinterklaasveldje” aanwezig te zijn bij het door Hans van Dijk georganiseerde 15/10-jarig jubileum evenement van de Sportief wandelen Nordic groepen van onze club. Mooi om te zien dat gouden lid Elbert Vastenburg na zijn overstap vanuit het hardlopen daar ook alweer leuke ideeën had. In een vorig schrijven gaf ik aan dat het lastig is om bij alle groepen langs te gaan, maar dat ik graag op uitnodigingen in ga. En die komen ook regelmatig binnen. De komende tijd ga ik in ieder geval een keer polsstokhoogspringen met de CD-junioren van Stéphane, die onlangs zoveel topprestaties neerzetten, en werpen met onze eigen wereldkampioen bij de masters Ingrid van Dijk. En bij de meerkampgroep kom ik zeker ook eens langs, Sanne! Mijn eigen ambities op wedstrijdgebied staan door de drukte op een wat lager peil. Ik train met moeite 2 à 3 keer per week. De leuke C-D vaartspelgroep op zaterdagochtend van Corina en Lineke is daar inmiddels het meest vaste onderdeel in geworden. Veel van mijn loopmaatjes volgen de marathonclinic, en als ik hen zie en hoor ben ik wel een beetje jaloers. Misschien moet ik in juni toch maar de halve in Amersfoort doen. Of gaan voor een PR op de 10 km bij de Cityrun? Vorig jaar 47,15 gelopen. Zo goed als Cas Lutz of Mirjam Koersen zal ik nooit worden, maar er zit toch echt nog wel meer (of moet ik zeggen minder?) in... Is voor mij die hele marathon iets wat ik nog eens een keer wil doen, anderen gaan nog veel verder. Frank Aalten heeft de Marathon des Sables 2014 gelopen, de ultraloop van honderden km's door de Sahara. Ik herinner me nog goed dat we thuis op internet de wazige webcambeelden zagen van zijn aankomst, met verzwikte enkel, kapotte tenen, maar met de Nederlandse vlag in zijn handen. Een beetje gek is ie wel, die Frank! Ik wens jullie weer veel leesplezier! Sportieve groet, Paul Maas

Mooi is subjectief In de jaren 70 had je de kreet ‘ugly is beautiful’. We gingen mooi vinden wat lelijk was, met de Volkswagen kever als beste voorbeeld. Tien jaar later: de mode schrijft lange wijde broeken voor met fladderpijpen. Mijn echtgenoot kroop kreunend achter de gordijnen toen ik mijn aankoop trots showde. Het ene jaar is een kledingstuk mooi, twee jaar later krijgt het de zak. In atletiekland gaat het nog sneller. Wil je als atleet in de juiste stemming aan de start verschijnen dan trek je geen twee jaar oude clubkleding aan maar de allernieuwste outfit: wedstrijd na wedstrijd strak in het pak. Mooi geeft zelfvertrouwen en dat heb je hard nodig. Ik vind onze atletiekbaan met de oude Dudoktribune aan de ene en de Nike gebouwen aan de andere kant heel mooi. Niet iedereen is het daar mee eens. Er is ook mooi dat mooi blijft: kunst bijvoorbeeld, of mooie ontwerpen. Ze zijn voor eeuwig, al valt ook over dit mooi te twisten. En neem onze atletiek: een mooi meerkamplijf ziet er anders uit dan een mooi kogelstootlijf. Mooie lopers kunnen heel snelle lopers zijn, maar dat hoeft niet. Neem Marti ten Kate en Paula Radcliffe. De waggelloop van Marti en het vreemd heen en weer schuddende hoofd van Paula zijn beslist heel erg lelijk. Maar mooi dat ze wel de sterren van de hemel liepen. Carla van Lingen

Mooie boel Als er iets is, dat subjectief kan worden genoemd, dan is het wel het begrip ‘mooi’. Wat ‘mooi’ is, is mooi in de ogen van een bepaalde persoon, of van de groep waar die persoon bij hoort. ‘Mooi’ wordt bepaald door sekse, leeftijd, levensovertuiging, opleiding, sociale klasse en ga zo maar door. ‘Mooi’ is ook gebonden aan de tijd. Denk maar aan de mode, aan populaire t.v.-programma’s, muziek, films en boeken. En denk aan de medemens. Tot verliefdheid aan toe, zo mooi vinden we de ander. Voor zolang het duurt. “Dat we dát mooi gevonden hebben!” roepen we dan ook verbijsterd uit als we verder in de tijd zijn of als we zelf veranderd (ouder of wijzer) geworden zijn. Mooiheid is niet alleen subjectief maar ook relatief. ‘Aantrekkelijk’ is eigenlijk een veel interessanter begrip. ‘Mooi’ is een eigenschap (van een jas of een t.v.serie), maar ‘aantrekkelijk’ gaat over je gevoel, over wat je beleeft. Je voelt je aangetrokken tot iets of iemand. De psychologie weet intussen het een en ander over dit gevoel. Psychologen hebben zelfs wetten over aantrekkingskracht - in onze maatschappij ontwikkeld: gezond boven ongezond, jong boven oud, actief boven passief, optimistisch boven pessimistisch. En: sportief boven onsportief. Daar weten we alles van. Sporten is niet alleen lekker, en fit zijn geeft je niet alleen een fijn gevoel, een sportief lijf oogt ook nog eens goed. We voelen ons ‘aangetrokken’ tot mannen en vrouwen die gespierd zijn, een slank lijf en een buitenkleurtje hebben, die transpireren en soepel bewegen: “Zo wil ik ook zijn!” schiet door ons hoofd. Dat weten ook de fabrikanten van sportartikelen. Als je de kleding- en schoenen-advertenties in de atletiekbladen bekijkt zie je de boodschap: koop ons product, dan zie je er net zo aantrekkelijk uit. Tot de sportartikelen die meeliften op dit effect horen ook producten als limonade (“sportdrank”), chocola (“Ritter Sport”) en kauwgom (“Sportlife”). Zo werkt het. Voor een groot deel bewust, maar voor een nog groter deel onbewust. Is dat manipulatie? Is dat erg? Nee, dat is niet erg. Het inspelen op dat gevoel van aantrekking gebeurt overal en altijd. Je speelt het zelf en je laat het graag toe. Want het is een spel met heel veel winnaars: de winnaars van een lekker gevoel. Hans Jonker onderschrift bij afbeelding: Twee sportlievende meisjes, die bijzonder opvielen, bij de jongste athletiekwedstrijden te Stamfort-Bridge, door haar “ouderwetsche” haardracht en moderne sportkleeding.

Mooie kinderen bij GAC “Zeg, schrijf jij nou ‘ns wat over je rennende dochters” zei een redactie- annex bestuurslid tegen mij. “Het thema voor dit magazine is ‘MOOI’ “. Komt dat even goed uit, want stomtoevallig zijn mijn dochters allebei ontzettend mooi. En mooi dat ik graag even een boompje over ze opzet. Marjolein is geboren in 2006 (wellicht herinnert de trouwe lezer zich nog de oeverloze verslagen over zwangerschap, bevalling en baby) en is daarom in de atletiekwereld sinds oktober een ‘meisje pupillen B’ (vorig jaar nog C, komende jaren A1 en A2 en dan geen pupil meer maar junior). Rozemarijn stamt uit 2008 en is in april 2014 bij GAC begonnen als ‘meisje pupillen E’. In oktober is ze gepromoveerd naar pupillen D, maar bij veel wedstrijden vallen D en E samen onder de naam ‘mini’s’. Voor nog meer onduidelijkheid hanteren ze bij GAC voor E-pupillen ook de naam ‘Smurfen’, alsof niet de hele club in het blauw loopt… In oktober waren als laatste wedstrijd van het seizoen de clubkampioenschappen op de baan. Over baanwedstrijden zal ik het als ze weer beginnen wel eens uitgebreid hebben (ik ben nu ook al jury, wat een stuk leuker is dan alleen maar toeschouwer). Nu zijn er tot maart geen baanwedstrijden meer maar alleen crossjes. Dat houdt in: lekker zo’n 800 tot 1000 meter door de modder rennen, soms een heuveltje erbij en na een minuut of 5 sta je stinkend en hijgend weer bij je ouders. Die vragen zich soms wel zachtjes af waarom je daarvoor helemaal naar Castricum of Santpoort moet terwijl we om de hoek Pijnenburg en BAV hebben, maar ja, dat schijnt iets van de Atletiekunie te zijn… Het gekke is dat vrijwel alle kinderen een bloedhekel hebben aan de langste afstand van 600 meter op de baan (voor Marjolein vanaf dit jaar zelfs 1000 meter!) maar dat ze wel die crossjes op volle sprintsnelheid lopen. Veel gesnik en steken in de zij dus bij de finish, maar toch altijd weer dat heerlijke fanatisme bij de startstreep. En wat is het toch oneerlijk verdeeld in deze wereld. Terwijl Marjolein altijd haar uiterste best doet maar op zijn best als keurige middenmoter over de finish komt liep Rozemarijn haar eerste cross (Maple Leaf) al meteen met een grote grijns naar de derde plaats. Ze vindt het zelfs zo leuk dat ze ook wel even de drie delen van de BAV Wintercup wilde doen (die niet bij de officiële wedstrijden voor GAC-jeugd zit, waarom eigenlijk niet??). Bij deel 1 werd ze zomaar 4e, bij deel 2 begon het podium te lonken. Ik stond een stukje voor de finish te wachten en telde

3 meisjes vóór haar, dus ik schreeuwde: “Rozemarijn, nog één meisje inhalen en je bent derde!”. Subiet ging de turbo aan en werd een meisje vernietigend verslagen. Hoera! Alleen… mama bleek een meisje over het hoofd te hebben gezien, Rozemarijn was weer 4e. Dat gaf wel even traantjes. Ik vermoedde dus dat bij de Wintercup-3 op 25 januari een ontketende furie aan de start zou staan... Maar helaas werd Rozemarijn ziek op 24 januari en kon ze niet meedoen aan de Wintercup-3 (“Geeft toch niet mama, dat podium komt wel een andere keer”). Waarop een nieuwe verrassing volgde: door de slechte weersomstandigheden ging de hele Wintercup-3 niet door! Er komt geen nieuwe datum, Rozemarijns toch wat roemloze 4e plaats blijft staan. Voor wie nou denkt dat ik al mijn hardloopfrustraties botvier op mijn arme kroost moet ik toch nog even benadrukken dat echt mooi natuurlijk is: elk kind dat lekker door de modder loopt te rennen, of probeert netjes over een lat te springen, of een hink-stap-sprong uit te voeren (weet je wel hoe moeilijk dat is?). Van de beste met prachtige aangeboren techniek tot en met de laatste die struikelt over zijn eigen benen en toch doorzet. Ik stond eens op zaterdagmiddag te kijken naar de grote meiden die daar net aan hun training begonnen, en ik zei tegen Marjolein: “Van mij hoef je nooit eerste te worden en mee te doen met EK’s en WK’s, tenzij je dat echt wilt natuurlijk. Maar als je straks in die moeizame puberteitsjaren in een groep zit van zulke mooie slanke meiden die samen bezig zijn met hun sport en dus niet met roken, alcohol en drugs…. Joh, dat zou wel heel erg mooi zijn”. Saskia Bons (saskia007@gmail.com)

Saskia: “Ik heb voorheen wel meer vrijwilligerswerk voor de club gedaan maar kinderen, school, werk: de laatste jaren ontbrak de tijd. Nu ik weer wat meer tijd heb is dit wel een klus voor mij. Ik vind het leuk en belangrijk contact te hebben en te houden met de trainers, kijken wat er zoal leeft onder de trainers en wat ik eraan kan bijdragen om zoveel mogelijk mensen tevreden te houden. Verder weet ik nog niet zo goed wat er allemaal aan werk zal langskomen, dus ik wacht het even rustig af. Ik ben sinds 2000 lid van GAC en was tot juni vorig jaar trainer van een C-groep met Mathieu Ekelschot. Dat ging langzamerhand te hard voor me. Geraldine had een vergelijkbaar probleem in haar B-groep, dus toen ben ik haar daar gaan vervangen. En nu vervang ik haar dus weer...” Saskia Bons is de nieuwe coördinator looptrainers. Na bijna 10 jaar heeft Geraldine van Bers haar taak overgedragen. Saskia traint ook de B-groep van Geraldine. Al met al een drukbezette vrijwilligersklus. Daarnaast heeft ze een fulltime baan en voedt ze twee dochters op, die op hardloopgebied al even fanatiek zijn als hun moeder. Hierover houdt ze ons in het Magazine op de hoogte...

Beter presteren in mooie kleren? Is hardlopen een dure hobby? “Nou, nee, eigenlijk niet. De belangrijkste investering is een paar goeie schoenen.” Dit is het standaard antwoord uit de boekjes en bladen aan beginnende lopers (en is ook van toepassing op beoefenaars van andere atletiekonderdelen). Ik vermoed echter dat Nike, Asics, Saucony en andere grote namen niet in atletiek geïnteresseerd waren als dat werkelijk zou kloppen. Ik ervaar mezelf niet als ijdel, loop nog steeds in kleding van 15 jaar geleden rond, krijg een flinke portie kleding gratis en toch geef ik veel meer geld aan loopkleding uit dan aan schoenen. Waarom? Sportkleding slijt nauwelijks (mijn kledingladen puilen uit). De enige reden voor mij om spullen weg te gooien is de oneerlijke strijd tussen ouder wordend elastiek en een geniepig uitdijende buik. Blijkbaar is er iets in een nieuwe outfit dat mij een goed gevoel geeft (met mijn dagelijkse kleren heb ik dat helemaal niet). Wil ik er bij-de-tijd uitzien? Wil ik flitsen? Of heb ik het gevoel dat het beter loopt in nieuwe kleren? Ik weet het niet. Er zijn natuurlijk wel functionele eigenschappen van kleding die meehelpen aan het welbevinden en het presteren van de atleet. Niet hinderen bij de beweging, geringe windweerstand, het helpen bij de temperatuurhuishouding, helpen van de doorbloeding en het geven van steun; om er een paar te noemen. Maar wat trekt in eerste instantie mijn aandacht: kleur, patroon en textuur. Zien en voelen. Het voelen is vooral je eigen zaak, maar zien is ook gezien worden. Waarschijnlijk het belangrijkste visuele aspect is de kleur. En het verrassende van de kleur is dat die van invloed kan zijn op de prestatie. Een onderzoek van 55 jaar voetbaluitslagen in Engeland leverde een duidelijk voordeel op voor clubs die in een rood tenue spelen. Rood blijkt een kleur met net een beetje extra te zijn. Bij een aantal vechtsporten, vecht je in het rood of in het blauw (via loting). En wat denk je? Rood wint vaker. Waar ligt dat aan? Rood wordt in verband gebracht met seks en dominantie. Succesvolle mannen hebben een voorkeur voor rode stropdassen. Vrouwen die een partner zoeken, dragen vaak onbewust rode kleding en lippenstift. Rood kan ook gebruikt worden om mentale vaardigheden van een tegenstander te verminderen. Er is terecht opgemerkt dat de vechtsporten waarin rode kleding een voordeel geeft, gebruik maken van een scheidsrechter. Wie wordt beïnvloedt door de rode kleur? De scheids? De vechter in het rood of zijn tegenstander? Onderzoek uit 2013 kan dat plaatje inkleuren. Bij vechters werd voor en tijdens de wedstrijd de hartslag gemeten. De vechter in het rood bleek een hogere hartslag te hebben. Zelfs bleek dat zodra een deelnemer rood droeg, hij voor de wedstrijd meer kracht kon ontwikkelen dan wanneer hij blauw droeg. Dit effect werkt dus via de eigen kleding. Niet via de tegenstander of de scheidsrechter. Het wordt tijd om GAC blauw te vervangen door rood. Beter presteren in mooie rooie kleren. Siebe Turksma $ Matthieu van den Berg en Siebe Turksma

Delegatie (15 van de 39) van de marathongroep bij de Mapleleafcross

'Opvallend hoeveel support we krijgen' Marathongroep GAC enthousiast op weg naar Rotterdam Dat er animo voor was, dat had men wel verwacht. Maar de inschrijvingen overtroffen zelfs de stoutste verwachtingen. Peter Beukers zinspeelde al jaren op de vorming van een marathongroep bij GAC. Dat zich dezer dagen liefst 43 lopers aangesloten hebben bij zijn initiatief doet hem veel goed. De meeste deelnemers, 39 in getal, hebben 12 april 2015 omcirkeld in hun agenda. Die dag is de marathon van Rotterdam. Maar ook voor andersdenkenden is ruimte. Zo loopt Jeannette ten Brink op 22 maart in Rome, gaat Gerrit Albada naar Boston en volgt Wilma Broekmeyer wel de trainingen, maar heeft ze zich nog niet opgegeven voor een marathon.

Peter liep zelf drie marathons. Parijs (2012) was de eerste, zijn snelste (4.02) was een jaar later in Amsterdam. Bij zijn tweede, in Rotterdam (ook in 2013), werd hij overvallen door de warmte. ,,Het was zeven graden toen we van huis weggingen en om één uur 's middags was het 23 graden. Ik ben toen helemaal afgebrand.'' In 2014 liep hij geen marathon. ,,Ik had tijd nodig om te vergeten hoeveel stress je ermee opbouwt. Lopen, werken, privé; je moet een goede balans vinden. Als er ergens een verstoring zit, heeft dat enorm eﬀect op je lopen.'' Zijn ervaringen wilde hij delen. ,,Ik liep toch vooral met de gedachte dat ik de kennis die ik had opgebouwd aan anderen wilde vertellen. Bij GAC kon je kogelslingeren, trainen voor de 1500 meter, de tienkamp doen, maar marathontrainingen waren er niet meer.'' Tot uiteindelijk vijf man de koppen bij elkaar staken. Er kwam een uitgebreid programma, met clinics, voordrachten, trainingen en zelfs een gezamenlijk initiatief voor een onderscheidend shirt. Loopt Peter zelf mee tijdens de trainingen, Bert List zorgt voor de organisatorische kant van de zaak. Ook hij is zeer te spreken over het animo in de club. Siebe Turksma zorgt voor de trainingsschema's, de fysiotherapeuten Hans Hofman en Jan Pijl helpen waar nodig. ,,Er is binnen de club zoveel kennis aanwezig, die moet je met elkaar kunnen delen. Ik kan mensen wel tips geven over kleding, over voeding, mijn ervaringen vertellen. Maar de structuur wat trainingen betreft komt bijvoorbeeld van Siebe. Daar kan niemand aan tippen.'' Het animo verraste. ,,We dachten dat er zich wel 15 man zouden melden, maar het zijn er inmiddels bijna 50, onder wie 15 leden van Zuidwal die deze trainingen als clinic volgen.'' De groep is overigens al enigszins op

leeftijd. Slechts vier lopers zijn onder de 40. Vijftien zitten nu nog tussen de 40 en 50, van wie er vier nog dit jaar 50 worden. Dan zijn er ook nog vier zestigers. Het overgrote merendeel is dus tussen de 50 en 60 én heeft voor Rotterdam gekozen. Verstandig aldus Peter. ,,Zeker als het je eerste is, is Rotterdam een verstandige keuze. Die marathon gaat weliswaar niet over het meest spectaculaire parcours, maar is wel vlak en goed georganiseerd. Bovendien komt er altijd veel publiek, dat scheelt ook. Ik kan iedereen trouwens aanbevelen voor een marathon in de buurt te kiezen. Ik heb in 2012 vier dagen in Parijs gezeten. Maar ik ben niet langer dan een uur in het Louvre geweest, je wilt je spieren niet verstijven en dus niet veel staan. En na afloop kom je met je stijve benen geen metrostation meer in. Op de terugreis heb ik vijf uur op de achterbank gelegen. Ook dan is het prettiger als je anderhalf uur later weer thuis bent.'' We spraken Peter half januari, de groep heeft er juist een derde lange duurloop opzitten. Sinds de jaarwisseling wordt elke zondag gezamenlijk getraind. ,,Het was een grillige route, omdat overal langs de paden gewerkt werd aan de bossen. Dus modder, modder, modder. Onderweg heeft Jaap Langerak ons twee keer voorzien van thee en andere versnaperingen. Jaap heeft zo'n vijftien jaar geleden zelf ook marathontrainingen gegeven. Nu stond hij langs de kant om ons te verzorgen. Het is opvallend hoeveel support de marathontraining uit alle geledingen van de club krijgt aangeboden.'' Peter had ook deze training genoten van de verhalen onderweg. ,,We wisselen ervaringen uit. Meestal is het prachtig om alles aan te horen. Soms ook hilarisch. Marathonlopen is mentaal gezien een heel aparte ervaring. Je vraagt je onderweg regelmatig af 'Wie ben ik, wat doe ik hier en waarvoor?' En, in mijn geval, ben ik altijd maar aan het rekenen. Dat is ook een vorm van concentratie. Wil je zes minuten per kilometer lopen, dan moet je het beseffen wanneer je iets te hard loopt. Maar, als je 28 kilometer gelopen hebt, dan kun je niet meer zo goed rekenen. Dan worden de simpelste sommetjes moeilijk. Het zijn zulke verhalen waar met name de debutanten heel veel van leren.'' Hij heeft veel respect voor zijn medelopers. ,,Ze doen allemaal in een periode van zes tot acht maanden een opoffering om een maximale prestatie te leveren. Een marathon lopen is een once-in-a-lifetime-experience waar je heel veel voor moet opgeven.'' De lokale omroep RTI Hilversum heeft al enkele malen opnamen gemaakt, waarvan het eindresultaat dit voorjaar op tv komt. Edward Swier $ Siebe Turksma

Leo Tetteroo: ,,Afgelopen zomer kwam een mailing waar ik al tijden op zat te wachten. Geïnteresseerden werden opgeroepen zich te melden voor een marathongroep. Yes! Een marathon, daar zou ik graag ik een keer aan mee willen doen. Jaren geleden heb ik meegedaan met een loopclinic van GAC. Na de clinic ben ik blijven 'hangen' en daar heb ik tot op heden geen spijt van gehad. Het loopvirus had mij en mijn gezin te pakken. Ik had de ambitie om meer en verder te lopen. Dit lukte behoorlijk, maar uiteindelijk betaalde ik toch de tol voor deze inspanning, een blessure: overbelasting. Binnen GAC was kort daarvoor de blessureherstelgroep (BHG) in het leven geroepen. Mijn intentie was om - onder begeleiding - weer snel de draad op te pakken. Dat was een fikse tegenvaller. De trainers hielden mij behoorlijk kort en het duurde circa 10 weken voordat ik werd 'ontslagen'. Je zou zeggen: hij heeft zijn lesje wel geleerd. Maar niets was minder waar. Eind 2013 zat ik weer in de BHG. Nu heb ik wel geleerd om naar mijn eigen lichaam te luisteren. De ambitie om lang te lopen was in ieder geval zeker niet weggenomen.'' ,,Inmiddels is de trainingsintensiteit opgevoerd naar vier keer per week. Binnen de loopgroepen wordt vanaf nu – speciaal voor de lopers aan de marathon - aandacht besteed aan de diverse trainingsvormen (interval, duurloop, vaartspel). In september zijn we gestart met elke eerste zondag van de maand een gezamenlijke training, gevolgd door een theoretische uiteenzetting van het proces van de marathon. Sinds januari vinden de trainingen elke zondag plaats. De presentaties - onder bezielende leiding van Siebe Turksma - geven een goed beeld wat er bij een marathon vooral komt kijken. Niet alleen de trainingen (wat doet een marathon met je lichaam) maar ook onderwerpen als voeding, mentale weerbaarheid en fysieke gesteldheid komen aan de orde. Onderwerpen die uitermate interessant zijn en die zeker bijdragen aan een goede voorbereiding op een marathon. Waar ik veel waarde aan hecht en wat mij een goed gevoel geeft, is de saamhorigheid binnen de groep. Het hebben van een gezamenlijk doel: de marathon. Het gezamenlijke uit zich in onder meer een groep op Facebook, de aanschaf van loopshirts (met naam), een app-groep én niet in de laatste plaats de gezamenlijke trainingen.'' ,,Gevoelsmatig is de focus vanaf september al gericht op Rotterdam. In maart staat er nog een halve marathon op het programma. Eind maart moet ik dan 'klaar' zijn voor de - voor mij gedroomde eerste MARATHON. Uiteindelijk kan ik dan mijn ambitie waarmaken. Een tijd heb ik zeker niet in gedachte, een PR loop ik altijd. Het doel is uitlopen, en daar ga ik zeker van uit.''

Jeannette ten Brink: ,,Ik ben een beetje een buitenbeentje binnen de groep. Ik ben geen GAC-lid, maar verder natuurlijk wel een beetje sportief. Ik heb me speciaal voor dit programma ingeschreven om de pijntjes die je soms hebt na te vragen. Ook had ik me al opgegeven voor een marathon. Ik loop in Rome op 22 maart. Het zat me in het begin niet mee. Bij een van de eerste trainingen stapte ik op een boomstronk onder het gebladerte. Het gevolg: enkel verstuikt. Sinds eind december ben ik weer lekker bezig. In Frankrijk heb ik zelfs, omdat er te weinig sneeuw was om te skiën, een ﬂinke cross van 20 kilometer gelopen, met liefst 500 meter hoogteverschil. Echt superleuk.'' Wilma Broekmeyer: ,,Ik ben een eeuwige twijfelaar en heb ook nu veel twijfel of ik wel een hele kan lopen. Twee zwagers van mij, die arts zijn, zeggen dat het ongezond is. Maar ik vind het wel erg leuk om mee te trainen. Ik heb me vanwege die twijfels ook nog niet opgegeven voor een marathon en heb, volgens mij als enige van de groep, ook geen speciaal shirt besteld. Ik vind dat ik dat alleen waardig ben als ik de marathon echt ga lopen.''

Mooi én lelijk bestaan niet Het was strijk en zet. Ergens in het voorjaar én zo’n beetje halverwege de herfst wist ik dat weer zou gaan gebeuren. Dan gingen mijn moeder en ik samen op pad. Met de bus, naar de stad. Een spannende onderneming, zo zonder vader én zus. Bovendien, het was altijd weer een verrassing of de missie zou slagen. Ik had – het zal nog zo zijn – smalle voeten. En dus was het niet de vraag welke schoenen ik mooi vond, maar welke me pasten. In het segment goedkope of minder dure winkels konden we sowieso niet terecht. Nee, in dit geval was alleen het duurste goed genoeg voor mij. Na het nodige nameten – breder werden ze niet, wel steeds langer – kon ik als kind kiezen uit een zeer beperkt assortiment. Soms zelfs moest ik genoegen nemen met de enige schoen die me daadwerkelijk paste. De les die ik toen leerde, doet eigenlijk nog altijd – en feitelijk voor iedereen – opgeld. Mooi én lelijk bestaan niet, als je het over schoenen hebt. De inspanningen van de fabrikanten ten spijt, van Italiaanse modeontwerpers en Aziatische imitatiekoningen, het zou altijd om functionaliteit moeten gaan. Een modebewuste blik op een etalage kan menigeen weliswaar doen versmachten naar dat ene paar, als het voor geen meter zit, hoop ik toch echt dat de persoon in kwestie ze laat staan. Wie voor zijn professie zijn voeten gebruikt – dat geldt voor hardlopers, voetballers én dansers bijvoorbeeld –, weet als geen ander hoe belangrijk goed schoeisel is. Hoewel je daar in het geval van profvoetballers weleens aan kunt twijfelen. Het afgelopen WK in Brazilië kregen we enkele fraaie staaltjes ‘pragmatisme’ voorgeschoteld. Nog voor de prijzen werden verdeeld, mochten diverse spelers zich al WK-winnaar noemen. Zij hadden een lucratieve overeenkomst weten te sluiten met Puma. Die fabrikant bestond het om spelers het veld in te sturen met één roze én één blauwe schoen. Alsof de ontwerper, in afwachting van zijn eerste kind, niet had kunnen kiezen. Alsof de verkoper in de winkel per ongeluk schoenen van twee verschillende paren in één doos had gestopt. Zelfs de extravagante Mario Balotelli had, erkende hij, even met zijn ogen geknipperd. Een blik op zijn bankrekening, en de zojuist ontvangen vette cheque, hadden hem echter de woorden ‘dat het echt geen grap, maar hele prettige schoenen waren’ weten te ontlokken. In de eerste ronde van het WK was het niveau van menig speler overigens, kijk de beelden er maar op na, van een weinig verheﬀend niveau. Wie op een gloednieuw model gaat lopen, zal daar natuurlijk toch even aan moeten wennen. Hetzelfde geldt vanzelfsprekend voor loopschoenen. Hardloopschoenen welteverstaan. Met grote regelmaat stap ik een winkel binnen, om gewoon eens een kwartiertje voor zo’n wand vol fris, fruitig, knisperend schoeisel te gaan staan. Het vrolijkt je, in nat herfst- of somber winterweer, behoorlijk op. Al die kleurtjes, het is als in een snoepwinkel. Nike, Brooks, Saucony, Asics, Adidas, Mizuno, New Balance. Ze doen alles om in het oog te springen, het kleurenpallet is ongekend. Het ene model in pimpelpaars, het ander citroengeel. Of ietwat saai grijsblauw. Maar, nu komt het. Ook nu, zoals heel vroeger aan de hand van mijn moeder, besef ik me dat mooi én lelijk helemaal niet bestaan. Mijn eerste Saucony’s waren van een ongekende saaiheid; gelijk de zwarte voetbalschoen van vroeger. Maar lekkerder dan de Ride 4 zat mij geen enkele schoen. De 5 en 6 gingen ook nog wel, soms had ik geluk dat er - zeker omdat ik in Amerika shopte – keuze uit meerdere kleurcombinaties was. Nooit vloekten ze met mijn broeken en shirts. Beter dan de Ride 7 kon ik het echter – dacht ik nog even - niet treﬀen. In de GAC-kleuren, geel en blauw. Een mooie schoen om te zien. Echter, zoals wasmiddelfabrikanten eens in de zoveel tijd met een ‘verbeterde formule’ komen, zo vond ook Saucony het tijd voor aanpassingen. De ‘heeldrop’ werd verlaagd van 12 naar 8 mm, en ik kan me sinds ik de schoenen heb niet aan de gedachte onttrekken dat ze breder vallen dan de voorgangers. Om rechtszaken te voorkomen, zal ik hier niet beweren dat de schoenen mede de oorzaak zijn van mijn huidige fysieke klachten, maar dat ze minder lekker zitten durf ik gerust te beweren. Het hield me afgelopen week bezig toen ik weer eens voor die vrolijkmakende wand vol loopschoenen stond. Veertig jaar na die busritjes met mijn moeder was ik benieuwd of mijn zoektocht naar dat ene paar nu zou slagen. Zelfs al zouden het die afzichtelijke groen-paarse moeten worden, ik zou ze nemen. De komende trainingen durf ik mijn medelopers er namelijk gerust van te overtuigen dat mooi én lelijk niet bestaan. Edward Swier $ Matthieu van den Berg

De Knipperij Al 20 jaar van van wens tot trends...

E&M Expres Personenvervoer Met speciale taxi tarieven voor vervoer van en naar schiphol Maartensdijk – Schiphol Hilversum – Schiphol Bussum – Schiphol

€ 52.50 € 52.50 € 52.50

20% korting op uw behandeling

Voor “gewone” taxiritten kunt u een dag van te voren reserveren, nachtritten alleen op aanvraag.

• Bij inlevering van deze advertentie • Op alle behandelingen • Elke vrijdag tussen 17.00 - 20.00 uur

Eerste 2 kilometer € 7,50 Overige kilometers € 2,00 per kilometer

Oosterengweg 84 - (Riebeeckgalerij) - Hilversum gratis parkeren!!

035 - 5771505 info@emexpres.nl

Telefoon: 035 - 685 43 42

T E G E L Z E T B E D R I J F

Peter Philipsen & Zn. v.o.f COMPLETE BADKAMER INSTALLATIE EN AL UW TEGELWERK. OOK VOOR AANLEG VAN VLOERVERWARMING

webdesign s hosting domeinnaamregistratie social media s online marketing

IT2day sponsort de volgende GAC evenementen: Spieren voor Spieren City Run Arena Games Hilversum Maple Leaf Cross

TELEFOON Peter: 06 - 533 949 46 Dennis: 06 - 543 154 51

06 21 633 090 De Kwekerij 66 s 3741 WM Baarn info@it2day.nl s www.it2day.nl

Lambikstraat 24 | 1336 MB Almere email: peterphilipsen@planet.nl

Henja Kronenburg en Bets Boom in het zonnetje gezet

Feest en nieuwe basiscursus nordiccen

Maar liefst negentig stukken taart gingen vlot op tijdens de jubilea sportief wandelen (tien jaar) en nordiccen (vijftien jaar) op 17 januari. De belangstelling voor de gezellige training in het Cronebos was zo groot, dat een aantal vrijwilligers later alsnog van een stuk gebak zijn voorzien.

Januari 2000 startten de eerste sportief wandelgroepen bij GAC op initiatief van Henja Kronenburg. Zij was hardloopster en kreeg fysieke problemen. Sportief wandelen bleek een manier om voldoende in beweging te blijven. Het idee van Henja houdt al vijftien jaar stand en zij kreeg dan ook een eerbetoon op het Sinterklaasweitje. Ook Bets Boom kreeg een woord van dank en een bloemetje; zij is de vrouw die veertien jaar lang de lief-en-leedpot beheerde en zelfgemaakte kaartjes stuurde aan wie ze daar een plezier mee kon doen.

Zowel sportief wandelen als nordiccen hebben naast het belang van (blessurevrij) bewegen ook een grote sociale rol. Daarom liepen op 17 januari sportief wandelaars en nordiccers samen in kleine groepen op een circuit in het bos om onderweg activiteiten te doen. De zon hielp nog extra bij de feestelijke sfeer.

In 2005 kwam het initiatief van een aantal trainers om nordicgroepen op te richten echt van de grond. Het bestuur stelde geld beschikbaar voor stokken, de trainers kregen een (korte) opleiding en de rest is geschiedenis. Ook nordiccen heeft zich een vaste plaats binnen GAC verworven. Voorzitter Paul Maas zei tijdens zijn toespraakje in het Cronebos dat nordiccen in alle opzichten veel uitdagender is dan het lijkt. Dat was althans zijn ervaring na een proeďŹ&#x201A;es.

Probeer bijvoorbeeld eens op een hobbelig bospad met een bal een kegel om te gooien, of een mikadostok op te tillen zonder de rest te laten bewegen. En wat te denken van hoepels gooien terwijl anderen zich in het zweet rennen? Of een zeil omkeren terwijl er zeven mensen op staan, of samenlopen met de enkels aan elkaar gebonden? Het enthousiasme was groot: er klonk geregeld gejuich in het Cronebos, ook omdat de groepen probeerden zoveel mogelijk punten te halen.

Wie nordiccen zelf wil leren kennen, kan vanaf zaterdag 21 maart terecht op de nieuwe basiscursus die vijf zaterdagen duurt. Deze cursus is geschikt voor beginners die 5 km per uur kunnen wandelen gedurende anderhalf uur. De start is steeds om 09:00 uur bij het hek van het Cronebos. Leden betalen voor deze trainingen niets extra's. Niet-leden betalen 45 euro en als zij in deze periode besluiten lid te worden, betalen ze geen contributie tot 1 juli. Stokhuur is 2,50 euro per week en de borgsom 35 euro (vooraf betalen). Opgeven en meer informatie bij Liene Malsch via nw@gach.nl. Hans van Dijk

De smaak die vroeger zo gewoon was. H u d s o n d r e e f 3 8 - 3 5 6 5 AV U t r e c h t info@zeldenrijksnacks.nl

Bij menig wedstrijd staat hij met een paar andere vrijwilligers klaar met stopwatches, laptop, startpistool, geluidsinstallatie en allerlei lijsten. Daarnaast debuteerde hij op de marathon en fietste binnen een paar weken de Alpen etappes van de Tour de France. Wie is deze vrijwilliger en waar gaat zijn hart naar uit? Bij veel sportwedstrijden zijn er vooral sporters, de start en finish, de strijd en de opluchting te zien. Maar al deze wedstrijden zouden niet kunnen bestaan zonder een wedstrijdsecretariaat, vrijwilligers en de wedstrijdleiding. Bij GAC hangt hun honk een beetje boven de baan met de tijdklok en de speaker. De plek is belangrijk voor Aswin Jägers omdat dit niet zichtbare deel, een essentieel onderdeel is van de wedstrijd. Het secretariaat is het hart voor, tijdens en na de wedstrijd. Zonder het secretariaat is er geen wedstrijd. Het mooiste zijn na afloop de tevreden gezichten van de atleten, vrijwilligers en het napraten aan de bar met elkaar. Aswin is een GAC vrijwilliger op vele terreinen - zoals clubhuis beheer, wedstrijd materiaalbeheer, wedstrijd organisatie, Arena Games adviseur, loopsport baanclinics en atletiekteam. Voor veel activiteiten heeft hij diverse opleidingen gedaan zoals (jeugd)trainer, wedstrijdleider, scheidsrechter en jurylid. Hij is vanaf 2004 een actief organisator van wedstrijden en heeft in de periode 1996-2012 de Arena Games mede georganiseerd. Met veel plezier werkte hij recent met het projectteam aan de transformatie van de kantine.

De plek van Aswin Jägers

Naast al deze vrijwilligersactiviteiten heeft Aswin ook nog tijd voor sport. Hij liep recent de halve van Egmond in 1.46 en hoopt ook Schoorl te lopen in 1.40. Het sporten is hem met de paplepel ingegoten, als kleuter ging hij met zijn vader naar GAC en vanaf 1985 is hij lid. Hij was eerst actief als wedstrijdatleet, nu meer op de baan als hardloper en sinds een jaar is hij ook aan het kogelslingeren. Hij zou graag het clubrecord kogelslingeren M35 (28,75m) verbreken. Door te kunnen trainen bij Tom Heinis, Ingrid van Dijk, Laus Bosman en Fred Verkerk is het mogelijk om binnen GAC aan je trekken te komen. Vorig jaar maakte hij zijn debuut op de marathon in Leiden en ondanks de hitte wist hij in 4.09 te finishen. Een paar weken later fietste hij in de Alpen de Marmotte met de Alpe d’Huez als slagroom op de taart. Het mooiste hardloopevent vindt hij de Montferlandcross. Met het hardlopen moet hij voorzichtig opstarten want zijn achillespezen spelen hem al 20 jaar parten, maar “met rust en beleid trainen kom je een heel eind”. Hij bewondert de sprinter Michael Johnson, de wereldrecordhouder op de 400m met zijn afwijkende loopstijl maar vooral zijn bescheidenheid (43,18s 1999, Sevilla). Top bij GAC is het sociale: dat mensen in hun waarde worden gelaten, niet gekleineerd worden en elkaar motiveren om de sport op eigen niveau te beoefenen. Zijn droom: meer GAC atleten naar een hoger landelijk wedstrijdniveau. Met een wedstrijdsecretariaat waarbij Aswin betrokken is, gaat dat zeker lukken! Elmer van Krimpen $ Matthieu van den Berg

Wie mooi wil zijn, moet het onmogelijke doen? Build that booty Wat maakt sprinters zo aantrekkelijk? Het is de geprononceerde gluteus maximus, aka de grote bilspier. Functioneel belangrijk voor het versnellen bij de start van de sprint en esthetisch van onschatbare waarde. In de oefening hiernaast laat Paul zien hoe je de bilspieren kunt versterken. Vanuit de positie in de foto duwt hij zijn bekken omhoog en laat het weer rustig zakken. Om een zichtbaar grotere ‘butt’ te krijgen moet het zo zwaar zijn dat je de oefening hooguit zeven tot negen keer achter elkaar kunt uitvoeren. Omdat Paul al goed ontwikkelde sprintersbillen heeft, is er een flinke belasting nodig. Dat kan natuurlijk met een pakket ijzer, maar het kan ook prima met collega sprinter Judith. Als een collega sprinter onvoldoende belasting kan leveren, kan de oefening nog wat zwaarder worden gemaakt door een bevriende kogelstoter te laten assisteren.

Serious sixpacking Sumo worstelaars hebben een enorm sterke romp. Ze laten echter ook zien dat functioneel niet mooi hoeft te zijn. Een buik wordt pas echt mooi als er een sixpack of wasbord zichtbaar is. Bij een klassieke oefening voor je buikspieren, schuif je liggend op de rug je onderbenen parallel aan de grond in en uit. Een beginnende ‘sixpacker’ merkt al snel dat deze en vergelijkbare oefeningen te licht zijn om een wasbord als de Zevenheuvelenweg te krijgen. Door gewicht op je onderbenen te plaatsen, kun je de oefening onbeperkt zwaar maken. Judith is onze absolute kampioen. Je kunt zien hoe goed ze haar onderrug in de mat duwt. Merk ook op dat je onmogelijk sterke dijbeenspieren nodig hebt. Don’t try this at home.

Extreme planking De plank is het werkpaard voor de kernstabiliteit. De basisplank is simpel. Je steunt op ellebogen en voeten, terwijl je je romp stabiel en recht houdt. Als je dit nog nooit gedaan hebt, zul je merken dat het nog helemaal niet eenvoudig is om dit twee minuten vast te houden. Er is een bibliotheek met variaties, bedoeld om de plank technisch lastiger of zwaarder te maken. Bij extreme planking gebruik je een partner als belasting. Begin met een afgetrainde marathonloopster en voordat je het weet bied je steun aan een compleet rugby-team. In de foto hiernaast zie je hoe Judith - een tweede-dan planker - geen moeite heeft met de meerkampers Aldo en Paul.

Fotografie: Siebe Turksma en Wim Kluvers

De oefening heeft veel variatiemogelijkheden: Variatie 1 kruiselings uitstrekken. Judith tilt rustig haar rechter arm op en strekt deze naar voren. Gelijkertijd tilt ze haar linkervoet een paar centimeter van de mat. Merk op dat dit een goed evenwicht vraagt van Aldo en Paul. Variatie 2 vlot voetheffen. Judith tilt in een vlot tempo afwisselend haar linker- en rechtervoet van de mat. Extreme planking mag alleen worden uitgevoerd onder goedkeuring en aanwezigheid van een gecertificeerde trainer.

Holy hamstrings Deze oefening zorgt voor de strakste hamstrings die menselijk mogelijk zijn. Het is een zware versie van het ‘stofzuigen’. Bij het gewone stofzuigen moet je Judith uit de foto hiernaast wegdenken. Terwijl Paul Aldo bij de enkels vast houdt, beweegt Aldo met zijn bovenlichaam herhaaldelijk naar voren en naar achteren. Terwijl hij dit doet, blijft zijn hoofd zo dicht mogelijk bij de mat (vandaar ‘stofzuigen’). Bij de ‘holy hamstrings’ wordt een extra belasting gebruikt (zoals Judith in de foto). Onderschat vooral de rol van Paul niet. Lezers met enige kennis van klassieke mechanica zien direct dat hij een lastige taak heeft. De holy hamstring oefening mag alleen worden uitgevoerd onder supervisie van een biomechanicus gespecialiseerd in de scheurbelastingen van hamstrings. Siebe Turksma

Pieter Wilhelmus is de nieuwe secretaris van het bestuur Het was lange tijd stil rond de vacature voor deze functie. Begrijpelijk, want wat Joke in haar secretariaatsperiode heeft neergezet is niet gering. Maar Pieter durft het aan. “Afgelopen jaren ben ik regelmatig gebeld door de vrijwilligerscoördinator en mijn vaste antwoord was: in 2015 stop ik met mijn baan en dan ga ik op zoek naar een vaste vrijwilligersklus. Sinds een half jaar klus ik op de maandagochtend. Dat vind ik leuk want het echte handwerk ligt me wel. Toen kwam de vacature van secretaris op mijn pad en dat leek mij wel iets. Ik heb een periode meegelopen en achter de schermen gekeken. Mijn conclusie was: die twee vrijwilligersklussen zijn zo verschillend dat ik het allebei doe: maandagochtend klussen en de rest van mijn vrijwilligerstijd secretaris van het bestuur. Joke heeft adembenemend veel werk gedaan. Ze heeft los van het secretariaat nog heel veel andere commissies ondersteund. Ik concentreer me eerst op het secretariaatswerk. Als ik dat goed in mijn vingers heb kijk ik verder. Ik heb van Joke wel het een en ander te leren: organiseren en archiveren, want dat zijn zaken die me van nature niet echt eigen zijn. Dat komt echter wel voor elkaar, hoor. Daarnaast is Joke een wandelend archief, zij weet alles of weet alles te vinden. Dat gaat me 1-2-3 niet lukken. Binnen het bestuur zal ik de drive van mensen voortdurend aanspreken. Er moet chemie zijn tussen de mensen. Ik werk met open vizier en vind het leuk om in zo’n constellatie van mensen een rol te vervullen. Voor mij ligt ook niet alles vast in protocollen. Belangrijker is waar je met elkaar naar toe gaat, wat is je toekomstvisie, je passie om deze vereniging te besturen. Ik ben in 1988 begonnen bij de basisgroep van Martin en Lies Hoek. Dat was een mooie opbouw: begin januari starten en dan in het voorjaar al de lenteloop lopen. Door mijn beide jongens ben ik bij de club terecht gekomen. Zij waren pupillen; iedere zaterdagmorgen bracht ik ze weg en zag daar al die volwassen mensen al hardlopend richting bos en hei vertrekken. Ik dacht: als ik de jongens wegbreng kan ik gaan hardlopen en als we klaar zijn neem ik ze weer mee naar huis.

een spelend wezen. De enige wedstrijd waar ik aan deelneem is de lenteloop. Daarvan heb ik altijd gezegd dat ik die 8 kilometer binnen mijn eige leeftijd moet lopen. Dat is gelukt. Toen ik begon liep ik hem in 38, dat klopte, en toen ik 54 werd, waren het 54 minuten. Nu ben ik gestopt met hardlopen en nordic ik elke zaterdagochtend. Ik kom uit het basisonderwijs, eerst als leraar, later directeur basisonderwijs en de laatste 12 jaar onderwijsadviseur bij een begeleidingsdienst. Ik ben nu bijna een jaar zonder werk en ik vind het heerlijk. Handenarbeid heeft altijd in mijn vingers gezeten. Ik kan een keuken plaatsen en beeldhouwen in steen. Het is vooral het creatieve proces van het maken dat me boeit. Iedere dinsdagochtend ben ik aan het beeldhouwen bij een kunstenaar en thuis achter in het schuurtje ga ik er mee verder.

Die twee gitaren in de kamer vertegenwoordigen mijn andere hobby. Met twee maatjes zitten we incidenteel lekker te spelen en er is ook iemand die zingt: Eagles, country, blues, muziek uit mijn tijd die toen hot was en ik in een band speelde. Nu sta ik op de wachtlijst voor een volkstuin op Bantam. Het is eigenlijk de hobby van mijn vrouw, maar ik geniet er ook van om onze kleinkinderen dit soort dingen bij te brengen. Onze beide zoons hebben ook een hoekje in hun tuin waar ze courgettes, tomaten en kruiden verbouwen. Terug naar GAC, ik vind het belangrijk dat we een vereniging zijn die mensen laat bewegen. Het is een grootse prestatie van GAC om mij te stimuleren 25 jaar iedere zaterdagmorgen in beweging te komen. Hoe lukt dat GAC bij zoveel mensen? Omdat het op zoveel niveaus Pieter Wilhelmus is 64 jaar en is ruim 40 jaar getrouwd met Margot. kan; omdat er zoveel mensen zijn waarmee het een genoegen is om twee uur lang te beZij hebben twee zonen: Paul (1980) en Jeroen (1981). wegen. En om de jeugd actief te zien, het bruist, het beweegt, ook de kinderen worden Beiden hebben een zoon en een dochter. gestimuleerd. Dat is echt de kracht van onze vereniging.

Sindsdien is de zaterdagochtend mijn vaste hardloopochtend. Voor mij is sporten een spelletje en daar zou ik mijn neus nog wel eens aan kunnen stoten bij de club. Ik heb namelijk geen behoefte om prestaties te leveren binnen de sport. Een mens is

Doel van het bestuur? Vooral wat er nu is in stand houden. Dat is gewoon heel goed. En zorgen dat alles op orde blijft: de commissies moeten bemand zijn en hun werk goed doen, de trainers moeten gemotiveerd en gewaardeerd worden. En….. de leden moeten vooral weinig merken van het feit dat deze vereniging bestuurd wordt.

Joke Kooiker is de vertrekkende secretaris van het bestuur mijn kinderen, het zit in me om dingen op te pakken. Met hardlopen ben ik begonnen toen mijn jongens op de muziekvereniging zaten. Ik bracht ze weg en ging lopen met Start to Run in Bussum waar GAC-er Ed Bisel de training gaf. Hij vertelde me dat er bij GAC een groep was die van A naar B niveau traint. Zo kwam ik bij GAC. Ik heb lange tijd ook bij de Zondagochtendgroep van Elly Majoor gelopen tot ik steeds blessures kreeg. Uiteindelijk ben ik naar Nordiccen overgestapt.

Joke Kooiker maakt nu acht jaar deel uit van het bestuur van GAC. De eerste twee jaar als algemeen bestuurslid, de laatste zes jaar als secretaris. Ze heeft drie voorzitters meegemaakt: Ruud van Bokhorst (4 jaar), Eric Bouwmeester (4 jaar) en als laatste Paul Maas. Joke: “Ze zijn alle drie totaal verschillend en dat heeft direct invloed op de leden en daardoor indirect ook op de club. Eric bijvoorbeeld was een heel andere voorzitter dan Ruud. Ze hadden andere contacten binnen de club. Paul staat midden in de vereniging, was al eerder actief als vrijwilliger en wil alle geledingen van de club ervaren. Hun eigen achtergrond speelt een rol en dat heeft ook invloed op het bestuur. Je ziet het bestuur als groep ook veranderen als er mensen bij komen of weggaan. Het zijn dezelfde groepsprocessen die je ziet in de maatschappij.” Joke woont in Eemnes, is 34 jaar getrouwd: “met dezelfde man en ik vind hem ook nog erg lief”. De jongste zoon Cyril (23) woont nog thuis. Sebastian (33) en Leon (28) zijn getrouwd. Joke heeft drie kleinkinderen en de vierde is op komst. Ze werkt als adviseur contractmanagement bij Tergooi. “In mijn pakket vallen met name de samenwerkingsovereenkomsten, convenanten en verkoopovereenkomsten met zorgverzekeraars. Ik begeleid het proces waarbij ik nauw samenwerk met de juristen binnen het ziekenhuis. Dat was vooral een hele klus nadat de twee ziekenhuizen samengingen. We proberen binnen de organisatie het vier-ogen systeem aan te houden om te voorkomen dat een persoon alleen een contract kan aangaan. Er moet met meerdere mensen vanuit verschillende gezichtspunten naar gekeken worden.” “Ik heb altijd vrijwilligerswerk gedaan. Bij de commissie sociale belangen van mijn toenmalige beroepsvereniging, bij de muziekvereniging van

Ik werd secretaris toen mijn voorganger weg ging. Ik wist dat ik genoeg feeling en know how had om deze vacature te bekleden. Als secretaris kun je er geweldig veel tijd in stoppen en ook binnen het bestuur zijn we steeds meer dingen aan het oppakken, misschien wel te veel denk ik soms. Vaak kan het niet anders. Zo ben ik vanuit het bestuur ook steeds meer betrokken geraakt bij de wedstrijdatletiek. Er was even niemand anders binnen het bestuur. Je bent er in het bestuur verantwoordelijk voor want de wedstrijdatletiek mag niet overruled worden door de enorme groep loopsporters. Atletiek is meer dan alleen loopsport. Het managen van een atletiekclub is ook iets anders en misschien wel moeilijker dan van een voetbalclub. Atletiek is veelzijdig en heeft veel niveaus en specialisatiegebieden. Bij een voetbalvereniging met 16 jongens die in een team zitten heb je een of twee trainers nodig. Bij atletiek heb je drie en meestal vier trainers nodig die ook nog een extra specialisatie hebben want iemand leren lopen is anders dan iemand leren springen of werpen. Het leukste van mijn werk? Ik vind het een uitdaging om te zorgen dat je op de juiste manier subsidie kan regelen voor de club, om contracten zoals bijvoorbeeld met Klaverblad en Run2Day goed op papier krijgen, dat het voor iedereen duidelijk is, dat zijn de dingen die ik het leukst vind. Nee notulen maken is een noodzakelijk kwaad, maar wel belangrijk om naar elkaar duidelijk te zijn. En ik geniet als ik zie dat al die jeugd de baan over gaat en rent en sport, en dat bij Nordiccen ineens Jan Buddingh opduikt. Een verdienstelijk hardloper die veel geblesseerd raakte en die dan met open armen bij Nordiccen ontvangen wordt. Zo van kom maar op, probeer maar. Je houdt mensen heel lang bij elkaar. Er komen nieuwe mensen binnen in allerlei leeftijdscategorieën. Niet alleen jongere, ook oudere mensen die nu pas gaan wandelen of Nordiccen. Dat zie je volgens mij toch niet bij voetballen. Wat ik zou willen veranderen dat is bijna niet uitvoerbaar: ik zou de mensen er meer bij willen betrekken. Voor mijn gevoel hebben we teveel leden die in en uit lopen en verder niets doen. En bij de jeugd de ouders er vooral meer bij betrekken. Hoe krijgen we dat voor elkaar? Mensen die een jaar lid zijn laten weten dat je het ﬁjn vindt dat ze er bij zijn? Vragen wat ze missen? Hoe we het beter/anders moeten doen? Misschien moeten we vaker met een paar mensen om tafel gaan zitten en dan niet de vaste kern want die komen wel als er iets is. Nee ik even niet. Nu na acht jaar is het mooi geweest. Naast het bestuurswerk heb ik nog heel veel bezigheden. Om te beginnen een bijna fulltime baan, ik wil een aantal keren in de week blijven trainen, ik wil op mijn kleinkinderen passen, ik wil met mijn hond trainen en misschien af en toe even niets doen, allemaal zaken die ik belangrijk én leuk vind. Eerst een jaar lekker alleen maar Nordiccen bij de club.” Carla van Lingen. $ Wim Kluvers

Hand In Hand Kameraden

En opeens is er dan zo’n dag. Het kan nog best koud zijn, maar het is helder - en met een beetje geluk schijnt een waterig zonnetje door de nog kale bomen. De vogels hebben op de kalender gekeken en zij weten (op 1 maart houdt de meteorologische winter op): het is lente! Koolmezen en pimpels, merels en vinken zingen ineens twee keer zo hard als een week eerder. Het zangseizoen is officieel van start.

Tot halverwege de vorige eeuw vonden Nederlanders het heerlijk om samen te zingen. Niet alleen in kerken, nee, overal. Meestal op een bestaande, bekende melodie waarop een nijver clublid een nieuwe tekst bakte. Hoewel het vermoeden bestaat dat onze club in de 88 jaar van haar bestaan zeker een paar clubliederen heeft gehad kan ik weinig vinden. Op onze website alleen een vermelding uit 1947: “Onder het zingen van ons clublied werd de vlag gehesen.” Dat zie ik Paul Maas of Niels Alofsen niet doen annovandaag. Gelukkig vind ik in een verkreukeld en vergeeld clubblad ook een echt lied. De melodie blijft ons bespaard, maar een stukje tekst krijgen jullie hier ‘ter leringh ende vermaeck’ "d'Allerﬁjnste van de sporten Is voorwaar de Athletiek. Als we die eens moesten missen, Werden we toch zeker ziek. Springen, loopen, kogelstooten,

Precies op die dag komen twee pupillentrainers naar me toe. Ze willen anoniem blijven dus de namen komen uit mijn fantasie, ik noem ze Martin & Max. “Zeg Joost, jij zoekt wel eens wat uit voor je stukkies in het Magazine.” Ik voel me gevleid, omdat af en toe Googlen verheven wordt tot research. Max: “Ik zeg net aan het eind van de training tegen de jongens en meisjes: okee dan gaan we nu het clublied zingen!” Er gebeurde wat je op je klompen kan aanvoelen: een doodse stilte. Maar mijn opdracht is duidelijk. Het onderzoek naar het oﬃciële Clublied der GAC is begonnen.

Discuswerpen, wat niet al, Daarom dus, dat G.A.C. Onze club steeds wezen zal.”

De hele tekst zet ik –zonder zelfs maar te grijnzen- in een blog op onze website. Maar ik ben wel verkocht. Het kan. Het moet. Het zal. Het gaat. We gaan een nieuw clublied maken. Nu nog even binnen de club componisten, tekstschrijvers en muzikanten gezocht. Lavinia Meijer? Joost Huijsing (wordt vervolgd)

HRSNGMNSTK 11 woordzoeker - Streep de onderstaande woorden weg. De letters die overblijven vormen een zin. Stuur je antwoord naar redactie@gach.nl.

AFSTAND BEELDEN CHARME CLUBHUIS CLUBKLEDING FYSIEK GEZELLIG GROOT HAARDRACHT HOOGTE

KANTINE KLEDING KLEIN LELIJK LOPEN MAGAZINE MEUBELS PIERCING RECLAME SLINGEREN

SNELHEID SPRINGEN SPRINTEN TATTOO TRENDSETTER TRIBUNE UITERLIJK WERPEN WINDJACK

De oplossing van HRSNGMNSTK 10: Samen staan we sterk De goede oplossing is ingestuurd door: Jaap van Hamersveld, Lidy Bakker, Wijtze van der Zee, Rie van Nigtevecht, Piet van den Berg, Joke Heijstee.

RK S ME J E T T U A C B T L E T U L OB SO K OO L P I E NE D T R I W I N E T G K AN

S N I T N O N H N R L B D O T

E I E L E E P E H C E U J O I

K H U L R S R E T I E N A H N

C J N H H E D E N N B E C N E

H A T W I E E L B G E U T I N I G E G N I R V R K B E A N E

R M E R L K E S E C N L L I D C U E R D I T O L P O F S M A

E P H A A R D R A C H T S T L

G E Z E L L I G P Z I A I A C

E N I Z A G A M I S T N N N E

C G N I D E L K E I S Y F D R

Mooi, elegant en efficiënt VOEL de drie elementen van een betere loopstijl Mooi, elegant en efficiënt liggen dicht bij elkaar. Mooi en elegant overlappen in betekenis. Hetzelfde gaat ook op voor elegant en efficiënt. Efficiency in het lopen is nastrevenswaardig. Door effi ciënt te lopen kan je snelheid omhoog zonder dat de lijfelijke belasting stijgt (en daarmee de blessurekans toeneemt). Efficiency kun je hard maken en meten. Maar een precieze meting vergt een laboratorium. Je kunt efficiency niet gebruiken om je dagelijkse training bij te sturen. Ons gevoel voor schoonheid kun je wel altijd gebruiken. Je kunt er op rekenen dat mooier en eleganter ook efficiënter is. Het is geen harde wetenschap, maar mocht je door mooier te lopen niet efficiënter zijn geworden, is je elegante loopstijl altijd nog een verrijking voor je omgeving. Mooi kun je voelen. Hoe weet ik dat ik mooi loop? Het verrassende is dat wanneer je iemand vraagt om mooi te lopen, hij of zij binnen een paar passen mooier gaat lopen. Je voelt blijkbaar aan wanneer je mooier loopt. De drie elementen van een betere (mooiere) loopstijl die je veilig kunt aanleren kun je ook voelen.

Vlot – een lekker snel pasje Ontspannen – losjes bewegende armen vanuit ontspannen schouders

En Lang – een mooi en fier gestrekt lijf

Vlot Meer pasjes per minuut vormen de basis voor • Een hoge snelheid • Een grotere eﬃciency • Minder blessures Vlottere pasjes maken, is niet moeilijk. Je valt echter gemakkelijk terug in je oude patroon. Er is veel tijd en aandacht nodig voordat het helemaal automatisch gaat. Ontspannen Je benen en je armen zijn tijdens het lopen aan elkaar gekoppeld. Als je rechterbeen naar voren gaat, beweegt je rechterarm naar achter. Zou dit niet zo zijn, dan zou je lichaam onnodig om zijn lengteas draaien. Zolang je niet aan het versnellen (of stijgen) bent, is de rol van de armen beperkt tot het ‘balanceren’ van de beenbeweging. Kracht is daar niet voor nodig. Ontspanning wel. Je armen moeten zo moeiteloos mogelijk hun rol spelen. Daarvoor zijn ontspannen schouders nodig. Je krijgt ontspannen schouders door je schouderbladen iets naar elkaar toe te trekken en je schouders laag te houden. Net als de vlotte pasjes vergt dit aandacht. Gelukkig werken ontspannen schouders perfect samen met het volgende element van een mooie loopstijl. Lang Een mooi uitgestrekt lichaam is de perfecte kapstok voor de beweging van je armen en benen. Met een mooie lange houding kunnen alle spieren perfect hun werk doen. Door ons veelal zittende bestaan is een natuurlijk gestrekte houding echter geen vanzelfsprekendheid. Voor een mooie gestrekte houding is een perfecte samenwerking van een grote verzameling spieren en spiertjes rondom je wervelkolom en bekken nodig: kernstabiliteit. En niet voor een minuutje, maar voor iedere training (en eigenlijk de hele dag). Aanhet einde van de training moet je nog even ﬁer en gestrekt lopen als toen je vertrok. Door aandacht voor een mooie

gestrekte houding zet je al een belangrijke eerste stap. De meeste mensen moeten daarbij wel een paar keer per week oefeningen doen. Tot slot De drie elementen (VOEL) van een mooiere loopstijl zijn niet moeilijk aan te leren. Maar het komt niet aanwaaien. Vlotte pasjes en ontspannen schouders zijn vooral een kwestie van aandacht. Je trainer kan je daar bij helpen. Een lange, ﬁere houding vergt behalve aandacht ook een sterke, onvermoeibare romp. Hiervoor zul je moeten (blijven) oefenen. Is het je overigens opgevallen dat ik steeds het woord ‘lopen’ heb gebruikt en niet ‘hardlopen’. Dat is bewust gedaan. Ook de wandelaar kan de VOEL elementen van een mooie loopstijl toepassen. Siebe Turksma $ Siebe Turksma

KASANMOENTALIB ARCHITECTEN bv

woning- en utiliteitsbouw advies en ontwerp

B N A

035-6281720 www.kasanmoentalib-architecten.com

uitgesport? kom mode spotten in de gooische brink hilversum

Bedrukte kleding voor je loopgroep? Bij ThisWay kun je terecht voor een mooi bedrukt shirt, met logo of tekst. Van running shirt tot t-shirt en... ook leverbaar per stuk!

ThisWay kledingbedrukking Pr.Frederik Hendriklaan 41, Naarden www.thisway.nl | info@thisway.nl 035- 6560186,

FURSTER van TELLINGEN • Binnen- en buitenschilderwerk • Behang en alle soorten wandafwerking • Meerjaren-onderhoudsplan • Isolatie- en veiligheidsglas

Foto G. van Ophem

• Bruidsfotograaf • Portretfotografie •Pasfoto’s

Kroostweg 43a, 3704 EB Zeist • 030 - 695 45 04 De oplossing van HRSNGMNSTK 10: Samen staan we sterk Kamerlingh Onnesweg 96, Hilversum Leeuwenstraat 40 • 035 - is685 50 07 door: Jaap van Hamersveld, Lidy Bakker, De goede oplossing ingestuurd

1211 EW Hilversum Tel: 035 621 4892

Wijtze van der Zee, Rie van Nigtevecht, Piet van den Berg, Joke Heijstee

GAC gaat WADlopen Het gaat weer gebeuren: GAC gaat wadlopen. Ron Buisman heeft z’n schouders er onder gezet en een spannende en vooral inspannende wadlooptocht geboekt bij www.wadlopen.net. Deze organisatie levert de vereiste gekwalificeerde gidsen. We gaan niet met een grote groep, deze overtocht wordt speciaal voor GAC-ers georganiseerd. De wadlooptocht vindt plaats op zaterdag 27 juni 2015. De wadloop begint in Lauwersoog om 8.45 uur. De overtocht naar Schiermonnikoog duurt ongeveer 6 uur en daarna hebben we nog 2 uur op het eiland voor consumpties in welke vorm dan ook. Die dag zijn we om 21.30 weer terug in Hilversum. Als het heel mooi weer is is er een mogelijkheid om door te steken naar het Noordzeestrand waar we kunnen badderen. De tocht wordt dan iets langer. Er rijdt een speciale bus uit Hilversum die klokslag 6.45 uur vertrekt en ons ’s avonds weer terug brengt. De wadlooptocht kost inclusief vervoer 45 euro. Maak dit bedrag over op NL35 RABO 0303338989 t.n.v. Gooise Atletiek Club, onder vermelding van Wadlopen en je naam en e-mailadres. Reserveren kan alleen door middel van een betaling. Let op: voor deze wadlooptocht is een behoorlijke conditie vereist. We vertrekken in de zomer als het water al is opgewarmd. Afhankelijk van het weer kan het fysiek een zware tocht worden. Introducés zijn welkom als ze een behoorlijke conditie hebben. We houden je via de nieuwsbrief en onze website op de hoogte. Wil je meer weten, bel of mail dan met: Ron Buisman, 06-20843878 of ron.buisman.gach@upcmail.nl.

Mooi

Klaverblad Arena Games 2015 zondag 5 juli Het duurt nog een paar maanden, maar de datum voor de Klaverblad Arena Games 2015 kan alvast in de agenda genoteerd worden. Op zondag 5 juli zal onze atletiekbaan weer het podium vormen voor vele Nederlandse en buitenlandse topatleten. Een van de laatste kwalificatiemogelijkheden voor WK in Beijing Uiteraard hopen we er weer net zo’n mooie wedstrijd van te maken als vorig jaar. In een zonnig Hilversum lieten vooral de Nederlandse talenten zich van hun beste kant zien. Zo wierp Denzel Comenentia een Nederlands juniorenrecord bij het kogelslingeren. De Klaverblad Arena Games in 2015 zal voor atleten een van de laatste wedstrijden zijn om zich te kwalificeren voor het WK, dat plaatsvindt van 22 t/m 30 augustus in Beijing. Atleten die al gekwalificeerd zijn, kunnen op 5 juli hun vorm testen. Programma bijna hetzelfde als in 2014 Het programma voor de wedstrijd is nog niet definitief, maar zal niet veel afwijken van dat van vorig jaar. Binnen enkele weken zal het programma op de website te vinden zijn: www.klaverbladarenagames.nl. Voor het laatste nieuws kun je de Klaverblad Arena Games ook volgen op Facebook en Twitter. Vrijwilliger worden? Meld je aan! Om de Klaverblad Arena Games in 2015 weer een topwedstrijd te laten worden, hebben we ook jullie hulp nodig. Zo zoeken we nog mensen die op de dag van de wedstrijd willen helpen met bijvoorbeeld het bedienen van de borden bij de springen werpnummers. Maar ook voor het vervoeren van atleten van en naar Schiphol kunnen we vrijwilligers gebruiken. Lijkt het je leuk om ergens bij te helpen? Stuur dan een mail naar: info@klaverbladarengames.nl. Natuurlijk kun je ook iemand van de organisatie even aanspreken op de baan. Alvast tot zondag 5 juli!

STRIP

door Stéphane Wienneke

Ferdy Cornelissen

Klaverblad en GAC: topprestaties verzekerd!

www.klaverblad.nl

Mooi Rondje Hilversum Hardlopers, nordiccers en sportief wandelaars komen aan hun trekken in de schitterende natuur die rond ons clubhuis ligt. Je stapt naar buiten en nog voor je warm gelopen bent, ren je al midden in het groen. Groen is niet alleen voor lange-afstandlopers. Na een paar minuten hollen sta je al op het Laapersveld en daar kun je ook voor korter werk aan je trekken komen. Voor de marathontrainingen is er een heel speciale route: Rondje Hilversum, ook wel Rondje Ben genoemd. Deze langste aller tochten dankt zijn naam aan Ben Disberg die de route heeft uitgestippeld en uitgemeten: precies dertig kilometer, om de vijf kilometer gemarkeerd met blauwe verfstippen (maar die zijn alleen nog door de echte kenners terug te vinden). In de loop der jaren zijn vele variaties op de route ontstaan. De tocht kan naar wens ingekort worden tot ca. 22 kilometer. Een citaat van Ben: "Deze route is zeer geschikt voor mensen die aan het trainen zijn voor de marathon. Je komt er heuveltjes tegen en zandpaden, bos, heide, krentenbomen, brem, rododendron en waterkranen." Het is ongekend dat je in de Randstad dertig kilometer kunt lopen en maar op enkele een klein stukje door de bebouwing moet. Geniet van de natuur, wij hebben in Paaltje vooral de wat onbekendere historische punten aangestipt en voor het magazine een samenvatting gemaakt. De route loopt via de Soestdijkerstraatweg, Boschoord, Zwaluwenbrug, richting Zonnestraal.

Je mag van geluk spreken als je in het Gooi woont en lid bent van GAC. Want over één ding heb je zeker niet te klagen: over de schitterende omgeving waar we in trainen. Ben je atleet en breng je het grootste deel van je tijd door op en rond onze atletiekbaan dan heb je aan de ene kant uitzicht op de historische tribune, kijk je naar de andere kant dan zie je het fraaie Nike gebouw. We hadden het beroerder kunnen treffen.

Wie de kaart van het Gooi bekijkt, ziet dat de oostgrens met Utrecht onnatuurlijk recht is. Alsof iemand langs een liniaal een lijn heeft getekend. Maar in 1356 ging het anders. Er was weer eens gevochten tussen de Gooiers en 'die van Eemnes'. In het grensgebied wilden de Gooiers turf steken op de plek waar de Eemlanders landbouw bedreven. Na de veldslag onder aanvoering van Graaf Willem V van Holland en Bisschop Jan van Arkel van Utrecht werd een nieuwe grens getrokken. Ten westen van de Wakkerendijk werd een houten paal geslagen en vandaar trok men een lijn naar de stad Utrecht. Later is die houten paal vervangen door eentje van steen en werden er nog 22 andere bijgeplaatst. De oudste van die palen droegen aan de Hollandse kant een leeuw op een schild, daarom worden ze leeuwenpalen genoemd. Aan de andere kant staat het wapen van Utrecht. Zo'n oude paal is te zien bij restaurant Boschoord. In de driehoek tussen conferentieoord Hoorneboeg, Zonnestraal en Vliegveld Hilversum ligt de Zonneheide. We passeren het op een paar honderd meter afstand, maar ook als je dichterbij komt heb je nog niet in de gaten dat er achter de bomen een meertje schuil gaat. Dit Zonneheideven is een vol water gelopen bomkrater uit de Tweede Wereldoorlog, middenin een oude zandverstuiving. In 1994 is het meertje, dat grondwater bevat, gerestaureerd om de zeldzame kamsalamander te helpen. Om ven en kamsalamander te beschermen staat er een hek omheen. We rennen door Zonnestraal dat oﬃcieel Loosdrechtse Bos heet. Architect Jan Duiker ontwierp hier een paar van de mooiste en beroemdste gebouwen uit de jaren twintig. Revolutionair en radicaal, met veel glas en beton. De meeste panden zijn recent gerestaureerd en ook het bos is aangepakt. De zichtlijnen naar de gebouwen zijn open gemaakt en op dit moment wordt er heel veel gekapt om ook meer licht te brengen in het bos. De ingrepen maken veel los bij bezoekers, maar zeker is dat licht en lucht het gebied rijker maken. (na Zonnestraal loop je een klein stuk door de bebouwing van Kerkelanden en ’s-Graveland, bij Gooilust duik je rechts het bos weer in). Bij buitenplaats Gooilust vind je de eerste waterkraan. Dit gebied is bij oude Hilversummers beter bekend als 'het bos van Blaauw'. Frans Ernst Blaauw kwam door zijn huwelijk met freule Six in 1895 naar Gooilust. Zijn grootste liefde was het verzamelen van bijzondere, bedreigde planten en dieren. Gooilust werd een privé-dierentuin: wisenten, przewalskipaarden, witstaart-gnoes, antilopen, bizons, zebra's en wilde lama's. Blaauw was ook dol op vogels en bereikte daarmee uitstekende broedresultaten. Hij zorgde ervoor dat de vrijwel uitgestorven trompetzwaan weer in het Yellowstone Park in Amerika kon worden uitgezet. Blaauws grootste wens was dat zijn levenswerk na zijn dood (in 1936) zou worden voortgezet. Dat is niet gebeurd: de meeste dieren werden

naar Engeland getransporteerd naar de Hertog van Bedford. Het enige dat herinnert aan de dieren zijn de straatnamen in de Hilversumse villawijk Diergaardepark: Gnoelaan, Bizonlaan, Blesbok-laan en Joelaan (spreek uit 'Djoo', want Blaauws lievelingspaard was een Amerikaan). De Corverslaan vormt de begrenzing van de 's-Gravelandse buitenplaatsen en het Corversbos. Die laan en het bos zijn vernoemd naar de familie Corver Hooft die 120 jaar lang op Gooilust woonde. Voor 's-Gravelandse begrippen was dat ongekend lang, want de meeste buitenplaatsen gingen vaak over in andere handen. De percelen grond werden vooral gezien als geldbelegging. De route over de Corverslaan voert achter langs de buitenplaatsen Trompenburgh, Land & Boschzigt en Jagtlust. Van die drie is Trompenburgh het meest bekend. Het huis, dat als een schip in het water ligt, werd omstreeks 1680 gebouwd in opdracht van Admiraal Cornelis Maartensz. Tromp. Hoewel we al rennend het huis niet kunnen zien zal iedere GAC-er het wel kennen: de koepel en de beelden die weerspiegelen in de gracht. Het gebouw is niet te bezichtigen en dat is jammer, want de koepelzaal is nog in oude staat bewaard gebleven. Inclusief portretten van Cornelis en zijn vader (ook admiraal) Maarten Harpertsz. Verder hangen er afbeeldingen van de geliefde oorlogsschepen van de eerste bewoner: de Witte Olifant, de Hollandia, de Gouden Leeuw en de Comeetstar. De beelden aan de buitenzijde stellen Romeinse goden voor. Flora (godin van de planten), Bacchus (god van de wijn), Ceres (god van het koren), Pluto (eerst god van de korenvoorraad, later god van de onderwereld) en Fama (godin van het gerucht) voor. Die laatste staat naar de weg toegekeerd. Op de graslanden langs de Corverslaan zijn blauwe reigers, bergeenden, ooievaars en nijlganzen regelmatig te gast. Die nijlgans (Alopochen aegyptiacus) is een rare vogel die in Europa is ingevoerd omdat hij zo leuk kleurt bij parkvijvers. Het is meer een eend dan een gans, roodbruine bovendelen, verder lichtbruin, donkerbruine vlekken rond de ogen, zwart-witte vleugels. (Hier steek je de ’s-Gravelandse weg over en houdt rechts de Bachlaan aan en neemt de parallel lopende autovrije Doodweg) Over de Doodweg gaat de route naar het oosten, langs de vroegere Van Helsdingen Kazerne. In de Tweede Wereldoorlog was dit een van de belangrijkste hoofdkwartieren van het Duitse Leger in West-Europa. General-Oberst Blaskowitz heeft daar het laatste deel van de oorlog in de 'Blaskowitz-bunker' doorgebracht. Hij was de hoogste Duitse militair in Nederland en dus tekende hij op 6 mei 1945 in Wageningen de capitulatie.

Op de Westerheide komen we bij de Aardjesberg langs het vroegere korhoenreservaat. Een omheind gebiedje waar een akker in ligt. Hier is vergeefs geprobeerd het zeldzame korhoen voor het Gooi te behouden. Deze bijzondere vogel stond ooit in het embleem van het Goois Natuur Reservaat. Bij de oprichting van GNR in 1932 waren er nog 120140 exemplaren, op alle heidegebieden die in de buurt van akkers lagen kwam je ze tegen, onder andere bij het Laarder en het Hilversums Waschmeer en bij Groot Kievitsdal. Het waren er zelfs zoveel dat boeren met ratels over de engen gingen om de vogels te verjagen. In en na de oorlog ging hun aantal snel achteruit. Er leefde tenslotte nog 1 haan met 5 hennen. Begin jaren tachtig zijn 4 hennen aangekocht en uitgezet in dit gebied. Dit was de laatste mislukte poging om het korhoen in het Gooi te houden. De Aardjesberg is met zijn 15 meter boven NAP sowieso een hoogtepunt op de route, historisch gezien ook. Hier stond de eerste schaapskooi van GNR. In 1870 liepen er nog 5 schaapherders in het Gooi rond met 3000 schapen. Nu loopt er weer een schaapskudde rond op de Tafelberg- en Blaricummerheide.

Lang geleden schreef ik met Joost Huijsing ‘Paaltje, dingen waar je op moet letten als je loopt’. Een boekje ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan van de recreatiesport. We vroegen trainers naar hun favoriete route en maakten een selectie uit de inzendingen. Wij beschreven de natuur en historie van de inzendingen. Rondje Ben was een van de routes. Dertig kilometer lopen en dan praktisch alleen maar door de natuur. Dat is toch wel een luxe. Mooi is het thema, mooi is ook onze omgeving.

Na vele kilometers heide rennen we langs St. Janskerkhof en 't Bluk (allebei met waterkraan) het bos in. Naast het ﬁetspad staan op twee plaatsen coniferen met prikkeldraad eromheen. Die bomen zijn in onze omgeving zeldzame jeneverbessen die beschermd worden tegen de grote grazers. De jeneverbes is samen met de taxus de enige inheemse naaldboom. De struiken zien eruit alsof er een tuinman langs is geweest die teveel jenever op heeft: wel geknipt, maar erg ongelijk. De plant bloeit in april. De vrouwelijke kegeltjes veranderen na verloop van tijd in groene besjes en doen er dan drie jaar over om blauw te kleuren. Dan zijn ze rijp voor de jenever, de cosmetische industrie of de zuurkool.

Eén van de zwaarste Engelse bombardementen op Hilversum was op de Blaskowitzbunker gericht. Jammer genoeg misten de bommenwerpers op 29 december 1944 hun doel op een paar honderd meter - de omgeving van de watertoren op het hoogste punt van Hilversum werd nu getroﬀen en daarbij vielen onschuldige doden.

Via Anna's Hoeve en Kievitsdal kom je uitgeput bij het laatste 5-kilometer punt: op de stoep bij de Ferrari-importeur heb je de maximaal 30 kilometer achter de rug. Nog driehonderd meter uitlopen naar de laatste waterkraan: bij het clubhuis.

(De Larense weg oversteken en via Crailo naar de Westerheide)

Carla van Lingen en Joost Huijsing $ Siebe Turksma

Zin

in Zon

Â½

$//( %$1.(1 PD[ PLQXWHQ

(UJROLQH ]RQQHEDQNHQ 0HGFRV GHÃ&#x20AC;QLWLHI RQWKDUHQ , 3 / JHHQ ODVHU

6SUD\ 7DQQLQJ EUXLQ ]RQGHU ]RQ

&ROODJHHQ OLFKWWKHUDSLH KXLGYHUEHWHULQJ HQ YHUMRQJLQJ

7DQGHQ EOHNHQ

/DUHQVHZHJ Â&#x2021; &- +LOYHUVXP 7HO Â&#x2021; 0RELHO (PDLO LQIR#]RQQHVWXGLREDUEDUD QO ,QWHUQHW ZZZ ]RQQHVWXGLREDUEDUD QO GDJHQ SHU ZHHN JHRSHQG

Bent u slachtoï¬&#x20AC;er van een verkeers (of bedrijfs-) ongeval en heeft u letsel opgelopen? Wij verhalen namens u de schade bij de aansprakelijke verzekeraar. Neem voor een vrijblijvend gesprek contacxt met ons op via 035 - 647 04 07 of 06 10 73 38 67. Of kijk op www.letselschadeh etgooi.nl Letselschade â&#x20AC;&#x2DC;t Gooi â&#x20AC;¢ J.A. Kalï¬&#x201E;aan 1H â&#x20AC;¢ 1222 HZ Hilversum 06 10 73 38 67 â&#x20AC;¢ info@letselschadehetgooi.nl

Hennnipman Bouwbureau

Administratiekantoor

W.J. KOSTERINK

To make things happen

• Administratie • Belastingen • Adviesbureau voor startende ondernemers

Tijmen Hennipman (06-22242726 hennipman@wxs.nl

Kapittelweg 338 1216 JP Hilversum Tel. (035) 623 20 31

Nw. Loosdrechtseweg 69 1231 KN Loosdrecht

Tel 035-5825502 fax 035-7440045

de speciaalzaak voor zijden bloemen in ‘t Gooi • Verhuur van bloemdecoraties aan bedrijven, vraag vrijblijvend een oﬀerte • Verkoop aan particulieren op donderdag en vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur en zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur Havenstraat 18c, 1211 KL Hilversum, Tel. 035-6230920, www.meanderbloemsierkunst.nl

Elektrotechniek & Beveiliging

• Sterk- en zwakstroom • Verlichting • Telefoon • Brand- en inbraakbeveiliging

Schoonmaakdiensten Enkhuizerzand 43 - 1274 Huizen

VOOR ALLE VORMEN VAN SCHOONMAAK-

Ind. terrein Nwe Havenweg - Hilversum naast Gamma

WERKZAAMHEDEN Coehoornstraat 201222 RT Hilversum Tel. (035) 683 33 20

ARNO OCKELOEN

voor:

• GLAS - SPIEGELS • ISOLATIEGLAS • GLAS-IN-LOOD • GLASREPARATIES

STEPHAN HENDRIKS

06-22606580

06-23297749

HGV glashandel bv G. van Amstelstraat 423 E 1216 CA Hilversum 035 – 623 1891

VOOR UW COMPLETE ADMINISTR RA ATIE

& LOONADMINISTRRAATIE

VERZORGING VAN UW AANGIFTE INKOMSTENBELASTING

Bredestraat 8 3632 AZ Loenen a/d Vecht T 0294 233 907 F 0294 232 583

VERZORGING VAN UW VERZOEK VOORLOPIGE TERUGGA AA AF

E info@hulsman.nl W www w.hulsman-r .huls oestenburg.nl

ADVISERING IN AL UW FINANCIÃ&#x2039;LE AANGELEGENHEDEN

6SRUWHQ EHUHLNEDDU PDNHQ

YRRU LHGHUHHQ

5DEREDQN VWHXQW GH *RRLVH $WOHWLHN &OXE 6SRUW LQWHJUHHUW HQ YHUELQGW 'DDURP VWHXQW 5DEREDQN GH VSRUWHQ ZDDU ZH DOOHPDDO JUDDJ QDDU NLMNHQ PDDU RRN GH VSRUW ZDDU ZH DOOHPDDO DDQ PHH NXQQHQ GRHQ 2P GLH UHGHQ YHUELQGHQ ZH RQV GDQ RRN PHW WURWV DDQ GH *RRLVH $WOHWLHN &OXE

ZZZ UDEREDQN QO KYS 6DPHQ VWHUNHU 'DW LV KHW LGHH YDQ FRÂ¸SHUDWLHI EDQNLHUHQ

KORT WERK Nieuw kassasysteem Het afrekenen van onze consumpties aan de bar van de kantine wordt eenvoudiger. Er komt een nieuw kassasysteem waarbij het mogelijk is ook met je pinpas af te rekenen. Je kunt ook contactloos pinnen, dus zonder dat je het pasje door het apparaat haalt of je pincode hoeft in te toetsen. Dit laatste geldt voor bedragen onder de 25 euro. Let op: je pasje moet er geschikt voor zijn (wifi logo moet op je pas staan). Het nieuwe systeem is eenvoudig in gebruik, overzichtelijk voor de penningmeester. Het is bovendien veiliger omdat er veel minder contant geld in het clubhuis is. Het gebruikersgemak, de informatie die het systeem oplevert en de veiligheid wegen op tegen de aanschafkosten. Het systeem is heel makkelijk te gebruiken voor onze kantinevrijwilligers. Als barmedewerker sla je de bestelling aan op een touchscreen. Het systeem rekent het totaalbedrag uit. Dat kan contant, of met pinpas betaald worden. Bovendien worden rekenfouten of fouten in het terug geven van geld veelal voorkomen. Het kassasysteem levert de club veel informatie op, bijvoorbeeld welke producten veel worden verkocht en welke minder. Dat kan handig zijn voor het voorraadbeheer. De penningmeester kan de betalingsgegevens eenvoudig bekijken op zijn computer, tablet of telefoon. Jan Keurs

Algemene Leden Vergadering Kom allemaal naar de ALGEMENE LEDEN VERGADERING op dinsdag 22 April om 20.30 uur in de kantine van ons clubgebouw.

Hilversum City Run De Hilversum City Run kent meerdere onderdelen waaronder de Ladies Run en Family Run. De Ladies Run is al enkele jaren ongewoon populair. Duizenden vrouwen staan in de rij om mee te mogen lopen. De Ladies Run is dit jaar voor het eerst uitgeroepen tot een hoofdprogramma. Op zaterdagavond 18 april zal de Hilversumse binnenstad overwegend roze kleuren. De deelneemsters kunnen kiezen uit twee afstanden, 2,5 of 5 kilometer. De route zal grotendeels door de binnenstad lopen zodat er tijdens de loop genoeg publiek is om de dames aan te moedigen. Gegarandeerd een gezellige sfeer. Dit jaar heeft de organisatie een nieuwe en passende sponsor weten te strikken voor dit onderdeel: Yakult. Yakult staat voor een gezonde levensstijl en promoot naast een goed voedingspatroon ook voldoende beweging. Een perfecte match met de Ladies Run. (Yakult zal tijdens deze avond als hoofdsponsor aanwezig zijn.) Naast de Ladies Run en de Kids Run is er dit jaar ook de Family Run. Bij de Kids Run staan de kinderen er alleen voor, bij de Family Run mag iedereen meelopen: vaders, moeders, opa’s, oma’s, broers, zussen, oppas, tantes, ooms etc. Kortom, een sportief gebeuren voor de hele familie. Het 1500 meter tellende parcours loopt dwars door de binnenstad. De Hilversum City Run kan niet zonder de ruim 500 vrijwilligers die elk jaar weer de handen uit de mouwen steken. Zonder deze vrijwilligers is het onmogelijk om dit hardloopevenement succesvol te laten verlopen. Er zijn tal van zaken die door vrijwilligers geregeld worden. Zo zijn er mensen die het geheel coördineren, dranghekken plaatsen, waterposten verzorgen, lunchpakketjes voorbereiden, kleding inname verzorgen, medailles uitreiken etc. Loop je niet mee, maar wil je het evenement wel van dichtbij meemaken, help dan mee als vrijwilliger. Dat is een prachtig alternatief.

Leden, Ereleden, Leden van Verdienste en Gulden Leden, iedereen is van harte welkom. Twee keer per jaar heb je als GAC lid de kans om mee te praten over oud en nieuw beleid, lopende zaken, gemiste kansen of behaalde successen.

Wil je je inschrijven voor de Ladies Run, Family Run of opgeven als vrijwilliger? Op de website: www.hilversumcityrun.nl kun je meer informatie vinden.

Zodra de agenda bekend is staat hij op de website en in de nieuwsbrief, en natuurlijk op het prikbord.

Ruud Baaiman

LENTELOOP ZATERDAG 21 MAART

Lenteloop startschema Hardlopers die de 4 en 8 kilometer lopen, starten met een leeftijdshandicap.

De oudsten gaan het eerst van start, de jongsten komen als laatste aan de beurt. Omdat hardlopen van alle leeftijden is bij GAC zijn er 10 startmomenten voor deze afstand.

De enige en echte wedstrijdloop vóór en dóór recreanten over een afstand van 4 of 8 km. Voor Sportief Wandelaars en Nordiccers is de afstand 6 km. De Loopsportcommissie organiseert als vanouds de LENTELOOP. Er wordt met een leeftijdshandicap gelopen zodat de winkansen wat eerlijker verdeeld zijn. Onze parcoursbouwers zullen weer mooie routes uitzetten, voor de wandelaars/nordiccers een ronde van 6 km, en voor de hardlopers één of twee rondes van 4 km. Inschrijven kan het liefst via de website van GAC of anders via lijsten op het prikbord. Voor de liefhebbers kan er ingetekend worden voor een certificaat. De startbewijzen voor de hardlopers zijn op 21 maart vanaf 8.30 uur in de kantine op te halen, de startbewijzen voor de wandelaars en nordiccers worden in één keer opgehaald door een trainster van de wandelgroepen en in het bos verdeeld. We lopen om 9.00 uur vanaf het clubhuis naar de start (kwartiertje inlopen) op het Heidelaantje in het bos tegenover Kievitsdal. Volg het fietspad richting spoorlijn. Na 150 m. ligt aan de rechterkant de startplek. Let op: De NW en SW lopen in vanaf het hek van het Cronebos. De prijsuitreiking vindt na afloop plaats in het clubhuis. Daar kun je kijken of je een leuke prijs hebt gewonnen. Bij de prijzen staan de startnummers van de gelukkige winnaars. Ook zullen er prijzen worden verloot. De Loopsportcommissie

$ Wim Vriezen, Yoram Vriezen - Hij had toen zijn pols gebroken, maar gewoon doordauwen dus.

Dit magazine wordt gedrukt op: 135 grams maxisatin