HOOFDREDACTIE Neal Petersen EINDREDACTIE
Geert Jan Darwinkel Kasper Dijk
REDACTIE
Lennart Beishuizen Bert Jan Brands Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Paul Klomp Ingmar Meijer Marco Post Joep Smeets Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust
COLUMNISTEN
Matthijs Meeuwsen Jeroen Elshoff
FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu Digital Publishing Scribus Desktop Publishing
FINAL TOUCH
Verheul Communicatie
SportAmerika The Magazine is een uitgave van
Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Š Petersen Media 2012 - Alle rechten voorbehouden.
A
merika is het land waar helden vereerd worden en mooie verhalen alle ruimte krijgen. In mijn vorige voorwoord repte ik nog over Linsanity en Lincredible. Hoewel Jeremy Lin nog steeds zeer behoorlijk speelt voor de opgeleefde New York Knicks, is die storm alweer geluwd. De Amerikanen zijn alweer hard op zoek naar nieuwe idolen, en wij dus ook. De held van 2008, president Barack Obama, liet zich vorige week interviewen door Bill Simmons over zijn passie voor de NBA. Toen ik het interview bekeek, zag ik niet de machtigste man op aarde zitten, maar een doodnormale liefhebber die oprecht en enthousiast vertelt dat zijn Chicago Bulls dit jaar de Larry O’Brien Trophy gaan bemachtigen. Zijn uitspraken dat hij gewoon een NBA League Pass heeft aangeschaft en dat hij onder werktijd wel eens een stiekem een game bekijkt, waren dan ook niet heel bijzonder. Het bevestigde meer het gevoel dat ik al jaren heb: dat iedereen wel ergens een voorliefde heeft voor Amerikaanse sporten. Ook in Nederland. Deze week kreeg ik de bezoekersaantallen van de afgelopen maanden onder mijn ogen. We hopen snel de 100.000e bezoeker van 2012 te mogen begroeten op sportamerika.nl. Zowel naar de website als naar het magazine presteren wij elke maand meer bezoekers te trekken.
D
e stijgende lijn is te danken aan enthousiasme. Iedere nacht krijgen redacteuren lasogen van het kijken naar wedstrijden in de grote Amerikaanse leagues. Niets willen we missen. Op deze manier herkennen wij nieuwe, mooie verhalen over helden (en anti-helden). In #4 zijn dit onder meer Luol Deng en Tim Thomas. Speciale aandacht gaat ditmaal uit naar de debuterende schrijvers Bert-Jan Brands (NFL), Frank Wielaard (March Madness, gaat dat lezen!), Leon Mastik (MLS) en columnist Jeroen Elshoff. Regeren is vooruitzien, dat weet Obama als geen ander. Om onze progressie nog steiler te maken, draait de redactie op dit moment overuren. De komende edities staan in de steigers en, als fijn extraatje, komen we met een extra editie. Blijf ons volgen, dan komt al het moois vanzelf jouw kant op. Voor nu wens ik je veel leesplezier!
PS: Dank voor alle suggesties om het magazine nog beter te maken. Ben je na het lezen van deze editie op een briljant idee gekomen, of wil je gewoon even je mening geven? Laat het weten via @nealpetersen en gebruik dan de hashtag #SportAm.
ESPN. “Mensen dicht in zijn omgeving zijn als een kind zo blij dat ze elke maand een paycheck et huis van Michael Jordan in ontvangen van MJ en mee mogen Chicago staat te koop. Prijskaartje? vliegen in zijn privéjet. Ze kijken 29 miljoen dollar, maar dan krijg je wel uit om His Airness tegen te spreken.” er wel negen kamers, vijftien badkamers en indoor basketbalveld voor terug • Rapper Lil’ Wayne
Weekly RoundUp
H
droeg tijdens de All-Star Game een koptelefoon ter waarde van 1 miljard dollar. Tenminste, als je hem kon herkennen rond al het bling •
Spencer Hawes blijft sukkelen met zijn achillespeesblessure. De jonge en talentvolle center van de Philadelphia 76ers is zeker tot 14 maart uitgeschakeld • De Kings blijven voorlopig gewoon in Sacramento dankzij een nieuwe stadiondeal • Het masker dat Kobe Bryant droeg in de wedstrijd tegen de Minnesota Timberwolves zorgde voor ophef op internet. Kreten als: The Masked Mamba en Fear the Mask waren trending • Overigens
no hard feelings voor Dwyane Wade, die Kobe’s neus brak. Bryant: “He didn't mean to do it. He's not that kind of person. He's a nicer guy than I am” • Francisco Elson en de Philadelphia 76ers gaan opnieuw na een kort huwelijk uit elkaar • De LA Clippers zijn gecharmeerd van Ray Allen en hopen de schutter via een trade binnen te halen.
H
e 44-jarige Bailey heeft al een seizoenskaart sinds 2000 en gaat niets uit de weg om zijn liefde voor de Clippers te benadrukken. Hij draagt een speciaal half rood-half blauw pak tijdens elke thuiswedstrijd en rijdt in een rood, wit en blauw geverfde 1995 BMW 740i met een Clippers logo en handtekeningen. Paul: “He used to scream and tell me how ugly I was. I'm glad he's on my team now.” Toch denkt het management er iets anders over. Clipper Darrell is volgens de beleidsbepalers geen fan van de Clippers, maar een fan van wat hij kan verdienen aan de Clippers.
Basketballers liberaal, footballers conservatief
B “I
love Michael, maar ik zou liegen als ik zeg dat hij goed werk heeft verricht in Charlotte.” De Bobcats hebben momenteel het slechtste record in de NBA. Twee jaar geleden haalden zij nog de playoffs met spelers als Stephen Jackson, Gerald Wallace en Raymond Felton.
Lob City banned Barkley: 'MJ maakt 'Clipper Darrell'
er een potje van'
D
A
ls het aan het management van et is geen geheim dat Charles de Los Angeles Clippers ligt, associeert supporter Darrell Bailey Barkley en Michael Jordan goede zich niet meer met de club. “I am vrienden zijn. Maar moet hij zijn devastated!”, reageert ‘Clipper mening geven over Jordan als Darrell’. De spelers van de Clippers teameigenaar van de Charlotte zitten blijkbaar niet op één lijn met Bobcats, dan slikt Chuck zijn het bestuur en steunden Bailey op woorden niet in. “Het grootste Twitter. Chris Paul: ‘WE GOT probleem is dat hij niet genoeg mensen om zich heen heeft die het YOU’. Blake Griffin: ‘Bring back met hem oneens durven te zijn”, zei #ClipperDarrell’ en teamgenoot hij in The Waddle & Silvy Show op DeAndre Jordan: ‘I love you Clpper Darrel&#ClipperDarrel’.
usiness Week onderzocht dat basketballers liberaal denken, terwijl footballspelers meer de conservatieve kant op hinken. Dat is te merken aan de gulle donaties aan de Democraten van NBAspelers, bestuurders en eigenaren. Sinds 2009 werd er al ruim 2,6 miljoen dollar gedoneerd aan federale campagnes.
N
BA-commissioner David Stern voert de lijst aan met ruim 30.000 dollar om politici te steunen, vrijwel allemaal Democraten. President Barack Obama kan ook op de steun rekenen van NBA spelers. LeBron James, Vince Carter en legendes als Alonzo Mourning en Magic Johnson doneerden recentelijk 30.000 dollar om Obama te steunen in zijn
Zfeestetdat13 maart in je agenda. Dan begint het March Madness heet met de First
Four in Dayton, Ohio. Het vorig jaar ge誰ntroduceerde fenomeen werd direct een succes dankzij Virginia Commonwealth University, dat van de First Four doorstootte naar de Final Four. VCU werd de in het toernooi geboren Cinderella story - het team dat bijna buiten de boot viel voor het hoogtepunt van het seizoen, en vervolgens bijna won. Bijna, want het NCAA Tournament werd gewonnen door een andere Cinderella. De University of Connecticut, beter bekend als UConn Huskies, werd slechts negende in de Big East Conference en speelde zich via de achterdeur (het Big East Conference Tournament) in het toernooi. Vanaf de eerste wedstrijd daarin, tot en met de finale van de Final Four, won UConn elf wedstrijden op rij en werd kampioen van Amerika.
U Conn versloeg in de aanloop
naar March Madness in vijf dagen tijd ineens topteams als DePaul, Georgetown, Pittsburgh, Syracuse en Louisville. In het toernooi werden, na een quickstart in de eerste ronden, hero誰sche gevechten geleverd met San Diego State (Sweet Sixteen, 74-67), Arizona (Elite Eight, 65-63) en vooral Kentucky (Final Four, 56-55). Die laatste wedstrijd trok meer publiek (75.421) in het Reliant Stadium in Houston dan de uiteindelijke finale (70.376) tegen Butler. Dat had vooral te maken met het falen van de topseeded teams in 2011. Ohio State (Sweet Sixteen, vs Kentucky), Duke (Sweet Sixteen, vs Arizona), Kansas
(Elite Eight, vs VCU) en Pittsburgh (3rd Round, vs Butler) vlogen allemaal vroegtijdig uit het toernooi. En ook 2nd seeds North Carolina, San Diego State, Notre Dame en Florida werden het slachtoffer van 'huge upsets'.
Zen #8o stonden in de finale ineens #11 UConn Butler (voor de tweede keer op rij).
Beroerder was het nog niet geweest in het NCAA Tournament. Het scheelde nog dat bijna Player of the Year Kemba Walker, de pointguard van UConn, meedeed. Hij gaf de finale nog enig cachèt. Beide teams speelden, en schoten vooral, verschrikkelijk slecht. Het gezamelijke schotpercentage was 26%, een historisch dieptepunt. UConn won uiteindelijk met 53-41. Kemba Walker (nu Charlotte Bobcats) werd topscorer met 18 punten. Voor de
highlights van de finale kijk je hier.
D e topteams in het NCAA Tournament verschillen in vele
opzichten van elkaar. Welke teams nemen met niets minder genoegen dan de titel? En wat zijn de Cinderella stories in the making? Een overzicht.
Wildcats
H et beste team van het seizoen, inclusief offseason games, is Kentucky. De Wildcats, onder leiding van de zeer ervaren headcoach John Calipari, is een team van uiterst talentvolle freshmen. Het hele jaar al veegt Kentucky met iedere tegenstander de basketballvloer aan. De vele fans (verzameld onder de noemer Big Blue Nation) en analisten kijken met open mond van ver- en bewondering toe. Kentucky verloor in het hele seizoen maar één wedstrijd (28-1 record): bij Indiana Hoosiers werd het begin december 73-72. In Southeast Conference is Kentucky de ongeslagen (nu 14-0) kampioen. Dit maakt de Wildcats de 'no brainer' tussen alle favorieten voor de Final Four.
Dit seizoen keerden alleen senior short forward Darius Miller en sophomore power forward Terrence Jones terug na een succesvol jaar. Miller had in de NBA draft kunnen zitten, maar wilde een grotere impact maken op NCAA basketball. Jones stond op de cover van de Blue Ribbon, de bijbel voor college basketball. Hij zou één van de topspelers moeten zijn dit seizoen. Maar… Coach Calipari rekruteerde een paar ongelooflijk goede freshmen die met Miller kunnen wedijveren. Forward Michael KiddGilchrist was de eerste. Na hem volgde al heel snel Marquis Teague en een paar maanden later Anthony Davis. De Wildcats hebben een vlijmscherpe fastbreak en via Doron Lamb en Darius Miller een dodelijk afstandschot als het nodig is. Het frontcourt met lange mannen als Davis, Kidd-Gilchrist en Jones is griezelig goed. Kentucky is the team to beat dit jaar.
Orange
Zou The Orange dat kunnen? Syracuse is in
tegenstelling tot Kentucky een diep team. Er worden veel spelers ingezet en de volop gebruikte zoneverdediging is er juist om een goede inside game bij de tegenstander te neutraliseren. Syracuse is de kampioen van de Big East Conference en verloor ook maar één wedstrijd dit seizoen (Notre Dame 67-58). Syracuse coach Jim Boeheim geeft gemiddeld tien spelers meer dan 10 minuten per wedstrijd. Boeheim is een legende. Hij gaat voor de 29ste keer meedoen aan het NCAA Tournament, nadat zijn Syracuse alweer voor de 34ste keer meer dan 30 overwinningen per seizoen pakte. Dat laatste is een nationaal record. Boeheim beschikt over genoeg verschillende types en lange mannen om het Kentucky lastig te maken in de Final Four. Ook in het backcourt kan Boeheim naar hartenlust kiezen. Syracuse is uitdager nummer één, maar niet alleen…
Spartans en Jayhawks
Tkomenwee zijntopteams die even op gang moesten Michigan State Spartans en Kansas
Jayhawks. Spartans headcoach Tom Izzo had in de zomer de nodige rommel op te ruimen. In 2011 was Michigan State favoriet in de Big East en een kandidaat voor de Final Four, maar daar kwam niets van terecht. De start van dit seizoen was zwaar voor Michigan State. De opener tegen North Carolina (in de Carrier Classic, een wedstrijd op het vliegdekschip USS Carl Vinsson) was heel bijzonder vanwege het plaatje (zie pagina 2324). Niet in het minst door de aanwezigheid van college hoops fan in chief Barack Obama. Michigan State verloor. En ook de tweede wedstrijd, tegen Duke, ging verloren. Dat Tom Izzo en zijn mannen wel degelijk tot iets in staat waren bleek daarna, toen Michigan State van half november tot diep in januari ongeslagen bleef. De Spartans zijn tot de laatste dag van dit seizoen kandidaat voor de titel in de sterkste college conference in Amerika, de Big Ten. Michigans State is one (and fun) to watch. Voor Kansas Jayhawks kun je in grote lijnen copy-paste doen met het Spartans verhaal. Headcoach Bill Self nam na afgelopen seizoen afscheid van vier van de vijf starters in zijn team. De broers Marcus en Markieff Morris waren de sterren van Kansas, dat voor de zevende keer op rij (!) kampioen werd in de Big
12. Niemand hield rekening met een achtste titel. De enige terugkerende starter, pointguard Tyshawn Taylor was tenslotte niet zo goed en de verse rekruten allesbehalve outstanding. Kansas begon met nederlagen tegen de top contenders Kentucky en Duke. Bill Self's team stond het hele seizoen in de top 10 van beste teams, maar kreeg nooit juichende kritieken. Tot de afgelopen weken. Kansas is op tijd in vorm voor March Madness en laat dat zien door in februari alleen te verliezen bij aartsrivaal Missouri. Verder noteerden de Jayhawks acht zeges, waaronder de thuiswedstrijd tegen Missouri. Precies in die wedstrijd duidelijk dat er rekening moet worden gehouden met de Jayhawks. Met Thomas Robinson hebben ze een potentiële Player of the Year in huis. Taylor heeft zich goed ontwikkeld op de point en met shooting guard Travis Releford en de laatste weken uitstekend spelende center Jeff Withey haalde Kansas 'gewoon' de onvoorstelbaar geachte achtste titel in de Big 12 op rij binnen.
Best ofthe rest
N atuurlijk kunnen ook de #2 seeds North Carolina, Duke, Missouri en Ohio State dit jaar kampioen worden. Maar er zijn meer kapers op de kust. Teams die, als ze in de Final Four komen, bestempeld zullen worden als de Cinderella's van dit jaar. Zo gek als vorig seizoen, toen 'upsets' en Cinderella stories om voorrang vochten, zal het voorlopig niet meer worden. In het beste geval krijgen we een betere finale.
Een team waar niemand van gehoord heeft, en waar alle grote teams precies daarom niet tegen willen spelen, is Iona College. De kampioen van de Metro Atlantic Athletic Conference is een echte dark horse. Niet dat ze zomaar in de Final Four kunnen komen, maar in het schema met Kentucky en North Carolina kan Iona teams en volgers verrassen. De geschiedenis spreekt dat trouwens tegen. Acht keer stonden de Iona Gaels in het NCAA Tournament, zeven keer was het direct klaar en maar één keer werd een wedstrijd gewonnen. Met senior Scott Machado heeft Iona een ijzersterke pointguard in huis. De Gaels zijn een Cinderella story 'waiting to happen'.
In het bracket van Syracuse kan Indiana Hoosiers de surprise zijn. Kentucky ging onderuit tegen het team van headcoach Tom Crean en ook Ohio State, Michigan Wolverines en Michigan State moesten eraan geloven. Allemaal in het herriehuis Draymond Green, senior PF Assembly Hall. Als Michigan State Indiana dat ook kan op season stats: 33mpg; 16ppg; 45% 2pt; 40% neutraal terrein… Beware! 3pt; 10,2rpg; 3,6apg
IMichigan n het westen, waar State en
Missouri de grote namen zijn, ligt een mooie rol te wachten op Notre Dame. De Fighting Irish verdienen alleen op basis van hun bijnaam al een plaats in dit verhaal en zijn outsider op basis van het slot van het seizoen. Tot januari voldeed Notre Dame aan de verwachtingen, rustig zoekende naar de juiste samenstelling om wedstrijden te winnen. In 2012 vond headcoach Mike Brey de formule. De Fighting Irish stonden ineens stiekem op 25 in de 'Top 25 schools in de country' om binnen een week door te schieten richting top-10. Het ging goed, tot de laatste week. Daarin werd verloren van St. Johns en Georgetown.
A ls er een uitdager moet komen in de Midwest bracket, dan is Marquette een
optie. Derde geworden in de Big East. Het verloor uitwedstrijden bij Syracuse, Georgetown, Notre Dame en Cincinnati, maar nooit met ruime cijfers. Marquette is een team in opbouw sinds Dwyane Wade er afscheid nam (2003, nu Miami Heat). Die ellenlange verbouwing kan prima worden afgerond met pak 'm beet een fraaie zege in de derde ronde tegen Ohio State, voor een plekje bij de Sweet Sixteen. En vanaf daar is alles mogelijk. Het feest heet niet voor niets March Madness…
"G reen is my voice", zegt coach Tom Izzo. Hij is een eigenwijze coach, maar
als Green praat, luistert Izzo. Green kent de aanvalsspelletjes van tegenstanders soms beter dan de tegenstander zelf. Zo kan hij zijn team goed neerzetten. Green bestudeert het spel, is de absolute leider in het team en wil na zijn basketball carrière graag commentator worden.
Jared Sullinger, sophomore C - Ohio State season stats: 30mpg; 17ppg; 55% 2pt; 39% 3pt; 9,3rpg; 1,1apg
Dafgelopen e freshmansensatie van het seizoen. NBA teams
keken kwijlend toe, wapperend met dollarbiljetten. Slaagde er niet in om de verwachtte titel binnen te slepen en deed het enige juiste: hij bleef bij de Buckeyes. "Ik ben nog niet klaar hier. Ik wil vertrekken met de titel", zei de 'man with a mission' desgevraagd. Zijn statistieken zijn gelijkwaardig aan het afgelopen seizoen.
Anthony Davis, freshman PF Kentucky
season stats: 31mpg; 14,3ppg; 66% 2pt; 9,8rpg; 4,8bpg; 1,5spg
Thighschool oen Davis aan zijn senior year in begon, was hij 188cm groot. Zijn
doel was een gemiddeld college in een goede conference. Een jaar later was Davis 208cm groot en stonden scouts en coaches van topscholen te dringen om hem in te lijven. Hij is een power forward met pointguard skills, atletisch en heeft een wingspan van 10 basketballen. Davis is een gruwelijke shotblocker, intimiderend on defense en indrukwekkend on offense.
moest hij starten, scoren en leiden. En het is hem gelukt. Zonder complete afstemming in de verdediging op Robinson was er geen houden aan voor tegenstanders. You better believe it.
Austin Rivers, freshman SG - Duke
season stats: 33mpg; 15,3ppg; 44% 2pt; 39% 3pt; 3,3rpg; 2,1apg
Zookoonmeteen van Celtics coach Doc Rivers, wat zijn belangrijkste wapenfeit was
bij zijn entree in college hoops. Hij volgde Kyrie Irving op, die momenteel een verpletterende indruk maakt bij Cleveland Cavaliers in de NBA. Rivers wordt nog beter, Thomas Robinson, junior PF - Kansas zo was de verwachting. En hell yeah, he is! season stats: 31mpg; 17,8ppg; 53% 2pt; 11,8rpg; De freshman 'most likely to make an 1,8apg; 1,1bpg; 1,1spg immediate impact as a starter' in de NCAA, speculeerden de analisten door. Dat was etwijfeld werd er. Aan het begin van het even buiten waard Anthony Davis gerekend, seizoen was de grote vraag of Robinson Cole maar Rivers is razendsnel, levensgevaarlijk Aldrick en de Morris twins kon doen in de penetratie naar de basket en een vergeten. Robinson kwam van de bank, zette 'clutch shooter' voor Duke. Voor een de turbo in de hoogste versnelling, dunkte 'fouldrawer' moet hij nog wel meer vrije een paar ballen en ging weer zitten. Dit jaar worpen raak schieten (65%). •
G
London calling
LNBA-ster uol Deng is naast een ook een
voetbalfanaat: “Ik hield vanafhet begin van Arsenal. Ik had vroeger zelfs een poster van Ian Wright aan de muur hangen. Als kind kon ik nooit gaan kijken op Highbury. Ik kon geen ticket betalen maar was ook bezorgd om het geweld. We woonden dicht bij het stadion van Crystal Palace en soms zag ik kerels bijvoorbeeld een telefooncel kapot slaan. Ik besloot dat het beter was om de wedstrijd op TV te volgen.” Nu is Deng, als hij de tijd vindt, vaste klant bij Arsenal en recent kon hij een getekend shirt bemachtigen van Robin van Persie. ok houdt Deng zich bezig met de Olympische Spelen, deze zomer in Londen. Hij is er zelfs van overtuigd dat Team UK een medaille kan pakken. “Ik kan niet wachten tot het zover is. Het is een nieuwe kans om aan iedereen te bewijzen dat we basketball kunnen spelen op het allerhoogste niveau.”
O
H et verhaal van Luol Deng is een scenario van een ‘feel good movie’. In het door oorlog verscheurde Soedan komt een kind niet met veel kansen ter wereld, maar Deng blijkt één van de uitzonderingen die door gunstige omstandigheden toch kunnen excelleren. Op weg naar de All-Star Game in Orlando plaatste hij dit bericht op Twitter: Private jet with WI-Fi to Orlando. Wow. The Refugee kid has come a long way. But never forgotten where he came from. #Blessed
Vluchteling
D
eng’s vader Aldo was een vooraanstaand politicus in Soedan, die na een staatsgreep in 1989 vreesde hij voor het welzijn van zijn familie. Hij vertrok hierop met zijn vrouw en negen kinderen naar Egypte. Luol was toen amper vier jaar oud. In Egypte speelden de gebroeders Deng vaak basketball en op een dag kwamen ze in contact met NBA-speler Manute Bol, ook een Soedanees. De immens grote Bol (2 meter 35) bracht Ajou Deng (ook basketballprof en speler van het Britse nationale team) de basistechnieken van het basketball bij. Voor Luol, die over de schouder van zijn broer meekeek, werd Bol al snel een vaderfiguur. Na de vrijlating van Aldo Deng in 1993 vond het gezin politiek asiel in het Verenigd Koninkrijk. In Brixton, een deelgemeente van Londen, ontwikkelde Luol aanvankelijk vooral interesse voor voetbal. Zijn liefde ging uit naar Arsenal (zie kader) maar zijn idool was een speler van Newcastle. “Ik hield ervan om naar Faustino Asprilla te kijken. Zijn viering van een doelpunt was de beste: de backflip en dan de drie vuistbewegingen. De backflip was wat moeilijk voor mij maar de vuistbewegingen kon ik wel!”
Bestemming VS
D oor zijn grootte werd Deng automatisch aangetrokken tot het basketball. Hij ging spelen voor de Brixton Topcats en mocht meespelen met de onder-15selectie van Engeland (hij had ondertussen een Engels paspoort). Hij trok daardoor de aandacht van een Amerikaanse scout, die hem een beurs aanbood voor Blair Academy in New Jersey. Luol Deng verhuisde dus voor de vierde keer: “Omdat ik alleen was, had ik in het begin heimwee.
Ik was echter vastberaden om deze kans niet te verkwanselen. Ik zorgde ervoor dat ik harder werkte dan de anderen en stond elke morgen om zes uur op om extra te trainen.” Al dat harde werk wierp zijn vruchten af. In zijn laatste jaar werd hij bekroond tot de op één na beste high school speler, na ene LeBron James. In tegenstelling tot James koos Deng er niet voor om meteen de stap naar de NBA te maken. Hij koos voor Duke University en in zijn enige jaar was hij goed voor vijftien punten, zeven rebounds en een schotpercentage van bijna 48%. De Blue Devils haalden de NCAA Final Four maar verloren van de latere kampioen Connecticut (met onder meer Ben Gordon).
Dream come true
IMadison n de zomer van 2004 zat Luol Deng in Square Garden voor de NBA
Draft. Als zevende overall pikten de Phoenix Suns Deng op. Niet veel later werd hij onderdeel van een trade met de Chicago Bulls. Op vijf november 2004 maakte Deng zijn debuut voor de Bulls. De wedstrijd tegen de New Jersey Nets werd na twee verlengingen verloren, maar hij liet meteen zijn talenten zien met achttien punten en tien rebounds. Deng werkte zich daarna snel op tot basisspeler en werd geselecteerd voor het ‘All-Rookie First Team’. De beer was los. Zijn statistieken verbeterden jaar na jaar en hij ontpopte zich als een leider voor de Bulls. Bovendien werd snel duidelijk dat Deng een speler is die elk team kon gebruiken. Vooral de manier waarop hij zich aanpaste aan verschillende soorten basketball deden coaches handenwrijven. Zondebok
D e Bulls plaatsten zich in 2006 (voor het eerst sinds 1998) voor de playoffs,
waarin ze in de eerste ronde verloren van de latere kampioen Miami Heat. Ook in 2007 bereikten ze de postseason, mede dankzij een sterk seizoen van Luol Deng. Op zijn 21ste was hij de leider
van een jong en opkomend team, een bewijs van zijn talent als speler. De Bulls verloren in de tweede ronde van de Detroit Pistons, maar Deng was top met gemiddeld 22 punten en negen rebounds. Het volgende seizoen werd echter een teleurstelling. Verschillende blessures deden de Bulls terugvallen en ook Deng miste negentien wedstrijden met een blessure aan de achillespees. Ondanks zijn kwakkelperiode onderschreef hij een contract voor zes jaar met een waarde van 71 miljoen euro. Deng had het lastig om zijn prijskaartje waar te maken. Zijn cijfers gingen twee jaar achtereen naar beneden, mede omdat hij een nieuwe blessure opliep. Na de nipte playoffplaatsing in 2009 lieten de fans van zich horen, waarbij vooral Deng het moest ontgelden. De fans wezen hem aan als schuldige voor de tegenvallende prestaties en zijn zware contract gooide enkel olie op het vuur.
Wederopstanding
Shartenindsdien heeft Deng opnieuw de van de fans veroverd. Hij leerde
omgaan met de druk en dat gaf zijn zelfvertrouwen een serieuze boost. Coach Tom Thibodeau weet als geen ander wat Deng’s beste eigenschap is: “Luol blijft altijd op koers. Je kunt iedere wedstrijd op hem rekenen: verdedigend fantastisch, optimale inzet en nooit in paniek. Wie iedere dag met hem werkt, ziet zijn natuurlijke leiderschap. Hij is ons cement, hij houdt de Bulls bij elkaar. Ook als het even tegenzit, blijft Luol dezelfde.” Deng is nu duidelijk de ‘second option’ voor één van de beste teams in de NBA. Met zijn kwaliteiten als scorer is hij van onschatbare waarde voor de Bulls. Bovendien staat hij ook verdedigend zijn mannetje, zelfs tegen een Lebron James, en is hij meer dan eens belangrijk in de ‘clutch’. Als kroon op zijn sterke seizoen mocht hij opdraven in de All-Star Game, naast ploeggenoot Derrick Rose. All-Star Game. Privéjet. Refugee. Never forget. Zijn tweet vat alles perfect samen: Deng beleeft de ware ‘American Dream’. •
D e Slam Dunk Contest op de zaterdagavond is normaal
gesproken het hoogtepunt van het kinderfeestje dat NBA All Star Weekend heet. Echter, de gedoodverfde favoriet (als ook de winnaar van vorig jaar) Blake Griffin zegde al in een vroeg stadium af vanwege geen zin. En ook zijn aanvankelijke vervanger LeBron James liet een week voor aanvang weten toch maar van zijn toegezegde deelname af te zien. Je hebt als King zijnde bij dergelijke wedstrijdjes immers alleen maar wat te verliezen.
Baanummer, en dus was de eer de B-garnituur, maar die
maakte er een waar feestje van. Derrick Williams (Timberwolves, met behulp van een motor), Jeremy Evans (Jazz, een heuse 'double' alley oop), Paul George (Pacers, fluoriserende strips en zijn 7'2" grote ploeggenoot Roy Hibbert als obstakel) en Chase Budinger (Rockets, als Woody 'White Men Can't Jump' Harrelson, over Diddy), kregen de kids zowaar op de banken. De hoogste eer was tenslotte weggelegd voor Evans.
Okortep defotografische volgende pagina's een impressie
(in vogelvlucht) van de vier beste dunks van alle vier de kandidaten. En nou maar weer om 't echie. •
Tschamen egenwoordig hoef je je niet meer te Oapril,p de2000)coverstaanvan drie Sports Illustrated (17 als je live wedstrijden van de supporters met een papieren zak over het hoofd. 'Just shoot me' heeft de man in het midden erop gekalkt. De kop van het verhaal: the worst franchise in sports history. Uiteraard bedoelde SI hiermee de Los Angeles Clippers. De Clippers kennen een lange geschiedenis, met spelers die mislukken, onbegrijpelijke trades, ernstige blessures en slechte keuzes in de NBA Draft. Dit gaat helemaal terug tot eind jaren-’70, toen de organisatie nog in San Diego speelde. Nee, Hall of Famer Elgin Baylor (1986 tot 2008) zal niet de geschiedenisboeken ingaan als één van de beste general managers die de Clippers gekend hebben.
Tlosingochseasons. wist men het in 1988 zeker: no more Danny Manning, een
absolute ster van de universiteit van Kansas, wordt als eerste door de Clippers gekozen in de draft, maar na amper 26 wedstrijden in het seizoen raakt de power forward zwaar geblesseerd en wordt hij na een knieoperatie nooit meer de oude. Tien jaar later hebben de Clippers opnieuw the number one pick, maar gooien ze hun eigen glazen in door de voorkeur te geven aan big man Michael Olowokandi en toppers als Mike Bibby, Vince Carter, Paul Pierce en Dirk Nowitzki links te laten liggen. Om het allemaal nog wat duidelijker te maken: een opsomming van spelers die voor de Clippers hadden kunnen spelen als het management niet voor speler A, maar voor speler B had gekozen. Kevin Willis, John Stockton, Scottie Pippen, Chris Mullin, Glenn Rice, Eddie Jones, Kevin Garnett, Kobe Bryant, Amar’e Stoudemire en Danny Granger. Ouch!
Clippers bekijkt. De identiteit van the worst franchise in sports history veranderde vanaf 2009 met de komst van superatleet Blake Griffin. De rookie van Oklahoma groeide afgelopen seizoen uit tot een highlight machine en verwende de fans elke avond met spectaculaire dunks. En er is meer. De overgang van All-Star point guard Chris Paul zorgde aan het begin van dit seizoen voor een aardverschuiving in Los Angeles (David Stern blokkeerde even daarvoor een deal die Paul naar de Lakers zou brengen). Caron Butler en veteraan Chauncey Billups tekenden ook bij de Clippers en het contract van springveer DeAndre Jordan werd verlengd. Eigenaar Donald Sterling kon zijn geluk niet op. Nu waren zij het die de show stalen in Hollywood, en niet de Lakers. Het is overbodig om te vermelden dat alle seizoenkaarten binnen no-time weg waren.
Crunch time
Cjarigehrisspelverdeler Paul, zijn naam viel al even. De 26is dé leider van het team
en reden nummer één dat de Clippers een kans maken om ver te komen in de playoffs. Dat merk je als je hem ziet spelen. Paul eist de bal op, probeert in het begin van de wedstrijd zijn teamgenoten in het spel te betrekken om vervolgens in het vierde kwart op beast mode over te schakelen. Paul wil maar één ding: winnen! CP3 neemt verreweg de meeste schoten in ‘crunch time’ en dat pakt goed uit. Neem nou zijn gamewinner op 10 februari tegen de Philadelphia 76ers. “Ik heb het gevoel dat ik elk schot kan creëren met mijn balcontrole.” Zijn coach Vinnie del Negro gaat zelfs een stap verder. “Het gaat niet altijd om het scoren, maar om de keuzes die je maakt in het veld. Hij neemt door zijn manier van spelen druk
weg bij zijn teamgenoten en maakt het voor hen eenvoudiger.”
Lob City
Bde bekendmaking lake Griffin kan daarover meepraten. Na van de komst van Paul
geen seconde om met de elleboog te zwaaien. Het risico op een vervelende blessure is aanwezig.
Lomobserieus City alleen is dan ook niet voldoende een kans te maken in de
naar de Clippers zei hij het volgende: “It’s going to be Lob City!” Hij en teamgenoot DeAndre Jordan zijn elke wedstrijd goed voor een paar spectaculaire alley oops uit de hand van Paul. Griffin zelf is één van de
postseason. Griffin zal een aantal dingen aan zijn spel moeten verbeteren, te beginnen de vrije worpen. De Clippers kunnen Jordan (ook geen ster in het nemen van vrije worpen) wel vervangen in de laatste twee minuten van een close game,
hardste werkers in de NBA en doet het dit seizoen uitstekend met 21 punten en 11 rebounds per wedstrijd. Je hebt het gevoel dat de 22-jarige power forward al tijden meeloopt, maar het is toch echt pas zijn tweede jaar. Hij krijgt dan ook wat kritiek op de manier waarop hij elke bal verwoestend wil dunken. De meeste spelers gaan aan de kant en willen niet met hem op een poster staan, maar types zoals Joel Anthony en Brandon Haywood twijfelen
maar zonder Griffin is het team te kwetsbaar onder de borden. Naast vrije worpen mist Griffin ook veel open schoten in het gebied tussen the bucket en de driepuntslijn. Verdedigers dagen hem dan ook uit om het schot te nemen. Het lijkt erop dat Griffin te veel tijd nodig heeft om een schot los te laten, alsof hij eerst naar een mogelijkheid zoekt om naar binnen te snijden voor een vernietigende dunk. Daarom oogt zijn jumper niet vloeiend, al is
Paul het daar niet mee eens. “Hij heeft juist heel natuurlijk schot. Het heeft met vertrouwen te maken.”
Champions?
Vstaatolgens Paul zijn de Clippers in om voor het kampioenschap te
gaan. Het team ziet er op het oog sterk uit met de kersverse aankoop Kenyon Martin en chemistry guy en toprebounder Reggie Evans. Caron Butler heeft een groot aandeel als schutter en kan uitstekend verdedigen. Eric Bledsoe, Randy Foy en Mo Williams fungeren als prima back-up guards voor Paul. Daar had ook de naam van Billups moeten staan, maar daar kan een streep doorheen. De 35-jarige guard, die in 2004 kampioen werd met de Detroit Pistons, liep begin februari tegen de Orlando Magic een achillespeesblessure op en zal gemist worden. Toch zijn er vraagtekens over de kansen van de Clippers met coach Vinnie Del Negro aan het roer. De Clippers maken veel persoonlijke fouten en hebben moeite om de driepunter te verdedigen. Daarnaast is Del Negro geen meester in het bedenken van tactische spelletjes.
Teenochjaarisgeleden. er een groot verschil met Griffin: "We go into every game thinking we should win. That's our mindset.” De Clippers versloegen dit seizoen al de Lakers, de Mavericks, de Heat en de Thunder. Dat gevoel hebben de fans eigenlijk nog nooit gekend. De papieren zakken kunnen voorlopig op zolder blijven. •
H et was weer tijd voor de jaarlijkse swimsuit edition van Sports Illustrated. De beeldschone Kate Upton sierde de
cover, maar er was ook ruimte voor een sexy shoot op 'n trampoline met Chris Paul en Bar Refaeli. Tip: zoek het filmpje op YouTube. Paul zei dat hij voor deze shoot nog zenuwachtiger was dan voor een wedstrijd. Gelukkig voor hem klikte het wel met Refaeli: het model bezocht zelfs een duel van de Clippers.
Brandon Carr – CB – Chiefs
Blijstjerandon Carr kon ook op het nevenstaande staan, al is de kans dat de jonge
cornerback in Kansas City blijft vrij klein. In februari bonden de Chiefs namelijk cornerback Stanford Routt voor drie seizoenen aan zich. Carr is een goede man-cover corner en heeft met zijn 26 jaar zijn plafond nog niet bereikt. Hij groeide op in Detroit en gezien de gaten in de Lions secondary zou dat een interessante bestemming voor hem zijn, al hebben ook de Dallas Cowboys al aangegeven Carr volgend seizoen graag in Texas te zien.
Carl Nicks – OG – Saints
Cde afgelopen arl Nicks, de beste pass-blocking guard in jaren, zou een perfecte optie zijn
geweest voor de franchise tag van de Saints, maar met quarterback Brees als free agent is dat geen optie. Nicks is verreweg de beste lineman beschikbaar in free agency dit jaar, en heeft al aangegeven een groter contract te zoeken dan dat van zijn collega Jahri Evans, die in 2010 voor zeven jaar en 56 miljoen dollar tekende in New Orleans. De Washington Redskins en Arizona Cardinals zoeken betere offensive linemen en hebben genoeg ruimte onder de salary cap om Nicks aan te trekken. Toch zou ook San Francisco, waar Nicks opgroeide, een mogelijke bestemming kunnen zijn.
Curtis Lofton – LB – Falcons
D at de Atlanta Falcons Lofton dolgraag willen behouden, is geen geheim. Hij
ontwikkelde zich in de laatste jaren tot één van de betere linebackers in de NFL en speelt in belangrijke rol in Atlanta’s front seven. De linebacker zoekt een contract dat in de buurt komt van Jets-linebacker David Harris (vier jaar, 36 miljoen dollar). Een terugkeer naar Atlanta is niet uitgesloten, maar wanneer Lofton op de markt komt zullen de Philadelphia Eagles en de Tampa Bay Buccaneers vrijwel zeker interesse tonen.
Jason Jones – DT – Titans
Jlinemen ones, één van de minder bekende defensive in de league, viel terug in productie nadat Tennessee hem van defensive tackle naar defensive end verplaatste. De Titans
willen hem behouden, maar Jones zal eerst willen zien wat teams als de Denver Broncos en Philadelphia Eagles, die allebei een penetrerende defensive tackle goed kunnen gebruiken, voor hem in petto hebben. Jones staat bekend om zijn snelle eerste stap en is agressief genoeg om een offensive line met zijn beperkte gewicht te kunnen penetreren. Tegelijkertijd beschikthij over voldoende discipline om aan het verdedigen van de run te denken. In een jaar waarin ook pass rushers Mario Williams, Robert Mathis, John Abraham en Jeremy Mincey mogelijk op de markt komen, zal Jones snel over het hoofd worden gezien, maar zeker van waarde blijken.
Matt Flynn – QB – Packers
IMattn deFlynn schaduw van Aaron Rodgers wacht al sinds 2008 op een kans om
roer van een NFL team te staan. In vier jaar tijd startte de quarterback twee maal een wedstrijd, en zette daarin respectabele cijfers neer: 55 van zijn 81 passes werden gevangen voor 731 yards, en zijn touchdown-interceptie ratio was 9-2. In de laatste wedstrijd van het afgelopen seizoen verbeterde Flynn met zes touchdowns en 480 yards verschillende teamrecords. De situatie doet denken aan die van Kevin Kolb, die na vier jaar als back-up door de Philadelphia Eagles naar de Arizona Cardinals werd gestuurd, om daar weinig te laten zien in zijn eerste seizoen. Echter, in de zoektocht naar een franchise quarterback zal ook zeker dit jaar een team het risico durven nemen en Flynn aantrekken. Met voormalig Packers offensive
zelf aan het
Bkonden ig money, no results - veel spelers hun prijskaartje niet waarmaken. Hierbij een aantal megaflops. 1. Albert Haynesworth DT Redskins 2009
Met een zevenjarig contract voor honderd miljoen dollar op zak, registreerde Haynesworth maar 52 tackles en 6,5 sacks in twee seizoenen. Moest in 2011 voor een vijfde ronde-pick naar New England verkassen.
2. Javon Walker WR Raiders 2008
Speelde maar twee seizoenen voor de Raiders op
een zesjarig contract ter waarde van 55 miljoen dollar. Ving in 2008 vijftien passes voor 196 yards en speelde in 2009 maar drie wedstrijden zonder een bal te vangen.
3. Larry Brown WR Raiders 1996 Als Super Bowl MVP tekende Brown een vijf
jarig contract bij de Raiders voor 12,5 miljoen dollar. Stond in twee seizoenen maar twaalf keer op het veld.
4. Dale Carter DB Broncos 1999
Maakte de overstap van divisierivaal Kansas City voor 22,8 miljoen dollar over vier jaar. Werd na een tegenvallend seizoen voor een jaar geschorst
coördinator Joe Philbin als hoofdcoach bij de en St. Louis Rams zouden schematisch goede Miami Dolphins, kan dat team als de vroege bestemmingen zijn voor Tolbert wanneer favoriet worden beschouwd. deze teams bereid zijn veel meer geld op tafel te leggen dan de Chargers.
Mike Tolbert – RB – Bolts
D e kans bestaat dat San Diego, na vorig jaar Darren Sproles in free agency te hebben M et zijn 2,06 meter en 154 kilo is Gaither verloren, opnieuw een prominente running een speler waar je letterlijk en figuurlijk back moet laten gaan. Mike Tolbert speelt een belangrijke rol in special teams, en heeft bewezen een monster te zijn in short-yardage en goal line situaties. Ook is Tolbert een goede blokker en receiver, wat hem in de moderne passing game van grote waarde maakt. Ondanks dat hij aangaf in San Diego te willen blijven, zal hij eerst de markt peilen om te zien hoeveel hij waard is. De Dallas Cowboys
Jared Gaither – OT – Bolts
moeilijk om heen kan. De jonge offensive tackle werd in 2007 door de Baltimore Ravens in de vijfde ronde van de supplemental draft gekozen, maar zag zijn jaren in de league gedomineerd worden door blessures. Volledig hersteld van zijn meest recente blessure liet Gaither in de tweede helft van afgelopen seizoen zien
5. LeCharles Bently DT Browns 2006
contract met een waarde van 25 miljoen dollar. Speelde maar tien wedstrijden en ruziede regelmatig met de trainers.
6. Adam Archuleta DB Redskins 2006
Tekende een zesjarig contract voor dertig miljoen dollar. Ving 11 ballen voor 181 yards en een touchdown, waarna de Jaguars na één seizoen genoeg van hem hadden.
na het missen van drugtests.
Kreeg een zesjarig contract voor 36 miljoen dollar, maar liep een knieblessure op tijdens de eerste dag van training camp. Zag daarna bijna zijn been geamputeerd worden door een infectie. Was met 35 miljoen dollar in zeven jaar de best betaalde safety in de NFL. Startte zeven wedstrijden voordat hij gedegradeerd werd tot special teams speler.
7. JeffGarcia QB Browns 2004
Verdiende na drie Pro Bowls een vierjarig
8. Jerry Porter WR Jaguars 2008
9. Antonio Bryant - WR - Bengals 2010
Tekende in maart een vierjarig contract voor 28 miljoen dollar, maar stond eind augustus al weer op straat. •
hoe goed hij is, door in de laatste vijf wedstrijden van de San Diego Chargers geen enkele sack of knock-down toe te staan. Gezien zijn medische geschiedenis en gedocumenteerde gedragsproblemen neemt het team dat hem aantrekt een bepaald risico, maar wanneer Gaither net zo speelt als enkele maanden geleden is hij zonder twijfel één van de beste left tackles in de NFL.
Pierre Garcon – WR – Colts
Oafwezigheid ndanks de van Peyton
Manning kon Garcon terugkijken op een goed seizoen, waarin hij zeventig passes ving voor 947 yards. De wide receiver wees een vijfjarige contractverlenging af en zal zo goed als zeker voor een ander team gaan spelen. Ten minste vier teams zouden Garcon hoog op hun lijstje hebben, waaronder twee in de AFC North. De 25-jarige Garcon staat bekend als een ‘deep threat’ en beschikt over goede handen. Gezien zijn leeftijd heeft hij nog voldoende potentieel om te groeien, en hij behoort dan ook tot de top van de beste groep free agent wide receivers in jaren.
Laurent Robinson – WR – Cowboys
N a drie jaar zwerven door de league werd Robinson één van de revelaties van het
afgelopen seizoen. Pas in september voegde hij zich bij de Dallas Cowboys en zou daar met elf touchdowns een talentvolle groep receivers aanvoeren. Het is moeilijk te zeggen of Robinson eindelijk zijn talent heeft kunnen tonen of dat hij zijn succesvolle seizoen te danken heeft aan quarterback Tony Romo, maar dat de Cowboys hem willen behouden mag duidelijk zijn. Door een technisch detail mogen de Cowboys niet met Robinson onderhandelen totdat de markt op 13 maart
opent, waardoor hij zeker op interesse van andere teams kan rekenen.
BenJarvus Green-Ellis – RB – Patriots
G reen-Ellis, bijgenaamd “The Lawfirm”, is één van de running backs waar in de
aanloop naar free agency relatief weinig over wordt gesproken. Green-Ellis miste in de afgelopen twee seizoenen geen enkele wedstrijd, en kan als één van de weinige running backs zeggen dat hij in zijn college en NFL carrière nog nooit gefumbled heeft. Voor een betrouwbare powerback als GreenEllis is bij veel teams wel een plaatsje, maar de meest logische link kan gelegd worden met de Kansas City Chiefs. Chiefs general manager Scott Pioli was de persoon die Green-Ellis in 2008 als undrafted free agent naar New England haalde, en hij zou nu wel eens hetzelfde kunnen doen in KC. •
22 TAGS
22 NFL Franchises maakten gebruik van hun tag om spelers te binden. Onder hen Drew Brees, Matt Forte, Dwayne Bowe, Ray Rice, Anthony Spencer, Matt Prater, Connor Barth, Steve Weatherford, Fred Davis, CliffAvril, Wes Welker, DeSean Jackson en Michael Griffin. Klik hier voor een compleet overzicht. Grootste vis in de FA-vijver nu: Chargers' WR Vincent Jackson.
moment’, vond afgelopen week plaats. Het lijkt onvoorstelbaar in de 21e eeuw, maar pas na de combine weten scouts 100% zeker e Philadelphia Eagles staan wat de lengte en het gewicht van de open voor een trade van hun diverse talenten is. Voor sommige standout wide receiver DeSean spelers is dat belangrijker dan voor Jackson, nu hij een franchise tag heeft gekregen ● Adrian ‘All Day’ anderen. Neem Robert Griffin III. had veel belang bij een goede Peterson doet zijn bijnaam eer Hij lengtemeting, daar er geruchten aan, en bezorgt zijn waren dat hij kleiner was dan door coach Leslie zijn universiteit (Baylor) Frazier en aangegeven. passant een
Weekly RoundUp
D
hartverzakking, met de mededeling dat hij aan het einde van de maand alweer wil gaan rennen, krap 2 maanden na zijn kruisbandoperatie
● De St. Louis Rams hebben officieel bekend gemaakt dat hun tweede positie in de aanstaande draft beschikbaar is ● Een
verrassende outsider voor de tweede keus van de Rams, en de kans om RGIII te draften, zijn de Philadelphia Eagles ●
Dontari Poe bewees zichzelf een goede dienst tijdens de Draft Combine door uitzonderlijke resultaten te boeken en is daarmee de voornaamste kandidaat voor ‘draft riser of the year’ ● Brandon
Carr (Chiefs) en Cortland Finnegan (Titans) zijn de voornaamste kandidaten om de secondary van Dallas te komen versterken ● Het nieuws over Peyton Manning is dat er tot op heden geen nieuws is, slechts roddels. Stay tuned.
Hoe groot is Robert Griffin III
D
e Draft Combine, het ultieme ‘wat voor vlees heb ik in de kuip-
V
oor een quarterback is lengte erg belangrijk, hij moet immers over de linemen naar het achterveld kunnen kijken, en een ‘slechte’ meting had RGIII zijn vrijwel zekere stek als tweede keuze na Andrew Luck kunnen kosten. Gelukkig voor Griffin mat hij 6’2, exactly as advertised. Enkele dagen later liep RGIII ook nog eens de snelste 40-yard dash van alle quarterbacks sinds Michael Vick en maakte hij bovendien erg veel indruk tijdens zijn persconferentie. Al met al een goede week voor de Heisman Trophy winnaar.
March Madness in de NFL
E
en kleine maand na de Super Bowl barst de NFL weer in alle hevigheid los met de opening van free agency op 13 maart. Tot 5 maart kunnen teams hun franchise tag toekennen aan de speler die men absoluut niet wil verliezen aan free agency. Voorname kandidaten zijn DeSean Jackson van de Eagles (intussen getagged), Cliff Avril van de Lions, Matt Forte van de Bears (ook al verrast met een tag) en Mike Wallace van de Steelers.
N
a die datum wordt dus pas duidelijk welke free agents er beschikbaar zijn maar het kan geen kwaad in elk geval de volgende namen eens in de gaten te houden: Matt Flynn (Packers), Vincent Jackson (Chargers), Mario Manningham (Giants), Mario Williams (Texans), Cortland Finnegan (Titans) en Marques Colston (Saints). De kans bestaat dat ook Peyton Manning zich bij dat rijtje gaat voegen en dat garandeert een zeer interessante maand maart in de NFL. •
K omende zaterdag is het zover. Een nieuw seizoen gaat dan van start in de
hoogste divisie van het Amerikaanse soccer. Op 10 maart opent het seizoen met de kraker tussen Colorado Rapids en Columbus Crew. Columbus heeft wat recht te zetten tegen de Rapids, want het was Colorado dat in een direct gevecht de strijd om de wildcard won. Die wildcard gaf toegang tot de play-offs voor de MLSCup van vorig jaar. Later op de komende zaterdag nog een knallend duel op de rol: Los Angeles Galaxy en Real Salt Lake, de favorieten voor de titel, openen het nieuwe seizoen tegen elkaar (zie kaders).
Uitstraling
SEuropa teeds meer (ex-)topspelers uit vinden de Major League
Soccer aantrekkelijk. Waar Thierry Henry, David Beckham, Rafael Marquez en Robbie Keane al overkwamen naar de MLS, zoemen ook andere namen rond in verband met een toekomstige overstap naar Amerika. Tottenham Hotspur-winger en Engels international David Bentley laat zich liever verhuren aan een MLS-club dan aan een Engelse laagvlieger. De geruchten rond Michael Ballack, Frank Lampard en Alessandro Del Piero zwellen aan. De Major League Soccer leeft en de competitie begint waardering te krijgen in de wereld. Zoals gezegd: het niveau van de MLS stijgt. Landon Donovan, Henry en Keane leerden het voetballen niet in de Amerikaanse competitie, maar het is veelzeggend dat zij na een jaar voetbal in de MLS nog gemakkelijk meekomen op het hoogste Engelse niveau bij Everton, Arsenal en Aston Villa. Het laatste voorbeeld van de groei die de MLS doormaakt is Tim Ream. De verdediger van New York Red Bulls stapte in januari over naar Bolton
DE TITELKANDIDATEN
Absolute favoriet is het sterrenensemble van LOS ANGELES GALAXY met de toppers David Beckham en Robbie Keane. Daarnaast kan de titelhouder bouwen op vedettes als Juninho en Landon Donovan. De 17-jarige Jack McBean is een speler om in de gaten te houden. Afgaande op de voorbereiding is LA niet onaantastbaar. In oefenpotjes tegen Portland Timbers en Montreal Impact werd ruim verloren. Ook Houston Dynamo was te sterk. REAL SALT LAKE kwam vorig jaar net te kort voor de titel. De ploeg zal daarom gebrand zijn op revange, ditmaal mét prijzen. In de selectie zit in ieder geval voldoende perspectiefom dat te bewerkstelligen. De effectieve spits Álvaro Saborio moet opnieuw voor de productie zorgen. Daarbij krijgt hij steun van zijn vaste kompaan Fabián Espíndola. Een ploeg die zich ook kan gaan mengen in de titelstrijd is NEW YORK RED BULLS. Aan het materiaal zal het niet liggen. Onder ANDEREN Thierry Henry en Rafael Marquez geven de Red Bulls een Europese karrevracht aan naam en ervaring mee. Henry bewees bij Arsenal het voetballen nog niet verleerd te zijn. Op het hoogste Engelse niveau was hij meermaals belangrijk voor zijn tijdelijke club. Doel van de club is om dit jaar langer mee te strijden om de felbegeerde MLS-cup. Niet de meest gerenommeerde naam, maar HOUSTON DYNAMO is niet voor niets de runner-up van vorig seizoen. Met fris en gedurfd voetbal drong het team door tot in de finale van de MLS-cup. In de voorbereiding beet Dynamo al fel van zich aftegen de kampioen van 2011. Opnieuw niet dankzij sterren, maar vooral zoals we Houston kennen: via een sterk collectief. Een verrassing voor het komende seizoen: SEATTLE SOUNDERS. Eindigde vorig seizoen in de reguliere competitie al op kleine afstand van Los Angeles en telt dus gewoon mee in de top van Amerika. De Sounders hebben creativiteit in huis. De oud-Ajacied Mauro Rosales is een van de bepalende spelers op het middenveld.
Wanderers. In de zomer stond de Amerikaans international ook al in de nadrukkelijke belangstelling van PSV.
Close
H et niveau wordt niet alleen hoger in de MLS, het belooft ook
nog spannender te worden. Vorig jaar maakten outsiders als Seattle Sounders en Houston Dynamo het de sterren van Los Angeles al aardig lastig en dat zal ook in het komende seizoen zo zijn. Houston en Seattle beschikken, net als Real Salt Lake, al tijden over een sterk collectief dat niet hoeft onder te doen voor de concurrentie. New York Red Bulls slaagt er maar niet in om de naam echt waar te maken. De Red Bulls wilden vorig seizoen al eens zo’n begeerlijke prijs pakken, maar slaagden daar tot teleurstelling van coach Hans Backe niet in. Dit seizoen eist Backe prijzen van zijn ploeg. “En dat moet kunnen met twintig van dit soort goede voetballers”, vindt hij. Om die prijzen te pakken moet New York zien af te rekenen met de andere grote naam: Los Angeles Galaxy. Los Angeles is echter niet ongenaakbaar in de voorbereiding (zie 'titelkandidaten'-kader links), dus waarom niet?
Erecente n wat te verwachten van nieuwkomers in de MLS
als Portland Timbers, Vancouver Whitecaps en Montreal Impact? Die gaan vast aan bijdragen een onvoorspelbare competitie, waarin iedereen kan van iedereen winnen. Het wordt een seizoen vol verrassingen. Kom maar op, MLS 2012! •
DE STERREN
DAVID BECKHAM – Los Angeles Galaxy De man met de beste trap van de MLS en altijd en overal de assistkoning. Becks wil nog één kampioenschap pakken met zijn ploeg en is dus kanshebber nummer één! DWAYNE DE ROSARIO – D.C. United Twee weken terug tekende hij een nieuw contract bij United: Dwayne De Rosario, de MVP van 2011. De oudgediende kent al een lange MLS-carrière, en was vorig jaar plots MVP dankzij dertien goals en zeven assists. Kan hij dit trucje op bijna 35-jarige leeftijd nog eens herhalen? LANDON DONOVAN – Los Angeles Galaxy De grote ster van Amerika en niet voor niets gezien als de grootste Amerikaanse speler aller tijden. Aanjager, afmaker, aanvoerder: Donovan is het allemaal. Liet in twee maanden tijd bij Everton ook weer zien in ’s werelds grootste competitie mee te kunnen. BREKKEN SHEA – FC Dallas Een absoluut talent. Vestigde zijn naam vorig jaar als de nummer drie in de MVP-verkiezing. De pas 22-jarige Shea is een alleskunner en als hij de vorm van vorig jaar doortrekt, is hij opnieuw kanshebber. ÁLVARO SABORIO – Real Salt Lake Net als De Rosario nadert Saborio zijn afscheidstournee. De spits is op leeftijd, maar liet in de afgelopen twee seizoenen het net vaak bollen. Het zou een verrassing zijn, maar bij een goede serie kan Saborio zomaar de MVP zijn aan het einde van het seizoen!
Zaterdag 10 maart: Colorado-Columbus Vancouver-Montreal D.C.-Kansas City San José-New England Los Angeles-Salt Lake Zondag 11 maart: Dallas-New York Chivas USA-Houston Maandag 12 maart: Portland-Philadelphia * Tijd = plaatselijk
06.00 * 06.00 * 07.30 * 10.30 * 10.30 * 03.00 * 07.00 * 09.30 *
H et goede nieuws voor Braun is dat hij in hoger beroep zijn schorsing van
vijftig wedstrijden met succes heeft aangevochten. Daardoor kan hij komend seizoen gewoon weer vanaf dag één de ballen uit Miller Park meppen. Voor Fantasy Baseball-spelers is hij nu een legitieme kandidaat voor de first overall pick. De reden van zijn vrijspraak is er echter niet eentje om blij van te worden. Hij vocht namelijk niet het resultaat aan (de positieve test), maar het proces. Kort gezegd: er zijn duidelijke regels opgesteld – in twintig pagina's – hoe het populaire 'plasje' vervoerd moet worden naar het laboratorium. Volgens Braun en de arbitration-commissie, bestaande uit een arbitrator van de spelersvakbond, één van de commissioners office en een onafhankelijke (Shyam Das), was er niet volgens het boekje gewerkt. De koerier bracht de urinestaal namelijk niet op tijd van het dopingbureau naar FedEx. De stem van Das gaf de doorslag en zorgde er dus voor dat de schorsing werd doorgestreept en dat MLB met een flinke kater zit.
Positieve staal
N ergens is officieel gezegd dat Braun géén PED's heeft gebruikt. Nogmaals: de positieve staal werd niet aangevochten, maar het proces dat tot de uitspraak leidde.
De straf voor schending van het zogeheten 'Joint Drug Agreement' (even Googlen voor langdradig, maar interessant leesvoer) is vijftig wedstrijden schorsing waarbij de speler miljoenen misloopt, omdat hij niet betaald krijgt. Daarbij doet dopinggebruik de Hall of Fame-kansen geen goed, mede door de enorme mediaaandacht en negatieve publiciteit die rond (vermeende) dopingzondaars hangt. Geen twijfel mogelijk: het proces moet volgens het boekje gaan. Vrijspraak is dan ook een goede uitkomst.
Eigenlijk is het grappig dat het proces hier alle aandacht krijgt en niet het resultaat. We zijn het in de sport gewend bijna alleen maar naar het resultaat te kijken. Dit is vaak erg zwart-wit.
E
positief. Onder hen Mark McGuire, Rafael Palmeiro, Manny Ramirez, Miguel Tejada, Alex Rodriguez en steroids-posterboy en homerunkoning Barry Bonds.
In een ver verleden (2003) kwamen de en first pitch grand slam met een 7-5 spelersvakbond en MLB overeen dat elke achterstand met twee uit in de major leaguer getest zou worden op gelijkmakende slagbeurt in de negende dopinggebruik om te indexeren op welke inning na een geworpen bal buiten de schaal spelers 'valsspeelden' (tussen slagzone wordt bejubeld door medespelers, aanhalingstekens, want in baseball is nooit fans en de media, (en... ademhalen!) terwijl bewezen dat het gebruik van steroïden of het proces eigenlijk niet goed is. Statistisch andere soorten doping bevorderend werkt gezien loont het zich om de eerste pitch te op de prestaties. Deze discussie blijft hier laten gaan, zeker als deze buiten de dan ook buiten beschouwing.) Als meer dan slagzone is. Maar ja, de 'W' is daar, dus wie vijf procent van de spelers positief waren, maalt erom? zouden er random tests komen vanaf 2004. Uiteindelijk werd dit ongeveer zeven Het enige wat een een speler hoeft te doen procent. bij een dopingcontrole is zijn 'sample' – in welke vorm dan ook – inleveren. Daarna O ja, inieminiedingetje: de tests in 2003 komt de verantwoordelijkheid in de handen waren ANONIEM. Dat was een niet van de in dit geval beruchte FedEx-koerier onbelangrijk deel van de afspraak. om het op tijd en op de juiste wijze naar het lab te brengen. En in het lab liggen weer Drie jaar geleden meldde het weekblad andere taken. Braun is niet Sports Illustrated dat Alex Rodriguez één verantwoordelijk voor het proces. Dus als in van de spelers was die in 2003 positief die reeks iets fout gaat, is het niet aan de waren. SI had de gegevens via-via speler om de schuld te dragen. ontvangen, nadat er in 2004 in het kader van de 'BALCO Investigations' een inval Lange lijst plaatsvond in het lab waar de 'samples' werden bewaard. raun is niet de eerste en zal zeker ook niet de laatste zijn die beschuldigingen van Eerlijk? dopinggebruik aan zijn broek krijgt. Heck, zelfs (of misschien juist?) de beste spelers n tegenstelling tot Braun, sloeg A-Rod van deze en de vorige generatie testten meteen mea culpa. Hierdoor weet iedereen
B
I
dat 'A-Roid' inderdaad steroĂŻden gebruikte. Sindsdien kreeg de perceptie van de kwaliteiten van Rodriguez een tik en ook zijn Hall of Fame kansen komen daardoor in gevaar.
ja, dan moeten de aanklagers hun zaakjes op orde hebben.
We leven in een wereld waar topsporters ook popsterren zijn. Het D-woord is een heet hangijzer. Een beschuldiging van aar het bij Braun tot nu toe alleen nog dopinggebruik heeft niet alleen impact op maar over het proces gaat, ging het bij Ade populariteit van de speler, maar ook dat Rod alleen maar over het resultaat. van zijn sport en soms van zijn hele Natuurlijk heeft hij dat zelf ook generatie - binnen de sport, maar zeker ook aangewakkerd door snel te bekennen dat daarbuiten. Uitgekotst door collega's, hij inderdaad wat gesnoept had. Maar meer bespuugd door de fans, platgestampt door nog dan Braun stond A-Rod in zijn recht. de media. Hem was anonimiteit beloofd en die belofte is geschonden. Tegen A-Rod is nooit een Dus als je spelers wilt testen en vervolgens schorsing uitgesproken, dus daar zit een beschuldigen: do it f***ing right! verschil. Maar terugkijkend had A-Rod er beter aan gedaan te ontkennen en het elukkig is er in het geval van Braun proces te benadrukken. sprake van een geslaagd hoger beroep en hoeft hij geen schorsing uit te zitten, al Bekennen is een teken van een sterke heeft MLB aangegeven niet tevreden te zijn persoonlijkheid, maar als A-Rod de prmet dat hoger beroep. De kans is echter mensen van Braun had gehad, dan zou hij groot dat MLB het hierbij laat. Het er nu misschien wat beter opstaan. (Maar gezichtsverlies is nu al groot genoeg; er Rodriguez heeft het bed gedeeld met moet geleerd worden van de fouten die zijn Cameron Diaz en Kate Hudson. Dat kan gemaakt. Braun weer niet zeggen.) Alleen met een waterdicht systeem werkt Op orde anti-dopingbeleid. Een waterdicht systeem waarin het proces niet ondergeschikt is aan e zijn van ver gekomen de afgelopen het resultaat. jaren. De wielerliefhebbers onder ons kunnen daar over meepraten. De Baseball is een spel van gemiddelden, dopingjacht van eind jaren negentig was waarbij de besten op de lange termijn altijd alleen maar resultaatgericht. bovendrijven. Anti-dopingbeleid Langzamerhand komen de media, daarentegen is exacte wetenschap, en waaronder wij, tot de conclusie dat het niet daarom moet het goed gebeuren. Het gaat slechts het resultaat is dat telt. Je bent niet alleen om de oplossing, maar ook om onschuldig tot het tegendeel bewezen is. En hoe je er bent gekomen. •
W
G
W
‘
T
The Magic Stick
here, on your right hand. That’s The Stick. We used to say that a lot prouder in the past. But maybe times will change.’ Ik zit met mijn neus platgedrukt tegen het raam van onze taxi naar het stadion te kijken. Mijn hart klopt sneller. Ik ben een volwassen man van 34 jaar, op huwelijksreis in Amerika, en mijn hartslag gaat omhoog van een sportstadion. Geen idee of dat helemaal normaal is. ‘Het stadion van de San Francisco 49ers!’, zeg ik opgewonden tegen mijn vrouw die na de lange vlucht nog net haar ogen open kan houden. Ze knikt en lacht. Ze begrijpt mij. Daarom ben ik met haar getrouwd. Maar verder zal het haar op dit moment een zorg zijn. Uiteraard heb ik er al alles over gelezen. Candlestick Park werd origineel gebouwd als honkbalstadion. Toen de New York Giants eind jaren ’50 naar San Francisco verhuisden, beloofde het gemeentebestuur een mooi en groot onderkomen neer te zetten voor de club. De naam Candlestick Park, verwijzend naar de plek waar het stadion staat, kreeg zijn naam na een wedstrijd waarbij de inwoners van San Francisco hun ideeën voor een benaming konden inzenden.
I
n april bestaat The Stick 42 jaar. Het ademt geschiedenis. Het stadion leeft. Gebeurtenissen bepalen de historie van een accommodatie. Niet alleen op sportgebied. Zo gaven The Beatles hun laatste commerciële live concert in Candlestick in 1966. En in 1989 was het park uitverkocht toen vlak voor het begin van de derde wedstrijd om de World Series de grond opeens vreselijk begon te schudden. Een aardbeving van 7,1 op de schaal van Richter trof San Francisco. Opmerkelijke genoeg raakte niemand in het stadion gewond. Achteraf bleek de bouwconstructie vele tienduizenden levens te hebben gered. Een wonder. In 2000 verhuisden de honkballers naar een nieuw, ook schitterend stadion, iets verderop aan de baai. Candlestick is sindsdien echt alleen het huis van de San Francisco 49’ers, die daar sinds begin jaren ’70 hun intrek namen. Grootheden als Steve Young en Joe Montana beleefden er enorme successen. Naar die tijd verlangden de NFL-fans in San Francisco terug. Toen wisten ze nog niet wat voor geweldig seizoen het voor de 49ers zou worden.
‘S
o, are you going to Alcatraz and the Golden Gate?’. De woorden van de taxichauffeur trekken mij uit mijn droom. Het is midden juni en de NFL ligt dus stil. Er is niks te beleven in Candlestick Park. Ja, we gingen naar Alcatraz. We fietsen over de Golden Gate naar Sausalito. Talloze malen namen we de Cable Cars en zwaaiden naar de zeehonden op Pier 39. We bezochten vier wedstrijden van de Giants en zagen de gekte rond Brian Wilson. Het was geweldig. Toen kwamen deze winter de playoffs en zag ik de 49’ers winnen van de Saints in een kolkend, stormend, spookachtig Candlestick Park. Mijn ogen werden waterig. Daar MOET ik een keer bij zijn. Ik maak mijn vrouw wakker. ‘Lieverd, heb je zin om een keer in december naar San Francisco terug te gaan?’. Ze knikt en lacht. Ze begrijpt mij.
Weekly RoundUp
G
rady Sizemore, eens ‘superstar in the making’, is weer eens geblesseerd. Dit keer kost de outfielder van de Cleveland Indians een rugblessure ongeveer drie maanden • Grady's
IMolina
n St. Louis tekende Yadier voor vijf jaar bij. In deze periode verdient hij 75 miljoen dollar. De All-Star en Gold Glove-
vechten dan in één wedstrijd uit wie er naar de Division Series mag. Commissioner Bud Selig vindt het blijkbaar een uitstekend idee om het lot van miljoenenploegen die (bijvoorbeeld in de AL East) onder hevige concurrentie 90+ wins halen in één wedstrijd te beslechten.
O
naamgenoot, Scott Sizemore (geen familie), lijdt mee: hij scheurde zijn kniebanden. De derde honkman, één van de weinige offensieve lichtpuntjes van de Oakland Athletics, mist het komende seizoen • Derde
mdat het speelschema van komend seizoen al vast lag zijn deze Division Series wat omgegooid. De uitploeg speelt eerst twee wedstrijden thuis en dan drie uit. Hierdoor wordt er een reisdag bespaard.
AJ Burnett's bunting: lights out
P
itchers met een knuppel: het blijft een gevaarlijke combinatie. Dit keer was het A.J. Burnett die brokken maakte. Burnett brak zijn oogkas toen hij zichzelf bij buntoefeningen een bal in het gezicht sloeg. De vers van de New DH Manny Ramirez als vierde York Yankees overgekomen aan slag voor de A’s. Jesus chtervanger Salvador Perez Pittsburgh Pirate is inmiddels Montero deed hetzelfde voor blijft de komende vijf jaar in geopereerd. de M’s, maar dan als catcher • Kansas City. De 21-jarige Eén van de beste pitchers van zijn Venezolaan strijkt – houd je goed Burnett speelde generatie, Johan Santana van de vast – maar liefst zeven miljoen lange tijd in New York Mets, is weer aan het dollar op. Perez maakte zijn debuut de National werpen. Als dat maar goed gaat. voor de Royals in 2011 en is een League Blessures weerhielden Santana aardige slagman. Een goede deal voor de ervan een Hall of Fame carrière op voor de Royals dus! (toen nog) te bouwen. Florida Marlins, maar oed nieuws voor de Atlanta kwam de Braves en de Boston Red Sox van ason Varitek hangt na vijftien 2012: in plaats van de gebruikelijke afgelopen jaren uit in jaar zijn catchers mitt aan de acht, plaatsen zich vanaf dit wilgen. De captain van de Red Sox seizoen tien teams voor de playoffs. aangewezen slagmanspeelde zijn gehele carrière in Zo ontstaat een extra achterdeur paradijs dat Boston. Als minor leaguer zonden tot het postseason voor teams op American de Seattle Mariners hem, samen het randje. League met pitcher Derek Lowe, naar heet. Burnett wordt over zeven tot Beantown in ruil voor closer anaf komend seizoen gaan in twaalf weken terug in de majors Heathcliff Slocumb. (Geen fijne beide leagues drie divisiewinnaars verwacht. En dan kan hij nog trade voor Seattle en twee wildcards door naar de steeds niet bunten. • understatement.) playoffs. Die twee wildcards honkman Ryan Zimmerman blijft tot en met 2020 in Washington. De verzamelaar twijfelde aanvankelijk Nationals maken hem 140 miljoen over een langer verblijf bij de dollar over • In de eerste Spring Cardinals toen duidelijk werd dat Training wedstrijd van het zijn goede vriend Albert Pujols seizoen (A’s-Mariners), kwam vertrok.
A
Catchers galore!
J
Playoffs uitgebreid
G V
Wat was: van journeyman tot All-Star
TMichigan) im Thomas (15 april 1974 in Flint, speelde zichzelf in de kijker als
talentvolle goalie bij de universiteit van Vermont, waar hij samen met Tampa Bay sterspeler Martin St. Louis actief was. De kleine Marty St. Louis werd vanwege zijn ‘voor de NHL ongeschikte postuur’ nooit gedraft, maar knokte zich in 1999 alsnog de NHL in. Inmiddels is hij zesvoudig All-Star. Thomas werd in 1994 wel opgepikt: als 217de door de Quebec Nordiques, die een jaar later naar Colorado verhuisden en daar sindsdien als de Avalanche door het leven gaan.
was hij in de Noord-Amerikaanse leagues ECHL, IHL en AHL actief. Via AIK in Zweden (2001 en 2002) keerde hij terug naar Finland, dit keer bij Kärpät. Kortom: Tim Thomas, de journeyman goalie in Europa en de Amerikaanse minor leagues.
Zonopgemerkt ijn kwaliteiten bleven echter niet en de Boston Bruins besloten
hem een aanbod te doen als AHL goalie en eventuele back-up voor de hoofdmacht. In 2003 en 2004 startte Thomas voor de Providence Bruins in Rhode Island, maar mocht hij achter Andrew Raycroft en Felix Potvin op 19 oktober 2003 dan toch in de NHL debuteren. Hij maakte 31 reddingen in de 4-3 zege op de Edmonton Oilers. Tim Thomas is dan al 29 jaar oud en er is niemand die op dat moment kan weten dat Hij zou echter nooit voor die franchise aantreden. Tussen deze laatbloeier alsnog zal uitgroeien tot een Stanley Cup kampioen en meervoudig All1997 en 2002 reisde hij heen Star. en weer tussen Noord- Wat is: ultieme playoffperformer Amerika en Scandinavië. im Thomas heeft als goalie de laatste Hij won de Finse titel met jaren een geluk. Back-up-goalie Tuukka HIFK in 1998 Rask zou voor zeker vijftien andere teams en verloor de gewoon de starting goalie zijn, waardoor de Finse finals jonge Fin probleemloos wedstrijden van met diezelfde Thomas over kan nemen. Thomas start daarom frisser dan andere goalies aan de ploeg in 1999. Tussen playoffs. Speelde hij in 2007 nog 66 van de 82 wedstrijden, in alle andere jaren sinds de die twee lockout kwam hij nooit tot meer dan 57 seizoenen stuks. 25 wedstrijden kunnen overlaten aan je back-up is een luxe die maar weinig andere goalies in de NHL hebben.
T
De rust komt ten goede aan zijn toch al niet misselijke kwaliteiten. Hij heeft een gemiddeld save percentage in drie jaar NHL playoffs van 93,6% en zijn goal against average ligt nipt boven twee (2,06) doelpunten per wedstrijd. Deze cijfers zijn simpelweg indrukwekkend. Vooral vorig jaar was hij de belangrijkste playoff performer voor de Bruins met vier shutouts, 1,98 goal against average en save percentage van 94,0%. Niets minder dan spectaculair.
Tim Thomas schitterde door afwezigheid T2012imnaar Thomas weigerde op 23 januari het Witte Huis te komen
voor de huldiging door president Barack Obama. Als enige Bruins speler van de Stanley Cup winnende ploeg van 2011 was hij afwezig. Hij liet in een statement op Facebook weten dat hij vond dat de Amerikaanse overheid de vrijheid, de rechten en het eigendom van het volk bedreigt en dat hij als ‘Free Citizen’ het recht had daartegen te ageren. Zijn claim dat het geen partijpolitiek was werd veelal weggehoond. Thomas is tenslotte geldschieter van Republikeinse initiatieven. SPN Boston’s Joe McDonald bekritiseerde in scherpe bewoordingen de “me first” attitude van de goalie, terwijl de Boston Globe het vooral een gemiste kans en zwaktebod vond, want hij had Obama ook face-to-face te woord kunnen staan over zijn visie. De reactie van Bruins GM Chiarelli was meer tongue-in-cheek. Chiarelli liet weten dat hij Thomas had kunnen verplichten ofschorsen, maar dat toch maar niet deed. Het was tenslotte zijn eigen keuze. Maar “klaarblijkelijk niet de keuze van de rest van zijn ploeg”, voegde de teammanager er fijntjes aan toe.
E
op het Witte Huis
Trecords. im Thomas is tevens houder van vier Hij heeft de meeste saves in de
goalie eerst een BA in Ethiek, Economie en Politiek op de prestigieuze Yale University terwijl hij tegelijkertijd hun playoffs (798 in 25 wedstrijden), de meeste –ijshockeyploeg coachte – en richtte daarna saves in een Stanley Cup finale (238 in een stichting op voor jonge sporters met zeven wedstrijden), het beste save doelen voor duurzaamheid. Ook percentage in een regulier seizoen (93,8%) politieke werd hij enige overwogen als en hij won vier keer op rij de All-Star Game Democratischetijd kandidaat voor het sinds 2008, waarbij in 2010 vanwege de Amerikaanse congres. Dat laatste ging Olympische Spelen geen All-Star Weekend uiteindelijk niet door, maar Richter gaf te was. kennen die aspiraties slechts in de ijskast te Wat komt: Tim Thomas, free hebben gezet voor later.
citizen
Tman.ochHijblijktmagTiminmiddels Thomas geen tevreden terugkijken op een bijzondere carriere en je zou verwachten dat hij na een aantal succesvolle jaren in Scandinavië toch wel zou geloven in de Europese sociaal-democratie. Thomas wordt volgende maand 38 jaar oud en zijn loopbaan in de NHL loopt daarmee ongetwijfeld op zijn einde. Zoals zoveel oud-spelers is de doelman zich daarom al gaan richten op zomerkampen voor jonge ijshockeyers.
Toverhomas doet ’t anders. Hij is zeer kritisch de Amerikaanse overheid, die in zijn
optiek teveel invloed heeft op het dagelijkse leven. Daarom financiert hij projecten van de Tea Party en gaf hij eerder te kennen graag eens te willen dineren met de zeer conservatieve TV-persoonlijkheid en Obama-criticus Glenn Beck. Tim Thomas’ recente statements en acties laten zien dat hij ver wil gaan om die mening kenbaar te maken en trouw aan zichzelf te blijven.
Dat is bewonderenswaardig, maar allesbehalve tekenend voor de hockeysport. voor niets poogde Bruins general Velen richten zich uiteindelijk ook coaching Niet manager Peter Chiarelli hem nog om te op hoger niveau. Niet Tim Thomas. Hij Zijn teamgenoten hulden zich richt zijn focus op de politiek, in navolging praten. vooral in stilzwijgen. Een pijnlijke stilte. van onder meer voormalig New York Tim Thomas schitterde tenslotte in Rangers goalie en Hall of Famer Mike bij de ultieme huldiging voor Richter. Richter haalde na zijn carriere als afwezigheid een Amerikaanse sportploeg. •
weinig goalies die een Stanley Cup hebben gewonnen na 60 tot 65 wedstrijden in het reguliere seizoen.” En Lundqvist kan het e rentree van Stars-captain Brenden Morrow lijkt in zicht. Een weten, want de goalie speelde in vier van de zes seizoenen voor de nek-en rugblessure houdt hem Rangers meer dan zeventig sinds begin februari aan de kant • en is nog nooit verder Senators-goalie Robin Lehner wedstrijden dan de tweede ronde in behaalde zijn eerste shutout in gekomen postseason. heeft dan ook een de NHL na de 1-0 overwinning voor de handHijliggend, goed op de Boston Bruins • Capitals- bedoeld advies voor demaar Penguins: center Nicklas Backstrom mist “Geef Fleury meer rust.” wellicht het restant van de competitie vanwege een hersenschudding • Blackhawks-
Weekly RoundUp
D
aanvaller Jonathan Toews was op 23 februari betrokken bij een auto-ongeluk. Volgens de club is hij ongedeerd, maar Toews heeft wel een aantal wedstrijden gemist door een niet-gerelateerde blessure • De
Jackets. Een langere toekomst bij de club, die dit jaar weer de playoffs niet gaat halen, lijkt echter uitgesloten. Nash vroeg een maand geleden namelijk zelf om een trade, waarschijnlijk omdat hij het verliezen bij het momenteel slechtste team in de NHL meer dan beu is.
D
e relatie tussen de speler (first pick van Columbus in 2002) en de club wordt hierdoor flink op de proef gesteld. GM Scott Howson was geschokt door het verzoek van Nash, maar gaf inmiddels al wel aan dat hij intensief blijft zoeken naar een goede trade voor Nash.
O
ver interesse voor hun sterspeler hebben de Blue Jackets in ieder geval niet te klagen. Vooral de New York Rangers hadden tot Detroit Red Wings verlengden het aan de deadline verregaande contract van veteraan Todd interesse en zouden naar verluidt Bertuzzi met twee jaar • Toronto een pakket hebben aangeboden, Maple Leafs zetten coach Ron bestaande uit center Brandon Wilson aan de dijk en stelden exDubinsky, drie (top) prospects en Ducks-coach Randy Carlyle aan. een first-round draft pick in 2012. Dit bod werd achter afgeslagen at is natuurlijk makkelijker door Howson. De Blue gezegd dan gedaan. Ondanks de Jackets hopen in opkomst van het jonge talent Brad de zomer op e Pittsburgh Penguins zijn Thiessen, die in zijn NHL-debuut meer weer hard op weg om zich te tegen de Columbus Blue Jackets op gegadigplaatsen voor de playoffs. Eén van 26 februari een goede pot speelde den en de redenen hiervoor is (behalve de en meteen zijn eerste overwinning hogere excellerende Evgeni Malkin) het behaalde, is de verwachting dat de transfergoede keeperswerk van MarcAndré Fleury. De keerzijde hierbij Pens nog vaak een beroep moeten sommen. • doen op Fleury in het restant van is dat de Penguins deze jaargang heel vaak een beroep op hun eerste de competitie. Ze spelen nog keeper moeten doen. Backup-goalie relatief vaak tegen rivalen en directe concurrenten. Dat zijn Brent Johnson heeft namelijk, op wedstrijden die Fleury graag wil en z’n zachtst gezegd, niet de juiste waarschijnlijk ook moet spelen. vorm.
Zware belasting voor Fleury
D
F
D
leury is hard op weg om dit Nash blijft (voorlopig) seizoen zeventig wedstrijden te zitten waar hij zit spelen en volgens ‘concullega’ Henrik Lundqvist van de New York ndanks alle geruchten en Rangers zou hem dat weleens media-aandacht blijft Rick Nash parten kunnen spelen in de ten minste tot aan het einde van dit playoffs. “Bekijk je de laatste tien seizoen bij de Columbus Blue tot vijftien jaar, dan zijn er maar
O
D allas was in het afgelopen jaar de onbetwiste sporthoofdstad van Amerika. De
meerderheidsaandeel à 285 miljoen dollar in de Mavericks en een jaar later genoot Dallas van de eerste playoffdeelname sinds 1990. Mavericks werden NBA-kampioen en de In meerdere opzichten zijn de beginjaren Rangers haalden de World Series. Op van Cuban cruciaal geweest voor het grootse hetzelfde moment gingen de Dallas Stars succes van de Mavericks, jaren later. Het failliet en deed America’s Team, de nieuwe stadion, American Airlines Center, Cowboys, er alles aan om playoffplaatsing werd in 2001 betrokken en ook het logo en om zeep te helpen. In een sportstad die de tenues ondergingen prettige bekend staat om zijn excentrieke teameigenaren, het grote geld en gevoel voor veranderingen. Het gaf de ‘Mavs’ een nieuw historie keek niemand er echt van op. Want gezicht en hernieuwde hoop voor de toekomst. Cuban profileerde zich bovendien everything’s bigger in Texas. direct als een eigenaar die bovenop de operations’ zat, niet bang was Mavs: All-American Heroes ‘basketball grote, gedurfde trades te doen en eigenlijk e triomf van de Mavericks op de Miami gewoon heel erg slim zaken deed in de vaak Heat in de NBA Finals had alles weg van een van incompetentie overstromende wereld nationale feestdag. Dat had niet zozeer met van NBA general managers en eigenaren. In 2006 resulteerde dit in de allereerste de Mavericks te maken alswel met de algemeen gehate tegenstander uit Miami. De deelname aan de NBA Finals, waarin werd sympathie voor Dallas kwam nog het beste verloren van de Miami Heat en Dwyane tot uiting in de verering van Dirk Nowitzki, Wade, die Dallas’ ster Dirk Nowitzki compleet overschaduwde met een akelig overtoch echt een Duitser, als ‘All-American hero’ in zijn rol als de Dr. Jekyll van LeBron tuigende personificatie van Michael Jordan. James’ Mr. Hyde. De voornaamste bron van het succes van de Mavericks is eigenaar en miljardair Mark Cuban. Cuban kocht begin 2000 een
D
Vgingenijf moeizame (maar playoff!) jaren later de Mavericks op voor een herkansing en dit keer was Nowitzki er wel klaar voor. Zijn fantastische spel, het team effort van de Mavericks als geheel en het gebalanceerde strijdplan van coach Rick Carlisle was teveel voor de Miami Heat. Deze ultieme kroon op Cuban’s werk, het kampioensteam van 2011, is daarmee niet alleen het beste team uit de historie van de Mavericks maar vormt ook het ultieme testament van het tijdperk Cuban. Dat tijdperk laat zich kenmerken door uitgekiende spelersselectie, superieure kennis van de salary cap en het systeem en een grote bereidheid tot het betalen van luxury tax waar dat nodig is. De volgende demonstratie van dat beleid en Dallas’ voorname positie in de NBA, is al in de maak: het contracteren van free agents Dwight Howard en Deron Williams.
Cowboys: Zinkend schip
D ie andere prominente miljardair en fulltime franchise-eigenaar uit Dallas, Jerry
Jones van de Cowboys, had ooit dezelfde statuur als Cuban. Daarvoor moeten we dan wel terug naar begin jaren ’90; de glorietijd van de Cowboys met drie Super Bowl overwinningen (1993, 1994 en 1996). Jones
kan met recht de architect van dat succes genoemd worden. Na zijn aantreden als eigenaar in 1989 verruilde hij de legendarische head coach Tom Landry voor Miami University’s Jimmie Johnson en creëerde daarmee alle voorwaarden voor nieuw succes. Met behulp van een legendarische trade met de Vikings en succes in de draft bouwde Jones in no-time een ware juggernaut die recht deed aan de naam America’s Team en de reputatie van de Cowboys als een der meest succesvolste NFL teams en meest prominente Dallas sportfranchise.
D e Super Bowl in 1996 was echter het laatste hoogtepunt van de Cowboys onder
Jerry Jones, de opening van het schitterende nieuwe Cowboys Stadium niet meegerekend. In de jaren die volgden kwam Dallas nooit verder dan de Divisional Round, met een beschamend 6-10 record in 2010 als meest recente dieptepunt. Ook dit jaar waren de Cowboys geen moment een serieuze titelpretendent. Tekenend was de bijna lachwekkend armoedige strijd met de New York Giants om winst in de NFC East, waarbij beide teams er alles aan leken te doen om aan playoff plaatsing te ontsnappen. Uiteindelijk delfden de Cowboys twee keer het onderspit in rechtstreekse duels met de Giants en ging de NFC East titel, en uiteindelijk de Super Bowl, naar New York.
H et afgelopen seizoen bevestigt de positie van de Cowboys in het gevreesde ‘no man’s land’: niet goed genoeg voor de playoffs, niet slecht genoeg voor een hoge draft pick. Van franchises in deze situatie wordt ook wel gezegd dat ze ‘water maken’, een zeer treffende analogie voor de toestand van de Cowboys en het functioneren van Jerry Jones als eigenaar. Jones plaatst ondertussen al zijn eieren in het mandje genaamd Tony Romo. De Cowboys quarterback kreeg een vorstelijke contractverlenging, ondanks zijn reputatie als iemand die je drie kwarten lang laat denken dat hij elite is, om hem vervolgens in het vierde kwart twee ongelofelijk stomme intercepties te zien gooien. In een divisie met de Super Bowl kampioen New York Giants en de belachelijk getalenteerde Eagles voorspelt dat weinig goeds.
Rangers: Success pays off
D oor het succes van de Mavericks en de status van de Cowboys als grootste en
populairste Dallas franchise zou je zomaar de verrassende opkomst van de Texas Rangers vergeten. De afgelopen 2 seizoenen waren de Rangers namelijk trotse deelnemers aan de World Series, zonder overigens daadwerkelijk de overwinning te pakken. Het recente succes van de Rangers is een kleine veertig jaar in de maak. Na de verhuizing van de Rangers van Washington naar Dallas in 1972 duurde het tot 1996 alvorens de Rangers zich plaatsten voor de playoffs. In 1998 en 1999 werd dat kunstje herhaald met twee opeenvolgende American League West Championships. Iedere keer was de eerste ronde direct het eindstation voor de Rangers, die driemaal hun meerdere moesten erkennen in de New York Yankees.
D oor het gebrek aan klinkende successen bleek het lastig voor de Texas
Rangers om een plek te veroveren in het grote sporthart van Dallas. De keuze voor Texas in plaats van Dallas als naamgever hielp daar ook niet bij. Het gebrek aan liefde tussen de stad Dallas en de Rangers liet zich voornamelijk voelen in de matige bezoekersaantallen, hoewel de warmte en luchtvochtigheid in Arlington en omgeving zeker ook een
DIRK NOWITZKI Boegbeeld van de Mavericks, beste Mav ooit en MVP van de 2011 NBA Finals. Bovendien de populairste Duitser in Amerika en de beste Europese speler aller tijden in de NBA. Enige echte Mavericks legende. ROLANDO BLACKMAN In de schaduw van Nowitzki verbleekt iedere Mav. Blackman, een Maverick for life, verdient echter beter. Hij was de beste Mavericks scorer vóór Dirk, viervoudig AllStar en één van de beste schutters aller tijden.
TROY AIKMAN Inmiddels zeer kundig tv-commentator maar in een vorig leven franchise quarterback van de Cowboys, drievoudig Super Bowl winnaar, Super Bowl MVP en zesvoudig Pro Bowl’er. Zijn inductie in de Hall ofFame komt hem toe zullen we maar zeggen. EMMITT SMITH Trotse eigenaar van een eindeloze rits aan records en titels, beste Cowboys running back ooit en één van de vijfbeste NFL running backs aller tijden. Speelde een historisch seizoen in 1993 toen hij de meeste rushing yards in de NFL liep, MVP van de NFL én de
Super Bowl werd en die Super Bowl bovendien ook nog 'ns won. TOM LANDRY Legendarische head coach van de Cowboys in de periode van 1960 tot 1988. Kon dat zo lang volhouden door zijn revolutionaire ideeën en wordt dan ook geroemd als uitvinder van de 4-3 defensieve opstelling. Landry bracht twee Super Bowls naar Dallas en vestigde een formidabel, onaantastbaar record: 20 opeenvolgende winnende seizoenen. NOLAN RYAN Speelde 27 jaar lang in de Major League en zag zijn rugnummer ‘retired’ worden door 3 verschillende teams, waaronder de Rangers.
Ryan, een Hall of Famer is de huidige eigenaar, president en CEO van de Rangers.
schoot. Hall of Famer.
MIKE MODANO JUAN Speelde GONZALEZ vrijwel Gonzalez, zijn tweevoudig gehele MVP en carrière franchise voor de leider in Stars en homeruns en was de RBI, stond onbetwiste bekend om zijn ‘face ofthe unieke vermogen fran-chise’. lopers op de Modano honken binnen te staat brengen met zijn bekend als slagen. één van de beste goalBRETT HULL getters van Hull wordt voor Amerialtijd herinnerd als kaanse de man die de Stars bodem en in dubbele overtime was achten op zeer voudig controversiële All-Star. • wijze (stond zijn schaats nu wel of niet in de ‘crease’?) naar de Stanley Cup
rol speelden. Niet voor niets was Arlington Stadium lange tijd het warmste stadion van het land. De Rangers speelde daarop in door veel wedstrijden naar de avond te verplaatsen, een traditie die tot op de dag van vandaag voortduurt.
D e Rangers veroverden uiteindelijk hun plek als één van de grote Dallas sport
franchises op de enige manier mogelijk: door succesvol te zijn. Elf lange jaren zonder playoffs (tussen 1999 en 2010) werden vergeten door twee zeer succesvolle campagnes. In 2010 kwam de eerste postseason series win, werden en passant de Yankees verslagen om uiteindelijk kansloos de World Series te verliezen van de Giants. In de 2011 World Series kwam de ring dichterbij: de Rangers waren tijdens Game 6 nog maar één strike verwijderd van de eindzege, alvorens St. Louis’ David Freese een beslissende homerun sloeg. Een dag later moesten de Rangers definitief hun meerdere erkennen in de Cardinals, waardoor Dallas’ droom van een dubbeltitel in duigen viel.
Stars: Vallende sterren
Hockey in Texas. Een slechtere combinatie is amper denkbaar. In de luwte zijn de
Dallas Stars echter misschien wel de meest succesvolle franchise van sportstad Dallas in de afgelopen vijftien jaar. Vanaf het moment dat de Stars het koude Minnesota
D e beroemdste Dallas franchise eigenaar is zonder
twijfel George W. Bush. ‘Dubya’ was Managing General Partner van de Texas Rangers tussen 1989 en 1994 en zijn voornaamste wapenfeit was de bouw van het nieuwe stadion, Rangers Ballpark, geopend in 1994. Het stadion werd overigens gefinancierd met behulp van een tijdelijke belastingverhoging, iets wat in zijn latere jaren als president een doodzonde zou zijn geweest. Bush bezoekt nog regelmatig wedstrijden van ‘zijn’ Rangers.
voor Dallas verruilden (in 1993) werd er succesvol gewerkt aan een routemap die de Stanley Cup naar Dallas moest brengen. Het eerste seizoen in Dallas, met winst in de eerste ronde van de playoffs, was direct een groot succes en dat versnelde het proces waarbij de Stars als vierde sportkind door de stad geadopteerd werden.
Izichn devrijwel jaren die volgden plaatsten de Stars iedere keer voor de postseason,
terwijl er geduldig aan een team werd gesleuteld dat all the way kon gaan. De Stars schreven daarmee als het ware het handboek, jaren later in één ruk uitgelezen door de Oklahoma City Thunder, voor hoe als ‘relocation team’ de harten van de plaatselijke bevolking te veroveren. Division Championships in 1997, 1998 en 1999, de President’s Trophy in 1998 en 1999 en een Conference Championship in 1999 gingen vooraf aan de zo begeerde Stanley Cup in 1999. Dit allerhoogste niveau werd in de jaren die volgden nooit meer gehaald, maar de Stars bleven desalniettemin vaste playoff klanten. In 2008 plaatsten de Stars zich zelfs voor het eerst sinds 2000 weer voor de Conference Finals, onder impuls van center Brad Richards. Het was evenwel het begin van het einde voor de Stars. In de drie volgende seizoenen bleven de playoffs ver buiten bereik en tot overmaat van ramp gingen de Stars het afgelopen jaar zelfs failliet. Met een nieuwe eigenaar, de Canadees Tom Gaglardi, hopen de Stars op betere tijden maar met het vertrek van Richards en het pensioen van Mike Modano kan dat wel eens tegen beter weten in zijn. •
Evanchtede overige toppers hebben een drijfveer die hen getalenteerden onderscheidt.
Iaankomt, n het kader van de sportzomer die er weer presenteert De Wereld Draait Door
MJ had 't ook. Wie het waagde hem niet ten volle te respecteren, kon rekenen op dubbel en dwarse represailles, in de vorm van een ongenadige oorwassing. En wat te denken van Kobe? DWade bezorgde hem in de All-Star game een gebroken neus, maar Kobe wilde van geen verontschuldigingen weten. Om vervolgens een week later sportief zijn gram te halen.
Na de aftrap, vorige week donderdag, staan er drie #SportAm-approved sporters in de lijst: Wayne Gretzky, Michael Jordan en Babe Ruth.
Neem Johan Cruijff, die gedreven door rancune Feyenoord in 1984 de dubbel bezorgde, om Ajax-preses Ton Harmsen een poepie te laten ruiken.
N og een voorbeeldje dan? Derrick Rose. Z'n bloed gaat koken als verdwaalde sports writers Deron Williams of CP3 betere point guards vinden. En wanneer vervolgens de onderlinge confrontaties op het programma staan, laat DRose er geen misverstand over bestaan. Echte winnaars hebben 't dus, die drijfveer, gevoed door rancune, de absolute wil om te winnen, en de drang om zich op 't moment supreme te onderscheiden.
LweleBron James, de puur qua talent misschien de beste baller aller tijden, heeft 't niet. Zelfs tijdens een wedstrijd om de kat z'n viool, de voornoemde All-Star game, zakte hij tijdens crunch time weer genadeloos door 't ijs. Liet eerst Derrick Williams de kastan-jes uit het vuur halen, en zorgde vervolgens voor een onverklaarbare turnover.
"Where are your balls, man?", vroegen Kobe en Melo hem seconden later op de man af. Waar zijn je kloten? King James moest 't antwoord schuldig blijven. Hij wist 't ook niet.
een nieuw wekelijks onderdeel: ‘Sport Anders’. DWDD verzamelt de zeventien meest toonaangevende sporters in een lijst á la ‘Think Different’ van Apple.
Hoewel de Bambino terecht in het lijstje staat, rijst bij mij de vraag of er geen betere alternatieven zijn voor hem. De eerste andere naam die bij mij naar boven kwam was Jackie Robinson. Hij brak de 'color barrier' in 1947 bij de Brooklyn Dodgers. Ook aan Joe DiMaggio dacht ik. Wereldberoemd om zijn 56-game hitting streak.
M aar degene die ik er wat mij betreft bovenuit steekt is Roberto Clemente. Clemente was een meer dan goede baseballspeler (exact 3000 hits en 240 homeruns). Hij benadrukte echter ook dat er een sociale taak voor topsporters door het helpen van minder bedeelden in de samenleving. Helaas werd dat ook zijn dood. Clemente overleed op 31 december 1972 in een vliegtuigcrash terwijl hij humanitaire hulp wilde bieden na een aardbeving in Nicaragua. De vijftienvoudige All-Star werd een paar weken later postuum in de Hall of Fame gekozen. Een groot sportman en een groot mens; een gouden combinatie die eeuwige herinnering verdient.