Fascinerend daarin is dat de zoektocht naar
Om eerlijk te zijn, het stond nog in een bijzin
het informele leren, zeker in en om organi-
ook! Het betreft het volgende citaat.
saties, bijna een contradictio in terminis is. Immers, zodra je het vastpakt, benoemt en in een vorm giet is het vaak geen informeel leren meer. Dan schiet het weg bij de ‘werkwereld’ en komt het terecht in de ‘leerwereld’. En daarmee loop je dus weer de kwaliteit die verbonden is aan het informele leren mis. De kloof tussen werkwereld en leerwereld vindt in dit tweeluik wellicht wel zijn ultieme spanning. Het tweespan intellectueel (formeel) en informeel leren kenmerkt onze huidige praktijk van leren en ontwikkelen. Het leren is zover opgerekt dat het redelijk gemeengoed is dat dit voor 20% plaatsvindt in formele leersettings
‘And with language, we develop a whole new toolkit of ways of thinking and learning. Each of these ways of learning – through immersion in experience, through imagination, through intuition, and through intellect, is capable of growing and developing throughout life – provided the context is conducive. We never grow out of the need for any of them, nor do we ever cease being able to refine and develop their power still further. Yet education has tended to treat intellectual learning as the tops, and to neglect the continuing development of others.’
en voor 80% in het gewone leven. Wat een ontdekking, dacht ik, kennelijk zie ik
Nieuw perspectief
al die tijd maar de helft van de olifant!
Het is fascinerend hoe het ene moment je vak nog bepaald wordt door een bepaald paradigma, om er ineens, totaal onverwachts de beperkingen van in te zien. Een dergelijk moment maakte ik mee in de kerstvakantie. Ik las het artikel van Guy Claxton (2004) over ‘getting smarter’ en ‘growing more intelligent’, en boem daar was het.
24
In het artikel ‘Learning is learnable’
plaatst Claxton in dit rijtje ook ‘learning through imitation’. In eerder en in later werk hanteert hij echter het vierluik dat ik hier als basis neem.