293 PRVO POSLANIE NA APOSTOL JOVAN 19 deka Toj prebiva vo nas, znaeme po Du-
Izreki 10,12 Evr 4,16 1 Ptr 4,8
20 4,4 1 Car 8,39 Ps 7,9 Lk 18,13 Dela 15,8
21 5,14 Evr 4,16
22 Er 29,12-13 Mt 7,7-8 Jn 8,29 15,7
23 4,21 Jn 6,29 13,34 15,12 Rim 10,14 1 Sol 4,9 1 Ptr 1,22
24 2,24 4,13 Jn 14,23 Rim 8,9
4,1 5 Mojs 13,2-6 Er 23,21-22 28,8-9 Mt 7,15-20 24,4.5.24 Jn 8,42-47 Efes 5, 8-10 Kol 2,8 3 Ptr 2,1 2 Jn 1,7
hot {to ni Go dal.
4
Duhot na vistinata i duhot na zabludata
Vozqubeni, ne veruvajte mu na sekoj duh, tuku proveruvajte gi duhovite: dali se od Boga, bidej}i mnogu la`ni proroci se javija vo svetot. 2 Po ova raspoznavajte Go Bo`jiot Duh1: sekoj duh {to priznava deka Isus Hristos do{ol vo telo, od Boga e. 3 A sekoj duh, {to ne priznava deka vo telo do{ol Isus Hristos, ne e od Boga; toa e duhot na Antihristot, za kogo ste slu{ale deka doa|a, pa i sega e ve}e vo svetot. 4 Vie ste, ~eda, od Boga i niv ste gi pobedile; za{to Onoj, Koj e vo vas, e pogolem od onoj {to e vo svetot. 5 Tie se od svetot, zatoa i svetovno zboruvaat, a svetot gi slu{a. 6 Nie sme od Boga. Koj Go poznava Boga, n# slu{a nas; koj ne e od Boga, nas ne n# slu{a. Po toa i go poznavame Duhot na vistinata i duhot na zabludata. Qubovta doa|a od Bog i se vkorenuva vo verata
7 Vozqubeni, da se qubime eden so drug, za{to qubovta e od Boga, i sekoj, koj qubi, e roden od Boga i Go poznava Boga; 8 koj ne qubi, toj ne Go poznal Boga, za{to Bog e qubov. 9 Bo`jata qubov kon nas se poka`a vo 2 toa {to Bog Go isprati vo svetot Svo1 Kor 12,3 jot Edinoroden Sin za da `iveeme pre1 Sol 5,21 1 Tim ku Nego. 10 Vo toa se sostoi qubovta, {to ne 6,13.20-21 2 Tim 1, 13-14 nie Go vozqubivme Boga, tuku Bog nas n# vozqubi i Go prati Sinot Svoj za da 3 gi o~isti grevovite na{i. 2,18.22-23 11 Vozqubeni, koga taka n# vozqubi Dela 20,29 2 Sol 2,7 Bog, toga{ i nie sme dol`ni da se qu4 bime eden so drug. 12 Boga nikoj nikoga{ ne Go videl. 5,5 Mt 12,29 Jn 10,29 Ako se qubime eden so drug, Bog prebiJuda 1,3 va vo nas i qubovta Negova e sovr{ena Otkr 2,7.11.26 vo nas. 3,5.12.21 17,14
Deka nie prebivame vo Nego i Toj vo nas, znaeme po toa {to ni dal od Svojot Duh. 14 I nie vidovme i svedo~ime deka Otecot Go isprati Sinot kako Spasitel na svetot. 15 Koj ispoveda deka Isus e Sin Bo`ji, vo nego prebiva Bog, i toj - vo Boga. 16 I nie ja poznavme qubovta, koja Bog ja ima kon nas; i poveruvavme vo toa deka e Bog qubov, i deka onoj, koj prebiva vo qubovta, prebiva vo Boga, i Bog - vo nego. 17 Qubovta vo nas se usovr{uva zatoa za da imame smelost na sudniot den; bidej}i, kako {to e Toj, taka sme i nie vo ovoj svet. 18 Vo qubovta strav nema, tuku sovr{enata qubov go izgonuva stravot, bidej}i stravot podrazbira kazna. Koj se pla{i, ne e sovr{en vo qubovta. 19 Nie Go qubime, bidej}i Toj otprvin n# vozqubi. 20 Ako nekoj re~e: „Go qubam Boga“ a go mrazi svojot brat, toj e la`livec: za{to, koj ne go qubi svojot brat, kogo go videl, kako mo`e da Go qubi Boga, Kogo ne go videl? 21 I taa zapoved ja imame od Nego: koj Go qubi Boga, da go qubi i bratot svoj. 13
Veruvaweto vo Bo`jiot Sin - koren na qubovta Sekoj, koj veruva deka Isus e Hristos, od Boga e roden, i sekoj, koj Go qubi Onoj Koj rodil, Go qubi i Onoj, rodeniot od Nego. 2 Po ova znaeme deka gi qubime ~edata Bo`ji, koga Go qubime Boga i gi izvr{uvame Negovite zapovedi. 3 Bidej}i qubovta kon Boga se sostoi vo ova: da gi pazime zapovedite Negovi, a Negovite zapovedi ne se te{ki. 4 Za{to s# {to e rodeno od Boga, go pobeduva svetot; i ova e pobedata {to go pobedi svetot - verata na{a. 5 Koj go pobeduva svetot, ako ne onoj koj veruva deka Isus e Sin Bo`ji? 6 Onoj, Koj dojde preku voda i krv (i preku Duhot), Toj e Isus Hristos - ne
5
1 4,2. Vo nekoi rakopisi na ova mesto e dodadeno: „i duhot na lagata“.
5 Jn 3,31 15,18-19 17,14
6 3,10 Jn 8,47 10,26-27 14,17 18,37 2 Tim 4,4 3 Ptr 2,18
7 2,29 3,11.23 4,11 5,1 1 Sol 4,9
8 4,16
9 Jn 3,16 Efes 1,4 2,4-5 Kol 2,13
10 4,19 Rim 5,8 2 Kor 5,19
11 Mt 18,33
12 3,24 2 Mojs 33,20 Jn 1,18 6,46 14,23 1 Tim 6,16
13 3,24 1 Kor 12,3
14 1,2 Jn 3,17 4,42
15 2,23 Jn 9,22.35 Rim 10,9 2 Jn 1,9
16 3,16 4,8.12 Jn 6,69 Rim 5,8
17 2,6.28 Jk 2,13