Misiu Fisiu ma dobry dzień, dobry dzień

MơǮIƭǍFơǮIƭ

IƤǰSƬǭAƛǥEƊǝAƪǯEƣǍ„FơǮZ” ƯǜGƤǠWƫǦI

MIFI MDRDEŃ, DRDEŃ

4

W sobotę Misiu Fisiu obudził się późno i poczuł, że jest bardzo zadowolony.

– Deń b – powiedział sobie na głos.

I zrobiło mu się przyjemnie. – Deń b – powtórzył drugi raz i dzień zrobił się jeszcze przyjemniejszy. „Muszę dziś wszystko powtarzać dwa razy”, pomyślał Fisiu. „Wtedy będę miał pwóją rość z każdej rzeczy”.

– Dzień dobry! Dzień dobry! – przywitał Misia Foremkę. – Jak się masz, śpiochu? Jak się masz, śpiochu? – zagadnął Kota Śpiwora, który leżał bez ruchu pod stołem. – Co u ciebie? Co u ciebie? – zawołał, kiedy na ścieżce prowadzącej do domu pojawiła się Pogodna Żabka.

Umył zęby dwa razy, wydłubał na śniadanie dwie bułeczki i zjadł dwa jajka, oba ugotowane na twardo.

Wypił dwa kubki kakao, a potem dwa razy umył ręce. Kiedy wychodził z łazienki, pomyślał, czy nie wrócić i nie wyjść jeszcze raz, ale uznał, że to już byłaby przesada.

– No więc, co u ciebie? Co u ciebie? – zagadnął Pogodną Żabkę.

– Bafisz się w efo? – zapytała Żabka, która lubiła trzymać w ustach lewą łapkę i ssać.

– Nie, po prostu mam dobry dzień i chcę mieć jeszcze lepszy. Po prostu mam dobry dzień i chcę mieć jeszcze lepszy.

Miś Foremka postanowił wykorzystać okazję i poprosił Fisia, żeby skopał ogródek.

– Jasne! Jasne! – ucieszył się Fisiu i skopał ogródek dwa razy.

– A może wyczyściłbyś altankę? – zaproponował Foremka.

Misiu Fisiu wypucował altankę, a potem raz jeszcze zalał ją mydlinami i znów wypucował.

– Gdyby tak jeszcze wytrzepać dywany… – zasugerował Foremka.

– Fto ziś szepie dyfany? – zdziwiła się Żabka, ale Fisiu już zwijał chodnik z korytarza, żeby go dwa razy wytrzepać.

7

– Co tu się dzieje? – jęknął Kot Śpiwór spod stołu i nie czekając na odpowiedź, natychmiast znów zapadł w drzemkę. Drzemka nie trwała jednak długo.

Misiu Fisiu wyszarpnął spod niego owalny dywanik, dysząc przy tym: – Przepraszam. Przepraszam.

– Czy ty go czasem nie wykorzystujesz? – zapytała Foremkę Żabka, już bez łapki w ustach.

– Nie, skąd?! Nie, skąd?! – Foremka uśmiechnął się i przymrużył jedno oko. – Muszę przecież ugotować dla niego podwójny obiad, podać podwójny deser i jeszcze przygotować dodatkową bułeczkę na kolację. Niech już lepiej pracuje, pracuje. – Znów się uśmiechnął, ale tym razem jakoś krzywo, jakby przypomniało mu się coś przykrego.

A Misiu Fisiu faktycznie pracował, pracował z całych sił.

Wtedy na ścieżce pojawił się Pan Poczta. Nadjechał na rowerze, bez słowa rzucił w stronę Misia Fisia list i odjechał. Misiu Fisiu podniósł kopertę zmartwiony.

– Tylko jeden list? Tylko jeden list?

– Możesz przecież przeczytać go dwa razy – zauważył Foremka.

Rzeczywiście, list od razu został przeczytany dwa razy i sprawił Fisiowi ogromną przyjemność. Pisał do niego Wujek Chryjek, który był na wypoczynku w Baden-Baden. „Baden-Baden! Nic dziwnego, że jest mu tam dobrze”, pomyślał Misiu Fisiu. A po chwili pomyślał jeszcze raz: „Nic dziwnego, że jest mu tam dobrze”. Wujek Chryjek napisał, że nic nie robi, tylko zażywa kąpieli, zajada lody i kłóci się z kim popadnie.

Dla sportu. e ć ” , dodawał w liście.

„ Ż y ć , i u 

9

Misiu Fisiu postanowił wszystko powtarzać dwa razy, bo wtedy będzie miał podwójną radość z każdej rzeczy. Te krótkie fabułki też trzeba przeczytać dwa razy, żeby podwójnie się nimi nacieszyć.

Wojciech Bonowicz, poeta i pisarz nominowany do Nagrody Literackiej Nike, oraz Bartek „Fisz” Waglewski w kolejnej, nieco dłuższej odsłonie zadziwiająco i z humorem zilustrowanych opowiadań o małym nieporadnym misiu.

t a k Įe, j a t y z P r ze c t a k Įe : j a t y z p r ze c

Cena 34,90 zł