Rebound no16

Hét basketball magazine voor iPad en Android tablets en PC

16 | MAART 2014 ALL STAR GALA met veel foto’s

ANETE HORELIKA

Speelt een lekker seizoen

IVICA SKELIN Een bezeten vakman

NBA: INDIANA PACERS ARIS LEEUWARDEN Van grijze vlek tot vaste waarde

NEXT GENERATION: Maarten Bouwknecht

WORTHY DE JONG UIT DE SCHADUW

Redactioneel

In deze editie van Rebound kunt u onder andere de column van Peter van Paassen lezen. Peter werd getriggerd door het bericht, dat er in bepaalde NBA-kringen wordt gedacht aan een vierpunter. Het bracht hem tot het zoeken naar vreemde regels, die ooit in het basketball hebben bestaan.

Een van de leukste daarvan is dat tot 1949 coaches verboden waren. Spelers zelf bepaalden tot dat jaar wat er in het veld gebeurde en kennelijk ging dat goed. Op recreatief niveau gebeurt dat in ons land heel vaak.

Waar nooit mee is geëxperimenteerd is het spelen van een wedstrijd zonder scheidsrechters, maar wie zelf basketbalt of dat heeft gedaan, zal (hebben) ervaren dat dit best kan. Op de training geef je in een partijtje ook vaak zelf de fouten aan. Gaat niet altijd helemaal goed, maar de aanwezigheid van een arbiter is bepaald geen garantie, dat het dan wél goed gaat…

Hetzelfde geldt voor wedstrijden. Week-in-week-uit gebeuren er dingen op de Nederlandse velden waar spelers, coaches en toeschouwers niets van begrijpen. Een verklaring zou kunnen zijn dat geen enkele scheidsrechter in het huidige korps (en dan hebben we het over de eredivisies) heeft gespeeld op het niveau dat hij of zij nu fluit. En dat is het grootste probleem.

In de rubriek Tip Off kunt u twee voorbeelden lezen van wedstrijden, die ‘normaal’ hadden kunnen verlopen, wanneer de scheidsrechters ooit zelf in korte broek in het veld zouden hebben gestaan.

Arbiters en topsporters. Of het nu gaat om een kickfinish van een topschaatser, een doodsschop op de achillespees, een handsbal die iedereen ziet behalve de arbiter of een belachelijke call voor een aanvallende fout, ze zullen elkaar wel nooit begrijpen…

Dat laatste woord is misschien wel de kern van alles: begrijpen, begrip. Snappen wat er gebeurt. En vooral handelen in de geest van de wedstrijd. Als spelleider en niet spelbepaler…

Het zou het leven van velen zó veel aangenamer kunnen maken. Mensen die elke dag hun stinkende best doen om het publiek iets leuks te bieden. Mensen die in deze uitgave van Rebound voor het voetlicht worden gehaald. Worthy de Jong, het slangenmens van ZZ Leiden; Ivica Skelin, de gedreven coach van GasTerra Flames, Gert Schurer, de bezielende ‘baas’ van Aris Leeuwarden en al die anderen, die graag het respect willen tonen, waarom de scheidsrechters vragen.

Maar de liefde kan niet van één kant komen…

SWIPE

Swipe de pagina van links naar rechts

SLIDESHOWS

Starten automatisch op

MENU & NAVIGATIE

Klik met je vinger op het scherm om het menu ende tumbnails van de pagina’s te krijgen.

VIDEO’S

Klik op startknop om video te starten

REBOUND IS OOK LEESBAAR OP EEN PC 2

LEZEN

Met twee vingers kan je de artikelen van Rebound vergroten en verkleinen in je scherm.

N VERANDER VA SCHERM

in je tablet zowel Rebound is op e ap sc n land portret als in ee n. ze versie te le

INHOUDSOPGAVE 4 TIP OFF Een rubriek over van alles en nog wat

39 COLUMN CHARIS SIDERIS Ton Boot kent de geschiedenis niet

8 ONZE FOTOKEUZE Dit keer vooral van het All Star Gala

40 OP DAT WIJ NIET VERGETEN Het overzicht van februari 2014

23 WORTHY DE JONG Slangenmens stapt uit de schaduw

42 IVICA SKELIN De gedreven coach van GasTerra Flames

29 COLUMN PETER VAN PAASSEN Over vreemde basketballregels

48 NBA HIGHLIGHTS De leukste nieuwtjes uit de beste league ter wereld

30 ANETE HORELIKA Van vakantieganger tot topspeelster

50 INDIANA PACERS Jagen op de kroon van de Miami Heat

33 COLUMN DEJAN VIDICKI Finland als voorbeeld voor Nederland

55 FRANCISCO ELSON Zet een punt achter zijn carrière

34 TERUG IN DE TIJD En toen was er een basketballblad

56 VIDEO’S NBA, maar ook een slapstick in de DBL

36 THE NEXT GENERATION Toppers van straks: Maarten Bouwknecht

58 ARIS LEEUWARDEN Van grijze vlek tot vaste waarde COVERFOTO Peter van der Velde

3

Rubriek van alles en nog wat TipOff

SLAM DUNKS! gedurende tien minuten helemaal de weg kwijt waren. ZZ Leiden won de vrije worpenwedstrijd met 19 tegen 13. Het kwart eindigde keurig in 23-23 en de 27 fouten waren netjes verdeeld: 13 voor Leiden en 14 voor Den Bosch.

De vele fouten hadden natuurlijk hun weerslag op de wedstrijd, die best aardig was en met een knappe driepunter in de buzzer van de verlenging door Den Bosch werd gewonnen. Maar het is niet die bom van Ali Farokhmanesh, die in de herinnering zal blijven kleven, maar het beschamende optreden van de scheidsrechters, waarvan er twee nota bene international zijn en dus tot de top van het nationale korps behoren. Over dat laatste mag iedereen denken wat hij wil…

BESCHAMEND OPTREDEN ARBITERS

foto Richard Koolen

Je kunt als scheidsrechter natuurlijk altijd een moment meemaken, waarop je vindt dat de touwtjes wat strakker moeten worden aangetrokken. Dat je moet laten zien wat kan en wat niet kan. Maar daar is dan altijd een duidelijke aanleiding voor. Die was er echter niet in de topper – wat dat blijft het in weerwil van de ranglijst – tussen Zorg en Zekerheid Leiden en SPM Shoeters Den Bosch op zaterdag 1 maart.

HET ZIT IN DE GENEN

Het eerste kwart van deze altijd beladen wedstrijd was normaal verlopen. Geen gekke dingen, fouten en goede dingen die je mag verwachten van zowel de spelers als de arbiters. Geen reden dus om extra streng te gaan fluiten. Wat de heren Paul van den Heuvel, Barry Peters en Peter Covers dan ook bezielde in het tweede kwart zal wel altijd een raadsel blijven.

Het is dat Jacob Bergsma slechts twee keer zo veel cijfertjes verwerkt als je van een mens maximaal mag verwachten, want anders hadden diverse recordlijsten herschreven kunnen worden. Werkelijk voor alles wat bewoog werd gefloten. Spelers en coaches snapten er helemaal niets meer van en het publiek onthaalde de oranjehemden dan ook volkomen begrijpelijk op een fluitconcert, toen de mannen in de rust richting kleedkamer liepen.

In één kwart, zegge en schrijven tien minuutjes basketball dus, hadden zij het gepresteerd om 27 persoonlijke (inclusief drie technische) fouten te fluiten.

42 keer stond een speler aan de vrije-worplijn. En dat was eigenlijk nog twee keer te kort, omdat de pogingen van Mike Schilder werden geschrapt. De fout was namelijk niet tegen hem begaan en dus ging de bal naar de zijlijn in Leids voordeel.

Dat dit gebeurde was niet zo gek, want het was één grote chaos, geschapen door drie mannen die 4

daar zonen en dochters van een vorige generatie.

Maar de ‘next, next, next generation’ is ook al gesignaleerd in de eredivisiehallen. Bij de derde generatie Akerboom stroomt natuurlijk Bossch bloed door de aderen, maar Abel kon het prima vinden met Birdie, de mascotte van ‘aartsrivaal’ Leiden. Jazell Hilliman (rechts) is iets ouder en heeft al leren stuiteren. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen… foto rechts Richard Koolen

Dat een sport als basketball in de genen zit, is een bekend gegeven.

Eerder bracht Rebound een serie over vaders en zonen, moeders en dochters, waarin dat duidelijk naar voren kwam.

Wie nu op de velden rondkijkt, ziet

ERIK BRAAL COACH IN OOSTENRIJK Erik Braal heeft weer een baan als clubcoach.

Hij tekende voor de rest van dit en het volgende seizoen bij de Oostenrijkse club Oberwart Gunners. Daar hadden ze net afscheid genomen van hun oude coach.

Braal (42) werkte afgelopen twee seizoenen bij Aris Leeuwarden. Met die ploeg haalde hij afgelopen seizoen verrassend de finale van de play-offs, waarin overigens kansloos werd verloren van Zorg en Zekerheid Leiden. Omdat er geen geld meer was in Friesland gingen de club en coach uit elkaar.

Eerder werkte Braal in Bergen op Zoom en Rotterdam.

Hij is ook assistent bondscoach bij het Nederlands vrouwenteam en was afgelopen zomer actief als bondscoach van Nederland 3x3 VU18, dat meedeed aan het WK. Braal werd in 2006 en 2008 gekozen tot coach van het jaar in Nederland.

LANGE MEIDEN GEZOCHT Op 13 april is er opnieuw een ‘Lange Meiden Dag’ in Sporthallen Zuid. Van 13.00 tot 15.00 uur is daar een speciale training onder leiding van de beste coaches en der beste centers van ons land.

Ben je ouder dan 12 jaar en 1.75 meter of langer, vraag dan een aanmeldingsformulier aan bij: simon.van.rooijen@nbb.basketball.nl

SEMINAR OVER SPORT VOOR LICHAAM EN BREIN Op vrijdag 21 maart wordt in de Amsterdam Arena het derde Cruyff Foundation Seminar gehouden. Wie geïnteresseerd is in het belang van sport voor lichaam en brein mag dit inspirerende seminar niet missen.

Vanuit het thema ontwikkeling wordt een aantal boeiende cases voorgelegd en het forum met Johan Cruijff en Prof. Dr. Erik Scherder biedt ruimte voor het stellen van vragen. Meer info staat op: www.cruyfffoundation.org.

Dat we tegenwoordig steeds minder bewegen is een zorgwekkende trend. Prof. Dr. Erik Scherder, hoogleraar aan de Vrije Universiteit en bekend van een aantal optredens in De Wereld Draait Door, laat zien wat het voor je gezondheid en de ontwikkeling van je brein betekent als je (niet) beweegt.

Woon de presentatie bij van John “The Bull” Sibeko

VIJF D-FOUTEN !

De wedstrijd in de promotiedivisie tussen Zorg en Zekerheid 2 en Martho Flexwerk Orca’s op zaterdag 8 maart is volkomen uit de hand gelopen. Na een onschuldig ogend opstootje werd het een bende op het veld. De scheidsrechters Van Onzen en Post deelden vervolgens liefst vijf diskwalificerende fouten uit en toen vervolgens de vader van één van die vijf het veld op kwam, besloten de arbiters de wedstrijd te staken. En moesten toen in het derde kwart nog twee minuten worden gespeeld.

Dit soort gebeurtenissen leveren vaak twee tegenstrijdige verhalen op. Volgens coach Ed van Schaik van Orca’s kreeg Fabio van Hooijdonk een duw, riep iets van ‘Hé, joh, moet dat nou?’, waarna diverse spelers van de bank kwamen en zich met de zaak gingen bemoeien.

De Leidse versie was dat Esat Figengul (saillant detail: exLeiden…) tegenstander Tomas Breel bij de keel greep en dat dit niet werd gepikt door andere spelers van ZZ Leiden, waarna ook reserves van de Urker ploeg zich met de zaak gingen bemoeien.

Na overleg werden er D-fouten genoteerd voor Tomas Breel, Wouter Breel en Jaron Dijkhuizen van Leiden en voor Esat Figengul en Johannes Visser van Orca’s. Op het moment dat deze spelers richting kleedkamer liepen, kwam een ‘Leidse vader’ van de tribune het veld op. Bedreigend voor de scheidsrechters, vonden deze, waarop het duel werd gestaakt op bijna twee minuten van het einde van het derde kwart bij de stand 46-56.

Vermoedelijk zal het restant alleen worden uitgespeeld, wanneer dat nog van belang is voor de eindstand in de promotiedivisie.

(WorldCoach KNVB) en Frank van Eekeren (USBO) over de erfenis van het WK Voetbal in Zuid-Afrika en de impact van het Orange Cruyff Court in Johannesburg. Of luister naar een inspirerend verhaal van André Cats (NOC*NSF) over talentontwikkeling, topsport en de Paralympische Spelen in Londen en Sochi. Beide sessies worden afgesloten met een interactieve discussie tussen panelleden en publiek.

Humberto Tan sluit de dag af met een interactief forum met Johan Cruijff en Erik Scherder als gasten. Natuurlijk worden ook ‘De 14 van Johan 2014’ als de nieuwe ambassadeurs van de Johan Cruyff Foundation gepresenteerd.

5

Rubriek van alles en nog wat TipOff

Facebook en Twitter zijn een onuitputtelijke bron voor leuke beelden van onverwachte momenten.

En wordt wat af ‘gedeeld’ en ‘geliked’ via telefoon en allerlei computer-devices.

Jacob Bergsma laat zijn ogen langs talloze pagina’s glijden en pikt de leukste basketballgerelateerde plaatjes eruit.

International Sharon en zus Iris Beld waren al vroeg bezeten van Perik Jumpers

Eerst knalde hij in de verlenging met een driepunter SPM Shoeters voorbij ZZ Leiden, daarna volgde de echte verloving: Ali Farokhmaresh en Mallory Husz gaan trouwen!

Tonok Bwefar, ex-Zwolle en ex-manager Nederlands team, ging als smurf naar het carnaval.

Cees van Rootselaar ging carnaval vieren in Den Bosch

In Landsmeer bij de jaarlijkse clinics leefde het jeugdbasketball als vanouds Raoul Korner ging varen met zijn Oostenrijkse ploeg. Maar net genoeg ruimte voor iedereen…

Tussen alle carnavalgangers ook Mark Strickland. Nee, niet op weg naar het carnaval, maar een middagje karten met zijn kinderen

ADVERTEREN !!! KLIK HIER! 6

STREETBALL MASTERS GROTER DAN OOIT De Streetball Masters Tour 2014 van de NBB gaat op 24 mei van start in Breda. Het officiële Nederlands kampioenschap 3x3 basketball is groter dan ooit. Met de deelname van Rotterdam en Groningen telt het toernooi inmiddels elf steden die een voorronde organiseren.

De winnaars bij de mannen zijn direct geplaatst voor de FIBA World Tour Master in Lausanne. De organisatie verwacht dat de sterke groei van de Streetball Masters Tour én het 3x3 basketball de komende jaren doorzet.

De data voor de Streetball Masters Tour 2014 van de Nederlandse Basketball Bond (NBB) zijn bekend. Op 24 mei a.s. vindt in Breda de start van het Nederlands kampioenschap 3x3 basketball plaats. De overige voorrondes worden door respectievelijk Goes, Barneveld, Amsterdam, Utrecht, Meppel, Groningen, Heerenveen, Almelo, Woudrichem en Rotterdam georganiseerd. De finale vindt plaats in het weekend van 19 en 20 juli in een nog aan te kondigen stad. De winnaars zijn direct geplaatst voor de FIBA World Tour Master in Lausanne.

Inschrijven kan via www.streetballmasters.nl.

De Streetball Masters Tour is opnieuw gegroeid. Dit jaar organiseren ook Rotterdam en Groningen een van de voorronden. In beide steden is 3x3 basketball, zoals de sport met olympische ambities wordt genoemd, enorm populair. De meeste deelnemers van de Streetball Masters Tour komen uit Rotterdam en Groningen organiseert al twintig jaar zijn eigen toernooi. De deelname van beide steden past dan ook goed in de plannen van de NBB. Gerge Emmen, projectleider 3x3 basketball: “Wij blijven werken aan groei. Uiteindelijk moet je door heel Nederland mee kunnen doen aan de Streetball Masters Tour.”

Wereldbasketballbond FIBA is een lobby gestart voor een snelle toelating van 3x3 tot de Olympische Spelen.

“Ook de NBB doet er alles aan 3x3 in Nederland steeds nadrukkelijker op de kaart zetten, onder andere via de Streetball Masters Tour. Het doel is dat je in de toekomst overal het hele jaar door lekker kunt basketballen”, aldus Emmen.

BRON: NBB

BUSINESSCLUB ZZ NAAR MIAMI

EN TOEN…WAS ER RECLAME

Sponsors zijn de kurk, waarop de sport in Nederland veelal drijft. Dat geldt zeker voor het topbasketball. Een actieve businessclub is van levensbelang. Voor de leden is het belangrijk dat er ‘genetwerkt’ wordt. Natuurlijk bij de thuiswedstrijden, maar vaak ook op andere locaties.

De businessclub van Zorg en Zekerheid Leiden doet dat al een aantal jaren op een mooie plek, ergens op de wereld, maar altijd in de buurt van topbasketball.

Eind maart blijven er wat stoelen onbezet op de blauwe tribune in de Vijf Meihal. Dat zit een deel van de sponsors op de tribune bij de Miami Heat.

Je moet er flink wat nachtrust voor inleveren, maar de echte liefhebbers van het Amerikaanse collegebasketball kwamen de afgelopen weken (en nog tot begin april) behoorlijk aan hun trekken, wanneer ze een abonnement op Sport 1 hadden.

Bijvoorbeeld bij de wedstrijd tussen Ohio State en Oklahoma State, in de nacht van 8 op 9 maart. Een voorwedstrijd van de grote klassieker tussen Duke en North Carolina. De Cyclones van Ohio en de Cowboys van Oklahoma maakten er een heerlijke pot van. Bijna net zo lekker als de eerste wedstrijd tussen beiden, die door Ohio na triple overtime werd gewonnen.

De vaste reisorganisator, Sportsafaris van David Burger, heeft kaarten geregeld voor twee wedstrijden van LeBron James en zijn supporting cast: tegen de Memphis Grizzlies en tegen de Portland Trail Blazers.

AMERIKAANSE SPORTEN OP ALLSPORTSRADIO De nieuwe sportzender ALLsportsradio heeft met ingang van 3 maart de programmering uitgebreid met een wekelijks programma over Amerikaanse sporten.

Iedere maandag tussen 15.00 en 16.00 uur wordt u door de mensen van het magazine Sport Amerika bijgepraat over het wel en wee in de Amerikaanse sportcompetities.

ALLsportsradio is dé nieuwe sportzender van Nederland! Alle sporten aan bod. Naast de bekende sporten is er juist ook aandacht voor sporten die weinig aandacht krijgen op de radio. ALLsportsradio is te beluisteren via www.allsportsradio.nl .

Ook nu kwam er een verlenging. Vechtend tegen de slaap wil je niet afhaken. Dan zijn er in de overtime nog elf seconden en een paar tienden te spelen. Ohio staat twee punten voor en mag naar de vrije worplijn.

Billenknijpen, want de verlenging kwam er door twee gemiste vrije worpen door Oklahoma en een driepunter in de buzzer van Ohio, dus…

Plopppp…weg beeld. Reclame. Dan denk je nog, nou ja, dan maar even wachten op die laatste elf seconden.

Maar… die hebben we nooit meer gezien. Na de reclame werd geschakeld naar Durham met in beeld de tekst, dat er gewacht werd op het begin van DukeNorth Carolina…

Wij kunnen u melden dat Ohio met een verschil van vier punten won, maar dat was ook niet te zien via de aangekondigde herhaling op zondagmorgen. Die had plaatsgemaakt voor een NBA-wedstrijd… Gelukkig hadden we het internet nog.

7

FotoSpecial

Foto special

ROGER FRANKLIN Richt je je lens op een speler en dan krijg je deze grijns. ____________________________ Foto : PETER VAN DER VELDE

8

Foto special

HÉ, SCHEIDS…!

Bijna perfect. Alleen de rechterarm nog iets hoger en dan de middelvinger strekken… _______________________________ Foto : PETER VAN DER VELDE

9

All Star Gala

All*Star Gala 2014

Esther Fokke MVP vrouwen

Arvin Slagter driepunts koning

Kees Akerboom en Toon van Helfteren zijn de echte ‘die hards’ van het All Star Gala. Kees Akerboom junior speelt voor de achtste keer in de All Star Game. Dit keer bij de verzameling Nederlanders, want voor de negentiende keer in de historie van het Gala is het karakter van de All Star Game aangepast. In de zeven voorgaande All Star Games kwam ‘Kleine Aak’ tot een totaal van 82 punten.

Voor Toon van Helfteren wordt het Gala in Den Helder zelfs een mijlpaal. De coach van Zorg en Zekerheid Leiden staat nota bene voor de tiende keer op het All Star Gala. Dit keer in de hoedanigheid als coach van Nederland. Het is de vijfde keer dat Van Helfteren in de All Star Game als coach optreedt.

De andere vijf keren was Van Helfteren speler in de All Star Game. Wat het nog meer bijzonder maakt, is dat Van Helfteren precies 35 jaar geleden voor het eerst in de All Star Game speelde. In 1979 debuteerde hij met 5 punten.

De fantasieparing Nederland – Buitenlanders tijdens het All Star Gala is – in een wedstrijd zonder verdediging en (bijna) zonder persoonlijk fouten – gewonnen door de Nederlandse spelers.

De ploeg van bondscoach Toon van Helfteren versloeg de Amerikanen met 123-122. Jeroen van der List wordt uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speler.

Jeroen van der List MVP 10

Quincy Treffers wordt met 27 punten niet alleen topscorer van de All Star Game voor spelers onder 23 jaar, het levert hem ook de MVP Trofee op. Noord (met Treffers en onder leiding

van Hakim Salem) wint van Zuid (Niels Vorenhout) met 122-112.

De vrouwen zijn terug op het All Star Gala in Den Helder en vieren hun rentree in de All Star Game met een 91-83 zege van Noord-Holland op de Rest van Nederland. Esther Fokke van CTO Amsterdam wordt tot MVP van de wedstrijd met wonderlijke teams uitgeroepen.

Loyce Bettonville drie punts koningin

Arvin Slagter is de beste driepuntschutter tijdens het All Star Gala. In de finale verslaat hij Kees Akerboom. Met 17-11 is hij bovendien ook te sterk voor Loyce Bettonville, die de titel bij de vrouwen voor zich opeist.

Jeroen van der List gaat 250 euro rijker naar huis na afloop van het All Star Gala. De center van Den Helder Kings wint de Dunk Contest onder andere door over een quad te dunken en een bal die tegen de achterkant van het bord wordt gegooid aan de voorkant alsnog door de ring te rammen.

Foto special

SHOES EN SOCKS Ik speelt in de All Star Game U23 en neem mee…

Mijn lelijkste schoenen en ga nog even langs bij de sokkenboer op de markt… _________________________ Foto’s : ROBERT VERBOON

11

FotoSpecial

Foto special

ALL STAR GAME 2014 _________________________ Foto’s : PETER VAN DER VELDE

12

Foto special

ALL STAR GAME 2014 Meesterdunker en MVP Jeroen van der List tijdens de All Star Game. _________________________ Foto: CHRISTIAAN AARTS

13

FotoSpecial

14

Foto special

ALL STAR GAME VROUWEN Links: Ze heeft het naar haar zin.

Rechts: Zera Butter in uiterste concentratie bij de 3 point contest. _________________________ Foto’s : PETER VAN DER VELDE

Rechts boven: De scheidsrechters van de dames All Star Game: Sawina Lauret, Maxi Sellering en Edith Oudshoorn. _________________________ Foto : ROBERT VERBOON

15

FotoSpecial

Foto special

ALL STAR DUNK CONTEST De deelnemers: Kelvin Martin Matrixx Magixx Holden Greiner Landstede Zwolle _________________________ Foto’s : PETER VAN DER VELDE

Links: De teammates van Kelvin Martin hebben het naar hun zin na een geslaagde dunk. _________________________ Foto : ROBERT VERBOON

16

Foto special

ALL STAR DUNK CONTEST

De deelnemers: Ross Bekkering GasTerra Flames Jeroen van der List Den Helder Kings Vincent van Sliedrecht Special guest _________________________ Foto’s : ROBERT VERBOON

17

FotoSpecial

Foto special

ALL STAR DUNK CONTEST DE ALL STAR KONING Jeroen van der List _________________________ Foto: ROBERT VERBOON

18

Foto special

ALL STAR DUNK CONTEST DE ALL STAR KONING Jeroen van der List _________________________ Foto: PETER VAN DER VELDE

19

FotoSpecial

Foto special

ALL STAR DUNK CONTEST DE ALL STAR KONING Jeroen van der List De jury en de winnaar: Vlnr: Kees Akkerboom Sr., Geert Hammink, Jeroen van der List, Mike Nahar en Cees van Rootselaar. _________________ Foto’s: ROBERT VERBOON

20

Foto special

ALL STAR DUNK CONTEST DE ALL STAR KONING Jeroen van der List _________________ Foto: ROBERT VERBOON

21

Worthy de Jong

WORTHY DE JONG

UIT DE SCHADUW

22

Tekst: Jan van der Nat Foto’s: Peter van der Velde

‘Worthy is Worthy’. Met een glimlach, die

iets ‘boer-met-kiespijn-achtigs’ had, scande Toon van Helfteren het statsformulier van de wedstrijd tegen Aris Leeuwarden. Je zou er als coach van Zorg en Zekerheid Leiden ook gewoon géén acht op kunnen slaan. Maar als je een team en individuele spelers beter wilt maken, dan zoek je toch naar dingetjes om die gedachte te staven. Bij Worthy de Jong kom je dan al snel terecht in de kolom ‘turnovers’. Het zijn er die avond zes. Te veel, ook al staat er drie assists en zestien punten tegenover.

23

Worthy de Jong

24

Toon van Helfteren en de trouwe fans in Leiden worden soms ‘knettergek’ van Worthy de Jong. Heel vaak in de goede betekenis van het woord, maar soms ook omdat de net 26 jaar geworden guard zijn slangachtige bewegingen te ver doorvoert en dan de bal inlevert bij de tegenstander. Worthy de Jong hoeft niet naar de stats te kijken om zich dat te realiseren. Het terugbrengen van het balverlies ziet hij zelf als zijn voornaamste opdracht. Als het klopt dat topsporters rond hun 28e jaar hun top bereiken, heeft hij nog een paar jaar.

De kans lijkt groot dat dat in Leiden, of in elk geval in Nederland, gebeurt. Natuurlijk, voor elke basketballer met voldoende talent lonkt het buitenland, maar Worthy de Jong staat niet te trappelen om huis en haard te verlaten voor een bestaan als basketballnomade ergens op het platte land van België of Duitsland. Hij heeft geprobeerd om zijn basketballleven gestalte te geven in de Verenigde Staten, maar keerde na een jaartje teleurgesteld terug naar Nederland.

Amerika

Spelen voor een Amerikaans college kan een loopbaan in het basketball in gang zetten. Worthy de Jong kreeg een aantal mogelijkheden en koos voor Ranger in het gelijknamige Texaanse plaatsje op drie uur rijden van de metropool Fort Worth/Dallas. Op het Junior College kreeg hij een volledige beurs.

Hij was 17 jaar en had nét de definitieve keuze voor basketball gemaakt. Tot dan was het voor hem niet meer dan een leuke bezigheid, die begon bij Club 2000 in Amsterdam Zuid-Oost.

Daar liep het aanvankelijk niet echt lekker. De Jong stopte na korte tijd competitie te hebben gespeeld. Straatbasketball en show lagen meer in zijn straatje dan serieus ballen.

Maar het talent van Donovan Raphael de Jong – door zijn vader Worthy genoemd uit bewondering voor de legendarische speler van de Los Angeles Lakers – was er en met de verhuizing naar Texas werd het serieus.

Zoals gezegd viel het tegen. “In Amerika is alles gericht op basketball. Het is trainen, eten, rusten, trainen, eten, slapen. Je hebt totaal geen sociaal leven, zeker niet in een plaatsje als Ranger (2.500 inwoners, red.), waar geen mogelijkheden zijn om je gedachten te verzetten. En dat moet je als sporter. Alleen dan kun je optimaal presteren.” Nu heeft hij fotografie als invulling van zijn vrije tijd en het zou best eens kunnen dat dit in de toekomst 25

Worthy de Jong

meer wordt dan een hobby.

Geen begin dus van een mooie loopbaan in Amerika, een mogelijke doorgroei naar een school met een grote naam en wie weet wat nog meer daarna. In plaats daarvan keerde Worthy de Jong terug naar Nederland en was eigenlijk zijn interesse in het basketball verloren. Maar het begon op een gegeven moment toch weer te kriebelen.

Op Urk

“Via vrienden ben ik toen toch weer gaan spelen. Ja, bij Orca’s op Urk. Dat was een beetje toeval. Ik kon daar meetrainen en uiteindelijk ook nog een half jaar spelen.” Orca’s deed behoorlijk mee in de top van de promotiedivisie, maar het talent van Worthy de Jong oversteeg het niveau.

“Je had toen nog de Summerleague van de FEB en Rotterdam vroeg of ik daarin mee wilde spelen. Ze wilden vooral met Nederlanders gaan spelen en zagen wel iets in mij. Door misverstanden heb ik nooit in de Summerleague gespeeld, maar ik mocht toch naar de try-out in Rotterdam komen. Na één training kon in gelijk een contract tekenen. Ik zag dat wel zitten.

Spelen met een Nederlands team leek me ideaal. Je moet ergens beginnen en dan is het prima als je vrijheid en speeltijd krijgt. Ik zag het niet zitten om ergens achteraan op de bank te moeten gaan zitten. Coach Zlatko Jezerzic bood me de kans.”

Met gemiddelden van ruim zeven punten en bijna vier rebounds stak Worthy de Jong bij Rotterdam direct zijn neus aan het venster. Hij viel bij velen op en niet in de laatste plaats bij Toon van Helfteren, die bij ZZ Leiden behoefte had aan een shooting guard. “Ze waren in Leiden ook geïnteresseerd in Jessey Voorn, maar die zou niet komen als Amsterdam door zou gaan. En dat gebeurde.”

En dus hees Worthy de Jong zich in het seizoen 2010-2011 in het blauw en wit van de ploeg uit de Sleutelstad, waar hij eigenlijk van meet af aan op zijn plaats was. De ervaring van Rotterrdam betaalde zich uit. “Ik heb in Rotterdam veel kunnen trainen en veel geleerd van jongens als Chip Jones, Marvin Zaandam en Jeremy Ormskerk. Plus het feit dat ik veel speelde.”

Leerproces

In Leiden ging het leerproces van Worthy de Jong door. Onder het toeziend oog van natuurlijk Toon van Helfteren, maar vooral ook Seamus Boxley en Arvin Slagter als mentors, ontwikkelde het 26

talent zich optimaal. Het kampioenschap via de spectaculairste zevende finalewedstrijd ooit (de triple overtime tegen Groningen) was een prachtige beloning.

Zijn prima seizoen met gemiddeld dik twintig minuten speeltijd leverde hem ook zijn eerste persoonlijke prijs op. Hij werd uitgeroepen tot ‘Most Improved Player of the Year’, de dat seizoen ingestelde prijs voor de speler, die de grootste sprong voorwaarts had gemaakt.

Het spectaculaire kampioenschap dreunde natuurlijk lang na in de Sleutelstad en smaakte naar meer, vooral omdat men erin slaagde Arvin Slagter en Seamus Boxley nog een jaar te behouden en omdat het contract van Worthy de Jong nog doorliep. In hem zagen bestuur en technische staf een zogenoemde ‘franchise player’, een speler, die een aantal jaren blijft en om wie een team geformeerd kan worden. Een speler als Boxley dus, van wie men kon vermoeden dat hij vroeg op laat het ‘grote geld’ zou gaan ophalen in een land, waar dat klaar lag.

Heel snel richtte Zorg en Zekerheid Leiden dan ook zijn pijlen op Worthy de Jong en zodra de tijd rijp was, schoof men hem een nieuw, tweejarig contract onder de neus. Hij tekende dat vrij plotseling en op een heel vreemde plek: een onbezette ruimte in sporthal De Arcus, voorafgaande aan een wedstrijd tussen Matrixx Magixx en ZZ Leiden. Natuurlijk was die actie een beetje voor de bühne, maar ook om te laten zien dat men in Leiden serieus bezig was.

Goede sfeer

“We waren al tot overeenstemming gekomen”, haalt De Jong dat moment in Wijchen terug. “Maar men wilde een plaatje voor de Leidse pers en daarom was dit wel zo aardig. Ik wilde graag blijven en nog heel veel leren. Ik heb niet lang hoeven nadenken.

Er zat in die eerste twee jaar steeds een stijgende lijn in. Daar kwam bij dat de sfeer goed was, zowel binnen het team als met de staf en het bestuur. Het was daarom geen moeilijke keuze.”

Binnenkort moet hij opnieuw een dergelijke keuze maken.

Aan het einde van dit seizoen loopt zijn contract af. Na een jaar waarin hij plotseling de rol van dragende speler kreeg toebedeeld, omdat hij zich niet langer kon verschuilen in de schaduw van Arvin Slagter. Hij neemt als aanvoerder zijn verantwoordelijkheid. In de kleedkamer, in de huddle vlak voor de wedstrijd en op de bank, waar hij vaak begint , omdat Van Helfteren hem graag als zesde man inbrengt.

27

Worthy de Jong

Het was geen gemakkelijke start voor hem aan het begin van dit seizoen. Met twee kampioenschappen, twee nationale bekers en twee Supercups in de laatste vier jaar heeft Zorg en Zekerheid Leiden een aanzienlijk deel van de prijzen gepakt en wordt ‘dus’ altijd gezien als kandidaat.

“Het is niet gemakkelijk om de leider te zijn van een team als dit. We hebben een minder ervaren ploeg, een vreselijk jonge ploeg ook met Whit Holcomb-Faye als meest geroutineerde speler. Er wordt weer veel van ons verwacht, maar je kunt je afvragen of dat realistisch is. Je mag het team van nu niet vergelijken met dat van vorig jaar. We hebben het nu een stuk moeilijker. Maar ach, er kan van alles gebeuren, straks in de play-offs. De plaats is nu niet van belang, hoe graag we ook wat hoger hadden gestaan. Maar wie had Aris vorig jaar in de finale verwacht?”

28

Een vierpuntschot?

Kort geleden verscheen het bericht dat de NBA aan het overwegen zou zijn om een 4-punts schot in te voeren. Ik moest gelijk denken aan het antwoord van Antoine Walker (who?) op de vraag waarom hij zo veel driepunters schoot: “Because there are no 4s!”

Het lijkt onwaarschijnlijk dat deze wijziging er op korte termijn gaat komen. NBA-woordvoerder Tim Frank liet gelijk weten dat de NBA hier absoluut niet mee bezig is.

Eigenlijk wel jammer, want er zijn genoeg spelers die ‘m er van een metertje verder wel in knallen. Het veld zou ook wat breder gemaakt moeten worden, waardoor het spel nog meer ruimte krijgt. Maar ja, als dit ten koste gaat van die ó zo dure courtside seats, dan is het niet moeilijk om te raden wat NBA-teams van dit voorstel vinden.

Column Peter van Paassen speelde, na zijn opleiding op St. Bonaventure in de Verenigde Staten, twaalf seizoenen als professional in België, Spanje, maar vooral in Nederland bij Den Helder, Amsterdam en Den Bosch. Het seizoen 2012-2013 was zijn laatste. Het was genoeg geweest en tijd voor een maatschappelijke loopbaan. Nu werkt hij als consultant sportcommunicatie bij Hill+Knowlton Strategies. In deze column laat hij maandelijks zijn licht schijnen op de Nederlandse sport en – logisch – het basketball in het bijzonder.

‘‘ Because there are no 4s !!!! “

We beseffen allemaal welke impact het invoeren van de driepuntslijn en de schotklok hebben gehad op basketball. Maar ook het afschaffen van een aantal zaken (zoals het verbod op dunken) heeft het spelletje alleen maar goed gedaan. Hieronder een aantal van die merkwaardige bepalingen: • Dr. James Naismith has als uitgangspunt dat basketball zonder coaches gespeeld diende te worden. Coaches waren dan ook strikt verboden tijdens wedstrijden tot 1949.

• Verlengingen bestonden niet tot de jaren ’60. Bij gelijkspel werd er overgegaan op ‘Sudden Death’.

• Van 1983 tot 2009 hield de CBA (Continental Basketball Association) de stand in de competitie bij door middel van het ‘7 point system’. Teams kregen één punt per gewonnen kwart en drie punten voor een gewonnen wedstrijd.

• De voorloper van de ‘No Charge Zone’ was de ‘No Foul Zone’.

Wederom een idee van de CBA. De No Foul Zone was een rechthoek van 1,80m x 1,50m onder de ring. Elk contact met de aanvallende speler was in dit gebied een verdedigende fout. Het idee was om spelers meer ruimte te geven om de basket aan te vallen, maar het moge duidelijk zijn dat het zijn doel voorbij schoot.

• Vóór 1971 werd vrouwenbasketball in de VS 6-tegen-6 gespeeld.

Eerst was het veld nog opgesplitst in drie vakken, later in twee en alleen bepaalde spelers mochten schieten. Hmmm, korfbal anybody?

Dit soort voorbeelden stippen nog maar eens aan dat het nooit kwaad kan hoe implementatie of afschaffing van regels basketball kan verbeteren. Hoe leuk zou het zijn om continu suggesties van basketballfans van over de hele wereld te verzamelen, en elk jaar een aantal showwedstrijden te organiseren waarin deze ideeën verwerkt zijn. Was het tenslotte niet gewoon Jackie Moon die de alley-oop heeft uitgevonden?

29

Anete Horelika

ANETE HORELIKA

VAN VAKANTIEGANGER TOT EREDIVISIESPEELSTER IN ÉÉN DAG 30

Einde carrière, dacht de Letse Anete Horelika (26)

Tekst: Rob van Gameren Foto’s: Peter van der Velde

begin september 2012 na wat jaren basketball in Letland en Spanje. Ruim acht maanden later is ze MVP in de finale van de vrouweneredivisie voor de Loon Lions (dan nog ProBuild Lions). Ook dit seizoen rijgt ze de double-doubles weer aaneen. Haar weg naar het Nederlandse succes is een opmerkelijke: ze kwam hier slechts voor een vakantie.

Als Horelika in september 2012 in Nederland arriveert om een vriend te bezoeken, wordt ze na een wedstrijd van dan nog ProBuild Lions voorgesteld aan toenmalig coach Laki Lakner. Hij nodigt haar uit om de dag erna een oefenwedstrijd mee te spelen. Horelika: “Ik had die zomer min of meer besloten om mijn basketballcarrière op een lager pitje te zetten. Ik wilde spelen in Letland gaan combineren met training geven aan kinderen, waar ik cursussen voor gevolgd heb. Die oefenwedstrijd in Nederland ging dermate goed dat ze me meteen bij het team wilden hebben.

Ik heb geen gebruik meer gemaakt van het retourticket naar Letland”, vertelt de MVP van de vrouweneredivisie van vorig seizoen in vloeiend Engels. Tegen Binnenland was ze goed voor gemiddeld 19,3 punten en 11,5 rebounds in de met 4-2 gewonnen Finals.

eredivisie. Met Lecdetec.nl en CTO is het een spannende strijd in het reguliere seizoen, maar Horelika weet dat het pas menens wordt in de play-offs. “We worden een beetje beschouwd als underdog, maar we weten van vorig jaar wat we moeten doen om kampioen te worden. Je probeert ook niet te veel op de ervaringen van vorig jaar te teren, omdat iedere wedstrijd weer anders is. Dat gevoel van het kampioenschap was heerlijk en we werken er hard voor om dat ook dit jaar weer te bereiken. Voor minder doen we het niet.”

“Ik kwam voor een vakantie naar Nederland, maar ben niet meer terug gegaan naar Letland”

Dit seizoen is ze in beast mode. Ze scoort per wedstrijd gemiddeld 16,5 punten, 7,7 rebounds, één assist en twee steals per wedstrijd en tegen uitmuntende percentages: 65 procent tweepuntpercentage, 38,5 procent op driepunters en 84 procent van haar vrije worpen vallen binnen. Mede door haar goede statistieken – “ik speel inderdaad een lekker seizoen” – staat Loon Lions in de top van de

Dat heerlijke gevoel van vorig jaar staat in schril contrast met haar tijd in Spanje in 2010-2011. Horelika speelt in dat seizoen voor zowel Burgos als Carmelitas Ourense in de tweede Spaanse divisie. “Spanje is na de Verenigde Staten dé plek om basketball te spelen, maar in de praktijk viel het me tegen. We trainden twee keer per dag twee uur enorm hard. Tussendoor volgde ik ook nog een cursus Spaans voor drie uur per dag. Niemand sprak er Engels, dus moet je je aanpassen. Ik was na een tijd fysiek en mentaal gewoon op. Ik was niet meer gelukkig en vroeg me af wat ik aan het doen was. Het plezier was weg en ik dacht er over om er mee te stoppen. Wellicht was het iets te hoog 31

Anete Horelika

gegrepen voor mij, maar ik ben blij dat ik de stap gemaakt heb. Ik heb er veel van geleerd.”

Inmiddels is ze gelukkig in Nederland en combineert ze haar sport met het geven van clinics. “Het is allemaal geen vetpot, maar het is te doen.

Ik zou graag in de toekomst hier in Nederland blijven wonen en werken, mede ook omdat mijn partner hier woont. Ik heb afgelopen zomer wel wat aanbiedingen gehad, maar er komt een tijd dat je je toekomst uit moet stippelen. Ik kon naar Bulgarije of in de tweede Franse divisie spelen, maar ik heb geen zin om weer in een land terecht te komen waar ze matig tot geen Engels spreken. Ook al was dat een beter aanbod dan van Loon Lions. Ik wil me hier graag vestigen.” Toch was de aanpassing aan het Nederlandse basketball niet gemakkelijk. “Nederland als land is easy.

Mensen spreken Engels en het leven is goed.

In het team moest ik echter noodgedwongen als power forward spelen, terwijl ik van nature meer een small forward ben. Het niveau is misschien iets minder dan in Letland, maar ik ben gelukkig hier.”

“Het leven als basketbalster in Spanje was erg zwaar. Ik werd er niet gelukkig van” Horelika komt uit een basketballgezin. Haar vader en moeder ontmoetten elkaar op het basketballveld en ze groeide als het ware op met een bal in de hand. Haar route was al uitgestippeld: ze zou basketballer worden – en zo geschiedde. Waar sommige vriendinnen de stap maakten naar Amerika, bleef zij Letland trouw en kwam na drie jaar universiteitsbasketball in de Letse eredivisie terecht. Het leverde haar ook een plekje in het nationale team op, waarmee ze vorig jaar op het EK speelde. “Natuurlijk was mijn droom 32

ook de WNBA, maar je moet realistisch zijn.

De meeste meiden van mijn generatie zijn er mee gestopt. Ik heb besloten ook niet meer voor het nationale team te spelen.

De agenda’s van mijn club en het nationale team matchen niet. Daarnaast zijn de ervaren speelsters er mee gestopt en komt er nu een nieuwe lichting aan – een goede ook. Ze hebben veel potentie om weer de aansluiting te vinden in de subtop van Europa.”

Voor de uitblinkende Horelika is Loon Lions in principe het laatste station in haar carrière.

In de toekomst kijken kan en wil ze nog niet.

Eerst maar eens die tweede opeenvolgende landstitel binnen slepen. Als ervaren speelster in de selectie kan ze ook genieten van goede prestaties van youngsters. “Mijn moeder is trainster van een basketballteam in Letland en ook ik heb altijd die ambitie gehad”, vertelt ze gepassioneerd. “Het winnen als een team geeft veel voldoening en als je ziet dat jouw advies zijn uitwerking heeft in de wedstrijd, dan is dat een prettig gevoel. Toch probeer ik niet te veel te doen, we hebben immers al een coach langs de lijn staan.”

Finland Het nationale basketballteam van Finland werd onlangs in eigen land uitgeroepen tot ‘Sportploeg van het jaar 2013’.

Een opmerkelijke keuze want basketball is er minder populair dan ijshockey, voetbal, pesäpallo (soort honkbal), atletiek, motorsport, skiën en allerlei andere wintersporten.

De basketballers hadden de verkiezing te danken aan de kwalificatie voor het EK en het behalen van de negende.

Negende plek? Ja, dat klopt. Want het was niet zó maar een negende plek. Op het EK was Finland namelijk een van de smaakmakers met fris, gedurfd en enthousiast spel. Onderweg werden ook nog eens grote basketballlanden als Turkije, Rusland, Griekenland en zelfs gastland Slovenië over de knie gelegd. En dat allemaal zonder NBA-speler Eric Murphy en zijn broer Alex, die voor Duke speelt.

Column Dejan Vidicki Dejan Vidicki was basketballjournalist, speler, coach, TV commentator en NBA scout, voordat hij spelersmakelaar werd en is medeoprichter van Court Side.

Namens Court Side praat hij mee op hoog niveau (FIBA en EU) over specifieke vraagstukken. Een echte insider dus op het gebied van het internationale basketball.

Wat de negende plek extra glans gaf was het feit dat Finland zich daarmee voor het eerst in de geschiedenis kwalificeerde voor een WK (deze zomer). Daarbij zullen de gebroeders Murphy trouwens wél van de partij zijn.

Ook de Finse clubs doen het goed en bijten aardig van zich af in internationale competities. Kataja en KTP zagen we al in actie tegen Leiden en Groningen (EuroChallenge), terwijl Nilan Bisons het verdienstelijk deed, een tree hoger in de EuroCup. Op het moment van schrijven is Pyrinto zelfs lijstaanvoerder van groep A van de Baltic League.

De Finse eredivisie (Korisliiga) telt twaalf ploegen en de gemiddelde salarissen daar zijn vergelijkbaar met de top-4 ploegen in Nederland. Geen wereld van verschil dus.

‘‘ Het Finse basketball zit al een paar jaar in de lift.

Wat doen ze daar wat wij niet kunnen? ’’

Volgens de FIBA administratie telt de Finse basketbalbond niet eens de helft van het aantal leden van de NBB. Hetzelfde geldt voor het aantal geregistreerde ploegen. De meeste landen uit het voormalige Joegoslavië, alsmede de Baltische staten, kunnen trouwens ook niet tippen aan het ledenaantal van de NBB (dat op zijn beurt slechts één tiende is van de Italiaanse bond).

Finland lijkt nog het meest op ons qua cultuur en maatschappelijke inrichting, plus het feit dat basketball daar niet de populairste sport is. Het Finse basketball zit al een paar jaar in de lift. Hoe komt dat? Een retourtje Helsinki kost tegenwoordig minder dan 200 euro. Misschien zou het de investering waard zijn om bij de Finnen op werkbezoek te gaan.

Wat doen ze daar dat wij niet kunnen?

33

Historie Historie

‘DIT KON NIET UITBLIJVEN’ De Nederlandse Basketball Bond zag het levenslicht in 1947, maar het duurde vijf jaar voordat de bond een eigen bondsorgaan kreeg. Op vrijdag 21 maart 1952 verscheen nummer 1 van de eerste jaargang van het blad ‘Basketball’.

De introductie bij het eerste nummer werd geschreven door de gerenommeerde sportjournalist Bob Spaak. Hij presenteerde – in spreektaal – het blad als ware het zijn eerste kind. Trots dus. Maar toch ook met een vleugje scepsis. Spaak: “Zeker, ik geef toe, er is feitelijk nog weinig aan te zien. Je weet ook nooit, wat ‘t worden zal, maar je hoopt toch allemaal ’t allerbeste, nietwaar?”

Ook de kennelijke sfeer waarin het blad werd geboren, zette Spaak met enig cynisme neer. “Nou, die eerste stap, die staat er.

En de wereld draait nog en niemand heeft “schande” geroepen en nergens is enige onrust waar te nemen. ’t Zal dan toch wel allemaal erg normaal, heel erg gewoon, heel erg vanzelfsprekend zijn.”

De allereerste zin van het allereerste artikel in ‘Basketball’ is ook Tekst: Jacob Bergsma zeker de moeite van het citeren meer dan waard. Het was NBBIllustraties: Archief oprichter Dick Schmüll die de eer vergund was en hij noemde zijn stuk ‘Van gloeiend steen tot springend leer’. Zo opende Schmüll in 1952 het eerste artikel in ‘Basketball’: “Vanaf het eerste ogenblik, dat de prae-historische mens in de woeste vlakten van Noord Rhodesia zijn even prae-historische tegenligger een van de zonnehitte gloeiende steen naar de langbehaarde schedel wierp en zich vergenoegde in de holle klank , die daarvan het gevolg was; nog vóórdat dit genoegen ontijdig werd beëindigd door de stenen speerpunt, die zich in zijn maag boorde… werd het contact tussen mensenkinderen gelegd.”

Schmüll holde in een paar zinnen door de complete evolutie van de mens zich telkens bekommerend om het belang van intermenselijk ‘contact’. “Welnu, waarde lezers,” schrijft Schmüll halverwege zijn betoog: “het laatste contact, dat door de basketballspelers werd gelegd, is dit blad.”

34

‘Basketball’ ademt inderdaad van begin tot eind ‘contact’. Er staan competitieschema’s in, uitslagen, columns (van ‘Ap Ollo’), wedstrijdverslagen, regioberichten… Het is een feest om ruim zestig jaar terug in de tijd te kunnen bladeren.

Het blad (acht pagina’s dik, of dun…) kost in 1952 per nummer 22 cent.

Een jaarabonnement 3 gulden 50 (“bij vooruitbetaling”). En er is een kortingsactie: zes nummers voor slechts één gulden. Er meteen ook een adverteerder: de Amsterdamse ‘Sports Shops’ aan de Van Baerlestraat 90 en de Nieuwendijk 152 adverterend met “Off. Basketball materiaal”, zoals “BB schoenen (div. soorten) en BB broekjes (Amerik. model).”

In het tweede nummer van ‘Basketball’ verschijnen de eerste tekeningetjes. Voorzichtige karikatuurtjes van een speler zo lang, dat hij met zijn hoofd door de ring steekt. En als onderschrift de uitroep van zijn tegenstander: “Hé, ga d’r uit met je lange lendenen.”

Wanneer in de zomer van 1952 de Harlem Globetrotters naar het Olympisch Stadion in Amsterdam en Het Kasteel van Sparta in Rotterdam komen, prijkt op de eerste bladzijde van ‘Basketball’ (van een cover is dan nog geen sprake) de allereerste foto, van een vreemdsoortige botsing tussen een Harlem Globetrotter en een speler van de vaste tegenstander, Celtics of New York.

In de beginjaren zijn het vooral de dwingende observaties van Dick Schmüll en de oeverloze bespiegelingen van Piet Storm die de kolommen vullen. Later vormen de tactische bespiegelingen van Jan Janbroers interessant leesvoer. ‘Basketball’ heeft dan al een aantal gedaantewisselingen ondergaan: het logo wordt regelmatig gewijzigd en van de naam van het blad wordt een ‘l’ afgehaald, die later weer zal terugkeren in de titel.

In 1968 krijgt het blad kleur. Letterlijk, wanneer rood als eerste steunkleur wordt gebruikt. Pas in maart 1972 krijgt het blad een cover, zoals die heden ten dage gebruikelijk is: voor het eerst staat er op de voorkant geen tekst, maar een foto uit de wedstrijd tussen Levi’s Flamingo’s en Real Madrid.

In november 1978 wordt nog een poging gedaan ‘Basketball’ nieuw leven in te blazen met een futuristische cover, die geheel gebaseerd is op het principe van de matrix-printer. Een succes is het bepaald niet. In december 1980 gaat ‘Basketball’ op in ‘Play-Off/Basketball’, onder de bezielende leiding van Mart Smeets. De cover van dat blad wordt gesierd door de zoons van een illustere vader die ook al niet meer onder ons is: Roy Leysner.

Op de website http://jacobbergsma.wix.com/nbbdocumenten zijn de nodige historische basketballbladen en jaarverslagen van de Nederlandse Basketball Bond terug te vinden. De site is overigens duidelijk ‘work in progress’.

35

The next generation

THE NEXT GENERATION

Welke jeugdspelers maken, ondanks hun jonge leeftijd, geregeld hun opwachting in de Dutch Basketball League? In de rubriek ‘The Next Generation’ komen de basketballers van straks aan het woord.

De exponenten van een nieuwe generatie talentvolle Nederlandse basketballers.

MAARTEN BOUWKNECHT:

Tekst: Menno Schraven Foto’s: Peter van der Velde

36

GENIET VAN IEDERE MINUUT

Voor een jeugdspeler bij een topclub krijgt Maarten Bouwknecht tot nu toe verrassend veel speelminuten bij GasTerra Flames. De pas 19-jarige point guard en jeugdinternational: “Ik ben er blij mee. Dit is wat ik altijd al wilde, maar het is nog geen prijs.”

Vorig jaar zou Maarten Bouwknecht eigenlijk al bij de hoofdmacht zitten, maar eerst een gebroken voet en daarna een gescheurde enkelband gooiden roet in het eten. Dit seizoen kreeg hij van coach Ivica Skelin alsnog een kans in Groningen. Bouwknecht: “Het doel vooraf was vooral om veel ervaring op te doen. We trainen twee keer per dag, maar als ik goed mee kan komen, zou ik ook speelminuten krijgen.”

Die belofte is van twee kanten al aardig ingevuld. Met gemiddeld 6,6 minuten in 15 wedstrijden in de Dutch Basketball League zijn er genoeg jeugdspelers die daar alleen maar op mogen hopen. In drie wedstrijden stond Bouwknecht zelfs langer dan 10 minuten op het veld en in de laatste Europacupwedstrijd, tegen het Italiaanse Reggio Emilia, zelfs 22 minuten. “Ik speel inderdaad meer dan ik had verwacht. Als ik erin kom, moet ik energie brengen. Maar ook echt iets kunnen betekenen voor het team.

Er wordt op dit niveau meer van je verwacht dan alleen in het veld staan.”

Ontwikkeling als speler

Bouwknecht maakte als speler een heel geleidelijke ontwikkeling door. Wat in de jeugd nog begon als een lolletje werd al snel steeds serieuzer. “Als eerstejaars U16-speler werd ik geselecteerd voor het eredivisieteam van toen nog Capitals. Dan besef je wel dat je talent hebt, maar ik moest er hard voor werken en kreeg dat eerste jaar nog niet veel speeltijd.” Na nog een jaar U16 volgde een jaar U18. Dit seizoen komt Bouwknecht voor het tweede jaar uit voor het U20-team van Anjo Mekel (tevens assistent-coach van Skelin), waarbij het eerste team voorrang heeft.

Wat voor een type speler is Maarten Bouwknecht eigenlijk? “Ik ben heel fel en agressief op de bal. Maar soms ook nog chaotisch. Als ik een kans zie, wil ik graag gaan, in plaats van rustig een aanval op te zetten. Maar dat leer je wel natuurlijk. Ik ben begonnen als shooting guard, maar op die positie moet je óf een hele goede schutter zijn, óf groot of heel atletisch zijn. Als ik iets wil bereiken, dan is dat als point guard, dus ben ik me op die positie gaan richten.”

Kunnen aanpassen

Waarom heeft hij wel het eerste gehaald, terwijl andere talenten die stap uiteindelijk niet maken?

Bouwknecht: “Belangrijk is dat je je plaats kent binnen een team. Als jonge speler heb ik, grof gezegd, weinig recht van spreken. Ik ken genoeg spelers die heel goed kunnen basketballen, maar zich niet kunnen aanpassen. Zowel op het veld, qua speelstijl, maar ook erbuiten. Je moet eerst de kleine dingen goed doen en van daaruit kun je steeds meer je spel spelen en gaat het eigenlijk vanzelf. Van de Amerikaanse guards, Cashmere Wright en Quentin Pryor, leer ik het nodige en krijg ik ook tips. Bijvoorbeeld dat ik bij een drive m’n lichaam voor de bal moet gooien, zodat de verdediger er niet aan kan zitten. Of een bepaalde move waarmee ik een speler op het verkeerde been kan zetten.”

37

The next generation

Opoffering

Bouwknecht is goed bevriend met een andere jonge teamgenoot, Yannick van der Ark. “Met hem praat ik ook veel over hoe hij het basketball beleeft. Je moet er veel voor laten om dit te kunnen doen, veel vrije tijd blijft er niet over. Vorig jaar ben ik helaas gezakt voor mij havo eindexamen, dus volg ik nu het volwassenonderwijs. Dat ik nu bij de selectie zit, is iets wat ik altijd wilde, maar het is nog geen prijs. Ik ben niet snel tevreden over mijn eigen spel. Wil altijd beter worden en dat probeer ik ook echt op te zoeken. Ik vind basketball een geweldige sport om te doen.

Spelen op dit niveau in een vol Martiniplaza maakt het alleen nog maar mooier.

Wat is zijn doel voor de langere termijn? Bouwknecht: “Natuurlijk zou ik in de toekomst graag de vaste point guard willen zijn. Dat is lastig, maar niets is onmogelijk. Ik heb geen moeite met druk, wil gewoon zo goed mogelijk spelen. Als je angstig bent, wordt dat gelijk gezien. In de eredivisie gaat het er allemaal wat sneller en fysieker aan toe. De kansen die je krijgt, moet je pakken. In de U20-competitie kun je nog eens iets uitproberen.

Kijken of het werkt en dat een niveau hoger ook proberen toe te passen. Nu ben ik nog jeugdspeler, maar ik hoop dat het lukt om volgend jaar een contract te krijgen bij Groningen. En met de U-20 wil ik dit jaar heel graag kampioen worden, dat is het doel.”

ADVERTEREN !!! KLIK HIER!

38

Vroeger was alles beter Ton Boot is een bijzonder mens. En hij was de beste coach die we ooit gehad hebben. Een self made, self taught man met brede visie en een enorm analytisch vermogen. Inmiddels is hij al geruime tijd een celebrity, die overal zijn mening over mag geven. Dat doet hij altijd weer goed en helder. Alles wordt direct herleid tot de essentie, ontdaan van alle overbodige franje die een normale sterveling regelmatig de weg doet kwijtraken.

Ik lees en luister altijd met het grootste genoegen naar zijn geventileerde meningen, die – ontdaan van die franje – vaak terecht bikkelhard zijn.

Column Charis Sideris speelde in de eredivisie en het nationale team, was coach in Nederland en België en is een hartstochtelijk schrijver over zijn sport in De Telegraaf en uiteraard ook in dit magazine.

Maar in een recent radio-interview vergaloppeerde hij zich ernstig. Op de vraag of we ooit nog eens een sterke nationale mannenploeg mogen bewonderen, kwam de bij Bootkenners bekende opsomming. Hij heeft gelijk als hij stelt dat er in Nederland nooit toekomstgericht beleid en visie is geweest. Niet door de bond, niet door de clubs, niet door de diverse belangenverenigingen zoals de FEB, en zelfs niet door het NOC*NSF. Kortom, niemand heeft ooit de voorwaarden willen bedenken, laat staan scheppen. En als we daar nu direct mee zouden beginnen, dan duurt het nog minstens 15 jaar voordat dit zich kan vertalen in internationale successen.

Tot zover de sombere analyse van Boot, waar zoals gebruikelijk geen speld tussen te krijgen is. Maar dan komt het. Hij stelt de jaren waarin Nashua Den Bosch en Parker Leiden Europees aan de weg timmerden ten voorbeeld. Nederland behoorde toen, aldus Boot, bij de top-zes van Europa en daarmee van de wereld buiten de VS. Beste Ton, mijn achting voor je is niet minder groot als ik hierbij moet constateren dat je op dit punt een selectief geheugen hebt. De enige reden dat Nederland, en daarmee ook jij, zulke successen kon behalen is de paspoortzwendel van sponsors Theo Kinsbergen en Robert Bockweg. Want Den Bosch, Leiden en Oranje dreven voornamelijk op wat toen genoemd werd hun ‘Nederlandse Amerikanen’.

‘‘ Succes door Nederlandse Amerikanen “

Nederland telde in die periode maar enkele hier geboren toppers, waarvan Kees Akerboom senior ook nog eens zo’n toevallig hier ontbolsterd, eens in de 100 jaar voorkomend talent was. Dat had niets met onze jeugdopleiding te maken.

Als je met je bewering wilt aantonen dat deze gunstige, maar toevallige samenloop van omstandigheden totaal niet is uitgebuit door de hierboven genoemde instanties, dan geef ik je gelijk. Maar zoals je het in het interview voorstelde, klonk het alsof het beleid in jouw tijd beter was. En dat was dus, met alle welgemeend respect, absoluut niet het geval.

39

Nieuws elke maand

OPDAT WIJ NIET VERGETEN…....

FEBRUARI 2014 De starters voor de All Star Game in Den Helder zijn gekozen. In de nieuwe opzet spelen in de All Star Game de Nederlanders uit de Dutch Basketball League tegen de buitenlanders. De Nederlandse starters zijn: Leon Williams, Arvin Slagter, Stefan Wessels, Kees Akerboom en Ross Bekkering. Voor de buitenlandse ploeg starten: La’Shard Anderson, Cashmere Wright, Justin Stommes, Jason Dourisseau en Tai Wesley.

1

Landskampioen Zorg en Zekerheid Leiden versterkt zich met DeJuan Wright.

Vorig seizoen kwam Wright nog uit voor EiffelTowers Den Bosch.

De Amerikaanse swingman wordt aangetrokken via de bemiddeling van CourtSide, het agentschap van Dejan Vidicki. Daarmee breekt Leiden met de gewoonte vaak Amerikanen te betrekken via Ruud Harrewijn Consultancy.

1

Na de nederlaag tegen GasTerra Flames maakt Den 8 Helder Kings bekend een nieuwe Amerikaan te hebben aangetrokken. Het is de 1.85 meter lange guard J.P. Primm, die “vanaf de bank” de druk op Rogier Jansen en Emmanuel Ubilla moet verlichten. Primm komt oorspronkelijk van North Carolina at Asheville.

Met een niets aan duidelijkheid te wensen overlatende 68-86 zege maakt GasTerra Flames een einde aan de zegereeks van Den Helder Kings. De teller blijft voor de Noord-Hollanders op 14 competitieoverwinningen op rij steken.

8

40

Nieuws is in het digitale tijdperk vluchtiger dan ooit. Wat vandaag belangrijk is, zit morgen diep weggestopt in het archief. Als het Nederlands basketball Jacob Bergsma niet zou hebben, ging alles verloren. Gelukkig houdt hij een dagboek bij, zodat het belangrijkste nieuws elke maand is terug te lezen in Rebound.

Tekst : Jacob Bergsma foto’s : Peter van der Velde

Sean Cunningham en Nate Healy worden door de Tucht- en Geschillen Commissie (TGC) voor één wedstrijd geschorst. De spelers van Zorg en Zekerheid Leiden en Aris Leeuwarden, die het in hun onderlinge duel met elkaar aan de stok kregen, hebben hun straf al uitgezeten en zijn per direct weer inzetbaar.

8

De beste driepuntschutter van Nederland – Kees 11 Akerboom – zal tijdens het All Star Gala weer mee mogen doen om de prijzen. Vorig seizoen ontbrak Akerboom bij de 3-Point Contest. De concurrentie komt van: Arvin Slagter (GasTerra Flames), Raymond Cowels (Den Helder Kings), Thijs Vermeulen (Matrixx Magixx Wijchen), Justin Stommes (Landstede Basketball Zwolle), David Gonzalvez (SPM Shoeters Den Bosch), Sean Cunningham (Zorg en Zekerheid Leiden) en Tjoe de Paula (Aris Leeuwarden).

De FEB heeft het volstrekt onzalige idee opgevat om tijdens het gecombineerde gala de mannen tegen de vrouwen te laten schieten.

De deelnemers aan de All Star wedstrijd zijn bekend.

12 De starters werden al gekozen door het publiek.

De coaches van de DBL-teams hebben beide banken vol gezet. De Nederlandse spelers uit de Dutch Basketball League (onder leiding van de bondscoaches Toon van Helfteren en Sam Jones) spelen tegen de buitenlanders (met Ivica Skelin en Jean-Marc Jaumin aan het roer).

Nederland (starters): Leon Williams, Arvin Slagter, Ross Bekkering, Stefan Wessels en Kees Akerboom. Vanaf de bank: Joshua Duinker, Sean Cunningham, Worthy de Jong, Rogier Jansen, Jeroen van der List, Aron Royé en Kenneth van Kempen.

Buitenland (starters): Tai Wesley, Justin Stommes, La’Shard Anderson, Cashmere Wright en Jason Dourisseau. Vanaf de bank: Dan Coleman, Patrick Richard, David Gonzalvez, Holden Greiner, Darius Theus, Justin Knox en Emmanuel Ubilla.

Oud-winnaar Jeroen van der List (foto) meldt zich 13 als eerste voor de Dunk Contest tijdens het All Star Gala. Het streven is dat alle DBLclubs een speler naar de Dunk

Contest gaan afvaardigen. Om deelname te stimuleren, kan de winnaar een bedrag van 250 toucheren. Clubs en spelers stonden de voorbije jaren bepaald niet te trappelen om aan de Dunk Contest mee te doen.

GasTerra Flames plaatst zich voor de halve finales van de strijd om de NBB Beker. De Groningers verslaan Den Helder Kings met 6759. Het eerste duel was in 85-85 geëindigd. In de halve finale wordt bekerhouder SPM Shoeters Den Bosch de volgende tegenstander van de Groningers.

13

Zorg en Zekerheid Leiden en Matrixx Magixx Wijchen 13 bereiken eindelijk overeenstemming over de datum van hun tweede NBB Bekerduel. Dat wordt 19 februari in Leiden. Oorspronkelijk stond op die dag de competitiewedstrijd Matrixx Magixx – ZZ gepland, maar dat duel moet wijken.

Leuke actie rond Jeroen 15 van der List. De tweevoudig winnaar van de Dunk Contest tijdens het All Star Gala is bereid een dunk in te studeren die door een fan is bedacht.

Suggesties kunnen worden gemaild.

Henk Norel vader.

15 wordt De international en zijn vrouw Geke zijn uitgerekend voor 10 augustus. Precies de dag waarop Nederland zijn eerste EKkwalificatiewedstrijd voor het EK van 2015 in Oekraïne moet spelen…

Patrick Kahtmann 15 keert terug als teammanager van het Nederlands vrouwenteam. Kathmann werkte al eerder (tot 2011) als manager van de Dutch Angels samen met

bondscoach Meindert van Veen. In de tussentijd was Kathmann onder andere toernooidirecteur van het WK voor meisjes onder 17.

Na Francisco Elson gaat ook oud-NBA-speler Dan 15 Gadzuric zijn heil (en een zak geld) zoeken in Iran.

Gadzuric tekent bij Patrochimi Bandar Imam uit Mahsahr.

In het Europese circuit had Henk Norel zijn Spaanse 16 terugkeer al gevierd, nu is de center van CAI Zaragoza na een afwezigheid van bijna acht maanden ook terug in de ACB. Met dank aan de zieke Georgiër Shermadini. Op en tegen Tenerife wordt het 75-78.

De ‘benefietwedstrijd’ van Apollo levert niet alleen 16 BC volle tribunes op in de Apollohal. De thuisclub laat het publiek volledig in de steek met een draak van een wedstrijd. Het wordt 43-73 voor Matrixx Magixx Wijchen. Gelukkig, het bestuur van

De terugkeer van La’Shard Anderson levert Challenge 18 Sports Rotterdam geen zege op. De Rotterdammers verliezen van Maxxcom BS Weert met 59-53. Het is voor de Limburgers de tweede zege van het seizoen…

Zorg en Zekerheid Leiden plaatst met een 76-73 19 zege opzich Matrixx Magixx Wijchen voor de halve finale van de strijd om de NBB-Beker.

Het is voor de regerend landskampioen met de hakken over de sloot. In Wijchen werd het immers 62-61 voor de thuisclub.

Bovendien wordt de nieuwe Amerikaanse aanwinst DeJuan Wright (foto) met een handblessure nog tijdens de wedstrijd naar het ziekenhuis gebracht.

Jos Frederiks is de nieuwe CEO van SPM Shoetrade, 19 het bedrijf dat de Brabantse basketballers sponsort.

Frederiks nam de als manager de herstructurering van het Bossche basketball ter hand na het verdwijnen van sponsor Eiffel.

De hand van DeJuan Wright is een Leids ziekenhuis in het gips gezet. De kersverse Amerikaanse aanwinst van landskampioen Zorg en Zekerheid Leiden zit met een gebroken middenhandsbeentje vier tot zes weken aan de kant. Wright raakte geblesseerd in het bekertreffen met Matrixx Magixx Wijchen. Pas zijn derde duel voor Leiden…

19

27

BC Apollo geeft hoopvolle signalen af met het oog op de financiële toekomst van de eredivisieclub.

Aris Leeuwarden ontslaat – de dag na de 90-65 nederlaag in Zwolle – coach Ed Molthoff.

Tom Simpson gaat de taken interim overnemen. Voor het seizoen waren de rollen precies omgekeerd. Toen nam Molthoff de taken van de beoogde hoofdcoach Simpson over…

41

Ivica Skelin

IVICA SKELIN

Een bezeten vakman

42

Tekst: Charis Sideris Foto’s: Peter van der Velde

43

Ivica Skelin

44

GasTerra Flames heeft zich de laatste maanden in toenemende

mate opgeworpen tot de voornaamste titelkandidaat. Dat heeft natuurlijk te maken met de kwaliteit van de spelers. Elke coach in de Nederlandse eredivisie zou zijn handen dichtknijpen als hij mocht beschikken over bijvoorbeeld Jason Dourisseau, Cashmere Wright of Arvin Slagter. Maar de Groningse ploeg draagt steeds meer de signatuur van zijn coach Ivica Skelin en vertoont de voor goede coaching zo kenmerkende stijgende lijn in deze fase van de competitie. De 40-jarige Kroaat is een bezeten, emotionele vakman.

Skelin voelt zich onmiskenbaar thuis in Groningen, volgens hem de mooiste stad waar hij ooit geweest is. En dit lijkt geen beleefdheidsfrase. “Ik ben al 12 jaar onderweg van stad naar stad, dus ik heb veel gezien en meegemaakt. Maar ik hou echt van Groningen, ik voel me hier thuis, en we hebben geweldige fans. Ook de ploeg bevalt me. We vormen een hecht collectief.

We hebben geen ster die elke wedstrijd 20 punten scoort, maar tellen 7 à 8 spelers die goed samenspelen. Onze tegenstanders kunnen zich daardoor niet op één of twee spelers focussen.

Daarbij is de onderlinge chemie ook goed. Het gaat er in mijn ogen om dat er een goede mix is, waarbij de jongens elkaar aanvullen en versterken. En dat is bij ons steeds meer het geval.”

TEMPO BEPALEN “Mijn filosofie is simpel”, vervolgt Skelin. “We moeten elke dag ons uiterste best doen om steeds iets beter te worden, individueel zowel als ploeg. We proberen dat te bereiken door een goede organisatie. Ik wil in principe dat wij altijd het tempo bepalen in aanval en verdediging. De regels die ik hierbij hanteer, verschillen per ploeg die ik coach. Met de ploeg van dit seizoen wil ik graag up tempo spelen, met full court pressure en met pressie op de bal. Tegen sommige teams zullen we af en toe double teamen, maar dat is afhankelijk van onze tegenstanders.

Wat ik absoluut niet wil, is dat de bal makkelijk inside gepasst of gedribbeld kan worden. Dat vereist permanent een grote intensiteit bij iedereen.”

Die intensiteit heeft het basketball veranderd, vindt Skelin. “Er heeft wat dat betreft een enorme ontwikkeling plaatsgevonden.

Niet zo zeer de uitvoering, maar wél het sterk toegenomen 45

Ivica Skelin

atletisch vermogen en de gegroeide kracht van de spelers hebben internationaal geleid tot een nog grotere intensiteit dan vroeger. Op Nederlands niveau kan ik zeggen dat we niet zo heel atletisch zijn, maar dat we bij Flames wél goede, slimme spelers hebben. Om kampioen te worden, zullen we eraan moeten werken om minder vaak makkelijke scores weg te geven, en ook moeten verbeteren op het vlak van concentratie en agressiviteit. Aanvallend zullen we moeten streven naar nog snellere balverplaatsingen om de vijandelijke defensies uit balans te brengen. In de eredivisie zijn zes teams echt goed. Daarvan acht ik Den Bosch en Den Helder het sterkst, met Leiden als gevaarlijke outsider. Ook Zwolle en Matrixx moeten we serieus nemen. Zij zullen geen kampioen worden, maar kunnen onderweg wel voor verrassingen zorgen.”

HARDE LEERSCHOOL Skelin heeft een lange en harde leerschool doorlopen. Hij werd geboren en groeide op in Split, waar hij ook ging basketballen. Daarin blonk hij niet echt uit. “Ik bleek al snel over onvoldoende talent te beschikken om professioneel speler te worden”, blikt de 1.83 meter kleine Kroaat terug. “Ik was fysiek niet zo geweldig, maar ik was slim, hield van basketball, en dacht wel altijd over het spel na. Op mijn 17e vroeg mijn toenmalige coach mij daarom om zijn assistent te worden en tegelijkertijd een jeugdploeg te gaan coachen. Toen diezelfde coach jaren later een contract tekende bij het Belgische Pepinster, nam hij me dan ook mee als assistent. Gedurende drieënhalf jaar werkten we nauw samen en kenden daar de nodige successen.

Toen hij stopte, vroeg de clubleiding mij om hem op te volgen als hoofdcoach. Maar ik had een enorm respect voor hem en weigerde dit daarom.”

46

“Ik besloot om terug te keren naar Kroatië, waar KK Split mij een contract aanbood. Het werd een ontzettend beladen jaar. Ik was terug in mijn geboortestad en debuteerde als hoofdcoach.

Mijn ultieme droom kwam uit, maar ik voelde ook een enorme verantwoordelijkheid. Het werd een loodzwaar, maar ook heel succesvol seizoen. Kort daarna vroeg Pepinster mij opnieuw als hoofdcoach. Ditmaal tekende ik wél. Bij mijn komst bungelde de ploeg onderaan, maar na drie maanden waren we tweede van België. We eindigden uiteindelijk op een verrassende zevende

plaats en haalden de halve finale van de beker.

Daarop tekende ik een contract voor nog eens drie jaar. Maar Pepinster raakte vervolgens al in het volgende jaar in financiële problemen.

Leuven wilde mij graag hebben, dus ging ik akkoord met contractontbinding.”

NIET OPTIMAAL Na twee jaar Leuven keerde Skelin terug naar zijn oude liefde Pepinster. Daarna werd hij assistent-coach bij de Belgische topclub Spirou Charleroi, tot hij in 2012 de halverwege ontslagen Hakim Selin opvolgde bij GasTerra Flames. Dat beviel de Groningse clubleiding zó goed dat het Skelin een contractverlenging van twee jaar aanbood. “We doen het momenteel goed,” erkent Skelin. “Maar we hebben ons maximum nog niet bereikt omdat de omstandigheden waaronder we moeten werken niet optimaal zijn. We trainen bijvoorbeeld wekelijks in drie verschillende zalen waarin geen houten vloer zit, doen krachttraining in verschillende krachthonken, en hebben geen eigen kleedkamer. Dit soort dingen houdt de vooruitgang tegen. Terwijl ik elke dag langs grote, leegstaande voetbalvelden rij die nauwelijks gebruikt worden. Nederlandse basketballers hebben zó veel mee: talent, lengte, beweeglijkheid, maar dat wordt niet onderkend. Er wordt te weinig mee gedaan.”

Op de vraag of hij parallellen ziet tussen de dreigende Krimoorlog in Oekraïne en de bloedige oorlog die leidde tot het uiteenvallen van Joegoslavië en de geboorte van zijn eigen Kroatië, reageert Skelin emotioneel. “Het lijkt er inderdaad erg op, maar in Joegoslavië waren er meer partijen bij betrokken.

Ik hoop dat nu niet dezelfde fouten worden gemaakt als toen.

Ik was 18 toen de oorlog bij ons begon. Ik heb vele burgers en soldaten dood zien gaan. Dat kan nooit worden teruggedraaid.

Het is niet belangrijk wie er gelijk heeft. Na pakweg twintig jaar moeten ze toch weer met elkaar verder leven. Oorlog is nooit een oplossing.”

47

NBA Highlights

NBA HIGHLIGHTS

Een rubriek met bijzondere berichtjes uit de NBA, die we tegenkomen tijdens onze strooptocht langs de velden van de beste basketballcompetitie ter wereld.

EINDE AAN REEKS VAN KORVER Aan alles komt een keer een einde en dus ook aan series, die maar door lijken te gaan. 127 wedstrijden op rij had Kyle Korver, de guard van de Atlanta Hawks, minimaal één driepunter gemaakt. Op 5 maart ging het mis. Tegen Portland schoot hij 0 op 5 van downtown. Maar inmiddels heeft hij natuurlijk een dijk van een record neergezet. De officiële verbetering dateerde al van zijn 90e ‘three’ op rij, want ooit kwam Dana Barros tot 89 stuks. Overigens ging Korver na die ‘misser’ gewoon door. Moeizaam met 1 op 5 tegen Golden State, maar daarna 3 op 3 en 4 op 4 tegen respectievelijk de Clippers en de Jazz.

GROOTSTE NEDERLAAG OOIT Een bijzonder record was er ook voor de Los Angeles Lakers. Maar dat is er niet eentje waar de mannen in de Stad van de Engelen trots op zijn. Uitgerekend stadgenoot LA Clippers overhandigde de ooit zo dominerende ploeg de grootste nederlaag in de geschiedenis van de club. Het werd liefst 142-94 en die 48 punten verschil kwam nog nooit in de boeken. Het betrof hier overigens een thuiswedstrijd, maar dat is relatief bij een confrontatie tussen de twee ploegen met Staples Center als thuishal. Lakers-coach Mike D’Antoni was kort en bondig in zijn commentaar: ‘Ze roken bloed en hebben ons afgemaakt.’

48

JAMES IS DE NAAM, LE BRON JAMES… Zijn carrière loopt natuurlijk al over van de hoogtepunten, maar op de erelijst van LeBron James is altijd plaats voor een nieuwe topprestatie. Maandag 3 maart zal in elke biografie van hem, die nog verschijnt, worden genoteerd in gouden letters. Tegen de Charlotte Bobcats maakte hij niet minder dan 61 punten met onder andere een persoonlijk record van acht driepunters.

Het was de tiende wedstrijd in zijn loopbaan met 50 of meer punten en de eerste 60+. LeBron maakte zijn 61 punten tegen 66,7 procent en was daarmee de vijfde speler - sinds de NBA het bijhoudt vanaf 1985 - die de 60 haalde tegen een percentage van 65 procent of meer. En dan wilt u natuurlijk ook weten, wie de andere vier waren.

Wel, Carmelo Anthony (eerder dit seizoen), Shaquille O’Neal (in 2000), Tom Chambers en Karl Malone (beiden in 1990).

Overigens had James net een heel bijzondere maand achter de rug.

Hij werd sinds O’Neal in 2003 de eerste speler, die gedurende alle wedstrijden in één maand minimaal

30 punten scoorde, acht rebounds pakte en minimaal 57 procent schoot. Ja, ze houden echt alles bij in de NBA… En het kan nog gekker, want LeBron gaf gemiddeld ook nog eens zeven assists en als je die toevoegt, dan wordt hij in de historie alleen overtroffen door Wilt Chamberlain in februari 1966…

ZWART MASKER En er was meer te melden over LeBron James in februari. In de wedstrijd tegen Oklahoma City Thunder liep hij een neusbreuk op, toen Serge Ibaka hem met een elleboog raakte. Nu is dat geen bijzondere blessure voor een basketballer. Tenslotte zwaaien er heel wat ellebogen in een vaak kleine ruimte. Een masker is dan meestal de oplossing als het tenminste geen gecompliceerde breuk is. Dat was het bij James niet en dus verscheen hij tegen de New York Knicks met een masker. Echter – je ben James of niet tenslotte – niet van het gebruikelijke soort, maar geheel zwart.

Dat vonden de NBA-bazen in New York niet zo’n succes. Ze konden weliswaar niet op een kleurregel wijzen, want die is er gewoon niet, maar verzochten James een ‘gewoon’ masker te dragen. De ster van Miami had daarmee geen problemen. ‘Ik kan wel moeilijk doen, maar waarom? Ik kan het goed vinden met de mensen van de NBA en als zij het niet willen…’

EEN SHIRT VAN KOBE Er zijn, vooral in de Verenigde Staten, talloze mensen, die bijzondere (sport)voorwerpen verzamelen. Natuurlijk de befaamde baseballcards, die soms astronomische bedragen opleveren. Maar ook ballen, programmaboekjes en shirts zijn zeer in trek. Zoals het een topbedrijf betaamt, doet de NBA daar graag aan mee.

maken. Of hij nou geschiedenis had geschreven of niet. Extra druk voelde hij niet, ondanks alle belangstelling van de media. ‘Ik focus me nu op de plays, die ik moet leren, het gameplan, enz. Ik heb dus helemaal geen tijd om na te denken over de geschiedenis.’

Zo kon er in de eerste twee weken van maart in een echte veiling via internet geboden worden op de kleding, die door de supersterren werd gedragen tijdens het All Star Weekend in New Orleans. Het meest bijzondere item was het shirt van Kobe Bryant. De ster van de Lakers deed door een blessure niet mee, maar daar was bij de productie geen rekening mee gehouden.

Het in dit geval dus ongedragen shirt ging voor 1.345 dollar naar een nieuwe eigenaar. Van de wél gedragen spullen leverde het shootingshirt van Carmelo Anthony het meeste op: 590 dollar.

COLLINS KOMT UIT DE KAST Het moest er natuurlijk een keer van komen en de Brooklyn Nets hebben de primeur. Jason Collins werd – via een 10-dagen contract – de eerste speler in één van de vier grote sporten in de VS, die er openlijk voor uitkomt, dat hij homo is. Big deal, zou je zeggen, maar hij werd erdoor de bekendste onbekende topsporter ooit…

Collins zelf kon zich er niet druk over

Collins debuteerde voor de Nets op zondag 23 februari tegen de LA Lakers. Eerder die dag tekende hij zijn eerste contract en zou tien minuten spelen, waarin hij niet scoorde, twee rebounds pakte en vijf persoonlijke fouten maakte.

En de NBA profiteerde, want zijn shirt met het nummer 98 was een week lang het best verkochte artikel op NBAStore.com…

alle beslissingen, die direct met basketball te maken hebben.

Phil Jackson gaat samenwerken met Steve Mills, de huidige president en general manager van de Knicks. Er is voor een duobaan gekozen, omdat Mills een uitgebreid netwerk heeft van NBA-agenten en managers en dat is niet het sterkste punt van Jackson, die zijn loopbaan als NBAspeler bij de Knicks begon.

De grote vraag in New York is nu of Carmelo Anthony onder de indruk raakt van de elf kampioensringen van Jackson. De Knicks zouden Melo graag zien als het draaipunt van de ploeg in de komende jaren. Maar of free agent Anthony dat ook ziet zitten?

Rookie Rudy Gobert vergat donuts mee te brengen voor zijn Utah Jazzploeggenoten.

Het kwam hem op een SUV vol met popcorn te staan…

PHIL JACKSON IS TERUG Phil Jackson is terug in de NBA. Nee, niet als coach, ook al hebben de New York Knicks een poging gedaan om de winnaar van elf NBA-titels met de Chicago Bulls en de Los Angeles Lakers, op de bank te zetten. Hij krijgt een managementfunctie bij de Knicks, die hopen zijn ervaring te kunnen inzetten voor eerhelstel, want dat is hard nodig na een compleet mislukt seizoen.

De Knicks en Jackson moeten de overeenkomst nog fine-tunen, maar achter de naam van de door rugklachten chronisch geplaagde Jackson komt iets te staan als ‘Director Basketball Operations’. Anders gezegd hij wordt de grote baas in de Big Apple en verantwoordelijk voor

Calvin Murphy met een bokshelm in de NBA

Community Service is ‘big’ in Amerika. Tony Parker kookte namens de San Antonio Spurs voor ‘the needy’: Champions Against Hunger 49

Indiana Pacers

IS EVAN TURNER DE MISSING LINK VOOR DE PACERS?

JACHT OP DE KROON Al enkele jaren rammelen de Indiana Pacers nadrukkelijk aan de poort,

maar telkens is daar LeBron James die weigert plaats te maken. Twee jaar op rij maakte Miami een einde aan de droom van de Pacers. Het ligt in de lijn der verwachting dat beide ploegen elkaar ook dit seizoen weer gaan treffen in de Conference Finals. Paul George, na het vertrek van Danny Granger de onbetwiste leider van de Pacers, kan niet wachten om LeBron James en zijn kornuiten van de troon te stoten.

De afgelopen twee seizoenen maakten Indiana en Miami er telkens een mooie serie van. In beide gevallen met thuisvoordeel voor de Heat. Op dit moment is het niet uitgesloten dat de Pacers dit keer in eigen huis mogen beginnen. Goed, er zitten wel wat aannames in, want het is natuurlijk nog verre van zeker dat beide ploegen daadwerkelijk de Conference Finals halen.

50

Tekst: Martin Hoekstra Foto’s: diverse Flikr

Eerdere series

Paul George

Twee jaar geleden troffen Miami en Indiana elkaar in de halve finale van de Eastern Conference. Hoewel de Pacers meteen de tweede wedstrijd in Miami pakten, veroverde de Heat, dat het na wedstrijd 1 zonder Chris Bosh moest stellen, het thuisvoordeel in het Bankers Life Fieldhouse in Game 4 weer terug. De vijfde wedstrijd, nu weer in Miami was een blow-out (115-83). Granger en David West raakten bij Indiana geblesseerd, maar verschenen in wedstrijd zes toch aan de start. In Indianapolis bleef het verschil voor rust klein, maar in het derde kwart gaf Miami gas en ging op weg naar een 4-2 winst en uiteindelijk naar de eerste titel voor de Big Three van Miami.

Afgelopen jaar was het verschil weer kleiner geworden. Nu was de Conference Finals het eindstation voor de Pacers, maar Miami had hier wel zeven wedstrijden voor nodig. In de eerste wedstrijd won Miami na verlenging met 103-102. James, die de winnende lay-up in de buzzer maakte, was goed voor 30 punten, 10 rebounds, 10 assists en 3 blocks. George maakte er voor de Pacers 27 en liet zien dat hij makkelijk met de grote namen mee kon komen. Hij was ook verantwoordelijk voor de verlenging door met 0.7 op de klok een driepunter raak te gooien. In de 51

Indiana Pacers

verlenging verzilverde George drie vrije worpen voor een 102101 voorsprong met nog 2.2 seconden te gaan. Genoeg tijd voor de winnende score van James.

De tweede wedstrijd in Miami ging met 93-97 naar de Pacers.

Roy Hibbert kwam goed door met 29 punten en 10 rebounds.

In eigen huis had Indiana in wedstrijd 3 weinig te vertellen, maar het vierde duel ging met 99-92 naar de Pacers. Hibbert tekende weer voor een double-double met 23 punten en 12 rebounds.

In wedstrijd 5 meldde George zich weer aan het front met 27 punten en 11 rebounds, maar hij wist niet te voorkomen dat Miami eenvoudig 3-2 liet aantekenen. Terug naar Indianapolis voor een do-or-die game. Dit keer werd Miami in het derde kwart weggespeeld en pakten de Pacers een makkelijke zege met 91-77. George had 28 punten. In het allesbeslissende duel in Miami was het al snel over en uit voor de Pacers. Via 76-99 was het einde play-offs.

‘Beste speler van de draft’

George maakte zich beschikbaar voor de draft in 2010.

Na twee jaar Fresno State was het tijd voor een nieuwe uitdaging. In mock drafts (een soort voorspellingen) zag men George als twaalfde naar Memphis gaan. Marc Spears van Yahoo Sports schatte zijn potentie op waarde.

“Binnen vijf jaar zal George de beste speler van deze draft zijn”, zo tekende Spears op. Indiana wilde Derrick Favors (de nummer drie pick) hebben en was bereid om Granger en de tiende pick (George) naar de New Jersey Nets te sturen. Achteraf maar goed dat de deal niet doorging, want George is uitgegroeid tot een echte All*Star en dat kan van Favors (nog) niet gezegd worden.

Paul George

In zijn rookie seizoen startte George 19 van de 61 wedstrijden en daarin was hij goed voor 7.8 punten en 3.7 rebounds. Geen opzienbarende cijfers nog, maar goed genoeg voor een plaatsje in het tweede All Rookie Team. In het korte seizoen van 2011/2012 (door de lock-out) werd George in alle wedstrijden als starter het veld in gestuurd. Zijn cijfers werden weer iets beter: 12.1 punten, 5.6 rebounds en 2.4 assists.

Zijn grote doorbraak kwam afgelopen seizoen. De 2.03 meter lange guard/forward, die voor het eerst geselecteerd werd voor de All*Star Game, liet zich kronen tot Most Improved Player.

Met 17.4 punten, 7.6 rebounds en 4.1 assists maakte hij een behoorlijke sprong. Tevens was hij de enige speler in de NBA met minstens 140 steals en 50 blocks. Dat bezorgde hem een plaatsje

52

in het All-NBA third team en het All-Defensive second team. In de play-offs maakte George het James, zoals eerder gezegd, ook erg lastig.

Thuisvoordeel

Scorend doet George er dit seizoen nog maar weer een schepje bovenop: 22.3 punten gemiddeld. Met zijn allround spel en fabelachtige dunks is George echt een speler voor wie mensen naar de wedstrijden van de Pacers komen. Maar voor George telt nu maar één ding: met de Pacers de NBA-titel binnenhalen en die ring om zijn vinger krijgen. Om dat te bewerkstelligen, is thuisvoordeel in de play-offs van groot belang.

Het feit dat vorig seizoen eindigde op het veld bij Miami, dient dit seizoen als motivatie voor de Pacers. George ziet het belang van thuisvoordeel ook in. “Ik zie Miami niet van ons winnen als we thuisvoordeel hebben”, liet George onlangs weten. “Wij weten hoe goed we in Indianapolis kunnen spelen. We zijn als een van de beste teams in de play-offs in staat om het thuisvoordeel te behouden. Het is ons doel om het beste record in het seizoen neer te zetten en zo thuisvoordeel gedurende de hele play-offs te hebben.”

George is niet het type speler dat ongefundeerde uitspraken doet of zich bedient van trash talking.

Zijn commentaar wordt gestaafd door de cijfers.

Afgelopen seizoen verloor Indiana van de negen thuiswedstrijden in de play-offs er maar één. Van Miami. Maar de Pacers toonden toen ook aan dat ze on the road kunnen winnen.

Roy Hibbert (links)

Het team is dit seizoen behoorlijk aangepast om opnieuw een gooi naar de titel te doen. Na Hibbert was er geen echte center van enig formaat in de ploeg. Enter Luis Scola. En later nog Andrew Bynum, al weet je het met dat enigma nooit. Lance Stephenson viel in het verleden vooral op door trash talk en het bekende choke gebaar, maar kan tegenwoordig ook een aardig balletje gooien. Zijn nietverkiezing voor de All*Star Game werd gezien als een van de grootste ‘snubs’ van dit jaar.

Evan Turner

Longtime Pacer Granger zal het allemaal niet meer meemaken.

Hij is verhandeld naar de Sixers die hem vervolgens op waivers plaatsten. Granger is inmiddels opgepikt door de Clippers. Maar 53

Indiana Pacers

die trade leverde de Pacers wel Evan Turner en Lavoy Allen op. In de draft van 2010, waar George dus als tiende naar Indiana ging, werd de 2.01 meter lange Turner als tweede gekozen door de Sixers.

Indiana heeft Turner niet binnengehaald als starter of scorer pur sang. Maar Turner kan voor de Pacers wel de missing link zijn.

Allen is niets meer dan een goedkope verzekering voor als Bynum weer niet thuis geeft.

De tactiek van Frank Vogel, de coach van Indiana, is keihard verdedigen en zelf net genoeg scoren om te winnen. De Pacers krijgen slechts 90.7 punten per wedstrijd tegen, terwijl tegenstanders niet meer dan 41,3% schieten. “Als je een team wilt zien dat in de verdediging harder werkt dan je ooit een team hebt zien doen, moet je eens bij ons komen kijken”, vertelde Vogel. Een bekende uitspraak luidt: defense wins championships.

Maar dat gaat niet op voor de Pacers. Tegenwoordig moet een team toch echt scoren. Na het invoeren van strengere regels voor handchecking (2004/2005) hadden acht van de negen NBA kampioenen een top-10 notering qua aanval en de negende stond nog altijd elfde. De Pacers staan momenteel twintigste met een aanvallende rating van 102.0.

Aanvalsmachine

Dankzij de snelle rise tot superster van George en de belangrijke aanvallende bijdragen van Stephenson is de startende vijf (West, Hibbert en George Hill staan daar ook in) een echte aanvalsmachine. Per 100 keer balbezit tekenen zij in hun 980 minuten gezamenlijke speelminuten voor 106.4 punten en dat is dezelfde rating als de nummer acht Phoenix.

Maar als Vogel gaat wisselen, ontstaan er problemen. De bank van Indiana staat qua scores 26ste (met 25.9 punten per wedstrijd) en qua schotpercentage 25ste met 42,0%. Hier komt Turner goed van pas. Gemiddeld scoorde hij in zijn carrière 11.5 punten per wedstrijd. Bovendien kan deze atletische pointforward ook makkelijke scores voor anderen creëren. James bromde vanuit Miami zijn goedkeuring over deze trade. “Evan Turner is echt een goede speler. Ik denk dat dit wel eens goed uit kan pakken voor de Pacers.” Of James een vooruitziende blik had, zullen we over een maand of vier pas echt weten.

David West

54

HET ZIT EROP VOOR FRANCISCO ELSON Het zit erop. De basketballcarrière van Francisco Elson is ten einde. Geheel in de stijl van de aandacht voor het basketball in ons land gebeurde dat geruisloos. Behalve voor het groepje fanatieke luisteraars naar AllSportsradio. Er werd echter niet ingegaan op de loopbaan van de enige Nederlander, die ooit een NBA-titel won. Dat was in 2007 met de San Antonio Spurs, de tweede club van Francisco Elson in de NBA. De 2.10 meter lange Rotterdammer speelde in totaal negentien jaar topbasketball. Zijn loopbaan begon bescheiden in 1994 bij Gunco Rotterdam, maar al na één jaar nam hij de wijk naar de Verenigde Staten. Hij kwam terecht op Kilgore Junior College en maakte twee jaar later de overstap naar Cal Berkeley in de NCAA. Daar ontwikkelde Elson zich tot de speler, die we later zouden leren kennen. Hij werd in de tweede ronde (41e in totaal) gedraft door de Denver Nuggets, maar een plekje bij die ploeg zat er nog niet in.

De Nuggets vonden het verstandiger hem te laten rijpen in een grote Europese competitie. In Barcelona, Valencia en Sevilla ontwikkelde Elson zich verder en tekende vervolgens in 2004 een contract bij de Denver Nuggets, om twee jaar laten voor groot geld (3 miljoen dollar per jaar) te verhuizen naar de San Antonio Spurs. Na het kampioenschap in 2007 was er voor hem het volgende seizoen alleen nog een plekje aan het einde van de bank. In februari deden de Spurs hem over aan de Seattle Supersonics. Dat was het begin van een bestaan als journeyman in de NBA. Bij de Milwaukee Bucks, de Utah Jazz en tenslotte bij de Philadelphia 76ers rondde hij zijn loopbaan in de NBA af.

De vraag was toen of hij nog ergens zou gaan spelen. De meeste aanbiedingen vond Elson niet interessant genoeg.

Natuurlijk was er hoop dat hij ergens in Nederland zou aanmonsteren. Hij trainde even mee in Leiden, maar daar bleef het bij. In januari koos hij voor… Iran, waar hij vooral bij Mahran Teheran ging spelen voor het geld. Hij gaf dat destijds eerlijk toe in Rebound nr.7.

Het bizarre avontuur in Iran was zijn laatste op het basketballveld. Francisco Elson werd in februari 38, een mooie leeftijd om te stoppen.

55 55

NBA Video

VIDEO’S

Uw videoredactie is geïnspireerd door de rivaliteit op en binnen de diverse gastenboeken van de DBL-clubs, en kwam via-via in de NBA terecht. Door Arie in ‘t Veld.

Februari is traditioneel de maand van het All Star Weekend in de NBA. In dat weekend is de Slam Dunk Contest al een jaar of 30 het hoogtepunt. Wist u dat die dunkwedstrijd een bedenksel is van de ABA ? Van hun allereerste dunkcontest (1976), ‘uiteraard’ gewonnen door Julius “Dr. J” Erving, zijn gelukkig nog beelden.

Met in de jury een omaatje, vaste fan van gastheer The Denver Nuggets.

http://goo.gl/V7wpc1

Ook Nederland houdt in februari het All Star Gala, met dunkfestijn en al. Dit jaar liet Den Helders Jeroen van der List daar een dunk vanaf (nou ja, net voorbij) de vrije worplijn zien, die sterk deed denken aan die van “The Doctor” in 1976.

http://goo.gl/SJA3Lb

In de NBA zelf lijkt de fut een beetje uit de dunkwedstrijd te zijn gegaan. Als je dan een periode van 14 jaar neemt, en daar alleen de al-ler-mooi-ste slams uit haalt, krijg je toch nog een heel aardige bloemlezing.

http://goo.gl/wFbSAu

56

Zodra het 1 maart was, ging het in de DBL van Gala naar Slapstick. In de wedstrijd Leiden - Den Bosch slaagden de drie scheidsrechters erin, om in 1 enkel kwart (het 2e) maar liefst 42 strafworpen te laten nemen. Over de hele wedstrijd werden er 52 p’s op het sheet ingevuld, dat is elke 51,9 seconden (er was 5 minuten verlenging) een persoonlijke, technische, of onsportieve fout. (Zie “ZZLeiden-Den Bosch”, vanaf 04.15)

http://goo.gl/wdi9Up

In de NBA zijn er ook regelmatig controverses rondom het arbiterskorps. Communicatie met de spelers, de coaches, het publiek, en de directe collega’s kan daarbij soelaas bieden. Hoe die communicatie dan gaat? Nou, doordat de refs een zendertje kregen, kunt u dat gewoon zelf beluisteren (en bekijken).

http://goo.gl/2sBzOr

In de NBA zijn het niet alleen de refs die spraakzaam zijn. Onder de spelers loopt een aantal kletsmajoors rond, waar Jochem Myjer stil van zou worden.

Sommige spelers dollen maar wat. Anderen zijn meesters, om met de juiste “trash talk” de tegenstander, zowel aanvallend als verdedigend, totaal uit zijn spel te halen. Ene Michael Jeffrey Jordan was er ook niet geheel onbedreven in . . .

http://goo.gl/O768QZ

57

Aris Leeuwarden

Gert Schurer en zijn mannen schrijven al weer tiende deel van het ‘jongensboek’ Aris Leeuwarden

58

VAN GRIJZE VLEK TOT VASTE WAARDE

Tekst: Jan van der Nat Foto’s: Peter van der Velde

Misschien wel een beetje tegen beter weten in hoopt Gert Schurer natuurlijk op een herhaling van het seizoen 20122013, waarin Aris Leeuwarden verrassend de finale van de play-offs haalde. Maar aan de andere kant kan ‘Mister Aris’ niet wáchten op het moment van uitschakeling, in de wetenschap dat dan ‘onmiddellijk’ de slopers en later de bouwers zich zullen melden om van het Kalverdijkje een sporthal te maken, die de toets van nu kan weerstaan.

Gert Schurer 59

Aris Leeuwarden

Boven de kleedkamers komt een luxe tribune met zo’n vierhonderd stoeltjes, zodat een deel van het publiek wat comfortabeler naar de wedstrijden kan kijken. Aan de korte zijde verrijst een ‘aquarium’, zoals we dat ook kennen in Groningen en Rotterdam, dat dienst doet als businessclub. De aanvankelijke renovatieplannen waren nog wat grootser, maar ook de gemeente Leeuwarden moet op de centen letten en dus werden er hier en daar wat passages uit de plannen geschrapt. Niettemin kan Aris Leeuwarden weer geruime tijd vooruit.

Darius Theus

Als de plannen lopen, zoals ze zijn bedacht, is alles klaar bij de start van het seizoen 2014-2015. “We hebben voor de zekerheid een competitienummer aangevraagd, waardoor we beginnen met een uitwedstrijd.

Dan hebben we een weekje extra”, zegt Gert Schurer glimlachend. Aris heeft er dan precies tien jaar opzitten op het hoogste niveau. Tien jaar, waarin de nodige stormen zijn doorstaan, want gemakkelijk heeft het basketball het in Friesland nooit gehad. Geen achterland en te weinig bedrijfsleven om een businessclub op te kunnen bouwen, die de concurrentie met de grote clubs van Nederland aan kan.

Jongensboek en ietsje meer

Toch is het jongensboek dat ‘Aris Leeuwarden’ heet nog lang niet uit. Het aanstekelijke enthousiasme, waarmee het trio Gert Schurer, Johan Meijer en André Roorda eind jaren negentig in potlood het eerste hoofdstuk schreven voor de plannen om eredivisie te gaan spelen, is nog altijd aanwezig en kreeg vorig 60

seizoen natuurlijk een flinke boost met het bereiken van de finale tegen Zorg en Zekerheid Leiden.

Hoewel het Nederlandse topbasketball pas in 20042005 kennis maakte met Friesland, dateren de plannen om de grote stap te maken van een aantal jaren daarvoor.

“Voordat we de stap maakten waren we al een jaar of zes, zeven bezig met het idee”, graaft Gert Schurer diep in zijn geheugen. “Alle drie moesten we zo’n beetje stoppen met basketballen. Om diverse redenen. We speelden met Aris toen in de eerste klasse van het rayon en bij een borrel riepen we: ‘waarom gaan we geen eredivisie spelen?’ We hadden een paar sponsors en schreven een marketing plan: ‘Van iets naar ietsje meer’.”

“Het idee was om in vijf jaar de eredivisie te bereiken. Het werd zeven jaar. We werden kampioen van de rayonhoofdklasse, de eerste divisie en speelden daarna een paar jaar in de promotiedivisie.

We hadden zelfs een budget, waarmee we kampioen konden worden. 60.000 euro en daarvoor hadden we eerst één en later zelfs twee Amerikanen. Dat mocht toen nog in de promotiedivisie, nu niet meer. In het seizoen 2003-2004 bleven we heel lang ongeslagen en vroegen ons toen af: gaan we of gaan we niet?”

Tim Kamczyc

Twee ton en een vloer

Gert Schurer nam contact op met Els de Groot, de secretaresse van de Federatie Eredivisie Basketball, om te weten te komen wat de eisen waren voor toetreding tot de eredivisie. “Het bleek dat je twee ton nodig had. Maar dat was niet alles. Ton Rolvink 61

Aris Leeuwarden

(bestuurslid FEB, red.) kwam langs en meldde ons dat we een andere vloer nodig hadden, want spelen op de vaste ondergrond van het Kalverdijkje kon niet. En zo waren er nog wat eisen.”

Coach Tom Simpson met de geblesseerde Tjoe de Paula

Het budget verhogen van 60.000 tot 200.000 euro was natuurlijk een ‘eenvoudig rekensommetje’.

Als alle sponsors ‘keer drie’ zouden doen, lag die twee ton al bijna op tafel. Gert Schurer: “We hadden toen woningcoöperatie Woon! al als sponsor en die wilde wel wat meer gaan doen. In ruil daarvoor moesten wij dan clinics enz. gaan verzorgen, vooral in de achterstandswijken van Leeuwarden. De stad heeft zes van die wijken, waar wij al behoorlijk actief waren. Nu werd het echter serieus, want we werden – met Justin Tatum als Amerikaan – kampioen en het budget was er voor de eredivisie.”

Goed, geld voor onder andere een paar Amerikanen, was er.

Maar er waren meer spelers nodig. Nu was (en is) Friesland een grijze vlek op de basketballkaart van Nederland. Er zijn in de provincie meer kaats-, dan basketballclubs en die spelen dan ook nog eens op een laag niveau. Er werd dan ook vooral over de provinciegrenzen gekeken om coach Tom Simpson – sinds kort terug als hoofdcoach na het ontslag van Ed Molthoff – aan een behoorlijke ploeg te helpen.

Groningen en Urk

“In het kampioensjaar van de promotiedivisie speelden we al met jongens van buitenaf als Hans Logtenberg, Erik Schuur en andere Groningers. We hadden toen al het vizier op Groningen en Urk gericht. Voor de eredivisie haalden we twee Amerikanen (Dallas Logan en Brandon Woudstra). Ook kwamen Evert-Jan Siderius en Rik van de Nes naar ons toe. Justin Tatum wilde graag blijven. Hij zei: ‘Ik ben met jullie kampioen geworden van de promotiedivisie, nu wil ik ook in de eredivisie spelen’.”

De basketballwereld reageerde verrast op de doorstoot van Aris naar de eredivisie en de verrassing werd nog groter in de eerste weken van het seizoen, waarin Aris maar niet wilde verliezen en na zes van de twintig competitieronden ‘gewoon’ bovenaan 62

stond. Een soort PEC Zwolle avant la lettre.

Natuurlijk kwamen de nederlagen een keer, maar net als de Zwolse voetballers, handhaafden de basketballers uit Leeuwarden zich in de eerste fase keurig in het linker rijtje om te eindigen met meer gewonnen dan verloren wedstrijden: 11-9. In deel twee ging het – door blessures – wat minder, maar met een winstpercentage van 50 en een plaats in de play-offs kon Aris dik Nate Healy tevreden zijn.

“Dat eerste seizoen”, mijmert Gert Schurer, “was eigenlijk het mooiste jaar. Mooier nog dan vorig jaar. We waren een beetje de Pietje Bel van de eredivisie. Het was best serieus, maar we hadden soms lol als kleine kinderen…”

IJslanders en Tsjechen

Daarmee had Aris zijn statement gemaakt en er zouden in de jaren, die volgden bijzondere dingen gebeuren in en rond het Kalverdijkje. Zo kwamen er bijvoorbeeld twee IJslandse spelers, Hlynar Baeringsson en Sigurdur Thovaldsson en hulden later twee Tsjechen, die ooit in Nederland speelden zich in het shirt van Aris: Roman Halik (weggestuurd na een maand) en Ctirad Klimanek. Een vliegtuig vol Amerikanen landde in de loop der jaren in Leeuwarden met soms jongens, die het behoorlijk ver zouden schoppen in Europa. De ploeg echter bungelde onderin de eredivisie.

In Leeuwarden wilde men echter meer, maar de voorwaarden waren moeilijk te scheppen. Niet veel spelers waren bereid om naar Friesland te komen, omdat er min der betaald kon worden dan elders. De oplossing werd gevonden in een samenwerkingsverband met EiffelTowers Den Bosch. Daar waren plannen om op termijn door te stoten, maar in die plannen paste nauwelijks het opleiden van jeugd. Nou, dat wilde Aris wel gaan doen. Inclusief een jonge Amerikaan, die zo rustig kon 63

Aris Leeuwarden

wennen aan Europa en niet direct voor de leeuwen hoefde te worden gegooid.

Op papier was het een win-win constructie. EiffelTowers stalde de Amerikanen Tristan Blackwood en Kevin Steenberge, plus Bob van den Enden en Sonny Waaldijk in Friesland en later maakten Joost Padberg en Jeroen van der List hun opwachting in het Kalverdijkje. Hierdoor kwam er ruimte voor het aanstellen van een professionele coach in de persoon van Pete Miller. De overige clubs keken bedenkelijk naar de samenwerking. Zouden de twee clubs elkaar ‘helpen’ als het zo zou uitkomen? Misschien weleens een wedstrijd verliezen als de een het kon gebruiken en het de ander geen pijn deed?

Kleine en grote broer

Al snel bleek dat die angst totaal ongegrond was. Integendeel zelfs, er was veel meer sprake van het kleine broertje, dat de grote broer wel eens op z’n donder wilde geven. “We hebben nooit vaker van Den Bosch gewonnen als juist in die periode”, herinnert Schurer zich. En dat klopt, want de balans over de twee seizoenen, waarin de samenwerking effectief was, is in competitie en playoffs 6-4 voor Aris, waarbij nota bene vier van de vijf wedstrijden in de Maaspoort werden gewonnen…

Tim Kamczyc en Nate Healy

Hoewel de afspraak er wél lag, is het nooit tot een derde seizoen gekomen.

Niet vanwege de fricties, die er waren ontstaan door het terughalen van Blackwood naar Den Bosch, maar simpel, omdat er bij EiffelTowers gesaneerd moest worden. Het samenwerken met een grotere club is iets dat Aris nog steeds zou willen. “We hebben”, zegt Gert Schurer, “bijvoorbeeld contact gehad met Caja Laboral in Spanje om Devon van Oostrom hierheen te halen. Maar dan praat je over salarissen, die niet bij ons passen.

Dat geldt ook voor Kevin van Wijk. Te duur, maar ook wordt er 30 minuten geëist en dat kunnen we natuurlijk niet toezeggen. Hij zal starter zijn, maar verder…”

En dus blijft het zoeken naar Nederlandse spelers, die wél bereid zijn om naar de Friese hoofdstad te verhuizen of wellicht een samenwerking met een club uit de Bundesliga in het noordelijke deel van Duitsland. En hoewel hij er nooit de handen voor

64

op elkaar zal krijgen, zou Gert Schurer best (weer) met vijf Amerikanen willen spelen.

Pompeblêden en demoniseren

Tom Simpson

“Het gaat erom wat je het publiek te bieden hebt. Riemer van der Velde (de legendarische voorzitter van voetbalclub Heerenveen, red.) heeft eens gezegd: ‘Zodra ze het shirt met de pompeblêden aan hebben, zijn ze van Heerenveen.’ En zo is het met Amerikaanse basketballers ook. Ik vind dat Amerikanen vaak gedemoniseerd worden. Er wordt snel gezegd dat ze niet goed zijn, maar wij kunnen ons nu eenmaal geen dure spelers veroorloven.”

Natuurlijk zijn er in tien jaar eredivisie momenten geweest, waarop Gert Schurer eraan dacht om het bijltje erbij neer te gooien. Een organisatie leiden als Aris Leeuwarden kost gewoon heel veel tijd en het levert geen salaris op. Dus moet er gewoon worden gewerkt. Via zijn eigen bedrijf Second Opinion voor marketing, communicatie en verkoop, moet het brood op de plank komen. Maar via Aris komt daar een volledige dagtaak bij.

Onlangs werd het hem even te veel en nam hij een time-out.

“Het zijn de leuke dingen, die ervoor zorgen dat je het blijft doen.

We gaan met een groepje vrienden binnenkort naar Duitsland.

Voetbalwedstrijdje, basketballpotje… Een trip naar Las Vegas en natuurlijk de passie voor het spelletje, de liefde voor het basketball. Je moet genieten van wat je hebt bereikt sinds de eerste wedstrijd. Het is jammer dat in Nederland het basketball stil staat en dat alles hier zo moeizaam gaat. Wij hebben goede contacten met Vechta in Duitsland. Toen die ploeg promoveerde naar de Pro-A was de hal te klein en hup…de gemeente zet een nieuwe hal neer. Die was te klein bij promotie naar de Bundesliga en dus… Een stadje met 30.000 inwoners en elke thuiswedsstrijd 3.000 man in die hal…”

Gert Schurer

In Leeuwarden moeten ze – net als in de meeste andere Nederlandse steden – roeien met de riemen, die ze hebben.

En ook al zijn die wat korter dan aanvankelijk gehoopt, bij Aris kunnen ze straks weer even vooruit en in weerwil van een opnieuw iets lagere begroting wellicht een stap voorwaarts maken. Hoe, weet Gert Schurer nog niet. Hij kan en wil niet te ver vooruit denken. Het antwoord op de vraag waar Aris over vijf jaar staat, moet hij schuldig blijven. “Goh, daar heb ik nog niet over nagedacht…”

Met gepassioneerde mensen als Gert Schurer op de voor- en achtergrond, zal het best in orde komen in het Kalverdijkje.

65

Sponsors & partners

SPONSORS & PARTNERS SPONSORS/PARTNERS Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continuïteit van dit basketballmagazine, neem dan contact met ons op. We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten.

Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl

REBOUND WORDT GESTEUND DOOR DE NAVOLGENDE BEDRIJVEN:

Hart Voor De Zaak

Spreadit

Hart Voor De Zaak heeft ervaring met geïntegreerde 360º-campagnes en vrijwel alle middelen en media.

Hebben we ook een voorkeur? Ja. Wij werken het liefst met datgene wat het beste is voor uw merk.

En dat kan zomaar een medium of middel zijn, waar u persoonlijk weinig affiniteit heeft, maar uw doelgroep des te meer.

Eventueel zonder laatste gele deel

Met Spreadit bent u op weg naar meer resultaat uit uw online aanwezigheid. Wij vullen uw wensen in en houden uw opties open. Wat vandaag voor u nog niet aan de orde is, kan over tien maanden wel relevant zijn. Daarom hanteren wij een 360° strategie op al onze werkterreinen. Wie echt wil focussen, kijkt om zich heen.

www.hartvoordezaak.nl

www.spreadit.nl

66

COLOFON REBOUND wordt uitgegeven als APP voor de IPAD en Android tablets. Rebound wordt uitgegeven 10 x in het basketballseizoen en verschijnt omstreeks de 15e van iedere maand.

KERNREDACTIE

Charis Sideris Jacob Bergsma Frits van Rijn Jan van der Nat Peter van der Velde

Voor onze lezers die niet in het bezit zijn van een tablet publiceren wij REBOUND op het ISUU platform. Klik hier http://issuu.com/stichtingamericansports/docs

EINDREDACTIE

Jan van der Nat

Noot: Bij deze publicatie ontbreekt de interactieve mogelijkheden die op de versie op de tablets wel aanwezig zijn.

CONCEPT VORMGEVING

Spreadit

VORMGEVING / FOTOGRAFIE

PARTICIPEREN Steun de makers van dit magazine om de realisatie ervan mogelijk te maken.

Voor een bedrag van 15 euro per basketballseizoen steun je ons in ons doel een mooi basketball magazine te maken.

Peter van der Velde COLUMNS

Charis Sideris Dejan Vidicki Peter van Paassen

Zie www.basketballmagazine.nl .

VIDEO

Arie in ‘t Veld AAN DIT NUMMER WERKTEN VERDER MEE:

TEKST

Rob van Gameren Martin Hoekstra Menno Schraven FOTOGRAFIE

© 2013-2014 UITGEVER Dit magazine is een uitgave van: Stichting American Sports p.a. Appelstraat 17 2564 EA Den Haag Email: info@basketballmagazine.nl

Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/ of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Christiaan Aarts Robert Verboon

67