ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Ε’ Τάξη του 3ου Δημοτικού σχολείου Ρόδου Σχολικό έτος 2012-2013
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Εισαγωγή Αυτό το βιβλίο είναι ένα δηµιούργηµα της Ε’ τάξης του 3ου Δηµοτικού σχολείου Ρόδου. Ως παιδιά είχαµε άπειρες ιδέες και θέλαµε να τις ξεδιπλώσουµε! Θεωρήσαµε, λοιπόν, ότι η δηµιουργία ενός ψηφιακού βιβλίου µε φανταστικές ιστορίες, όχι µόνο ξεδιπλώνει τη φαντασία µας αλλά και σας δίνει µια µικρή γεύση για τις γνώσεις µας, την επαφή µας µε τα ψηφιακά µέσα και πως αυτά µπορούν να µας βοηθήσουν σε διάφορες δραστηριότητες µας. Ευχαριστούµε την εκπαιδευτικό πληροφορικής κα Σαβίγκου Μαριάνθη, τη διευθύντρια µας κα Στουππή Τσαµπίκα, που συνέβαλαν στην υλοποίηση αυτού του βιβλίου, καθώς και τους δασκάλους της Ε’ τάξης κ. Καλανδρώνη Γεώργιο και κ. Παναγιωτίδη Κυριάκο.
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 2
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Περιεχόµενα Εισαγωγή ....................................................................................................................... 2 Περιεχόµενα .................................................................................................................. 3 Η χώρα των θαυµάτων ................................................................................................. 4 Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΖΑΜΠΕΛ ............................................................ 5 Η ιστορία του ποντικού ................................................................................................ 6 Ένα παράξενο ταξίδι .................................................................................................... 7 Η δικιά µου ιστορία ...................................................................................................... 8 Η κοπέλα και το τέρας .................................................................................................. 9 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ☺ KAI TOY
............................................................................... 10
Κοντοτέφοι .................................................................................................................. 11 Το κορίτσι µε τα όνειρα. ............................................................................................. 13 Οι φίλοι µου από το σχολείο ....................................................................................... 14 Η Σταχτοπούτα και ο ∆ράκος ................................................................................... 15 Η Αγάπη γίνεται καλά ................................................................................................. 17 ΤΟ ΤΑΞΙ∆Ι ΣΤΗΝ DISNEYLAND ........................................................................ 18 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑ .............................................................................. 19 Ένα ηµερολόγιο του Νίκου ......................................................................................... 20
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 3
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η χώρα των θαυµάτων Δέσποινα Μαρτάκη, Γεωργία Χατζηβασιλείου Ε1, 3ο Δημ. Σχ.Ρόδου Το καλοκαίρι πήγα διακοπές σε ένα μαγευτικό μέρος μαζί με την φίλη μου τη Δέσποινα. Πήγαμε στην χώρα των θαυμάτων!!! Εκεί βρήκαμε μια νεράιδα που μας οδήγησε στο ξενοδοχείο μας. Όταν το έβλεπες από έξω φαινότανε μικρό αλλά όταν έμπαινες μέσα ήταν τεράστιο! Είχε μια μεγάλη τραπεζαρία με μπουφέ και τεράστια δωμάτια για να μένουμε. Αφήσαμε τα πράγματα μας και βγήκαμε για μια βόλτα να δούμε την χώρα. Αφού περπατήσαμε λίγο συναντήσαμε ένα σκυλάκι να κάθεται λυπημένο γιατί δεν του έδινε κανένας σημασία. Η Δέσποινα και εγώ του μιλήσαμε και καταλάβαμε ότι το σκυλάκι μιλούσε τη γλώσσα μας. Αφού το σκυλάκι μας εξήγησε το πρόβλημά του το πήραμε στο δωμάτιό μας και του δώσαμε κάτι για να φάει. Όταν ξεκουραστήκαμε μαζί με το σκυλάκι βγήκαμε ξανά για μια βόλτα. Καθώς περπατούσαμε συναντήσαμε δυο άλλα κορίτσια και αυτές με ένα σκυλάκι. Αυτά τα δυο κορίτσια τα λέγανε Ναταλία και Ηλιάνα και τις προσκαλέσαμε να έρθουν μαζί μας για φαγητό γιατί φαίνονταν καλές. Πήγαμε στο κοντινό εστιατόριο και γνωριστήκαμε καλύτερα. Ήταν πράγματι καλά κορίτσια και μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο. Μας προσκάλεσαν στο δωμάτιό τους και εμείς δεχτήκαμε. Όταν δυστυχώς οι διακοπές μας τελείωσαν, αποχαιρετήσαμε τη Ναταλία και την Ηλιάνα και επιστρέψαμε στη Ρόδο. Εκεί μιας και είχε πιο πολύ ζέστη πήγαμε στο σπίτι μας, βάλαμε τα μαγιό μας και πήγαμε να κολυμπήσουμε στην πισίνα!!!! Αυτές ήταν οι διακοπές του καλοκαιριού!!!!!!!!!!!!!
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 4
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΖΑΜΠΕΛ Το 2122 μ.χ ήταν 2 αδέλφια που το ένα το λέγανε Κάμστερ και την άλλη Ιζαμπέλ. Ζούσαν σε έναν πλανήτη που τον λέγανε ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΧΩΡΑ. Σε αυτή τη χώρα δεν επιτρεπόταν τα ζώα . Τα 2 αδέρφια ενώ πήγαιναν στο σχολείο είδαν ξαφνικά 100 ζώα. Τα παιδιά παραξενευτήκαν όταν είδαν τόσα πολλά ζώα . Χωρίς να σκεφτούν πήραν όλα τα ζώα. Έπειτα πήγαν σε ένα ερειπωμένο σπίτι και πήγαν όλα τα ζώα σε εκείνο το σπίτι. Ξαφνικά χτύπησε μια σειρήνα ζώου. Μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Ευτυχώς δεν είδαν κανένα ζώο. Η αστυνομία όμως κατάλαβε ότι υπήρχαν ζώα και μάλιστα πολλά. Την επόμενη ημέρα στο αστυνομικό τμήμα εμφανίστηκαν πολλές μα πολλές κότες . Σιγά σιγά πιάσανε τις κότες και τις βάλανε στην φυλακή .Τα παιδιά έτρεξαν να βοηθήσουν τις κότες. Έπειτα, όταν έφτασαν ελευθέρωσαν τις κότες . Οι αστυνόμοι είχαν κάμερες και τους είδαν ότι ήταν τα παιδιά που είχαν τα ζώα. Η αστυνομία τους ακολούθησε και βρήκαν το κρησφύγετό τους και μπήκαν μέσα . Όταν μπήκαν μέσα ξαφνιαστήκαν και κάλεσαν μπόγιες . Μετά από λίγο εμφανίστηκαν τα δυο αδέρφια και είπαν ότι αυτά τα ζώα ήταν η μοναδική τους οικογένεια . Όλοι οι άνθρωποι που ήταν εκεί συγκινήθηκαν μαζί με τους μπόγιες και τους αστυνόμους. Τα ζώα πήδηξαν και πήγαν στα παιδιά. Έπειτα τα παιδιά είπαν τα ονόματα όλων των ζώων και οι αστυνόμοι είπαν στους μπόγιες να αφήσουν τα ζώα στα παιδιά. Ένας αστυνόμος είπε στα παιδιά ότι πρέπει να τα φροντίζουν και ότι χρειάζεται πολύ δουλειά. Τα παιδιά είπαν πως μπορούν να τα κρατήσουν. ΤΕΛΟΣ
Ελίζα Μπογκντάνι Τάξη Ε’1
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 5
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η ιστορία του ποντικού Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα μικρό χωριό ποντικών , το οποίο ήταν κρυμμένο σε ένα ντουλάπι της κουζίνας του παλατιού, που ήταν κρυμμένο σε ένα σκοτεινό δάσος. Μία μέρα γεννήθηκε ένας μικρός ποντικός, τον οποίο τον ονόμασαν μικρό Ντεσπερό. Δεν φοβόταν τίποτα, ούτε τους ανθρώπους, ούτε τα μαχαίρια. Όλοι τον έλεγαν ήρωα. Όταν κάποιος ήταν σε κίνδυνο ο μικρός Ντεσπερό με τις μαγικές δυνάμεις του έσωνε ποντίκια και ανθρώπους. Ο κακός ο Μι μισούσε το μικρό Ντεσπερό γιατί ήθελε να γίνει σαν το μικρό Ντεσπερό, δηλαδή να γίνει ήρωας σαν τον μικρό ήρωα. Μια μέρα ο κακός ο Μι ψάχνοντας σε μαγικά βιβλία βρήκε ένα μαγικό φίλτρο, αυτό το φίλτρο είναι ειδικό για να αποδυναμώσει τους ήρωες. Μια μέρα ο κακός Μι πήγε, και καλά λυπήθηκε τον μικρό Ντεσπερό, και του είπε: <<είσαι πολύ κουρασμένος πρέπει να πιεις λίγο χυμό>>. Μέσα σε αυτό το χυμό υπήρχε το φίλτρο. Ο μικρός Ντεσπερό ήπιε όλον το χυμό. Την άλλη μέρα δεν μπορούσε να σώσει τον Βασιλιά που ήταν σε κίνδυνο από τον κακό Μι. Ο κακός ο Μι είχε τώρα όλο το Βασίλειο δικό του. Μετά από 3 χρόνια ο μικρός ήρωας πήρε πάλι τις μαγικές δυνάμεις του. Μια μέρα πολέμησε τον κακό Μι και τον νίκησε. Ο κακός ο Μι πήγε φυλακή και ο μικρός ήρωας έγινε ΒΑΣΙΛΙΑΣ.
Μαγικό φίλτρο
Ο μικρός Ντεσπερό Παολίνα Μιλόι & Ιωάννα Αγόρα Τάξη Ε’1
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 6
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Ένα παράξενο ταξίδι Μια μέρα, σαν όλες τις άλλες, ήμασταν στο σπίτι μας. Αποφασίσαμε να πάμε μια εκδρομή μόνοι μας, στο Λονδίνο. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Απογειωθήκαμε και σε λίγη ώρα και ενώ είχαμε φτάσει στα μισά της διαδρομής, ξαφνικά, η μηχανή του αεροπλάνου χάλασε και το αεροπλάνο έπεσε σε ένα παράξενο μέρος. Με το που κοιτάξαμε μέσα στο αεροπλάνο καταλάβαμε ότι το αεροπλάνο μπήκε σε μια μαγική πύλη και βρεθήκαμε να είμαστε σε έναν άλλο κόσμο. Όταν βγήκαμε από το αεροπλάνο προσέξαμε ότι οι υπόλοιποι επιβάτες είχαν εξαφανιστεί και ήμασταν μόνοι μας εκεί γύρω. Όταν το καταλάβαμε αυτό φοβηθήκαμε λίγο μέχρι που είδαμε ένα φως. Όσο πλησίαζε τόσο πιο φωτεινό γινόταν. Τελικά, όταν ήρθε πια κοντά μας είδαμε ότι ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε να μας βοηθήσει. Του είπαμε όλα όσα συνέβησαν και μας πρόσφερε να κοιμηθούμε για μια νύχτα σπίτι του. Εμείς δεχτήκαμε. Έτσι, λοιπόν, μείναμε εκεί. Το επόμενο πρωί πήραμε το δρόμο για άλλο μέρος. Προχωρούσαμε χωρίς να ξέρουμε που θα μας βγάλει. Τέλος βγήκαμε σε ένα τροπικό δάσος. Πεινούσαμε γιατί είχαμε φάει στο σπίτι αυτού του ανθρώπου πριν από 2 ώρες κι έτσι βρήκαμε μερικές μπανάνες και τις μοιραστήκαμε. Μετά από λίγο βαρεθήκαμε και θέλαμε να παίξουμε κάτι μέχρι που είδαμε πάνω σε ένα δέντρο μερικές καρύδες και σκεφτήκαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο. Έτσι κατεβάσαμε μια καρύδα και την κάναμε για μπάλα. Για το ένα τέρμα βρήκαμε δύο δέντρα και για το άλλο τέρμα βρήκαμε ένα δέντρο και μια πέτρα. Παίξαμε ποδόσφαιρο μέχρι που κουραστήκαμε. Μετά συνεχίσαμε τη διαδρομή μας. Περάσαμε όλο το δάσος και βγήκαμε σε μια μεγάλη πεδιάδα. Καθώς προχωρούσαμε πετάχτηκε μπροστά μας ένας σκαντζόχοιρος. Εμείς ξαφνιαστήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε προς τα μπρος. Βγήκαμε σε ένα ποτάμι και πήγαμε να πιούμε νερό. Ξαφνικά είδαμε μια πράσινη ουρά να πετάγεται μέσα από το ποτάμι. Καταλάβαμε ότι ήταν κροκόδειλος και προλάβαμε να φύγουμε πριν μας δει. Όπως τρέχαμε, μας σταμάτησε μια πόρτα στη μέση του πουθενά. Την ανοίξαμε και μας έβγαλε στο σπίτι μας. Έτσι τελειώνει η ιστορία μας.
Μιλένα Μαρτάκη, Αναστασία Παναγιωτοπούλου, Παναγιώτης Κουτσιόφτης Τάξη Ε’1
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 7
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η δικιά µου ιστορία Μια φορά είχα πάει στην Ιταλία εγώ η αδερφή μου η μαμά μου και ο πατέρας μου. Παίξαμε στην παραλία μετά πήγαμε στην ταβέρνα φάγαμε, ήπιαμε. Μετά από κει πήγαμε σπίτι κάτσαμε, έπαιξα με την αδερφή μου, είδαμε τηλεόραση και κοιμηθήκαμε. Την άλλη μέρα γυρίσαμε από την Ιταλία και πήγα σχολείο. Χτύπησε το κουδούνι. Ήρθαν κάτι μεγάλα παιδιά μαλώσαμε και πήγαμε στην διευθύντρια. Το απόγευμα πήγαμε σινεμά. Όταν τελείωσε πήγαμε σπίτι και ήπια ένα ποτήρι γάλα και πρόσεξα τη διατροφή μου. Στο σχολείο ήπια γάλα και έφαγα μήλο. Το μεσημέρι έφαγα το φαγητό μου, το απόγευμα φρούτα και το βράδυ γάλα.
Γιάννης Βούτσης Τάξη Ε’1
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 8
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η κοπέλα και το τέρας Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα παλάτι, που αυτό το παλάτι είχε μια κοπέλα και ένα τέρας. Η κοπέλα και το τέρας ζούσαν εκεί . Μια μέρα όμως το Παλάτι καταστράφηκε, αλλά η κοπέλα και το τέρας έζησαν, και μετά ήρθαν κοντά ως οι πιο καλοί φίλοι. Όμως, το τέρας την αγάπησε και μετά από όλα αυτά παντρεύτηκαν. Ξαφνικά, μια μέρα εμφανίστηκε ένας καλός άνθρωπος και τους είπε πώς να προσέχουνε γιατί υπάρχει ένα κακό ποντίκι , και αυτό το ποντίκι άρχισε ξαφνικά και μεγάλωνε ώσπου μια μέρα έγινε επικίνδυνο και ξαφνικά το σκότωσε ένας άνθρωπος .Το ΤΕΡΑΣ και η ΚΟΠΕΛΑ έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα .
Ραφαέλα Γιαννακά τάξη:Ε1
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 9
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ☺ KAI TOY Μια φορά κι έναν καιρό σε έναν κόσμο μαγικό ήταν δυο εξωγήινοι ο ☺ και o
.
Ο συνέχεια ήταν θυμωμένος και αγενής ενώ ο ☺ ήταν πάντα χαρούμενος και ευγενικός. Κάθε φορά που ο πήγαινε σχολείο όλο έπαιρνε 0 στα test ενώ ο ☺ έπαιρνε συνέχεια 10’. Όταν ο γύριζε στο σπίτι οι γονείς του τον μαλώνανε για τους κακούς του βαθμούς ενώ όταν γύριζε στο σπίτι ο ☺ ποτέ οι γονείς του δεν τον μάλωναν και του έπαιρναν δώρα για τους καλούς του βαθμούς. Ο ☺ έχει πάρα πολλούς φίλους ενώ ο δεν είχε κανέναν φίλο εκτός από τον αδελφό του. Μια μέρα ο ☺ πήρε κακούς βαθμούς και οι φίλοι του δεν τον συμπαθούσανε και οι γονείς του τον μάλωσαν και τον έβαλαν τιμωρία. Ενώ ο πήρε καλούς βαθμούς και εντυπωσίασε του φίλους του ☺ και οι φίλοι του ☺ έκαναν παρέα με τον και τελικά ο ☺ έγινε ☺ και ο έγινε . Ο πάντα διάβαζε και ποτέ του δεν ξαναπήγε αδιάβαστος το ίδιο και ο ☺ και μετά έπαιζαν όλοι μεταξύ τους.
Αντώνης Ρουσέττος & Γιώργος Μαχλής Τάξη Ε’2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 10
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Κοντοτέφοι Κάπου μακριά , κοντά στη Σελήνη υπήρχε ένας πλανήτης με διαφορετικά όντα από εμάς, κοντότερα, εξυπνότερα και δυνατότερα από ότι εμείς. Είχαν δυο διαφορετικά χρώματα στο σώμα τους, σκούρο γαλάζιο και φούξια. Τα μάτια τους ήταν καταπράσινα και σπάνια είχαν μαλλιά. Στον πλανήτη αυτόν έκανε πάντα πολύ ζέστη και παρόλο που είχανε ανακαλύψει τα ρούχα δεν τα φορούσαν. Είχαν τρία δάχτυλα στο χέρι και καθόλου στα πόδια. Είχαν και δύο κεραίες στα πλάγια του κεφαλιού τους.
Ο πλανήτης αυτός ονομαζόταν Τεφ. Είχε 3 θαλασσί δαχτυλίδια και ήταν κίτρινος. Η φυλή που υπήρχε επάνω του ονομάζονταν Κοντοτέφοι.
Η καθημερινότητά τους ήταν πολύ διαφορετική από τη δική μας, από την ημέρα που γεννήθηκαν. Η μέρα για αυτούς ήταν 32 ώρες , η ώρα είχε 100 λεπτά και το λεπτό 90 δευτερόλεπτα. Ο 1 χρόνος για αυτούς 21 μήνες και ο ένας μήνας είχαν όλοι τον ίδιο αριθμό, 15 μέρες. Λοιπόν, όλοι ξυπνούσαν στις 4 τα χαράματα που λέμε εμείς, αλλά εκείνοι το θεωρούσαν σκέτο πρωί. Όταν ξυπνούσαν πήγαιναν στη δουλειά μικροί και μεγάλοι. Στις 20 ώρα δηλαδή στις 4 μ.μ. πήγαιναν για να βρουν φαγητό και ύστερα πήγαιναν για ύπνο. Μπορούσαν να κάνουν μόνο 2 παιδιά. Δεν υπήρχαν θηλυκοί ούτε αρσενικοί Κοντοτέφοι . Πέθαιναν στα 1000 τους χρόνια. Ε’ Τάξη
Σελίδα | 11
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Γι αυτόν τον “ήρωα” που θα μιλήσουμε ήταν διαφορετικά όλα αυτά. Τον ήρωα τον έλεγαν Ταντούλ. Ήταν ψηλότερος και αρκετά έξυπνος. Εκείνος ανακάλυψε τα μεταφορικά μέσα. Αλλά το κυριότερο απ’ όλα ανακάλυψε ότι υπάρχουν κι άλλοι πλανήτες γύρω και σιγά-σιγά έφτιαξε ένα σχέδιο για να φύγει προς άλλο πλανήτη, τον πλανήτη «ΓΗ». Έφυγε κι όταν έφτασε στη ΓΗ είχαν περάσει 13 χρόνια. Αυτοί ήταν διαφορετικοί από αυτόν και αυτός από τους άλλους. Τη ζωή του την πέρασε στην Ελλάδα που μπορούσε να συνεννοηθεί διότι μιλούσε την ίδια γλώσσα με εμάς. Όλοι οι κοντοτέφοι μιλούσαν ελληνικά. Στην αρχή όλοι τον φοβόντουσαν μετά όμως όχι, τον είχαν συνηθίσει. Γύρισε σε πολλές χώρες, ηπείρους και είδε ανθρώπους με διαφορετικό έθνος, θρησκεία και πολιτισμό. Από όπου πέρασε πήρε κι από ένα σουβενίρ.
Οι άνθρωποι πήραν ιδέες από πράγματα και εφευρέσεις που είχαν κάνει οι Κοντοτέφοι. Οι Κοντότεφοι κι αυτοί με τη σειρά τους πήραν κάποιες ιδέες από τους ανθρώπους κι έτσι μπορούσαν να τους επισκέπτονται συχνά. Ο Ταντούλ έμεινε στην ιστορία για την συμφιλίωση των ανθρώπων με τους Κοντοτέφους.
Ιωάννα Τριγένη & Σέβα Χ’’γιάννη τάξη : Ε2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 12
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Το κορίτσι µε τα όνειρα.
Μια μέρα ήταν ένα κορίτσι που είχε πολλά όνειρα για να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο και να έχει πολλές περιπέτειες. Πέρασε ένας χρόνος και το όνειρό της έγινε αληθινό. Έγινε τόσο ευτυχισμένη! Όμως, όλα αυτά ήταν ένα όνειρο, όταν ξύπνησε ήταν λυπημένη και περίμενε πάρα πολλά χρόνια. Όταν μεγάλωσε ήθελε να κάνει το όνειρό της αληθινό, αλλά δεν της έφταναν τα λεφτά της και τότε στενοχωρήθηκε. Όταν παντρεύτηκε ο άντρας της ήτανε πλούσιος και έκανε το όνειρό της αληθινό. Αλλά κι αυτά ήταν ένα όνειρο. Ήταν όλο ένα όνειρο, και στενοχωρήθηκε πάρα πάρα πολύ αλλά μια μέρα είχε ένα όνειρο που θα γινόταν το όνειρό της πραγματικά αληθινό και πήγε στο Paris(Γαλλία), Ιταλία και Ισπανία. Πολλά σας λέμε. Γεια σας.
Μαριέττα Στίλλο και Μαριάννα Γκιουμές τάξη: Ε’2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 13
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Οι φίλοι µου από το σχολείο Μια μέρα το σχολείο αρχίζει ξανά. Μεγάλα και μικρά παιδιά, νέα και παλιά ορμούν στις τάξεις τους διψασμένα για μάθηση. Εγώ αρχίζοντας το σχολείο αναζητούσα καινούριους φίλους. Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα και γίναμε φίλοι όλη η τάξη. Εγώ (η Καλλιόπη) μαζί με τους 23 υπολοίπους φίλους μου παίζαμε κάθε μέρα. Ξαφνικά μια μέρα η τάξη χωρίστηκε, 12 παιδιά από τη μια και 12 παιδιά από την άλλη. Χωριστήκαμε σαν να παίζουμε ένα παιχνίδι . Αρχηγοί ήμασταν εγώ και η Μαρίνα. Για τις επόμενες 3 εβδομάδες η τάξη ήταν χωρισμένη και δεν μιλούσαμε. Την τέταρτη εβδομάδα η Κωνσταντίνα και η Αγγελική υποχώρησαν και άρχιζαν να υποχωρούν και οι υπόλοιποι. Ώσπου μείναμε όλοι και όλοι στις ομάδες δυο παιδία. Στη δικιά μου την ομάδα είχαμε μείνει εγώ και η Σπυριδούλα και στην άλλη ομάδα ήταν η Μαρίνα και η Σταυρούλα. Μετά από 4 μέρες συμφιλιωθήκαμε παίζαμε, γελούσαμε και χαιρόμασταν όλοι μαζί. Μετά από 10 μέρες έγινε ένα άσχημο συμβάν, κάποια παιδιά της ΣΤ τάξης έσπρωξαν τον Θανάση έπεσε κάτω και έσπασε το χέρι του. Την άλλη μέρα η Διευθύντρια ρωτούσε τον Θανάση πως το έπαθε αυτό και αυτός είπε πως έπεσε κάτω. Στο διάλειμμα ο Θανάσης έμεινε μέσα για να μην πάθει κανένα κακό. Τότε εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να πάμε να πούμε την αλήθεια στην κυρία Διευθύντρια. Την ίδια στιγμή η κυρία Διευθύντρια κάλεσε όλα τα παιδιά της ΣΤ τάξης και μας είπε να πούμε ποια παιδιά έσπρωξαν τον Θανάση. Τους είχαμε βρει και το είπαμε στην κυρία Διευθύντρια. Μετά η κυρία Διευθύντρια έδιωξε τα άλλα παιδία και κράτησε μόνο τον Γρηγόρη, τον Χαράλαμπο, τον Φίλιππο, και τον Μπάμπη. Στην αρχή το αρνήθηκαν αλλά μετά το παραδέχτηκαν. Τους τιμώρησε αυστηρά και τους είπε πως δεν πρέπει να κακοποιούμε παιδιά και κυρίως της Α΄ δημοτικού . Πέρασαν 3 μήνες και ο Θανάσης έβγαλε το γύψο και όλοι μαζί παίζαμε και γελούσαμε. Όλοι πια στο σχολείο ήξεραν πως αν πειράξουν ένα θα τα βάλουν με όλη την τάξη. Ακόμα βγάλαμε και ένα σύνθημα <<όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά>>.
Τέλος Κατερίνα Κατσιμπρή & Όλγα Κόκα Τάξη:Ε’2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 14
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η Σταχτοπούτα και ο ∆ράκος Μία φορά κι έναν καιρό στην αυλή της μικρής σταχτοπούτας εμφανίστηκε ξαφνικά μία πράσινη πελώρια πόρτα. Όταν άνοιξε την πόρτα είδε κάτι πελώρια πλάσματα που όταν τα είδε ξαφνιάστηκε επειδή το καθένα είχε διαφορετικό χρώμα. Έκλεισε γρήγορα την πόρτα αλλά ένας μικρός δράκος βγήκε έξω από την Πόρτα και μπήκε μέσα στο δωμάτιο της, τότε η πόρτα εξαφανίστηκε. Η Σταχτοπούτα άρχισε, λοιπόν, να αφηγείται τη συνέχεια της ιστορίας της: «Μετά το ρώτησα πώς είναι το όνομα του και μου είπε ότι δεν έχει όνομα τον ρώτησα αν θέλει να του βρω εγώ ένα όνομα και μου είπε << ΝΑΙ>> . Εγώ τον ονόμασα SPIKE. Τα χρόνια πέρασαν και ο SPIKE Έγινε ένας μεγάλος και δυνατός Δράκος. Εγώ δεν μπορούσα να τον κρύβω άλλο στο δωμάτιο μου, Ξαφνικά άκουσα έναν θόρυβο Κοίταξα από το παράθυρο και είδα ξανά εκείνη την παράξενη πόρτα. Τότε ένα μήνυμα πετάχτηκε μέσα στο δωμάτιο μου. Το όνομα του αποστολέα δεν υπήρχε πουθενά. Τέλος πάντων ο Αποστολέας δεν με ένοιαζε και τόσο πολύ ,αυτό που με ένοιαζε πάρα πολύ ήταν τι έγραφε το γράμμα. Λοιπόν, το Γράμμα έλεγε: «Σας ευχαριστούμε που Φροντίσατε τον μικρό μου γιο θα σας ευχαριστήσω. Μόλις σας δω από κοντά σας παρακαλώ φέρτε τον Γιο μου στην πόρτα .» Υστερόγραφο : οι γονείς του μικρού δράκου που βρήκατε στο δωμάτιο σας.» Με στεναχώρια κατέβηκε σιγά, σιγά τις σκάλες και πήγε στην πόρτα όταν την άνοιξε και είδε τους γονείς του SPIKE να τον ζητούν πίσω . Η σταχτοπούτα έδωσε τον SPIKE στους γονείς του ενώ μισόκλαιγε.
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 15
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Πέρασαν τόσες μέρες που φαινόντουσαν σαν να πέρασαν ολόκληρα χρόνια. Τα βράδια πάντα έκλεγε, στα όνειρα της έβλεπε πάντα τον SPIKE , όταν της έλεγαν οι γονείς της να πάει να φάει αυτή προτιμούσε να τρώει μόνη της στο δωμάτιο της. Κάθε μέρα διάβαζε βιβλία για δράκους για να μάθει περισσότερα πράγματα για τους δράκους γιατί δεν ήθελε να είναι μόνη της. Όταν διάβαζε για τους δράκους ένιωθε ότι ήταν μαζί τους. Έτσι μια μέρα άνοιξε πάλι αυτή η παράξενη πόρτα και ο SPIKE έδωσε στην σταχτοπούτα τα δέκα μικρά παιδιά του και της είπε να τα φροντίζει όπως φρόντισε κι αυτόν. Αυτή το δέχτηκε με μεγάλη χαρά και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα.
Ελίνα Μάνου και Σοφία Ρούντη τάξη: Ε2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 16
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η Αγάπη γίνεται καλά Σε ένα δημοτικό σχολείο της Ρόδου είχαν γίνει πολλά και ενδιαφέροντα γεγονότα. Η ηρωίδα μας είναι η Αγάπη ένα 11χρόνο κοριτσάκι που της είχε συμβεί ένα άσχημο γεγονός. Η Αγάπη έφευγε με το αυτοκίνητο του πατέρα της διότι, είχε τελειώσει η ώρα του σχολείου και έπρεπε να πάει σπίτι της. Η Αγάπη ήθελε να κάνει μια πλάκα στον πάτερα της και δεν φόρεσε την ζώνη ασφαλείας και…<<ΜΠΑΜ >> ο πατέρας της δεν είχε δει την πινακίδα του STOP και μόλις την είδε έπιασε ένα απότομο φρένο…Την άλλη μέρα και οι δυο ήταν στο νοσοκομείο. Ο πατέρας της γλίτωσε αλλά, η Αγάπη το αντίθετο όχι μόνο δεν γλίτωσε αλλά χτύπησε σοβαρά στα πόδια. Τότε η Αγάπη σκέφτηκε ότι έπρεπε να βάλει τη ζώνη της, να μην έκανε την πλάκα και ευχαρίστησε το Θεό που δεν τινάχθηκε έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και έπαθε κάτι πολύ πιο χειρότερο. Την ίδια μέρα ο μπαμπάς της είπε στο δάσκαλο αυτό που είχε συμβεί και μετά ο δάσκαλος στους συμμαθητές της. Όλα τα παιδιά στενοχωρήθηκαν επειδή δεν ήξεραν πώς να βοηθήσουν την αγαπημένη τους φίλη. Η Αγάπη ξαναγύρισε στο σχολείο της γιατί δεν ήθελε να αφήσει την μόρφωσή της μισή, έστω και με αναπηρικό καροτσάκι. Με τη βοήθεια των συμμαθητών της βρέθηκε μέσω INTERNET ένα νοσοκομείο στην Αμερική που θα μπορούσε η Αγάπη να κάνει εγχείρηση και να γίνει εντελώς καλά. Μετά από μία εβδομάδα η Αγάπη έφτασε στην Αμερική, έκανε μία εξέταση και αμέσως μετά την εγχείρηση. Η εγχείρηση τελείωσε επιτυχώς και μετά από κάποιες ημέρες η Αγάπη έφτασε στην Ρόδο και συνέχισε κανονικά το σχολείο χωρίς κανένα εμπόδιο στην μάθηση της. Όλοι της οι συμμαθητές χαρήκαν πολύ για την αγαπημένη τους φίλη , την Αγάπη!!!
Μαρία Περρή & Δούκισσα Πλαστρούγγη Τάξη:Ε΄2 Σχολείο:3ο Δ.Σ Πόλεως Ρόδου
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 17
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
ΤΟ ΤΑΞΙ∆Ι ΣΤΗΝ DISNEYLAND Μια μέρα που είχα πάει στο Παρίσι με την οικογένεια μου και είχα επισκεφτεί την Disneyland, έπαιξα, το πρωί έφαγα, πήγα σε ένα μουσείο, πήγα και ψώνισα ρούχα και αλλά πράγματα. Ξαφνικά είδα μπροστά μου τον ΡΟΖ ΠΑΝΘΗΡΑ και αποφασίσαμε να πάμε στο σπίτι του. Φάγαμε πίτσα και το βράδυ κοιμηθήκαμε εκεί. Το άλλο πρωί πήγαμε βόλτα με το αυτοκίνητο του στην θάλασσα και κάναμε μπάνιο. Μετά γυρίσαμε στο σπίτι του, κάναμε μπάνιο και μετά παίξαμε. Καθώς με κυνηγούσε, βρήκα μια μπάλα και του την πέταξα και πήγε και την έφερε. Ήθελε να παίξουμε αλλά δεν μπορούσα περισσότερο γιατί ήρθε η ώρα της επιστροφής και γυρίσαμε πίσω στην Ρόδο. Ήταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι.
ΤΕΛΟΣ
ΝΙΚΟΣ-ΡΑΦΑΗΛ ΚΑΒΟΥΡΑΣ ΤΑΞΗ Ε’2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 18
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κουμπαράς γουρουνάκι. Στην αρχή ο κουμπαράς ήταν μέσα σε μια κουτά που δεν ήταν τόσο μεγάλη και ήταν πολύ στενή, που δεν τον χωρούσε. Αλλά μετά από λίγες μέρες βγήκε από την κουτά. Ήταν πάνω σε ένα ψηλό ράφι και κάθε μέρα οι άνθρωποι τον κοίταζαν και τον πείραζαν. Μέχρι που ήρθε ένα κοριτσάκι, που το έλεγαν Νατάσσα. Η Νατάσσα ήταν ένα πολύ όμορφο κοριτσάκι που πρόσεχε τα πράγματα της καλά. Ο κουμπαράς ήταν πολύ ευτυχισμένος γιατί η Νατάσσα του έβαζε λεφτά και σε λίγους μήνες τον είχε γεμίσει. Όμως ήρθε η ώρα που η Νατάσσα έπρεπε να σπάσει τον κουμπαρά αλλά δεν ήθελε. Δεν ήθελε να σπάσει τον φίλο της το γουρουνάκι. Η Νατάσσα ανακάλυψε πώς υπήρχε μια πορτούλα στο κάτω μέρος του κουμπαρά. Τότε η Νατάσσα έβγαλε τα λεφτά από τον κουμπαρά, χωρίς να τον σπάσει και ήταν παρά πολύ χαρούμενοι και οι δυο. Από τότε άρχισε να τον γεμίζει και να τον αδειάζει πολλές φορές και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλυτέρα.
ΤΕΛΟΣ
ΜΙΚΑ ΠΕΖΟΥΒΑΝΗ & ΙΩΑΝΝΑ ΓΟΥΛΑ ΤΑΞΗ:Ε’2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 19
Οι δικές μας Φανταστικές Ιστορίες
ΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Ένα ηµερολόγιο του Νίκου ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙ∆ΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΛΕΓΑΝΕ ΝΙΚΟ. ΑΡΧΗ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Ο ΝΙΚΟΣ ΠΗΓΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙ∆ΙΑ Ο ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΣ , Ο ΒΑΣΙΛΗΣ , Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΟ ΧΤΥΠΗΣΑΝΕ . . Ο ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΑΠΗΓΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΒΡΕΞΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΑΝ. ΟΛΟΙ ΓΕΛΟΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΚΟΡΟΪ∆ΕΥΑΝΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ. Ο ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ∆ΕΝ ΕΙΠΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΕΠΕΙ∆Η ΝΤΡΕΠΟΤΑΝΕ . ΞΑΝΑΠΗΓΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΝ ΞΑΝΑΕΒΡΕΞΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΑΝΕ ΟΜΩΣ ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ∆ΕΝ ΓΕΛΑΣΕ. Ο ΝΙΚΟΣ ΧΑΡΗΚΕ ΛΙΓΟ ΠΟΥ ∆ΕΝ ΤΟΝ ΚΟΡΟΙ∆ΕΨΑΝ ΤΩΡΑ . Ο ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΑΠΗΓΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΝ ΕΒΡΕΞΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙ∆ΙΑ ΠΗΓΑΝ ΣΤΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΕ . Η ΚΥΡΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΕΙ∆Ε ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟ, ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ . Η ΚΥΡΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΛΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΕ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ∆ΙΕΥΘΥΝΤΗ . Ο ΚΥΡΙΟΣ ∆ΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΕ ΜΙΑ ΕΒ∆ΟΜΑ∆Α ΑΠΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ . ΜΕΤΑ ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟ, ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΠΗΓΑΝ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΑ ΠΑΡΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ . Ο ΝΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ.
ΤΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΑΡΑΓΥΙΟΣ ΤΑΞΗ Ε’2
Ε’ Τάξη
Σελίδα | 20