SportAmerika Magazine No 46

HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Wietze­Willem Mulder Marco Post Robert Prins Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­2013 ­ Alle rechten voorbehouden.

In voorgaande columns liet ik mijn groeiende liefde voor de NFL al meerdere malen blijken. Afgelopen donderdagnacht, tijdens de Thursday Night Football clash tussen de Buffalo Bills en de Miami Dolphins, kwam daar in de rust een memorabel moment bij.

Er werd namelijk stil gestaan bij Jim Kelly, de oud­ quarterback van de Buffalo Bills. Kelly kende een fantastische carriere in Buffalo, waar hij het team vier keer naar een Super Bowl leidde. Het zoet van het winnen van een finale mocht hij echter nooit proeven, hij verloor ze alle vier. Ondanks deze pijnlijke serie trad hij in 2002 toe tot de Pro Football Hall of Fame.

Kelly werd een held voor de Bills, maar het mooie is dat hij eigenlijk nooit voor die franchise had willen spelen. Het product van de University of Miami gaf voor de NFL Draft van 1983 aan dat hij het liefst niet in een koude stad, zoals Buffalo, wilde spelen.

Waar Kelly op college en in de NFL bijna louter hoogtepunten kende, liep het na zijn carrière buiten het veld vaak anders. Allereerst verloor de familie Kelly hun zoon Hunter op 8­jarige leeftijd aan de ziekte van Krabbe. Vorig jaar maakte Jim zelf bekend dat hij kanker had. Na een succesvolle operatie waarin het gezwel werd weggehaald, keerde het begin dit jaar terug. In augustus werd hij wederom kankervrij verklaard, maar op 1 november maakte hij bekend dat hij nu moet vechten tegen MRSA, een bacteriële infectie.

Het was de aanleiding voor NFL Network om Jim op te

zoeken en stil te staan bij alle steun die hij kreeg van de Bills, maar ook andere NFL­teams en ­fans. De slogan #KellyTough is overal te zien, op T­shirts, op Twitter, maar ook op doeken bij pompstations door het land.

Noem mij een romanticus, maar na het zien van zo'n filmpje neemt mijn liefde voor de NFL alleen maar toe. Je sporthelden niet alleen eren in voorspoed, maar ook een hart onder de riem steken wanneer zij het nodig hebben.

Veel leesplezier,

Maarten Kolsloot, STRIKE OUT. De verwoeste droom van de talentvolle honkbalbroers Halman.

Uitgeverij De Kring, 224 pags, â‚Ź 16,50

Running backs uit de mode? Laat 't ze niet horen in Madison.

Het record van het totaal aantal college rushing yards (7.125) staat nog altijd op naam van Badger Ron Dayne.

Terwijl Montee Ball het record van TD runs (77) nog immer stevig in z'n zak heeft. Wisconsins huidige running back, Melvin Gordon, voegde daar afgelopen zaterdag nog maar 'ns een daverend record aan toe: tegen de Cornhuskers rende hij voor maar liefst 408 aan rushing yards bij elkaar. En dat feitelijk in maar drie kwarten. Wow.

Niet iedereen is (nog) overtuigd van NASCAR's nieuwe Chase eliminatie­ systeem, maar je zult Kevin Harvick er voorlopig niet over horen klagen.

Harvick won zondag de laatste (en beslissende) race van het Sprint Cup­ seizoen op de Homestead­Miami Speedway (zijn vijfde zege dit jaar), en mag zich derhal­ ve kampioen noe­ men. "Het nieuwe format zorgt voor veel stress, maar voor het racen is het fenomenaal", aldus de kersverse champ.

JJ Watt, wat kan hij eigenlijk niet? De Defensive Player of the Year award zit al lang en breed in z'n achterzak, en voor de leut bemoeit ie zich af en toe ook nog maar even met de aanval van zijn Texans. En met succes! Afgelopen zondag ving hij al weer voor de tweede maal dit seizoen een touchdown. "That was fun", was zijn korte maar allezeggende commentaar op Twitter.

De San Francisco 49ers

konden deze week line­ backer Aldon Smith weer verwelkomen na een lange schorsing. Smith werd vooraf­ gaand aan dit seizoen geschorst wegens de meerdere incidenten die hij veroor­ zaakte buiten de lijnen, zoals een bommelding op een vliegveld en illegaal wapenbezit. Tegelijkertijd verloor de ploeg een andere linebacker: Patrick Willis liep tegen de St. Louis Rams een blessure op, moet onder het mes en is dus voor de rest van het seizoen uitgescha­ keld • Marshawn Lynch, running back van de Seattle Seahawks, weigert bijna altijd om na afloop met de pers te praten en dat gaat hem nu geld kosten. Lynch moet waarschijnlijk een boete van 100.000 dollar aftikken, nadat hij na afloop van het verloren duel tegen Kansas City opnieuw weigerde om de pers te woord te staan. Vorig jaar legde de NFL Lynch al een boete op van 50.000 dollar op, maar trok die later weer in. Dat ging echter wel gepaard met een waarschu­ wing dat bij het opnieuw overtreden van de regel, de boete verdubbeld zou worden • Adrian Peterson schitterde afgelopen vrijdag door afwezigheid op een hoorzitting met de NFL. De running back van de Minnesota Vikings weigerde afgelopen week ook al het contact met de NFL Players Association. Peterson is aangeklaagd voor geweld tegen zijn kind en hij mag dus ook niet meer spelen. De sterspeler van de Vikings zou ook een afspraak hebben gemaakt met commissio­ ner Roger Goodell, maar ook die zou zijn afgeblazen. Hij schiet er al met al weinig mee op •

Dirk Nowitzki passeerde Ha­

keem Olajuwon op de topscorers­ lijst. De Duitser noteerde tegen de Sacramento Kings het 26.947ste punt uit zijn carrière en werd daar­ mee de buitenlander met de meeste punten ooit in de NBA • Deze week kwam er opvallend nieuws naar buiten over oud­speler Robert Swift. Volgens bronnen zou de politie op 4 oktober het huis van drugsdealer Trygve Bjorkstam zijn binnengevallen. Daar vond men onder andere een afgezaagde shotgun en een granaatwerper. Swift leefde samen met Bjorkstam en wordt verdacht van illegaal wapenbezit. Hij speelde vijf jaar in de NBA voor de Seattle SuperSonics/Oklahoma City Thunder en kwam tot 97 wedstrijden • De Philadelphia 76ers blijven het lachertje van de league. Het team heeft het slechtste record en kreeg een opdoffer van jewelste tegen de Dallas Mavericks: 123­70 • NBA­baas Adam Silver pleitte in een column in de New York Times voor het in de Verenigde Staten legaliseren van gokken op sportwedstrijden. De dollartekens in zijn ogen worden steeds groter • Carmelo Anthony zorgde vrijdagavond voor een nieuw puntenrecord dit seizoen. De sterspeler van de New York Knicks noteerde tegen de Utah Jazz 46 punten. De Knicks verloren de wedstrijd overigens wel dankzij een buzzer beater van Trey Burke • Een dag later boekten de Cleveland Cavaliers een nieuw NBA­ record. De Cavs schoten in het eerste kwart tegen de Atlanta Hawks negen driepunters en raakten ze allemaal • Rudy Gay (Kings) verlengde deze week zijn contract. De forward tekende voor drie jaar bij en gaat veertig miljoen dollar verdienen • (Robert Prins)

De Hockey Hall of Fame

kent zes nieuwe leden. Maandag werd de class van 2014 toege­ voegd met Dominik Hasek, Peter Forsberg, Mike Modano, Rob Blake, coach Pat Burns en scheidsrechter Bill McCreary, die zich nu officieel Hall of Famer mogen noemen • Valeri Nichuskin moet onder het mes. De Rus, als tiende overall gedraft door de Dallas Stars in 2013, is vier maanden uitgeschakeld vanwege 'n heupoperatie.

De Stars hielden hem seizoen al vaker aan de kant vanwege heupproblemen, Nichuskin speelde tot dusver slechts vier wedstrijden. De 19­jarige aanvaller deed vorig jaar in 79 reguliere seizoenswedstrijden en zes playoffduels mee • De Los Angeles Kings moeten voorlopig Alec Martinez missen. De verdediger, maker van de Stanley Cup Winning Goal in 2014, is vrijdag geopereerd aan een vinger. Een geschatte hersteltijd hebben de Kings niet gegeven • De Columbus Blue Jackets hebben verdediger Jordan Leopold overgenomen van de St. Louis Blues.

Leopold moet het team van meer diepte voorzien. De Blues zitten, mede door een blessure van Fedor Tyutin, dun in de verdedigers • Een vreemde situatie dit weekend bij de wedstrijd New York Rangers­Pittsburgh Penguins. De Rangers zaten na de shootout al in de kleedkamer om de overwinning te vieren, toen de scheids­ rechters bekend­ maakten dat het laatste schot van Dan Boyle geen doelpunt was. Boyle schoot een eerste keer op de paal en benutte de rebound. De shootout ging nog één ronde door en uiteindelijk wonnen de Penguins dankzij een shootout goal van Brandon Sutter •

Maar liefst 325 miljoen

euro. Dat leggen de Miami Marlins op tafel om ster­ speler Giancarlo Stanton voor dertien jaar aan zich te binden. Daarmee zette Stanton zijn handtekening onder het duurste contract in de sportgeschiedenis • Mike Trout (LA Angels, American League) en Clayton Kershaw (LA Dodgers, National League) zijn uitgeroepen tot Most Valuable Players van seizoen 2014.

Kershaw won tevens een Cy Young Award, en is daarmee de elfde pitcher in de historie die een Cy Young­ en MVP­ award in een seizoen wint. In de American League ging die Cy Young Award verrassend genoeg naar Corey Kluber van de Cleveland Indians, die favoriet Felix Hernandez (Seattle Mariners) net achter zich wist te houden • Victor Martinez blijft in Detroit. V­Mart tekende een nieuw contract voor vier jaar, ter waarde van 70 miljoen dollar • De St. Louis Cardinals en de Atlanta Braves ruilen spelers: startend werper Shelby Miller en Minor League­ werptalent Tyrell Jenkins trekken naar Atlanta, terwijl slagman Jason Heyward en reliever Jordan Walden de omgekeerde weg bewandelen • De Japan Series verlopen niet naar wens van de MLB All Stars. Het dieptepunt kwam op zaterdag. Vier Japanse werpers, met starter Takahiro Norimoto voorop, hielden de MLB­slagploeg op nul honkslagen.

De gecombineerde no­hitter leverde Japan ook meteen een 3­0 voorsprong op in de serie, voordat Team MLB zondag de stand naar 3­1 bracht • Voor Robinson Cano is de trip voor Japan nog eens extra ongelukkig: Cano brak zijn rechter kleine teen en moet enkele weken rust houden •

NBA liefhebbers en kenners verkneu­

kelden zich al ruim een jaar op afgelo­ pen college basketball seizoen. De lichting 2013 was zo bijzonder, die moest iedereen gaan zien! We merkten het ook op de SportAmerika redactie.

Onze redactie groeide van anderhalve man naar zes vaste schrijvers. Zij zijn hooked. Zoals voorspelt. Want ze zijn er allemaal nog. Dit jaar niet met sjaaltjes en toeters, om te juichen, maar met Sherlock Holmes­pet en vergrootglas. Samen op zoek naar de nieuwe golden boys en teams.

Gouden lichting

Want het was een gouden lichting, die van 2013.

Andrew Wiggins (Kansas, nu Minne­ sota Timberwolves),

Jabari Parker (Duke, nu Milwaukee Bucks), Julius Randle (Kentucky, nu LA Lakers), Aaron Gordon (Arizona, nu Orlando Magic) en Kasey Hill (Florida, nu nog steeds) waren top vijf prospects. Joël Embiid (Kansas, nu 76­ers) was nummer zes…

Het enige dat we konden doen:

kijken wie de beste was. Kasey Hill verdween met Florida als eerste onder de radar, maar kwam ten tijde van March Madness weer bovendrijven. Andrew Wiggins had de wind mee, maar hij bleek tijdens Midnight Madness (het voorstellen van de spelers aan de fans, voorafgaand aan het seizoen)

1. KENTUCKY WILDCATS – John

Calipari heeft een geweldig team dit jaar! Met een #1 recruiting class en de onverwachte terugkeer van de Harrison Twins en Willy Cauley­Stein heeft de HC een team om je vingers bij af te likken. Zelfs zo goed dat hij wil experimenteren met twee gelijkwaardige units. De grote favoriet voor de titel. Onge­ slagen? Het zou zo maar kunnen.

2. DUKR BLUE DEVILS – Het

verlies van Jabari Parker zal wor­ den opgevangen door All­American Jahlil Okafor. De freshman zal vol­ gens Coach K een jaartje spelen voor zijn Blue Devils waarna de NBA zal lonken. Zoals altijd is het non­conference schema van Duke wat zwakjes. Met een conference schema tegen de Tar Heels, de Orange en Virginia, de verrassende winnaar van de conference vorig jaar, zullen ze vol aan de bak moeten. Met dit team is dat geen probleem.

3. ARIZONA WILDCATS – Het

verlies van Aaron Gordon en Nick Johnson zal zich laten voelen in de woestijn. Daartegenover staat de terugkeer van Brandon Ashley die na lang blessureleed eindelijk verlost is van een gebroken voet.

In Stanley Johnson hebben ze een geweldige recruit en de Servische center Dusan Ristic heeft het in zich om een verrassing te worden dit seizoen.

4. WISCONSIN BADGERS –

Frank Kaminsky. De senior die college zo leuk vindt dat hij de NBA nog een jaartje heeft uitgesteld voor een gooi naar de NCAA­titel. De Badgers brengen een zeer ervaren ploeg op het parket elke avond. Hun grootste nadeel? De conference, Big Ten, waar ze in spelen en het strength of schedule dit jaar. Te weinig goede tegenstanders.

5. KANSAS JAYHAWKS – Wie

zullen Joel Embiid en Andrew Wiggins doen laten vergeten?

Cliff Alexander zal dat maar al te graag willen doen. De forward uit Chicago door ESPN als nummer 3 gerankt in hun top­100 freshmen is een ruwe diamant waar ze in

een ernstige vorm van plankenkoorts te hebben. Hij kwam er nooit echt over­ heen. Jabari Parker nam zijn team meteen bij de hand, maar kon Duke geen kampioen maken. Aaron Gordon speelde een ijzersterk seizoen in het zeer gevreesde frontcourt van Arizona, maar het was niet goed genoeg voor de titel. En Joël Embiid bleek een absolute topper, tot hij vlak voor de Big Dance geblesseerd raakte aan zijn voet. Kan­ sas had Wiggins nog, maar kon niet zonder, de intussen veel belangrijkere, Ambiid.

Verrassingen

Tot zover de sterren die zich al ruim voor vorig seizoen aandienden. Maar die werden dus allemaal géén kam­ pioen… En precies dat maakt college basketball nou zo leuk! Wel kampioen werd Uconn Huskies. De mannen van Kevin Ollie speelden een okay seizoen, niets bijzonders. Het was net genoeg om deel te mogen nemen aan March Madness. Daarin stond senior (vierde­ jaars) Shabazz Napier (nu Miami Heat) op en zo won Connecticut totaal onverwacht de titel.

En Uconn bleek niet de enige surprise.

Wichita State Shockers speelde zich in de recordboeken met een 35­0 record.

Wichita State! Vijfendertig zeges op rij!

Dankzij twee topguards (Ron Baker en Fred VanVleet) en een groep van vier beesten van rebounders. Wichita State heeft dit jaar met Baker van VanVleet het beste backcourt van het land, zegt men. Maar de coach moet acht nieuwe spelers inpassen. Er is dit jaar dus ruimte voor een nieuwe verrassing.

Lessen

De les van vorig seizoen. Hoe groot de aangekondigde sterren ook, de verrassingen zijn eigenlijk veel leuker. En wie worden de nieuwe Uconn Huskies of Wichita State Shockers? Dat

Lawrence maar wat blij mee zijn.

Op 18 november weten we hoe de Jayhawks ervoor staan als ze aantreden tegen de Wildcats.

6. LOUISVILLE CARDINALS – In

het eerste jaar dat Rick Pitino’s Cardinals in de ACC spelen, zal Montrezl Harrell bewijzen dat hij een lottery pick zal worden. De uitstekende All­American is rustig gebracht als freshman waarna hij als sophmore de meeste minuten speelde. Enig minpuntje van zijn spel. Zijn vrije worden die schiet hij raak tegen slechts 46 procent.

7. NORTH CAROLINA TAR HEELS ­ hele wedstrijd op

topniveau te spelen. De guard, gekozen in het All­American first team, is de speler dit jaar waar het om draait in North Carolina.

Aan Roy Williams om alle negati­ viteit rondom het schandaal van de lessen te blokken voor zijn jongens. Wordt nog 'n hele klus.

8. TEXAS LONGHORNS – Myles

Turner. Onthoud die naam. Een 2 meter 10 lange forward met de skills van een guard. Neem daar­ bij de talenten van Jonathan Hol­ mes en Isaiah Taylor en de Long­ horns zijn een ploeg om rekening mee te houden in de Big 12.

9. WICHITA ST SHOCKERS –

Een ongeslagen regulier seizoen werd niet bekroond met Een titel.

Daarvoor speelt de ploeg van top guard Fred VanVleet in een te zwakke conference. Die gaan ze dan ook wel weer winnen. Het verlies van veel dragende spelers zal zich echter laten voelen.

10. FLORIDA GATORS –

Michael Frazier II is de man in Florida. Van hem wordt veel ver­ wacht. Net als van Dorian Finney­ Smith. De ploeg speelt in de SEC, een echte Football conference.

Alleen Florida en Kentucky zijn grootmachten op basketbal­ gebied. Dat zal de mannen uit Gainesville niet deren om een gooi naar de kroon te doen.

11. VIRGINIA CAVALIERS – Niet alleen wonnen de ze ACC­titel, ook werd het ACC­toernooi

laat zich maar moeilijk voorspellen. Net zoals we vorig seizoen ineens kennis maakten met eerstejaars spelverdeler Tyler Ennis (Syracuse Orange, nu ergens achteraan op de bank bij Phoenix Suns). Frank Kaminsky (Wisconsin Badgers, nu senior) die ooit als ‘three star recruit’ (van de vijf sterren) binnenkwam en afgelopen seizoen op een haar na de finale miste met zijn Badgers.

Of Iowa State’s DeAndre Kane.

Een nobody, vierdejaars spelverdeler gekomen van Marshall University.

Het zijn deze mannen en dit soort

teams waar we dit seizoen naar op zoek gaan. Een heel klein kijkje in de potentiële schatkamer van het NCAA basketball? Let op Florida Gulf Coast University. Je kent ze misschien, onder de noemer ‘dunk city’. Niet? Dunk city intikken op youtube. NU! You’ll love them. Dunk City is de bijnaam die FGCU twee jaar terug kreeg tijdens March Madness. Het team haalde met spectaculair basketball de Sweet 16.

Well, FGCU is back. En goed ook. Een absolute top mid­major school met een hele diepe bank.

Spelers bij mid­

major schools waar je op moet letten? Marcus Kennedy, derdejaars powerforward van SMU. Een ‘big butt’ post up speler die zeker NBA waardig is. Nog één? Ron Hunter, een schutter, nee, dé schutter van Georgia State. Niemand kent hem. Ga kijken!

Was top tijdens LeBron James en Kevin Durant Summer Camps deze zomer.

NBA Draft 2015 waiting to happen.

Oké, de laatste. Keifer Sykes.

Spelverdeler van Green Bay. Wie?! Waar?! Pre­ cies. Hij is (heel) klein, maar steengoed. Vier­ dejaars. Gaat op voor de NBA Draft 2015.

gewonnen. Een geweldige pres­ tatie van de Cavaliers. De ploeg die gemiddeld de minste punten (55,7) tegen kreeg. Verdedigend zit het dus wel snor. Het back court met Brogdon en Perrantes is een van de beste in het land. Grote vraag is hoe ze het gemis van Akil Mitchell gaan opvangen.

12. GONZAGA BULLDOGS – Do­

mantas Sabonis (ja inderdaad, de zoon van) heeft gekozen om voor Gonzaga te gaan spelen. Een van de meest onderschatte program­ ma’s van het land. IJzersterke (en ervaren) guards, goede centers en een topcoach in Mark Few zorgen ervoor dat alle tegenstanders hun handen vol gaan krijgen aan de Bulldogs.

13. VIRGINIA COMMON­ WEALTH – Wie herinnert zich

niet de opmerkelijke March Madness run een paar jaar geleden? Coach Smart had de ploegen voor het uitzoeken, maar bleef bij VCU. Vorig jaar waren ze al goed. Dit jaar alleen maar beter. Smart move coach, om je team trouw te blijven!

14. VILLANOVA WILDCATS –

In de city of brotherly love speelden de Wildcats in relatieve anonimi­teit vorig jaar in de nieuwe Big East. Een fysiek sterke, maar kleine ploeg moet er samen met Georgetown voor zorgen dat de Big East weer mee gaat tellen als power conference.

Aan Darrun Hillard II en Jay­ Vaughn Pinkston de eer om daar voor te zorgen.

15. MICHIGAN ST SPARTANS –

Tom Izzo heeft weer een mooie ploeg die gedomineerd wordt door seniors en juniors. De ploeg heeft niet veel freshmen van naam weten aan te trekken. Toch zal het Izzo weer lukken om er een hecht collectief van te sme­ den. Scoren zou wel eens 'n pro­ bleem kunnen worden dit jaar.

16. IOWA ST CYCLONES –

Georges Niang. Vorig jaar spe­ lend in de schaduw van DeAndre Kane en Melvin Ejim is hij nu de dragende speler voor de

Rollenwissel

Ook dit seizoen zijn er natuurlijk vijf beste recruits. Maar dan zonder marching band en trompetgeschal binnen gehaald. De nummer één, Jahlil Okafor, koos voor Duke Blue Devils.

Okafor is een traditionele ‘one and done’ speler. Die kunnen we vast op de NBA Draft lijst 2015 zetten. Okafor, een center, kreeg bij Duke gezelschap van spelverdeler Tyus Jones. Beide heren maken het team van succescoach Mike Krzyzewski in één klap titelkandidaat.

Ondanks het vertrek van Jabari Parker en Rodney Hood. Eén kanttekening: coach K werd altijd kampioen aan de hand van zijn seniors.

Hij moet nu dus aan het werk met ruw talent…

Dat is toch meer een klusje

voor John Calipari, coach van Kentucky Wildcats. Calipari vond zijn eerstejaars klasje van vorig seizoen maar een overschat stel. Randle en James Young (nu Boston Celtics), maar ook met de gebleven broertjes Andrew en Aaron Harrison, Dakari Johnson en Marcus Lee bleken een grillig stel. Met louter eerstejaars die heel erg overtuigd waren van zichzelf.

Calipari moest zich in

trainingen vooral bezighouden met passie, intensiteit en wilskracht. Schoolvoorbeeld was zogenaamde topper Randle. Hij vergat bijna het hele jaar dat je ook een basket moet verdedigen…

Cyclones. De forward wordt gezien als een van de beste spelers van het land en heeft geweldig over­ zicht getuige zijn 3,6 assist per wedstrijd. Als ze willen doorgroe­ ien als team, dan moeten ze beter spelen in de Big 12.

17. OHIO STATE BUCKEYES – De

uitdaging dit jaar voor Thad Matta’s team is scoren. Verdedigen kunnen ze wel in Columbus. Het verlies van Aaron Craft, the floor general, zal gevoeld worden. In Shannon Scott hebben ze een ervaren opvolger. De Buckeyes hebben een grote ploeg. Ver­ wacht geen flashy plays, maar half court aanvallen. Misschien niet leuk om naar te kijken, wel effectief!

18. OKLAHOMA SOONERS ­

Voor de Sooners van coach Lon Kruger geldt eigenlijk maar een ding: beter verdedigen. Vorig seizoen was de verdediging zo lek als een mandje. 308ste van het land als het gaat om punten tegen krijgen. Au! In Ryan Spangler hebben ze een reboundmachine van jewelste en met een ervaren groep jongens moet verdedigen toch een keertje gaan lukken.

19. UCONN HUSKIES – Guards,

guards, en nog eens guards dat hebben de kampioenen van vorig jaar in overvloed. Kevin Ollie zal veelal klein spelen is de verwach­ ting en wat kleine mannen kun­ nen op het veld moge duidelijk zijn. Vraag dat Shabazz Napier maar!

20. SANDIEGO ST AZTECS – De

top dog in de Mountain West conference zal ook dit jaar weinig tegenstand ondervinden in de eigen conference. De uitstekend verdedigende ploeg, in 2013 tweede van het land, van Steve Fisher kan wel eens ver komen met Winston Shepard als gangmaker.

21. SOUTHERN METHODIST MUSTANGS – Het leek of SMU vorig jaar uit het niets kwam opzetten. Een aantal keren in de #SportAm rankings gestaan om roemloos gepasseerd te worden

Een vriend

van John Calipari die vorig jaar en dit jaar in de voorbereiding op bezoek ging bij Kentucky zei dit jaar veelbeteke­ nend: “je bent al bezig met het coachen van basketball, zie ik. Dat is een hele verbetering met vorig seizoen.” Eens zien wat Cali­ pari kan met een ‘veteran class’ vol met (10!) NBA prospects. Hij wil gaan werken volgens een ‘platoon system’. Twee groepen van vijf spelers die elkaar steeds afwisselen op de vloer. Als dat gebeurt, is dat ongekend vernieuwend op college niveau.

Sherlock Holmes

Met Kentucky en Duke zijn twee ‘usual suspects’ voor de titel genoemd. Bei­ den vaak ook met goede eerstejaars

voor het NCAA toernooi. De Mustangs beschikken over een formidabel frontcourt in Moreira en Kennedy. Op papier een matige ploeg maar good old Larry Brown weet het beste (en dan nog een beetje meer) uit zijn team te halen.

22. NEBRASKA CORNHUSKERS – Een van de verrassende deel­ nemers aan het NCAA­toernooi heeft in Terran Petteway een heerlijke speler. Goed voor achttien punten gemiddeld zal hij ook dit jaar de bulk van de productie voor zijn rekening nemen. De Cornhuskers zitten in de lift en gaan een gooi doen naar de Big Ten titel.

23. ARKANSAS RAZORBACKS – Met een up­tempo stijl wil Mike Anderson de powerhouses in de SEC (Florida en Kentucky) het lastig gaan maken. Hij beschikt over een diepe ploeg waar veel jongens minuten gaan maken.

Spektakel gegarandeerd.

24. SYRACUSE ORANGE – De

overstap naar de ACC verliep wonderwel voor Jim Boeheim’s Orange. Tweede in de conference met dank aan Tyler Ennis en C.J. Fair. Beide spelers zijn vertrokken en dat slaat een groot gat dat niet zo maar opgevuld is.

De non­conference wedstrijden van Syracuse zijn erg lastig en geven gelijk een goed beeld waar de ploeg staat.

25. MICHIGAN WOLVERINES – You gotta love Michigan. Een school waarvan de AD gaat opstappen vanwege het footballteam, moet zich deze winter en voorjaar gaan richten op zijn basketbalploeg. Veel talent is verloren gegaan aan de NBA dit jaar (Nick Stauskas, Glenn Robinson III). Gelukkig is er nog genoeg talent over. Plus de feel good story van Austin Hatch. De overlevende van twee vliegtuigcrashes scoorde zijn eerste punten voor Michigan.

TEKST MARK MEIJERING

spelers in het team. Maar alles wijst erop dat dit niet het seizoen van de eerstejaars spelers wordt. Kentucky staat niet voor niets te boek als favo­ riet… Hoge ogen gooien ook Arizona Wildcats. Ondanks het vertrek van Aaron Gordon en Nick Johnson. Het team van Sean Miller (gaat hij eindelijk de Final Four halen?) heeft nog steeds alles in overvloed in huis. Zeker als PF Brandon Ashley terugkeert van een voetblessure.

Wisconsin Badgers is nog steeds een

school om rekening mee te houden.

Frank Kaminsky is er nog, net als nog drie van vijf starters uit het Final Four team van afgelopen seizoen. En Kansas had met Wiggins en Ambiid een top­ lichting in huis, maar geen topseizoen.

Dat kan dit jaar zomaar wel zo zijn.

Spelverdeler Devonte Graham (kan uit het niets een schot in de roos blijken), Wiggins’ replacement Kelly Oubre (goede handen en verdediger) en Embiid’s vervanger Cliff Alexander (top vijf recruit en dominant force in the paint, rebounder en shotblocker) kunnen zomaar regelmatig onderwerp van gesprek zijn op onze website.

Net als al die eventuele andere surprises en alle onverwachte wendingen dit seizoen. We beginnen met een open boek, maar weten nu al dat een spectaculair, bloedstollend spannend slot zich aandient in maart. Eigenlijk is er aan de boodschap van vorig seizoen niets veranderd. Alleen gaan we niet naar voor ons uitgezochte topspelers kijken.

We gaan ze zelf ontdekken! Veel leuker toch?! •

1. JAHLIL OKAFOR

C ­ Duke

Jabari Parker en Rodney Hood

zijn weg bij de Blue Devils, hier komt Jahlil Okafor. De topper in de ESPN Recruiting Ranking heeft werkelijk alles om het te maken voor Coach K. Zijn post moves zijn nu al beter dan die van Dwight Howard, dankzij enorm goed voetenwerk. Daarnaast is hij heel mobiel voor een center en bezit hij een grote motor.

Bovendien is Okafor geen one­ man show, hij is namelijk een echte teamspeler. Okafor weet echter wanneer het tijd is om wedstrijden over te nemen, zij het offensief of defensief. Dat heet tegenwoordig maturiteit. Met top point guard Tyus Jones naast hem, mag Okafor zich verwachten aan een Player of the Year caliber season!

2. MONTREZL HARRELL

PF ­ Louisville

Het zag er een tijdje naar uit dat

Montrezl Harrell de overstap naar de NBA zou maken. Uiteindelijk opteerde de power forward voor een extra seizoen bij de Cardinals.

Net als Johnson beschikt Harrell over enorm veel kracht. Hij maakt daarmee zijn gebrek aan lengte ruimschoots goed. Harrell is ook actief en werkt zich letterlijk naar de top. Vorig seizoen was hij goed voor veertien punten, bijna negen rebounds en maakte hij 60 procent van zijn schoten. Met het potentieel om gemiddeld een double­double te laten noteren, is Harrell kandidaat nummer één voor de ACC Player of the Year.

Enig minpunt: het wordt tijd dat Harrell meer dan de helft van zijn vrije worpen gaat maken.

3. STANLEY PARKER 足 SF Arizona Na Jabari Parker en Andrew Wiggins moet Stanley Johnson dit

college seizoen de nieuwe standaard op de wing worden. Bij de Wildcats wacht hem de moeilijke taak om Aaron Gordon en Nick Johnson te doen vergeten. Johnson is gebouwd als een kolos. Hij had evengoed kunnen kiezen voor American football. In high school vernederde hij telkens opnieuw de tegenstand met zijn natuurlijke kracht. Dat zal in college moeilijk worden, maar Johnson staat offensief al zeer ver en heeft de neiging om wedstrijden simpelweg over te nemen. In essentie is hij een ruwere versie van Jabari Parker, met defense. Vraag is of hij meteen zal starten of tweede viool speelt na sophomore Rondae Hollis足Jefferson.

4. SAM DEKKER

SF 足 Wisconsin

Wat waren we allemaal fan

van de Badgers in het NCAA Tournament. Tot de jonge wolven van Kentucky een einde maakten aan de run van Wisconsin. Sam Dekker wil dit seizoen minstens evengoed doen met zijn team, maar zal daarvoor individueel dit keer wel de hoge verwachtingen moeten inlossen. Dekker heeft alles weg om een betere versie van Gordon Hayward te worden: slim, goede schutter, slasher, actieve rebounder en verdediger. Het is natuurlijk ook uitkijken naar Frank Kaminsky.

De center kan het offensief allemaal en koos voor een laatste run voor een NCAA足titel in plaats van de NBA. Motivatie genoeg dus!

5. CLIFF ALEXANDER ­ PF Kansas De Jayhawks zagen Andrew Wiggins en Joel Embiid al na één

seizoen richting NBA trekken. Geen nood, er is voor serieuze vervanging gezorgd. Cliff Alexander is een monster, zowel qua talent als fysiek. Wil je een rebound pakken tegen hem? Doe geen moeite want deze forward laat niet met zich sollen. Alexander gebruikt zijn sterke lichaam eveneens om in de post te scoren.

Wie hem wil afstoppen, zal van goeden huize moeten komen. Bij Kansas is het ook uitkijken naar sophomore Wayne Selden, die uit de schaduw van Wiggins moet kruipen, en freshman Kelly Oubre, die gezien wordt als de ‘vervanger van Wiggins’.

6. GEORGES NIANG

PF/SF Iowa St

Vorig seizoen ontpopten de

Cyclones zich tot een nacht­ merrie voor menig tegen­ stander. Het succes in het NCAA Tournament kwam echter vroeger ten einde dan verwacht (tegen de latere kampioenen UConn Huskies), omwille van één grote afwezige: Georges Niang. De veelzijdige forward brak namelijk laat in het seizoen zijn voet. Niang is de sleutelspeler in de offense van de Cyclones, zeker door het verlies van DeAndre Kane en Melvin Ejim. Niang heeft een enorm ontwikkeld spelinzicht, een goed schot, kan passen en gebruikt zijn minder atletisch vermogen als een voordeel. In zeker zin is hij een mini­Larry Bird.

7. MYLES TURNER

­ C Texas

Het was lang wachten op de schoolkeuze van Myles Turner.

Uiteindelijk kregen zijn hometown Longhorns de voorkeur. Turner stond op nummer twee na Jahlil Okafor op de ESPN Recruiting Rank dit jaar. De center barst dan ook van het talent en komt in een diep frontcourt terecht met onder andere Cameron Ridley en Jonathan Holmes. Combineer dat met de inzichten van coach Rick Barnes, en je hebt een succesformule. Turner is enorm atletisch, en weet zich al goed te bewegen onder de ring en in de pick­and­roll. Volg deze jongen maar eens coast­to­coast, hij rent als een natuurlijke atleet.

8. CARIS LEVERT

SG ­ Michigan

De Wolverines zijn drie van

hun beste spelers kwijt in de personen van Nick Stauskas, Mitch McGary en Glenn Robinson III. Tijd dus voor Caris Levert om zich verder te ontwikkelen. Hij is samen met onder andere Ron Baker en Aaron Harrison één van de beste terugkerende shooting guards. Vorig seizoen tekende Levert voor dertien punten, vier rebounds, drie assists en maakte hij ruim 40 procent van zijn driepunters. Sounds like Stauskas? Correct! Levert zal de eerste aanvallende optie zijn voor de Wolverines en is daarom een grote favoriet voor de Big Ten Player of the Year.

1. MELVIN GORDON RB, WISCONSIN BADGERS

In een tijd waar running backs steeds minder serieus worden genomen en we al uit ons dak gaan als er eentje 200+ yards bij elkaar rent, spreken 408 rushing yards natuurlijk enorm tot de verbeelding. Wat 'n record, Melvin Gordon is de WINNAAR VAN DE WEEK!

2. CLAYTON KERSHAW LHP, LOS ANGELES DODGERS

Goed, laten we die playoffs maar snel vergeten, maar Kershaws seizoenspres足 tatie staat natuurlijk nog altijd recht overeind. En afgelopen week kreeg hij niet alleen de NL Cy Young overhandigd (zoals verwacht), maar werd hij boven足 dien verkozen tot NL MVP (zoals gehoopt).

3. AARON RODGERS QB, GREEN BAY PACKERS

Het is even slikken, maar de Packers zijn on a roll. Niet in de laatste plaats dankzij de beste footballer van de NFL. Aaron Rodgers is al weken hot, en hard op weg naar weer 'n MVP足verkiezing 足 and it's not even close.

1. DE BROERTJES MANNING QB'S, GIANTS EN BRONCOS

Eli was goed voor liefst vijf (!) picks, Peyton deed er nog eens twee overheen. Het gevolg: zowel de Giants als de Broncos gingen (onnodig) de bietenbrug op. En: Peyton en Eli Manning zijn gebroederlijk de LOSERS VAN DE WEEK.

Rebuild

Men is er in Philadelphia nog niet

helemaal over uit. Moet er geld uitgegeven worden aan dure free agents om zo te proberen komend seizoen nog mee te doen om de plaatsen die recht geven op de play­offs? Of is het tijd om eens even helemaal opnieuw te gaan bouwen aan een team dat er over een seizoen of vier a vijf weer staat.

Het lijkt alsof vooral General Manager Ruben Amaro Jr. op twee gedachten hinkt. De hele honkbalwereld is het er namelijk wel over eens dat de kans dat dit relatief oude team nog een keer een gooi kan doen naar een World Series titel, zoals in 2008, erg klein is. Pat Gillick, General Manager van de Phillies ten tijde van de laatste titel en huidig adviseur van het front office van de Phillies, heeft al in de pers geroepen dat de Phillies met dit roster geen contenders zullen zijn in 2015 en 2016.

Amaro Jr., die in zijn loopbaan als GM

in Philly lang heeft kunnen oogsten van het werk van zijn voorganger Gillick, heeft zijn team van 102 wins in 2011 af zien zakken naar 73 wins in de afgelopen twee seizoenen. Helaas voor hem is ook het talent in de Minor Leagues er niet bepaald op vooruit gegaan de laatste jaren. Tijd dus om opnieuw te gaan bouwen. Zelf heeft Amaro geroepen dat hij vooral eerste honkman Ryan Howard graag wil ruilen, maar hij heeft veel betere trade chips in huis.

De Phillies kunnen een hoop talenten binnen halen als zij Cole Hamels, Chase Utley, Jimmy Rollins, Marlon Byrd en Jonathan Papelbon ruilen.

Dus luidt het devies: Sell, sell, sell! •

Seb Visser.

Gokken

Adam Silver kreeg vorige week een

plekje als gastcolumnist in de New York Times. Da’s natuurlijk andere koek dan SportAm Magazine en deze column zal ongetwijfeld min­ der aandacht krijgen dan die van hem, maar ik wil hier toch wat vraagtekens zetten bij het stukje van de NBA­baas.

Silver gebruikte zijn column om een lans te breken voor gokken op sport. Het is in Amerika bij wet verboden om geld in te zetten op sportwedstrijden.

Als het aan Silver ligt, gaat dat binnenkort veranderen. Er gaat jaarlijks zo’n $400M om in de illegale gokmarkt, dus het is niet geheel onbegrijpelijk dat de NBA daar een graantje van mee wil pikken. Adam Silver had een prachtig pleidooi over hoe gokken op basketbalwedstrijden de sport inte­ ressanter maakt en hoe het aantal fans erdoor zal groeien. Hij gebruikte Engeland als het ultieme voorbeeld van de glorieuze successen van gokken op sport.

Zou meneer Silver in Engeland ook

geïnformeerd hebben naar de verslavende werking van gokken op sport? Weet hij dat alle statistieken in Engeland laten zien dat het aantal verslaafden toeneemt als gokken gemakkelijker wordt gemaakt? Is hem verteld dat het aantal gokverslaafden vooral hoog is onder werklozen, maar dat zelfs rijke voetballers ten onder gaan aan gokverslavingen? Ik snap best dat Adam Silver het gokken op sport wil legaliseren.

Logisch ook dat iedereen die afgelopen week een microfoon onder z’n neus kreeg het roerend met hem eens was. De NBA wordt immers (nog) rijker van het plan van Silver. Maar iets minder gejubel was op zijn plaats geweest, want een gelegaliseerde gokmarkt gaat lang niet iedereen voorspoed brengen. •

Eva Gerritse.

Op 26 maart 1979 stond de VS stil. De

Indiana State Sycamores van Larry Bird speelden tegen de Michigan State Spartans van Earvin ‘Magic’ Johnson in de finale van het NCAA Tournament.

Bijna een kwart van de Amerikaanse televisiekijkers gingen voor de buis zitten om deze nagenoeg mytische strijd te bekijken. Het blijft de hoogste rating ooit voor een basketbalwedstrijd. De term ‘March Madness’ is dan ook geïnspireerd op het duel tussen Bird en Magic.

Beide heren konden niet méér van elkaar verschillen. Bird was een blanke plattelandsjongen die niet bepaald dol was op de aandacht van de media, Magic was de zwarte big city guy die zijn charmante lach maar al te graag liet fotograferen. Met andere woorden: de ‘great white hope’ tegenover de ‘next black superstar’.

Bird had zijn anders middelmatige

Sycamores naar een perfect 33­0 record geleid, met statistieken van 29 punten, vijftien rebounds en bijna zes assists van The Legend. De Spartans van Magic gingen March Madness in met een balans van 26­6, met gemiddeld zeventien punten, zeven rebounds en acht assists voor Johnson.

De Spartans trokken in de finale aan het langste eind. Het werd 75­64. Bird speelde met een gebroken duim en kreeg bij elke baltoets een double of triple team over zich heen. Hij eindigde de game met negentien punten (7/21 shooting) en dertien rebounds. Magic werd topscorer met 24 punten en vijf assists.

Het was het begin van een intense en

legendarische rivaliteit tussen twee spelers die niets anders wilden dan winnen van elkaar. De NBA groeide mee op het succes van Bird en Magic, die fans eindelijk naar het basketbal lokten. •

TEKST VINCENT VAN GENECHTEN

Papa

Wat zal er allemaal door het hoofd spoken van Mike Lutzenkirchen als hij

tegenover een groep mensen het levensverhaal van zijn zoon Philip met tranen in z’n ogen staat te vertellen? Dat is wat ik mij afvroeg toen ik beelden zag van zijn lezing. Ik kon er moeilijk naar kijken, voelde zelfs enige angst zelf ooit in een dergelijke situatie te belanden. Mike Lutzenkirchen die spreekt over de levenskeuzes van zijn zoon. Eens een geweldige tight end bij de Universiteit van Auburn en ontzettend populair vanwege onder meer zijn vrijgevigheid en karakter. Nu niet meer op aarde na een fataal verkeersongeval afgelopen zomer. Philip Lutzenkirchen werd 23 jaar.

Als jonge vader lijk ik wel overgevoelig voor de verhalen van mensen die hun kind verliezen. Droog houd ik het sowieso niet en de angst die zich meester maakt van mijn lichaam komt voort uit het beeld zelf ooit die nachtmerrie te moeten doorstaan. Het zijn de momenten dat ik onze kleine, lieve, onschuldige, kwetsbare vier maanden jonge dochter optil en op haar hoofd zoen. En daarna zo stevig vastpak als met een baby mogelijk is.

Ik luisterde naar het verhaal van de vader van Philip. Zijn zoon bevond zich met drie anderen in een voertuig dat de bocht uitvloog. Twee inzittenden, de bestuurder en Philip, hadden teveel gedronken en zaten zonder gordel in het noodlottige voertuig. Ze overleefden de crash niet. Philip werd vanaf de achterbank gelanceerd uit de wagen.

Mike Lutzenkirchen is op 51­jarige leeftijd zijn kind verloren. Door één verkeerde beslissing. Of eigenlijk twee. Het misbruiken van alcohol met een vriend die nog moest rijden en daarna in een auto stappen zonder gordel. Een kind waar hij apetrots op was, zoals iedere ouder op zijn/haar zoon of dochter zou moeten zijn. De wijsheden die voorkomen uit deze tragiek zijn even mooi als verdrietig. Grief comes in two parts. The first is loss, the second is the remaking of life, aldus Mike.

De reden dat Mike al zo snel na de dood van zijn zoon het land ingaat om zijn verhaal te vertellen is ongetwijfeld belangrijk voor zijn eigen verwerkings­ proces. Want voordat hij praat over de domheid van alcoholmisbruik en het niet dragen van een autogordel gaat het over de goede keuzes die Philip maakte. En dat waren er ontelbaar veel. Hij kreeg respect om wie hij was, een sporter die voor iedereen de tijd nam en zijn klasgenote op de middelbare school met het Syndroom van Down meenam naar het eindbal als date.

Mijn dochter Pella is vier maanden oud. Maakt zich nog niet druk om school, populariteit, meningen van anderen en weet ik veel nog meer. Ze huilt als ze dorst heeft of moe is, lacht als ze papa en mama ziet. Ik kan niet wachten tot ze straks gaat praten, sporten en het leven echt tegemoet loopt. De bezorgdheid zal alleen maar groter worden en angst hoort daar kennelijk bij.

Ik weet nu, na 37 jaar, eindelijk hoe mijn ouders zich moeten voelen. •

1. Tony Parker (FRA)

Aan een kampioen twijfel je niet en dus staat Tony Parker bovenaan deze lijst. De Franse point guard van de San Antonio Spurs onderscheidt zich al jaren als één van de beste op zijn positie en is degene met het meeste succes. Tim Duncan is nog steeds de kernspeler in Texas, maar Parker heeft zich met zijn kwaliteiten als floor leader opgewerkt tot een onmisbare schakel. De Fransman penetreert een defensie als de beste en zorgt meer dan eens voor de big buckets. En zijn spin move plus finish is gewoon super om naar te kijken.

2. Dirk Nowitzki (DUI)

De grote Duitser passeerde onlangs Hakeem Olajuwon en staat nu op de negende plaats aller tijden als het aankomt op gemaakte punten. Dirk Nowitzki is ook op zijn 36ste nog steeds de offensieve focus van de Dallas Mavericks. Zijn jump shot blijft ultiem en zijn fadeaway op één been is gewoon onmogelijk af te stoppen. Nowitzki zorgt hierdoor bovendien voor noodzakelijke ruimte voor inside scorers als Monta Ellis en Devin Harris. Verdedigend gaat het allemaal wat moeizamer, maar Nowitzki wint wedstrijden voor zijn team en daar wordt elke sterspeler nog steeds het vaakst op afgerekend. Vraag dat maar aan Kobe Bryant.

3. Marc Gasol (SPA)

Offensieve kracht komt altijd meer sexy over dan defensieve kracht. Vraag echter aan elke coach in de NBA wat voor hem leidt tot succes en je zult heel vaak “defense” horen. Marc Gasol is één der beste defensieve ankers in de league. Hij verdedigt één­ op­één enorm sterk in de post en is niet vies van een potje help defense.

Hij pakt op zich niet altijd veel rebounds, maar dat is een rechtstreeks gevolg hiervan. Offensief wordt hij elk jaar sterker en zijn passing skills zijn nagenoeg ongekend voor een big man.

Het succes van de Memphis Grizzlies hangt samen met het niveau van deze Spanjaard.

4. Joakim Noah (FRA)

Van defense gesproken, Joakim Noah is de regerende Defensive Player of the Year en met een goede reden. De Fran­ soos is de sleutelspeler in de defensie van coach Tom Thibodeau en de Chicago Bulls. Op LeBron James na verdedigt niemand alle vijf posities op zo’n hoog niveau. Noah leeft van zijn onnavolgbare energie en inzet, wat van hem een uitstekende rebounder en degelijke shot blocker maakt. Net als Gasol, zet Noah veel defensieve fouten van zijn ploeg­ maats recht. Op aanvallend gebied zal hij nooit een hoogvlieger worden maar zijn rol als point center bij de Bulls ge­ tuigt van een grote dosis basketbal­IQ.

5. Nicolas Batum (FRA)

Een derde Fransman in de top vijf!

Nicolas Batum fungeert al enkele jaren als de ondergewaardeerde derde sterspeler bij de Portland Trail Blazers.

Damian Lillard en LaMarcus Aldridge halen bijna altijd de headlines, maar Batum is vaak minstens even belangrijk voor het succes in Portland. De Fransman is één van de meest veelzijdige spelers in de NBA. Hij scoort zijn punten, pakt rebounds, fungeert als ball handler, kan schieten en verdedigt de beste guard of forward van de tegenstand. In een team dat nood heeft aan meer en betere defense, vervult Batum dus een cruciale rol.

6. Pau Gasol (SPA)

Kleine broer Marc Gasol is Pau onder­ tussen voorbij gestoken, maar vergis je niet: Pau Gasol is nog steeds een fantastische speler. Na twee mindere seizoenen bij de LA Lakers trok de Spanjaard deze zomer richting Chicago.

Daar doet hij opnieuw alle dingen die hem bij de Lakers en voordien bij de Grizzlies groot maakten. Post moves heeft Gasol altijd gehad, een degelijke jumper ook, zijn defensieve kwaliteiten (zowel rebounding als shot blocking) zijn altijd onderschat geweest, en zijn pas­ sing skills zijn evengoed als die van zijn broertje. Qua spelinzicht en winnaars­ mentaliteit hoeft Pau Gasol voor niemand onderdoen.

1. HAKEEM OLAJUWON (NGR)

Tweevoudig kampioen, Finals MVP en Defensive Player of the Year. Tel erbij eenmaal MVP, top­ tien in punten, top­tien in steals, meeste blocks en beste post moves ooit.

2. DIRK NOWITZKI (DUI)

Haalde twee keer de Finals en won als Finals MVP in 2011 een titel, eenvoudig MVP en moge­ lijk beste big man schutter in de geschiedenis.

3. TONY PARKER (FRA)

Vier titels en twee Finals MVP awards op zijn palmares aan de zijde van Tim Duncan, opge­ werkt tot één van de beste point guards van zijn tijd.

4. MANU GINOBILI (ARG)

Eveneens vier titels op zijn palmares bij de San Antonio Spurs, zette de standaard voor de zesde man en veelzijdige guards.

5. DIKEMBE MUTOMBO (CON)

Defensief monster uit Congo dat zich dat zich liefst vier keer kroonde tot Defensive Player of the Year, ook tweede aller tijden in blocks.

6. STEVE NASH (CAN)

Tweevoudig MVP die met zijn Phoenix Suns nooit tot in de Finals geraakte, maar zich wel onderscheidde als één van de beste passers en schutters ooit.

7. PAU GASOL (SPA)

Tweevoudig kampioen met de LA Lakers aan de zijde van Kobe Bryant, misschien wel meest veelzijdige internationale big man aller tijden.

8. PEJA STOJAKOVIC (KRO)

Zonder twijfel één van de beste schutters aller tijden met een 3P% boven de 40 voor zijn loop­ baan, die in 2011 bekroond werd met een titel.

9. YAO MING (CHI)

Reus uit China die in Azië een ware NBA­gekte deed ontstaan, moest er op zijn dertigste al een punt achter zette vanwege een chronische voetblessure.

10. DRAZEN PETROVIC (KRO)

Speelde slechts vier seizoenen in de NBA voor hij op 28­jarige leeftijd overleed in een auto­ ongeval, was toen echter al bekend als de Basketball Mozart en zijn enorme schutterskwaliteiten.

7. Goran Dragic (SLO)

Het heeft even geduurd, maar sinds vorig seizoen mogen we Goran Dragic officieel in de categorie ‘top point guards’ plaatsen. De Sloveen bloeit tijdens zijn tweede verblijf in Phoenix helemaal op. Dragic denkt eerst aan scoren en dan pas aan de assist, maar dat is in het run­and­gun systeem van de Suns helemaal geen probleem.

Bovendien deelt hij de ball handling duties met zowel Eric Bledsoe als Isaiah Thomas. Dragic heeft een killer drive, geweldige crossover, uitstekende finishing skills en een uitstekend schot.

Verdedig maar eens op deze jongen en je zal snel beseffen dat Dragic een ster in wording is.

procent. Noem één team dat geen Ginobili kan gebruiken?

10. Nikola Vucevic (ZWI)

Bij de Orlando Magic lachen ze in hun vuistje. Nikola Vucevic kwam in 2012 als een uitsmijter in de Dwight Howard trade over van Philadelphia. Sindsdien ontwikkelde de Zwitserse center zich tot één van de beste big men in de NBA. Op amper 24­jarige leeftijd is Vucevic al een sterke rebounder en solide shot blocker, mét redelijk ontwikkelde offensieve kwaliteiten. Hij moet nog leren om een stuk meer fouten en dus vrije worpen af te dwingen, maar Vucevic heeft aan beide 8. Al Horford (DOM) kanten van het terrein een De NBA leek Al Horford de voorbije seizoenen een beetje te vergeten. Twee enorme meerwaarde voor zijn team. Dat kan van niet seizoenen vol blessures deed de big zoveel centers meer gezegd man uit de Dominikaanse Republiek worden. naar de achtergrond verdwijnen. Zijn Atlanta Hawks deden het desondanks 11. Serge Ibaka (SPA) redelijk goed, maar pas op voor dit Sinds het vertrek van team met een fitte Horford. Hij barst James Harden heeft Serge net als beide Gasols van de veelzijdig­ Ibaka zich stap voor stap heid. Offensief is hij geen machine, opgewerkt tot een waar­ maar wel enorm efficiënt. Inclusief dige vervanger als derde degelijke jumper. Horford is ook een sleutelspeler bij de OKC uitstekende passer, wat hij samen met Thunder. De genaturali­ Noah leerde bij de Florida Gators. seerde Spanjaard brengt Defensief maakt Horford de zaken op orde voor de Hawks, waarbij hij rekent elke wedstrijd zijn meer­ waarde op verschillende op zijn spelinzicht en sterke lichaam. manieren. Hij zorgt even makkelijk voor een hoop 9. Manu Ginobili (ARG) blocks als enkele rake Hij mag dan al 37 jaar oud zijn, er zijn slechts weinig spelers die een wedstrijd jumpers, inclusief driepunters.

Voeg daarbij solide defense, als bankzitter zo effectief kunnen rebounding en een paar snoeiharde beslissen dan Manu Ginobili. De picks om Kevin Durant vrij te Argentijn geldt als ultieme voorbeeld krijgen, en je hebt door dat Ibaka voor hen die als zesde man willen fungeren. Ginobili is nog altijd wat onvoorspelbaar, maar dat maakt hem zo gevaarlijk. Wat de Spurs wel weten: Manu kan jumpers knallen als de beste, van goudwaarde is voor de Manu is de ultieme slasher naar de ring, Thunder. Nu nog, net als Vucevic, leren om op constante basis Manu is big op big moments, Manu zorgt voor kansen voor teamgenoten en fouten en dus vrije worpen af te Manu geeft zich altijd voor de volle 200 dwingen. Air Congo!

11. DETLEF SCHREMPF (DUI)

Kort gezegd: de Europese Scottie Pippen omwille van zijn atleti­ sche lichaamsbouw, veelzijdigheid als point forward en inzicht.

12. TONI KUKOC (KRO)

Vaak vergeten zesde man bij de Chicago Bulls die eind jaren 90 drie titels op een rij wonnen, soms Euro­Magic genoemd vanwege zijn spelinzicht en flashy passes.

13. VLADE DIVAC (SER)

Voor altijd de man die de Hornets kregen voor Kobe Bryant en waarmee Shaq de spot dreef, maar ook vooral een big man met enorme passing skills en spelinzicht.

14. ANDREI KIRILENKO (RUS)

Veelzijdige forward met enorme defensieve kwaliteiten en basketbal­ IQ, leidde de NBA één keer in blocks.

15. ZYDRUNAS ILGAUSKAS (LIT) Reus uit Litouwen die veertien jaar lang zijn ding doet als rim protector en ondergewaar­ deerde scorer (jumper!).

16. JOAKIM NOAH (FRA)

Op weg om één van de beste internationale spelers ooit te worden door zijn vechtersmen­ taliteit en kwaliteiten als point center, won in 2013 Defensive Player of the Year.

17. RRIK SMITS (NED)

The Dunking Dutchman! Twaalf jaar vaste waarde bij de Indiana Pacers, éénvoudig All­Star en speelde in één Finals.

18. ROLANDO BLACKMAN (PAN)

Was in de jaren ‘80 aanvallende optie nummer één bij de Dallas Mavericks, vooral sterk als inside scorer en was vier keer een All­Star.

19. MYCHAL THOMPSON (BAH)

Vader van Klay, kon zijn nummer één selectie in Portland nooit echt waarma­ ken, maar hielp in LA de Lakers van Magic en Kareem aan een titel in 1988.

20. ARVYDAS SABONIS (LIT)

Was vooral big in Europa maar kwam midden jaren ‘90 toch over naar de NBA, waar hij zijn ding deed met zijn uitste­ kende jumper en sterke lichaam.

12. Ricky Rubio (SPA)

We kunnen niet zeggen dat Ricky Rubio de torenhoge verwachtingen tot nu toe heeft kunnen inlossen. Akkoord, zijn passing skills zijn nagenoeg goddelijk. Maar zijn jump shot is meer dan wispelturig. De Spaanse point guard is dus verre van de nieuwe Steve Nash bij de Minnesota Timberwolves. En toch, het is een genot om naar Rubio te kijken. Zijn passes zijn soms zo onvoorstelbaar, dat je nagenoeg van je stoel valt.

Bovendien doet Rubio redelijk zijn ding als verdediger, en zorgt hij regelmatig voor steals. Zeker met het huidige jonge team in Minnesota is dat van grote waarde.

13. Luol Deng (GBR)

In de voetsporen treden van LeBron James, het is geen makkelijke opdracht. Sinds zijn vertrek bij de Chicago Bulls verdween Luol Deng enigszins op de achtergrond in Cleveland. Dit seizoen komt hij bij de Miami Heat weer bovendrijven. We waren bijna vergeten dat de Britse Soedanees eigenlijk wel een solide basketballer is. Deng is één van de meest ervaren en ontwikkelde two­way spelers in de NBA. Punten scoren kan hij zowel inside als outside, en zijn

passing skills zijn beter dan verwacht.

Deng is er ook niet vies van om de beste wingspeler van de tegenstander te verdedigen. The Man from Sudan is waardevol, waar hij ook speelt.

14. Jonas Valanciunas (LIT)

Net als Ricky Rubio kwam Jonas Valanciunas met nogal hoge verwachtingen van Europa richting de NBA. In zijn derde seizoen, en op 22­ jarige leeftijd, moet de Litouwer nog veel vooruitgang boeken. Maar Valanciunas vindt steeds meer zijn plek bij de Toronto Raptors. Hij heeft een grote motor en een aanzienlijk basketbal­IQ. Soms moet hij leren om de finesse achterwege te laten en op pure kracht te spelen. Hij heeft echter nu al een vrij betrouwbare jumper, effectieve post moves en de wil om te verdedigen. De toekomst is rooskleurig voor Valanciunas, gewoon blijven werken Jonas!

15. José Calderon (SPA)

Efficiëntie, dat is het codewoord bij José Calderon. De Spaanse point guard heeft al jaren aan een stuk één van de beste assist­to­turnover ratio’s in de NBA. Calderon is dan ook de ultieme floor leader: altijd onder controle.

Verwacht van Calderon geen slechte

passes of schotpogingen. Deze man weet wat hij wanneer moet doen, en hoe hij dat moet doen. Calderon kijkt altijd eerst naar zijn ploegmaats en is dan ook een uitstekende passer. Maar hij kan het ook zelf, aangezien Calderon één van de meest efficiënte schutters van het moment is. Defensief is het moeilijk voor Calderon, maar hij geeft structuur aan een team.

16. Boris Diaw (FRA)

Veelzijdigheid, dat is dan weer het codewoord bij Boris Diaw. In de 2014 NBA Finals was de Franse forward misschien wel het grote verschil tussen de San Antonio Spurs en de Miami Heat.

Nee, Diaw is geen atleet of scoring machine. Hij is gewoon zo nuttig voor een team.

Hij is geen geweldige schutter, maar wel goed genoeg om respect af te dwingen. Hij heeft een immens spelinzicht en basketbal­IQ, waardoor hij altijd op de juiste plaats lijkt te staan. En defensief zorgt zijn positiespel ervoor dat hij zich telkens weer uit de slag weet te trekken. Onorthodox? Nee, gewoon Boris Diaw style!

17. Andrew Bogut (AUS)

Blessures horen bij het basketbal, maar ze zorgen ervoor dat de reputatie van bepaalde spelers er helemaal van onderuit gaat. Zo ook die van Andrew Bogut. De Australische center speelde enkel tijdens zijn rookiejaar de volledi­ ge 82 duels… Mits een fit lichaam, zoals dat nu het geval is, kan Bogut echter een enorme waarde zijn voor de Warriors. Hij is een defensief

anker van formaat.

Rebounds pakken, schoten blocken, één­ op­één defense, Bogut kan het alle­ maal. Verwacht geen dubbele punten meer van hem, die tijd is voorbij. Maar enkele assists per wedstrijd zit er nog wel in.

18. Nenê (BRA)

Een man die kanker overwon, die moet wel over een geweldige mentaliteit beschikken. Nenê is dan ook een werkbeest. Hij is op zijn 32ste geen dunkmonster meer, maar zijn ervaring en leiderschap zijn van onschatbare waarde voor de Washington Wizards. De Braziliaan is altijd al een hustle player geweest. Verdedigend was hij nooit een topper, maar met zijn mentaliteit maakt Nenê enorm veel goed. Offensief vindt hij zijn plaats en houdt hij het meestal efficiënt. Wat kan je meer verlangen van een hardwerkende big man met het hart op de juiste plaats? Meer dan onze lof verdient Nenê ons respect.

19. Danilo Gallinari (ITA)

Dit seizoen zagen we nog niet de beste Danilo Gallinari bij de Denver Nuggets.

De Italiaanse forward miste het volledige vorige seizoen door een knieblessure. Gallo, Italiaans voor haan, zal zijn beste vorm op termijn wel terugvinden en dan is het altijd uitkijken. Gallinari is altijd wat onvoorspelbaar, maar op zijn best kan hij zomaar de beste speler op het terrein zijn. Hij kan op verschillende manieren scoren, mede geholpen door zijn vrij goede jumper. Gallinari blijft ook altijd gaan, tegen de volle 200 procent. Die winnaarsmentaliteit maakt zijn gebrek aan efficiëntie deels goed.

20. Nikola Pekovic (MNE)

Deze lijst wordt afgesloten met een man die telkens hij de bal in de post krijgt, op zijn gemakje lijkt te gaan scoren.

Nikola Pekovic beschikt niet over een atletisch lichaam of de meest ontwikkelde skills. Toch doet de Montenegrijnse center elke wedstrijd zijn ding voor de Minnesota Timberwolves. En dat is: scoren in de post en rebounds pakken, waarvan een heel deel offensieve. Nee, Pekovic is geen geweldige verdediger noch een superieure shot blocker. Maar hij is goed in wat hij doet en de dingen die hij goed doet, kan elk team gebruiken. Case closed. •

Deep South

Nog zes wedstrijden te gaan! Waar in

sommige divisies de spanning tot onge­ kende hoogtes stijgt, lijkt er in de NFC South niemand te willen winnen. 2010 was de laatste keer dat de NFL een ploeg met een negatief record een divi­ sie zag winnen. Destijds eindigden mijn geliefde Seattle Seahawks met een 7­9 record bovenaan de NFC West. Wat volg­ de was een hoop kritiek op het systeem, waarop de Seahawks eigenhandig aan die kritiek een einde maakte door New Orleans uit de playoffs te knikkeren.

Diezelfde New Orleans Saints zijn nu verwikkeld in één van de meest spannende strijden in de NFL. Alleen niet om de goede redenen, elk team in de NFC South doet namelijk zijn best om de divisie niet te winnen, zo lijkt het.

Momenteel zijn het de Atlanta Falcons die met een 4­6 record bovenaan staan.

Hun gepruts in Londen een paar weken terug liet ons al zien hoe graag Atlanta de divisie niet wil winnen.

En dan is er dus New Orleans, dat met

twee overtime losses ook flink haar best doet om vooral niet te winnen. Voeg daar Carolina aan toe wiens quarterback ­ Cam Newton ­ volledig uit vorm is, en de Tampa Bay Buccaneers die met Josh McCown ten strijde trekken, en je hebt de meest treurige divisie in de NFL. Toch mag ook de winnaar van deze divisie straks één thuis­ wedstrijd gaan spelen in de playoffs, terwijl de nummer drie van de NFC West straks thuis op de bank toekijkt. Het lijkt oneerlijk, maar zo zijn de regels nu eenmaal. En zoals 2010 ons heeft laten zien, in de playoffs kan alles gebeuren... •

Justin Kevenaar.

Mea culpa

Het is tijd om mijn fout publiek toe te

geven. Ik, Tom Brady fan in hart en nieren, had ‘Hem’ bijna afgeschreven. Ik had het mis.

Mijn twijfel begon vorig seizoen. Hij had ‘het’ niet meer. Het verschil tussen een gewone quarterback en een elite quarterback. Wedstrijden in het vierde kwart weggeven, geen dominante offense neerzetten.

Kleine dingen. Misschien ben ik als New England Patriots­fan ook wel te veel verwend. Ik weet niet beter of we hebben de beste quarterback/coach­ combinatie, we winnen elk jaar de divisie met overmacht en we eindigen vaak bij de beste vier ploegen in de NFL. Daar leken deze Patriots niet op, op zo’n dominant team. Eerst onderuit in Miami, vervolgens winst tegen de Adrian Peter­ sonloze Vikings, met moeite voorbij de Oakland Raiders en een flinke inmaak­ partij tegen de Chiefs. Ik had beter verwacht. Het was niet het record dat mij dwars zat (voor verlies in Miami en Kansas City hoef je je niet te schamen), maar het ging om de manier waarop.

Inmiddels zijn we zeven weken verder

en krijgt de ene na de andere ‘topploeg’ klop van de Brady bunch.

De reden van deze ommekeer? Een fitte Rob Gronkowski, Brandon LaFell die uit de dood is opgestaan, de constante Julian Edelman, de verrassend goede running game en de ijzersterke defense.

Ik had het dus mis. Mea culpa. Tom Brady speelt weer als vanouds goed.

Gamemanager Brady is de beste Brady die er is. •

Lennart Beishuizen.