8/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου
Πάρος 2013 - 2013
Γ΄ Δημοτικού τμήμα: 2ο
Εισαγωγή Το σχολικό έτος 2013-2014 τα παιδιά του 2ου τμήματος της Τρίτης τάξης του Δημοτικού Σχολείου Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου πήραν μέρος στο διαγωνισμό της WWF Ελλάς, «Υγρότοποι: Μια ιστορία για το νησί μου». Ο διαγωνισμός διεξήχθη σε δυο μόνο νησιά της πατρίδας μας, τη Λέσβο και την Πάρο και αφορούσε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και απαιτούσε τη δημιουργία βίντεο ή τη συγγραφή παραμυθιών για τους υγρότοπους των νησιών. Εμείς, λόγω ηλικίας, γράψαμε παραμύθια για τους υγρότοπους του Κεφάλου και της Αλυκής. Αποφασίσαμε, όμως, να μην δημοσιεύσουμε τα κείμενα μας μέχρι να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός. Μετά την ενημέρωση που είχαμε από το WWF ότι επιλέχθηκαν τα έργα που θα βραβευτούν, πιστεύουμε ότι πρέπει να σας δείξουμε τις εργασίες μας! Δεν βραβευτήκαμε, αλλά αλήθεια έχει καμιά σημασία; Τι μεγαλύτερη ικανοποίηση μπορεί να νιώσει κανείς από το γεγονός ότι δουλέψαμε ομαδικά, μάθαμε τόσα πράγματα για τους υγρότοπους του νησιού που αγνοούσαμε και ευχαριστηθήκαμε την όλη προσπάθεια; Καμία! Μπράβο σας παιδιά!
Ο δάσκαλος της τάξης Σαμούχος Πέτρος
Ο μαγικός υγρότοπος του Μώλου Μια φορά κι έναν καιρό στον υγρότοπο του Μώλου ήταν ένας νάνος που έμενε εκεί. Μια μέρα ήρθανε στον υγρότοπο κάποιοι εργολάβοι. Ο νάνος ανησύχησε! Κατά τύχη περνούσε κάτω από το σπίτι του ο σκαντζόχοιρος Ραφ. Ο νάνος ζήτησε από τον Ραφ να πάει να ακούσει τι λένε οι εργολάβοι. Πήγε ο Ραφ και τους κατασκόπευε για πολλή ώρα. Το βράδυ γύρισε και είπε στον νάνο τα νέα. - Οι εργολάβοι σχεδιάζουν να καταστρέψουν τον υγρότοπο! Το επόμενο πρωί ο νάνος με τη φίλη του, την αγριόχηνα, πήγαν να ψάξουν τον ερωδιό, τον Σταν. Τον βρήκαν στην άκρη του υγροτόπου να ψαρεύει και του ζήτησαν να πάει στην αστυνομία και να αρπάξει το καπέλο ενός αστυνομικού. Ο Σταν πήγε, λοιπόν, και άρπαξε το καπέλο ενός αστυνομικού! Ο αστυνομικός μπήκε στο όχημά του και τον ακολούθησε. Ο ερωδιός γύρισε στον υγρότοπο και οδήγησε τον αστυνομικό στην περιοχή που γίνονταν τα έργα. Ο αστυνομικός συνέλαβε τον κακό άνθρωπο, τον πήγε στο δικαστήριο και αφού τον δίκασαν τον πήγαν στη φυλακή. Ο κακός τότε φώναξε «Δεν τελείωσα ακόμα, όταν καταφέρω να βγω από τη φυλακή, θα καταστρέψω τον υγρότοπο του Μώλου». Ο αστυνομικοί του είπαν «Δεν θα καταφέρεις να βγεις ποτέ από τη φυλακή» και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Από τους μαθητές της Τρίτης τάξης (2ο τμήμα) του
Δημοτικού Σχολείου Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου Γιώργο, Αργύρη , Νικόλα
Ένας βάτραχος σώζει τον υγρότοπο Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας όμορφος υγρότοπος στον Μώλο της Πάρου, αλλά ένας άνθρωπος ήθελε να χαλάσει τον υγρότοπο, φτιάχνοντας ένα σπίτι. Όμως ένας γενναίος και δυνατός βάτραχος και οι φίλοι του, τα πουλιά, αποφάσισαν να σώσουν τον υγρότοπο. Ο βάτραχος είπε στα πουλιά να φωνάξουν τη νεράιδα του νερού για να τον μεταμορφώσει σε άνθρωπο, ώστε να μιλήσει στον κακό άνθρωπο για να μην φτιάξει το σπίτι στον υγρότοπο. Την άλλη μέρα πήγε στον κακό άνθρωπο και του μίλησε. Ο κακός άνθρωπος σκέφτηκε όσα του είπε και του απάντησε «Εγώ δεν θα φτιάξω το σπίτι». Ο βάτραχος τότε του είπε «Θες να γίνουμε φίλοι;». «Ναι» απάντησε εκείνος και από τότε έγιναν φίλοι, έμειναν για πάντα αγαπημένοι και δεν τσακώθηκαν ποτέ ξανά μαζί! Οι φίλοι του βάτραχου, τα πουλιά, πέταξαν για τα σπίτια τους και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Από την Έλενα μαθήτρια της Τρίτης τάξης (2ο τμήμα) του Δημοτικού Σχολείου Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου.
Ο υγρότοπος Πριν δυο χρόνια υπήρχε ένας υγρότοπος στην Αλυκή της Πάρου. Εκεί κάθε άνοιξη πήγαινε ένα χελιδόνι , η Τρο-τρο με τα χελιδονάκια της, τον Μίκη και την Νόρα. Ξεκίνησαν από την Αφρική για τον υγρότοπο της Αλυκής. Το ταξίδι ήταν δύσκολο και μεγάλο και κράτησε περίπου τρεις εβδομάδες. Είχανε πετάξει τις δυο πρώτες εβδομάδες, αλλά την Τρίτη αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες. Έριχνε πολλή βροχή, δεν μπορούσαν να συνεχίσουν και σταμάτησαν στον υγρότοπο της Νάξου κοντά στο αεροδρόμιο. Μόλις σταμάτησε η κακοκαιρία συνέχισαν για τον υγρότοπο της Πάρου στην Αλυκή. Μετά από λίγες μέρες έφτασαν στην Πάρο και είδαν τον υγρότοπο κατεστραμμένο από έναν νάνο που τον έλεγαν Μυτόγκα. Ο Μυτόγκας ήταν πολύ κοντός όπως και η γυναίκα του. Η γυναίκα του ήταν ασχημομούρα. Όταν είδε την καταστροφή η Τρο-τρο και τα χελιδονάκια της τρόμαξαν και νόμιζαν πως θα συμβεί κάτι κακό. Ο νάνος είχε κάψει τον υγρότοπο και ήταν έτοιμος να χτίσει μια καλύβα. Τότε κάλεσαν τον θεό Δία για να του αλλάξει τα «φώτα». Ο νάνος άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να βοηθήσει την Τρο-τρο και τα παιδιά της και τα άλλα ζώα που ζούσαν στον υγρότοπο. Την επόμενη μέρα ο νάνος προσπάθησε να ξαναφτιάξει τον υγρότοπο με τη βοήθεια των υπόλοιπων ζώων. Μόλις ξύπνησε η Τρο-τρο και τα χελιδονάκια της είδαν έναν καινούριο υγρότοπο. Πέρασαν ένα ωραίο καλοκαίρι στον υγρότοπο και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Από τους μαθητές της Τρίτης τάξης (2ο τμήμα) του Δημοτικού Σχολείου Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου Μανώλη, Κατερίνα, Πηνελόπη
Ο χαλασμένος υγρότοπος Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας υγρότοπος στο Μώλο της Πάρου, που εκεί πήγαιναν από το 1890 τα δίδυμα χελιδόνια και ένας ερωδιός. Μια ημέρα του Απριλίου του 1900 ένας άνθρωπος ήθελε να καταστρέψει τον υγρότοπο και να χτίσει ένα σπίτι. Μια μέρα λοιπόν ο άνθρωπος έχτισε το σπίτι στον υγρότοπο. Το χειμώνα του 1901 τα πουλιά γύρισαν στον υγρότοπο, αλλά είδαν ένα σπίτι και όχι τον αγαπημένο τους μέρος. Μετά από λίγο καιρό έφεραν τη φίλη τους, τη νεράιδα για να τους βοηθήσει. Τότε εκείνη τους έδωσε μια παπαρούνα, ένα νούφαρο και ένα καλάμι. Η νεράιδα τους έδωσε μια συμβουλή ακόμα, «Ακουμπήστε αυτά, είναι μαγικά». Το ένα χελιδόνι ακούμπησε το καλάμι και έγινε πολύ έξυπνο. Το άλλο χελιδόνι ακούμπησε το νούφαρο και έγινε δυνατό και ο ερωδιός ακούμπησε την παπαρούνα και έγινε πολύ γρήγορος. Πήγανε κρυφά στο σπίτι του ανθρώπου. Ο ερωδιός, που ήταν πολύ γρήγορος, πήγε στον άνθρωπο και του έριξε ένα τούβλο στο πόδι. Τότε ο άνθρωπος πήγε στο νοσοκομείο. Οι τρεις φίλοι κουβέντιασαν και το χελιδόνι που ήταν έξυπνο έφτιαξε ένα σχέδιο. Είπε στο άλλο χελιδόνι που ήταν δυνατό, «Πάρε έναν τεράστιο βράχο και ρίξ’ τον πάνω στο σπίτι». Ο άνθρωπος, όταν γύρισε από το νοσοκομείο, είδε το σπίτι διαλυμένο και μετά μάζεψε τα μπάζα και έφυγε. Όμως τα πουλιά νόμιζαν ότι ο υγρότοπος θα διορθωνόταν αλλά ποτέ δεν μπορέσανε να τον φτιάξουν πάλι. Τότε τα πουλιά έφυγαν από την Πάρο και πήγαν στη Νάξο σε έναν υγρότοπο που ήταν κοντά στο λιμάνι του νησιού και έζησαν αυτοί χειρότερα και εμείς καλύτερα!
Από τους μαθητές της Τρίτης τάξης (2ο τμήμα) του Δημοτικού Σχολείου Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου Νίκο Σ., Γιάννη, Αντώνη
Οι τέσσερις φίλες Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τέσσερις αγαπημένες φίλες, η Γιάννα, η Ευαγγελία, η Παρασκευή και η Χαρά που ζούσαν στην Αθήνα. Μια μέρα που βλέπανε τηλεόραση, είδανε τον υγρότοπο του Μώλου που είχε πολλά όμορφα πουλιά. Έτσι σκεφτήκανε να φτιάξουν ένα υφασμάτινο αερόστατο. Πήρανε πολλά υφάσματα και φτιάξανε ένα μεγάλο πολύχρωμο αερόστατο. Ανεβήκανε στο αερόστατο και άρχισαν να ταξιδεύουν. Μετά από λίγη ώρα φτάσανε στον υγρότοπο του Μώλου. Αφήσανε το αερόστατο πάνω στα φύλλα των δέντρων. Εκεί που βλέπανε τον υγρότοπο είδανε ένα παράξενο πουλί με μαύρο σώμα και άσπρο κεφάλι που από το ύφος του φαινόταν στεναχωρημένο. Το ρώτησε η Ευαγγελία « πουλάκι γιατί είσαι στεναχωρημένο;». Το πουλί της είπε επειδή ο υγρότοπος ήταν γεμάτος με σκουπίδια. Τότε όλες πήγαν και καθάρισαν με πολύ δυσκολία τον υγρότοπο. Στο τέλος αποφάσισαν να πάρουν το πουλάκι μαζί τους στην Αθήνα, πήραν το αερόστατο από τα φύλλα και έφυγαν!
Από τις μαθήτριες της Τρίτης τάξης (2ο τμήμα) του Δημοτικού Σχολείου Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου Παρασκευή, Ευαγγελία, Χαρά, Γιάννα
To πουλί που ζούσε στον υγρότοπο Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας υγρότοπος στο Μώλο της Πάρου που ζούσε κρυφά ένα πουλί. Ένα καλοκαίρι ο υγρότοπος ξεράθηκε. Έν πουλί που το λέγανε Φοίνικα ήθελε να κάνει ένα παρκινγκ πάνω στον υγρότοπο. Όμως ένα πουλί, ο Τόνι το χελιδόνι, το άκουσε και το είπε στον Φιλάκους, την Αλκυόνη και εκείνος το είπε στον φίλο του τον Ντίνο για να τον σταματήσουν. Την άλλη μέρα πήγαν στον υγρότοπο για να τον εντοπίσουν. Όμως όταν πήγαν είδαν τις μπουλντόζες που είχε φωνάξει ο Φοίνικας. Έτρεξαν για να τις σταματήσουν. Όταν έφτασαν στο εργοτάξιο μπήκε μόνο ο Φιλάκους μέσα, γιατί ήταν μικρούλης και ο Ντίνο έκανε αντιπερισπασμό για να μην δουν τον Φιλάκους που έκοβε τα καλώδια από τις μπουλντόζες. Αφού έκοψε τις τα καλώδια από τις μπουλντόζες αυτές χάλασαν. Εξήγησαν στον Φοίνικα πως αυτός είναι υγρότοπος και δεν πρέπει να τον χαλάσει, γιατί προστατεύει το νερό των πηγαδιών από το θαλασσινό νερό. Τότε ο Φοίνικας ησύχασε και σταμάτησε όλους τους εργάτες του. Τον πήγαν να δει τα μέρη του υγρότοπου, που ήθελε να χαλάσει. Όπως πηγαίνανε βρήκε ο Φοίνικας μια φωλιά που ζούσε ένας καλαμοκανάς. Αυτός ήταν πολύ γέρος και ήξερε τον υγρότοπο πολύ καλά. Τους έδειξε το διαμάντι που όταν το ακουμπούσε κάποιος κακός ξέχναγε την κακία που είχε. Το ακούμπησε ο Φοίνικας και έγινε καλός και έγιναν όλοι φίλοι και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Από τους μαθητές της Τρίτης τάξης (2ο τμήμα) του Δημοτικού Σχολείου Αρχιλόχου – Μάρπησσας Πάρου Στέλιο, Μανώλη Σ., Λυκούργο