คำ�นำ�สำ�นักพิมพ์
ต้องยอมรับว่าเรามีชวี ติ อยูใ่ นยุคสมัยทีม่ ขี อ้ มูลให้เสพมากมาย และผ่านมาผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน นั่นทำ�ให้การย่อยข้อมูล ให้เข้าใจง่ายกลายเป็นเทรนด์ใหม่ของยุคนี้ อารมณ์เดียวกับเวลาเปิด อ่านเว็บย่อยคอนเทนต์หรือเปิดดูรายการเล่าข่าว ที่ทำ�หน้าที่เหมือน หน้าฟีดคัดกรองเรื่องราวที่เราน่าจะสนใจมาเล่าสู่กันฟัง ซึ่งเราว่า เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย และนั่นทำ�ให้เรารู้สึกทึ่งทุกครั้งที่ได้อ่านต้นฉบับของนักเขียน ที่เอาเรื่องอ่านยาก ติดตามยาก มาย่อยให้อ่านง่าย วิ ว -ชนั ญ ญา เตชจั ก รเสมา เป็ น หนึ่ ง ในนั ก เขี ย นเหล่ า นั้ น ที่นำ�เรื่องที่จับต้นชนปลายลำ�บากอย่างวรรณคดีไทยมา ‘ไดเจสต์’ หรือย่อยให้อ่านง่ายและสนุก ในฐานะคนที่ติดตามวรรณคดีไทยแค่ในเวลาเรียน แต่ละบท ที่วิวยกมาเล่าให้อ่านชวนให้เราสงสัยและทึ่งว่า วรรณคดีไทยมีแบบนี้ ด้วยเหรอ ทั้งการครอสเดรสแต่งหญิงของเหล่าพระเอก การเรียกร้อง หาผัวของนางในวรรณคดีที่มีภาพลักษณ์ดั่งผ้าพับไว้ รวมไปถึงการ
ด่าพ่อล่อแม่อย่างสาแก่ใจของตัวละครที่คนสมัยนี้อย่างเรายังอ่าน แล้วหน้าชา ฯลฯ ด้ ว ยความเคารพ เราเห็ น ว่ า วรรณคดี ไ ทยเป็ น คอนเทนต์ น่าสนใจแต่กลับไม่ได้รบั การอ่านอย่างกว้างขวาง หากไม่นบั การบังคับ อ่านในคลาสเรียน เข้าใจว่าด้วยเหตุผลหลายประการ ทั้งความยาว ของเนื้อเรื่อง ความเข้าใจยากของบทร้อยกรอง และการดำ�เนินเรื่อง ที่ไม่เป็นไปตามสมัยนิยม เรามองหนังสือเล่มนี้เป็นเหมือนหน้าฟีด ที่คัดกรองเรื่องราวในวรรณคดีที่คุณน่าจะสนใจมาย่อยให้อ่านง่าย เติมชูรสให้อ่านเพลิน เพิ่มความเห็นให้อ่านสนุก และถ้ า ใครอ่ า นจบแล้ ว เกิ ด อยากไปหาวรรณคดี ดั้ ง เดิ ม มาอ่านเสริมอีกล่ะก็ หนังสือเล่มนี้คงทำ�หน้าที่ของมันได้ครบถ้วน กระบวนความแล้วล่ะ สำ�นักพิมพ์อะบุ๊ก
บทนำ�
สมัยเด็กวิวโดนหลอกค่ะ! พูดว่าหลอกอาจจะรุนแรงไปเสียหน่อย เรียกว่าใช้วิธีไหน ไม่ ท ราบท�ำให้ เข้ า ใจผิ ด ว่ า วรรณคดี นิ ท าน และประวั ติ ศ าสตร์ เป็นหนังสืออ่านเล่นประเภทเดียวบนโลกอาจจะถูกต้องกว่า ดังนั้น โลกสมัยเด็กของวิวในวัยหัดอ่านจึงเต็มไปด้วยหนังสือนิทาน ที่ยก ตอนเล็กๆ จากวรรณคดีมาวาดภาพประกอบสวยงาม พร้อมทั้ง เขียนเล่าเรือ่ งแบบง่ายๆ สัน้ ๆ ให้เด็กเข้าใจ ซึง่ หลายครัง้ หนังสือนิทาน เหล่ า นี้ ก็ ท�ำให้ วิ ว ตื่ น ตาตื่ น ใจว่ า เอ๊ ะ ! หลายเรื่ อ งมั น ต่ อ กั น นี่ น า อ่านเรื่องนางผีเสื้อสมุทรแล้ว เดี๋ยวอีกแป๊บไปอ่านเรื่องนางละเวง ก็ มี พ ระอภั ย มณี กั บ สิ น สมุ ท รที่ เ คยเจอในเรื่ อ งที่ แ ล้ ว โผล่ อ อกมา อ่านเรื่องนนทกแล้ว สักพักก็พบว่าทศกัณฐ์นั้นเป็นทศกัณฐ์เดียวกับ ที่ไปรบกับพระรามในอีกเล่ม กรี๊ด! ตื่นเต้น โตขึ้นมาหน่อยในวัยประถม วิวพบว่าที่บ้านมี รามเกียรติ์ ฉบับถอดค�ำประพันธ์ทั้งเรื่องเป็นร้อยแก้วอยู่ วิวผู้เข้าใจผิดมาตลอด
ว่าวรรณคดีเป็นหนังสืออ่านเล่นจึงไม่ลังเลที่จะหยิบขึ้นมาอ่าน แล้วก็ พบว่า รามเกียรติ์ เล่มหนานี่แหละคือค�ำตอบที่วิวค้นหา เพราะ รามเกี ย รติ์ ได้ เชื่ อ มเรื่ อ งราวในนิ ท านหลายๆ เล่ ม ที่ วิ ว เคยอ่ า น มาตลอดเป็นเรื่องเดียว ให้ความรู้สึกเหมือนค้นเจอซีรีส์ขนาดยาว หลังจากเคยเห็นแค่คนแคปเจอร์ฉากเด็ดๆ มาท�ำไฟล์ .gif อวดกัน ในโซเชียลเลยทีเดียว (แหม่ อย่าเพิ่งท�ำหน้าเบ้ไป พระลอนี่หล่อกว่า โอปป้าบางคนอีกนะคะ) จากนัน้ วิวจึงเริม่ ลามตามโฆษณาในปกหลัง รามเกียรติ์ ไปอ่าน พระอภัยมณี อิเหนา ฯลฯ (เหยือ่ การตลาดชัดๆ) โดยเฉพาะเวลาเรียน วรรณคดีในวิชาภาษาไทยที่หนังสือเรียนมักจะตัดเพียงตอนสั้นๆ มา ให้ อ ่ า น ก็ มัก จะท�ำให้วิวอยากรู้เ หตุการณ์ก่อ นและหลั งเรื่ องราว ในนั้นเสมอ ว่าหลังจากนี้ตัวละครเหล่านั้นจะเป็นอย่างไร แต่จักรวาล วรรณคดีของวิวก็ยังคงหยุดอยู่ที่วรรณคดีไทย แถมยังเป็นเฉพาะ ฉบับดังๆ เท่านั้น
โลกวรรณคดี ข องวิ ว คงมาขยายกว้ า งไม่ มี จุ ด สิ้ น สุ ด เมื่ อ เลือกเรียนวิชาวรรณคดีสันสกฤต และวิชานิทานพื้นบ้านที่ท�ำให้เห็น ว่าเรื่องราว ประวัติความเป็นมา และเกร็ดต่างๆ เกี่ยวกับตัวละคร หรือเหตุการณ์ที่เคยเห็นในวรรณคดีกระแสหลักมีอะไรมากกว่านั้น แถมบางเรือ่ งก็มตี งั้ หลายเวอร์ชนั อีกต่างหาก เรียกได้วา่ อ่านกันไม่หมด ไม่สิ้น ให้ความรู้สึกเหมือนเคยดูแต่หนัง Marvel กับ DC Cinematic Universe แล้วไปเปิดเจอซีรสี ก์ บั การ์ตนู ทีม่ หี ลากหลายเวอร์ชนั ให้อา่ น จนจุใจ บางเรื่องก็เป็นเหตุเป็นผล ขยายความเข้าใจเกี่ยวกับที่เคย ดูหนัง บางเรื่องก็ขัดกันเป็นคนละจักรวาลซะอย่างนั้น ถ้าถามว่าหนังสือเล่มนี้เป็นอะไร คงต้องบอกว่าหนังสือเล่มนี้ เป็นตัวแทนของวิวทีอ่ ยากจะแบ่งปันมุมมองสนุกๆ เกีย่ วกับวรรณคดี ที่วิวเคยแต่อ่านแล้วหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว ว่าสามารถเป็นได้ มากกว่าของบูชาบนหิ้ง หรือหนังสือที่เราอ่านเพื่อน�ำไปสอบ จึงต้อง มาอธิบายก่อนว่าในหนังสือเล่มนี้ไม่ได้ประกอบด้วยวรรณคดีไทย
กระแสหลักที่เราๆ ท่านๆ ใช้เรียนอยู่ตามหลักสูตรกระทรวงศึกษา ร้อยเปอร์เซ็นต์ บางส่วนก็อาจจะตรงกัน อยู่ในจักรวาลเดียวกันบ้าง แต่บางส่วนก็มาจากจักรวาลอื่นที่แตกต่างออกไป ซึ่งด้วยจังหวะที่ใช้ เล่าเรื่องบางจุดก็ไม่เหมาะที่จะอธิบายว่าส่วนไหนยกมาจากจักรวาล ใดบ้าง เพราะไม่เช่นนั้นหนังสือเล่มนี้คงจะกลายเป็นวิทยานิพนธ์ เกี่ยวกับวรรณคดีอีกเล่ม ไหนๆ วิวก็เข้าใจว่าวรรณคดีเป็นหนังสืออ่านเพือ่ ความบันเทิง มาตั้งแต่เด็กแล้ว แล้วพวกคุณล่ะพร้อมจะเปิดใจมองวรรณคดีในมุม สนุกๆ แบบวิวรึยังคะ ชนัญญา เตชจักรเสมา วันศุกร์ ขึ้น ๖ ค�่ำ เดือน ๑๑ ปีวอก อัฐศก จุลศักราช ๑๓๗๘
9
ลงจากหิ้ง
11
‘วรรณคดีทเี่ รียนในวิชาภาษาไทย สมบัตขิ องชาติทตี่ อ้ งอนุรกั ษ์ วางไว้บนหิ้งแตะต้องไม่ได้นั่นน่ะหรือ’ เก็บความคิดแบบนั้นพับใส่ กระเป๋าแล้วลากออกจากบ้านไปเลย ต่อจากนี้จะเป็นอีกด้านของ วรรณคดีที่ครูไม่ได้สอน มาร่วมติดตามเรื่องราวในวรรณคดีที่แสนจะโลดโผน (และ บ้างก็แสนจะงี่เง่าจนอยากส่ายหน้าใส่รัวๆ) กันดีกว่า ช่างพิธีขอลูก ที่แสนยิ่งใหญ่ แล้วมาดูกำ�เนิดที่น่าอเนจอนาถของตัวละครระดับ ตำ�นาน ลืมภาพตัวนางในโขนละครที่ได้แต่นั่งซับน้ำ�ตา แล้วตามมาดู เหล่าเมียหลวงผูล้ กุ ขึน้ มาไล่ตอ่ กรกับเหล่าเมียน้อยได้สะใจไม่แพ้ละคร สมั ย ใหม่ ลบภาพเหล่ า สาวโบราณที่ เรี ย บร้ อ ยราวกั บ ผ้ า พั บ ไว้ แล้ ว มาสวมวิ ญ ญาณแม่ ค้ า ปากตลาดด่ า กราดแม้ แ ต่ แ ม่ ตั ว เองไป พร้อมกับนางเอกในวรรณคดี และที่สำ�คัญโยนสุภาษิตสอนหญิง ทิ้งให้หมด แล้วมาศึกษาวิธีที่เหล่าสาวๆ ในวรรณคดีใช้อ่อยหนุ่มจน ได้ผัวรูปหล่อพ่อรวยสมใจกันดีกว่า
12
สำ�หรับสายอนุรกั ษ์นยิ มทัง้ หลายผูก้ �ำ ลังมีภาพหนังสือวรรณคดี เล่มโตที่แสนเคารพรักกำ�ลังขาดวิ่นหลุดร่วงเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยคาตา จนรู้สึกปวดร้าวจิตใจกระทั่งอยากจะร่ายออกมาเป็นกลอนด้วยลีลา โศกอย่างสัลลาปังคพิไสยยาวสักสี่เล่มสมุดไทย ใจเย็นๆ ก่อนค่ะ หายใจเข้าลึกๆ แล้วมาหลับตาจินตนาการภาพตรงหน้าใหม่ จากภาพ หน้ า กระดาษที่ ข าดวิ่ น ตรงหน้ า ให้ ก ลายเป็ น การหยิ บ วรรณคดี ล ง จากชั้นหนังสือมาพลิกอ่านจริงๆ อาจจะเหมาะสมกับหนังสือเล่มนี้ มากกว่า ถ้าเราลองพิจารณาอย่างละเอียดดู จริงๆ แล้ววรรณคดีก็ เหมือนกับหนังสือทั่วไปที่มีหลายประเภท ขึ้นอยู่กับจุดประสงค์ที่แต่ง หลายเล่มแต่งขึน้ เป็นเรือ่ งราวให้อา่ นสนุกๆ ไม่ตา่ งจากนิยายสมัยใหม่ ทีม่ ที งั้ เรือ่ งรัก เรือ่ งทุกข์ เรือ่ งสุข หรือเรือ่ งโศก มีฉากหักมุม มีฉากต่อสู้ ที่แสนตื่นตาตื่นใจ หลายเล่มแต่งขึ้นเพื่อใช้ประกอบการแสดง ไม่ต่าง กับบทภาพยนตร์ที่อาจจะอ่านสนุก แต่จะเฉิดฉายที่สุดเมื่อนำ�ไปใช้ สร้างการแสดงสักชิน้ ขึน้ หลายเล่มแต่งเพือ่ ใช้งาน จึงไม่เหมาะสำ�หรับ อ่านเล่นทั่วไป บางเล่มแต่งขึ้นเพื่อเป็นบันทึกการเดินทาง บ้างก็แต่ง เป็นจดหมายส่งถึงใครบางคน ดังนั้นการที่เราจะเหมารวมวรรณคดี เป็ น หนั ง สื อ ประเภทหนึ่ ง แล้ ว ไปคว้ า ดุ ษ ฎี สั ง เวย ที่ แ ต่ ง เพื่ อ ใช้ กล่อมช้างมาอ่านเล่น แล้วบอกว่าเรื่องราวไม่สนุกสักนิด หรือไปคว้า คำ�ฤษฎี๑ มาหากลอนจีบสาว แล้วด่าว่าห่วยจัง หาไม่เจอ คงจะไม่คอ่ ย ยุติธรรมสำ�หรับวรรณคดีเสียเท่าไหร่ แค่เราลองถอดภาพวรรณคดีทวี่ างฝุน่ เกาะแตะต้องไม่ได้อยูบ่ น หิ้งออกไป แล้วมองวรรณคดีในปกใหม่ให้เป็นหนังสือที่วางเรียงราย ในร้ า นหนั ง สื อ จากนั้ น หยิ บ เล่ ม ที่ มี เ นื้ อ หาตรงกั บ ความสนใจเรา ที่สุดขึ้นมาแล้วลงมืออ่าน คุณอาจจะค้นพบว่าวรรณคดีซ่อนอะไรไว้ ๑
หนังสือรวบรวมคำ�ศัพท์ (อภิธานศัพท์) พระนิพนธ์สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมา นุชิตชิโนรส
13
มากมายให้ไม่น่าเบื่ออย่างที่คิด ส่วนใครที่ปีนข้ามกำ�แพงของภาษา โบราณ และกลอน (ที่จริงๆ มีทั้ง โคลง ฉันท์ ร่าย ฯลฯ) ไปไม่ได้ ลองค่อยๆ พลิกตามไปที่หน้าถัดๆ ไป แล้วมาสนุกกับโลกวรรณคดี ฉบับภาษาชิลล์ๆ แต่เต็มไปด้วยเนื้อหาแซ่บๆ กันดีกว่าค่ะ พร้อมแล้วหรือยังคะ? ถ้าพร้อมแล้ว ก็พลิกตามไปเลยค่ะ
14
15
การเกิดสุดอนาถ ในวรรณคดี
17
เมือ่ พูดถึงกำ�เนิดของตัวละครในวรรณคดี เรามักจะเห็นการเกิด ทีย่ งิ่ ใหญ่อลังการดาวล้านดวง ไม่วา่ จะเป็นการทำ�พิธขี อลูกสุดยิง่ ใหญ่ ระดมพลพระฤๅษีร่วมร้อยนั่งสวดมนต์เจ็ดวันเจ็ดคืน เรียกได้ว่าลืมกิน ลืมนอน เพื่อให้พระนารายณ์อวตารลงมาเกิดเป็นพระราม หรือนางฟ้าผูโ้ ดนลงโทษให้มาเกิดพร้อมคำ�สาปพิสดารทีท่ �ำ ให้ เธอต้องเป็นดอกไม้สลับกับเป็นคน จนกระทัง่ กลายเป็นโศกนาฏกรรม สุดเศร้าอย่างมัทนา (อ้าว! สปอยล์) หรือลูกของฤๅษีกับนางอัปสรชื่อดังแห่งโลกภารตะผู้งดงาม สะท้านโลก แต่โดนทิ้งให้ฝูงนกเลี้ยงตั้งแต่เกิดอย่างนางศกุนตลา หรือหากไม่ยงิ่ ใหญ่อลังการขนาดนี้ ก็คงจะเป็นการเกิดธรรมดา เหมือนอย่างมนุษย์ เช่น ไปบนบานศาล บนบานเทพขอลูก ไม่ก็อยู่ๆ กันไปลูกก็เกิดมาเองไปเลย น้อยครั้งนักที่เราจะเห็นการเกิดที่เรียกได้ว่า ‘อเนจอนาถ’ แต่ก็ใช่ว่าการเกิดมาน่าอนาถเช่นนี้จะไม่มีในวรรณคดี
18
แถมไม่ได้มีคนเดียวอีกต่างหาก มาไล่กันทีละข้อเลยดีกว่าค่ะ ว่าใครจะอนาถยังไงบ้าง แล้วคุณจะอดอุทานไม่ได้ว่าการเกิดแบบนี้ ก็มีด้วย - อันดับ ๓ องคตผู้เกิดจากท้องแพะ
องคตยอดทหารผู้มีบทบาทค่อนข้างมากในเรื่อง รามเกียรติ์ เป็ น ลู ก ของพญาพาลี อดีต พระราชาลิง แห่ง กรุง ขีดขิน (พาลี เ ป็ น พี่ชายแท้ๆ ของสุครีพ และเป็นลุงของหนุมาน) องคตติดตามมารับ ใช้พระรามรบกับทศกัณฐ์ตั้งแต่ต้น หลายต่อหลายครั้งที่องคตได้รับ หน้าที่สำ�คัญในกองทัพ เช่นเป็นทูตถือสาส์นไปเจรจาขอนางสีดา คืน แต่ทศกัณฐ์ไม่ยอมแพ้จนเกิดสงคราม แม้จะไม่สำ�เร็จแต่ก็ถือเป็น ตอนเด่นทีแ่ สดงสติปญ ั ญาและความกล้าหาญขององคตเป็นอย่างมาก จะเห็นว่าองคตนีถ้ อื เป็นนายทหารคน (ลิง) สำ�คัญของกองทัพ พระราม ยิง่ ถ้ากลับกรุงขีดขินของตัวเองไปองคตยิง่ ถือว่าตำ�แหน่งสูงส่ง เพราะเป็นถึงอุปราชควบตำ�แหน่งเจ้าชายเลยทีเดียว ว่าแต่ต้นกำ�เนิดของลิงตัวสำ�คัญอย่างองคตนั้นจะอเนจอนาถ อย่างไร ความอเนจอนาถของกำ�เนิดองคตนัน้ เริม่ ต้นขึน้ ตัง้ แต่กอ่ นทีพ่ อ่ และแม่ขององคตจะพบกันนานแสนนาน เมื่อยักษ์ตนหนึ่ง (ซึ่งไม่ได้ เกีย่ วข้องทางสายเลือดใดๆ กับองคตเลย) เกิดบันดาลโทสะ อาละวาด จนเขาไกรลาสเอียง ทำ�ให้เทพเทวดานางฟ้าหนีตายกระเจิดกระเจิง กันหมด จากนั้นยักษ์ก็สะบัดก้นกลับเมืองไป ทิ้งปัญหาเขาไกรลาส เอียงไว้ให้เหล่าเทพแก้ไข และแล้วจุดกำ�เนิดของความอเนจอนาถ ก็เริ่มต้น ณ บัดนั้น
19
หลังจากตกลงกันสักพักว่าจะจัดการกับปัญหาเขาไกรลาส เอียงอย่างไร พระอิศวรหรือพระศิวะผู้เป็นเจ้าโลกและอาศัยอยู่บน เขาไกรลาสก็มีบัญชาให้ไปเรียกทศกัณฐ์ ยักษ์ผู้ทรงพลังแห่งกรุงลงกา มายกเขาไกรลาสกลับเข้าไปทีเ่ ดิม โดยสัญญากับทศกัณฐ์ไว้วา่ หากทำ� สำ � เร็ จ จะได้ สิ ท ธิ์ ข ออะไรก็ ไ ด้ ไ ปเลยหนึ่ ง อย่ า ง เมื่ อ ทศกั ณ ฐ์ ผ ลั ก เขาไกรลาสกลับทีส่ �ำ เร็จ แทนทีจ่ ะขออะไรสร้างสรรค์ เช่น ขอถอดหัวใจ เดี๋ยวนั้นเลย จะได้ไม่ต้องไปบำ�เพ็ญตบะเอาทีหลัง๑ หรือขอให้ไม่มี ใครปราบได้ กลับเลือกทูลขอพระอุมา ชายาของพระอิศวรผูส้ วยทีส่ ดุ ในสามโลกมาเป็นชายาของตนเองอย่างไม่เจียม แม้พระอิศวรจะ ยอมยกให้เพราะพูดไปแล้ว แต่พระอุมากลับสูงส่งเกินไป จนทศกัณฐ์ ทำ�อะไรไม่ได้เลยนอกจากทูนพระอุมาไว้เหนือหัวให้เหยียบหัวตัวเอง ไว้ (ให้บรรยากาศแบบกายกรรมเปียงยาง ไม่ก็หลีดปอมปอมต่อตัว มาก แต่อันนี้พิเศษตรงเหาะได้ด้วย) ด้วยคำ�แนะนำ�ของพระนารายณ์ (ทีย่ งั ไม่ได้อวตารลงมาเป็นพระราม) ทศกัณฐ์จงึ ตัดสินใจเชิญพระอุมา ไปคืน และขอประทานนางมณโฑ๒ ผู้เป็นข้ารับใช้ของพระอุมาและ หน้าตาสวยงามเช่นกันมาแทน เมื่อได้นางมณโฑมาแล้ว ด้วยความดีใจและอาจจะผสมกับ ความหืน่ ทศกัณฐ์จงึ อุม้ นางมณโฑแล้วรีบเหาะไฟลต์บนิ ตรงกลับเมือง หวังจะเชยชมทันที แต่ระหว่างทางกลับไปบินผ่านน่านฟ้าของกรุงขีดขิน เมืองของพญาลิงพาลี พาลีเงยหน้ามองออกมาจากปราสาทพบทศกัณฐ์เหาะข้าม หัวแบบหยามกันสุดๆ ก็โกรธจึงออกมาต่อสู้ด้วย และแล้วก็เหมือน ๑
หลังจากสู้กับพาลีแพ้สองรอบรวด ทศกัณฐ์ก็เจ็บแค้นถึงกับไปขอให้พระอาจารย์ทำ�พิธีถอด หัวใจออกจากร่างให้ทำ�ให้ใครฆ่าก็ไม่ตาย ซึ่งกว่าจะถอดหัวใจได้ ทศกัณฐ์ต้องนั่งสวดมนต์ไม่กิน ไม่นอนอยู่ถึงเก้าเดือน เก้าวัน เก้านาทีเลยทีเดียว เล่นเอาเกือบตาย ๒ นางมณโฑ เป็นนางกบทีเ่ คยทำ�ความดีความชอบ จึงถูกฤๅษีท�ำ พิธใี ห้กลายเป็นสาวสวยราวกับ นางฟ้า จากนั้นจึงนำ�ไปให้พระอุมาไว้ใช้งาน
20
ฉากในหนัง พรหมลิขิตบันดาลชักพาให้พ่อและแม่ขององคตมาพบ กันเสียที (หลังจากผู้เขียนเวิ่นมาร่วมหน้า) พาลีมองไปเห็นนางมณโฑ สวยมากอยู่ในอ้อมแขนทศกัณฐ์ จึงประกาศว่านอกจากจะเอาชนะ ทศกัณฐ์แล้ว ยังจะเอานางมณโฑมาเป็นเมียอีกด้วย ผลการต่อสู้ออกมาว่า แม้ทศกัณฐ์จะมีฤทธิ์มากแต่ก็แพ้พาลี เพราะพาลีเคยได้พรเป็นสูตรโกงสุดๆ ว่าใครก็ตามที่มาสู้ด้วย พลังจะ หายไปครึง่ หนึง่ แล้วไปเพิม่ ให้พาลีแทน๓ ทศกัณฐ์จงึ ได้แต่ทงิ้ นางมณโฑ ไว้ ด้ ว ยความเจ็ บ แค้ น และกลั บ ไปร้ อ งห่ ม ร้ อ งไห้ ฟ้ อ งฤๅษี โ คบุ ต ร พระอาจารย์ของตัวเองให้มาทวงนางมณโฑคืนให้ ฤๅษีโคบุตรแนะนำ� ให้ทศกัณฐ์ไปฟ้องฤๅษีอังคต พระอาจารย์ของพาลี ผู้ชื่อคล้ายองคต อย่างประหลาดจนหลายคนสับสน หลังทศกัณฐ์ไปบีบน้ำ�ตาร้องห่มร้องไห้ใส่ฤๅษีอังคตจนท่าน สงสาร จึ ง ตกลงเข้ า ไปขอนางมณโฑคื น จากพาลี ใ ห้ เพราะถื อ ว่ า นางมณโฑเป็นของประทานจากพระอิศวรให้ทศกัณฐ์โดยตรง พาลี ไม่ควรใช้ก�ำ ลังแย่งชิง ซึง่ กระบวนการฟูมฟายและบีบน้�ำ ตาของทศกัณฐ์ นัน้ ยาวนาน จนนางมณโฑตัง้ ท้องลูกของพาลีได้หลายเดือนเลยทีเดียว เมื่อฤๅษีอังคตมาสั่งให้พาลีคืนนางมณโฑให้ทศกัณฐ์นั้น พาลี รู้สึกเสียดายมากจึงพยายามอ้างว่า นางมณโฑตั้งท้องอยู่จะเอากลับ กรุงลงกาไปทั้งอย่างนั้นได้อย่างไร ลูกลิงไปอยู่กลางหมู่ยักษ์จะโดน รังแก แต่ฤๅษีอังคตผู้ตั้งใจจะพานางมณโฑกลับไปให้ได้กลับบอกว่า เรือ่ งง่ายๆ แค่นไี้ ม่มอี ะไรยาก เดีย๋ วอาตมาจัดให้ รับรองว่าล้�ำ ว่าแล้ว ฤๅษีอังคตก็ปล่อยพาลีไปร่ำ�ลานางมณโฑ นางมณโฑผู้รู้ว่าตัวเองจะ ถูกพาลีคืนให้ทศกัณฐ์ก็ร้องไห้ฟูมฟายจนสลบไป เข้าทางฤๅษีอังคตที่ ๓
ลองตั้งสมการง่ายๆ กันดู ทศกัณฐ์มีพลัง a หน่วย พาลีมีพลัง b หน่วย ขณะต่อสู้กันด้วย สูตรโกงของพาลี ทศกัณฐ์จะเหลือพลัง a⁄₂ ในขณะทีพ่ าลีมพี ลังเพิม่ เป็น b+a⁄₂ ชนะเห็นๆ ไม่แปลกใจ เลยว่าทำ�ไมทศกัณฐ์ถึงขั้นต้องร้องไห้ไปฟ้องคนนั้นคนนี้ นี่มันยิ่งกว่ากดสูตรอีกนะเนี่ย!
21
กำ�ลังรอเวลาอยู่ ฤๅษีจึงจัดการผ่าท้องนางมณโฑแล้วเอาเด็กข้างใน ไปใส่ไว้ในท้องแพะให้อุ้มบุญแทน จากนั้นจึงพานางมณโฑกลับไป คืนให้ทศกัณฐ์ ฝ่ายเด็กในท้องแพะนัน้ ก็เจริญเติบโตขึน้ เรือ่ ยๆ จนครบกำ�หนด คลอด พระฤๅษีผู้น่าจะจบหมอสูติฯ มาก็ประกาศฤกษ์งามยามดี สั่ง แอดมิตแพะเข้าโรงพิธี แล้วจัดการผ่าตัดทำ�คลอดออกจากท้องแพะ เป็นลิงน้อยสีเขียวสวย พระฤๅษีอังคตจึงตั้งชื่อให้คล้ายชื่อตัวเองทันที ว่า องคต เรียกได้ว่ากำ�เนิดขององคตทหารใหญ่ฝ่ายพระรามนั้นเป็น กำ�เนิดที่อเนจอนาถพอควร เพราะนอกจากจะเริ่มตั้งแต่แม่โดนพ่อ กับพ่อเลี้ยงแย่งไปมาถึงขนาดต้องระเห็จจากท้องแม่ไปอยู่ท้องแพะ ตั้งแต่ยังไม่เกิดแล้ว ยังเกิดมาเป็นลูกครึ่งลิงกับกบ (ที่กลายเป็นคน แล้ว) อีกต่างหาก แถมหลังจากเกิดมาแล้วแม่อย่างนางมณโฑซึง่ มาอยู่ กรุงลงกาก็ดูจะลืมไปเสียสนิทว่าตัวเองมีลูกอยู่ที่กรุงขีดขินอีกตัวชื่อ องคต จะทั ก ทายบ้ า งก็ เ วลาองคตมารบกวนทศกั ณ ฐ์ พ่ อ เลี้ ย ง นางมณโฑจึงพยายามแสดงบทแม่ผู้ใจดี เพื่อหยุดองคตไม่ให้ไปกวน สามีตัวเอง ซึ่งก็ดูจะไม่สำ�เร็จ จะมีก็แต่ทศกัณฐ์ที่ยังรู้สึกว่าองคตเป็น หนามยอกอกจนต้องออกโรงแปลงร่างเป็นนัน่ นีไ่ ปป่วน หรือไปต่อปาก ต่อคำ�ให้ตนเองเสียหน้าอยู่เรื่อยๆ - อันดับ ๒ พระแม่คงคา เทพีจากเล็บเท้าซ้าย
ขึ้ น ชื่ อ ว่ า เทพหรื อ เทวี หลายคนคงจิ น ตนาการกำ � เนิ ด ที่ ยิ่งใหญ่ เช่น พระลักษมี ชายาของพระนารายณ์ เทพีผู้ถือกำ�เนิดจาก
22
พิธีกวนเกษียรสมุทร หรือพระขันทกุมารผู้เกิดจากการรวมร่างหกร่าง เข้าด้วยกัน แต่ใครจะรูว้ า่ ต้นกำ�เนิดของเทพีชอื่ ดังทีแ่ ทบทุกคนต้องรูจ้ กั อีกองค์หนึ่งอย่างพระแม่คงคานั้นแปลกพิสดารเพียงใด แม้ตำ�นานเรื่องราวกำ�เนิดของพระแม่คงคาจะมีหลายแบบ แต่เรื่องราวที่มีชื่อเสียงและเข้ากันได้ดีกับหัวข้อของเราในวันนี้อยู่ใน ตำ�นานพระนารายณ์อวตารปางที่ห้า วามนาวตาร ตามความเชื่อของชาวฮินดู พระนารายณ์หรือพระวิษณุนั้น มี ห น้ า ที่ ดู แ ลโลกทั้ ง สามให้ อ ยู่ อ ย่ า งสงบสุ ข บ่ อ ยครั้ ง ที่ โ ลกต่ า งๆ โดยเฉพาะโลกมนุษย์เกิดความวุน่ วายขึน้ ซึง่ ก็ดนั ไปเกิดทีอ่ นิ เดีย ไม่ใช่ ญี่ปุ่น หรือสหรัฐอเมริกา จึงไม่มีเหล่าฮีโร่เจ้าถิ่นอย่างซูเปอร์แมน แบทแมน อุลตร้าแมนมาดูแล พระนารายณ์จึงต้องลงมาเกิดในโลก มนุษย์เพื่อกำ�จัดความวุ่นวายนั่นเอง ซึ่งเรารู้จักกันดีในชื่อ นารายณ์ อวตาร ที่มีถึงสิบปางด้วยกัน โดยปางที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศไทย ก็คือ รามาวตารที่พระนารายณ์อวตารมาเป็นพระราม ในวามนาวตารปางที่ ห้ า นั้ น เรื่ อ งวุ่ น วายเริ่ ม ต้ น มาจาก พญายักษ์มหาพลี หรือเรียกสั้นๆ ว่า พลี ซึ่งเป็นยักษ์ที่มีฤทธิ์มาก เกิดนึกอยากมีอำ�นาจมากกว่าเดิมขึ้นมา พลีจึงใช้วิธีอัพเลเวลยอดฮิต ในโลกฮินดูคอื บำ�เพ็ญตบะ๔ เพือ่ ขอพรจากทวยเทพ หลังจากบำ�เพ็ญ ตบะอยู่แสนนาน พระพรหมก็หลงกลให้พรพลีไปอย่างไม่น่าเชื่อว่า จะให้ได้ คือให้พลีมีฤทธิ์มากเทพใดๆ ก็ปราบพลีไม่ได้ ยกเว้นพลี จะโดนอาจารย์ของตนคือพระศุกร์สาปเท่านั้น พลี ผู้ รู้ ว่ า โค้ ช พระศุ ก ร์ เ ป็ น โค้ ช ของที ม เหล่ า ร้ า ยทั้ ง หลาย อยู่แล้ว จะอาละวาดเท่าใดก็คงไม่ถูกสาป จึงอาละวาดเสียสมใจ ๔
การนั่งสมาธิ สวดมนต์ ไม่ลุกไปไหน ไม่กิน ไม่นอน แล้วแต่ที่กำ�หนด ทรมานตัวเองไปเรื่อยๆ เพื่อขอความเห็นใจจากเทพเจ้า บ้างก็ ๕๐๐ ปี บ้างก็ ๑,๐๐๐ ปี บางเคสถึง ๑๐,๐๐๐ ปีก็มี พอถึง เวลาเทพเจ้าสักองค์จะสงสารลงมาให้พรตามคำ�ขอ
23
ยึดนั่นยึดนี่ไปแทบหมดโลก แล้วยกทัพขึ้นสวรรค์ไปสู้กับพระอินทร์ และแน่นอนด้วยอำ�นาจของพรจากพระพรหม พระอินทร์กต็ อ้ งพ่ายแพ้ ยกสวรรค์ให้เป็นที่อยู่แก่พลีไป พระอินทร์ผู้รู้สึกว่าตนเองถูกโกงจึงรีบ แจ้นไปโวยวายกับพระพรหมว่า เพราะพรของพระพรหมจึงทำ�ให้เกิด เหตุการณ์วุ่นวายเช่นนี้ขึ้น พระพรหมควรจะแก้ไข ฝ่ายพระพรหมผู้สร้าง (ปัญหา) ไม่รู้จะแก้ปัญหาเองอย่างไร จึ ง ส่ ง เทพไปอั ญ เชิญ พระนารายณ์ใ ห้อ วตารลงปราบพลี ต ามสู ต ร เนื่องจากพลีได้พรที่ทำ�ให้เทพทั้งหลายปราบไม่ได้ หากพระนารายณ์ อวตารไปสู้รบตามปกติคงไม่ได้ผล พระนารายณ์จึงเลือกอวตารเป็น พราหมณ์ค่อมชื่อ วามน แล้วเดินทางไปหาพลีที่เมือง แม้พลีจะอาละวาดฟาดหัวฟาดหางไปทัว่ สามโลก แต่กลับเป็น คนทีน่ บั ถือและยึดมัน่ ในหลักคำ�สอนของศาสนามาก เมือ่ เห็นพราหมณ์ เดินมาหาพลี จึงนำ�น้ำ�มาล้างเท้าให้เพื่อทำ�ความเคารพ จากนั้น พระนารายณ์ในร่างพราหมณ์ค่อมจึงเอ่ยปากว่าจะขอสิ่งหนึ่งจากพลี พลีอยากทำ�ทานก็เลยตัดสินใจว่าจะให้อะไรก็ตามที่พราหมณ์ค่อม ขอ จึงเอ่ยปากถามพราหมณ์วามนว่าต้องการสิ่งใด พราหมณ์วามนผู้แสนจะมักน้อยจึงบอกว่าไม่ขออะไรมาก หรอก แต่ไหนๆ ท่านก็ยึดนั่นยึดนี่จนแทบจะเป็นเจ้าของแผ่นดิน ทั้งสามโลกแล้ว ข้าขอที่ดินไว้ทำ�กินสักนิดหน่อยได้ไหม ไม่มากหรอก แค่ก้าวเดินไปสามก้าว ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้นแหละ พลีรู้สึกว่าให้แค่นี้ ทำ�บุญน้อยไป ไม่สะใจเลย จึงพยายามขอเปลี่ยน แต่พราหมณ์วามน ก็ยนื ยันหนักแน่นว่าข้าต้องการแค่นจี้ ริงๆ พลีจงึ ตกลงว่าจะยกให้แล้ว จัดการกรวดน้�ำ บอกกล่าวเทพยดาทุกชัน้ ฟ้าว่า โอเค ข้าทำ�บุญแล้วนะ โค้ชพระศุกร์เห็นลูกทีมกำ�ลังจะพลาดพลัง้ ให้กบั อุบายของเหล่า เทพภายใต้การนำ�ของโค้ชพระนารายณ์ จึงรีบออกมาห้ามพลีบอกว่า เดีย๋ ว หยุด อย่าตกลงเด็ดขาด แต่พลีผถู้ อื คุณธรรมว่าให้แล้ว กรวดน้�ำ ไปแล้วด้วย ก็เหมือนเซ็นสัญญาไปแล้ว ไม่ควรฉีก บอกพระศุกร์ไปว่า
24
จำ�เป็นต้องให้ บางตำ�นานก็บอกว่าพระศุกร์ถงึ ขัน้ แปลงกายเข้าไปอุดรู ที่กรวดน้ำ�ของพลี ทำ�ให้พราหมณ์วามนถึงกับต้องเอาหญ้าไปจิ้มรู ให้น้ำ�ไหลออกมาได้ จนทำ�ให้พระศุกร์ตาบอดหนึ่งข้างตั้งแต่ตอนนั้น เลยทีเดียว ด้วยความโมโหพลีที่เตือนแล้วไม่ฟัง พระศุกร์จึงสาปแช่ง พลีเข้าให้ ส่งผลให้ตรงตามเงื่อนไขของพรที่ว่าหากพลีโดนอาจารย์ สาป จะถูกเทพปราบได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อได้รับอนุญาต พราหมณ์วามนก็ขยายร่าง จากพราหมณ์คอ่ มขนาดจิว๋ กลายเป็นพราหมณ์ยกั ษ์ แล้วก้าวขาเหยียบ โลกสวรรค์ โลกมนุษย์ และทำ�ท่าจะเหยียบโลกบาดาลในก้าวที่สาม พลีเห็นแบบนั้นแล้วจึงยอมแพ้ไปและถูกกักบริเวณโดยพระนารายณ์ เรียบร้อย และแล้วก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่โลกของเราปลอดภัยด้วยฝีมือ ของพระนารายณ์ ว่าแต่เรื่องนี้เกี่ยวกับกำ�เนิดพระแม่คงคาอย่างไร? ขณะที่ พ ราหมณ์ ว ามนร่ า งยั ก ษ์ กำ � ลั ง ก้ า วขาวั ด โลกอยู่ นั้ น เล็บนิ้วโป้งเท้าซ้ายของพราหมณ์วามนเกิดไปสะกิดแผ่นดินที่สวรรค์ เป็นรูเข้าให้ แล้วรูนนั้ ประกอบกับน้�ำ ล้างเท้าก็กอ่ เกิดเป็นพระแม่คงคา ขึ้นตั้งแต่บัดนั้น พระแม่คงคาที่เกิดจากเล็บนิ้วโป้งเท้าซ้ายของอวตารพระ นารายณ์ ก ลายเป็ น สายน้ำ � อั น ศั ก ดิ์ สิ ท ธิ์ แ ห่ ง สรวงสวรรค์ ที่ ม นุ ษ ย์ เข้าไม่ถงึ อยูน่ าน กระทัง่ ภายหลังมีมนุษย์มาเชิญพระแม่คงคาลงมายัง โลกมนุษย์ส�ำ เร็จ ทำ�ให้ชาวอินเดียถือแม่น�้ำ คงคาเป็นสายน้�ำ ศักดิส์ ทิ ธิ์ ที่เกิดจากพระเจ้าบนสรวงสรรค์และนำ�มาใช้กิน ดื่ม ชำ�ระล้างบาป แต่นั้นมา ถึ ง การเกิ ด จากเล็ บ นิ้ ว โป้ ง เท้ า ซ้ า ยจะฟั ง ดู แ ย่ เ มื่ อ อ่ า นด้ ว ย ความเชื่อแบบไทย แต่จริงๆ แล้วในศาสนาฮินดูนั้นพระนารายณ์ถือ เป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่ ติดอันดับท็อปชาร์ตหนึ่งในสามเทพสูงสุดร่วมกับ
25
พระพรหมและพระอิศวรเลยทีเดียว ดังนัน้ ไม่วา่ จะเกิดจากส่วนใดของ พระนารายณ์ ก็ล้วนถือเป็นการกำ�เนิดที่ศักดิ์สิทธิ์ และควรค่าแก่การ เคารพกราบไหว้ทั้งนั้นล่ะ - อันดับ ๑ -
ชมพูพานทหารขี้ไคล
ชมพูพานคือทหารลิงอีกตัวหนึง่ จาก รามเกียรติ์ ทีม่ ชี าติก�ำ เนิด อเนจอนาถไม่แพ้องคต ชมพูพานเป็นลิงรับใช้ของพระอิศวร เทพผูเ้ ป็น ใหญ่ของโลก ต่อมาเมื่อพระอิศวรให้พาลีมาพาหนุมานผู้เป็นหลาน ของพาลีไปอยู่ด้วยที่กรุงขีดขิน พระอิศวรใจดีจึงจัดโปรโมชันรับเลี้ยง หนึง่ แถมหนึง่ แถมชมพูพานมาให้เลีย้ งด้วยอีกตัว ชมพูพานจึงมาเป็น ลูกเลี้ยงของพาลีตั้งแต่บัดนั้น กระทั่งพาลีเสียชีวิต ชมพูพานจึงตาม องคตมาถวายตัวเป็นทหารของพระรามอีกนายหนึ่ง บทบาทของชมพูพานในเรื่อง รามเกียรติ์ ของไทยจะไม่ โดดเด่นเท่าใดนัก นอกจากจะเป็นลิงผูช้ �ำ นาญเรือ่ งยาต่างๆ จนถือว่า เป็นเภสัชกรประจำ�กองทัพก็ว่าได้ แม้ว่าสุดท้ายใครป่วยทุกครั้งก็จะ เห็นพิเภกเป็นคนบอกตำ�รับยาทุกที ชมพูพานไม่เคยเห็นได้ออกโรง สักครั้ง ถ้าจะมีบทบ้างส่วนมากก็มักจะติดสอยห้อยตามองคตหรือ หนุมานออกไปทำ�ภารกิจนั่นนี่ ไปถึงก็โดนสั่งให้พักอยู่นอกเมืองบ้าง อะไรบ้าง ขณะที่ตัวเด่นเหาะลุยเดี่ยวเข้าเมืองไปทำ�ภารกิจ เรียกได้ว่า เป็นตัวประกอบโดยสมบูรณ์เลยทีเดียว สาเหตุที่ชมพูพานไม่ค่อยมีบทเด่นนั้น เพราะโดนตัวละคร อีกตัวหนึ่งแย่งบทไปจนแทบหมดสิ้น นั่นคือท้าวมหาชมพู ลิงอีกตัว ที่ชื่อคล้ายกันสุดๆ ท้าวมหาชมพูนี้เป็นพระราชาลิงแห่งเมืองชมพู ซึง่ เรือ่ งราวของท้าวมหาชมพูนไ้ี ม่ฟรุง้ ฟริง้ พาสเทลเหมือนชือ่ เมืองเลย
26
เพราะพยายามหนีไม่เข้าร่วมทัพกับพระราม จนโดนหิว้ ปีกมาตอนหลับ พอเห็นพระรามเป็นพระนารายณ์จึงตกใจกลัวเป็นลมไป จนต้องยก กองทัพให้ไปร่วมรบกับทศกัณฐ์ แถมสุดท้ายท้าวมหาชมพูยังส่งแต่ หลานไปรบแทนตัวเองที่อยู่เฉยๆ ที่เมืองอีกต่างหาก แต่ในมหากาพย์ รามายณะ ต้นกำ�เนิดของ รามเกียรติ์ นั้น ท้าวมหาชมพูและชมพูพานกลับเป็นตัวละครตัวเดียวกัน คือเป็น ราชาแห่งหมีผู้ยิ่งใหญ่และกล้าหาญ นอกจากนี้ยังเชี่ยวชาญด้าน ยาและสมุ น ไพรเป็ น อย่ า งยิ่ ง เรี ย กได้ ว่ า เป็ น ตั ว ละครเด่ น ตั ว หนึ่ ง เลยที เ ดี ย ว ก่ อ นที่ จ ะกลายมาเป็ น พระราชาลิ ง ตั ว ประกอบใน รามเกียรติ์ พร้อมทั้งได้อุปนิสัยขี้กลัว ที่แค่ได้ยินชื่อพระนารายณ์ ก็ขนลุกจนเป็นลมแล้วเป็นลมอีก และไม่มีความรู้ด้านยาแม้แต่น้อย ส่วนฝั่งชมพูพานนั้นแม้จะได้ความรู้ด้านยามา แต่ก็ได้ต้นกำ�เนิดที่ อเนจอนาถแถมมาด้วย ชมพู พ านนั้ น ถื อ กำ � เนิ ด ขึ้ น มาเป็ น ข้ า รั บ ใช้ ข องพระอิ ศ วร โดยแท้ ถือเป็นงานศิลปะแฮนด์เมดชั้นยอดของพระอิศวร ที่ตอนนั้น น่าจะกำ�ลังต้องการลิงเล็กๆ ไว้รับใช้ใกล้ชิด พระอิศวรจึงคิดว่าควรจะ ปั้นขึ้นมาเอง จะใช้ดินปั้นก็อาจจะไปซ้ำ�กับอดัมและอีฟของศาสนา คริสต์ พระอิศวรจึงครีเอตชมพูพานโดยใช้ ‘เหงื่อไคล’ ของพระองค์ ปัน้ ขึน้ มากับมือ เรียกว่าเป็นงานมาสเตอร์พซี ทีม่ ชี นิ้ เดียวในโลกอย่าง แท้จริง ที่สำ�คัญเป็นมาสเตอร์พีซที่มีแต่ใน รามเกียรติ์ เวอร์ชันไทย เสียด้วย๕ แม้ชมพูพานจะไม่ใช่ตวั ละครเด่น แต่ก�ำ เนิดของชมพูพานนัน้ ก็อเนจอนาถจนเด่นติดตราตรึงใจผู้เล่า และเชื่อว่าจะติดตราตรึงใจ ผู้อ่านกันพอสมควรในฐานะตัวละครที่เกิดขึ้นมาจากขี้ไคล เรียกได้ว่า ๕
ถ้าพูดทีป่ ระเทศอืน่ ชมพูพาน จะหมายถึง พญาหมี (Jambavan) ตรงกับท้าวมหาชมพู ซึง่ เป็น ลิงอีกตัวใน รามเกียรติ์ นิทานบางเวอร์ชันก็กล่าวว่าท้าวมหาชมพูเกิดจากเหงื่อไคลเช่นเดียวกัน
27
คนไทยเราอุตส่าห์ชดเชยให้ตวั ละครทีไ่ ม่คอ่ ยจะสำ�คัญนีม้ อี ะไรโดดเด่น น่าจดจำ�ไว้อวดกับเขาเหมือนกัน เช่นเดียวกับทีก่ ล่าวถึงในหัวข้อพระแม่คงคา พระอิศวรนัน้ เป็น เทพผู้ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่งในสามของศาสนาฮินดู ดังนั้นไม่ว่าส่วนใด รวมไปถึงขี้ไคลของพระอิศวรจึงถือเป็นของศักดิ์สิทธิ์ และชมพูพานที่ เกิดมาจากขีไ้ คลนัน้ ก็มคี วามสามารถไม่ใช่นอ้ ยเลย (แม้จะไม่ใช่ตวั เด่น) ทัง้ รูปร่างหน้าตาก็ถอื ว่างดงามได้สดั ส่วน (ปัน้ เก่ง) แถมสุดท้ายจบเรือ่ ง ยังได้บำ�เหน็จรางวัลจนเป็นถึงเจ้าเมืองเลยทีเดียว เป็นอย่างไรบ้างคะ อุทานอะไรไปกันคนละกี่รอบถึงความ แปลกประหลาดจากกำ�เนิดของตัวละครแต่ละตัว จะเห็นว่าแม้คนเรา อาจเลือกเกิดไม่ได้ จะเกิดมาอเนจอนาถแค่ไหน จะเกิดจากท้องแพะ จะเกิดจากเล็บนิ้วโป้งเท้าซ้าย หรือแม้จะเกิดจากขี้ไคล แต่เราเลือกที่ จะทำ�ตัวให้มปี ระโยชน์และแสดงความสามารถให้ปรากฏได้ เมือ่ นัน้ ต่อ ให้เกิดจากท้องแพะก็กลายมาเป็นแม่ทัพ เกิดจากเล็บเท้าก็กลายเป็น สายน้ำ�ศักดิ์สิทธิ์ หรือเกิดจากขี้ไคลก็ก้าวขึ้นมาเป็นนายทหารใหญ่ ในกองทัพได้เช่นกัน อยู่ที่เราเลือกจะปฏิบัติตัว (และแล้วคนอ่าน ก็อดอุทานไม่ได้ โห! ยังจะกลับมาจบเป็นคำ�คมได้อีกนะ)
เกี่ยวกับ นักเขียน
• ชื่อจริง ชนัญญา เตชจักรเสมา • ชื่อเล่น วิว เหมาะกับการนำ�ไปเล่นมุกวิวสวย กับมุก จุดชมวิวสุดๆ ซึ่งผลให้ปัจจุบันเพื่อนๆ เอือมระอามาก) • เคยพยายามใช้นามปากกาว่า ‘View Viewpoint Point of View’ แต่ยาวไป บอกใครก็โดนถามว่า ฮะ! อะไรนะ ขออีกที เลยเอาแค่ ‘Point of View’ ก็ได้ อย่างไรก็ตาม หลังจากพยายามโน้มน้าว บ.ก. ทีเ่ คารพว่า Point of View เป้นนามปากกาทีโ่ อเคไม่ส�ำ เร็จ หนังสือเล่มนีเ้ ลยใช้ชอื่ จริง แทนนามปากกา (อ้าว!) • สมัยมัธยมชอบหลับและแอบอ่านนิยายใต้โต๊ะในคาบ ภาษาไทย (กราบขอโทษครูบาอาจารย์มา ณ ที่นี้ค่ะ) • โง่ภาษาแต่เรียนจบคณะอักษรศาสตร์ (อักษรศาสตร์ ไม่ใช่ โรงเรียนสอนภาษานะ!) • เวลาเรียนมักจะจับได้แต่เรือ่ งเกร็ดไร้สาระ ทีค่ รูบาอาจารย์ พยายามสอน สาระสำ�คัญไม่ค่อยจะจำ� แถมชอบตั้งชื่อ
เล่นให้ทั้งตัวละครทั้งกวี อาทิ ท้าวหนุงหนิง (ท้าวกะหมัง กุหนิง) ท่านนมส์ (น.ม.ส.) ฯลฯ • พอจับอะไรแปลกๆ ได้แล้วชอบแอบมาหัวเราะคิกคัก คนเดียว หนักๆ เข้าทนไม่ไหวก็เมาท์ให้เพื่อนฟัง สุดท้าย ก็กลายเป็นเขียนลงโซเชียลมีเดีย และพัฒนาเป็นอัดวิดโี อ เลยในที่สุด (#พื้นที่โฆษณา) • สามารถไปติดตาม ตบตี วิจารณ์ พูดคุย และเล่นมุก วิวสวยใส่ได้ทาง Youtube: www.youtube.com/c/PointofView Facebook: www.facebook.com/pointoofview Twitter: @pointoofview IG: @Point_of_view_th • อย่าถามว่าทำ�ไมมันไม่เหมือนกันสัักช่องทาง ชื่อ Point of View มันโหล...วิธีง่ายๆ คือเสิร์ช Point of View ในยูทูบแล้วไปหาลิงก์เอาจากในนั้นละกันค่ะ
ขอบคุณ
มีปัญหากับการเขียนอะไรซึ้งๆ (ที่ไม่ได้มีไว้นึ่งซาลาเปา ดักไว้ ก่อน มันต้องมีคนคิด) ขนาดตอนเรียนจบที่คนอื่นเขาเขียนขอบคุณ ตัง้ แต่ครูบาอาจารย์ไล่ไปจนถึงต้นไม้หน้าคณะยังเขียนได้แค่ เย้ จบแล้ว เลย...อื้ม ขี้เขินจริงๆ แต่ยังไงก็…
• ขอบคุณสำ�นักพิมพ์ a book พี่โจ้ และทีมงานทุกคนที่ให้ โอกาสมีหนังสือเล่มนี้เกิดขึ้นมา ไม่อยากให้รู้เลยว่าแอบ ไปกรี๊ดด้วยความดีใจกี่ครั้งหลังจากคุยกับพี่จบ • ขอบคุณพีท่ อมคำ�ไทย ทีช่ กั นำ�ให้มารูจ้ กั กับพีโ่ จ้ คอยให้ค�ำ ปรึกษา และช่วยเหลือหลายๆ อย่าง (แต่พคี่ ะ ชือ่ หนังสือ บางชื่อที่พี่กรุณาตั้งให้ วิวไม่กล้าใช้จริงๆ TT) • ขอบคุ ณ ครอบครั ว ที่ ป ลู ก ฝั ง ให้ อ่ า นวรรณคดี นิ ท าน ประวัตศิ าสตร์ ฯลฯ ตัง้ แต่เด็ก คอยส่งเสริมและเป็นกำ�ลังใจ ให้ตลอดทุกสิ่งอย่างไม่ว่าจะสนใจอะไร อยากเรียนอะไร ไปจนถึงอยากทำ�งานอะไร • ขอบคุณทีมหนูทดลองที่แข็งแกร่งมากๆ ไม่ว่าจะตีสอง ตีสาม หรือตีไหนๆ ก็พร้อมจะมานั่งชำ�แหละต้นฉบับให้ เสมอๆ ไล่ตั้งแต่คุณนนทิ นัท (ผู้ไม่ชอบให้เรียกว่าอ้วน หรือเสื่อม) และสี่หลอด (ผู้ชายตลก) • ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เข้าใจ และเป็นกำ�ลังใจให้ทั้งช่วงที่ บ่นรัวๆ โวยวาย ไร้สาระ สติแตก ติสต์ เก็บตัว ฯลฯ และ ขอบคุณที่ทนอ่านสเตตัสเฟซบุ๊กที่ตั้งด้วยความสติแตก ทุกๆ ๕ นาที • ขอบคุณทีมฮิกาซีนที่ชักนำ� (หรือหลอกล่อ) ให้เข้าวงการ หนังสือ แถมยังเป็นกลุ่มคนแรกๆ เลยที่สนับสนุนไอเดีย ของหนังสือเล่มนี้ ดีใจที่ได้มารู้จักกัน • ขอบคุ ณผู้ติดตามทุกคนจากทุกช่อ งทาง เป็ น กำ � ลั งใจ ก้อนใหญ่จริงๆ ค่ะ • และสุดท้าย ขอบคุณใครสักคนที่ส่งอุปสรรคมาขัดแข้ง ขั ด ขาจนต้ อ งเดิ น เซไปในทางที่ ดี ก ว่ า ทางที่ เ คยคิ ด ว่ า อยากไปเสียทุกครั้ง เขียนมาตั้งยาวเขินจัง แต่ยังไงก็...ขอบคุณค่ะ
เกี่ยวกับ นักวาดภาพประกอบ
วสุพล สรรพานิช เรียนจบจากคณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร จริงๆ แล้ว ผมจบมาในสายแอนิเมชันกับโมชันกราฟิก ซ่งึ ตอนนีก้ ร็ บั งานประเภทนี้ อยู่ แต่ก็ชอบวาดภาพประกอบพอๆ กัน เลยทำ�ทั้งสองอย่างครับ เริ่มแรกคือชอบวาดอะไรท่ีมันเยอะๆ แล้วเราสามารถซ่อนอะไรไว้ ในนั้นได้เลยชอบวาดเมือง วาดแผนท่ี แล้วก็ชอบรูปอะไรท่ีเป็นไทยๆ อยู่แล้ว เช่น บ้านทรงไทย วัด กับสถานท่ีท่องเท่ียวต่างๆ จนตอน ปีสาม เลยลองวาดแผนท่ีจังหวัดบ้านเกิดตัวเองเป็นงานส่งอาจารย์ดู แล้วตั้งแต่นั้นมาเลยได้มีโอกาสทำ�งานท่ีเป็นไทยๆ มาตลอด จนมีอยู่ งานหนึ่งต้องวาดภาพรอยสักต่างๆ ของไทย เลยคิดว่าถ้าตัดทอน ให้มันดูง่าย ดูสนุก ก็น่าจะน่าสนใจดี เลยวาดทั้งเสือ จระเข้ ลิงลม ต่างๆ นานา เป็นสไตล์ที่เราชอบเลยหันมาชอบลายไทยกับพวก ภาพวาดจากวรรณคดีเพิ่มข้ึนมาอีก และสุดท้ายเพราะงานน้ีเลยได้ ร่วมงานกับอะบุ๊กครับ สามารถดูงานเพิ่มเติมได้ท่ี www.behance.net/torsanpanich
วรรณคดีไทยไดเจสต์ ชนัญญา เตชจักรเสมา
หนังสือในชุด Knowledge พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2560 ราคา 275 บาท เลขมาตรฐานสากลประจำ�หนังสือ 978-616-327-187-7
ข้อมูลบรรณานุกรม ของสำ�นักหอสมุดแห่งชาติ ชนัญญา เตชจักรเสมา วรรณคดีไทยไดเจสต์. -- กรุงเทพฯ : อะบุ๊ก, 2560. 234 หน้า. 1. วรรณคดีไทย--รวมเรื่อง. I. วสุพล สรรพานิช, ผู้วาดภาพประกอบ II. ชื่อเรื่อง. 895.91008 ISBN 978-616-327-187-7
จัดพิมพ์โดย สำ�นักพิมพ์ ในเครือ บริษัท เดย์ โพเอทส์ จำ�กัด เลขที่ 33 ซอยศูนย์วิจัย 4 แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง กรุงเทพฯ 10310 โทรศัพท์ 0-2716-6900-4 ต่อ 308, 309 โทรสาร 0-2718-0690
แยกสีและพิมพ์ บริษัท โรงพิมพ์อักษรสัมพันธ์ (1987) จำ�กัด โทรศัพท์ 0-2428-7500
จัดจำ�หน่าย บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำ�กัด (มหาชน) เลขที่ 1858/87-90 ถนนบางนา-ตราด แขวงบางนา เขตบางนา กรุงเทพฯ 10260 โทรศัพท์ 0-2739-8000 โทรสาร 0-2751-5999
สำ�นักพิมพ์อะบุ๊ก
บริษัท เดย์ โพเอทส์ จำ�กัด
บรรณาธิการที่ปรึกษา วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ บรรณาธิการอำ�นวยการ ภูมิชาย บุญสินสุข บรรณาธิการบริหาร นทธัญ แสงไชย บรรณาธิการสำ�นักพิมพ์ เชษฐพงศ์ ชูประดิษฐ์ ผู้จัดการสำ�นักพิมพ์ สุรเกตุ เรืองแสงระวี ผู้จัดการฝ่ายการตลาด วิไลลักษณ์ โพธิ์ตระกูล ผู้ช่วยผู้จัดการสำ�นักพิมพ์ อธิษฐาน กาญจนะพงศ์ ศิลปกรรม พิชญ์สินี บุญมั่นพิพัฒน์ นันทิยา ฤทธาภัย ออกแบบปกและรูปเล่ม ชลธิชา จารุสุวรรณวงค์ ภาพประกอบ วสุพล สรรพานิช พิสูจน์อักษร สราญรัตน์ ไว้เกียรติ โซเชียลมีเดีย และกิจกรรมพิเศษ พีรพิชญ์ ฉั่วสมบูรณ์ เลขานุการ ปวริศา ตั้งตุลานนท์
ที่ปรึกษา สุรพงษ์ เตรียมชาญชัย นิติพัฒน์ สุขสวย ผู้จัดการทั่วไป ณัฐธยาน์ อึ้งตระกูลนิธิศ ธุรการ ณัฐรดา ตระกูลสม ผู้จัดการฝ่ายดิจิทัลคอนเทนต์ วิมลพร รัชตกนก ผู้จัดการฝ่ายขายออนไลน์ พิมพ์นารา มีฤทธิ์ ลักษณ์นารา พักตร์เพียงจันทร์ ส่งเสริมการตลาด ชลธร จารุสุวรรณวงค์ ศิลปกรรมสื่อออนไลน์ เทียนจรัส วงศ์พิเศษกุล ลูกค้าสัมพันธ์ จุฬชาติ รักษ์ใหญ่ อภิสิทธิ์ หรรษาภิรมย์โชค
ในกรณีที่หนังสือชำ�รุดหรือเข้าเล่มสลับหน้า กรุณาส่งหนังสือเล่มนั้นมาตามที่อยู่สำ�นักพิมพ์ สำ�นักพิมพ์อะบุ๊กยินดีเปลี่ยนเล่มใหม่ให้ โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น