Tıp Tarihi
vantuz çekme, dağlama, lavman yapma, kusturma gibi tedavilerle sıvı dengesi sağlanmaya çalışılırdı. Bu düşünce sistemi, Antik Yunan’da Humoral Patoloji Teorisi’nin oluşmasına yardımcı oldu. Mısır tıbbı hastalık teşhisinde başarılıydı. Nabız türleri değerlendirilir, elle yoklama, gözle muayene ve muhtemelen dinleme teknikleri uygulanırdı. Kalp, karaciğer, safra kesesi, karın boşluğu, bademcik ve göz hastalıkları ayırdedilirdi. Tedavi metodu, hastanın şikayetine ve mizacına göre belirlenirdi. Açık gözlem yapmaya daha elverişli olduğu için cerrahi tıbba nazaran büyük ölçüde bilimselleşmişti. Yaralar cerrahi metotlarla tedavi edilirdi. Kom Ombo tapınağındaki, içinde bisturi, kateterizasyon demiri, kroşe, lanset, makas, testere, vantuz gibi aletlerin yeraldığı taşa kazınmış dolap rölyefi, Mısırlılarda cerrahinin gelişmiş olduğunu göstermektedir. Mısırlıların kırıklarda ve çene çıkıklarında uyguladıkları metotlar günümüze kadar devam etmiştir.
Tıbbi aletler (Kom Ombo tapınağı)
Mısır’da doğumevlerinin varlığı M.Ö. 2000’den önceye gitmektedir. Kaynaklar, Augustus döneminde, Dendera’daki Hator tapınağının kuzeyinde küçük bir doğumevi olduğunu bildirmektedir. 69