Cuento encadenado en 4 idiomas

Page 1

TERCER PROYECTO DE TRABAJO: “AIRE” • • • •

CEIP CEIP CEIP CEIP

MONSEIVANE (Parte en gallego) PELAYO (castellano) CA´S SABONERS (catalán) FERNANDO LEÓN Y CASTILLO (inglés) 1


“COLORINES” Fai moitos, moitos anos, cando a Terra estaba habitada por enormes dinosauros e polo ceo non voaban modernas máquinas como: avións, foguetes, helicópteros…, no alto do ceo, nun lugar chamado Pajarolandia, vivía un fermoso paxaro no que destacaban as súas fermosas plumas de cores e un grande pico laranxa con lunares negros. Colorines, que así se chamaba o paxaro, vestía colete azul e pantalóns grises, o que lle permitía camuflarse no ceo. Acostumaba levar, tamén, un sombreiro negro cunha cinta vermella para protexerse do sol e da chuvia. O noso amigo vivía nunha nube esponxosa e grisácea chamada Carolina. Era una casa sinxela, pero moi coqueta e a súa xoia máis prezada era o enorme manto de estrelas que cubría a súa cama. Colorines tiña moitos amigos paraxiños cos que xogaba a aparecer e desaparecer entre as nubes e o arco da vella; incluso atrevíase a descender de vez en cando a algún regato para chapicarse ou aos grandes campos de colleitas a comer os seus grans. Sen embargo, a súa caseira Carolina sempre lle advertía que tivera coidado cos dinosauros carnívoros e que non se perdera. O que non sabía Carolina e que Colorines tiña un poder máxico e que con estalar os seus fermosos dedos multicolores e pronunciar estas palabras máxicas “O aire é o lugar máis fermoso do planeta”, Colorines estaba de novo na casa. De vez en cando, cando o vento sopraba moi forte, C olorines abría as súas enormes ás e o vento empuxábao ata as estrelas.

2


Una mañana tranquila de otoño, con el bosque desolado, los dinosaurios muy hambrientos ansiaban encontrar su alimento. De pronto, apareció volando un precioso pájaro que con su colorido llamó la atención de estos grandes depredadores. Era Colorines, que iba a despedir a sus amigos que emigraban en búsqueda de un hábitat más agradable para su especie. Rápidamente, en uno de sus aleteos vio a la gran familia de dinosaurios aproximándose al lugar donde se encontraba. Se asustó tanto que inmediatamente intentó decir sus “mágicas palabras”.

Cuanto más dudaba, más cerca tenía a los gigantes y hambrientos depredadores, al momento que Colorines intentaba recordar su conjuro haciendo chasquidos con sus dedos agitadamente, pero… era imposible, sus nervios le traicionaban y cuando estaba en ese estado solía ponerse a canturrear las canciones que su casera Carolina le enseñaba: “Pa-pa-rá, pa-pa-rá Abracadabra, pata de cabra 3


Pa-pa-rá, pa-pa-rá Tierra, aire, fuego y agua” Una y otra vez, Colorines cada vez más asustado veía cómo la familia de dinosaurios lo acorralaba y la cancioncilla no servía para agradar a los grandes carnívoros. Su casera Carolina desde Pajarolandia lo vio en peligro y decidió ponerse manos a la obra. Bajó desde el cielo en su nube grisácea con cautela y sigilosamente, hasta acercarse a una copa de árbol para camuflarse y que la familia de dinosaurios no la vieran. Más tarde, recordó que con sus poderes mágicos podría ayudar a su amigo, el pájaro Colorines. Entonces Carolina pronunció una frase mágica, que decía: “Zas, zas, zas un gran rayo te aturdirá”

A continuación, Carolina cogió mucha energía convirtiéndose rápidamente en un nubarrón negro y lanzó un gran rayo provocando un estruendo enorme en todo el bosque que ahuyentó a los dinosaurios, dando una oportunidad a Colorines para que pudiese escapar.

4


Colorines s'escapa ficant dins d'un dels núvols negres i els dinosaures es varen espantar moltíssim de la tempesta, dels llamps, dels trons, ja que eren una mica covards. Quan Carolina va veure que Colorines s'havia ficat en un núvol, va cridar als vents perquè empenyessin al núvol i la hi portessin molt, molt lluny d'allí. I, a l'instant, va arribar el vent de Tramuntana, i va bufar i bufar tan fort que el núvol va començar a viatjar pel cel i així va arribar a l'illa de Mallorca, on vivien uns dinosaures molt familiars, tranquils, als que els encantava nedar a les platges, passejar pels camps i escalar les muntanyes de la illa. Als dinosaures illencs els agradava menjar fruita, algues, peixos, fulles dels arbres ... Colorines va ser rebut amb alegria i amb sorpresa, ja que mai havien vist un ocell amb aquest plomatge tan elegant, colorit i vistós. De seguida li van oferir que es quedàs a viure amb ells. Colorines va acceptar, li agradava la companyia d'aquells dinosaures tan pacífics i amables i a més la illa de Mallorca era tan bonica! I el temps va passar ... Colorines ja no tenia ganes de menjar, ni de jugar, ni de passejar, ni d'escalar muntanyes, ni de fer carreres amb els seus amics els dinosaures illencs. I és que ... Colorines es recordava de na Carolina i de la seva vida en els núvols i pensant, pensant es va dir: I si dic als meus amics els vents? I això va fer. Va cridar als vents perquè li portessin notícies d'ells .... But the winds didn’t know anything about Colorines’ friends. Colorines was very worried, so he asked the Winds to push him into a black cloud to pajarolandia to see his friends, so the winds blew and blew. When Colorines arrived to Pajarolandia he saw, hidden in the black cloud, that the Carnivorous dinosaurs had captured his friends the Little Birds and Carolina the cloud. 5


Colorines asked the winds to move him back to Mallorca to ask his friends the vegetarian dinosaurs for help. So the wind blew and blew again. The vegetarian dinosaurs wanted to help Colorines but how could they move to Pajarolandia? They were very big! Then Colorines had an idea: He asked all the black clouds in Mallorca for help to move the vegetarian dinosaurs. The black clouds accepted. All the clouds joined each other and made a “very big stormy cloud”. The dinosaurs got on the cloud as a surfboard and they slid through the sky towards Pajarolandia. On the way “Colorines” showed his magic words to his friends and asked them to join him to say the magic words together when they arrived to Pajarolandia, because “the most they were, the stronger they were”. As soon as they landed to Pajarolandia Colorines and all the vegetarian dinosaurs clicked their fingers and said the magic words: “Air is the most beautiful place on planet Earth”. When the carnivorous dinosaurs saw them, they ran away at once because they were very scared. Colorines was very happy because finally he used his magic words. Then Colorines went towards the cave where his friends were prisoners and freed them. Then they escaped to another island called Gran Canaria. Since then they live in Gran Canaria, in a beautiful place called Palmitos Park, where we can visit them when we want to. Colorines had two babies who are called Colorín and Colorado, and this story it’s finished.

6


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.