Sport Amerika The Magazine Nummer 24

HOOFDREDACTIE Neal Petersen EINDREDACTIE Geert Jan Darwinkel Kasper Dijk REDACTIE Saman Alzahawi Lennart Beishuizen Bert Jan Brands Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Paul Klomp Aizo Lijcklama Ingmar Meijer Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs Jeroen Veenstra Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu Digital Publishing Scribus Desktop Publishing

SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012 ­ Alle rechten voorbehouden.

Opeens zat hij daar naast mij, NBA­baas David Stern, aan een tafeltje te genieten van de Boston Celtics, die vanwege hun NBA Europe Tour deze avond Milaan aandeden. Nadat hij mij vriendelijk glimlachend had begroet, besloot ik maar het gesprek aan te gaan.

Een mooi gesprek volgde, waarin Stern duidelijk zijn enthousiasme voor de Europese tour van enkele NBA­teams uitsprak. De vraag­der­ vragen, of wij ooit een NBA­team in Nederland aan het werk zouden zien, beantwoordde hij heel correct. “Zodra jullie net zoveel enthousiasme aan de dag weten te leggen als de mensen hier in Milaan, dan moet dat goedkomen.” Met de afspraak in januari in Londen weer verder te praten vertrok Stern als een speer naar een afgesloten ruimte.

Hoe zit het eigenlijk met het enthousiasme

voor NBA en #SportAm, vroeg ik mij de afgelopen dagen af. Kijkend naar dit magazine weet ik dat de ingezette lijn zijn vruchten begint af te werpen. Elk nummer wordt door meer mensen gelezen, de website trekt steeds meer bezoekers en andere mediapartijen, zoals NUSport en RTL Sport Inside, zijn inmiddels partner van #SportAm geworden.

Dit speciale nummer zal natuurlijk het oog van de echte NBA­fan trekken, maar ik sluit niet uit dat ook andere sportliefhebbers hier een kijkje zullen nemen. Zo begon de liefde voor deze sport bij mij zelf namelijk ook.

Gedurende mijn studententijd in Boston besloot ik een Sport Illustrated door te bladeren en raakte daarin verzeild in een bericht over de tobbende Boston Celtics. Gepakt door het boeiende verhaal besloot ik ze wat meer te gaan volgen, wat al snel resulteerde in bezoekjes aan de TD Banknorth Garden om ze live aan het werk te zien.

Inmiddels zijn we vijf jaar verder en zit de liefde zo diep dat ik nu elk jaar probeer om minimaal één game live te bezoeken van Doc Rivers en zijn mannen. En voor al die andere wedstrijden die ik niet live meemaak in Boston is de NBA League Pass een hele fijne uitvinding gebleken.

Worden jullie dit nummer dan platgegooid met prachtige verhalen

over de trots van de Bostonians? Nee, want onder leiding van eindredacteuren Jan Willem Zeldenrust en Geert Jan Darwinkel zijn de journalistieke overwegingen prima gemaakt, waarbij er geen rekening is gehouden met de voorliefde van de hoofdredacteur.

Daardoor lees je in dit nummer wel alles over de grootste talenten, de mogelijke MVP, de beste coaches en natuurlijk over wie er volgens de NBA­redactie de grootste kans maakt op de Larry O’Brien Trophy.

Geniet van dit nummer,

Het gemor was ver buiten de Motor City te

horen. De Pistons kregen eind januari binnen korte tijd dik op de broek van de Milwaukee Bucks (103­82) en de New York Knicks (113­86). De daaropvolgende nederlaag bij de New Jersey Nets was al iets draaglijker, maar coach Lawrence Frank had op een betere start van het seizoen gehoopt dan slechts vier overwinningen tegenover twintig nederlagen.

“Onze verdedigende intensiteit moet omhoog”, merkte Frank op na de wedstrijd. “Het is de enige manier om kans te maken op een overwinning.”

Duidelijke taal van de coach, en de spelers begrepen, ondanks het verlies, dat er wat moest gebeuren. “Je zag dat we vanavond al een stuk fysieker speelden”, zei veteraan Tayshaun Prince na de wedstrijd tegen de Nets. “Als we daarmee doorgaan dan kunnen hier mooie dingen gebeuren.”

Prince kan het weten. Hij won met de Pistons in 2004 het kampioenschap met een team zonder echte supersterren, waar ‘defense’ op de eerste plaats kwam.

De verandering in spelopvatting sloeg aan bij de spelers. De Pistons wisten onder meer twee keer de Boston Celtics te verslaan en eindigde het reguliere seizoen, na een dramatische start, met een 21­21 record. Tegenstanders scoorden slechts 94.9 punten per wedstrijd in die periode, twee punten lager dan aan het begin van het seizoen.

“Ik ben trots op ons .500 record na de 4­20 start”, zei Frank na het laatste duel van het seizoen tegen de Philadelphia 76ers, dat met 108­86 werd gewonnen.

Ben Wallace kreeg daarmee het afscheid dat hij verdiende. De viervoudig Defensive Player of the Year stopte na zeven­ tien seizoenen in de NBA.

Leven en dood

De magere jaren in Detroit begonnen in 2009, toen Joe Dumars een aantal beslissingen nam die niet goed uitpakten voor de franchise. Het binnenhalen van een ‘washed up’ Allen Iverson bijvoorbeeld, of de contractverlenging van Richard Hamilton, het te veel betalen voor Ben Gordon en Charlie Villanueva en het falen van coaches Michael Curry en John Kuester.

Vooral de periode onder Kuester in het seizoen

2010/2011 was een dieptepunt onder het bewind van Dumars. De Pistons haalden het nieuws toen

zeven spelers tijdens een shootaround in Philadelphia weigerden mee te doen. Zo gebeurde het dat Kuester de volgende dag slechts zes spelers gebruikte in de wedstrijd, terwijl de rest ongeïnteresseerd op de bank toekeek.

“Als je plannen niet uitkomen, dan kun je altijd terugkijken op wat er fout is gegaan en daarvan leren”, zei Dumars in gesprek met Yahoo! Sports.

“Alles leek in die periode mis te gaan, de economische crisis in Detroit, het overlijden van eigenaar Bill Davidson, het verlies van mijn beide broers, alles.” Stoppen leek de meest logische optie, maar zo zit Dumars niet in elkaar. “Je kunt niet weglopen als het even tegenzit.”

Dumars haalt als voorbeeld het verlies van zijn broers aan. In 2010 en 2011 vloog hij twee keer terug naar Louisiana om Daniel en Mark te begra­ ven. Het was een donkere periode voor Dumars, maar hij leerde om anders naar het leven te kijken. “Ik kan nu goed met stress omgaan.

Ik had het gevoel dat elke overwinning of nederlaag een situatie was van leven en dood. Nadat ik beide broers verloor realiseerde ik me dat een uitslag van een wedstrijd daarmee niets te maken heeft.”

Juiste man

Verliezen in de NBA heeft ook zo zijn voordelen, want drie jaar op rij had Dumars een hoge keuze in de Draft. Zo haalde hij power forward Greg Monroe, spelverdeler Brandon Knight en de talentvolle center Andre Drummond. De drie spelers doen Dumars een beetje denken aan de tijd waar­ in Chauncey Billups, Richard Hamilton en Prince met elkaar samen speelden in Detroit.

De volgende stap om van de Pistons weer

een contender te maken was het aanstellen van de juiste coach voor de lange termijn.

Lawrence Frank zette een jaar geleden zijn krabbel onder het contract en hij heeft volgens Dumars voor de juiste mentali­ teit gezorgd in de kleedkamer.

Frank coachte tussen 2003 en 2009 de New Jersey Nets,

waarmee hij vier keer de play­offs haalde.

Toch hangt er rondom Frank altijd het cliché dat hij geen goede coach kan zij omdat hij vroeger nooit zelf heeft gespeeld, zelfs niet op high school. “Het is waar”, zei Frank eens in een interview. “Ik leek op een slechte Hollywood acteur, alles wat ik hoorde was cut, cut, cut, cut. In mijn senior jaar vertelde mijn coach dat ik heel moedig was, maar niet goed genoeg voor zijn team.”

Frank zag zijn verleden nooit als een

probleem bij de Nets en ook niet bij de Pistons, hij werkt juist twee keer zo hard als zijn collega’s. “Ik ken geen andere coach die zo georganiseerd is en oog voor detail heeft dan Frank”, zei Dumars. “Hij is goed in het verder ontwikkelen van spelers, dat misten we hier in Detroit.”

Soms vraagt hij aan Dumars hoe de grote Chuck Daly vroeger in bepaalde situaties gehandeld zou hebben. Altijd met de gedachte hoe de Pistons vandaag beter kunnen worden. “Je hoort mij dan ook nooit praten over wat we in 2004 deden of tijdens the Bad Boys periode”, meent Dumars. “Ze willen alleen horen hoe we nu succes gaan behalen.”

anderen zijn DeMarcus Cousins, Kyrie Irving, Eric Gordon en Ty Lawson.

Frank legt de lat dan ook hoog bij Monroe.

Hij verlangt van hem dat hij zich verbetert in de verdediging en dat hij zich verbaal meer laat horen. “Hij boekte al veel vooruitgang, werkt hard om nog beter te worden. Zijn mentaliteit is geweldig.”

De fans in Detroit hopen straks op de

combinatie Monroe en Andre Drummond in de lage post. Monroe is een veelzijdige speler die in het bezit is van post moves, van afstand kan schieten en goed kan passen. Drummond heeft nog veel te leren en hoe kan dat beter dan aan de zijde van Monroe? Daarnaast wil Brandon Knight in zijn tweede jaar zijn teamgenoten meer in het spel betrekken, getuigen zijn negentien assists in de eerste drie oefenwedstrijden.

Monroe: toekomstig leider

De 22­jarige Greg Monroe is de verpersoonlijking van de ‘nieuwe’ Pistons.

Als hij op 19 februari goed is voor 17 punten en 10 rebounds tegen de Celtics, zegt hij na afloop dat iedereen nu weet et de nieuwe eigenaar Tom Gores kan wat zijn rol is binnen het team. er in Detroit weer vooruit worden gekeken.

Zo nam Ben Gordon zijn megacontract mee e grote man van de universiteit van naar Charlotte in ruil voor de 32­jarige Georgetown noteerde afgelopen seizoen Corey Maggette om onder andere ruimte te duidelijk betere cijfers dan in zijn rookie­ maken op de begroting voor eventuele jaar. Monroe scoorde 15,4 punten per wed­ versterkingen in de toekomst. Gores strijd, pakte 9,6 rebounds en ging vooral verwacht dit seizoen dan ook een plaats in beter en meer passen, van 1,3 naar 2,3 de playoffs, net zoals spelers Jonas Jerebko assists per wedstrijd. De New York Times en Rodney Stuckey. En Dumars? Die is blij noemt hem één van de vijf spelers om dat hij is blijven zitten. “Dit is mijn thuis komend seizoen in de gaten te houden. De sinds 1985.” •

D

M

Zuurpruim

Vroeger was alles beter. Ook de NBA. Dat is gebaseerd op jeugdsentiment.

Ik begrijp heel goed dat dat niet bepaald een steekhoudend argument is, maar voor mij weegt het heel zwaar. Het Amerikaanse basketbal heb ik nimmer meer zo beleefd als in mijn puberteit. Je zou mij een oude zuurpruim kunnen noemen. Ik zie Lebron James, geniet natuurlijk nog wel van de mooie wedstrijden, maar het intensieve geluksgevoel van mijn tienerjaren is nooit meer geëvenaard. Eigenlijk hebben Michael Jordan, Scottie Pippen, Magic Johnson, Karl Malone en al mijn jeugdhelden het met terugwerkende kracht behoorlijk verziekt.

Voor de doelgroep die dit digitale blad leest en uit dezelfde leeftijdsgroep komt als ik (1977), is mijn kennismaking met de NBA vermoedelijk herkenbaar. Tenminste, dat hoop ik. Het is namelijk prettig om achteraf te constateren dat ik was zoals vele anderen, als ik weer eens mijn concentratie verloor in de schoolbanken vanwege een tekort aan slaap. Op de middelbare school voelde ik mij vaak een buitenbeentje, anderen waren bezig met de meisjes uit de klas en feestjes terwijl ik geld spendeerde aan petjes en foute NBA t­shirts. Nu is het stoer en mode om over de sportzaken uit de Verenigde Staten te spreken, bij mij in de klas toen in ieder geval totaal niet.

Tegenwoordig is alles via internet en de diverse betaalzenders te zien, maar

hoe anders was dat begin jaren negentig. Dagen later zond de NOS wel eens wat uit. Maar ineens was daar de commerciële televisie. Het kanaal heette Sportnet, ik kan mij iets van een draaiend groen logo herinneren. De zender was bijzonder, want het zond gratis behoorlijk wat Amerikaanse sportwedstrijden live uit: op vrijdagnacht een duel uit de Major League en alle playoff wedstrijden van de NBA. Sportnet is de cupido tussen mij en de NBA geweest. Het schot dat dwars door mijn hart ging was de eerste NBA finale van Michael Jordan met de Chicago Bulls tegen de LA Lakers van Magic Johnson.

De nachtelijke kijksessies hadden zijn weerslag op school. Ik bleef zitten en dat maakte vooral mijn moeder boos en verdrietig. Zij begreep het niet, maar ik wel. Nacht na nacht stond ik stiekem bij de kleine tv in mijn slaapkamer met open mond naar His Royal Airness te kijken. De tranen van mijn moeder die haar zoon zag worstelen op school konden het niet winnen van de man die de basketbalwereld op z’n kop zette. Ik kocht een blad met daarin een levensgrote poster van Jordan en prikte die met veel moeite aan mijn behang vast. Jarenlang heeft hij er gehangen. Zijn uitzicht aan de andere kant van de kamer werd Pamela Anderson in haar rode baywatch badpak. Dat gunde ik mezelf maar vooral ook Michael. Mijn jeugd samengevat aan twee muren.

Ik ben de NBA de laatste jaren een beetje uit het oog verloren, maar dat

moet nu maar eens afgelopen zijn. De grootsheid van de huidige generatie valt niet te ontkennen, met Lebron voorop. Ongetwijfeld zijn er nu ergens in Nederland kleine pubers die een poster van deze schitterende speler hebben hangen. En als hij niet weet wie Pamela Anderson is, volgens mij heb ik nog ergens een doos met videobanden staan. Dunks van Jordan afgewisseld met een rennende Pamela over het strand, in slow motion. Lenen mag, maar ik wil die videoband wel terug hebben. Voor als ik straks echt een ouwe lul ga worden.

Dat de race om de Maurice Podoloff

Trophy wederom een aangelegenheid wordt tussen de sterren van Miami Heat en Oklahoma City Thunder lijdt weinig twijfel.

Toch zijn er verrassingen mogelijk. En die zijn afkomstig uit Los Angeles: Dwight Howard, Chris Paul en zelfs Kobe Bryant zouden zich dit jaar wel eens met meer lawaai kunnen gaan mengen in de strijd.

Howard is getergd tot op het bot om te laten zien dat hij de meest dominante speler in de league is, Paul toonde aan het eind van afgelopen seizoen het beste spel van iedereen en Bryant is Bryant. Hij is natuurlijk meer gefocust op een zesde titel, maar met Nash als spelverdeler en Howard in de post is alles mogelijk. Vereiste voor deze drie spelers is echter dat ze topfavoriet Oklahoma City Thunder achter zich moeten zien te laten in de ijzersterke Western Conference. Dat is allesbehalve een eenvoudige klus aangezien de Clippers minder getalenteerd zijn en de Lakers blessuregevoeliger en smaller.

Het voelt bijna als verraad om tegen de

beste speler in de league te kiezen, maar…

1. Kevin Durant (OKC Thunder)

…dit wordt het jaar van Durant. Na de verloren NBA Finals is Durant locked in.

De 24­jarige forward heeft maar één doel en alles dat in zijn weg staat zal moeten wijken. Verlies is een harde leermeester, maar ook een goede. LeBron James weet er alles van. In de zomer heeft Durant de nederlaag met een gouden olympische plak van zich af kunnen schudden, maar hij is het zeker niet vergeten. Hij zal deze pijn gebruiken als extra energie om zijn doel te bereiken: de beste zijn. En niet alleen Durant, maar alle spelers van de Thunder zijn volledig gefocust. Hetzelfde team, maar met een extra jaar aan o zo belangrijke ervaring. Durant zal zich defensief meer moeten laten gelden en aanvallend moeten domineren. Daarnaast is een seizoen voor OKC met 60 à 65 zeges en een eerste plaats in het Westen min of meer een vereiste.

2. LeBron James (Miami Heat) Eén uitspraak van de King sprong er tijdens het trainingskamp uit. LeBron James gaf antwoord op de vraag hoe aankeek tegen het vele talent dat er

rondloopt in Miami. “We hebben zo veel goede spelers. Ik hoef niet het jaar van mijn leven te hebben, we moeten zorgen dat we fit blijven voor de playoffs.” Grote kampioensteams leren gewoontes en automatismen aan tijdens het seizoen, om in de play­offs klaar te zijn voor de strijd.

Jordan en zijn Bulls verzaakten nooit. De sfeer bij Miami is net een tikkie minder gefocust dan vorig jaar. En de uitspraak van James bevestigt dit sentiment, en dus: geen vierde MVP Award dit jaar voor James. LBJ zal er niet om treuren, hij wil toch liever die tweede ring om zijn vinger.

3. Dwight Howard (LA Lakers)

Dwight Howard kreeg in Orlando alle kans om uit te blinken en deed dat ook op bijna dagelijkse basis. Maar de prestaties van het team bleven achterwege. Afgelopen seizoen was een groot drama en de 2 meter 11 lange center zal gebrand zijn op eerherstel. Nu bij de Lakers krijgt hij daar alle gelegen­ heid voor. Hij heeft in LA de mogelijkheid om zijn individuele kwaliteiten te koppelen aan teamsucces. Als hij zijn beste jaar voor de Magic kan evenaren, zo’n 20+ punten en 13+ rebounds, en met de Lakers de Western Conference wint, zou hij zomaar twee plaatsjes op kunnen schuiven.

4. Chris Paul (LA Clippers)

De meest veelzijdige point­guard in de league. Zonder twijfel.

Bedenk je voor even dat niet een 39­jarige Steve Nash, maar de 27­jarige Chris Paul de point had geleid voor de Lakers. Gelukkig stak David Stern daar een stokje voor. Paul heeft zeker de kwaliteit voor een MVP Award, maar het probleem is zijn team.

De Clippers moeten het in het Westen opnemen tegen de Spurs, Lakers en Thunder. Dat zal een lastige opgave worden. Individueel zal Paul op z'n minst 20­10 moeten noteren in punten en assists. Winnen de

Clips 55 duels of meer, dan mengt Paul zich zeker in de MVP conversatie.

5. Kobe Bryant (LA Lakers)

Slechts eenmaal won Bryant de prijs voor beste speler in de NBA. Gezien zijn staat van dienst is dat vrij ongelooflijk. Op zijn minst had hij nog één of twee awards extra verdiend. Niettemin blijft Bryant, ondanks zijn 34 jaar, één van de topspelers in de league. En met het vele talent dat hij om zich heen heeft, wordt de druk op hem minder groot. Een topscorerstitel en de eerste plek in het Westen zijn twee belang­ rijke prestaties die hem kunnen helpen in de race. De tijd zal leren of het Bryant is of juist Howard die de storylines, en dus de punten in de MVP­race, naar zich toetrekt.

vijf notering misschien wel gerechtvaardigd.

8. Deron Williams (Nets)

Williams koos voor de Nets en de spot­ lights van de Big Apple zullen hem goed doen. Williams is de meest constant scorende point guard in de league. Hij heeft een schitterende drive, dunkt, schiet vanuit alle plekken van het veld, leest het spel perfect en kan de bal overal afleveren.

Met Joe Johnson als secundant en Brook Lopez onder de basket heeft Williams over opties in elk geval niet te klagen. Af en toe een wedstrijdje van de Nets meepikken is met D­Will aan het roer geen vergooide tijd.

6. Kevin Love (Twolves)

Als één van de meest veelzijdige spelers in de league heeft Love alles in zich om een topkandidaat te zijn voor de MVP Award.

Hij reboundt als Howard en schiet driepunters als Ray Allen. Verdedigen kan hij ook (nog voor verbetering vatbaar) en is een leider op het veld. Het probleem is echter dat het team waar hij speelt geen belangrijke rol speelt in de league en moet vechten voor plaats zeven of acht in de extreem sterke Western Conference. Maar met de potentie van twee All­Stars aan zijn zijde (Roy & Rubio) zijn er volop mogelijkheden voor Love om zijn team bij de hand te nemen en naar zeges te leiden.

7. Carmelo Anthony (Knicks)

9. Rajon Rondo (Celtics)

Kevin Garnett en Paul Pierce zijn weer Anthony staat aan het eind van het seizoen een jaartje ouder, Ray Allen is vertrokken altijd wel ergens in de top­tien van een en Rondo? Hij is de toekomst van Boston.

MVP­lijstje. Nooit in de buurt van de top­ Pierce is natuurlijk nog steeds hét gezicht vijf echter. Op basis van zijn talent wordt hij van de franchise en Garnett dé leider van gewaardeerd. Hij is de meest succesvolle de verdediging, maar het spel van Rondo clutch­schutter die er op de basketbalvelden tegen Miami Heat in de playoffs liet over rondloopt. Dat levert mooie beelden op en één ding geen twijfel bestaan: de Celtics mooie herinneringen. Het levert echter in komen zo ver als Rondo ze brengt. De verhouding maar verdraaid weinig zeges op sleutel tot succes ligt in de hand van de en scoren is een ding, maar een MVP Award jonge guard. De strijd om de eerste plek in wordt gegeven aan de beste speler overall, het Oosten lijkt een gelopen race, maar zowel aanvallend als verdedigend. Haal mochten de Celtics de Heat bij kunnen Anthony uit het veld en de kans is levens­ houden, of zelfs overtreffen, dan is Rondo groot dat je team beter gaat spelen. Gaat een legitieme klant voor een top­vijf ‘Melo zich ook qua verdediger en leider wat klassering. meer met het spel bemoeien dan is een top­

10. Andrew Bynum (76ers)

Eindelijk is Bynum verlost van de levens­ grote verwachtingen in de Los Angeles.

In ruil daarvoor krijgt hij de levensgrote verwachtingen in Philadelphia. Maar dat is toch net een ander verhaal. In LA vocht Bynum altijd tegen de negatieve kritiek en was hij op zoek naar erkenning. Voor­ dat hij ook maar een bal heeft aangeraakt in Philly heeft hij die erkenning al lang en breed op zak. De Sixers hebben met Bynum de op­één­na beste center in huis gehaald en Bynum zal niet teleurstellen.

Als hij de belangrijke rol mentaal aankan, gaan de 76ers een hoop plezier beleven aan hun nieuwe superster.

Eervolle vermeldingen

Dirk Nowitzki (Mavericks) Duitsers mag je nooit afschrijven. Dat geldt zeker voor Dirk. Op papier mooi team met goede coach. Dat kan in prakijk dus nog best eens wat worden.

Russell Westbrook (Thunder) Westbrook moet constanter worden. De ene wedstrijd veertig punten en 16 op 20 schoten en de andere wedstrijd twintig punten en 3­20; dat kan écht niet!

Dwyane Wade (Heat) Papa Wade behoort, mits fit, tot de top­tien in de league. Circus­shots, blocks en die schitterende eurostep. Maar Miami is LeBron’s team en Wade pakt in de schaduw zijn derde ring.

Tony Parker (Spurs) Parker is misschien wel de beste buitenlandse point guard die ooit in de NBA heeft gespeeld.

Hoewel Parker nu buiten de boot valt, zal het niemand verbazen als hij gewoon in de top tien belandt. •

Laker LeBron?

Het preseason is een periode vol positieve verhalen, 95 procent van de teams gaat tenslotte de playoffs halen (behalve de Bobcats en de Kings, die zijn echt te slecht, vinden ze zelf ook), een overkill aan previews; spelers, coaches, teams, managers, oud­spelers, presentatoren, het maakt allemaal niet uit, en een hoop nietszeggende berichtgeving.

Gelukkig laat bij het verschijnen van deze NBA­special de opening van het seizoen nog maar zes dagen op zich wachten.

Opvallend zijn de vele blessures van belangrijke spelers waar we mee worden geconfronteerd, terwijl het seizoen nog niet eens begonnen is. We hebben Derrick Rose, Ricky Rubio, Chauncey Billups, Al Harrington en Andrew Bogut meegenomen uit vorig seizoen. Dwight Howard ook een beetje, maar die heeft zijn eerste wedstrijd al weer gespeeld.

Er zijn echter genoeg nieuwe gevallen. Het

begon met John Wall, en sinds vorige week zitten ook Kevin Love en Dirk Nowitzki in de lappenmand. Het zal blijken hoe groot de consequenties zijn voor de Timberwolves en Mavericks, maar het is aannemelijk dat na 10+ wedstrijden beide teams zich in de onderste helft van de competitieve Western Conference bevinden. Lekker begin van het seizoen...

En opeens was daar een bericht dat de Lakers zich al manoeuvrerend klaar aan het maken zouden zijn voor de komst van LeBron James in 2014, het opt­out jaar voor de Big Three in Miami. LeBron James bij de Lakers? James mag dan geen loyale peer zijn, maar een move naar LA?

Zucht. Bijna vergeten: het is preseason.

Ha die Eva,

knipoog naar het Bullets tijdperk. Maar goed, dat helpt ze niet naar de play­offs hè? Ze Ons baketballhart kan weer sneller gaan kloppen. Het gepiel van het preseason is bijna zullen in Washington verwachten dat het dit jaar beter gaat, en dat is ook terecht. over. Real NBA­time is coming!

Gedurende het offseason zijn we doodgegooid De Wizards hebben trouwens een aardige rookie gedraft: Bradley Beal, 19 jaar uit St. met de soap van Dwight Howard, de nieuwe superdriehoek bij de Los Angeles Lakers en de Louis, Missouri. Bradley heeft zich de overstap van Ray Allen naar de Miami Heat en afgelopen week alvast de woede van de Wizards fans op de hals gehaald. En dat had de fittie die daaruit is ontstaan met z’n oude niks met basketball te maken. Bradley is fan gabbers van de Boston Celtics. De nadruk ligt van de St. Louis Cardinals en twitterde dat continu op dezelfde titelkandidaten en vrolijk de wereld in. Het toeval wil dat de inmiddels heeft alles en iedereen z’n plas hier Cardinals in een strijd verwikkeld waren met wel overgedaan. de Washington Nationals, stadsgenoot van Wat ik me nu afvraag, is met wat voor zijn nieuwe werkgever. Oeps! verwachtingen de Washington Wizards aan En onderin de Western Conference? Ik denk het nieuwe seizoen beginnen? Zullen zij echt dat de Suns het zonder Nash erg moeilijk denken in het welbekende adagium ‘nieuwe zouden kunnen krijgen. ronde, nieuwe kansen’? Lekker alles vergeten en gaan met die banaan vanaf dinsdag 30 Hoe gaat Anthony Davis aarden bij de New oktober als zij openen tegen Cleveland Orleans Hornets? Hij heeft deze zomer Cavaliers? natuurlijk al een maand lang hoge school Eén ding is zeker; mistroostiger dan in 2011­ NBA­les gehad van elf professoren; nu zijn 2012 kan ’t niet. Wat een inspiratieloos basketball was dat! En ja, de Charlotte Bobcats concurrenten. Die ervaring heeft voor een superontwikkeling gezorgd. Acclimatiseren op waren qua record nog een dimensie het niveau van de basketballcompetitie ter bedroevender. Klopt. Dat had in mijn ogen meer met kwaliteit – niet NBA­waardig – dan wereld zal geen ‘biggie’ worden, maar is het realistisch om ‘the eyebrow’ meteen te zien als met mentaliteit te maken. boegbeeld van de franchise? Kyrie Irving deed het vorig jaar wel aardig bij de Cavs. ee Ing, Laat maar komen die NBA, ik ben er klaar voor. e ROY award van dit seizoen ligt al klaar Arme Bobcats, meer dan plek laatst zal er ook voor Davis. Ik denk dat zijn grote mannen­ dit seizoen weer niet inzitten. Nee, dan de tripje naar Londen ervoor heeft gezorgd dat Wizards. Wow! Wat ze ook gaan doen, ze hij helemaal klaar is voor een belangrijke rol hebben mijn favoriete jersey aan dit seizoen. bij de Hornets. Het is natuurlijk jammer dat Prachtig shirt, eenvoudig, stijlvol, met retro­

H

D

de Hornets niet echt iemand hebben die Davis op sleeptouw kan nemen. Maar als ze niet te veel druk op hem leggen dan komt het allemaal wel goed. Davis kan gaan schitteren in New Orleans. Dat wordt genieten.

Van saai naar fraai. Ofwel de revelatie van

2011­2012, Minnesota. Een ploeg die de sympathie heeft van veel liefhebbers. Leuk, positief basketball. Met alle versterkingen die gehaald zijn, is de verwachting dat het weer play­offtijd wordt in de Twin Cities. Echter ie verder onder de radar is gebleven is de pointguard Ricky Rubio zit nog in de lappen­ Oklahoma City Thunder. Onder leiding van mand en Kevin Love zit voorlopig aan z’n zijde.

Kevin Durant kende de franchise het beste jaar Dit tweetal missen aan de start lijkt funest voor uit de korte geschiedenis. Zoals gezegd, zijn het hun ambities. Ik lees je rebound wel. de Lakers die à la Hollywood de schijnwerpers Greetz Ingmar. hebben opgeëist. Voor mij blijven de Thunder de favoriet in de Western Conference. ikke vette pech voor de Twolves. Rubio was Waarom? Omdat er aan de basis van het team één ding, maar nu zitten ze ook nog opgescheept niets is gewijzigd. De jonge honden zijn meer met de gebroken hand van Love. Dat wordt gerijpt, nog altijd gretig naar succes en hebben lastig de komende weken. Ik vraag me dan gewoon een heel goed fundament. Grote gelijk af hoe je dat doet, je hand breken. Nu namen aantrekken en die implementeren in blijkt dat hij bezig was met knokkel push ups. een ploeg kost altijd tijd. Aan die sportieve wet Push ups op je vuisten dus. Ik heb er zelf geen moet LAL, dat de vorige jaargang gewoon niet ervaring mee, maar blijkbaar werden zijn eigen goed genoeg was, echt geloven. Aan de andere 118kg hem teveel. kant van het land geldt dit bijvoorbeeld ook Love is niet de enige sleutelspeler die de start voor de Brooklyn Nets. Ja, individuele klasse van het nieuwe seizoen vanaf de kant bekijkt. zal best wedstrijden voor ze gaan beslissen.

Dirk Nowitzki moet geopereerd worden aan zijn knie. Die zien we de eerste zes weken niet.

Het wordt spannend in het Westen. Ik gun de Zoals Love voor de Timberwolves, is Dirk voor talenten van de Thunder het allerbeste, maar de Mavericks van groot belang. Toch denk ik je kunt de line­up van de Lakers niet negeren. dat ze er goed aan doen om die knie nu te Nash, Bryant, Metta World Peace, Gasol en fixen. Liever over zes weken helemaal hersteld Howard. Zoveel ervaring, klasse en talent. dan een seizoen lang tobben tot het echt niet Dan ben je toch gewoon favoriet? Als het de meer gaat. Hopelijk blijven de Mavs zonder Lakers lukt om hun sterren als team te laten Dirk een beetje op het spoor van de play­offs. functioneren, dan gaan ze voor de winst in de Dat het maar een mooi, lang en spannend Western Conference. En misschien ook wel seizoen mag worden. Dan blijven wij er stukjes voor de NBA­titel. over schrijven.

Liefs, Eef •

W

D

COACH: Doc Rivers RECORD 2012: 39­27 STARTERS: Rajon Rondo, Avery Bradley, Paul Pierce, Brandon Bass, Kevin Garnett NIEUW: Jeff Green, Jason Terry, Jared Sullinger, Darko Milicic, Courtney Lee, Fab Melo WEG: Ray Allen, Jermaine O’Neal, Michael Pietrus, Marquis Daniels, Greg Stiemsma

De Celtics zijn Ray Allen kwijt aan de Heat. Dat leek de hele zomer lang het grote nieuws in Boston. Maar ondertussen zorgde GM Danny Ainge voor een hoop ervaren en nuttige spelers om van de Celtics het diepste team in de NBA te maken. De komst van spelers als Jason Terry, Jeff Green, Courtney Lee en Jared Sullinger geven de fans terechte hoop op die illustere achttiende titel.

Bovendien lopen zowel Paul Pierce als Kevin Garnett nog steeds rond in Boston.

Het enige minpunt bij dit team is het gebrek aan lengte. Garnett zal waarschijnlijk het seizoen starten op de centerpositie. Fab Melo is nog veel te jong en Darko Milicic is niet de meest aantrekkelijke optie.

Gelukkig zal Garnett rust kunnen gegund worden met de selectie van Sullinger, waarin de Celtics overigens een ruwe diamant hebben gevonden.

PROGNOSE: Voorlopig laatste kans op een titel nummer achttien met ultradiep team.

Maar daarvoor moeten ze eerst langs de Heat in de Conference Finals.

COACH: Avery Johnson RECORD 2012: 22­44 STARTERS: Deron Williams, Joe Johnson, Gerald Wallace, Kris Humphries, Brook Lopez NIEUW: Joe Johnson, Mirza Teletovic, CJ Watson, Reggie Evans, Jerry Stackhouse WEG: Jordan Farmar, Gerald Green, Anthony Morrow, DeShawn Stevenson

De verhuizing naar Brooklyn en de

toevoeging van onder meer Joe Johnson maakt van de Nets een team waarvan veel verwacht wordt. Ergens is dat terecht. Het viertal Deron Williams, Johnson, Gerald Wallace en Brook Lopez heeft enorm veel talent.

Voeg daar degelijke spelers als Kris Humphries, CJ Watson en Marshon Brooks aan toe en je hebt een team dat weleens ver kan geraken. En wie weet wat hun steenrijke Russische eigenaar nog uit zijn hoed tovert?

Toch is enige terughoudendheid hier op zijn plaats. De Nets zijn absoluut geen slecht team maar een echt topteam zijn ze nu ook weer niet.

Vooral over de diepte zijn er veel vragen en ook de gezondheid van Lopez blijft een moeilijk gegeven.

Als Lopez wederom wegvalt, ziet het er niet goed uit voor de Nets.

PROGNOSE: Eerste jaar in Brooklyn, direct in de playoffs. Maar verder dan de eerste ronde reikt dit team niet.

COACH: Mike Woodson RECORD 2012: 36­30 STARTERS: Jason Kidd, JR Smith, Carmelo Anthony, Amar’e Stoudemire, Tyson Chandler NIEUW: Jason Kidd, Raymond Felton, Ronnie Brewer, Pablo Prigioni, James White WEG: Baron Davis, Mike Bibby, Toney Douglas, Landry Fields, Jeremy Lin, Bill Walker

COACH: Doug Collins RECORD 2012: 35­31 STARTERS: Jrue Holiday, Nick Young, Thaddeus Young, Spencer Hawes, Andrew Bynum NIEUW: Andrew Bynum, Jason Richardson, Nick Young, Dorell Wright, Arnett Moultrie WEG: Andre Iguodala, Elton Brand, Jodie Meeks, Louis Williams, Sam Young, Andres Nocioni

Lin zijn biezen gepakt heeft en richting Houston verkaste. Maar geen nood, de Knickerbockers hebben plots een leger aan ervaren point guards met Jason Kidd, Raymond Felton en Pablo Prigioni. Dat feit alleen maakt de Knicks een beter team. Er is iemand die de boel kan leiden.

Daarnaast is er nog altijd de aanwezigheid van toppers als Carmelo Anthony, Amar’e Stoudemire en Tyson Chandler. Aan sterren geen gebrek in The Big Apple.

een echte ‘low­post scorer’. Met Andrew Bynum in de rangen lijkt het team van coach Doug Collins een stuk beter gebalanceerd. Bovendien kwam in dezelfde deal (die rond Dwight Howard) ook veteraan Jason Richardson het team versterken. Ten slotte lijkt point guard Jrue Holiday klaar voor de grote doorbraak.

#Linsanity is niet meer, nu Jeremy

De Knicks pakken het dit jaar

serieuzer aan. Eindelijk! Toch blijft het afwachten of Anthony en Stoudemire de Knicks ook effectief kunnen doen winnen.

Het is al vaker gebleken dat beide heren niet perfect op elkaar afgestemd zijn en vooral defensief vaak tekortschieten. Als deze zaken niet veranderen, zal het veel van hetzelfde zijn voor de Knicks: middelmatigheid.

PROGNOSE: Ondanks hun hoge doelstellingen stranden de Knicks in de tweede ronde van de playoffs.

Eindelijk beschikken de Sixers over

Toch is er dit seizoen weinig goede

hoop voor de Sixers. Het verlies van teamkapitein Andre Iguodala, die moest vertrekken naar de Denver Nuggets, zal zwaar wegen. Verder speelt Louis Williams dit seizoen bij de Atlanta Hawks. Williams was vorig jaar nog de topscorer van het team met gemiddeld vijftien punten. De Sixers zullen vooral aanvallend een probleem hebben. Ze hebben niemand die in staat is om constant twintig punten te scoren. Hopelijk blijft hun defense op peil en kunnen ze, zoals de Pistons in het vorige decennium, veel overwinningen pakken.

PROGNOSE: De Sixers halen nipt de playoffs, maar komen niet verder dan de eerste ronde in de play­offs. De grote vraag is of Bynum zal blijven.

COACH: Dwane Casey RECORD 2012: 23­43 STARTERS: Kyle Lowry, DeMar DeRozan, Linus Kleiza, Ed Davis, Andrea Bargnani NIEUW: Jonas Valanciunas, Landry Fields, Kyle Lowry, Terrence Ross, John Lucas WEG: Leandro Barbosa, James Johnson, Jerryd Bayless

De Raptors zijn al een tijdje op de

sukkel. Sinds het vertek van Chris Bosh naar de Heat hebben de Raptors nog maar weinig brokken kunnen maken. Dat zal ook dit seizoen het geval zijn. Dit team beschikt over te weinig ervaring om wedstrijd na wedstrijd te winnen, wat ook kan gezegd worden van coach Dwane Casey. Bovendien missen ze een echte leider die het team op sleeptouw neemt.

Toch is er hoop op een betere

toekomst. De Raptors beschikken over een aantal talentvolle jonge spelers die gewoon nog wat tijd nodig hebben om zich volledig te ontwikkelen. Denk maar aan mannen als DeMar DeRozan, Ed Davis, Jonas Valanciunas en Terrence Ross. Er zit heel wat potentieel in Toronto en het is een kwestie van tijd voor het eruit komt. Tot dan zullen ze moeten vechten en vooral bijleren.

PROGNOSE: De toekomst ziet er niet slecht uit voor de Raptors maar dit seizoen wordt het knokken om niet als laatste te eindigen in het Oosten.

COACH: Tom Thibodeau RECORD 2012: 50­16 STARTERS: Kirk Hinrich (normaal: Derrick Rose), Richard Hamilton, Carlos Boozer, Joakim Noah, Luol Deng.

NIEUW: Kirk Hinrich, Vladimir Radmanovic, Nate Robinson, Marquis Teague, Marco Belinelli, Nazr Mohammed.

WEG: Omar Asik, Kyle Korver, CJ Watson, Ronnie Brewer, Mike James, John Lucas.

Bij basketbal minnend Chicago zingt maar één naam rond, en dat is die van Derrick Rose. Adidas heeft de #return als marketinginstrument ingezet, maar daarmee ook de buzz rond Rose enorm levend gehouden. De geest van Rose waard constant rond dit team en het is aan Thibodeau om te zorgen dat de spelers gefocust zijn op het hier en nu.

Want dit team heeft genoeg

potentie. Weliswaar niet zoveel als met hun voormalige MVP­winnaar, maar als de Bulls zich in een goede play­offpositie weten te manoeuvreren kunnen bij een mogelijke terugkeer van Rose toch nog mooie dingen gebeuren. De kans is echter groot dat Rose dit seizoen niet in actie komt. Met het huidige roster zijn de Heat en Celtics dan gewoon een maatje te groot.

PROGNOSE: Zonder Rose is het seizoen eigenlijk bij voorbaat al verloren. Dankzij goede coaching en een prima teamprestatie toch nog tweede ronde play­offs.

COACH: Byron Scott RECORD 2012: 21­45 STARTERS: Kyrie Irving, C.J. Miles, Tristan Thompson, Anderson Varejao, Alonzo Gee. NIEUW: Dion Waiters, Tyler Zeller, C.J. Miles, Jeremy Pargo.

WEG: Antawn Jamison, Anthony Parker, Semih Erden.

3 na LBJ. Oftewel jaar drie op de

nieuwe kalender van de Cavs, die sinds drie jaar beschikken over een post­James kalender. In het derde jaar na het vertrek van LeBron James naar Florida ziet het er goed uit in Cleveland. Manager Chris Grant heeft de afgelopen jaren de weg van de evenwichtigheid bewandeld en net als zijn collega Sam Presti bij OKC Thunder de opbouw van de Cavs via de draft laten lopen.

Met succes. Met als blikvanger

natuurlijk Kyrie Irving, maar ook Tristan Thompson, Dion Waiters en Tyler Zeller hebben het in zich om zich te ontwikkelen tot belangrijke steunpilaren voor de Cavs. Dit seizoen wordt weer de noodzakelijke vooruitgang geboekt, maar het tekort aan ervaring zal Cleveland gaan nekken dit lange NBA­seizoen.

PROGNOSE: De Cavs komen stapje voor stapje dichter bij de play­offs, maar hebben meer dan alleen een ster in wording in Irving nodig om het naseizoen te bereiken.

COACH: Frank Lawrence RECORD 2012: 25­41 STARTERS: Brandon Knight, Rodney Stuckey, Jonas Jerebko, Greg Monroe, Tayshaun Prince.

NIEUW: Andre Drummond, Kim English, Corey Maggette, Kyle Singer, Terrence Williams, Johnny Flynn.

WEG: Ben Wallace, Ben Gordon, Damien Wilkins, Walker Russell, Vernon Macklin.

De Pistons bevinden zich in een

limbo. Al jaren eigenlijk Ze kiezen niet voor de opbouw van een nieuw team, maar zijn ook niet op zoek gegaan naar free agents om ze een plaats in de play­offs te bezorgen. Wat overblijft is een team met potentie, maar zonder duidelijke koers vaart niemand wel. Dat zal voor de Pistons niet anders zijn.

Vorig jaar ging de prijs voor

slechtste team naar de Bobcats, maar de Pistons waren niet veel beter. Qua zeges waren ze wel beduidend beter, maar qua spel zeer zeker niet. Met spelers als Drummond en Monroe heeft de ploeg een paar mooie groeibriljanten. Zolang het management echter geen beslissing neem over de te volgen route is het niet te verwachten dat de Pistons dit seizoen aan kleurloosheid kunnen ontsnappen.

PROGNOSE: Jong en talentvol.

Maar nog lang niet klaar voor de grote jongens.

COACH: Frank Vogel RECORD 2012: 42­24 STARTERS: George Hill, Paul George, David West, Roy Hibbert, Danny Granger.

NIEUW: D.J. Augustin, Gerald Green, Ian Mahinmi, Miles Plumlee.

WEG: Darren Collison, Dahntay Jones, A.J. Price, Lou Amundson.

De hegemonie van de Bulls wordt

dan eindelijk doorbroken door Frank Vogel en zijn mannen. De Pacers hebben een relatief rustig off­season gehad. Het vertrek van Darren Collison kwam onverwacht, maar de starting five is intact. In het reguliere seizoen zullen de Pacers voor de meeste ploegen in de league een onneembare vesting blijken.

Echter, het verlies tegen

Miami Heat in de vorige play­offs ligt nog vers in het geheugen. De grote mannen Hibbert en West waren onzichtbaar en George en Granger konden niet op tegen James en Wade.

Het is maar de vraag of dit team in staat is om uit te groeien tot een elite team. Het lijkt erop als de Pacers een trade zijn verwijderd van het worden van een kampioensteam. Zolang deze trade niet plaatsvindt, zal voor Vogel en de Pacers de frustrerende plek net onder top het maximum blijven.

PROGNOSE: Pacers spelen uitstekend seizoen, maar kunnen in de play­offs geen potten breken. Halve finale conference hoogst haalbare.

COACH: Scott Skiles RECORD 2012: 31­35 STARTERS: Brandon Jennings, Monta Ellis, Drew Gooden, Samuel Dalembert, Mike Dunleavy.

NIEUW: Samuel Dalembert, John Henson, Doron Lamb, Marquis Daniels, Joel Przybilla.

WEG: Carlos Delfino, Jon Leuer, Shaun Livingston, Jon Brockman.

De Bucks lijken een team te hebben

dat geschikt is voor de play­offs. Maar dat was de afgelopen twee jaar ook al het geval en toen ging het ook telkens mis. Met een fitte Brandon Jennings en Monta Ellis kun je een heel eind komen. Maar met het opgeven van Andrew Bogut afgelopen seizoen hebben de Bucks verdedigend aan zekerheid ingeboet.

Coach Skiles is in zijn laatste

contractjaar en met de vele vragen omtrent zijn team is het zaak om de linies zo snel mogelijk te sluiten. Eenheid en saamhorigheid lijken, naast fitheid, essentieel voor dit team. Als Skiles daar in slaagt, zal hem het wederom missen van de play­offs wellicht worden vergeven.

PROGNOSE: De Bucks zijn gegroeid maar moeten toch een pas op de plaats maken voor de play­offs.

COACH: Larry Drew RECORD 2012: 40­26 STARTERS: Josh Smith, Al Horford, Devin Harris, Kyle Korver, Anthony Morrow.

NIEUW: Anthony Morrow, DeShawn Stevenson, Kyle Korver, Devin Harris, Lou Williams.

WEG: Joe Johnson

Qua talent hebben de Hawks zeker

COACH: Mike Dunlap RECORD 2012: 7­59 STARTERS: Ramon Sessions, Ben Gordon, Brendan Haywood, Bismack Biyombo, Michael Kidd­Gilchrist.

NIEUWS: Ben Gordon, Ramon Sessions, Brendan Haywood, Michael Kidd­Gilchrist, Jeff Taylor.

WEG: Corey Maggette, D.J. Augustin, Derrick Brown, Jamario Moon, Corey Higgins, D.J White.

Met powerhouses als de Heat en

Bobcats dit seizoen kunnen bewandelen, is de weg omhoog. Dat is bij voorbaat al een positie begin. In Charlotte kan het niet meer slechter dan vorig jaar, na het behalen van het slechtste resultaat in de geschiedenis van de NBA. En het moet worden gezegd: het team van Michael Jordan heeft een prima zomer gehad.

ingeboet dit seizoen met het vertrek van Johnson naar de Brookly Nets.

Het is een goede zet geweest van general manager Danny Ferry met het oog op de toekomst. Het forse contract van Johnson nam alle flexibiliteit weg.

Die hebben de Hawks nu wel en met Lou Williams hebben ze een scorer teruggehaald.

Celtics, de upcoming Knicks en een Nets­team dat ze zelf hebben versterkt, is het voor de Hawks echter de hoogste zaak om voor een grote jongen te traden. Voor een dergelijke move is deze zomer de eerste aanzet gegeven, maar dit jaar is er één zoals velen: mooi regulier seizoen, geen rol van betekenis als om het echie wordt gespeeld.

PROGNOSE: De Hawks verlengen hun reeks opeen­ volgende play­ offplaatsingen tot zes seizoenen, maar verder dan de eerste ronde komt de ploeg niet.

De enige weg die de Charlotte

In Dunlap werd een onervaren coach

aangetrokken. Hij is goed met jongeren en begrijpt dat het in basketball gaat om verdedigen en het krijgen van open schoten om zo effectief mogelijk te zijn. In het voorseizoen heeft hij al een en ander aangepast zodat de Bobcats offensief effectiever zullen spelen. Met Gordon, Sessions en Haywood is er de nodige ervaring aanwezig om de jongeren te sturen, hoewel de drie niet echt bekend staan als leiders.

PROGNOSE: Het wordt beter, de opbouw is gestart, maar verder is het weer een seizoen om snel te vergeten voor de Bobcats.

COACH: Erik Spoelstra RECORD 2012: 46­20 STARTERS: LeBron James, Dwyane Wade, Chris Bosh, Mario Chalmers, Shane Battier.

NIEUW: Ray Allen, Rashard Lewis.

WEG: Eddy Curry, Juwan Howard.

Wat moeten we van deze Heat

verwachten? De ploeg heeft verreweg de meeste kwaliteit in de league en waar vorig jaar de bank nog wel eens voor problemen zorgde, is Miami dit jaar in de breedte juist sterker geworden. Met de komst van Allen en Lewis hebben de Heat er twee topschutters bij, maar twee jongens die ook flexibel zijn en zowel in de post als op de guard positie uit de voeten kunnen.

Het iedereen­speelt­op­elke­positie systeem van Spoelstra is in staat om op elke plek op elk moment een mis­ match te veroorzaken. Met toekomstige Hall of Famers James, Wade en Bosh in hun derde gezamenlijk jaar, zal de chemie tussen de drie alleen maar beter worden.

De grens van zeventig zeges is iets te veel van het goede, maar heeft alle ingrediënten om een historisch seizoen te spelen.

PROGNOSE: De sky is the limit voor deze overgetalenteerde groep. Focus zal tijdens het reguliere seizoen het speerpunt zijn voor Spoelstra. In de play­offs: de Heat repeat.

COACH: Jacques Vaughn RECORD 2012: 37­29 STARTERS: Glen Davis, Nikola Vucevic, Hedo Turkoglu, Arron Afflalo, Jameer Nelson.

NIEUW: Arron Afflalo, Al Harrington, Josh McRoberts, Nikola Vucevic, Christian Eyenga, Gustavo Ayon, Moe Harkless.

WEG: Dwight Howard, Jason Richardson, Ryan Anderson.

Rob Hennigan. De toekomst zal

leren of hij in de boeken gaat als de man die de Magic wederom naar de top leidde, of de man die Dwight Howard voor een habbekrats liet vertrekken. Vooralsnog slaat de balans negatief uit. Het feit dat hij Howard naar de Lakers stuurde zonder daarvoor Pau Gasol te krijgen en de Nuggets Andre Iguodala kregn en concurrent de 76ers Andrew Bynum, het was geen best begin.

Toen Shaquille O’Neal de Magic in

de jaren negentig de rug toekeerde, duurde het zo’n tien jaar voordat het team weer meedeed om de prijzen.

Daarvoor was wel de komst van de beste center sinds Shaq nodig.

Hennigan en de Magic willen via de draft een nieuw team opbouwen. Een mooi streven. Dit seizoen is Orlando echter veroordeeld tot een leven in de kelder van de Eastern Conference.

PROGNOSE: Het vertrek van Howard hangt als een wolk boven de ploeg en als de Magic de Bobcats achter zich houden is dat al een hele prestatie.

COACH: Randy Wittman RECORD 2012: 20­46 STARTERS: John Wall, Bradley Beal, Nenê, Emeka Okafur, Trevor Ariza.

NIEUWS: Trevor Ariza, Emeka Okafur, AJ Price, Jannero Pargo, Bradley Beal, Steven Gray, Earl Barron.

WEG: Andray Blatche, Rashard Lewis, Roger Mason Jr., Maurice Evans.

In Ariza en Okafur heeft Washington twee goede en ervaren spelers aangetrokken. In John Wall en Bradley Beal zijn twee van de toptalenten in de league. Helaas moeten de Wizards Wall al enkele weken missen vanwege een blessure.

De Wizards hebben een team dat de problemen van de afgelopen jaren eindelijk achter zich kan laten.

Het enige is het gebrek aan goede

spelers op de bank. Dit gaat de Wizards gedurende het seizoen, en misschien zelfs meteen al wel door het gemis van Wall, opbreken. En in Wittman hoeven de Wizards ook zeker geen magie te verwachten om het team boven zichzelf uit te laten stijgen. Mochten de Wizards de eerste weken tegen een rits nederlagen aanlopen, dan zou dit heel goed einde oefening voor Wittman kunnen betekenen.

PROGNOSE: Zou Doc Rivers de Wizards coachen, dan zouden ze misschien de play­ offs halen. Een talentvol team, maar de Heat en Hawks zijn nog een maatje te groot.

ATLANTIC 1. Celtics (52­30) 2. Knicks (48­34) 3. Nets (44­38) 4. Sixers (42­40) 5. Raptors (22­60)

CENTRAL 1. Pacers (51­31) 2. Bulls (48­34) 3. Bucks (41­41) 4. Cavaliers (39­43) 5. Pistons (27­57) SOUTHEAST 1. Heat (66­16) 2. Hawks (45­33) 3. Wizards (30­42) 4. Magic (23­59) 5. Bobcats (15­67)

De eerste pick in de NBA Draft van 2013 gaat naar‌

JW: Orlando Magic. Oh wat een mazzel.

EG: Ik gun het de Charlotte Bobcats het meest.

NdCvD: Charlotte Bobcats, moet toch wel een keertje.

VVG: Dit keer hebben ze wel geluk aan hun zijde, Charlotte Bobcats.

Wie wordt de MVP van het reguliere seizoen?

JW: Kevin Durant.

EG: Opnieuw duel tussen Durant en James. Die laatste blijft de King.

NdCvD: LeBron. Te sterk, te snel, te atletisch, te veelzijdig.

VVG: LeBron James. Niemand kan op tegen zijn all­around game.

Welke speler wordt topscorer?

JW: Kobe Bryant. Het enige dat telt is een ring, maar individuele accolades zijn welkom.

EG: De beste scorer van de league: Durant.

NdCvD: Durant wordt in de weg gezeten door ontwikkeling Westbrook en Harden. LeBron gaat met de titel aan de haal.

VVG: Kevin Durant! Als hij het drie keer kan, waarom dan geen vier keer?

Wie wordt de Coach van het Jaar?

JW: Doc Rivers.

EG: Mike Brown krijgt zijn sterrenteam in het gareel en pakt tweede award.

NdCvD: Scott Brooks gaat weer een geweldige prestatie neerzetten met de Thunder.

VVG: Mark Jackson van de GS Warriors. Als zijn team fit blijft.

Wie reiken er tot de NBA Finals?

Welk team pakt de NBA­ titel?

EG: Episch duel tussen LeBron en Kobe: Heat vs Lakers.

EG: De ring blijft in Miami, de Heat prolongeren titel.

JW: Miami Heat en OKC Thunder gaan op herhaling…

NdCvD: De Thunder ten spijt, er is maar één finale mogelijk: LA Lakers vs. Miami Heat met homecourt advantage voor Miami.

VVG: Celtics vs. Lakers. De playoffs indrukwekkend spannend, klassieker aan het eind.

JW: Dezelfde uitkomst als een jaar eerder. Heat.

NdCvD: Howard gaat Shaq de mond snoeren. Miami heeft onvoldoende inside power om Superman van zijn eerste en Kobe's zesde te houden.

VVG: Boston Celtics. Voorlopig laatste kans op titel nummer achttien met ultradiep team.

Wie wordt de Finals MVP? JW: LeBron James. Dat is nummer twee.

EG: LeBron. Of zou Kobe het nog ĂŠĂŠn keer kunnen?

NdCvD: Sentimenten gaan een rol spelen: Kobe Bryant.

VVG: Rajon Rondo. Altijd top op topmomenten.

Welk team is het beste van Los Angeles?

Welk team is het beste van New York?

EG: De Lakers zijn favoriet in het Westen, maatje te groot voor de Clippers.

EG: De Knicks. Staan er als team beter voor. Bij de Nets draait het vooral om showbizz.

JW: Lakers.

NdCvD: Lakers, showboating is leuk, dat vond Kobe Bryant ook de eerste drie jaren van zijn loopbaan.

VVG: Lakers. Clippers missen 'power' om op te boksen tegen dit superteam.

JW: Knicks.

NdCvD: Knicks! Chandler, Amar'e, Melo, Shumpert, J.R. Smith, Kidd, maar als je dan ook nog "Sheed" een plek geeft kun je niet meer stuk.

VVG: Knickerbockers. De Nets hebben leuk team maar niet meer dan dat.

Chris Paul wordt assistkoning.

Kevin Love plukt de meeste rebounds.

EG: Die eer gaat naar Steve Nash. Eén van de beste aangevers aller tijden.

EG: Love. Hij heeft rebounding tot kunst verheven.

JW: Oudje Steve Nash zou hem wel eens te vlug af kunnen zijn.

Ik ga voor Nash.

NdCvD: Ik zou zeggen coinflip tussen Paul en Nash, maar ik ga toch voor Nash.

VVG: Niet zolang Nash en Rondo rondlopen, vrees ik van niet. Zeker nu Nash in LA speelt.

Wie wordt Rookie van het Jaar?

JW: Jared Sullinger. Die jongen heeft talent en speelt bij één van de beste ploegen in de league.

Verrassing!

EG: Op die award staat de naam van Anthony Davis al gegraveerd.

NdCvD: Anthony Davis. De jongen was al het meest getalenteerd en de Spelen hebben zijn voorsprong alleen maar vergroot.

VVG: Damian Lilliard, verrassing?

JW: Love is Mr. Do­it­All, maar Howard zal wel een reboundje of twee meer pakken.

NdCvD: Yep, en Kevin Love blijft de beste powerforward en niet de hoogvlieger uit Los Angeles.

VVG: Kort en krachtig: Ja, hoor!

Kyrie Irving heeft een breakout season bij de Cavs.

Howard speelt alleen dit seizoen bij Lakers.

EG: Irving gaat dit seizoen bewijzen dat hij die ROY award meer dan waard is.

EG: Dat denk ik niet. Superman zit in LA prima op zijn plek tussen de andere supersterren.

JW: Ja en nee. Individueel uitstekend, teamprestatie bedroevend.

NdCvD: Vorig seizoen was hij al top. Veel zal afhangen van het teamrecord of de cijfers van Irving erkenning krijgen.

VVG: Was vorig jaar al geen breakout season? The sky is the limit!

Eindstation Lakers weer eerste ronde play­offs.

JW: Hoe pijnlijk ook, ik zie de Lakers geen hoge ogen gooien.

First round exit.

EG: Nee hoor, Kobe gaat zijn achtste NBA finale spelen!

NdCvD: The Larry O'Brien NBA Championship Trophy.

VVG: Finals baby. Ondanks zwakke bank.

JW: Nee. Howard blijft lekker waar ie zit en tekent volgend seizoen max deal.

NdCvD: Waarom vertrekken als carrière van Bryant op zijn einde loopt? Om een Russische zak geld misschien? Laten we hopen van niet.

VVG: Dwight houdt van aandacht dus waarom vertrekken uit LA?

Anthony Davis leidt New Orleans Hornets naar de playoffs.

JW: No way. Davis is goed, maar niet zo goed.

EG: Daarvoor is het nog te vroeg.

Hornets ergens tussen plaats 10 en 12.

NdCvD: De kerel is goed, maar de Hornets zien we niet terug in de play­offs.

VVG: Als Hornets in top­12 eindigen, is dat een succes.

Dallas Mavericks halen de playoffs wel.

JW: Ja. Met twijfel. Mijn verstand zegt mwah, mijn gevoel zegt: Dirk verdient het.

EG: De Mavs hebben een goed talentvol roster en ze hebben Dirk. Zeker playoffs.

NdCvD: Dat komt wel goed.

Wellicht als nummer acht.

VVG: Ervaren en getalenteerd.

Hangt wel af van gezondheid Nowitzki.

Orlando Magic halen de playoffs niet.

JW: Zeer zeker niet.

EG: Voor de Orlando Magic wordt het een seizoen om heel snel te vergeten. Geen playoffs.

NdCvD: Met géén mogelijkheid, hoe zij met het personeelsbeleid zijn omgesprongen is een reden om de club op te doeken.

VVG: Geen twijfel. Ze verliezen hele defense door vertrek Howard.

COACH: Rick Carlisle RECORD 2012: 36­30 STARTERS: Dirk Nowitzki, Chris Kaman, Shawn Marion, O.J. Mayo, Darren Collison NIEUW: Elton Brand, Darren Collison, Dahntay Jones, Chris Kaman, O.J. Mayo, Jared Cunningham, Bernard James.

WEG: Jason Kidd, Jason Terry, Lamar Odom, Brendan Haywood, Yi Jianlian, Ian Mahinmi.

Dit jaar moest het jaar worden

waarin Dirk Nowitzki werd gekoppeld aan Deron Williams en Dwight Howard. Of iets in die trant. Dat liep allemaal net even wat anders. Mark Cuban voelde zich te groot voor een meeting met D­Will die vervolgens voor de Brooklyn Nets koos. Voor Howard beschikten de Mavs eigenlijk nooit over de juiste papieren.

Nu is er een groot

vreemdelingenlegioen naar Dallas gehaald. Allemaal goede spelers, maar de druk op Carlisle is groot om er een team van te maken.

En dan moet de coach het de eerste twee maanden ook nog zonder sterspeler en gezicht van de club Dirk Nowitzki stellen. Het zijn geen makkelijke tijden in Dallas, dat na het behalen van de titel ruim een jaar geleden structureel de verkeerde keuzes lijkt te hebben gemaakt.

PROGNOSE: Carlisle is een topcoach en heeft het nodige talent in zijn groep. Play­offs worden gehaald, maar de eindbestemming is de eerste ronde.

COACH: Kevin McHale RECORD 2012: 34­32 STARTERS: Jeremy Lin, Omar Asik, Kevin Martin, Chandler Parsons, Patrick Patterson.

NIEUW: Omar Asik, Carlos Delfino, Jeremy Lin, Shaun Livingston, Terrence Jones, Scott Machado, Donatas Motiejunas, Jon Brockman.

WEG: Chase Budinger, Marcus Camby, Samuel Dalembert, Luis Scola, Courtney Lee, Kyle Lowry, Hasheem Thabeet, Earl Boykins, Goran Dragic.

Om de sleutel van je offense in

handen te leggen van een guard die zich op de langere termijn nog niet heeft bewezen lijkt vragen om problemen. Dat is echter precies wat de Rockets met Jeremy Lin doen. De tijd zal l eren of Lin inderdaad over de kwaliteiten beschikt om een team te leiden.

D

e Rockets gingen voor een grote jongen, hoopten op de komst van Dwight Howard, maar kregen niets. Zonder veteranen en een hoop jonge jongens wordt het een lastig jaar.

Het roster is alles behalve uitgebalanceerd en het is onduidelijk wat nu het management precies wil. Wellicht dat er wordt gehoopt op een franchise speler in de draft van 2013, maar deze ploeg lijkt te goed om bij de onderste drie, vier teams in de league te eindigen.

PROGNOSE: De Rockets hebben een complete make­over gekregen.

Ondanks aardig seizoen, worden de play­offs op een haar na gemist.

COACH: Lionel Hollins RECORD 2012: 41­25 STARTERS: Marc Gasol, Tony Allen, Mike Conley, Zach Randolph, Rudy Gay NIEUW: Jerryd Bayless, Wayne Ellington, D.J Kennedy.

WEG: O.J. Mayo, Jeremy Pargo, Dante Cunningham, Gilbert Arenas, Brian Skinner.

Twee jaar geleden leken de Grizzlies

de toekomstige top van de Western Conference. Nu lijkt de ploeg toch al over het hoogtepunt heen te zijn, waar de Clippers, Lakers en Thunder alleen maar sterker worden en de Spurs gewoon sterk blijven. De vijf starters behoren tot de besten in de league, maar in de breedte mist Memphis steun om echt mee te kunnen doen met de grote teams.

Tijdens het reguliere

seizoen komende Grizzlies hier nog wel mee weg, maar in de play­offs wordt het lastig om met dit team te presteren. Het vertrek van eerst Shane Battier en dit seizoen O.J. Mayo heeft de Grizzlies geen goed gedaan.

Toch zal geen van de elite ploegen in het westen blij zijn om in de eerste ronde tegen Memphis te moeten spelen. Een upset hangt zeker in de lucht.

PROGNOSE: Een mooi team, maar de rek lijkt eruit. Als nummer vijf zit een plaats in de halve finale er wederom niet in.

COACH: Monty Williams RECORD 2012: 21­45 STARTERS: Anthony Davis, Eric Gordon, Ryan Anderson, Greivis Vasquez, Al­Farouq Aminu NIEUW: Ryan Anderson, Anthony Davis, Austin Rivers, Robin Lopez, Hakim Warrick, Roger Mason Jr., Darius Miller.

WEG: Trevor Ariza, Emeka Okafur, Carl Landry, Jarret Jack, Chris Kaman, Gustavo Ayon, Marco Bellinelli.

De belangrijkste zet van de Hornets

was het behouden van Gordon. De guard maakte publiekelijk bekend dat hij liever naar de Suns wilde, maar de Hornets behielden de talentvolle speler voor de franchise. Met de komst van scherpschutter Ryan Anderson en Anthony Davis onder het bord hebben de Hornets een prima basis.

Met Rivers en Miller uit de draft is

het toekomstperspectief in New Orleans al een jaar na het vertrek van sterspeler Chris Paul weer play­offs gericht. Dit jaar zullen de Hornets daar nog niet heel veel aan hebben, maar het is slechts een kwestie van tijd dat New Orleans aan richting de 41 zeges en meer gaat.

PROGNOSE: De Hornets laten de laatste plaats in het westen achter zich, maar ondanks de komst van Anthony Davis is de weg naar de play­offs nog lang.

COACH: Gregg Popovich RECORD 2012: 50足16 STARTERS: Tim Duncan, Tony Parker, Boris Diaw, Kawhi Leonard, Manu Ginobili.

NIEUW: Derrick Brown, Nando de Colo.

WEG: James Anderson.

Dertien spelers van afgelopen

COACH: George Karl RECORD 2012: 38足28 STARTERS: Andre Iguodala, Ty Lawson, JaVale McGee, Danilo Gallinari, Kenneth Faried.

NIEUW: Andre Iguodala, Anthony Randolph, Evan Fournier, Quincy Miller.

WEG: Arron Afflalo, Al Harrington, Chris Anderson, Rudy Fernandez.

Het feit echter dat de Oklahoma City

Anthony hebben de Nuggets alles goed gedaan. Het is een solide team, dat nu in Iguodala een goede verdediger heeft toegevoegd aan de matige defense van vorig jaar. Offensief loopt het als een trein in Denver, maar belangrijke wedstrijd worden gewonnen met verdedigen. De ploeg van Karl is op weg om voor een tiende opeenvolgende keer het naseizoen te halen.

seizoen zijn teruggekeerd voor deze jaargang. Het zegt iets over de gelijkmatigheid van coach Popovich.

Al jaren lijken de Spurs aan het einde van een era te zijn, maar telkens weten Duncan, Parker en Ginobili het nog een jaartje uit te stellen. Jaar in, jaar uit behoort de ploeg tot de besten in he westen. Afgelopen seizoen was de ploeg slechts twee zeges verwijderd van een plaats in de NBA Finals.

Thunder viermaal op rij konden winnen, geeft te denken.

Onmiskenbaar zijn Duncan en Ginobili niet meer in staat om de Spurs zo te leiden als ze dat drie, vier jaar geleden wel konden.

De sleutels tot succes liggen in de handen van guard Tony Parker en de ontwikkeling van de jonge talenten onder de vleugels van Popovich.

PROGNOSE: Een confrontatie met sterren van de Lakers in de halve finale lijkt toch een onmogelijke opgave voor Popovich en zijn mannen.

Sinds het vertrek van Carmelo

Denver is echter nog steeds een team in ontwikkeling. Het feit dat Faried en McGee deze zomer met NBA足 personal trainer Hakeem Olajuwon hebben samengewerkt kan zeker zijn vruchten afwerpen. Maar in een conference zo competatief als in het westen lijken een paar extra workouts niet voldoende om een rol van betekenis te gaan spelen op het moment dat er om de stuivers wordt gespeeld.

PROGNOSE: Een zekerheidje voor de play足 offs, maar dan. Dan wordt het moeilijk voor de Nuggets, die starpower missen om echt een rol te spelen in het naseizoen.

COACH: Rick Adelman RECORD 2012: 26­40 STARTERS: Kevin Love, Ricky Rubio, Andrei Kirilenko, Brandon Roy, Nikola Pekovic.

NIEUW: Chase Budinger, Andrei Kirilenko, Alexey Shved, Dante Cunningham, Brandon Roy, Greg Stiemsma.

WEG: Michael Beasley, Wesley Johnson, Anthony Randolph, Darko Milicic, Wayne Ellington, Anthony Tolliver.

De afwezigheid van Rubio was al

niet prettig, maar daar was iedereen al lange tijd op voorbereid. De blessure van Love is echter een klap in het gezicht van alles en iedereen die de Timberwolves een warm hart toegdraagt. Twee maanden zonder een van de beste spelers in de league en zonder twijfel de absolute leider van het team, dat is geen lekker begin.

Adelman zal dan ook moet zorgen

dat iedereen in zijn ploeg zich bewust is van het belang om scherp aan het seizoen te beginnen. Daarnaast moet hij hopen dat Roy geen negatieve hoofdrol opeist met een blessure, maar positief uitblinkt en het team op sleeptouw neemt, iets waar de vroegere Roy zeker toe in staat was. Met een fitte Rubio en Love is het voor de Wolves zeker mogelijk om hoge ogen te gooien dit seizoen.

PROGNOSE: Moeizame start, maar een sterk einde leidt de Timberwolves naar de play­offs. Daarin is de eerste ronde echter het eindpunt.

COACH: Terry Stots RECORD 2012: 28­38 STARTERS: LaMarcus Aldridge, Meyers Leonard, Nicolas Batum, Wesley Matthews, Damian Lillard.

NIEUW: Jared Jeffries, Sasha Pavlovic, Ronnie Price, Damian Lillard, Meyers Leonard, Adam Morrison.

WEG: Raymon Felton, Kurt Thomas, Jamal Crawford, Hasheem Thabeet, Joel Przybilla, Jonny Flynn.

De Trail Blazers hebben het dit

seizoen over een compleet andere boeg gegooid. Bijna het hele roster werd opgeschoond en er wordt met een schone lei gestart. Alleen Aldridge en Batum zijn nog overgebleven. Ooit zou Portland met Greg Oden, Brandon Roy en Aldridge de league gaan veroveren. Van die droom is nu definitief niets meer over.

De stappen in Portland zijn positief,

maar vanwege een gebrek aan ervaring is het niet te verwachten dat dit seizoen al mooie resultaten zullen worden geboekt. De Blazers gaan niet heel veel winnen dit jaar, maar met het oog op de toekomst is er reden voor optimisme. Als er mogelijkheden zijn om enkele ervaren spelers toe te voegen aan dit team, staat Portland zo weer tussen de grote jongens.

PROGNOSE: Nog niet zo lang geleden waren de Trail Blazers de up­and­ coming team. Na een matig seizoen, zullen actief stappen moeten worden genomen voor betere tijden.

COACH: Scott Brooks RECORD 2012: 47足19 STARTERS: Kevin Durant, Russell Westbrook, Serge Ibaka, Thabo Sefolosha, Kendrick Perkins.

NIEUW: Hasheem Thabeet, Perry Jones III, WEG: Royal Ivey, Derek Fisher, Nazr Mohammed.

COACH: Tyrone Corbin RECORD 2012: 36足30 STARTERS: Paul Millsap, Al Jefferson, Mo Williams, Gordon Hayward, Marvin Williams.

NIEUW: Randy Foye, Mo Williams, Marvin Williams, Darnell Jackson.

WEG: Devin Harris, C.J. Miles, Josh Howard, Blake Ahearn.

hoger. Na de Conference Finals, de verloren NBA Finals zou dan nu het kampioenschap moeten volgen. Zo eenvoudig ligt het natuurlijk niet, maar feit is dat de OKC steeds dichterbij komt. Met een nieuw superteam in de Los Angeles Lakers wordt de route naar de finale al een stuk lastiger voor het team van Scott Brooks.

de play足offs. Maar hierdoor misten ze wel de picks in de eerste ronde van de draft. Voor de korte termijn was het leuk om in het naseizoen te staan, hoewel de kansloze nederlaag tegen de San Antonio Spurs niet veel toevoegde voor de Jazz, maar op de lange termijn hadden de rookies uit de sterke draft van grote waarde kunnen zijn voor Utah.

De Thunder gaan stapje voor stapje

Durant en Westbrook zijn echter vol

vertrouwen en KD gaat een ijzersterk seizoen tegemoet. Hij zal de nederlaag tegen de Miami Heat omzetten in positieve energie om zijn prestaties te verbeteren. Externe afleiding kan ontstaan rond het contract van James Harden, die komende zomer als restricted free agent weg kan. De vraag is of de Thunder hem kunnen betalen en of Harden ondertussen niet genoeg heeft van zijn reserverol.

PROGNOSE: Sterkste team in de Western Conference en ondanks de hype rond de Lakers reiken de Thunder weer tot de NBA Finals.

De Jazz haalden vorig jaar knap net

Nu staan de Jazz met bijna hetzelfde team voor de start van een nieuw seizoen, waar veel concurrerende ploegen zich wel versterkten. Utah kijkt eigenlijk stiekem al met een schuin oog naar volgend jaar zomer, als het genoeg ruimte heeft in het salarisplafond om een paar goede kwalitatieve spelers toe te voegen aan het roster. Dat is natuurlijk geen goed recept om aan een nieuw seizoen te beginnen.

PROGNOSE: Vorig jaar net wel in de play足offs, dit jaar net niet.

COACH: Vinny Del Negro RECORD 2012: 40­26 STARTERS: Chris Paul, Jamal Crawford, Caron Butler, Blake Griffin, DeAndre Jordan NIEUWS: Grant Hill, Lamar Odom, Jamal Crawford, Matt Barnes, Willie Green WEG: Nick Young, Kenyon Martin, Mo Williams, Randy Foye

COACH: Mark Jackson RECORD 2012: 23­43 STARTERS: Stephen Curry, Klay Thompson, Harrison Barnes, David Lee, Andrew Bogut NIEUW: Harrison Barnes, Andrew Bogut, Jarrett Jack, Carl Landry, Festus Ezeli WEG: Dorell Wright, Nate Robinson, Kwame Brown

mocht er absoluut zijn. De aanwinst van Chris Paul bleek een schot in de roos en de Clippers werden plots een leuk team in plaats van het lachertje van de NBA. Deze trend hopen ze het komende seizoen verder te zetten en daarvoor hebben ze goede redenen. Er werden een aantal ervaren en nuttige spelers aangetrokken die het team enkel vooruit helpen. Hill, Crawford, Odom, Barnes en zelfs Green… Ze maken van de Clippers een gevaarlijker team.

2007, toen de Warriors zich als achtste plaatsten en de eerst gerang­ schikte Mavericks met 4­2 versloegen in de eerste ronde, was er weinig top­ basketbal te bespeuren in Oakland.

Maar sinds de nieuwe eigenaars er neerstreken zit de club in de lift. Met de aanwerving van Andrew Bogut en de draft selectie van Harrison Barnes kun nen de Warriors een erg degelijk basisteam op het parket zetten. Daar­naast werd een aantal ervaren role players aangetrokken, wat de Warriors een team maakt om naar uit te kijken.

Het eerste seizoen van ‘Lob City’

De vraag blijft echter of de Clippers wel genoeg vooruitgang hebben geboekt om beter te doen dan vorig seizoen. Het duo Griffin­Jordan mag dan wel ultra­atletisch zijn, ze missen de nodige ervaring.

Bovendien kregen ze in de playoffs een pandoering van de Spurs. Het ontmaskerde hen als te weinig veelzijdig aan de offensieve kant en te passief aan de defensieve.

Hopelijk hebben ze uit deze ervaring iets geleerd.

PROGNOSE: De Clippers herhalen hun prestatie van vorig jaar: nipt verlies in de strijd om de Division en exit in tweede ronde van de playoffs.

Sinds het mirakel van de playoffs in

M

aar het succes van de Warriors staat of valt met de fitheid van de twee sterren: Andrew Bogut en Stephen Curry.

Beide kunnen een waslijst aan blessures voorleggen en gaan met vraagtekens het nieuwe seizoen tegemoet. Curry blijft sukkelen met zijn enkels terwijl Bogut al een tijd in de lappenmand ligt. Maar als ze beide 100% zijn, kunnen de Warriors wel eens voor de verrassing zorgen.

PROGNOSE: Als de Warriors fit blijven, zit er een knap seizoen in. De playoffs zullen ze echter net missen.

COACH: Mike Brown RECORD 2012: 41­25 STARTERS: Steve Nash, Kobe Bryant, Metta World Peace, Pau Gasol, Dwight Howard NIEUW: Steve Nash, Dwight Howard, Antawn Jamison, Jodie Meeks WEG: Andrew Bynum, Matt Barnes, Ramon Sessions

Als Kobe Bryant ooit zijn idool

Michael Jordan wil bijbenen met het aantal titels, dan zal het nu moeten gebeuren. De Lakers beschikken door de aanwerving van Steve Nash en de trade voor Dwight Howard over de beste starting five in de NBA. Bovendien bulkt dit team van ervaring, ook in de playoffs. Nash zal voor een nieuwe offensieve impuls zorgen en Howard voor een defensieve. De Lakers zijn dus het te kloppen team in het Westen.

Maar er zijn een aantal

bedenkingen te maken. Ten eerste is de bank van het team zwak tot zeer zwak. Enkel veteraan Antawn Jamison is een vermelding waard.

Daarnaast moeten de Lakers rekenen op spelers als Jodie Meeks, Steve Blake, Devin Ebanks… Zeker met het oog op het fris houden van de sterren is dat niet ideaal. Ten tweede blijft het afwachten hoe alle ego’s in bedwang zullen gehouden worden.

De aanwezigheid van een echte point guard als Nash doet vooral vragen rijzen over de rol van Bryant.

PROGNOSE: De Lakers behoren tot de favorieten in het Westen maar hun zwakke bank doet ze voortijdig de das om.

COACH: Alvin Gentry RECORD 2012: 33­33 STARTERS: Goran Dragic, Jared Dudley, Michael Beasley, Luis Scola, Marcin Gortat NIEUWS: Jermaine O’Neal, Wesley Johnson, Kendall Marshall, Luis Scola, Michael Beasley WEG: Steve Nash, Grant Hill, Robin Lopez, Josh Childress, Hakim Warrick

Het kondigde zich al een tijdje aan:

de Suns zijn in rebuilding mode. Met het vertrek van clubicoon Steve Nash naar de Lakers en slechts zes blijvers zal het een mager seizoen worden in Phoenix. Er is nauwelijks ervaring in het team en het verlies van Nash kan en mag niet onderschat worden. Nash maakte zijn teamgenoten beter dan ze werkelijk waren en dus wacht vooral voor de blijvers een aanpassingsperiode. Bovendien is het te hopen dat de fans niet zullen afhaken.

Maar er zijn ook een aantal

positieve signalen te horen. De Suns beschikken met Marcin Gortat en Luis Scola over een solide frontcourt.

Daarnaast is er hevig geïnvesteerd in jonge spelers als Dragic, Johnson en Marshall. De toekomst ziet er dus helemaal niet zo somber uit voor de Suns. Tijd is het toverwoord.

PROGNOSE: De Suns en de playoffs, het is even verleden tijd. Het belangrijkste is nu een team creëren met de aanwezige talenten.

COACH: Keith Smart RECORD 2012: 22­44 STARTERS: Isaiah Thomas, Marcus Thornton, Tyreke Evans, Thomas Robinson, DeMarcus Cousins NIEUW: James Johnson, Aaron Brooks, Thomas Robinson WEG: JJ Hickson, Donte Green

De Kings maken al bijna een heel

decennium nauwelijks iets klaar.

Sinds de ‘gouden tijd’ met Chris Webber, Mike Bibby, Peja Stojakovic, Vlade Divac en anderen geraken ze nauwelijks uit de kelder van de NBA. Dit seizoen zal dat niet anders zijn. De Kings hebben een aantal talentvolle spelers maar eigenlijk geen team.

Bovendien spelen er al een tijd randzaken mee. Blijft de club na dit seizoen in Sacramento? Blijven de gebroeders Maloof eigenaar? De onzekerheid plaatst basketball op plek twee.

Het is wel zo dat de

Kings beschikken over een aantal spelers die iedereen in zijn team wil.

DeMarcus Cousins mag dan wel wat labiel zijn, hij is nu al één van de beste big men in de NBA. Tyreke Evans haalde zijn beste niveau in zijn eerste seizoen maar blijft beschikken over een all­around game. Isaiah Thomas was de verrassing van vorig jaar en Thomas Robinson belooft een meerwaarde te zijn. Ten slotte hopen de Kings nog steeds op de explosie van Jimmer Fredette.

PROGNOSE: Basketbal staat bij de Kings niet op de eerste plaats en dus is een finish in de kelder van het Westen opnieuw onafwendbaar.

SOUTHWEST 1. Spurs (57­25) 2. Grizzlies (53­29) 3. Mavericks (45­37) 4. Rockets (42­40) 5. Hornets (30­52)

NORTHWEST 1. Thunder (60­22) 2. Nuggets (44­38) 3. Timberwolves (43­39) 4. Jazz (41­41) 5. Trail Blazers (35­47) PACIFIC 1. Lakers (58­24) 2. Clippers (55­27) 3. Warriors (40­42) 4. Suns (25­57) 5. Kings (19­63)

De NBA wordt al een aantal jaren

gekenmerkt door een generatiewisseling.

Spelers als LeBron James, Kevin Durant, Derrick Rose en Chris Paul ontpopten zich tot de heersers van het Amerikaanse basketball. Toch blijven enkele spelers van de ‘oude garde’ stevig weerwerk bieden. Kijk maar naar Tim Duncan, Kevin Garnett, Paul Pierce en natuurlijk Kobe Bryant. King Kobe wil zijn troon nog niet afgeven en met de versterkingen die zijn Lakers deze zomer haalden, heeft hij de touwtjes in handen om nog minstens één keer te laten zien wie de beste speler op aarde is.

Mislukkingen

De Lakers baanden zich na een paar magere jaren opnieuw een weg naar de top. Onder leiding van Kobe en de nieuwe man Pau Gasol pakten ze de titels van 2009 en 2010.

Op papier zag het ernaar uit dat de Lakers weleens een nieuwe dynastie op poten konden zetten. Kobe was nog steeds Kobe, Gasol paste perfect in het team, Andrew Bynum bleef eindelijk fit en dan was er ook de defensief sterke Ron Artest, nu Metta World Peace. Vier titels op rij, waarom niet?

Toch liep het de afgelopen twee

seizoenen grondig fout voor de fiere Lakers. In 2010/2011, het laatste jaar van succescoach Phil Jackson, werden de Lakers in de tweede ronde geen kans gegund door de ‘oude’ Dallas Mavericks van Dirk Nowitzki. Kobe en de zijnen kregen een droge 4­0 om de oren en vooral de 122­86 nederlaag in de laatste wedstrijd smaakte bijzonder bitter.

Bovendien leek Bryant geen enkele keer in staat om zijn niveau op te krikken, zoals hij dat voordien zo vaak wel kon.

Het afgelopen seizoen verliep al niet veel beter. Voor de Lakers telt alleen de titel, maar opnieuw werden ze er in de tweede ronde kansloos uitgekegeld. De schuldigen deze keer waren de jonge OKC Thunder van Kevin Durant. Kobe deed zijn best door gemiddeld 31 punten te scoren maar het was allemaal niet zo

efficiënt. Bovendien bleek de relatie met nieuwe coach Mike Brown niet al te best.

Het rijk van Kobe en zijn Lakers leek voorbij…

Sterke zomer

Maar de Lakers kwamen met verrassingen tijdens het ‘offseason’. Eerst werd veteraan Steve Nash weggeplukt bij de Phoenix Suns om de ontspoorde trein terug op de rails te krijgen. Vervolgens werd Andrew Bynum vervangen door supercenter Dwight Howard om de Lakers een topdefense te geven. Daarnaast werd ook de ervaren Antawn Jamison gehaald en scherpschutter Jodie Meeks.

Met een nieuw superteam moeten de

Lakers in staat zijn om minstens de NBA Finals opnieuw te halen. De starting lineup ziet er zo uit: Steve Nash – Kobe Bryant – Metta World Peace – Pau Gasol – Dwight Howard. Te gek, niet waar? De kwaliteit van de bankspelers is in vergelijking een pak minder maar het draait de Lakers niet om de reguliere competitie. Voor hen draait alles om presteren in de playoffs, net als bij de Celtics. Verwacht de Lakers dus niet meteen aan de top van het Westen maar als het zover is, zullen ze er wel staan.

Wie er zeker zal staan, is Kobe. Hij zal zich aanvankelijk moeten aanpassen aan het spelen met een echte point guard als Nash maar naar gelang het seizoen vordert, zal dat beter en beter gaan. Kobe is een winnaar in hart en nieren. Hij ziet ook wel in dat hij zijn team niet meer alleen kan dragen en verwelkomt dus ook de hulp van Nash en Howard. Bovendien blijft hij de onbetwiste leider van dit gezelschap en als de Lakers een score nodig hebben in de laatste minuut van een wedstrijd, dan zal Kobe ervoor zorgen en niemand anders. Op zich verandert er dus weinig voor The Black Mamba.

De droom

Kobe Bryant werd al veel vergeleken met Michael Jordan. Dat is ook logisch. Beide heren spelen dezelfde positie, zijn pure winnaars, zijn clutch tot op het bot en hebben bovendien dezelfde stijl én arrogantie. Uiteindelijk is dat wat Bryant altijd wilde: beter worden dan Jordan. Hij was dan ook blij als een kind toen hij zijn grote voorbeeld passeerde in totaal aantal gescoorde punten in All­Star Games. Bryant heeft er nu 271, Jordan 262. Bovendien speelde hij zijn dertiende All­Star Game, waarmee hij onder andere Jordan evenaarde.

De volgende twee stappen zijn niet mis

maar zeker niet onhaalbaar. Ten eerste wil Bryant eindelijk die illustere zesde titel pakken, wat een evenaring van het aantal van Jordan zou zijn. Bovendien zou hij daarmee zijn vroegere ‘vriend’ Shaquille O’Neal voorbijsteken. Ondanks zijn oudere leeftijd en 1381 wedstrijden in de benen moet hij hiertoe in staat zijn. Als Jordan op zijn 34ste nog een titel kon pakken, waarom Kobe dan niet? Het zou de vergelijking tussen beide heren alleen maar aanzwengelen.

Een tweede stap is de blijvende opmars op de lijst van leading scorers aller tijden. Kobe is nu nog nummer vijf. Hij heeft amper 516 punten nodig om zich te scharen bij het selecte clubje dat minstens 30.000 punten scoorde. Zijn eerste doelwit is legende Wilt Chamberlain. Daarvoor moet hij nog 1936 punten maken. Maar de hoogste prijs is natuurlijk Michael Jordan. Om die te passeren, heeft Kobe nog 2808 punten nodig. Hij maakte er vorig seizoen 1616 in 66 wedstrijden. In 82 wedstrijden had hij uitgekomen op bijna 2300 punten.

Als Kobe nog anderhalf seizoen zijn

niveau kan aanhouden, is Jordan eraan voor de moeite. Kobe heeft alles in handen om zijn ultieme droom te verwezenlijken.

Het is dus aan hem om zijn laatste kunstjes boven te halen alvorens met een goed gevoel met pensioen te gaan. •

Eeuwige kritiek Kobe Bryant is nu al één van de

meest succesvolle spelers aller tijden.

Met vijf titels op zijn palmares bestaat er weinig twijfel over zijn capaciteiten als superster. Toch blijven sommigen hameren op het grote verschil tussen zijn tweede succesperiodes. De eerste drie titels (2000­2002) pakte hij namelijk onder de vleugels van een Shaquille O’Neal op het toppunt van zijn kunnen. De twee volgende (2009­ 2010) waren echt van hem maar “zonder Shaq had Kobe er ‘maar’ twee en geen vijf.”

Daar zit natuurlijke enige waarheid in. Shaq raasde in het begin van het afgelopen decennium als een dolle door de playoffs en won dan ook verdiend drie keer na elkaar de Finals MVP Award. Kobe nam daarbij de rol op van luitenant, net als Scottie Pippen bij Jordan. Dat bleek succes­ vol met onder andere een legenda­ rische playoff run in 2001 toen de Lakers op een rij de Trail Blazers (50 overwinningen), Kings (55 overwinningen) en Spurs (58 overwinningen) een 4­0 aansmeer­ den en de Sixers (56 overwinningen) met amper één winstpartij naar huis stuurden in de Finals.

Toen de band met Shaq eind 2004

verbroken werd, nam Kobe het roer over. Hij veranderde ook meteen zijn rugnummer van 8 naar 24. Maar het duurde tot de trade voor Pau Gasol alvorens de Lakers opnieuw aanspraak konden maken op een titel. Bryant zal dus altijd de kritiek krijgen dat hij het niet alleen kon.

Maar elke eerlijke fan moet toegeven dat Jordan het ook niet alleen kon.

Tijdens de NBA­finale tussen Miami Heat

en Oklahoma City Thunder waren James en Durant de personificatie van de strijd. Elk detail van het duel tussen de twee werd onder een vergrootglas, of liever nog een telescoop, gelegd. Ieder verschil en elke overeenkomst tussen LBJ en KD was onderwerp van gesprek.

James en Durant behoren tot het beste wat de league te bieden heeft. Ze zijn dynamisch en veelzijdig. Er is veel wederzijds respect, de twee trainden deze zomer voor het tweede opeenvolgende jaar samen. Toch zorgen ze voor een ongekende rivaliteit, waar menig NBA liefhebber jaren naar heeft verlangd.

James won met zijn Heat ten koste van

Durant’s Thunder de titel, maar dat betekent niet dat de strijd ten einde is. We staan aan het begin van een nieuw seizoen, waarin de twee beste spelers een hoofdrol zullen gaan spelen. Wie wordt dit jaar de held van de league? Een voorspelling aan de hand van vijf vuistregels.

1. Het is beter om gehaat worden, dan geliefd te zijn

In een Hollywood film zouden ze recht tegenover elkaar staan. Hun karakters iet­ wat uitvergroot, want daar houden film­ makers van en dat voedt de rivaliteit zo lekker. LeBron James is de nietsont­ ziende actiefiguur, meedogenloos, ongeduldig en zelfingenomen.

Durant is de goede, vriendelijke reus op wie je altijd kunt rekenen, zelfverzekerd, maar toch bescheiden en ingetogen.

In juli 2010 koos James voor de

roem en superteamgenoten in South Beach. De loyale Durant tekende daarentegen een vijfjarig contract bij de Thunder, het team dat hem groot maakte. Die keuzes zijn bepalend geweest voor de manier waarop de twee worden geportretteerd. De Amerikaanse media smullen ervan om hun persoon­ lijkheden als uitersten neer te zetten.

LeBron’s verdwijntruc in de finals van 2011 en het grote The Decision­ theater hebben het beeld van hem

als egoïstische grootverdiener versterkt.

De incidenten waren koren op de molen van de LeBron­critici, olie op het vuur van de Miami Heat­haters. De golf van kritiek die hem overspoelde, zorgde ervoor dat LeBron sterker en volwassener werd. Hij vocht terug en snoerde zijn tegenstanders de mond. What doesn’t kill you, makes you stronger.

James heeft meer tegenstanders. James wint.

2. Een jong team wint geen titel

3. Verlies is de grootste motivator

LeBron James is de grote winnaar van 2012. De MVP award, olympisch goud, de NBA titel ­zijn eerste ring­ én de Finals MVP. Alleen Michael Jordan ging hem voor in het winnen van die vier prijzen in één seizoen. James is nog maar 27 en heeft nu al een ring, drie MVP awards en drie NBA­finales op zijn naam staan.

The Chosen One is sinds zijn toetreding

tot de league in 2003 voorbestemd om grote successen te behalen. De vraag was Het meest in het oog nooit óf, maar wanneer en hoeveel springende verschil kampioenschappen James zou winnen. En tussen de Thunder nu? Nu heeft de King zijn ring. Dat waar en Heat, is leef­ iedereen zijn hele carrière op wachtte, is tijd. Durant is net bereikt. De druk is van de ketel. Maar is 24, zijn belangrijk­ daarmee misschien ook de enorme drang ste teamgenoten naar een titel vervlogen? bij de Thunder (West­ brook, Harden, Ibaka) zijn zelfs Durant daarentegen heeft iets recht te nog een jaartje jonger. Bij de zetten. Vier verloren finalewedstrijden op Heat loopt de top drie tegen de rij om precies te zijn. Hij is ervan 30 (James 27, Bosh 28, Wade overtuigd dat zijn talentvolle Thunder in 30) en voegden deze zomer staat zijn om de Heat te verslaan. KD zal Ray Allen en Rashard Lewis dit seizoen gebrand zijn om het aantal aan het roster toe om het titels achter zijn naam op gelijke hoogte te gemiddelde nog wat op te brengen met zijn rivaal. krikken.

Durant is gemotiveerd door het verlies en snelle rekensom leert van de finals. Durant wint. dat het roster in Miami dit seizoen gemiddeld 29 jaar 4. Veelzijdigheid is de sleutel oud is. OKC’s spelers zijn samen net geen 26 jaar. Is zo’n tot succes jong team wel in staat om een Durant en James zijn briljante punten­ titel te winnen? Zijn er levens­ makers. Ze kunnen allebei scoren als geen jaren nodig voor de NBA­titel? ander en hun statistieken ontlopen elkaar nauwelijks. Het is bijna ondoenlijk om één De statistieken spreken in het nadeel van beiden aan te wijzen als beste scorer, van de Thunder. De laatste vijf NBA­ maar Durant werd de afgelopen drie teams die de titel pakten, waren, op één seizoenen niet voor niets topscorer. KD uitondering, allemaal tussen de 29 en 30 scoort uit elke positie. Scoren is hoofdzaak jaar oud. De winnende LA Lakers in 2009 voor Durant, de andere onderdelen van waren gemiddeld 27 jaar oud. De Thunder het spel lijken bijzaak. hebben dus verre van de ideale leeftijd om het kampioenschap in de wacht te slepen, aar als het op de allround game aan­ terwijl de Heat met hun 29 jaar over de komt dan is LeBron de grote winnaar. De perfecte dosis (levens)ervaring veelzijdigheid van het spel van de drie­ beschikken. voudig MVP is ongeëvenaard. Afgelopen seizoen stond hij bij de Heat bovenaan het De Heat hebben meer ervaring en de lijstje punten, rebounds, assists èn steals. ideale leeftijd. James wint.

Op de NBA­ranglijst van puntenmakers is hij tweede achter Durant en tegelijkertijd

E

M

haalt hij al vier jaar op rij het All­ Defensive Team.

Het zou Durant te kort doen om hem geen veelzijdige speler te noemen. Dat is hij zeker wel. Maar bijvoorbeeld zijn defensieve spel is gewoon okee, terwijl dat van James uitstekend is. Durant heeft de tijd aan zijn zijde en gaat zijn veelzijdigheid de komende jaren ontwikkelen, maar hij moet in LeBron nu nog zijn meerdere erkennen.

James is veelzijdiger. James wint.

5. Alles draait om het team

In Oklahoma hoeven ze niet bang te zijn dat Kevin Durant verleidt wordt door een ander team met een grote zak geld.

Durant heeft gekozen voor een langdurig verblijf in Oklahoma City omdat hij heilig gelooft in de teamstrategie. Hij wil onderdeel zijn en blijven van het zorgvuldig opgebouwde team van jonge talenten.

Continuïteit en consistentie zijn de

toverwoorden bij de Thunder. Naast Durant hebben ook Westbrook en Ibaka zich voor langere tijd aan OKC verbonden. Ze maken elkaar beter en samen groeien ze toe naar successen.

Durant is trouw aan de Thunder, loyaal aan zijn team.

Als ‘The Decision’ iets duidelijk heeft gemaakt, dan is het wel dat loyaliteit geen onderdeel is van het levensmotto van LeBron James. Toen James zijn “talenten naar South Beach bracht”, bedoelde hij daar niet per se mee dat hij met zijn talent jarenlang ging bouwen aan een team. Nee, James ging vooral voor zichzelf naar Miami. En als het er op aankomt, zal hij opnieuw voor zichzelf kiezen. Dat is slecht nieuws voor Miami.

Durant is loyaal aan zijn team. Durant wint.

***

Drie­twee voor James. De King zegeviert.

Weer. Maar wat doet het er eigenlijk toe?

De echte grote winnaar van dit duel is de liefhebber van basketball. James versus Durant is de eerste serieuze spelers­ rivaliteit sinds Magic versus Bird. De twee zijn jong genoeg om ons nog een decennium te laten genieten van hun rivaliteit. Over tien jaar kijken we terug op de NBA­finale van 2012 als het begin van een epische meeslepende titanenstrijd.

En wij blijven vooral praten, schrijven

en discussiëren over die heerlijke rivaliteit. We zullen haar blijven voeden, bij elke uitspraak van LeBron en elke actie van Durant. Omdat we nu eenmaal houden van strijd, competitie en vooral: winnaars. •

Basketball is thuis

“Brooklyn, Brooklyn, take me in, Are you aware the shape I’m in?

My hands they shake; my head it spins, Oh, Brooklyn, Brooklyn, take me in.” ­­ The Avett Brothers

NEW YORK – In de grootste van de vijf New Yorkse boroughs

wordt gebasketbald. Althans, er stuitert nou een officiële NBA­bal, beroerd door officiële NBA­spelers van de Brooklyn Nets. Want de in 1646 door de Vereenigde Oost­Indische Compagnie als Breuckelen gestichte wijk herbergt al veel langer basketballers. De speelpleintjes zijn er legendarisch.

Leander Schaerlaeckens is columnist voor FoxSports.com en schreef De Amerikaanse Sportdroom.

Lenny Wilkens en Billy Cunningham en Jim McMillian en World B. Free en Chris Mullin en Mark Jackson en Stephon Marbury, Sebastian Telfair en Carmelo Anthony leerden er de kneepjes van het basketbalvak. Michael Jordan werd er geboren.

En nu heeft het door de Dodgers in 1957 in de steek gelaten

Brooklyn eindelijk weer haar eigen profteam op het hoogste niveau.

En toepasselijk genoeg in de sport waarin ze grossiert in talent. Men was trots op de Dodgers. Maar in het stadsdeel dat een tehuis bood aan de rondzwervende armen, immigranten en de laatste jaren jongeren die Manhattan en de huur van degelijke appartementen (die tot wel 8000 dollar in de maand kan oplopen) simpelweg niet kunnen betalen, was het basketbal altijd al koning.

Hoe toepasselijk dat het een club kreeg dat al decennia naar degelijk onderdak zocht.

In 1967 begonnen de Nets hun bestaan in de oude ABA als de New York Americans. Maar in Manhattan konden ze geen beschikbaar stadion vinden dus namen ze voor hun tweede seizoen de wijk naar Teaneck in New Jersey, waar ze in een oude kazerne speelden. Ze werden toen de New Jersey Americans.

Vervolgens verhuisden ze naar de Long Island en gingen ze de New York Nets heten. Dat klonk leuk, naast de New York Jets en de New York Mets – allen teams van underdogs in verhouding tot de Giants, Yankees en Knicks.

Van Long Island gingen ze naar West Hempstead, tegen Queens aan.

Vanwaar ze later weer naar een andere arena verhuisden. In 1976 gingen ze terug naar New Jersey. Eerst speelden ze in de hal van de Rutgers University. Toen in East Rutherford. Vervolgens in Newark.

De vele verhuizingen gingen ten koste van een band met een degelijke achterban. In Brooklyn, dat smacht om iets eigens, zal dat anders zijn.

De Nets zijn thuis. Het basketball is thuis.

1. Gregg Popovich (Spurs) Career record: 847­399 (.680)

Popovich is de enige coach in de NBA met meer dan één NBA­titel op zijn palmares. In 1996 nam hij het roer na 19 wedstrijden over en dat seizoen misten de Spurs de playoffs.

Dat zou tevens de laatste keer zijn dat San Antonio het naseizoen niet zo halen. Sterker nog: de Spurs zouden elk seizoen 50 duels of meer winnen en vier keer de titel veroveren.

Maar niet alleen dat maakt de regerend coach van het jaar de beste. Mike Brown (6e) leerde het van Popovich als ook Avery Johnson (8e), Vinny del Negro (17e), Monty Williams (18e) en Jacque Vaughn (29e). En ook Sam Presti (Thunder), Lance Blanks (Suns) en Dell Demps (Hornets) komen uit de school van Pop. Everybody wants to be like Gregg. Na David Robinson, is Tim Duncan ook langzaam aan het einde van zijn loopbaan. De vier nederlagen op rij tegen de Thunder afgelopen playoffs zijn misschien een voorbode op het eind van een tijdperk.

Maar aan Popovich zal het niet liggen.

2. Tom Thibodeau (Bulls) Career record: 112­36 (.757)

Na in zijn eerste twee jaar als coach twee­ maal het beste record in de league te hebben neergezet, zal de coach (die als rookie met­ een werd verkozen tot de beste) dit jaar een pas op de plaats moeten maken. Hij is nog steeds goed natuurlijk, maar zijn team niet zo. Met de blessure van Derrick Rose zijn de kansen voor de Bulls op een rol van beteke­ nis in de playoffs niet groot. Maar met Thibodeau aan het roer kun je er zeker van zijn dat de Bulls beter zullen presteren dan verwacht.

3. Doc Rivers (Celtics) Career record: 546­433. (.558)

Sinds de komst van Garnett en Allen naar de Celtics is Rivers uitgegroeid tot een van de beste coaches in de league. Hij is één van de vier actieve coaches met een titel en leidde zijn Celtics­team vorig jaar bijna naar de Finals, waar een fenomenale LeBron James in de weg stond. Verwacht van Rivers dat hij van de Celtics dit seizoen weer en serieuze contender maakt.

4. Erik Spoelstra (Miami Heat) Career record: 194­118 (.622)

Spoelstra kreeg de afgelopen twee jaar een hoop shit over zich heen. Velen zagen hem al zijn congé krijgen. Maar in de NBA Finals

out­coachte hij de hoger ingeschatte Scott Brooks eruit en pakte de titel. En de winnaar heeft altijd gelijk.

5. Scott Brooks (Thunder) Career record: 174­125 (.582)

Een van de meest getalenteerde coaches in de league. De 47­jarige Brooks past uitstekend bij zijn team: jong, hongerig en gretig. Nog niet veel ervaring, maar maakt zijn ploeg elk jaar beter. Dit jaar op jacht naar zijn eerste ring.

6. Mike Brown (Lakers) Career record: 313­163 (.658)

Prima coach. In het reguliere seizoen. Hij leidde de Cavs verschillende keren naar het beste resultaat in de league. Maar in de playoffs kon Brown niet uitblinken, ondanks een finaleplaats in 2007. Nu bij de Lakers is het alles of niets voor Brown. Met de sterren in het team wordt in LA niets minder verwacht dan de titel.

7. Rick Carlisle (Mavericks) Career record: 479­325 (.596)

Kampioen in 2011. Zowel bij de Pistons, als de Pacers, als de Mavs won Carlisle elk seizoen vijftig duels of meer (behalve vorig jaar met de lockout). Dit jaar wordt een uitdaging met een hele nieuwe groep en Nowitzki die de eerste weken moet missen.

8. Avery Johnson (Nets) Career record: 240­172 (.585)

Een mooi winstpercentage, zeker als je bedenkt dat Johnson de afgelope twee seizoenen met de Nets slechts 46 duels won en 102 wedstrijden verloor. In Brooklyn heeft hij echter meer dan genoeg talent en winnen zal hij.

9. George Karl (Nuggets)

Career record: 1.074­731 (.595) De nummer zeven op de all­time lijst van overwinningen. Karl gaat op voor zijn 25e seizoen en heeft met Andre Iguodala een belangrijke verdedigende troef in handen.

Titelkandidaat? Nope. Goed team? Jazeker.

10. Mike Woodson (Knicks) Career record: 224­292 (.494)

Woodson toverde een onsamenhangend Knicks­team in de laatste weken van vorig seizoen om tot één van de beste ploegen in

de league. Bij de Hawks leidde Woodson zijn ploeg elk jaar naar een beter resultaat en ook bij de Knicks heeft hij genoeg potentie om hoge ogen te gooien dit seizoen.

11. Frank Vogel (Pacers) Career record: 61­43 (.566)

Vogel heeft in de afgelopen anderhalf seizoen goed werk geleverd in Indiana. De Pacers zijn goed, maar één toptrade voor een superster verwijderd van een echte topploeg.

12. Lionel Hollins (Grizzlies) Career record: 158­175 (.469)

Afgelopen seizoen volgde in de eerste ronde een teleurstellende uitschakeling in de serie tegen de Clippers. Hollins heeft van de Grizzlies een goede ploeg gemaakt, nu nog de stap naar de top.

13. Doug Collins (76ers) Career record: 408­359 (.544)

Focus op fysiek en verdediging. Teams van Collins zijn altijd top, maar winnen nooit.

Dit jaar heeft Collins met een getalenteerd team de beschikking over een heuse superster in Andrew Bynum.

14. Larry Drew (Hawks) Career record: 84­64 (0.570)

De laatste twee seizoenen heeft hij de Hawks twee keer naar de play­offs geleid.

Na het vertrek van Joe Johnson zal blijken of Drew de Hawks hogerop kan helpen, of dat het einde verhaal is.

15. Rick Adelman (Twolves) Career record: 971­656 (.588)

Hij maakte begin deze eeuw faam met de Sacramento Kings (ja, de Kings) en heeft bij de Wolves goud in handen. Nu nog wachten tot Kevin Love en Ricky Rubio weer fit zijn.

16. Byron Scott (Cavaliers)

Career record: 392­463 (0.458) Scott is de laagste (oud­)coach van het jaar in de lijst. Bij de Cavs moet hij het team door het post­James tijdperk leiden. Met regerend rookie van het jaar Kyrie Irving is er een toptalent.

17. Vinny del Negro (Clippers) Career record: 154­158 (.482)

Hij treedt dit seizoen toe tot de .500+ club.

Del Negro heeft een getalenteerde groep,

een perfecte mix van ervaring en jong spul en gaat voor een top­vier plek.

18. Monty Williams (Hornets) Career record: 67­81 (.487)

In zijn eerste jaar coachte hij Chris Paul en de Hornets naar de playoffs. In zijn tweede jaar incasseerde hij diepe val van gewonnen. Nu met top pick Anthony Davis kan het alleen maar crescendo gaan.

19. Scott Skiles (Bucks) Career record: 427­417 (.506)

Skiles is de laagste genoteerde coach met een winning record. Heeft alles te maken met zijn prestaties bij de Bucks afgelopen jaren. In vier jaar haalde hij slechts eenmaal de playoffs. Dit seizoen laatste kans.

20. Tyrone Corbin (Jazz) Career record: 44­50 (.481)

Corbin begint aan zijn eerste volledige seizoen. Vorig jaar plaatste hij zich voor de playoffs. Een knappe prestatie als Corbin het naseizoen weer haalt.

21. Alvin Gentry (Suns) Career record: 322­342 (.470)

De Suns zijn loyaal aan Gentry, maar zijn laatste seizoen lijkt aangebroken. Het post­Nash tijdperk gaat Gentry niets positiefs bieden.

22. Kevin McHale (Rockets) Career record: 71­89 (.448)

De Rockets gingen voor Dwight Howard, maar zitten nu opgescheept met een jonge groep met Jeremy Lin aan het hoofd. Dat kan niet goed gaan.

23. Dwane Casey (Raptors) Career record: 76­112 (.409)

Gaat geen hoge ogen gooien. In een divisie met vier topteams (Knicks, Nets, Celtics en 76ers) is er maar één positie beschikbaar voor de ploeg: de laatste.

24. Lawrence Frank (Pistons) Career record: 250­282 (.465)

De Pistons zijn niet meer wat ze ooit waren. Frank kreeg afgelopen seizoen een gebroken erfenis. Het talent is aanwezig, maar jong. Het wordt een lang seizoen in Motor City.

25. Mark Jackson (Warriors)

Career record: 23­43 (.339) In zijn debuutjaar kon Jackson de verwachtingen niet waarmaken. Hij had pech, veel blessures, dus dit jaar kan hij zich bewijzen met een volledig fitte groep.

26. Keith Smart (Kings) Career record: 65­116 (.362)

Om onduidelijke redenen heeft Smart een nieuw contract gekregen. Hij zal het niet veel beter doen dan de 20 zeges en 39 nederlagen van afgelopen seizoen.

27. Randy Wittman (Wizards) Career record: 118­238 (.330)

Wittman presteerde afgelopen seizoen aardig. Hij is echter kandidaat nummer één voor vervroegd ontslag. De jonge Wizards hebben ervaring nodig.

28. Terry Stots (Blazers)

Career record: 115­168 (.406)

Was hoofdcoach bij de Hawks en Bucks. Zijn visie is offensief geörienteerd. Voor een team dat defensief zeer matig is, lijkt focus op verdedigen niet overbodig.

29. Jacque Vaughn (Magic) Career record: 0­0

Rookie coach. Bij de Magic treft hij een roerloos schip aan.

Hij krijgt de ondankbare taak om de koers te bepalen in het post­Howard tijdperk.

30. Mike Dunlap (Bobcats)

Career record: 0­0

Nog een rookie. Met nul verwachtingen na het slechtste seizoen ooit in de NBA­geschiedenis kan Dunlap in elk geval rustig aan een team bouwen. •

Coach of the Year

De Coach of the Year

Award, of de Red Auerbach Trophy, wordt sinds het seizoen 1962/1963 uitgereikt. Sindsdien zijn er slechts zeven coaches die de trofee tweemaal wonnen.

Van die zeven kregen alleen Pat Riley en Don Nelson de award drie keer uitgereikt.

Gregg Popovich was afgelopen seizoen de zevende en laatste coach die tweemaal uitverkoren werd.

Kijk niet verbaasd op als

dit seizoen Doc Rivers (winnaar 1999/2000) of Tom Thibodeau (2010/2011) zich in 2013 aan dit illustere rijtje toevoegen. Meest opvallende naam in de lijst van winnaars is misschien wel Hubie Brown. De coach won zijn eerste award in 1977/1978 toen hij Atlanta Hawks onder zijn hoede had. Brown zou maar liefst 26 jaar later voor de tweede maal de beste coach zijn in de NBA, als leidinggevende bij Memphis Grizzlies.

Bust

Van buiten de stad bestaat het idee dat

Chicago een basketballbolwerk van heb ik jou daar is. Niet is minder waar. Natuurlijk kan er geen franchise tippen aan de popu­ lariteit van de Bears, op eerbiedwaardige afstand gevolgd door de Cubs. Van oudsher is Chitown zelfs helemaal leip van (ijs)hockey, vooral toen er door de Blackhawks nog in het legendarische Chicago Stadium werd gepuckdropped en ­bodychecked.

Maar basketball? Totdat eind jaren tachtig een jonge snaak uit North­Carolina als derde pick in de draft werd gekozen, was er op dat gebied aan de boorden van Lake Michigan eigenlijk maar bar weinig loos.

Goed, in het decennium dat volgde was het natuurlijk gekkigheid kent geen tijd aan Madison Avenue, maar toen MJ eenmaal definitief z'n biezen had gepakt, was 't weer het oude liedje. Kommer, kwel en middelmatigheid troef.

Sinds de Bulls in 2008 op miraculeuze

wijze (1,7% kans) de loterij wonnen en kind­ van­de­stad Derrick Rose naar de UC konden halen, is basketball hier weer even hip als in de jaren negentig. De Bulls zijn ­ althans in Chicago ­ ieder jaar de gedoodverfde favoriet voor het kampioenschap, en het is NBA­titel or bust.

Nee, van maat houden hebben we hier nog nooit gehoord.

De klap die tijdens de eerste wedstrijd van de play­offs werd gehoord, is de stad dan ook nog lang niet te boven. 't Zal een jaartje doorbijten worden, beseft een ieder. Want hoewel het naseizoen ook zonder DRose best gehaald zal worden, is het seizoen al bij voorbaat 'n bust.

I'm in love...

Als kind heb ik Space Jam zeker twintig

keer gezien, maar de NBA volgen deed ik tot vorig seizoen niet. Zoals wel vaker bij Amerikaanse sporten sloeg de vonk opeens over. Toegegeven, schrijven voor SportAmerika.nl hielp daarbij.

Hoe kun je met al die fanatieke tweets van onze lezers nou niet geïnteresseerd raken in het reilen

van LeBron, Kobe en DRose?

Als Boston Red Sox fan adopteerde ik eerder al de New England Patriots en vorig jaar ook de Boston Celtics. Lekker makkelijk, rooten voor teams uit dezelfde stad. Maar zoals wel vaker krijg je ook sympathie voor één of twee andere teams. Het team dat ik naast de Celtics volg is de Minnesota Timberwolves. Ik geef het direct toe: het was niet echt een logische keuze, maar ja, het hart hè?

De reden? Kevin Love. Voor spek en bonen

deed ik vorig jaar mee aan de SportAmerika Fantasy Basketball League en Love was mijn eerste keuze in de eerste ronde. De boomlange forward droeg 'mijn' team gedurende het seizoen met zijn vele punten en rebounds.

Ik ging wedstrijden van Love bekijken. Hij en de Spaanse rookie sensatie Ricky Rubio vormden een spectaculair duo, een genot om naar te kijken. De T­wolves werden mijn tweede team.

Het seizoen van de Timberwolves kwam echter voortijdig ten einde toen Rubio zijn kniebanden scheurde en daardoor niet alleen het einde van het vorige seizoen moest missen, maar ook het begin van het seizoen dat over een week begint.

Alsof dat nog niet erg genoeg was brak Love vorige week zijn hand tijdens een training.

Niet alleen zijn hand brak, maar ook mijn hart. Want ik ben verliefd op Kevin Love en de Timberwolves.