Toveren met zilverklei
Inmiddels zijn er sieraden, geboortelepels, kaatsprijzen en relatiegeschenken uit haar handen gekomen. ,,Vaak dacht ik: wat zou het leuk zijn om anderen ook kennis te laten maken met het zilversmeden. Maar zilver is kostbaar en ‘zomaar’ iets uit een plaat zilver maken, is niet eenvoudig. Het geven van workshops werd pas mogelijk toen ik zilverklei ontdekte.’’ Enthousiast Hennie legt een plakje grauwgekleurde klei op tafel. Dat hieruit een zilveren ring, een hanger of een paar oorbellen te maken is, is bijna niet voor te stellen. ,,Het is klei van gerecycled zilver en ik ben er laaiend enthousiast over. Het komt uit Japan. Daar is een procédé bedacht om de zilverdeeltjes, die in de foto- en filmindustrie weggespoeld worden, terug te winnen. Het fijne zilverpoeder dat je overhoudt, wordt gemengd met bindmiddel, water en olie waarna je een soort pasta krijgt die in de vorm van plakken in de handel is.’’ ,,Een halsketting, een kledingspeld, oorbellen, van alles is hiervan te maken. Je kunt het makkelijk kneden en vormen, zelfs in fijne randjes spuiten. Eigenlijk kun je hiermee veel meer kanten op dan met een plaat zilver.
Want dan moet je goed weten waar je je hamer neerzet en ben je in de weer met branders en zuren terwijl je met het werken met zilverklei nauwelijks vieze handen krijgt.’’ Persoonlijk In vier uur tijd maken haar cursisten van het onooglijke plakje klei een persoonlijk sieraad. Dat wordt gebakken in de oven en komt er na een kwartier als zilver uit. ,,Het lijkt wel tovenarij. Toch is je ring of je ketting dan nog niet helemaal klaar: de aanslag moet eraf gepoetst worden en als laatste handeling wordt er gepolijst. Iedereen gaat daarna met een compleet werkstuk naar huis. Door het op te sturen naar De Waarborg in Joure – waar het zilverpercentage wordt getoetst - krijg je er een zilverstempel op als garantieteken. Je weet zeker dat niemand anders in je omgeving zo’n sieraad heeft. En ik kan je zeggen dat dát voldoening geeft.’’ Tekst: Aukje Mulder Foto’s: Hoge Noorden/Jeroen Horsthuis
trends
Studeren in Schoonhoven, dé zilverstad van Nederland, was voor Hennie net een station te ver. Omdat zij toch met haar creatieve kant iets wilde doen, werd het de lerarenopleiding textiele werkvormen en handvaardigheid. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Toen zij van een cursus edelsmeden hoorde, meldde zij zich direct aan. Vele jaren en cursussen later kon zij het afgelopen jaar haar meesterteken als zilversmid in ontvangst nemen en haar atelier Nyello bij de Kamer van Koophandel inschrijven.
25
,,Als jong meisje was ik net een ekster. Ik stond altijd met mijn neus gedrukt tegen de etalageruit van de juwelierswinkel. Die glimmende steentjes en dat zilver en goud vond ik prachtig.’’ Haar droom werd werkelijkheid: inmiddels is Hennie Broers zilversmid en heeft zij een atelier in Wirdum. Haar enthousiasme brengt ze nu over op cursisten.