Danuta
Józef
Przed kilku laty mąż zostawił ją z 3 dzieci i wyjechał za granicę. Po pewnym czasie związała się z konkubentem, z którym ma 4 zieci. Konkubin jest alkoholikiem, silnym i agresywnym. Przemoc wobec Danuty i jej dzieci z pierwszego związku stała się normą. Wiele razy uciekała z domu, lecz nikt z rodziny nie chce jej przyjąć z 7 dzieci. Pierwszy pobyt w schronisku w Zabrzu zakończył się próbą powrotu do konkubina, daniem mu szansy. Po kilku tygodniach sielanka się kończy, Danuta wraca do schroniska. Jest zdecydowana, wie że musi sobie sama radzić. Zakłada sprawę o alimenty od konkubina, porządkuje w sądzie sprawę swego małżeństwa. Biega po urzędach za mieszkaniem, lecz bez efektu. Zarząd koła postanawia jej pomóc - pisma do zarządu i prezydenta miasta, wizyty w urzędach, powodują zmianę. Otrzymuje propozycje lokali w stanie nie nadającym się do zamieszkania. Po kolejnych interwencjach otrzymuje lokal gdzie remont jest w granicach rozsądku. W remoncie i wyposażeniu pomagają wolontariusze. Danuta przeprowadza się, lecz kontakty są podtrzymywane - pani z zarządu koła podejmuje pieczę nad nią, Danuta odwiedza schronisko. Na razie mamy o niej pozytywne wieści. Wiele pomógł Danucie także kontakt z kapelanem schroniska.
Został przywieziony do schroniska w marcu 98 w stanie skrajnego wyczerpania. Kontakt z nim był b. trudny z uwagi na głębokie upośledzenie i bardzo słaby wzrok. Z wywiadu wynika, że ma 42 lata, mieszkał z ojcem, macochą i szwagrem. Był maltretowany i głodzony. Uciekał z domu i wynajmował się u gospodarzy jako parobek za strawę i liche odzienie. Sprowadziliśmy rodzinę do schroniska - Józef uciekł w pole w głębokim stresie, nie chciał spotkać się z nimi, bał się że go oddamy. Psychiatra orzekł, że jest głęboko upośledzony od urodzenia i stan jego zdrowia nie poprawi się. Po kilku wizytach u okulisty otrzymał okulary -10 bez gwarancji, że będzie widział cokolwiek. Otrzymał I grupę inwalidztwa i rentę socjalną. Staramy się o umieszczenie go w Domu Pomocy Społecznej; mamy nadzieję, że uda nam się go przekonać i przezwyciężyć brak zaufania do innych instytucji niż nasze schronisko.
252
http://www.bratalbert.org.pl/ludzie.html