Open Doek
Molse schepen Tessa Knaeps kookt MOL - Tessa Knaeps, schepen van Toerisme van Mol, had de ambitie om ‘de beste hobbykok van Vlaanderen’ te worden. Ze werd echter voortijdig uit het gelijknamige VTM-programma gewipt door onder meer haar al te uitbundig slaatje. “Is dat voor mijn konijnen?”, dixit Sergio Herman van driesterrenzaak Oud-Sluis. Helaas pindakaas. Geen culinaire reis naar Toscane voor Tessa. De eliminatie van Tessa schoot haar supporters wat in het verkeerde keelgat. Terwijl haar naaste concurrent Tim de onvergefelijke fout had gemaakt de anus -lees darmkanaal- van zijn kreeft niet te verwijderen, had de Molse volgens Sergio Herman haar laatste maal ‘met vuur in haar ogen’ klaargemaakt. – Toch vreemd: jij kookt volgens Peter Goossens en Sergio Herman een godenmaal bij elkaar terwijl de chef-koks van het zootje van je concurrent Tim bijna gingen kokhalzen. Ik heb die opmerking nog gehoord, maar ik ben ervan overtuigd dat alles eerlijk is verlopen. Tim had al een ticket voor de halve finale binnen. Ik stond er niet op gebrand om hem dat af te snoepen. Ik vergelijk het met een wielrenner die zou winnen omdat de concurrent voor hem ten val zou komen. Nee, het is mooi geweest. Ik ben blij dat ik heb kunnen laten zien wat ik in mijn mars had. – Spelen er bij de beoordeling geen andere zaken mee dan goed kunnen koken? Het moet toch ook interessante televisie blij-
24 — December 2009
ven en dan is een jonge kerel als Tim misschien aantrekkelijker voor de programmamakers. Ik denk niet dat deze sterrenkoks het zich kunnen veroorloven om zomaar iemand te kiezen om zijn uiterlijk of karakter. Er kijken zoveel mensen naar. Ik heb hen steeds als zeer eerlijk ervaren. In al die afleveringen heb ik nooit het gevoel gehad: dit klopt niet. Trouwens: als een gerecht mislukte, kreeg je geen tweede kans. Als het niet goed was, was het niet goed. Ze wonden er geen doekjes rond. – Wat je zegt. Ik vermoed dat je man het niet moet wagen de maaltijd die je hem voorzet, zo af te kraken als deze twee heren. Dat is anders. Goossens en Herman zijn experts buiten categorie en hebben in mijn ogen dan ook steeds gelijk. Punt uit. Ik heb hen eens vergeleken met onze burgemeester. Die kan ook serieus uit zijn dak gaan als een dossier niet in orde is. Als kritiek terecht is, moet je niet te veel weerwerk geven. Ik vond trouwens dat ze nooit echt grof geweest zijn tegenover mij.
DE
CE
MB
ER
Open Doek dankt zijn bekendheid vooral aan het filmfestival. Maar het hele jaar door programmeert Open Doek films. Suiker houdt je elke maand op de hoogte van het programma. Tenzij anders vermeld, worden de films vertoond in Utopolis (Graatakker in Turnhout) op dinsdagavond, om 20u stipt. Dinsdag 1 december BRIGHT STAR Land: Groot-Brittannië Regisseur: Jane Campion Duur: 119 minuten Jaar: 2009
– Waarom doen koks aan een dergelijk programma mee? Denk je dat het hun driesterrenzaak nog ten goede komt? Dat zou je hen zelf moeten vragen. Ik vermoed dat voor hen de publiciteit ook meegenomen is als ze bijvoorbeeld een nieuw boek moeten promoten. Ze doen het ook in hun vrije dagen en laten hun restaurant er niet voor in de steek. Ik vind het positief dat ze de mensen laten zien dat ‘chef-kok zijn’ verre van een simpel vak is. – Wat heb je nu van hen bijgeleerd? Ik heb vooral geleerd dat ook een hobbykok creatief kan zijn. Je moet durven evolueren en open staan voor andere zaken, zoals vandaag het zoeken naar frisse, zure accenten of het belang van de texturen van producten. Vroeger probeerde ik wel smaken te combineren, maar nu zoek ik ook naar krokante of zachte ingrediënten. Enorm was dat we in keukens zijn geweest van sterrenzaken waar je anders nooit zou komen. En mijn keuken is ook veel netter geworden. (lacht) – Je hebt blijkbaar het gsm-nummer van Peter Goossens. Mag je hem nu lastigvallen als je raad nodig hebt bij het koken? Nee, ik heb het nummer van Goossens niet. Er was altijd wel een zekere afstand tussen de kandidaten en de chefs. Je babbelt wel eens na, maar verder ging het niet. – Werd er van jullie geen hoger niveau verwacht dan dat wat je normaal van een hobbykok mag verwachten? Ik denk dat ze het niveau van een hobby-
kok wat overschat hebben. Een hobbykok is niet, zoals een professionele kok, gewoon om onder tijdsdruk te koken. Als ik bij mij thuis volk ontvang, neem ik mijn tijd voor de voorbereiding: het samenstellen van het menu, het zoeken naar ingrediënten ... Als hobbykok maak je ook niet alles klaar. Je neemt de vrijheid om te kiezen wat je wel en niet maakt. Ik maak bijvoorbeeld geen vol-au-vent klaar; dat haal ik bij de slager om de hoek. Ik kies zelf voor lichtere maaltijden. Ik heb ook geen koksopleiding genoten. Sommige basisvaardigheden ontbreken bij mij dan ook. – Kan je nu nog ergens in een Mols restaurant gaan eten zonder dat de chefs nerveus worden? Ik ga heus in de restaurants de kenner niet spelen. Ik denk dat ik ook in het programma mezelf ben gebleven. Maar de impact van het programma is wel enorm. Ik kan niet meer buitenkomen, ook niet als ik in Antwerpen ga winkelen, of volstrekt onbekenden roepen me bij mijn voornaam toe: “Tessa, je hebt dat goed gedaan”! – Ga je je nu verder specialiseren in het koken? Ik heb al wel geïnformeerd naar kookcursussen en wil daarin zeker verder gaan. Ik heb altijd graag gekookt en nu ik zoveel zaken heb bijgeleerd, wil ik het zeker niet zomaar loslaten. Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren
In het door Duitsland bezette Parijs sluit de jonge Armeense dichter Missak Manouchian zich aan bij een verzetsgroep, vastbesloten de Duitsers en de Franse collaborateurs aan te pakken. Ze voeren enkele geruchtmakende acties uit en worden al snel op de hielen gezeten door de politie. In het geheim, met gevaar voor eigen leven, worden ze helden. Een interessante milieuschets en een oprecht eerbetoon aan de gepassioneerde idealen van deze ondergrondse brigade. Zorgvuldig gereconstrueerde en realistische film.
Dinsdag 29 december IN THE ELECTRIC MIST Land: Verenigde Staten Regisseur: Bertrand Tavernier Duur: 117 minuten Jaar: 2008
Dinsdag 22 december UN PROPHETE Land: Frankrijk Regisseur: Jacques Audiard Duur: 150 minuten Jaar: 2009 omringd door een doolhof van waterwegen en overvloedige vegetatie. De man ontmoet er een zus die hij nooit gekend heeft. Samen bouwen ze een paalwoning in het midden van de rivier, ver weg van iedereen. Op een dag nodigen ze de plaatselijke bewoners uit voor een diner, maar de ruwe dorpelingen aanvaarden hun “onnatuurlijke” relatie niet… Delta is een fantastisch mooi gefilmde, intrigerende parabel over maatschappelijke structuren.
Fanny Brawne is een jonge vrouw die in het Londen van 1818 haar eigen kleding ontwerpt. Haar al even creatieve buurman is de dichter John Keats, een gekweld ogende figuur die het prototype is van de romantische poëet. Fanny en John voelen elkaar aan, maar de tijd waarin ze leven, schrijft voor dat hun verliefdheid platonisch moet blijven. Een film als een gedicht, met veel oog voor fraaie landschappen en details.
Dinsdag 8 december DELTA Land: Hongarije Regisseur: Kornél Mundruczo Duur: 92 minuten Jaar: 2008 Een zwijgzame jongeman keert na een jarenlange afwezigheid terug naar zijn geboorteplaats: een afgesloten gemeenschap,
Dinsdag 15 december L’ ARMEE DU CRIME Land: Frankrijk Regisseur: Robert Guédiguian Duur: 125 minuten Jaar: 2009 Malik, een 18-jarige Noord-Afrikaanse jongeman, zit voor 6 jaar in de gevangenis. Van de leider van de Corsicaanse bende die de gevangenis beheerst, krijgt hij een aantal ‘opdrachten’. Hierdoor klimt hij hoger in de pikorde van de gevangenis, maar tegelijkertijd smeedt hij ook zijn eigen plannetjes. Un prophète is een realistische schets van het leven in de gevangenis en vervalt niet in populistische, sloganeske cinema. De schitterende acteerprestaties en de strakke visuele stijl van regisseur Jacques Audiard zorgen voor cinema die aankomt als een mokerslag! U bent gewaarschuwd.
Politieman Dave Robicheaux onderzoekt de brutale moord op een 19-jarig meisje in een slaperig stadje in Louisiana. Tijdens zijn onderzoek ontmoet hij er Dave Elrod Sykes, een Hollywoodster die in Louisiana een film komt draaien, geproduceerd met de steun van Feet Balboni, het neusje van de zalm van de lokale misdaad. Taverniers beelden zijn doordrongen van de geest van het verleden, van de gevolgen van de orkaan Katrina, van de cajuncultuur en de mensen van Louisiana. Een trage, introspectieve film met veel oog voor de typische zompige sfeer van Louisiana, waar corruptie en racisme net zo alledaags zijn als voodoo.
Suiker — 25