Passend onderwijs: Systeem PO De kernvraag met betrekking tot leerlingbegeleiding in het basisonderwijs wordt: ‘Heeft deze leerling extra ondersteuning nodig?’ Wanneer deze vraag instemmend beantwoord kan worden, dan zijn er twee opties. Óf de leerling volgt regulier onderwijs (al dan niet met extra ondersteuning) óf het samenwerkingsverband verwijst de leerling naar het speciaal onderwijs (so). Of een reguliere basisschool een leerling adequaat kan begeleiden, hangt af van het ondersteuningsprofiel van de school, de evenredigheid van de daarmee gepaard gaande belasting en het ondersteuningsplan van het samenwerkingsverband. Wanneer de extra ondersteuning niet door een basisschool kan worden geboden, verwijst de school een leerling, met instemming van het samenwerkingsverband, naar het speciaal basisonderwijs (sbo) of so. Binnen het so bestaan in de toekomst drie niveaus van zorg: laag, midden en hoog, met daaraan gekoppelde bekostiging. Op basis van de specifieke ondersteuningsbehoefte ontvangt de leerling een passend onderwijsaanbod. Binnen het sbo en so zal continu meer aandacht uitgaan naar de vraag of de leerling daar daadwerkelijk op de beste plek is. Vermindert de ondersteuningsbehoefte van de leerling dan zal het vaker dan nu voorkomen dat de leerling teruggeplaatst wordt naar het regulier basisonderwijs.
Aanwending van het ondersteuningsbudget Onderliggend aan het systeem van Passend Onderwijs is een piramide weergegeven. Deze piramide weerspiegelt de intensivering van ondersteuning voor leerlingen. De piramide heeft een brede basis. Immers, meer dan 95 procent van de leerlingen volgt ‘gewoon’ onderwijs in het regulier onderwijs zonder aanvullende ondersteuning. De top van de piramide beslaat de zogenaamde ‘zware ondersteuning’. Tussen de top van de piramide en de basis bevinden zich tussenvoorzieningen. Een samenwerkingsverband maakt op basis van zijn eigen ambities keuzes over de aanwending van het ondersteuningsbudget. Zo kan een samenwerkingsverband de nadruk leggen op het vergroten van de opnamecapaciteit van het regulier onderwijs (door professionalisering van medewerkers, versterking van de zorgstructuur, meer handen in de klas etc.), op vergroting van de capaciteit van het speciaal onderwijs of op versterking van de tussenvoorzieningen (om daarmee het regulier onderwijs te ‘ontlasten’ en het speciaal onderwijs (relatief) klein te houden). Als gevolg van de gemaakte keuzes varieert het aantal leerlingen binnen de gekleurde vakken van de piramide. Zo maakt realisatie van (relatief) veel plekken in het speciaal onderwijs het topje bijvoorbeeld groter.
”Verbeter de wereld, begin bij de opvoeding.” Micha de Winter 8