Suikerkrant september 2014

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

HH H

GRATIS MAAN

H

DBLAD

HH

BART MEULEMAN:

“DE JONGSTE ZOON”

nr. 54 – September 2014

www.suikerkrant.be

TAXANDRIAMUSEUM KRIJGT NIEUWE, PERMANENTE OPSTELLING

BEZOEK DE STAND VAN

SUIKER OP

TREZART (13 & 14/9) IN MOL EN DE CULTUURMARKT (14/9) IN TURNHOUT

JUUL

KABAS WORDT MET DANK AAN

ZEVENTIG

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN Verantwoordelijke uitgever

ROEL SELS

Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Zakelijke leiding en distributie Leen Verwaest 0495 53 54 80 leen@suikerkrant.be

Adres Kempense cultuurpromotie vzw Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage 11.000 exemplaren

Verspreidingsgebied Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, Oud-Turnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

Verdeelpunten zie website

Redactie Stijn Janssen

Redactiemedewerkers Ivo Verheyen Katrien Lodewyckx Floor Deckx Joep Goosen

Foto's Bart Van der Moeren

Vormgeving Dimitri Paeleman

Opmaak advertenties Els Vandervoort

Advertenties Sabine Clijmans 0496 87 42 52 sabine@suikerkrant.be

Drukkerij DKZet (Hapert, NL)

Website www.suikerkrant.be

2 - September 2014

MUZIEK

6 All that jazz 14 Interview Soldier’s Heart 16 Overzicht festivals September 18 Orgelmaand bij vzw Octave 30 Interview Juul Kabas 34 Over de schreef

TENTOONSTELLINGEN 4 Hotel Taxandria 6 Bonjour Expo

FILM

Zo lelijk

36 Cinema special

LITERATUUR

Kempense cultuurpromotie vzw

Redactieadres

BLADWIJZER

- “Nog nooit in heel mijn leven heb ik zo’n lelijk schilderij gezien”, stamelde Pieter-Jan. Hij stond voor de Mona Lisa. Zijn mond was opengevallen van verbazing. Hij leunde voorover op de houten afsluiting om het schilderij nog beter te bekijken.

Daarna keek hij ons met grote, vragende ogen aan. Hij wilde bevestiging, maar die bleef uit. We keken van hem naar de Mona Lisa en terug. Wij stonden perplex. Heel even waren we bang dat het dak van het Louvre naar beneden zou komen. We keken ongerust naar de mensen om ons heen, maar aan de apathische blikken van de omstaanders te zien, was de blasfemie van Pieter-Jan hen ontgaan. Ons niet.

Wij trilden zowat op onze benen.

Niet zozeer om wat hij gezegd had -dat ook- maar vooral omdat hij het gezegd had.

Pieter-Jan was een rustige, bijna verlegen jongen. We wisten niks van hem. Niet wat zijn hobby’s waren, niet waar hij woonde, niet hoeveel broers en zussen hij had. Pieter-Jan sprak bijna nooit. Niet in de klas, niet op de speelplaats. De knaap in wie nog nooit iets was opgekomen dat door hemzelf belangrijk genoeg gevonden werd om mee te delen aan zijn klasgenoten, kon nu niet zwijgen. Het ongeloof was te groot. Hij bleef zich verbazen.

Hij keek naar de lange rij mensen achter hem en sloeg de hand voor zijn mond.

- “Dat mensen hiervoor aanschuiven!”

Toen we een week later klassikaal de schoolreis naar Parijs bespraken, mochten wij allemaal om beurten vertellen wat de meeste indruk op ons gemaakt had. Velen hadden het over de flessen wijn die we op de trappen van de Sacré-Coeur gedeeld hadden met Argentijnen en Brazilianen. We waren een jaar of 17. De eerste kennismaking met mensen van een ander werelddeel was memorabel geweest. Niet zo bij Pieter-Jan. Hij bleef zich druk maken in de Mona Lisa.

- “De grootste ontgoocheling uit mijn leven. Het schilderij is te klein, de kleuren zijn niet mooi,

de achtergrond is te vaag en ik weet dat het subjectief is, maar ik vind Mona Lisa zélf ook een lelijke vrouw. Voor de kunstkritiek doet dat niet ter zake en voor mij ook niet. Ik zeg het maar omdat het mij niet echt helpt om het schilderij in zijn geheel mooi te kunnen vinden. Ik kan niet geloven dat Leonardo da Vinci hier drie jaar aan gewerkt heeft.”

De leraar, die zich de moeite had getroost om de schoolreis tot in de details voor te bereiden en zodoende onze blik op de wereld te verruimen, voelde zich tot op het bot gekrenkt. Hij hapte enkele seconden naar adem, herstelde zich en beet terug: - “Je staat helemaal alleen met je mening. Vraag jezelf maar eens af wie er gelijk heeft: jij of een miljoen kunstkenners? En trouwens, te uwer informatie: ja, da Vinci heeft er drie jaar aan gewerkt. En er dan nog zijn hele leven lang verbeteringen aan aangebracht!”

Een voorzet voor open doel, maar met het oog op de rapporten die nog moesten volgen, besefte Pieter-Jan maar al te goed dat hij de bal beter niet binnenkopte.

Ook toen we wat later een schriftelijk verslag moesten maken van de schoolreis, bleek de toon van Pieter-Jans epistel heel gematigd. Tot onze spijt, overigens. Want we vonden juist dat hij zo goed op dreef was gekomen. Maar in zijn verslag schreef hij dat je over smaken niet kunt twisten en dat zelfs een werk als de Mona Lisa niet boven die wet staat. We hadden de stille PieterJan inmiddels in onze harten gesloten en waren bijna teleurgesteld dat hij zijn anarchistische oprisping had opgeborgen. Bijna, want zijn briljante laatste zin maakte alles goed. “… Daarom wil ik het er niet meer over hebben of de Mona Lisa goed of slecht, mooi of lelijk, of te groot of te klein is. Laat me eindigen met te zeggen dat ik het thuis nooit tegen mijn muur zou hangen.”

Ik wens bij de start van het nieuwe schooljaar elke leerkracht een Pieter-Jan in zijn klas toe.

10 Interview Bart Meuleman 24 Wie schrijft die blijft

ARCHITECTUUR 24 Oog voor architectuur

THEATER 17 Straatkunstenfestival Trezart

CULINAIR 8 Horeca troef!

COLUMNS 2 Roel Sels 38 Stijn Janssen

SCHOUWBURGEN 19 Programma’s Kempense cultuurcentra

REPORTAGES 3 Graffiti in de jeugdinstelling 26 Koeltoren én museumplannen weg 26 Vrijwilligers blazen leven in de bib

Graffiti triggert jongeren uit jeugdinstelling De Markt

“Natuurlijk is graffiti kunst, ook al zijn het maar spetters.”

MOL – Is het al niet evident om bij jongeren interesse op te wekken voor kunst, dan is dat nog minder vanzelfsprekend bij ‘gasten’ die zeer tegen hun zin geplaatst zijn in een jeugdinstelling. Toch slaagde het onderwijsteam van de Molse gemeenschapsinstelling De Markt erin zijn jongeren enthousiast te maken voor een project met prille artistieke ambities. Het onderwijsteam triggerde de jongeren een maand lang met graffiti. Het liet hen kunst uit verfbussen spuiten en trok er zelfs mee naar het graffitidorp Doel. Suiker werd uitgenodigd op een vernissage achter de hoge muren van de instelling en stelde vast dat kunst als blikopener kan gebruikt worden van een doorgaans gesloten wereld.

Jeugdinstelling De Markt mag zichzelf dan als een ‘open instelling’ voorstellen met het doel jongeren een time-out van een aantal maanden aan te bieden om nadien sterker terug de wereld in te stappen, voor de jongeren die er verblijven -en er vaak geplaatst zijn door jeugdrechters- blijft het een ‘gevangenis’ waar ze een straf moeten uitzitten. Spijts alle goede intenties van pedagogen, psychologen en andere -ogen is het geen kattenpis om die jongens tussen 12 en 18 jaar uit hun denkpatroon van: ‘Ik zit hier onschuldig tijd te doden’ en ‘Iedereen kan de boom in’ te trekken. Maar soms wordt in deze moeder aller jeugdvoorzieningen -wie kent ‘het gesticht’ in Mol nietook ‘out of the box’ gedacht. Dit graffitiproject levert alvast het bewijs dat met engagement en waardering voor wat er bij deze jongeren leeft, ook bij hen interesse kan opgewekt worden voor kunst die aanleunt bij hun wereld. “Alleen al het feit dat ons graffitiproject door hen niet als saai werd afgedaan, maakt het bijzonder,” zegt leraar culturele vorming Koen.

Lady Gaga

Op de binnenkoer van de instelling staan speciaal voor onze komst een tiental houten panelen uitgestald waarop de jongeren hun eerste graffitiprobeersels hebben gespoten. Het zijn kleurrijke, vaak aandoenlijke pogingen tot ‘streetart’ die de jongeren -verbaasd dat de buitenwereld er interesse voor heeft- schoorvoetend van commentaar voorzien. Bart heeft met enkele rake lijnen een herkenbaar silhouet gemaakt van zijn idool Lady Gaga. “Hier in de instelling wordt door de jongens vaak gelachen met Lady Gaga”, zegt hij. “Ik wil met dit werk een boodschap meegeven: je bent wie je bent en je moet dat voor niemand veranderen.”

Anderen, zoals Thomas, hebben zich laten inspireren door hun interesses. Hij heeft een herkenbaar graffitimotief gespoten: een auto die door een muur knalt. “Ik ben een autoverslaafde”, zegt hij. “Ik heb een opleiding gevolgd als carrossier. Ik zou later graag verder gaan met airbrushen, al was het maar om de auto’s van mijn kameraden te pimpen.”

We vragen of ze zelf vinden dat ze kunst gemaakt hebben. “Natuurlijk is graffiti kunst”, antwoordt Jef. “Iedereen die iets van zichzelf maakt, maakt kunst. Ook al zijn het maar spetters. Graffiteurs hebben ook respect voor het werk van anderen. Je spuit niet zomaar over het graffitiwerk van iemand anders.”

Writings on the wall

“Voor deze jongeren is graffiti vaak de enige kunstvorm die ze ooit tegenkomen”, zegt Koen.

“Graffiti sluit het dichtst aan bij hun leefwereld. Onze doelstelling was niet om er graffiteurs van te maken, maar wel om hen te laten kennismaken met een kunstvorm waarmee ze zelf aan de slag konden gaan. Belangrijk was ook dat wij, als begeleiders, zelf de graffititechnieken niet beheersen. Bij het werken met de spuitbussen merkten ze dat we even grote prutsers waren als zij. Dat zorgde voor een andere relatie met de gasten. Ik vond dat een heel rustgevende positie.”

Opvallend is dat er tussen de werken slechts één tekstgraffiti zit. Een jongen heeft ‘A Thug Life’ gespoten op zijn bord, allicht een verwijzing naar zijn eigen harde leven tot vandaag.

“We hadden verwacht dat ze de graffiti meer zouden aangrijpen om hun frustraties tegenover de instelling en de maatschappij te uiten”, zegt crealerares Sien.

“Maar dat bleef al bij al beperkt.

Sommigen hebben we wat moeten intomen. Joints, wietplantjes of ’ fuck the pope’ spuiten, kon hier uiteraard niet. Ik probeer van mijn lessen vooral een ontspannende activiteit te maken waardoor ze de wereld in de instelling een tijd kunnen vergeten.”

Illegaal

Graffiti is vandaag ook salonfähig geworden. Zat het vroeger in de hoek van vandalisme en het opzoeken van een kick -verlokkingen die deze jongeren niet vreemd zijn- dan is het nu erkend als volwaardige kunststroming. “Ik ben op een nacht wel eens graffiti gaan spuiten op een treinwagon”, vertelt Pieter. “Dat gaf zeker een kick. Terwijl ik de graffititekening maakte, kleurde mijn vriendin die in. We waren er zeker twee uren mee bezig. Je moet snel beslissen welke spuitbus je kiest.

Je weet ook dat een spuitbus geluid maakt. De politie heeft ons betrapt en we hebben er fiks voor moeten betalen. Vandaag kom je er wellicht van af met een GASboete. Ik zou het best wel spannend vinden om het nog eens te doen, maar dan op een politiewagen” (lacht). Ook Jef heeft zijn graffitiverleden. “Ken je de Dam in Antwerpen aan Park Spoor Noord?”, vraagt hij. “Vroeger werd graffiti in de wijk gebruikt om als groep je territorium af te bakenen.

Nu is er niets illegaals meer aan en wordt een stuk muur zelfs gebruikt om er op te leren spuiten.”

Graffitidorp Doel

Het graffitiproject van het lerarenteam van De Markt nam de jongeren ook mee naar het polderdorp Doel. “Zo’n uitstap organiseren buiten de muren van de instelling is niet vanzelfsprekend”, zegt Koen. “Een aantal van onze jongeren moet zich aan een strikt regime houden en anderen hebben dan weer een contactverbod met medebewoners. Het vergt flink wat voorbereiding. Maar het viel op dat de meesten Doel wel kenden. Voor sommigen van hen is het een soort toevluchtsoord geweest. Vroeger verbleven in de onbewoonde huizen in Doel een

aantal krakers. Als onze gasten thuis gingen lopen, vonden ze er wel eens onderdak.”

Openluchtmuseum

Doel werd uitgekozen als bestemming omdat het verlaten dorp de voorbije jaren een geliefkoosd werkterrein is geworden voor graffitikunstenaars, onder wie naar verluidt ook Banksy. “Doel is vandaag een drukbezocht openluchtmuseum voor graffitikunst, “stelt Koen. “Als je met onze jongeren naar een museum zou gaan, zou er misschien een van hen geïnteresseerd zijn terwijl de anderen zouden proberen de schilderijen van de muren te trekken. Maar Doel maakte echt wel indruk op hen. Vooral de rust en de vreemde sfeer die er hangt in de lege straten en huizen, maken ook hen stil.”

“Ik was al een paar keer naar Doel geweest”, vertelt Jef. “Niet om er zelf graffiti te gaan spuiten, maar om te gaan kijken naar de grote muurschilderingen. Het is niet een muur maar een heel dorp dat vol met graffiti is gespoten. In Doel ervaar je pas echt dat het een kunst is geworden.”

“Na hun bezoek aan Doel hoorde je de jongens zeggen: dat was nu eens geen saaie dag”, zegt Koen.

“Hun enthousiasme sloeg zelfs over naar de rest van de jongeren in de instelling. Ook die willen nu allemaal Doel gaan bezoeken. Het is een project dat gedragen wordt door de ganse instelling. Geloof me: dat maak je niet vaak mee. We mogen dat gerust op ons cv zetten.”

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Om de anonimiteit van de jongeren te waarborgen, zijn in de tekst fictieve namen gebruikt

Suiker - 3

Taxandriamuseum krijgt nieuwe, permanente opstelling: TURNHOUT – Zeg nooit hotel tegen een museum. Of juist wel, want in feite hebben beide eenzelfde functie. Dat was alvast een van de redenen om het Taxandriamuseum om te vormen tot Hotel Taxandria.

In de hotelkamers vertellen Kempense figuren en archetypes de geschiedenis van de regio. Suiker sprak met Sofie Wilder, coördinator van TRAM 41, en met journalist Karl van den Broeck.

Het idee om een museum als een hotel voor te stellen, komt van de ‘Handelsreizigers in Ideeën’, de scenograaf die alles vormgaf is Koen Bovée. Karl van den Broeck is voor het Taxandriamuseum wat JeanLuc Dehaene voor Club Brugge was: fan nummer 1. Hij staat helemaal achter het idee van het ‘museum als hotel’.

“Dat is niet vergezocht. Net als een hotel is een museum een vertrekpunt om een regio te ontdekken. In het Taxandriamuseum leer je de geschiedenis van Turnhout, maar ook van de Kempen. Het museum is de perfecte uitvalsbasis om andere plaatsen of musea in de Kempen te bezoeken. Daarnaast is het museumgebouw het oudste burgerlijke huis van Turnhout. Regelmatig werden er vooraanstaande gasten ontvangen. Het was geen hotel in de letterlijke zin van het woord, maar veel slaapgelegenheid was er voor de rest in Turnhout niet. Het kasteel was immers lang niet altijd bewoond. Vanuit dit gegeven wilden de ‘Handelsreizigers’ het museum opvatten als een hotel en de museumzalen als hotelkamers.

Een schitterend idee!”

Sofie Wilder: “In elke kamer wordt een ander facet van de geschiedenis van Turnhout belicht en kijk je vanuit een andere invalshoek naar het verleden. Dat is verrassend en houdt de bezoeker alert. En zoals in een hotel heeft elke kamer een andere bewoner. Soms zijn dat historische figuren, zoals de drie vrouwen van Turnhout of Maria Van Zimmeren. Soms zijn het archetypes: de internaatstudente, de kantwerkster, de troubadour, de torenwachter…”

Het Taxandriamuseum is wellicht nog nooit zo toegankelijk geweest als met deze opstelling. Wie wil, kan zich verdiepen in de gedetailleerde zaal- of objectteksten, maar wie liever een snellere en behapbare toer wil maken door het museum luistert naar de geluidsfragmenten.

Sofie Wilder: “Elke bewoner vertelt in zijn kamer over wat hij of zij meegemaakt en gezien heeft. Die verhalen of dialogen zijn heel vlot en vaak ook grappig.” Karl van den Broeck: “Mijn favoriet is de dialoog tussen de vrouwen van Turnhout, die het met mekaar aan de stok krijgen over wie nu het belangrijkst was.” (lacht) ‘Hotel Taxandria’ ligt in de Begijnenstraat 28 in Turnhout en is van dinsdag tot en met zaterdag open van 14 tot 17u, en op zondag van 11 tot 17u.

Tekst: Roel Sels Illustraties: TRAM 41

4 - September 2014

Hotel Taxandria De kantwerkster

Sofie Wilder: “De kantwerkster kan in het museum niet ontbreken. De Turnhoutse kant is belangrijk geweest. Misschien droeg het ‘Zeeuws meisje’, door iedereen gekend, wel Turnhoutse kant. Vaststaat dat de kant voor dergelijke mutsjes geklost werd in België, en dan vooral in onze provincie. Er hangt ook een sociale geschiedenis aan dat kantklossen vast. De kantwerksters hebben, om de extreme uitbuiting tegen te gaan, een soort vakbond avant la lettre opgericht. Ze maakten onderling afspraken over wat ze minstens betaald moesten krijgen voor een werkstuk. Zeer interessant, deze kamer op de tweede verdieping.”

De Kempense volksvrouw

Sofie Wilder: “De kamer van de volksvrouw doet ook dienst als vertelzolder. Hier staat de folklore van de stad en de streek centraal. Daar hoort geloof en bijgeloof bij. Deze kamer toont onder andere religieuze objecten.”

De troubadour

De internaatstudente

Sofie Wilder: “De kamer van de troubadour is tevens herberg en knutselruimte. Jongeren zullen er zich kunnen amuseren. De troubadour heeft last van geheugenverlies. Hij kent zijn liederen nog wel, maar vergeet regelmatig een woord. Kinderen kunnen hem helpen zoeken.”

Karl van den Broeck: “In de kamer van de internaatstudente maak je kennis met de verschillende kolonies die er in de Kempen waren. Veel mensen leefden hier in een vorm van gevangenschap: internaatstudenten, gevangenen, psychiatrisch gestoorden, soldaten. Zij vonden een thuis, of tweede thuis, in het land aan de rand.

De regio werd echter ontsloten. Ook dat verhaal wordt hier verteld.”

De archeoloog

Karl van den Broeck: “Vanzelfsprekend krijgt de archeoloog ook een eigen kamer. De Kempense bodem heeft interessant materiaal genoeg opgeleverd.

Een heuse goudschat zelfs! Niet eens door een archeoloog ontdekt, maar door een metser. Op de Grote Markt. Soms overtreft de werkelijkheid de verbeelding.

In deze kamer worden de fraaiste archeologische vondsten getoond.”

De torenwachter

Cafetaria Karl van den Broeck: “De kamer van de torenwachter is misschien wel de mooiste kamer.

Vijfhonderd jaar lang had Turnhout een torenwachter. Geen overbodige luxe, want de stad had geen omwalling. De torenwachter moest op zijn hoorn blazen als er onheil dreigde. In zijn kamer vertelt en toont de torenwachter wat hij allemaal gezien en meegemaakt heeft. Het centrale object is de hoorn zelf”.

De verzamelaar Balie

De vrouwen van Turnhout

Sofie Wilder: “De kamer van de vrouwen van Turnhout is al een tijd open.

Ze is gebaseerd op de gravure van Turnhout, die Lucas Vorsterman in 1667 maakte. Bovenaan die gravure staan drie vrouwen: Maria Van Brabant, Maria Van Hongarije en Amalia Van Solms. ‘De vrouwen van Turnhout’ kan je vrij vertalen als ‘de bazen van Turnhout’. We hadden ook andere personen kunnen uitlichten, maar de drie vrouwen spreken wel tot de verbeelding. In deze kamer verneem je hoe de stad is gegroeid. De maquette van Turnhout, het favoriete museumstuk van de Turnhoutenaren, illustreert het verhaal.”

Karl van den Broeck: “Mensen denken dikwijls dat er over de inhoud van een museum lang nagedacht is. Dat is niet zo. De inhoud wordt veelal bepaald door een aaneenschakeling van toevalligheden. Je kan immers niet alles kopen en vondsten doe je niet op bestelling. Een museum is dus afhankelijk van wat er in de regio is gevonden en verzameld. Kanunnik Jansen was bijvoorbeeld een groot verzamelaar. Zijn collectie ligt aan de basis van het Taxandriamuseum.

In deze kamer zijn de pronkstukken uit het depot te zien.”

Maria Van Zimmeren Het hert van Turnhout

De jachtkamer behoort toe aan het hert van Turnhout, genaamd Hendrik Wiske van He(e)rtum, een van de oudste bewoners van Turnhout. De hertogen van Brabant kwamen jagen in de Kempen en bouwden er een jachtslot.

Zo evolueerde de nederzetting Turnhout, dat een vluchtend hert in zijn wapenschild kreeg.

Maria Van Zimmeren is de jongste dochter van Amalia Van Solms. Ze wordt in 1676 ‘Vrouwe van Turnhout’ en heeft in het museum dus recht op een eigen kamer. Sofie Wilder: “In deze kamer zijn bovendien de levensgrote natuurschilderijen van Franciscus Xavery te bewonderen.”

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS Open van maandag tot vrijdag van 7 tot 19 uur Hoek Graatakker I Papenbruggestraat I vlakbij de ring

Wij verzorgen voor u Actie september 2014

Gratis 1 glas wijn

Voor al uw gelegenheden zoals

• Fietsverhuur • Bewaakte stalling

24u 24u

• Kleine herstellingen • Oplaadpunt elektrische fietsen Zorgeloos feesten van aperitiefhapje tot volledig afgewerkt evenement met of zonder bediening

De beveiligde stalling is 24/24 uur te gebruiken.

Ongelimiteerde toegang via badge of vingerscan ter plekke te koop voor de periode van 1 dag, 1 maand, 6 maanden of 1 jaar

info@fietshuis.be 014 88 29 00

Komt u ook ken nism ake n?

Waarom G&W-Tervo?

Omdat…

Ontdek het zelf! Knip deze advertentie uit en ontvang 10% korting op ons hele assortime nt!

• Een goede gezondheid begint bij gezonde voeding!

• Gezond gerust lekker mag zijn!

• Aanvullende vitaminen en mineralen noodzakelijk zijn!

• Een goed advies hierin erg belangrijk is!

• G&W ook leuke cadeaus heeft!

• Alleen het beste goed genoeg is!

• Het beste niet het duurste hoeft te zijn!

• De mensen van G&W bouwen aan een gezonde en duurzame relatie!

• Proeven en keuren niet leidt tot een aankoopverplichting!

• U welkom bent bij G&W!

Sint Annaplein 20, 5111 CA BAARLE-NASSAU (vlakbij Jumbo) www.tervo.eu

Suiker - 5

BONJOUR EXPO

Florence Soual en Liezet Haagdoren

TURNHOUT – In Theobaldus Kunsthuis stellen van 19 september tot en met 12 oktober Florence Soual en Liezet Haagdoren tentoon.

Florence Soual studeerde grafische kunst in Parijs. Daarna verhuisde ze naar België, waar ze zich met haar gezin vestigde in de Kempen. Aan de Molse academie volgde ze de cursus keramiek. Florence Soual houdt van abstracte vormen uit klei, die spelen met licht en reflecties.

Kleuren zijn zelden en schaars aanwezig. Het glanzende, weerspiegelende, schaduw werpende, contrasterende wit van het keramiek of het porselein zorgt voor genoeg variatie.

De in Lommel wonende Liezet Haagdoren stelde al eerder tentoon met Florence Soual. Ze kennen mekaar van de academie in Mol. Ook Haagdoren volgde daar aanvankelijk keramiek, maar ze stapte over naar textiel. Ze werkt vaak met katoen en linnen en creëert met roosterachtige motieven een spel van licht en donker.

De expo is te bezichtigen op vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 18u.

Koppelkunst

OUD-TURNHOUT – Van 13 tot en met 28 september stellen zes Tilburgse kunstenaars tentoon in het Hofke van Chantraine.

Dichter Jace van de Ven opent zondag om 15u de expo.

Drie koppels -drie mannen, drie vrouwen- tonen hun werken.

Kees van de Ven maakt beelden en foto’s die een sterk symbolische waarde hebben. Jenny Ymker is gefascineerd door de zoektocht van de mens naar zichzelf en legt dat vast in haar schilderijen en gobelins.

Jurgen van Schijndel maakt surrealistische beelden van allerlei materialen en technieken. Atty Bax creëert objecten van textiel. Stan van den Broek schildert kleurrijke, absurdistische en soms confronterende mensen.

Gerdi Beks maakt olieverfschilderijen en kiest als thema vaak voor een huis, waaraan ze verhalen koppelt. De expo is gratis te bezoeken van donderdag tot en met zaterdag van 13.30 tot 17u en op zondag van 11 tot 17u.

6 - September 2014

De vergeten veldslag – Hoogstraten, 11 januari 1814 HOOGSTRATEN – Terwijl zowat elke Vlaamse gemeente de Eerste Wereldoorlog herdenkt die 100 jaar geleden begon, blikt Hoogstraten terug op twee oorlogen. 200 jaar geleden werd daar een napoleontische veldslag uitgevochten. In het stedelijk museum (Begijnhof 9) wordt die slag, ook ‘De vergeten veldslag’ genoemd, herbeleefd.

Op 11 januari 1814 vond in de regio Hoogstraten een bloedige veldslag plaats tussen de troepen van keizer Napoleon en een geallieerd legerkorps dat voornamelijk bestond uit Pruisen, Britten en kozakken. De veldslag zou bijdragen aan de latere overwinning op Napoleon in Waterloo (1815), maar vreemd genoeg is ze slechts

als een voetnoot in de geschiedenis terechtgekomen, als ze zelfs al niet volledig wordt genegeerd. Uit recent onderzoek blijkt dat het belang van de veldslag niet onderschat mag worden. De Franse nederlaag bij Hoogstraten was de eerste in een reeks van confrontaties die later zouden uitmonden in de definitieve nederlaag in Waterloo.

De expo schetst de strijdende partijen: Napoleon en zijn vele Europese vijanden. Voor een goed begrip wordt ook kort de politieke situatie geschetst vóór 1814. Daarna kan je stap voor stap, uur per uur, de Fransen en de geallieerden volgen in hun aanloop naar de confrontatie bij de kerk van Minderhout.

Een prachtige maquette toont met historische precisie hoe de verschillende partijen op mekaar inbeukten tijdens de ‘Slag van Hoogstraten’, op 11 januari. Kostuums, medailles en in de veldslag gebruikte wapens zijn te bewonderen. Archeologen tonen wat in de bodem gevonden is in die periode. De expo brengt niet alleen verslag uit van de veldslag en het militaire verhaal, maar ook van het burgerleven. Zo zijn er ook onkostennota’s te zien van inwoners van Hoogstraten die hoopten vergoed te worden voor de geleden schade.

Het stedelijk museum is open van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17u. De tentoonstelling loopt tot 21 december

Balen herdenkt de wereldoorlogen

Hippoliet De Clerck

HERENTALS – De stad Herentals brengt met een restrospectieve gepast hulde aan de kunstenaar Hippoliet De Clerck (1878-1954) die decennialang actief was als kunstschilder, maar tijdens zijn leven niet één keer exposeerde. Daarvoor was hij te bescheiden.

De Clerck bereikte zijn artistieke hoogtepunt in de periode tussen de twee wereldoorlogen.

Tijdens de eerste jaren van het interbellum ontwierp en tekende hij tientallen vlaggen van oudstrijders en andere verenigingen. Maar de thema’s van het werk van De Clerck zijn zeer gevarieerd. Hij schilderde onder meer religieuze onderwerpen, stillevens, interieurs, portretten en landschappen. De oude landelijke Kempen herleven in krachtig gepenseelde natuurtaferelen. Zijn portretten worden algemeen beschouwd als zijn beste schilderwerk.

De tentoonstelling laat ook enkele werken zien van zijn zoon, Hippoliet De Clerck jr.

De expo loopt van 30 augustus tot en met zondag 5 oktober in de Lakenhal. Open op vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17u.

Kinderen kopen kunst

GEEL – Een maand lang zijn kinderen en jongeren tussen vijf en achttien jaar de baas in de exporuimte van de Halle in Geel en kiezen zij zonder de bemoeienis van volwassenen hun eigen favoriete werkje. Eens gekozen, krijgen ze de kans om het werkje tegen een klein prijsje aan te kopen. Ruim zestig litho’s van dertig bekende en iets minder bekende kunstenaars worden tentoongesteld, zónder naambordje. Ouders, opa’s en oma’s, ooms en tantes en alle anderen hebben pech: alleen kinderen en jongeren mogen naar binnen en kiezen hun favoriete werk. Niet als belegging, maar omdat ze het écht mooi vinden.

De expo loopt van 19 september tot 19 oktober.

Mady Mariën: ‘In memoriam’

HERSELT – In De Pastorie (Dorp 68 in Herselt) stelt Mady Mariën werken tentoon die ze de voorbije tien jaar gemaakt heeft. Het is haar laatste tentoonstelling in een reeks. Deze uitgebreide expo, waarin ongeveer honderd schilderijen te zien zijn, luidt een periode van rust in voor de kunstenares.

De expo loopt nog tot en met 7 september en is gratis te bezichtigen op zaterdag en zondag van 14 tot 18u.

BALEN – Zeventig jaar geleden werd Balen bevrijd en dat wordt passend herdacht. Op de website www.balenbevrijd.be, een initiatief van drie jonge verzamelaars die gefascineerd zijn door de beide wereldoorlogen, vind je informatie over tal van activiteiten. De expositie ‘Balen tijdens de Tweede Wereldoorlog’ wordt een van de hoogtepunten.

De tentoonstelling loopt van 13 tot en met 21 september in VC De Kruierie. Er zijn uniformen en uitrustingsstukken te zien van de verschillende oorlogvoerende partijen. Met uniek fotomateriaal en enkele authentieke documenten wordt de sfeer van weleer opgeroepen. Op de laatste dag van de tentoonstelling kan iedereen oorlogsmateriaal binnenbrengen om het te laten digitaliseren en registreren.

Erfgoedcel k.ERF zorgt voor een vlekkeloze organisatie.

Tot 6 september is in VC De Kruierie nog de expo ‘De Groote Oorlog in Balen’ te zien, die over de Eerste Wereldoorlog gaat en die vertelt hoe het de Balense frontsoldaten verging en hoe, ver van het front, het leven in Balen moeizaam verderging.

Septemberdagen in Le Paige

HERENTALS – Elk jaar opent de vzw Ter Vesten het nieuwe tentoonstellingsseizoen onder de noemer Septemberdagen.

Ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van de restauratie van kasteel Le Paige staan de Septemberdagen dit jaar volledig in het teken van deze herstelwerkzaamheden.

De vzw Ter Vesten grijpt voor deze tentoonstelling rond kasteel Le Paige terug naar de begindagen van zijn ontstaan. De vzw had als doel het kasteel van het verval te redden. De expositie is opgedeeld in drie thematische delen. Eerst en vooral schetst Ter Vesten de geschiedenis van het landgoed en van de familie Le Paige. In een tweede deel kom je alles te weten over het legaat en de restauratie van het kasteel. Het laatste thema gaat over het artistieke programma dat Ter Vesten vzw sinds de opening van het kasteel heeft verwezenlijkt.

Van 30 augustus tot en met 21 september in Le Paige. Open op vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17u. Gratis toegang.

Fotosalon

HERENTALS – De Koninklijke Fotoclub Herentals organiseert op 13 en 14 september zijn tweejaarlijkse fotosalon. De beste werken van alle leden worden getoond in cc ’t Schaliken.

In de foyer worden enkele foto’s tentoongesteld, terwijl in de schouwburg een digitale presentatie loopt. Zaterdag van 13 tot 22u en zondag van 10 tot 20u.

Prijs Beeldende Kunst van de provincie Antwerpen

Jan Meynen: ‘Sweet hitch-hiker’

MOL – Creedence Clearwater Revival schreef in 1971 de hit ‘Sweet hitch-hiker’. De bijhorende clip toont afwisselend de spelende band en een soort miniroadmovie. Tussendoor zijn ook, nauwelijks zichtbaar, tientallen foto’s gemonteerd van liftende mensen. De foto’s zijn nauwelijks zichtbaar in de clip. Na een fractie van een seconde zijn ze alweer verdwenen. (Het was een ietwat naïeve poging om na te gaan of ons onderbewustzijn gestuurd kan worden door beelden die je niet kan zien, maar die je ergens toch registreert).

Kunstenaar Jan Meynen geeft 33 jaar na de release van de CCR-single de liftende jongelui eindelijk waar ze recht op hebben: een plek waar je ze echt kan zien. Met engelengeduld haalde Meynen de foto’s uit de clip.

Daarna maakte hij er een indrukwekkende reeks schilderijen van. Die hangen van 22 september tot en met 12 oktober in de exporuimte van cc ’t Getouw.

De toegang is gratis.

‘Leven met de Groote Oorlog’

RIJKEVORSEL – Tot en met de symbolische datum van 11 november loopt in het Aster Berkhofmuseum in Rijkevorsel een expo over de Eerste Wereldoorlog.

Tijdens WO I trokken vanuit Rijkevorsel 178 soldaten naar het front. 22 van hen kwamen nooit terug. In Rijkevorsel zelf werden twee burgers doodgeschoten. De expo vertelt de verhalen van de gesneuvelden en de omstandigheden waarin ze omkwamen. Ook het feit dat Rijkevorsel voor veel vluchtelingen het laatste toevluchtsoord was op weg naar het nog onbezette Nederland komt uitgebreid aan bod.

Lokale kunstenaars Lut Hermans en Tine Dekkers tonen werken in het thema en van de hand van Jef Geens is een raamschildering te zien met soldaten in loopgraven.

Het Aster Berkhofmuseum is open op 10 en 28 september, 8 en 26 oktober en op maandag 11 november, telkens van 13 tot 17u.

TURNHOUT – Michèle Matyn won in 2013 de Prijs Beeldende Kunst van de provincie Antwerpen. De kunstenares heeft de fotografie als basisdiscipline. Regelmatig trekt ze naar regio’s die haar aanspreken omwille van de oude volksverhalen die eraan vasthangen. Ze neemt foto’s, maar gaat daarna met die foto’s aan de slag. Soms maken ze deel uit van een installatie, soms hoort er een performance bij (die Matyn zelf uitvoert), soms kan je in de foto’s enkele verhaallagen ontdekken… Er gebeurt altijd iets. De foto’s staan zelden op zich.

Matyn weet met haar crossoverkunst een breed publiek aan te spreken. Ze was laureate van de Canvascollectie in 2008, exposeerde in de Brakke Grond in Amsterdam en in het Fotomuseum in Antwerpen.

Naast werken van Michèle Matyn worden ook sculpturen getoond van Tinka Pittoors en foto’s van Katrin Kamrau.

De tentoonstelling loopt van 13 september tot 16 november in de expohal van de Warande. De toegang is gratis.

‘De Turnhoutse School – Huiselijk modernisme’

EINDHOVEN – In het gebouw Vertigo van de faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit Eindhoven (De Wielen in Eindhoven) loopt nog tot 9 oktober de expo ‘De Turnhoutse School – Huiselijk modernisme’.

De toegang is gratis en je kan er terecht van maandag tot vrijdag van 8 tot 18u.

In de (Belgische) Kempen realiseerden Paul Neefs, Atelier Vanhout & Schellekens en het bureau van Lou Jansen en Rudi Schiltz in de jaren 60 architectuur die tot het beste in Vlaanderen wordt gerekend uit die periode. Hun werk staat bekend als de Turnhoutse School. Als docenten leidden ze in Antwerpen meerdere generaties architecten op en promootten ze elk hun versie van een kritisch regionalisme. Hoewel ze hun onderlinge overeenkomsten zoveel mogelijk ontkenden, was er alleszins iets dat hen in de ogen van hun studenten verbond: ze waren de laatste echte modernisten. In de jaren 1960 wisten deze architecten bijzondere, modernistische architectuur te combineren met huiselijke en warme interieurs, op maat van de bewoners. De architectuur van de Turnhoutse School is nog steeds actueel: vele Vlaamse architecten van nu zijn er sterk door beïnvloed.

De tentoonstelling grijpt terug naar de bron: de radicale alledaagse woningen van de Turnhoutse School. Ze toont de ontwerpen voor achttien woonhuizen, zes van elk architectenbureau. Daarnaast zijn plannen voor sociale woonwijken te zien.

In tegenstelling tot in Nederland zijn die in België tot op de dag van vandaag eerder uitzondering dan regel.

Zeker de moeite is de documentaire ‘Huiselijk modernisme’ van Terenja Van Dijk, een eerdere productie van AR-TUR waarin de bouwheren en bewoners van hun huizen aan het woord komen.

Johan Gybels

WESTERLO – In het gemeentehuis van Westerlo zijn van 13 tot 28 september werken te zien van Johan Gybels.

Gybels maakt olieverfschilderijen op doek. Hij zet vaak eenvoudige onderwerpen centraal, maar die plaatst hij in een vreemd kader, zodat ze zich in een andere dimensie presenteren. Op die manier verzet Gybels zich tegen de eentonigheid van de dingen.

De schilderijen zijn te bezichtigen van maandag tot en met donderdag van 9 tot 17u, op vrijdag van 9 tot 12u en op zaterdag en zondag van 14 tot 17u.

Suiker - 7

All that Jazz

HORECA TROEF −−Foto Yannick Nuyts

Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor: broodjeszaak ’t Dorps Broojke in Oostmalle.

Anti-House

‘T DORPS BROOJKE OOSTMALLE – ’t Dorps Broojke, in het centrum van Oostmalle, heeft zijn naam niet gestolen.

Half het dorp komt koude of warme broodjes halen in de broodjeszaak. “’t Dorps Broojke bestaat nu bijna drie jaar,” zegt Wendy Druyts, die samen met rechterhand Nadine Verstrepen de zaak uitbaat.

“We liggen recht tegenover het Immaculata Instituut, een secundaire school. Het spreekt vanzelf dat veel van onze klanten scholieren zijn die ’s middags de straat oversteken om de inwendige mens te versterken.

Maar we draaien natuurlijk niet op scholieren alleen. Ook de inwoners

Dorps Broojke

Hoogstraatsebaan 3 2390 Oostmalle Tel: 03 309 19 30 Openingsuren: Di-vr: van 7 tot 18.30u Za: van 9.30 tot 17u Zo en ma gesloten

8 - September 2014

van Oostmalle weten ons goed te vinden. En omdat we langs een grote verbindingsweg liggen, hebben we ook nog eens veel passanten.”

Klanten kunnen bij ’t Dorps Broojke terecht voor de broodjes, al zijn er ook een paar warme en koude gerechten te verkrijgen, zoals spaghetti en koude schotels. Maar het zijn vooral de gefrituurde snacks die goed scoren, zeker bij het jonge publiek. “Broodjes met een gefrituurd stuk vlees ertussen. Dat slaat goed aan,” zegt Wendy.

Een verbruikszaal is er niet echt bij ’t Dorps Broojke. “We hebben enkele zitplaatsen voor wie zijn broodje hier wil nuttigen, maar voor 90% zijn we een afhaalzaak.”

Klanten appreciëren ’t Dorps Broojke niet alleen omwille van de lekkere en betaalbare snacks, maar ook omwille van de altijd vriendelijke bediening. “Daar zijn we trots op en we blijven daar ook werk van maken. Dat kost ons geen extra moeite. Ook in een broodjeszaak is een goede service belangrijk.”

RIJKEVORSEL – Oké, het is muziek voor geoefende oren, maar Ingrid Laubrock maakte met haar band Anti-House een van de beste avant-garde-cd’s van 2013. De muzikanten van Anti-House zijn stuk voor stuk kleppers om u tegen te zeggen.

Frontvrouw Ingrid Laubrock ontving als ‘Rising star’ in 2005 al de BBC Jazz Award. Ze woont nu in New York en speelt daar met de groten der aarde. Hetzelfde kan gezegd worden van gitariste Mary Halvorson, die tegenwoordig ook hoge ogen gooit met haar eigen kwintet én septet. En ook de Canadese pianiste Kris Davis staat volop in de belangstelling en heeft inmiddels haar vijfde cd uitgebracht.

Bassist John Hébert is een van de meest gevraagde bassisten in New York. Hij maakt ook deel uit van het gereputeerde Fred Hersch Trio.

Anti-House is een ware supergroep, die alleen uit virtuozen bestaat. Op 23 september zie je hen aan het werk in De Singer.

Anti-House, 23 september om 20.30u in zaal De Singer, Rijkevorsel, 16 euro.

Dré Peremans jr. Trio

GEEL – De popwereld kent Dré Peremans van zijn trombonegeschal bij Buscemi en Lalalover.

Als jazzmuzikant oogst hij applaus op alle banken voor zijn bijdrage aan Rebirth::Collective.

Maar Dré Peremans jr. is niet alleen een begenadigd trombonespeler, hij is ook een uitstekend componist en arrangeur.

Hij speelt vaak jazzmuziek uit de jaren 60 en 70, die hij dan een hedendaags jasje aanmeet.

In zijn trio spelen ook pianist Ewout Pierreux en contrabassist Jos Machtel.

Dré Peremans jr. Trio, zondag 21 september om 19u in cc de Werft, gratis.

Vrijkaarten winnen?

Surf naar het gewenste concert op www.suikerkrant. be, stuur een mail en maak kans op gratis tickets.

Esther Van Hees ft.Yuri Honing

MOL – De nog jonge Molse jazzzangeres Esther Van Hees is al jaren een protegee van ’t Getouw en krijgt dan ook de eer om deze maand het nieuwe jazzseizoen te openen. Van Hees studeerde vorig jaar af aan het conservatorium van Tilburg en ontving toen in Nederland ook de prijs van ‘best afgestudeerd talent’. Vandaag volgt Esther nog een opleiding aan het Amsterdams conservatorium. Nog in 2013 bracht ze samen met haar compagnon de route, pianist Robert van der Padt, de mini-cd ‘Got Wings’ uit met allemaal eigen nummers.

Het is een proeve van haar eigen repertoire dat een verfrissende combinatie is van klassieke jazz, poëtische teksten en poppy invloeden. Dit jaar gaat Esther op tournee onder de naam ‘Esther Features’, waarbij ze telkens een gastsolist uitnodigt op het podium. Op 26 september in Jazzclub Ootello in Mol Ezaart is dat de internationaal bekende, Nederlandse jazzsaxofonist Yuri Honing. De man staat bekend als een van Europa’s beste cross-overmuzikanten tussen jazz en pop en toerde reeds in 70 landen. Samen met Esther en Yuri staan ook Robert van de Padt (piano), Reindert Kragt (bas), Mateusz Pulawski (gitaar) en Bram Knol (drums) op het podium.

Esther Van Hees ft. Yuri Honing, 26 september om 20.15u in Zaal Ootello, Mol, 13 euro.

JazzCollecTive

KASTERLEE – JazzCollecTive is een kwintet dat 2 duotickets bestaat uit Gunther Valckenier (gitaar), Koen Nijs (sax), Richard Rousselet (trompet), Ondine Quackelbeen (bas) en Herman Pardon (drums). De band brengt een repertoire van standards, bebop en hardbop. Met veel respect voor traditie én ruimte voor improvisatie worden de nummers gespeeld.

JazzCollecTive, maandag 1 september om 21u in jazzclub Houtum Street, Houtum 39 in Kasterlee, 10 euro.

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS Voeding en verzorging etherische olië - superfoods - shampoos - zepen crèmes - losse thee’s - henna - zuurstofrijk water alles van biologische teelt Je tweede thuis

Openingsuren van maandag t.e.m. zaterdag van 10.00 tot 18.00 uur zon-en feestdagen gesloten www.antoniskoffiecafé.be antoniskoffiecafe@telenet.be

Otterstraat 31-33 • Turnhout

volg ons ook via facebook

vanuit de BRON kristallen - zoutlampen - boeken tachyon producten - juwelen - wierook decoratie - geschenken

Openingsuren van dinsdag t.e.m. vrijdag van 10.00 tot 18.00 uur zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur zondag en maandag gesloten www.akademia.be Akademia@telenet.be

Nieuwe kaai 23 • Turnhout

koffie-, thee-, & leeshoek workshops - lezingen - info avonden

voor lichaam, ziel en geest Sint Antoniusstraat 10 0493/709947 www.inelia.com

2300 Turnhout ma-za 10u-18u

volg ons ook via facebook

GRATIS TICKET VOOR 5 PERSonen INCLUSIEF 50 GRATIS BALLETJES PER SPELER

Water in Hidrodoe.

Beleef het met al je zintuigen!

GELdIG T.E.m. 30 SEPTEmBER 2014

dit ticket uitknippen en meebrengen om van de actie te profiteren

reservatie verplicht via

www.paintballmerksplas.be

Suiker - 9

‘De jongste zoon’: Bart Meulemans boek over zijn jeugdjaren in Oud-Turnhout.

Bart Meuleman, de schrijver van theaterteksten, gedichten, muziekessays en de onvolprezen tv-reeks Duts, heeft een paar jaren lang geschreven aan ‘De jongste zoon’, zijn boek over zijn jeugdjaren in Oud-Turnhout en Turnhout. Die trip in zijn verleden levert onvergetelijke fragmenten op over een sekske kijken met tante S’ke, een dichtregel typen terwijl vader aardappelen schilt, een fiets laten maken bij een vrouw die uitzicht biedt op haar uitgerafelde onderbroek of het verplicht freezen - verstijven tot standbeeld -bij het eerste fluitsignaal op de speelplaats van het Sint-Victorinstituut. Maar ‘De jongste zoon’ gaat the coming of age-anekdotiek ver voorbij. Net onder de huid tiert bij Meuleman een voortdurende ongedurigheid. Hij weet wat hij wil.

‘Niets’ worden. Begin daar maar eens aan: aan niets worden. There must be some way out of here, said the joker to the thief. De platen van Nico, de stem van Wim Van Gansbeke en het theater van Jan Decorte zijn reddingsboeien. Maar verrassend: ook de huizen van de Turnhoutse modernistische architecten, die hij al fietsend ontdekt in zijn buurt, geven hem uitzicht op zijn eigen Amerika. Lang hebben we gewacht op een opvolger van Marc Mijlemans, die veel te vroeg overleden ‘weltschmerzer’ uit het lamme dorp O. We hebben hem nu gevonden: het is Bart Meuleman.

10 - September 2014

Het is een vreemd gevoel. Een dag nadat je schrijver Bart Meuleman hebt gesproken in café Stanny in Berchem sta je midden in het decor dat op de voorpagina prijkt van zijn jongste boek ‘De jongste zoon’, met name het eindeloos slingerend strandgebouw van het Zilvermeer in Mol. Je bent er met je zoontje op zoek naar enig vakantievertier. Maar Meuleman geeft niet om het zilverwitte strand en het helblauwe water. Met de coverfoto brengt hij een eerbetoon aan Jozef Schellekens, de architect van het strandgebouw. In ‘De jongste zoon’ gaat hij pagina’s lang in op het leven van deze Turnhoutse modernist. Voor de lezer is dit niet zo evident, maar voor de schrijver wel: “Omdat zijn huis op de Steenweg op Mol op mij als kind zo’n grote indruk maakte. Het huis deed me dromen van een andere wereld.”

En over dat rusteloze dromen en verlangen van Meuleman naar een andere wereld gaat ‘De jongste zoon’ in essentie. De jonge Bart Meuleman verstikt in de Kempen. Er zijn maar twee zaken die hem een vluchtweg aanbieden: de bus naar Antwerpen om platen met kunstzinnige hoezen te gaan kopen bij Brabo Records en zijn fietstochten over het bruggetje van de rivier - zeg maar de beek - genaamd de Aa. Bart Meuleman: “Terwijl ik naar school reed vloeide die beek onder mij door naar een compleet andere kant, naar een compleet andere tijd bijna. Dat was een soort van mysterie. Letterlijk.

De Aa stond voor de vrijheid.

Zeker vanaf het moment dat ik van Oud-Turnhout naar het Turnhoutse Sint-Victorinstituut fietste. Ik reed er graag over.

Het was steeds een heel klein magisch momentje. Het water stroomde naar een plek die je niet kende. Het stond dwars op alles. Er is ook een plek waar de Aa verdwijnt onder de treurwilgen. Prachtig. Adembenemend zelfs. −Toch − is de Aa niet meer dan een beek.

Het is zeker geen Schelde. Staat de Aa in al haar bescheidenheid ook symbool voor de Kempen?

Inderdaad. −En − ook voor je drang om net als de Aa uit de Kempen weg te stromen?

In zekere zin niet. Ik ben gewoon naar Antwerpen verhuisd en amper veertig kilometer verder gaan wonen. Terwijl die beek tot in de oneindigheid verder stroomt. Het is een beeld van vrijheid dat ik in het echte leven nog niet ervaren heb. −Toch − wordt het in elk bespreking van je boek aangehaald: de schrijver wil de bekrompen Kempen ontvluchten.

Klopt die conclusie dan wel?

Uiteraard is dit zo. Maar ondertussen ben ik zoveel jaren ouder en zit die Kempen nog steeds in mij. Die gaan er niet uit weg.

Die neem ik mee. −Maar − je hebt ze wel willen achterlaten.

Zeker. −En − wat was de reden daarvoor?

De reden was dat ik het een heel kleine wereld vond, ook een wat benauwende wereld. Het zijn allemaal heel subjectieve zaken.

Objectief kan ik niet beweren dat ik een ongelukkige jeugd heb gehad. Er zijn geen vreselijke dingen met mij gebeurd. Mijn moeder dronk niet, mijn vader sloeg me niet. Maar toch was het voor mij een kleine, benauwende

wereld. Het is vooral de natuur en de kunst geweest die me deed dromen van andere werelden, andere plekken, andere werkelijkheden ook. Dat begeesterde mij. −Als − je je jeugdjaren beschrijft, krijgen we een beeld van jou als een teruggetrokken jongen die erg veel op zichzelf was. Je verliest jezelf ook voortdurend in het luisteren naar extreme muziek.

Toch was ik niet echt gevonden voor extreme muziek. Het ging bij mij niet om zo hard mogelijk of zoveel mogelijk noise. Ik heb op dat vlak altijd veel belang gehecht aan melodie. Ik hoopte via die melodie tot de melancholie te komen. Of andersom. Ik zocht in de muziek de gevoeligheid op. Ik hield heel erg van een groep die nu niemand meer kent. ‘Eyeless in Gaza’. Heel landelijke muziek, heel melodieus en emotioneel. Het gaf een groot gevoel van alleen zijn. En dat had ik toen wel. −Vond − je dat alleen-zijn erg? De modale jeugd van een Kempense jongen loopt over voetbalclubs, jeugdbewegingen …

Daar wilde ik niet bij zijn. Ik ben bijvoorbeeld nooit in groepsverband ‘uit’ geweest. Met tien man ergens naar toe fietsen of later met zeven man in een Volkswagen ‘kever’ rondrijden: dat heb ik ook nooit meegemaakt. Ik voelde me er niet door aangetrokken.

In die zin zocht ik dat ‘alleenzijn’ wel bewust op, ja. −Wat − deed je dan zo helemaal alleen?

Nadenken?

Ja, maar ook uren en uren naar muziek luisteren. Later kwam daar lezen bij. Activiteiten die je alleen doet. −Er − is dat grappige fragment in het boek waarbij je jezelf oplegt om naar een film van de Duitse regisseur Fassbinder te kijken, maar tezelfdertijd spelen de Rode Duivels tegen Argentinië. Dan zit je plots in dubio.

Voor zo’n voetbalmatch was ik zeker niet immuun. Dat overkomt je en je voelt dat het je meetrekt in een andere wereld.

Op dat moment is voetbal prettiger dan naar een stugge film te kijken. Je wordt ‘uiteengetrokken’. Maar de kracht van de buitenwereld heb ik nooit ten volle beleefd. −Toch − is het de stad geweest die jou heeft doen openbloeien?

Ik denk dat ik die stap van de Kempen naar Antwerpen zeker nodig had. Om te beginnen was er de vraag: wat wil ik worden; wat ga ik studeren? Het lag misschien meer voor de hand dat ik leraar was geworden. Leo Pleysier is onderwijzer geworden.

Voor hem was dat een manier om een inkomen te hebben en toch te kunnen blijven schrijven. Ik wilde zeker geen leraar worden. Ik wilde niets worden.

Ik dacht: hoe moet ik dat doen?

Want ik moest wel verder studeren. Ik ben dan naar de filmschool in Brussel gegaan. En in Brussel zijn er natuurlijk andere poorten opengegaan die wel belangrijk zijn geweest voor mij: film en theater. Niet om filmregisseur te worden, want dat ben ik niet geworden. Maar die stad katapulteerde me uit mijn dilemma. Die heeft ervoor gezorgd dat ik niet de weg van het onderwijzerschap moest volgen. −Het − is een fascinerend levensdoel: niets willen worden. Voelde je dat aan als de ultieme vrijheid of werd je gedreven door defaitisme?

Dat was een negatieve keuze.

Er was geen enkel beroep dat me interesseerde. Ik wilde ‘niks’ gaan doen, maar ik moest toch de tijd doorkomen. Hoe moest ik dat gaan aanpakken? Dat is geen luxeprobleem. Maar ik had gelukkig ouders die tegelijkertijd eenvoudig en heel welwillend waren. Dat gaat niet altijd samen. −U − schrijft regelmatig over uw vader als een tolerante man. Als lezer verwacht je dat hij je een stamp onder je achterste zou geven.

Mijn vader was een extreem tolerant iemand. Mijn moeder ook, maar hij nog meer. Ze hebben mij mijn weg laten gaan zonder dat ze een idee hadden van die weg. Ik trouwens ook niet. Maar meestal is er wel een veel grotere controle van ouders op de weg van hun kind. Maar dat hebben mijn ouders nooit gedaan. −Hebben − ze zich nooit ongerust gemaakt? Wat gaat er van onze Bart worden?

Ja, ik denk het wel. (lacht). Oké, ik ben dan naar die filmschool gegaan in Brussel. Maar die opleiding vond ik onvoldoende. Ik ben dan nog in Leuven theaterwetenschappen gaan studeren. Dat mocht ik dan ook weer.

Wonderlijk eigenlijk. Want ook dat was weer een vage studie.

Maar wat daarna? Ik ben dan

dichtregel probeert te schrijven en je vader je stoort door steeds binnen en buiten te komen en aardappelen te schillen. Dat deed ons denken aan die verstikkende ouderscènes in ‘De avonden’ van Gerard Reve.

Ja, Leo Pleysier heeft me dat ook gezegd. Ik had nooit kunnen denken dat ik later zou gaan schrijven en dat ik lange tijd aan boeken zou kunnen werken. Ik vond schrijven heel bijzonder en het trok me erg aan. Ik schreef wel eens iets, maar dacht zeker niet dat het iets was waarmee ik mijn identiteit zou kunnen maken. −Hoe − heb je dat schrijven ontdekt?

Heel traag, regel na regel. −Maar − wel met het vaste geloof dat het je ooit zou lukken? Anders hou je dat proberen toch niet vol.

Nee, dat was er niet. Hoe kan ik zeggen? Het schrijven is bij mij langs omwegen en sluipwegen gebeurd, onder meer via het theater, maar nooit met de vaste overtuiging dat ik schrijver ging zijn. Maar een theatertekst is nog iets anders dan een roman.

Het is maar een tekst die gespeeld gaat worden. Het schrijven is er stap voor stap gekomen en met wat geluk ook. Ik maakte vooral graag gedichten. −Net − als in de muziek zocht je ook in de poëzie extremen op: Herman de Co-

was ik goed in als kleine jongen. Ik had lange benen (lacht).

Achteraf vraag je je dan af: waar zit de lijn? Die lijn is er niet altijd. Ook het verhaal in het boek is niet gestroomlijnder of opgesmukter dan het was. −Je − besteedt in ‘De jongste zoon’ veel aandacht aan de architecten van de Turnhoutse school. Hun modernistische huizen hoorden destijds ook niet thuis in de Kempen. Woningen van Paul Neefs waren buitenbeentjes in het landschap ...

Ze horen wel en niet thuis in de Kempen. Dat is het nu net. Het eigen woonhuis van Paul Neefs staat daar in Oud-Turnhout op zijn juiste plaats, maar is er toch vreemd. −Is − dat een metafoor voor je eigen jeugd? Je bent geboren in de Kempen maar voelde je er niet thuis. Toch blijft de Kempen in jou verder leven.

Zo is het. −Maar − dan trek je in je new wave outfit naar Antwerpen en word je daar door een Antwerpse punker denigrerend behandeld. ‘Nepgast’, krijg je te horen.

Het waren de jaren tachtig. Ik had een felgroene broek, een zwart jasje en een T-shirt van Joy Division aangetrokken. Ik zag er maar ‘halvelings’ uit.

Gasten die dat echt zijn, kijken dan op je neer. Zo’n snauw

Bart Meuleman: “Eigenlijk gaat het over onrust en het feit dat je daarmee moet kunnen omgaan.” als dramaturg bij het theater Het Gevolg terechtgekomen. Op de een of andere manier was dat een gelukkig toeval. Want anders had ik geen idee waar ik terecht zou zijn gekomen. Maar bij mij is het idee van ergens toekomen, erin vliegen en een schitterende carrière uitbouwen er nooit geweest. Het is klein en bescheiden, vaak moeilijk met veel losse contracten. −Er − was wel die ambitie om schrijver te worden. Het levert een hilarisch moment op in het boek waarbij je in de woonkamer van je ouders je eerste

ninck vond je maar flauwe kul.

Ja. Ook in de literatuur voelde ik me daartoe aangesproken.

Het was niet omdat ik dat wilde.

Het was gewoon zo. −Je − eerste job was die van tekstschrijver voor – godbetert - ‘Tien Om Te Zien’.

Ik was van school af en kreeg telefoon van een klasgenoot met de vraag om iemand te vervangen als tekstschrijver voor de presentator. Waarom ook niet?

Een mens doet zoveel dingen tegelijk. Het zijn vaak brokstukken. Of snippers. Het zijn eigenlijk hink-stap-sprongen. Daar

als ‘nepgast’ blijft wel hangen.

Er ontstond plots een heel grote kwaadheid en ontevredenheid in me. Emoties die je niet graag van jezelf ziet, maar waarin je soms schiet. −In − Turnhout was je al een buitenbeentje en in Antwerpen word je niet voor vol aangezien. In feite was je een migrant.

Ja, dat ben ik. (lacht) −Maar − liever migrant in Antwerpen dan Kempenaar blijven?

Blijven hangen in de Kempen: dat wilde ik me ook niet voorstellen. Ik herinner me nog de

Suiker - 11

laatste grote ruzie thuis met mijn zus. Ik zat zonder werk en ik was in de living aan het lezen.

Mijn zus kwam binnen en zei: ‘Er is een vacature voor hulpbibliothecaris in Turnhout.’ Die uitspraak heeft een gigantische ruzie veroorzaakt. ‘Jij kan je niet eens voorstellen wat ik eigenlijk wil’, riep ik. Het was heel goed bedoeld van haar. Maar voor mij was dat juist de dood in de pot.

Er moest iets anders zijn. −Je − hebt uiteindelijk die stap gezet.

Veel anderen blijven hun leven lang zeggen dat ze ooit zullen wegtrekken uit de Kempen, maar geraken er nooit weg. Beschouw je dat als een overwinning?

Ja, uiteindelijk wel. Ik ben er blij om. Het was een gevoel van vrijheid, maar ook van angst.

Ik kende hier in Antwerpen niet veel mensen. Maar er was geen weg meer terug. Toch is het maar veertig kilometer van Turnhout. Belachelijk eigenlijk.

Maar het is vooral een mentale afstand die toch niet in kilometers uit te drukken is. −Zeg − je dan tegen die mensen: ‘Durf ook die stap te zetten?’

Nee, absoluut niet. Ik kan wat dat betreft alleen over mijn eigen leven spreken. Wat andere mensen willen, weet ik niet.

Misschien zeg ik het tegen sommige mensen wel. Ik heb lesgegeven aan Studio Herman Teirlinck en je ziet sommige jongeren worstelen met die keuze om naar Antwerpen te komen. Soms zei ik tegen hen: ’Kom asjeblieft op kot hier. Je gaat anders zoveel dingen missen.’ Je moet toch deel uitmaken van het leven in een stad.

Anders ga je iets fundamenteels missen voor het werk dat je gaat doen, voor de dingen die je als acteur of actrice wil tonen of vertellen. −Wat − gaan ze dan missen dat ze niet in Oud-Turnhout kunnen beleven?

Misschien stomme dingen. Ik heb het heel erg lang beleefd dat ik op elk uur van de dag of nacht nog naar buiten moest kunnen komen om nog iets te kunnen doen. Al was het maar om op café te gaan en daar maar wat te zitten zitten. Kafka heeft daar een fantastisch verhaal over geschreven. Hij zegt dat er zo van die avonden zijn dat het haardvuur knettert en je pantoffels al klaar staan. Je verheugt je erop om in je kamerjas dadelijk het bed in te gaan. En tien minuten later sta je in je regenjas buiten.

Eigenlijk gaat dat over onrust en het feit dat je daarmee moet kunnen omgaan. De stad laat dat beter toe. Je kan hier aan die onrust toegeven. Ik doe het vandaag niet meer. Maar ik heb het jarenlang gedaan: om twaalf uur buitenkomen, soms voor het eerst -zeker in de zomer- en dan ronddwalen. −In − Oud-Turnhout ging je als kind ook doelloos dwalen met de fiets.

Ja, altijd met de fiets. De fiets is heel belangrijk in mijn leven.

Fietsen maakt veel los. Het is ook een fysieke bezigheid. Je geraakt er niet ver weg mee -niet tot in Frankrijk- maar wel tot aan de Boomse kleiputten. Het is mijn kleine mobiliteit. Ik doe het heel graag. Ik kan ook veel hebben aan de gewone dingen die ik rond me zie. De fiets is echt mijn kleine vrijheid. −Als − lezer krijg je wel de indruk dat je nooit gelukkig was in de Kempen.

Het begint met het feit dat je

12 - September 2014

je leven als een dwangbuis ervaart. Je verbindt dat gevoel met de Kempen omdat dit de plek is waar je vandaan komt.

Je zoekt dan naar een idee van vrijheid en je komt dat tegen in de natuur en in de kunst. Op een later moment verbind je dat met de stad. Bij mij is het idee van vrijheid gekomen met het kopen van platen in de Brabo in Antwerpen, een onwaarschijnlijke platenwinkel. Vrijheid werd een combinatie van Antwerpen, die platenwinkel en die fascinerende platenhoezen. Kunst wordt met de stad verbonden. De kunst zit in de stad; de filmschool zit in de stad. −Nog − eens terug naar die Turnhoutse architecten zoals Paul Neefs en Jozef Schellekens Waarom krijgen die zoveel aandacht in je boek?

Omdat de woning van Jozef Schellekens op de Steenweg op Mol in Turnhout, net als de woning van Paul Neefs in OudTurnhout, op mij als jongeling een grote indruk maakte. Ik passeerde de woning van Schellekens ieder dag op weg naar school en dat huis pakte op mijn adem. Dat huis was zo mooi en vreemd. Dat was fantastisch. Later heb ik dan het huis van Neefs ontdekt: dat was nog veel vreemder. Die huizen beloven een andere wereld,

maar toch staan ze daar. En dat maakt het spannend. Die twee gebouwen deden mij dromen. Later kom je er achter dat die twee architecten een dramatisch leven hebben gehad. Neefs is gestopt op zijn 49ste. Daar schuilt een heel verhaal achter. −Nochtans − is het Sint-Victorinstuut -door jou als kind zo gehaat- van de hand van Paul Schellekens en Lou Jansen.

Leo Pleysier wilde het Sint-Victorinstituut dynamiteren. (lacht) Ik kwam van het ‘wilde Westen’ van een dorpsschool en kwam terecht in een strak betonnen gebouw ontworpen door twee belangrijke Turnhoutse architecten. Maar voor mij was de school op dat moment terreur en ik vereenzelfdigde dat gebouw met dat regime. Het stond alleen maar voor beton, strengheid en vrijheidsberoving. −Ik − ben honderdmaal aan het Zilvermeer geweest maar het strandgebouw van Jozef Schellekens was me niet opgevallen.

Tot ze je erop attent maken. Dat wil ik ook doen. Er zijn bijzondere dingen in de streek te zien.

Er zijn mensen die daar echt iets gedaan hebben. Architectuur is daarvan het meest zichtbare. −Schrijver − Koen Peeters beweert dan weer dat de architectuur van de Kempen een afspiegeling is van zijn ‘klei-

“Turnhout vind ik niet echt een prettige stad. Er zit iets knorrigs en zeurderigs in.”

ne’ geschiedenis, gemaakt door keuterboeren.

Absoluut waar. Er zijn zoveel straten in Turnhout - de Zandstraat, de Vredestraat, de Kwakkelstraat… noem ze maar op - met van die armtierige huizenbouw. Ze doen vandaag hun best om ze op te frissen maar je ziet hoe schamel ze zijn gebouwd.

Turnhout is geboomd de eerste decennia van de twintigste eeuw. De industrie groeide en er kwamen meer en meer mensen wonen. Men is dan maar in ijltempo begonnen met het bouwen van huizen, schots en scheef. Als je door die straten rijdt, lijkt het op een schilferig gebit. Als ik eerlijk moet zijn: ik vind Turnhout niet echt een prettige stad.

Het is een stad met veel bijzondere, architecturale plekken, maar meer niet. Het gaat maar over een aantal individuele huizen. Ik vind er veel, heel veel lelijkheid. Ook de nieuwe site rond de Warande geeft een steriele indruk. Ik las dat van alle inwoners van provinciesteden de Turnhoutenaar het minst tevreden is over zijn stad. Als ik al kritiek heb op die stad, ben ik blijkbaar niet de enige. Er zit wel iets knorrigs en zeurderigs in die stad, iets wat ik ook hier in Antwerpen herken. −Is − voor jou Antwerpen een eindpunt?

Zeker niet. Ik woon hier, maar het is niet zo dat ik een hoge dunk van Antwerpen heb. −Een − andere stad hangt niet samen met een andere ambitie?

Naar New York, bedoel je.

Neen, dat ga ik niet doen; ik ga hier wel blijven wonen. Ik ben kritisch voor deze stad en leef er op een licht gespannen voet mee. Maar ik kan hier ook goed leven. Maar voor alle duidelijkheid: ik ben geen Antwerpenaar. Ik wil zo zeker niet genoemd worden omdat ik het

niet ben. Maar evenzeer voor alle duidelijkheid: ik ben ook niet van Turnhout.

Los daarvan vind ik Antwerpen wel een boeiende stad. Als ik onder meer zie wat er de voorbije dertig jaar in Borgerhout, waar ik nu woon, allemaal is gebeurd.

Hier zijn alle grote, nieuwe politieke partijen ‘uitgevonden’: Agalev, PVDA en het Vlaams Blok. Het is een ongelofelijk boeiende gemeente: je kan er een roman over schrijven. −Bemoei − je je met de politiek in je stad?

Ik ben een schrijver en kijk vanop een afstand toe. Dat is mijn karakter ook. Het raakt me zeker -de ‘zwarte zondagen’ waren verschrikkelijk- maar ik ben niet geëngageerd. Het heeft geen invloed op mijn werk tot nu toe. −Met − de komst van de N-VA ontstond er wel paniek in de Antwerpse culturele kringen. Ook bij het Toneelhuis voor wie je werkt als regisseur.

Dat is zo, maar in feite weten we niet wat er gaat gebeuren. Ik hou er niet van om dan al prognoses te maken. Als ze niet blijken te kloppen, maak je jezelf belachelijk. Dat er dingen gaan veranderen, is zeker, maar niet wát er staat te gebeuren. En misschien weet de N-VA het zelf ook niet.

Maar we blijven het met argusogen volgen. Ik zou veel over de N-VA kunnen zeggen, maar het is geen populistische en ook geen racistische partij, ondanks de dwaze uitspraken van sommigen. Het kan best een gevaarlijke partij zijn, maar ik weet nog niet op welk vlak. −Bedankt − voor het gesprek.

‘De jongste zoon’: Bart Meulemans wordt uitgegeven bij Querido.

Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS

Body-Balans

Fit & afslankstudio

Bij Mooi Mooi stap je binnen in een omgeving waar je even op adem kan komen terwijl je met goede zorgen omringd wordt.

Wij bieden volgende behandelingen aan: * Figuurcorrectie (Warmtecabine) * Cardiotraining * Proteïnedieet * Universal Contour Wrap * Voedingsadvies

Sparrenweg 5 - 2275 Wechelderzande 0470/09.92.85 www.body-balans.be Enkel op afspraak

Gelaatsverzorging & huidverbetering Micro-dermabrasie Glycolpeeling Lichaamsmassage & verzorging Pedicure & manicure Make-up Kleur- en stijlanalyse Permanente make-up Workshops …

Volg Mooi Mooi op Facebook en blijf op de hoogte van de maandelijkse acties.

Mooi Mooi • Inge Van den Borne St. Jan Berchmansstraat 29 2400 MOL www.mooi-mooi.be • info@mooi-mooi.be • 0498 12 94 95

body & hairstyle KAPSALON • PROTEÏNEDIEET BODYSTYLING • ZONNEBANK

PROTEÏNEDIEET:

nergens zo goedkoop.

Extra 10% korting bij vermelding ‘cultuurkrant Suiker’.

5 tot 8 kilo kwijt op 14 dagen.

Bestel per mail en u krijgt meteen een mail terug met het juiste tarief.

&

BODYSTYLING:

vanaf 60 euro per 10-beurtenkaart

&

KAPSALON: scherpe prijzen

Nonnenbos 81 • 2381 Weelde Email: info@bodyandhairstyle.be Webshop: www.bodyandhairstyle.be Volg ons ook op Facebook

Suiker - 13

Soldier’s Heart: dreampop van de nieuwe generatie

“Onze muziek dromerig?

Dat ligt aan de stem van Sylvie.”

KASTERLEE, KESSEL, OUD-TURNHOUT – Ze zijn vooraan in de twintig, brandend van creatieve en muzikale verlangens, en Studio Brussel bombardeerde hen tot ‘De Nieuwe Lichting’ van de Belgische muziekscene. Toch is Soldier’s Heart stellig: “Eigenlijk zijn wij geen echte muzikanten.”

Een zonnige vrijdagmiddag in Gent. Binnen enkele uren zullen ze op de Gentse Feesten spelen, maar voor die tijd houden de bandleden van Soldier’s Heart nog even repetitie in hun ‘kot’.

Het blijkt om een echt studentenkot te gaan, dat voor de gelegenheid tot repetitieruimte werd omgebouwd. Wanneer ik binnenkom, worden de instrumenten net uitgeplugd en in een donkergrijze Renault Kangoo (“Kijk, we hebben al een echt tourbusje!”) geladen. Op de achtergrond knallen Magnus en Gnarls Barkley uit de speakers.

De sfeer is relaxed. Van enige

14 - September 2014

plankenkoorts is nog niets te merken. Met een fris pintje in de hand zakken de Soldatenharten neer in de oude sofa. “Ha, jij bent dus van een Kempense cultuurkrant?” −Yep. − Wie van jullie zijn ook alweer de Kempenaren?

Jasper: Ik ben van Kasterlee, Laurens is van Oud-Turnhout en Benjamin komt van Kessel.

Ik weet niet of dat nog bij de Kempen hoort. −Welja, − we zullen het er voor het gemak even bij rekenen.

Sylvie: De rest van ons is afkomstig van ’t stad, of toch zo ongeveer: Ferre komt uit Kon-

tich en ik uit Mortsel. Maar eigenlijk wonen wij intussen allemaal hier in Gent. −Waar − hebben jullie elkaar leren kennen?

Laurens: Ik ken Sylvie en Benjamin van op de kunsthumaniora in Lier, waar wij drama studeerden. Jasper heb ik ontmoet via zijn broer Dries Segers, de bekende fotograaf (knipoogt naar Jasper). En Ferre kwamen we in het Gentse nachtleven regelmatig tegen. Intussen studeren de meesten van ons vormgeving, grafisch ontwerp of fotografie aan het KASK, afgezien van Benjamin, die in

het drama is blijven hangen.

(Schertsend) Wij snappen ook niet waarom, hoor. −Niemand − die muziek studeert? Dat verbaast me.

Jasper: Ik wel, hoor. Muziekproductie.

Benjamin: Wij zijn dan ook niet de meest technische muzikanten. Maar dat is ook niet altijd nodig als je popmuziek wil maken.

Laurens: Geen van ons zou toegelaten worden tot het conservatorium. Wij zijn geen echte muzikanten. Vinden we dat erg?

Neen. Soldier’s Heart gaat over meer dan muziek alleen. Het

artwork, de clips: alles wat met de band te maken heeft, moet kloppen. Tenminste, daar streven we naar. −Jullie − hebben inderdaad een heel eigen grafische taal ontwikkeld. Ook de videoclips baden consequent in dezelfde sfeer.

Sylvie: Zelf vinden we dat we er nog lang niet zijn, wat dat betreft. Het kan en moet nog beter. Daarom willen we het zelf in handen houden. We kennen genoeg mensen die grafisch talent hebben en mooie videoclips maken, en bovendien onze visie goed aanvoelen. Het zou onlogisch zijn om het artwork dan uit te besteden aan mensen die we niet kennen.

Bloot werkt −Jij − hebt duidelijk een grote affiniteit met mode, Sylvie. We zagen je al in kledingstukken van Walter Van Beirendonck en Bruno Pieters. Vinden de andere bandleden dat even belangrijk als jij?

Sylvie: Van mij hoeft niet iedereen er overdreven fashion bij te lopen. Zolang het geheel maar bij elkaar past wanneer we op een podium staan.

Laurens: Meestal staan wij wel open voor Sylvies suggesties. Behalve die ene keer met die blinkende stofkes: dat vonden we er dik over. Sylvie kent veel mensen in de Antwerpse modescene.

Sylvie: Een goede vriend van mij studeerde net af aan de Modeacademie, en gaat binnenkort voor de hele band kleren ontwerpen. Dat is meegenomen, want we zijn niet zo beroemd dat we kleren van beroemde ontwerpers toegestuurd krijgen. −Ik − moét het vragen, Sylvie: waar komt dat blauwe broekpak vandaan dat jij draagt in de nieuwe clip ‘New housie’?

Sylvie: Dat heb ik gehaald bij -alweer- een vriendin uit de modewereld. De avond voor de opname heb ik haar in paniek opgebeld omdat ik niet wist wat te dragen voor de shoot. “Kom maar eens in mijn kleerkast kijken”, was haar antwoord. Daar vond ik dus dat blauwe pak. −Van − enig artistiek verantwoord naakt zijn jullie trouwens ook niet vies, heb ik gemerkt aan de foto’s op jullie Facebookpagina.

Laurens: Die foto waarop Benjamin in zijn blote poep staat, bedoel je? Dat was een idee van de fotograaf. En wij vonden dat ook wel marcheren. Het is niet evident om een goede groepsfoto te maken van vijf man: de compositie moet goed zitten. −Er − is er nog één waarop jullie allemaal naakt – zij het hier en daar strategisch bedekt – in een bed liggen.

Laurens: Dat was een zotte ingeving van het moment. Het is wel maf hoe je op korte tijd plots drie keer zoveel likes scoort wanneer je een naaktfoto post op Facebook.

Ferre: Bloot werkt, hè.

Sylvie: Onze ouders vonden het dan weer minder amusant.

Bier proeven in Japan −Soldier’s − Heart bracht al enkele singles uit, en ‘African Fire’ deed het goed in De Afrekening. Maar waar blijft dat eerste full album?

Ferre: Daar nemen we onze tijd voor. We willen vooral eerst een label vinden.

Benjamin: We zouden graag bij een internationaal label terechtkomen. Veel Belgische bands zijn ook alleen maar bekend om-

dat ze Belgisch zijn.

Laurens: We kunnen morgen een plaat maken als we willen, hoor. Bij een Belgisch label dan.

Maar we wachten liever op internationale interesse. −Over − Belgische muziek gesproken.

Voelen jullie je verwant met de huidige generatie succesvolle bands, zoals Intergalactic Lovers of School is Cool?

Benjamin: Misschien niet meteen met die twee bands. Eigenlijk zijn wij al de daaropvolgende generatie, hé. Float Falls, SX of Oscar & The Wolf: dat zijn dan weer wel zielsgenoten van ons. −In − welk opzicht dan?

Benjamin: Wat zij maken, raakt ons. Wellicht omdat we tot dezelfde generatie behoren.

Ferre: Ja, dat zijn bands die het ook snappen. −Die − wát precies snappen?

Laurens: Dat het internet megabelangrijk is voor een band.

Sylvie: Maar ook dat je vernieuwend moet zijn. Niet zomaar opnieuw doen wat oude bands al deden.

Ferre: ‘School Is Cool’ heeft het nu bijvoorbeeld ook door dat vernieuwende elektronische muziek marcheert. Onlangs speelden we met hen, en ze vroegen ons om op het einde van hun show met water te komen gooien. De crew was daar niet zo mee opgezet.

Maar School Is Cool vond het heel tof dat we meededen. (lacht) Laurens: Ik denk dat zij ook wel last hadden van de hoge verwachtingen van hun tweede plaat. Iedereen dacht dat die opnieuw zo cheerful en -nu ja- typisch ‘School Is Cool’ zou zijn, en dat was volgens mij wat Jonas …

Ferre: Johannes!

Laurens: Juist. Wat Johannes dus net niét wilde maken.

Persoonlijk vind ik hun tweede plaat veel cooler dan de eerste. −Jullie − hebben meegedaan aan Humo’s Rock Rally in het jaar dat Compact Disk Dummies won. Naar verluidt was dat geen al te succesvolle passage.

Benjamin: Soldier’s Heart is zelfs opgericht om mee te kunnen doen aan de Rock Rally.

Het was ons eerste optreden. We hadden drie nummers gemaakt, die helemaal niet geschikt waren om live te spelen. Ons optreden suckte dus gewoon keihard.

Laurens: Ik kende toen ook nog veel te weinig van muziek maken. Toen ze mij vroegen hoeveel DI-boxen ik nodig had, wist ik niet waar ze het over hadden.

(Onderneemt een poging om het mij uit te leggen) Een DI, dat is een bakske, met … euh … (hilariteit) Jasper: Jij hebt gewoon nog altijd geen idee wat dat is, Laurens. Geef maar toe. −Toch − weerhield dat fiasco jullie er niet van om stug door te gaan met muziek maken?

Laurens: Tuurlijk niet. Wij waren er echt van overtuigd dat we de Rock Rally gingen winnen. (hilariteit bij de anderen, Laurens houdt voet bij stuk) Maar écht, mensen. Dat is geen arrogantie, dat is gewoon blijven geloven in je muziek.

Sylvie: Ergens klopt dat wel. Jij voorspelde toen dat we in datzelfde jaar nog op Pukkelpop zouden spelen.

Laurens: Ha, en waar stonden wij te spelen die zomer? Op Pukkelpop! −Welk − concert was voor jullie het hoogtepunt tot nu toe?

Sylvie: Onze Europese toer in

het voorprogramma van Balthazar was superleuk. Daar voelden we voor het eerst wat het betekent om elke avond voor een zaal te spelen. En ook dat dat de beste manier is om als band echt goed te worden.

Ferre: Al zijn er ook nadelen aan het toeren. Je leeft zo op mekaars lip dat de euforie van een goed optreden de dag erna plots kan omslaan in goesting om mekaar de kop in te slaan. Anderzijds komen er in Londen wel celebs naar je optreden kijken, zoals die gast van OMD. Laurens: O ja, hij was megavriendelijk. Volgend jaar mogen we support act worden voor OMD, beloofde hij. −Jullie − hebben ook in Japan gespeeld, op het Belgian Beer Weekend nog wel.

Laurens: Dat was een initiatief van de Belgische brouwers.

Wij hebben daar een poging ondernomen om alle bieren op de kaart te proeven. Een stuk of zestig.

Benjamin: Alleen de fruitbieren waren er te veel aan. −Hoe − reageerden de Japanners op jullie muziek?

Laurens: We hadden op voorhand een lijstje met Japanse woorden gekregen, die we naar het publiek moesten roepen. In de zaal stonden stewards die in hun handen klapten, en het publiek deed dat na. Beetje raar, wel.

Ferre: Blijkbaar vinden Japanners het geweldig als ze aangemaand worden om mee te zingen en te dansen. Maar zo’n soort band zijn wij natuurlijk niet.

Laurens: Tijdens ons optreden verslapte hun aandacht snel. Maar achteraf deden we een dj-set, en dat was fantastisch. Alles wat wij deden, imiteerden ze ogenblikkelijk. Ging plots die hele zaal door de knieën omdat wij dat voordeden.

Bizar.

Posttraumatisch stresssyndroom −Even − terug naar het begin. Jullie kwamen als finalist uit De Nieuwe Lichting, een talentenjacht op Studio Brussel. Dat hadden jullie te danken aan Sioen, die jullie song nomineerde.

Soldier’s Heart bestaat uit:

• Jasper Segers, 21, Kasterlee • Ferre Marnef, 20, Kontich • Laurens Mariën, 24, Oud-Turnhout • Sylvie Kreusch, 23, Mortsel • Benjamin Cools, 23, Kessel

Ik hoorde hem op de radio bij Kirsten Lemaire beloven om mee te spelen op jullie plaat. Komt daar nog iets van in huis?

Laurens: Ik denk het niet. Volgens mij zei hij dat maar uit beleefdheid. −Mochten − jullie carte blanche krijgen, welke artiest mag er dan meespelen op jullie plaat?

Ferre: Beyoncé! Of Kanye.

Laurens: Of dichter bij huis: Tim Vanhamel. Benjamin is daar verliefd op.

Benjamin: Dat mag je niet opschrijven! Ik heb onlangs twee keer van hem gedroomd, da’s alles. −Wie − zijn jullie muzikale invloeden?

Ferre: Goh, dat is een moeilijke vraag. Veel … blogshit, denk ik.

Laurens: Wat bedoel je daar nu weer mee?

Ferre: Welja, Pitchforkshit. Dat soort dingen. (Pitchfork is een onafhankelijke en daardoor invloedrijke muzieksite die vooral focust op indie-muziek, FD) Daar ontdek je toch altijd interessante muziek?

Benjamin: Eigenlijk is het niet zo leuk om je invloeden te benoemen, want je wil als band net anders zijn dan de anderen.

Laurens: Wij luisteren gewoon naar alles. Of toch heel veel. −Toch − valt het op dat jullie een website als belangrijke invloedfactor noemen. Sorry, maar we moeten het nu toch even hebben over het cliché van ‘de internetgeneratie’.

Benjamin: Wij zijn groot geworden met het internet. Als we met onze single in De Afrekening staan, is dat natuurlijk supertof, maar aandacht krijgen op Pitchfork zou nog veel toffer zijn.

En veel meer internationale bekendheid opleveren.

Ferre: Weet je wat het is? Hoe verder je komt met je muziek, hoe meer de magie verdwijnt.

Het is keiharde business. Met goede muziek alleen kom je nergens. Je moet ook zakelijk denken. −Het − is ook een kwestie van wie je kent in het wereldje, natuurlijk.

Ferre: Ja, na elke ontmoeting kunnen we weer iemand toevoegen aan ons lijstje. “Voilà, die zijn nummer hebben we toch weeral!” (lacht) −Jullie − muziek wordt in de media bestempeld als dreampop. Dekt die vlag de lading?

Laurens: Dat dromerige is zeker aanwezig in onze muziek.

Dat kunnen we moeilijk ontkennen. Maar of dat nu een heel bewuste keuze geweest is…

Benjamin: Wij zijn op zoek ge-

gaan naar een eigen sound, en als vanzelf bij dat positief-dromerige uitgekomen. Natuurlijk leent Sylvies stem zich daar ook perfect voor. Haar etherische zangstem zou veel minder goed bij een punkrockband passen, om maar iets te zeggen.

Ferre: Sylvies stem is dan ook fe-no-me-naal! (Heft de handen theatraal in de lucht) −Mij − doet ze bij momenten zelfs aan Björk denken …

Sylvie: Echt waar? Dat treft: zij is een van mijn favoriete liveartiesten! Samen met Beyoncé.

Ferre: Beyoncé? Die zingt toch niet live, zeker.

Sylvie: Maar jawel! Die moest als driejarige van haar vader al de hele dag toonladders zingen.

Natuurlijk zingt die altijd live. −Wisten − jullie dat er in Amerika een folkrockband bestaat met dezelfde naam?

Laurens: Ja. We hebben uitgezocht hoe we onze naam konden claimen, maar dat blijkt onbetaalbaar te zijn. Zoveel geld hebben wij niet. (Buigt zich naar de microfoon) Dus als er mensen meelezen die zin hebben om geld te storten: stuur ons even een mailtje! −Soldier’s − Heart zou de naam zijn van een soldatenziekte, heb ik ergens gelezen.

Benjamin: Ja, het is een posttraumatisch stresssyndroom, typisch voor soldaten die terugkeren van het front. We hebben die naam gekozen omdat Laurens er ook last van heeft gehad. Hartkloppingen en zo. (lacht) −Tot − slot: wat zijn jullie toekomstplannen?

Laurens: Ik wil graag lesgever worden aan het KASK. (De anderen kijken verbaasd op) Neen, dat meen ik niet, hoor.

Sylvie: En ik wil graag twee kinderen krijgen, maar wel m’n platte buik behouden. (lacht) Maar je bedoelt zeker wat we met Soldier’s Heart nog willen doen? Ik denk: gewoon doorwerken aan nieuwe liedjes. En veel optreden.

Laurens: We zijn natuurlijk ook artist in residence in De Warande vanaf september. We hebben al doorgegeven dat we graag met een symfonisch orkest willen spelen. Of anders met een lokale Kempense fanfare. Dat zou ook nog tof zijn, hé jongens?

Ferre: O ja! Met veel blazers erbij. (Maakt trompetgeluiden op een imaginaire trompet) Cool!

Tekst: Floor Deckx Foto’s: Bart Van der Moeren

Suiker - 15

Vierde editie op 12 en 13 september

Olensfest zet disco en hardrock op één affiche OLEN – De organisatoren van Olensfest gooien het bij de vierde editie over een andere boeg.

Programmeerden ze tot vorig jaar nog twee gelijkaardige festivaldagen, dan kiezen ze nu voor themadagen. Op zich is dat nog niet zo verwonderlijk, ware het niet dat de thema’s onmogelijk verder uit mekaar kunnen liggen. Vrijdag staat alles in het teken van disco, zaterdag is hardrock troef.

“De bedoeling mag duidelijk zijn,” zegt het organiserende koppel Geert Van Laer en Christel Van Roie. “We mikken op twee verschillende soorten publiek: de dansers en de rockers.

Zo hopen we in totaal 5.000 mensen in Olen te krijgen. De formule is misschien ongewoon, of zelfs gewaagd. Maar niets belet ons om ze weer aan te passen

als het concept niet aanslaat.

We wachten af en zijn zelf ook benieuwd.”

“Aan het programma zal het niet liggen,” zegt Geert. “Dat is met zorg gekozen. En we zijn apetrots op de vele grote namen die we hebben kunnen strikken.

Op vrijdag is dat niemand minder dan Billy Ocean (foto), die de oudere garde vooral zal kennen van wereldhits als ‘Love really hurts without you’, ‘When the going gets tough’ en ‘Get outta my dreams’. Maar we verwachten ook veel van ‘Night Fever’, de beste coverband van de Bee Gees die er te vinden is. Katastroof is geprogrammeerd als opwarmer en discocoverband Les Truttes als afsluiter. Nadien speelt dj Dirk Stoops, muziekprogrammator bij StuBru, ten dans.”

Op zaterdag geeft Olensfest eerst talent van eigen bodem de kans om zich te tonen. Als Fenix, Soundchaser, Storko, Steam, Iese Daase hun ding ge-

Turnhout On Stage TURNHOUT – Kaaipot, het gekende festival aan de Nieuwe Kaai in Turnhout, verandert van naam, van datum en van locatie. Onder de naam ‘Turnhout On Stage’ begint het event aan daan hebben, wordt het grof geschut bovengehaald. En dat mag je gerust letterlijk nemen. Paul Di’Anno, de vorige zanger van Iron Maiden, treedt op. Na hem is het de beurt aan Uriah Heep.

Saxon (foto) sluit af. Neem de laatste drie groepen samen en je komt gemakkelijk aan honderd jaar hardrockgeschiedenis.

Coverband The Fools sluit het weekend af.

Wat de opkomst betreft, doen de grote namen op de affiche het beste verhopen. De vraag is of de festivalganger uit Olen en omstreken op het einde van de zomer al niet festivalmoe is. Met

26, 27 en 28 september op de Keiheuvel

Fiesta Mundial in de bres voor wereldsolidariteit BALEN – Als u een beetje muziekliefhebber bent, staat het laatste weekend van september al aangekruist in uw agenda: dan vindt elk jaar Fiesta Mundial plaats op de Keiheuvel in Balen.

Het festival zet wereldsolidariteit centraal. Tal van goede doelen worden gesteund: in Afrika, maar ook in eigen land.

Na het ter ziele gaan van Manu Mundo in Boom is Fiesta Mundial een van de laatste échte solidariteitsfestivals in België, dat geld inzamelt en overmaakt aan een tiental goede doelen. Muziek is niet het doel, maar het middel. Initiatiefnemer en ex-organisator Gunter Willekens verwoordde het ooit zo: “We zijn geen muziekfestival in de letterlijke betekenis van het woord; we gebruiken de muziek alleen om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Hoe beter de bands zijn die hier spelen, hoe meer volk er komt. En hoe meer volk er is, hoe meer geld er in het bakje komt voor de projecten die we steunen. Muziek is dus wel heel belangrijk.”

Fiesta Mundial kiest traditiegetrouw voor zomerse en exotische bandjes. Dat is dit jaar niet anders. Groepen als Mocambo, Amsterdam Klezmer Band, Zebras Are Timeless, Les Cerveaux Lents en Chicos y Mendez sieren de affiche. Er valt dus

16 - September 2014

Gladiolen heeft Olen immers al een succesvol festival in de eigen gemeente. Christel Van Roie: “Wij denken dat Gladiolen en Olensfest mekaar perfect kunnen aanvullen. Gladiolen leidt de zomer in, wij sluiten de zomer af. Ook programmatorisch zitten we niet in mekaars vaarwater.”

Olensfest heeft plaats op 12 en 13 september. Dagtickets kosten 25 euro in voorverkoop en een weekendticket 40 euro. Wie wil kamperen, kan dat gratis doen op de vlakbij gelegen camping.

Olensfest vindt plaats in SintJozef-Olen, vlakbij de Umicorefabriek.

zijn tweede leven, op het Warandeplein. De datum is verschoven naar het eerste weekend van september. Op vrijdag 5 september staat het programma in het teken van Elvis. “Dankzij de fanclub ElvisMatters is Turnhout de Elvisstad van België,” zegt organisator Toon Otten, “en dat willen we zo houden”. Bouke (foto) is die avond de headliner.

The Baboons, The Sundowners en Roland Verstappen & Mark Schraven maken de affiche compleet.

Op zaterdag concerteren Backyard Bungalow, Awash, The Guru Guru, Woodblock, Vancouver Sleep Clinic, Chef’Special en Kensington. Tickets kosten 5 euro (vrijdag) en 7,5 euro (zaterdag).

Daxrock

TURNHOUT – Op zaterdag 20 september spelen The Baboons, Gana Shake, Rudy La Crioux and the All Stars, Dok & Djivagoos en Fat Cats op de vijfde

veel te ontdekken. Dat geldt in het bijzonder voor twee Spaanse groepen: Muchachito Bombo Infierno (foto links) en La Selva Sur (foto rechts). Zij komen speciaal over uit Spanje voor een exclusief optreden in België.

Praktisch

Fiesta Mundial vindt plaats op de Keiheuvel, op 26, 27 en 28 september. Vrijdagavond is de toegang gratis. Aan de kassa betaal je zaterdag 19 euro en zondag 8 euro. Weekendtickets kosten 26 euro. Je doet er veel verstandiger aan de kaarten in voorverkoop te kopen. Dan zijn de prijzen respectievelijk 11, 6 en 16 euro. Voor het weer hoef je het niet te laten. De organisatie koopt elk jaar de weergoden om.

Een regenachtig Fiesta Mundial is er nog nooit geweest.

editie van Daxrock, in de Lotelingenstraat in Turnhout. De eerste band (Fat Cats) speelt om halfdrie. The Baboons (foto) sluiten af vanaf halfnegen. De toegang is gratis.

Gitannekesfoor

HERSELT – Op 5, 6 en 7 september vindt in de Witputstraat in Herselt de ‘Gitannekesfoor’ plaats, een festival voor jong en oud. Groepen als Kermesz à l’Est, Ot Azoj, Les Triplettes, Hopla Circus, Le Trio Perdu en Les Tzigales staan op het podium. In totaal treden een kleine 100 artiesten, entertainers en muziekbands op. De toegang bedraagt 40 euro. De festiviteiten starten vrijdag om 17u, en op zaterdag en zondag om 12u.

Straatkunstenfestival Trezart verwelkomt voor de 26ste keer artiesten van nationale en internationale allure MOL – Op 13 en 14 september treedt de fine fleur van de straatartiesten op in het Zilvermeer in Mol, tijdens straatkunstenfestival ‘Trezart’. Naast Duitse, Chileense, Nederlandse en Amerikaanse gezelschappen kan je er vooral Franse en Belgische artiesten bewonderen. Dat is niet toevallig. “Frankrijk is nog altijd de wereldtop. In mijn zoektocht naar kwalitatief hoogstaande acts ga ik daar graag ‘winkelen’,” zegt organisator Geert Mangelschots. “België leunt er dicht tegenaan. Bovendien willen we artiesten van eigen bodem een springplank bieden: vandaar ook de vele groepen van bij ons.”

Trezart is aan zijn 26ste editie toe, duurt twee dagen, verwelkomt een 25-tal gezelschappen en verwacht -bij droog weer15.000 bezoekers. Die naakte cijfers zeggen alles: Trezart is een festival met een rijke traditie en een groot publiek. Samen met MiramirO, dat plaatsvindt tijdens de Gentse Feesten, ‘Theater op de markt’ in Hasselt en ‘Festival van de verwondering’ in Marke (Kortrijk) behoort het tot de top in België. Die status krijg je niet zomaar; daar moet je hard voor werken. Het unieke aan Trezart is immers dat het voor 100% toegespitst is op de straatkunsten. Daarmee bevindt het zich veel meer in een nichemarkt dan MiramirO, dat een onderdeel is van de Gentse Feesten, ‘Theater op de markt’, dat ook theater programmeert, of ‘Festival van de verwondering’ waar ook komieken en stand-upcomedians welkom zijn. Van alle straatkunstenfestivals is Trezart het meest pure.

“Dat verklaart wellicht waarom de artiesten zo graag naar ons festival komen,” weet Geert Mangelschots. “Dat streelt ons ego. Sommige artiesten hebben ter voorbereiding van hun show een paar weken op het Zilvermeer verbleven, om alles precies op de omgeving af te stellen. Bij locatietheater is dat soms nodig. Er zijn op het Zilvermeer ook al shows bedacht en gemaakt die later op tournee door Europa gegaan zijn. Die appreciatie van de artiesten betekent heel veel voor ons. Ook andere organisatoren weten ons te vinden. Ze komen bij ons scouten. Ook dat is een vorm van erkenning, die ons sterkt in onze overtuiging dat we goed bezig zijn.”

“Tegelijkertijd vind ik het woord ‘niche’ geen compliment. Trezart wil verrassend zijn, artistiek hoogstaand én laagdrempelig. We programmeren daarom heel breed: van klassiek tot experimenteel, van slapstick tot drama, voor kinderen en voor volwassenen. Iedereen die naar Trezart komt, moet enkele voorstellingen naar zijn gading kunnen vinden. Dat is het uitgangspunt. We doen er ook alles aan om het festival zo gezellig mogelijk te maken. De zondag vatten we op als een familiedag. De zaterdag wordt afgesloten met een spectaculair vuurwerk. Het hele weekend gonst het ook van de bedrijvigheid op een pleintje op ons festivalterrein dat we niet voor niks omgedoopt hebben tot “het gezelligste terras van Mol”.

Clownerie

De clown staat centraal in deze editie van Trezart. “We tonen

“Straatartiesten hebben geen sterallures zoals popidolen, maar ze zijn de grootste chaoten die op de planeet rondlopen.” clowns in al hun vormen: zowel de gekke kindervriend als de compleet losgeslagen malloot kan je aan het werk zien.

Zowel de liefhebbers van de billenkletsers als van de wrange en confronterende humor komen aan hun trekken. Ikzelf ben razend benieuwd naar de reacties op de show ‘Kalash et Moumoute’ van Cie Humains Gauches, uit Frankrijk. Ik wil niet te veel verklappen, maar die voorstelling is bijwijlen grof en gortig.

Ik denk zelfs dat er publiek zal

afhaken tijdens de show. Maar ook dat moet kunnen: Trezart wil niet het festival zijn dat op veilig speelt en altijd even braaf programmeert.

Straatkunstenaars mogen, net als alle andere kunstenaars, voor controverse zorgen. We willen alle aspecten van de clownerie tonen, ook de gedurfde kant. Wie de voorstelling een brug te ver vindt, kan elders op het terrein een luchtigere show uitkiezen. Dat is het voordeel van een brede programmatie.”

Win een ballonvaart

Die geef je op het festival af aan de stand van Suiker. De winnaar wordt door Trezart op de hoogte gebracht.

Suiker is partner van Trezart. In samenwerking met het festival geven we een ballonvaart voor twee personen cadeau. Om kans te maken op de prijs, vul je onderstaande bon in en beantwoord je de schiftingsvraag.

Knip de bon uit en geef hem tijdens het festival af aan de stand van Suiker

Schiftingsvraag. Brouwerij Wolf introduceert op Trezart ‘Carte Blanche’, een blond speciaalbier van hoge gisting. Met hoeveel hopvariëteiten wordt het bier gebrouwen: 1, 3 of 5?

Naam: Adres: Leeftijd: Mailadres: Ik heb Trezart al ooit bezocht: Ik ken Trezart via:

✃

Sterallures

Trezart stelt kwaliteit boven alles en recruteert dus de artiesten vooral in het professionele circuit. “Zeker in het buitenland, maar ook in België, heeft de wereld van de straatanimatie zich de jongste jaren geprofessionaliseerd,” zegt Geert. “Grote gezelschappen zijn ondergebracht bij een agentschap, ze hebben een tourmanager, een technische fiche, een rider... Bij ‘de groten’ is alles tegenwoordig tot in de details geregeld. Daar zijn we niet rouwig om. Goeie afspraken maken immers goeie vrienden. De tijd van improviseren en dan maar hopen dat alles goed komt, ligt achter ons. Gelukkig maar, want straatartiesten hebben geen sterallures zoals popidolen, maar ze zijn de grootste chaoten die op de planeet rondlopen. En ik weet al niet wat het moeilijkste is om mee te werken.” (lacht)

Praktisch

Trezart vindt plaats op zaterdag 13 (vanaf 15u) en zondag 14 (vanaf 13.30u) september in provinciaal domein Zilvermeer in Mol. Voor een gedetailleerde omschrijving van de gezelschappen die optreden, kan je terecht op www.trezart.be. Voorverkoopkaarten zijn te verkrijgen via www.sherpa.be. Dagtickets kosten 15 euro, weekendtickets 25 euro. In voorverkoop is dat 10 en 18 euro.

Tekst: Roel Sels

Suiker - 17

Vijftiende ‘Orgelmaand’ kijkt over de muzikale grenzen TURNHOUT – Vzw Octave houdt elk jaar in september zijn ‘Orgelmaand’.

Vijf weken op rij is er een concert van internationale allure. Voer voor kerkorgelnerds, dacht u? Niks van. Je hebt geen idee wat er met een kerkorgel mogelijk is. Dit jaar is er zelfs folkmuziek te horen.

Het is niet eenvoudig mensen ervan te overtuigen dat een kerkorgel ook hip kan zijn. Toch doet Nico Declerck, artistiek leider van de vzw Octave, verdienstelijke pogingen. Zonder afbreuk te doen aan de religieuze en profane muziek die specifiek voor het orgel geschreven werd. Vanzelfsprekend blijft ook die muziek op het programma staan.

Maar uitstapjes over de muzikale grenzen zijn de vzw Octave verre van vreemd. Nico Declerck slaagde er opnieuw in om voor de Orgelmaand 2014 een fris en verrassend programma in mekaar te boksen.

Op zaterdag 6 september brengen Yves Rechsteiner en HenriCharles Caget (foto) in de SintPieterskerk op de Grote Markt werken van de Franse barokcomponist en organist Rameau.

Veel instrumenten die origineel gebruikt werden, worden op orgel nagebootst. Alleen het slagwerk niet. Daarvoor zorgt Henri-Charles Caget. En daar blijft het niet bij. Hij improviseert ook de donder, de veldslag en de vogelgeluiden als dat nodig is. En het is nodig.

Vzw Octave programmeert jaarlijks een stomme film met livemuziek. Dit jaar viel de keuze op The Lodger, de doorbraakfilm van Hitchcock, over een Londense man die er onterecht van verdacht wordt een seriemoordenaar te zijn. Guy Bovet, een Zwitserse klasbak die al meer dan vijftig cd’s opnam, waarvan er meerdere bekroond werden, zorgt voor de livebegeleiding.

The Lodger is te zien en te horen op zaterdag 13 september om 20.15u in de Heilig Hartkerk

18 - September 2014

aan het Kerkplein in Turnhout.

Op de derde zaterdag van september mag de jonge en getalenteerde Nicolas De Troyer (30) live de cd voorstellen die hij in juli opnam in de Sint-Pieterskerk in Turnhout.

Folkliefhebbers komen op zaterdag 27 september aan hun trekken bij het concert van Gunnar Idenstam en Johan Hedin uit Zweden. Hedin speelt nyckelharpa, een instrument dat verwant is aan de draailier en dat ook gebruikt wordt door folkband Kadril. Gunnar Idenstam neemt plaats aan het orgel. Het duo brengt werken van Bach en dat is niet zo verwonderlijk: veel Zweedse volksmuziek is ontstaan in de barok en schatplichtig aan Bach.

Naar goede gewoonte wordt de Orgelmaand afgesloten met een concertmis. Dat gebeurt op 5 oktober in de Sint-Pieterskerk om 11u. De concertmis is inmiddels een begrip in Turnhout en omstreken. Ze wordt steeds door meer dan 400 mensen bijgewoond. Snel tickets bestellen is dus de boodschap. Dit jaar werkt het koor Cant’Amici o.l.v. Jef De Houwer samen met organiste Sara Van Gucht en het Potters Brass Kwintet o.l.v. Paul Potters. Katrien Mannaert vertolkt de mooiste bladzijden uit de orgelliteratuur op het historische Le Royer/Potvlieghe- orgel.

De concerten tijdens de Orgelmaand kosten 10 euro. Na het concert worden de bezoekers getrakteerd op een portie abdijkaas en een glas trappist van Westmalle. Kaarten zijn online te bestellen via www.uitinturnhout.be.

Hemelse muziek in abdijen en begijnhoven

PROVINCIE ANTWERPEN – Tussen 18 september en 4 oktober 2014 klinkt er weer hemelse muziek vanuit de begijnhoven en abdijen van de provincie Antwerpen, dankzij de concertreeks Musica Divina die gekoppeld wordt aan het abdijenweekend (18-21 september).

De dodenmis, of het ‘Requiem’, vormt dit jaar het centrale thema. De dodenmis is een van de oudste muziekgenres in de westerse muziekgeschiedenis. Requiems zijn een spiegel van hun tijd. Ze tonen hoe mensen omgingen met de dood. In de 16de eeuw was dat ingehouden en sereen, maar in de 19de eeuw klonk een requiem pathetisch en bombastisch. In de abdijkerk van Postel speelt op donderdag 18 september Quatuor Debussuy werken van Haydn, Mozart en Sjostakovitsj, op 19 september brengen het Octopus Kamerkoor en Le Concert d’Anvers werk van Bach en Kuhnau in de abdij van Bornem, en de abdij van Averbode verwelkomt een dag later het Huelgas Ensemble, dat klaagzangen van o.a. Binchois, Desprez en Ockeghem vertolkt. In Tongerlo is het Lets Radiokoor te gast, dat kiest voor het repertoire van o.a. Silvestrov, Pärt, en Rachmaninov. In het Ursulinenklooster van Onze-Lieve-Vrouw-Waver is op 24 september Kurt Van Eeghem ceremoniemeester van dienst. Hij leidt het werk van Debussy, Lenaerts, Nuyts, Van der Roost én Jef Neve in, dat gespeeld wordt door Les Fêtes Galantes. In de Begijnhofkerk van Hoogstraten kan je op donderdag 25 september luisteren naar Les Timbres & Julien Wolfs. Op het programma staan werken van Bach, Tunder en Buxtehude. Bl!ndman vertaalt op 26 september in de Sint-Amandskerk in Geel werk van Bach naar een saxofoonkwartet. Een dag later speelt Il Fondamento in de Begijnhofkerk van Lier muziek van Bach. In het Klein Begijnhof van Mechelen kan je op 2 oktober luisteren naar La Grande Chapelle, dat een ode brengt aan een tiental Spaanse componisten uit de 17de eeuw, de eeuw van kunstenaars Velazquez en Zurbarán. Het Noors solistenkoor is op 3 oktober te gast in de Begijnhofkerk van Turnhout en brengt er werk van Schütz, Messiaen, Thoresen en Sandström. De concertreeks wordt in de Sint-Waldetrudiskerk van Herentals afgesloten met de Salzburger Solisten, die Brahms, Strauss en Barber ten gehore brengen.

Een avondconcert kost 18 euro, het abdijenweekend 20 euro.

‘Musica Divina’ is een organisatie van het Festival van Vlaanderen-Mechelen, in samenwerking met IOK.

Elixir d’Anvers

WESTERLO – Het ensemble Elixir d’Anvers bestaat meer dan twintig jaar en is intussen uitgegroeid tot een van de allerbeste ensembles in zijn genre. De leden van het gezelschap verdienden hun sporen al bij De Frivole Framboos, de Beethovenacademie, het orkest van de Vlaamse opera, de Filharmonie… en zijn dus professionals pur sang. Met Elixir d’Anvers spelen zij vooral onbekende pareltjes uit de ‘Art deco’ (1920-1940). Dat kan gaan van een rustige wals tot een opzwepende Hongaarse rapsodie of een vurige tango.

Elixir d’Anvers concerteert op vrijdag 19 september in zaal De Krekke in de Sint-Lambertusstraat 33 in Westerlo. Tickets kosten 20 euro.

Deze maand in de Singer

RIJKEVORSEL – De Singer in Rijkevorsel biedt in september voor elk wat wils: jazz, klassiek, kleinkunst en comedy. Op 1 september zijn Steven Goegebeur, Bert Kruismans en Thomas Smith te gast, op 19 september concerteert Amarant+, op 20 september houdt Mich Walschaerts van Kommil Foo een try-out van zijn avondvullende programma ‘Duizend man sterk’, op 26 september brengt het duo Jesperein (Jes Proost en Rein De Vos) een ode aan Jasperina de Jong en op 23 september concerteert de jazzsupergroep Anti-House. Daarover kan je meer lezen in de jazzrubriek van deze krant.

SCHOUWBURGEN

C!rca: ‘Wunderkammer’

HEIST-OP-DEN-BERG – Deze acrobatische aussies maakten vorig seizoen al een gesmaakte doortocht in cc Zwaneberg, en nu staan ze er terug met een nieuwe show. ‘Wunderkammer’ verenigt opnieuw de sterkte van deze niet-alledaagse circuscompagnie uit Australië: acrobatie van zeer hoog niveau, maar dan wel gewaagder dan de gelikte shows van Cirque du Soleil en minder clichématig dan het traditionele circustheater. Die eigen stijl heeft C!rca ontwikkeld sinds Yaron Lifschitz -zijn Joodse ouders hadden hem liever arts of advocaat zien worden, maar het draaide anders uit- het artistieke hoofd en hart van het gezelschap werd in 2006. Hij is van mening dat circus meer moet zijn dan puur entertainment: “Bij C!rca beschouwen we circus als een kunstvorm, in staat om het publiek te ontroeren en te inspireren. Daarom blijven we telkens de grenzen verleggen.”

In ‘Wunderkammer’ hoor je muziek van Peter Gabriel en dompelen de acrobaten zich onder in de sfeer van vaudeville en burlesque. En dat betekent dat je je adem al eens moet inhouden, wanneer een acrobate haar hooggehakte pumps op de schouders van haar mannelijke collega plant om vervolgens de lucht in gegooid te worden. Circusacrobatiek op het scherp van de snee.

C!rca, zondag 28 september om 14 uur, cc Zwaneberg, Heist-opden-berg. 24 euro.

Veston

MOL – Desselaar Steven Van Gool kent u ongetwijfeld als basduotickets 3 sist van de in de Kempen bijzonder populaire coverband De Bonanza’s. Of van de Antwerpse afrobeatformatie Wawadadakwa. Of van Campina Reggae, het project waarin hij voor het eerst experimenteerde met teksten in zijn eigen dialect. Het moet gezegd: plat Dessels komt goed tot zijn recht op groovy reggaeklanken. (Check vooral eens de videoclip van ‘Doe je ding’ op YouTube; lang geleden dat we iemand een parkiet nog eens een prus hoorden noemen.)

Met Veston boort Steven Van Gool een ander genre aan. ‘Blues en duende in ’t Vlaams’, zo omschrijft hij het zelf. Terug naar de roots, met een beperkt instrumentarium en eigen Nederlandstalige nummers of bewerkingen van bestaande liedjes. Zo bewijst Veston bijvoorbeeld dat ‘Egypian reggae’ van Jonathan Richman moeiteloos overeind blijft in een akoestische versie, maar deinzen ze er ook niet voor terug om songs van Louis Neefs en Will Tura in een ander jasje te steken. Samen met trompettist Kris Van Hees en contrabassist Michel Spiessens houdt Van Gool het klein en intiem. Naast de blues hoor je ook invloeden van flamenco, folk en gipsyswing voorbijkomen. In maart van dit jaar bracht Veston zijn eerste album ‘Blue Fandango’ uit. Materiaal genoeg dus om een avond mee te vullen en het publiek mee te nemen naar een denkbeeldige bluesclub waar ook de rumba gedanst mag worden.

Veston, vrijdag 19 september om 20.15 uur, cc ’t Getouw, Mol, 6 euro.

Circus Ronaldo: ‘Amortale’

HEIST-OP-DEN-BERG – “Vijfentwintig jaar lang hebben ze moeten knokken om erkenning”, schrijft theaterrecensent Tuur Devens over Circus Ronaldo, en dat is geen understatement. Pas sinds het gezelschap in 1998 Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen werd, kregen de Ronaldo’s de nodige aandacht en erkenning voor hun unieke vorm van circustheater. Geen clichéclowns, acrobatische hoogstandjes of freakshows. Wel ontroerende en grappige voorstellingen waarin het kleine en het grote steeds weer door elkaar worden gehaald.

Frontman Danny Ronaldo is een rasechte romanticus: “Circus is de metafoor voor liefde. Ik denk dat de zoektocht van een circusartiest onbewust een zoektocht is naar liefde.” Ook in deze nieuwe voorstelling gaat het over de liefde. ‘Amortale’ is gebaseerd op de Mozart-opera ‘Die Entführung aus dem Serail’, over de geliefden Belmonte en Konstanze, die uit elkaar gerukt worden door de obligate slechterik in het verhaal, Osmino. Het decor waarin Circus Ronaldo het verhaal situeert, ademt de jaren twintig: een oude circustent, een ouderwets balorkestje, een Duitse zangeres. Nadat het publiek kennis heeft gemaakt met de muzikanten, kondigt ‘Il direttore generale’ (Danny Ronaldo zelf) aan dat zijn gezelschap voortaan alleen nog maar ernstig, dramatisch theater zal brengen. Wat volgt, is een virtuoze mix van circus, slapstick, figurentheater en muziek. Met daarover gegoten het fluweelzachte sausje van melancholie, dat zo onderhand het handelsmerk van Circus Ronaldo is geworden.

Circus Ronaldo, van donderdag 25 tot en met zaterdag 27 september om 20 uur, grasplein achter bibliotheek, Heist-op-denBerg. 21,5 euro.

Zonzo Compagnie: ‘Mile(s)tones’

HEIST-OP-DEN-BERG – Zonzo Compagnie werd opgericht door regisseur Wouter Van Looy, die internationaal lof oogst met zijn muzikale producties die specifiek gericht zijn op kinderen. Wie nu meteen aan “Aha, een nieuwe Kapitein Winokio!” denkt, moeten we helaas teleurstellen. Daar heeft de aanpak van Van Looy bitter weinig mee te maken. Zonzo wil een alternatief bieden voor de commerciële popmuziek, zonder al te educatief te willen zijn. Nogal hoog gegrepen, denkt u? Niet volgens Wouter Van Looy: “Diversiteit is het sleutelwoord. Kinderen kunnen ook genieten van jazz, wereldmuziek of rock. Zolang je maar genoeg afwisselt in de manier waarop je het aanbiedt.”

‘Mile(s)tones’ legt de focus op jazz, meer bepaald op de muziek van jazzicoon Miles Davis. Zijn avontuurlijke manier van muziek maken is het kernpunt van de voorstelling.

Kinderen krijgen de kans om zich (soms ook letterlijk) in de wereld van Miles te bewegen. Staan klaar als gidsen in die fascinerende jazzwereld van Miles: een slagwerker, een trompettist en een pianist van het Gentse ensemble De Beren Gieren. Hoe leuk kan je eerste kennismaking met jazz zijn?

Zonzo Compagnie, zaterdag 27 september om 15 uur en om 17 uur, cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg. 8,5 euro.

Suiker - 19

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

Schouwburgkalender SEPTEMBER

Dansstudio Danz’Arte Live Life Live 12 do 11/09/14 18:30 St.-Andriesplein Balen Olympisch muziekterras 0 za 13/09/14 12:30 De Werft Geel Duurzame Kempen - Be part of the game za 13/09/14 18:00 De Werft Geel De Gebroeders / Theatercompagnie DEFDEF za 13/09/14 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Theaterproductiehuis Zeelandia en HETGEVOLG De Zwarte van Walcheren 17 za 13/09/14 20:15 OC De Djoelen Oud-Turnhout Sven Hardies, Michael Van Peel, Jeron Dewulf… Comedy for Parkinson 15 za 13/09/14 22:00 Warandeplein Turnhout Les Commandos Percu en Deabru Beltzak Le choc des Tambours 0 za 13/09/14 22:00 de Warande, Futur Turnhout Kick Off Party met Lumberjack & the Oddword, The Pros-T-Tunes, Mongk… 0 za 13/09/14 de Warande Turnhout De Stijle, Want - Compania Sharon Fridman Animatie 0 zo 14/09/14 10:30 de Warande, schouwburg Turnhout Overlezen met Peter Terrin 6 zo 14/09/14 14:00 de Warande, schouwburg Turnhout Kaaiman Labovoorstellingen 0 zo 14/09/14 16:00 de Warande, schouwburg Turnhout Kaaiman Labovoorstellingen 0 zo 14/09/14 de Warande Turnhout De Stijle, Want - Compania Sharon Fridman Animatie 0 zo 14/09/14 de Warande, hal Turnhout Nat Gras Kleuteranimatie 0 zo 14/09/14 Warandeplein Turnhout Bottle Of Moonshine 0 wo 17/09/14 15:00 de Warande, Tuinzaal Turnhout Kaaiman Startdag Kaaiman wo 17/09/14 19:00 Zwaneberg Heist-o/d-Berg Youssef El Mousaoui 100% legaal 5 do 18/09/14 20:15 Schouwburg Rex Mol Calendar Girls Loge 10 18 u UITVERKOCHT Barbara Dex & Gunther Verspecht Dollymentary: The Tennessee Waltz 17 vr 19/09/14 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout vr 19/09/14 20:15 Schouwburg Rex Mol Veston Blue Fandango 6 za 20/09/14 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Randy Newman 39 za 20/09/14 20:15 Schouwburg Rex Mol Jonas Van Thielen PSP 13 za 20/09/14 20:15 De Werft Geel The Million $ Sunrise The Golden Fifties Revisited 12 za 20/09/14 22:00 De Waai Geel Radio Ultra Modern 10 za 20/09/14 Diverse locaties Geel Academie voor MWD en Kunstacademie Pop-Up 0 zo 21/09/14 11:00 Stadspark Geel Theater De Spiegel Bzzz’t 0 zo 21/09/14 14:00 Stadspark Geel Theater De Spiegel Bzzz’t 0 zo 21/09/14 16:00 Stadspark Geel Compagnie Frieda Wereld, einde van een 0 zo 21/09/14 19:00 De Werft Geel Dree Jr. Peremans Trio 0 zo 21/09/14 De Werft Geel Cirqu’lation Local Second life 0 di 23/09/14 20:15 Staminee De Living Heist-o/d-Berg Comedy in the living (Steven Goegebeur,

Benedetto Schillaci, Dufraing & De Wit) 10 An Nelissen De mannenmonoloog (try-out) 12 wo 24/09/14 20:15 De Werft Geel do 25/09/14 20:00 Bibliotheek Heist-o/d-Berg Circus Ronaldo Amortale 21,50 do 25/09/14 20:00 VC De Kruierie Balen An Nelissen De Mannenmonoloog (try-out) 12 do 25/09/14 20:15 OC De Djoelen Oud-Turnhout Raymond van het Groenewoud Bijna volwassen 23 vr 26/09/14 20:00 Bibliotheek Heist-o/d-Berg Circus Ronaldo Amortale 21,50 vr 26/09/14 20:15 Zaal Ootello Mol Esther Van Hees ft. Yuri Honing 13 vr 26/09/14 20:15 Zwaneberg Heist-o/d-Berg Vinyl And Me 20 za 27/09/14 15:00 Zwaneberg Heist-o/d-Berg Zonzo Compagnie Mile(s)tones 8,50 za 27/09/14 17:00 Zwaneberg Heist-o/d-Berg Zonzo Compagnie Mile(s)tones 8,50 za 27/09/14 19:00 Prinsenpark Retie Claire Croizé Primitive 12 za 27/09/14 20:00 Bibliotheek Heist-o/d-Berg Circus Ronaldo Amortale 21,50 za 27/09/14 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout t Arsenaal Scarlatti 17 u UITVERKOCHT Liebrecht Vanbeckevoort & Ning Kam Laureatenconcert 18 za 27/09/14 20:15 Schouwburg Rex Mol za 27/09/14 20:15 Zwaneberg Heist-o/d-Berg Vinyl And Me 20 zo 28/09/14 13:30 cc ‘t Schaliken Herentals Openingsfeest 0 zo 28/09/14 15:00 Zwaneberg Heist-o/d-Berg Vinyl And Me 20 zo 28/09/14 19:00 Prinsenpark Retie Claire Croizé Primitive 12 zo 28/09/14 20:00 Bibliotheek Heist-o/d-Berg Circus Ronaldo Amortale 21,50 zo 28/09/14 20:00 Zwaneberg Heist-o/d-Berg C!rca Wunderkammer 24 ma 29/09/14 20:15 De Halle Geel Guy Davis 13 di 30/09/14 20:15 Staminee De Living Heist-o/d-Berg Comedy in the living (Steven Goegebeur,

Benedetto Schillaci, Dufraing & De Wit) 10 za 6/09/14 20:00

De Werft Geel

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ZAAL ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be SCHOUwBURG Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be Zwaneberg , Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg, tel: 015 25 07 70, info@zwaneberg.be, www.zwaneberg.be

Bzzz’t

GEEL – Drie onderzoekers nemen je mee op een ontdekkingstocht naar de wondere wereld van de insecten.

Die vreemde wereld komt verrassend tot leven door een figurenspel. De bij danst haar

5 duotickets

20 - September 2014

rondedans. Een mierenkolonie is druk aan het werk. De krekel zingt uit volle borst. Rupsen gaan op zoek naar lekkere blaadjes. Libellen scheren over het water. De spin heeft geen tijd voor al die spelletjes; die moet een web weven.

Bzzz’t van Theater De Spiegel is een voorstelling die uiterma-

te geschikt is voor jonge families met kinderen. Het stuk is op maat gesneden voor de kleinsten, die gefascineerd zijn door alles wat in de lucht fladdert, op de grond kruipt of over het water zweeft.

Bzzz’t van Theater De Spiegel, zondag 21 september, 11u en 14u, cc de Werft

SCHOUWBURGEN

Aftrap van het cultuurseizoen TURNHOUT – Naar goede gewoonte zorgt De 3 duotickets Warande voor de feestelijke aftrap van het cultuurseizoen. En ‘feestelijk’ mag u hier letterlijk interpreteren, want het spektakel ‘Le Choc des Tambours’(foto) spaart kosten noch moeite om u in feestmodus te brengen: de drums zullen volop roffelen en het vuurwerk zal uitbundig spetteren. De straat inpalmen met beweging, ritme en vuur: dat is het uitgangspunt voor deze coproductie van het Franse percussiegezelschap Les Commandos Percu en de Spaans-Baskische straattheatercompagnie Deabru Beltzak. De percussionisten, acteurs en dansers starten in een parade en zakken daarna af naar het Warandeplein voor de apotheose.

Gemaskerde duivels staan tegenover felgekleurde krijgers. Vuurwerk lijkt uit de drums zelf te komen. Elke beat veroorzaakt een explosie van gensters, die fel afsteken tegen de sterrenhemel.

‘Le Choc des Tambours’ is levendig, onvoorspelbaar en bijzonder aanstekelijk. (Vergeet vooral niet om op voorhand die drumritmes uit uw Chirotijd nog eens in te oefenen, want je weet maar nooit of het van pas komt.)

Gratis duotickets

Eveneens op zaterdagavond speelt Het Gevolg zijn eerste productie in een regie van de nieuwe artistiek leider, Stefan Perceval. ‘De Zwarte van Walcheren’ is een familiedrama met als aanleiding de geboorte van een zwart kind in een blank gezin. Het verhaal speelt zich af in het heden, maar is gebaseerd op historische feiten. Toneelauteur Herman van de Wijdeven liet zich inspireren door de geschiedenis van de slavenhandel in Nederland. In 1596 legt een schip met zwarte slaven aan in de haven van Middelburg. Omdat de slaven gedoopt zijn, tekent de burgemeester bezwaar aan bij de Staten van Zeeland: hij wil dat de Afrikanen in vrijheid worden gesteld. Later beslissen de autoriteiten echter dat de reder met de slaven kan doen “soe hy ’t verstaet”. Oftewel: geld wint het van de ethiek. Een eeuwenoud, maar o zo herkenbaar

verhaal. ‘De Zwarte van Walcheren’ laat zien dat het vreemdelingenvraagstuk van alle tijden is. (Deze voorstelling is betalend, maar wie snel surft naar www. suikerkrant.be maakt kans om duotickets te winnen!).

Naast theatervoorstellingen zijn er doorlopend activiteiten aan de gang in en rond De Warande. In de Expozaal stelt de laureaat van de Prijs Beeldende Kunst van de provincie Antwerpen tentoon: Michèle Matyn fotografeert mysterieuze landschappen, en neemt die als basis voor het uitwerken van performances. De jury vroeg ook aan Tinka Pittoors en Katrin Kamrau om deel te nemen aan deze expositie.

De Kuub wordt omgetoverd tot een grote rollerdisco. U leest het goed: tijd om die ouderwetse rolschaatsen nog eens aan te binden, want rolschaatsen is weer hip! Dat bewijzen de Rolling Goldies: goudkleurig uitgedoste dames die eerder al Amsterdamse clubs onveilig maakten op hun skates, maar nu lustig naast u doorheen de Kuub zullen komen zweven. Deejays Blizkrieg Bob en Holy Pony zorgen voor de toepasselijke classic discotunes en groovy oldskoolbeats.

Op zoek naar die ene lp om uw verzameling te vervolledigen?

Of gewoon geïnteresseerd in muzikale ontdekkingen? Dan raden wij de vinyl- en muziekbeurs aan, die plaatsvindt in de leegstaande bibliotheek. Platenruiters en –verzamelaars laten daar hun meest zeldzame vondsten horen en er zijn korte documentaires te zien waarin notoire vinylverzamelaars een kijkje gunnen in hun platenkast (of moeten we zeggen: heiligdom?).

Terwijl u tot slot op zondagmiddag geniet van een picknick of doe-het-zelfbarbecue (barbecues en houtskool staan ter beschikking!) met zicht op het kasteel van Turnhout, zorgen straatartiesten voor wat leven in de brouwerij. Uw kroost stuurt u vervolgens naar de door choreografe Goele Van Dijck ontworpen speel-, beweeg-, en knutselinstallatie van Nat Gras. Iedereen tevree.

Openingsfeest, zaterdag 13 en zondag 14 september, in en rond de Warande, Turnhout. Gratis.

Randy Newman

TURNHOUT – Persoonlijk koesteren wij een lichte voorkeur voor ‘s mans uptempo, badinerende en soms ronduit ironische songs als ‘Short people’, ‘Birmingham’ of ‘Rednecks’.

Ach, zelfs dat heerlijke zeemzoete themalied van ‘Toy Story’ kon Arno niet evenaren in het Nederlands (‘You’ve got a friend in me’ bekt nu eenmaal beter dan ‘Jij bent een vriend van mij’ – sorry, Arno). Het is weinigen gegeven om met enkel een piano, een volgspot en -laten we eerlijk zijn- matig zangtalent volle zalen te trekken en een carrière uit te bouwen die intussen al meer dan veertig jaar overspant. Randy Newman mag dan geen uitmuntend zanger zijn, als tekstschrijver is hij onovertroffen. Menig misbegrijpend Amerikaan heeft in de loop der jaren aanstoot genomen aan de satirische liedteksten die de grote songwriter uit zijn pen tovert. Wellicht is hij daarom zo populair bij ons in Europa, dat toch wat toleranter is ten opzichte van Newmans geniale talent voor ironie. Zijn bindteksten moeten trouwens niet onderdoen voor zijn lyrics. Toen hij twee jaar geleden een concert gaf in de AB en het publiek hem uitzinnig bedankte na ‘Short people’, dat hij al erg vroeg in de set te berde bracht, was zijn gortdroge antwoord: “I’m glad you feel that way.”

“Randy Newman zit in een benijdenswaardige positie”, schreef Cutting Edge na datzelfde concert. “Hij moet niets meer bewijzen en heeft niets meer te verliezen.” Dat kunnen wij alleen maar beamen. Vorige zomer moest hij zijn concert op Jazz Middelheim afzeggen, maar geen nood: hier is Randy Newman terug, en in De Warande krijgt u er zelfs het comfort van heerlijk zachte schouwburgstoelen bij.

Randy Newman, zaterdag 20 september om 20.15 uur, de Warande, schouwburg, Turnhout.

39 euro.

Jonas Van Thielen: ‘PSP’

MOL – Toen hij in de roaddocu ‘Ten Oorlog’ (het VIERduotickets programma waar3 in hij samen met twee kompanen te voet langs de frontlinie van de Eerste Wereldoorlog trok) het verhaal van de postduif Cher Ami al klapwiekend en met toenemend enthousiasme vertelde, heeft Jonas Van Thielen ons hart definitief veroverd. Deze moedige acteur schuwt het grote gebaar niet.

Meer nog: enige gêne is hem totaal vreemd. De redactie van De Laatste Show stuurde hem eerder in zijn carrière ook al op pad om voor de ogen van Hollywoodsterren hun meest memorabele filmscènes na te spelen. Faut le faire, om in zo’n situatie de bal niet finaal mis te slaan (al bleef niet iedere filmster er even stoïcijns bij).

De titel van zijn nieuwe voorstelling, ‘PSP’, staat voor Peter Sellers Project. Inderdaad, Jonas Van Thielen brengt een hommage aan de gevierde karakteracteur (en notoir moeilijke mens) die zichzelf onsterfelijk maakte als Inspector Clouseau.

Verwacht geen saaie monoloog: Van Thielen ademt film en profiteert van deze hommage om u deel te maken van zijn encyclopedische filmkennis. Voeg daarbij nog zijn bliksemsnelle gedachtesprongen, komisch talent én zijn vermogen om filmscènes haarfijn na te spelen -soms heeft hij al genoeg aan één zin om een iconisch filmbeeld bij zijn publiek op te roepen- en u begrijpt: dit wordt smullen.

Jonas Van Thielen, zaterdag 20 september om 20.15 uur, Schouwburg Rex, Mol, 13 euro.

Vrijkaarten winnen?

Surf naar het gewenste concert op www.suikerkrant. be, stuur een mail en maak kans op gratis tickets.

Suiker - 21

SCHOUWBURGEN

Primitive

RETIE – Claire Croizé is een choduotickets reografe die 3 graag onderzoekt hoe echt en geloofwaardig je onechte handelingen kan uitbeelden. De dans is immers ‘onecht’: het is gespeeld, het volgt patronen die herhaald worden.

Toch kan je het geloofwaardig brengen. Op die dunne lijn tussen echt en onecht trekt Claire Croizé met drie dansers (Radouan Mriziga en Youness Khoukhou hebben een Marokkaanse achtergrond en Jose-Paulo Dos Santos een Braziliaanse) de natuur in. In het Prinsenpark in Retie is een tribune ontworpen waar 120 mensen kunnen plaatsnemen.

De toeschouwers zitten rond het speelvlak. Zo komen de dansende lichamen nog meer tot hun recht.

Het daglicht, de invallende duisternis, de geluiden van het bos en de weersomstandigheden bepalen deze voorstelling. ‘Primitive’ is een eerbetoon aan de vitaliteit en de kracht van de jeugdigheid, die zowel positieve als destructieve energie voortbrengt.

‘Primitive’ is geprogrammeerd door de vijf Kempense cc’s. Cc de Werft geeft drie duotickets weg voor de voorstelling van zondag.

Surf naar www.suiker­ krant.be om ze te winnen.

Primitive van Claire Croizé, zaterdag en zondag 26 en 27 september, 19u, het Prinsenpark, Retie

’t Schaliken luidt het cultuurseizoen in met straattheater, circus en muziek

HERENTALS – Een nieuw cultuurseizoen dient feestelijk ingeluid te worden. Herentals zondigt niet tegen die regel. Op zondag 28 september, van 14 tot 18u, staan in en om ’t Schaliken tal van activiteiten gepland.

Paki Paya brengt op de Grote Markt, om 14 en 17u, ‘Shake shake shake’: een circusact vol stunts, humor en dans waarmee ze het straattheaterfestival op de Gentse Feesten wonnen. Ook op de markt kan je kijken naar het lawaaierige, maar amusante ‘Playmobiel’. De vijf spelers betrekken graag het publiek bij hun fratsen. Wees gewaarschuwd. Krijmfresj is de verzamelnaam voor steltenloper Peter Gusta en Belgisch kampioen jongleren Stefan Paridaen. Ook zij spelen drie sets van een halfuur, op de markt. In de schouwburg kan je om 15 en 16u kijken en luisteren naar Monkeys & Mermaids Orchestra: een nieuw ensemble dat klassieke muziek koppelt aan zachte pop. Om 15.30 en 16.30u tonen Nadege en Enrico van Les Cliquets wat je allemaal kan doen met één verticaal hangende koord. Doorlopend is er ook kinderanimatie.

Daar zorgen bijvoorbeeld ballonnenplooiers en grimeurs voor.

Alle acts zijn gratis.

Vrijkaarten winnen?

Surf naar het gewenste concert op www.suikerkrant. be, stuur een mail en maak kans op gratis tickets.

22 - September 2014

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS DE WARANDE zaterdag

Openluchtspektakel met percussie en vuurwerk rOllerdiscO zondag

grOte picknick met circus, muziek, theater, expo

OPENINGSFEEST gratis - 13 & 14 september

20 JAAR cultuurcentrum de Werft • Geel presenteert

SEPTEMBER

INFO & TICKETS • 014 56 66 66

ZAT 20 SEP

Jonas Van Thielen

VRIJ 19 SEP

VRIJ 26 SEP

Blue Fandango VESTON

Esther Van Hees ft. Yuri Honing

BLUES & FOLK

JAZZ

Ticketbalie Smallestraat 2, 2400 Mol

VRIJ 26, ZAT 27 & ZON 28 SEP

ZAT 27 SEP

Fiesta Mundial

014 33 09 00 Openingsuren dinsdag tot en met zaterdag

PSP

KEIHEUVEL BALEN

Liebrecht Vanbeckevoort & Ning Kam

THEATER/HUMOR

THEATER/HUMOR

KLASSIEK

van 9.30 tot 12.30 uur bij voorstellingen telkens 1 uur voor aanvang

www.getouw.be

Suiker - 23

Wie Schrijft Die Blijft Bart Meuleman – De jongste zoon

Theatermaker en dichter Bart Meuleman zat al lang te broeden op zijn Kempenroman. Vóór de zomer lag hij dan eindelijk in de boekhandel: ‘De jongste zoon’, een autobiografisch coming of age-verhaal. Een onpersoonlijke verteller -uiteraard gaat het om Meuleman zelf- beschrijft zijn jeugd in Oud-Turnhout, het schoollopen in het Sint-Victorinstitituut en de Kempense kneuterigheid waarbij hij zich erg ongemakkelijk voelt. “Als ik het thuis niet meer verdraag, niet omdat er zich vreselijke dingen afspelen, maar eerder omdat er zich helemaal niets afspeelt…, spring ik op mijn fiets en vat een schijnbaar doelloze tocht aan...”

De roman begint met het motto

van de stad Turnhout ‘Het heil ligt in de vlucht’ en dat is precies wat de verteller doet: op de vlucht slaan naar de filmschool in Brussel en later naar Antwerpen. De lezer volgt zijn culturele ontdekkingstocht en krijgt essayistische bespiegelingen over het leven en werk van schrijvers, muzikanten en architecten die als afzonderlijke stukjes erg te smaken zijn. De verteller maakt zich tijdens zijn artistieke ontwikkeling los uit de zandgrond, maar gaandeweg groeit het besef dat hij een kind van zijn ouders blijft, dat -hoe hij zich ook ontplooit- het Kempense DNA hem heeft gevormd en hem gevangen houdt.

Lees ook het interview met Bart Meuleman elders in deze krant.

Verschenen bij Querido - € 19, 99

Jef Louisa Versmissen – Hondenziel

Een mens is vele dingen. Zo ook Jef Louisa Versmissen. Hij is ambtenaar in Herentals, vader, muzikant en ook al 25 jaar dichter. Zijn poëzie bracht hem naar festivals en cafés van Vlaanderen tot Zuid-Afrika, maar nog nooit werden zijn gedichten gebundeld. ‘Hondenziel’ brengt daar verandering in. In de bundel wemelt het van ontgoochelde dichters die niets heldhaftigs meer mogen of kunnen zeggen omdat de keurige mensen slechts over wereldse zaken willen praten. Versmissens poëzie is anekdotisch en donker, maar toch ook af en toe met een knipoog. Jef zoekt zijn plaats tussen die treurige dichters, maar waarschuwt hen ook: Parnassus is niet per se de dichtershemel.

Een zolderkamer in een huis in Herentals kan dat evengoed zijn.

Verkrijgbaar via Kollektief Maksimaal – www.kortsluiting.be

Christine Bols – Greenfields

Krimi-auteur Christine Bols uit Herselt is goed op weg om de Kempense Aspe te worden.

Haar derde thriller over het politieteam in Corvallis/Oregon kwam aan het begin van de zomer uit bij Kramat. Dit keer wordt er een lijk gevonden in het dorp Monroe. Het blijkt te gaan om Dorothy Stewart, een kinderarts. Bols’ vaste speurdersteam Tim Sackley en Jude McCool beginnen met het onderzoek, maar stuiten al snel op onverklaarbare zaken.

Enkele dagen later staan ze voor een tweede raadsel. Aan de oever van de rivier spoelt het lichaam aan van een jong meisje dat al meerdere dagen vermist was. Moord? Zelfmoord?

Een ongeval? Een derde dode maakt de zaak compleet onontwarbaar. De inspecteurs tasten in het duister en werken bijna de klok rond om de dader zo snel mogelijk te vatten.

Eén ding staat vast: de rode draad doorheen al deze verschrikkingen is de vakantieboerderij Greenfields. Midden in het onderzoek wordt Tim Sackley door zijn directe chef op non-actief gezet en moet hij werkeloos toekijken hoe Jude dit hele mysterie met een andere partner ontrafelt.

Verschenen bij Kramat - € 19,95

Marnix Peeters – De tenondergang en de ongelooflijke wederopstanding van Eddy Vangelis

Journalist en auteur Marnix Peeters weet als geen ander titels te bedenken die de wenkbrauwen doen fronsen. In 2012 debuteerde hij met ‘De dag dat we Andy zijn arm afzaagden’, daarna volgde ‘Natte dozen’ en nu is er het levensverhaal van Eddy Vangelis die eigenlijk gewoon geboren is als Eddy Van Geel. Wie zich aan deze roman waagt, neemt het best een notitieboekje bij de hand. Peeters laat in zijn boek meer dan 30 personages opdraven. De 71 smeuïge en opzienbarende hoofdstukken laveren perfect op de grens tussen het absurde en het normale, en monden uit in een bloedstollende, baldadige en onverwacht ontroerende apotheose, die alle personages op ingenieuze wijze met elkaar verbindt.

Verschenen bij Prometheus - € 19,95

Tekst: Katrien Lodewyckx

Oog Voor Architectuur

Voor architectuurcentrum Ar-Tur speurt Joep Gosen de Kempen af naar architectuur en haar verhaal.

Joep (1981, Geldrop, Nederland) is architect, stedenbouwkundige en schrijver en studeert fotografie aan de Academie te Hasselt.

Het beloofde land …

Op het internet circuleert een hilarisch filmpje. Een groep pinguïns schuifelt naar de zijkant van hun ijsschots waarop deze net genoeg kantelt zodat de aanvallende orka er frontaal tegenaan botst. Mieren verenigen zich tot een bal zodat de snuit van de miereneter verstopt raakt. Krabben vormen een legioen en weerstaan de luchtaanval van een meeuw. De clou: “It’s smarter to travel in groups – DE LIJN.” In februari schreef ik in deze column (‘Happy Allotment?’) over de actuele uitdagingen wat betreft ruimtegebruik, huisvesting en het vervullen van de woonbehoefte. Een van de belangrijkste conclusies was dat de problematiek ingebed is in een breder maatschappelijk model, gevoed door het beleid van de overheid.

We hebben een diepgewortel-

24 - September 2014

de traditie van individueel wonen waardoor onze leefomgeving voortschrijdend verkavelt. Op zich is dat niet zo erg, maar er is een kantelpunt waarop een systeem zijn eigen grenzen bereikt heeft. Wanneer de mogelijkheid tot wonen voor velen in gevaar komt, wanneer vraag en aanbod niet meer in evenwicht zijn, wanneer vernieuwing, verandering en creativiteit financieel, fiscaal en juridisch niet meer mogelijk zijn. Helaas zijn we op dit punt beland.

In mei werd door het team Vlaams Bouwmeester het pilootproject ‘Nieuwe coalities voor het wonen”gepresenteerd. (De bundel “Pilootprojecten Collectief Wonen – vijf masterplannen uit de startblokken” is te downloaden op de website www. vlaamsbouwmeester.be). Schorvoort, bij Turnhout, is een landbouwgehucht dat in de tweede helft van de vorige eeuw verkavelde. De problemen die daar spelen, zijn typisch voor Vlaanderen. Door de aanleg van grootschalige infrastructuur werd de wijk afgesneden van de stadskern met haar voorzieningen.

De groene en open ruimte versnipperde en raakte verborgen achter bebouwing. De beek werd

overkluisd en verdween uit het collectieve geheugen. De bevolking vergrijst, maar kan niet binnen haar geliefde wijk blijven wonen omdat er geen faciliteiten zijn. Bovendien is de eigendom van de grond te versnipperd om gezamenlijk de (individuele) kwaliteit van leven te vergroten.

De oplossing die Peter Swinnen (van Vlaams Bouwmeester) en zijn team voorstelt, gaat ervan uit dat alle partijen winst moeten maken bij verandering.

Anders gebeurt er niets. Daarom wordt er een grondbank opgericht waarin de gronden van de projectpartners worden verenigd. De eigendomsgrenzen worden geabstraheerd en er wordt een overkoepelende visie gemaakt op het projectgebied.

Als die is goedgekeurd, bekijkt men hoe de grondwaarde is geëvolueerd. Vervolgens beslissen de eigenaars om over te gaan tot een gezamenlijke dan wel individuele ontwikkeling en een mogelijke ruiloperatie van de kavels op basis van de nieuwe residuele grondwaarde.

Het masterplan voor Schorvoort stelt voor om verspreid over de wijk nieuwe sociale woningen te bouwen. Zo kunnen de enclaves “Witte Wijk” en “de Brand”

gerenoveerd en uitgedund worden en ontstaat er een mix van inkomens. De vallei van de Aa wordt publiek toegankelijk gemaakt en versterkt met compacte groepswoningen. Midden in de wijk komt een ‘hart’ met voorzieningen en woningen voor senioren. Langs de snelweg wordt een parkkraag als geluidsbuffer voorzien. Dwars over de bestaande wegenstructuur wordt een zacht netwerk als verbinding met de stad aangelegd.

Ik geloof -net als het Team Vlaams Bouwmeester- in de kracht van een goed ruimtelijk ontwerp, in de kracht van het pilootproject om onze manier van denken, handelen en samenleven te veranderen, op voorwaarde uiteraard dat de regelgeving volgt en dat iedereen daarvoor openstaat. En het is juist dit laatste waar ik sterk aan twijfel. Ondanks de onmiskenbare collectiviteitswinsten en kwaliteiten denk ik niet dat een landsdeel met zo’n grote individualistische traditie klaar is om gezamenlijk de schouders onder een gezondere, beter leefbare, plezantere en meer solidaire leefomgeving te zetten. We stemden massaal (!) geel. De regering die daaruit voortkomt,

wil een van de weinige officiële instanties die kritisch nadenkt over ruimte en de invulling daarvan -het Team Vlaams Bouwmeester- afschaffen. Laten we hopen dat zijn intenties en ideeëngoed door de bevolking -u en ik dus, maar ook de commerciële partijen, de democratische en welzijnsinstanties…- opgepikt worden en uitgevoerd en dat we vanuit de mens zelf de maatschappij kunnen veranderen en in het ‘het land van de ongekende onmogelijkheden’ dingen terug mogelijk maken.

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS Vrijmetselarij ? De Loge ?

Antwerpsesteenweg 223 2350 Vosselaar

www.defarmasie.be 014 71 32 72

De Pastorie, Hof van Cleve…chef Lode Verheyen leerde het vak in restaurants met naam. Met die ervaring tilt hij nu De Farmasie naar een hoger niveau. De Farmasie anno 2014 is een bistro met een hedendaagse productkeuken waarin frisheid, versheid en productkwaliteit samen gaan met moderne kooktechnieken en een stijlvolle dressering. De ideale term is hier “bistronomie”: gastronomisch genieten zonder de excessen van de sterrenkeukens. In april ’14 werd het restaurant volledig gerestyled – bent u benieuwd ?

De geheimzinnigheid hierrond roept misschien angst op.

Niet nodig ...

Vrijmetselaars zijn mensen die met een open geest elkaar tegemoet treden en vrij van gedachten wisselen over essentiële onderwerpen die velen bezighouden.

Meer weten of lid worden ? www.evenwicht-kempen.be of stuur even een mailtje naar : info@evenwicht-kempen.be

IS 1 GRATIJN FLES W huis te

naar om meebij reservatie n neme f 4 personen ) vana personen 4 fte bon per (max. 1 geldig bij afgi Enkel deze bon van

24

50

€n

oo per pers

N KADOBONNE r a a b jg verkri

Suiker - 25

KORT

Het Gevolg verslaat Navratilova

TURNHOUT – Theaterwerkplaats Het Gevolg heeft tennislegende Martina Navratilova verslagen. Het Gevolg speelt dit seizoen 167 voorstellingen. Dat is in zijn dertigjarige geschiedenis nooit gebeurd. Daarmee sneuvelt niet alleen het persoonlijke record, maar ook dat van Martina Navratilova, weet directeur Stefan Perceval. “167 is een bijzonder getal. Navratilova won in haar carrière 167 titels in het enkelspel. Dat record moet ze nu delen met ons. En binnenkort zal ze het zelfs kwijt zijn, want we maken ons sterk dat er nog voorstellingen bijkomen.”

Stefan Perceval is niet weinig trots op die prestatie. “Iedereen waarschuwde mij dat ik me van het eerste seizoen -met hem als directeur, n.v.d.r.- niet te veel moest voorstellen: een voorstelling of 30 zou al een succes zijn.” Maar het kan verkeren, wist Bredero al. De kaap van 30 wordt in oktober al gerond.

Het Gevolg speelt in september vooral op verplaatsing. Maar ‘De Zwarte van Walcheren’, een coproductie van Het Gevolg, is op 23 september in de Warande te zien (tickets: 17 euro). En op 20 september wordt in Het Gevolg (Otterstraat in Turnhout) het nieuwe cultuurseizoen officieel op gang geblazen met een groot feest en met toonmomenten van een studentenproject. Daarmee onderstreept Het Gevolg zijn ambitie om een artistieke kweekvijver te zijn van toekomstige kunstenaars.

26 - September 2014

Frappant TXT zoekt kandidaten

PROVINCIE ANTWERPEN – De provincie Antwerpen en Creatief Schrijven zoeken nieuw schrijftalent. Een nieuwe editie van Frappant TXT -een wedstrijd voor jonge schrijvers, slammers, vertellers en performers- staat in de steigers. Het gaat niet om de eerste de beste talentenjacht. De winnaars van de vorige edities bewijzen dat Frappant TXT een echte springplank kan zijn voor een carrière in de literatuur of aanverwanten. Maarten Inghels bijvoorbeeld publiceerde al een dichtbundel en zette zichzelf op de kaart met het project ‘De eenzame uitvaart’. Sylvie Marie is zelfs al aan haar derde bundel toe en Maud Vanhauwaert schrijft nu columns voor De Morgen en werd finalist op het Leids Cabaret Festival. Maar er valt niet alleen erkenning en respect te verdienen; er is ook 2.500 euro te winnen, een publicatie van je teksten, een individuele coaching of een optreden op een literair festival.

Tot 14 september kunnen kandidaten zich melden voor de nieuwe editie van Frappant TXT. Alle voorwaarden vind je op www.frappanttxt.be.

Vormingsaanbod eutonie

KEMPEN – Eutoniepedagoge Renild Van den Plas organiseert dit najaar een basiscursus ‘Thuiskomen in je lichaam en bij jezelf” in Turnhout (7 donderdagnamiddagen vanaf 25 september), Baarle-Hertog (10 dinsdagvoormiddagen vanaf 7 oktober) en Arendonk (twee weekends te beginnen op 15 november).

Kennismaken met eutonie kan op 2 oktober in de Warande en op 19 december in Geel-Larum.

Renild Van den Plas legt aan de hand van een vergelijking uit wat eutonie is: “Je lichaam functioneert pas als het de juiste spanning heeft. Net zoals gitaarsnaren de juiste spanning moeten hebben om perfect te klinken. Eutonie leert je hoe je een belastende spanning kunt opsporen in je lichaam én hoe je er constructief mee om kunt gaan.

Dit leidt tot meer veerkracht, vitaliteit, rust, draagkracht en levenskwaliteit, en minder stress.”

Alle info op www.eutonie.be en renild.vdp@gmail.com, 014 43 65 11.

Koeltoren tot puin, idem dito voor de museumplannen

MOL – De skyline van Mol-Donk werd 50 jaar lang beheerst door de koeltoren (75 m hoog) en twee schouwen (elk 120 m hoog) van de voormalige elektriciteitscentrale van EBES, vandaag Electrabel. Op 10 juli om 16.45 uur werd dat vertrouwde beeld bij het binnenrijden van Mol vanuit Dessel op amper vijf seconden brutaal uit de horizon gewist. De drie indrukwekkende torens werden met dynamiet op de knieën gedwongen en tot puin herleid. Een spektakel dat door duizenden Mollenaars met open mond werd aanschouwd.

Maar voor één van hen -kunstenaar Roger Claessens- was het een droeve dag. Claessens liep al jaren te koop met plannen om de werkloze koeltoren -volgens hem een landmark- te recupereren als museum voor moderne kunst. “Op die manier recycleer je niet alleen een merkwaardig gebouw; je geeft het ook een nieuwe functie die bijdraagt tot het culturele leven. Deze koeltoren kan als museum opnieuw van nut zijn voor een gemeenschap. Dit is een historische kans. Zoveel koeltorens staan er vandaag niet meer in Vlaanderen. Als het gebouw wordt afgebroken, kunnen we enkel aan onze kleinkinderen vertellen over deze betonnen dinosaurussen”, zo legde hij in maart 2010 zijn bevlogen plannen uit aan Suiker. Samen met het Molse architectenbureau ‘p.ed’ goot hij zijn ideeën in concrete plannen en ging ermee de boer op. Hij werd zelfs uitgenodigd door de directie van Electrabel, maar het mocht niet baten. “Het is een gemiste kans”, reageert hij vandaag. “Maar ik ben een kunstenaar. Mijn taak bestaat erin ideeën te lanceren, zonder ze daarom concreet uit te voeren. De koeltoren was nochtans een constructie die er zich echt toe leende om met beperkte financiële middelen een nieuwe bestemming als museum te krijgen. Ironisch genoeg kreeg ik van een aantal politici ook de volle steun. Zelfs van Jan met de pet ontving ik enthousiaste reacties. Maar blijkbaar is de streek nog niet rijp voor dergelijke ideeën.”

Eenmaal het puin geruimd is, gaat VITO, de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek, er een nieuwe technologiecampus bouwen.

Vrijwilligers nemen Molse bib in handen

MOL – Een groep van Molse vrijwilligers hebben de werking van hun gemeentelijke bibliotheek mee in handen genomen. Met een uitgebreid programma willen ze de slabakkende bib nieuw leven inblazen. De groep laat zich de ‘Vrienden van de Bib’ noemen en bestempelen hun interventie als een burgerinitiatief.

‘De Molse bib zat in een neerwaartse spiraal, er werd bezuinigd op het aantal personeelskrachten en ook het aantal bezoekers daalde”, zegt Johny Geerinckx, een van de vrijwilligers. “Toen als oplossing werd geopperd het aantal openingsuren dan maar te verminderen, zagen we dat als gebruikers absoluut niet zitten. We vreesden immers een vicieuze cirkel: nog minder dienstverlening, nog minder leven in de brouwerij, nog minder bezoekers, dus volgend jaar wellicht nog minder werkingsmiddelen, enzovoort.”

In een poging het tij te doen keren, willen de ‘Vrienden van de Bib’ vooral meer activiteiten organiseren die buiten het traditionele uitlenen van materialen vallen. “Die vrijwilligers zijn van diverse pluimage”, zegt Johny Geerinckx. “In de groep zitten een gepensioneerde, een ambtenaar, een poetsvrouw, een leraar/dichter, een journalist. We willen vooral een aantal publieksgerichte taken van het bibliotheekpersoneel mee opnemen. Het gaat om lezingen organiseren, bepaalde doelgroepen beter proberen te bereiken, de collectie op een originele manier in de kijker zetten, wedstrijdjes bedenken, leuke com-

municatieacties opstarten en zo meer. Tot onze grote verbazing hebben we vanuit het gemeentebestuur redelijk snel een “ja” gekregen op dat voorstel. De deal is dat we het budget van de bib voor dit soort activiteiten ter beschikking krijgen en dat wij als een groep vrijwilligers mee de activiteitenkalender mogen beheren. Een pluim voor het gemeentebestuur, want dit soort vrijwilligerswerking is -zeker in de Kempen- behoorlijk uniek”.

Op donderdag 18 september om 20u is er een open vergadering van de ‘Vrienden van de Bib’ waarop iedereen welkom is.

Een greep uit het rijk gevulde programma van de ‘Vrienden van de Bib’: • Woensdag 10 september : 20u : Misdaadauteurs Luc Deflo en Aloka Liefrink • Zaterdag 11 oktober : verwendag met pianomarathon en boekenverkoop • Maandag 20 oktober : 20u : lezing Diane De Keyser (i.s.m. met cc Het Getouw) • Woensdag 19 november : 1416u : fruitknutselen voor kinderen • Woensdag 19 november : 20u : avond over streekproducten met o.a pensenkoning Jef Janssens uit Mol-Rauw • Maandag 24 november t.e.m. donderdag 27 november : 18u30 : elke dag leest een bekende Mollenaar een verhaal voor • Dinsdag 25 november : lezing over voorlezen door Majo de Saedeleer van Stichting Lezen Meer info: johny.geerinckx@rurant.provant.be of 0485 997 297 (of je kan contact opnemen met de bibliothecaris via bibliotheek@gemeentemol.be).

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS De WaranDe

4 SEPTEMBER:

THE JACQUELINES 5 SEPTEMBER: AN EVENING WITH ROGER MCGUINN 6 SEPTEMBER:

RIGUELLE CHANTE BREL 11 SEPTEMBER:

BIRDS THAT CHANGE COLOUR 19 SEPTEMBER: WE LOVE LOU: WE ARE NOT A LOU REED TRIBUTE

Prijs Beeldende Kunst van de Provincie antwerPen Van 13 september tot 16 noVember 2014

26 SEPTEMBER:

BOMBINO

(laureaat)

28 SEPTEMBER:

ABBA GOLD TRIBUTE

Michèle Matyn tinka Pittoors katrin kaMrau

DE ROMA: TURNHOUTSEBAAN 286 - 2140 BORGERHOUT INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE - 03 292 97 40

‘T Hofke

Feest

Hoekeinde 28 Merksplas

0495/52 51 25

Zondag 7 september vanaf 16 uur Optreden Peter Wesley.

•

Vrijdag 31 Oktober en zaterdag 1 November vanaf 18 uur Verklede Halloween wandeling.

DE WARANDE TURNHOUT www.warande.be 014 41 69 91

EUTONIE Vormingsaanbod - NAJAAR 2014 Kennismaken: TURNHOUT:

De Warande • Interactieve lezing op 2 oktober van 9.30 tot 12u

GEEL-LARUM:

Hoeve Middenin • Proefdag op 19 december van 9.30u tot 15.30u

Basiscursus:

‘Thuiskomen in je lichaam en bij jezelf’ TURNHOUT:

Studio 118 • 7 x donderdagnamiddag vanaf 25 september, telkens van 12.30u tot 16u

BAARLE HERTOG: C.C. SOB • 10x dinsdagvoormiddag vanaf 7 oktober, van 9.30u tot 11.30u

ARENDONK:

Talander • 2 Weekends 15-16 en 22-23 nov, telkens van 9.30u tot 16u

Begeleiding en inschrijven: Renild Van den plas – eutoniepedagoge VES - Tel: 014/43.65.11 Meer info: renild.vdp@gmail.com of www.eutonie.be

LIDNUMMER Horeca Vlaanderen : 1200848

Suiker - 27

KORT

Masereel Centrum open op Monumentendag

KASTERLEE – Voor het eerst opent het Frans Masereel Centrum in Kasterlee de deuren tijdens Open Monumentendag Vlaanderen op 14 september. Je kan vooreerst het centrum zelf bezoeken, een opmerkelijk ‘rond’ gebouw van de hand van Lou Jansen, een van de architecten van de zogenaamde Turnhoutse School. Het centrum voorziet gidsbeurten om 12u, 14u en 16u. Gezien het beperkte aantal plaatsen moet je je voor de rondleiding aanmelden voor 12 september via: caroline.basyn@ cjsm.vlaanderen.be.

Daarnaast kan je de tentoonstelling ‘DOCU-PRESS Gowara Minsa’ vrij bezoeken. DOCU-PRESS staat voor een reeks expo’s waarmee het Masereel Centrum uitpakt met als uitgangspunt de uitdaging voor de kunstenaars om zich tijdens hun verblijf te wagen aan het grafische experiment. Ditmaal is het de beurt aan de jonge Duitse kunstenares Gowara Minsa die tijdens haar residentie onderzoek uitvoerde naar de invloed van de ondergrond op de uiteindelijke print. Kenmerkend voor Gowara Minsa’s werk is het intuïtief tekenen van wezens tussen mens en dier. Haar houtsnedes, tekeningen, cut-outs, etsen en schilderijen worden bevolkt door tusseninwezens die groeien uit ruwe lijnen en bestaan uit groteske handen en gelaatsuitdrukkingen. Speciaal voor deze tentoonstelling ontwikkelde Kunst in Zicht een educatief parcours ‘De wereld van Gowara Minsa’ voor kinderen van 8 tot 12 jaar.

Open Monumentendag op zondag 14 september van 12u -17u DOCU-PRESS Gowara Minsa, van 28/08 - 26/09, van maandag t.e.m. vrijdag, telkens van 9u tot 17u, Frans Masereel Centrum, Masereeldijk 5, Kasterlee.

28 - September 2014

Word Facebookvriend van Marie van Stienus

MEERHOUT – Marie van Stienus is 15 jaar oud. Ze woont met haar vader Augustinus en moeder Bertha in een boerderij, samen met haar vijf broers Jef (24), Gust (22), Albert (19), Karel (10), Henri (7) en haar vier zussen Antoinette (21), Louisa (17), Julia (13) en Anna (5).

Het is 1914 en Marie maakt het begin van de Eerste Wereldoorlog mee. Ze schrijft er dagelijks over… op Facebook. Want Marie is een verzonnen persoon. Maar wel een van de boeiendste figuren die je op Facebook vindt.

Door haar ogen beleef je dag na dag de Eerste Wereldoorlog.

Uniek.

‘Marie van Stienus’ kadert in het project ‘Meerhoutse klaprozen’, dat gedurende enkele jaren loopt en op regelmatige tijdstippen met tal van activiteiten ‘De Grooten Oorlog’ herdenkt.

Meerhoutse klaprozen is een initiatief van het gemeentebestuur in samenwerking met de Heemkundige Kring Meerhouts Patrimonium, de gemeentelijke Cultuurraad, VVV-Meerhout, het Militair Team Meerhout, vaderlandslievende verenigingen en vele Meerhoutse vrijwilligers.

Het project Meerhoutse klaprozen wordt gesubsidieerd door de erfgoedcel k.ERF.

Appeltheose

OUD-TURNHOUT – Oud-Turnhout is met zijn zeven appeltelers en bijna honderd hectare boomgaarden de op een na grootste fruitgemeente in de provincie Antwerpen. De toerismedienst van de gemeente speelt daar handig op in. Al twee jaar worden allerlei activiteiten rond de appel georganiseerd. Op zondag 7 september vindt de ‘appeltheose’ plaats in het Hofke van Chantraine. Tussen 10 en 17u is er een info- en proefmarkt met o.a. appelthee, appeljenever, appelazijn, appelbeignets, appelstroop en appelijs. Er is een workshop appelbloemschikken, een wedstrijd appelgooien, een kleurwedstrijd, een rebus, een gromestand en allerlei randanimatie. Ex-Belgisch kampioen orgeldraaien Johan Van Oprooy is ook aanwezig. De toegang is gratis.

Dinamo-seizoen gaat van start … met inktvisjes

TURNHOUT – Ook Dinamo staat aan de start van een nieuw seizoen. Vanaf 16 september kan je er weer terecht om te koken, dansen, sporten, kleding maken, tekenen, schilderen, kalligraferen, talen leren of om alles te leren over duurzaamheid.

En zelfs als niets van dat alles je boeit, mag je altijd gewoon binnenspringen voor een gezellige babbel. Ook dat is Dinamo.

Een bijzonder project waarop Dinamo inzet, is het haken van textielen inktvisjes. In januari 2013 haakte een Deense vrouw een inktvisje voor haar veel te vroeg geboren kindje. De inktvis werd bij in de wieg gelegd. Wat bleek? De couveusebaby werd er rustiger van, de ademhaling en de hartslag werden regelmatiger en het zuurstofgehalte in het bloed verhoogde. Ondertussen zijn er al meer ziekenhuizen die inktvisjes willen gebruiken. Het AZ van Turnhout is er een van. Dinamo wil het AZ nu aan gehaakte inktvisjes helpen. Maar opgepast: het is belangrijk om te weten welke materialen gebruikt mogen worden voor de inktvisjes. Daarom is er een infodag op 23 september aan de Rode Toog in de Kuub. Vanaf 30 september is er elke dinsdag een workshop aan diezelfde Rode Toog.

Alle info: Dinamobalie, de Warande, 014 47 21 64 of 014 47 21 10, dinamo@warande.be.

Gagelhappening

OUD-TURNHOUT – Op zondag 21 september vindt in De Liereman in Oud-Turnhout het ‘Gagelfeest’ van de vzw Natuurpunt plaats. Je kan er genieten van een nieuwe tentoonstelling in het bezoekerscentrum, van kinderanimatie en van demonstraties terwijl je proeft van streekproducten of je kennis bijspijkert aan tal van infostandjes. Tijdens de moeraswandeling kan je op zoek gaan naar de gagel, het exclusieve ingrediënt van de Gageleer. Vanzelfsprekend kan je dat bier ook degusteren.

Duurzame Kempen: be part of the game!

GEEL – Sociaal Forum Kempen, Vormingplus Kempen en cc de Werft organiseren op zaterdag 13 september, vanaf 12.30u, een inspiratiedag over duurzaamheid en transitie. De toegang is gratis.

Vanaf 12.30u is er een duurzaamheidsmarkt met o.a. een Geefplein, biofood, cambiorijden, Translab K, Campina Energy, Repair Café… Een uur later kan je luisteren naar vier boeiende sprekers. Yves De Weerdt is als socioloog verbonden aan VITO (Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek). Hij presenteert een ‘realgame’ rond duurzaamheid en gaat dieper in op de mogelijkheden van deze werkvorm. Sylvan Steenhuis stelt de ‘Playful Revolution’ voor: een beweging die streeft naar speelsheid in de openbare ruimte in een poging om de openbare ruimte ook anders te gaan gebruiken dan op de traditionele manier. Jef Van Eyck is als Vormingplusser gepokt en gemazeld in het socioculturele leven. Hij is een van de oprichters van de Kempense burgerbeweging De Koep en is betrokken bij de oprichting van de energiecoöperatieve Campina Energy. Hij vertelt over de transitiebeweging in de Kempen. Koen Trappeniers, van vzw Het Grote Plain, werkt aan inclusietrajecten voor mensen met een mentale beperking.

Er zijn culturele intermezzo’s van De Gebroeders en theatercompagnie DEFDEF en van de biorock-’n-rollperformer Veerle Malschaert (foto).

Cultureel Fietsevent Bels Lijntje

TILBURG, TURNHOUT – De Coöperatie Bels Lijntje, Fietsforum en verschillende stedelijke diensten van Turnhout en Tilburg organiseren op 13 en 14 september het ‘Cultureel Fietsevent Bels Lijntje’. Deze tweede editie is vier keer zo groot als de eerste editie vorig jaar. Het aantal activiteiten groeide van 13 naar meer dan 50.

Het Bels Lijntje is een fietspad dat Turnhout met Tilburg verbindt. Op dat traject worden tal van activiteiten en evenementen georganiseerd: muziek, theater, dans, poëzie, tentoonstellingen, voordrachten… Er zijn tal van eet- en drankstandjes en overal wordt animatie voorzien. Het Fietsevent sluit dit jaar naadloos aan bij de herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. Het thema is ‘Vreemdeling/vluchteling’. Het Bels Lijntje werd honderd jaar geleden immers gebruikt als een vluchtroute.

Alle info op www.belslijntje.com.

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS

AUTOLAKKEN

Salzburg De lakspecialist van de Noorderkempen • • • •

Graag meer info ?

voor alle autolakken voor alle industrielakken voor lakken speciaal voor pleziervaartuigen voor alle randproducten en gereedschappen nodig in een moderne carrosserie

Steenweg op Ravels 43, 2360 Oud-Turnhout • tel 0472/466764 paul.delahaut@skynet.be • www.delahautautolakken.be

Repair Arena Het schermpje van je telefoon kapot? Je toestel in het water Repair Arena laten vallen? Of een oplader die niet meer naar behoren werkt?

Koop dan niet direct een nieuw toestel, maar neem contact op Het schermpje van je telefoon kapot? Je toestel in het water met Smartphone Arena.

In meer veel gevallen kunnen wij je laten vallen? Of eenRepair oplader die niet naar behoren werkt? toestel weer Dat scheelt de kosten.

Koop dan niet repareren. direct een nieuw toestel, flink maar in neem contact op met Smartphone Repair Arena. In veel gevallen kunnen wij je

Daarnaast je alDat je persoonlijke toestel weerbehoud repareren. scheelt flink ingegevens. de kosten. Ook voor de reparatie van je tablet bent je bij Smartphone Repair Arena aan Daarnaast het juiste behoud adres. je al je persoonlijke gegevens. Ook voor de reparatie van je tablet bent je bij Smartphone Repair Arena aan het juiste adres.

Repair Arena helpt uw bij: Repair Arena helpt uw bij:

• Problemen met touchscreen • Problemen glas met touchscreen • gebroken • gebrokenaccu glas • defecte • defecte accu • waterschade • waterschade • software problemen

Voor al uw sierpoorten op maat HuybrecHts Hekwerken bVba

• software problemen

Re Rep

huybrechts.hekwerken@scarlet.be 0495/22.92.31 Retiesebaan 1137 - 2460 Kasterlee

ADS_SUIKER_juni2014.indd 5

epa aiirA rA r reen naa .b.b ee

Adres: Merodelei 24 Bus 1, 2300 Turnhout Adres: DeDe Merodelei 24 Bus 1, 2300 Turnhout Telefoon: 883 882 Telefoon: 014 -014 883 -882

16/05/14 19:16

Suiker - 29

Juul Kaba s wordt zev entig: met een c d, een galaop treden en een boe k!

RETIE – Ju

lien Deckx -better kno wordt dit ja wn as the artist Juul ar zeventig Kabasen dat word Retie uitvo erig gevierd t in zijn ho metown met een fe Dries, waa estoptrede r tevens ee n in n nieuwe c Den voorgesteld d van hem . Het mees w o rd t t in het oog het versch springt ech ijnen van e te e r n lijvig boek van Kabas over de ca . De man s rrière taat dit jaa r dan ook a l 45 jaar op de planken.

30 - September 2014

Het boek ‘Juul Kabas’ beslaat maar liefst 200 bladzijden. Wie opzienbarende onthullingen of boude uitspraken verwacht, is bij Kabas aan het verkeerde adres. ‘Juul Kabas’ vertelt eenvoudigweg het leven van een Kempenaar, geschud uit een werkmansbroek, wiens leven in een stroomversnelling terechtkomt door een simpel liedje dat niet langer dan 4 minuten duurt: ‘Ze noemen mij de Juul Kabas’. Zing het voor aan keizer, koning of admiraal: Juul Kabas kennen ze allemaal. Suiker sprak met deze werkmansheld, waarvoor god speciaal de Kempen schiep, af in -waar anderstaverne ’t Lindenhof, de zaak die Julien Deckx samen met zijn vrouw Annie 15 jaar lang uitbaatte (van 1979 tot 1994). Het werd een eenvoudig gesprek bij een simpele tas koffie. Meer moet dat voor Kabas en voor ons niet zijn. −Na − het lezen van het boek hadden we de indruk dat je tot nu toe een rustige carrière en leven achter de rug hebt.

We bedoelen: de meeste zangers hebben na 50 jaar al een paar huwelijken versleten of zijn gepluimd door een manager.

Juul Kabas: Dat komt allicht omdat ik altijd mijn geweten -mijn eigen ‘ik’- gevolgd heb. Ik doe aan alles mee, maar het moet wel naar mijn goesting zijn. Ze moeten mij vooral niet tot iets verplichten of er moet vooraf een akkoord over gemaakt zijn. Ik heb nooit iets tegen mijn goesting gedaan. −Ben − je zelf op het idee gekomen voor het boek?

Nee, Paul Stappaerts (de schrijver van het boek ‘Juul Kabas’, ook een Retienaar, n.v.d.r.) was bij mij thuis op bezoek en ik toonde hem mijn mappen met persknipsels. Hij bladerde erdoor en zei: ‘Juul, dat is een boek waard.’ Ik ging er eerst niet op in, tot ik merkte dat hij het tot mijn verbazing echt meende. Ik ben nu dagelijks nog met het boek bezig. Paul stelt me vragen en ik zoek het verder uit. Alles moet kloppen. Ik zet de puntjes op de i. −Het − boek is vooral een terugblik op je carrière. In het begin was je vooral de ‘volger’ van je broer Marc.

Ja, Marc was de voorloper. Hij was ook ouder en zo’n leeftijdsverschil haal je in je leven nooit meer in. Marc en ik zongen graag. Hij had de stem van mijn moeder, ik de kuren van mijn vader (lacht). Wat je graag doet, daar ga je dan voor. We hebben in het begin zelfs nog een gitaar moeten lenen. Later is dat uitgegroeid tot een orkest. We hadden succes omdat we broers waren. We zongen ook liedjes van de Everly Brothers. Onze Marc had de stem waarmee je liedjes kon brengen van Cliff Richard, Engelbert Humperdinck en Tom Jones. Dat was ons repertoire. We deden mee aan crochetwedstrijden (plaatselijke zangwedstrijden, n.v.d.r.). Soms behaalden we mooie prijzen: een paar nylonkousen bijvoorbeeld (lacht). −Jullie − kwamen niet echt uit een artistieke familie.

Mijn moeder kon erg goed zingen; mijn vader was meer een entertainer. Hij werkte op de melkerij als gewone werkman, maar als er een familiefeest werd gegeven, kwam zijn talent naar boven en had hij altijd wel

iets in petto om de mensen te doen lachen. Dat waren vooral imitaties en onnozeliteiten. Maar het was nooit vuile praat. Het was altijd lachen met domme dingen. Je kan het vergelijken met de humor van Toon Hermans. Mooie humor is humor waarmee je niemand kwetst.

Simpel en eenvoudig. Ik heb dat van hem overgenomen. Ook ik heb niemand ooit willen kwetsen. Nooit. Maar ik was zeker geen haantje-de-voorste. Ik keek altijd de kat uit de boom. Ik liet anderen doen en als dat me zinde, haakte ik erop in. −Vertel − het verhaal achter het typetje Juul Kabas eens.

We speelden met ons orkest vaak bij Bobbejaan Schoepen.

Op een dag moest ik onze Marc weer vervangen als zanger omdat hij tv-werk had. Ik zette dan altijd een pruik en een petje op en zong ‘Ring ring I ‘ve got to sing’ van Ferre Grignard. Die avond moest ik bij Bobbejaan Schoepen in zijn bureau komen.

Bobbejaan had het wel voor mij.

Hij had me bezig gezien en vroeg of ik voor hem een lied kon op-

“Juul, gij zit midden in de roos.”

Dat heb ik altijd onthouden. De dag nadien stond de telefoon niet stil: de aanvragen voor optredens stroomden binnen. Ik was toen muzieklessen aan het volgen aan het conservatorium van Antwerpen. Daarmee ben ik moeten stoppen omdat ik overal moest optreden. Ik moest zelfs handtekeningen zetten en werd er ook nog voor betaald. Niet te geloven! Ik speelde het spelletje mee. Voordien was ik bassist bij mijn broer en moest ik twee liedjes zingen. Op dat moment werd ik even beroemd als onze Marc.

(Van ‘Ze noemen mij de Juul Kabas’ werden in 1970 maar liefst 45.000 singles verkocht, n.v.d.r.) −Is − er dan nooit een rivaliteit ontstaan tussen jullie twee?

Neen, nooit. Onze Marc heeft een veel betere stem dan ik en kan het ook veel beter uitleggen.

Ik ben maar een volksfiguur.

Maar ik sta wel volledig achter wat ik doe. −Toch − waarschuwt men wel eens: doe nooit zaken met familie, want daar komen gegarandeerd problemen van.

We hadden elk onze eigen me-

snel hun kar te keren eenmaal ze me herkend hadden als de echte Juul Kabas (lacht).

In het boek staat wel 100 maal vermeld dat je een eenvoudige man bent, met eenvoudige humor voor eenvoudige mensen.

Nooit boven de mensen; altijd tussen de mensen: dan kom je iedereen tegen. Ik hou van de simpele dingen. Je moet niet meer zijn dan een ander. Ik heb deze zaak 15 jaar gedaan, of beter gezegd: mijn vrouw Annie heeft deze zaak zolang gedaan. Ik was meer de bekende persoon die de mensen ontving. De zaak heeft gelopen als een trein. Maar het werk stopte nooit. Altijd te laat open en te vroeg dicht. Maar na vijftien jaar was het genoeg geweest. Je wordt ook een dagje ouder. −Er − werd altijd wel verwacht dat je de plezante uithing. Werd je dat niet moe?

Ik zag er nooit tegen op. Maar mij hebben ze nooit tot iets kunnen dwingen. Soms kwamen ze hier met volle bussen aan. Het eerste wat ze dan vroegen, was: ‘Jij gaat voor ons toch wel iets

“ Ik heb nooit iets tegen mijn goesting gedaan.” nemen onder de naam ‘Julleke van Retie’. Ik zag dat wel zitten.

Maar dit idee kwam ook ter ore van Louis Van Rijmenants, de manager van onze Marc. Hij is ook de man achter ‘De Vogeltjesdans’. “Dat kunnen we zelf ook opnemen”, zei hij. Hij gaf die opdracht aan commandant Karel Van Herck, de liedjesschrijver van onze Marc. Van Herck vroeg of ik iets zag in de naam ‘Juul Kabas’. In feite heeft hij het typetje uitgevonden. Ik antwoordde: ‘Als het om te lachen is, doe ik mee.” Niemand had er toen erg in dat dit zo zou aanslaan.”

We hebben dan het geluk gehad te mogen optreden in ‘Binnen en Buiten’, een zeer populair tv-programma op zondagnamiddag.

Het bleek een uitgelezen dag te zijn: het was slecht weer en de voetbalwedstrijden waren uitgesteld zodat er veel volk keek.

Ik trad op net voor het feuilleton ‘Wij, Heren van Zichem’ begon. Ik zong mijn lied: “Ze noemen mij de Juul Kabas, omda ‘k gaan werken met een bazas’.

Dat sloeg in als een bom. Allicht omdat de grote massa toen ook nog werkman was. Louis Neefs, die het programma presenteerde, kwam achteraf zeggen:

ning en die hebben nog steeds.

We hebben weleens discussies over de zaken waarmee we bezig zijn. We geven dan kritiek op elkaars werk. Hij discuteert over sommige uitspraken van mij. Ik heb soms kritiek op zijn manier van werken. Maar die gesprekken spelen altijd in ons voordeel.

We worden er alleen maar beter van en het versterkt de naam Dex. Toen onze Barbara aan Eurosong deelnam, leefden we hier enorm mee. Het klikt goed tussen de Dexen. We hebben nog jaarlijks een familiefeest. Ook in dit boek komen ze uitgebreid aan bod. −Staat − het typetje Juul Kabas dicht bij u?

Ja, dat staat erg dicht bij mij.

Je kan me ermee vergelijken in het echte leven. In dat typetje voelde ik me zeer goed. Als ik die klak en dat brilletje opzette, was ik meteen iemand anders.

In de beginperiode was dat heel fijn om te doen. Niemand herkende mij. Na de optredens gingen we vaak iets drinken en aan de toog kaartte ik dan zelf het onderwerp Juul Kabas aan. Er ontstonden altijd kampen van voor- en tegenstanders. Maar die tegenstanders begonnen heel

zingen.’ Ik antwoordde dan: ‘Jullie gaan eerst toch wel iets drinken?’ Ook de chauffeurs stonden met hun handje open om fooi te ontvangen omdat ze zoveel volk binnenbrachten. Maar daar deed ik niet aan mee. Dergelijke zaken moesten eerst vooraf afgesproken zijn. Ik ben geen jojo en laat niet met me sollen. Als dat al eens gebeurt, zeg ik waar het op staat. Ook zogezegde kameraden maken wel eens van je bekendheid gebruik. Maar ook daar moet je tegen ingaan.

Ik heb nooit een manager gehad. Ik werk ook voor iedereen en probeer dat zo goed mogelijk te doen. Zo zit ik in elkaar. Dat is allicht de Kempenaar in mij.

Mijn woord is ook mijn handtekening. −Er − zal wel geen optreden voorbijgaan zonder dat je ‘Juul Kabas’ of ‘’t Zijn zotten die werken’ brengt. Komen die je strot niet uit?

Ik zing ‘’t Zijn zotten die werken’ ook niet meer. Ik breng het alleen nog als ze erom vragen.

Dan zet ik de strofe in, maar doe verder niets meer en laat de zaal het zingen. Weet je waarom? De tijden zijn veranderd.

De zin ‘’t Zijn zotten die werken’ gold vooral in de jaren tach-

tig. Iedereen verdiende toen bijna evenveel. Het maakte niet uit of je ging doppen of werken. Dat lag aan de politiek: ze gaven de mensen de pap in de mond. Vandaag is het anders. Wij moeten werken voor diegenen die niet kunnen werken. Nu zijn er ook te veel mensen die werk zoeken, maar niet aan een job geraken.

Nu zijn de zotten de mensen die gaan werken voor diegenen die niet willen werken. Vanaf het moment dat ik het liedje zing, begint de discussie over politiek.

Dat ben ik beu. Voor mij is de politiek ziek. Trouwens: de tekst is niet van mij. Die is van Stafke Fabri. Ik heb er wel een zinnetje in veranderd. Zijn oorspronkelijke tekst luidde: ‘Minister van Staat, dat is een goeie job’.

Ik heb dat veranderd in: ‘Voor ‘t zelfde geld gaan werken, dat is toch te zot’. −Je − bent allicht de bekendste Retienaar. Hebben ze je nooit gevraagd om in de politiek te gaan?

Helemaal in het begin, toen ik bekend werd, hebben ze me gevraagd om op een lijst te komen staan. Ik zei: ‘Politiek, daar ken ik helemaal niets van’. Ik kreeg als antwoord: ‘Dat hoeft ook niet. Je moet alleen maar opkomen. Nadien wordt alles voor je gedaan.’ Toen dacht ik: hier klopt iets niet. Ik ben een regenboog wat dat betreft. Tijdens de week van de bejaarden heb ik in een week tijd voor Karel Van Miert, voor Leo Tindemans en voor Willy De Clerq opgetreden. Politiek is niets voor mij. U graag zien en de andere haten, dat klopt niet. Laat mij die regenboog maar zijn. −Heb − je een idee hoeveel maal je ‘’t Zijn zotten die werken’ al gezongen hebt?

Een duizend keer?

Nu vraag je me wat. Het lied is van de jaren tachtig en is ondertussen 35 jaar oud. Ik treed nog twee keer per week op. Tel maar uit. Een paar duizend keer is allicht te veel, maar het is zeker een evergreen geworden. Toch heb ik veel andere en veel mooiere liedjes dan ‘’t Zijn zotten die werken’ of ‘Ze noemen mij de Juul Kabas’. Dat typetje heeft een stempel op mij gezet. Op zich heb ik daar geen probleem mee, maar als je dan met een ander liedje voor de dag komt, is daar geen interesse voor en wordt het niet gedraaid op de radio. Daar kan ik me nog wel aan ergeren. Maar ik wil er ook niet bij stilstaan. Als een liedje niet lukt, zoek ik gewoon verder. Ik ben altijd op zoek naar het volgende. Ik kijk niet terug. −Je − bent ook geen klager zoals zoveel andere Vlaamse zangers.

Bij degene die altijd klaagt, blijf je niet zitten. Ik vraag me wel af waarom van mij niets gedraaid wordt en van anderen wel elk uur. Dat van mij duurt toch ook maar drie minuten. Ik stel anders niet veel eisen. Die teleurstelling komt allicht omdat je er zelf zo intens mee bezig bent. Ik ben al 45 jaar met muziek bezig en ze moeten me ook niets meer wijsmaken. Het draait allemaal om centen en auteursrechten.

Maar als ik daarover begin te klagen, krijg ik het deksel op mijn neus. Ik denk dan: ‘Hela, ik heb jullie niet nodig om mijn boterham te verdienen.’ −Hoeveel − liedjes heb je ondertussen al geschreven?

Ik weet het echt niet. Maar ik ben veel alleen onderweg naar

Suiker - 31

optredens en dan ben ik voortdurend aan het fantaseren. Binnenkort komt er nog een nieuwe cd met liedjes uit. Ik geef niet af. Als ze dit niet willen draaien maak ik een ander. Ik heb de vraag waarom ze de liedjes niet draaien ook gesteld aan de radio. Maar een antwoord heb ik nooit gekregen.

Vandaag treed ik vooral op voor derde leeftijd, in rusthuizen en voor senioren. Soms vraagt de jongere generatie me nog wel, maar als ik in een discotheek moet zijn, is het aframmelen, afrekenen en maken dat ik weg ben. −Je − wilt geen Eddy Wally zijn. Iemand die zich vaak liet uitlachen door studenten.

Neen, ik ben een volksfiguur.

Ook glitter en glorie horen daar niet bij. Eddy Wally was een marktkramer die dacht aan zijn pocket. Als ze mij uitlachten, ging ik daar tegen in. Ik laat me niet uitlachen. Als ze met mij willen sollen, stook ik nog wat bij. Dat is de enige manier om dat te laten stoppen. Nog wat aanporren. Als ik me ergens niet thuisvoel, ben ik weg.

Nee, laat mij maar doen. Stilletjes en rustig. Daar geniet ik het meest van. Ik ga graag fietsen en geniet van kleine dingen. Ik wil niet aan de top staan.

Hoe hoger je aan de top komt te staan, hoe minder volk je tegenkomt. Ik wil met mijn voeten op de grond blijven staan tussen mensen van mijn niveau. Hier in het café kwam iedereen binnen: de gewone man, de alleenstaande, de gehandicapte… Ik maakte geen onderscheid. −Pierre − Kartner, beter bekend als Vader Abraham, zegt over u in het boek: ‘Juul is een heel verstandige. Hij lijkt wel een eenvoudige man, maar hij is ook een gewiekste zakenman. ‘ Een zakenman ben ik zeker niet. Pierre heeft voor mij wel de mooiste reclame gemaakt die je je kan indenken. Hij kwam na een optreden hier in het café binnen. Ik was er niet omdat ikzelf aan het optreden was. Toen ik later thuiskwam, zei mijn vrouw: ‘Pierre is hier geweest en heeft een cassette achtergelaten.

Je moet er eens naar luisteren.’

Het was zijn liedje ‘Vlaanderen’ en de tekst ging zo: ‘Vlaanderen, waar ik zo vaak al was. In het land van Juul Kabas.’ Dat was prachtig opgenomen. Pierre had het voor mij en wilde me lanceren in Nederland. Maar daar zijn de Smurfen tussengekomen (lacht). −Vertel − eens?

Het lag niet aan mij en ook niet aan Pierre, maar aan ‘de situatie’. We hadden volop plannen om samen in Nederland op te treden en een samen een lp op te nemen. Maar toen bracht hij het Smurfenlied uit en dat werd zo een gigantisch succes dat er geen tijd meer overbleef voor mij. Ik kan hem niets verwijten.

Hij moest het ijzer smeden toen het heet was. −Zo − is er nog een ander bizar verhaal over het lied ‘De Schepping’ dat zelfs als eerbetoon aan Moeder Theresa zou gebruikt worden.

De Schepping is een lied dat gebaseerd is op een tekst die mijn vader, verkleed als een priester, op bruiloften bracht. Ik dacht later: daar moeten we ooit muziek opzetten. Ik werkte toen samen met Theo Bruels, een Nederlander en een pracht van een muzi-

32 - September 2014

kant. Ik vroeg hem om een arrangement te maken ‘met veel donder en bliksem’. Ik stond aan de grond genageld toen ik zijn muziek hoorde. Zo mooi. Ik heb die muziekband opgestuurd naar Hubert Terheggen van Radio Luxemburg. Ook die vond het zeer goed en wilde er iets mee doen. Maanden later kreeg ik te horen dat de band in Parijs zat en er contacten waren met de Franse acteur Phillipe Noiret om het in het Frans in te spreken als eerbetoon aan Moeder Theresa. Maar toen is Terheggen omgekomen in een auto-ongeluk en daar is het verhaal ook spijtig genoeg gestopt. Ik heb er lang van wakker gelegen. Ik had iets in handen. Iedereen geloofde erin. −Nooit − gedacht om Retie weg te gaan?

Nee, van Retie ben ik en van Retie zal ik blijven. Hier voel ik me goed. −Je − hebt naar verluid al wel een Juul Kabasplein in Kortenberg.

Ja, een schoon verhaal. In Kortenberg hadden ze een standbeeld gezet op een plaats waar vroeger een school stond. Het stelde een jongen voor met een korte broek en een boekentas.

Het beeld had als titel ‘De korte broek’ maar iedereen noemde het beeld ‘Juul Kabas’. Uiteindelijk hebben ze van het plein het Juul Kabasplein gemaakt. Ik wist er niets van. Ik werd uitgenodigd tijdens de officiële opening en heb er een optreden gedaan. Het is geen officiële naam, maar het initiatief van een paar bewoners. −In − Retie heb je blijkbaar nog geen plein verdiend.

Ik heb toch dat liedje ‘Van Retie zennik’. Als ik dat zing, brullen de mensen het mee. Als je dat hoort, krijg je het kou. Niet te geloven. Ik heb ook een clublied gemaakt voor de voetbalploeg Retie SK. Datzelfde jaar speelden ze kampioen. −Ben − je rijk geworden met je liedjes Rijk ben je maar als je gezond bent.

−Juul − Kabas heeft je toch wel iets opgeleverd.

Ik ben tevreden wat dat betreft. Financieel moet het voor mij niet meer. Maar ik treed nog graag op. −Toots − Thielemans noemt zijn succesnummer ‘Bluesette’ altijd zijn pensioennummer.

Juul Kabas is zeker mijn pensioennummer. Maar omdat ik het liedje niet zelf geschreven heb, heb ik er geen auteursrechten op. Als je het pensioentje van Will Tura of Johan Verminnen zou kennen, die nog wel regelmatig op de radio gedraaid worden, zal je wel andere cijfers zien. Maar voor mij mag voor iedereen de zon schijnen. Ik ben positief ingesteld. Altijd positief zijn werkt als een medicament.

Wie zijn lach verwaarloost, doodt zijn eigen hart. −Je − had voor De Bond Zonder Naam van Phil Bosmans moeten gaan werken.

De spreuken zijn zaken die me gewoon binnenvallen. Als er iemand sterft, heb ik ook altijd een zinnetje klaar om op het kaartje te zetten: ‘Wie je dierbaar is, zal je dierbaar blijven.

Alleen het gemis kan niemand omschrijven.’ −Heb − je ergens spijt van. Misschien heb je te hard gewerkt. ‘t Zijn zotten die werken …

In het café hebben we dag en nacht gewerkt. Ik heb wel eens een moment gehad dat ik vijf optredens had op een dag: in Antwerpen, Ronse, Brugge… Van ‘hot naar haar’. Dat was zottenwerk. Ik reed door het rood licht om er op tijd te geraken. Dan zeg je tegen jezelf: waar ben jij mee bezig. Ik was toen zelf de grootste zot. −Je − had geen tijd voor een privéleven.

Zoals we in het café gewerkt hebben, was het niet vol te houden. Pas na het overgeven van de zaak is mijn schoon leven begonnen. Het was ook mijn droom die uitkwam. Ik wilde tot mijn vijftigste keihard werken en

vanaf dan doen wat ik graag doe. Ik hou me nu bezig met muziek te maken die ik graag hoor.

En het is nog niet gedaan. Ik heb nog wat in de schuif liggen. −Net − als Bobbejaan Schoepen. Zij zoon Tom brengt ook nog regelmatig nieuw materiaal uit dat hij in de schuif van zijn vader vond. En Daan heeft een versie opgenomen van ‘Lichtjes van de Schelde’…

Daan is mijn ding niet. Zo ruig, zo anders doen, zo contrair. Beschonken op het podium gaan staan... Pas op: ik heb ooit ook wel eens dronken opgetreden.

Maar dat hoorde bij de tijd. Er waren toen nog geen alcoholcontroles. Je deed dan ook wel eens domme dingen. −We − wilden maar zeggen: plots wordt Bobbejaan Schoepen door iedereen geapprecieerd.

Dat gebeurt pas als je dood bent.

Je krijgt een standbeeld op een pleintje als je 25 jaar dood bent.

Ik mag dat nu al beleven. Dat is het prettige aan zulke volkse initiatieven. En daar heb ik deugd van. Ik kan niet in de toekomst zien. Ik heb nog wat liedjes in mijn kast liggen maar geen lade vol. Ik zou wel graag in Retie blijven liggen. −Je − bedoelt: begraven worden?

Ja. Maar zover is het hopelijk nog niet. Ik ben al trager aan het spreken om het langer te trekken (lacht). Ik wil nog graag blijven optreden. Dat is het liefste wat ik doe. Maar je hebt het zelf niet altijd voor het zeggen, hé. −Bedankt − voor het interview en nog vele jaren gewenst.

‘70 jaar Juul Kabas en 45 jaar op het podium’ wordt op 12 oktober om 15u gevierd in GC Den Dries, Kerkhofstraat 37 in Retie.

Je kan vooraf intekenen op het boek ‘Juul Kabas’, kostprijs 25 euro, 200p, 300 foto’s… Info: 014 37 80 29.

Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS

MECHELEN

d n e k e e w n e j Abdi

LIER

* AVERBODE GEEL HERENTALS HOOGSTRATEN POSTEL TONGERLO TURNHOUT

Hemelse muziek in abdijen & begijnhoven 18 sep-4okt2014 w

e b . a n i v i d ww.musica

ONZE-LIEVE-VROUW-WAVER

Festival van Vlaanderen MECHELEN

KEMPEN*

BORNEM Suiker - 33

do 4/09/14 20:00

Mezz Breda

do 4/09/14 20:15 Effenaar Eindhoven vr 5/09/14 20:00

Mezz Breda

vr 5/09/14 21:00

Mezz Breda

za 6/09/14 21:00 Effenaar Eindhoven zo 7/09/14 13:30 Effenaar Eindhoven zo 7/09/14 16:30

Mezz Breda

do 11/09/14 21:00 Effenaar Eindhoven vr 12/09/14 20:00 vr 12/09/14 20:15 vr 12/09/14 20:30 vr 12/09/14 21:00

Mezz Breda Muziekgebouw Eindhoven De NWE Vorst Tilburg Mezz Breda

za 13/09/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

za 13/09/14 20:20

Mezz Breda

za 13/09/14 22:00

Mezz Breda

za 13/09/14 23:00 Effenaar Eindhoven zo 14/09/14 16:30

Mezz Breda

do 18/09/14 21:00 Effenaar Eindhoven vr 19/09/14 19:30 vr 19/09/14 20:00

013 Poppodium Tilburg Mezz Breda

vr 19/09/14 21:00 Effenaar Eindhoven vr 19/09/14 21:00

Mezz Breda

za 20/09/14 15:00

Mezz Breda

za 20/09/14 21:30

013 Poppodium Tilburg

za 20/09/14 23:00

Mezz Breda

zo 21/09/14 14:00

Mezz Breda

di 23/09/14 20:30

013 Poppodium Tilburg

do 25/09/14 15:00

Mezz Breda

do 25/09/14 19:00 Effenaar Eindhoven do 25/09/14 22:00

013 Poppodium Tilburg

vr 26/09/14 20:30

013 Poppodium Tilburg

vr 26/09/14 20:30

Mezz Breda

vr 26/09/14 21:00

013 Poppodium Tilburg

vr 26/09/14 21:30

Café Cul de Sac Tilburg

za 27/09/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

za 27/09/14 21:00

Mezz Breda

zo 28/09/14 13:30 Effenaar Eindhoven zo 28/09/14 15:30

Mezz Breda

zo 28/09/14 16:30

Mezz Breda

di 30/09/14 20:00 Effenaar Eindhoven

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

Over de schreef SEPTEMBER Tim Akkerman Icognito The Lost Chords Hail to the Chief Ringo Deathstarr Orgel Vreten, Gallowstreet Brass Band, Flip Noorman, Emil Landman…

Greendive, List & Leenders Girl Band Ruud Feltkamp, Tommy Walker, MVL John Fullbright Marble Sounds Rusty Roots Bo Saris Villainy, Hammered Don Williams, Marcelus Puinhoop, Kollektiv, Nachtlampen, Breek James Wood The Wanton Bishops Entombed Ad, Grave De beste singersongwriter van Nederland Wolfskop, No Waves & Sunrays, Guillaume Finta Glorious Lightyears Arno, Dotan, Gingerpig…

The Reservoir Dogs Band ft. George Baker Dalton Brothers Therapy?, Jett Rebell, The Rifles…

Elephant Stone The Kik Sleepy Sun, Camera, White Mama Student sounds Oscar and the Wolf De Jeugd Van tegenwoordig Cartographer (album release) The Smiths Indeed (coverband) The Baseballs The Good The Bad MaYaN, Izegrim, Asrai...

Revolvo (cd-release) Arthur Adam Helmet

15

25

0

0

8

0

0

7,5

9,5

17

13,5

0

17,5

0

11

0

0

7,5

17,5

20,5

5

0

0

7,5

0

0

10

15

15

7

11

21,5

5

5

25

0

25

9

0

18,5

Adressen en contactgegevens: – 013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Muziekgebouw , Heuvel Galerie140 Eindhoven, 0031 40 24 65 107, www.muziekgebouweindhoven.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl

The Smiths Indeed

TILBURG – The Smiths zijn al een jaar of dertig dood. De indiegroep avant la lettre was geen lang leven beschoren. The Smiths bestond van 1982 tot 1987, maar in amper vijf jaar tijd schreven ze wel een resem fantastische hits zoals ‘This charming man’, ‘Girlfriend in a coma’, ‘Shoplifters of the world unite’, ‘Panic’, ‘Some girls are bigger than others’, ‘Ask’, ‘Bigmouth strikes again’, ‘There is a light that never goes out’, ‘That joke isn’t funny anymore’, ‘The boy with the thorn in his side’, ‘The headmaster ritual’, ‘Reel around the fountain’, en dan noemen we ze niet eens allemaal.

De motor van The Smiths waren zanger Steven Patrick Morrissey en gitarist John Martin Maher. Zij hadden noties van Frans én gevoel voor humor. Als artiestennaam kozen ze voor Joh-

34 - September 2014

nny Marr en Morrissey. Stel je een Engelsman voor die Frans spreekt en dat klinkt als ‘J’en ai marre’ en ‘Moi aussi’.

De muziek van The Smiths was geniaal en zeer vernieuwend.

Niets of niemand klonk als The Smiths. Daar waren de zweverige zang van Morrissey en de uiterst herkenbare gitaarloopjes van Johnny Marr verantwoordelijk voor. The Smiths waren volstrekt uniek, maar na vijf jaar helaas ook helemaal opgebrand. Waarom de groep splitte, is nooit helemaal duidelijk geworden. Dat Johnny Marr en Morrissey na enkele succesvolle en slopende jaren op mekaar uitgekeken waren, staat vast.

Maar de rechtstreekse aanleiding voor de breuk zou ongelooflijk onbenullig geweest zijn.

Johnny Marr ging met vakantie naar Amerika en de roddelpers maakte daarvan dat hij The

Smiths had verlaten. Morrissey voelde zich verraden, reageerde furieus en schold zijn kompaan in alle talen de huid vol. Waarop Johnny Marr The Smiths écht verliet…

Vanzelfsprekend was er meer aan de hand. Het misverstand kan alleen een katalysator geweest zijn. Anders zouden Morrissey en Marr, ergens in de 25 jaar die volgden op de breuk, weer wel vriendjes geworden zijn. Of Morrissey zou twintig jaar na de split niet gezegd hebben: “I would rather eat my own testicles than reform The Smiths.”

The Smits zijn dood en begraven, maar de muziek klinkt nog even fris als in de jaren 80.

Meer nog: wie naar The Smiths luistert, weet ineens ook waar groepen als R.E.M., Radiohead, Suede en handenvol andere indiebands hun mosterd haalden.

The Smiths waren al indie toen die term nog niet bestond.

Jammer dat we ze nooit meer live zullen horen. En naar een soloconcert van Morrissey gaan, willen we zelfs onze grootste vijand niet aanraden. Maar ziedaar de oplossing: The Smiths Indeed is een coverband die de songs van The Smiths tot in de kleinste details speelt. Op één avond krijg je alle hits voorgeschoteld. Je herbeleeft je jeugd.

Of die van je vader. Dat hangt ervan af.

Let op: 013 Poppodium is wel medeorganisator van dit concert, maar het optreden vindt plaats in muziekcafé Cul de Sac, Heuvel 48 in Tilburg. Je kan dezelfde parking gebruiken als die van 013. Het is slechts de hoek om.

The Smiths Indeed, vrijdag 26 september, 21.30u, Cul de Sac, 5 euro.

Bo Saris Helmet

speelt ‘Betty’

TILBURG – 34 jaar is hij intusEINDHOVEN – Twintig jaar ge

sen, en tien jaar geleden won hij leden bracht metalband Helmet

in Nederland de tv-talentenjacht het album ‘Betty’ uit. Commerci ‘Idols’. Boris Titulaer is zijn eel was dit derde album van de naam, maar sinds kort bedient band niet het grootste succes; de

hij zich van de artiestennaam voorloper ‘Meantime’ verkocht

Bo Saris. Kwestie van een naam veel beter. Maar volgens velen

te hebben die ook internationaal is ‘Betty’ wel het beste album goed bekt. Bo is zijn roepnaam dat Helmet ooit maakte, en wel en Saris is de meisjesnaam van licht ook het meest veelzijdige.

zijn moeder.

Je vindt er invloeden op terug

Boris Titulaer was als jong gastuit de postpunk, de noise en de

hardcore, maar ook uit de jazz. je al bezig met muziek. Zijn vaZanger, gitarist en stichter van der was een bekend jazzmu de band, Page Hamilton, komt zikant en een academische

met de zijnen naar Nederland muziekcarrière leek weggelegd

om het album ‘Betty’ integraal te zijn voor Titulaer. Op zijn zete spelen. Maar ‘de zijnen’ zijn ventiende werd hij toegelaten

niet meer wat de zijnen ooit watot de voorbereidende klas van het conservatorium in Maasren. Van de band die indertijd ‘Betty’ opnam, is alleen Hamiltricht, maar die studie maakte hij niet af. De theoretische kant ton zélf nog bij Helmet. Twintig van de muziek interesseerde jaar geleden werden de gitaarhem te weinig; hij hield zich liepartijen nog gespeeld door Rob Echeverria, maar die zou amper ver bezig met de praktijk. Nadat twee jaar later zijn Helmetschup hij Idols won en daar meteen een afkuisen om naar Biohazard te platina single ‘When you think trekken, wat hem overigens niet of me’ aan overhield, leek niets in dank aanvaard werd. een nationale carrière nog in de Helmet anno 2014 lijkt wat weg te staan. Dat was ook zo: in het personeelsbestand betreft 2005 werd hij genomineerd voor niet erg op Helmet anno 1994, een Edison in de categorie ‘Beste maar de songs staan nog altijd zanger’ en twee jaar later kreeg overeind. Vooral de single ‘Milhij die prijs ook, deze keer voor ‘Beste album’. Maar opnieuw quetoast’ blijft beklijven. Naast koos de artiest voor de minst het volledige album ‘Betty’ zal voor de hand liggende weg. Hij Helmet trouwens ook nog enkekoos voor een nieuwe naam en le succesnummers uit andere alstuurde zijn carrière een nieubums spelen.

Helmet, dinsdag 30 september, we richting uit. Als Bo Saris pro20u, Effenaar, 18,50 euro. beert hij nu op internationaal vlak potten te breken. Of dat lukt, is maar de vraag. Maar zijn fabuleuze concert op het North Sea Jazz Festival van 2007 doet het beste verhopen. Wij hebben stellig de indruk dat we het beste nog niet gezien en gehoord hebben van deze man en zijn goddelijke soulstem.

Bo Saris, zaterdag 13 september, 013 Poppodium, 17,50 euro.

The Kik

BREDA – Al sinds hun hit ‘Simone’ uit 2012 zitten wij vergeefs te wachten tot de Nederlandse beatband The Kik ook doorbreekt in België. The Kik heeft alles om het ook hier te maken, maar voorlopig blijft het succes beperkt tot binnen de eigen landsgrenzen. Aan ons zal het niet gelegen hebben en daarom willen wij je nogmaals dringend verzoeken om het concert bij te wonen dat ze eind september in Breda geven.

The Kik is een popgroep die zo ouderwets is dat hij origineel is. The Kik speelt driestemmige, hoofdschuddende sixtiesmuziek en doet dat ook in echte, onvervalste sixtiesstijl. Net zoals de vroege Beatles dragen ze een maatpak. Ze spelen op Vox-versterkers van een halve eeuw oud, op drums van het merk Ludwig en op gitaren van Rickenbacker. Ze schrijven eigen nummers, maar coveren ook werk van The Monkees en The Allusions (‘Simone’ is ‘The dancer’ van The Allusions). Aanvankelijk zongen ze in het Engels, maar de laatste jaren alleen nog in het Nederlands. Zin in een avondje hedendaagse sixtiesmuziek? Dan mag je The Kik niet missen.

The Kik, donderdag 25 september, 20u, Mezz, 15 euro.

Rusty Roots

BREDA – Rusty Roots is een Belgische band die intussen vier albums heeft uitgebracht. Heel hip zijn ze in ons land niet. Ze krijgen in vergelijking met andere bands relatief weinig airplay en zijn niet elk weekend op een festival te zien. Maar dat maakt hun muziek er niet minder boeiend om. Rusty Roots is niet in één hokje te duwen. Hun vier albums klinken telkens totaal verschillend. Het is alsof ze de luisteraar altijd een stapje voor zijn. Als je denkt hen te kennen, gooien ze het weer over een compleet andere boeg. Een constante is wel dat ze een grote voorliefde hebben voor muziek uit de jaren 70.

Rusty Roots, vrijdag 12 september, Mezz, gratis

Suiker - 35

CINEMA SPECIAL In ‘Cinema Special’ krijg je maandelijks een overzicht van wat er te zien is in het niet-reguliere filmcircuit: films die in de cultuurcentra vertoond worden of die MOOOV programmeert in Utopolis, of elders. De films vormen vaak een verrassende en welgekomen aanvulling op het bestaande aanbod.

THE REUNION Dinsdag 16 september, 20u, Utopolis Turnhout

Regisseur: Anna Odell Land: Zweden Jaar: 2013 Duur: 89’ ‘The Reunion’ is het speelfilmdebuut van Anna Odell, een Zweedse controversiële regisseur over wie al even veel te vertellen valt als over de film zelf.

De wereld hoorde voor het eerst van Anna Odell in 2009, toen de kunstenares na een zelfmoordpoging opgenomen werd in een psychiatrische instelling. Die actie bleek een performance te zijn die kaderde in haar afstudeerproject.

Odell wilde de reacties vastleggen die ‘gewone’ mensen hebben op psychiatrische patiënten en dat aan de kaak stellen. Het kunstproject zorgde voor hoogoplopende discussies in Zweden. Maar het deed Anna Odell geen gas terugne-

36 - September 2014

men, integendeel. In ‘The reunion’, een semi-documentaire, confronteert Odell zichzelf met haar eigen, pijnlijke verleden waarin ze als scholier gepest werd.

Odell wilde voor ‘The Reunion’ haar ex-klasgenoten confronteren met hun pestgedrag. Slechts weinigen wilden meewerken aan het project, dus zag de regisseur af van dat plan. Haar ‘Plan B’, dat er zeer nauw bij aansluit, lukte wel. ‘The Reunion’ kwam er, zij het met een iets andere invulling.

De uiteindelijke film bestaat uit twee delen. In het eerste deel zien we Anna, die zichzelf speelt. Ze is als enige van de klas niet uitgenodigd op een klasreünie -het pesten is dus nooit gestopt- maar ze daagt toch op en confronteert alle aanwezigen met hun walgelijke gedrag in het verleden. De film lijkt op dit ogenblik op ‘Festen’ van Thomas

Vinterberg, waar ook een ongenode gast de pret komt bederven op een feest. Maar in het tweede deel wijkt Anna Odell daar helemaal van af. “Natuurlijk zou ik nooit inbreken op zo’n feestje,” zegt ze.

Dus heeft ze dat maar verzonnen.

Meteen wordt duidelijk dat de film maar een ‘film in een film’ was. In deel twee nodigt ze haar klasgenoten uit om naar die film te komen kijken.

Het is niet duidelijk hoe echt ‘The Reunion’ precies is. Wie zijn acteurs, wie zijn echte ex-klasgenoten? Anna Odell laat het in het midden. Dat is, wat haar betreft, niet waar het om draait.

Anna Odell heeft met ‘The Reunion’ een spraakmakende film gemaakt, maar balanceert op de rand van het toelaatbare. Ze gaat zo ver in haar drang om haar vroegere pesters terug te pakken dat ze

maar weinig sympathie opwekt. Ze dramt hard door, ze deinst er niet voor terug haar ex-klasgenoten op hun zwakke plekken te pakken en hen te raken waar het pijn doet, ze stalkt zelfs een aantal van hen wanneer ze weigeren mee te werken aan dit filmproject. De gepeste wordt zelf een pestkop. Bewust of onbewust? Anna Odell gebruikte nauwelijks een script en liet zich leiden door haar emoties. Is het een minpunt dat ze daardoor te ver gaat en het publiek bij momenten een hekel aan haar krijgt? Of wil ze juist gehaat worden en aantonen dat wraaknemen niet de juiste reactie is? Ook daarop geeft Odell geen antwoord. ‘The Reunion’ geeft zeeën van ruimte voor interpretatie en discussie. Dat lijkt na amper één afstudeerproject en één langspeelfilm het handelsmerk te worden van Anna Odell.

Cc Zwaneberg (Heist-op-den-Berg)

Cc ’t Getouw (Mol)

12 years a slave

Wellicht de meest besproken film van het laatste jaar. Op een goeie twee uur tijd schetst regisseur Steve McQueen de geschiedenis van de slavernij aan de hand van het waargebeurde verhaal van Solomon Northup.

The Homesman

Dinsdag 30 september, 20u, Utopolis Turnhout

STARRED UP

Dinsdag 2 september, 20u, Utopolis Turnhout

JIMMY’S HALL

Regisseur: Ken Loach Land: Verenigd Koninkrijk Jaar: 2014 Duur: 106’ Ken Loach (The wind that shakes the barley, Looking for Eric, The angel’s share…) is een garantie voor kwaliteit. In Jimmy’s Hall portretteert hij Jimmy Garland, die terug naar Ierland keert en er een zaaltje (her) opent waar gedanst, gezongen, gebokst en onderwezen kan worden. En waar over arbeidersrechten en andere sociale thema’s gediscussieerd kan worden.

Ook deze film past weer in het rijke, geëngageerde oeuvre van Loach.

Dinsdag 9 september, 20u, Utopolis Turnhout

A THOUSAND TIMES GOOD NIGHT

Regisseur: Erik Poppe Land: Noorwegen Jaar: 2013 Duur: 117’ “Deze film is heel persoonlijk.

Bijna autobiografisch. Alsof er stukken van mijn dagboeken in zitten.” Dat zegt regisseur en exoorlogsfotograaf Erik Poppe over ‘A thousand times good night’, waarin fotografe Rebecca (Juliette Binoche) moet kiezen tussen haar levensgevaarlijke werk en haar gezin. Binoche ging voor deze rol in de leer bij een echte oorlogsfotograaf.

Dinsdag 23 september, 20u, Utopolis Turnhout

CLOUDS OF SILS MARIA

Regisseur: Olivier Assayas Land: Frankrijk Jaar: 2014 Duur: 123’ Maria Enders (Juliette Binoche) heeft een succesvolle acteercarrière, maar ziet haar wereld instorten als een jonge actrice een nieuwe interpretatie geeft aan de rol waarmee Enders beroemd werd. Samen met haar assistent trekt Maria zich terug in het Zwitserse Sils Maria.

Mooie film, op alle vlakken. Modehuis Chanel financierde het plaatje, kleedde de hoofdpersonages én zorgde voor een budget om de film niet digitaal, maar op een ouderwetse 35mm-film te schieten, wat voor een prachtig eindresultaat zorgt.

Regisseur: David MacKenzie Land: Verenigd Koninkrijk Jaar: 2013 Duur: 106’ Eric, een jeugdige delinquent, is zo gewelddadig dat hij wordt overgeplaatst naar een gevangenis voor volwassenen, waar ook zijn vader verblijft. Gedurende de hele film is de spanning te snijden. Jack O’Connell, in de rol van Eric, lijkt wel elektrisch geladen. Elk moment kunnen de stoppen doorslaan en soms gebeurt dat ook.

Zaterdag 13 september, 20.15u, de Warande, Turnhout

MISTAKEN FOR STRANGERS

Regisseur: Tom Berninger Land: USA Jaar: 2013 Duur: 84’ Matt Berninger, frontman van The National, huurt voor een Europese tournee van de band zijn broer Tom in als roadie.

Tom heeft een camera en filmt alles. Wat begint als een rockdocumentaire blijkt al snel een hilarisch en eerlijk portret over de gespannen verhouding tussen de twee broers, van wie de ene het gemaakt heeft en de andere niet (tenzij nu als regisseur). Te zien in de Warande, tijdens het openingsfeest van het nieuwe cultuurseizoen.

Zondag 21 september, 11u, Utopolis Turnhout

BACKUP BUTEMBO

Regisseur: Ellen Spillebeen, Martijn D’haene Land: België Jaar: 2014 Duur: 50’ Butembo, in Congo, is volgens ‘Save the Children’ de slechtste plek op aarde om moeder te zijn en volgens ‘Human Rights Watch’ de gevaarlijkste plek ter wereld. Al 15 jaar wordt er gevochten. Maar de bewoners zijn het beu en weigeren nog langs de zijlijn toe te kijken. Ellen Spillebeen trok naar Butembo, leefde er met en tussen de vrouwen van het dorp en maakte deze straffe documentaire.

Western van en met Tommy Lee Jones. Mary Bee Cuddy (Hilary Swank) en George Briggs (Tommy Lee Jones) moeten een wagon vol psychisch gestoorden over de prairie leiden, naar een kerk in Iowa waar de verlossing en de genezing wacht. Dat gaat niet zonder slag of stoot.

The Homesman, wo 3 september, 15 en 20u.

Hoe tem je een draak 2 (3D)

Tweede deel van de (Nederlands ingesproken) trilogie over de avonturen van Hikkert en Tandloos. Ze ontdekken een geheimzinnige ijsgrot, waar honderden wilde draken leven. Samen met Bewilderbeast verdedigen ze de Drakenberg tegen Drago en zijn drakenjagers.

12 years a slave, do 4 september, 20u.

20 feet from stardom

Deze documentaire van 91 minuten brengt hulde aan de achtergrondzangeressen die niemand kent, maar zonder wie de muziek nooit hebben geklonken zoals het was. Met getuigenissen van onder anderen David Bowie, Mick Jagger en Bruce Springsteen.

20 feet from stardom, do 11 september, 20u.

Stap maar op mijn bezemsteel

Heksen zijn niet altijd boos. Ze kunnen ook lief zijn en bijvoorbeeld graag plaatsmaken op hun bezemsteel als er iemand toevallig een eindje wil meevliegen. Zo maken ze nieuwe vrienden met wie ze tal van avonturen beleven. BBC-film, Nederlands ingesproken.

Stap maar op mijn bezemsteel, wo 17 september, 14u.

Hoe tem je een draak 2 (3D), zo 7 september, 15u.

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween

Allan Karlsson wordt 100, maar heeft geen zin in het feestje dat voor hem in het rusthuis wordt georganiseerd.

Hij klimt uit het raam en vlucht. Tijdens zijn avontuurlijke tocht zien we de geschiedenis van de 20ste eeuw passeren.

De 100jarige man…, wo 10 september, 15u en 20u.

Pim & Pom: het grote avontuur

Hartverwarmende tekenfilm over twee katten die bijna ontvoerd worden. Ze kunnen ontsnappen, maar verdwalen en moeten zien te overleven op straat, waar kattenbendes de plak zwaaien.

Pim & Pom, zo 14 september, 15u.

Alphabet

Spraakmakende Oostenrijks-Duitse documentaire (107 minuten) die als uitgangspunt heeft dat bijna alle kinderen in wezen hoogbegaafd zijn. We worden geboren met een buitengewone kracht van verbeelding, en die vernietigen we systematisch in onze kinderen en in onszelf.

Alphabet, wo 17 september, 15u en 20u.

In Vlaamse velden (marathon)

‘In Vlaamse velden’ gemist op tv?

Geen nood. Met deze marathonversie haal je je schade in. De 10 afleveringen van 55 minuten worden integraal vertoond in 5 sessies van telkens 2 afleveringen. Hapjes, drankjes en (optioneel) een maaltijd worden voorzien tijdens de pauzes.

The Grand Budapest Hotel

The Grand Budapest Hotel vertelt het verhaal van een hotelmanager van een beroemd (fictief) hotel. Het verhaal draait om de diefstal van een duur schilderij, maar in feite is dat slechts een middel om de geschiedenis van Europa in het begin van de 20ste eeuw te vertellen.

The Grand Budapest Hotel, do 18 september, 20u.

De behandeling

Geert Van Rampelbergh is rechercheur Nic Cafmeyer. Hij wordt geconfronteerd met zijn eigen verleden als hij op zoek moet naar een jongen die ontvoerd werd door een niets of niemand ontziende psychopaat, met zwaar sadistische neigingen.

De behandeling, do 25 september, 20u.

In Vlaamse velden, zo 21 september, 9.30u.

Maleficent (3D)

Angelina Jolie kruipt in de huid van Maleficent, het serpent dat een vloek uitspreekt over Doornroosje. Deze film vertelt Doornroosje vanuit het oogpunt van Maleficent, die misschien wel niet zo slecht was als altijd wordt beweerd.

Maleficent (3D), wo 24 september, 15u en 20u.

Suiker - 37

KORT

STIJN JANSSEN Roger Van Hoof

In zijn pas verschenen boek ‘De jongste zoon’ gaat schrijver Bart Meuleman uitgebreid in op het leven van een aantal architecten uit de zogenaamde Turnhoutse school, de modernisten van de Kempen. Als Meuleman hun carrière overschouwt, komt hij tot de vaststelling dat de meesten van hen een tragisch leven hebben geleid. Het gaat onder meer over Jozef Schellekens, Paul Neefs, Lou Jansen, Carli Vanhout...

Zelf willen we er graag nog Roger Van Hoof aan toevoegen: geen architect uit T., maar uit ons dorp M. Het leven van Roger Van Hoof was niet tragisch; het was zoveel erger. Het ontrolde zich als een Grieks drama.

De laatste jaren van zijn leven woonde Roger Van Hoof in onze straat op de benedenverdieping van een appartementsgebouw, samen met zijn hulpbehoevende vrouw. In dat flatje hoorde hij niet thuis. Hij hoorde thuis in de woning die hijzelf ontworpen had en die vandaag nog steeds langs een bosweggetje in het gehucht E. staat. We zijn er onlangs nog eens langsgereden en telkenmale is het een ‘close encounter of the third kind’: alsof de woning vanuit een andere planeet plots hier is neergedaald tussen de nepboerderijen, de bakstenen legoblokken of protserige villaatjes.

Toch bestaat het huis aan de straatkant uit alleen maar een grote strakke lijn, zonder een enkele raam. “Dat is de noordkant”, zei Roger Van Hoof hierover. “Die is gesloten. In het noorden is het koud. Daar is nooit iets goeds van gekomen. Wie woont daar: de Noormannen en de Hollanders.”

De andere kant van het huis -die we nooit hebben kunnen bewonderen- bestaat naar verluidt uit uitsluitend grote glazen wanden.

“Het is een extravert huis, net zoals ik ben”, zei hij. “Ik moet mijn hand kunnen opsteken naar mijn buren en naar de melkboer.” Dat huis heeft Roger noodgedwongen moeten verkopen. Als architect je eigen, zelfontworpen woning moeten verlaten… dat moet in de buurt komen van het verlies van je beste vriend.

Als je in ons dorp vraagt naar Roger Van Hoof, stel je vast dat niemand hem kent. Je moet vragen naar Roger van De Kabas. Dan weet iedereen wie je zoekt. Roger werd geboren als zoon van een fietsenmaker die de bijnaam ‘De Kabas’ had omdat zijn grootvader naar school ging met zijn boeken in een tas. Roger bleek verstandig te zijn en mocht gaan studeren aan het Sint-Jan Berch-

38 - September 2014

Deze maand in De Poppenzaal

manscollege en -nog uitzonderlijker- daarna een opleiding volgen als architect in Sint-Lucas in Brussel. “Het was ofwel missionaris ofwel architect worden”, beweerde hij later. Zijn talent moet al onmiddellijk zijn opgevallen want hij slaagde er als enige Vlaming in ooit te werken voor de Nederlandse architect Gerrit Rietveld, een van de grondleggers van de 20ste-eeuwse moderne architectuur in Europa. Van meet af aan weigerde Roger hoevekes te bouwen. “Tenzij”, zo zei hij uitdagend, “de eigenaar wit zand als vloer gebruikt, een mesthoop voor de deur heeft en geen elektriciteit wil. Dan wil ik er zelfs geen honorarium voor hebben.”

In zijn carrière bouwde Roger Van Hoof meer dan vierhonderd woningen waarvan geen twee dezelfde. Hij maakte snel naam en zijn werkterrein breidde zich uit tot ver buiten de Kempen. Over zijn renommee kon hij zijn trots niet wegsteken. Hij -de eenvoudige zoon van een fietsenmaker- mocht huizen bouwen voor de ‘belangrijkste professoren en de bekendste dokters’ in Leuven en Brussel: een veeleisende cliënteel. “Maar ik mag overal nog binnenkomen”, zei hij. “Ik word op vele plaatsen gekust. Dat is veel belangrijker dan een honorarium.” Roger Van Hoof leefde naar zijn verworven status, kende alles van wijn en ging wekelijks meer dan één keer eten in sterrenrestaurants, steeds in gezelschap van burgemeesters of kunstenaars. Hij was ook Vlaming en katholiek en zag er met zijn ringbaard uit als een hoofdonderwijzer. Het was zijn taak, zo vond hij, het onwetende volk op te voeden en hij gaf overal uiteenzettingen over wijn en architectuur. In die tijd nam iedereen zijn hoed af voor Roger. Tot het noodlot zich voltrok en hij bruusk van zijn voetstuk viel.

We kennen de reden voor zijn diepe val niet en uit respect hebben we er nooit naar gevraagd, maar in het dorp gingen er geruchten rond over Roger Van Hoof. Over huizen die hij ontwierp. Over huizen met platte daken die na verloop van tijd begonnen te lekken en maar bleven lekken. Het water bleef binnensijpelen en vernielde de dure houten vloeren en kamerbrede tapijten. Roger Van Hoof verzoop uiteindelijk zelf in deze ellende van lekkende platte daken en kwam in een schamel appartement terecht. Daar moet hij zowat de muren zijn opgelopen.

Toch klonk hij nooit verbitterd en weigerde hij zijn waardigheid op te geven. Hij bleef de man die hij was toen hij nog in zijn door licht bevangen huis woonde en die een praatje sloeg met iedereen die er langs zijn ramen passeerde.

We kwamen hem dagelijks tegen tijdens zijn wandelingen in onze straat. Hij liep moeilijk, had een wandelstok nodig en moest regelmatig een rustpauze inlassen.

Hij droeg altijd een maatpak, weliswaar jarenlang hetzelfde pak dat door het veelvuldig dragen glimde aan de ellebogen en de kraag. Als onze paden elkaar kruisten, sprak hij ons op een plechtige toon toe. “Voor u neem ik mijn hoed af”, zei hij.

Vaak had hij geen hoed op, maar maakte hij traag een hoofse buiging. Soms was hij lange tijd afwezig en maakten we ons ongerust. Als hij dan op een dag weer opdook en nog moeizamer stapte, vertelde hij ons dat hij wegens hartproblemen weken in een ziekenhuisbed had gelegen en dat slechts een wonder hem van een zekere dood had gered. Dat wonder had hij te danken aan telkens een andere specialist waarvoor hij in zijn gloriejaren de riante woning had ontworpen. Roger moest zijn telefoonboekje van weleer maar openslaan, een telefoontje plegen en de verstandige mannen stonden naast zijn ziekbed en verrichtten een mirakel voor hem. Op die manier hebben zijn huizen zijn leven met jaren verlengd.

Onze laatste ontmoeting vond plaats in een rustoord waarin hij ten langen leste verzeild geraakte. We troffen hem aan in de eetzaal waar hij aan een gemeenschappelijke tafel zijn middagmaal moest nuttigen met de andere bewoners. Hij zat er in zijn maatpak met als tafelgezelschap een dementerende vrouw. Tot zijn afschuw propte deze haar aardappelen naar binnen met haar handen. Hij kon het niet laten haar te berispen.

“Misschien aten de boeren vroeger zo, maar hier wordt met mes en vork gegeten”, sprak hij haar met hoorbaar ingehouden ergernis toe.

Roger Van Hoof stierf op zijn 72ste. Zijn doodsprentje ligt hier voor ons en staat vol met uitspraken en spreuken die hij altijd deed als iemand nog eens halt hield om met hem een praatje te slaan. Een ervan was: “Ik ben de beruchtste architect van de Kempen… op één na, maar die ken ik niet.” Van hieruit doen we onze hoed af voor u, Roger.

TURNHOUT – De Poppenzaal aan de Steenweg op Oosthoven begint aan het nieuwe seizoen met drie voorstellingen. Een productie uit eigen huis is ‘De kast’, voor kinderen van 6 tot 10 jaar.

In een geheimzinnige kast wonen de ietwat domme Kastiwaki’s, een heks en een professor, die van de heks een levenselixir moet uitvinden. Als hij daar niet in slaagt, zal zijn achterkleindochter daarvoor moeten boeten.

‘De kast’ wordt gespeeld op 10 en 14 september.

Theater Boempatat speelt op 17, 21 en 24 september ‘Graaf’, voor kleuters van 3 tot 6 jaar. ‘Graaf’ is een visuele voorstelling met veel muziek. De hoofdrol is weggelegd voor een funky konijn dat graag wil vliegen, en voor een ei dat altijd blij is.

Op 28 september speelt het Duitse figurentheater Seifenblasen ‘De zeven geitjes’, naar het sprookje van de gebroeders Grimm. Geschikt voor kleuters vanaf 3 jaar. De voorstelling wordt weliswaar in het Duits gespeeld, maar is toch heel begrijpelijk.

De voorstellingen op zondag beginnen om 10.30u, op woensdag om 14.30u. Kinderen betalen 5 euro, volwassenen 6 euro.

Wandelen voor OXOt

GEEL, WESTERLO – Het Geelse bedrijf Genzyme organiseert op zondag 21 september een sponsorwandeling ten voordele van OXOt, het ‘artistieke en sociale thuisland voor buitengewone kunst van buitengewone mensen’. Deelnemers hebben de keuze uit vier afstanden: 3, 6, 11 en 18 kilometer. De wandelingen vinden plaats in De Merodebossen, die zich uitstrekken over de gemeenten Westerlo, Geel, Laakdal, Herselt en zelfs doorlopen tot in Limburg. Maar zo ver gaan de wandelingen niet.

Het vertrek en de aankomst is aan de Hollandse Dreef 1 in Westerlo. Deelnemers kunnen hun tocht laten sponsoren door vrienden, kennissen en familie. De opbrengst gaat integraal naar OXOt, waar mensen met en zonder beperkingen, amateurs en professionals, jongeren en volwassenen, samen bezig zijn met kunst. OXOt maakt nooit onderscheid. Kunstenaars zijn kunstenaars.

Interesse in de werking van OXOt? Surf naar www.oxot.be voor alle informatie.

SUIKER DANKT ZIJN culturele partners

Provincie Antwerpen

Adres: Kon. Elisabethlei 22, 2018 Antwerpen Tel: 03 240 50 11 Fax: 03 240 54 75 Mail: info@provant.be

Website: www.provant.be

Adressen:

Balie:

Tel:

MOOOV – films met zicht op de wereld Fax:

Mail: Website:

Thomas More

Artist in Residence Vlaams Centrum voor Werft 32, Markt 1, 2440 Geel Grafische kunsten (exporuimte de Halle) Adres: Masereeldijk 5, Centrumparking Nieuw 2460 Kasterlee, BE straat, 2440 Geel (exporuimte Tel: +32 (0)14 85 22 50 de Schrijnwerkerij) Website: www.fransmasereelcentrum.be ma 13.30-16.30u, di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, za 10-12u Kunstforum Würth 014 56 66 60 (administratie) Adres: Everdongenlaan 29 014 56 66 66 (reserveringen) 2300 Turnhout Tel: +32 (0)14 44 55 95 014 56 66 80 Fax: +32 (0)14 44 56 62 admin.dewerft@geel.be, res.dewerft@geel.be Mail: kunstforum@wurth.be www.dewerft.be

Cc de Werft

Adres: festival – 25 april tot 4 mei 2014 Warandestraat 42 2300 Turnhout Tel: +32 14 47 23 31

Mobile: +32 495 37 54 88

Website: www.mooov.be

Cc ‘t Getouw (schouwburg Rex – zaal ‘t Getouw)

Adres balie : Openingsuren:

Tel: Mail:

Website :

Adres: Zandpoortvest 13 2800 Mechelen België Tel: +32 (0)15 36 91 01 Mail: info@thomasmore.be

Smallestraat 2, 2400 Mol sept-juni: di-za : 9-12u juli-aug: di-vr : 9-12u 014 33 09 00 cultuurbalie@gemeentemol.be www.getouw.be

Effenaar

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: info@effenaar.nl Website: www.effenaar.nl

Sabam Cultuur

Adres: Aarlenstraat 75-77 1040 Bruxelles Tel: + 32.2.286.82.11

Fax: + 32.2.230.05.89 Mail: frontoffice@sabam.be

Website: www.sabam.be

Mezz

Adres: Keizerstraat 101, 4811 HL Breda

Tel: 0031 76 515 66 77

Fax: 0031 76 520 02 37

Mail: info@mezz.nl

Website: www.mezz.nl

Cultuurcentrum Zwaneberg

Adres: Cultuurplein 1 2220 Heist-op-den-Berg

Tel: 015 25 07 70 Fax: 015 25 13 60 Mail: info@zwaneberg.be

Website: www.zwaneberg.be

Cc ‘t Schaliken

Adres: Grote Markt 35, 2200 Herentals Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u, di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, wo 9-12u.

Ticketbalie ook op wo 13.30-16u en za 10-14u.

Tel: 014 28 51 30 Fax: 014 22 28 56 Mail: cultuurcentrum@herentals.be

Website : www.schaliken.be

HoReCa provincie Antwerpen

Afdelingen Noorderkempen en Middenkempen

Adres: Tuinbouwstraat 1, 2300 Turnhout

Tel: 0495 53 54 80

De Roma

Adres: Turnhoutsebaan 286 2140 Borgerhout Ticketbalie: Turnhoutsebaan 327 2140 Borgerhout

Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30-17u

Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) 03 292 97 50 (algemeen) Website: www.deroma.be

Cc Zundert

Adres: Molenstraat 5 Zundert

Tel: 0031 76 597 19 99

Website: www.cczundert.nl

Adres: Steenweg op Oosthoven 114, 2300 Turnhout Tel: 014 42 33 22 Fax: 014 42 43 55 Mail: info@propop.be Website: www.propop.be

Hofke van Chantraine

Adres: Kerkstraat 46 2360 Oud-Turnhout Tel: 014 47 94 94 Fax: 014 65 25 18 Mail: info@hofkevanchantraine.be H E T G E V O L G S P E E L T

TRAM 41 (Turnhoute Productiehuis Route Archief en Musea) Het Gevolg

Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf- Adres: Otterstraat 31-33, 2300 Turngoedhuis, Grote Markt 1, 2300 hout T H E T Turnhout, 014 44H33 E98) Tel: 014/42.63.27 E V G E V G van Nationaal Museum de

Fax: 014/42.82.36 O L G O L G 18, Mail: info@hetgevolg.be Speelkaart (Druivenstraat S P E E L T 2300 Turnhout, 014 41 56 21) Taxandriamuseum (Begijnenstraat 28, H E T014G43E63 V 35) L Gemeentebestuur G HET GEV LG 2300 Turnhout, Begijnhofmuseum (Begijnhof Meerhout Adres: Markt 1, 2450 Meerhout 56, 2300 Turnhout, 014 42 12 48) Tel: 014 24 99 20 Openingsuren: musea: di-za 14-17u,

Fax: 014 24 99 57 zo 11-17u Mail: info@meerhout.be Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, di-vr 9-12.30u / 13-16.30u Gemeentebestuur Olen Mail: tram41@turnhout.be & Gladiolen - vzw Keizer Website: www.tram41.be

Karel Olen

Adres: Otterstraat 120, 2300 Turnhout

Tel: 014 42 08 08

Mail: deltamotor@skynet.be Website: www.deltamotor.be

De Singer

Adres: Bavelstraat 35, 2310 Rijkevorsel

Website: www.desinger.be of www.ajazzexperience.be

Jakob Smitsmuseum

Theater Stap

Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Openingsuren: wo-zo: 14-18u

Tel en fax: 014 31 74 35 Mail: info@jakobsmits.be Website: www.jakobsmits.be

Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout Tel: 014 42 85 90 Fax: 014 42 84 19 Mail: info@theaterstap.be Website: www.theaterstap.be

013 Poppodium

Adres: Veemarktstraat 44 5038 CV TILBURG Tel: 013 460 95 00 Fax: 013 460 95 01 Mail: informatie@013.nl

De Poppenzaal

H E T G E V O L G

DELTA MOTOR

De Warande

Adres: Warandestraat 42 2300 Turnhout

Ticketbalie : ma-vr 9u-17u Za 9u-14u

Tel: 014 41 94 94 (algemeen)

Tel: 014 41 69 91 (ticketbalie)

Website: www.warande.be

Frans Masereel Centrum

Adres: Dorp 1, 2250 Olen Tel: 014 26 31 11

Fax: 014 26 31 20 Mail: info@olen.be

Gemeente Westerlo

Adres: Boerenkrijglaan 61 2260 Westerlo Mail: sofie.claes@westerlo.be Tel: 014 53 91 77

STORMOPKOMST

Adres: Warandestraat 42 ingang via plein 2300 Turnhout Tel: +32 (0) 14 41 94 94 Mail: info@stormopkomst.be

Grasshopper Int. vzw c/o Peter Van der Flaes Adres: Molenbergstraat 45 Bus 4 2300 Turnhout Belgium Tel: +32 485 883 260

Fax: +32 14 652 565 Mail: peter@grasshopper.be

vzw octave OrgelComité Turnhout Anders Vormend Eigentijds

VZW Octave

Orgelcomité Turnhout

Website: www.vzw-octave.be

GC ‘t Heilaar

Adres: Heilaarstraat 35 2340 Beerse

Tel: 014 600 770

Mail: cultuur@beerse.be

Website: www.heilaar.be

Erfgoedcel Noorderkempen

Stadhuis/Erfgoedhuis

Adres: Grote Markt 1, 2300 Turnhout

Tel: 014 44 33 62

Mail: info@erfgoedcelnoorderkempen.be

Galerie de Chêne

Adres: Steenweg op turnhout 171 2330 Merksplas Tel: 014 557396

Website: www.galeriedechene.com

Mail: info@galeriedechene.com

De Djoelen , Oud-Turnhout

OC De Djoelen Oud-Turnhout

Adres: Steenweg op Mol 3 b2 2360 Oud Turnhout

Mail: tickets@djoelen.be

Tel: 014 46 22 27

Website: www.oud-turnhout.be

Openingsuren: di-vr : 8u30-12u di-wo : 12u30-16u di : 17u30-19u30

Erfgoedcel k.ERF

Adres: Gasthuisstraat 5, 2440 Geel Tel: 014 566 688

Mail: info@erfgoedcelkerf.be Website: www.erfgoedcelkerf.be

De Scherf vzw Groezrock

Adres: Gestelsesteenweg 211 2450 Meerhout

Website: www.groezrock.be

de kringwinkel

Adressen: goedkoop en origineel Mol (Sint-Apollonialaan 198 en 190, 014/32.61.63), Turnhout (Steenweg op Tielen 70), Retie (Sint-Martinusstraat 50), Hoogstraten (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Geel (Heidebloemstraat 93), Herentals (Lierseweg 136), Kasterlee (Krokuslaan 10), Balen (Kerkstraat 21), Herselt (Blaubergsteenweg 113), Heist-op-denBerg (Noordstraat 25/1, 015 23.73.93).

Adres: Neerhofstraat 48 2300 Turnhout

Tel: 014 41 82 83

Gsm: 0476 59 89 07

Mail: de.scherf@telenet.be Website: www.descherf.be

DINAMO

Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en 13-16u, ma 18-20u Tel: 014 47 21 64 (educabalie)

Mail: dinamo@warande.be Website: www.warande.be (cursussen)

PFL

Adres: Sound, Light, Projection, Video & Meeting Support Achterstenhoek 9 2275 Lille Openingsuren: Ma-vr 10-18 u Za 10-14 u Tel: 014 / 44 08 70 Mail: Info@pfl.be

Website: www.pfl.be

Met steun van de gemeentes Olen, Geel, Turnhout, Oud-Turnhout, Mol, Herentals, Westerlo, Balen, Meerhout, Beerse

Suiker - 39

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS

I NF

graffiti art. Morgen is ze queen of cyberspace.

Kom kennismaken met Chiara en met meer dan 30 bacheloropleidingen.

Expect more.

Schrijf je nu in: thomasmore.be/inschrijven

G ZATER A D

6

sept.

G DA

Chiara wil meer. Vandaag leeft ze zich uit in webdesign, mashups en

O

Chiara, cybergirl