Natassa Poulantza It is all lies NATAΣΣΑ Πουλαντζα Είναι όλα ψέμα
Νατάσσα Πουλαντζά Είναι όλα ψέμα Ανεπίκαιρες Συναντήσεις / ...missing piece... Natassa Poulantza It is all lies Out of Season Encounters / ...missing piece...
Διάρκεια Έκθεσης – Exhibition Duration 9.06 – 2.07.2016
Αθήνα, Ιούνιος 2016 / Athens, June 2016
Ευχαριστίες Θερμές ευχαριστίες στον Δημήτρη και Νίκο Σδράλη, στα χαρτιά Περράκης (www.perrakispapers.gr) και στην www.ngprint.gr για την πολύτιμη βοήθειά τους. Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τον Παναγιώτη Αναστασόπουλο και την Βασιλική Μπούση για την συμβολή τους στην ολοκλήρωση του καταλόγου της έκθεσης. Acknowledgements Special thanks to Dimitris and Nikos Sdralis, Perrakis papers (www.perrakispapers.gr) and www.ngprint.gr for their valuable help. We warmly thank Panagiotis Anastasopoulos and Vassiliki Boussi for their contribution to the completion of the exhibition’s catalogue.
Ο κατάλογος εκδόθηκε με την ευκαιρία της έκθεσης της Νατάσσας Πουλαντζά με τίτλο «Είναι όλα ψέμα», που πραγματοποιήθηκε στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη, από τις 9 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου, 2016. The catalogue was published on the occasion of Natassa Poulantzas exhibition by the title "It is all lies", presented at Zoumboulakis Galleries space, from June 9 to July 2, 2016.
ISBN: 978-960-93-8185-7
Είναι όλα ψέμα Η Νατάσσα Πουλαντζά παρουσιάζει μια σειρά έργων που ξεκίνησε να δουλεύει το 2010, μια σειρά που εκτείνεται μέχρι σήμερα, διαρκώς διευρύνεται, εξελίσσεται, εμπλουτίζεται, βρίσκεται σε ενεστώτα χρόνο. Με τρόπο συστηματικό, προσωπική ένταξη, καίριο προβληματισμό και μια συνειδητή στάση, η δημιουργός διερευνά κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με τη γνώση, την επικοινωνία, τη λειτουργία της μνήμης, την πραγματικότητα και την ψηφιακή της εκδοχή, την ενδοσκοπική διαδικασία της καλλιτεχνικής παραγωγής, τις διαφορετικές εκδοχές των πραγμάτων και των καταστάσεων πέρα από τη φαινομενική τους όψη, τις βεβαιότητες –την αναίρεση και την υπέρβασή τους–, προτείνοντας την περιήγηση σ’ έναν κόσμο εικόνων όπου τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα είναι ρευστά και διαρκώς επαναπροσδιοριζόμενα. Και αυτό το πετυχαίνει όχι αφηγηματικά και περιγραφικά, αλλά δομικά και εσωτερικά με την ίδια την εικαστική της γραφή και τη στροφή στη βαθύτερη ουσία των αναζητήσεών της. Πρόκειται για έργα στα οποία η ισχυρή ιδέα συνυπάρχει με την υψηλή ποιότητα της τεχνικής τους πραγμάτωσης και ολοκλήρωσης. Ο γενικός τίτλος Είναι όλα ψέμα (εν μέρει διαφωτιστικός, σε κάθε περίπτωση όμως αμφίσημος) δεν συνιστά μια κατάφαση ή μια αξιωματική διαπίστωση, αρνούμενος τη μονοδιάστατη ερμηνεία. Η σειρά αποτελείται από δύο ενότητες. Στην πρώτη (Ανεπίκαιρες συναντήσεις), η Νατάσσα Πουλαντζά, εκκινώντας από έργα γνωστών ζωγράφων, τα ζωγραφίζει εκ νέου (ακρυλικά σε καμβά) φτιάχνοντας αντίγραφα. Στη συνέχεια, τυπώνει ψηφιακά απευθείας πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια πορτραίτα από σημαντικές προσωπικότητες –ποιητές, λογοτέχνες, φιλοσόφους–, κυρίως του 19ου και 20ού αιώνα. Οι συνθέσεις των William Turner, Gerhard Richter, Barnett Newman, Willem de Kooning, Vincent van Gogh και Roy Lichtenstein συναντούν τα πρόσωπα των William S. Burroughs, Ludwig Wittgenstein, Albert Camus, Friedrich Nietzsche, Marcel Proust, Oscar Wilde, ανάμεσα σε πολλά άλλα. Η επικάλυψη των έργων με τις εκτυπώσεις, τα ακυρώνει, μετατρέποντάς τα σε κάτι εντελώς νέο, ορίζοντας για τη Νατάσσα Πουλαντζά ένα είδος σημειώσεων, έναν χώρο επάνω στον οποίο συλλέγει πληροφορίες. Οι συναντήσεις, όπως εμφατικά δηλώνεται, είναι «ανεπίκαιρες και τυχαίες», χωρίς καμία πρόθεση συγκεκριμένης αφήγησης ή εννοιολογικής σύνδεσης, βασίζονται, πρωτίστως, σε προσωπικούς και αισθητικούς συνειρμούς της δημιουργού. Η δεύτερη ενότητα με τον συμπληρωματικό τίτλο ...missing piece..., προέρχεται από την πρώτη και αποτελείται από μοναδικές ψηφιακές εκτυπώσεις σε χαρτί. Το τμήμα της σύνθεσης που χάθηκε στην πρώτη ενότητα από την ψηφιακή εκτύπωση αναδύεται ως αυτόνομο πλέον έργο, αποκομμένο από το προηγούμενο ζωγραφικό του περιβάλλον και από τις οποιεσδήποτε πιθανές αφηγήσεις και συνδέσεις είχε δημιουργήσει η προηγούμενη εικόνα. Αυτό είναι το στοιχείο-κομμάτι που λείπει, η απόσταση που πρέπει να καλυφθεί, η απουσία που πρέπει να αναιρεθεί και να γεμίσει, προκειμένου να βρεθεί το σημείο επαφής μας με την υπόσταση και τη συνθήκη του έργου. Είναι η υλοποίηση της ανάμνησης της χαμένης εικόνας, η επιθυμία οπτικοποίησης της μνήμης, η εξερεύνηση της αίσθησης της απώλειας που τη συνοδεύει, ο τρόπος με τον οποίο αυτή ανασκευάζει ή επανεγγράφει την πραγματικότητα. Η συγκεκριμένη δουλειά της Νατάσσας Πουλαντζά, στο ίδιο πλαίσιο αναζήτησης, διεύρυνσης και πειραματισμού, ολοκληρώνεται με το ψηφιακό παιχνίδι-εφαρμογή-έργο Game of Fortune, το οποίο απαιτεί τη συμμετοχή του θεατή και το οποίο έχει αναφορά στο τυχερό παιχνίδι που είναι γνωστό ως «κουλοχέρης», «φρουτάκια» κ.ά. Στη θέση των εικόνων που «τρέχουν», υπάρχουν επεξεργασμένες φωτογραφίες από έργα γνωστών ζωγράφων στην πρώτη στήλη και πορτρέτα γνωστών στοχαστών του 19ου και 20ού αιώνα στη δεύτερη. Ο παίκτης-χρήστης της εφαρμογής πατάει το κουμπί έναρξης του παιχνιδιού και οι εικόνες αρχίζουν να «ρολάρουν» ώσπου καταλήγουν σε έναν τυχαίο συνδυασμό των προηγούμενων εικόνων, ο οποίος εμφανίζεται στην τρίτη στήλη της οθόνης. Όταν ο «παίκτης» μείνει ικανοποιημένος από τον τυχαίο συνδυασμό εικόνων, που προκύπτει στην οθόνη του υπολογιστή, προχωράει στην εκτύπωση ενός μοναδικού και αυθεντικού έργου υπογεγραμμένου από τη δημιουργό. Το παιχνίδι, σε συνδυασμό με τα έργα της έκθεσης, συγκροτούν μια ολοκληρωμένη πρόταση και κατάθεση, ένα διαδραστικό και αμφίδρομο εικαστικό περιβάλλον –ευρηματικό, ευφάνταστο και πρωτότυπο–, πλούσιο σε περιεχόμενο, επιδεχόμενο πολλαπλές αναγνώσεις και προσεγγίσεις, διαμορφώνοντας ένα φιλόξενο πλαίσιο οπτικής παρατήρησης, κινητοποιώντας τις σχέσεις συμμετοχής-συνενοχής ανάμεσα στις εικόνες και τον θεατή, επιτείνοντας τη διαρκή εγρήγορση του βλέμματός του και το αντιληπτικό του υπόβαθρο, τις δυνατότητες της αισθητηριακής και νοητικής πρόσληψης.
Γιάννης Μπόλης Ιστορικός της τέχνης Επιμελητής Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη
It is all lies Natassa Poulantza presents a series of works that she started working in 2010, a series that extends till today and is constantly widening, evolving, is enriched and is placed in present tense. With a systematic way, a personal incorporation, a key concern and a conscious attitude, the artist explores crucial issues that are related with knowledge, communication, the function of memory, reality and its digital version, the endoscopic procedure of artistic production, the different versions of things and situations beyond their apparent facet and the certainties-their refutation and their excess, suggesting a tour in a world of images where the limits between reality and lies are relevantly fluid and always redefined. She achieves that not in a narrative and descriptive way but internally and structurally with her visual “writing” and her turning towards the deeper essence of her quests. These are works in which the dominant idea coexists with the high quality of their technical making and completion. The general title It is all lies (partly enlightening, in any case ambivalent) isn’t an affirmation or an axiomatic finding, denying after all a one dimensional interpretation. The series consists of two sections. In the first one (Out of season encounters) Natassa Poulantza starting from well known artists’ works, she paints them anew (acrylics on canvas) making copies. Then she prints digitally directly onto the surface portraits of famous important personalities –poets, writers, philosophers– mostly of the 19th and 20th century. The compositions of William Turner, Gerhard Richter, Barnett Newman, Willem de Kooning, Vincent Van Gogh and Roy Lichtenstein meet the faces of William S. Burroughs, Ludwig Wittgenstein, Albert Camus, Friedrich Nietzsche, Marcel Proust, Oscar Wilde, among others. The superposition of the works with the prints, cancels them, turning them into something completely new, defining for Natassa Poulantza a kind of notes, a space upon where she collects information. The meetings, as is emphatically stated, are “untimely and random” without any intention of a certain narrative or conceptual connection and are based first of all in personal and aesthetical associations of the artist. The second section with the complementary title ...missing piece... comes from the first one and consists of unique digital prints on paper. The part of the composition of the first section of works that was lost is now emerged as an autonomous work, cut from the previous painted environment and from whichever possible narratives and connections that the previous image has created. This is the missing piece-element, the distance that has to be covered, and the absence that has to be negated and filled in order for us to find the point of contact with the substance of the work. It is the implementation of the memory of the lost image, the desire for visualizing the memory, the exploration of a sense of loss that follows it, the way in which memory confutes or rewrites reality. Natassa Poulantza’s particular work, in the same context of research, expansion and experimentation, resolves with the digital game-application-work Game of Fortune, which requires the participation of the viewer and makes reference to the gambling game known as “slots”, “fruit machine” etc. The recurring images are being replaced by edited photos of famous painters in the first column and portraits of famous thinkers of the 19th and 20th century in the second column. The user-player of the application presses the start button of the game and the images begin to scroll resulting in a random combination of the previous images, which appears in the third column of the screen. When the “player” is satisfied by the random combination of images occurring on the computer screen, he gets the chance to print a unique and original work signed by the artist. The game, in dialogue with the exhibition’s works, compose a complete proposal and deposit, an interactive and bidirectional visual environment –imaginative and original- rich in substance, with multiple readings and approaches, forming a welcoming frame of visual observation, motivating the participation –complicity relations between the images and the viewer, exacerbating the constant vigilance of the eye and its perceptual background and the possibilities of its sensory and mental employment.
Yiannis Bolis Art historian – SMCA Curator
Το έργο τέχνης στην εποχή της ψηφιακής αναπαραγωγιμότητας Ποιο νόημα και ποιες αξίες διατηρεί άραγε το πρωτότυπο εικαστικό έργο στην ψηφιακή εποχή της ελεύθερης πρόσβασης, αθρόας διακίνησης, οικειοποίησης και μαζικής αναπαραγωγής εικόνων; Ποιο είναι το κριτήριο που διακρίνει την πράξη της δημιουργίας από εκείνη της αντιγραφής; Η Νατάσσα Πουλαντζά αρθρώνει το έργο της σε δύο συμπληρωματικές ενότητες: Ανεπίκαιρες συναντήσεις και ...misssing piece... Στο πρώτο μέρος, τις Ανεπίκαιρες συναντήσεις, επιλέγοντας να θέσει σε διάλογο εμβληματικές και ανατρεπτικές μορφές από το χώρο της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας των δύο τελευταίων αιώνων με το έργο σημαντικών ζωγράφων σε μία πρωτότυπη σύνθεση με κριτήριο τις καθαρά εικαστικές αξίες και όχι κάποιο εσωτερικό συσχετισμό, επικαιροποιεί το ζήτημα που έθεσε το 1936 ο Walter Benjamin για την αξία του έργου τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητας, αλλά και το βαθύτερο μοντερνιστικό αίτημα της αυθεντικής, υποκειμενικής ερμηνείας της ανθρώπινης κατάστασης. Αρχική δεξαμενή στην οποία κατέφυγε για τη δημιουργία της προσωπικής της πινακοθήκης πορτρέτων είναι το διαδίκτυο, ο τόπος της ανεξάντλητης και απρόσωπης συχνά πληροφορίας. Στέκεται κριτικά και στοχαστικά απέναντι στην εργαλειακή χρησιμότητα του διαδικτύου. Το αξιοποιεί, επιλέγει και οικειοποιείται συγκεκριμένα ψηφιακά πορτρέτα τα οποία ενθέτει στη συνέχεια σε ζωγραφικούς χώρους που η ίδια έχει συνθέσει με στόχο την ανάκληση/υπόμνηση ή και την απόδοση φόρου τιμής στο έργο παλαιότερων ζωγράφων οι οποίοι έχουν διαγράψει καθοριστική πορεία στο πεδίο της τέχνης τους. Το επόμενο στάδιο, ...misssing piece... μορφοποιείται από την πράξη της αφαίρεσης του περιβάλλοντος χώρου των μορφών, μία επιλογή που κάνει τις μορφές να αιωρούνται σε ένα απροσδιόριστο παρόν, αλλά και μεταφέρει την εντύπωση της όσμωσης ανθρώπων και τοπίων λόγω της προηγηθείσας συνύπαρξης. Το ελλείπον τμήμα προσθέτει στην εννοιολογική ισχύ του έργου το στοιχείο της αυθαίρετης ανάκλησης και της επιλεκτικής ανα-νοηματοδότησης. Η λογική της τυχαίας συνεύρεσης μπορεί δυνητικά να πολλαπλασιάζεται στο διηνεκές με άπειρους συνδυασμούς τοπίων και ανθρώπων, μια διαδικασία που εξωθεί στο έπακρον τα όρια της μαζικής αναπαραγωγιμότητας. Αυτή η τεχνική προσωποποιεί το προϊόν της δημιουργίας και δίνει το χαρακτήρα της αυθεντικότητας στην τελική σύνθεση. Η εικονιζόμενη μορφή αναδύεται με τον τρόπο που η δημιουργός επιλέγει να τη θυμηθεί και να την επανεντάξει στο δικό μας οπτικό πανόραμα. Εάν το εκάστοτε παρόν του ανθρώπινου βίου συγκροτείται από τη συνύπαρξη των πολλαπλών στρωμάτων του παρελθόντος που διατηρούμε στη μνήμη μας και την απουσία όσων επιλέγουμε να λησμονήσουμε -συνθήκη που αφορά και στους ανθρώπους και τις ιδέες με τις οποίες συνομιλούμε κατά καιρούς και επηρεάζουν τον ψυχισμό μας- το τελευταίο έργο της Νατάσσας Πουλαντζά είναι ίσως η πιο προσωπική και πρωτότυπη κατάθεση στη μέχρι σήμερα πορεία της.
Συραγώ Τσιάρα Ιστορικός της τέχνης Κείμενο από τον κατάλογο της έκθεσης της Νατάσσας Πουλαντζά με τίτλο «Είναι όλα ψέμα», που πραγματοποιήθηκε από το ΚΜΣΤ στον εκθεσιακό χώρο του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης από τις 10 Μαΐου έως τις 21 Ιουνίου, 2014
The artwork in the age of digital reproduction Does the notion of originality maintain any value or meaning in the digital age of free access to images, massive reproduction and easy appropriation? What is the criterion that distinguishes the original creation from copy? Natassa Poulantza articulates her work in two complementary units; In the first part Out of Season Encounters she chooses to put in dialogue certain emblematic and subversive personalities from the area of literature and philosophy during the last two centuries together with the works of great painters. Her final composition bears the traits of a chance meeting based on aesthetic values and make no allusion to internal associations. She thus puts forward the issue of the art work in the age of mechanical reproduction, posed by Walter Benjamin in 1936, but furthermore she makes her own statement around one of the basic modernist demands for an authentic, subjective interpretation of the human condition. Her initial source of images is the website. She constructed her personal portrait gallery using the topos of inexhaustible and impersonal information. Natassa Poulantza adopts a critical position towards the limits of internet utility, by selecting and appropriating certain digital portraits. She then inserts these images in the pictorial spaces she has already painted after famous painters paying tribute or trying to recall their contribution to the history of the genre. Next step is what she calls ...missing piece... There, she creates her new forms through the act of deduction. By taking away the surroundings she leaves her figures floating in and unspecified context, but in the same time the works convey the impression of melting people and landscape. The missing part reinforces the conceptual power of the work, since it offers the necessary space for arbitrary recollections and selective changes of meaning. The logic of random encounter allows an indefinite multiplication, so that millions of combinations between men and landscapes might take place, a procedure that goes beyond the limits of massive reproduction. This technique makes the final composition a personalized and authentic product. Depicted figures appear in the way the painter chooses to remember and re-introduce them to our visual panorama. If every life’s present is composed through the multiple layers of the pasts that we keep in our memory and the absence of those we choose to forget –something that we basically do throughout our lives with people in ideas that affect our worldviewNatassa Poulantza’ s latest work may be the most personal and original one till now.
Syrago Tsiara Art Historian Text from the catalogue of Natassa Poulantzas exhibition by the title "It is all lies", organized by SMCA and presented at the exhibition space of Thessaloniki Center of Contemporary Art, from May 10 to June 21, 2014
It is all lies / Είναι όλα ψέμα Out of Season Encounters / Ανεπίκαιρες συναντήσεις ...missing piece...
2010-2016...
'A.B.M.R‘ 90 x 60 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 90 x 60 cm, acrylics and digital print on canvas
'A.B.M.R‘ ...missing piece... 78 x 52 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 78 x 52 cm, archival print on cotton paper
'W.B.G.R‘ 60 x 90 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 60 x 90 cm, acrylics and digital print on canvas
‘W.B.G.R‘ ...missing piece... 51,5 x 75,5 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 51,5 x 75,5 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘M.P.B.N.‘ 70 x 100 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 70 x 100 cm, acrylics and digital print on canvas
‘M.P.B.N.‘ ...missing piece... 56 x 79 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 56 x 79 cm, archival inkjet print on cotton paper
"S.L.K.J.P." 140 x 300 εκ., βερνικόχρωμα, ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 140 x 300cm, enamel, acrylics and digital print on canvas
"S.L.K.J.P."...missing piece... 100 x 200 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 100 x 200 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘O.W.N.P’ 120 x 90 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 120 x 90 cm, acrylics and digital print on canvas
‘O.W.N.P’ ...missing piece... 98,5 x 71,5 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 98,5 x 71,5 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘W.B.C.D.F.’ 21 x 30εκ., ακουαρέλες και ψηφιακή εκτύπωση σε χαρτί / 21 x 30 cm, watercolors and digital print on paper
‘W.B.C.D.F.’ ...missing piece... 67 x 100 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 67 x 100cm, archival inkjet print on cotton paper
‘N.S.R.L’ 100,5 x 57,4 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 100,5 x 57,4 cm, acrylics and digital print on canvas
‘N.S.R.L.’ ...missing piece... 98 x 60,5 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 98 x 60,5 cm, archival inkjet print on cotton paper
'A.C.N.P‘ 60 x 75 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 60 x 75 cm, acrylics and digital print on canvas
'A.C.N.P‘ ...missing piece... 51 x 61 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 51 x 61 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘V.M.W.T‘ 91,1 x 91,5 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 91,1 x 91,5 cm, acrylics and digital print on canvas
‘V.M.W.T‘ ...missing piece... 52,5 x 53,5 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 52,5 x 53,5 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘A.R.A.W‘ 120 x 164,5 εκ.,τετράπτυχο, ψηφιακή επεξεργασία και εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί 120 x 164,5 cm, four pieces, digital editing and print on archival paper
‘A.R.A.W.‘ ...missing piece... 75 x 100 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 75 x 100 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘F.W.N.P.‘ 80 x 100 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 80 x 100 cm, acrylics and digital print on canvas
‘F.W.N.P‘ ...missing piece... 75,3 x 100 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 75,3 x 100 cm, archival inkjet print on cotton paper
'B.K.M.M.d.C' 51 x 70 εκ., λάδι και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 51 x 70 cm, oil and digital print on canvas
'B.K.M.M.d.C' ...missing piece... 76 x 100 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 76 x 100 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘F.N.G.R.’ 80 x 80 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 80 x 80 cm, acrylics and digital print on canvas
‘F.N.G.R.‘ ...missing piece... 50 x 50 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 50 x 50 cm, archival inkjet print on cotton paper
‘D.T.V.v.G.‘ 50 x 80 εκ., ακρυλικά και ψηφιακή εκτύπωση σε καμβά / 50 x 80 cm, acrylics and digital print on canvas
‘D.T.V.v.G.‘ ...missing piece... 53 x 81 εκ., αρχειακή εκτύπωση σε βαμβακερό χαρτί / 53 x 81 cm, archival inkjet print on cotton paper
Game of Fortune Η ψηφιακή εφαρμογή-έργο με τον τίτλο Game of Fortune που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της έκθεσης κάνει αναφορά στο τυχερό παιχνίδι που είναι γνωστό ως «κουλοχέρης», «φρουτάκια» κ.ά. Στην θέση των εικόνων που «τρέχουν» βρίσκονται επεξεργασμένες φωτογραφίες από έργα γνωστών ζωγράφων στην πρώτη στήλη και πορτραίτα γνωστών στοχαστών του 19ου και 20ού αιώνα στη δεύτερη. Ο παίκτης-χρήστης της εφαρμογής πατάει το κουμπί έναρξης του παιχνιδιού και οι εικόνες αρχίζουν να «ρολάρουν» ώσπου καταλήγουν σε έναν τυχαίο συνδυασμό των προηγούμενων εικόνων, ο οποίος εμφανίζεται στην τρίτη στήλη της οθόνης. Εάν και όταν ο παίκτης είναι ικανοποιημένος από τον συνδυασμό των εικόνων που προέκυψαν τυχαία, προχωράει στην εκτύπωσή ενός μοναδικού έργου υπογεγραμμένου από την καλλιτέχνη σε ένα αρχειακό χαρτί μεγέθους Α4. Το Game of Fortune έχει δυνατότητα 5880 συνδυασμών.
The Art Application that is entitled Game of Fortune and was presented during the exhibition, makes reference to a game of chance that is known as “Slot Machine”. The Art Application images 'run' in columns and feature edited artworks by well-known artists in the first column and portraits of well-known thinkers of the 19th and 20th century in the second one. The player-user of the Art Application, pushes the start button and the images begin to 'roll' until they stop randomly, revealing a combination merged and presented in the third column of the screenplay. Whenever and if the player-user is satisfied by the outcome of the random combination, proceeds in printing a unique work of art, on an archival A4 size paper, signed by the artist. Game of Fortune provides 5880 unique image combinations.
Game of Fortune An Art Application / Ένα ψηφιακό παιχνίδι τέχνης
2014-2016...
Νατάσσα Πουλαντζά, «Είναι όλα ψέμα - Game of Fortune»: Μια σπουδή επάνω στην τεχνική αναπαραγωγιμότητα του έργου τέχνης «Το έργο τέχνης είναι συνθετικό: εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος» Walter Benjamin, Μονόδρομος (1928) Ο κύκλος έργων της Νατάσσας Πουλαντζά Είναι όλα ψέμα - Game of Fortune συνιστά σπουδή επάνω σε ένα θέμα που κείται στον πυρήνα του όψιμου νεωτερικού στοχασμού για το έργο τέχνης και δεν είναι άλλο από τον τεχνολογικό μετασχηματισμό του καθώς και τους πολλαπλούς τρόπους με τους οποίους, αφενός, αυτός διαμεσολαβεί τη σχέση του έργου τέχνης τόσο με τον δημιουργό όσο και με τον αποδέκτη του και, αφετέρου, τις κατηγορίες –οντολογικές, γνωσιολογικές, αξιολογικές– με τις οποίες καλούμαστε να το κατανοήσουμε. Η σχέση τέχνης και τεχνικής αποτελεί, αναμφίβολα, σταθερή μέριμνα της νεωτερικής φιλοσοφίας και θεωρίας της τέχνης. Η διερώτηση για την τεχνική αναπαραγωγιμότητα του έργου τέχνης στην κρίσιμη καμπή που αντιπροσωπεύει η σκέψη του Μεσοπολέμου, με την ανάδυση νέων μορφών τέχνης και ιδιαίτερα του κινηματογράφου, μαρτυρεί μια μοναδική επικαιρότητα και για την εποχή μας, μιας και για πρώτη φορά η σχέση αυτή επαπειλήθηκε με μια πραγματική αντιστροφή λόγω της μετατροπής μιας ποσοτικής μεταβολής σε ποιοτική, με άλλα λόγια, λόγω της γιγάντωσης των τεχνικών μέσων στην καλλιτεχνική δημιουργία, η οποία απείλησε να οδηγήσει στην τεχνικοποίηση του έργου τέχνης, στη μετατροπή του σε κάτι άλλο από το μοναδικό και ανεπανάληπτο προϊόν της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στον Walter Benjamin, η απειλή αυτή συνοψίζεται στη διαπίστωση της απαξίωσης του «εδώ και τώρα» του έργου τέχνης, της αύρας (Aura) του, για την οποία δεν μπορεί να υπάρξει ακριβές τεχνικό αντίγραφο. Η απώλεια της αύρας του έργου τέχνης λόγω της τεχνικής αναπαραγωγής του οδηγεί στην «απομάγευσή» του, στην εκποίησή του σε απλό αντικείμενο ή πράγμα, καθώς υποκαθιστά τη μοναδική, γνήσια ύπαρξή του με μια μαζικά προσλαμβανόμενη και δυνάμει αναυθεντική ύπαρξη. Εντούτοις, μια σειρά από άλλες διαπιστώσεις του Benjamin δίνουν έναυσμα για μια πιο φιλόξενη αντιμετώπιση, όπως οι θέσεις του περί νέων απρόσιτων στο «γνήσιο» έργο τέχνης αντιληπτικών καταστάσεων και νέων σχέσεων μεταξύ αυτού και των αποδεκτών του χάριν της τεχνικής αναπαραγωγής του. Στις εικαστικές προτάσεις της Πουλαντζά συμπυκνώνεται αυτός ο σύνθετος προβληματισμός, ενώ συνάμα η σχέση τέχνης και τεχνικής τίθεται με νέους, λιγότερο διχαστικούς, όρους. Εάν στον Benjamin και στην πλειονότητα των θεωρητικών της νεωτερικής τέχνης η τεχνική αναπαραγωγιμότητα του έργου τέχνης οδηγεί στην εγκατάλειψη της παράδοσης και στην καθιέρωση του υποχρεωτικού χαρακτήρα της μαζικής του διάδοσης, στην Πουλαντζά διαδοχικά στρώματα παράδοσης που συμπυκνώνουν τη νεωτερική αυτοσυνειδησία στην επιστήμη, τη διανόηση και την τέχνη συγκροτούν το εκάστοτε μοναδικό έργο ως ένα παλίμψηστο νοηματικών συνθέσεων που στοιχειοθετείται από τη ρευστή σχέση του έργου τέχνης με τον δημιουργό του, αλλά και από την εξίσου ρευστή σχέση του με τον εκάστοτε αποδέκτη του, στο μέτρο που αυτός γίνεται μέτοχος στη δημιουργία του με την ιδιότητα του χρήστη των ψηφιακών μέσων. Η διττότητα αυτή οδηγεί στην επαναθεώρηση τόσο των ισχυουσών αντιλήψεων για την καλλιτεχνική δημιουργία, νοούμενης με όρους ιδιοφυίας, όσο και της αξίας έκθεσης του έργου τέχνης, νοούμενης σε απόλυτη διάσταση προς την αξία χρήσης των απλών αντικειμένων. Στην πραγματικότητα, οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες δεν λειτουργούν εδώ απλώς ως φορείς της τεχνικής αναπαραγωγής του έργου, καθώς παρεμβαίνουν σε όλο το φάσμα των σχέσεων του έργου τέχνης με τον δημιουργό και τους αποδέκτες του, ενώ συνάμα τείνουν σε μια μοναδικότητα νέου τύπου, πέραν των δυϊσμών γνήσιουαντίγραφου, μοναδικού-επαναλήψιμου, αυθεντικού-τεχνικά αναπαραγώγιμου. Παράλληλα, τα νέα ψηφιακά μέσα από την ιδιότυπη χρήση τους που μας προτείνει η Πουλαντζά οδηγούν στον ριζικό μετασχηματισμό των σχέσεων ιδιοκτησίας του έργου τέχνης που εμπλέκονται αναπόφευκτα και στον προσδιορισμό της γνησιότητάς του. Υπ’ αυτή την έννοια, οι εικαστικές προτάσεις της Πουλαντζά συνιστούν σημαντικές μαρτυρίες για την ανάγκη συμφιλίωσης της εμπειρίας της τέχνης με τον σύγχρονο τεχνολογικό βιόκοσμο, αναδεικνύοντας με νέους όρους το εύρος του νοηματοδοτούντος ορίζοντά της. Γκόλφω Μαγγίνη Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων-Τομέας Φιλοσοφίας (Γιάννενα, Απρίλιος 2014)
Natassa Poulantza, “It's all lies- Game of Fortune”: A study on the work of art and its technical reproduction “The work of art is a composition: A power station” Walter Benjamin, One Way Street (1928) The works of Natassa Poulantza It is all lies - Game of Fortune are essentially a study on a subject matter that lies at the core of late modern reflection regarding the work of art. It looks at the technological transformation of a work of art and the multiple ways in which it mediates, first, the relationship both with its creator and its recipient and, secondly, the ontological, cognitive and evaluative categories through which we are encouraged to understand it. The relationship between art and technique is undoubtedly a constant concern of modern philosophy and art theory. At the critical juncture represented by Interwar thinking the issue regarding the technical reproduction of a work of art gains a new importance, as the emergence of new forms of art, and especially cinematography, portrays current events in a unique style even for our time. What is, nevertheless unique for our time is that, for the first time, the relationship between art and technique is threatened with an actual reversal due to the conversion from a quantitative turn around to a qualitative one. In other words, because of the exaggerated use of technical means in artistic creation, technological change threatens to lead to the “technicization” of the artwork, or to the latter’s conversion into something other than the unique and exclusive product of artistic creation. For Walter Benjamin, this threat is summarized in an observation on the work of art’s loss of worth due to the decline of its “here and now” in addition to the loss of the “aura” for which there can be no exact technical replica. Hence, because of its technical reproduction the loss of the artwork’s “aura” leads to a “process of de-enchantment” when it’s being transformed into to a simple object or thing, as its unique and genuine existence is substituted with a mass perceived and potentially inauthentic existence. However, a number of Benjamin’s other observations give rise to a more welcoming approach, such as establishing a new stance that is inaccessible to the “authentic” artwork’s perceptual conditions or thanks to this artistic reproduction, new relationships between the art work and its recipients are established. This complex issue is summed up in Poulantza’ visual works, whereas the relationship between art and technique is posed in new, less divisive, terms. While, for Benjamin, as for most modern art theorists, the technical reproduction of artwork leads to the abandonment of tradition and the introduction of a compulsory mass dissemination of art, for Poulantza, successive layers of tradition shape a unique kind of work of art that integrate a modern consciousness of science, intellect and art. This unique kind of work of art is defined as a palimpsest of meanings and compositions that are evidenced in its equally volatile relationship with its creator and its recipient. To an extent the recipient of the artwork becomes a shareholder in its creation in the capacity of user of digital means. This duality leads us to reconsider both the existing understanding of artistic creation, defined in terms of artistic, genius and its exhibition value conceived in contrast to its use value. In reality, new digital technologies do not simply function here as a means to technically reproduce art work, as they intervene in the whole spectrum of relations, that is the work of art’s relationship with its author and its recipients. These relationships lean toward a new and unique kind, one that goes beyond the dualisms of original/copy, unique/replica, authentic/technically reproduced. At the same time, Poulantza shows that new digital means with their unique functions lead to a radical transformation of a work of art’s property status which in turn inevitably questions its authenticity. In this sense, the visual works of Poulantza constitute significant evidence for the need to reconcile artistic experience with contemporary technological life world, highlighting in a radically new sense the wide range of art’s horizon of meaningfulness.
Golfo Maggini University of Ioannina-Department of Philosophy (Ioannina, April 2014) (Translated by Irene Maragos)
Έργα από το Game of Fortune
Images from Game of Fortune
Game of Fortune - Art application Προγραμματισμός Application Software Σχεδιασμός Εφαρμογής Design Μηνάς Ν. Μηλιαράς Minas Ν. Miliaras Πνευματικά Δικαιώματα Εφαρμογής Application Copyrights Νατάσσα Πουλαντζά Natassa Poulantza Διαχείριση Χορηγιών Sponsorship Management Aννέτα Παπαδάτου Anneta Papadatou
Yποστήριξη / Supported by
Για την υποστήριξη της παρουσίασης της ψηφιακής εφαρμογής “Game of Fortune” στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη ευχαριστούμε ιδιαιτέρως την Dell Greece για την παραχώρηση του All in one Desktop. For the presentation of the Art Application “Game of Fortune” at Zoumboulakis Galleries we warmly thank Dell Greece for providing an All in one Desktop.
Βιογραφικό σημείωμα Η Νατάσσα Πουλαντζά γεννήθηκε στο Αννόβερο της Γερμανίας (1965). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και το Βερολίνο. Το 1992 αποφοίτησε από την Α.Σ.Κ.Τ. στον τομέα της ζωγραφικής, ενώ παράλληλα παρακολούθησε το τμήμα χαρακτικής και διδάχθηκε τις τεχνικές της ξυλογραφίας, της χαλκογραφίας και της λιθογραφίας. Συνέχισε (1992–96) με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ακαδημία του Μονάχου στον τομέα της ζωγραφικής, απ’ όπου αποφοίτησε με τον τίτλο «Meisterschuele» με καθηγητή τον Jurgen reipka. Υποτροφία του Ιδρύματος Σπύρου Βικάτου για τρία χρόνια. Είναι μέλος της εικαστικής ομάδας Provo Principles.
Ατομικές εκθέσεις 2016
«Είναι όλα ψέμα» Γκαλερί Ζουμπουλάκη. Αθήνα. Κατάλογος
2016
«Nέα Πορτραίτα» Γκαλερί ALMA, Τρίκαλα
2014
«Είναι όλα ψέμα». Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης. Κατάλογος
2010
«Ανεπίκαιρες συναντήσεις ...missing piece...», Γκαλερί Art-beat, Βρυξέλλες
2009
«Invasion-Flânerie», Γκαλερί Art-beat, Βρυξέλλες, Βέλγιο. Κατάλογος
2007
«Πορτραίτα», Γκαλερί Qbox, Αθήνα. Κατάλογος
1999
«Άνοιξη», Cheap Art, Αθήνα
1996
«Θάλασσα», Cheap Art, Αθήνα
1996
«Thalassa», Aka Munchen, Γερμανία
1996
«Thalassa», Kulturmodell, Passau, Γερμανία
Ομαδικές εκθέσεις (επιλογή) Οι Provo Principles παρουσιάζουν: “EROICA”, Art Athina 2015 Platforms Project / «Παράδοση-Ανατροπή», Collegium Artisticum, (στο πλαίσιο του Χειμερινού φεστιβάλ) Κατάλογος. Σαράγεβο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη Επιμέλεια: Κ. Κοσκινά, Γ. Μπόλης / «Μετάβαση», Δημοτική Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, Αθήνα, Κατάλογος. Επιμέλεια: Γ. Μπόλης, Provo Principles / «Εξωστρέφεια» Σισμανόγλειο Μέγαρο, Κων/νουπολη, Κατάλογος. Επιμέλεια: Γ. Μπόλης / «Προσωπικό-Πολιτικό». Παράλληλο πρόγραμμα της 2ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Επιμέλεια: Αρετή Λεοπούλου και Θοδωρής Μάρκογλου, Κατάλογος. / “Unexpected expedition”, ReMap 2, Διεθνής πλατφόρμα Σύγχρονης Τέχνης. Παράλληλο πρόγραμμα της 2ης Μπιενάλε της Αθήνας “Heaven”. Επιμέλεια: Γιώργος Τσεριώνης / “Art Athina”, Artbeat gallery, Βρυξέλλες, Βέλγιο, Κατάλογος / «Εικαστικό πανόραμα στην Ελλάδα 2007». Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Επιμέλεια: Χάρης Καμπουρίδης, Κατάλογος / «Αντιστοιχίες. Λουλούδια απο την ελληνική τέχνη 1880-2006» Εκθεσιακός χώρος Alpha Bank και Παράρτημα Εθνικής Πινακοθήκης, Ναύπλιο. Επιμέλεια: Ειρήνη Οράτη, Ελένη Κυπραίου, Κατάλογος / “Anathena”, Project Room, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα. Επιμέλεια: Μαρίνα Φωκίδη και Μαρίνα Γιώτη, Κατάλογος / «Μονοτυπίες» έκθεση εργαστηρίου Jurgen Reipka, Kulturmodell, Passau, Γερμανία. www.natassa-poulantza.com
Biographical note Natassa Poulantza was born in Hannover, Germany (1965). She currently lives and works in Athens and Berlin. She graduated (1992) from Athens Fine Art School’s Painting department while attending the Etching workshop where she studies Wood Engraving, Brass Etching and Lithography. She held postgraduate studies (1992-96) at the Munich Academy’s Painting department, on the “Meisterschuele” title, under Professor Jurgen Reipka, on Sp.Vicatos three year’s scholarship. She is a member of the art group “Provo Principles”.
Solo Exhibitions 2016
“It is All Lies” Zoumboulakis Galleries, cataloque, Athens
2016
“New portraits” Alma Gallery, Trikala, Greece
2014
“It is all lies”, State Museum of Contemporary Art - Center of Contemporary Art, catalogue, Thessaloniki
2010
“Out of Season Encounters”, Art-Beat Gallery, Brussels, Belgium
2009
“Invasion-Flânerie”, Art-Beat Gallery, catalogue, Brussels, Belgium
2007
“Portraits”, Qbox Gallery, catalogue, Athens
1999
“Spring”, Cheap Art Gallery, Athens
1996
“Sea”, Cheap Art Gallery, Athens
1996
“Thalassa”, Aka Munchen, Germany
1996
“Thalassa”, Kulturmodell, Passau, Germany
Group Exhibitions (selection) Provo Principles presents “EROICA”, Art Athina 2015 Platforms Project / Tradition-Reversal, Collegium Artisticum, curators: K. Koskina, Y. Bolis, catalogue, Sarajevo, Bosnia-Herzegovina / Transition, Municipal Art Gallery of Athens, curators: Y. Bolis, Provo Principles / Extraversion, Sismanoglio Megaro, curator: Y. Bolis, Istanbul / Personal-Political, (parallel programme of the 2nd Thessaloniki Biennale of Contemporary Art Praxis. Art in time of uncertainty), curators: A. Leopoulou, T. Markoglou, catalogue / Unexpected expedition, (in the frame of ReMap 2, parallel programme of the 2nd Athens Biennale Heaven), curator: G. Tserionis / Art Athina, (participation with the Artbeat Gallery, Brussels), catalogue / Colour Stories, Art Base Gallery, Brussels / Visual Arts in Greece, State Museum of Contemporary Art, curator: Haris Kambouridis, catalogue / Affinities. Flowers in Greek art 1880-2006, Show-room Alpha Bank and National Gallery-Alexandros Soutzos Museum, curator: I. Orati, E. Kypraios, catalogue, Nafplion / Anathena, Project Room, DESTE Foundation, curators: Marina Fokides, Marina Gioti, catalogue, Athens / Monotypes Exhibition of Jurgen Reipka’s Workshop, Kulturmodell, Passau, Germany www.natassa-poulantza.com
ISBN 978-960-93-8185-7