190
Izabela Korniluk
tej nadodrzańskiej ziemi. Obok Łokietka, Kazimierza Wielkiego i Władysława Jagiełły o Ziemię Lubuską, krew przelewali bezimienni żołnierze spod komendy starosty babimojskiego Krzysztofa Żegockiego i kapitana Więckowskiego, komendanta garnizonu w Kargowej. Na wydartej na Ziemi Lubuskiej znaleźli schronienie wygnani z własnej ojczyzny arianie, polscy prekursorzy europejskiego Oświecenia. Na ziemi i tej żył i pracował nauczyciel wielkiego Kopernika – Jan z Głogowa. Tysiącami nigdy nie przerwanych nici utrzymywała łączność z macierzą prosta ludność chłopska, w zwyczajach i języku pielęgnując wciąż żywą tradycję polskiego nad tymi ziemiami władania. Z Zielonej Góry wyruszył w XVIII stuleciu znany artysta malarz Tadeusz Konicz, by pod słonecznym niebem Italii rozsławiać imię Polski. A gdy wreszcie po długich oczekiwaniach ziemia ta wróciła do odrodzonej Polski, konieczność zespolenia jej z ojczyzną stała się najpilniejszą sprawą naszej współczesności. Ten naturalny proces zakłócony został poważnymi błędami naszej polityki wewnętrznej ostatnich kilku lat. Z pośpiechem nakazanym powagą sytuacji trzeba dziś odrabiać zaniedbania, odbudowywać nadszarpnięte zaufanie w stosunku do rodzimej ludności, wykorzeniać tkwiącą jeszcze w sercach napływowej ludności psychozę „tymczasowości” życia na tej ziemi i rozpocząć wreszcie budowę nowego, lepszego życia. Dla wykonania tych najogólniejszych zadań, w treści których kryje się cały nasz szczegółowy program działania na bliższą i dalszą przyszłość – konieczny jest wysiłek zespołowy wielu ludzi. Jedynie rozumnie zorganizowana praca na wszystkich odcinkach życia na odcinku kulturalnooświatowym w szczególności rokuje szybką poprawę zaniedbań i owocne rezultaty podjętych na nowo wysiłków. Próby centralistycznego rozwiązania problemów naszej ziemi przyniosły jako przeważający wynik – rozczarowanie i zniechęcenie. To rozczarowanie i zniechęcenie musi być zastąpione przez twórczy entuzjazm i zdecydowaną wolę walki o lepsze jutro. Te zaś zrodzić się mogą jedynie wśród nas samych znających potrzeby naszego regionu, jego specyfikę, możliwości i kryjące się niebezpieczeństwa. W poszukiwaniu nowych źródeł energii, nowych ludzi o szerokich horyzontach i czujących sercach i związanej z tym