8
េរឿង កបូបលុ យ
មនុសសលអែតងរតូវមនុសសអរកក់េធវបប។
ពុកែម៉េកមងេនះរបកដជរតូវេគេធវបប
មនុសសដូចជ
រហូតកលយជមនុសស
កំសកអស់េទេហយ។ ខញុំសួរវេទៀតថ «េតពក ួ ឯងមន ិ ែដល
ចង់បនរទពយសមបតតិេទ ែមនេទ?» «ពុកែម៉ខុ ំធ ញ ល ប់របប់ខុ ំថ ញ
រទពយសមបតតិចប ំ ច់ជងេគគឺ
គុណធម៌។ រស់េនរតូវេរៀនឱយខលួនឯងមនគុណធម៌។» គុណធម៌េពកេទបមួយជតិេនែតរករហម។
េចញពីខុ ំញ
េទលក់ផករបស់វបនត។
ែរកងអចេធវអំេពលអេលអនកណមនក់ សបបយចិតត។
េកមងរសីកេ៏ ដរ
វរបកដជគិតរហូត េដមបរបប់ ឱយែម៉ឪវ ី
ពិតចំជមនុសសមនក់កុ ងមួ ន យលននក់ែមន!
ហុឹះ!... ហស! ហស! កមមករមនគុណធម៌អីច ុ ឹងេត បនេន
ែតកមមករ!... ខញុំសបបយចិតតណស់ ែដលអចជួយេរសកបូ ប
លុ យជូនពូ... មនុសសែតងដេណត មគនេធវអំេពអរកក់... េធវអំេព
លអចង់បនផល មន ិ ែមនមនន័យថេធវលអេទ... រស់េនរតូវេរៀន
ឱយខលួនឯងមនគុណធម៌... ហស! ហស!... ករងរអីកម ៏ ន និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល