2 0 0 9 -13- Mayıs öneminde ele al›nmas›, yani yasal partinin, devrimin stratejik unsuru olarak mücadele ve örgütlenmenin merkezi gövdesini oluflturacak biçimde öne ç›kar›larak ele al›nmas› aç›ktan reformist yoldur. Söz konusu reformist partiler, nesnel koflullarla uyuflmayan örgütlenme ve mücadele yaklafl›mlar›çizgileriyle devrimi olanaks›z hale getirmekte ve fiilen reddetmektedirler. Düzen içi yasal örgüt ve mücadele s›n›rlar›n› aflmayan devrim anlay›fllar›, örgüt ve mücadele ilkeleri ve buna ba¤l› metotlar›, onlar›n reformizmde konaklad›klar›n›n göstergeleri ve reformist özlerinin gere¤idir. Bu partilerin programlar›nda devrimin zora dayal› gerçeklefltirilece¤i yer almamakla birlikte, sosyal pratikleri ve eyleminin içeri¤i de devrimci öz ve nitelikte de¤ildir. ‹llegal örgüt ve mücadeleden tamamen kopuk olup, tamamen legal ve bar›flç›l mücadele ve örgüt-örgütlenmelere dayal› olan varl›klar›, reformist do¤rultular›n›n aç›k ifadesidir. ‹llegal devrimci örgütlenmeyi rafa kald›r›p, yasal-legal örgütlenme ve bar›flç›l mücadeleyi esaslaflt›r›p tek biçim olarak ele almalar›, onlar›n devrimci ilkelerden uzak olup reformist olduklar›n› göstermektedir. Hepsinin di¤er ortak özelliklerinden biride budur. Legal parti örgütlenmesi ve bar›flç›l mücadele biçimini esas ald›klar› gibi, reformlar›, reformlar için mücadeleyi ve di¤er demokratik örgüt ve mücadele araçlar›n›, devrimin temel ö¤elerini-esaslar›n› reddederek ele almakta ve devrimci dönüflümü böyle gerçeklefltireceklerini savunmaktad›rlar. Bu reformist mücadele ve talepleri amaçlaflt›rman›n bir biçimidir. Burjuvazinin icazetinde kalarak, onun ‘‘merhamet” s›n›rlar›na s›¤›narak devrimin gerçeklefltirilemeyece¤i aç›kt›r. Burjuvazinin hay›rhah tutumla tan›d›¤› muhalefet koflullar› içinde yürütülen çal›flman›n devrime ç›kmayaca¤› ve düzen içi s›n›rlarda bo¤ulup kalaca¤› bilinmez de¤ildir. Devrimin, kendi ilkeleri ve genel olarak illegal ve zor esaslar› temelinde gerçeklefltirilebilece¤i kesindir. Böyle olmas›na karfl›n bunlar› reddederek tamamen legal ve bar›flç›l biçimleri temel almak; devrim hedefini karartmak oldu¤u gibi, düzen içi u¤raflla reformlar u¤runa mücadeleyi amaçlaflt›rmak olur. And›¤›m›z partilerin durumu tamda böyledir. Aralar›nda kimi nüanslar›n oldu¤unu söylemek gerekse de özünde ayn› kulvarda bulunmaktad›rlar. Bütün varl›klar›, hakim s›n›flar›n anayasal düzeni taraf›ndan korunarak kabul gören nitelikte burjuva meflruluk zeminindeyken, örgütlenme ve mücadeleleri gibi, talep ve hedefleri de egemen s›n›f-
SINIF TEORİSİ lar›n tayin etti¤i kanunlar› tan›yan çerçeveyi taflmamaktad›r. Bu çeperlerden ç›k›p devrimci meflru zemine oturmayan ilgili partiler ve her hareketin hakk›, reformist olarak an›lmaktan baflka bir fley olamaz. fiayet legal varl›klar› ve bar›flç›l mücadeleleri d›fl›nda illegal ve bar›flç›l olmayan esaslar ihtiva ediyor olsalard›; yan› s›ra, eylemlerinin içeri¤i ve ileri sürdükleri talepleri düzen içi aray›fl› afl›p devrimci perspektif ve çareyi öngören nitelikte olsayd›; kuflkusuz ki, yasal örgütlenme ve mücadele biçimlerini kullanm›fl olmalar› onlar› reformist k›lmazd›. Ancak, durum böyle de¤il. Kurulufl nitelikleri hakim s›n›flar›n iktidar›na aç›ktan ve direk ya da dolayl› olarak yönelen bir tehlike olmad›¤› gibi, bütün u¤rafl ve eylem çizgileri de düzen içindedir. Öte yandan, devrimci eylem ve özellikle silahl› eylem flahs›nda komünist ve devrimci harekete karfl›, en az›ndan k›nay›c› aç›klamalarda bulunarak da olsa, egemen s›n›flarla benzer tutum ve dili kullanmalar› önemsiz bir tepki de¤il, do¤al ideolojik s›n›f tav›rlar›n›n ürünü olup, devrimci ve komünist harekete yaklafl›mlar›n›n göstergesidir. Hakim s›n›flar›n bunlara karfl› tak›nd›klar› hay›rhah tutum da bundan ileri gelmektedir. Düzenin genel olarak devrimci ve komünist hareketin önünü al›p, geliflimini engellemek ve devrimci halk kitlelerinin aldat›lmas› amac›yla kulland›¤›, daha çok da kabaran devrimci hareketin yaratt›¤› bas›nç karfl›s›nda tan›mak zorunda kalarak baflvurdu¤u geçici nispi burjuva demokratik hak ve k›r›nt›lar ortam›yla yetinip oyalanan; Düzenin bekas›n›n devam› için hakim s›n›flar›n halk kitlelerine uygulad›¤› faflizmi, dolay›s›yla da düzenin gerçek yüzünü gizleme amac› ve halk kitlelerini kand›r›p yedekleme ihtiyac›yla kulland›¤›, egemen s›n›flar›n hangi kesiminin halk› ayaklar› alt›na al›p ezece¤ine-yönetece¤ine karar verme ifllevi gören araç olmaktan öteye geçemeyen, göstermelik ve uydurma parlamenter sistemi demokratik koflullar olarak telakki edip burjuva parlamentarizmini kutsayarak ona bel ba¤layan; Burjuva-feodal s›n›f iktidar› ve gerici-faflist sistemin devrimci tasfiyesi yerine içten gelifltirilmesi yoluyla sosyalist sisteme dönüfltürülebilece¤ine can› gönülden inan›p, do¤ru orant›l› olarak sosyal, pratik, eylemlerinin içeri¤i ve genel talepleriyle burjuva potada duran; Devrim mücadelesini, anayasal burjuva meflruiyeti ve mevcut gerici faflist egemen s›n›flar›n tan›d›¤› haklar zemininde s›n›rlay›p ele alarak, iktidardaki s›n›flar›n tasfiyesini sa¤layan siyasi devrimi ger-
59