SportAmerika Magazine Nr 7

HOOFDREDACTIE Neal Petersen EINDREDACTIE Geert Jan Darwinkel Kasper Dijk REDACTIE Lennart Beishuizen Bert Jan Brands Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Aizo Lijcklama Ingmar Meijer Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs Jeroen Veenstra Seb Visser Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens Peter van Vliet FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012 ­ Alle rechten voorbehouden.

Wat was het een feestje hè? Vorige week zondag ging het dak er

helemaal af tijdens onze Super Bowl Party in Coco’s Outback. De deuren sloten al om half 12, aangezien het helemaal vol zat. Ik kan hier heel een verhaal houden over mijn gevoel gedurende die avond en erna, maar onze columnist Jeroen Elshoff was mij al voor. Zijn column kan je lezen op pagina 49.

Het NFL­seizoen zit erop, tijd om mij volledig toe te leggen op de NBA en NHL. Waar bij de laatstgenoemde league de teams net begonnen zijn, zien we in de basketballcompetitie de eerste cruciale beslissingen al vallen.

Afgelopen donderdagnacht ging ik er goed voor zitten. De

biggest rivalry in de NBA stond op het programma: Lakers vs Celtics. Waar het voorheen vaak een strijd was tussen de twee beste ploegen, was het donderdag juist het tegenovergestelde. De Lakers tobben al het hele seizoen en de hoop voor de ploeg uit Boston werd de grond in geboord nadat spelmaker Rajon Rondo zijn kruisband afscheurde.

Beide ploegen hebben tot nu toe de grootste moeite om bij de beste acht teams van de Conference te behoren. Aan het einde van de rit zou dat betekenen dat de twee grootste NBA­teams de playoffs zouden kunnen missen.

Maar wat blijkt; de eerste zeven wedstrijden (zondag werd ook Denver na triple overtime (!) aan de zegekar gebonden) zonder Rondo werden allemaal in winst omgezet. Dat gold ook voor het duel tegen de grote rivaal. Waar voorheen het treffen garant stond voor spanning en spektakel, viel dat donderdagnacht mee in The Garden.

Sterker nog, de Lakers keken aan het begin van het vierde kwart

tegen een achterstand van dertig punten aan. Kobe Bryant hoefde geeneens meer van de bank af te komen. De commentatoren stelden terecht dat het behalen van de playoffs steeds meer op een onmogelijk karwei begint te lijken voor de mannen van coach Mike D’Antoni.

Jan Willem Zeldenrust neemt de tobbende Lakers deze week uitvoerig onder de loep. Het daaruit voorkomende artikel kun je lezen vanaf pagina 34.

Veel leesplezier,

Cary Williams, cornerback

van de Baltimore Ravens, kreeg geen boete voor het duwen van een official tijdens Super Bowl XLVII. Het is een verrassende beslissing: Cam Newton moest eerder dit jaar 21.000 dollar ophoesten voor dit vergrijp • De Carolina Panthers hebben een 15­ jarige overeenkomst gesloten met de stad Charlotte. De Panthers blijven daar nog minstens vijftien jaar en de stad zelf draagt met een fikse som geld (143,75 miljoen) bij aan het renoveren van het Bank of America Stadium • Anquan Boldin heeft het ontzettend naar zijn zin in Baltimore. Zo erg zelfs, dat hij bereid is zijn carrière te beëindigen wanneer zijn werkgever hem geen nieuwe aanbieding voorlegt. Als de 32­jarige Boldin voet bij stuk houdt, bestaat de kans dat dit zijn laatste seizoen was. De contracten van Flacco, Kruger, Ellerbe en Reed lopen namelijk ook af en Baltimore moet kiezen • Rob Ryan heeft eindelijk een nieuwe baan: hij is in het komende seizoen de defensive coordinator van de New Orleans Saints. Hij vervangt Steve Spagnuolo, onder wiens leiding de Saints defense de slechtste van de NFL was • De New York Giants hebben afscheid genomen van runningback Ahmad Bradshaw. Vorig jaar maakte Bradshaw (26) nog de winnende touchdown in Super Bowl XLVI. Dit seizoen rende hij voor 1015 yards en zes touchdowns maar bleef een voetblessure hem achtervolgen •

LeBron James (Miami Heat)

en Russell Westbrook (Oklaho­ ma City Thunder) werden uitge­ roepen tot Speler van de Week in respectievelijk de Eastern­ en Western Conference • Vooral James overlegde enkele onwereldse cijfers: 31.3 punten gemiddeld, een schot promillage van .738, 6.5 rebounds en 5.8 assists. Hij scoorde tenminste 30 punten in alle vier duels die Miami afgelopen week afwerkte, en had in al die wedstrijden een schotpercentage van tenminste 61 procent • Geruchtenmachine: de Brooklyn Nets willen Josh Smith naar New York halen. Onmogelijk?

Niet helemaal. De Atlanta Hawks zouden niet onwelwillend tegenover een trade van de forward staan • Nog meer geruchten: ook in Phoenix staan ze te popelen om de selectie te versterken.

De Suns zijn met de New York Knicks in gesprek over swingman Iman Shumpert, en met de Utah Jazz over Big Man Al Jefferson • In Oakland kregen ze de citicasters op hun hand, nadat Adidas het nieuwe tenue van de Golden State Warriors presenteerde.

Voornaamste punt van discussie: de shirts met (half lange) mouwen • A propos Brooklyn: De Nets moeten het deze week twee wedstrijden doen zonder Deron Williams. De guard kampt met ontstoken enkels • Nog een Williams: de Atlanta Hawks zijn optimistisch gestemd dat guard Lou Williams zich komend najaar bij de start van het nieuwe seizoen weer bij de club kan melden. Williams werd afgelopen week geopereerd aan zijn knie •

Kimmo Timonen verlengde

zijn contract bij de Philadelphia Flyers met één jaar. De club betaalt de 37­jarige verdediger volgend jaar zes miljoen dollar en voorkomt daarmee dat hij deze zomer een free agent wordt • Flyers­aanvoerder Claude Giroux was op basis van verkochte shirts het populairst onder de fans in de maand januari.

Hij bleef hierbij Jonathan Toews van de Chicago Blackhawks en Sidney Crosby van de Pittsburgh Penguins voor • De familie van LA Kings­aanvaller Anže Kopitar zorgde voor een unicum de afgelopen week.

Vader Matjaž en oudere broer Gašper wisten zich met het Sloveense nationale ijshockeyteam voor de eerste keer in de historie te plaatsen voor de Olympische Winterspelen.

Anže gaf eerder al aan dat hij zich zeker beschikbaar zou stellen voor Sotsji als Slovenië zich zou plaatsen • Viktor Fasth kent een uitstekende start van zijn rookieseizoen.

De dertigjarige goalie van de Anaheim Ducks is de eerste NHL­goalie in acht jaar die zijn eerste vijf wedstrijden weet te winnen • De huidige Stanley Cup­kampioen is flink aan het handelen. De Kings, die momenteel onderaan staan in hun divisie, ruilden eerst center Andrei Loktionov naar de New Jersey Devils voor een draft pick. Twee dagen later gebruikte ze deze pick om verdediger Keaton Ellerby van de Florida Panthers binnen te hengelen •

Het megacontract van

175 miljoen dollar dat Félix Hernández kreeg aangeboden van de Seattle Mariners is nog niet ondertekend. Er kwamen problemen aan het licht met Hernández’ rechter elleboog. Dat is ook de reden waarom de 26­jarige pitcher uit Venezuela de World Baseball Classic aan zich voorbij laat gaan. King Felix’ fastball daalde wel van 96.3 mph in 2007 naar 92.4 mph in 2012, maar hij is elk jaar goed voor 230 innings en één strikeout per inning. Het oude contract van Hernández loopt nog twee jaar door, waardoor er geen haast achter zit bij de onderhandeling • Daisuke Matsuzaka en Terry Francona zijn twee handen op één buik. Dice­K volgt zijn oude manager naar de Cleveland Indians en hoopt zich te herpakken na een teleurstellend 2012 waarin hij een 1­7 record met een 8.28 ERA noteerde voor de Boston Red Sox • Sergio Romo van de San Francisco Giants heeft voor twee jaar bijgetekend. Romo nam vorig jaar de rol van closer over van de geblesseerde Brian Wilson, en met succes.

Zo pakte hij vier saves in het postseason, waarvan drie in de World Series • Over de Giants gesproken. Tim Lincecum is klaar voor een bounce back year. Nieuw seizoen, nieuwe look moet The Freak hebben gedacht.

De lange manen zijn verleden tijd • Een 148 jaar oude baseball card heeft bij een veiling 92 duizend dollar opgebracht. De verkoper vond de card in een boek dat hij op een rommelmarkt kocht •

Vorig seizoen werden de New York Rangers

na een zwakke start opvallend goed aangespoord door de komst van rookie Carl Hagelin, die het seizoen verrassend zou eindigen met veertien treffers en 24 assists. Dit jaar proberen de Rangers, na opnieuw een teleurstellend begin, die truc opnieuw en dit keer heet de wake­up AHL call­up J.T. Miller.

De pas 19­jarige Miller was de eerste ronde pick voor de Blueshirts in de 2011 NHL Draft, toen nog als speler van het US Hockey National Developmental Program in Michigan. Miller won een paar weken geleden nog goud op het WK voor Junioren in Rusland. Zijn zeven assists dat toernooi maakten hem tot leidende playmaker voor Team USA. Zijn gouden medaille plaatste Miller enkele weken later in de kist van zijn grootvader, die zijn grootste fan was en recentelijk overleed, waardoor hij het NHL­debuut van zijn oogappel niet meer meegemaakte. Dat debuut kwam vorige week onverwacht in een uitwedstrijd tegen de New Jersey Devils. Die wedstrijd werd hopeloos verloren door de Rangers, maar Miller schitterde door zijn energieke spel en won binnen enkele periodes het vertrou­ wen van zowel coaches als mede­ spelers.

Twee dagen

later volgde zijn thuisdebuut in een must­ win game tegen de New York Islanders. Op de vraag wat hij moest doen om nog veel vaker te mogen aantreden in Madison Square Garden, antwoordde hij: “Ik moet vanaf mijn eerste shift spelen alsof het mijn laatste is.”

De wedstrijd eindigde in 4­1 voor de thuisploeg.

Na 89 seconden stonden de Rangers al op 1­0 dankzij een doelpunt van Jonathan Tanner Miller, die voor zijn grootvader op het doel afging alsof het zijn laatste kans was. Als in een jongensboek. • TEKST JULES ZANE

"We zouden willen dat­ie 7 feet was, maar dat is ie niet. Er was gewoon geen center meer beschikbaar. Niks aan te doen: Jordan isn't going to turn this franchise around. Hij is een hele goede aanvaller, maar geen overweldigende aanvaller." ­Bulls GM Rod Thorn vond 't maar wat jammer dat Hakeem en Sam Bowie van 't draft bord waren.

"Michael is altijd z'n Carolina shorts onder z'n Bulls­outfit blijven dragen." ­Lorrie Fair

"Michael Jordan is in Parijs. Dat is beter dan de paus. Dat is God in eigen persoon." ­France Soir.

"Bij Michael moet je nooit twijfelen, anders kom je terecht op een poster in de een of andere souvernirwinkel." ­Felton Spencer

"Hij is mij idool, en dat zal hij altijd blijven. Dit is zijn huis, en dat zal altijd zo zijn." ­LeBron James voor zijn eerste wedstrijd in het United Center.

"Michael nam niks voor lief. Toen hij in 1984 in de league kwam, was hij vooral een penetrator. Qua outside shooting kwam ie veel tekort. En dus oefende hij ieder offseason op z'n schot. Iedere dag honderden jumpers.

En uiteindelijk werd hij een dodelijke drie punt­schutter." ­Coach Phil Jackson.

"Ik wil niet de nieuwe Michael Jordan zijn. Ik wil alleen Kobe Bryant zijn."

"Dat was God vermomd als Michael Jordan." ­Larry Bird, nadat de Celtics de Bulls hadden verslagen na 2OT in een Eastern Conf. playoffduel, waarin MJ 63 punten scoorde.

"Mike en ik zijn het 100% eens: als je de tweevoudig defending MVP bent, dan ga je niet verkassen. Dan komen ze naar jou." ­Charles Barkley over het vertrek van LBJ van Cleveland naar Miami.

"Hoe briljant Michael Jordan ook was: hij bleef onsuccesvol tot hij een goed team om zich heen kreeg."

Kareem Abdul­Jabbar.

"De Chicago Bulls' Michael Jordan drie punt­explosie in Game 1 van de 1992 NBA Finals tegen Portland, is een van de grootste prestaties die ik ooit heb gezien.

Nadat ie z'n zesde achtereenvolgende had gemaakt, keek ie direct naar mij en Mike Fratello, knipoogde en haalde z'n schouders op, alsof ie wilde zeggen: What can I do? ­Commentator Marv Albert.

"Michael Jordan is de basketball god in mijn boek, en hij zal dat altijd blijven." ­Dirk Nowitzki.

"Ik kan nog steeds niet geloven dat hij dat schot maakte. Ik snap niet dat hij zo lang in de lucht kon blijven hangen." ­Cleveland's Brad Daughtery, over The Shot dat de Bulls de Cavs deed verslaan in Game 5 van de 1989 Eastern Conference 1st round.

"Die play was Give the ball to Michael and everyone else get the fuck out of the way.” ­Coach Doug Collins over The Shot.

"Toen ik jong was, kon geen politicus me interesseren, wat voor goede dingen ze ook zeiden. Maar op het moment dat Jordan op tv was, was ik geinteresseerd!" ­Thierry Henry.

"Neem Michael Jordan. Heeft enorm veel veranderd in het basketball. Hij heeft z'n macht gebruikt om 't verschil te maken. Hetzelfde zie je nu in de muziek, en iemand moet 't verschil maken." ­Kanye West.

"Ik was een groot Jordan­fan toen ik opgroeide, maar heb nou niet de indruk dat mijn spel veel op 't zijne lijkt..." ­Jeremy Lin

"Eddie Murphy was de Michael Jordan of comedy: zoveel verschillende talenten!" ­Aries Spears.

"Ik denk dat Michael Jordan de grootste atleet is in welke sport dan ook. Hij domineerde the game voor de Chicago Bulls en bracht de Chicago Bulls naar de absolute top qua populariteit." ­Will McDonough.

"Ik heb niet noodzakelijkerwijs gekozen op basis van relevantie. Als je kiest op basis van meest relevante atleet aller tijden, dan kom je uit bij Ali, bij Babe Ruth, bij Michael Jordan." ­Dick Schaap.

Bijvoorbeeld: Michael Jordan verdient 100 miljoen dollar per jaar, maar hij gaat gewoon door met basketballen, en blijft de bescheidenheid zelve." ­Franz Beckenbauer.

"De mensen aan de top van de league menen dat ze mij moeten beteugelen, opdat ik geen tweede Michael Jordan word: iemand die ze niet kunnen kneden en boetseren naar hun ideaalbeeld en aldus hun paladijn kan zijn." ­Dennis Rodman.

"Dit is de dag waarvan ik hoopte dat ie nooit zou komen. Dit moet de zwartste dag zijn in de geschiedenis van de Chicago Bulls. Het is een zwarte dag voor Chicago." ­Bulls­eigenaar Jerry Reinsdorf bij het afscheid van MJ van de Bulls.

"Ik beschouwde het als een schande dat ik het team niet haalde. Ze hingen de selectie op, en het hing daar heeel erg lang ­ zonder mijn naam. Ik weet nog dat ik ontzettend boos was ook, omdat er wel een gozer bij stond die lang niet zo goed was als ik." ­ MJ over het feit dat hij op high school het Varsity Team niet haalde.

"Talent wint wedstrijden, maar teamwork en intelligentie winnen titels."

"Mijn favoriete nummer was altijd Nr. 45 ­ het nummer van mijn oudere broer Larry. Maar eenmaal in highschool was het nummer bezet, omdat Larry het al droeg. Daarop besloot ik het te halvereren. Tweeentwintigehalf dus, afgerond naar 23. Da's het ware verhaal achter Nr. 23."

"Sommige mensen willen dat het gebeurt, sommigen wensen dat het gebeurt, en anderen zorgen dat het gebeurt."

"There's only one Michael Jordan."

"Ik heb in m'n carriere meer dan 9000 schoten gemist. Ik heb bijna 300 wedstrijden verloren. Zesentwintig keer vertrouwden ze mij het beslissende schot toe, maar miste ik. Ik heb in mijn leven keer op keer gefaald. En dat is de verklaring van mijn succes."

"There is no I in team, but there's is an I in win."

"Just play. Have fun. Enjoy the game."

"Ik realiseer me dat ik zwart ben, maar ik wil beschouwd worden als mens, zoals iedereen dat zou wensen."

"De leuke kant van beroemd zijn is dat het je in staat stelt om mensen te helpen.

De moeilijke kant is dat je altijd in een goed humeur moet zijn, omdat de mensen dat van je verwachten. Dat is iets waar je mee leert om te gaan."

"You’re an idiot. You’ve screwed up every play we ever ran. You’re too stupid to even remember the plays. We ought to get rid of you.” ­MJ tegen Horace Grant, want voor wie 't nog niet wist: Jordan was (soms) een mean SOB tegen z'n minder getalenteerde ploeggenoten.

"Als je de bal naar Bill Cartwright passt, krijgt je nooit meer een bal van me."

"Hij kan niks met een bal! Don't give it to him!" ­ MJ schreeuwend naar John Paxson, nadat die net naar Will Perdue heeft gepasst.

"We winnen niet omdat we talentvol zijn. Alles wat we doen is slechte ploegen verslaan."

"Ken je die gast die ongeveer 6­11 feet groot was en pak 'm beet 260 pounds zwaar, een gast zo groot en dik en hij pakt amper twee rebounds per wed­ strijd... Een reus. En een rebound! Kan niet eens z'n reet tegen spelers aanduwen. Grote, dikke, dikke gast. Een rebound in drie wedstrijd! Power forward. Powerless forward zal je bedoelen." ­MJ over toenmalig ploegmaat (en tegenwoordig Bulls color commentator) Stacey King.

"Give me the fucking ball." ­MJ tegen Doug Collins, die een play Dave Corzine uittekende.

"Falen kan ik accepteren, iedereen faalt van tijd tot tijd. Maar niet proberen is onacceptabel."

"Ik heb altijd geloofd dat als je er voldoende inzet instopt, de resultaten vanzelf komen. Ik doe nooit dingen halfbakken. Want als ik dat zou doen, kan ik niet meer verwachten dan halfbakken resultaat."

"Obstakels hoeven je niet tegen te houden. Als je tegen een muur oploopt, draai niet om en geef niet op. Verzin een manier om er overheen te gaan, of er doorheen, of er omheen."

"Om succesvol te zijn, moet je egoistisch zijn, anders zul je nooit wat bereiken. En op het moment dat je het hoogste niveau bereikt, moet je dat egoisme juist laten varen. Blijf bereikbaar. Zorg dat je niet geisoleerd raakt."

"Mijn ouders waren mijn voorstellen iemand

helden. Ik zou me niet kunnen anders als mijn idolen te zien."

"Als mensen me in alle ernst vroegen of ik kon vliegen, antwoordde ik altijd: Yeah..

For a little while."

"Als ik GM was, waren we een beter team." ­MJ, kennelijk ver voor hij de touwtjes in Washington en Charlotte in handen kreeg. •

DOOR GEERT JAN DARWINKEL

Buiging voor Big Ticket

Veel beter had de timing niet kunnen zijn.

Kevin Garnett maakte het 25.000ste punt in zijn loopbaan in het duel tussen de twee meest legendarische teams in de NBA­his­ torie. Terwijl de Celtics de Lakers volledig wegspeelden, klaarde Garnett zijn statistische klusje.

KG bevindt zich nu in een select gezelschap. Slechts vijftien spelers gingen hem voor.

Garnett is echter een veel specialere basketballer dan de meesten van hen. Hij werd MVP, maar daar zijn er meer van in de lijst van vijftien, net als enkele All­ Star MVP’s . Hij was Defensive Player of the Year. Ook aanwezig. Hij pakte een titel, zelfde verhaal. Iemand als Michael Jordan combineerde deze vier laureaten ook.

Maar Garnett noteerde naast 25.000 punten ook nog eens 10.000+ rebounds en 5.000+ assists. Slechts twee spelers presteerden dit eerder: Kareem Abdul­ Jabbar en Karl Malone. De Big Ticket gaf nooit om stats, desondanks is hij een statistisch beest. Zowel verdedigend als aanvallend is hij al vijftien jaar lang één van de besten in de league.

KG is zo ontzettend competitief, dat hij

naast één van de beste spelers ooit ook tot de beruchtste der trashtalkers behoort. De hele wedstrijd door valt hij zijn tegenstanders lastig met opmerkingen.

Zoals Carmelo Anthony recentelijk ondervond toen de inmiddels 36­jarige Garnett hem toebeet dat zijn vrouw naar Honey Nut Cheerios smaakte.

Het is misschien niet sjiek, maar het typeert de winnaarsmentaliteit van de beste man.

Een diepe buiging voor de Big Ticket. Een diepe buiging voor Kevin Garnett. •

Jan Willem Zeldenrust.

Peter!

W

at is er aan de hand in de NBA? Boston verliest superguard Rajon Rondo vanwege geëxplodeerde kruisbanden en wint zes wedstrijden op rij. Kobe Bryant haalt ineens dubbele cijfers in de assistkolom en ook de Lakers zijn weer aan het winnen.

Wie heeft er een bizarro­switch omgezet? Drie weken geleden waren Boston en LA, toch ouderwetse topteams, de lachertjes van de NBA­kelder. Boston oud en krakkemikkig, LA met minder chemistry dan een SGP­ delegatie in een gayclub. Nu lijken beide teams ineens een klik gevonden te hebben. Momenteel ­zaterdagavond­ staat Boston op deze zevende plek met 26­23 en de LA Lakers op de tiende plek met 24­ 27. Vanaf de achtste plek speel je in de playoffs.

Welke kansen geef jij deze teams op het bereiken van het naseizoen?

Matthijs!

Ik wil het eigenlijk alleen maar over deze

mixtape van Kyrie Irving van de Cleveland Cavaliers hebben. Mag dat ook? Ik bedoel: het is leuk voor Boston en Los Angeles dat hun teams heel misschien wel net de 8­seed binnenharken. Woohoo good for them. Maar ik ik geef er serieus geen moer om. Het eeuwige Lakers­gezeik over de blessure van Pau Gasol en/of Dwight Howard met zijn fluwelen zieltje komt me de neus uit. En nieuws over de poeptrage Celtics lees ik alleen nog maar als het een monstertrade over Kevin Garnett betreft. Ik begrijp heus wel dat dit soort traditionsvereine altijd in de spotlights staan. Maar.. ah fuck. Nu hebben we het er alsnog over. Die mixtape van Irving, Matthijs! Daar moeten we het over hebben! Die is relevant! Ik stel voor dat je hem NU gaat bekijken en mij daarna vertelt wie op dit moment spectaculairdere moves heeft in de NBA...

Peter!

LeBron James. Russell Westbrook. Tony Parker. Chris Paul. Ricky Rubio. Brandon

Jennings. Monta Ellis. Damian Lillard. Mike Conley. Zomaar wat spelers die minstens zo spectaculair zijn als Kyrie Irving. Met name wanneer je uit de complete database aan wedstrijden een mixtape van drie minuten vouwt. Neemt niet weg dat Kyrie Irving een hele spectaculaire speler is met een prachtige toekomst. Maar dit is de NBA. De 400+

beste spelers ter wereld. Daar lopen zoveel spectaculaire spelers rond met een prachtige toekomst. Schitterend. Elke wedstrijd een highlight tape. Dat is niet uniek in de NBA, dat is de norm. Laten we over Kyrie Irving praten als hij belangrijke playoffwedstrijden op zijn schouders heeft genomen. Zoals bijvoorbeeld Kobe al gedaan heeft. En Paul ‘Stepback’ Pierce. KG en zijn trashtalk. Pau Gasol? Check. Steve Nash.

Damn sure. Dwight Howard dan weer niet. Maar goed. Hij mag een fluwelen ziel hebben, zijn rug is gebouwd van luchtige crackers. Speelt elke wedstrijd met de pijn van een hernia tegen de top van de basketballwereld die er op uit is om hem fysiek te slopen. Ja, ik deed het.

Ik nam het op voor Dwight Howard. Shoot me. Afijn. Het NBA seizoen is lang. Heel lang. Daarom hangt het aan elkaar van verhalen. Het verhaal van de gevallen reuzen LA en Boston die hortend en stotend herrijzen als een phoenix boeit me mateloos. Dit zijn de drama's die een seizoen de extra jus geven, voorbij de statistieken, de winst­en­verlieskolom en, jawel, de mixtapes van de potentie. Tenzij jij nu gaat uitleggen waarom Kyrie Irving eigenhandig Boston dan wel LA zou kunnen demonteren.

Matthijs!

Jajaja. Zeik mij maar af omdat ik al de hele dag die mixtape

op een loop aan het afspelen ben. Natuurlijk zijn de door jouw genoemde spelers ook cracks. (De eerste vier zijn vedettes, de laatste 5 hebben slechts bijrollen.) Maar let op mijn woorden: binnen enkele jaren is Kyrie Irving aka Uncle Drew de nieuwe Derrick Rose en gaat hij er met de MPV­titel vandoor. En belangrijker: dankzij Irving zijn de Cavaliers mijn favoriete League Pass­ team. Ieder vierde kwart waarin Irving iets geniaals doet is weer een feestje. Het oog wil ook wat. Dus ook al gooit de hoogbejaarde Paul Pierce er dit weekend weer een triple­double in om na drie overtimes de Denver Nuggets opzij te schuiven. Ook al heeft Dwight Howard zijn pappie nodig om die boze Kobe Bryant met zijn stomme kritiek (Dwight ontzettende pussy, fuck die blessures, je moet gewoon spelen) tegen te spreken. Ook al gooit LeBron James momenteel een percentage dat dicht tegen de 99,99% aan zit en maakt hij zich drukker om spelletjes spelen met het publiek. Ik zit op de Kyrie Irving bandwagon en blijf daar voorlopig. Ook al is de kans dat hij de playoffs haalt ongeveer net zo groot als de kans dat Celtics en Lakers de finale halen.

We gaan het hier niet over eens worden. Agree to disagree! •

Het seizoen van de Los Angeles Lakers

weergaloze Steve Nash. Natuurlijk, zijn heeft steeds meer weg van een hoogaan­ systeem werkte, maar iedereen weet dat een goede verdediging de basis is voor het geprezen Hollywoodfilm met veel winnen van een titel. Het is dan ook niet beroemde acteurs. Er zijn wel aanwij­ zo verbazingwekkend dat D’Antoni nog zingen dat de film ­één van de duurste geen NBA­titel heeft gewonnen. De aller tijden­ misschien toch niet zo geweldig is als dat je zou verwachten met Lakers hebben op dit moent de zeventien­ de verdediging in de league, de slechtste al die sterren, maar zeg nou zelf, zo defense in vergelijking met de voorgaande slecht kan het toch niet zijn. Naarmate de film vordert blijkt echter dat het script zes jaar. De structuur is ver te zoeken. beroerd is, de chemie op het scherm an een coach die vooral aanvallend ontbreekt en de regisseur ook niet voor denkt, kun je niet verwachten dat hij veel elkaar kreeg wat hem bij zijn vorige goeds gaat brengen op verdedigend vlak.

Oscar­genomineerde film wel lukte.

LA begaat veel turnovers die leidden tot makkelijke scores. De omschakeling van aanval naar verdediging was afgelopen seizoen al slecht, maar is nu onder D’Antoni ronduit dramatisch. Tegen de Miami Heat gebeurde het regelmatig dat Steve Nash, soms met hulp van Earl Clark, de enige was die een fast break van Miami probeerde te stoppen.

Onbegonnen werk natuurlijk.

V

In plaats van Mike Brown een half seizoen te geven om een goede defensie te bouwen, reageerden de Lakers veel te De Hollywoodbazen hoeven maar twaalf gehaast met het ontslag van de coach die kilometer te reizen om in Staples Center de Cleveland Cavaliers van LeBron James jarenlang tot de defensieve elite een film te zien met één van de meest bizarre plots ooit. De roadtrip van zeven liet behoren. Voor het daaropvolgende negeren van Phil Jackson worden de duels, die afgelopen zondag in Miami tegen de Heat eindigde, had Kobe Bryant Lakers (lees: Jim Buss) nu keihard gestraft. Voor D’Antoni lijkt zijn baan in en co zo halverwege het seizoen in een opwaartse spiraal kunnen brengen. Maar LA komende zomer niet veilig, zelfs als de Lakers wel de playoffs halen. naast het verlies van Pau Gasol, zal het vertoonde spel in de reeks de Lakers niet Blessures veel hoop hebben gegeven. LA won weliswaar vier van de zeven duels, maar had tegen laagvliegers Detroit Pistons en Is het karma? De Lakers kenden vele Charlotte Bobcats recht op een nederlaag jaren van welvaart. Na het missen van de en kreeg in Brooklyn de zege van de Nets playoffs in 2005 keerde Phil Jackson terug en volgden enkele vette jaren. De in de schoot geworpen. eerste twee waren de aanloop. Tweemaal werd, o ironie, in de eerste ronde Regisseur D’Antoni verloren van de Phoenix Suns van Mike D’Antoni en Steve Nash. Daarna volgden Mike D’Antoni blijft te veel hangen in drie finaleplaatsen en twee NBA­titels. oude trucs. Niet onverwacht, gezien zijn De afgelopen twee jaar waren ook niet reputatie. Het succes dat hij bij de Suns geweldig, Phil Jackson vertrok en de boekte, had hij vooral te danken aan een Lakers­directie dacht met vier toekomstige

Kobe toen en nu

Hieronder het verband, of het gebrek daar­aan, tussen het aantal schoten en assists in zijn carrière vergeleken met dit seizoen. Wat blijkt: als Bryant minder schiet, dan winnen de Lakers vaker. Verder gaat het principe minder schoten = meer assists of meer schoten = minder assists niet op.

Gehele loopbaan (gem. 19,6 FG & 4,7 A) 20 schoten of meer Winst: 352 (57,9%) Verlies: 256 (42,1%) Aantal duels met 6 of meer assists: 207 van 608 (34%) 19 schoten of minder Winst: 441 (72,9%) Verlies: 164 (27,1%) Aantal duels met 6 of meer assists: 205 van 605 (34%)

2012/2013 (20,9 FG & 5,4 A) 20 schoten of meer Winst: 8 (26,7%) Verlies: 22 (63,3%) Aantal duels met 6 of meer assists: 9 van 30 (30%)

19 schoten of minder Winst: 16 (76%) Verlies: 6 (24%) Aantal duels met 6 of meer assists: 15 van 22 (68%)

stige Hall of Famers op jacht te kunnen gaan naar die zeventiende kampioens­ vlag. Maar het lijkt wel alsof het univer­ sum het LA dit jaar niet gunt.

Allereerst zijn er zorgen over Dwight

Howard. Hij is niet honderd procent fit door een rugoperatie en schouderpro­ blemen, en dat vindt zijn weerslag in zijn prestaties. In de afgelopen zomer werd het binnenhalen van Howard in Laker­ land gezien als een garantie op een plaats in de NBA­finale. Van dat idee is weinig over.

Ook de blessures van Steve Nash, Pau Gasol en Jordan Hill spelen de Lakers parten. Nash is nu terug, Gasol nog tot eind maart uitgeschakeld en Hill komt dit seizoen niet meer in actie. De vele kwetsuren zorgden ervoor dat de gewenste line­up met de Big Four en Metta World Peace slechts in zeventien wedstrijden op het veld stond voor een schamele 173 minuten.

Vooral verdedigend is Clark van belang, hoewel hij nu bij afwezigheid van Gasol ook een groter aandeel in de aanval zal krijgen.

Sterspeler Bryant

Het spel van de Grote Bryant is dit seizoen vaak weergaloos. Op 34­jarige leeftijd is hij nog altijd de bepalende factor bij de Lakers. Hoewel het de bedoeling was dat hij dit jaar aanvallend minder energie hoefde te gebruiken.

Bryant scoort, passt en probeert als leider alles om zijn team beter te laten spelen. Bryant nam en maakte de meeste schoten, heeft na Kevin Durant de meeste punten en noteert na Durant en Carmelo Anthony gemiddeld de meeste punten per duel. Verbazingwekkend: hij leidt de league ook in aantal gespeelde minuten.

Deze statistieken zeggen enerzijds dat

Bryant nog genoeg energie heeft om de kar te trekken, maar laten ook het egenover de berichten vanuit de grootste probleem van de Lakers zien: ze ziekenboeg staat de onverwacht positieve hebben geen alternatief. Welke coach ontwikkeling van Earl Clark, die in zo’n laat zijn 34­jarige sterspeler zo veel beetje elke statistische categorie een minuten maken als dat niet echt nodig career­high scoort. “Zonder hem zouden is? we in deep crap zitten”, zei Bryant.

T

Wat de coach dan misschien niet voor elkaar krijgt, kan

Bryant wellicht wel zelf verzorgen: minder energie verbruiken tijdens de wedstrijd. Voor Bryant zou het goed zijn om een belangrijke les te trekken uit de zestien seizoenen die hij in de league speelde. Winnen doe je niet alleen. Iedereen is de laatste weken lyrisch over de vele assists die Bryant geeft. Op zich terecht, want het is een mooie reeks die hij de afgelopen tien duels heeft neergezet. Hoewel het geven van een hoger aantal assists dit seizoen gelijk loopt met het nemen van minder schoten, blijkt de invloed van de assists niet het grootste verschil te zijn. Bryant geeft in zijn loopbaan gemiddeld vijf assists per wedstrijd. Als je kijkt naar de statistieken in het bijgevoegde kader, kun je zien dat het geven van meer of minder assists over de gehele loopbaan van de Black Mamba voor een hoger winstpercentage niet uitmaakt.

Uit de gegevens blijkt dat het belangrijk is dat Bryant minder schiet. Hij moet zorgen dat zijn teamgenoten ook genoeg in het spel worden betrokken. Gemiddeld over zijn loopbaan neemt Bryant bijna twintig schoten per duel. Kijkend naar het kader is duidelijk wat de gevolgen zijn voor de Lakers wanneer Bryant dat aantal (of meer) neemt of dat hij minder dan gemiddeld schiet. Dat Kobe de meeste schoten neemt in de league is misschien bewonderenswaardig, maar slecht voor de Lakers en een verspilling van energie die hij anders misschien had kunnen gebruiken om zijn team verdedigend te helpen.

En nu?

Waar moet het nu heen met de goud­paarsen? Er staan nog 29 duels op het programma tot het einde van het seizoen. Vijftien van deze wedstrijden worden in het eigen Staples Center afgewerkt. Veertien echter buiten LA, waar de Lakers beduidend minder presteren. Als de Lakers blijven spelen zoals ze nu doen winnen ze nog veertien keer en eindigen ze het seizoen op 39 zeges tegen 43 nederlagen.

Mocht dit waarheid worden, dan zouden de Lakers voor de

derde keer in de afgelopen twintig jaar minder dan dan de helft van hun duels winnen. In de voorgaande twee gevallen werden de playoffs gemist. Dit jaar is de Utah Jazz de belangrijkste concurrent, een .500+ team. Om de weg voor de Lakers vrij te maken, mogen de Jazz van de komende dertig duels er slechts tien keer winnen. Bij een gelijke stand plaatst Utah zich voor de playoffs, dankzij de winst in de onderlinge series (twee zeges, één nederlaag).

Tenzij de Lakers ineens een hogere versnelling weten te vinden, met name op verdedigend vlak, gaat dit seizoen de boeken in als het Meest Teleurstellende Seizoen In De Geschiedenis. De verwachtingen zo hoog, de resultaten zo tragisch slecht. De Lakers hebben nog 1392 wedstrijdminuten om een andere uitkomst te bewerkstelligen. •

Chris Kluwe (31), punter van de

Minnesota Vikings, trekt zich er weinig van aan dat hij ’slechts’ een punter is en neemt, zeker op Twitter, zelden een blad voor zijn mond. Als fervent twitteraar heeft Kluwe bijna altijd wel zijn mening paraat en niet in de laatste plaats over zijn eigen sport.

Uitgesproken Chris

Acht jaar is de boomlange punter nu in dienst van de Vikings, maar afgelopen seizoen haalde hij vooral het nieuws vanwege zijn pro­gay activisme. Opval­ lend voor een protagonist in een mascu­ liene sport, in het sterk gepolariseerde Amerika. Het bewijst dat Kluwe geen angst heeft zijn opinie te uiten.

De eerste echte kennismaking voor het grote publiek met de uitgesprokenheid van de punter was tijdens de lockout in 2011. Hij uitte zich creatief over het arbeidsconflict met een striptekening over NFL­baas Roger Goodell en een zelfgemaakte Der Untergang­parodie.

Terwijl de NFL en de spelersvakbond elkaar naderden, probeerden vier duur­ betaalde spelers alsnog in de overeen­ komst te snijden met aanvullende salaris­ eisen. Tot grote frustratie van Kluwe.

Na de nieuwe impasse twitterde hij: “Zucht, en opnieuw is hebzucht de drijvende kracht. Gefeliciteerd Brees, Manning, Mankins en Jackson voor het zijn van ‘die kerel’. #debielen.” De tweet vertaalde veel van het gevoel dat bij de fans leefde, maar kwam hem ook op kritiek te staan vanuit de NFL.

Nate Jackson, een voormalig tight end

van de Denver Broncos, die na zijn sportcarrière over American football schreef voor onder meer de New York Times en Wall Street Journal, publiceerde een kritische blogpost op sportwebsite Deadspin over Kluwe en zijn tweet. Volgens Jackson had een punter als Kluwe, op basis van zijn teampositie, niet de status om dergelijke uitlatingen te doen over zijn collega’s.

Een dag later reageerde Kluwe op Dead­ spin met een bericht waarin hij de brief van Jackson zorgvuldig ontleedde en counterde met een mix van cynisme, hu­ mor en argumentatie. Niet in de laatste plaats verwijzend naar de matige pres­ taties van Jackson in zijn eigen NFL­ carrière, om af te sluiten met: “Jij bent niet de enige die een zin kan construeren, vriend”.

Sinds de lockout klikken sportjourna­ listen als eerste naar de Twitterpagina

van de welbespraakte Kluwe, voor een ongezouten reactie op tendentieus NFL­nieuws.

In het vervolg van zijn reactie maakt Kluwe in een humoristische, welbespraakte maar to the point stijl gehakt van de politicus uit Maryland, Activistische Chris die twee dagen na het tegenbericht van Kluwe met de witte vlag zwaaide en Maar Kluwe bewaart zijn openheid niet aan een lokale krant vertelde dat hij alleen voor zaken die spelen in zijn sport. was teruggekomen op zijn verzoek.

In augustus vorig jaar stuurde een politicus uit Maryland een brief naar et maakte van de punter plotsklaps Baltimore Ravens­eigenaar Steve een celebrity. Kluwe schoof aan bij CNN, Bisciotti, met aan hem het verzoek of hij MSNBC, Fox News en bij late night Ravens linebacker Brendon Ayanbadejo shows als The Colbert Report. Overigens kon terugfluiten over zijn openlijke steun consequent met slippers aan zijn voeten, voor het homohuwelijk in Maryland.

Kluwe verafschuwt schoenen, maar ook consequent met dezelfde boodschap: het oen Kluwe ­ wiens zwager homo is ­ belang van vrijheid en dat iedereen ­ van van de brief hoorde, kon hij deze niet uit welke geaardheid ook ­ van deze vrijheid zijn hoofd zetten. Hij leende al eens zijn kan genieten. stem aan radiospots die vóór het homo­ huwelijk in Minnesota pleitten en was Inmiddels is de Vikings­punter begaan met het thema. De punter typte uitgegroeid als de topsportende vervolgens binnen een uur, vanuit zijn kruisvaarder voor homoactivisme in de bed, een reactie en postte die op VS. Hij was te gast in de populaire Deadspin. talkshow van de openlijk lesbische Ellen DeGeneres. Voor gay­tijdschrift OUT De eerste twee zinnen: “Ik vind het onge­ Magazine werkte hij mee aan een looflijk dat u een gekozen afgevaardigde pikante fotoserie á la Arie Boomsma, op bent van de Amerikaanse overheid. Uw aandringen van zijn vrouw. venijnige haat en onverdraagzaamheid doet mij schamen en ik walg wanneer ik In december breidde hij zijn pro­gay bedenk dat u verantwoordelijkheid activisme uit. Kluwe werd de eerste draagt voor beleidsbepaling, op welk ambassadeur van Athlete Ally: een niveau dan ook.” initiatief dat homofobie in de sport­

H

T

wereld moet tegengaan en respect voor alle seksuele geaardheden propageert.

Ruimdenkende Chris

Zijn activisme, sterke mening en welbe­ spraaktheid pikte hij op in zijn jeugd.

Kluwe groeide op in de Zuid­Californi­ sche stad Los Alamitos, waar hij als oudste van drie kinderen ruimdenkend werd opgevoed door zijn ouders. Aan de keukentafel werden levendige discussies gevoerd, waarbij van de kinderen al op jonge leeftijd werd verwacht hun mening met verve te verdedigen.

Op zijn elfde nam zijn oma hem mee

op een reis naar Antarctica en in plaats van spelen met speelgoed, las de jonge Chris liever boeken. Hij was bovenge­ middeld intelligent, maar verkoos een verblijf in Californië op de universiteit UCLA ­ met oog op zijn sportcarrière ­ boven een verhuizing naar de prestigieuze universiteit Harvard.

In 2003 studeerde hij af in politicologie en geschiedenis, met verschillende puntrecords voor UCLA op zak. Kluwe werd niet gedraft vanuit college, maar in 2005 alsnog vastgelegd door de Vikings.

In de NFL groeide hij uit tot één van de betrouwbaarste punters in de league.

Zijn ruimdenkendheid en maatschap­

pelijk bewustzijn heeft hij meegenomen naar zijn sportcarrière. Voordat Kluwe een nationaal symbool voor homo­emancipatie werd, schreef hij al eens een serie columns voor de krant St. Pioneer Press uit Minne­ sota. In september stopte hij daarmee nadat de krant volgens Kluwe het homo­ huwelijk in de staat te weinig steunde.

Ook in zijn sport schuwt Kluwe activistische campagnes niet. Hij is een

voorvechter van meer erkenning voor kickers in de NFL.

Eigenzinnige Chris

Zo runt hij een kruistocht om puntlegende Ray Guy als eerste punter in de Pro Football Hall of Fame te krijgen.

Dat zette hij kracht bij door begin december ­ in een wedstrijd tegen de Bears ­ een memoblaadje over het speciale embleem ter ere van de vijftigste verjaardag van de Hall of Fame te plakken, met daarop de tekst: “Vote for Ray Guy”. Het leverde hem een NFL­ boete van ruim vijfduizend dollar op.

Na dat

statement was de maat vol voor Mike Priefer, special teams coach van de Vikings, die verklaarde moe te worden van de onophoudelijke nieuwsstroom rondom de activiteiten van zijn speler naast het veld. “Hij moet zich maar eens focussen op het vasthouden en punten van de bal”, zei Priefer. De kritiek van zijn coach interesseerde de punter weinig.

Het kenmerkt de eigenzinnigheid van Kluwe, die geen geheim maakt van zijn leven naast football met twitter­inkijkjes in het dagelijkse reilen en zeilen van een NFL­punter. Al langer was bekend dat Kluwe fervent speler was van het online rollenspel World of Warcraft en hij stond bij online collega’s bekend als een troll genaamd Loate.

Gamen is een hobby die de vader

van twee dochters niet onder stoelen of banken steekt, gezien zijn twitter­ naam @Chriswarcraft, maar Kluwe is al wel een tijdje gestopt met het spel, bekende hij in recente interviews.

Verder toert Kluwe sinds 2009 als bassist van de band Tripping Icarus in de omgeving van Minneapolis.

NFL­speler of niet, Kluwe doet waar hij zin in heeft. Of dat nou gamen, topsporten of het opkomen voor homo­ rechten is. Maar altijd goed door­ dacht en met een flinke dosis humor.

Bijvoorbeeld in januari, tijdens een

Q&A sessie op sociale nieuwssite Reddit. Goodell was te gast en Kluwe stelde zijn opperbaas onder pseudo­ niem een serieuze vraag over de veiligheidsdiscussie in de sport. De vervolgvraag focuste op wat voor geluid een football maakt in de lucht, na een punt of kick: “woooooooosh, of het kortere: woosh?”.

Kluwe is een sporter die vooral altijd zichzelf is: een zeldzaamheid in de moderne topsport. Hij is veelbespro­ ken, brutaal, maar vooral kleurrijk.

En on­ misbaar in de NFL, in een tijd waarin quarterbacks het zicht­ baarst zijn in pizzarecla ­mes. Ook al is hij dan maar een punter. •

Koning Joe

Joe Flacco gooide in de Super Bowl van

vorige week voor 287 yards en drie touchdowns, noteerde een passer rating van 124,2 en een QBR van 95,1 en leidde zijn Ravens daarmee soeverein naar een welverdiende Vince Lombardi Trophy. Het was dankzij Joe Flacco, en Joe Flacco alleen (nou vooruit, Jacoby Jones deed ook zijn best), dat de prijs der prijzen ook daadwerkelijk zijn weg vond naar Baltimore. Niet Ray Lewis (pfoe wat zag hij er oud uit), niet Ed Reed (alhoewel die interception fijn was), niet Torrey Smith (wie?), niet Ray ‘fumble’ Rice maar Joe Flacco nam de Ravens bij de hand en wees de weg naar het Beloofde Land. Niet voor niets was Joe ook de Super Bowl MVP. Een prijs die hem meer dan toekwam.

Maar in plaats van Joe op een voetstuk te plaatsen en zijn plotselinge, voor velen (mij­ zelf incluis) nooit voor mogelijk gehouden grootsheid te erkennen, stelde football­ minnend Amerika (en wijde omstreken) de meest debiele vraag die je maar kunt stellen nadat een quarterback zojuist bijna eigenhandig de Super Bowl heeft gewon­ nen: of Joe Flacco nu dan inderdaad een ‘elite’ quarterback is? Goedemiddag.

Nog afgezien van de definitieproblematiek

(want wat is dat dan, ‘elite’?) is het natuurlijk volslagen idioot om die vraag überhaupt te stellen. Want als een Super Bowl (MVP) winnen niet genoeg is om als elite quarterback te kwalificeren, wat dan wel? Passing records? Gegooide touchdowns? Gewonnen reguliere seizoenswedstrijden? Wat een flauwekul.

Joe Flacco excelleerde toen het telde en bracht zijn team de ultieme glorie. Carrière geslaagd. •

Paul Klomp.

Liefhebbers

Eigenlijk was het een voorbode van wat zou gaan komen, die uitval van de elektriciteit

in de Superdome tijdens de Super Bowl. Het werd donker en nadat alle hilariteit was verdwenen werd het zelfs een beetje stil. Om het daarna, toen de lampen weer brandden, te laten stormen zoals het hoort bij dit evenement. De mooiste jaarlijkse sportfinale ter wereld.

Die aangekondigde stilte waar ik het over heb, is het geluid van de plek waarin ik mij nu bevind. Het diepe, donkere gat van het naseizoen. Ik kan er slecht mee omgaan. Vroeger had ik dat ook, als ik met mijn vrienden op vakantie was geweest. Ook een soort Super Bowl, maar dan een paar dagen achter elkaar. De vergelijking gaat met name op vanwege dezelfde hoeveelheid bier, chicken wings en hotdogs die ik dan achter mijn kiezen werk.

En de verschrikkelijke katers.

Toen Neal, de hoofdredacteur van SportAmerika, mij ooit vroeg of ik een column wilde schrijven heb ik even getwijfeld. Immers, zoals vanaf het begin gezegd, ik ben geen kenner maar wel een enorme liefhebber. Dat gebied wordt echter grijs als je in de media komt omdat je nu eenmaal stukjes tikt over de NFL. Ik ben blij dat ik het uiteindelijk toch gedaan heb.

Vorige week zat ik ineens aan tafel bij De Wereld Draait Door. Ze wilden tijd maken

voor een gesprek over de Super Bowl en het dan voornamelijk hebben over de commercials en de show van BeyoncĂŠ. Leuk idee, maar dan moet je niet bij mij zijn. Ik ben gek op de sport en de rest er omheen vind ik vooral vermakelijk, maar ik ben geen RTL Boulevard sidekick. Na wat overleg werd ik teruggebeld en bleek de redactievergadering te hebben opgeleverd dat er ook wel ruimte was voor wat verhalen over de sport. De broederstrijd en dan nog iets, was het idee. Ik stelde voor om Ray Lewis eruit te halen en zo geschiedde.

Ik kreeg enorm veel reacties en de meeste waren positief. Veel vrienden dachten te hebben gezien dat ik een beetje zenuwachtig was (geen commentaar) en anderen vonden weer dat die Humberto Tan zich wel heel dominant gedroeg. Ik ken Humberto al een tijdje, het is een toffe kerel en dat antwoord was dan meestal weer voldoende om een punt achter de complimenten te zetten. Duizend mensen, duizend meningen, het is een waarheid als een koe.

De dagen na DWDD belden BNN, de EO, 3FM, een aantal regionale omroepen en overal heb ik keurig een praatje gehouden. Het verhaal van de broers kon ik op een gegeven moment zelfs uit mijn eigen mond niet meer aanhoren.

Het was voor mij belangrijk in de dagen voor de Super Bowl om te proberen over te

brengen wat voor een geweldige sport het is. Ieder beetje aandacht is daarom belangrijk.

En dat ik daarvoor nu keer op keer gebeld word, is een compliment voor SportAmerika.

Want veel prachtige verhalen heb ik uit ons eigen blad gehaald. Een magazine dat staat als een huis en dat mag ook best eens worden gezegd. U merkt, van enige SportAmerika zelfbevlekking ben ik niet vies. Afgelopen zondag dronk ik eindelijk bier, at ik chicken wings en te veel hotdogs samen met een aantal redacteuren. Het voelde net als met vrienden op vakantie gaan. Inclusief de leegte daarna. •

Zeer talentvol, zeer dom

Het is weer zover. Nieuwe berichten over

geldig te laten verklaren. De kans dat dit lukt lijkt niet erg groot, maar het is een duidelijk signaal.

een dopingkliniek, die verschillende presta­ tiebevorderende middelen zou hebben verstrekt aan meerdere MLB­spelers. Net en signaal dat de MLB en de nu we het hele Lance Armstrong­verhaal MLBPA (de spelersvakbond) een beetje aan het verwerken zijn, komt de Miami New Times met een nieuw schandaal. hopelijk ook opvangen. Het is duidelijk dat er iets moet gebeuren.

Naast de domme Rodríguez werden De belangrijkste naam die in het rapport inmiddels ook de al eerder naar voren komt, en zeer waarschijnlijk de eerstvolgende sporter die aan de schandpaal geschorste Melky Cabrera, Bartolo Colón en Yasmani Grandal gelinkt aan de genageld zal worden, is die van de bestbe­ taalde honkballer ter wereld: Alex Rodríguez. kliniek. Gio González werd via zijn vader aan Bosch gelinkt, terwijl Ryan Braun Inderdaad... diezelfde A­Rod die eerder toegegeven had steroïden gebruikt te hebben, aangaf dat hij Bosch heeft benaderd voor maar dan echt alleen totaan 2003 (toen het advies in zijn eerdere dopingzaak. Een zaak die hij uiteindelijk won. in de MLB nog niet verboden was).

E

Uit het rapport van de Miami New Times

Het is tijd voor een veel strengere aanpak van de MLB. Tot op de dag van vandaag wordt blijkt dat Rodríguez, één van de grootste er gedurende het seizoen niet gecontroleerd talenten uit de geschiedenis van de sport, op steroïden en groeihormonen. Alleen voor toch echt zeer recent nog doping heeft gekocht bij de ‘anti­aging clinic’ Biogenesis aanvang van het seizoen werden er dopingtests afgenomen, vervolgens konden van Anthony Bosch. In de aantekeningen de spelers hun gang gaan. Daar komt dit van Bosch stond namelijk dat A­Rod in 2009, het jaar van zijn bekentenis, en ook in seizoen gelukkig verandering in. Vanaf nu is het afgelopen seizoen nog Human Growth het toegestaan om ook tijdens het seizoen te controleren.

Hormones gekocht en gebruikt had.

De man die in 2007 een nieuw con­ tract tekende ter waarde van 275 miljoen dollar (exclusief een mil­ joentje of 30 aan mogelijke bonussen) riskeert hiermee niet alleen een schorsing en een nieuwe deuk in zijn inmiddels al zwaar gehaven­ de imago, maar ook de resterende vijf jaar van zijn contract. De Yankees proberen volgens verschil­ lende bronnen het contract van A­ Rod on­

De tijd zal uitwijzen hoe diep de impact van die testen zal zijn. Is het steroïdentijdperk wel echt voorbij? Zijn deze spelers een uit­ zondering of wordt er nog altijd keihard gejuiced? Ondertussen moeten we de resul­ taten van het door Major League Baseball ingestelde onderzoek in de ‘Biogenesis­zaak’ afwachten om te zien of de genoemde spelers ook daadwerkelijk gebruikt hebben. Het zou een kwalijke zaak zijn en het zou een hoop zware schorsingen opleveren.

Als blijkt dat A­Rod en de anderen inder­ daad hebben gebruikt, zou dat niet alleen buitengewoon dom zijn. Het is, in een periode waarin groei mogelijk leek door de hersen­ schuddingenproblematiek in de NFL, ook zeer schadelijk voor het imago van de sport. •

Seb Visser.

NAAM: Larry Wayne Jones Jr. GEBOREN: 24 april 1972 (Deland, FL) GOOIT: Rechts SLAAT: Switch BURGERLIJKE STAAT: Gescheiden, vier kinderen POSITIE: Derde honk BIJNAAM: Chipper TEAM: Atlanta Braves VORIGE TEAMS: ­ HIGH SCHOOL: Bolles (Jacksonville, FL) COLLEGE: ­ DRAFT: 1990, 1st overall pick DRAFT CLASS: Mike Mussina (20th), Rondell White (24th), Garret Anderson (123rd), Andy Pettitte (577th), Jason Varitek (608th) en Jorge Posada (629th).

CONTRACT: Retired TOTAAL VERDIEND: 168 miljoen dollar ENDORSEMENTS: Chipper Jones Family Foundation, Mizuno, Wendy’s, Coca­Cola PRIJZEN: World Series titel (1995), 8x All­Star, NL MVP (1999), NL Batting Champ (2008), 2x Silver Slugger Award CAREER STATS: .304 AVG, 468 home runs, 1623 RBI, 2493 games, 81.5 WAR STERKE PUNTEN: Zijn slagkracht en leiderschap. Chipper sloeg voor average en power en was jarenlang de leider en het gezicht van de Atlanta Braves.

ZWAKKE PUNTEN: Defense en blessuregevoeligheid. Chipper staat niet te boek als goede defensieve derde honkman en speelde tussen 2004 en 2012 slechts twee keer meer dan 135 wedstrijden in een seizoen.

HALL OF FAME: 100% sure­fire Hall­of­ Famer!

OVER HEMZELF: • "Weet je, het is twee keer zo hard werken als switch­hitter dan enkel als links­ of rechtshandige. Maar dat heeft zich zeker uitbetaald. Ik kan met niet voorstellen righty­on­righty tegenover Kevin Brown of Pedro Martinez te staan, of lefty­on­lefty tegen Randy Johnson or Cliff Lee. Ik dank God voor elke dag dat mijn vader me liet omdraaien in de achtertuin.”

– Chipper over zijn loopbaan als switch­ hitter.

• "Ik wist dat Mickey Mantle en Eddie Murray de twee beste switch­hitters aller tijden waren. Hoewel ik nooit verwachtte 300 tot 400 home runs te slaan in mijn carrier, was mijn doel hetzelfde. Ik wilde, als ik klaar zou zijn met honkballen, in één adem genoemd worden met deze twee mannen, en anders direct na hen.” – Chipper over zijn droom vergeleken te worden met Mantle en Murray.

OVER HEM: "Hij heeft een prachtige carrière gehad. Hij is een winnaar. Hij speelde om te winnen, elke dag. Hij was een groot slagman en altijd perfect voorbereid.

Hij betekende én betekent veel voor deze franchise." – Zijn voormalige teamgenoot en eveneens toekomstig Hall­of­Famer Greg Maddux over Chipper.

SPORTAMERIKA OVER CHIPPER: We schrijven deze rapporten over het algemeen over nog actieve spelers, maar voor Chipper maken we graag een uitzondering. Jones gaat de geschiedenisboeken in als één van de beste switch­hitters aller tijden. Hij verdient daarom een passend afscheid. Dat zijn grootheid Atalanta en omstreken overstijgt, bleek wel uit het feit dat hij in zijn laatste wedstrijden in stadions van concurrenten werd geëerd met prijzen en staande ovaties.

Over vijf jaar komt hij op de Hall of Fame Ballot. Hij is een first ballot Hall­of­Famer, geen twijfel mogelijk!

EINDCIJFER:

9

Wat betreft de eerste vijf wedstrijden van

het jaar is het antwoord op de vraag waar het onverwachte succes van de Sharks vandaan komt heel erg gemakkelijk.

Vleugelaanvaller Patrick Marleau scoorde in die vijf duels liefst negen doelpunten, maar toen zijn stroom aan doelpunten opdroogde bleef de ploeg meer dan competitief en ondanks een paar verliespunten in de afgelopen wedstrijden, ogen de Sharks fris.

De doelpuntenparade van Marleau leverde hem een bijzonder record op. Pas één keer eerder in de geschiedenis van de NHL scoorde een speler per wedstrijd twee doelpunten of meer in de eerste vierde wedstrijden van het seizoen. Marleau deelt het record met Cy Denneny, wie kent ‘m niet, die hetzelfde kunstje in dienst van de originele Ottawa Senators flikte aan het begin van het seizoen 1917/1918.

Marleau, left winger uit Saskatchewan, is echter 33 jaar oud en speelde twee jaar geleden alweer in zijn duizendste wedstrijd in de National Hockey League. Hij is daarmee een uitstekend voorbeeld van de soort spelers die de klus momenteel klaren in de Shark Tank, zoals San Jose’s luidruchtige HP Pavillion ook wel in de volksmond heet.

Deceptie ten einde?

De Sharks hebben een selectie waarvoor, zoals in onze season preview in Magazine 3 al te lezen viel, het venster om te winnen zich lijkt te hebben gesloten.

Afgelopen seizoen haalde de ploeg nog wel de playoffs, maar ze vlogen er in de kwartfinales meteen troosteloos met 4­1 uit tegen de St. Louis Blues.

Voor de zoveelste keer stonden de Sharks met lege handen, want behalve het bereiken van de Conference Finals het jaar ervoor, kenden ze de laatste jaren vooral playoffdecepties.

Dieptepunt was het eerste seizoen

uitgebleven succes in de playoffs meer onder de huidige coach Todd McLellan, dan eens geroepen dat de huidige selectie uit teveel chokers bestaat. die de Sharks in 2008 de President’s Trophy als beste team van het reguliere Misschien is dat wel de realiteit van de uitslagen, maar jongens als verdediger seizoen zag winnen, maar niet kon Dan Boyle (2004 Tampa Bay voorkomen dat ze in de eerste playoffserie tegen aartsrivaal Anaheim Lightning) en goalie Antti Niemi (2010 Chicago Blackhawks) waren al eens met 4­2 naar huis werden gestuurd. cruciale spelers in teams die de Stanley Sinds de vorige lockout stonden de Sharks vaak in de playoffs en regelmatig Cup wonnen. als favoriet, maar verder dan een enkele Daar staat tegenover dat de trip naar de Conference Finals zijn ze puntgemiddeldes van steraanvallers niet gekomen.

Joe Thornton en Patrick Marleau tegenvallen in het naseizoen. Thornton Mede daardoor leek dit het seizoen te scoorde in zijn carrière tot nu toe in gaan worden waarin de huidige groep het reguliere seizoen exact 1 punt per uit elkaar valt. Niet omdat ze het niet met elkaar kunnen vinden, maar omdat wedstrijd, in de playoffs daalt dat de jeugdige spelers van de Sharks weten aantal naar 0,76. Marleau scoort in de playoffs gemiddeld nog lager, met dat een rebuild van de ploeg hen in de maar 0,68 punten per wedstrijd. toekomst meer kan bieden. Spelers als Patrick Marleau en aanvoerder Joe n een vergelijking doen de sterspelers Thornton zouden, ondanks hun stevige van recente Cup­winnaars het een stuk contracten, een kapitaal aan draft picks beter. Patrick Kane van de Blackhawks and prospects kunnen opleveren en, heeft een puntgemiddelde van 1,01 in helaas voor de toegewijde fans, ze bewezen in de praktijk dat ze het samen de playoffs, Henrik Zetterberg van de Red Wings staat op 0,94 en de heren niet voor elkaar kregen als het om het Malkin en Crosby scoren respectievelijk zilverwerk ging.

1,19 en 1,32. Het moge duidelijk zijn, Thornton en Marleau zijn goed, maar in e uitstekende seizoenstart van de de playoffs niet goed genoeg. afgelopen weken verandert echter alles. De volle veertien punten uit de Collectief eerste zeven wedstrijden, nog een bonuspuntje uit Dat kan opgevangen worden overtime en twee nipte door een team dat als nederlagen; de eerste tien collectief speelt. De Los wedstrijden hadden haast Angeles Kings, ook al niet beter kunnen zo’n rivaal van de Sharks, verlopen. Nu rijzen er twee lieten dat afgelopen vragen: waarom zijn de seizoen wel zien. Een Sharks zo goed begonnen goede goalie en een en is een nieuwe poging sterke teamspirit om met deze kern van kunnen je erg ver spelers voor de titel te gaan brengen en daar gerechtvaardigd? ontbrak het geregeld aan in Om die laatste vraag als San Jose. eerste te beantwoorden: dat ligt eraan aan wie je het vraagt. Geërgerde fans hebben na het zoveelste

I

D

Tegenwoordig is doelman Antti Niemi de sterkhouder voor de Sharks. Hij won zoals gezegd in 2010 nog de Cup met Chicago, maar werd voorafgegaan op zijn positie door Evgeni Nabokov, die van de tachtig playoffwedstrijden die hij speelde slechts de helft won. Nabokov kon tijdens het reguliere seizoen nog meeliften op het succes van de ploeg voor hem, maar reddingspercentages in de play­offs als .907, .890 en .907 in zijn laatste drie jaar in San Jose zijn niet om over naar huis te schrijven.

Goed nieuws voor San Jose, dat

Niemi in de zomer van 2011 voor vier jaar verlengde, maar ook zijn statistie­ ken in de playoffs ogen niet veel beter dan die van Nabokov. Zijn reddingsper­ centage daalt van .916 naar .905 en zijn tegendoelpuntengemiddelde stijgt van 2,38 naar 2,84. Toch is Niemi een bewezen winnaar, die bij zijn beide ploegen te lijden heeft van de offensieve stijl, waardoor de goalie geregeld een lange avond te verduren krijgt.

Die offensieve stijl brengt ons bij het ant­ woord op de andere vraag. Waarom zijn de San Jose Sharks het jaar toch zo goed begonnen? De oorzaak is tweeledig.

Sowieso zijn de Sharks traditioneel een goede ploeg in het reguliere seizoen. Ze hebben de afgelopen zeven jaar de play­ offs niet gemist, ondanks de moorden­ de concurrentie in de Pacific Division.

Dat leverde echter geen titel op, terwijl twee directe rivalen dat wel lukte. Het naseizoen is echter nog maanden van ons verwijderd, dus de periode dat de Sharks traditioneel door de mand vallen is nog niet aangebroken.

Goed keeperswerk van Antti Niemi (6­1, 2,06 GAA, .927%) is heel erg

belangrijk, de recordbrekende hot streak van Patrick Marleau hielp hen goed op weg en de defensie toont serieuze chemie met de huidige groep aanvallers.

Aangevoerd door ‘ouwe rotten’ Dan Boyle en Brad Stuart spelen jonge twintigers als Marc­Édouard Vlasic en Jason Demers een steeds belangrijkere rol bij de Sharks. Tel daarbij op dat ze met center Joe Pavelski en winger Martin Havlát ook nog één van de betere tweede aanvalslijnen in de NHL kunnen opstellen en er zit zeker potentie in de Sharks van dit jaar.

Pieken

In de hele league valt echter één ding op. Teams waarvan de aanvallende lijnen weinig tot niet veranderd zijn, pieken vroeg.

Tampa Bay, Pittsburgh, Chicago en zo ook de San Jose Sharks.

Het gebrek aan training camp en chemie breekt ploegen met een nieuwe dynamiek als de New York Rangers en Carolina Hurricanes vooralsnog op. Daar hebben de Sharks een enorme streep voor, want zij hebben alle reeds genoemde namen al zeker een heel seizoen in huis.

Tegelijkertijd: in het verleden

behaalde resultaten bieden geen enkele garantie voor de toekomst. Als de nummer acht in een Conference de titel kan pakken, dan kunnen ook de Sharks zowaar een keer seizoen vlammen. Zeker als dat seizoen geen 82 wedstrijden duurt. •

Creatief

Ruim drie maanden vertraging liep het

NHL­seizoen op, toen spelers en eigenaren het maar moeizaam met elkaar eens werden over een nieuwe cao. De lockout is, zo blijkt wel uit de kijkcijfers en bomvolle arena’s, allang vergeven en vergeten, maar de creativiteit van de mana­ gers blijkt niet in te perken.

Dat was namelijk het grootste doel van de eigenaren en de league: niet langer bizar lange contracten om de salary cap te ontduiken en liefst ook voor wat minder dollars. Met terugwerkende kracht is er daarom een straf gekomen voor dit soort contracten, die via allerlei ingewikkelde berekeningen kan betekenen dat over tien jaar een vroegtijdig pensioen van een speler de club ineens miljoenen kost.

Die straf is één van de redenen dat Roberto Luongo nog altijd in Vancouver speelt.

Clubs willen niet, als hij zijn contract dat tot 2022 loopt niet zou uitdienen (hij is dan 42), de rekening betalen voor een speler die gestopt is. Een rekening die, in sommige bizarre scenario’s, zelfs weer bij de Canucks terecht kan komen.

Het geeft clubs die bellen met British

Columbia over de beschikbaarheid van ‘Bobby Lou’ in ieder een stevig argument om niet de jackpot te hoeven betalen.

Niet dat clubs door alle nieuwe regels ineens zijn afgeleerd om handige deals te sluiten.

Kluizenaar Tim Thomas is sinds deze week op papier ineens een Islander. Die betalen alleen als Thomas ooit op komt dagen, maar dat doet ie toch niet. Bruins van de cap hit af, Islanders door cap hit uit de problemen.

Kost niemand een cent. Zou de league er over acht jaar over durven te staken? •

Jules Zane.

Blizzard

Afgelopen donderdag werden we hier in

Chicago vanuit 't niets verrast op eerst ijzel, toen ijsregen, weer ijzel, en vervol­ gens een zeven uur durende sneeuwbui, die gepaard ging met zo'n tien graden vorst. De teller bleef uiteindelijk steken op zo'n vijftien centimetertjes verse sneeuw.

Lastig, jazeker, maar wij in het Midwesten hadden nog mazzel. Een dag later was de storm overgewaaid naar de Oostkust, om daar eventjes geweldig huis te houden.

New York en Boston kregen de volle laag.

Bijna een meter sneeuw op sommige plaatsen. Hamsteren, verboden om met de auto de straat op de gaan, de hele rataplan!

De moraal van deze Piet Paulusma­rant?

Super Bowl XLVIII, natuurlijk. Het heeft de NFL namelijk behaagd om de Big Apple als beloning voor de bouw van 't Metlife Stadium op de New Meadowlands te vergasten op de wedstrijd aller wedstrij­ den. Dat er geen dak opzit, ach, het zou wat. En dat de Super Bowl doorgaans in februari plaatsvindt... Februari 2012 was de warmste februari­maand aller tijden in NYC, met een gemiddelde van 5 graden!

Misschien hebben ze opnieuw geluk.

Kwestie van geld, uiteraard.

Roger Goodell wil alle NFL­ste­ den in principe in aanmerking laten komen voor z'n seizoens­ toetje. Want hoe meer kandidaten, hoe beter de marktwerking, hoe meer geld in 't laatje.

Kijk, persoonlijk heb ik niks tegen een

lekkere sneeuwpot op z'n tijd. Maar laat die Super Bowl lekker onder ideale gespeeld worden, met New Orleans als vaste speelstad, bijvoorbeeld. Dan neem ik die blackout wel op de koop toe. •

Geert Jan Darwinkel.

Beperkt

Twee dagen geleden was het zover:

Spring Training ging officieel van start met de komst van pitchers en catchers op de trainingsfaciliteiten in Florida en Arizona.

Dit is het teken van de aanko­ mende lente, een nieuw begin.

Hoezeer ik ook baal van het einde van het NFL seizoen, het vooruitzicht van warmer weer en relaxed baseball kijken doet mijn hart sneller kloppen.

Helaas hangt er nu een schaduw over de sport.

Een schaduw die wij Europeanen maar al te goed kennen: doping. Ik vind het verve­ lend om het erover te hebben. Het onder­ werp is de afgelopen vijftien jaar goed uitgemolken en elke keer als je denkt dat je er vanaf bent, steekt het opnieuw de kop op.

Dit keer kwam het nieuws uit Miami, waar usual suspects Alex Rodriguez en Melky Cabrera (waarschijnlijk) verdachte behan­ delingen ondergingen. Niemand lijkt nog echt te weten hoe en wat er gebruikt is, maar de kans is groot dat we opnieuw aan de vooravond staan van een heksenjacht.

Amerikaanse sporten zijn nogal terug­

houdend in het houden van dopingcontro­ les en het nemen van bijbehorende maat­ regelen. In het wielrennen lijken de beleidsbepalers hun lesje te hebben geleerd met de invoering van het bloedpaspoort. De MLB voert echter slechts een paar tests door in het offseason en in beperkte mate na wedstrijden. En dan wordt er niet eens op alle verboden middelen gecontroleerd.

Het lijkt nog even te gaan duren voordat ook de MLB zijn zaken op orde heeft. Tot die tijd kunnen we slechts hopen en een beetje genieten. •

Lennart Beishuizen.