I Sejmik Kultury w Zielonej Górze...
175
Zastanawiano się także nad formą działalności klubów. Z założenia miały skupiać inteligencję, więc były klubami elitarnymi, niedostępnymi dla wszystkich. Jednak szerokie spektrum działalności kulturalnej umożliwiło uczestnictwo w klubach ludziom o różnych zainteresowaniach i z różnych środowisk (np. Drezdenko – Kulturalno-Rozrywkowy Klub Robotniczy, Gorzów Wlkp., – Klub Międzyspółdzielczy). Pieczę nad działalnością kulturalną sprawowały także powiatowe i wiejskie domy kultury, których wg danych statystycznych w pierwszym półroczu 1955 roku było 4, a w 1957 roku już 8: w Żarach, Szprotawie, Sulechowie, Słubicach, Krośnie Odrzańskim, Gubinie, Głogowie i Sulęcinie, 2 wiejskie: w Starym Kurowie i Nowym Kramsku. Były to zazwyczaj ośrodki kulturalne w miejscowościach, które nie tylko dbały i rozwijały działalność kulturalną, twórczą, artystyczną, ale także miały znaczny wpływ na kształtowanie się i przebieg życia kulturalnego. Zwrócono uwagę, iż domy kultury działały z inicjatywy i starań społeczeństwa, a kadra kierownicza pracowników domów kultury była starannie dobrana i wysoko wykwalifi kowana (w 1957 roku na 26 pracowników Powiatowych Domów Kultury jeden posiadał wykształcenie wyższe, 12 średnie, a 13 niepełne wyższe). W podsumowaniu oceny działalności domów kultury prelegent skonstatował: Jak widzimy, w zależności od tego jak są czynne rady społeczne domów kultury i jak jest dobrana kadra pracowników kształtują się wyniki tych ośrodków kulturalnych. Na wyniki pracy domów kultury wpływają też w dużym stopniu warunki lokalowe tych placówek oraz to w jaki sposób ich działalnością interesują się władze terenowe.
Wśród wymienianych w referacie ośrodków, które dbały o aktywność kulturalną społeczności były także świetlice gromadzkie i wiejskie (m.in. w Koźlu, Krzepielowie, Krzeszycach, Dąbrówce, Pszczewie i Nowej Jabłonnej). Jednakże usilnie podkreślano najważniejszą rzecz o działalności ruchu kulturalnego w mieście, powiecie, domu kultury czy świetlicy.