GENDERISM by a book Publishing

ยังพอรับกันได้ แต่ถา้ เป็นผูช้ ายทีช่ อบแต่งตัวเป็นผูห้ ญิง แต่ยงั ชอบมีเซ็กซ์กบั ผูห้ ญิง เขาควรจะไปอยู่กับกลุ่มอำ�นาจหลักในสังคมกลุ่มไหนดี-ผู้ชายหรือผู้หญิง หรือว่าสังคมควร ‘กระจายอำ�นาจ’ ให้อำ�นาจทางเพศนั้นแตกออกสู่ กลุ่มก้อนต่างๆ ที่อยากมีวัตรปฏิบัติและวิถีทางเพศเป็นของตัวเองกันแน่ สำ�หรับผม เรื่องเพศเป็นปัญหาสำ�คัญของสังคมไม่แพ้การต่อสู้ต่อรองกับ ทุนนิยมและบริโภคนิยม ทั้งสองอย่างนี้เป็นเรื่องของ ‘อำ�นาจ’ ที่ลอยวนอยู่รอบตัว มันบังคับให้เรา ทำ�โน่นนั่นนี่ เพื่อกลายกลืนเข้าสู่อำ�นาจหลักของสังคม และหลายครั้งที่เรื่องเพศ กับทุนนิยมและบริโภคนิยมผสมพันธุ์เข้ากับชาตินิยมขวาจัดคลั่งศีลธรรม แล้วให้ ผลผลิ ต ออกมาเป็ น ความคิ ด เผด็ จ การที่ ค อยบงการผู้ ค น ตั้ ง แต่ สั่ ง ให้ ต้ อ ง คิดบางแบบเท่านั้นถึงจะเป็นคนไทย ไปจนถึงต้องแต่งตัวอย่างไร มีเซ็กซ์กับใคร ไปจนถึงมีเซ็กซ์แบบไหน ด้วยอวัยวะอะไร ที่ไหน ผมคิดว่า ผมอาจโชคดีกว่าคนอื่น ที่มีแม่ผู้ไม่สนใจอำ�นาจหลักของสังคม โดยเฉพาะอำ�นาจหลักในเรื่องเพศ จำ�ได้ว่า เมื่ออายุครบ 15 ปี แม่ของผมเปิดหนังเรต XXX ให้ผมกับน้องสาว ดู และบอกเล่าให้เราฟังว่า ในหนังเรือ่ งนัน้ ใครทำ�อะไรอย่างไรเพือ่ อะไร และมนุษย์ จำ�นวนมากทำ�อะไรอย่างไรกับใครเพื่ออะไร พร้อมทั้งบอกเรากลายๆ ว่า สิ่งที่ มนุ ษ ย์ เราทำ � นั้ น ไม่ ว่ า จะอะไรอย่ า งไรกั บ ใครและเพื่ อ อะไร-ก็ ไ ม่ จำ � เป็ น ต้ อ ง เหมือนกัน แม่บอกว่า คนเรามีนิ้วห้านิ้วที่ไม่เหมือนกัน แต่ไม่ได้แปลว่านิ้วไหน ‘ใหญ่’ กว่านิ้วไหน มันเพียงแต่แตกต่าง และจำ�เป็นอย่างยิ่ง ที่แต่ละนิ้วจะต้องยอมรับ การทำ�งานของนิ้วอื่นให้ได้-แม้ว่ามันจะแตกต่างกัน เรื่องเพศก็เป็นอย่างนั้น-ผมคิดในเวลาต่อมา ผมคิดว่า การที่ใครคนหนึ่งจะเอาตัวตนทางเพศของตัวเองเข้าปะทะกับ อำ�นาจหลักในสังคม มันเป็นการสั่นสะเทือนและสร้างริ้วรอยให้เขาไม่ยิ่งหย่อน กว่าการที่ใครบางคนชูธงนำ�ประชาชนในเหตุการณ์เดือนตุลาคมนัก การต่อสูท้ างการเมืองแบบเป็นทางการเหล่านัน้ ยิง่ ใหญ่และส่งผลมหาศาล ทว่าการต่อสู้ทางการเมืองเรื่องเพศที่เกิดขึ้นผ่านการสร้างตัวตน การแต่งตัว และ