Margo Ruiter

De herfst is de tijd om je licht naar binnen te keren. Wat voor de natuur moeiteloos gaat, is voor mensen vaak een uitdaging. In dit artikel geef ik drie tips om jou te helpen moeiteloos naar binnen te keren, te genieten van deze periode en je voor te bereiden opdat je krachtig de winter in kunt gaan.

In de herfst laten gewassen hun vruchten los. Dat wat niet wordt geplukt of opgeraapt, wordt door de bodem opgenomen als voeding voor een nieuwe cyclus van creatie. Met gemak groeien en vergaan de gewassen gedurende een jaar. Bladeren groeien en vallen af. Voordat ze vallen kleuren ze met felle gelen en oranje- en roodtinten. Een feest voor het oog. De natuur doet dit met hetzelfde gemak als het laten kiemen van het zaad. Wanneer de dagen korter worden, de vruchten van de bomen vallen en de bladeren verkleuren, dan is de tocht naar binnen begonnen. Je wordt bijgestaan door de krachtige kleuren van de nazomerbloemen en de verkleurende bladeren. Deze kleuren zijn de laatste herinnering aan de extraverte, warme en energieke zomer. Het veranderende weer zorgt voor een innerlijke onrust die weken kan aanhouden, tot we ons volledig kunnen overgeven aan het onvermijdelijke: de focus op het licht in onszelf, op regeneratie en opbouw van kracht. Tijdens het laatste deel van de herfst hebben de krachtige kleuren plaatsgemaakt voor de donkere aardetinten. Deze kleur wordt zichtbaar bij de afgevallen natte bladeren die bijna zwart kleuren tijdens de vorming van humus, die als een voedende deken het gevallen zaad beschermt. In deze kleur is nog nauwelijks licht te onderscheiden: de duisternis dringt zich letterlijk aan ons op. Hoe reflecteert de symboliek van de herfst op ons dagelijks leven en wat kunnen we doen om deze transitieperiode soepeler te doorlopen?

HET CIRCADIAANsE RITME

Om het licht in ons op te sluiten zodat we er gebruik van kunnen maken op donkere dagen of in donkere periodes in ons leven, is het wezenlijk dat we ons bewust worden van de donker-lichtcyclus per dag die ons wordt geschonken door de zon. Door de beweging van de aarde om de zon ontstaat er een cyclus van nacht, ochtend, middag en avond. Uitvergroot hebben we te maken met de seizoenen in een jaar, waarin we naar de hoeveelheid zon per dag kijken. Ook hier herkennen we het donker-lichtritme: winter, lente, zomer en herfst. Tijdens het hoogtepunt van onze rustperiode nemen we ons vaak van alles voor voor het nieuwe jaar. Of we die voornemens benoemen of niet: onbewust start er in deze energetisch stilste periode van het jaar een nieuwe zonnecyclus; een nieuwe ronde van creatie die in de volgende rustperiode wordt afgesloten.

In de winter bevinden we ons midden in de rustperiode in de meest donkere tijd van het jaar: denk aan de winterslaap van veel dieren. In deze periode werkt het hele energiesysteem op een waakvlam. Deze vlam staat symbool voor het licht in onszelf. We steken een kaars aan om ons te herinneren aan de zon die nu zo schaars zichtbaar is. De stroom is neerwaarts de aarde in. In de lente komen we in de periode van ontpoppen. We ontwaken uit onze winterslaap door de toename van het licht en de langer en warmer wordende dagen. Het zaad dat vorig jaar viel, kan ontkiemen. Een nieuwe creatiecyclus is begonnen. De energiestroom is opwaarts. In de zomer is het tijd om naar buiten te gaan en onszelf te laten zien. De zon geeft ons de energie om tot daadkracht te komen. De bloemen en de vruchten laten ons zien hoe we dit kunnen doen: zonder twijfel en zonder schroom. De energie is opwaarts.

Ten slotte komen we bij de herfst. De bloemen zijn uitgebloeid en het is tijd om het voedsel te oogsten en te bewerken, zodat we ermee door de winter komen. We mogen afronden wat ons niet meer dient. De energie is neerwaarts.

In de herfst ervaren mensen vaak een dip in de afweer of een dip in het levensgeluk. Het afnemende lichtniveau zet mensen aan tot somberheid, wat bij een deel van de mensen in een depressie eindigt. Ik focus me daarom op het energetische aspect van verandering en loslaten en geef drie tips over het vinden van het licht in jezelf.

TIP 1 FOCus OP KLEuR

Het ultieme chakrapaar dat past bij de herfst is het heiligbeenchakra gekoppeld aan de kleur oranje en het keelchakra gekoppeld aan de kleur blauw. Daarnaast kunnen we ons gesteund voelen door de aardekleuren die resoneren in onze beenchakra’s.

Korte uitleg over chakra’s Chakra’s zijn plekken van draaiende energie, ze ontvangen en verdelen de energie door ons systeem. Bij stress of trauma blokkeert de energie en dit zorgt voor ongemak en ziekte. De meeste mensen kennen zeven chakra’s, ik werk met 21 chakra’s. De zeven bekendste chakra’s zijn gekoppeld aan de kleuren rood, oranje, geel, groen, blauw, paars en wit. Ze zijn als een ketting verbonden met elkaar. Als er iets verandert in de energie van een chakra, dan reageren de andere chakra’s hierop. De chakra’s werken in teams van complementaire kleuren; we onderscheiden rood en groen, oranje en blauw, en geel en paars.

Het heiligbeenchakra is het tweede chakra en bevindt zich in je onderbuik. Het is het gebied van de voortplantingsorganen en onze darmen. Het tweede chakra wordt ook gezien als ons creatiechakra: hier groeit het kind of het idee tot het klaar is om naar buiten te komen en zichzelf te laten zien. Dit chakra heeft alles te maken met het verwerken van prikkels: voeding, emoties en drukte of stress. Het keelchakra is de partner van het heiligbeenchakra en gaat over zelfexpressie. Hoe uit je wat je voelt en wat je inspireert? Hoe geef je woorden aan wat er gaande is van binnen wat niemand ziet? Zelfexpressie hoeft niet via woorden te gaan. Beweging en dans of kunstzinnige uitingen behoren ook tot dit chakra. Zelfs stilte is een vorm van expressie. Het heiligbeenchakra en het keelchakra behoren tot de mannelijke energie: de manifestatiekracht en actie.

De vrouwelijke energie is vertegenwoordigd in de beenchakra’s die gekoppeld zijn met de aardekleuren. Deze kleuren helpen ons de verbinding met ons lichaam tot stand te brengen en ons fundament te versterken. Ze helpen ons krachtiger te staan en het vertrouwen te hebben dat we worden ondersteund. Ze gaan over wie we diep van binnen zijn: over de belichaming van ons wezen. De kleuren van de aardechakra’s zijn als volgt: terra, oker, roestbruin, donkerbruin, bruinzwart, beigezand en zilverzand. Door in deze periode bewust te focussen op deze kleuren word je ondersteund in je proces van naar binnen keren. Door bewust deze kleuren in je woonomgeving te brengen of kleding in deze kleuren te dragen, nodig je de kleuren uit om voor je te werken.

Idealiter reflecteren we na elke creatiecyclus over hoe de afgelopen cyclus is gegaan. Door dit reflecteren versterken we ons fundament in een rap tempo. Dit brengt mij bij tip 2.

TIP 2 ORDENEN, OPBERGEN EN OVERZICHT

Voordat we de rust volledig kunnen toelaten, is er werk aan de winkel! Nu we over de piek van het jaar heen zijn, is het tijd om de balans op te maken van het afgelopen jaar.

De vragen die we onszelf kunnen stellen zijn: • Wat wilde ik doen en wat heb ik bereikt? • Hoe heb ik dat voor elkaar gekregen en hoe kan ik het een volgende keer wellicht moeitelozer • aanpakken? Kan ik de vruchten plukken van deze ronde van creatie of heb ik het idee dat deze creatie nog niet klaar is?

Vooral dit laatste kan voor erg veel onrust zorgen, wat ons ervan weerhoudt om in tevredenheid tot rust te komen. Bijvoorbeeld: Herinner je je wat je goede voornemens waren tijdens de jaarwisseling, wat je intenties zijn in je leven of wat je missie is? Hoe ben je hiermee omgegaan dit jaar? Heb je je doel bereikt of heb je het losgelaten? Is er iets tussengekomen wat op dat moment belangrijker was voor jouw welbevinden? Ben je jezelf uit het oog verloren voor een ander project, je baan, je kind of je partner? Heb je je laten meeslepen in een verhaal dat niet het jouwe is? Hoe serieus heb je jezelf eigenlijk genomen en ben je daar tevreden over?

Er zijn zo veel vragen die we onszelf kunnen stellen in dit proces. Schrijf ze op en geef jezelf schrijvend antwoord. Maak lijstjes, dat maakt je hoofd vrij. Plan afspraken in met jezelf om je herfstrituelen uit te voeren. We kunnen ons dagelijks even bezighouden met ordenen, opbergen en overzicht creëren. Hoe minder onverwerkte zaken we overlaten, des te makkelijker is het om het licht mee de duisternis in te nemen. Vergelijk onverwerkte ballast met duisternis. Wanneer ons energiesysteem is vervuild, is het beetje licht dat er overblijft bijna niet te zien.

Door bewuster om te gaan met de thema’s van de seizoenen en te handelen naar de natuurlijke creatiecyclus, nemen we de regie over ons leven (terug). We krijgen hierdoor minder het gevoel geleefd te worden. We krijgen inzicht in ons handelen. We leren mild te zijn naar onszelf en vooral niet te blijven doorrazen in de hoge-snelheidstrein van onze maatschappij. Wanneer we onze tred vertragen, onze ratio minder overladen met informatie en onze intuitie meer volgen, dan ontwikkelen we minder aanpassingsgerelateerde klachten. Klachten die zoal voorkomen in de herfst zijn: seizoensgebonden depressie ofwel winterdepressie, die vaak al in de herfst begint. Maar ook constipatie is een klacht die meer voorkomt in de herfst. Dit gaat over het niet kunnen loslaten en dat neemt een zeer opdringerige vorm aan. Een verzwakt immuunsysteem dat zich uit in verkoudheden of griep. Werken aan het aanwakkeren van het licht in onszelf en zorgen voor een sterk immuunsysteem zijn dingen waarmee we eigenlijk het hele jaar bezig moeten zijn. Het heeft mijn voorkeur om het tot een levensstijl te verheffen, in plaats van dat het een actiepunt is voor een bepaalde periode. Alleen zo kunnen we veerkrachtig worden.

Regelmaat is de sleutel tot succes. Een dagelijkse routine helpt je om dat wat belangrijk is voor jou elke dag even aandacht te geven. Iets wat elke dag terugkomt, is makkelijker vol te houden en heeft meer effect, dan dat je zo nu een dan even iets goeds voor jezelf doet.

TIP 3 LAAT LOs WAT JE NIET DIENT

Loslaten is makkelijker gezegd dan gedaan. We hechten namelijk nogal makkelijk aan spullen, gewoonten en bepaalde gedachten. Loslaten betekent bewust kiezen voor verandering. Op een of andere manier stuit dat tegen de borst. Dit heeft een reden. We zijn namelijk als energiewezens niet zo graag in ons lichaam. Al vanaf het allereerste moment bieden we weerstand tegen de beperkingen van ons lichaam. Eenmaal geboren leven we niet meer in eenheid, maar in dualiteit. Vanuit het perspectief dat we in de eerste plaats een lichtwezen zijn, is onze constante aandacht nodig om de verbinding met ons lichaam tot stand te brengen en zijn al onze zintuigen nodig om te ontdekken hoe het met ons is. We hebben vaak

van jongs af aan gehoord dat we ons niet zo moeten aanstellen. Dat we dat kleine beetje pijn wel kunnen dragen en gewoon moeten doorgaan als we ziek zijn. Oftewel: Negeer je lichaam en dan ben je goed bezig. Ons hele gedrag van vasthouden van spullen en niet willen veranderen terwijl we weten dat andere keuzes ons beter helpen, is een tegenreactie op dat we niet in ons lichaam willen zijn. Tegelijkertijd laden we ons vol met data uit verschillende bronnen, meningen van familie en vrienden. Vervolgens blijven onze gedachten zich herhalen, als een langspeelplaat die blijft hangen. Dit is belastend en helpt ons niet met loslaten en helpt ons ook niet om dicht bij ons hart te blijven in het licht. In feite geeft dit alles ons houvast en steunt ons in onze overtuiging: het is niet veilig hier. Het zijn natuurlijke stressreacties. We kunnen deze stressreacties doorbreken en meer in contact komen met dat unieke lichtwezen dat we oorspronkelijk zijn, maar hoe doen we dat dan?

Voordat ik deze vraag beantwoord, wil ik nog even iets uitleggen. Naast dat we een tastbaar fysiek lichaam hebben, bestaat ons wezen uit een energielichaam dat groter is dan ons fysieke lichaam. Dit wordt ook wel onze aura genoemd. Hoe groter onze aura, des te ijler zij aan de buitenkant wordt. Wanneer onze aura open is, kunnen er makkelijk stralen van een ander binnendringen. Veel mensen denken dat dit niet wenselijk is, maar alleen op deze manier kunnen we aanvoelen hoe het is met een ander en kunnen we empathie ontwikkelen. Wanneer we ons hiervan niet bewust zijn, dan kunnen we er veel last van ondervinden, heel moe worden, het gevoel hebben dat we onszelf niet zijn of kunnen we ons niet focussen. Met deze oefening kom je in contact met je lichtwezen. Stel jezelf voor dat er een heel krachtige bol van licht vanuit je buik alle kanten op straalt. Deze stralen komen helemaal tot het einde van je aura. Blijf een tijdje zitten met het idee van die bal in je buik die straalt naar buiten toe. Spreid de vingers van een hand. Ga vervolgens heel langzaam met deze hand vanaf je huid door je aurisch veld, zover als je kunt komen. Het is alsof je je haar kamt, maar in dit geval kam je de stralen van jouw innerlijke ster. Je haalt heel zorgvuldig de klitjes en alle onregelmatigheden uit de stralen, zodat ze weer mooi evenredig zijn. Doe dit op zoveel mogelijk plekken op je lichaam. Wanneer je met je hand niet bij een plek kunt komen, stel je dan voor of visualiseer dat je er wel bij kunt.

Deze oefening is heel krachtig als je er de tijd voor neemt en het heel zorgvuldig doet. Om de oefening kracht bij te zetten, stel je jezelf goud licht voor dat overblijft aan de rand van je aura, als een membraan tussen jou en je omgeving. Op mijn YouTube kanaal staat een filmpje waarin ik de oefening voordoe.

VAN sTAGNATIE NAAR FLOW

Door bewust om te gaan met de energie waarmee je je dagelijks omringt en bewust te kiezen voor kleuren die je helpen op bepaalde momenten in het circadiaanse ritme – jaar, seizoen of dag – help je jezelf naar een lichter leven. Door op te ruimen en schoon te maken blijf je krachtig in jouw unieke lichtkracht en dat werkt altijd. Zorg voor jouw energiesysteem door de drie eenvoudige tips te implementeren in je dagelijks leven. Zie jezelf als een schakel in het grote geheel. Wanneer jij stagneert, stagneert er meer dan jij alleen. Wanneer jij lekker in je flow bent, komt jouw omgeving ook in de flow. Je bereik is veel groter dan je denkt.

Margo Ruiter Kleurenlichttherapeut, spiritueel coach en healer

In je kracht door kleur

Alice Bloemendal, 63 jaar, getrouwd met Gerrit, moeder van twee kinderen (een zoon en een dochter) en oma van een kleindochter en twee kleinzoons. Ze volgde de opleiding Tarotiste en is dit jaar 25 jaar secretaresse bij de spirituele vriendenkring De Komeet te Neede.

Dat is een verzamelboekje van Verkade. Je kon de plaatjes sparen bij de waspoeder, als ik het mij goed herinner. Als mijn moeder dan thuiskwam van het boodschappen halen, zat ik al te wachten of er ook plaatjes bij waren om in te plakken. En zo werd ik betoverd door het sprookje van Sneeuwwitje en andere sprookjes. Tijdens het voorlezen door mijn moeder en door de mooie plaatjes kon ik mij in een heel andere wereld verliezen. Toen ik wat ouder was, ik schat zo’n jaar of twaalf, was mijn moeder lid van de boekenclub Reader’s Digest, zoals zoveel mensen toen, het was een soort abonnement. Ik zag het boek ‘In naam van al de mijnen’ van Martin Gray en wilde dit graag lezen, maar mijn moeder zei dat het een boek voor volwassenen was en ik mocht het van haar niet lezen. Ik heb het toch stiekem gedaan. Het is een biografisch verhaal, Martin Gray is namelijk van joodse afkomst, en gaat over de periode van de Tweede Oorlog en daarna. Het beschrijft zijn overleven in het kamp Auschwitz en hoe zijn leven daarna verloopt. Het is zo’n tragisch verhaal, het heeft een enorme indruk op mij gemaakt. Het is me mijn hele leven bijgebleven.

Heel erg belangrijk. Het is voor mij voeding, altijd op zoek naar dat ene boek. Als we ergens zijn, gaan we ook altijd in een boekwinkel kijken. Een heel geweldig uitje is de boekenmarkt in Deventer, deze is een keer per jaar de eerste zondag van augustus. Ik dacht zes kilometer aan kramen met allerlei boeken. Hier kun je echt dat ene boek vinden wat je altijd nog graag had willen hebben. Wat ik eigenlijk verzamel zijn boeken over Tarot en esoterische boeken in het algemeen. Als ik dan voor de boekenkast sta, kan ik echt genieten door er alleen al naar te kijken. Maar ik vind het ook lekker om een roman te lezen.

Bijna niet meer te tellen. Ze staan overal door het huis, maar het grootste aantal staat op zolder. Deze hebben we verbouwd tot een fijne kamer waar je heerlijk kunt ontspannen en er is een boekenwand gemaakt. Mijn man zegt dat ons huis goed geïsoleerd is door al die boeken. Maar het is een verslaving, het is zo fijn om daar te zitten en je mee te laten voeren in een andere wereld. Of om nieuwe dingen en de achtergrond van de Tarot uit te diepen.

Uit de vorige antwoorden kun je al wel opmaken dat het vooral esoterische boeken zijn, maar ook kruidenboeken en dan bedoel ik boeken die gaan over alle kruiden die groeien in de natuur en wat je ermee kunt doen. Ik mag ook zelf graag van alle kruiden plukken en er zalfjes en drankjes van maken. Maar mijn grootste passie ligt toch bij de boeken die gaan over Tarot. Er zijn maar weinig boeken die ik bij voorbaat nooit zou lezen, ik wil niets uitsluiten. Maar horror zou ik sowieso niet aan beginnen.

Het belangrijkste boek voor mij is ‘Het handboek voor Tarot’ van Hanjo Banzhaf. Ik had altijd al interesse voor Tarotkaarten, eigenlijk al vanaf mijn tienerjaren, maar wist niet goed wat ik ermee moest doen. Tot ik het boek van Hanjo in handen kreeg, dat was de ommekeer in mijn leven. Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats en ik kreeg inzicht in de kaarten. Dit heeft ertoe geleid dat ik de professionele opleiding voor Tarotiste ben gaan volgen en daar ben ik in geslaagd. Verder vind ik de boeken van Petra Stam ook geweldig. Ik heb haar ontmoet op de Onkruidbeurs in Houten waar ze met haar boeken stond. Hier heb ik het boek ‘Pythia, de hogepriesteres’ gekocht. Dit is een boek over het symboolsysteem van de Tarot en dat wordt hierin heel duidelijk uitgelegd. Zij zegt in dit boek: “Kennis van de symbolen is dan ook essentieel om de boodschap van de Tarot te begrijpen.” En inmiddels heb ik al vier van haar boeken met veel plezier gelezen.

Ik lees meestal meerdere boeken tegelijkertijd, maar een van die boeken is ‘Ik ga leven’ van Lale Cule. Zij is opgegroeid in een streng islamitisch gezin en het is een eerlijk verhaal over haar geloof en de gemeenschap waarin ze is opgegroeid. Ze neemt geen blad

voor de mond. Ook ben ik mij aan het verdiepen in het leven van Hildegard von Bingen. Zij was een Duitse benedictijnse abdis en leefde rond 1150. Zij was onder meer actief op het gebied van religie, kosmologie, wetenschappen, filosofie, plantkunde, poëzie. Zij gold als de eerste vertegenwoordigster van de Duitse middeleeuwse mystiek. Gerrit Jan Keizer heeft hierover een heel mooi boek geschreven: ‘De geheimen van Hildegard von Bingen’. Door dit alles heb ik van deze vrouw een icoon geschilderd (zie foto), ook een grote hobby van mij.

Het blijft niet bij één auteur, dan zou ik anderen tekortdoen. Maar als ik er toch maar een mag noemen, is dat Hans Stolp. Hij is geboren in 1942 en is pastor en schrijver. Hans Stolp schreef inmiddels meer dan zestig boeken en is vooral bekend als auteur van esoterische boeken. Maar ook zijn boeken over zieke en stervende kinderen trokken en trekken de aandacht. Zo werd zijn kinderboek ‘De gouden vogel’ in vele talen vertaald. In zijn werk maakt hij de oorspronkelijke, spirituele of esoterisch christelijke traditie (weer) voor een breed publiek toegankelijk. Voor Stichting De Heraut geeft hij op zaterdag lezingen en cursussen in Amersfoort. Voor mij zijn vooral de lezingen over zijn boeken inspirerend en mooi en rustgevend om naar te luisteren. Het boek ‘De levensopdracht van nieuwetijdskinderen; wie ze zijn en wat ze ons leren’ heeft mij een andere kijk op gevoelige kinderen gegeven, waardoor ik nu met andere ogen naar kinderen kijk die zich soms niet begrepen voelen.

Dat is ‘Ceremonies’ van Sandra Ingerman, een boek op mijn lijf geschreven, heb er echt naar uitgekeken dat het in het Nederlands verscheen. De subtitel van dit boek is ‘Sjamanistische wijsheid voor het leven van alledag’ en dan het woordje ‘alledag’ is wat mij zo aanspreekt. Het is een boek dat oude ceremonies vertaalt naar de hedendaagse behoefte, met inspirerende informatie, praktische handvatten en heel mooie verhalen. Het gaat echt over allerlei ceremonies die worden toegepast in een heel mensenleven tot aan de dood aan toe. Ceremonies kun je toepassen op je eigen levensbehoeften of eigen omgeving en aanpassen aan jezelf. Wij hebben bijvoorbeeld een groepje waarmee we de seizoenswisselingen vieren, dit doen we met onze zelfgemaakte trommels. We gaan dan met volle maan ergens in de natuur trommelen en eenieder brengt wat te drinken of eten mee. Dat zijn enorme leuke avonden en we voelen de overgang dan ook echt. Sandra Ingerman is wereldwijd bekend als sjamanistisch leraar en geeft al meer dan vijfendertig jaar les.