Yaramaz ve azgın bir talebe değildim, ama dönemin en “aktivist tipleri”nden biri olduğumu belirtmek isterim. Ağır derslere (ve hâliyle kırık notlara) rağmen spordan vazgeçmeyen, haksızlıktan nefret eden ve orantısız güç kullanımına anında tepki gösteren, dostlarına bağlı bir öğrenciydim. 1970’li yıllardaki terör ortamına rağmen okulda, sosyal ve kültürel etkinlikler gerçekleştirmek için çabalarım ile ders “kaynatmak” adına her türlü geziye öncülük etme çabalarım azımsanamaz. Okul orkestrasının bozuk enstrümanlarını tamir ederek tekrar hayata geçirdim. Ancak gitar çalacağımı zannederken davulcu bulamadığımız için, “orkestranın devamı adına”, davulcu oldum. Hatta konserler dahi düzenledik. O dönemdeki solistimiz Ömer Ahunbay müzik yaşamına başarıyla devam ediyor. Hiçbir zaman çok iyi bir öğrenci olmadım, “5’ten şaşma, 6’yı aşma” prensibine bile sadık kalamadım. Lise 10. sınıfta, ilk dönemde, 17 dersin 14 tanesinden zayıf alarak kırılması güç bir rekora imza attım. Ancak, Ata’mızın dediği gibi “her türlü ahval ve şeraite rağmen” mezun oldum, üstüne üstlük çok istediğim DGSA Mimarlık Bölümünü kazandım. Doğru bildiklerimi her koşulda ifade etme alışkanlığım aynen sürmekte ve hâlâ başıma bir miktar dert açmakta, ama şikâyetçi değilim. Ne yapayım, ben böyleyim. Okulda en sevdiğim yer sınıfımızın karşısındaki pencere önüydü. (Çok stratejik bir yerdir.) Beni en çok etkileyen hocam Aysel Mutluay’dır, herkesin hayata karşı bir duruşunun olması gerektiğini o öğretti bana... En iyi arkadaşlarım; Mehmet Tanyolaç, Çelik Özbilek, Alper Akdeniz, Zeynep Alpay ve ismini yazmazsam canıma okuyacağını bildiğim için Deniz Eczacıbaşı idi. Onlarla hâlâ her fırsatta birlikte olmaya devam ediyoruz.
Ders esnasında sınıf gazetesini yayına hazırlar ve teneffüslerde okunması için arkadaşlarımıza her türlü baskıyı kurardık. (El yapımı ve tek nüsha da olsa ciddi bir performanstı.) Bizim dönemden birkaç yatılı öğrencinin disiplin dışı davranışları gerekçesiyle mezuniyet törenimizin iptal edilmesini kabul edemiyorum hâlâ. Dönem arkadaşlarımızla son bir kez beraber olup, onca yıllık dostluk ve birlikte yaşanmışlığa hak ettiği gibi bir nokta koyamamak beni ve dönem arkadaşlarımızı hep üzmüştür. Çok isteyip de başaramadığımız şey budur! Mimarlık ve turizm küçüklüğümden beri hayallerimi süslerdi. Çok şanslıyım, ikisini de gerçekleştirebildim. Okulumuzdan nasıl vazgeçebiliriz ki? Ne zaman Nişantaşı’na yolum düşse aile evime bakarmış gibi bakıyorum o binaya. (Aslında pek sevimli de değildir, ama seviyorum işte.) Çağırıyorlar, gidiyoruz; istiyorlar, destek veriyoruz. Okurken farkında değildik, ama artık biliyorum: Ne yapsam da Işık Lisesinin bana kattığı değerlerin hakkını veremem... Feyziyeliler Işıklılar Derneği ile, sevgili Gün Han Başik ve Ömer Şamlı sayesinde, talebe iken tanıştım, Işık sevgisinin mezuniyetle bitmediğini, hatta yeni başladığını onlardan gördüm, öğrendim.
CEMAL KIZILTAN
Mimar / Turizmci 1960 yılında İstanbul’da doğdu; 19731977 yılları arasında Işık Lisesinde okudu. 1982’de İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Mimarlık Yüksek Okulundan mezun oldu. 1978 yılında yurtiçi ve yurtdışı tur rehberliği yaparak başladığı turizm kariyerine devam ederek; 1989’a kadar çeşitli turizm şirketlerinde yöneticilik yaptı. 1989’de halen başkanlığını yaptığı Tourismo Group şirketini kurdu. 1988’de katıldığı JCI Türkiye (Junior Chamber International / Dünya Genç Liderler ve Girişimciler Federasyonu) örgütünde çeşitli yöneticilik pozisyonlarında bulundu ve halen Türkiye senatörlüğünü yürütüyor. International Model United Nations Konferansı’nda Türkiye baş delegesi ve heyet başkanı olarak görev yaptı. Ayrıca; TOSYÖV (Türkiye Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler Serbest Meslek Mensupları ve Yöneticiler Vakfı) İstanbul kurucu üyesi; Turizmciler ve Seyahat Acentaları Platformu TURSAPNET kurucusu ve moderatörüdür. 1978 yılından bu yana da FID Feyziyeliler Işıklılar Derneği üyesi, Işık Ev kurucu üyesi ve 1969-1984 yılları arasında sutopu takımında oynadığı Galatasaray Spor Kulübü üyesidir. İstanbul’da yaşayan Cemal Kızıltan, iş dışındaki zamanlarında düzenli spor yapmak, piyano ve gitar çalmak, sosyal amaçlı proje tasarımı ve uygulamalar yapmaktan keyif alıyor.
IŞIKLI PORTRELER
|| 056