„Młodzież i Książka w XXI wieku” Każdy młody człowiek skupia się nad swoim życiem. Pragnie przeżyć, wykorzystać z każdej chwili jak najwięcej. Stara się przejść przez każdy dzień według własnych technik funkcjonowania. Czasem jednak przychodzi ochota na zaznanie fikcji. Na skosztowanie czegoś zupełnie nam obcego, rzeczy która w naszym życiu nigdy nie miała miejsca. Jest to pragnienie przeżycia romantycznej miłości, niezapomnianej przygody czy też przyjaźni pełnej zaufania i troski. Książka. To właśnie ta fikcja, która pozwala przeżywać niezależnie od wieku i życiowego bagażu doświadczeń. Czy nasze realia na podstawie małej ilości wolnego czasu przysłaniają nam sens książek i zawartych w niej puent? Ludzie narzekają na młodzież, na jej aspekty ukształtowanych poglądów, a to właśnie my, młodzi najbardziej odnajdujemy swoje oblicza w książkach. Mówi się, że nie ma już takiego zjawiska jak młody człowiek i jego fascynacja książką. Nic bardziej mylnego. Tak już jesteśmy skonstruowani, że każda historia zostawia w naszych myślach ślad. Po przeczytaniu książki z dużą dawką niebanalnych wydarzeń, bardzo prawdopodobne jest to, że długo po tym gdy odłożymy ją na półkę, będziemy ją ambitnie analizować. Pragnienie przeżycia takich samych sytuacji będzie kłębiło w naszych głowach imiona bohaterów i tamtejszą zaokienną pogodę. Czytanie rozwija wyobraźnię. Możemy wszystko koloryzować, upraszczać i skracać, co sprawia, że tak naprawdę czytając daną historię tworzymy swoją własną, pełną idealizmu i emocji. Ktoś mógłby powiedzieć, że to wszystko zależy od tego co czytamy. Taka osoba jest w błędzie. Nieważne czy jest to powieść kryminalna, fantastyczna czy też przygodowa. We wszystko wplatamy swój własny świat, tworzymy twarze, wizerunki bohaterów, wybieramy dla nich dodatkowe cechy sprawiając w ten sposób, że stają się tacy jak my, realni, stojący i żyjący tuż obok nas. Bywa, że młodzież ma problem z interpretacją własnej osoby, a książka jest przede wszystkim interpretacją. Literatura w życiu takiego człowieka, to również pokonywanie społecznych jak i osobistych barier. Ciągle przecież szukamy nowych doświadczeń, silnych bodźców czasem błędnych i nieudanych, potrzebujemy pomocy i nie możemy jej odnaleźć, choć nigdy jej nie zgubiliśmy. W takich sytuacjach te zapisane strony z ogromną ilością wydrukowanych liter niosą pomoc i ulgę, która uaktywnia w naszych ciałach nowe nadzieje i odświeżoną wiarę. A co z wierszami? One są cudowne. W kilku słowach zawartość ich przekazu jest ogromna. My, młodzi często piszemy. Wielu z nas za swoich najlepszych, emocjonalnych przyjaciół
uważa stary, obdarty notes i pióro. Ta przyjaźń nie potrzebuje rozgłosu. Jest równie cicha jak długopis, który zostawia właśnie swój ślad na kartce. Nie wierzmy i nie ufajmy stereotypom, które wskazują na to, iż nie istnieje symbioza nastolatek-książka lub książka-nastolatek. Otwórzmy oczy, wszyscy. XXI wiek młodzieży z książkami nie powinien być przekreślony. W niektórych przypadkach książka potrafi odzwierciedlić naszą tożsamość, dać ambicje i pożywkę dla własnej twórczości. Dlaczego więc nie bierzemy tego pod uwagę? Znajdujemy w nich często odpowiedzi na nasze pytania. Nie chodzi tu o znaki zapytania, przelewy pretensji i wymogi. Przecież jesteśmy różni, zafascynowani innymi sferami świata. Oczekujemy odległych od siebie zapewnień, a kuszące tytuły książek i ich wewnętrzna wartościowość potrafi nakarmić nasz intelektualny głód nowości. Książka nie jest obowiązkiem. Powinna być chwilą wartą uwagi i wyciszenia swego realnego świata. Książki pomagają młodym ludziom i odwrotnie. Wszyscy więc młodzi, którzy nie widzą swoich wiernych przyjaciół w kartkach papieru i w alfabecie, który potrafi stworzyć niewyobrażalne piękno, powinni zastanowić się nad własnymi celami i wartościami. Nie spoglądajmy na siebie jak na ludzi znudzonych. Pozwólmy zaistnieć w naszych głowach przemyśleniom innych umysłów. Karolina Kwaśniewska kl. II D