HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp WietzeWillem Mulder Marco Post Robert Prins Jurian Ubachs KlaasJan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus
SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 20122013 Alle rechten voorbehouden.
Speel je al Fantasy Football? Nee? Dan mis je echt wat. Ik ben nog geen pro zoals redactieleden Kasper Dijk, Geert Jan Darwinkel of Lennart Beishuizen, maar wel verslaafd.
En naast dat het verslavend is, is het ook wereld waar heel veel geld in omgaat. De site FanDuel.com is een goed voorbeeld. Dagelijks wordt er meer dan 1 miljoen dollar ingezet.
Een echte business dus, die alleen nog maar groter gaat worden. Dit weekend was ik in Londen om daar het OranjeBal Gala te presenteren. Na afloop raakte ik met wat locals aan de praat en al heel snel kwam het onderwerp op de NFL (dat schijnt vaker te gebeuren wanneer ik met vreemde mensen een gesprek aanga...) Natuurlijk ging het over de mogelijkheid van een NFLteam in hun stad (“That would be amazing”), maar ook eigenlijk heel snel over het gokken op wedstrijden. In Engeland is het legaal, iets waar wij in Nederland, maar ook bijvoorbeeld in de VS, nog alleen maar van kunnen dromen. De Fantasy Footballgames blijken daarom een uitkomst in de VS. Het wordt niet gezien als gokken, maar als behendigheidsspel. Daar valt over te twisten, maar goed.
Inmiddels spelen meer dan 20 miljoen mensen in de VS Fantasy Football. Een waanzinnig hoog aantal, aangezien dat er ruim 20 jaar geleden nog maar 1 miljoen waren.
Nog wat bijzondere feiten uit de geschiedenis van FF: in 1990
introduceerde de NFL de bye weeks. Dit zorgde direct voor chaos bij alle spelers, want hoe moest dit nou opgelost worden? Yahoo! zorgde in 1999 voor een unicum: het gratis aanbieden van Fantasy Football, in tegenstelling tot alle betaalde versies bij de concurrenten. De komst van NFL Redzone (mijn favoriete tvprogramma) in 2009 was een zegen voor alle Fantasyspelers. Elke touchdown is nu te zien, zodat er direct gerekend kan worden. En sinds dit jaar bestaat er zelfs een eigen tvprogramma: Fantasy Zone. Kortom, Fantasy Footballgames zijn de toekomst. Ik ben blij dat ik het nu ook serieus neem.. Veel leesplezier,
Zo snel kan 't gaan. Vanuit 't niets was ene Jonas Gray met vier TD's (en een SI cover!) plotseling de gevierde man in New England. Maar een keertje versla足 pen kostte hem (althans voorlopig) de kop. LaGarrette Blount beklaagde zich in Pittsburgh over te weinig touches, waarna hij subiet bij het grof vuil werd gezet. Bill Belichick bedacht zich niet, en haalde de running back meteen terug naar de Patriots. Gevolg: 78 yards, en twee touchdowns! 't Kan verkeren.
Zo snel kan 't gaan. Vorige week nog maar, kreeg Wis consins renner Melvin Gordon de handen op elkaar, door maar liefst 408 yards bij elkaar te hollen. Een zaterdag verder, was het nieuwbakken record al weer uit de boe ken ook. Afgelopen weekeinde was het namelijk Oklaho ma's Samaje Perine, die het tegen de Jayhawks op z'n heupen had. De teller bleef uitein delijk steken op 427 yards. Benieuwd hoe lang deze mijl paal in de boeken blijft staan.
Zelfs LeBron James moest via Twitter bekennen dat ie van z'n stoel was gevallen bij het zien van die catch van Odell Beckham Junior. Of dat inderdaad de beste catch was die ie ooit had gezien, vroeg King James zich af. Nou, dat kon best 'ns zo zijn. Want 't leek ODB totaal niet te deren dat er eerst een overtreding op hem werd gemaakt, dat de bal zich bijna twee meter achter hem bevond, en dat ie maar drie vingers kon gebruiken om 'm binnen te halen. Wow, wow, wow. Driewerf Wow.
De stad Buffalo in de staat
New York werd afgelopen week bedekt onder twee meter sneeuw waardoor de wedstrijd tussen de Buffalo Bills en de New York Jets van afgelopen weekend verplaatst moest worden. Na aanmeldingen van Pittsburgh, Chicago en Detroit, werd die laatste als speelstad aangewezen. Als teken van goodwill liet de NFL ook nog eens weten dat de tickets voor het duel gratis waren af te halen en beloofden de Buffalo Bills dat de supporters hun ticketprijs voor dit duel terug zouden krijgen • LeGarrette Blount hoefde niet lang te wachten op een nieuwe ploeg na zijn ontslag bij de Pittsburgh Steelers. Blount verliet vorige week maandag voortijdig het veld tijdens het duel tussen de Steelers en de Tennessee Titans en dat was de druppel die de emmer in Pittsburgh deed overlopen. Eerder werd Blount ook al gezien als een slecht voorbeeld voor de jonge Steelers running back Le’Veon Bell. Twee dagen na zijn release werd bekend dat de New England Patriots wel interesse hadden in de diensten van Blount, die vorig seizoen ook al uitkwam voor de Patriots • Vorige week kwam er definitief een einde aan het seizoen van Adrian Peterson. De running back van de Minnesota Vikings kreeg van de NFL te horen dat hij voor de rest van het seizoen is geschorst en pas na 15 april weer in aanmerking komt om weer te gaan spelen. Ook moet Peterson het de komende tijd doen zonder salaris, dat per direct ook werd stopgezet •
Los Angeles Lakersspeler Kobe
Bryant bereikte deze week de zoveelste mijlpaal in zijn carrière. De shooting guard scoorde tegen de Atlanta Hawks zijn 32.00ste punt. The Black Mamba staat daarmee vierde op de topscorerslijst aller tij den. Alleen Michael Jordan (32.292), Karl Malone (36.928) en Kareem AbdulJabbar (38.387) scoorden in hun loopbaan meer punten • Zeven spelers van de Memphis Grizzlies, waaronder sterkhouders Courtney Lee en Tony Allen, werden deze week geplaagd door een maagvirus. De Grizzlies konden in de wedstrijd tegen de Toronto Raptors geen beroep op hen doen en verloren met 9692 • Eric Bledsoe zorgde deze week voor wat opschudding. De guard van de Phoenix Suns zei in een radiointerview dat zijn collegeteam, de Kentucky Wildcats, in een bestofseven series de Philadelphia 76ers zouden verslaan. “Ik denk dat Philly misschien één wedstrijd zou winnen. Ik weet dat de Sixers fans boos op mij zullen worden, maar ik houd van mijn Wildcats” • Na Ricky Rubio is nu ook Kevin Martin een tijd uitgeschakeld voor de Minnesota Timberwolves. De shooting guard brak in de wedstrijd tegen de New York Knicks zijn pols. Hij liep de blessure in het eerste kwart op, maar kreeg het toch voor elkaar om nog een seasonhigh 37 punten te scoren • Na veel blessures en nederlagen was er vorige week dan eindelijk goed nieuws voor de Oklahoma City Thunder. Sterspelers Kevin Durant en Russell Westbrook deden op zaterdag mee met de groepstraining. De verwachting is ze nog één of twee weken zijn uitgeschakeld • (Robert Prins)
Syracuse Crunch (AHL) zette
zaterdag een nieuw record neer. De thuiswedstrijd tegen Utica Comets in Carrier Dome werd door liefst 30.715 mensen be zocht, een internationaal indoor recordaantal toeschouwers. Crunch neemt het record over van grote NHLbroer Tampa Bay Lightning, dat in 1996 28.138 toeschouwers mocht verwelkomen bij de thuiswedstrijd tegen Philadelphia Flyers in Tropicana Field • Jason Spezza blijft langer bij Dallas Stars. Spezza kwam deze zomer over van Ottawa Senators en tekende nu een vierjarig contract, dat begin volgend seizoen ingaat. Spezza staat met zijn nieuwe contract voor 7,5 miljoen dollar per jaar op de loonlijst, een verhoging van een half miljoen euro in vergelijking met dit seizoen • Shannon Szabados boekte dit weekend haar eerste overwinning in de professionele mannencompetitie SPHL. De doelvrouw van Team Canada won met Columbus Cottonmouths met 54 van Fayetteville FireAntz. De overwinning was ook de eerste overwinning voor een vrouwelijke goalie ooit in de SPHL. De wedstrijd werd geleid door Erin Blair en Katie Guay, de eerste vrouwelijke officials in de professionele mannencompetitie • Slava Voynov wordt verdacht van huiselijk geweld jegens zijn echtgenote. Daarbij liep zijn vrouw zwaar lichamelijk letsel op. Op 1 december moet de verdediger van Los Angeles Kings voor de rechter verschijnen. De NHL schorste Voynov al op op 20 oktober, de dag van zijn arrestatie. De Kings lieten weten nog altijd ‘achter de schorsing voor onbepaalde tijd voor Voynov te staan’. De Kings kregen van de NHL te horen cap relief te krijgen zolang Voynov geschorst is •
De Boston Red Sox lij
ken vastberaden de laatste plaats in de AL East te gaan verlaten in 2015. De Red Sox trokken deze week derde honkman Pablo Sandoval (Giants) en korte stop Hanley Ramirez aan. Ramirez tekende een vijfjarige deal voor 90 miljoen dollar, terwijl Sandoval naar verluidt een slordige 100 miljoen vangt voor eveneens vijf jaar. Duidelijk is wel dat de komst van deze spelers manager John Farrell een lastige puzzel oplevert. Het lijkt dan ook voor de hand te liggen dat Boston later deze winter nog een trade zal maken. Volgens geruchten zou Boston Xander Bogaerts met de Phillies willen ruilen voor starter Cole Hamels • Ook de Oakland Athletics versterkten zich met een gerenommeerde slagman. Billy Butler van de Kansas City Royals tekent een driejarig contract ter waarde van 30 miljoen dollar. Butler was in Kansas City primair aangewezen slagman, maar kan ook uit de voeten op het eerste honk. Ook eerste honkman Ike Davis (Pirates) verhuist overigens naar Oakland • De Los Angeles Dodgers hebben reliever Joel Peralta overgenomen van de Tampa Bay Rays. De Rays krijgen twee jonge werpers voor hem terug, waarvan José Dominguez de meeste veelbelovende lijkt te zijn • Randy Johnson, Pedro Martinez, John Smoltz, Nomar Gar ciaparra en Gary Sheffield zijn de nieuwe namen op de lijst van kandidaten die in 2015 de Hall of Fame zouden kunnen bereiken. Vooral Johnson, Martinez en Smoltz hebben veel kans om de Hall of Fame ook meteen bij hun eerste poging te bereiken •
“Wiese! Wiese! Wiese!”
De lichten gaan uit, ring announcer Eden Stiles pakt haar microfoon en kondigt de ‘guest timekeeper’ voor de tag teamwedstrijd tussen The Usos en WWE Tag Team Champions Goldust & Stardust aan: “…former Germany Goalkeeper, Tim Wiese!”. Het dak gaat d’r af in de Festhalle! De 8000 WWE fans springen omhoog en laten duidelijk blijken dat ze gek zijn op de uit de kluiten gewassen ex profvoetballer.
Tim Wiese: echte Duitse kop,
zonnebankbruin, ringetje in zijn oor, volledige pot gel in de halflange haren, stoer jasje en grijze tanktop. De charismatische Wiese loopt naar de ring, tikt hier en daar een handje aan en zwaait naar de uitzinnige menigte. Daarna neemt hij plaats op een klapstoel naast de ring en geniet hij van de tag teamwedstrijd tussen de spectaculaire high flyers The Usos en de goudgeschminkte bizarre broers Goldust & Stardust.
Na de wedstrijd tussen de Usos en
‘Dust Brothers’ zoekt WWElegende Goldust de confrontatie met de Duitse krachtpatser, die geen moment twijfelt en onder luid applaus van de enthousiaste fans de ring instapt. Tot een echte confrontatie komt het niet, Goldust & Stardust gaan er snel vandoor als de ‘Timster’ zijn jas uitdoet en ze zijn imposante lichaam van dichtbij zien. Wiese laat zich toejuichen, klimt in de touwen, gooit er een Hulk Hoganachtige pose uit om zijn imposante ‘guns’ te laten zien en doet zelfs een dansje met Jimmy & Jey Uso.
Onwennig
Het zag er in Frankfurt allemaal nog wat onwennig uit en de voormalige doelman leek zich erg bewust van zichzelf. Maar wat ook meteen opviel is dat Tim Wiese zeer veel charisma heeft en beschikt over de ‘Superstar look’ die de WWE zoekt: markante kop en zo breed als een huis. Bovendien heeft Tim Wiese een connectie met de WWE fans in Duitsland.
Dat is belangrijk, heel belangrijk. T
im Wiese zou niet de eerste Duitser zijn die onder contract staat bij de WWE. In 1996 tekende bodybuilder Achim Albrecht een contract bij de grootste sports entertainment organisatie ter wereld. Albrecht, onder de naam Brakkus, stond van 1996 t/m 1999 voornamelijk in de ring tijdens WWE Live events en maakte zijn opwachting tijdens een WWE tour door Duitsland. In 1999 beëindigde Albrecht zijn allesbehalve succesvolle WWEcarrière.
Voormalig WWE Superstar en tegen woordig talentscout van de WWE William Regal vertelde daarover in een interview met MTV UK het volgende: “Het allerbelangrijkste is de connectie van de WWE Superstar met de WWE fans, de wrestlingkwaliteiten in de ring zijn ondergeschikt. Het is niet meer dan een bonus als een WWE Superstar geweldige technische moves kan uitvoeren.” Daarmee slaat Regal, zelf trouwens een begenadigd technicus en charismatisch performer in de ring, de spijker op de kop. Hulk Hogan, de bekendste WWE Superstar aller tijden, beschikte over welgeteld drie echte moves (Bodyslam, Big Boot, Legdrop) en stond ondanks zijn beperkte arse naal ruim twintig jaar aan de top.
Roze keeperstrui
Tim Wiese is zich na zijn voetbalcarrière, hij vertrok begin dit jaar bij Hoffenheim (waar hij nooit echt kon aarden),
gaan focussen op krachttraining. Dag en nacht ging hij als een beest tekeer in de sportschool. Hij verraste vriend en vijand toen hij een aantal selfies plaatste waarop was te zien dat hij nogal was gegroeid: het zwaar getatoe ëerde lichaam van Wiese zag eruit als dat van WWEiconen Dwayne ‘The Rock’ Johnson en Dave Batista. De interesse van de WWE was gewekt.
Wiese bovendien een personage cre ëren waar de WWEfans emotioneel en financieel in willen investeren. Ook moet hij werken aan zijn communica tieve (promo) vaardigheden, je moet als WWEster de wedstrijden en grote WWEevenementen op een overtui gende manier kunnen ‘verkopen’ aan de fans.
doelman en kende zijn sportieve hoogtepunten bij Werder Bremen. In het Weserstadion was te zien dat Wiese een stukje WWE in zijn genen heeft. De doelman stond bij Werder in een net iets te strak zittende roze keeperstrui onder de lat en viel in de Bundesliga op vanwege zijn spectaculaire reddingen en buitengewoon explosieve acties. Ook was het voor Wiese geen enkel bezwaar om zijn opponenten als een dolle stier te torpederen.
Het opleidingstraject van Wiese in de WWE zal naar alle waarschijnlijkheid, afhankelijk van het talent en aanpas singsvermogen van Wiese, een jaar tot anderhalf jaar in beslag nemen. Al is het nog maar de vraag of de oudgoalie het überhaupt anderhalf jaar vol weet te houden in Orlando. De training is namelijk gruwelijk zwaar, dat kan NFL Pro Bowler Shawne Merriman beamen. De voormalige speler van Buffalo Bills en San Diego Chargers trainde in oktober 2013 een aantal dagen in het WWE Performance Center. Merriman liet zien welk effect het zogenoemde ‘running the ropes’ (één van de basis moves in de ring) op het lichaam heeft.
Tim Wiese was een uitstekende
Vallen en opstaan
Wiese gaat, net als alle nieuwe WWE Superstars en Divas, trainen in het WWE Performance Center in Orlando, Florida. In het spiksplinternieuwe trainingscentrum van de WWE maakt hij kennis met de minder glamoureuze kant van de WWE. In Orlando start de man, die als profvoetballer volledig in de watten werd gelegd, namelijk op NUL.
Tim Wiese zal alle aspecten van het
performen als WWE Superstar moeten leren. Zes dagen per week keihard trainen onder de bezielende leiding van de niets en niemand ontziende Bill DeMott, de hoofdtrainer van WWE. De eerste maanden zijn letterlijk en figuurlijk vallen en opstaan. Naast het gooi en smijtwerk in de ring moet
‘Running the ropes’
Wanneer Wiese de basis onder de
knie heeft en klaar is voor het ‘echte werk’ zal hij een periode doorbrengen in NXT, vergelijkbaar met de NBA Summer League en NCAA College Football, waar hij voor het eerst gaat performen voor de fans tijdens NXT
Live events. Als dat goed verloopt mag (lees: moet) hij laten zien wat hij kan bij de tvopnames van de NXT tvshow. De volgende fase in de sports enter tainmentcarrière van Wiese is een plek op het ‘main roster’ van de WWE. De stap van NXT naar de WWE is, net als die van College Football naar de NFL, een hele grote. Opeens sta je op
maandagavond tijdens de live tvuit zending van Raw (zonder vangnet) in arena’s met 20.000 WWEfans, die genadeloos hard in hun oordeel kunnen zijn. Hoewel Wiese natuurlijk weet wat het is om door duizenden supporters van de tegenpartij te worden ‘toegezongen’…
Hard werken
Als Wiese een grote en belangrijke rol in de WWE wil spelen moet de al 32 jarige krachtpaster (oud om een WWE carrière te beginnen) harder werken dan ooit. De vraag is of hij weet wat hem te wachten staat en of hij daar zin in heeft. Na het zware opleidingstraject begint namelijk de echte ‘grind’. WWE performers zijn niet in dienst bij de WWE, maar worden als independent contractors ingehuurd. Ze zijn zelf verantwoordelijk voor het huren van een auto, het boeken van een hotel, het vinden van een restaurant en een sportschool. Dat zal wennen zijn voor de voormalige Fußballprofi die zijn eigen voetbalschoenen niet eens hoefde te poetsen.
WWE heeft een groot belang bij het
succes van Wiese. Eind vorig jaar opende de WWE een kantoor in München, de sports entertainment organisatie ziet Duitsland als een belangrijke groeimarkt. Momenteel fungeert de uit Zwitserland afkomstige Cesaro als ambassadeur voor de Duitssprekende landen. De populaire
Wiese zou vanwege zijn mainstream bekendheid iets extra’s kunnen (en moeten) brengen in der Heimat.
Succesvolle Wiese
In de ochtend op bezoek bij Das Sat.1Frühstücks fernsehen en op zaterdagavond zijn verhaal doen en de WWE pro moten (want daar gaat het natuurlijk om) in Das Aktuelle Sportstudio op de ZDF. Een succesvolle Wiese kan zorgen voor hogere kijkcijfers voor de WWEprogramma’s op de Duitse televisie en uitverkochte arena’s tijdens de WWE Live tours in Duitsland.
Op hele korte termijn gaan we Tim
‘Glanzparade’ Wiese nog niet in actie zien in een WWEring. Maar als alle puzzelstukjes op z’n plaats vallen kunnen de WWE en de WWEfans nog vele jaren plezier hebben van ‘WieseMania’. Het schijnt dat Dieter ‘Modern Talking’ Bohlen alvast de studio is ingedoken om de entrance theme song voor Wiese in te zingen… •
All WWE trademarks, logos and copyrights are the exclusive property of WWE and its subsidiaries. All other trademarks, logos and copyrights are the property of their respective owners. Š 2014 WWE, Inc. All Rights Reserved.
1. ODELL BECKHAM JR WR, NEW YORK GIANTS
Het internet was afgelopen zondagnacht 'n tijdje stuk. Dat was in 't kwartier nadat Eli Manning de football in de richting van Odell Beckham en de endzone gooide. Beckham werd gefouled, maar graaide niettemin achter zich, waar hij de bal met een hand (feitelijk met drie vingers) ving voor een TD, de catch van het jaar, en de WINNAAR VAN DE WEEK.
2. LAGARETTE BLOUNT RB, NEW ENGLAND PATRIOTS
Hij vond dat ie te weinig ballen mocht vasthouden in Pittsburgh. Oprotten dan maar, zeiden ze daar toen. Prima, dacht Bill Belichick, dan kom je toch lekker terug bij ons? Komt nog goed uit ook, want Jonas Gray heeft zich verslapen. Gevolg: twee TD's, en playoff bound. #winning
3. ANTHONY DAVIS PF/C, NEW ORLEANS PELICANS
Geloof 't of niet, maar de New Orleans Pelicans zijn tegenwoordig must see television. En dat allemaal dankzij Anthony Davis, die voor dit seizoen te verstaan had gekregen dat er voor hem nu geen verschuilen meer bij is. Die boodschap heeft ie zich kennelijk ter harte genomen. Unibrow, WOW.
1. SHAUN HILL QB, ST. LOUIS RAMS
Kennen we 'n nog, Admiralsfans? Nog een field goal hadden ze nodig, de Rams, om bij de Chargers een verlenging uit 't vuur te slepen. Maar daar had Hill geen zin in. Hij wilde meteen het onderste uit de kan. Gevolg: een redzone interception, en met een L terug naar Missouri. Hill is de LOSER VAN DE WEEK. •
Onverschillig
Clock Management 101
Deze column gaat over een gemiddelde
Vorige week deed ik al mijn beklag over
Jason Collins gaat de geschiedenisboeken in als die eerste openlijk homoseksuele Amerikaanse topsporter. Hoewel hij pas het laatste jaar van zijn basketbal carrière uit de kast kwam, gaan we hem om niets anders herinneren dan dat. Sterker nog, de enige reden dat ik deze letters op papier zet, is dat Collins op mannen valt.
De situatie was als volgt. Atlanta stond in de slotfase tegen de Cleveland Browns twee punten achter. Het was 2nd down, de bal lag op dat moment klaar voor een 53yard field goal, en er was minder dan een minuut te spelen. Ondanks dat Falconskicker Matt Bryant één van de meest betrouwbare kickers is, besloot Smith om voor een rushing play te gaan. Op die manier kon er terreinwinst geboekt worden, en zou de tijd doortikken. So far, so good.
NBA speler met een vrij onopvallende carrière die op 35jarige leeftijd zijn actieve basketbal loopbaan beëindigde. In dertien jaar speelde hij (altijd vanaf de bank) als center bij zes verschillende teams, was hij een sterke maar nooit uitmuntende verdedigende speler en werd hij nooit een All Star. Dit is een column waarvan ik hoop dat ‘ie over tien jaar het schrijven niet meer waard is.
Na zijn coming out zat Collins een paar maanden werkloos thuis, tot hij begin dit jaar van de Brooklyn Nets de kans kreeg om zich nog eens te laten zien als basketballer. Het was voor het eerst dat een openlijk homoseksuele speler actief was op het hoogste niveau. Zijn terugkeer op het parket zorgde voor een kleine mediastorm, maar die ging snel weer liggen. Zo bijzonder blijkt het dan toch ook allemaal weer niet te zijn, een man die op mannen valt en goed kan basketballen. Het spel gaat door en er verandert niets.
Die neiging naar
onverschilligheid is precies wat wij – en alle volgende homoseksuele topsporters aan Jason Collins te danken hebben. Of zoals hij zelf schrijft in Players Tribune: It’s still just basketball. •
Eva Gerritse.
de NFC South, de divisie die hard zijn best doet om tot de meest treurige divisie aller tijden te worden benoemd. Maar Mike Smith, coach van de Atlanta Falcons, deed er zondag een schepje bovenop.
Maar hierna ging het fout. Smith besloot
hierna, op 3rd down, zelf een timeout aan te vragen. De klok stond hiermee stil, en zijn tegenstander hoefde geen timeout te gebruiken. Om het vervolgens nog erger te maken ging een passing play op 3rd down niet goed, en dus stond er nog steeds een kleine minuut op het score bord. Bryant moest nu alsnog voor een 53yard field goal gaan. De Falconskicker schoot raak, en 't stadion ging uit zijn dak. Alleen door het dramatische clock ma nagement hadden de Cleveland Browns nog 55 seconden en drie timeouts over. En deze combinatie was precies genoeg om vijf seconden voor tijd zelf de win nende field goal te maken. Als Smith een cursus Clock Management 101 had gekre gen, hadden de Falcons zowaar gewon nen. Maar dat laatste is iets waar men in de NFC South een hekel aan heeft. •
Justin Kevenaar.
De laatst professionele sporttitel
gewonnen in Cleveland is in handen van de MLB’s Indians. In 1948 won die ploeg de World Series door een één game playoff te winnen van de Boston Red Sox en vervolgens de toen nog Boston Braves te verslaan.
De Indians haalden dat jaar vooral de nationale voorpagina’s door de pitcher Satchel Paige op 42jarige leeftijd in de MLB te laten debuteren. De legenda rische Paige werd daarmee de oudste rookie ooit in de majors, nadat hij zijn leven lang had moeten schitteren in de Negro Leagues. In eerste instantie werd de actie afgedaan als een promotiestunt, maar Paige gooide een 61 seizoen met een ERA van 2.48 en vereffende zo de weg voor de vele Afro Amerikaanse werpers die na hem kwamen.
Tegenwoordig zijn de
Indians misschien wel de minste besproken ploeg in
de stad en dat terwijl hun 8577 record in American League dit seizoen niet slecht was. Ze werden echter op de valreep uitgeschakeld voor de Wild Card game, nadat ze die een jaar eerder hadden verloren van Tampa Bay. Coach Terry Francona, die met de Red Sox twee titels won, heeft de boel echter stevig op de rit, met een ploeg die profiteert van de rebuild ingezet door Mark Shapiro, die na tien jaar als Indians general manager nu sinds 2010 de voorzitter van de club is.
Rust belt
vergeven en de kans dat economisch zwakke markten komen bovendrijven is minimaal. Buffalo, New York zag de Dat er zoveel optimisme bestaat over NHL’s Sabres enige tijd aan de top, de toekomst van Cleveland, Ohio en maar na het uitblijven van een titel vooral Cleveland’s sportsclubs is niet zakte de ploeg ver weg. Inmiddels is de bepaald vanzelfsprekend. De rebuild daar echter in volle gang en economische malaise werd in de met de stinkend rijk Terry Pegula als Amerikaanse rust belt, genoemd naar de grauwe auto en machineindustrie in eigenaar van zowel de Sabres als Bills, zal ’t daar op den duur wel goedkomen. de staten langs de Grote Meren, als eerste ingezet en bleek een voorbode usterstad Detroit, financieel nog veel voor de globale financiële crisis, die de erger getroffen dan Cleveland, mocht streek dan ook als een tweede tegen de verwachting in echter niet mokerslag zou treffen. mopperen. Er werd vlak voor de crisispiek een Superbowl gehouden, de leveland’s sportieve ellende is niet uniek voor de rust belt. Er zijn tenslotte Lions zijn op de weg terug, de Tigers kwamen maar net tekort voor ’n World maar een paar titels per jaar te Serieswinst en de Detroit Red Wings zijn, als kers op de taart, eigenlijk de meest succesvolle NHLfranchise van de afgelopen 25 jaar.
Z
C
In Cleveland, Ohio was niets van dat
LeBron komt tenslotte uit Akron, Ohio, een stadje de helft zo groot als alles. Terwijl de crisis op zijn hoogte Cleveland en even ten zuiden van de punt was, waren de sportteams op hun snelweg naar Pittsburgh gelegen. absolute dieptepunt. De Browns LeBron mocht dan wel het droomleven oogden stuurloos en haalden sinds hebben geleid in South Beach, zijn 2002 niet meer de playoffs, al waren ze thuis is in het koude, roestige Ohio, in 2007 na een goed seizoen (106) waar hij tot zijn vertrek en de slachtoffer van een tiebreaker. Wie in ongelofelijk onhandige The Decision Ohio winnend football wilde zien, moest als de zoon van God werd gezien. naar Columbus, waar de Ohio State Buckeyes in 2002 de nationale titel iet alleen was zijn besluit terug te wonnen en van 2005 tot 2009 keren bij de Cleveland Cavaliers een kampioen van de Big Ten waren. boost voor de club, het was een oppepper voor een stad die dat goed Zoon kon gebruiken, want er moet toch wel iets heel bijzonders aan de gang zijn, Cleveland was deze zomer zonder wil een wereldwijd herkende topatleet twijfel de meest besproken stad in de zijn leven in het zonnige Miami Amerikaanse sportwereld. LeBron verruilen voor hun teneergeslagen James had voor de tweede keer een industriestad aan het Eriemeer. belangrijke keuze te maken en besloot niet bij te tekenen in Miami, waar hij in Valse start zijn vier jaar als speler twee titels won, maar terug te keren in de stad waar ’t De Cavaliers zijn het seizoen niet zo voor hem allemaal begon. heel denderend begonnen. LeBron’s
N
terugkeer in de Quicken Loans Arena was een strak geregisseerd spektakel, met reclamebanners van ongekende omvang en camera’s op iedere hoek en gericht op iedere fan. Dat de barslechte New York Knicks zouden winnen was niet afgesproken en een streep door de rekening. Een beginnersfout en gevolg van de spanning rond de hype, zeiden de fans, maar nu na een dozijn wedstrijden de ploeg nog altijd zwalkt is de twijfel toegeslagen.
Het is echter nog vroeg in het seizoen en er is geen enkele reden om de Cavaliers af te schrijven. De ploeg haalde namelijk niet alleen LeBron James terug, ze haalden ook Kevin Love naar Ohio. Love was tot nu toe weggekwijnd in ’t nog veel koudere Minneapolis, Minnesota, waar de Timberwolves zo’n vijf jaar teerden op zijn talent, maar nooit een afdoende ploeg om hem heen konden vormen. De TWolves verruilden Love naar de
Cavs voor de twee #1 overall picks uit de afgelopen drafts en beginnen daarmee hun rebuild eigenlijk weer opnieuw, terwijl de Cavaliers allin zijn om nu te winnen. In individuele wedstrijden blijft dat succes nog uit, maar de Eastern Conference is zwak en de Cavaliers afschrijven kan altijd nog als ze met twintig wedstrijden te gaan nog steeds rond de .500grens zweven.
Football
Het waren niet alleen de Cavaliers die een prominente atleet naar hun teams wisten te halen. Ooit was Johnny “Football” Manziel de gedoodverfde favoriet om zeker in de top drie van zijn draftjaar terecht te komen, maar problemen naast het veld hielden hem daar weg en de Browns konden hem op plek 22 oppikken, nadat Manziel de franchise in een smsje had gesmeekt om dat te doen.
We hebben van Johnny Football dit
seizoen nog maar barweinig gezien. Nou ja, barweinig gezien op het veld. ESPN analyseerde naar schatting honderd keer langer over Manziel dan de tijd die hij daadwerkelijk op het veld doorbracht in het voorseizoen en als standin voor Brian Hoyer. Hoyer kreeg na een karig voorseizoen de plek als startende quarterback puur op zijn ervaring, maar eenmaal om ’t echie verbaasde hij vriend en vijand en doen de Browns nog altijd mee om de divisietitel in de buitengewoon gelijkwaardige AFC North.
Dat lag voorafgaand aan dit seizoen
niet helemaal in de lijn der verwach ting, mede omdat het team de talentvolle receiver Josh Gordon lang moest missen vanwege een buiten gewoon minimale overtreding van de dopingregels. Gordon werd betrapt op marijuanagebruik, maar was zijn B staal als Astaal gebruikt en niet andersom – een keuze die willekeurig wordt gemaakt – dan was zijn test onder de limiet uitgekomen. Het kostte hem, als derde overtreding, uiteindelijk tien duels.
Drie
Cleveland behoort tot de unieke kliek aan NoordAmerikaanse steden met clubs in drie van de vier grote sportcompetities. Er zijn veel steden met een twee en een beperkt aantal met alle vier, maar de groep van drie is altijd opvallend geweest, zeker in
staten waar de missende sport wel een groot succes is gebleken in andere steden.
Relatief dichtbij Cleveland is
uiteraard Pittsburgh, waar ’t college basketbal leeft, maar de NBA geen franchise heeft. Er is St. Louis, waar ook geen NBA is. Toronto heeft weer geen NFLteam, maar wel een team in de Canadian Football League, terwijl in Tampa Bay het basketbal mist. Cleveland is een van de weinige steden waar het ijshockey de missende sport is.
Ongeslagen in zijn eerste high school
seizoen was LeBron James vanaf het begin een ster in wording. Geboren in Akron, Ohio op 30 december 1984 en een echte jongen van de streek, maar in het soms zo slaperige oosten van Ohio zijn ze niet gewend aan een tiener die plots op de voorpagina van Sports Illustrated staat en die amper een paar jaar later NBA AllStar is.
Het zat LeBron de afgelopen jaren best wel mee. In een era waarin basketbal smeekte om ’n nieuwe Jordan, stak hij er op den duur met kop en schouders bovenuit. Zijn enige echte nemesis was die andere Grote Drie, die van de San Antonio Spurs, die de uitstekende Cavaliers pijn deden in de 2007 NBA Finals. 40 en een illusie rijker, want het was ’t verst dat LeBron ooit kwam met de Cavs.
Toen LBJ de Cavs verliet voelde als een
doodsteek voor de stad, omdat de ploeg zo sterk op hem geleund had. Als zelfs een jongen uit Akron al niet wilde blijven, wie wilde er dan in ’s hemelsnaam nog wel voor de Cavaliers spelen? Los van die oliedomme brief in comic sans van eigenaar Dan Gilbert, was ’t ergens wel begrijpelijk dat fans zijn jersey in de fik staken. Net zo zeer als dat ’t begrijpelijk is dat ze een nieuwe kopen nu hij terug is gekomen, twee titels in Florida rijker. “Ik geloofde dat we iets magisch konden doen,” schreef hij over zijn tijd in Miami. Hij kreeg gelijk. Hij won die twee ringen, maar misschien maakte The Decision nu de tweede keuze wel mooier. De halfgod James die tot inkeer kwam. Tenzij de deceptie aan ’t einde van dit seizoen zo groot is, dat hij ook dit contract laat voor wat het is.
Het huidige contract van LeBron is voor twee jaar, met een clausule om na dit seizoen reeds zijn contract op te zeggen. Die zit erin, zodat hij na dit seizoen of het volgende, zijn laatste contract – voor een duur van vijf jaar – kan tekenen tegen ’t maximale salaris in de league. Want niet alleen vindt hij zichzelf omringd door familie in Cleveland, hij wordt er ook, net als in Miami, omringd door uitste kende adviseurs, die van ’t high schooltalent uit Ohio een wereldmerk hebben gemaakt.
De stad heeft wel geprobeerd om de
NHL binnen te halen, maar toen de expansiedrift van de NHL op zijn top was, werd besloten om uitgerekend een franchise toe te kennen aan Columbus, Ohio, waar Ohio State met veel succes basketbal en football speelt, maar nog geen enkele profclub te bewonderen was. Inmiddels doen de Blue Jackets, na een teleurstellende eerst decennium, daar goed mee in hun nieuwe divisie.
Hel
graag willen of niet en dat sterkt de band tussen inwoners van de staat en haar steden. Het is daarom dat de terugkeer van LeBron zo’n hart onder de riem was. Toen ’t nieuws doorbrak waren de luidruchtige DJ’s van Cleve land’s bekendste radiostations sprake loos. Even later gingen ze joelend door de studio, nadat de vraag: “Is ’t echt zo? Is het ECHT zo?” bevestigend was beantwoord door een collega.
Alles
Toch is de revival van de stad niet alles. Vraag dat maar aan Buffalo, die “Mensen die sterven in Detroit en naar de Bills vier Superbowls op rij zagen de hel gaan, denken waarschijnlijk dat verliezen en de Sabres een gouden ze alsnog in de hemel zijn. Ik kan ’t we generatie zagen verkwanselen door ten, want ik ben in Cleveland geweest,” matig management en botte pech. Het schreef Jarod Kintz ooit. Een nare gebrek aan recente titels knaagt aan schop tegen de schenen, maar Amerika een stad en als 1948 je laatste titel is, neemt Ohio niet serieus. De vlakke dan zal ook Cleveland met niets minder staat is voor velen een absolute hel om genoegen nemen dan een doorheen te rijden, laat staan te kampioenschap. bezoeken.
Maar wie in Ohio woont voelt zich
Het is die druk waar vooral de
Cavaliers last van zullen hebben en niet daardoor gesterkt. Laat de rest van het de Browns of Indians. Die teams spelen land maar praten, uiteindelijk moet je ’t
in leagues waar succes nooit gegarandeerd is en een hot streaks of cold streak je simpelweg je jaar kan kosten als ’t in de playoffs gebeurt. In de NBA is ’t een stuk gemakkelijker om een team te smeden dat vrijwel zeker de laatste acht, zo niet de laatste vier haalt. Je zou zeggen dat LeBron James, Kevin Love en Kyrie Irving zich gerust ’n nieuwe variant op de Grote Drie mogen noemen en dat zij zich in hun conference weinig bedreigd zouden moeten voelen.
“Natuurlijk wil ik volgend jaar
winnen,” schreef LeBron in zijn brief op Sports Illustrated’s website, “maar ik ben realistisch. Het wordt een lang proces, veel langer dan in 2010 [met Miami, red.]. Mijn geduld zal op de proef worden gesteld.” Dat kun je inmiddels wel zeggen, zeker omdat Love pas na deze brief werd binnengehaald door de Cavs. Terwijl LeBron de verwachtingen probeert te temperen, is de stad klaar voor het succes waar het zo naar hunkert. Dat is niet onterecht, want de teams zijn eigenlijk op goede weg, maar een
parade plannen voor ’t voorjaar van 2015 is misschien nog een jaartje of twee te vroeg.
Rock ’n roll
Het is in Cleveland, Ohio eindelijk weer tijd voor een beetje optimisme. Het zal met de Cavaliers dit seizoen echt nog wel goedkomen, de Browns hebben het nog in eigen hand of ze naar de play offs gaan dit seizoen en de Indians hebben de potentie om volgend jaar de playoffs eventueel net wel te halen. Dat was de afgelopen jaar wel eens anders in de stad van de officiële Rock ’n Roll Hall of Fame.
Cleveland zal voor veel steden als
voorbeeld moeten dienen. Op en naast het veld getroffen door crisis en toch het hoofd koel gehouden en er uitein delijk bovenop gekomen. Dat is een diepe buiging waard en ondanks de hype is dan ook het echt geen schande om sportstad Cleveland een beetje in je hart te sluiten en te houden. •
Bijna iedere footballliefhebber die
wordt gevraagd naar z'n top vijf quarter backs aller tijden, komt op de proppen met de naam Johnny Unitas. Ook al hebben ze hem nooit zien spelen. Maar het is natuurlijk ook een naam die klinkt als een klok. Johnny Unitas. Bovendien is het de legende die voortleeft. Sterker nog: bij iedere pick van Tom Brady, Pey ton Manning of Aaron Rodgers, wordt Unitas weer een beetje beter.
De statistieken van Unitas, die bijna zijn gehele loopbaan uitkwam voor de Balti more Colts, mogen er bovendien zijn, al zijn ze nou ook weer niet van een gehalte waar we heden te dage stijl van acherovervallen. Waar we natuurlijk bij moeten aantekenen dat quarterbacks toentertijd vogelvrijer waren dan Robin Hood. Maar goed, hier zijn ze: een TD INT ratio van 290253, 40.239 passing yards, een QBrating van 78.2, en een completion percentage van 54,6. Voorts werd Unitas vier keer uitgeroepen tot MVP, schopte hij het tot tien Pro Bowls, en won hij (in 1958, 1959 en 1968) drie NFL titels.
Voor de historici onder ons spreekt die
eerste titel, in 1958, natuurlijk het meest tot de verbeelding. Wie heeft er immers nog nooit gehoord van de Greatest Game Ever Played, tussen Unitas' Colts en de New York Football Giants, in Yankee Stadium? Het was in die wedstrijd Unitas himself die Baltimore in de slotfase naast de Giants bracht, om vervolgens ook nog 'ns te tekenen voor de beslissende drive in sudden death over time: 2317. ColtsGiants werd door NBC nationwide live uitgezonden. Het duel werd gezien als de aanzet tot de eerste groeispurt die de NFL doormaakte. •
TEKST GEERT JAN DARWINKEL
De verwachtingen vooraf waren hoogge
spannen. En niet zo maar. Een seizoen eer der werden de playoffs immers pas in de allerlaatste seconde gemist. Een blown cove rage van safety Chris Conte zorgde ervoor dat aartsrivaal Packers en niet de Bears voor 't seizoenstoetje mochten aanschuiven. Geen sigaar, maar toch zo dichtbij. Ondanks de abominabele defense die de ploeg dik een half seizoen parten had gespeeld. De gedachte was: hou die magistrale aanval (op de Broncos na de meeste punten per wedstrijd) bij elkaar, en zorg ervoor dat de verdediging van de slechtste in de league op z'n minst middle of the pack wordt. Dat zou voldoende moeten zijn om de strijd met Green Bay aan te gaan. En mocht de NFC North onverhoopt toch niet worden gewon nen, dan zat die wild card vast en zeker al in de zak.
Het liep (loopt) even anders. Dankzij een
dumpster fire (zie kader) dat z'n weerga niet kent, en negen (!) zaken die chronisch mis zijn met de huidige Chicago Bears. Een opsomming:
1
Beginnen bij 't begin: de erfenis van voormalig GM Jerry Angelo. Kampioensteams worden gesmeed via de draft. En Angelo was 'n fidele peer, maar draften konie niet. Enkele van zijn meest in het oog springende (1st round) missers: DE Michael Hayne (2003), RB Cedric Benson (2005), OT Chris Williams (2008), OT Gabe Carimi (2011). Als gevolg worden de Bears al jarenlang verstoken van kwaliteitsaanwas via de 'jeugd'. En wordt er structureel te veel betaald voor/aan free agents die hun top al lang achter zich hebben liggen.
2
Angelo's opvolger, Phil Emery. Welbespraakt, en weet heus het nodige van football. Maar wel een eigenwijze flapdrol. DE Shea McClellin draften, terwijl Chandler Jones en Whitney Mercilis nog op 't bord staan? Goed, de keus an sich is nog tot daar aan toe. Kan gebeuren. Alshon Jeffery, Kyle Long en Kyle Fuller bleken vervolgens
schoten in de roos. Maar waarom de buitenwereld tot gek wordens toe pogen te bewijzen dat McClellin een NFLwaardige speler is? Want dat is ie niet. Als DE noch als LB.
Meer Emeryzeperds? Hij verkoos Marc Trestman boven Bruce Arians. En hij wilde diezelfde Arians die net de Colts als ad interim terug op het paard had geholpen en coach van het jaar was geworden tijdens z'n sollicitatie een fake persconferentie laten doen... Dan toch maar liever de Cardinals, dacht Arians. Voorts: hij maakte van Jay Cutler de best betaalde quarterback van dit seizoen en gaf Brandon Marshall dertig miljoen dollar gegarandeerd. Ouch.
Dit seizoen is alles anders. De aanval is niet vooruit te branden. Cutler boekt geen vooruitgang en vervalt in oude fouten, de wide receivers kunnen niet meer vrij komen. Resultaat: van een uiterst productieve naar een middel matige aanval. Tot aan de Minnesota game (vorige week) stond Chicago bijvoorbeeld als laatste in de league waar het gaat om 20+ yards plays. Ook Trestmans twijfelachtige playcal ling (en abominabele clockmanage ment) is daar mede debet aan.
4
Gebrek aan leiderschap. Valt voor het grootste gedeelte op het conto van Trestman. Trest zelf al niet 't boegbeeld van natuurlijk leiderschap is kennelijk van de Montessorifilosofie. Volwassen kerels moeten zelf kunnen bepalen wat wel en niet kan. 'n Nobele gedachte, maar zeker in de NFL uiterst Marc Trestman. Aka de naief. Zijn captains by committee (per quaretbackfluisteraar (naar wedstrijd worden drie aanvoerders verluidt). Moest zo'n twintig aangewezen) bleek dan ook 'n flater jaar wachten voor hij in de van jewelste. Gevolg: de spelers NFL op eigen benen kwam nemen 'n loopje met Trestman, en de te staan. Intussen weten verkeerde spelers (Marshall) kwamen we waarom dat zo lang heeft moeten bovendrijven als leiders. duren. Wat betreft z'n leider aan De voortekenen (lees: vorig seizoen) de verdedigende kant van waren nog wel zo veelbelovend. Hij de bal, wordt Trestman kreeg al het offensieve talent (Matt grandioos in de steek ge Forte, Brandon Marshall, Alshon laten door Lance Briggs. Jeffery, Martellus Bennett) aan de Briggs kan als secondant praat en knipperde zelfs niet met z'n van generaal Brian Urlacher bogen ogen toen Jay Cutler geblesseerd op 'n fraaie carriere in Chicago, maar uitviel. Journeyman backup Josh lijkt er dit seizoen van alles aan McCown zette bewonderingswaardige te doen om stats neer en kreeg aldus op z'n oude de boel te nog een cheque van $10 saboteren. miljoen in de schoot Want geworpen. waar #55 met zijn ervaring en talent de leemte van #54 zou moeten opvullen, rijgt hij de verkeerde voorbeelden
3
5
AUGUSTUS Dat veteranen 't tijdens pre season rustig aan doen, is een geaccep teerd gegeven. Op zondag, als het er echt om gaat, staan ze er immers. Lance Briggs, leider van de defense, doet er echter nog 'n negatief schepje bovenop door te zwaar in trainingskamp te verschijnen. De toon is gezet.
AUGUSTUS Dat spelers tijdens het seizoen tal van media gigs doen, is niets bijzonders. Maar er zijn grenzen. Brandon Marshall die toestemming krijgt om iedere dinsdag, geblesseerd of niet, even op 't vliegtuig te stappen om in New York NFL Inside te mogen doen? Bezopen. SEPTEMBER Lance Briggs, nog steeds de leider van de D, vraag en krijgt toestem ming om tijdens de eerste week van het seizoen de opening van zijn ribrestaurant in Sacramento luister bij te zetten. Wow.
SEPTEMBER Het openingsduel met de Bills draait uit op een sof. Vinden ook de fans, die de nederlaag begeleiden met 'n luid boegeroep. Lamarr Houston is hier niet van gediend, en vertelt diezelfde fans via Twitter to eat dirt.
SEPTEMBER Dankzij het Ray Riceschan daal, wordt ook Marshalls verleden weer opgerakeld. BMarsh voelt zich vervolgens genoodzaakt tegen de uitdrukkelijke wens van de Bears om op Halas Hall met veel toeters en bellen zijn verhaal te doen. Ge volg: 'n uur lang wartaal en onnodige onrust. OKTOBER Er wordt thuis verrassend verloren van de Dolphins. Na afloop explo deert Marshall voor iedereen hoorbaar in de kleedkamer. Als Robbie Gould een en ander probeert te sussen, krijgt deze te horen: "Hou je erbuiten. Jij bent maar 'n kicker." OKTOBER Het toverwoord na de neder laag tegen Miami is Unacceptable. Mar shall roept 't tegen een ieder die het wil horen, en ook OL Kyle Long neemt 't in de mond. Hij vindt 't boegeroep van de fans Unacceptable.
OKTOBER Wat iedereen al bevroedde, maakt CBS' Jason La Canfora wereldkundig: coach Marc Trestman is de controle over de kleedkamer kwijt.
OKTOBER Wie denkt dat de Bears de boos heid na de Miami game en de beweringen van La Canfora omzetten in wilskracht, komt bedrogen uit. Bij rust in New England leiden de Patriots met 420, de op een na grootste achterstand bij rust in NFL history. OKOTBER Nog steeds in Foxborough. Als de Bears diep in de tweede helft, bij een achterstand van 25 (!) punten eindelijk de backup (!) QB Jimmy Garoppolo sacken, besluit Lamarr Houston tot 'n feestje. God straft onmiddellijk: gescheurde knieband en seizoen over.
NOVEMBER De bye week, met de Packers op Lambeau voor de deur, komt als geroe pen. Zou je denken. Maar als de Bears bin nen 'n vloek en 'n zucht met 140 achter komen, gooit de ploeg massaal de handdoek in de ring. Recordje: sinds de Rochester Jeffersons (in 1926!), kreeg geen NFL franchise in backtoback wedstrijden 55+ punten tegen.
NOVEMBER Lance Briggs, nog steeds de Bears' defensive leider, geeft aan dat hij tijdens besprekingen de aandacht er maar moeilijk bij kan houden. "Dan kijk ik naar de klok, en denk ik: jezus, nog 55 minuten..." Hij voegt er maar meteen aan toe dat dit zijn laatste seizoen als Bear is. NOVEMBER Brandon Marshall daagt een Twitter troll uit Detroit uit om voor $25.000 met hem te boksen. Phil Emery poogt BMarsh via de media voorzichtig op andere gedachten te brengen ("Dat laat z'n contract niet toe"), maar de wide receiver lacht z'n GM via diezelfde media recht in z'n gezicht uit. De boxing match moet juist groots en met alle toeters en bellen!
aaneen: van te zwaar op trainingskamp ver schijnen, vrij vragen tijdens de openingsweek, in het holst van de nacht in de stad gesigna leerd worden, tot het bekennen dat hij in slaap valt tijdens team meetings. Het heeft er alle schijn van dat Briggs het ontslag van Lovie Smith nooit heeft kunnen verkroppen.
6
Jay Cutler. Quarterbacks zijn niet altijd even populair in de stad waar ze spelen. Maar Cutty wordt in Chi cago ronduit gehaat. Wordt er ver loren, dan is dat zijn schuld. Wordt er (dankzij hem, zoals in Atlanta) gewonnen, dan houdt iedereen z'n kaken op elkaar. Om pas los te gaan als ie een week later weer onvermijdelijk in de fout gaat.
De reden? De verkorte versie: z'n vermeende arrogantie, z'n huilhoofd, z'n al dan niet gespeelde desinteresse, z'n voetenwerk waar maar geen verbetering inzit, de domme picks en onnodige fumbles die maar blijven komen (18 and counting), plus de gegarandeerde $54 miljoen die hem afgelopen zomer in de schoot werden geworpen. Van z'n rocketarm (naar verluidt de sterkste van de ganse league) is bijna niemand meer onder de in druk. Wellicht omdat ie dit seizoen nog maar nauwelijks werd gelanceerd.
7
Wat werd er gejuicht toen Bran don Marshall drie jaar geleden tegen twee 3rd round picks over kwam vanuit Miami. Dat leek verdorie toch een deal die te mooi was om waar te zijn! En daar zit 'm nou juist de kneep. If it seems too good to be true, it usually is. Wanneer teams als de Broncos en Dolphins tegen een habbekrats afstand doen van een ubergetalenteerde receiver als Uncle B, dan is daar doorgaan een reden voor.
Jazeker, Marshall produceerde in z'n eerste twee seizoenen als een waanzinnige voor de Bears. Maar op zondag was er ook met diens prestaties in Denver en Miami niet bijster veel mis. Met zijn gedrag in de kleedkamer deste meer. Marshall is een ubernarcist en een gezwel in de kleedkamer. Misschien van het goedaardige soort, maar nog steeds een
gezwel. De incidenten rond zijn persoon dit seizoen zijn niet te turven. Van belachelijke favors (NFL Inside gig) tot woedeuitbarstin gen en insubordination (zie kader).
8
En de Bearsleiding? Die staan erbij en kijkt ernaar. Zij hebben 'm immers zojuist $30 miljoen gegarandeerd cadeau gedaan. Oeps.
Ooit stonden de Chicago Bears bekend om hun niets ontziende defense. Monsters of the Midway, da's een bijnaam die klinkt als 'n klok. Maar kom daar nu nog 'ns om. Backtoback 50+ punten tegen was in de NFL al 91 jaar niet meer voorgeko men. Maar de 2014 Bears flikten 't. Chapeau.
Tuurlijk. Defensive coordinator Mel Tucker kan zich beroepen op gebrek aan talent (safety en linebackerposdities) en bles sures. De blown coverages waren tegen de Patriots en Packers inderdaad niet te tellen, maar de woorden van CB Tim Jennings na afloop spraken boekdelen: veel van de Bears verdedigers leken geen idee te hebben wat ze moesten doen. En dat na 'n bye week! Een brevet van onvermogen die Tucker in januari honderd procent de kop gaat kosten.
9
Nog zo'n Bears paradepaardje uit 'n niet zo heel donkergrijs verle den: Special Teams. Wie herinnert zich niet de tijden van ST coach Dave Taub en ridiculous returner Devis Hester? Ah... Good times!
Tegenwoordig doet Chicago het met Joe DeCamillis aan 't roer en zonder noemenswaardige returners. En het resultaat is ernaar. De zwarte piet in deze wordt broederlijk gedeeld tussen GM Emery en DC De Camillis. Emery liet weten dat zijn franchise dit jaar special teams gebruikt als kweekvijver voor jong talent. Da's leuk en aardig voor een teaminop bouw, maar natuurlijk niet voor een ploeg die zichzelf afficheert als zijnde in win nowmode. DeCamillis is er maar lekker mee, maar volledig vrij te pleiten is hij allerminst. Oliedomme en niet te turven penalties (soms zelfs drie tijdens een enkele play), da's pure coaching. Net zoals het feit dat die wanna be returners de 20 yard line maar niet kunnen bereiken. Knielen met die hap!
Laat je niet foppen door die twee voor *
bije zeges op Minnesota en Tampa Bay. Hoe ontredderd de Bears ook bij vlagen mogen ogen ze zijn nog steeds in staat om matige en slechte teams (op weinig overtuigende wijze) te verslaan.
Maar daarin schuilt 'm ook 't gevaar. De (op moment van schrijven) 56 Bears kunnen straks zo maar eindigen op 88. En dan zullen de beleidsbepalers, op geheel eigen Bearswijze, kunnen roepen: We're close! Wellicht dat 't dan zal blijven bij het slachtofferen van Mel Tucker, om de wolven rustig te houden.
Niet dat de Chicago Bears daarmee
gediend zijn. Wat nodig is, is een grote schoonmaak. Exit Briggs, Marshall, Tucker, en Trestman om te beginnen. Misschien zelfs Cutler. Kost wel 'n paar stuivers ($38 miljoen over een jaar om JC alleen al de deur te wijzen, bijvoor beeld). En omdat Phil Emery zelf ver antwoordelijk was voor het aanstellen (en betalen) van die zwakke schakels, zal hij zelf ook z'n biezen moeten pakken. Zal dus wel niet gebeuren. Glas, plas, was. •
Your move, Steinbrenner(s)
Yeah
De Boston Red Sox hebben toegeslagen.
Running back Marshawn Lynch van de
De Red Sox zijn overigens nog niet klaar, want ze hebben daar nu een overschot aan veldspelers en een tekort aan startende werpers. De verwachting is dat zij via trades nog een goede werper aan zullen trekken en ook een reünie met Jon Lester is een optie.
Om nog zo’n boete te voorkomen besloot Lynch afgelopen zondag na afloop van de gewonnen wedstrijd tegen de Arizona Cardinals wel met de pers in gesprek te gaan. Althans, op de manier waarop alleen Lynch dat kan. Een bloemlezing:
Op maandag werd bekend dat men in Bean town zowel Pablo Sandoval als Hanley Ramirez aangetrokken had. Dat betekent dat de beste veldspelers inmiddels van de free agent markt weggekaapt zijn, want eerder werd catcher Russell Martin al binnengehaald door Toronto.
Brian Cashman, general manager van de New York Yankees, was oorspronkelijk niet van plan om opnieuw veel geld uit te geven en zou volgens vroege berichten geen interesse hebben in een van de top drie free agents. Nu de directe concurrentie zich flink versterkt heeft, is de vraag hoe standvastig hij, maar misschien vooral zijn bazen zijn.
Het zou niet voor het eerst zijn dat een
eigenaar van de Yankees ingrijpt en diep in de buidel tast om bij de concurrentie in de buurt te blijven. Wijlen George en zijn zoons Hank en Hal, die nu de leiding hebben, hebben – tegen de zin van hun toenmalige General Managers in – spelers dure contracten aangeboden. De meest bekende gevallen zijn Alex Rodriguez, nadat die uit zijn contract gestapt was in 2007, en Rafael Soriano in 2011. Gaan de Yankees dit jaar toch voor Max Scherzer of Jon Lester? Gaan ze vol voor een trade voor Troy Tulowitzki? Of houden ze het geld in de knip deze winter? •
Seb Visser.
Seattle Seahawks kreeg vorige week een boete van 50.000 dollar, omdat hij niet met de media had gesproken. Dat is klaarblijkelijk één van de verplichtingen die NFLspelers hebben; praten met de media, of je nou wil of niet.
“Dansen met de cheerleaders, was dat gepland of was dat spontaan?” “Ik weet het niet.” “Heb je het nog naar je zin?” “Yeah.” “Hoe gaat het met je rug?” “Yeah.” “Je wil geen telefonisch interview doen van twee minuten, of wel?” “Nee.”
De interviewer stelde in totaal 22 vragen, waar Lynch maar liefst vijftig woorden voor nodig had om die te beantwoorden. Twaalf keer antwoordde hij met ‘yeah’. En dat waren vaak nog open vragen ook. Dat Lynch geen intellectueel wonder is mag geen verrassing heten. Ook in serieuze interviews komt er niet veel zinnigs uit, al doet hij zijn best.
Maar dit kunststukje van Lynch is er één van formaat. Een dikke middelvinger naar de NFL. Zelfs voor een multimiljonair is 50.000 dollar per week iets te veel van het goede. Nee, dan maar op deze manier. Een interview geven en op elke vraag een antwoord van een woord of twee geven. Yeah. •
Lennart Beishuizen.