SportAmerika Magazine No 31

HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Wietze­Willem Mulder Marco Post Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­2013 ­ Alle rechten voorbehouden.

Minachting

Het is een rustige periode in de wereld van #SportAm. Op dit moment is alleen de MLB vol aan de gang en zijn de andere sporten aan het bijkomen. Het is altijd een lekkere periode om jezelf voor te bereiden op de gekte die het komende half jaar weer voor de deur staat.

Zelf besloot ik deze week om de batterij op te laden in Montenegro. Een prachtig land, met zeer vriendelijke mensen. En heel belangrijk: enorm sportgek! Zo kwam ik al heel snel met de locals in gesprek over basketball, de NBA en... Predrag Drobnjak.

Deze man speelde vier seizoenen voor de Seattle SuperSonics, Los Angeles Clippers en Atlanta Hawks in 2001‐2005. Ik gok dat niet iedereen zijn kwaliteiten als speler in één keer voor de geest kan halen, al pakte hij wel tweemaal goud op het WK met Joegoslavië, maar in zijn thuisland kennen ze hem vooral om iets heel anders: Drobnjak's Manjaks.

Het is de website van Pedrag, maar niet zomaar één. Het is meer dan een simpele website met zijn hoogtepunten als een speler, die je er natuurlijk wel kunt vinden, maar daarnaast kan je onder meer ook luisteren naar zijn imitatie van Robert DeNiro indruk, of zijn advies aan alle kinderen (“Blijf op school ... het is gratis!”)

En dan heb ik het nog geeneens over zijn kat Jinkies, die

ook een rol vertolkt op de site. Natuurlijk, de inwoners van Montenegro volgen de NBA ook nog op de voet, maar hun aandenken aan hun beste speler aller tijden is er één van buiten het veld.

Prachtig, maar vanaf nu wordt het weer tijd om te focussen op de prestaties op het veld. Te beginnen met de NFL waar pre‐season nu echt is losgebarsten!

Vanuit Tivat, Montenegro wens ik jullie veel leesplezier,

De eerste (oefen)wedstrijd

werd al weer gespeeld, hetgeen betekent dat ook de (zware) blessures niet uitblijven. New York Giants running back David Wilson lijkt er het ergst aan toe: z'n teamdokter adviseerde hem definitief met football te stoppen, nadat een vorig jaar opgelopen nekblessure hem in de voorbereiding parten bleef spelen • Bij de Chicago Bears werd dit seizoen veel verwacht van wide receiver Marquess Wilson, maar die hoop kan voor even de koelkast in: de tweedejaars brak op de training zijn sleutelbeen. Wanneer hij zal terugkeren is nog onbekend • Een niet football­gerelateerde blessure houdt Denvers Montee Ball aan de kant: de Broncos running back kampte met een acute blinde darmontsteking, en zal de rest van de voorbereiding aan zich voorbij laten gaan • Positief nieuws wel vanuit Cincinnati. Daar zette quarterback Andy Dalton begin deze week zijn handtekening onder een zesjarig contract, ter waarde van 96 miljoen dollar (kan oplopen tot 115 miljoen). Daarmee wordt Dalton beter betaald dan bijvoorbeeld Niners QB Colin Kaepernick, die eerder deze zomer zijn contract verlengde • En wie verscheen er maandag op de training in Cleveland? Niemand minder dan wide receiver Josh Gordon. Als commissaris Roger Goodell de door hem zelf opgesteld regels echter naleeft, zal Gordon vanwege een drugs­gerelateerde schorsing het gehele seizoen niet in actie komen •

Een flinke aderlating voor Team

USA en de Indiana Pacers.

Sterspeler Paul George landde tijdens de USA Basketball Showcase uiterst ongelukkig en brak zijn rechter kuit­ en scheenbeen.

Daardoor zal George het aankomende WK, en mogelijk zelfs het gehele NBA­seizoen missen • LeBron James maakte na lang wikken en wegen bekend het komende seizoen weer te gaan spelen met zijn oude shirtnummer 23.

Daarmee komt hij terug op een eerdere uitspraak (na besluit om naar nummer 6 te switchen) toen hij zei dat eigenlijk niemand ooit meer met nummer 23 zou mogen spelen, uit respect voor Michael Jordan • De soap rondom LA Clippers­eigenaar Donald Sterling lijkt eindelijk voorbij. In een rechtszaak, waarin Sterling het besluit van zijn vrouw om de Clippers te verkopen aanvocht, stelde de rechter Shelly Sterling in het gelijk, waardoor de verkoop van de franchise aan Steve Ballmer gewoon doorgang kan vinden • De speelbal die gebruikt wordt in de NBA gaat met de tijd mee.

Het komende seizoen zal er op alle ballen het Twitteradres @NBA pronken • Volgens onderzoek van Reddit blijft de Miami Heat het meest gehate team in de NBA. In maar liefst 24 Amerikaanse staten zien fans Miami liever verliezen dan winnen • In 2003 twijfelden de Brooklyn Nets over hun draftkeuze Kyle Korver en verhandelden hem uiteindelijk voor 125.000 dollar aan de Philadelphia 76ers. Van dat geld betaalden de Nets hun Summer League, en kochten ze een nieuwe kopieermachine. Een twijfelachtige deal. Of kan de kopieermachine soms ook genadeloos drietjes schieten? •

Het rugnummer 8 van

Teemu Selänne wordt door zijn voormalige werkgever Anaheim Ducks terugge­ trokken. Dit zal gebeuren op 11 januari met een ceremonie voorafgaand aan de wedstrijd tegen Winnipeg Jets. The Finnish Flash stopte na afloop van het vorige seizoen als actief speler. Hij begon zijn carrière voor de oude Winnipeg Jets (nu Arizona Coyotes), maar beleefde de meeste van zijn gloriejaren bij de Ducks.

De Fin is de nummer 11 op de topscorerslijst aller tijden van de NHL met 684 goals • P.K. Subban verlengde na veel onderhandelingen zijn contract bij Montreal Canadiens. Beide partijen leken af te stevenen op een overeenkomst door tussenkomst van arbitrage, maar bereikten op het laatste moment alsnog overeenstemming over een 8­jarig contract ter waarde van 72 miljoen dollar. Subban wordt daarmee de best betaalde verdediger in de NHL. De Canadees won in 2013 de Norris Trophy en was in de afgelopen playoffs topscorer van zijn ploeg met veertien punten in zeventien wedstrijden • Sluitpost Ben Bishop blijft twee jaar langer bij Tampa Bay Lightning. Bishop had nog een contract tot het einde van het seizoen 2014/2015 en ligt nu tot de zomer van 2017 vast. De finalist voor de Vezina Trophy voor beste goalie in het afgelopen seizoen staat vanaf de zomer van 2015 voor 5,95 miljoen dollar op de loonlijst •

De MLB stond afgelopen

week in het teken van de trade deadline, die voor enkele grote trades zorgde. De grote trade deadline round­up! • Het meest opvallend was de totale leegloop in Boston, dat ace Jon Lester naar de Oakland Athletics stuurde in ruil voor outfielder en homerun derby­winnaar Yoenis Cespedes. John Lackey vertrok naar de St. Louis Cardinals en daarvoor kwamen Allen Craig en pitcher Joe Kelly richting Fenway Park. Ook pitchers Felix Doubront en Andrew Miller verlieten Beantown, terwijl vorige week Jake Peavy ook al vertrok • Korte stop Stephen Drew en tweede honkman Kelley Johnson zorgden samen voor een opvallende ruil; Drew vertrok van Boston naar de Yankees, terwijl Johnson de omgekeerde weg bewandelde. De Yankees trokken ook Martin Prado nog aan • Minstens zo groot als de Lester­deal was de deal die Rays­ace David Price naar de Detroit Tigers bracht, kort nadat de Tigers zich ook al versterkten met pitcher Justin Masterson van de Indians. De Rays kregen daar werper Drew Smyly en infielder Nick Franklin voor terug.

Franklin komt over van de Seattle Mariners, die op hun beurt outfielder Austin Jackson ontvingen van de Tigers • Korte stop Asdrubal Cabrera verruilde de Indians voor de Washington Nationals. Pitcher James Russell en infielder Emilio Bonifacio verhuisden van de Cubs naar de Atlanta Braves. Outfielder Chris Denorfia ging van San Diego naar Seattle. De A’s stuurden werper Tommy Milone naar de Twins in ruil voor outfielder Sam Fuld. De Brewers namen outfielder Gerardo Parro over van de Arizona Diamondbacks •

Januari 2011. De laatste speelronde van

het reguliere seizoen zit erop. Dankzij een 16­6 thuiszege op de St. Louis Rams plaatsen de Seattle Seahawks zich als divisiewinnaars van de NFC West voor de playoffs. In de daaropvolgende Wild Card Game laten de New Orleans Saints zich verrassen door de Seahawks, die met een eindstand van 36­41 als winnaar van het veld stappen. Bij veel kijkers zal de actie van Marshawn Lynch nog helder op het netvlies staan. De running back doet in het vierde kwart zijn bijnaam ‘Beast Mode’ eer aan door zeven tackles te ontwijken en de bal over 67 yards in de endzone te lopen voor een touchdown, wat de ondergang van de Saints betekent.

record (7­9). De vier teams in de divisie – Seahawks, Rams, Arizona Cardinals en San Francisco 49ers – weten slechts 25 van de gezamenlijke 64 wedstrijden winnend af te sluiten.

Succes buitenshuis

In die periode is de NFC West het lachertje van de NFL. Maar aan het eind van dat seizoen vergaat het lachen in Tampa Bay en New York. Ondanks een beter resultaat onderaan de streep, kwalificeren de Buccaneers (10­6) en de Giants (10­6) zich niet voor de playoffs omdat ze in sterkere divisies spelen. Na de finaleweken komen de eerste geluiden dat het plaatsingsysteem op de schop moet; de twaalf sterkste teams moeten om de hoofdprijs spelen en daar Van onderschatting zal geen sprake geweest hoeft niet per definitie een divisiewinnaar zijn, maar in New Orleans is voorafgaand vast met een onderdrukte glimlach naar het bij te zitten. speelschema van de playoffs gekeken. Want aar aan het plaatsingsysteem tornt NFL de Seattle Seahawks behalen dat seizoen, Commissioner Roger Goodell vooralsnog als eerste team in de geschiedenis van de NFL, de winst in de divisie met een negatief niet. Niet dat het de vier teams in de NFC

M

West iets uitmaakt, want zij weten dat ze momenteel in de sterkte divisie van de hele league strijden. De afgelopen drie seizoenen komt er telkens minimaal een team uit de NFC West tot de Championship Game (verlies 49ers in 2011) en zelfs tweemaal tot de Super Bowl (verlies 49ers in 2012 en winst Seahawks in 2013).

Statistisch gezien presteren de 49ers,

Cardinals, Rams en Seahawks vorig jaar uitzonderlijk goed buiten hun divisie. De tegenstand wordt vermorzeld met maar liefst dertig overwinningen tegenover slechts tien verliespartijen. Die rate van .750 is goed voor een gedeelde tweede plaats sinds het samengaan van de NFL en AFL in 1970, achter de AFC West van 1984 met een record van 31­9 (.775). Een ander opmerkelijke statistiek van het afgelopen seizoen is dat de 49ers (14­5) en de Seahawks (16­3) samen dertig overwinningen behalen, inclusief playoffs.

Het is sinds 1999 niet voorgekomen dat twee divisiegenoten gecombineerd dertig

overwinningen noteren, namelijk de Jacksonville Jaguars (15­3) en de Tennessee Titans (16­4).

IJzer scherpt ijzer

De ommekeer is echter al een aantal jaar geleden ingezet. Na een rampzalig seizoen in 2009 (5­11) zetten de Seahawks op 8 januari 2010 hun coach Jim Mora en general manager Tim Ruskell op straat. De volgende dag wordt het duo Pete Carroll en John Schneider in Seattle aangesteld als respectievelijk coach en general manager.

Het jaar erop beleven de 49ers een teleurstellend seizoen (6­10) en kan coach Mike Singletary zijn koffers pakken. Vice president of player personnel Trent Baalke promoveert naar general manager en op 7 januari 2011 mag Jim Harbaugh zich in San Francisco melden als nieuwe coach.

Op 2 januari 2012 valt het doek voor

coach Steve Spagnuolo en general manager Billy Devaney in St. Louis na een

onthutsend seizoen (2­14). Bijna twee weken later maken coach Jeff Fisher en general manager Les Snead hun entree voor de Rams.

Weer een jaar later is er in Arizona ook een verschuiving: Bruce Arians vervangt coach Ken Whisenhunt en general manager Rod Graves moet ruimte maken voor Steve Keim na een 5­11 seizoen in de woestijn.

Elk nieuw duo presteert beter dan hun

voorgangers. Het is dan ook geen verrassing dat elk tweetal nog steeds de regie voert bij hun team. De succesvolle strategie wordt ieder jaar door een ander team in de NFC West gekopieerd: een jonge general manager die verassende keuzes en gewaagde beslissingen durft te nemen, in combinatie met een oefenmeester die het beste uit spelers weet te halen. Branie, gemixt met de ervaren coach.

Er worden nadrukkelijk risico’s genomen door de teams in de NFC West. ‘IJzer scherpt ijzer’, refereert Harbaugh aan Psalm 91, ‘en de slim­ ste en sterkste teams dwingen hun rivalen om nog slimmer en sterker te worden.’ Het draf­ ten van bijvoorbeeld Russell Wilson, Richard Sherman en Doug Baldwin wordt met enige scepsis door de buitenwereld aangekeken, maar inmiddels is het trio onmisbaar bij de formatie uit Seattle. In San Francisco geven ze de voorkeur aan de jonge Colin Kaepernick als spelverdeler van de 49ers boven ervaren rot Alex Smith, die het team in 2011 nog naar de NFC Championship Game gooit. Ook het ruilen van keuze nummer twee tijdens de draft van 2012 door de Rams – zodat de Washing­ ton Redskins quarterback Robert Griffin III konden binnenhengelen – is toch wel een gedurfde tactiek, maar resulteert in de brood­ nodige tweede en dertiende keuzes voor St. Louis in de meest recente draft.

Heerschappij

Niet alleen het patroon van moedige beslissers aanstellen en ruwe diamanten binnenhalen is

ST. LOUIS RAMS

De St. Louis Rams zijn het afgelopen

seizoen de zwakste broeder in de NFC West. Het team uit Missouri wordt tijdens de zevende wedstrijd van het vorige seizoen onthoofd. Spel‐ verdeler Sam Bradford raakt gebles‐ seerd door een gescheurde voorste kruisband in zijn linkerknie. Tot dat moment hebben de Rams drie wedstrijden gewonnen en drie wedstrijden verloren. Aan het eind van het seizoen is een 7‐9 record het resultaat en bungelt de offense in de onderste regionen van de NFL qua punten, yards en touchdowns. De defense doet het een stuk beter, met sackleider Robert Quinn (19 stuks) als absolute spelmaker.

De offensive line van de Rams moet

hun quarterback beter beschermen, de defensie kan altijd extra mankracht gebruiken en de snelheid van een goede wide receiver lijkt noodzakelijk voor de Rams in deze divisie. De broodnodige versterkingen komen in de vorm van draftkeuzes offensive tackle Greg Robinson en defensive tackle Aaron Donald, waarbij het afwachten is hoe ze zich ontwikkelen in de NFL. Ook wordt running back Tre Mason gedraft voor het grond‐ werk. Maar een (top) wide receiver wordt niet binnengehaald, waardoor Bradford het weer met beperkte wapens in de lucht (Tavon Austin) moet doen.

SEATTLE SEAHAWKS Als kampioen lijken de Seahawks

wederom op pole position te staan in de divisie. In de historie van de NFL hebben zeven verschillende teams achtmaal twee Super Bowls op rij gewonnen en in Seattle staan veel seinen op groen om dit kunststukje te kunnen evenaren.

Inmiddels is driekwart van het roemruchte ‘Legion of Boom’ (CB Richard Sherman, S Kam Chancellor en S Earl Thomas) voor langere tijd vastgelegd en lijkt spelverdeler Russell Wilson de volgende in de rij voor een langlopend contract.

De Seahawks zien wide receivers

Golden Tate (naar de Detroits Lions) en Sidney Rice (met pensioen) vertrek‐ ken, dus hopen ze op een blessurevrije Percy Harvin om de ballen te vangen.

Seattle heeft de spelersgroep groten‐ deels bijeen weten te houden, maar de draftkeuzes staan nog niet te boek als potentiële topspelers. Geen nood, want de Seahawks kijken niet naar de beste spelers, maar juist naar de beste spelers voor hun systeem.

Opvallend is ook de aanwinst van de mobiele quarterback Terrelle Pryor, die voor meer aanvallende opties – zoals een wildcat‐formatie ‐ zorgt.

In Seattle staat ook komend seizoen een zeer compleet team op het veld, aan beide kanten van de bal.

SAN FRANCISCO 49ERS Het vorige seizoen liep niet helemaal

gesmeerd in ‘San Fran’. Al in Week 2 en 3 lopen de 49ers tegen twee flinke zeperds op tegen de Seahawks en de Indianapolis Colts. Na de rustweek volgt in Week 10 en 11 wederom twee verliespartijen tegen de Carolina Panthers en de New Orleans Saints.

Niet dat een 16‐0 seizoen aan de orde is, maar de ‘Niners’ verwachten meer van het seizoen (12‐4) na de verloren Super Bowl. Vooral de veegpartij door de divisierivalen uit Seattle (3‐29) in de tweede speelronde doet pijn en legt de defensieve tekortkomingen bloot.

Daarom kunnen onder andere safety

Donte Whitner en cornerbacks Tarell Brown en Carlos Rogers hun biezen pakken. Daar tegenover staat de komst van safety Antoine Bethea en het draften van een safety en drie cornerbacks. Maar of dat de defensie genoeg versterkt, is afwachten. De aanval is er nog steeds eentje om de vingers bij af te likken (met QB Colin Kaepernick, RB Frank Gore, WR’s Michael Crabtree en Anquan Boldin en TE Vernon Davis), maar dan moeten de puzzelstukjes wel goed vallen. In 2013 was de NFC Championship‐ wedstrijd het eindstation, maar dit jaar zullen ze in San Francisco alleen genoegen nemen met de Lombardi Trophy.

ARIZONA CARDINALS Voor de tweede keer in 37 jaar beha‐

len de Arizona Cardinals minimaal tien overwinningen, maar ze grijpen net naast een ticket voor de playoffs. Geen wonder dat de verwachtingen voor het nieuwe seizoen hooggespannen zijn in Glendale. Om mee te doen voor de titel moeten de Cardinals een stabieler team worden dan vorig jaar, vooral tegen de divisiegenoten; van de zes verliespartijen kwamen er vier uit de NFC West zelf. Bovendien moeten ze slippertjes buitenshuis zoveel mogelijk vermijden.

Met angst en beven wordt startende

quarterback Carson Palmer het afge‐ lopen seizoen ontvangen in Arizona, maar de spelverdeler heeft een fat‐ soenlijk jaar achter de rug. Als Palmer nog een stap kan maken (lees: het aantal intercepties van 22 verminde‐ ren), dan staat er een behoorlijke aan‐ valslinie. De contracten van belangrijke spelers als wide receiver Larry Fitz‐ gerald en cornerback Patrick Peterson zijn verlengd. Bovendien is Pro Bowl‐ cornerback Antonio Cromartie aange‐ trokken, dus de secondary – met safeties Tyrann Mathieu en Deone Bucannon ‐ staat als een huis in de woestijn. Ook wordt left tackle Jared Veldheer als versterking binnenge‐ haald, die een belangrijke schakel in de aanval vormt. Arizona heeft dus zeker niet aan kwaliteit ingeleverd. Nog één feitje: de Super Bowl wordt gespeeld in… Arizona.

overeenkomstig, ook de speelstijl van de teams in de NFC West gaat steeds meer op elkaar lijken. Zijn de 49ers en de Seahawks al de koningen van de defense met een sterke running game, de Cardinals rankten afgelo­ pen seizoen eerste in rushing defense, zesde in total defense en bezorgden de Seahawks op de voorlaatste speeldag (ondanks vier intercepties) hun eerste thuisverlies sinds 2011 met een ijzersterke defensie.

NFC Championship Game tussen de 49ers en de Seahawks de ‘echte’ Super Bowl…

Laatste lach

“De NFC West is van ver gekomen sinds we werden verguisd omdat we onze divisie wonnen met een 7­9 record”, zegt Seattle­ coach Carroll, die inmiddels al vier seizoenen in de divisie rondloopt. “Maar het is momenteel een zeer competitieve n dat opzicht is de opkomst van de NFC divisie door het aanstellen van nieuwe West goed te vergelijken met die van de stafleden, het aantrekken van jonge spelers NFC East in de begin jaren ‘80. In veertien en een succesvolle speelstijl. Onze divisie seizoenen (1982­1995) gaat er negen keer heeft ook een bepaalde attitude, met een een team uit die divisie naar de Super zeer fysieke aanpak. Het is geweldig om die Bowl. Acht keer wordt de Lombardi Trophy ontwikkeling mee te maken. Wie lacht er ook daadwerkelijk veroverd door een NFC nu?”

East­team; driemaal door de Dallas Cowboys, driemaal door de Washington Redskins en e toekomst van de NFC West ziet er in tweemaal door de New York Giants. Niet ieder geval rooskleurig uit. Volgens de dat de titels in die gloriejaren met gemak kenners zijn de Seahawks en 49ers dit jaar worden binnengesleept, want de 49ers wederom de twee beste teams in de league. weten in die periode er namelijk viermaal Bovendien kunnen de relatief jonge met de hoofdprijs vandoor te gaan. spelersgroepen in Seattle en San Francisco nog jaren vooruit. In Arizona lijken ze de De heerschappij van de NFC East wordt weg naar boven gevonden te hebben, want ook vormgegeven door goede general de Cardinals misten vorig seizoen op een managers in samenwerking met een sterke haar na de playoffs. Bij de Rams staat een coach, zoals Joe Gibbs (Redskins), Jimmy talentvolle verdediging op het veld, maar Johnson (Cowboys) en Bill Parcells een slordige aanval nekte het team uit St. (Giants). Het trio Carroll, Harbaugh en Louis het afgelopen jaar.

Fisher – want het is nog afwachten hoe Arians presteert in zijn tweede jaar bij de De grote vraag voor aankomend sei­ Cardinals ­ kan hiermee met wat goede wil zoen is of de vier teams zich aan vergeleken worden, hoewel ze nog wel een elkaar optrekken binnen de divisie ­ aantal jaar op topniveau moeten presteren waardoor de kans op NFL­dominan­ in hun divisie. Zo bleef Johnson namelijk tie nog groter wordt ­ of dat er een vijf seizoenen coachen in de NFC East, team achterop raakt. Maar wees niet Parcells acht seizoenen en Gibbs zelfs verrast als er januari volgend jaar twaalf seizoenen. drie teams uit de NFC West e Redskins, Cowboys en Giants spelen in de finale­ in die gouden tijd fysieke wedstrijden weken om de met een agressieve defensie en een knikkers offense die zwaar op de running strijden. • game leunt. Dat deze speelstijl nog altijd succesvol kan zijn, bewijzen de Seahawks in Super Bowl XLVIII. De aanvalslinie van de Denver Broncos kan simpelweg geen vuist maken tegen een brute Seattle­defensie; voor velen is daarom de keiharde

I

D

D

NAAM: Marshawn Terrell Lynch BIJNAMEN: Beast Mode, Skittles GEBOREN: 22 april 1986, Oakland CA POSITIE: Running back TEAM: Seattle Seahawks COLLEGE: California DRAFT: In 2007 kozen de Buffalo Bills kozen Lynch als twaalfde overall.

SINDSDIEN: In 2010, zijn derde jaar voor de Bills, werd Lynch na een blessure vroeg in het seizoen geruild tegen twee draftkeuzes van de Seattle Seahawks. Nog geen twee weken later, op 17 oktober, scoorde hij zijn eerste touchdown voor Seattle.

CONTRACT: Dit seizoen gaat het derde jaar van een vierjarige verbintenis in.

Het contract is 30 miljoen dollar waard, waarvan 17 miljoen gegarandeerd.

Lynch wil meer en kwam niet opdagen voor de eerste week van het trainingskamp. Met deze staking dwong hij iets betere voorwaarden af, hij krijgt dit jaar zo’n anderhalf miljoen dollar eerder dan aanvankelijk afgesproken.

PRESTATIES: Het afgelopen seizoen won Lynch met de Seahawks natuurlijk de Super Bowl. Verder speelde hij al vier keer in de Pro Bowl en werd hij in zijn debuutseizoen twee keer uitgeroepen tot NFL Rookie of the Week.

CARRIÈRESTATS: Marshawn Lynch heeft tot nu toe bijna 7400 yards bij elkaar gelopen, in zo’n 1750 pogingen.

Daarmee heeft hij dus een gemiddelde van 4,2 yard per poging. Achtenvijftig keer droeg hij de bal de endzone in voor een zespunter, en vijf keer ving hij de bal voor de score.

STERKE PUNTEN: Kracht is Lynch’ sterkste wapen. Als hij eenmaal op stoom is, is hij bijna niet af te stoppen.

Je ziet dan ook regelmatig dat Lynch verdedigers van zich afschudt als ware het vliegen of dat hij, meerdere verdedigers met zich meeslepend, nog enkele yards extra weet te vinden.

ZWAKKE PUNTEN: Hoewel hij één van de betere running backs in de league is, heeft hij niet zulke sterke handen.

Door de lucht is Lynch een stuk minder gevaarlijk en moet hij zijn meerdere erkennen in concullega’s als Jamaal Charles, Matt Forte en LeSean McCoy. HALL OF FAME: Het zal voor een running back van deze generatie lasting zijn om in de Hall of Fame te komen.

Beslissend zijn in minstens twee Super Bowls is haast een vereiste. Er is veel concurrentie, zoals van de eerder genoemde Charles, Forte en McCoy, maar ook Chris Johnson, Ray Rice, Arian Foster en Frank Gore kunnen vergelijkbare papieren overleggen.

Adrian Peterson lijkt de enige actieve running back die al verzekerd is van een buste in Canton.

OVER ZICHZELF: “Ik zou kunnen zeggen dat je onder een tafel of in een deuropening kan schuilen, other than that.. don’t be up underneath some­ thing” – als reactie op de seismische schok die door Century Link Field ging na zijn TD run tegen de Saints, in de playoffs van 2011.

OVER HEM: “Het is niet voor niets een contract. Er is een keuze gemaakt en er is een handtekening gezet. Door ons en door hen. We verwachten dat zij het contract net zo zullen respecteren als wij dat doen.” ­ Pete Carroll, coach Seattle Seahawks voordat de Lynch er toch wat geld bij kreeg.

SPORTAM OVER LYNCH: De holdout was nergens voor nodig. Lynch is de op twee na bestbetaalde running back in de league en da’s een meer dan eerlijke vergoeding voor zijn productie.

Na dit seizoen zullen de Seahawks waarschijnlijk van hem af willen, te meer omdat hij in 2015 zwaar op de begroting zal drukken.

EINDCIJFER:

8

Holding out

Weet u wat grappig is? ‘Holding out voor

training camp that's what!’ Vele grootheden slaagden er in het verleden op die manier in om een verbeterd contract af te dwingen. Onder het motto: ‘Als je me niet betaalt, dan blijf ik lekker thuis bij moeders de vrouw.’ Natuurlijk heeft de ene speler ietwat meer recht van spreken (Darrelle Revis vs. de NY Jets in 2011 is een uitstekend voorbeeld) dan de andere.

‘Point in case’: onze Super Bowl‐vriend Marshawn Lynch.

‘Beast Mode’ wilde een nieuw en verbeterd contract. Op 28‐jarige leeftijd en met zeven seizoenen en bijna 7500 rushing yards in de benen. Van de Seattle Seahawks, tegelijkertijd misschien wel de slimste franchise van allemaal en het team met de grootste keuzes van allemaal voor de kiezen. Want de onvermijdelijke megadeal van Russell Wilson, en de ernstige salarisplafondconsequenties van dien, is aardig richtinggevend. Marshawn had zich dus de moeite kunnen besparen, want GM John Schneider weet wel beter dan fors te betalen voor een running back.

Zeker met talenten als Christine Michael en Robert Turbin achter de hand.

Aangezien Lynch nul resultaat boekte bui‐ ten zijn eigen afwezigheid, die hij natuurlijk nooit een seizoen lang had volgehouden, was het eindresultaat van het hele theater misschien wel het maximaal haalbare: Lynch krijgt namelijk 1,5 miljoen dollar eerder uitgekeerd, waarmee Schneider toch nog enigzins eieren voor zijn geld koos. Geen schande natuurlijk, als er een mogelijk tweede Super Bowl‐titel op het spel staat. Die jaag je toch liever na mét Beast Mode dan zonder. •

Paul Klomp.

Minachting

Een wereldkampioenschap is normaal

gesproken de plek waar de grootste sterren van een sport zich aan de wereld laten zien. Zo had je met Messi, Ronaldo, Neymar en Robben op het WK voetbal de crème de la crème bij elkaar. In het basketbal is dat een beetje anders. Daar is het vooral Amerika versus de rest van de wereld. En bij de Amerikanen is het altijd maar weer de vraag wie er komen opdraven. Dat de fans graag de allerbesten zien schitteren, is voor LeBron James en co blijkbaar onvoldoende motivatie.

Die ogenschijnlijke desinteresse in het wereldpodium heeft z’n uitwerking op de successen van Team USA. De Amerikanen schreven slechts vier keer in de historie de wereldtitel op hun naam (net zo vaak als de Duitsers wereldkampioen voetbal werden). Van het basketballand bij uitstek zou je toch meer dominantie verwachten.

De Verenigde Staten hebben aan den lijve ondervonden dat het niet loont om met een C‐team aan te komen zetten. Meerdere malen werden ze afgedroogd door tot het bot gemotiveerde Europese basketballers.

Vier jaar geleden lukt het coach K eindelijk weer eens om de titel mee naar huis te nemen. Met een B‐team, dat wel.

Ook dit jaar hebben weer niet alle

basketbalsterren zin om het tripje naar Spanje te maken. Hoewel dat voelt als een vorm van minachting van de internationale fans, valt er volgende maand genoeg te genieten. Als Derrick Rose echt zo goed in vorm is als hij zelf zegt, dan zou hij er in september zo maar eens een paar miljoen Europese fans bij kunnen hebben. ∙

Eva Gerritse.

Onderhavige confrontatie tussen Muham­

mad Ali en Sonny Liston, op 25 mei 1965, was de revenge match van die van 25 februari 1964. Liston was destijds de gevierde wereldkampioen, en werd verrassenderwijs onttroond door Cassius Clay (de naamsver­ andering had nog niet plaatsgevonden).

Clays zege was niet louter een verrassing ­ er hing bovendien een luchtje aan. En voila: eerder dit jaar kwam naar buiten dat de FBI zich maanden heeft beziggehouden met onderzoek naar een vermeende fix. Sluitend bewijs werd echter nimmer gevonden.

De revanche match, een jaar later, in Lewis­ ton, Maine, was dan ook 'n gevecht waarnaar mijlenver werd uitgekeken. Het gevecht zelf viel echter nogal tegen. Wat heet. Nadat Ali dik een minuut lang als een butterfly door de ring fladderde, was zijn eerste de beste klap meteen raak. Liston ging naar de grond, en kreeg van Ali een "Get up and fight, sucker!" toegevoegd. Liston probeerde nog even op te staan, maar referee Jersey Joe Walcott maakte al ras een einde aan het gevecht.

Het gevolg was chaos. Want bijna nie­

mand in het Central Maine Youth Center had de knock out klap van Ali waargeno­ men. De 'mep' waarmee hij z'n wereldtitel met succes verdedigde, ging dan ook de geschiedenis is als de Phantom Punch.

Fotograaf Neil Leifer zat pre­ cies op de goede plek, en drukte af op precies het juiste moment. Het leverde bijgaan­ de foto op, een van de meest iconische sportfoto's ooit, en door Sports Illustrated uitge­ roepen tot Sportfoto van de Eeuw. •

TEKST GEERT JAN DARWINKEL

Vroeger, toen er in de Major League nog alleen overdag gespeeld werd, gaf de manager zonder toelichting de startende werper de bal. Negen innings werden er van de pitcher verlangd. Dan drie dagen rust en de vierde dag weer aan de bak.

Hoe anders is dat tegenwoordig.

Ongeveer honderd ballen is de limiet, daarna wordt er een beroep gedaan op de bullpen. Wanneer in de negende inning een kleine voorsprong verdedigd moet worden, komt – letterlijk – de closer opdraven, bij thuiswedstrijden begeleid door zijn eigen muziek. Hij kent zijn opdracht: de wedstrijd op slot gooien en de laatste drie nullen maken, dan is de save binnen.

De wellicht beste closer ooit beëindigde in 2013 zijn loopbaan: Mariano Rivera van de New York Yankees. Al een paar maanden later – je moet het ijzer smeden als het heet is – verscheen zijn autobiografie.

Wat een bijzondere jeugd heeft

Mariano. Hij is geboren in Panama, in een arm vissersgezin. Zijn vader is een man van 'geen woorden maar daden': voor het minste of geringste wordt Mariano gestraft met een pak slaag. Op school gaat het ook niet erg lekker. En zo loopt hij geregeld, terwijl Amerikaanse jongens van zijn leeftijd na de honkbalwedstrijd met de auto naar McDonald's gebracht worden, door het oerwoud van Panama om een leguaan te verschalken. Zo komt er tenminste brood, of beter gezegd vlees op de plank. Zijn jachtmethode: hij gooit zo'n grote hagedis met een kei uit de boom.

Titel THE CLOSER, MY STORY Auteurs MARIANO RIVERA & WAYNE COFFEY Bestellen AMERICAN BOOKSTORE CENTER | Spui 12 Amsterdam, Lange Poten 23 Den Haag | ABC.NL €29,99

Zijn werptalent valt ook een scout van de Yankees op en

voor een habbekrats, een bonus van 2000 dollar, contracteert deze de twintigjarige Mariano. Hij is te oud voor de rookiecompetitie in de Dominicaanse Republiek en gaat meteen naar spring training in Florida. Daar onderscheidt hij zich in één belangrijk opzicht van de andere werpers: hij is in staat om de bal daar te gooien waar hij hem hebben wil . Wanneer de Panamees ook nog een natuurlijke aanleg blijkt te hebben om de ‘cutter’ te gooien, een harde bal die op het laatste moment voor een rechtshandige slagman naar buiten draait, is zijn kostje gekocht en begint zijn grandioze carrière bij het enige team waar hij zal spelen: de Yankees.

Rivera loopt als kind in het oerwoud van Panama om leguanen te verschalken. Hij gooit zo'n grote hagedis met een kei uit de boom In de eerste honderd bladzijden wordt dit allemaal onderhoudend verteld. De rest van het boek bevat hoofdzakelijk wedstrijdverslagen van de vele playoff­ en World Series­wedstrijden die Rivera speelde.

Sportieve prestaties te over, maar bovenal wil Mariano

getuigenis afleggen van zijn geloof in de Heer. Hij is een geroepene, de bijbel is altijd binnen handbereik, er wordt veel uit geciteerd. Hij is ook een positivo die het kwade, slechte in de mens wel ziet, maar terughoudend is met zijn oordeel. Honkbalspelers zitten van februari tot oktober op elkaars lip. Rivera moet in al die jaren zaken gezien hebben die niet kloppen, hij bedekt dat echter met de mantel der liefde.

Zijn boek wordt een bestseller, miljoenen gelovigen in de VS zullen zijn slotwoorden onderschrijven: “I know the possibilities are without limit, and the best is yet to come, for it is written in Philippians chapter four, verse thirteen: I can do all things through Him who strenghtens me”. • TEKST KEES WIJDEKOP

SportAmerika Magazine #39 in 2013 was een thema‐ nummer dat volledig gewijd was aan Mariano Rivera

Popcultuur

Niets is zo eigen aan de Amerikaanse popcultuur als sport. Natuurlijk

zullen de meeste mensen direct denken aan muziek of film, maar juist sport voldoet aan alle kenmerken van popcultuur: de opkomst in de twintigste eeuw, de vervlechting in het dagelijks leven en massamedia als drager van de cultuur. Sport is overal in Amerika en is van iedereen. Vanuit high culture (het tegenovergestelde van pop culture) wordt neergekeken op sport en ook dat is een typisch kenmerk van popcultuur: het is vermaak voor de massa.

Populaire cultuur en in dit geval sport, kan alleen populair zijn als het fenomeen past in onze hedendaagse maatschappij en door diezelfde maatschappij breed gedragen wordt. De waarden waarop sport gebaseerd is, zijn daardoor niet in beton gegoten. Ook al lijken elementen als competitie, sportiviteit en level playing field van alle tijden, sport verandert wel degelijk mee met de heersende volksmoraal. De verandering van amateursport naar professionele sport is een van die recente aanpassingen. Het niet tolereren (en fanatiek bestrijden) van doping is een andere recente ontwikkeling in de sport. De opkomst van televisiesporten zoals beachvolleybal, rugby sevens en snowboard is nog een voorbeeld.

Een van de aspecten van popcultuur is de plek van het merk. Een merk kan onderdeel worden van de popcultuur (denk aan Coca‐Cola of de Swoosh van Nike) en een merk kan zijn waardigheid ontlenen aan de popcultuur. Vooral dat laatste heeft de sportwereld natuurlijk tot grote hoogten gebracht: het sponsoren van sport door merken die op zoek zijn naar associatie met de waarden van de betreffende sport of team of atleet.

Sport – en de hierboven genoemde sportieve waarden – vormen een ideaal platform om je als merk mee te associëren. Niet alleen vanwege het brede draagvlak van de waarden, maar vooral ook vanwege het hoge bereik van sport.

Popcultuur is altijd sterk gekoppeld geweest aan de media die haar

brachten bij het brede publiek. De massamedia en vooral de TV hebben daarin een quintessentiële rol gespeeld. De hoogtijdagen van de pop in het algemeen en sport in het bijzonder lagen in de jaren ‘80. Toch is het juist eigen aan popcultuur om mee te bewegen met de maatschappij waarin ze floreert. Dus ook met de media van die maatschappij. Enerzijds is sport nog een van de weinige zaken die waardevol genoeg zijn om te ‘broadcasten’ en daarmee een relikwie uit de vorige eeuw. Anderzijds is sport allang onderdeel van het post‐broadcast tijdperk waarin we nu leven. Weinig onderdelen van de populaire cultuur zijn zo populair in de nieuwe media als sport. ∙

s een homerun n ee a b u C p o u re dan José Ab et verhaal wil dat ftewel anderhalf voetbalveld, verder ,o ajor League. Een ande M e d sloeg van 490 voet in en o iz se rafga elopen elke long ball afg de Chicago Tribune vroeg hem vootwoord was verslaggever van izoen naar die ene knal, en het an ijn leven”, aan het huidige seeb drie belangrijke homeruns in mn drie jaar verrassend. “Ik h eerste plaats Dariel, mijn zoon va goed zei Abreu. “Op de Peter, een gehandicapt kind die ikaar de oud. De tweede is ens mijn wedstrijden op Cuba. M a om daar leerde kennen tijd de reis die ik maakte naar Amerik verste homerun is.” honkbal te spelen kan hij zich met t, zi p o er n a a b p o honkballo is juist de Wanneer Abreu’s een carrière als filosoof, maar hetleven staat gemak richten ope 27­jarige eerste honkman in het niet manier waarop d heeft voor het spel, dat het scouts rs. Al had en de focus die hijch vanaf dag thuisvoelt in de Majo strijden verbaast dat hij zi d durven denken dat hij na 67 wed e speler natuurlijk niemane tribunes in had geslagen (snelst iguel de bal al 25 keer d als Derek Jeter, Mike Trout en M e ooit), met mannen de 2014 MLB All­Star Game en d n en Cabrera speelde in homeruns, binnengeslagen punte competitie leidt inge. slugging percenta

H

League kan de n a ic er m A e d in te rookie nkzij e prijs voor de besn ook niet meer ontgaan, mede da er van da itch Cubaanse slugger asahiro Tanaka, de fenomenale p nks is oot John Da en g m het blessureleed M a te ’s u re b A ij staat. kees. de New York Yan “Ik ben blij dat hij niet tegenover m er van de onder de indruk. e speler”, meent de startende werp Wat een geweldig White Sox.

D

79

rlopen World ve l vo es cc su jk li n orbeeld persoo Na een voor hem ie kader) besloot Abreu om het vo) en Yasiel Baseball Classic (zYoenis Cespedes (Boston Red Sox hij in 2013 van landgenoten Dodgers) te volgen en ontsnapte . Hij zette, Puig (Los Angelesmet zijn vrouw Maria en zijn zoon een van Cuba, samen in Haïti, zijn handtekening onder8 miljoen na een tussenstop n de White Sox ter waarde van 6Yankees, zesjarig contract vaende zet, aangezien teams als de ooien om dg dollar. Een verrass esproken met gel het geluk dat g l a a rm o n s er g d d Red Sox en Do , maar Chicago ha honk. en k ek tr te n a a t te eers een free agen ien waren op het rz o vo l a s er d en de big sp in dat de White Sox José d a a w k n ee g k o o s ijk n het kon natuurl s wonnen met de Cubaanse pitcher ie 2005 de World Ser

E

uidige selectie h e d t a d en ez d n in huis ndo Herná Contreras en Orlaez en Dayan Viciedo twee Cubanen met Alexei Ramír heeft. al te spelen en b k n o h a ik er m A u om in e droom van Abrebouwen kwam uit, al vond hij het stig”, te er la een beter leven op oeder achter te laten. “Het is zek chtte op moeilijk om zijn mzich, die in 2008 naar Mexico vlumee kon herinnert Viciedo het geluk dat ik veel familieleden een keer een boot. “Ik had ie hoopt dat zijn moeder hem ooit ekozen nemen.” Abreu, den, speelt met rugnummer 79, uitg opvallen, live kan zien spel zodat mensen hem onthouden. Eneus door zijn moeder sinds hij als zeventienjarige snotn dat doet Abreu al Cubaanse honkbalcompetitie. debuteerde in de naarmate hij in t ch lu e d n te o h egos en sc Abreu’s statistiek d. In zijn derde seizoen voor Cienfu e com­ volwasse­ner wer één van de beste slagmannen in d delde/ on­ groeide hij uit tot 37/.423/.538 slashline (slaggemid n hem in petitie met een .3slugging percentage). Cijfers die va r hoeveel base percentage/n MVP­kandidaat zou maken, maa de MLB direct ee

D

ers, een .410 m Im ? n te h ec h n a waarde kun je era n Bas de Jong in de Nederlandse met slaggemiddelde vat niet in dat zijn telefoon vol staat Hoofdklasse houdjor League­scouts. berichten van Ma

Eq A

s, Baseball Prospectu n va r te ch ri p eo e ed pd Clay Davenport, mstiek Equivalent Average (EqA) o ie een kwam met de statijfers in een buitenlandse competit goed, .350 proppen om de cien .260 EqA is gemiddeld, .300 is een idee plaats te geven. E 00 is van buiten deze wereld, om nde het is fantastisch en .4noteerde een EqA van .308 gedurear (!) te krijgen. Abreu 6, het jaar waarin hij negentien ja seizoen 2005­200 werd. oenen, voordat e laatste twee seizte naar Chicago, aak hij de overstap m hte superster. In was Abreu een ec voor een .396 EqA, r 555/.822, goed /.

9 9 .3 ij h eg o sl 010/2011) dat meeat (2 en o iz 2009/2010 se te ts a la veld sla een na maar het was zijnvideospel. Wanneer je .453 van hetcentage en weg had van een ase percentage, .986 slugging per ts’ 212 met een .597 on­b 3 binnengeslagen punten in ‘slech 33 homeruns en 9

D

V

pte uit Cuba, a n ts n o u re b A sé lak voordat Jo honkman in 2013 met het speelde de eerstedens het World Port Tournamentmin nationale team tijnlandse scouts zaten in Rotterda Rotterdam. Buitem hem in actie te zien, al kwam op de tribunes o een blessure niet verder dan twee Abreu vanwege t erg, aangezien scouts al wedstrijden. Nie atie hadden verzameld op de voldoende informClassic. Abreu, voor het toernooi as World Baseball én van de talentvolste spelers, w or uitgeroepen tot éen verder teleurstellende WBC vo het lichtpunt in e sloeg .360/.385/.760 met drie de Cubanen. Hij gen binnengeslagen punten, homeruns en negrand slam tegen China. waaronder een gen in de te r e ke e e tw d n a rl Abreu kwam Nedne het toernooi en twee keer waren tweede ronde va the Netherlands te sterk. In het The Kingdom of akelden de ploeg van manager tweede duel schs de Cubanen uit met een Hensley Meulenoverwinning en plaatsten zich alve historische 7‐6 daarmee voor deAhbreu een finale. Maar dat n, was wel balletje kon rakedat maar aan duidelijk. Vraag .

Orlando Yntema voor e startende werpaedrlocks en Nederland met dare m een 2‐1 Friese wortels n in de vierde voorsprong mee u aan slag inning toen Abre outs. kwam met twee een fastball Yntema gooide e slagzone van 90 mph in d ntische klap die met een gigan de Tokio in de tribunes vaverdween.

Dome in Japan n voor een Een solo homeru 2‐2 stand. t en Andrelton ts a la ls a k lij e d in ite Nederland lachte authan Schoop zullen het Abreu ers, Simmons en Jonwrijven wanneer ze met hun team. vast nog even in s, tegenover de White Sox staan Braves en Oriole

D

op, ongeacht welk k o o n a d e o h je l va slagbeurten, dan je shirt prijkt. rugnummer er op 4 een .358/.468/.75Jonah e d g u u sp rt o p n ve e machine van Dareu in de MLB, cijfers die journalisthrijven sc Ab slashline uit voor d ertoe verleidde om een artikel tef. Miguel Keri van Grantlan est Hitter You’ve Never Heard O agman in met de titel: The Betroit Tigers was in 2011 de beste slte met zijn Cabrera van de D zo schreef Keri, maar Abreu maakVP. de Major League, e tweevoudig American League M stats gehakt van d de wereld wil n va n a m g a sl te hem de bes avenport “Ik weet niet of ik d op slechts 60 wedstrijden”, zei D noemen gebaseer ja, ik zeg dat er een kans is.” tegen Keri. “Maar

D

Waardevol

n e scouts bleven ee d r a a m , en k ie st ti de we) sta Leuk, al die (nieu n zien met uitzonderlijke aanvallencouts talentvolle Cubaa een zwart gat in de verdediging. Sden met de kwaliteiten, maar oor de ballon dat ze te maken hadoward van prikten dan ook d onds, de vergelijking met Ryan H Cubaanse Barry Bhillies ging beter op. de Philadelphia P

dde voor het el m eg o vr ch zi j passen at zi et tekent Abreu d White Sox om zich zo goed aan te am n de trainingskamp va erika. Teamgenoot Gordon Beckhelke dag aan het spel in Am stille, maar gedreven jongen die aan zijn herinnert zich een cage was te vinden om te werkenplaatsen uren in de batting et slaan van homeruns, maar het swing. Nee, niet hlinks­ en rechtsveld. van ballen in het ccesvol met tien x, su s a w B L M e d ite So and in Abreu’s eerste ma innengeslagen punten voor de Wh de homeruns en 31 balk­off grand slam op 25 april tegen ent van waaronder een w Je zou zeggen, het favoriete mom dé man Tampa Bay Rays. eral manager van de White Sox engeval. r dat is niet het a a Rick Hahn, de gen m e, ld a a h a ik er die Abreu naar Am ringt, is de sp it u jk li n o so er p ij r je duidelijk zijn e dag die er voor m a a w o d ra lo o C en de ril teg wedstrijd op 8 ap ahn over de 15­3 overwinning op eg de bal power zag”, zegt Htwee bommen van Abreu. “Hij slo Rockies, inclusief stadion uit.” links en rechts het mgenoten enige a te ’s u re b A en b t Hahn heb boven te In tegenstelling tovoriet moment van de speler naar moeite om een fa

H

“D

e tijd een hoop halen. “Hij heeft in korts heb ik even de homeruns geslagen, du e te halen”, zegt tijd nodig om ze voor munn. Startende collega slugger Adam Dt niet verder dan werper Chris Sale kom jk. Wat een “Fantastisch. Ongeloofli slagman! Uh­oh!” ’s start van et is duidelijk dat Abreuen ge zijn loopbaan in de MLBt hij, na de beginnersgeluk is en dazijn plek is in lange reis uit Cuba, op eg dat hij soms Amerika. Neemt niet w The States, nog zijn ogen uitkijkt in n Braziliaanse bijvoorbeeld Brazzaz, ee je vlees geven toko in Chicago waar ze je auto of totdat je op wieltjes naar n. “Ik heb ambulance wordt gerede veel eten plekken gezien waar ze b ik nog nooit serveren, maar zoiets heeu, zelf 115 meegemaakt”, zegt Abr haak. “And kilogram schoon aan de it's so good.” x ook over Zo denken de White So Abreu. More, please! •

H

Aanpassen

Vlak voor het seizoen werd de nieuwe

‘home plate collision‐regel’ ingevoerd. Het is een regel die bedoeld is om de catchers in bescherming te nemen, want bij deze botsingen op de thuisplaat willen catchers nog wel eens lelijk geblesseerd raken.

De regel lijkt echter nog niet helemaal goed uit te pakken.

In de regel staat namelijk dat de catchers de honklopers altijd de mogelijkheid moeten geven om de thuisplaat met een sliding te bereiken. Als je nog niet in het bezit bent van de bal, mag je de thuisplaat dus niet blokkeren. In de wedstrijd tussen de Reds en de Marlins vorige week zag je waarom deze regel nog niet optimaal is. Catcher Jeff Mathis van de Marlins stond, in een poging de bal te vangen, voor de thuisplaat.

Honkloper Cosart, op dat moment totaal nog niet in de buurt van de thuisplaat, besloot vervolgens geen sliding te maken en gooide uit protest zijn armen in de lucht. Zo van ‘Ja, maar hij blokkeert de plaat!’. Na het bekijken van de replay werd hij inderdaad safe gegeven. Geheel volgens de regels, want wat Mathis deed mocht niet.

Als Mathis echter de plaat niet had

geblokkeerd, had Cosart ook niet gescoord. Het wordt dus tijd voor een nieuwe aanpassing, want de regel die de catchers moet beschermen, wordt nu juist tegen hen gebruikt. ∙

Seb Visser.

Klaar met DRose

Eerst was er z'n hoogsteigen beslissing om

het revalidatieadvies van z'n doktoren in de wind te slaan en z'n eigen plan te trekken.

Vervolgens de talloze schimpscheuten van z'n entourage (lees: z'n doorgeslagen broer) richting de Bulls, zonder dat deze tot de orde werd geroepen. Daarna z'n besluit om een heel jaar uit trekken om te herstellen van een simpele meniscusblessure ‐ alles met het oog op het WK, daarbij de club die hem het vorstelijke salaris van 94,5 miljoen dollar betaalt volledig negerend.

Dat hij door dat salaris de Bulls nauwelijks armslag geeft op de free agent‐markt, kan ik 'm nog vergeven. Daar was de club tenslotte zelf bij. Maar de wijze waarop hij een maand geleden de mogelijke komst van Carmelo Anthony frustreerde, was de absolute druppel voor me. Ik ben he‐le‐maal klaar met DRose.

Melo zei het bij zijn 'terugkeer' in de Big Apple nog maar eens. "Het was altijd New York of Chicago." En natuurlijk was het geen garantie geweest dat hij voor de UC had gekozen als Rose z'n beste beentje voor had gezet, maar de wijze waarop Rose zich nu gedroeg, was bepaald onbetamelijk. Zo kwam hij, bij het afsluitende etentje van de Melo‐pitch, doodleuk niet opdagen.

Ja, toen hem werd gevraagd z'n best te

doen om Pau Gasol naar Chicago te lokken, was Rose plotseling te porren. "Gasol is iemand waarvan ik weet dat ik met hem kan samenspelen", liet #1 vorige week in een openhar‐ tige bui weten. Met Anthony had hij dat gevoel veel minder.

Huh? Wat? Rose is de duurste en belangrijkste speler van de huidige Chicago Bulls, maar that's it. Laat het spelen van GM alsjeblieft aan anderen over.

Bah. ∙

Geert Jan Darwinkel.

Lester

Als fan van een team volg je natuurlijk

niet alleen het team zelf, maar ook de spelers. Niet alleen de spelers die op dat moment voor je team uitkomen, maar ook de talenten.

Het begint bij de draft. Het moment dat een speler uitver‐ koren wordt om voor jouw team uit te mogen komen. Eerst via de lange weg die de Minor Leagues heet, vervolgens z'n Major League debuut en dan langzaam tot topspeler uitgroeien.

Vanaf het begin alles willen weten van een speler. Elke kleine stap volgen. Dat deed ik voor het eerst bij Jon Lester, die in de tweede ronde van de 2002 draft gekozen werd door de Boston Red Sox. Vier jaar deed hij erover om door te breken in de Major League. En toen sloeg het noodlot toe: hij had lymfeklierkanker. Hij deed er bijna een jaar over tussen 2006 en juni 2007 om te genezen en terug te keren op niveau. En hoe.

Zijn stats waren niet om over naar huis te schrijven, maar hij deed vier maanden na zijn terugkeer wat weinig werpers hem kunnen navertellen: starten in een World Series wedstrijd. De beslissende wedstrijd.

En winnen.

Nu is Lester geen Red Sock meer, maar

een Athletic. De club is groter dan wie dan ook. Ook dan Lester. Een 'trade chip' voor het grotere goed: de club.

Het doet pijn, maar ik blijf voor hem juichen en ik hoop dat hij ooit terugkeert in Boston, waar hij hoort. ∙

Lennart Beishuizen.