SNAODLIVATA MAJA
Maja bez prestan skoka{e okolu masata. Po sekoja cena saka{e da go svrti vnimanieto na sebe. – Moram da ja napi{am doma{nata zada~a, no ne znam kako. Mamo, kako bi napi{ala ti za pro... promenite vo prirodata naesen? – Koga jas bi imala doma{na zada~a, sigurno bi znaela {to da napi{am. – A, kako bi napi{ala? – be{e uporna Maja. – Mora{ malku i ti da razmisluva{. Zo{to nekoj drug postojano da misli za tebe. Ajde, kakvi se tie promeni? Na primer kako gree sonceto vo esen? – Sonceto? Sonceto gree poslabo. – Pogledni niz prozorecot, ve}e se stemnuva, a pet ~asot e. [to zna~i toa? – Toa zna~i, zna~i... deka denot e pokratok! – Koga izleze da si poigra{ vo dvorot, go oble~e paltoto. Zo{to? – Zatoa {to nadvor e studeno! – A sega, pogledni povtorno niz prozorecot. Kakvi se drvjata? – Drvjata se ogoleni, bidej}i lisjata se sronati. Sega znam: Drvjata se partalavi bidej}i lisjata bapnale nazemi. – Lele, Maja! [to tropa{ bez vrska! A, bogami posle ova {to go ka`a, kojznae kakva }e ti bide doma{nata zada~a! Olivera [IJA^KI Od zbirkata prikazni za deca „Pogledni levo, pa desno“
11