Arenberg Magazine 2017 by Arenberg

2017 I N U J I R A U N JA

Ge Zyt Zo Schoon Als Ge Lacht.

Lente in zicht Theater, muziek, comedy, cabaret en dans: het wordt een rijk gevuld voorjaar in de Arenberg. Onze habitués komen langs, nieuwe namen flaneren in de Kleine Zaal, premières vliegen je om de oren en coproducties schitteren on stage. Ik licht even Buko uit, over (of juist niet over) de Amerikaanse schrijver Charles Bukowski. Een man van tegenstellingen in een land van tegenstellingen, zoals onlangs nog eens bleek uit de surrealistische verkiezingsuitslag over het water. Tom Vermeir en Dominique Van Malder trekken een fles open en spelen de pannen van het dak in een productie van Abattoir Fermé, en ja, met steun van ons huis zelf. Een pareltje. Even bizar wordt waarschijnlijk HOL van Ferdnnd, met Mauro Pawlowski en Louis van der Waal, die de cover van dit magazine siert. Ook met steun van de Arenberg gemaakt. We trekken bij momenten ons huis uit, de stad in. Zo gaan we naar Theater Zuidpool met In between violet and green van Atelier Bildraum, omdat het stuk daar beter tot zijn recht komt. Roland Van Campenhout, Isolde Lasoen en co. brengen hun Zeemansliederen dan weer op Het Kerkschip. Liedjes over water op het water. Logisch, toch?

Alice Reijs en Ariane van Vliet spelen in een nieuwe productie van Tom Van Dyck de baas in De Hondenwei. En bij het horen van de namen Wouter, Josse, Herman en Raf & Mich weet je vast wel over wie het gaat. Comedy van overal in de wereld en vooral van bij ons, soms bizar (Micha Wertheim) en soms van ver (Russell Howard). Check Let’s Go Urban en REL, dansprojecten in de Grote Zaal die hun plaats daar ruimschoots verdienen. Ook zijn we gestart met ‘sociale dagen’, zoals we ze zelf noemen, los van en zonder afbreuk te doen aan bestaande initiatieven. We stellen try-outs en repetities open voor traditionele niet-schouwburgbezoekers. Mensen die wegens een lichamelijke beperking, een taal- of een financiële barrière normaal gezien niet naar de schouwburg komen. Nu dus wel, en met groot succes, voor ons, als aanbieder van een brede vorm van cultuur, en voor het publiek zelf. Alle artiesten aan wie we de vraag stellen om mee te stappen in dit verhaal, zeggen volmondig ja. Dat komt in tijden van besparingen, subsidietwijfel en vooral het doorschuiven van de zwartepiet (!) over als een echt engagement. Je hoort hier nog van. Later. Of bij ons in de schouwburg, als je langskomt dit voorjaar.

coverbeeld © Joris Casaer

Jef Staes programmator

Een staande ovatie voor ons enthousiaste vrijwilligersteam

Stefanie Pauwels

Leentje De Booser

Hilde Kegels

Wie ik dit seizoen niet wil missen

Comedian William Boeva. Ik heb een zwak voor hem. Iemand die er wat anders uitziet, kruipt op een podium en laat ons achter met de mond vol tanden: heerlijk. Hij doet me denken aan mijn broer, ook iemand die mij de hele dag door aan het lachen bracht.

De naam Lee Fields & The Expressions klinkt als muziek in de oren. Ik ben dol op soul en funk, en ga graag naar opzwepende concerten. Stilzitten zal geen optie zijn.

Ik kijk uit naar Wie is er bang voor Virginia Woolf? Het is een unieke gelegenheid om deze Broadwayhit in de Arenberg te kunnen herbeleven. Warre Borgmans als George: dat wordt vast sensationeel. Hij heeft me nog niet vaak teleurgesteld.

Barverantwoordelijke

Ik werk al een paar jaar aan de bar in de Arenberg, dus ik zit niet zo vaak in de zaal. Ik doe mijn job heel graag, maar de momenten die ik liever niet zou missen, zijn de optredens van The Bobby James Family in de Kleine Zaal. Geen show is dezelfde, want ze nodigen altijd special guests uit die de toon van de avond bepalen. Toch komt het publiek steevast dolenthousiast aan de toog hangen. Ja, dat wil ik ook eens meemaken.

Met wie ik graag eens op café wil Makkelijk: William Boeva.

Vrijwilliger

Ook de cd-voorstelling van Matt Watts interesseert me, ik vind jonge singer-songwriters altijd een must see in de Arenberg. In de Kleine Zaal ontdek je niet zelden pareltjes. Ik ben een fervent supporter van het dansgezelschap Let’s Go Urban van Sihame El Kaouakibi. Ze heeft samen met haar dansers hard geknokt, en nu staan ze er echt. Een goed voorbeeld van wat jonge mensen allemaal kunnen als ze goed begeleid en aangemoedigd worden. Om kippenvel van te krijgen.

Vrijwilliger

De voorbije zomer heeft Let's Go Urban mijn aandacht getrokken met Mirror of Society. Verbluffend hoe jonge mensen erin slagen om via dans gevoelens en ideeën te communiceren. Razend benieuwd wat Kamagurka dit seizoen gaat doen. Het is een kunst om te laten uitschijnen dat het allemaal improvisatie is. Spannend ook dat we niet weten wie hij in de Arenberg zal uitnodigen.

Met wie ik graag eens op café wil

Doe mij maar Kamal Kharmach. Dat moet grappig zijn.

Net als mijn collega's kies ik voor een comedian: Javier Guzman lijkt me een fijne gast.

Bart Peeters Bart Peeters is zanger, muzikant, acteur, presentator, OLT-coryfee en vriend van de Arenberg.

Wie ik dit seizoen niet wil missen Ik kijk uit naar Onbevreesd, met Hugo Matthysen, Tine

Embrechts en Karlijn Sileghem. Het is het vervolg op De Hersenhap, en dat vond ik een prachtvoorstelling. Ik heb try-outs gezien van de eerste soloshow van Kamal Kharmach. Superleuk! Wie is er bang voor Virginia Woolf? De beste acteurs van de Lage Landen â&#x20AC;&#x201C; Carine Crutzen, Warre Borgmans, Dragan Bakema en Yara Alink â&#x20AC;&#x201C; in het beste stuk van de Amerikaanse toneelschrijver Edward Albee, die in september overleden is. Dit theaterstuk werd in de jaren 60 al op Broadway geprogrammeerd en een paar jaar later vlogen Elizabeth Taylor en Richard Burton elkaar in de haren (ook in het echt) in de gelijknamige film.

Merci Ludo Jarenlang zette Ludo zich in voor de Arenberg en het Openluchttheater Rivierenhof. Bedankt voor je aanstekelijke enthousiasme, je vriendelijke lach, je tomeloze inzet en uitstekende muziekkeuze. Beleef nu je ultieme concert met Prince, David Bowie en Leonard Cohen. Keep on rocking. Bedankt voor alles.

JANUARI 11.01

Cabaret

18.01

Theater

De Mannschaft Liv

Eva Crutzen Spiritus 20:30 | € 16

20:15 | € 16

Een wervelende, grappige maar ook gevoelige voorstelling over opgroeien. Geschikt voor pubers en iedereen die er ooit een was. Liv is het verhaal van Liv, Bart en Ruby, drie zoekende jongeren. Hun wereld wordt helemaal op zijn kop gezet wanneer Liv ziek wordt, maar gek genoeg zorgt dat onheil voor een enorme boost in het leven, en helpt het hen te vinden wie ze zijn.

Na haar gesmaakte debuut Bankzitten wisten pers en publiek: cabaretière Eva Crutzen zou weleens een hele grote kunnen worden. Met haar nieuwe voorstelling Spiritus maakt ze die belofte meer dan waar. Crutzen vangt de tijdgeest in hilarische sketches en liedjes. Ze smijt zich voluit, vurig, passioneel en zonder gêne.

De Mannschaft, dat zijn Kempenzonen Stijn Van de Wiel en Michai Geyzen. Ze graven naar de absurditeit van het dagelijks leven en de maatschappij, naar dat waar we te vaak aan voorbijlopen, wat schuurt en wringt maar wat we niet willen zien. Vorig seizoen stonden ze met Timothy in de Arenberg.

muzikale begeleiding Jerry Bloem

regie Wimie Wilhelm kleding en decor Nicky Nina de Jong tekstbijdragen Niels van der Laan muziekbijdrage Lieuwe Roonder techniek Okke Gerritsen en Eelke Slooten grafisch HUFF&REUTER met dank aan Michiel Fransen, Dutchband,

Max Verstappen en Theater Studio Amsterdam

concept, tekst, regie

Michai Geyzen en Stijn Van de Wiel Verona Verbakel, Ine Bettens en Bert Dobbelaere decor Laura Wallrafen kostuum Laura Wallrafen techniek Thomas Stevens productie Chloe De Vos communicatie Dirk Van Der Velden beeld Charlotte Wouters foto Dries Segers coproductie HETGEVOLG, Arenberg en ViaZuid spel

interview p.18 Muziek

19.01

Hamster Axis of the one-click Panther Small Zoo 20:30 | € 8

De avontuurlijke jazzcats van Hamster Axis of the one-click Panther nodigen dit seizoen maandelijks gasten uit onder de noemer Small Zoo. Op 19 januari is dat kunstenaar Rinus Van de Velde.

24.01

Literatuur

Herman de Coninckprijs 2017 20:15 | € 9

Feestelijke uitreiking van de Herman de Coninckprijs voor de beste dichtbundel, het beste debuut en het beste gedicht van het afgelopen jaar. Vorig jaar won Ruth Lasters de prijs voor de beste bundel met Lichtmeters. Jeroen Theunissen ging naar huis met de publieksprijs voor het mooiste gedicht met ‘Kijk naar de daken’. En Kameleon van Charlotte Van den Broeck werd bekroond als beste debuut. Wie volgt hen op? De Rotterdamse auteur Jules Deelder die het poëziegeschenk 2017 schrijft, zorgt zeker al voor het nodige spektakel. Andere gasten worden ook verwacht. Hou begin januari onze website in het oog. met de steun van Provincie Antwerpen

26.01

Cabaret

De Frivole Framboos Delicatissimo Succesherneming

20:15 | € 27 | € 24 21.01

Muziek

Lee Fields & The Expressions

20:15 | € 20,5

Lee Fields werd in de jaren 70 ‘Little James Brown’ genoemd, en liet zich opmerken met een aantal stomende funk- en soulsingles. De grote doorbraak bleef uit, maar eind jaren 90 herontdekten soulfans zijn werk, en werd hij een cultfiguur in het wereldje. Van funk over lo-fi blues en Southern soul tot projecten met de Franse houseproducer Martin Solveig: Lee Fields did it all. Samen met zijn band The Expressions concentreert Fields zich vooral op traditionele soul uit de jaren 50 en 60. Sinds 2003 bracht hij vier nieuwe platen uit, met Emma Jean uit 2014 als recentste parel.

Muzikale humor op hoog niveau. Peter Hens en Bart Van Caenegem blijven verbazen met ‘musico-humorologische’ onthullingen. Peter Hens, met de prachtige mezzocoloratuur-baritonstem, laat zijn cello praten en toetsenfluisteraar Bart Van Caenegem tovert met zijn vleugelpiano. Op aanstekelijke wijze lichten ze composities uit hun context en spelen ze met stijlen, ritmes en melodieën. Ontdek nieuwe muzikale meesterwerken met een brede glimlach.

26.01

Theater

27 + 28.01

Tom Jansen Datumloze dagen

Comedy

Lukas Lelie Ik doe mijn best Support: Sander VDV

20:30 | € 16

De aangenaam stuntelende underdog Lukas Lelie stapte in 2012 voor het eerst een podium op om te vertellen dat hij een en ander niet begrijpt. Het leven is er intussen niet makkelijker op geworden, en dus gaat Lukas nu voor een avondvullende soloshow. Dat betekent extra veel onkunde, onbegrip en vooral heel veel grappen.

interview p.22

31.01

Datumloze dagen is geen voorstelling, het is meer een lied. Jeroen Brouwers schreef het voor een veel jongere man, acteur Roef Ragas, die plotseling en veel te jong stierf. Daarna werd het een boek, en nu zingt Tom Jansen het lied. Eigenlijk is het een boswandeling, waarin een heel leven datumloos voorbijflitst. Een leven van twee mannen, vader en zoon. Boordevol gemiste kansen, boordevol woorden. Het barst uit zijn voegen, van plezier en onvermogen. Seks, liefde, egoïsme. Brouwers woorden buitelen over elkaar, zoeken naar aandacht, genegenheid, liefde. En steeds is het taal, ritme, magie. ‘Doe ermee wat je wilt in het theater’, zei Jeroen Brouwers tegen Tom Jansen. Het is in ieder geval Brouwers die doorklinkt, ook als het licht al lang uit is. het regende al die tijd de grauwe zee onder nog grauwere lucht geen mens geen hond geen paard op het strand alleen een uit elkaar gewaaide verregende krant die omhoog wilde in de stuwende zeebries als die krant zo voelde ik me welke datum droeg die krant dat ik me dat afvroeg weet ik nog ik had het gevoel of mijn leven datumloos was geworden en dit verder altijd zou blijven Jeroen Brouwers Tom Jansen vormgeving Jacqueline Steijlen tekst spel

Theater

Abattoir Fermé Buko 20:15 | € 16 | € 14

Abattoir Fermé neemt je in Buko mee naar het universum van schrijver en notoir drinker Charles Bukowski. Acteurs Dominique Van Malder en Tom Vermeir: ‘Ja, er wordt wel degelijk stevig gezopen op het podium. Dat drankritme is belangrijk voor de sfeer van de voorstelling.’

FEBRUARI 01 + 02.02

Theater

Wouter Deprez en Ruben Focketyn Bloemen bijen & borstbollen 20:15 | â&#x201A;Ź 20

ÂŠ Jonas Lampens

'De roes van compost. Obussen uit Diksmuide. Zwermende bijen en neukende hommels'

Wouter Deprez vertelt verhalen, beschermt bossen en neemt het op voor de vrije meningsuiting. De groene moraalridder met het hart op de juiste plaats maakt een muzikale voorleesvoorstelling, samen met muzikant Ruben Focketyn. Sinds twee jaar heeft W.D. uit G. verplicht een tuin. Het begon als een gearrangeerd huwelijk maar groeide uit tot een amour fou. De roes van compost. Obussen uit Diksmuide. Zwermende bijen en neukende hommels. Een toevluchtsoord vol groene avonturen. Zeker nu Zij ziek is.

02.02

Dans

R.I.P. Juanito

WE’VE GOT TO GET REAL Première 12

'Vier vrouwen zitten vast in het keurslijf van een choreografie'

20:30 | € 12

Danscreatie rond de doodsstrijd van de oppervlakkige vrouw. Vier vrouwen zitten vast in het keurslijf van een choreografie, die getekend wordt door de lichaamstaal van de ‘ideale vrouw’. De choreograaf stelt de dansers op de proef in een spel van herhaling en tegenstellingen, doordrongen van humor en aha-erlebnissen. R.I.P. Juanito is een jong collectief onder artistieke leiding van choreograaf Yorrith De Bakker. Hij begon zijn opleiding aan Codarts in Rotterdam en studeerde af aan het conservatorium van Antwerpen. De Bakker liep stage bij Anouk van Dijk, Theatergroep DOX, Scapino Ballet Rotterdam en Jan Fabre/Troubleyn, en werkte samen met Jan Fabre, Lisbeth Gruwez en Ann Van den Broek. met Kaat de Bakker, Libby Ward, Fée Roels en Tchi-ann Liu kostuums Fauve Ryckebusch

03 + 04.02

Theater

Maxim Storms en Lobke Leirens Another one 20:30 | € 12

Maxim Storms en Lobke Leirens grimeren zich naar het leven van F. en f. (twee fictieve stervelingen) die vredig het lijden van de zwijgzaamheid verkennen. Another one is een aaneenschakeling van dulden en geduld worden. F. en f. vormen elkaars ruggensteun en doorleven de tijd. Ze verdedigen de ontstaans kiemen van de dreigende diepte die zich langzaamaan in hun wereld heeft gewurmd. Maxim Storms en Lobke Leirens Vooruit, Arenberg, vzw Drift met dank aan en steun van Kc De Werf, Buda Kortrijk van en met

coproductie

05.02 + 05.03 + 02.04 + 07.05

Comedy

08.02

Comedy

Xander De Rycke

Kamagurka op de Arenberg

Elke eerste zondag van de maand komt Kama naar de Arenberg, met of zonder gasten

Quarter Life Crisis 20:15 | € 18

20:30 | € 8

‘Een Kamagurkaatje’ doen impliceert een met absurditeit en conceptualiteit gekruide performance, waarin een artiest, al dan niet vergezeld van zijn entourage of familie (of niet), een uitweg probeert te zoeken voor het publiek. Letterlijk: de deur. Dit zonder in het aangezicht van de aanwezigen sporen achter te laten (of niet). Dit in naam van een hoger omschreven doel of een bedoelde omschrijving. Tekst kan, muziek kan, kunst kan, verwante zielen kunnen. Zelfs de kat van Schrödinger kruipt soms graag terug in haar doos, in welke toestand dan ook. Is het allemaal georkestreerd, is er een uitgedacht plan? Dat antwoord blijven we je schuldig (of niet). De avonden vallen te klasseren onder de gemeenschappelijke deler ‘liefst vanonder klasseren’. Of niet.

Muziektheater

06.02

Thomas Janssens Woesten 20:15 | € 16

Tien jaar, drie zaalshows en een best-ofvoorstelling later: een decennium is voorbij gevlogen en zijn dertigste levensjaar kruipt langzaam dichterbij. Is Xander De Rycke effectief volwassen geworden, of denkt hij dat maar?

Theatermaker en acteur Thomas Janssens bewerkt de gelijknamige debuutroman van Kris Van Steenberge tot een symfonie voor piano, cello, fluit en stem. Woesten is een muziektheatervoorstelling, een ‘concertmonoloog’ over de buitenstaander en zijn zoektocht naar een thuis. Een thuis waar geen ‘wij versus zij’ bestaat. Een thuis waarin je niet die ander bent, maar een van allen. Een thuis dat lang geleden werd ontnomen, of dat misschien nooit heeft bestaan. concept, tekst en spel Thomas Janssens muziek Vitaly Pisarenko (piano), Aldo Baerten (fluit)

en Kacper Nowak (cello)

De beste observatiecomedian van Vlaanderen is terug en klaar voor de volgende stap. Met een hoofd vol kronkels, een hoop kleurrijke referenties en met de blik op de toekomst duikt Xander in de quarterlifecrisis. Een voorstelling met herkenbaarheden over het leven. Of toch een kwart ervan. Even een check-up van Xanders ‘dertigersdip-ADHDpseudotherapeutische argumenten’. De gejaagdheid van deze generatie, sociale media, succesverhalen in tijdschriften en media: ze zadelen veel twintigers en dertigers met het gevoel op dat hun eigen leven saai is. Mensen moeten nu eenmaal meer invloeden verwerken dan vijftig jaar geleden. De midlifecrisis is opgeschoven en heeft er een quarterlifecrisis-broertje bij gekregen. Dat is meer dan een dip, het is verwend zijn door te veel mogelijk heden en eindigt met de vraag: is dat alles? Xander De Rycke serveert enkele tips om uit die verdomde quarterlifecrisis te raken. Geen betere dokter dan een stand-upcomedian!

11.02

Theater

REL

20:15 | â&#x201A;Ź 10

Grenzen aftasten en verbaal haantjesgedrag. De tegenpartij vernietigen of beschadigen? Desnoods ten koste van jezelf. REL is een beeldende, fysieke theatervoorstelling over grote en kleine conflicten en de innerlijke strijd die je met jezelf kunt voeren. Voor dit theaterproject gingen jongeren van het Xaveriuscollege en de GO! Spectrumschool, aan de slag met twee jonge theatermakers. Twee leerlingengroepen uit een diverse school- en leefwereld maken samen een voorstelling. Waar oordelen of vooroordelen sneuvelen, ontstaat iets wondermoois: de ware kracht van verbroedering.

ÂŠ Jan Opdekamp

Hartslag gaat omhoog. Bloed pompt. Pupillen verwijden. Handpalmen zweten. Haren komen overeind. Pijngevoeligheid daalt. Ready. Set. GO! leerlingen van Xaveriuscollege en GO! Spectrumschool: Abdeljalal El Ghazi, Naoufel Boubekri, Davi De Oliveira Cavalcante, Imad Dakka, Olivier Mees , Mohammad Rahimi, Prince Appiah, Cedric Wijnants, Chiara De Boeck, Elke Verlinden, Gitte Roelandt, Jaan Jochems, Lien Winters, Marie Goegebuer en Rosalie Bas regie en concept Eva De Baets en Silke De Bruyne productie cc Deurne, Arenberg, Spectrumschool, Xaveriuscollege, Filip Baeyens, Frank Saenen, Bert Roos, Frederik Bosmans kostuums Tina Heylen spel

11.02

Muziek

15.02

Assunta & The Light Orchestra The Silent Revolution

Muziek

Jacob Whitesides Lovesick Tour 20:15 | € 22,5

Cd-release

20:30 | € 12

Assunta & The Light Orchestra zijn singer-songwriter Assunta Mandaglio op gitaar en zang, en Pieter Thys op gitaar en loops. Ze werken al vijftien jaar samen in verschillende projecten – zoals Assunta Mano, Buscemi, Troissoeur, Millenniums en Balaxy Orchestra – maar stellen nu als Assunta & The Light Orchestra hun nieuwe album voor.

14.02

Muziektheater

Jonge, knappe man met een prachtige stem: beter kunnen we de Amerikaanse YouTube-ster Jacob Whitesides (18) niet omschrijven. Hij lanceerde zijn eerste YouTube-video toen hij amper dertien was. Intussen is hij een van de bekendste sterren van het videoplatform en toert hij de wereld rond met eigen nummers. Justin Bieber meets One Direction meets Sam Smith!

Vermeulen, Leurentop & Poppeliers KruipOlie

20:15 | € 16 | € 14

interview p.38 16.02

Theater

Joke Emmers Brief © Mieke Jacobs

Try-out

KruipOlie is een dolle rit met een onmogelijk trio: Geert Vermeulen en Walter Poppeliers van De Nieuwe Snaar, samen met jonge wolf Arne Leurentop (And They Spoke in Anthems). Ze botsen, wringen en splijten doorheen muziekstijlen met van de pot gerukte songs en absurde vondsten. De teksten zijn waanzinnig en het tempo ligt hoog, te hoog. Heerlijk absurd en authentiek muziektheater. concept, spel , tekst en muziek Geert Vermeulen, Walter Pop-

peliers, Arne Leurentop regie Pieter-Jan De Wyngaert en Dries Helsen decor en vormgeving Geert Vermeulen, Fernand Mausen en Benny Stessens techniek Harm Op de Beeck kostuums Mieke Vermeiren foto Bert De Mulder videobeeld Dimitri Gielen en Gerlinde Hoskens productieleiding Gerlinde Hoskens voor vzw Ottorongo, vzw Maniak

20:30 | € 8

Joke Emmers onderzoekt dit seizoen de liefde, met Brieven aan Doornroosje van Toon Tellegen als inspiratiebron. ‘Ik vind het idee van een brief heel romantisch: het vraagt tijd en toewijding.’

16.02

Comedy

Henk Rijckaert Technostress 20:15 | € 17

‘Toen de oermens het vuur ontdekte en zo een grote sprong voor de mensheid maakte, ontstond er een nieuwe angst. Telkens wanneer de holbewonder zijn grot verliet, was er die ene dwangmatige gedachte: ‘Shit, heb ik het vuur wel uitgezet?’ Grotten werden huizen, grote rollende stenen werden deuren met sloten en een nieuw soort paniek was geboren. *Deur slaat dicht* ‘Fuck, waar zijn mijn sleutels?’ Toen later ook gsm’s, sacoches, portefeuilles en brillen hun intrede maakten, werd het huis verlaten een steeds stressvollere onderneming. En dat was nog maar het begin. Want daarbuiten staat nu de auto die tegen ons praat en ons beveelt om links af te slaan bij de volgende rotonde. Op het werk zijn er de koffieautomaten die ons tergend langzaam maar hevig spetterend en met groots lawaai onze koffie schenken. ‘Koffie’ volgens die machine, ‘maagzweer’ volgens de dokter. En er zijn computers met een eindeloze stroom aan e-mails. Korte mails. Lange mails. MAILS IN CAPSLOCK. Foto’s van katjes. Er zijn sms’jes en mms’jes. Telefoons met voicemails en apps. En WhatsApp. En een iPad met sociale meldingen en verplichtingen, breaking news, nog meer apps en – oké, ik geef het toe – vooral Candy Crush. Er is Twitter en Facebook en Instagram en Netflix en On Demand en Net Gemist en Ooit Gemist… Hebben de kinderen morgen tekenles of moeten ze naar het voetbal? En staat dat in de blauwe of groene agenda? Zoveel om te volgen. Zoveel om aan te denken. Waarschijnlijk dat ik daarom vergeten ben waar dit naartoe ging.’

'Telkens wanneer de holbewoner zijn grot verliet, was er die ene dwangmatige gedachte: shit, heb ik het vuur wel uitgezet?'

17.02

interview p.42

Engelstalige comedy 24 + 25.02

Rich Hall

20:15 | € 26,5

Rich Hall is een topper uit de Amerikaanse comedyscene, een briljante comedian die met een uitgestreken gezicht een heerlijk ironische set brengt. Hall vuurt weldoordachte tirades af, zijn razendsnelle replieken zijn goud waard, en zijn timing is meesterlijk. Hall heeft jaren ervaring voor en achter de schermen van programma’s als The David Letterman Show, Never Mind the Buzzcocks en eigen reisprogramma’s als Rich Hall’s California Stars en Rich Hall’s You Can Go to Hell, I’m Going to Texas. Hij diende als inspiratie voor niemand minder dan de knorrige cafébaas Moe Szyslak uit The Simpsons.

24 + 25 + 26.02

Theater

Toespijs presenteert Alice Reijs & Ariane van Vliet De Hondenwei Première op 24.02 20:15 | €16,5

Alice Reijs en Ariane van Vliet maken een voorstelling over een hondenwei. Huh? ‘Wanneer mensen het over hun hond hebben, praten ze eigenlijk over zichzelf.’

Comedy

Kamal Kharmach Try-out

20:30 | € 12

28.02

Theater

Eva Line de Boer Dit gebeurt allemaal tegelijk 20:15 | € 12

Kamal Kharmach is een rijzende ster in de stand-up comedy. En dat rijzen gaat een pak vlotter sinds hij in een jaar tijd 120 kilo vermagerde. Met zijn zelfrelativerende, soms verlegen stijl charmeerde hij in 2014 de jury van Humo’s Comedy Cup tot in de finale, na amper één jaar als stand-upper. Intussen staat de ex-teddybeer een pak scherper, maar aan aaibaarheid heeft hij niet ingeboet. Kamal is geen angry young man maar een pacifistische positivo die je glimlachend met de neus op maatschappelijke wantoestanden drukt. in samenwerking met Livecomedy en Arenberg

We zien een openbare parade aan situaties die ongeveer op hetzelfde moment zouden kunnen plaatsvinden en die elkaar versterken, verzwakken of relativeren. Kun je betekenis genereren door gebeurtenissen naast of tegenover elkaar te plaatsen? Opgelucht, omdat onze eigen poging minder zwaarte heeft in deze veelheid aan dingen, kijken we naar worstelende figuurtjes. Want dat is het wonder van de wereld: het gebeurt allemaal tegelijk. In de poging het leven hanteerbaar te maken, schuilt voor Eva de hoop. We kunnen de poging alleen zien als we heel nauwkeurig kijken. Naar de wereld als een poppenkast, naar elkaar en naar onszelf. regie en concept Eva Line de Boer productie Festival Cement teksten Elly Scheele decor en licht Tim Vermeulen muziek

Harpo ’t Hart spel Yolande Bertsch, Ali Çifteci, Benjamin Moen, Belinda van der Stoep & Lisa Verbelen begeleiding Peter van Meel & Martine Manten mentor Leonie Clement zakelijke leiding Andrea van Wingerden & Rick Mouwen productie Anne Baltus video Mink Pinster publiciteitsfoto Jeroen Opstelten, Lisa Schamlé grafische vormgeving Yuri van Poppel. en geluid

19.01 + 23.02 + 20.04

Hamster Axis of the one-click Panther → Small Zoo

k e i z u m t 'De o b t e h p o t o t t e o m ' n e d r o w d e e l uitgek Het klinkt als een kungfu-film en het speelt al jazz sinds de kindertijd? Hamster Axis of the one-click Panther! Lander (33) en Frederik (33), hamsters van het eerste uur, over hun beginjaren én hun Small Zooconcerten. tekst

Katrien Brys

beeld Joris Casaer

Ik heb voor de grap eens andere ‘moeilijke’ groepsnamen opgezocht. Jullie passen toch wel mooi in het rijtje van Kiss the Anus of a Black Cat, The Butthole Surfers, Someone Still Loves You Boris Yeltsin en I Am the World Trade Center... Frederik Meulyzer (drums): Ach, die naam, noem dat maar een jeugdzonde van ons. Lander Van den Noortgate (sax): Toen we tien jaar geleden startten, wilden we er vooral een antistatement mee maken tegen de in de jazzwereld gangbare trio’s, kwartetten en kwintetten, waar dan de naam van de bandleider voor staat. Dat wilden we vooral niét. Nu klinken we als een kungfu-film en dat heeft ook zijn charme.

Tien jaar geleden? Zijn jullie niet wat te jong om al zo lang samen te spelen? Frederik: Ah, maar Lander en ik kennen elkaar al van in het eerste leerjaar. Ook bassist Janos Bruneel kennen we van in het middelbaar. En wij waren dus al in de lagere school met jazz bezig. Lander: Dat klinkt raar, maar dat kwam vooral omdat ik

toen les kreeg van Ben Sluijs. En mede door zijn invloed waren wij als pagadders al jazzstandards aan het spelen op zolder, en gingen we op jazzstages. Daar vroeg iedereen zich ook af: wat doen die mannekes hier? Maar voor ons was het geweldig, omdat we dan lang mochten opblijven en konden optrekken met al die grote kerels. Frederik: De groep zelf is ontstaan tijdens onze jaren aan het conservatorium. We zaten samen op kot aan het De Coninckplein, en speelden elke donderdag in het café Kilimanjaro. Die Kili Sessions waren eigenlijk een beetje hetzelfde concept als Small Zoo, maar dan wel met jazzmuzikanten als gasten. Met die concerten kregen we een stevige reputatie. Want het De Coninckplein was toen nog redelijk ruig. Telkens als wij in de Kilimanjaro speelden, waren er vechtpartijen, viel de politie binnen, versierden de lokale hoertjes het clièntele. Maar wat er ook gebeurde, the band played on want dat moest van de baas. (lacht) Janos, pianist Bram Weijters en saxofonist Andrew Claes waren in die tijd een paar van onze gasten, en na verloop van tijd was het gewoon logisch om als groep verder te doen. We wonnen toen een belangrijke jazzwedstrijd in Dinant, kregen een JazzLab-tour, en zo waren we vertrokken.

19.01 + 23.02 + 20.04

Hamster Axis of the one-click Panther → Small Zoo

el e v n e r e f f 'We o t we zijn op. Wan eg van vaak w ijl we huis, terw nen n i z e g k o o hebben'

Dit seizoen nodigen jullie onder de noemer Small Zoo opnieuw maandelijks gasten uit in de Arenberg voor een reeks concerten. En dat zijn dan vooral muzikanten die net niet uit de jazz komen... Waarom? Frederik: De originele vraag kwam van cc Luchtbal, dat zijn jazzconcerten nieuw leven wilde inblazen. In het begin was dat vooral vanuit het idee om zowel een jazz- als een pop- en rockpubliek aan te trekken. Maar eigenlijk gaat het ons vooral om het avontuur. Lander: Wij contacteren de gasten, en samen kiezen we dan de muziek die we gaan brengen. Soms willen de gasten eigen nummers, soms zijn het covers, of een mix van van alles. Het belangrijkste is dat het mogelijk moet zijn om de muziek echt tot op het bot uit te kleden.

Jullie gastenlijst oogt indrukwekkend tot nu toe: Josse De Pauw, Mauro Pawlowski, Pascal Deweze, Roland, Tijs Delbeke, Johannes Genard, Gregory Frateur en Sjoerd Bruil. Met die gasten hebben jullie nu ook een plaat opgenomen. Welke gast heeft jullie in positieve zin verbaasd? Frederik: Allemaal, en elk op hun eigen unieke manier. Roland was bijvoorbeeld heel apart, omdat hij echt niet graag repeteert. Maar die komt dan binnenwaaien, speelt dingen van een ongeziene kwaliteit, en is weer weg. (lacht) Van Mauro weet je dat hij een indrukwekkende muzikale bagage heeft, maar die verbaast dan weer door zijn schijnbaar eindeloze energie. Dat is gewoon een dikke show. Lander: Pascal Deweze was de gast die met de meest ‘foute’ nummers kwam aandraven, maar hij kan die dan ook weer zodanig naar zijn hand zetten dat het steengoed wordt. Josse De Pauw was de enige niet-muzikant, en dat viel niet eens op, omdat zijn parlando zo muzikaal is en omdat hij zo’n présence met zich meebrengt.

Veel jazzmuzikanten staan erom bekend nogal fanatiek te zijn. In de zin van: oefenen, oefenen en nog eens oefenen, tot bloedende handen toe. Klinkt dat herkenbaar? Frederik: Ik denk dat in onze groep vooral Bram en Janos wel dergelijke fases hebben doorgemaakt, maar misschien niet zo extreem. En ik herinner me ook wel tijden dat ik van ‘s morgens tot ‘s avonds fanatiek met die muziek bezig was. Als je kinderen krijgt, verandert dat allemaal wel een beetje. We blijven ermee bezig, hè. Misschien minder technisch dan vroeger, maar dat hoeft ook niet meer: we hebben intussen allemaal genoeg muzikale bagage om te zeggen wat we willen zeggen. Lander: Aan de andere kant blijven we er veel voor opofferen. Want we zijn vaak weg van huis, terwijl we ook gezinnen hebben. Dat doe je toch alleen maar als je er echt in gelooft. Frederik: We zullen nooit vrijblijvend met muziek bezig zijn. Als we iets doen, is het altijd met tonnen intensiteit.

Waar dromen jullie als groep nog luidop van? Frederik: Wij smeden onze plannen altijd op korte termijn. Lander: Binnen dit en een halfjaar weer een nieuwe plaat maken. Nog eens wat kleinere podia doen en gewoon eens opnieuw jazz spelen. O ja, en geld vinden om die plaat te maken. (lacht) Frederik: Ik droom ervan om het praktische uit handen te kunnen geven. Met andere woorden: ik zou wel blij zijn met een goede manager, al is dat eerder een praktisch gemis dan een droom.

19.01 + 23.02 + 20.04

Small Zoo Op 19 januari is Rinus Van de Velde te gast. De Hamsters stellen hun nieuwe lp Mest voor op 23 februari. piano Bram Weijters contrabas Janos Bruneel altsax

Lander Van den Noortgate tenorsax Andrew Claes drums Frederik Meulyzer

en Lander lyzer (links) Frederik Meu

rtgate Van den Noo

31.01

Abattoir Fermé → Buko

e i d s l e Sukk wen u e e r h sc de f e i l m o 22

In Buko komt het universum van Abattoir Fermé samen met de leefwereld van Charles Bukowski, Amerikaans schrijver en notoir zuiplap. Dolende zielen van dienst: acteurs Dominique Van Malder (40) en Tom Vermeir (40). ‘Het is een gemarineerde versie van de dikke en de dunne.’ tekst Bieke Purnelle beeld Joris Casaer

Vanwaar kwam het idee om Bukowski op de planken te brengen? Wat maakt hem voor jullie zo’n fascinerend figuur? Dominique: In de wilde jaren 90 heb ik zowat alles van Bukowski gelezen. Ik was twintig en geboeid door de wereld die hij in zijn werk wist op te roepen. Ik heb daarna nooit meer iets van hem gelezen, maar ik bleef wel rondlopen met het idee dat ik er ooit iets mee wilde doen. Dat kwam er maar niet van. Tot ik Tom tegen het lijf liep. Die bleek ook fan te zijn. Het is vooral het universum van Bukowski dat mij fascineert: een wereld van in alcohol gedrenkte mensen, twijfelend over de zin en onzin van het leven, met drank als middel om de realiteit in de hand te houden en te laten binnenkomen. Eigenlijk gaat Bukowski’s werk over bochten in het leven, over de hang naar normaliteit die tegelijkertijd gek maakt. Tom: Bukowski lees je wanneer je jong en zoekende bent. Als prille twintiger ga je op zoek naar cultfiguren, naar nachtraven of mensen in de marge. Die vind je bij Bukowski in overvloed. Ik hou ook erg van zijn ritme: die korte, emotieloze zinnen, de feitelijke beschrijvingen.

31.01

Abattoir Fermé → Buko

Dat ritme geeft zijn werk een hardheid die bij de lezer verschillende emoties teweegbrengt: eerst is het grappig, dan wordt het ergerlijk en vervolgens kun je niet anders dan het triest vinden enzoverder. Dominique: Het is literatuur die fysiek wordt. Hij gebruikte geen wollige bijzinnen of complexe zinsconstructies. Bukowski schreef in het ritme waarop geleefd en gedronken wordt. Zijn personages lijken geen keuzes te maken. Ze hebben seks, maar vragen zich bijvoorbeeld niet af of ze zich willen voortplanten. Intussen ben ik zelf vader geworden en is het vreemd om door het maken van dit stuk terug te kijken naar mijn leven als twintiger, naar de personages op de rand van de samenleving die mij toen zo fascineerden. Het zijn nog altijd die marginale figuren die ik het liefst speel en met wie ik het liefst praat.

Kun je al die facetten van zijn werk ook op scène brengen?

Tom: Wel, Stef Lernous bleek onze Bukowski-liefde te delen en zelfs een kenner te zijn. We wilden hem in eerste instantie enkel vragen als coach. We dachten niet dat er iemand interesse zou hebben om het stuk te regisseren. Maar Stef vond het meteen zo boeiend dat hij er helemaal voor wilde gaan. Hij is er echt in geslaagd om die gelaagdheid die Bukowski typeert in de voorstelling te brengen. Als Bukowski zelf ooit een theatertekst had geschreven, dan zou het deze zijn geworden.

Wat moeten we ons inbeelden bij de voorstelling? Dominique: Het stuk heeft een beetje de feel van Postkantoor, toevallig ook zijn beste roman. Maar het is zeker niet geïnspireerd op één boek. Stef heeft het stuk geschreven met het universum van Bukowski, en niet het personage in het achterhoofd. Centraal staan twee scenaristen in een groezelig hotel in Hollywood. Ze willen succesvol zijn, maar komen niet verder dan het fictionaliseren van hun eigen leven. Daar hebben ze elkaar voor nodig. Tom: We mogen natuurlijk niet te veel vertellen. Kort samengevat: twee zuipende vuilbekken praten 80 procent van de tijd over hun virtuele nachtelijke veroveringen,

ki s w o k u B 'Als ekst t r e t a e h t een , n e v e r h c s had ge het deze' dan was

18 procent van de tijd over hun schrijverschap en 2 procent over het leven. Het is een voorstelling met veel lagen. Verder ben ik erg blij dat ik nog eens gewoon de scène op en af mag via een deur. Dat moet geleden zijn van Boeing Boeing. Het is ook ook echt een grappige voorstelling. We deden vorige week een try-out en wat opviel, was dat vooral vrouwen ermee lachten, terwijl de mannen naar hen keken om te checken of ze wel mochten lachen. Bukowski is dan ook niet de meest vrouwvriendelijke auteur. Dominique: Maar hij was minstens even hard voor mannen. Zijn mannelijke personages zijn stuk voor stuk sukkels. Sukkels die elkaar staande houden in de modderpoel van het leven en schreeuwen om aandacht en liefde. Maar aan het einde van de virtuele berg die ze beklimmen zou je een beetje mededogen met hen moeten voelen. Wellicht denken mensen in eerste instantie dat het stuk over niets gaat. Maar voor mij gaat het over de waanzin van het leven en de weigering of het onvermogen om in de pas te lopen.

Wie Bukowski zegt, zegt alcohol. Maar alcohol en 120 pagina’s tekst, dat lijkt geen evidente combinatie. Dominique: Het stuk was en is een hele kluif. Het is een echt ‘acteursstuk’. En ja, er wordt wel degelijk stevig gezopen op het podium. Dat drankritme is belangrijk voor de sfeer van de voorstelling. Maar dat betekent niet dat we zelf non-stop drinken. Buko blokken met een theetje gaat ook. Het is trouwens leuker dronkenschap te spelen dan te ervaren. Al zijn er mengvormen mogelijk. Tom: Ik heb zelf al een maand geen druppel alcohol gedronken. Deze tekst kun je niet bezopen instuderen. Ik heb trouwens genoeg rock-’n-roll achter de rug. Ik zie de romantiek van het zuipen niet meer. Ofwel werk je gefocust, ofwel ga je op café. Kijk naar Nick Cave: die zit van 9 tot 17 uur in zijn kantoor om te schrijven. Ik heb in het verleden dingen gemaakt die echt wel beter hadden gekund, omdat we gewoon te veel dronken om gefocust te zijn. We hebben ons prima geamuseerd, maar intussen vind ik werkethos aantrekkelijker dan feesten en zuipen.

Zou Bukowski het daarmee eens zijn? Tom: Nee. (grijnst) Dominique: Buko is bovenal een gemarineerde versie van de dikke en de dunne. Het sluit naadloos aan bij het universum van Abattoir Fermé. Ik denk dat we dit stuk nergens beter hadden kunnen maken. 31.01

Buko spel Sung-Im Her, Dominique Van Malder, Tom

Vermeir regie Stef Lernous productie Abattoir Fermé in coproductie met NONA, C-Mine en Arenberg

Vermeir nks) en Tom n Malder (li Va ue iq in Dom

MAART 14 data in maart, zie kalender p.61

Cabaret

Herman van Veen Tournee Vlaanderen 2017

20:15 | € 45 | € 38,5 | € 30

De Nederlandse cabaretier en theatermaker Herman van Veen vierde op 18 maart 2013 zijn 70ste verjaardag in de Arenberg. Sinds hij in 1966 voor het eerst het podium beklom, reist hij met zijn voorstellingen de wereld rond. Schijnbaar moeiteloos zingt hij zijn repertoire in vijf talen. Hij speelt viool, zingt, schrijft, componeert, schildert en is de geestelijke vader van de wereldberoemde weeseend Alfred Jodocus Kwak. Hij maakte al 183 cd’s, 26 dvd’s en een tachtigtal boeken. Onvermoeibaar gaat Van Veen door en ook deze lente doet hij de Arenberg aan. Om er, opnieuw, zijn verjaardag te vieren.

'Hij speelt viool, zingt, schrijft, componeert, schildert en is de geestelijke vader van de wereldberoemde weeseend Alfred Jodocus Kwak'

02.03

Muziek

Matt Watts

How Different It Was When You Were There Cd-voorstelling 20:30 | € 11,5

Singer-songwriter Matt Watts, een nieuwe telg van de Amerikaanse folktraditie, stelt in de Arenberg zijn nieuwe album How Different It Was When You Were There voor. Matt is afkomstig uit Philadelphia en nam tussen zijn 15de en 18de zijn eerste songs op aan de oevers van de Missouri-rivier. Als jonge troubadour toerde hij uitgebreid door het noordwesten van de Verenigde Staten. Op zijn 19de verzeilde hij in Antwerpen, waar hij bleef hangen. met gitarist Geert Hellings (Stanton), drummer Maarten

Moesen (Admiral Freebee, Bony King, Douglas Firs) en special guests Bjorn Eriksson, Nathalie Delcroix en Stef Kamil Carlens.

07.03

Comedy

Thomas Smith Strak Première

20:15 | € 16,5

‘Met een soepele geest en strak in het pak, klaar voor de start. Hypergefocust zonder af te dwalen, tenzij ik het even over iets anders heb. Ik dompel je onder in mijn bubbelbad, een wereld, een universum van evenwijdig lopende logica en nonsens. Te veel spanning op je gezicht, last van je darmen of gewoon zielsgelukkig? Kom af, want Strak is een plan. Tot dan!’ Strak is de vijfde voorstelling van improvisatietalent Thomas Smith.

10 + 11.03

Muziek

FERDNND HOL Première

20:30 | € 16

06.03

Cutting Edge Awards 2017 20:00 | prijs nog te bepalen

Het hele jaar door bespreekt Cutting Edge de meest uiteenlopende bands, schrijvers, films en meer. Voor de twaalfde keer kun je komen checken wie volgens de cultuur- en mediawebsite het afgelopen jaar het beste werk uitbracht. Wie gaat er aan de haal met de Cutting Edge Awards in disciplines als muziek, games, boeken, theater en film?

Aldus sprak Sinatra: ‘In me you see a man alone, behind the wall he’s learned to call his home.’ HOL vindt plaats achter de muur van onze hersenpan, ook wel het heelal genoemd. Volgens Google Maps ligt HOL rechts van niets en links van alles. Een plek waar de mens het niet voor te zeggen heeft. Louis van der Waal stapte vrijwillig in HOL, helemaal alleen. Een hachelijke onderneming. Twee schaduw gitaristen, Jean De Lacoste en Mauro Pawlowski, loodsen hem erdoorheen middels hun Muziek der HOLsferen. Vol is ver is leeg is hier is HOL. De zonneanus schijnt alles onder. Gij die hier binnentreedt, treedt uit alles. Welkom, dit is HOL. tekst en spel Louis van der Waal muziek Mauro Pawlowski

en Jean De Lacoste coaching Sabine Molenaar soundscapes Sandrine Verstraete decor Céline Felga productie Ferdnnd coproductie Arenberg partners ccBe, Le Vecteur

13.03

Muziektheater

LOD / Josse De Pauw De helden

20:15 | € 16

Voor De helden schrijft Josse De Pauw een monoloog waarin hij vraagtekens plaatst bij het heldendom en zijn huidige betekenis. Historica Sophie de Schaepdrijver staat hem bij in zijn zoektocht naar een hedendaagse definitie. Dominique Pauwels vertrekt voor zijn compositie vanuit stemmen en concrete geluiden. Hoe zou het klinken in het hoofd van degene die hier aan het woord is? Niet alles ligt vast in een partituur, de tekst is in direct contact met geluid en muziek. Met technicus Brecht Beuselinck live op de scène, wil Josse De Pauw elke avond opnieuw bouwen aan de meerstemmigheid van het heldendom. Josse De Pauw compositie Dominique Pauwels tekstonderzoek Sophie de Schaepdrijver met Josse De Pauw muzikale uitvoering Brecht Beuselinck kostuums Greta Goiris productie LOD muziektheater coproductie KVS tekst en regie

Is een mens in staat zijn leven te geven? Voor zijn land, voor zijn lief, voor zijn overtuiging? Kunnen helden echt bestaan of zijn ze enkel een onmisbaar element van het stichtende verhaal? Als ze hebben bestaan, was datgene waarvoor ze hun leven gaven, hun sterven waard? Als ze nog steeds bestaan, waar geven ze dan nu hun leven voor? En weten helden zélf dat ze helden zijn?

14.03

Muziektheater

Joke Emmers en Daan van Bendegem I used to love to look at the ocean Succesherneming 20:30 | € 16

De dansmarathons die gehouden werden tijdens de Grote Depressie in Amerika, gingen niet zozeer om de danskwaliteiten van de deelnemers, maar voornamelijk over hun uithoudingsvermogen. Ze dansten dag en nacht. Om de twee uur kregen ze tien minuten pauze, om daarna weer zonder slaap en met beblaarde, bebloede voeten verder te gaan. Soms duurden zulke wedstrijden wel drie maanden lang. De deelnemers waren arm, de toeschouwers rijk. Een muzikale, fysieke, zwartgallige en komische voorstelling door Joke Emmers en Daan van Bendegem die, 75 jaar later, dezelfde strijd aangaan, om te kijken of ook zij hun lichaam tot het uiterste kunnen drijven. Zullen de blaren op hun voeten hen tegenhouden? Of gaan ze moedwillig door? Daan van Bendegem en Joke Emmers band Thomas Hanenberg, Freek Rijna, Thijs van Gemert en Bart van Gemert eindregie Vincent Rietveld productie Elise Stepman coproductie TAKT Dommelhof, Beste Buren, HKU, C-mine cultuurcentrum spel

19.03

Debat

A conversation on Making a Murderer with attorneys Dean Strang and Jerry Buting 20:15 | € 32,5

Advocaten Dean Strang en Jerry Buting uit de ophefmakende Netflix-documentaire Making a Murderer komen naar de Arenberg. Ze delen hun visie op een van de meest besproken en controversiële strafrechtelijke processen van de afgelopen jaren. Stephen Avery zat 18 jaar in de gevangenis voor een misdaad die hij niet pleegde. Hij kon pas voldoende bewijs leveren voor zijn onschuld dankzij nieuwe DNA-onderzoekstechnieken. 21.03

Twee jaar later wordt hij opnieuw gearresteerd. Deze keer voor de brutale moord op fotografe Teresa Halbach. Topadvocaten Strang en Buting gaan hemel en aarde verzetten om – opnieuw – Avery’s onschuld te bewijzen. Comedian Michael Van Peel, bekend van zijn satirische eindejaarsconferences, leidt het gesprek in goede banen. Hij legt ook jouw vragen voor aan de twee advocaten.

21.03

Muziektheater

Elias Vandenbroucke en Gode Kempen Kluster 20:30 | € 12

Elias Vandenbroucke en Gode Kempen maken elektronisch muziektheater met een hoek af, vol geestige reflecties over de leefwereld van de hedendaagse mens. Kluster won de prijs van de jeugdjury op Theater Aan Zee en de Best International Performance Award op het Fringe Festival in Amsterdam. 29

Muziektheater

Tine Embrechts, Karlijn Sileghem, Hugo Matthysen, Ronny Mosuse en Aram Van Ballaert Onbevreesd

22.03

Première

Theater

Sien Eggers, Sofie Palmers en Jessa Wildemeersch L’étude (nu slaat de chaos toe)

20:15 | € 27,5

20:15 | € 16

‘All the world’s a stage, And all the men and women merely players: They have their exits and their entrances, And one man in his time plays many parts.’ (Shakespeare, As You Like It)

De makers van de hilarische succesvoorstelling Hersenhap broedden een nieuw ei uit. In Onbevreesd kijken Tine Embrechts en Karlijn Sileghem de wereld recht in de ogen. Rottende relaties, winkelen met wijsheid, totale trendverslaving en stuitende stemmingswisselingen: het zijn kolfjes naar hun bevallige handen. Ze kneden die tot één briljante brij met de muzikale hulp van Hugo Matthysen, Ronny Mosuse en Aram Van Ballaert. tekst en liedjes Hugo Matthysen spel Karlijn Sileghem en

Tine Embrechts muziek Ronny Mosuse, Aram Van Ballaert en Hugo Matthysen

Rasactrices Sien Eggers (Eigen kweek, De Koe, HET GEVOLG), Sofie Palmers (De Koe, SKaGeN) en Jessa Wildemeersch (Het Nieuwstedelijk, The Actors Studio, De Kavijaks) bundelen hun krachten in een wervelende Shakespearetrip. Ze verliezen zich in taal en onderzoeken Shakespeares vrouwenrollen, van Lady Macbeth tot de getemde feeks, van Portia tot Ophelia. Steeds meer vermengen de levens van de drie vrouwen zich met de rollen van Shakespeare, met alle gevolgen van dien. concept Jessa Wildemeersch i.s.m. Sofie Palmers

en Sien Eggers tekst en spel Sien Eggers, Sofie Palmers en Jessa Wildemeersch naar William Shakespeare coaching dramaturgie De Koe coaching spel Jan Eelen productie JESSA (les yeux bleus vzw) i.s.m. Sofie Palmers (vzw Palmers & Pierlet) co -productie 30cc met de steun van Stad Leuven, cc Strombeek, cc Halle, cc Diest, Kaaitheater en GC De Kriekelaar

24 + 25.03

Theater

26.03

Theater

Hof van Eede

Yinka Kuitenbrouwer HonderdHuizen

Vanish Beach

20:30 + 11:30 | € 12

20:15 | € 15

Een intieme voorstelling op basis van honderd gesprekken. ‘Het hoeft niet perfect te zijn. Ik leef daar niet voor, Yinka. Iemand die mij niet graag heeft zoals ik ben, die moet hier maar niet komen.’ (Bénédicte, die scheidde van haar man en in haar eentje een appartement kocht) ‘Most of the people who come from a war zone… If you run from a bomb, if you run from killing… If you feel safe, that’s home.’ (Esra’a, die twaalf jaar geleden uit Irak naar België vluchtte) Voor HonderdHuizen ging Yinka Kuitenbrouwer op bezoek bij honderd mensen. Ze praatten over wat thuis voor hen betekent. Op basis van de gesprekken vertelt ze een nieuw verhaal. HonderdHuizen gaat over bewoners, vertrekkers, aangelanden, zwervers, en thuisblijvers. Een voorstelling voor luisteraars, vertellers, zoekers, vinders, bekenden en onbekenden. Yinka Kuitenbrouwer (1990) groeide op in Amsterdam en verhuisde in 2009 naar Gent om er de opleiding Drama aan het KASK te volgen. In juni 2014 studeerde ze af met grootste onderscheiding. Yinka zoekt naar een directe communicatie met haar publiek, of ze nu in een klassiek stuk speelt of een intieme huiskamerperformance maakt.

tekst Hof van Eede spel Marjan De Schutter,

Filip Jordens, Greg Timmermans en Ans Van den Eede compositie en livemuziek

Hendrik Lasure

spel en creatie Yinka Kuitenbrouwer coaching Ineke Nijssen

en Dirk Pauwels dramaturgie Mieke Versyp scenografie Dries Warlop ondersteuning DRIFT vzw met dank aan Jelle Clarisse, BesteBuren, Bij’De Vieze Gasten, CAMPO, Kc DeWerf, Provincie Oost-Vlaanderen, Stad Gent en alle gesprekspartners uit de honderd huizen

coproductie Klarafestival,

LOD muziektheater Venice Beach, Californië, 1942. In stijve burgerpakken zitten ze op het strand, grote Europese cultuurdragers op de vlucht voor het nazisme: Thomas Mann, Alma Mahler en Arnold Schönberg. Ze worden verteerd door heimwee naar een land dat hen wilde vernietigen. Vanish Beach gaat over heimwee en ballingschap, over het belang van herinnering als dat het enige is wat rest. Theatermaaksters Ans en Louise Van den Eede wonnen in 2012 op Theater Aan Zee de Jongtheaterprijs met Waar het met de wereld naartoe gaat, daar gaan wij naartoe.

28.03

Muziek

Painted Caves 20:30 | € 12

Painted Caves (VS) mixt hypnotiserende, oosterse ritmes met dromerige vocale harmonieën en aanstekelijke grooves. Van de Noord-Afrikaanse woestijn tot de stranden van Californië: een avontuurlijke en feestelijke reis.

APRIL 01.04

interview p.52

Muziek 02.04

Low Hill

Theater

LAZARUS Oblomow

20:30 | € 12

Succesherneming 20:15 | € 16 | € 13

LAZARUS bewerkte de roman van Gontsjarow, over een intelligente maar o zo luie Russische jonker, tot een wervelende theatertekst, gespeeld door een sublieme cast.

Low Hill, dat is zanger, producer en multi-instrumentalist Laurens Vanhulle, samen met Emiel Rymenans, Anke Verslype, Jordan Hudson en Marlon Leue. Ze kiezen voor klassiek songschrijverschap, experimentele elektronica en neosoul. Na twee jaar schaven verschijnt hun eerste single ‘Don’t' bij het onafhankelijke platen label I Have A Tiger. ‘Don’t let your love calm down’, zingt Vanhulle op‘Don’t’. Dat laten we vooral niet gebeuren.

31 04.04

Muziektheater

Volksopera Cox and Box & The Zoo 20:15 | € 18 01.04

Comedy

Waarom moet liefde zo gecompliceerd zijn? Die vraag staat centraal in de twee komische bonbons die Volksopera presenteert. Cox and Box en The Zoo komen rechtstreeks uit de gouden tijd van de Engelse komische opera: een heerlijke relativering van de Victoriaanse moraal, met de humor die zo typisch is voor onze Britse buren én de onnavolgbare muziek van de bekendste Londenaar van zijn tijd: Arthur Sullivan.

Ruben van der Meer, Tijl Beckand e.a. De Grote Improvisatieshow 20:15 | € 23,5

muziek Arthur Sullivan

libretto F.C. Burnand (Cox and Box),

Ruben van der Meer en Tijl Beckand (freeloaders van het puurste soort én gekend van De Lama’s!) hebben geen anderhalf uur nodig om te vertellen dat de politiek corrupt is, de wereld in brand staat en de rijkdom oneerlijk verdeeld is. Dat is gewoon zo. Ze zingen ook geen liedjes waarbij je drie keer op je uurwerk kijkt. Zij willen gewoon zo snel mogelijk veel geld verdienen en jij kunt daarbij zijn!

B.C. Stephenson (The Zoo) artistieke leiding Stijn Saveniers en Jorgen Cassier met Anne Cambier, Lien Haegeman, Geoffrey Degives, Kris Belligh, Fabrice Pillet, Eloïse Mabille, Naomi Beeldens, Mathis Van Cleynenbreugel, Lars Corijn en tienkoppige ensemble The Tourist Attraction Company productie Volksopera coproductie Theater Zuidpool

05.04

Kindertheater

07.04

Pietje Puk gaat op reis

Muziek

Pavlov’s Dog House Broken Tour 2017

Familievoorstelling 3+

Exclusief concert voor België Support: Sunny Vegas

14:00 | € 15 | € 10 <16j

20:15 | € 29,5

Opnieuw een gloednieuw spannend avontuur van Pietje Puk en zijn vrienden. Een komisch verhaal met livemuziek en dolle verkleedpartijen, helemaal zoals we van hem gewend zijn.

Het Amerikaanse progrockfenomeen Pavlov’s Dog heeft alles in huis om aan de omschrijving ‘uniek’ te voldoen, en dan vooral de buitenaards hoge altstem van David Surkamp. Tel daar nog bij dat de drummer ooit bij Chuck Berry speelde, dat ze samenwerkten met leden van Yes, King Crimson en Roxy Music, en dat ze toerden met grootheden als Kraftwerk en Nektar. Sinds de release van Echo & Boo (2010) is de legendarische groep helemaal terug.

Na Pietje Puk en de pakjesdief en Pietje Puk en het pannenkoekenspook beleeft de olijke postbode opnieuw een spannend avontuur. In Keteldorp gaat alles zijn gangetje. Bakker Fijnebol bakt slagroomtaartjes met een kers, agent Langdraad controleert de vuilniszakken, juffrouw Penneveer gaat zwemmen met de kindjes van de school en Pietje Puk is heel moe omdat hij zoveel brieven heeft rondgebracht. Tijd om te gaan kamperen in het bos. Maar wanneer Pietje Puk ‘s nachts in zijn tent ligt, wordt hij wakker van allemaal vreemde geluidjes. Wat zou dat kunnen zijn?

08.04

muziek en spel Geert Beullens en Johan de Kort

Dans

Let’s Go Urban & A Woman’s View Today Première

20:15 | € 14

06.04

Cabaret

Bert Kruismans Het was (is) maar om te lachen (20 jaar Bert Kruismans)

De nar is ingehaald door de realiteit. Na twintig jaar op de planken en negen soloshows komt Bert Kruismans tot de vervelende vaststelling dat heel wat van de dingen die hij bij wijze van grap aankaartte, ondertussen realiteit zijn geworden. Denk maar aan de inburgeringstest uit België voor beginners (2004). Vandaag wil Bert in zijn kristallen bol laten kijken. Al hoort daar ook een waarschuwing bij: het is maar om te lachen.

20:15 | € 20

Let’s Go Urban scoorde al met de indrukwekkende hedendaagse dansvoorstellingen Mirror of Society, Shakespeare in Love en Cinderella an Urban Fairytale. productie A Woman’s View – Sihame El Kaouakibi productieassistent Youssef El Kaouakibi regie en concept

Malik Abdul choreografie Malik Abdul & Youssef El Kaouakibi cast Riana Presti, Kim Bui, Floris Carpentero, Noa Tambwe Kabati, Junia Caetano, Rani Rillaert, Melissa Vanacken, Jonathan Kanda, Bueno Wintraecken, Doha Fellous

12.04

Theater

Barre Weldaad

Achter in een grote tuin 20:15 | € 15

Peter De Graef schreef in zijn typische, tragikomische stijl een filosofische komedie over bezitsdrang en familieliefde. Achter in een grote tuin vertelt over een bende oplichters die de erfenissen van goedgelovige bejaarden aftroggelt. Twee van hen beroven zo de moeder van een van de mannen, maar de zoon kan niks bewijzen. Hij nodigt de oplichters evenwel uit voor een diner achter in zijn tuin en hoopt ze zo al pratend in de val te doen lopen. Maar het gesprek gaat veel verder dan de feiten. De aard van de werkelijkheid is een gebied waar ze geen van drieën in durven. En toch moeten ze. Voortgestuwd door elkaar. Peter De Graef zocht inspiratie in de jarenlange vriendschap tussen de drie spelers, hun twijfels, hun liefdes, hun passies, en kneedde er met zijn oeverloze fantasie een gloednieuw verhaal mee. met Tom Van Bauwel, Hans Van Cauwenberghe en Gert

Lahousse tekst Peter De Graef regie en decor Barbara Vandendriessche kostuums Chris Snik muziek Nicolas Rombouts licht Ludo Van Craen

12.04

Muziektheater

Sarah Eisa en Anouk Sturtewagen Tips & Tricks 20:30 | € 14

Joris Blanckaert en Sarah Eisa onderzoeken het mechanisme van integratie of aanpassing. Kunnen welomlijnde regels een kader scheppen waarbinnen totaal verschillende individuen zich thuis voelen? Wat doet verhuizen met een mens? Wat betekent dat, je thuis voelen? Kun je je ook thuis voelen als je in een land woont waar je niet geboren bent? En voelen we ons niet allemaal soms een beetje thuisloos en verloren? Sarah is een Duitse actrice met Palestijnse roots die sinds 2003 in België woont. Ze graaft jeugdherinneringen op, gaat te rade bij schrijvers en filosofen, en zoekt houvast in heldere regels. Tips & Tricks is een persoonlijke maar herkenbare zoektocht, die zowel drijft op melancholie en militantisme als op vertrouwen en vervreemding. tekst en spel Sarah Eisa muziek Joris Blanckaert harp Anouk Sturtewagen regie Machteld Timmermans beeld Eric Engels dramaturgische ondersteuning Esther Severi licht Bert Vermeulen techniek Pieter Kinoli/Wouter Dupon coproductie Muzi a Zeny en De Bijloke met steun van de

Vlaamse Gemeenschap en Kunstenwerkplaats Pianofabriek

'The Mambo Queens voeren ons terug naar het nachtleven in Havana van de jaren 50'

13.04

Muziek

Zulema presenteert:

The Mambo Queens 20:15 | € 15

Met The Mambo Queens knoopt Zulema Hechavarria aan bij een Cubaanse traditie van rebelse powervrouwen. De revolutie zit las mujeres de Cuba namelijk in het bloed. In de jaren 50 werden vrouwelijke artiesten niet in staat geacht om de Cubaanse son te spelen. Cuchito Castro en haar elf zusters antwoordden met de legendarische vrouwelijke bigband Anacoana. Met hun meeslepende mix van son, mambo en jazz en hun ondeugende teksten zette Anacoana de zwoele nachtclubs in Havana in vuur en vlam. Anacoana waren de guerrilleras van de Cubaanse muziek, de vrouwelijke Buena Vista Social Club. Samen met andere vrouwelijke artiesten speelden zij een grote rol in het uitdragen van de Cubaanse cultuur en versterkten ze het Cubaanse vrouwelijke zelfbewustzijn. Met The Mambo Queens voert Zulema ons terug naar het nachtleven in Havana van de jaren 50, naar het Cuba van voor de revolutie. Met haar bigband van liefst 24 vrouwen brengt zij een nooit geziene mix van Cubaanse mambo en swing, en toont ze dat de unieke Cubaanse cultuur en identiteit altijd zullen blijven bestaan. Viva las reinas del mambo, viva las mujeres de Cuba. Siempre.

14.04

Muziek

Melingo Anda 20:15 | € 20

Straatmuzikant, punkrocker, jazzklarinettist, tango vernieuwer, flamboyante crooner, multi-instrumentalist en componist. De Argentijn Daniel Melingo is een mythische figuur uit de Argentijnse rockscene, een van de meest bekende muzikanten in de wereld van de tango. Zijn muziek roept dromen, cinemabeelden en avontuurlijke romans op. Maar ver weg van een klassieke tango is de zijne ruw en vervallen. Zijn ‘vuile’ tango leverde hem al de bijnaam ‘de Argentijnse Tom Waits’ op. Zijn nieuwste album Anda verscheen eind september.

19.04

Cabaret

Micha Wertheim Iemand anders 20:30 | € 17,5

Na vijftien jaar comedy en cabaret leek het Micha Wertheim tijd voor iets anders. Daarom maakt hij dit seizoen twee voorstellingen: in het najaar toert hij met Ergens anders en in april kun je hem zien in Iemand anders. Wordt het lachen geblazen of dramatiek ten top? Daarover zijn de meningen verdeeld. Vorig seizoen speelde Wertheim een geraffineerd kat-en-muisspel met zijn publiek tijdens Micha Wertheim voor zichzelf.

22 + 23.04

Muziektheater

In between violet and green Op locatie: Theater Zuidpool 20:00 | € 17

‘Ergens tussen paars en groen, daar ligt de kleur die alles met elkaar verbindt, daar, ergens op oneindig, tussen de tinten lucht en water in.’ Dat schreef Claude Monet rond 1869 in een brief aan Paul Cézanne. Monet maakte in zijn tuin in Giverny de wereldberoemde schilderijen De waterlelies, het vertrekpunt van deze muziektheatervoorstelling. Steve Salembier en Charlotte Bouckaert sleutelen als technici van de verbeelding voor je ogen aan hun persoonlijke universum. Hij, architect, is in de weer met zelfontworpen maquettes. Zij fotografeert en projecteert een wereld die langzaam vorm krijgt op de muziek van componist Thomas Smetryns en muzikanten Jakob Ampe en Benjamin Dousselaere.

Atelier Bildraum

De tuin is dat stukje wereld waarin we ons in alle beslotenheid kunnen terugtrekken, en dat we uitbouwen tot een persoonlijke idylle. Hij vertelt zo iets over wie we zijn en hoe we naar de wereld kijken. In between violet and green gaat op zoek naar hoe alle tuinen samen het landschap vormen en hoe iedereen de wereld waarin hij leeft uiteindelijk ook mee bepaalt. concept, regie en scenografie Atelier Bildraum (Steve Salem-

bier & Charlotte Bouckaert compositie Thomas Smetryns dramaturgisch advies Piet Arfeuille spel Steve Salembier & Charlotte Bouckaert muzikanten Jakob Ampe, Benjamin Dousselaere, Thomas Smetryns productie LOD muziek theater, Atelier Bildraum, Theater Malpertuis, De Munt met steun van De Ververij, De Spil, Kunstenwerkplaats Pianofabriek. een samenwerking van Theater Zuidpool en de Arenberg

'Een voorstelling over radicalisme, geworteld in waargebeurde verhalen'

26.04

Comedy

William Boeva Reset 20:15 | € 19

26.04

Na zijn eerste succesvoorstelling Megalomaan, werd het leven van William Boeva één grote rollercoaster. De spannende rush was misschien het beste dat hem ooit is overkomen, maar hij zat niet echt aan het stuur. Alles is veranderd, maar is hij zelf veranderd? Aanvaarden de mensen hem nu om wie hij echt is? Of om wat hij doet? Of omdat het moet? Bij elk antwoord komt er een nieuwe vraag. Tijd om de knop in zijn hoofd om te draaien, de boel te resetten en opnieuw op te starten. Nog sneller, nog scherper en nog gevatter. regie Han Coucke tekstcoach Ralf Jennes

Theater

TG Vagevuur CEL Voorstelling voor 15+ 20:30 | € 14

Wanneer doe je genoeg voor je ideaal? En wanneer te veel? Op een gewone dag plegen twee achttienjarigen een vreselijke aanslag. Twee doodgewone meisjes. Iedereen zegt in koor: het is onbegrijpelijk. Maar is dat ook zo? Als we de klok uur per uur, seconde per seconde terugdraaien, als we in hun hoofd proberen te kruipen, kunnen we dan zien waar het anders had kunnen lopen? CEL is een voorstelling over radicalisme, geworteld in waargebeurde verhalen als die van het Animal Liberation Front, de Rote Armee Fraktion en het bloedbad in Columbine High School. CEL is een poging om het onbegrijpelijke te begrijpen, zonder te oordelen of goed te praten. ‘Ik kan de pijn controleren. Het is bijna voorbij. Nog 5 dagen. 5... Mensen zijn zombies, ze zoeken naar aanvaarding. Ze zijn blind en dom. Tijd om vrij te zijn, tijd om graag te zien.’ - Dylan Klebold, Columbine High School spel Saskia Verstiggel & Sofie Van den Bossche muziek

Elisabeth De Loore dramaturgie Peter Spaepen tekst en regie Koen Boesman vormgeving Annelies Bruneel

28 + 29.04

Muziek

Roland and The Deep Blue Sea Zeemansliederen

Op locatie: Het Kerkschip 20:30 | € 14

'In zijn gekende rauwe stijl diept Roland verrassende bluespareltjes op'

Roland Van Campenhout brengt een ode aan authentieke zeemansliederen. In zijn gekende rauwe stijl diept Roland verrassende bluespareltjes op uit het muzikaal maritiem verleden. De zee trok vaders van hun gezinnen weg, moeders hielden stand aan wal. Maar diezelfde zee werd ook een verbinding met andere werelden en een bron van inspiratie voor muzikanten, dichters en schilders. Met dat gevoel zocht Roland ook zijn kompanen voor vanavond bij elkaar.

29.04

Cabaret

Javier Guzman Ga-Bie-Jer 20:15 | € 22

Roland laat zich bijstaan door Isolde Lasoen op drums (Daan, Isolde et Les Bens), Mirko Banovic op bas (Arsenal, Arno), Serge Feys op toetsen (Arno, TC Matic) en Bruno Fevery op gitaar (Kyuss, Arsenal). Cultuurdistrict Antwerpen

in samenwerking met

De Nederlandse cabaretier Javier Guzman wil beleefd zijn en zijn goede manieren onthullen. Hij wil zich netjes voorstellen. Want hoe spreek je zijn naam eigenlijk uit? Javier zal genuanceerd blijven en de problemen duiden. Laten we beginnen bij het begin. Ga-Bie-Jer. Zo spreek je het uit. Dat in een tijd van spanningen, angst en een hoop geschreeuw, hij juist de koelte weet te bewaren. Dat hij nou eindelijk VERDOMME EEN KEER RUSTIG BLIJFT.

16.02 + 14.03

Joke Emmers → Brief → I used to love to look at the ocean

k i n e k n e i h c s 'Mis e zelf d f e i l e d ' d e o g o z t e i nog n 38

Misschien kent u haar vooral van tv-series als Den elfde van den elfde en Callboys. Toch stond Joke Emmers al vaker op de planken dan voor de camera, onder meer recent in I used to love to look at the ocean en Eyes Wide Shut. Met Brieven aan Doornroosje van Toon Tellegen als inspiratiebron onderzoekt Joke Emmers (26) dit seizoen de liefde. tekst

Bieke Purnelle

beeld Joris Casaer

Wie Toon Tellegen zegt, zegt brieven en dieren. Hoe link je hem aan de liefde en op welke manier inspireert hij je? Joke: Ik hou heel erg van de beeldrijke brieven en verhalen van Tellegen. Maar hij is veeleer het vertrekpunt, de basis van waaruit ik op onderzoek ga. Ik heb me ook laten inspireren door de veelbesproken roman I Love Dick van Chris Kraus, waarin het hoofdpersonage, als een soort wakker Doornroosje, krankzinnig wordt van het wachten op een antwoord op haar brieven aan de man op wie ze hopeloos verliefd werd. Misschien omdat ik dat deels terugzie in mijn eigen vriendenkring: de druk die we allemaal voelen om toch maar ‘van straat te geraken’. Het is een soort druk die je jezelf oplegt en die je je hele leven meedraagt: je bent pas geslaagd in het leven als je een vaste relatie hebt. In China worden vrouwen verstoten door hun familie als ze op hun vijfentwintigste nog niet getrouwd zijn. Ze worden ‘overgebleven vrouwen’. Ook de sprekende beelden van de Amerikaanse fotografe Francesca Woodman (1958-1981) zijn een inspiratiebron.

Dat zijn veel ideeën om uit te putten. Hoe krijg je dat in een coherente voorstelling gegoten? Ik werk volgens een collage-aanpak, een beetje zoals De Warme Winkel, een gezelschap waarmee ik graag samenwerk. Ik zit nu nog in de fase van het ideeën verzamelen. Daarna moet ik gaan distilleren. Dat is lastig. Kill your darlings. Maar het hoeft niet allemaal zo volmaakt te zijn: het is een onderzoek. Fouten maken mag, die dragen altijd iets bij. Het is vooral heel fijn om helemaal je eigen ding te doen. Ik heb heel veel samen met anderen gespeeld, en was een beetje kwijtgeraakt wat nu mijn eigen insteek is. Ik speel vaak bij Toneelgroep Maastricht en dat soort theater vraagt een heel andere werkwijze. Op een gegeven moment moet de voorstelling gewoon echt af zijn. Nu kan ik gewoon bijsturen als ik dat wil of als dat beter voelt.

16.02 + 14.03

Joke Emmers â&#x2020;&#x2019; Brief â&#x2020;&#x2019; I used to love to look at the ocean

d j i t l a g o n 'We zijn slaagd pas ge ven in het le vaste als we eeenbben' relatie h

Je voorstelling gaat over de liefde. Dat moet zowat het populairste thema zijn in de kunsten. Tja, de liefde fascineert me. Zoals ze elke theatermaker fascineert, en bij uitbreiding iedereen. Misschien maak ik iets over de liefde omdat ik de liefde zelf nog niet zo goed ken. Vandaar ook de brieven als uitgangspunt. Ik vind het idee van een brief heel romantisch: een brief vraagt tijd en toewijding, je moet er wat moeite voor doen. Dat zijn we kwijtgeraakt. Een datingapp als Tinder neemt zo veel spontaniteit en romantiek weg. Mensen schrijven elkaar geen brieven, maar sms’jes. Voor een sms neem je geen tijd. De schoonheid van de taal valt weg. Ik denk dat we veel woordenschat verliezen door zo snel en kort te communiceren. Gisteren zag ik een voorstelling waarin het woord ‘lankmoedig’ voorkwam. Ik kende dat woord helemaal niet!

Je maakt deze voorstelling helemaal alleen. Dat is best kwetsbaar. Dat klopt. Maar het geeft ook veel vrijheid. Ik vind het lastig wanneer ik in een productie speel en de regisseur iets wil wat ik zelf helemaal anders zou doen. Ik wil mijn eigen ei kwijt kunnen. Daarnaast werk ik ook veel en graag samen met anderen, hoor. Ik sta er voor deze voorstelling ook niet helemaal alleen voor, maar werk samen met regisseur Bas Teeken. Met hem maakte ik mijn afstudeerproject Damiët. Het klikte meteen erg goed tussen ons. Daarnaast heb ik samen met mijn papa een eigen vzw op poten gezet. Hij had nooit veel interesse voor theater, maar sinds we samen die vzw hebben, zoekt hij echt alles uit en neemt hij heel veel werk op zich. Ik heb dus eigenlijk plots een gratis zakelijk leider.

Op onderzoek mogen in een schouwburg, dat klinkt als luxe. Dat is het ook. Ik ben de Arenberg erg dankbaar dat ze me die mogelijkheid bieden. Ze geven veel kansen aan jonge mensen en halen een gevarieerd publiek binnen met hun diverse aanbod. Dat doen weinig andere huizen hen na. Zulke kansen zijn belangrijk en nodig. Jonge makers hebben het erg moeilijk na twee besparingsrondes. Het is bang afwachten of je nog geld vindt om een voorstelling te maken. Tegelijk is die crisis soms ook interessant. Je gaat noodgedwongen creatief nadenken over de samenwerkingsverbanden die je aangaat. Soms komen er kansen uit voort. We zijn er voorlopig nog beter aan toe dan in Nederland. Daar wordt sinds de zware cultuurbesparingen echt neergekeken op kunstenaars. Alles draait er om de publiekscijfers. Die zijn voor kleinere gezelschappen vaak dramatisch laag; we speelden in Enschede voor drie à vier mensen. Maar goed, de keer nadien waren het er vijftien. Het groeit wel. Theatertickets zijn in Nederland ook erg duur. Je betaalt al snel 30 euro, terwijl je in Vlaanderen al voor 10 euro naar een voorstelling kunt.

Soms denk ik dat we weer met tenten en wagens de stad in moeten trekken om onze voorstellingen naar de mensen te brengen, net als vroeger. Iedereen heeft schoonheid nodig. In plaats van publiek naar de theaters te lokken, moeten wij misschien naar het publiek toe.

Met welke verwachting komen we kijken naar Brief? Als ik een voorstelling maak, dan onderzoek ik hoe ik het fysieke en de tekst kan samenbrengen. Ik heb vijftien jaar klassiek ballet gedaan en dat draag ik mee. Ik probeer altijd mijn lichaam te betrekken in een voorstelling. In Neerpelt, waar ik ben opgegroeid, is er elk jaar Theater op de Markt. Het straattheater heeft mij dus rechtstreeks beïnvloed. Er is ook altijd veel circus te zien, dus ook die inspiratie neem ik mee. Maar Toon Tellegen is en blijft het vertrekpunt. Ik heb het graag over wat moeilijkere thema’s, maar er zal toch ook een beetje hoop in zitten. Het wordt een intuïtieve voorstelling voor een breed publiek. Iedereen is welkom. Ook mensen die zichzelf zogenaamd ‘te dom vinden voor het theater’. Wat je voelt, moet altijd het uitgangspunt zijn. Ik maak geen kunst over kunst. Dora van der Groen zei altijd: ‘Theater moet een spiegel zijn.’ Voor mij is theater een middel om nabijheid te creëren. Dichter bij je publiek dan in het theater kun je niet komen. 16.02

Brief

Try-out 14.03

I used to love to look at the ocean Succesherneming met

Joke Emmers en Daan van Bendegem

24 + 25.02

Alice Reijs & Ariane van Vliet â&#x2020;&#x2019; De Hondenwei

n a a g n e s n e m 'Veel n honden om met hut hun kinderen' e m s l a Ze toerden samen voor een kinderpubliek als de kibbelende en kakelende vrouwen Ans en Wilma, en namen allebei een hond in huis, zwichtend voor het volhardende gezeur van hun kroost. Die honden brachten Alice Reijs (46) en Ariane van Vliet (45) in de wondere wereld van de hondenbaasjes, met De Hondenwei als resultaat. tekst

Bieke Purnelle

beeld Joris Casaer

Een voorstelling over een hondenwei. Hoe komen jullie erbij? Ariane van Vliet: Wel, we kregen allebei ongeveer op hetzelfde moment een hond in huis. De kinderen zeurden er al zo lang om, en we gingen overstag. Alice was eerst, wij volgden. En toen gingen we plots samen naar de puppycursus en de hondenwei. Alice Reijs: Een hondenwei is de plek bij uitstek om je hond te laten wennen aan andere honden. De eerste keer dat ik er kwam dacht ik: ‘Wat een stelletje mafkezen bij elkaar! Dat gaan wij nooit doen.’ Jawel dus. Intussen ben ik zelf zo’n hondenvrouw geworden. Ik heb er zelfs hondenvriendinnen gemaakt. Ariane: Zo’n hondenwei is eigenlijk een soort minimaatschappij. Er blijkt een soort hiërarchie te bestaan, met dominante hondenbaasjes die de regels bepalen. Mensen vervallen er in roedelgedrag, er ontstaan machtsverhoudingen. Heel grappig en boeiend om te zien. We vonden het al snel te leuk en te bizar om er niets mee te doen. nks) en Alice Reijs (li

Vliet Ariane van

24 + 25.02

Alice Reijs & Ariane van Vliet → De Hondenwei

Alice: Veel mensen gaan met hun honden om als met hun kinderen. Ze wisselen tips uit over voeding, trainingsmethoden en zindelijkheid, ze vergelijken welke hond er al wat kan. Het lijken wel moeders in de speeltuin. Eigenaars van honden slaan makkelijk een praatje met elkaar en komen snel veel over elkaar te weten. Hoe ze leven, wat hun politieke voorkeur is, of ze eerder angstig of assertief zijn. Het klopt trouwens echt dat mensen op hun hond gaan lijken. Ik ben me ook gaan verdiepen in de psychologie van de hond, om inspiratie op te doen. Het is fascinerend hoe zo’n beest naar de wereld en naar ons kijkt. Ariane: De hond van Alice is echt niet normaal. Een tijd geleden waren haar dochters aan het ruziën. De jongste ging luid snikkend op de trap zitten. Barend, de hond, liep naar boven, waar hij nooit komt, ging een knuffelbeer halen uit haar slaapkamer en gooide die op haar schoot. Dat geloof je toch niet?

Is het een voorstelling voor alleen hondenliefhebbers? Alice: Nee hoor, je kunt ook komen kijken als je niks hebt met honden. Zelfs als je een hekel hebt aan honden. De honden zijn in dit stuk gewoon een middel om met elkaar te communiceren. Achter het geklets en de relaties op de hondenwei gaan allerlei andere dingen schuil. 44

Ariane: Achter het gewandel en gekeuvel schuilt namelijk een probleem. Er is iets aan de hand. De personages hebben het over hun hond, maar praten eigenlijk over zichzelf. We hebben er dus absoluut een diepere laag in gelegd. Maar die kunnen we niet verklappen. Laten we het erop houden dat er ook een nijpend wereldprobleem aangekaart wordt onder het mom van gekeuvel op de hondenwei. De hondenwei staat symbool voor een samenleving, met grenzen, poortjes, normen en wetten.

Spelen er honden mee? Ariane: Natuurlijk zitten er ook honden in. Dat moest. Meer kunnen we daar niet over kwijt. Dat zou al te veel de pret bederven.

Jullie zijn nog volop aan het schrijven. Hoe loopt dat? Alice: We kwamen maar moeilijk los van Ans en Wilma (de personages uit de kindervoorstellingen ‘Ans en Wilma’ die het duo maakte voor Het Paleis). Die dwingende dames zaten diep onder ons vel. We moesten hen eerst kwijtraken voor dit stuk echt van de grond kon komen. Dat vroeg wat tijd. Maar we kennen elkaar erg goed en werken graag samen. We hebben dezelfde smaak, dezelfde humor en zitten op dezelfde lijn. Dat schrijven doe we eigenlijk al repeterend. Onze personages krijgen vorm tijdens het schrijven van de tekst. Zo kom je sneller tot de kern van wie ze zijn en hoe ze zich gedragen. Ariane: Dit is de vierde voorstelling die we samen maken. Het samen schrijven is erg fijn en inspirerend. Je zet elkaar

in gang. We hoeven elkaar ook niet meer alles uit te leggen. Het gaat nogal vanzelf. Mijn jongste dochter luistervinkt wel eens wanneer we aan het werk zijn en zij vindt het alvast hilarisch.

Toch is deze voorstelling niet bedoeld voor kinderen, in tegenstelling tot jullie vorige voorstellingen. Is dat wennen? Alice: Met Ans en Wilma speelden we inderdaad in een ander circuit. Maar blijkbaar vonden de volwassenen Ans en Wilma stiekem net zo leuk als hun kinderen. Toch lijkt het alsof je aan een andere kunststandaard moet voldoen wanneer je voor een volwassen publiek speelt. Je hebt veel sterker het gevoel dat je je moet verantwoorden. Je bent gevoeliger voor een volwassen oordeel. Ariane: Kinderen zijn mee of niet mee. Simpel. Als je een voorstelling voor kinderen maakt, kun je meer vanuit een fantasiewereld werken. Op een of andere manier geeft dat veel meer mogelijkheden. Toch wilden we echt weer een stuk voor volwassenen maken. Dan mag het net wat grofgebekter.

Alice, de voorstelling is van Toespijs, het productiehuis van jou en je echtgenoot Tom Van Dyck. Een bewuste keuze? Alice: Zelf produceren en beheren geeft gewoon meer vrijheid. Wij zijn een heel kleine structuur en doen alles zelf. Tom neemt het productionele en zakelijke werk voor zijn rekening, van de verkoop van de voorstelling tot het verdelen van affiches. Dat werkt prima. We verliezen geen kostbare tijd met het schrijven van subsidiedossiers en allerlei administratieve rompslomp. De keten is veel korter als je voorstellingen in eigen beheer uitbrengt. Tom en ik kunnen erg goed samenwerken. In de volgende fase van de voorstelling zal hij vooral de rol van coach en klankbord opnemen. Hij is er erg goed in en ik vertrouw hem. Ariane: Ik denk dat dat erg uitzonderlijk is, hoe Alice en Tom samenwerken. Voor mij is het een ongelooflijke luxe om op die geweldige samenwerking te kunnen meesurfen.

Hoe moeten mensen na De Hondenwei naar huis gaan? Ariane: Ze moeten het grappig vinden, ondanks de personages zelf. Alice: Ik zou het wel fijn vinden als mensen ook ontroerd worden.

24 + 25.02

De Hondenwei première

coproductie Arenberg met Alice Reijs en Ariane van Vliet

is i e w n e d n 'Een ho een soort eigenlijktschappij, minimaaminante met do asjes die hondenbsabepalen' de regel

MEI & JUNI 03.05

interview p.48

Muziek

10 + 11.05 en 02 + 03.06 en 15 + 16 + 17.06

Marcelo Moncada Groep

Kommil Foo Schoft

Support: Viento Beat 20:30 | € 8

Succesherneming

De Chileense tenor- en sopraansaxofonist en componist Marcelo Moncada speelt avontuurlijke jazz op het snijpunt van culturen en genres. Hij speelt met ritmes van de Chileense indianen maar maakt net zo goed gebruik van elektronische fusionsounds en loops.

06.05

20:15 | € 27 | € 25

Het is het leven zelf dat een klein geniepig schoftje is... het slaat, het zalft, het schuurt en het ergst van al: eindigt. Het blijft de broers Walschaerts voorstelling na voorstelling inspireren: de mens die met moeite recht blijft. Maar struikelt. Die telkens de moed vindt om weer op te staan. Om dan weer te struikelen. Dat dat dan troostend is. En om te lachen, dat zeker!

Theater

Warre Borgmans, Carine Crutzen, Dragan Bakema & Yara Alink Wie is er bang voor Virginia Woolf? Belgische première 20:15 | € 23

In de legendarische toneelklassieker Wie is er bang voor Virginia Woolf?, het onbetwiste meesterwerk van de Amerikaanse toneelschrijver Edward Albee, hebben George en Martha elkaar lief, drinken ze onweerstaanbaar veel en tarten ze elkaar tot het uiterste. Een duel waar de vonken van af spatten. Warre Borgmans kruipt in de huid van George in dit bikkelharde en tegelijk lachwekkende relatiedrama. Edward Albee overleed in september 2016 op 88-jarige leeftijd. Who’s Afraid of Virginia Woolf werd in 1962 een hit op Broadway, en de grote doorbraak voor Albee. De dissectie van een huwelijk in vrije val leverde hem de eerste van twee Tony Awards op. Mike Nichols verfimde zijn stuk in 1966, met de flamboyante Elizabeth Taylor en Richard Burton in de hoofdrollen. tekst Edward Albee bewerking en regie Johan Doesburg spel

Carine Crutzen, Warre Borgmans, Dragan Bakema en Yara Alink productie Hummelinck Stuurman Theaterbureau

15.05 t.e.m. 15.06

Festival

Klepperkes 4de editie

Theaterfestival De Klepperkes: dat is aanstormend Antwerps talent in de Arenberg tegenover gevestigde namen bij de Antwerpse Kleppers in het Toneelhuis. Dit jaar komt ook HETPALEIS erbij met Klepperkes XS.

09 + 10 + 11.06

Festival

Koninklijk Conservatorium Afdeling Kleinkunst Exit Festival

gratis mits reservatie via www.conservatorium.be

De Arenberg zet graag in op jong talent, vers van de schoolbanken. Op Exit Festival presenteren de studenten Kleinkunst van het Conservatorium Antwerpen hun masterprojecten. Ze laten vol enthousiasme zien en horen wat hen bezielt. Elke dag staat garant voor een frisse mix van muziek en theater in de kleine zaal en de foyer. Vorig jaar toonden Elias Vandenbroucke en Gode Kempen hun voorstelling Kluster in de Arenberg, een voorstelling waarmee ze vervolgens prijzen wonnen, zoals de prijs van de jeugdjury op Theater Aan Zee. Kluster is te zien op 21 maart (lees er meer over op p. 29).

20.06

Engelstalige comedy

Russell Howard Round The World

20:15 | € 30

23 + 24.05

Cabaret

Youp van ’t Hek Licht 20:15 | € 31 | € 27

Al meer dan 30 jaar zet Youp van ’t Hek met veel plezier de zaken in een ander licht, en ontdoet hij serieuze gebeurtenissen van hun zwaarte. ‘Dat is mijn werk’, zegt Youp. ‘Daarvoor ben ik op de wereld.’ Nu gaat hij weer de boer op, met een show die niet – heel eigentijds – Youp Light heet, maar gewoon Licht. Zelden dekte een titel zo goed de lading. tekst en spel

Youp van ’t Hek

muziek Ton Scherpenzeel

Improheld Russell Howard is zonder twijfel een van de succesvolste comedians in Engeland. Hij is vaste gast in de komische BBC-panelshow Mock the Week en is wekelijks te zien op de BBC met zijn immens populaire tv-programma Russell Howard’s Good News. Russell is op zijn best wanneer hij als volwassen jongetje zijn rebelse avonturen herbeleeft, energieke typetjes speelt en uitpakt met voortreffelijke staaltjes taalspel.

10 + 11.05 en 02 + 03.06 en 15 + 16 + 17.06

Kommil Foo â&#x2020;&#x2019; Schoft

n i t s o o Tr e g i r e t schof tijden 48

Op de promoaffiche van Kommil Foos laatste voorstelling Schoft sluit Mich Walschaerts (52) zijn broer Raf (48) liefdevol in de armen. In een voorstelling die de mens in al zijn schone en lelijke kanten ontleedt, is dat een bijzondere conclusie: misschien heeft de mensheid, nu meer dan ooit tevoren, vooral medeleven nodig. woord Katrien Brys beeld Joris Casaer

Het tijdstip waarop interviews afgenomen worden, is zelden relevant, maar dit is een uitzondering. We schrijven woensdagochtend 9 november wanneer ik Raf en Mich Walschaerts ontmoet in Rafs thuisbasis Sleidinge. Donald Trump is amper een paar uur eerder uitgeroepen tot de nieuwgekozen president van de Verenigde Staten. En laat dat nu net wondermooi aansluiten bij zowel de titel als de inhoud van Schoft.

Heren, zijn de schoften nu echt aan het winnen of rest de wereld nog een beetje fatsoen? Mich Walschaerts: Vanuit Europa gezien, lijkt het vooral op het eerste. En toch viel ik deze ochtend wel een beetje van mijn stoel. Ik had er niet echt rekening mee gehouden dat dit tot de mogelijkheden behoorde. Raf Walschaerts: Tezelfdertijd denk ik: hebben we niet allemaal vooral onze kop in het zand gestoken? Waren de signalen dat de helft van de Amerikanen op Trump wilde stemmen niet al een tijdje duidelijk?

10 + 11.05 en 02 + 03.06 en 15 + 16 + 17.06

Kommil Foo â&#x2020;&#x2019; Schoft

schaerts en Mich Wal Raf (boven)

p o t h c e r r e 'Heeft Hitglen? Neen, mededo de meeste zeggen maar hoe mensen, moeder zou zijn denken?' daarover

Schoft is nu niet direct een voorstelling over Trump, al is de actualiteit er wel meer dan ooit ingeslopen, niet? Raf: Als je zoals wij al dertig jaar bezig bent, heb je sowieso het gevoel dat de onderwerpen schaarser worden. Het uitgangspunt was nu om eens iets helemaal anders te maken, om eens naar de mens als soort te kijken. Ecce homo. Letterlijk dan, en de voorstelling begint ook zo: met mij, naakt op een dissectietafel, klaar om ontleed te worden, en Mich die vol verbazing naar mij kijkt. Want het is een prachtig wezen op zich, die mens, in staat tot grootse dingen, van de plafondschilderingen in de Sixtijnse Kapel tot de Nobelprijs voor de Vrede. Tegelijk is diezelfde mens in staat tot de laagste en wreedste praktijken denkbaar. IS, de aanslagen in de Parijse club Bataclan en in Brussel, oorlogen overal… Hoe is dat mogelijk? Hoe kan het allemaal ondergebracht worden in een en hetzelfde wezen? Mich: We denken dan, heel meta, een voorstelling over de mensheid te maken, maar uiteindelijk kunnen we het alleen maar persoonlijk vertellen. Dat ‘schofterige’ zit uiteindelijk in ieder van ons. Ik vind dat ook wel een opvallende trend van de laatste paar jaren: comedians en cabaretiers die daarvoor niet per se maatschappijkritisch waren, voelen ineens meer een noodzaak om dat toch – soms mondjesmaat – te doen. Raf: In ons privéleven zijn we altijd heel erg met politiek en het maatschappelijke bezig. Op scène valt dat evenwel moeilijk te verzoenen met hoe onze voorstellingen in elkaar zitten: we maken een persoonlijk verhaal, roepen een wereld op waarin mensen zich ook persoonlijk kunnen verplaatsen. Als je daar maatschappijkritiek en politiek in wilt onderbrengen, moet je dat eigenlijk ook gaan binnentrekken in dat fictief persoonlijk leven dat we creëren. Neem nu Nigel Williams of Michael Van Peel. Die kunnen heel direct hun verontwaardiging en kritiek uiten over de staat van de wereld en de politiek, en van hen pik je dat ook, want het format waarin ze werken laat dat toe. Voor ons is dat minder evident.

Mich: Maar toen we Schoft maakten, konden we bijna niet anders. We kwamen ’s morgens de repetitieruimte binnen met Ineke Nijssen en Walter Janssens (de regisseurs, red.) en eerst was het Bataclan en dan was het Zaventem. En deze ochtend komen we binnen en is het Trump. Dan word je in je schrijven sowieso beïnvloed. We wilden daar ook iets over zeggen.

Is Schoft een kwade voorstelling geworden? Mich: Waarschijnlijk meer dan andere voorstellingen die we al maakten. Maar tezelfdertijd zit er ook veel humor en mededogen in. Dat was nodig. We moesten wel een tegenwicht bieden.

Is de cruciale vraag dan: de terrorist die de Bataclan binnenstapt, verdient die mededogen? Raf: Dat is inderdaad de kern van de zaak. Heeft een mens altijd recht op mededogen, simpelweg omdat hij mens is? Heeft Hitler recht op mededogen? Natuurlijk niet, zeggen de meeste mensen waarschijnlijk, maar hoe zou zijn moeder daarover denken? Wat met Dutroux? Mich: Ik durf zelfs niet te zeggen dat we die vraag écht positief beantwoorden. We hebben eerder voor het tonen van de verbazing gekozen. Om als eindbeeld dan toch die mens in de armen te sluiten en te kiezen voor troost. En ja, daar hebben we veel over gediscussieerd, of dat dan toch niet te soft en te moraliserend is. Raf: Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben we in het Westen lang de luxe gehad om soft te kunnen zijn. Dat is in andere delen van de wereld lang niet het geval geweest. Ik denk ook dat we veel problemen lang genegeerd hebben, en ons verstopt hebben achter gemakkelijke liefdadigheid en een al te positieve kijk op de wereld. Dat is nu wel aan het afbrokkelen. Het bewijs hebben we deze ochtend gekregen: als je hoort wat Trump allemaal zegt, en dat die dan toch de nieuwe leider van het Westen wordt, dan kun je niet anders dan erkennen dat we nu ergens een grens overgestoken zijn. Niet dat Clinton zo geweldig was… De leegheid van dat discours! Het is een circus. Mich: En dan kijk je opnieuw naar de mens, en kun je niet anders dan hoofdschuddend denken: Jesus Christ! (lacht)

10 + 11.05 en 02 + 03.06 en 15 + 16 + 17.06

Schoft

Succesherneming met

Raf en Mich Walschaerts

regie Ineke Nijssen en Walter Janssens productie Caroline Lanoye. technische leiding Koen Bellens decor Kris Van Oudenhove

02.04

Lazarus â&#x2020;&#x2019; Oblomow

s i d i e h i u l e l a t 'Men d negatief' j i t l a t e ni De Russische jonker Oblomow mag dan legendarisch lui zijn, dat kun je niet zeggen van GĂźnter Lesage (49) en Pieter Genard (40). In plaats van het tienjarige bestaan van hun gezelschap Lazarus te vieren met een feestje, hernemen ze de komende maanden maar liefst vier voorstellingen. Een daarvan is de theaterklassieker Oblomow. tekst Bieke Purnelle beeld Guy Kokken

rande, s Van Den B rbiasz, Jori Koen De Graeve Tu k ze ys R meersch en ar rechts: Van links na ard, Charlotte Vander Pieter Gen

02.04

Lazarus → Oblomow

Het was verrassend nieuws vorig jaar: artistiek leider Michael De Cock (die sinds afgelopen zomer de Brusselse KVS leidt) werd vervangen aan het roer van het Mechelse ‘t Arsenaal (omgedoopt tot Arsenaal/Lazarus) door Antwerps gezelschap Lazarus én Brussels theatermaker Willy Thomas. Een ongebruikelijke keuze, die ons bijna de tiende verjaardag van Lazarus uit het oog deed verliezen. Bijna. Er werd dan ook amper gefeest bij Lazarus, maar vooral gewerkt. Dit seizoen herneemt het gezelschap maar liefst vier van zijn klassiekers: Oblomow, De idioot, Wat is drinken? en Karamazow. Met Oblomow speelden ze voor het eerst met de huidige en vertrouwde samenstelling van het gezelschap. Günther Lesage en Pieter Genard vertellen over het kersverse Arsenaal/Lazarus en over Oblomow, voor wie inertie steeds de beste oplossing is.

Vier voorstellingen hernemen in één seizoen, dat klinkt niet als een feestje, maar als hard labeur.

Günther Lesage: Eigenlijk wilden we ons tienjarige bestaan vorig jaar vieren, maar Charlotte Vandermeersch was niet vrij. Het leek ons wat idioot om het zonder haar te vieren. Toen viel plots de beslissing over onze intrek in ‘t Arsenaal. Dat leek ons een uitstekende gelegenheid om het Mechelse publiek te laten kennismaken met Lazarus, in de vorm van een mooi palet van ons werk: voorstellingen waar we zelf tevreden over zijn en waar we met zo veel mogelijk mensen in spelen. Vier voorstellingen is inderdaad best veel. Het is hard werken. Mocht er nog iemand denken dat theatermakers luie subsidieslurpers zijn, dan is het hoog tijd om dat beeld bij te stellen. Pieter Genard: Het vraagt inderdaad best veel focus. Maar we moeten daar ook niet flauw over doen, dat geldt voor zoveel beroepen. Ook voor de loodgieter. Ik spreek uit ervaring. Maar bon, tegelijkertijd is het wel goed dat we ons in dit eerste jaar aan het roer bij ‘t Arsenaal niet moeten bezighouden met het uitwerken van een nieuwe voorstelling. We moeten met ontzettend veel dingen bezig zijn die nieuw zijn voor ons, en bovendien moeten we het huis nog leren kennen.

Een gezelschap aan het roer in een theaterhuis, dat is een nieuw gegeven. Ligt daar de toekomst van het theaterlandschap? Komt er een einde aan het klassieke artistiek leiderschap? Pieter: Ik weet niet of hier sprake is van een tendens. Bij ons is het gewoon zo gegroeid. Het klopt wel dat veel theaterhuizen eerder productiehuizen zijn geworden. Ze hebben hun eigen gezelschappen afgebouwd en zijn onbedoeld anoniemer geworden. Misschien is het wel tijd voor wat zelfreflectie en is er de behoefte om weer op zoek te gaan naar een menselijker gezicht, naar meer herkenbaarheid. Theaterhuizen hebben niet minder, maar meer identiteit en persoonlijkheid nodig.

sage Günther Le

n e z i u h r e t a 'The r, e d n i m t e i hebben nr meer maa id nodig' he k j i l n o o s r pe

Günther: We hebben het voorrecht om te kunnen samenwerken met Willy Thomas, die de ervaring heeft die we zelf missen, en die de sociaal-artistieke component zorgvuldig bewaakt. ‘t Arsenaal vroeg expliciet om een spilfiguur en zelf wilden we niemand uit onze groep naar voren schuiven, om de balans van ons collectief niet in gevaar te brengen. Willy was voor ons de perfecte persoon om die rol op te nemen. Hij weet hoe een groepsdynamiek werkt en hij bestaat bij gratie van de dialoog. Dat is belangrijk en nodig. Pieter: Dit is een huis met een eigen geschiedenis, waar zeventien mensen werken. Het is belangrijk om iedereen te betrekken bij alles wat er gebeurt. Dat vraagt veel tijd en overleg. Je moet met veel meer dingen rekening houden dan wanneer je als ongebonden gezelschap je eigen ding doet. Gelukkig hebben we bij Lazarus een traditie van overleg en samenspraak. De zes mensen van Lazarus zijn zes verschillende individuen met evenveel verschillende ideeën en visies. We hebben heel lang met elkaar gepraat voor we deze beslissing namen. Die gesprekken gaan gewoon verder nu we hier aan de slag zijn. Tien jaar lang maakten we twee voorstellingen per jaar en hoefden we ons alleen om ons eigen lot te bekommeren. Nu volgt een andere manier van werken. Wanneer je je verbindt aan een theaterhuis en aan andere theatermakers, dan komt daar een grote verantwoordelijkheid bij kijken. Het is een pittige oefening en een engagement. Dat is zoals een relatie: prachtig, maar niet simpel. Günther: Gelukkig weten we als gezelschap hoe belangrijk het is om je thuis te voelen en ondersteund te weten in een theaterhuis. Iedereen speelt liever in een warm huis dan op een anonieme plek die na elke voorstelling met Dettol wordt schoongespoeld. De feel van deze plek valt samen met wie wij zijn. Het is onze taak om hier diverse theatermakers uit te nodigen, en open te staan voor wie we nog niet goed kennen. Ook voor jong talent.

Waarom willen we Oblomow opnieuw zien? Pieter: Oblomow is een psychologisch portret met zo veel precisie geschreven, met zo veel liefde, humor en mede-

dogen voor de personages, dat iedereen zich tot hen kan verhouden. Oblomow is bijna pathologisch lui en ziet zo op tegen de praktische kant van het leven dat hij bij voorbaat al gaat liggen. De nodige agressie om voor zichzelf op te komen en een leven op te eisen, daaraan ontbreekt het hem compleet. Op een manier is Oblomow het toppunt van zachtmoedigheid, helaas dus ook tegenover zichzelf. Zijn beste vriend Stolz belichaamt het tegendeel: een en al ondernemerschap. Hij is dan ook een Duitser. De vraag is of de liefde Oblomow uit zijn lethargie kan halen. Hij is een soort archetype, een universeel personage dat de tijdgeest overstijgt. Sinds we die voorstelling hebben gemaakt, betrap ik mezelf soms op een soort ‘oblomowisme’ in bepaalde situaties. Günther: De mentale luiheid die hem zo typeert, is trouwens niet altijd negatief, maar verbergt ook schoonheid. Alles gaat tegenwoordig zo snel, je moet overal bij zijn. Je moet alles liken, alles zien en zelf gezien worden. Oblomow vindt de schoonheid in de kleine dingen. Wanneer zijn vriend Stolz hem vraagt waarvoor hij wil leven, luidt zijn antwoord: ‘Een stuk brood, boter, een radijs, de bomen, wandelen.’ Dat is van een eenvoudige schoonheid die wij ergens zijn kwijtgeraakt en waar we volgens mij wel wat meer van kunnen gebruiken. Oblomow was misschien wel een onthaaster avant la lettre.

02.04

Oblomow

Succesherneming tekst I.A. Gontsjarow bewerking, spel en vormgeving

Charlotte Vandermeersch, Joris Van den Brande, Ryszard Turbiasz, Günther Lesage, Pieter Genard en Koen De Graeve kostuum Karen De Wolf vormgeving en techniek Bart Luypaert productie LAZARUS met steun van de Vlaamse overheid

MESTIZO ARTS FESTIVAL

Dit was #MAF16 De spelregels Tot volgend jaar!

Het Mestizo Arts Festival (MAF) is een coproductie van Fiëbre vzw en de Arenberg, en voert al 10 jaar onderzoek naar kunst van de nieuwe stedelijkheid. Het meest efficiënte ‘wapen’ daarbij is de WIP ofwel Work in Progress: organisaties die artiesten ondersteunen maar normaal gezien niet samenwerken, komen bijeen voor een relevant toonmoment. Onder de noemer WIPCOOP wil MAF dit netwerk nu ook coöperatief uitbouwen tot een intercitynetwerk van geëngageerde organisaties, als nieuw samenwerkingsmodel voor meer solidariteit in de kunsten.

www.mestizoartsplatform.be

ÂŠ Lennart Knab Photography

JANUARI 20:30

Eva Crutzen → Spiritus

wo 11

wo 18 20:15 De Mannschaft → Liv

€ 16

wo 18 20:30 Deborah Ostrega, Ernst Löw & Scale → The Dark Side of Love

€ 12

do 19 20:30 Small Zoo # 4 → met special guest Rinus Van de Velde

€ 8

vr 20 20:30 Mathieu & Guillaume → Als ik van u was → try-out

za 21 20:15 Lee Fields & The Expressions

di 24 20:15 Uitreiking Herman de Coninckprijs 2017

€ 16

€ 12 € 20,5 € 9

do 26 20:15 De Frivole Framboos → Delicatissimo → herneming

do 26 20:30 Tom Jansen → Datumloze dagen

€ 16

vr 27 20:30 Lukas Lelie → Ik doe mijn best → support: Sander VDV

€ 16

za 28 20:15 BATS pantomime Jack & The Beanstalk by Ben Crocker → te gast

za 28 20:30 Lukas Lelie → Ik Doe Mijn Best → support: Sander VDV

€ 27 | € 24

€ 16 | € 13 stud.+ >65j | € 8 <12j € 16

zo 29 15:00 BATS pantomime Jack & The Beanstalk by Ben Crocker → te gast

€ 16 | € 13 stud.+ >65j | € 8 <12j

ma 30 20:15 BATS pantomime Jack & The Beanstalk by Ben Crocker → te gast

€ 16 | € 13 stud.+ >65j | € 8 <12j

di 31 20:15 Abattoir Fermé → Buko

€ 16 | € 14

FEBRUARI

wo 01 20:15 Wouter Deprez & Ruben Focketyn → Bloemen bijen & borstbollen

€ 20

do 02 20:15 Wouter Deprez & Ruben Focketyn → Bloemen bijen & borstbollen

€ 20

do 02 20:30 R.I.P. Juanito → WE’VE GOT TO GET REAL → première

vr 03 20:30

Lobke Leirens & Maxim Storms → Another one

€ 12

za 04 20:30 Lobke Leirens & Maxim Storms → Another one

€ 12

zo 05 20:30 Kamagurka op de Arenberg

€ 8

€ 12

ma 06 20:15 Thomas Janssens → Woesten

€ 16

ma 06 20:30 The Bobby James Family Invites…

€ 10

wo 08 20:15

za 11 20:15 Xaveriuscollege en GO! Spectrumschool → REL

za 11 20:30 Assunta & The Light Orchestra → cd-voorstelling Silent Revolution

di 14 20:15 Vermeulen, Leurentop & Poppeliers → KruipOlie

Xander De Rycke → Quarter Life Crisis

wo 15 20:15 Jacob Whitesides → Lovesick Tour

do 16 20:15 Henk Rijckaert → Technostress

do 16 20:30 Joke Emmers → Brief → try-out

vr 17 20:15 Rich Hall

€ 18 € 10 € 12 € 16 | € 14 € 22,5 € 17 € 8 € 26,5

za 18 13:00 Kunstbende → voorronde

do 23 20:30 Small Zoo # 5 → lp-release Mest

vr 24 20:15 Alice Reijs & Ariane van Vliet → De Hondenwei → première

vr 24 20:30 Kamal Kharmach → try-out

za 25 20:15 Alice Reijs & Ariane van Vliet → De Hondenwei

za 25 20:30

Kamal Kharmach → try-out

€ 12

zo 26 20:30 Kamal Kharmach → try-out

€ 12

di 28 20:15 Eva Line de Boer → Dit gebeurt allemaal tegelijk

€ 12

gratis <26j | € 4 € 8 € 16,5 € 12 € 16,5

ÂŠ Lennart Knab Photography

MAART

do 02 20:30 Matt Watts → cd-voorstelling How Different It Was When You Were There

do 02 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

vr 03 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

za 04 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

€ 11,5

zo 05 20:30 Kamagurka op de Arenberg ma 06 20:00 Cutting Edge Awards 2017

€ 8 nog te bepalen

di 07 20:15 Thomas Smith → Strak → première

€ 16,5

do 09 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

vr 10 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

vr 10

za 11 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

za 11

20:30 20:30

Ferdnnd → HOL → première

€ 16 € 45 | € 38,5 | € 30

Ferdnnd → HOL

€ 16

ma 13 20:15 LOD/Josse De Pauw → De Helden

€ 16

di 14 20:30 Joke Emmers en Daan Van Bendegem → I used to love to look at the ocean → succesherneming

€ 16

wo 15 20:30 Société Anonyme → cd-release → te gast

do 16 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

vr 17 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

za 18 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

zo 19 20:15 A conversation on Making a Murderer with attorneys Dean Strang & Jerry Butin ma 20 20:30 The Bobby James Family Invites…

di 21 20:15 Tine Embrechts, Karlijn Sileghem e.a. → Onbevreesd → première

di 21 20:30 Elias Vandenbroucke en Gode Kempen → Kluster

€ 11,5

€ 32,5 € 10 € 27,5 € 12

wo 22 20:15 Sien Eggers, Sofie Palmers & Jessa Wildemeersch → L’étude (nu slaat de chaos toe)

do 23 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

vr 24 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

vr 24 20:30 Yinka Kuitenbrouwer → HonderdHuizen

za 25 11:30 Yinka Kuitenbrouwer → HonderdHuizen

za 25 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

zo 26 20:15 Hof Van Eede → Vanish Beach ma 27 13:30 Krauwelenhof, Hoveberg, Haleakala & In De Kersentuin → Ay caramba! → try-out → te gast di 28 20:30 Painted Caves

€ 16

€ 12 € 12 € 45 | € 38,5 | € 30 € 15 € 16 € 12

do 30 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

vr 31 20:15 Herman van Veen → Tournee Vlaanderen 2017

€ 45 | € 38,5 | € 30

APRIL

za 01

za 01 20:15 De Grote Improvisatieshow

zo 02 20:15 Lazarus → Oblomow

zo 02 20:30 Kamagurka op de Arenberg

20:30

Low Hill

di 04 20:15 Volksopera → Cox and Box & The Zoo wo 05 14:00 Pietje Puk gaat op reis

€ 12 € 23,5 € 16 | € 13 € 8 € 18 € 15 | € 10 <16j

ÂŠ Lennart Knab Photography

do 06 20:15 Bert Kruismans → Het was (is) maar om te lachen…

vr 07 20:15 Pavlov’s Dog → House Broken Tour 2017 → support Sunny Vegas

za 08 20:15 Let’s Go Urban & A Woman’s View → Today → première

€ 20 € 29,5 € 14 (verkoop start 01.02.17)

ma 10 20:30 The Bobby James Family Invites…

€ 10

wo 12 20:15 Barre Weldaad → Achter in een grote tuin

€ 15

wo 12 20:30 Sarah Eisa & Anouk Sturtewagen → Tips & Tricks

€ 14

do 13 20:15 The Mambo Queens

€ 15

vr 14 20:15 Melingo → Anda 20:30

€ 20

Micha Wertheim → Iemand anders

wo 19

€ 17,5

do 20 20:15 Krauwelenhof, Hoveberg, Haleakala & In De Kersentuin → Ay caramba! → te gast

do 20 20:30 Small Zoo # 6

za 22 20:00 Atelier Bildraum → In between violet and green (*)

€ 17 | € 14 (<18j / studenten / >65j)

zo 23 20:00 Atelier Bildraum → In between violet and green (*)

€ 17 | € 14 (<18j / studenten / >65j)

wo 26

20:15

William Boeva → Reset

€ 19

wo 26

20:30

TG Vagevuur → Cel

€ 14

€ 30 | € 25 | € 15 € 8

vr 28 20:15 Krauwelenhof, Hoveberg, Haleakala & In De Kersentuin → Ay caramba! → te gast

vr 28 20:30 Roland and The Deep Blue Sea (**)

za 29 20:30 Roland and The Deep Blue Sea (**)

€ 14

za 29 20:15 Javier Guzman → Ga-Bie-Jer

€ 22

€ 14

MEI & JUNI wo 03

20:30

Marcelo Moncada Group → Support Viento Beat

vr 05 20:15 Krauwelenhof, Hoveberg, Haleakala & In De Kersentuin → Ay caramba! → te gast

za 06 20:15 Warre Borgmans e.a. → Wie is er bang voor Virginia Woolf? → exclusief voor Vlaanderen

€ 30 | € 25 | € 15

zo 07 20:30 Kamagurka op de Arenberg

63 € 8 € 30 | € 25 | € 15 € 23 € 8

ma 08 20:15 Krauwelenhof, Hoveberg, Haleakala & In De Kersentuin → Ay caramba! → te gast

ma 08 20:30 The Bobby James Family invites…

wo 10

Kommil Foo → Schoft → succesherneming

€ 27 | € 25

do 11 20:15 Kommil Foo → Schoft → succesherneming

€ 27 | € 25

20:15

€ 30 | € 25 | € 15 € 10

di 23 20:15 Youp van ‘t Hek → Licht

€ 31 | € 27

wo 24

20:15

Youp van ‘t Hek → Licht

€ 31 | € 27

vr 02

20:15

Kommil Foo → Schoft → succesherneming

€ 27 | € 25

za 03

20:15

Kommil Foo → Schoft → succesherneming

€ 27 | € 25

vr 09

—

Koninklijk Conservatorium Antwerpen afdeling kleinkunst → Exit Festival gratis

za 10

—

Koninklijk Conservatorium Antwerpen afdeling kleinkunst → Exit Festival

zo 11

—

Koninklijk Conservatorium Antwerpen afdeling kleinkunst → Exit Festival www.conservatorium.be

do 15 20:15 Kommil Foo → Schoft → succesherneming

€ 27 | € 25

vr 16 20:15 Kommil Foo → Schoft → succesherneming

€ 27 | € 25

za 17 20:15 Kommil Foo → Schoft → succesherneming

€ 27 | € 25

di 20 20:15 Russell Howard → Round the World

Alle voorstellingen vinden plaats in de Arenberg, met uitzondering van: (*) Theater Zuidpool: Lange Noordstraat 11, 2000 Antwerpen (**) Het Kerkschip: Houtdok 25, Haven 25A, 2030 Antwerpen

mits reservatie via

€ 30

DEZE ZOMER #OLT17

ÂŠ Anneke Peeters

Beleef een muzikale zomer in Openluchttheater Rivierenhof Openluchttheater Rivierenhof, gelegen in het provinciaal domein Rivierenhof in Deurne, is intussen een vaste waarde in het festivallandschap. De hele zomer lang kun je in het feeĂŤrieke amfitheater genieten van meer dan veertig concerten â&#x20AC;&#x201C; van rock en roots & blues tot jazz, folk en nederpop. Naast concerten van bekende nationale en internationale artiesten staan ook dit jaar theater en comedy op het programma. Op de grote, gezellige binnenkoer kun je terecht voor een drankje aan de bar en een overheerlijk hapje van een van de foodtrucks. Openluchttheater Rivierenhof is niet het grootste festival, maar duurt wel het langst.

www.oltrivierenhof.be

PRAKTISCH

Vaste momenten Woensdag en vrijdag van 12:30 tot 17:00 De eerste zaterdag van de maand van 14:00 tot 17:00 Tijdens deze openingsuren zijn we ook telefonisch bereikbaar op 03/202.46.46. De ticketbalie is gesloten van 24 december 2016 t.e.m. 10 januari 2017.

Tijdens voorstellingen Aanvangsuur voorstelling: 20:15 Openingsuren avondkassa: vanaf 19:00 tot aanvang voorstelling Aanvangsuur voorstelling: 20:30 Openingsuren avondkassa: vanaf 19:30 tot aanvang voorstelling Alle andere aanvangsuren Vanaf 1 uur voor aanvang tot de start van de voorstelling De ticketbalie is telefonisch niet bereikbaar tijdens deze openingsuren.

ADRESINFO Arenbergstraat 28 2000 Antwerpen Momenteel zijn er grote werken aan de Frankrijklei in het kader van de nieuwe Noorderlijn. Dat heeft bepaalde gevolgen voor het verkeer en de regeling met openbaar vervoer. Alle info vind je op www.noorderlijn.be

VOORDELEN & KORTINGEN In Arenberg gelden er verschillende kortingen op alle voorstellingen die wij zelf organiseren. Deze korting van € 2 of € 3 (afhankelijk van de ticketprijs) geldt voor alle -26 jarigen, of als je 10 punten van je A-kaart verzilvert. Verder aanvaarden we ook de digitale cultuurcheques van Gate15 en de Cultuurshock voor Antwerpse scholieren. De voorstellingen waar je deze cheques voor kunt inruilen, staan aangeduid met het logo op onze website.

www.arenbergschouwburg.be

redactie & vormgeving: www.controltaaldelete.be

OPENINGSUREN

www.arenbergschouwburg.be

WANNEER WIJ ZOMER ZAAIEN IN ELKAAR

De zon komt krols uit de fabrieken gerold en spreekt ons met de speelnaam aan. Huizen spuwen boeven en meisjes de straten in. Ongeduldig trachten wij nieuwe geluiden te fluiten. Als wij allemaal simultaan in dezelfde richting krachtig niezen, schuift de stad misschien een eindje op. Nu nog een kant en een allergie kiezen want het is uitstekend weer om een revolutie te draaien, schrijft de krant. Blozend ontbrandt de stad 68

in miljoenen ontboezemingen. Woest bloed bloesemt in lichterlaaie wanneer wij zomer zaaien in elkaar. De jarige stad gaat uit plunderen. De kat trippelt naar huis met een halve muis, ontheemde vogels vallen als vorken aan, een voorbijganger bloeit onhoorbaar uit. Maarten Inghels, Stadsdichter