Teoretičar najinventivniji
i
praktičar
op-arta - važnog pravca u umetnosti 20. veka, poznatog kao optička umetnost, Vazareli je rođen u Pečuju, a nakon završenih studija u Budimpešti upisao je Akademiju Muheli, poznatu i kao budimpeštanski Bauhaus. Tamo se upoznao sa tadašnjim istraživanjima na polju boje i optike, koja su sprovodili Johanes lten ili Jozef Albers, kao i konstruktivisti Maljevič i Kandinski. Posle prve samostalne izložbe u Budimpešti preselio se u Pariz, 1930., i posvetio analizi grafike, kao i eksperimentima zasnovanim na interakciji oblika i boje u stvaranju iluzije pokreta i trodimenzionalnih prostora. Jedan od njegovih najpoznatijih radova iz 30-ih godina 20. veka, “Zebra”, smatra se najranijim primerom op-arta, a sastoji se od zakrivljenih crnih i belih pruga koje stvaraju specifičnu iluziju dubine. Vazareli je stvarao i multidimenzionalna umetnička dela, u kojima se suprotstavljaju slojevi paterna kroz apstraktne i figurativne forme. Njegova prva pariska izložba održana je 1944. u Galeriji Denise Rene, u čijem je osnivanju i sam učestvovao. U to vreme bio je prepoznat kao predvodnik grupe autora koji su bili okupljeni oko te galerije. Tokom 50-ih godina napisao je nekoliko manifesta na temu upotrebe optičkih fenomena u umetničkom kontekstu. Jedan od njegovih najvećih projekata je zdanje Fondacije Vazareli, za koju je sačinio kompletan arhitektonski projekat, kao i optičke skulpture, ostavljajući iza sebe monumentalnu demonstraciju ideja i estetike. Njegove inovacije, u domenu boje i optičkih iluzija postale su tokom 60-ih i 70-ih deo popularne kulture, i izvršile snažan uticaj na savremene umetnike, industrijske i grafičke dizajnere, arhitekte, modne kreatore i mnoge druge stvaraoce, a njegov rad delom je predstavljen i na nedavnom beogradskom festivalu „Dis-patch“. Vazareli je želeo da promeni pogled na svet, kao i da odnos umetnosti i društva u celini učini otvorenijim i koherentnijim. Nastojao je da njegova umetnička dela postanu dostupna svima uz moto “Umetnost za sve”.
107