B
administrasyon ay nagsabi na ang mga nagsipagtapos sa sekundarya ay hindi pa handa sa kolehiyo. Ipinakikita ito ng maraming bilang ng bumabagsak sa mga entrance examinations. Ang mga unibersidad ay nangangailangan pa na magdagdag ng isang taon sa kanilang mga kursong ipinagkakaloob subalit ang katotohanan ang unang taon ay pagtuturo pa rin ng mga araling pangsekundarya. Ang dagdag na isang taon ay makatutulong sa magaaral upang magkaroon ng kahandaan sa kolehiyo. Ayon kay Secretary Armin Luistro ang dagdag na taon sa sekundarya ay magtuturo ng technicalvocational na mga aralin upang magkaroon ng kahandaan ang mga bata sa pagtatrabaho kung maisipan niyang agad na magtrabaho pagkatapos ng sekundarya kung sakaling hindi na makapagpapatuloy sa kolehiyo. Makatwiran ang mga dahilan ng pagdaragdag ng dalawang taon ng pagaaral, subalit dapat matiyak din kung may sapat na pondo ang pamahalaan. Sa pagtataya noon ng Educational Team ng Liberal Party kung saan si Pangulong Noynoy ay standard bearer, aabot sa 149.9 bilyong piso ang gugulin sa loob ng limang taon o 30 bilyong piso kada isang taon. Makakaya kaya ng Pilipinas ang ganoon kalaking halaga? Isipin din natin ang maraming mahihirap na Pilipino, makapaghihintay kaya sila ng dalawang taon pa upang makatanggap ng sertipiko ng pagtatapos sa mataas na paaralan?
EDITORYAL
Ang Kalakataw
Opisyal na Pampaaralang Pahayagan ng Wawa Elementary School, Nasugbu North District
Patnugot:Ma. Nicole Odon Ikalawang Patnugot: Ma. Alyssa Nicole Bernardo Tagapagbalita:Aldwin Dacillo, Aira Natindim Balitang Isport: Niko Mar Atienza, Noel Odon Photojournalist: Mikaela Lagto Lathalain: Judy Ann Tablada, Marico Yamada, Gillian Armada Tagawasto ng Balita: Dianne Mamaril, Josephine Panganiban Tagapayo: Domcar C. Lagto, Michael T. Villaluna Konsultant:Rosita C. Noche, Alme M. Perucho, Maribel V. DeLa Vega (Guidance Councilo)Ronaldo L. Sevilla (O-I-C District Supervisor) Kontributor: RM Dela Vega
OPINYON
ANG
ahagi ng programa ni Pangulong Noynoy ang pagkakaroong ng dagdag na dalawang taon sa basic education, subalit ito’y tumanggap ng mga batikos at pagtutol sa iba’t-ibang sektor ng lipunan. Nagsimula ang usapin sa dagdag na taon ng pag-aaral sa elementarya at sekundarya sa panahon pa ni dating Pangulong Joseph Estrada, ngunit ito’y hindi nagkaroon ng kaganapan dahil na rin sa mga pagtutol buhat sa iba’tibang sektor. Sa pagbuhay ng usaping ito ng kasalukuyang administrasyon ay hindi marapat na tayo ay agad na tumutol subalit hindi rin naman marapat ang mabilis nating pagsangayon. Mabuting alamin muna natin kung ano ang mga dahilan ng departamento ng edukasyon sa panukalang dagdag na taon ng pag-aaral. Sa kasalukuyan ang ating mga karatig bansa sa Asya ay nagpapatupad ng 12 year cycle sa kanilang basic education, samantalang ang ating bansa ay nagpapatupad pa rin ng 10 year cycle, pinakamaigsi sa alinmang bansa sa Asya. Ang ganito kaikling panahon ay kulang upang maituro ang lahat ng paksang aralin na ngayon ay isinama at idinagdag ng ating mga karatig bansa sa kanilang basic education. Subalit ang sa ating bansa ay ang pagpipilit na ang lahat ng paksang aralin ay maituro sa loob ng sampung taon lamang. Ang isa pang dahilan ay ang kahandaan sa pag-aaral sa kolehiyo. Ang nakaraang
Ayon sa United Nation ang pagtaas ng bilang ng outof-school youths sa bansa ay mahigit sa isandaang libo kumpara noong 2009. Nasa ikaapat nito ang mga humihinto bago pa man makatuntong ang bata sa ikalimang baitang. Ang mahihirap na batang Pilipino sa kabuuan ay nakapag-aaral lamang ng hanggang pitong taon. Ang katotohanang ito ay nangyayari sa 10 year cycle, ano pa kaya kung maging 12 taon. Ang isang taong dagdag na pag-aaral ay mabigat na alalahanin ng mga magulang sapagkat ang pangunahin nilang iniisip ay ang pagkain para sa kumukulo nilang mga tiyan.
5
Ang ating pamahalaan ay nag-iisip lamang ng pinakamabuti para sa kanyang mamamayan, at kung ang pagdaragdag ng dalawang taong pag-aaral ay prayoridad upang maging maayos ang pamumuhay ng bawat Pilipino, marapat lamang na sumangayon tayo rito. Subalit kung mayroon pang ibang bagay na dapat unahin upang maging mabuti ang kalagayan ng buhay ng bawat Pilipino, ating ilagay muna ang programang ito sa panghuling hanay upang unahin ang mga bagay na makapagbibigay kaganapan sa mimimithi nating payapa at masaganang pamumuhay sa sariling bansa.
Karanasang walang aral Sariwa pa sa ating ala-ala kung paanong ang mga bagyong Ondoy at Pepeng ay pumuti ng buhay at sumira ng mga ari-arian. Kung paanong nagdulot ito ng takot sa atin hanggang sa kasalukuyan. Natuto tayo, na ang kakayahan ng tao ay may hangganan at walang magagawa kapag ang galit ng kalikasan ay humampas sa daigdig. Subalit kaysa mabuhay sa takot at pangamba, ang marapat, kailangang maging handa tayo sa mga abnormalidad ng panahon. Ang mga ahensiya ng pamahalaan ay inaatasan sa relief and rescue operation sakaling maulit muli ang nakapanglulunos na mga pagbaha. Sa tulong ng Office of Civil Defense, ang mga paaralan, iba’t-ibang institusyon, mga tanggapan ng pamahalaan at pribadong kumpanya ay nagsagawa ng earthquake drills at fire drills, upang magkaroon ang mga empleyado ng kasanayan sa ligtas na pamamaraan at kaalaman, sakali ma’t magkaroon ng lindol o sunog. Ang halos lahat ay naghahanda sa
k
kalakataw
Unahin ang dapat unahin
ANG
kalakataw
k
HUNYO-OKTUBRE 2010
posibleng darating na kalamidad, ang mga opisyal ng gobyerno sa mga lunsod ay nagsasama-sama at nagkakaisa para sa kapakanan at proteksiyon ng kanilang mga mamamayan. Bumibili sila ng mga kagamitang pangligtas ng buhay at nagsasanay sa pagtulong at pagliligtas ng mga maaaring masalanta at maapektuhan ng anumang kalamidad. Lahat ng ginagawang paghahanda ay lubhang mahalaga, subalit ang totoong problema ay hindi nabibigyang solusyon. Napakarami pa ring mga mamamayan na hanggang ngayon ay nakatira pa rin sa mga baybayin. Nakatayo pa rin ang maraming bahay sa mga tabing-ilog. Ang mga pamilya sa mga delikadong lugar ay hindi pa rin inililipat. Ang mga kanal ay barado pa rin dahil sa walang habas na pagtatapon natin ng mga basura saan man natin naisin. Kalimitan nag-iisip tayo ng higit upang mapangalagaan natin ang buhay, subalit nalilimot o sadyang hindi pinapansin ang pangunahin at simpleng mga bagay subalit lubhang mahalaga. Sana ang mapait nating karanasang dulot ni Ondoy at Pepeng ay hindi mawalan ng saysay sa paraang hindi na maulit pa ang nakapanglulumong mga pangyayari.