Biuletyn Informacyjny Infrastruktury

6 transporcie publicznym, ale takŜe przewozów pasaŜerskich i towarowych, przede wszystkim w transporcie drogowym.

Kolejnym aspektem jest liberalizacja rynku, ale dotyczy to przede wszystkim transportu publicznego i kolei. Do 2030 r. rynek powinien być w tych sektorach w znacznym stopniu zliberalizowany. Oczywiście i tu potrzebne są odpowiednie analizy dla określenia metod ekonomicznej oceny oferty przewozowej i wyboru odpowiednich regulacji.

Reasumując, mobilność będzie wyraźnie droŜsza, co będzie wynikiem wzrostu cen, ale takŜe nowych form finansowania infrastruktury transportowej.

W krajach uprzemysłowionych prawie wszystkie pojazdy będą wyposaŜone w systemy umoŜliwiające komunikację między pojazdami, a takŜe z infrastrukturą, np. do nawigacji, lepszego wykorzystania ładowności i poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego dzięki ostrzeganiu o niebezpieczeństwie i ochronie przed wypadkami. Do 2030 r. moŜna się liczyć z dalszym rozwojem juŜ znanych i wdraŜanych technologii, a nie z technologiami całkiem nowymi. Potrzebne będą jednak dalsze badania, np. w przyszłości mogą być wykorzystywane w komunikacji miejskiej pojazdy sterowane automatycznie, a w centrach miast - pojazdy z napędem elektrycznym, przeznaczone do ruchu na krótkie odległości.

Nowe koncepcje z zaawansowanym przetwarzaniem spalin będą się przyczyniać w krajach uprzemysłowionych do znacznej redukcji emisji. Natomiast w krajach rozwijających się do 2030 r. znajdą zastosowanie technologie eksploatowane obecnie w krajach wysoko rozwiniętych.

Do napędu pojazdów samochodowych będzie nadal stosowana mieszanka paliw, z dominacją pochodnych ropy naftowej, ale wykorzystująca równieŜ zasoby lokalne. W miastach będą stosowane teŜ pojazdy z napędem elektrycznym, natomiast mało prawdopodobne jest wprowadzenie napędu wodorowego, przede wszystkim ze względu na duŜe koszty dystrybucji. Biopaliwa mogą uzyskać udział na poziomie 10-20 %.

Dostępność dokładnych, obszernych i wiarogodnych danych o transporcie i środowisku naturalnym - stanowiących podstawę dla zarządzania ruchem - doprowadzi do wydajnego sterowania ruchem drogowym; jednak jeszcze potrzeba wielu prac badawczych w zakresie modelowania emisji i ruchu pojazdów.

Technologie informacyjne i komunikacyjne umoŜliwiają wprowadzanie elastycznych rozkładów jazdy, dostosowanych do rzeczywistego zapotrzebowania i warunków ruchu.

Usprawnienia techniczne będą odgrywać istotną rolę w transporcie lotniczym w warunkach wyczerpujących się zasobów naturalnych i konieczności ochrony środowiska oraz oszczędności w kosztach. Precyzyjna nawigacja i przestawienie rozkładu lotów dotychczas opartych na sektorach powietrznych na loty na trajektoriach 4D umoŜliwią potrojenie zdolności przelotowej w danym obszarze powietrznym, dalszą poprawę bezpieczeństwa lotów oraz zmniejszenie emisji i kosztów ubezpieczeniowych. Nawet w dłuŜszej perspektywie nie moŜna jednak liczyć na zastosowanie w lotnictwie paliw alternatywnych. MoŜliwe jest natomiast wprowadzanie nowych koncepcji, np. aerocars, sterowców do transportu towarów czy poduszkowców.

W transporcie towarowym ulepszone technologie przeładunku i procesy standaryzacji zapobiegną w przyszłości znacznym stratom czasu i zwiększeniu kosztów przy zmianie środka transportu. W 2030 r. przedsiębiorstwo usług logistycznych będzie w stanie zaoferować swoim klientom zoptymalizowane pod względem ekonomicznym i ekologicznym intermodalne łańcuchy transportowe.

W planowaniu systemów transportowych równieŜ w przyszłości priorytet mieć będzie bezpieczeństwo ruchu. W transporcie drogowym w krajach rozwiniętych będą stosowane proste w działaniu, ale wysoko efektywne technologie bezpieczeństwa zapobiegające wypadkom. Zmniejszy to znacznie liczbę zabitych w ruchu drogowym, przyczyni się do tego takŜe jazda automatyczna. W krajach rozwijających się będą w 2030 r. stosowane prawie