130
Izabela Korniluk
Lata 80. – schyłek aktywności Lubuskiego Klubu Filmowego Pod koniec ubiegłego wieku obserwuje się powolny zanik dynamicznej dotąd pracy filmowców, na co złożyło się wiele elementów. Wielokrotnie zastanawiano się nad profilem i statusem organizacji. Chciano by Klub nadal kręcił krótkometrażówki, ale by rozwijał się również w stronę telewizji, reportażu i audycji. Plany i oczekiwania były ambitne i wielkie, trudniej było z ich realizacją. Najistotniejsze okazały się problemy fi nansowe Klubu, trudności w zdobywaniu nowoczesnego sprzętu i brak ludzi chętnych do pracy. Z początkiem lat 80. Klub Filmowy kontynuował swoją dotychczasową drogę. W 1980 r. realizowano film „Miała baba wisieloka” (1981) o koźlarskim festynie w Nądni oraz 3-aktową kronikę Lubuskiego Lata Filmowego72. Coraz częściej jednak dochodziło do zastojów w pracach Klubu. Jeżeli chodzi o reaktywowanie zarządu LKF, wyjaśniał kol. Łomski, to kilkakrotne rozmowy z dotychczasowymi członkami Klubu nie dały rezultatu. Odmawiają oni dalszej współpracy z powodu braku czasu, jak również z powodu zrezygnowania przez LTK z przyznawania nagród za zrealizowane przez LTK filmy. Jak wiadomo członkowie LKF na realizację filmów przeznaczali urlopy wypoczynkowe lub bezpłatne urlopy okolicznościowe, za które LTK zwracało jedynie utracone pobory73.
W Klubie na etacie zatrudniony był jedynie J. Łomski, który borykał się z wszelkimi problemami finansowych i lokalowych, ale uważał, że brak efektów pracy Klubu spowodowany był sytuację społeczno-gospodarczą kraju, wymaganiami i oczekiwaniami Prezydium LTK wobec tylko jednego pracownika–filmowca, braku pomocy Towarzystwa. 72
Protokoły Lubuskiego Towarzystwa Kultury 1980, Protokół nr 10 posiedzenia Rady LTK, 15 grudnia 1980 r. 73 Protokoły Lubuskiego Towarzystwa Kultury 1981, Protokół nr 1 posiedzenia Prezydium LTK, 23 stycznia 1981 r.